Advertentiën. „DOOR EENDRACHT STERK", FEESTVIERENDE^VERGADERING 5-jarig bestaan, Openbare Uitvoering „De Rechte Lijn" SLUITZEGELS. De Vergulde Koe NUTTIGE HANDWERKEN. Journalistiek. Ons Sluitzegel. De aboDDé's ontvangen bij dit nummer het bovenstaande sluitzegel. Tot recht begrip van de symboliek hiervan volge een korte verklaring van de teekeuing. Het inwendige gekleurde wapen met het inschrift „Scientiae serviens" is hot typografische wapen. Opgehangen aan den boom der kennis, een vroeger veel gebruikt zinne beeld, vindt men het eigenlijke wapen (schild), waarop door drie handen, komende uit een gemeenschappelijke mouw, de voor den boekdruk voor naamste bezigheden, het lettergieten, het letterzetten en het drukken worden aangeduid resp. door gieilcpel, zethaak en tampon. Geflankeerd is tiet wapen door twee Nederlandsche leeuwen als schildhouwers staande op do wortels vat» den boom, waai over een lint met een Latijnscb motto Sclentim serviens (de wetenschap dienende), duidende op wat in hoofdzaak de schoone taak is van den boekdrukker. De gestyleerde rand bevat het opschrift Cura dat bona jugiter, welks beginletters den naam voimen van de firma C. d(e) B(oer) Jr. en waarvan men de beteekenis zou kunnen omschrijven met „door aibeid hooger", „arbeid is vooruitgang" of iets dergelijks. De beide schepen ter weerszijden toonen aan dat het voornamelijk het scheepvaartbedrijf - de marine, de koopvaardij en de visschery is, dat met dien vooruitgang in nauw verband staat, terwijl het jaar tal „Ao. 72" het oprichtingsjaar is onzer firma en de initialen C. d. B. nogmaals voorkomen. Ook sluiten ze de hoeken van het ornament af. Men zou de gegronde aanmerking kunnen maken, dat rand en wapen niet bij elkander passen; de rand is in strengen-logischen stijl gehouden, terwijl het zeer geornamenteerde wapen daarmede niet geheel harmonieert.. Toch leek het geheel ons als sluitzegel niet ongeschikt en wij gelooven, vooral de jeugd hierdoor aan ons verplicht te hebben. De vervaardiging van dit zegel is voor den boekdrukker een mooi, doch niet gemakkelijk werk. Niet minder dan vijf maal toch moet er in vel schillende kleuren gedrukt worden om het geheel te verkrijgen. In volgorde genoemdblauw, geel, welke laatste kleur over de eerste gedrukt het groen van de bladeren geeft, rood, zwart terwijl ten slotte het wapen en relief, d.w.z. er op liggend, moet worden geperst. Dit lijkt alles heel eenvoudig, maar het is toch wel wat lastiger dan men misschien zou denken. In de eerste plaats heeft de nuance van het blauw, dat eerst gedrukt wordt, en die van het geel, dat er overheen komt, zeer veel in vloed op de groene kleur, die men daardoor verkrijgt. Dan moeten de overige kleuren een harmonisch geheel vormen, en ten slotte dient het eu relief maken met groote nauwkeurigheid te geschiedeD. Voegt men hierby nog de groote oplaag, dan kan men zich voorstellen dat er heel wat arbeid wordt vereisebt om dit zegel te verkrijgen. Het geheel, op onze drukkerij vervaardigd, is tevens te beschouwen als een proefje van hetgeen wy kunnen leveren. grootvader over het hek van 't erf en een paar gepensionneerden van de werf hadden het over de „Hel- dersche Courant", voorheen genaamd „'t Vliegend Blaadje." Grootmoeder stond op afstand er bij. „Dus ,,'t Vliegend Blaadje" is voortaan de „Heldersche Courant"? zei een der bejaarden. „Juist," zei grootvader en keek knipoogend om, er staat met vette letters aan 't hoofd van het blad: Heldersche Courant" en dan klein daarondervoorheen genaamd B't Vliegend Blaadje". Toen draaide grootmoeder weg en keerde het gezicht, om de kny pende lippen en den lach te ver bergen, maar grootvader ging haar na en gaf heur een zoen op den mond en nog een en nog een en op dit oogenblik ontwaakten we met een schreeuw en, klaar wakker, dachten we aan nummer 4398, dat thans zal verschijnen als „Helder sche Courant," die in werkelijk heid reeds 42 levensjaren achter zich heeft, die al veel sympathie in Hel der en Omstreken bezit en die in haar nieuwe gedaante als plaatselijk orgaan met verdubbelden volharden den ijver zal trachten nog méér toegang te zoeken tot de huizen en harten van het