KINDERJURKEN ONZE OPRUIMING 20 korting. Kindercostuums RMAN NYPELS Oudkerk Van Praag DE WIT's VERF. I.V. Alkmaarsche Rijtuig-Maatschappij, eindigt a.s. ZATERDAGAVOND 27 JUNI. Tot dien datum geven wi j op alle onze artikelen Wij bieden aan nog een zeer mooie keuze in on: werkelijk spotgoedkoope prijzen, lette wel op het bekende standpunt van 2 zaak, dat is: uitsluitend prima qualiteit goederen. R. BAKKER Dzn. - KEIZERSTRAAT 56. H.FEIJEN SAFFIERA HELDRIA T. van Zuylen, R. BAKKER Dzn. Voor de a.s. KERMIS Merk DOROTHEA, modern, 0.85,0.95, ll, IJS, 1.25 MerkJ0HANNA,zeermooi,2.00,2.l0,2.20,2.30,2.40,2.50 Merk ELISABETH, wasch-echt, 1.35,1.45,1.99,1.65,1.75 Merk GRETHA, spotprijs, 0.95, 1.05, 1.15,1.25, 1.35 Merk HELENA, prima1.10,1.20,1.30,1.49 Merk CATHAR1NA, zeer fijn, 2.15,2.25, 2.35,2.45,2.55 voorheen E. VAN DAM. Kantoor: Breedstraat 23. Interc. Telefoon 92. GR00TE Z0MER0PRUIMING KOOPEN IS NU EIGENBELANG. Vergiftigde Levens. Heden ontvangen een partij zeer vette Goudsche Graskaas a 50 ct. p. pond, prima Leidsche a40ct. p. pond, Edammer Graskaasjes af 1.20 en f 1.30 per sfuk. Roomboter en Schager Kopboter tegen concurreerende prijzen. Verzuim niet de étalage van het Schoenenmagazijn van Spoorstraat 27 te zien. Grootste keuze. Laagste prijzen. liet ontharhigspoeder bij uitnemend heid, doet in 3 minuten alle overtollige haren verdwijnen, is bovendien het eenige middel wat absoluut onschade-, lijk is. Prijs per flacon fl.50. Ver krijgbaar bij Firma De Bie— Biersteker, Keizerstraat 93. 99 99 H AARHERSTELLER. Beproefd middel tegen het uitvallen en tot bevordering van den hergroei .van 't hoofdhaar, blijkt steeds het beste. Per flacon 50 cent. Alléén verkrijgbaar bij: Spoorstraat, Coiffeur. Grove Maïs per kop 6 cent. Fijne 8 Zware Gerst 7 Hennepzaad 7 Haver 5 Zonnepitten 5 Grove Boekweit 8 Fijne Rijst pond 6 Gemengd voer kop 6 Aanbevelend, Keizerstraat 56. Weder verkrijgbaar puik versch geslacht RUNDVET, bij de 5 pond 30 ct., bij 1 pond 40 ct. Vette en doorregen Varkenslappen, 30 ct. per pond, A. KOOMEN, SPOORSTRAAT. TE KOOP eerste soort Glansverf per Kilo: Japan-Wit f 0.75, Donker-groen f 0.60, Zeegroen f 0.50, Wit, Geel, Bruin f 0.45, Zwart f 0.40. - GRONDVERF f 0.35. Adres KLEIN, Bassingracht 4 en t. Bestellingen per Briefkaart worden bezorgd. is bij ons nog verkrijgbaar zoolang de voorraad strekt ONZE SPECIAAL BEKENDE Alléén verkrijgbaar bij: Wulfruna Motorrijwielen 2Vb H.P. magneet en veerende vork f 450. Springfield Rijwielen in elke uitvoering verkrijgbaar. AgentA. J. SCHAAP, Keizerstraat 19, Helder. Wearwell Rijwielen zijn snel, sierliik en goedkoop. AgentP. i. LAFÉBER, Zuidstraat 2, Helder. P"1V™t£'",n lmP°rteurs GEBR. SIEBOL, Amsterdam. Firma Wed. L. I. GROEN, ZUIDSTRAAT 79, blijft steeds de hoogste waarde geven voor Goud, Zilver, Galon, Meubelen, Naaimachines, en verder voor alle voorkomende artikelen. Heeft ook weder een mooie Naaimachine te koop. Speciaal adres voor OVERHEMDEN naar maat. OVERHEMDEN met piqué borst f 2.75, prima kwaliteit. HYPOTHEEK. Nu is de Woning geen bezwaar meer! Want de Maatschappij voor Onderling Hypothecair Crediet stelt een ieder in staat, om op zéér gemakkelijke voorwaarden in het