Advertentiën.
„DOOR EENDRACHT STERK",
FEESTVIERENDE^VERGADERING
5-jarig bestaan,
Openbare Uitvoering
„De Rechte Lijn"
SLUITZEGELS.
De Vergulde Koe
NUTTIGE HANDWERKEN.
Journalistiek.
Ons Sluitzegel.
De aboDDé's ontvangen bij dit nummer het bovenstaande sluitzegel.
Tot recht begrip van de symboliek hiervan volge een korte verklaring
van de teekeuing. Het inwendige gekleurde wapen met het inschrift
„Scientiae serviens" is hot typografische wapen.
Opgehangen aan den boom der kennis, een vroeger veel gebruikt zinne
beeld, vindt men het eigenlijke wapen (schild), waarop door drie handen,
komende uit een gemeenschappelijke mouw, de voor den boekdruk voor
naamste bezigheden, het lettergieten, het letterzetten en het drukken
worden aangeduid resp. door gieilcpel, zethaak en tampon. Geflankeerd is
tiet wapen door twee Nederlandsche leeuwen als schildhouwers staande
op do wortels vat» den boom, waai over een lint met een Latijnscb motto
Sclentim serviens (de wetenschap dienende), duidende op wat in hoofdzaak
de schoone taak is van den boekdrukker.
De gestyleerde rand bevat het opschrift Cura dat bona jugiter, welks
beginletters den naam voimen van de firma C. d(e) B(oer) Jr. en waarvan
men de beteekenis zou kunnen omschrijven met „door aibeid hooger",
„arbeid is vooruitgang" of iets dergelijks. De beide schepen ter weerszijden
toonen aan dat het voornamelijk het scheepvaartbedrijf - de marine, de
koopvaardij en de visschery is, dat met dien vooruitgang in nauw
verband staat, terwijl het jaar tal „Ao. 72" het oprichtingsjaar is onzer
firma en de initialen C. d. B. nogmaals voorkomen. Ook sluiten ze de
hoeken van het ornament af.
Men zou de gegronde aanmerking kunnen maken, dat rand en wapen
niet bij elkander passen; de rand is in strengen-logischen stijl gehouden,
terwijl het zeer geornamenteerde wapen daarmede niet geheel harmonieert..
Toch leek het geheel ons als sluitzegel niet ongeschikt en wij gelooven,
vooral de jeugd hierdoor aan ons verplicht te hebben.
De vervaardiging van dit zegel is voor den boekdrukker een mooi, doch
niet gemakkelijk werk. Niet minder dan vijf maal toch moet er in vel
schillende kleuren gedrukt worden om het geheel te verkrijgen.
In volgorde genoemdblauw, geel, welke laatste kleur over de eerste
gedrukt het groen van de bladeren geeft, rood, zwart terwijl ten slotte
het wapen en relief, d.w.z. er op liggend, moet worden geperst. Dit lijkt
alles heel eenvoudig, maar het is toch wel wat lastiger dan men misschien
zou denken. In de eerste plaats heeft de nuance van het blauw, dat eerst
gedrukt wordt, en die van het geel, dat er overheen komt, zeer veel in
vloed op de groene kleur, die men daardoor verkrijgt. Dan moeten de
overige kleuren een harmonisch geheel vormen, en ten slotte dient het eu
relief maken met groote nauwkeurigheid te geschiedeD. Voegt men hierby
nog de groote oplaag, dan kan men zich voorstellen dat er heel wat
arbeid wordt vereisebt om dit zegel te verkrijgen.
Het geheel, op onze drukkerij vervaardigd, is tevens te beschouwen als
een proefje van hetgeen wy kunnen leveren.
grootvader over het hek van 't erf
en een paar gepensionneerden van
de werf hadden het over de „Hel-
dersche Courant", voorheen genaamd
„'t Vliegend Blaadje."
Grootmoeder stond op afstand
er bij.
„Dus ,,'t Vliegend Blaadje" is
voortaan de „Heldersche Courant"?
zei een der bejaarden.
„Juist," zei grootvader en keek
knipoogend om, er staat met vette
letters aan 't hoofd van het blad:
Heldersche Courant" en dan klein
daarondervoorheen genaamd
B't Vliegend Blaadje".
Toen draaide grootmoeder weg
en keerde het gezicht, om de kny
pende lippen en den lach te ver
bergen, maar grootvader ging haar
na en gaf heur een zoen op den
mond en nog een en nog een en
op dit oogenblik ontwaakten we met
een schreeuw en, klaar wakker,
dachten we aan nummer 4398, dat
thans zal verschijnen als „Helder
sche Courant," die in werkelijk
heid reeds 42 levensjaren achter zich
heeft, die al veel sympathie in Hel
der en Omstreken bezit en die in
haar nieuwe gedaante als plaatselijk
orgaan met verdubbelden volharden
den ijver zal trachten nog méér toegang
te zoeken tot de huizen en harten
van het volk.
Aan de „Heldersche Courant"
voorheen ,,'t Vliegend Blaadje".