volk. Aan de „Heldersche Courant" voorheen ,,'t Vliegend Blaadje". Geluk, „Vliegend Blaadje!", ja, 'k spreek U nog eens voor 't laatst by uw ouden, ons zoo eigen naam aan. Geluk met de nieuwe onder neming! Dus nu zult ge, als welkome gast, al driemaal per week uw plaatsje in onze huiskamer vragen. Wordt ge nog eens een dagelijksche bezoe ker? Wie weet! Klein Duimpje met de zevenmijls laarzen, met reuzenschreden gaat ge vooruit. Wat herinner ik me nog goed het „Vliegend Blaadje" van vóór dertig jaar ongeveer. Of goed herinneren? Wat had toentertijd een bakvisch aan een krantje? Ik weet natuurlijk, dat „'t Vliegend Blaadje" met het zoogenaamde „krantje van Bakker" ons huis van plaatselijk nieuws voorzag en dat laatstge noemde courant er altijd nog al hooiende feuilletons op na hield, maar overigens? Wanneer wokte ,,'t Vliegend Blaadje" alleen mijn belangstelling? Tegen Kermis, als het wemelde van kermisadvertenties. Dan verslond je het letterlijk. Toen was de kermis nog in haar volle fleur, geen arme teriuglljdcres, zooals thans; geen tentoonstelling van lammen, blinden, anderhalf- een- en geen-beenigen en meer van diepaia- sieten. Maar 'k dwaal af. Ik wilde het over „'t Vliegend Blaadje" hebben. Nu, en als je dan den tyd had met Nieuwjaar, liet je op je gemak al de goedgezinde, gelukwenschende bekenden en onbekenden de revue passeeren. Enfin, dat kan je nog, als je zin hebt. Maar wat voor een krant was dan „'t Vliegend Blaadje?" Een krant, zooals er honderden weren en helaas nog véle zijn oen kalm, burgerlijk blaadje, zonder kleur en 'k zou bijna zeggen, zonder geur. Enfin, toentertijd wisten de men- schen niet beter, ze waren er mee tevreden. Je bleef op de hoogte, wie er geboren en gestorven was, kon zien, welke winkel je iets bijzonders had te vertellen. Nu, veel was dat meestal niet, de advertenties ver schenen periodiek en behelsden altijd zoo wat hetzelfde, zomer- en winter seizoen, Sinterklaas, enz. Stel u voor, zoo'n chique advertentie als van verleden week van Brugstraat in „'t Vliegend Blaadje" van vóór dertig jaar! Dan kreeg je de gemengde berichten, ongelukken, branden en zoo meer. Wie weet, hoeveel moeite het den uitgevers soms kostte, het krantje vol te krijgen. En kom daar nu eens omZelden gebeurt het dat één courant, die, als ik me niet vergis, bovendien al veel grooter ook is dan vroeger, voldoende is. „Vliegend Blaadje", Kijk, ik ben bly, dat dat verkleinwoord er afgaat. Ik heb het al dikwijls gedachtmoet zoo'n flinke courant nu altijd maar dien babynaara houden? Een kleine jongen heet Jantje. Als hij een groote, volwassen kerel is geworden, zeg je toch Jan? En is dit kleine meisje niet een prachtige, gezonde vrouw geworden? En of het veel gelezen wordt? Ik denk wel, dat er geen courant is, die zóó populair is, als ,,'t Vliegend Blaadje". Hoog en laag, rijk en arm, by ieder is ze welkom. Zouden de mevrouwen b.v. in „'t Vliegend Blaadje" haar vriendinnen bericht doen omtrent de visitedagen, als ze niet wisten, dat die dames ook die courant lazen? En de burgerman? Kijk maar eens, hoeveel VI. BI. er de winkels verkocht worden. Stapels en nog eens stapels't Is dan ook met recht: elck wat wils. Ontwik kelden en minder geleerden, ieder vindt er wel wat naar zijn gading in. En ook buiten Den Helder en in de Oost weet ze haar weg al te vinden. „Vliegend Blaadje", bij dien naam neem ik afscheid van en als „Hel dersche Courant" roep ik U een welkom toe! Groei en bloei steeds meerder en verwerf u voortdurend nieuwe vrienden! Een Oud Heldebsche. Van onzen Texelsche Correspondent „Heldersche Courent", voorheen ,,'t Vliegend Blaadje." Kleine kinderen worden groot en als ze groot z|jn, dan past de kin dernaain dikwijls niet meer. Menig Jantje is een Jan, menig Grietje een Griet geworden, en dan passen de laatste namen ook beter voor de personen in de lange kleeren, dan die met de verkleiningsuitgangen. En zooals het met personen gaat, zoo gaat het ook dikwyls met zaken wat in den beginne passend was, komt bij uitbreiding minder geschikt voor. En zoo is het courantje, dat we in den aanvang als „'t Vliegend Blaadje" ontvingen, en dat we ook op Texel steeds als een vriende