bezit te bomen van een eigen Woning. Inlichtingen zullen gaarne worden verstrekt door den Vertegen woordiger: J. ADRIAANSE Az., 112 Koningsplein. STALHOUDERIJ. (Ie klasse Paarden en Rijtuigen). Billijke en vaste tarieven voor Rijtoeren in de prachtige omstreken van Alkmaar. van alle gemaakte HEEREN-, JONGE- HEEREN- EN KINDER-COSTUMES a contant met 20% korting - Zie de étalages Aanbevelend, G. BRAMLAGE, WESTSTRAAT 11 GOUDEN MEDAILLE Oi meest gevraagde in voordaaligste zuivere bereide VERF is Gevestigd 1876. - Fabriek Helder. Verkrijgbaar gesteld bij de HeerenA. Kobff Az., KanaalwegH. de Wit Jbz., Keizerstraat 18 (direct bij 't Spoor)Texel: P. Boon -Mz., Cocksdorp A. Ellen Oosterend Wie ringen: Wed. Kaleveld Joh. Tak.es Tz., NoorderbuurtK o e g r a sD. Marees Julianadorp: M. Noot; 'tZand Zijpe: P. Rdis; IJmuiden: Firma D. C. Kaan. En gros. - Verzendingen naar alle plaatsen. - En Detail. Magazijn en Fabriek Binnenhaven 74, Helder. H. DE WIT. FEUILLETON. Een beeld der werkelijkheid. 83) „Ik neem het paard liever bij den teugel, om aan uwe zijde voort te loopen." „Misschien hebt gij gelijk en zal de beweging u goed doen. Laat ons thans gaan en leun op mijn arm." Zwijgend liepen zij gedurende eenige oogenblikken voort. Maar voelende dat zij huiverde vroeg Fillips opnieuw „Hebt gij het koud?" „Neen, het was de herinnering aan dat sterfbed die mij beving. Waar zullen wij op onze beurt den laatsten adem uitblazen „Ver van elkander," luidde het weemoedig. „Gij keert toch zeker vroeg of laat naar België terug?" „Indien dat geschiedt zal het pas over vele, vele jaren wozen; ik ben niet meer voor de maatschappij ge schikt." Zij antwoordde niet en na een poosje, hernam hij: „Ik heb u gezegd dat ik voor uw geluk had willen zorgen, en dit is geen ijdel woord geweest.. Holdius is mij zoo dankbaar voor de mogelijk heid die ik Item geopend heb van hier te komen, dat hij mij beloofde in alle opzichten mijn raad te zullen volgen. Op .gevaar af hem boos te maken, deed ik hem inzien dat, zoo hij zich teleurgesteld had gezien in enkele vrougdedroomen, dit hoofdzakelijk aan hem zelf te wijten was geweest. Hij had uw karakter en uwe op voeding, van het begin af, in aan merking moeten nemen en u niet overplanten in een omgeving, die nog minder voor u berekend was, dan deze woestenij. U anders dan voor korten tijd naar Holland terug te voeren was dan ook niet mogelijk. Gij zoudt eindigen met daar geheel en al van elkander te vervreemden en steeds ongelukkiger te worden. Wij bespraken dit punt totdat hij mijne meening deelde, en zich bereid verklaarde zich met u in Frankrijk te vestigen." „Hebt gij dat gedaan gekregen?" riep zij uit. „Oik dank u, ik dank u; het is eene weldaad die gij mij daarmede bewezen hebt." „Zijt gij daar wel zeker van, Mar cello „Wat bedoelt gij?" „Zult gij mij nooit berouw doon gevoelen uw liefsten wensch tot ver vulling te hebben gebracht? O! het leven in Nederland, vooral in het midden waarin gij u beweegt, moge geen aantrekkelijkheid bezittenParijs is vol gevaren voor een vrouw die haar hart niet onverdeeld aan haar gezin wegschenkt. Wilt gij mij be loven, even plechtig als gold het een eed, dat gij aldaar nooit