MUNDUS LICHT.
SPEELGOEDEREN
J. VAN WILLIGEN,
Reclame-Sajet
A. KLOPPER
Het doel der verloskunde.
M. L. HEILIGENBERG,
W. v._VUET.
Magazijn „Db Ster".
Hoogmoeden Liefde.
St.Nicolaasfeest.
W. C. VAN BREDA,
Fa. S. A. KANNEWASSER
ZONEN,
WERKZOEKENDEN
L00DSGRACHTI69J
Nieuw-Malthusiaansche Bond.
Spreker: Dr. J. RUTGERS,
„P ECO"
„DE MAGNEET
Jaarsma's
Haarden.
IriLjJujt
faïlji
k
Kachels
Kachelplaten
Vulemmersetc.
tot de laagste prijzen.
JACOB BAKKER Dz. Spoorstraat 1
De nieuwste uitvinding op het ge
bied van hangend Gasgloeilicht is
Koopt daar uwe St. Nicolaas-Cadeaux.
Sint Nicolaas-artikelen
Hiermede berichten wij, dat het nieuw
aangebouwde gedeelte van onze zaak
gereed is en voor het publiek is open
gesteld. - Een groote keuze
is aldaar door ons geëtaleerd.
Weststraat 87-90.
DE BAZUIN
Brandstoffenhandel.
BELEEFDE UITNOODIGING
ST. NICOLAAS-
- ETALAGE. -
P.SPRUIT
ST. NICOLAAS-ETALAGE
Whfijman hoofdgracht 87.
Gebruik de
4
Kanaalweg 148-149,
Zuidstraat 82,
DAMES, HEEREN en KINDEREN.
Billard„Wilhelmina"
Café „DU PASSAGE"
KEIZERSTRAAT 70-72.
CHEF KREUGER HZN
St.Nicolaas-
geschenken
in zeer groote
sorteering bij:
ZONEN.
Het beste
„Blanco", Spoorstraat 28,
Afdeeling Helder en omstreken.
des avonds om HALF ACHT In „TIVOLI" (Spoorstraat).
Secretaris Hoofdbestuur, van DEN HAAG,
met het onderwerp:
DEBAT GEWENSCHT.
Entrée S cent. het bestuur.
Beslist geen beter WINTERHANDSCHOENEN
dan het bekende merk
voor DAMES, HEEREN en KINDEREN.
Alleen verkrijgbaar In:
MOLENGRACHT HOEK BIERSTRAAT.
N.B. Bijzonder wordt de aandacht gevestigd op
onze RECLAME HANDSCHOEN a 65 ct. p. paar,
nergens beter, nergens goedkooper.
Aanbevelend, H. SPRUIJT.
LA'MBOCK's Glacé en Castoor Handschoenen.
in soorten,
Alle bestaande hangende Branders kunnen voor
MUNDUS LICHT Ingericht worden. - Zij geeft
enorme gasbesparing en voorkomt het roeten.
Inlichtingen worden verstrekt door
SPOORSTRAAT 19.
Telefoon No. 191,
De meest gesorteerdo en
goedkoopste etalages
zijn by
BANKETBAKKER,
HOOFDGRACHT 49,
FILIAAL
KONINGSTRAAT nr. 47.
Telefoon nr. 240.
Muziek- en Instrumentenhandel
kanaalweg 90.
Voor da SINT NICOLAAS ontvangen
rijke keuze:
Mandolines, Violen,
Guitaren, Speeldoozen,
en de nieuwste
Mondorgels en Handharmonica's1
Concurreerende prijzen.
Plano- en Mandollne-muziek
ruim 1000 exemplaren voorhanden:
Waldandacht - Blumenlied - l'Absence -
Fremersberg - Els-Waiz - Home sweet
Home, enz., enz.
Vraag til Engiluhi Soldatenlied „TIPPERARV".
Ook ruim gesorteerd In
GRAMOPHONES en platen.
Hoofdagent van Pathé.
DAMES verrast Uw echtgenoot op ST. NICOLAAS
met een Succès-
Scheermesscherper,
waarmede ieder in enkele seconden zijn Scheermes vlijmscherp maakt. Prijs f 1,50,
naar buiten f 1,65. HERMAN KOPPEN, HOOFDGRACHT 84.
Anthraciet 30so p. H. f 1.70
a°/35 1.60
20/ao 1.50
Coaks (geklopt) „0.70
(grof),0.60
Briketten B A p. 100 „0.60
„Unlons". „0.50
Eikolenp. H. 1.30
HOOGSTRAATT27.
DOOLHOF 3.
TOT EEN BEZOEK AAN DE
BOEKHANDEL
Ondergeteekende bericht hiermede dat vanaf heden zijn
gereed Is en noodlgt U beleefd tot een bezoek uit.
Ruime sorteering luxe doozen
BONBONS, MARSEPAIN, BORSTPLAAT enz.