lijken bode zagen binnenkomen, langzamerhand den kinderschoenen ontwassen, en daarom mag zeker de nieuwe naam, die deze courant voortaan zal dragen, wel passend heeten. Wie de gewoonlijk twee groote bladen, die voor het „Alge meen Handelsblad" niet onderdoen, ziet en meermalen per keer drie en soms vier zulke bladen heeft te ontvouwen, die durft nauwelijks meer van „'t Vliegend Blaadje" of van „de Kleine Courant voor Helder en Omstreken" te spreken, en die zal het zeker met de uitgevers eens zijn, dat de naam öf „Vliegend Blad" öf „Heldersche Courant" moest zijn. Men beeft den laatsten naam ge kozen en tevens besloten, dat deze courant onder den nieuwen naam niet twee- maar driemaal per week zal verschijnen. Ook dat getuigt van vooruitgang en zal zeker den tal rijken lezers welkom zijn. We zul len dus in de toekomst op ons nog tamelijk geïsoleerd plekje wekelijks nog meer dan eerder te weten kun nen komen, wat er op het wereld- tooneel voorvalt, ook al lezen we geon groot dagblad, wat voor velen te hoog in prijs is. Doch meer nog dan anders zal er zeker ook plaats ruimte zijn voor het. nieuws en het merkwaardige uit den omtrek, die ook zelfs bij inwoners van Helder en omstreken nog lang niet vol doende en algemeen bekend is. Zoo er ook in het vervolg in de „Helder sche Courant" gewezen mag worden op de mooie plekjes van ons eiland, die er in zoo groot aantal zijn, op de verschillende dorpen, op het moois van ons zeestrand bij de badgele genheid te Koog en op de duin valleien met hare onvergelijkelijke fauna en flora, dan zal deze courant zijn en blijven een band tusschen Hollands Noordpunt en het grootste der Noordzee eilanden, en zoo krach tig medewerken tot bevordering van het vreemdelingenverkeer. We herinneren ons nog zoo goed „'I, Vliegend Blaadje" uit zijn verste jeugd. Toen waren er nog talrijke gezinnen, waar men nimmer een courant in huis zag, en men had toen ook nog geen geld over voor een nummer voor zich alleen. Met z'n vieren of vijven abonneerde men zich op één courantje en de laatste lezer moest alle nummers zorgvuldig bewaren, opdat ze aan het einde van elk kwartaal onder de lezers verdeeld konden worden bij het ophalen van het leesgeld, dat dan natuurlijk slechts uit enkele centen bestond. De tijden zijn veranderd en nu vindt men in alle woningen niet een, maar ver schillende couranten, en men zou ze niet gaarne meer willen missen. Doch het publiek is ook meereischend geworden en heeft dan ook riiet ge noeg aan een plaatselijk blaadje, De blik is verruimd en men wil mede- praten over wat elders in de wereld geschiedt. Daarom moesten de cou ranten hunne kolommen uitbreiden en zoo is ook „'t Vliegend Blaadje", dat ons in z'n oorspronkelijke gedaante nu onnouzel klein zou toeschijnen, een blad geworden, dat ons van heinde en ver op het belangrijke wil wijzen. En nu is het dan ook geen blaadje meer maar een courant, en als „Heldersche Courant" zullen we dit blad bij zyne nu driemalige verschij ning per week met nog des te meer genoegen ontvangen, omdqt het ons meer wil geven. Mogen de Uitgevers succes hebben op hun streven Een andere Texelsche mede werker schrijft ons, naar aanleiding der uitbreiding van ons blad: „Vele lezers van Uw blad zullen zich ongetwijfeld nog herinneren hoe 't eerste nummer van „'t Vliegend Blaadje" verscheen. Klein en be scheiden kwam 't zich aanmelden, maar telde al spoedig vele vrienden, Klein maar dapper vloog 't ook over 't Marsdiep naar Texel, en ook daar werd 't door menigeen gastvry ont vangen. Het „Vliegend Blaadje" breidde zich langzamerheid uit tot 'n „Vlie gend Blad", en werd ook voor velen in deze gemeente 'n vriend des huizes. Met genoegen zagen ook hier de getrouwe lezers, dat aan den inhoud van 't blad groote zorg werd besteed, en 't ons telkens nog weer meer onthaalt op allerlei verscheidenheid, 't Blad geeft elk wat wils. Ook velen op dit eiland zien dus met genoegen, dat „'t Vliegend Blaadje" ons voortaan drie malen in plaats van twee malen per week 'n welkome bode wil zijn. DE WEEK. De moderne smulpaleisjes, die onder den naam van tea- of lunchroom - 't zoeken is nog altijd naar een goeden Hollandschen naam in de