zult ver geten wat gij aan uwe eer verschul digd zijt. Laat uw trots u steeds iufluistereude man die alles voor mij prijsgaf, heeft ln mij geloofd Zijn vertrouwen te beschamen zou laag hartig wezen." „Neen, ik zweer u, ik zal u niet doen blozen over mij," antwoordde zij, de oogen naar hem opslaande, als wilde zij dat hij in hare ziel zou lezen. „Den dag waarop gij tot mij wederkeert zult gij tevreden zijn over uw werk." „Dan is het wel. Ik verwachtte trouwens niet minder van u." Een kwartier later zagen zij de omtrekken van het huis uit de dui sternis verrijzen. „Vaarwel," fluisterde hij, ontroerd, terwijl hij haar handen zachtkens drukte. „Gij zult nooit woten wat mijn offer mij heeft gekost." Eu met driftige beweging, als vreesde hij zich door zijn gevoel meè te laten sleepen, klopte hij aan. HOOFDSTUK XIV. Onno was aanstonds ontwaakt, want hij begreep dat men hem riep. Oudekerke wekte hem nooit, wanneer hij van zijne gewone avondwande lingen terugkeerde, en de verrassing over Marcelle's terugkeer was zoo groot, dat zij zelfs de jonge vrouw trof. Tot laat in den nacht bleef men plannen maken. Er werd bepaald dat zij reeds over drie weken vertrekken zouden. Filips had eene volledige lijst der booten, welke die maand naar Europa af zouden varen, en hij scheen gehaast in zijne eenzaamheid als heer en meester van Elsa-hoeve achter te blijven. Hetgeen hij met den jongen planter volbracht had, gedurende den tijd van Marcelle's afwezigheid, was waar lijk verbazend. Zijn bijzijn en ijver hadden Holdius met nieuwen moed bezield, en een gansche oppervlakte grond, die vroeger slechts eene wil dernis was geweest, vertoonde zich nu even vlak als een veld, waarin zoo pas de zaadkorrels zijn neör- „Gij zult mij nog leeren Malvinia te betreuren," sprak Marcelle, toen zij met beiden het nieuwe werk bezocht. Fiüps antwoordde niet. Er volgden nog dagen van groote moedeloosheid voor de jonge vrouw. Zij was verplicht met Onno afscheids bezoeken te gaan brengen aan al de zoo verafgelegen hoeven, en ofschoon Oudekerke hen zeer goed had kun nen vergezellen, om tevens kennis te maken met zijne buren, vermeed hij dit opzettelijk. Marcelle durfde zich daarover niet beklagen, maar elk dier uren, welke zij aldus van haar erf verwijderd doorbracht, scheen haar een diefstal gepleegd op de weinige stonden van weemoedig geluk die haar nog overbleven. Daarenboven was hij veel aan den arbeid, en mocht zij er slechts op rekenen hem aan tafel en des avonds te zien. In dergelijke uren scheen hij er behagen in te vinden voornamelijk Onno's groote geestesgaven uit te doen komen, bracht hij telkens het gesprek op onderwerpen, welke hij wist dat Holdius belang inboezemden, en Marcelle die dit zeer spoedig inzag, luisterde toe met eene uitdrukking van groote verteedering op het gelaat. „Ik kan het slechts herhalen; gij zoudt eene betere vrouw van mij hebben gemaakt," zeide zij meer dan eens. Maar de tijd spoedde verder, en ten laatste was de avond gekomen, waarop zij de terugreis naar de havenstad zouden ondernemen. Deze tocht was vrij wat gemakkelijker dan de eerste. Zij lieten al hunne meubels en gereedschap .'achter, en hunne kleederen waren in een