I ILI Jlflrt 11b Telefoon no. 96.
van
DE
FlATUURVJOLLEN
Ondergoederen
VAN
JANSEN &TILANUS
FRIEZENVEEN.
Verkrijgbaar bij
in alle qualiteiten en maten voor
Geïllustreerde Prijscourant
gratis verkrijgbaar.
beschikbaar.
Aanbevelend,
A. DOL.
in alle bedrijven, meten zonder vak
kennis. Vraagt inlichtingen voor
kostelooze plaatsing in het Buitenland.
ZADELMAKERS tegen hoog loon
voor direct gevraagd.
Vraagt inlichtingen, Bureau
„TRANSVALIA", Transvaalstraat 46,
Amsterdam.
Fotograaf,
KONINGSTRAAT 98, bij het Koningsplein.
Bekroond Binnen- en Buitenslands.
ATELIER geopend van 9-3 uur.
St.Nicoiaasgeschenk is 'n goede\sigaar
in een eenvoudige verpakking, daartoe
bezoekt men het Sigaren-Magazijn
alwaar steeds voorradig zijn de alom bekende
prima merken sigaren„Holland" 2'i, cent,
„Blanco" 2 cent, die genoemd mogen worden
kwaliteitsigaren. Voor 't hooger eischend publiek
zeer aanbevelend „de Huifkar"-sigaren in zeer
luxe verpakking. Verder geïmporteerde Havanna
sigaren en Havanna-sigaren van Ned. fabrikaat.
Een ruime sorteering in alle prijzen. Aanbevelend,
H. WORMHOUDT, voorheen M. C. KOCH.
FEUILLETON.
2.)
Deze dame verheugde zich altijd
over de komst van Freda, die zulk pas
send gezelschap was voor de jonge wees
het eenige kind van hare overleden
zuster. Haar eigen zoon Hendrik, die
een paar jaar ouder was dan de meis
jes, vond het eerst beneden zijne
waardigheid, met ze te spelen, maar
onbemerkt ging hij meer van ze
houden. Hoe kostelijk hadden dedrie
kinderen met elkaar gespeeld en hoe
spoedig was het verschil in leeftijd
vergeten, toen de meisjes lezen ge
leerd hadden en zü samen in „Voor
het jonge volkje" lazen en aan de
wedstrijden daarvan deelnamen.
Later viel er voor Freda een scha
duw op dit kindergeluk. Zij moest
langzamerhand zeuren en pingelen
om naar haar vriendin te mogen gaan.
Haar vader was bevorderd tot hoofd
commies. Toen achtte Mevrouw Vol-
lenhove den omgang aan haar doch
tertje met de kinderen van den hoofd
onderwijzer niet passend en toen haar
man eenige jaren later tot referen
daris was bevorderd, vondt zjj het
totaal onmogelijk, dat haar kinderen
deze vriendschap aanhielden. Maar
hoe toegevend eD lijdzaam Freda ook in
alle opzichten tegenover hare ouders
was, hier vond hare kinderlijke gehoor
zaamheid grenzen. Ten langen laatste
hield hare moeder het voor raadzaam,
ter wille van den huiselijken vrede een
oog te sluiten, ook toen Antoinette
de gelukkige vrouw van Hendrik ge
worden en Freda hare liefste vriendin
gebleven was.
„Doe je halsdoek af, Freda, anders
vat je kou bij het naar huis gaan,
en ik heb wat op het hart, dat jij
mij moet helpen dragen."
Dat klinkt nogal droevig, tantelief 1"
„Er zijn zorgen in huis gekomen,
kind. Ik voel me zoo beklemd, nli
het nieuwe levensjaar zoo begint."
Freda keek haar verschrikt en
vragend aan. „Is Antoinette niet hier?
Ik dacht haar stellig hier te vinden!"
„De kinderen hebben bij ons ge
geten, daarna is Hendrik naar zijn
kantoor gegaan en Antoinette ging
een uurtje naar huis om wat te
rusten. Dat treft uitstekend, want nu
kunnen wij eens ongestoord praten."
„Nu vroeg Freda vol verwachting.
„Wel, Hendrik heeft promotie ge
maakt, en dit bericht bracht hij mij
als verjaarsgeschenk. Maar aan de
bevordening is helaas eene verplaat
sing verbonden. Hij wordt gedeta
cheerd bij de inspectie der posterijen
te Rotterdam, en ofschoon ik er wel
op had gerekend, onze kinderen niet.
altijd hier te kunnen hebben nu komt
het toch al heel ongelegen."
Freda verbleekte. „Wat? Is Hendrik
overgeplaatst
„Ja" zei mevrouw Heshuijsen, „die
plaatsing bij de inspectie is voor hem
een groote onderscheiding. Als hij
daar voldoet aan de verwachting, zal
hij wel spoediger bevordering maken
dan de anderen. Dat maakt me ge
lukkig. Terwille van ons heeft hij
zijn studie in den steek gelaten, maar
nu zal hjj toch zijn geheele leven
niet in een ondergeschikte betrekking
behoeven te slijten. Ik wil natuurlijk
ons verlies kalm dragen en hem het
scheiden niet moeilijk maken. Maar
juist nu in deze omstandigheden.