groote steden verrijzen, ze zijn voor een deel natuurlijk-gevolg van het al-drukker en-roezemoeziger wor dende groot stadsleven. Wie nu, zoo tusschen drie en vijf, étalages gaat bekijkengaat rondneuzen naar ele- gante,nietal te-dure, chique en verdere „snufjes"; wie, in den tijd van „win kelen" door het centrum van de grootstad tippelt en dribbelt, hij (en de meesten van hen worden door „zy's" gevormd) heeft sterke zenuwen en taai volhardingsver mogen noodig. Ik schakel nu zelfs uit al wat bijzondere aandoeningen wekt door geheime zucht om tenors, barytons, tango-raeneeren, e.t.q. te ontmoeten alsmede al wat gedreven wordt door „heimliche Liebe" voor dames en dametjes van alle denkbare soorten, sferen, categorieën Ik bedoel nu het dood-gewone, onschuldige „moderne winkelen". Vroeger ging dat zéér rustig. Men wandelde, had allen tijd en alle ge legenheid om botsingen te voorkomen. Hoogstens liet een enkel koetsiertje van „eigen spul" of van huurderij zijn beestje voortstappen. De oude Stastok zou uitroepen„Kom daar nou 'I's om I" Auto's schrikken U op met de af grijselijkste geluiden, - toeterende, bluflénde, kuchende, kryschende met signalen, die doen denken aan aêmech- tige borstlijders of aan door acute maagziekte overvallen schepsels Ontelbare fietsen dwarrelen, schieten pijlsnel-voorwaarts en ook wel met plots-grillige bochten en zwenkingen, om U heen Vrachtwagens, met enorme bagage beladen, bewegen zich met aanmatigende, sariende logheid voorwaarts temidden van het moderne jagen en ijlen En inderdaad daar zijn ook de rijtuigen, sierlijk-voor- name en heel gewone. Alsof er geen eischen van modern verkeer ont stonden, bly ven ze vaak langen, langen tyd wachten voor magazijnen in zeer-drukke straten, terwijl de dames met de pijnlijke nauwkeurig heid en de omslachtigheid, aan „uit zoekende" of „passende" dames nu eenmaal eigen, binnen toeven, arme winkeljuffers onderwerpend aan her culische krachtproeven van geduld en zelfbedwang, zoodat de gelaats spieren pijn gaan doen van 't al-maar glimlachen „O zeker, mevrouw Ik zal 'c U even laten zien. Eén seconde 1" Of: Töch niet naar Uw zin, freuleO, maar ik heb nog iets, dat U héél, héél zeker magnifiek zult vinden Mag ik 't even voor U halen?" De boenen der arme winkeljuffer zijn loodzwaar van afmatting; vöör haar oogen dansen vlammetjes en sterretjes van vermoeidheid 't hart bonst en hamert in het lichaam der anoemische, bleek bloedige, uitgeputte. Toch moet zij vlug, vaardig, vrien delijk, voorkomend, opgewekt-gedien stig zijn Ergens in het magazijn, achter de ruit van kantoortje, of zoo - staat meneer de chef te spieden. En hij heeft scherp oogHij merkt alles op. Wee de arme juffer, als meneer de chef begint te vinden „Ze is töch niet wat wij hebben moeten 1" Het oogenblik, waarop ze, in den dollen, wanhopigen bestaansstrijd, een ander baantje zal moeten gaan zoeken, nadert dan angstwekkend-snel. Ter zake. Wij hadden 't over het gekrioel, gewriemel, gewirwar van de drukke winkel-uren in hart van grootstad. En nu keer ik terug tot mijn „smulpaleisjes". En ik voeg er dade lijk bij, dat 'k nu weer niet bedoel de. „rooms", waar gedanst,gefiedeld wordt; waar de vermoeide ooren vruchteloos naar rust zoeken. Neen, - ik bedoel nu andere „smulpaleisjes", waar het zeer kalm, stil, rustig is. Geruischloos gaan de bedienende meisjes, - wit schortje op zwarten japon, - rond. Onwille keurig fluistert men, als in de leeszaal van eene bibliotheek. Men rust uit in makkelijken, rieten armstoel. Men lepelt zijn taartje, soesje, croquetje, sandwich, wat ook, zonder dat er geklikker is van zilver op porcelein. Men savoureert er zijn thee, cacao, kwast, sherry, gc-lijk een beschaafd rnensch betaamt. Men babbelt er heel weinig. Nu en dan een fluister- woordje. Maar het „gebrek aan dis cours" verveelt niet. Integendeel 1 Men geniet ervan. De drukte, het wirwarrend gewoel, gekrysch, ge toeter 't Is alles nu weg. Men sluit even de oogen, bekomend van de afmatting der straat-wandeling. De dof-nerveuse trek in de oogen der dames verandert in iets-levendigs, iets behagelyksDe zenuwen ont spannen zich. Dat doet modem „smulpaleisje". En ik heb er vaak aan gedacht in dezen tijd van kalmte en stilte, Paschen voorafgaande. 