HANDELS AVONDSCHOOL Nieuwe Abonnementen. DE IEEIEISCIE liNI. Thee E. Brandsma De Oorlogstoestand INSCHRIJVING VAN NIEUWE LEERLINGEN HELDERSCHE COURANT- HELDERSCHE COURANT Visitekaartjes der Algemeene Heldersche Winkeliers-Vereeniging. De lessen vangen aan op WOENSDAG 16 September e.k. in het gebouw der ZEEVAARTSCHOOL. Practische bezuiniging en werkverschaffing. Honig 's Maizena I I hernieuwde en hooge bloei van handel en industrie bestel dan dadelijk, zij het ook voor lateren levertijd. Dagelijks bestaat gelegenheid tot het nemen van een abonnement op de Het reeds verschenen gedeelte van een kwartaal wordt niet in rekening gebracht. De bevat o.m. de laatste telegrammen van het oorlogsterrein. Leesbibliotheek. Thee I I is DEPOSITO RENTE. HELDERSCHE COURANT Diners Vergiftigde Levens. voor de voorbereidende en Ie klas, ALSMEDE HET VERKRIJGEN VAN INLICHTINGEN, kan geschieden: Heden, DINSDAG 8 September, WOENSDAG 9 September e.k., lederen avond van 7 tot 9 uur, eveneens in het gebouw der ZEEVAARTSCHOOL (Ankerpark). Onderwijs wordt gegeven in de navolgende vakken Boekhouden, Handelsrekenen, Handelsrecht, Handelsaardrijkskunde, Stenographie, Duitsche taal en correspondentie, Ned. correspondentie. Het Bestuur H. C. M. NYPELS, Voorzitter. H. VAN WILLIGEN, Secretaris. C. ADRIAANSE, Penningmeester. Mevrouw! Er zijn vele artikelen die hier te lande beter, of evengoed worden gemaakt en nog goedkooper zijn dan de buitenlandsche, die sommige winkeliers U bij voorkeur aanprijzen. Als U hierop eens wilt letten, kunt gij besparen en tegelijker tijd onze Nederlandsche Nijverheid werk verschaffen. is één dezer artikelen, goedkooper dan de buitenlandsche mer ken, en onovertroffen in kwaliteit. - Vraag het uwen winkelier. Speciaal adres voor OVERHEMDEN naar maat. OVERHEMDEN met piqué borst f 2.75, prima kwaliteit. Vraagt Uwen Winkelier Niet bitter, niet wranger, niet scherp. veroorzaakt een TIJDELIJKE slapte in alle zaken. Echter is de algemeene opinie, dat de oorlog hevig, maar ver moedelijk kort van duur zal wezen. Daarna zullen handel en industrie herleven; de behoefte aan goederen, welke nu evenzeer bestaat als in vredestijd, is echter stel selmatig beperkt geworden, doch zal, zoodra de eerste pogingen tot vrede worden ondernomen, in dubbele mate optreden, en het gevolg zal wezen een overstelpende aanvraag, waarin door gebrek aan werk krachten in de industrie en door gemis aan voorraden bij den handel, zeer moeilijk zal kunnen worden voorzien. Weest dus niet te angstvallig. Na de inzinking van heden, zal binnen niet te langen tijd een optreden, voornamelijk voor ons land, dat gelukkig tot nog toe buiten den actieven oorlog is gebleven. Ook in de Handelsdrukkerijen is uit den aard der zaak stilstand ingetreden. Nu kenmerken de laatste en de eerste maanden van elk jaar zich altijd door overstelpende en veelal haastbestellingen in drukwerken, en is het steeds moeilijk, alle op tijd uit te voeren. Ziet daarom nog heden Uw Handelsdrukwerk na, en mocht het zijn, dat U bemerkt, voor het a. s. voorjaar behoefte te zullen hebben aan Rekeningen, Nota's, Wissels, Kwitanties, Briefpapier, Enveloppen, Bons, Volgbriefjes, enz. enz. En ofschoon U daarmede niets anders doet, dan U over 1 of 2 maanden tocfi zoudt moeten doen, verricht U tevens èen goed werk, daar wij onze werklieden in dezen benarden tijd dan aan den gang zullen kunnen houden. Wij hebben onze leverings-conditiën bij den aanvang van den oorlog niet veranderd en BLIJVEN leveren op de gewone conditiën. Drukkerij