KINDERJURKEN
ONZE OPRUIMING
20 korting.
Kindercostuums
RMAN NYPELS
Oudkerk Van Praag
DE WIT's VERF.
I.V. Alkmaarsche Rijtuig-Maatschappij,
eindigt a.s. ZATERDAGAVOND 27 JUNI.
Tot dien datum geven wi j op alle onze artikelen
Wij bieden aan nog een zeer mooie keuze in
on:
werkelijk spotgoedkoope prijzen,
lette wel op het bekende standpunt van
2 zaak, dat is:
uitsluitend prima qualiteit goederen.
R. BAKKER Dzn. - KEIZERSTRAAT 56.
H.FEIJEN
SAFFIERA
HELDRIA
T. van Zuylen,
R. BAKKER Dzn.
Voor de a.s. KERMIS
Merk DOROTHEA, modern, 0.85,0.95, ll, IJS, 1.25
MerkJ0HANNA,zeermooi,2.00,2.l0,2.20,2.30,2.40,2.50
Merk ELISABETH, wasch-echt, 1.35,1.45,1.99,1.65,1.75
Merk GRETHA, spotprijs, 0.95, 1.05, 1.15,1.25, 1.35
Merk HELENA, prima1.10,1.20,1.30,1.49
Merk CATHAR1NA, zeer fijn, 2.15,2.25, 2.35,2.45,2.55
voorheen E. VAN DAM.
Kantoor: Breedstraat 23. Interc. Telefoon 92.
GR00TE Z0MER0PRUIMING
KOOPEN IS NU EIGENBELANG.
Vergiftigde Levens.
Heden ontvangen
een partij zeer vette Goudsche Graskaas a 50 ct. p. pond,
prima Leidsche a40ct. p. pond,
Edammer Graskaasjes af 1.20 en f 1.30 per sfuk.
Roomboter en Schager Kopboter tegen concurreerende prijzen.
Verzuim niet de étalage
van het
Schoenenmagazijn
van
Spoorstraat 27
te zien.
Grootste keuze.
Laagste prijzen.
liet ontharhigspoeder bij uitnemend
heid, doet in 3 minuten alle overtollige
haren verdwijnen, is bovendien het
eenige middel wat absoluut onschade-,
lijk is. Prijs per flacon fl.50. Ver
krijgbaar bij Firma De Bie— Biersteker,
Keizerstraat 93.
99
99
H AARHERSTELLER.
Beproefd middel tegen het uitvallen
en tot bevordering van den hergroei
.van 't hoofdhaar, blijkt steeds het beste.
Per flacon 50 cent.
Alléén verkrijgbaar bij:
Spoorstraat, Coiffeur.
Grove Maïs per kop 6 cent.
Fijne 8
Zware Gerst 7
Hennepzaad 7
Haver 5
Zonnepitten 5
Grove Boekweit 8
Fijne Rijst pond 6
Gemengd voer kop 6
Aanbevelend,
Keizerstraat 56.
Weder verkrijgbaar
puik versch geslacht RUNDVET,
bij de 5 pond 30 ct., bij 1 pond 40 ct.
Vette en doorregen Varkenslappen,
30 ct. per pond,
A. KOOMEN, SPOORSTRAAT.
TE KOOP
eerste soort Glansverf per Kilo:
Japan-Wit f 0.75, Donker-groen f 0.60,
Zeegroen f 0.50, Wit, Geel, Bruin f 0.45,
Zwart f 0.40. - GRONDVERF f 0.35.
Adres
KLEIN, Bassingracht 4 en t.
Bestellingen per Briefkaart
worden bezorgd.
is bij ons nog verkrijgbaar zoolang de
voorraad strekt ONZE SPECIAAL BEKENDE
Alléén verkrijgbaar bij:
Wulfruna Motorrijwielen 2Vb H.P. magneet en veerende vork f 450.
Springfield Rijwielen in elke uitvoering verkrijgbaar.
AgentA. J. SCHAAP, Keizerstraat 19, Helder.
Wearwell Rijwielen zijn snel, sierliik en goedkoop.
AgentP. i. LAFÉBER, Zuidstraat 2, Helder.
P"1V™t£'",n lmP°rteurs GEBR. SIEBOL, Amsterdam.