't Is mij als den mensch, die midden uit de woeling van grootstad op z'n drukst, eensklaps in zoo'n „room" terecht komt. En z'n goed- gesternte zegent, dat hij „kan be komen", zooals men dat ook wel uitdrukt. Er is nu een zalig gebrek aan in teressant nieuws. Op het Haagsche Binnenhof, - aan de buitenkanten, volmaakte rust. Dat de Pacificatie- Commissie voor het Onderwijs toch nog bijeenkwam, het Comité voor den vrede in den schoolstrijd, - 't verhoogt eigenlijk het karakter van rust Er is - in de bladen althans wat vaderlandsch nieuws betreft, op het moment waarop ik dit neérschrijf, niets dat in staat is om de „psyche", de ziel, des volks - gelijk men dat tegenwoordig noemt - heviglijk te beroeren. De verkiezing van jhr. Van Hol the tot Echten tot senator, in de plaats van den heer Pelinck, - 'k mag aannemen, dat slechts be perkte kring de tijding met groote verrassing heeft vernomen. De in stallatie van Utrecht's nieuwen bur gervader, mr. Fockema Andreae, be vestigde slechts, hoezeer men 't beste verwacht van het bestier onder dezen bekwamen man. Dat de Ijverige secretaris der Liberale Unie, het Kamerlid Roodhuyzen, weêr hersteld is en zijn dagelykschen vloed van residentiaie „asterisken" rondstrooit, 't kan zijn vrienden slechts tot vreugde gestemd hebben. Dat de Nederl. Bank zich voorbereid op het eeuwfeest van haar bestaan, - wij wisten 't. Trouwens, het jaar 1814 was eigenlijk niet veel minder „inte ressant" dan z|jn naaste voorganger in de negentiende eeuw. Intusschen, wij hebben in 1918 alles ten koste gegeven, wat wij aan jubel- en her denkingskracht beschikbaar hadden. Zoodat wij 't in 1914 moeten doen met aardige historische platen en herinneringen, een genot, dat sommigen nog meer trekt dan op tochten, illuminatie, e.d., hoe vreemd dit anderen wéér in de ooren moge klinken Dat arme Naatje van den Dam nu toch werkelijk is „aanbesteed" en eerlang zal worden „geamoveerd", och, ondanks al het schelden en schimpen, dat wij op haar deden, zal 't misschien toch nog met een soort van weemoed worden ver nomen Zóó zijn wij, zonderlinge wezens, genaamd menschen, nu een maal. Ook leelijke dingen worden ons dierbaar, met zekere gehechtheid, die haar wortel vindt in raadsel achtige diepten van ons zieleleven Wij genieten nu van de stilte, de rust, die om ons heen is neórgedaald. En telkens wanneer de pijnigende gedachte in ons opkomt aan zooveel strijd, storm, - die straks weêr de lucht, - niet slechts in de Binnenhof streek, zal vervullen, trachten wij haar te veijagen. Ons sterkend door de herademing van nu En met zonnig optimisme hopend, zelfs vertrouwend, dat er uit hetgeen was, straks goede, blijde dingen zullen voortkomen. Leggen wij het zwijgen op aan de stem van plaaggeestje in ons, dat telkens spreekt van „kinder lijk-naïef" optimisme Doch ook dit is een van de kostelyke dingen, nu en dan voor ons, menschen, zóó noodig 1 Zonder optimisme, waardoor de geestkracht gestaald wordt, - zijn, naar mijn innige overtuiging, geen goede, vruchtbare daden mogelijk. En waar ik, hierboven, sprak van gemis aan „interessant nieuws", daar doelde ik zeer zeker niet op iets uit eigen kringIk bedoel het verrijzen van de „Heldersche Courant" uit het „Vliegend Blaadje"Ik had de vergelijking willen noemen van den schoonen vlinder uit de rups Maar zy gaat manie, gevoel ikgelijk immers elke vergelijking. Het „Vliegend Blaadje", zooals 't allengs werd, was voorwaar geen trage rups... En de „Heldersche Courant", met haar stevige constitutie, steunend op even groote als trouwe schare van vrienden en vriendinnen, zal niet het een-dagseh bestaan van den vlinder voeren Haar geboorte uit het orgaan met zijn te bescheiden naam is slechts het bewys - het gelukkige -, dat de banden te eng wordenEn in zoover gaat mijn allegorie van vlinder en rups dus weer wél op 1 En óók is hier van toepassing myn woord, dat zonder optimisme, naast flksche en stoere geestkracht, geen goede en vruchtbare dingen kunnen bereikt worden. Ook hiervan geeft de wording van de „Heldersche Courant" een schitterend bewijs. Aan hen, die opkomst en verdere