Geluk, „Vliegend Blaadje!", ja,
'k spreek U nog eens voor 't laatst
by uw ouden, ons zoo eigen naam
aan. Geluk met de nieuwe onder
neming! Dus nu zult ge, als welkome
gast, al driemaal per week uw plaatsje
in onze huiskamer vragen. Wordt
ge nog eens een dagelijksche bezoe
ker? Wie weet!
Klein Duimpje met de zevenmijls
laarzen, met reuzenschreden gaat ge
vooruit. Wat herinner ik me nog
goed het „Vliegend Blaadje" van
vóór dertig jaar ongeveer. Of goed
herinneren? Wat had toentertijd een
bakvisch aan een krantje? Ik weet
natuurlijk, dat „'t Vliegend Blaadje"
met het zoogenaamde „krantje van
Bakker" ons huis van plaatselijk
nieuws voorzag en dat laatstge
noemde courant er altijd nog al
hooiende feuilletons op na hield,
maar overigens? Wanneer wokte
,,'t Vliegend Blaadje" alleen mijn
belangstelling? Tegen Kermis, als
het wemelde van kermisadvertenties.
Dan verslond je het letterlijk. Toen
was de kermis nog in haar volle
fleur, geen arme teriuglljdcres, zooals
thans; geen tentoonstelling van
lammen, blinden, anderhalf- een- en
geen-beenigen en meer van diepaia-
sieten.
Maar 'k dwaal af. Ik wilde het
over „'t Vliegend Blaadje" hebben.
Nu, en als je dan den tyd had met
Nieuwjaar, liet je op je gemak al
de goedgezinde, gelukwenschende
bekenden en onbekenden de revue
passeeren. Enfin, dat kan je nog, als
je zin hebt. Maar wat voor een
krant was dan „'t Vliegend Blaadje?"
Een krant, zooals er honderden weren
en helaas nog véle zijn oen kalm,
burgerlijk blaadje, zonder kleur en
'k zou bijna zeggen, zonder geur.
Enfin, toentertijd wisten de men-
schen niet beter, ze waren er mee
tevreden. Je bleef op de hoogte, wie
er geboren en gestorven was, kon
zien, welke winkel je iets bijzonders
had te vertellen. Nu, veel was dat
meestal niet, de advertenties ver
schenen periodiek en behelsden altijd
zoo wat hetzelfde, zomer- en winter
seizoen, Sinterklaas, enz. Stel u voor,
zoo'n chique advertentie als van
verleden week van Brugstraat in
„'t Vliegend Blaadje" van vóór dertig
jaar! Dan kreeg je de gemengde
berichten, ongelukken, branden en
zoo meer. Wie weet, hoeveel moeite
het den uitgevers soms kostte, het
krantje vol te krijgen. En kom daar
nu eens omZelden gebeurt het dat
één courant, die, als ik me niet
vergis, bovendien al veel grooter
ook is dan vroeger, voldoende is.
„Vliegend Blaadje", Kijk, ik ben
bly, dat dat verkleinwoord er afgaat.
Ik heb het al dikwijls gedachtmoet
zoo'n flinke courant nu altijd maar
dien babynaara houden? Een kleine
jongen heet Jantje. Als hij een
groote, volwassen kerel is geworden,
zeg je toch Jan? En is dit kleine
meisje niet een prachtige, gezonde
vrouw geworden?
En of het veel gelezen wordt? Ik
denk wel, dat er geen courant is,
die zóó populair is, als ,,'t Vliegend
Blaadje". Hoog en laag, rijk en arm,
by ieder is ze welkom. Zouden de
mevrouwen b.v. in „'t Vliegend
Blaadje" haar vriendinnen bericht
doen omtrent de visitedagen, als ze
niet wisten, dat die dames ook die
courant lazen? En de burgerman?
Kijk maar eens, hoeveel VI. BI. er
de winkels verkocht worden. Stapels
en nog eens stapels't Is dan ook
met recht: elck wat wils. Ontwik
kelden en minder geleerden, ieder
vindt er wel wat naar zijn gading
in. En ook buiten Den Helder en in
de Oost weet ze haar weg al te
vinden.
„Vliegend Blaadje", bij dien naam
neem ik afscheid van en als „Hel
dersche Courant" roep ik U een
welkom toe! Groei en bloei steeds
meerder en verwerf u voortdurend
nieuwe vrienden!
Een Oud Heldebsche.
Van onzen Texelsche Correspondent
„Heldersche Courent",
voorheen ,,'t Vliegend Blaadje."
Kleine kinderen worden groot en
als ze groot z|jn, dan past de kin
dernaain dikwijls niet meer. Menig
Jantje is een Jan, menig Grietje een
Griet geworden, en dan passen de
laatste namen ook beter voor de
personen in de lange kleeren, dan
die met de verkleiningsuitgangen.
En zooals het met personen gaat,
zoo gaat het ook dikwyls met zaken
wat in den beginne passend was,
komt bij uitbreiding minder geschikt
voor. En zoo is het courantje, dat
we in den aanvang als „'t Vliegend
Blaadje" ontvingen, en dat we ook
op Texel steeds als een vriende
lijken bode zagen binnenkomen,
langzamerhand den kinderschoenen
ontwassen, en daarom mag zeker
de nieuwe naam, die deze courant
voortaan zal dragen, wel passend
heeten. Wie de gewoonlijk twee
groote bladen, die voor het „Alge
meen Handelsblad" niet onderdoen,
ziet en meermalen per keer drie en
soms vier zulke bladen heeft te
ontvouwen, die durft nauwelijks
meer van „'t Vliegend Blaadje" of
van „de Kleine Courant voor Helder
en Omstreken" te spreken, en die
zal het zeker met de uitgevers eens
zijn, dat de naam öf „Vliegend Blad"
öf „Heldersche Courant" moest zijn.