C. DE BOER Jr. Helder. Losse nummers verkrijgbaar op den dag van uitgifte des namiddags 1 uur aan ons bureau Koningstraat, i 2 Cents. Voor 't samenstellen eener nieuwe Catalogus, worden alle in omloóp zijnde boeken beleefd terug verzocht. N.VBoekh. v. h. A. J. MAAS. in lithografie (Steendruk) worden door ons niet meer geleverd. BOEKDRUKKERIJ C. DE BOER Jr. onovertroffen van kwaliteit en zeer waterhoudend, 70, 80, 00 en 100 cent per pond. Pakjes van J/a - 1 - 2Vs ons. In het oude Victualiehuis. R. MAALSTEED, Dijkstraat 22, Helder. Wederverkoopers provisie. Wij nemen gelden In déposito. Rente tot nadere aankondiging met één dag opzegging 3'/2 lien dagen 4 voer drie maanden vast 3/2 zes maanden 33/4 één jaar vast 4 Oe ondergeteekende wenscht zich te abonneeren op de voorheen genaamd ,,'t Vliegend Blaadje" (per kwartaal 65 cent, franco per post 90 cent) Naam Straat en nummer: worden dagelijks aan huis bezorgd. Bestellingen 's morgens voor 12 uur aan het van ouds bekend KOOKHUIS DIJKSTRAAT 13. Beleefd aanbevelend, A. DOL. De Fransch-Duitsche oorlog van 1870-71. L Nu vier-en-veer tig jaar na den grooten Fransch-Duitschen oorlog, dien de ouderen van dagen zich nog slechts herinneren, een nieuwe,grooter en ontzettender kryg is uitgebroken, waarvan de voornaamste krijgsbe drijven zich, evenals in 1870/71, aan de grenzen van Frankrijk en Duitsch- land zullen afspelen, hebben wjj er de oude jaargangen van de Heldersche Courant" eens op nageslagen teneinde onzen lezers van de destijds ver spreidde en gangbare meeningen een en ander te vertollen. Het plan de campagne, door de Franscben te volgen, was, naar de couranten van die dagen meldden, als volgt- Een snelle inval in Hessen, met het doel om de drie Zuid-Duitsche staten te neutraliseeren; Frankfort vrijmaken en zich daar versterken uit het geheele Pruisisch grond gebied van den linkeroever den vijand verdrijven, vervolgens Westialen binnenrukken, en zijn linkervleugel laten dekken door Hannover en Denemarken Pruisen naar gene zijde van de Elbe terugwerpen, herstelling van denDuitschen Bond, waarvan Oosten rijk en Pruisen, die het een zoo min als het ander Duitsch zijn, zouden buitengesloten wezen. Van dit plan is, men weet het, niets gekomen. De Franschen, die in den aanvang zoo luid riepen: „A BerlinA Berlinmoesten het aan zien, dat hun fraaie hoofdstad be legerd werd, en na een langdurig beleg moest capituleeren. Toch kon de Weener „Neue Freie Presso" be weren, dat beide partijen voortreffe-' lijke legers hebben, en dat het nog niet was uitgemaakt wie de beste soldaten had. In het laatst van Juli was de strijd al in vollen gang, ofschoon een Duitsch blad uit die dagen beweerde, dat geen der beide legers nog gereed was. Engeland hield zich bezig met de vraag of het buiten den strijd zou blijven. Indien de neutraliteit van Belgie of Nederland aangetast werd, zou Engeland niet neutraal kunnen blijven, meenden de Engelsche bladen, en ze brachten de regeeringen dei- beide mogendheden hulde voor de verstandige maatregelen, die ze namen om die neutraliteit te hand haven. Maar èn Frankrijk èn Duitsch- land haddon positief verzekerd de neutraliteit te zullen handhaven. Natuurlijk, dat ook evenals nu, een menigte oncontroleerbare wilde ge ruchten ontstond. Zoo beweerden enkele bladen, dat Engeland troepen naar Antwerpen zou zenden ter be scherming van de neutraliteit van Belgie, doch dit bleek onjuist. Nieuw waren in dezen oorlog de mitrailleuses, en hierop steunend, berustte de oorlogsverklaring van Napoleon. De