Firma Wed. L. I. GROEN,
ZUIDSTRAAT 79,
blijft steeds de hoogste waarde
geven voor Goud, Zilver, Galon,
Meubelen, Naaimachines, en verder
voor alle voorkomende artikelen.
Heeft ook weder een mooie
Naaimachine te koop.
Speciaal adres
voor OVERHEMDEN naar maat.
OVERHEMDEN met piqué borst
f 2.75, prima kwaliteit.
HYPOTHEEK.
Nu is de Woning geen bezwaar
meer! Want de Maatschappij voor
Onderling Hypothecair Crediet
stelt een ieder in staat, om op zéér
gemakkelijke voorwaarden in het
bezit te bomen van een eigen
Woning. Inlichtingen zullen gaarne
worden verstrekt door den Vertegen
woordiger:
J. ADRIAANSE Az.,
112 Koningsplein.
STALHOUDERIJ. (Ie klasse Paarden en Rijtuigen).
Billijke en vaste tarieven voor Rijtoeren
in de prachtige omstreken van Alkmaar.
van alle gemaakte HEEREN-, JONGE-
HEEREN- EN KINDER-COSTUMES
a contant met 20% korting - Zie de étalages
Aanbevelend,
G. BRAMLAGE, WESTSTRAAT 11
GOUDEN MEDAILLE
Oi meest gevraagde in voordaaligste zuivere bereide VERF is
Gevestigd 1876. - Fabriek Helder.
Verkrijgbaar gesteld bij de HeerenA. Kobff Az., KanaalwegH. de
Wit Jbz., Keizerstraat 18 (direct bij 't Spoor)Texel: P. Boon -Mz.,
Cocksdorp A. Ellen Oosterend Wie ringen: Wed. Kaleveld Joh.
Tak.es Tz., NoorderbuurtK o e g r a sD. Marees Julianadorp: M.
Noot; 'tZand Zijpe: P. Rdis; IJmuiden: Firma D. C. Kaan.
En gros. - Verzendingen naar alle plaatsen. - En Detail.
Magazijn en Fabriek Binnenhaven 74, Helder. H. DE WIT.
FEUILLETON.
Een beeld der werkelijkheid.
83)
„Ik neem het paard liever bij den
teugel, om aan uwe zijde voort te
loopen."
„Misschien hebt gij gelijk en zal
de beweging u goed doen. Laat ons
thans gaan en leun op mijn arm."
Zwijgend liepen zij gedurende eenige
oogenblikken voort. Maar voelende
dat zij huiverde vroeg Fillips opnieuw
„Hebt gij het koud?"
„Neen, het was de herinnering aan
dat sterfbed die mij beving. Waar
zullen wij op onze beurt den laatsten
adem uitblazen
„Ver van elkander," luidde het
weemoedig. „Gij keert toch zeker vroeg
of laat naar België terug?"
„Indien dat geschiedt zal het pas
over vele, vele jaren wozen; ik ben
niet meer voor de maatschappij ge
schikt."
Zij antwoordde niet en na een
poosje, hernam hij:
„Ik heb u gezegd dat ik voor uw
geluk had willen zorgen, en dit is
geen ijdel woord geweest.. Holdius is
mij zoo dankbaar voor de mogelijk
heid die ik Item geopend heb van
hier te komen, dat hij mij beloofde
in alle opzichten mijn raad te zullen
volgen.
Op .gevaar af hem boos te maken,
deed ik hem inzien dat, zoo hij zich
teleurgesteld had gezien in enkele
vrougdedroomen, dit hoofdzakelijk
aan hem zelf te wijten was geweest.
Hij had uw karakter en uwe op
voeding, van het begin af, in aan
merking moeten nemen en u niet
overplanten in een omgeving, die
nog minder voor u berekend was,
dan deze woestenij. U anders dan
voor korten tijd naar Holland terug
te voeren was dan ook niet mogelijk.
Gij zoudt eindigen met daar geheel
en al van elkander te vervreemden
en steeds ongelukkiger te worden.
Wij bespraken dit punt totdat hij
mijne meening deelde, en zich bereid
verklaarde zich met u in Frankrijk
te vestigen."