Men beeft den laatsten naam ge
kozen en tevens besloten, dat deze
courant onder den nieuwen naam
niet twee- maar driemaal per week
zal verschijnen. Ook dat getuigt van
vooruitgang en zal zeker den tal
rijken lezers welkom zijn. We zul
len dus in de toekomst op ons nog
tamelijk geïsoleerd plekje wekelijks
nog meer dan eerder te weten kun
nen komen, wat er op het wereld-
tooneel voorvalt, ook al lezen we
geon groot dagblad, wat voor velen
te hoog in prijs is. Doch meer nog
dan anders zal er zeker ook plaats
ruimte zijn voor het. nieuws en het
merkwaardige uit den omtrek, die
ook zelfs bij inwoners van Helder
en omstreken nog lang niet vol
doende en algemeen bekend is. Zoo
er ook in het vervolg in de „Helder
sche Courant" gewezen mag worden
op de mooie plekjes van ons eiland,
die er in zoo groot aantal zijn, op
de verschillende dorpen, op het moois
van ons zeestrand bij de badgele
genheid te Koog en op de duin
valleien met hare onvergelijkelijke
fauna en flora, dan zal deze courant
zijn en blijven een band tusschen
Hollands Noordpunt en het grootste
der Noordzee eilanden, en zoo krach
tig medewerken tot bevordering van
het vreemdelingenverkeer.
We herinneren ons nog zoo goed
„'I, Vliegend Blaadje" uit zijn verste
jeugd. Toen waren er nog talrijke
gezinnen, waar men nimmer een
courant in huis zag, en men had
toen ook nog geen geld over voor
een nummer voor zich alleen. Met
z'n vieren of vijven abonneerde men
zich op één courantje en de laatste
lezer moest alle nummers zorgvuldig
bewaren, opdat ze aan het einde van
elk kwartaal onder de lezers verdeeld
konden worden bij het ophalen van
het leesgeld, dat dan natuurlijk slechts
uit enkele centen bestond. De tijden
zijn veranderd en nu vindt men in
alle woningen niet een, maar ver
schillende couranten, en men zou ze
niet gaarne meer willen missen.
Doch het publiek is ook meereischend
geworden en heeft dan ook riiet ge
noeg aan een plaatselijk blaadje, De
blik is verruimd en men wil mede-
praten over wat elders in de wereld
geschiedt. Daarom moesten de cou
ranten hunne kolommen uitbreiden en
zoo is ook „'t Vliegend Blaadje", dat
ons in z'n oorspronkelijke gedaante
nu onnouzel klein zou toeschijnen,
een blad geworden, dat ons van
heinde en ver op het belangrijke wil
wijzen.
En nu is het dan ook geen blaadje
meer maar een courant, en als
„Heldersche Courant" zullen we dit
blad bij zyne nu driemalige verschij
ning per week met nog des te meer
genoegen ontvangen, omdqt het ons
meer wil geven.
Mogen de Uitgevers succes hebben
op hun streven
Een andere Texelsche mede
werker schrijft ons, naar aanleiding
der uitbreiding van ons blad:
„Vele lezers van Uw blad zullen
zich ongetwijfeld nog herinneren hoe
't eerste nummer van „'t Vliegend
Blaadje" verscheen. Klein en be
scheiden kwam 't zich aanmelden,
maar telde al spoedig vele vrienden,
Klein maar dapper vloog 't ook over
't Marsdiep naar Texel, en ook daar
werd 't door menigeen gastvry ont
vangen.
Het „Vliegend Blaadje" breidde
zich langzamerheid uit tot 'n „Vlie
gend Blad", en werd ook voor velen
in deze gemeente 'n vriend des huizes.
Met genoegen zagen ook hier de
getrouwe lezers, dat aan den inhoud
van 't blad groote zorg werd besteed,
en 't ons telkens nog weer meer
onthaalt op allerlei verscheidenheid,
't Blad geeft elk wat wils.
Ook velen op dit eiland zien dus
met genoegen, dat „'t Vliegend
Blaadje" ons voortaan drie malen in
plaats van twee malen per week 'n
welkome bode wil zijn.
DE WEEK.
De moderne smulpaleisjes, die onder
den naam van tea- of lunchroom -
't zoeken is nog altijd naar een
goeden Hollandschen naam in de
groote steden verrijzen, ze zijn
voor een deel natuurlijk-gevolg van
het al-drukker en-roezemoeziger wor
dende groot stadsleven. Wie nu, zoo
tusschen drie en vijf, étalages gaat
bekijkengaat rondneuzen naar ele-
gante,nietal te-dure, chique en verdere
„snufjes"; wie, in den tijd van „win
kelen" door het centrum van de
grootstad tippelt en dribbelt, hij
(en de meesten van hen worden door
„zy's" gevormd) heeft sterke
zenuwen en taai volhardingsver
mogen noodig. Ik schakel nu zelfs
uit al wat bijzondere aandoeningen
wekt door geheime zucht om tenors,
barytons, tango-raeneeren, e.t.q. te
ontmoeten alsmede al wat gedreven
wordt door „heimliche Liebe" voor
dames en dametjes van alle denkbare
soorten, sferen, categorieën
Ik bedoel nu het dood-gewone,
onschuldige „moderne winkelen".