groote kist gepakt, die de postwagen meê- genomen had. Zij konden dus den weg afleggen in Oudekerke's rijtuig, dat wel niet sierlijk, maar berekend was voor de moeilijkste wegen. Hijzelf bestuurde paarden, want hij wilde zijnen vrienden uitgeleide doen tot aan boord. Zij wisselden zelden meer een woord: Onno was steeds aan hunne zijde, en daarbij, hun hart was te vol. De eindpaal der reis naderde en meer en meer, en daarna zou er voor altijd stilte tusschen hen ontstaan, want zij waren overeengekomen el kander niet anders dan ingeval van noodzakelijkheid te schrijven. De kleine Elsa maakte het scheiden nog harder. Zij had zich zoozeer ge hecht aan Filips, dat zij niet wilde hooren spreken van hun vertrek zonder hem, en hem telkens liet beloven toch met haar mede te gaan. Toen zij aan boord van de mailboot kwamen, wierp zij de armpjes om zijn hals en snikte: „Neem ons allen terug als gij niet weg wilt gaan." Diep ontroerd maakte Oudekerke hare handjes los, en na haar vol teederheid omhelsd te hebben, reikte hij haar aan hare moeder over. „Gij zult haar troosten," zeide hij, „en haar eenmaal leeren dat men niet altijd de roepstem van het geluk kan volgen. Leeft wel, mijne vrienden, gij Holdius, onthoud wat ik u gezegd heb, onverschillig welke hinderpalen gij ook moogt ontmoeten, uwe loop baan is uwe kunst, of wel gij zoudt dat talent niet ontvangen hebben, en gij, Marcelle, herinner U somtijds de gelukkige uren, die wy in Malvinia hebben doorgebracht. Levensvreugd hangt van plaats noch rijkdom at, maar ligt in ons eigen hart verborgen, Tot weërziens thans, de kapitein geeft order de touwen in te halen, en hoe gaarne ik u ook vergezelde, mijne plaats is hier." „Tot weerziens"? vroeg Onno, wien de tranen in de oogen kwamen. „Totdattotdat mijn hart oud geworden zal zijn." „Dus nog altijd die noodlottige liefde arme vriend?" „Ja, nog altijd liefde," mompelde Filips, de oogen niet naar Marcelle op durvende slaan, „en zjj moet eerst dood zijn in mij, voordat ik mij weder onder de menschen begeef. Vaarwel." „Omhels haar," stamelde Holdius, wien op eenmaal een licht opging, want nooit nog had hij eene mensche- lijke stem aldus hooren beven, „gij zijt immers mijn trouwste vriend, bijna mijn broeder?" Oudekerke boog zich tot de jonge vrouw over, klemde haar zacht in zijne armen en mompelde: „Vaarwel, zuster, vaarwel." En onder liet geschrei van het kind, en de ruwe stem waarmede de ma trozen de touwen inhaalden, snelde hy van daar. Zy die hem met de oogen volgden zagen hem over de loopplank gaan, de kade betredenen het voertuig bestijgen dat hem weder huiswaarts moest voeren naar de woning waaruit thans alle leven 011 zonneschijn voor hem verdwenen was. Geruimen tijd bleef Onno hem na staren. De wagen verdween al meer en meer en ook de boot dreef nu langzaam van den oever af. Met de seconde werd de afstand die hen scheidde grootereen onuitsprekelijk gevoel van weemoed greep den kun stenaar aan. OHij begreep thans al het ridderlijke, het edele dier figuur zoo dikwijls ie voren had hij zich afgevraagd wat hem toch tot hem en zijn gezin had kunnen trekken. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1914 | | pagina 4