ontwikkeling intellectueel en mate rieel steunden, mogelijk maakten, - mijn welgemeende gelulcwenschen en hulde! Mr. Antonio. BINNENLAND. Diefstal te Wormerveer. Zooals onlangs is gemeld, werd op Vrijdag 20 Maart in het kantoor van de firma Jan Dekker, zeepfabrikanten te Wonnorveer, ruim f4000 ont vreemd. Dank zij een ijverig ingesteld onderzoek is het gistermiddag den inspecteur van politie, den heer Da- men, gelukt den dader te arresteeren. Het is de kantoorbediende W. Mier, een Duitscher van geboorte en sedert ongeveer een jaar bij genoemde firma in dienst. Mier heeft een volledige bekentenis afgelegd. Bijna hetgeheele bedrag, dat hij verborgen had, werd nog in zijn bezit gevonden. Geweigerde hulp. Men deelt aan het „Rott. Nwbld." nog het volgende mede, in verband met het diep treurige geval, dat zich op een nacht in de Snellinckstraat te Rotterdam heeft afgespeeld, waarb|j een jonge vrouw, moeder van drie kinderen, het leven liet. Toen medische hulp noodig was, schreef de verloskundige een briefje aan een met haar bevrienden dokter, inhoudende het verzoek onmiddellijk te komen. Maar dit briefje werd ver keerd bezorgd en wel aan het adres van een dokter, die twee huizen van den in het briefje bedoelden medicus woonde. Deze dokter haastte zich zóó, dat hij zich den tijd niet gunde het adres op het briefje te lezen. Hij spoedde zich naar de woning, waar hulp noodig was en waar men hem aansprak met den naam van den dokter, die men verwachtte. Toen kwam de vergissing met het briefje aan het licht, doch niettegen staande bezag de dokter het geval en vertrok in de overtuiging, dat er geen onmiddellijk levensgevaar bestond, daar er op dat oogenblik van bloed verlies geen sprake was. Thuisgekomen telefoneerde hij direct met zijn buurman, den dokter voor wien het briefje bestemd was, en die zich daarop terstond naar de woning aan de Snellinckstraat begaf. En daar aangekomen werd hem medegedeeld, dat zijn aankomst nu onnoodig was, daar de huisdokter reeds onderweg was, waarop ook hy vertrok. Z|jn wij goed ingelicht, dan had het geval, dat zich bij de jonge vrouw voordeed, alleen dan een gunstig verloop kunnen hebben, zoo onmid dellijke opname der patiente in de kraamzaal ware geschied. De dokter, die het eerst kwam, had bovendien niet handelend kunnen op treden, daar hij daags te voren een patiënt aan „belroos" lijdende, had behandeld en dus gevaar voor infectie zou hebben kunnen bestaan. Oe brand te Almelo. Onder de laatste berichten in ons vorig nummer hebben wij reeds ver meld, dat de stoomspinnerij „Twente" te Almelo door brand vernield is. De nadere bijzonderheden ontléenen wij aan het „Handelsblad". Dinsdagmorgen was, als naar ge woonte het werk om half zeven be gonnen. De wielen snorden, er werd gepakt en gesjouwd, totdat plotseling op de derde Verdieping (vormende de groote spinzalen) de kreet „brand" weerklonk. De mannen, die op de zaal werkzaam waren, trachtte in alleryl het vuur te stuiten men greep naar snelblusschers, rukte de bran dende lappen katoen weg. Alles te vergeefs. Met bliksemsnelheid grepen de vlammen om zich heen, een ver stikkende rook verspreidende. Op lijfsbehoud bedacht, bemerkende dat aan blusschen niet te denken viel, moesten de mannen hun heil in de vlucht zoeken. Brand Brand 1 klonk het aan alle kanten, en alles vluchtte weg van de machines. Het ging overal goed, behalve op de vierde verdieping. Daar warende arme kerels, als 't ware vóór ze het wisten, omringd van de vlammen die van omlaag, zijwaarts, overal op- kronkelden, begeerig zoekend naar nieuwe prooi. De meesten slaagden er nog in de trap te bereiken, wel liepen enkelen aan hoofd en handen deerlijke brandwonden op, doch hun leven was gered. Helaas, niet dat van allen I Vy'f hunner konden den veiligen uitgang niet meer bereiken. Vermoedelijk werden z|j eerst door den rook ver stikt, daarna zyn hun lichamen ver brand deze slachtoffers zijn de 51 jarige Willem de Stal, gehuwd; de 35-jarige J. Egbers, weduwdaar die drie jonge kinderen onverzorgd ach terlaat P. Brummer, 22 jaar, pas gehuwdD. Voerhuis, 22 jaar en Schollink, oud 16 jaar. Zóó snel had het vuur om zich heen gegrepen dat, toen de