Vroeger ging dat zéér rustig. Men
wandelde, had allen tijd en alle ge
legenheid om botsingen te voorkomen.
Hoogstens liet een enkel koetsiertje
van „eigen spul" of van huurderij
zijn beestje voortstappen. De oude
Stastok zou uitroepen„Kom daar
nou 'I's om I"
Auto's schrikken U op met de af
grijselijkste geluiden, - toeterende,
bluflénde, kuchende, kryschende met
signalen, die doen denken aan aêmech-
tige borstlijders of aan door acute
maagziekte overvallen schepsels
Ontelbare fietsen dwarrelen, schieten
pijlsnel-voorwaarts en ook wel met
plots-grillige bochten en zwenkingen,
om U heen Vrachtwagens, met
enorme bagage beladen, bewegen zich
met aanmatigende, sariende logheid
voorwaarts temidden van het moderne
jagen en ijlen En inderdaad daar
zijn ook de rijtuigen, sierlijk-voor-
name en heel gewone. Alsof er geen
eischen van modern verkeer ont
stonden, bly ven ze vaak langen,
langen tyd wachten voor magazijnen
in zeer-drukke straten, terwijl de
dames met de pijnlijke nauwkeurig
heid en de omslachtigheid, aan „uit
zoekende" of „passende" dames nu
eenmaal eigen, binnen toeven, arme
winkeljuffers onderwerpend aan her
culische krachtproeven van geduld
en zelfbedwang, zoodat de gelaats
spieren pijn gaan doen van 't al-maar
glimlachen „O zeker, mevrouw
Ik zal 'c U even laten zien. Eén
seconde 1" Of: Töch niet naar Uw
zin, freuleO, maar ik heb nog
iets, dat U héél, héél zeker magnifiek
zult vinden Mag ik 't even voor
U halen?"
De boenen der arme winkeljuffer
zijn loodzwaar van afmatting; vöör
haar oogen dansen vlammetjes en
sterretjes van vermoeidheid 't hart
bonst en hamert in het lichaam der
anoemische, bleek bloedige, uitgeputte.
Toch moet zij vlug, vaardig, vrien
delijk, voorkomend, opgewekt-gedien
stig zijn Ergens in het magazijn,
achter de ruit van kantoortje, of
zoo - staat meneer de chef te spieden.
En hij heeft scherp oogHij merkt
alles op. Wee de arme juffer, als
meneer de chef begint te vinden
„Ze is töch niet wat wij hebben
moeten 1" Het oogenblik, waarop
ze, in den dollen, wanhopigen
bestaansstrijd, een ander baantje zal
moeten gaan zoeken, nadert dan
angstwekkend-snel.
Ter zake.
Wij hadden 't over het gekrioel,
gewriemel, gewirwar van de drukke
winkel-uren in hart van grootstad.
En nu keer ik terug tot mijn
„smulpaleisjes". En ik voeg er dade
lijk bij, dat 'k nu weer niet bedoel
de. „rooms", waar gedanst,gefiedeld
wordt; waar de vermoeide ooren
vruchteloos naar rust zoeken.
Neen, - ik bedoel nu andere
„smulpaleisjes", waar het zeer kalm,
stil, rustig is. Geruischloos gaan de
bedienende meisjes, - wit schortje
op zwarten japon, - rond. Onwille
keurig fluistert men, als in de leeszaal
van eene bibliotheek. Men rust uit
in makkelijken, rieten armstoel. Men
lepelt zijn taartje, soesje, croquetje,
sandwich, wat ook, zonder dat er
geklikker is van zilver op porcelein.
Men savoureert er zijn thee, cacao,
kwast, sherry, gc-lijk een beschaafd
rnensch betaamt. Men babbelt er
heel weinig. Nu en dan een fluister-
woordje. Maar het „gebrek aan dis
cours" verveelt niet. Integendeel 1
Men geniet ervan. De drukte, het
wirwarrend gewoel, gekrysch, ge
toeter 't Is alles nu weg. Men
sluit even de oogen, bekomend van
de afmatting der straat-wandeling.
De dof-nerveuse trek in de oogen
der dames verandert in iets-levendigs,
iets behagelyksDe zenuwen ont
spannen zich.
Dat doet modem „smulpaleisje".
En ik heb er vaak aan gedacht
in dezen tijd van kalmte en stilte,
Paschen voorafgaande.
't Is mij als den mensch, die
midden uit de woeling van grootstad
op z'n drukst, eensklaps in zoo'n
„room" terecht komt. En z'n goed-
gesternte zegent, dat hij „kan be
komen", zooals men dat ook wel
uitdrukt.