Pruisische troepen waren er niet erg gerust op, dat de Franschen dergelijke moordtuigen bezaten. Betreffende de berichten ging het in den aanvang al juist als thans. In het nummer van W.oensdag 3 Augustus 1870 moest de redactie in haar „Politiek Overzigt van den Dag" verklaren„De berigten van het tooneel des oorlogs zijn nog dagelijks zeer onbelangrijk en weinig overeen stemmend. Van Pruisische zijde wordt getelegrafeerd dat Zaterdag jl. de Franschen Saarbrücken hebben aan gevallen en niettegenstaande hun overmagt door de Pruisen dapper zijn teruggeslagen. De Franschen. spreken daarentegen van eene officieele depeche uit het hoofdkwartier van Zaterdag j.1. 's middags 1 uur, als zouden de troepen nog niet voorwaarts zijn gerukt en dat alle daaromtrent loopende ge ruchten valsch zijn". De Fransche berichten waren echter, volgens de redactie, weinig betrouwbaar. Over Engeland maakte men zich herhaaldelijk ongerust. Te Chatham zouden 25000 man klaar staan om dadelijk ingescheept te worden heette het. Evenals thans beschuldigdeDuitsch- land Frankrijk van te zijn begonnen en Frankrijk Duitschland. Net als twee vechtende jongens„Jij bent begonnen 1" „Nietes, jij sloeg het eerst!" Vermakelijk doet hetberipht aan, dat de Indépendance Beige in eene Parijsche correspondentie ver meldde, dat de Fransche keizer het voornemen had, indien hij als over winnaar uit den oorlog mocht komen, een groot Europeesch Congres bijeen te roepen teneinde in de toekomst den oorlog onmogelijk te maken door invoering van eene groote internatio nale arbitrage. Wedden, dat dit thans ook weer gebeurt, lezer? Dat men straks een groote schoonmaak houdt in het vredespaleis aan den Scheve- ningschen weg? In de eerste week van Augustus toen de oorlogstoestand reeds een drietal weken bestond kwam be richt in van oene belangrijke Duitsche overwinning, n.1. de slag bij Wörth. Mac Mahon werd hier met eene di visie van 150.000 man teruggeslagen. (Wordt vervolgd). FEUILLETON. Een beeld der werkelijkheid. 61) „Mag ik u heipén?" vroeg hij, reeds de beide handen uitstekende, „ik ga toch naar boven." Zij zag hem dankbaar aan en gaf hem een deel van haar last over. „Gij hebt hier een gansche biblio theek," zeide hij, met zwakken glim lach. „Ja, het zijn al de jaargangen van het Modeblad „Geluk." De uitgever vertrouwde ze mij toe, om eens na te zien op welke wijze hij wenschte dat ik de nieuwe platen daarvoor zou teekenen." „Dus zljt gij ook eene kunstenares." „Ik heb het willen worden." „En het is u niet gelukt?" „Parijs is vol artisten en tot zelfs om zijn werk op eene tentoonstel ling te doen aannemen heeft men bescherming noodig. Ik heb het te vergeefs beproefd en ben toen op een andere manier werk gaan zoeken. Het heeft lang geduurd voordat ik het gevonden heb: maar thans ben ik tevreden." Zij klom zwijgend verder totdat de trappen een einde namen, en Onno zeide „Maar dan bewoont gij dezelfde verdieping als ik." „Onder den hemel," antwoordde zij met een schoonen, moedigen glim lach, „dat is ook iets waardik dank u, mijnheer, voor uwe hulp. Zljt gy het, die my sedert kort zoo dikwijls het genot hebt geschonken van uw heerlijk vioolspel?" „Ik speel werkelijk zoo nu en dan, en als ik weet er u een genoegen mede te doen, zal ik het meer doen. Tot weerziens, hoop ik." Zij groette hem vriendelijk en ver dween in de deur tegenover de zijne. Voor het eerst gevoelde hij zich minder eenzaam, nu hij ten minste een enkel wezen in dat groote huis toegesproken had. De teekenares was niet zeer jong