machinedrijver, gewaarschuwd om de machine stop te zetten, van dat machinelokaal naar de fabriek wilde gaan om te zien wat er aan de hand was, de vlammen reeds boven het dak uitsloegen en binnen enkele minuten was heel het reusachtige gebouw van vier verdie pingen, ongeveer 50 bij 100 meter groot, één vlammenzee. Een oogenblik' te voren had men nog hoop, dat de automatische sprink lers, zooals die op meeste groote fabrieken zijn aangebracht, het vuur zouden kunnen beperken, maar niets was in staat den gloed ook maar iets te verminderen. De brannweer van de fabriek, de brandweer van de ge meente het was alles niet meer dan een druppel water op een gloeiende plaat. Trouwens, men kon zelfs het water niet van boven afin de fabriek brengen. Alles was reddeloos verloren, met uitzondering slechts van het voorste gedeelte van het gebouw, de zooge- mde schut8karaer, waarin de ka toen kapot geslagen wordt, en de loodsen waar de balen katoen bewaard worden en de rappe handen dei- vrouwen het garen, wanneer het uit de fabriek komt, aan bundels winden. Verder is alles één ruïne. De voorspinnerij gelijkvloers, met alle bijgebouwen, de droszaal op de tweede verdieping, Diets is er meer van over. Een kostbare stoommachine van 700 p.k., eerst het vorig jaar in gebruik genomen, is niet meer dan een hoop oud roest. En midden in deze ruïne liggen nog de verkoolde lijken der slachtoffers. Want men heeft de fabriek nog niet kunnen binnengaan. Tot ongeveer 3 uur in den middag woedde het vuur met hevigheid voort. Eerst later begon het zichtbaar te verminderen. Vooral in den aanvang, toen de brand pas uitgebroken was, deden zich schokkende tooneelen voorvrouwen die om haar echtgenoot jammerden, kinderen die luid schreeuwend hun vader zochten, moeders die haar dochter riepen. Sommige moesten bewusteloos weggedragen worden. De meesten konden even later ge rustgesteld worden, maar inmiddels werd bekend, welke slachtoffers deze ramp had geéischt. En alom heerschte diepe verslagenheid. Zooals wij reeds meedeelden was de spinnerij gelegen aan het kanaal Almelo Zwolle. Ze was op beurspolis verzekerd. Het geheele terrein heeft een opper vlakte van naar schatting 100 by 200 Meter. De directeuren der Stoom spinnerij „Twenthe" zijn de heeren L. van Strik en Stroink. Uit Oost-IndiH. Vreemde oorlogsschepen. Uit Padang schrijft men aan het „Bat. Nbl.": Het bezoek aan vreemde oorlogs schepen is niet van de (Padangsche) lucht. Na Russen en Duitschers hier te hebben gehad, werden wij verrast door een bezoek van een Japanschen man of war. Van tamelijk klein ka liber nochtans, daar het dé Emma- haven in kon varen, waar het nu gemeerd ligt. Van deze bezoeken wordt echter absoluut geen notitie genomen. Die zyn Luft voor het Padangsche pu bliek. Voor het mannelijk deel der in woners van het land der „Rijzende Zon" is de belangstelling nu een maal nooit bijzonder groot geweest. Voor hen géén hartelijke ontvangst, noch begroeting, géén begeisterte beschrijvingen in de pers. Niets van dat alles. Deze bezoekers worden absoluut doodgezwegen. Wat valt er nu ook aan die kleine „Jappie's" te zien, denkt menigeen, enne. voor flirt eigenen ze zich ook niet byster, wat heb je nu aan zeelui, waar je niet eens behoorlijk meé flirten kunt? Zedenschandaal. Te Padang is een zedenschaal in onderwijzerskringen ontdekt. Verschillende mutaties worden verwacht. Tijdstippsn van verzending der Brievenmalen. Naar Oost-Indiö: Per: Datum der bezorging. Tüdst.der Iaat. bual. S/h Postk. 10 en 24 April 3enl7 r 7en21 IA en 28 zeepost via Amsterdam zeepost vla Rotterdam Hol), mail vla Qenua Holi. mail via Marsellle Fran. mail vlaMarseilIe (v. Atjeh, Sumatra's Westkust en Benkoe- len, alleen op verlan gen der afzenders). Dultsche m, via Napels Naar Palembang, Riouw, Banka, Billiton en Borneo 10 en 24 April 7 en 21 14 en 28 Eng. Holl. mail via Genua Holl. mail via Mavseille (alleen op verl. d. afz.) Fran. mail via Marsellle Duitsclio m. via Napels Naar Atjeh en de Oostkust van Sumatra Eng. mail vla Brindisl eiken Vr(Jd. Holl. mail via iGenua 7en21 April Holl. mail via Marsellle 14 en 28 (alleen op verl. d. afz.) Fran. mail via Marseille (voor Atjeh