Er is nu een zalig gebrek aan in
teressant nieuws. Op het Haagsche
Binnenhof, - aan de buitenkanten,
volmaakte rust. Dat de Pacificatie-
Commissie voor het Onderwijs toch
nog bijeenkwam, het Comité voor
den vrede in den schoolstrijd, - 't
verhoogt eigenlijk het karakter van
rust
Er is - in de bladen althans
wat vaderlandsch nieuws betreft, op
het moment waarop ik dit neérschrijf,
niets dat in staat is om de „psyche",
de ziel, des volks - gelijk men dat
tegenwoordig noemt - heviglijk te
beroeren. De verkiezing van jhr. Van
Hol the tot Echten tot senator, in
de plaats van den heer Pelinck, -
'k mag aannemen, dat slechts be
perkte kring de tijding met groote
verrassing heeft vernomen. De in
stallatie van Utrecht's nieuwen bur
gervader, mr. Fockema Andreae, be
vestigde slechts, hoezeer men 't beste
verwacht van het bestier onder dezen
bekwamen man. Dat de Ijverige
secretaris der Liberale Unie, het
Kamerlid Roodhuyzen, weêr hersteld
is en zijn dagelykschen vloed van
residentiaie „asterisken" rondstrooit,
't kan zijn vrienden slechts tot
vreugde gestemd hebben. Dat de
Nederl. Bank zich voorbereid op het
eeuwfeest van haar bestaan, - wij
wisten 't. Trouwens, het jaar 1814
was eigenlijk niet veel minder „inte
ressant" dan z|jn naaste voorganger
in de negentiende eeuw. Intusschen,
wij hebben in 1918 alles ten koste
gegeven, wat wij aan jubel- en her
denkingskracht beschikbaar hadden.
Zoodat wij 't in 1914 moeten doen
met aardige historische platen en
herinneringen, een genot, dat
sommigen nog meer trekt dan op
tochten, illuminatie, e.d., hoe
vreemd dit anderen wéér in de ooren
moge klinken
Dat arme Naatje van den Dam nu
toch werkelijk is „aanbesteed" en
eerlang zal worden „geamoveerd",
och, ondanks al het schelden en
schimpen, dat wij op haar deden,
zal 't misschien toch nog met een
soort van weemoed worden ver
nomen Zóó zijn wij, zonderlinge
wezens, genaamd menschen, nu een
maal. Ook leelijke dingen worden ons
dierbaar, met zekere gehechtheid,
die haar wortel vindt in raadsel
achtige diepten van ons zieleleven
Wij genieten nu van de stilte, de
rust, die om ons heen is neórgedaald.
En telkens wanneer de pijnigende
gedachte in ons opkomt aan zooveel
strijd, storm, - die straks weêr de
lucht, - niet slechts in de Binnenhof
streek, zal vervullen, trachten
wij haar te veijagen. Ons sterkend
door de herademing van nu En
met zonnig optimisme hopend, zelfs
vertrouwend, dat er uit hetgeen was,
straks goede, blijde dingen zullen
voortkomen. Leggen wij het zwijgen
op aan de stem van plaaggeestje in
ons, dat telkens spreekt van „kinder
lijk-naïef" optimisme Doch ook
dit is een van de kostelyke dingen,
nu en dan voor ons, menschen,
zóó noodig 1
Zonder optimisme, waardoor de
geestkracht gestaald wordt, - zijn,
naar mijn innige overtuiging, geen
goede, vruchtbare daden mogelijk.
En waar ik, hierboven, sprak van
gemis aan „interessant nieuws", daar
doelde ik zeer zeker niet op iets uit
eigen kringIk bedoel het verrijzen
van de „Heldersche Courant" uit het
„Vliegend Blaadje"Ik had de
vergelijking willen noemen van den
schoonen vlinder uit de rups
Maar zy gaat manie, gevoel ikgelijk
immers elke vergelijking.
Het „Vliegend Blaadje", zooals 't
allengs werd, was voorwaar geen
trage rups... En de „Heldersche
Courant", met haar stevige constitutie,
steunend op even groote als trouwe
schare van vrienden en vriendinnen,
zal niet het een-dagseh bestaan van
den vlinder voeren
Haar geboorte uit het orgaan met
zijn te bescheiden naam is slechts
het bewys - het gelukkige -, dat
de banden te eng wordenEn in
zoover gaat mijn allegorie van vlinder
en rups dus weer wél op 1
En óók is hier van toepassing myn
woord, dat zonder optimisme, naast
flksche en stoere geestkracht, geen
goede en vruchtbare dingen kunnen
bereikt worden. Ook hiervan geeft
de wording van de „Heldersche
Courant" een schitterend bewijs.
Aan hen, die opkomst en verdere
ontwikkeling intellectueel en mate
rieel steunden, mogelijk maakten, -
mijn welgemeende gelulcwenschen en
hulde!
Mr. Antonio.
BINNENLAND.
Diefstal te Wormerveer.
Zooals onlangs is gemeld, werd op
Vrijdag 20 Maart in het kantoor van
de firma Jan Dekker, zeepfabrikanten
te Wonnorveer, ruim f4000 ont
vreemd. Dank zij een ijverig ingesteld
onderzoek is het gistermiddag den
inspecteur van politie, den heer Da-
men, gelukt den dader te arresteeren.