meerzij moest zeker reeds dertig jaren tellen; maar haar smal, bleek gelaat met de rustige donkerbruine oogen, en de regelma tige, ietwat streng gebeitelde trek ken, had iets over zich dat vertrou wen inboezemde. Zij was zoo geheel verschillend van Marcelle, dat haar aanblik hem geen pyn deed. Enkele dagen later ontmoette hij haar wederom, op het oogenblikdat zij uitging en hijzelf huiswaarts keer de. Het was een weder waardoor men geen hond naar buiten zóu hebben gejaagd en hij vroeg: „Hebt gij niet bemerkt hoezeer het regent en waait? Gy zult niet eens uw parapluie open kunnen houden." „Ja, het is echt noodweêr," gaf zij ten antwoord, de bijna ledige straat overziende„maar de uitgever wacht op mijne teekeningen, en hij zou mij afdauken als zij niet op tijd in zijne handen kwamen." „Waar woont hij?" „Rue de Grenelle 33." „Geef mij dan dat rolletje. Ik heb den ganschen middag niets te doen, en het is goed dat ik mij aan mijne gedachten tracht te ontrukken. In de eenzaamheid gaat dat niet, dan bestormen zij mij geheel en al." „Maar ik kan zooveel goedheid niet van u aannemen," klonk het aarzelend. „Gekheid! ik kan er slechts bij winnen terwijl ik overtuigd ben dat gij dien tijd zeer goed zult kuunen gebruiken om nog een klein schetsje te maken." „Dat wel, maar. „Ik wil yan geen tegenstribbelen hooren," en reeds begaf hy zich op weg. De jonge vrouw bleef hem nasta ren; terwijl zij by zichzelve mom pelde „Die man wordt door een groot verdriet verteerd, en toch blijft hij de goedheid zelve voor zijne mede stervelingen; hij moet al een zeer edel karakter bezitten." „Kent gij mijnheer Holdiüs?" vroeg de portierster, die hen ver baasd had aangestaard, en die uit haar glazen hokje te voorschijn was getreden. „O! maar heel weinig; ik wist zijn naam niet eens; hij heeft mij kort geleden een pak boeken naar boven helpen dragen, terwyl hij mij toevallig voorbijliep, en ik spreek hem heden voor de tweede maal." „Een best mensch, voor het uiter lijk tenminste," hernam de vrouw, wier grootste genot bestond in pra ten: „Hij is altijd even beleefd, op zijn tijd thuis en werkzaamen toch hebben stille waters diepe gronden. Zoudt gij wel willen gelooven dat zijne vrouw van hem scheiden gaat, omdat hij haar ontrouw is geweest? Ik heb het van niemand anders ge hoord als van eenedienstbode uit het huis waar hij vroeger gewoond heeft. Het schijnt dat zijn vrouw veel geld had, want zij bewoonden eene heele verdieping, en in wat een mooi huis ook, en hunne meubels waren prachtig. Wat mevrouw be treft, al hield iedereen ook meer van mijnheer, zij was jong en mooi en ging altijd in zijde gekleed. Hij scheen haar op de handen te dragen maar zoo zijn de mannende beste deugt nog geen haar." „Ik wist niets van dit alles af. Het is heel verdrietig." „Ja, hij moet wel hard voor zijne lichtzinnigheid boeten. Zoo opeens van rijkdom in armoede over te gaan, dat is erg." De jonge vrouw kDikle. haar toe en haastte zich haar zolderkamertje op te zoeken. Zij wist niet waarom zij zich op eens zoo droevig te moe de gevoelde. Het deed haar pijn dat die man, dien zij toch nog slechts zoo weinig kende, maar die haar zoo edel had toegeschenen, als kun stenaar en als mensch,. ook al even zwak als de overigen stervelingen moest blyken. Ofschoon haar ver blijf te Parijs haar heel wat ziele kwalen, heel wat slechtheid had doen aanschouwen, waarvan zij in haar eerste jeugd ook zelfs niet gedroomd had, was zij toch even streng ge bleven in hare eischen omtrent deugd; boezemde al wat slecht was haar