aUeen op verlangen d. afzend.) Dultsche m. vla Napels Naar Guyana (Suriname): zeepost via Amsterdam I 9en23April mail via Quoeuetown |l0enl7 mail vin Southampton OenSO (alleen op verl. d. afz.) mail via St, Nazairo 13 Naar Cura^ao, Bonaire en Aruba: 9 en 28 April eiken Dinsd. en Vrijdag 1 Mei zeepost vla Amsterdam mail vla Southampton of Quoonstown mail via Hamburg (alleen op verl. d. afz.) Naar St. Martin, St. Eustatius en Saba zeepost vla Amsterdam 9en23AprIl 6.00'sav. (alleen op verl. d. afz.) mail vla Engeland I 0en20 6.66'sav. Naar Kaapland, Natal, Oranje-Rivier kolonie en Transvaal: eiken Vr|jdag, 3.40 's namiddags. Voor Hr. Ms. „Panter" en „Vos" naar Aden: 3 April, 8.40 'snam. Den Hen April a.s. hopen onze geliefde Ouders Hendrik Johannes Sohiflemans en Anna Maria Schleke hunne 26-Jarlge Echtveraeniging te herdenken. Hun liefhebbende Kinderen, Behuwd- en Kleinkind. Helder, 29 Maart 1914. Ondergeteekenden betuigen langs dezen weg huunen hartelijken dank voor de vele blijken van belangstel ling, bij hun huwelijk ondervonden. B. LONDO en Echtgenoote. Helder, 30 Maart 1914. OPENBARE LEESZAAL EN BIBLIOTHEEK TE HELDER. Algemeene Vergadering op Woensdag 8 April, 's avonds te 8 ure, In Café „CENTRAL". Bond v. Bouwvak-Arbeiders Afd. HELDER. ter gelegenheid van het ZATERDAG 4 APRIL 1914, in „TIVOLI", 's avonds 8 uur. HET BESTUUR. der Tooneelvereeniging „D. I. U.", van Oudesluis, op Zondag 5 April 1914, in het Lokaal van den Heer D. MAREES, te Koegras, aan de Blauwe Keet. OPGEVOERD wordt: Tooneelspel in 3 bedrijven van Fabbicius. Aanvang 71/» uur. Entrée f0.50. Besproken plaatsen 10 ct. extra. Na afloop BAL. Van af Vrijdagmiddag worden aan onze afnemers Sluitzegels cadeau gegeven. Boter- en Kaashandel Breewaterstraat 8. Mej. H. RUIJGH beveelt zich aan voor het geven van privaatlessen in nuttige handwerken. Zich aan te melden tusschen 7 en 8 uur 's avonds, Spoorstraat 68. VERLOREN een Bankbiljet van f 10.-, omtrek Koningstraat Spoorstraat, op Dins dagmiddag. Tegen belooning terug te bezorgen, Spoorgracht 5. Gevraagd eene flinke werk-tweede-Meid, voor hcele dagen. Goed kunnende naaien, mazen en strijken. Adres: Plantsoenstraat No. 8. Te Helder wordt gevraagd, om spjedlg in functie te treden, een flinke LOOPKNECHT, kunnende fietsen, voorzien van goede getuigschriften. Loon 6 Gulden per week met vrije bovenkleeding. Schriftelijke aanbieding Bureau van dit blad, onder No. 131. Gevraagd, zoo spoedig mogelijk, een bekwaam SCHOENMAKERSKNECHT. Adres: P. GO VERS, Kleine Sluis, Anna Paulowna. Voor een neutrale courant, verschij nende in Noord-Holland, worden te HELDER en omstreken, alsmede op TEXEL medewerkers (geen corres pondenten) gevraagd, speciaal voor de bespreking van zaken in verband staande met plaatselijke belangen op allerlei gebied. Br. fr. onder motto „Journalistiek", Algemeen Adv.-Bureau D. IJ. ALTA, Arasterdam. Iemand wenscht een Kosthuis; het liefst een vrij Slaapkamertje. Brieven onder No. 130, Bureau van dit blad. Net gemeubileerde Zit- en Slaapkamer te huur. AdresWeststraat 55. Te huur het nieuw gebouwd Winkelhuis Middenstraat 42, geschikt voor elke affaire. Te bevragen: Kanaal weg 67-68. HUIZEN te huur ta Julianadorp, huurprijs f 1.75 p. w. Te bevragen bij den Secretaris van de N.V. Bouw-Maatschappy „Juliana" J. DE VRIES, te Julianadorp. TE HUUR of TE KOOP een groot HUIS, ingericht voor Hotel-Café, doch voor alle zaken geschikt. Thans bewoond door de Heldersche Marine-Bond, KEIZERSTRAAT 70-72, Adres: P. VAN GRUNNINGEN, Keizerstraat 90. Te koop drie beste Werkpaarden. Te bezichtigen: Aannemer „Fort Kijkduin". TE KOOP. Te koop aangeboden wegens ouder dom eene Palingvisscherlj, be staande uit: honderd zijden Fuiken, 80 groote Fuiken van 260 mazen 80 200 40 150 daarbij een Bunboot, een Gondel en een Woningschuitje van 10 ton gront met zeilen er bij, 200 Stokken, 20 zyden Blijnetten, 5 nieuwe Spiering- netten, 8 Karen, enz., te veel om op te noemen, en tevens het recht om te mogen visschen in het water van het Noord-Hollandsch Kanaal. Te bezichtigen bij C. KOK, Pieter Quantstraat 2, Helder. *rceu w

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1914 | | pagina 2