Het is de kantoorbediende W. Mier,
een Duitscher van geboorte en sedert
ongeveer een jaar bij genoemde firma
in dienst. Mier heeft een volledige
bekentenis afgelegd. Bijna hetgeheele
bedrag, dat hij verborgen had, werd
nog in zijn bezit gevonden.
Geweigerde hulp.
Men deelt aan het „Rott. Nwbld."
nog het volgende mede, in verband
met het diep treurige geval, dat zich
op een nacht in de Snellinckstraat te
Rotterdam heeft afgespeeld, waarb|j
een jonge vrouw, moeder van drie
kinderen, het leven liet.
Toen medische hulp noodig was,
schreef de verloskundige een briefje
aan een met haar bevrienden dokter,
inhoudende het verzoek onmiddellijk
te komen. Maar dit briefje werd ver
keerd bezorgd en wel aan het adres
van een dokter, die twee huizen van
den in het briefje bedoelden medicus
woonde. Deze dokter haastte zich zóó,
dat hij zich den tijd niet gunde het
adres op het briefje te lezen. Hij
spoedde zich naar de woning, waar
hulp noodig was en waar men hem
aansprak met den naam van den
dokter, die men verwachtte.
Toen kwam de vergissing met het
briefje aan het licht, doch niettegen
staande bezag de dokter het geval en
vertrok in de overtuiging, dat er geen
onmiddellijk levensgevaar bestond,
daar er op dat oogenblik van bloed
verlies geen sprake was.
Thuisgekomen telefoneerde hij direct
met zijn buurman, den dokter voor
wien het briefje bestemd was, en die
zich daarop terstond naar de woning
aan de Snellinckstraat begaf.
En daar aangekomen werd hem
medegedeeld, dat zijn aankomst nu
onnoodig was, daar de huisdokter
reeds onderweg was, waarop ook hy
vertrok.
Z|jn wij goed ingelicht, dan had het
geval, dat zich bij de jonge vrouw
voordeed, alleen dan een gunstig
verloop kunnen hebben, zoo onmid
dellijke opname der patiente in de
kraamzaal ware geschied.
De dokter, die het eerst kwam, had
bovendien niet handelend kunnen op
treden, daar hij daags te voren een
patiënt aan „belroos" lijdende, had
behandeld en dus gevaar voor infectie
zou hebben kunnen bestaan.
Oe brand te Almelo.
Onder de laatste berichten in ons
vorig nummer hebben wij reeds ver
meld, dat de stoomspinnerij „Twente"
te Almelo door brand vernield is. De
nadere bijzonderheden ontléenen wij
aan het „Handelsblad".
Dinsdagmorgen was, als naar ge
woonte het werk om half zeven be
gonnen. De wielen snorden, er werd
gepakt en gesjouwd, totdat plotseling
op de derde Verdieping (vormende
de groote spinzalen) de kreet „brand"
weerklonk. De mannen, die op de
zaal werkzaam waren, trachtte in
alleryl het vuur te stuiten men greep
naar snelblusschers, rukte de bran
dende lappen katoen weg. Alles te
vergeefs. Met bliksemsnelheid grepen
de vlammen om zich heen, een ver
stikkende rook verspreidende. Op
lijfsbehoud bedacht, bemerkende dat
aan blusschen niet te denken viel,
moesten de mannen hun heil in de
vlucht zoeken. Brand Brand 1 klonk
het aan alle kanten, en alles vluchtte
weg van de machines.
Het ging overal goed, behalve op
de vierde verdieping. Daar warende
arme kerels, als 't ware vóór ze het
wisten, omringd van de vlammen die
van omlaag, zijwaarts, overal op-
kronkelden, begeerig zoekend naar
nieuwe prooi. De meesten slaagden
er nog in de trap te bereiken, wel
liepen enkelen aan hoofd en handen
deerlijke brandwonden op, doch hun
leven was gered.
Helaas, niet dat van allen I Vy'f
hunner konden den veiligen uitgang
niet meer bereiken. Vermoedelijk
werden z|j eerst door den rook ver
stikt, daarna zyn hun lichamen ver
brand deze slachtoffers zijn de 51
jarige Willem de Stal, gehuwd; de
35-jarige J. Egbers, weduwdaar die
drie jonge kinderen onverzorgd ach
terlaat P. Brummer, 22 jaar, pas
gehuwdD. Voerhuis, 22 jaar en
Schollink, oud 16 jaar.
Zóó snel had het vuur om zich heen
gegrepen dat, toen de machinedrijver,
gewaarschuwd om de machine stop
te zetten, van dat machinelokaal naar
de fabriek wilde gaan om te zien wat
er aan de hand was, de vlammen
reeds boven het dak uitsloegen en
binnen enkele minuten was heel het
reusachtige gebouw van vier verdie
pingen, ongeveer 50 bij 100 meter
groot, één vlammenzee.
Een oogenblik' te voren had men
nog hoop, dat de automatische sprink
lers, zooals die op meeste groote
fabrieken zijn aangebracht, het vuur
zouden kunnen beperken, maar niets
was in staat den gloed ook maar iets
te verminderen. De brannweer van
de fabriek, de brandweer van de ge
meente het was alles niet meer
dan een druppel water op een gloeiende
plaat.