„Hebt gij dat gedaan gekregen?"
riep zij uit. „Oik dank u, ik dank
u; het is eene weldaad die gij mij
daarmede bewezen hebt."
„Zijt gij daar wel zeker van, Mar
cello
„Wat bedoelt gij?"
„Zult gij mij nooit berouw doon
gevoelen uw liefsten wensch tot ver
vulling te hebben gebracht? O! het
leven in Nederland, vooral in het
midden waarin gij u beweegt, moge
geen aantrekkelijkheid bezittenParijs
is vol gevaren voor een vrouw die
haar hart niet onverdeeld aan haar
gezin wegschenkt. Wilt gij mij be
loven, even plechtig als gold het een
eed, dat gij aldaar nooit zult ver
geten wat gij aan uwe eer verschul
digd zijt. Laat uw trots u steeds
iufluistereude man die alles voor
mij prijsgaf, heeft ln mij geloofd Zijn
vertrouwen te beschamen zou laag
hartig wezen."
„Neen, ik zweer u, ik zal u niet
doen blozen over mij," antwoordde
zij, de oogen naar hem opslaande,
als wilde zij dat hij in hare ziel zou
lezen. „Den dag waarop gij tot mij
wederkeert zult gij tevreden zijn over
uw werk."
„Dan is het wel. Ik verwachtte
trouwens niet minder van u."
Een kwartier later zagen zij de
omtrekken van het huis uit de dui
sternis verrijzen.
„Vaarwel," fluisterde hij, ontroerd,
terwijl hij haar handen zachtkens
drukte. „Gij zult nooit woten wat
mijn offer mij heeft gekost."
Eu met driftige beweging, als
vreesde hij zich door zijn gevoel meè
te laten sleepen, klopte hij aan.
HOOFDSTUK XIV.
Onno was aanstonds ontwaakt,
want hij begreep dat men hem riep.
Oudekerke wekte hem nooit, wanneer
hij van zijne gewone avondwande
lingen terugkeerde, en de verrassing
over Marcelle's terugkeer was zoo
groot, dat zij zelfs de jonge vrouw
trof.
Tot laat in den nacht bleef men
plannen maken. Er werd bepaald dat
zij reeds over drie weken vertrekken
zouden. Filips had eene volledige
lijst der booten, welke die maand
naar Europa af zouden varen, en hij
scheen gehaast in zijne eenzaamheid
als heer en meester van Elsa-hoeve
achter te blijven.
Hetgeen hij met den jongen planter
volbracht had, gedurende den tijd
van Marcelle's afwezigheid, was waar
lijk verbazend. Zijn bijzijn en ijver
hadden Holdius met nieuwen moed
bezield, en een gansche oppervlakte
grond, die vroeger slechts eene wil
dernis was geweest, vertoonde zich
nu even vlak als een veld, waarin
zoo pas de zaadkorrels zijn neör-
„Gij zult mij nog leeren Malvinia
te betreuren," sprak Marcelle, toen
zij met beiden het nieuwe werk
bezocht.
Fiüps antwoordde niet.
Er volgden nog dagen van groote
moedeloosheid voor de jonge vrouw.
Zij was verplicht met Onno afscheids
bezoeken te gaan brengen aan al de
zoo verafgelegen hoeven, en ofschoon
Oudekerke hen zeer goed had kun
nen vergezellen, om tevens kennis
te maken met zijne buren, vermeed
hij dit opzettelijk. Marcelle durfde
zich daarover niet beklagen, maar elk
dier uren, welke zij aldus van haar
erf verwijderd doorbracht, scheen
haar een diefstal gepleegd op de
weinige stonden van weemoedig geluk
die haar nog overbleven. Daarenboven
was hij veel aan den arbeid, en mocht
zij er slechts op rekenen hem aan
tafel en des avonds te zien.
In dergelijke uren scheen hij er
behagen in te vinden voornamelijk
Onno's groote geestesgaven uit te
doen komen, bracht hij telkens het
gesprek op onderwerpen, welke hij
wist dat Holdius belang inboezemden,
en Marcelle die dit zeer spoedig inzag,
luisterde toe met eene uitdrukking
van groote verteedering op het gelaat.
„Ik kan het slechts herhalen; gij
zoudt eene betere vrouw van mij
hebben gemaakt," zeide zij meer dan
eens.