een instinctmatigen afkeer in. Zij wenschte bijna hem nooit weder te zien; nog slechts de reine tonen zyn viool te hooren, en onder zijner meesterlijk spel beter voort te arbeiden dan zij ooit te voren ge werkt had. Maar het lot had het anders be paald. Ongeveer twee uur later werd er aan hare deur gescheld en opendoende bevond zij zich tegenover de kunste naar. „Vergeef mij zoo aan te durven komen," zeide hy: „maar ik heb eene boodschap voor u?" „Voor mij?" „Ja van den uitgever. Hij lietmy terugroepen, toen ik reeds op het punt stond het huis te verlaten, om mij op te dragen u uit zijn naam te zeggen, dat hij bijzonder tevreden was en dat uw werk zooverre dat zijner gewone teekenaars overtrof, dat hy meer en meer uw talent wil de gebruiken, en u verzocht vijf ver schillende teekeningen te maken bij de novelle die hij mij voor u meegaf," En hij haalde een rol manuscript uit den zak, terwijl zich een blos van genoegen over het gelaat zijner toe hoorster verspreidde." „Ik had dat nooit durven hopen, mompelde zij, „het is waar, ik deed mijn best; maar de anderen zullen dat ook gedaan hebben." Voor het eerst sedert zijn afscheid van Marcelle smaakte Onno een oogen- blik van geluk. Het deed hem zoo veel goed de vreugde te aanschouwen welke zijne boodschap te weeg had gebracht. „Hoe zal ik u genoegzaam danken, mijnheer?" ging de jonge vrouw voort. „Gij hebt mij weer nieuwen moed geschonken om voort te gaan, en gij weet niet hoeveel mij dat waard is, want ik heb niet alleen voor mij- zelve te zorgen." „Woont gij hier dan met uwe moeder „Neenik heb mijne ouders reeds verscheidene jaren verloren; maar myn jongste broeder is hier, en gij zult zelf zien dat hij verzorging noodig heeft. Wilt gy niet eens bin nen komen bij hem? Het zal hem zooveel genoegen doen, want hij kent geen gelukkiger oogenblikken dan wanneer gij viool speelt." „Gaarne, als gij denkt dat hij mij nu zou kunnen ontvangen?" „O! zeker. Ik zal het hem even zeggen." En zij trad op eene zijdeur toe en opende deze om op buitengewone zachten toon te vragen: Georges, zljt gij wel genoeg om onzen buurman te zien?" Eene zwakke stem gaf iets ten antwoord dat niet door Holdius ver in werd, en onmiddelljk daarop werd hij toegelaten in een vertrek, dat er in weerwil van den regen- achtigen dag, zoo zonnig uitzag dat hy zich op eens in eene geheel andere wereld verplaatst waande, dan die sombere zolderkamertjes, welke op zoo onverbiddelijke wijze de armoede der bewoners aangeven. Al wat het vrouwelijke vernuft slechts had kunnen bedenken om die naakte wanden, die armzalige venstertjes te versieren, was hier aangebracht. Overal hingen klimplanten, die op sierlijke wijze geleid waren langs de ouderwetscho lijsten van portretten. Eenige fraaie bloemstukken verspreid den een zonnigen gloed in het rond, en de rustbank, waarop de zieke lag uitgestrekt, was omgeven van kleine rieten tafeltjes met boeken en aller lei, zoodat hij slechts de hand be hoefde uit te strekken om zichzelf te bedienen. „Mijn broeder Georges Moreau," zeide de jonge vrouw, terwijl haar blik vol liefde rustte op den twintig jarigen jongeling, wiens doodzwak gelaat zonderling afstak by de stra lende oogen. Georges was zeer blond, en zy'ne geheel bijzondere schoonheid deed hem op een engel gelijken maar op een droefgeestigen engel, want zoo hy alles beproefde om voor zijne zuster te verbergen hoeveel hij onder zijne toestand leed, zijne oogen kon den niemand bedriegen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1914 | | pagina 4