Trouwens, men kon zelfs het water
niet van boven afin de fabriek brengen.
Alles was reddeloos verloren, met
uitzondering slechts van het voorste
gedeelte van het gebouw, de zooge-
mde schut8karaer, waarin de ka
toen kapot geslagen wordt, en de
loodsen waar de balen katoen bewaard
worden en de rappe handen dei-
vrouwen het garen, wanneer het uit
de fabriek komt, aan bundels winden.
Verder is alles één ruïne.
De voorspinnerij gelijkvloers, met
alle bijgebouwen, de droszaal op de
tweede verdieping, Diets is er meer
van over. Een kostbare stoommachine
van 700 p.k., eerst het vorig jaar in
gebruik genomen, is niet meer dan
een hoop oud roest. En midden in
deze ruïne liggen nog de verkoolde
lijken der slachtoffers. Want men
heeft de fabriek nog niet kunnen
binnengaan. Tot ongeveer 3 uur in
den middag woedde het vuur met
hevigheid voort. Eerst later begon
het zichtbaar te verminderen.
Vooral in den aanvang, toen de
brand pas uitgebroken was, deden zich
schokkende tooneelen voorvrouwen
die om haar echtgenoot jammerden,
kinderen die luid schreeuwend hun
vader zochten, moeders die haar
dochter riepen. Sommige moesten
bewusteloos weggedragen worden.
De meesten konden even later ge
rustgesteld worden, maar inmiddels
werd bekend, welke slachtoffers deze
ramp had geéischt. En alom heerschte
diepe verslagenheid.
Zooals wij reeds meedeelden was
de spinnerij gelegen aan het kanaal
Almelo Zwolle. Ze was op beurspolis
verzekerd.
Het geheele terrein heeft een opper
vlakte van naar schatting 100 by 200
Meter. De directeuren der Stoom
spinnerij „Twenthe" zijn de heeren
L. van Strik en Stroink.
Uit Oost-IndiH.
Vreemde oorlogsschepen.
Uit Padang schrijft men aan het
„Bat. Nbl.":
Het bezoek aan vreemde oorlogs
schepen is niet van de (Padangsche)
lucht. Na Russen en Duitschers hier
te hebben gehad, werden wij verrast
door een bezoek van een Japanschen
man of war. Van tamelijk klein ka
liber nochtans, daar het dé Emma-
haven in kon varen, waar het nu
gemeerd ligt.
Van deze bezoeken wordt echter
absoluut geen notitie genomen. Die
zyn Luft voor het Padangsche pu
bliek.
Voor het mannelijk deel der in
woners van het land der „Rijzende
Zon" is de belangstelling nu een
maal nooit bijzonder groot geweest.
Voor hen géén hartelijke ontvangst,
noch begroeting, géén begeisterte
beschrijvingen in de pers. Niets van
dat alles.
Deze bezoekers worden absoluut
doodgezwegen. Wat valt er nu ook
aan die kleine „Jappie's" te zien,
denkt menigeen, enne. voor flirt
eigenen ze zich ook niet byster, wat
heb je nu aan zeelui, waar je niet
eens behoorlijk meé flirten kunt?
Zedenschandaal.
Te Padang is een zedenschaal
in onderwijzerskringen ontdekt.
Verschillende mutaties worden
verwacht.
Tijdstippsn van verzending der
Brievenmalen.
Naar Oost-Indiö:
Per:
Datum der
bezorging.
Tüdst.der
Iaat. bual.
S/h Postk.
10 en 24 April
3enl7 r
7en21
IA en 28
zeepost via Amsterdam
zeepost vla Rotterdam
Hol), mail vla Qenua
Holi. mail via Marsellle
Fran. mail vlaMarseilIe
(v. Atjeh, Sumatra's
Westkust en Benkoe-
len, alleen op verlan
gen der afzenders).
Dultsche m, via Napels
Naar Palembang, Riouw, Banka,
Billiton en Borneo
10 en 24 April
7 en 21
14 en 28
Eng.
Holl. mail via Genua
Holl. mail via Mavseille
(alleen op verl. d. afz.)
Fran. mail via Marsellle
Duitsclio m. via Napels
Naar Atjeh en de Oostkust van
Sumatra
Eng. mail vla Brindisl eiken Vr(Jd.
Holl. mail via iGenua 7en21 April
Holl. mail via Marsellle 14 en 28
(alleen op verl. d. afz.)
Fran. mail via Marseille
(voor Atjeh aUeen op
verlangen d. afzend.)
Dultsche m. vla Napels
Naar Guyana (Suriname):
zeepost via Amsterdam I 9en23April
mail via Quoeuetown |l0enl7
mail vin Southampton OenSO
(alleen op verl. d. afz.)
mail via St, Nazairo 13
Naar Cura^ao, Bonaire en Aruba:
9 en 28 April
eiken Dinsd.
en Vrijdag
1 Mei
zeepost vla Amsterdam
mail vla Southampton
of Quoonstown
mail via Hamburg
(alleen op verl. d. afz.)
Naar St. Martin, St. Eustatius en
Saba
zeepost vla Amsterdam 9en23AprIl 6.00'sav.