Maar de tijd spoedde verder, en
ten laatste was de avond gekomen,
waarop zij de terugreis naar de
havenstad zouden ondernemen. Deze
tocht was vrij wat gemakkelijker
dan de eerste. Zij lieten al hunne
meubels en gereedschap .'achter, en
hunne kleederen waren in een groote
kist gepakt, die de postwagen meê-
genomen had. Zij konden dus den
weg afleggen in Oudekerke's rijtuig,
dat wel niet sierlijk, maar berekend
was voor de moeilijkste wegen. Hijzelf
bestuurde paarden, want hij wilde
zijnen vrienden uitgeleide doen tot
aan boord.
Zij wisselden zelden meer een
woord: Onno was steeds aan hunne
zijde, en daarbij, hun hart was te
vol. De eindpaal der reis naderde en
meer en meer, en daarna zou er voor
altijd stilte tusschen hen ontstaan,
want zij waren overeengekomen el
kander niet anders dan ingeval van
noodzakelijkheid te schrijven.
De kleine Elsa maakte het scheiden
nog harder. Zij had zich zoozeer ge
hecht aan Filips, dat zij niet wilde
hooren spreken van hun vertrek
zonder hem, en hem telkens liet
beloven toch met haar mede te
gaan.
Toen zij aan boord van de mailboot
kwamen, wierp zij de armpjes om
zijn hals en snikte:
„Neem ons allen terug als gij niet
weg wilt gaan."
Diep ontroerd maakte Oudekerke
hare handjes los, en na haar vol
teederheid omhelsd te hebben, reikte
hij haar aan hare moeder over.
„Gij zult haar troosten," zeide hij,
„en haar eenmaal leeren dat men
niet altijd de roepstem van het geluk
kan volgen.
Leeft wel, mijne vrienden, gij
Holdius, onthoud wat ik u gezegd
heb, onverschillig welke hinderpalen
gij ook moogt ontmoeten, uwe loop
baan is uwe kunst, of wel gij zoudt
dat talent niet ontvangen hebben, en
gij, Marcelle, herinner U somtijds de
gelukkige uren, die wy in Malvinia
hebben doorgebracht. Levensvreugd
hangt van plaats noch rijkdom at,
maar ligt in ons eigen hart verborgen,
Tot weërziens thans, de kapitein
geeft order de touwen in te halen,
en hoe gaarne ik u ook vergezelde,
mijne plaats is hier." „Tot weerziens"?
vroeg Onno, wien de tranen in de
oogen kwamen.
„Totdattotdat mijn hart oud
geworden zal zijn."
„Dus nog altijd die noodlottige liefde
arme vriend?"
„Ja, nog altijd liefde," mompelde
Filips, de oogen niet naar Marcelle
op durvende slaan, „en zjj moet eerst
dood zijn in mij, voordat ik mij
weder onder de menschen begeef.
Vaarwel."
„Omhels haar," stamelde Holdius,
wien op eenmaal een licht opging,
want nooit nog had hij eene mensche-
lijke stem aldus hooren beven, „gij
zijt immers mijn trouwste vriend,
bijna mijn broeder?"
Oudekerke boog zich tot de jonge
vrouw over, klemde haar zacht in
zijne armen en mompelde:
„Vaarwel, zuster, vaarwel."
En onder liet geschrei van het kind,
en de ruwe stem waarmede de ma
trozen de touwen inhaalden, snelde
hy van daar. Zy die hem met de
oogen volgden zagen hem over de
loopplank gaan, de kade betredenen
het voertuig bestijgen dat hem weder
huiswaarts moest voeren naar de
woning waaruit thans alle leven 011
zonneschijn voor hem verdwenen
was.
Geruimen tijd bleef Onno hem na
staren. De wagen verdween al meer
en meer en ook de boot dreef nu
langzaam van den oever af. Met de
seconde werd de afstand die hen
scheidde grootereen onuitsprekelijk
gevoel van weemoed greep den kun
stenaar aan. OHij begreep thans al
het ridderlijke, het edele dier figuur
zoo dikwijls ie voren had hij zich
afgevraagd wat hem toch tot hem
en zijn gezin had kunnen trekken.
(Wordt vervolgd.)