(alleen op verl. d. afz.)
mail vla Engeland I 0en20 6.66'sav.
Naar Kaapland, Natal, Oranje-Rivier
kolonie en Transvaal:
eiken Vr|jdag, 3.40 's namiddags.
Voor Hr. Ms. „Panter" en „Vos"
naar Aden: 3 April, 8.40 'snam.
Den Hen April a.s. hopen
onze geliefde Ouders
Hendrik Johannes Sohiflemans
en
Anna Maria Schleke
hunne 26-Jarlge Echtveraeniging
te herdenken.
Hun liefhebbende
Kinderen, Behuwd- en
Kleinkind.
Helder, 29 Maart 1914.
Ondergeteekenden betuigen langs
dezen weg huunen hartelijken dank
voor de vele blijken van belangstel
ling, bij hun huwelijk ondervonden.
B. LONDO en Echtgenoote.
Helder, 30 Maart 1914.
OPENBARE LEESZAAL EN BIBLIOTHEEK
TE HELDER.
Algemeene Vergadering
op Woensdag 8 April, 's avonds
te 8 ure, In Café „CENTRAL".
Bond v. Bouwvak-Arbeiders
Afd. HELDER.
ter gelegenheid van het
ZATERDAG 4 APRIL 1914,
in „TIVOLI", 's avonds 8 uur.
HET BESTUUR.
der
Tooneelvereeniging „D. I. U.",
van Oudesluis,
op Zondag 5 April 1914,
in het Lokaal van den Heer D. MAREES,
te Koegras, aan de Blauwe Keet.
OPGEVOERD wordt:
Tooneelspel in 3 bedrijven
van Fabbicius.
Aanvang 71/» uur. Entrée f0.50.
Besproken plaatsen 10 ct. extra.
Na afloop BAL.
Van af Vrijdagmiddag worden
aan onze afnemers Sluitzegels
cadeau gegeven.
Boter- en Kaashandel
Breewaterstraat 8.
Mej. H. RUIJGH beveelt zich
aan voor het geven van privaatlessen
in nuttige handwerken.
Zich aan te melden tusschen 7 en
8 uur 's avonds, Spoorstraat 68.
VERLOREN
een Bankbiljet van f 10.-, omtrek
Koningstraat Spoorstraat, op Dins
dagmiddag. Tegen belooning terug
te bezorgen, Spoorgracht 5.
Gevraagd
eene flinke werk-tweede-Meid,
voor hcele dagen. Goed kunnende
naaien, mazen en strijken.
Adres: Plantsoenstraat No. 8.
Te Helder wordt gevraagd, om spjedlg
in functie te treden,
een flinke LOOPKNECHT,
kunnende fietsen, voorzien van goede
getuigschriften. Loon 6 Gulden per week
met vrije bovenkleeding.
Schriftelijke aanbieding Bureau van
dit blad, onder No. 131.
Gevraagd, zoo spoedig mogelijk,
een bekwaam SCHOENMAKERSKNECHT.
Adres: P. GO VERS, Kleine Sluis,
Anna Paulowna.
Voor een neutrale courant, verschij
nende in Noord-Holland, worden te
HELDER en omstreken, alsmede op
TEXEL medewerkers (geen corres
pondenten) gevraagd, speciaal voor
de bespreking van zaken in verband
staande met plaatselijke belangen op
allerlei gebied.
Br. fr. onder motto „Journalistiek",
Algemeen Adv.-Bureau D. IJ. ALTA,
Arasterdam.
Iemand wenscht een Kosthuis;
het liefst een vrij Slaapkamertje.
Brieven onder No. 130, Bureau van
dit blad.
Net gemeubileerde Zit- en
Slaapkamer te huur.
AdresWeststraat 55.
Te huur het nieuw gebouwd
Winkelhuis Middenstraat 42,
geschikt voor elke affaire.
Te bevragen: Kanaal weg 67-68.
HUIZEN te huur
ta Julianadorp, huurprijs f 1.75 p. w.
Te bevragen bij den Secretaris van
de N.V. Bouw-Maatschappy „Juliana"
J. DE VRIES, te Julianadorp.
TE HUUR of TE KOOP
een groot HUIS,
ingericht voor Hotel-Café, doch voor
alle zaken geschikt. Thans bewoond
door de Heldersche Marine-Bond,
KEIZERSTRAAT 70-72,
Adres: P. VAN GRUNNINGEN,
Keizerstraat 90.
Te koop
drie beste Werkpaarden.
Te bezichtigen: Aannemer „Fort
Kijkduin".
TE KOOP.
Te koop aangeboden wegens ouder
dom eene Palingvisscherlj, be
staande uit: honderd zijden Fuiken,
80 groote Fuiken van 260 mazen
80 200
40 150
daarbij een Bunboot, een Gondel en
een Woningschuitje van 10 ton gront
met zeilen er bij, 200 Stokken, 20
zyden Blijnetten, 5 nieuwe Spiering-
netten, 8 Karen, enz., te veel om op te
noemen, en tevens het recht om te
mogen visschen in het water van
het Noord-Hollandsch Kanaal.
Te bezichtigen bij C. KOK, Pieter
Quantstraat 2, Helder.
*rceu w