Freda I Antoinette verklaarde direct
dat zij in elk geval meeging. Wij
gaan nu den winter tegemoet en kan
zij nu niet mee, dan zou het lente
worden voor zij de reis zou kunnen
wagen. Zoolang hield zij het niet uit."
„Ja, dat treft werkelijk bijzonder
ongelukkig." zeide Freda peinzend.
De vermoeienissen van de verhuizing
zijn te veel voor Antoinette. Zé zal
alles wel niet alleen kunnen doen."
„Dat heb ik al voor elkaar, Freda.
Ik moet ook mee; eerst hier toezien
op het inpakken en daarna ginds op
het plaatsen der meubelen en ver
volgens Antoinette en haar kleintje
verplegen. Ik hoop tenminste, dat
mijn kleinzoontje niet eerder arriveert,
voor wij alles voor zijn ontvangst in
gereedheid hebben. Dat zal Dog wel
gaan maar hier mijn lieve
man wij zijn sinds dertig jaar niet
van elkaar geweest, wat zal hij mij
missen I"
„Nu tante,"zei Freda. „Wees - u,
wat dat betreft, maar gerust. Dan kom
ik alle dagen een uurtje met hem
praten, om hem wat op te fleuren!"
„Lief kind, wat aardig van je. Je
was altijd onze lieve tweede dochter
bekleed je oude ambt uog eens
weer en zorg er voor, dat mijn goede
man niet te zwaar lijdt onder de
sehoiding. Voor zijn eten en drinken
zal onze oude Anna wel zorgen."
Freda lachte haar toe en sloeg de
armen om hare schouders. „Moeder
tje" zei ze innig, „maak u maar niet
bezorgd, ik zal hem goed oppassen,
Wij staan toch ook "aan het begin
van het winterseizoen en de meeste
avonden zijn papa en mama met
Jenny uit. Ik houd er niet meer van,
alle soirees en andere dansgelegen
heden bij te wonen. Dus kan ik dik
wijls genoeg hier komen om voor
oom de pijp te stoppeD, hem de cou
rant voor te lezen en met hem over
u te praten. Ik verlang er werkelijk
naar. Gaat u gauw?" vroeg ze met
belangstelling.
„Natuurlijk, Freda in de eerstvol
gende dagen. Er is nog veel te doen
voor dien tijd. Maar moetje al gaan?"
vroeg zü toen Freda opstond en haar
doek omdeed. „Wil je niet wachten,
tot Antoinette komt? Zij zal wel
spoedig hier zijn."
„Wij hebben gasten aan het souper,"
verontschuldigpe zich Freda. „De
inspecteur der telegrafie Verkerk
komt, en mama zal me al missen."
„Ga dan, mijn kind. - Verkerk
zeg je? Is dat een nieuwe kennis?"
„Hij is eerst dit voorjaar hier ge
plaatst. In het eerst kwam bij slechts
officieel bij ons, nu komt hij meer.
Ik houd niet van hein."
„Verkerk Verkerk oh ja -
dat is zeker de inspecteur der tele
grafie, waar mevrouw Borsboom eens
van sprak. Hij was ook in de koud
waterinrichting te Kleef, waar FaDny
dit voorjaar is geweest. Hij heeft
daar kennis met haar gemaakt, on
zij hebben toen veel samen gemusi
ceerd, zoodat hij haar ook hier dade
lijk opzocht. Mevrouw Borsboom was
zeer met hem ingenomen. Hij moet
schatrijk zijn."
„Zoo, zoo!" antwoordde Freda een
weinig verrast. Nu begreep zij, waar
om die heer zoo bij haar moeder in
de gunst was. Zonder er verder over
te spreken, nam zij afscheid en
snelde weg.
Zij kwam werkelijk te laat, want
de gasten waren reeds gekomen, en
men wachtte alleen op haar om aan
tafel te gaan. Bij den haard in den
salon zaten haar vader en moeder,
Patljn en Willem in druk gesprek,
terwijl in een anderen hoek van het
vertrek, Jenny in een schommelstoel
zich bezighield met een heer, die haar
met zijn gesprek wel scheen te ver
maken. Haar gezicht was daarbij
levendig gekleurd en haar mond lachte
hem toe, terwijl in hare oogen eene
uitdrukking van koel berekende be
haagzucht lag, zooals Freda nog nooit
op dit jonge gezichtje had gezien.
De man, wien dit alles gold was
van middelmatige lengte en mager.
Hij zag er door zijn slanke figuur
nog tamelijk jeugdig uit. Maar het
magere bleeke gezicht, de weinige
zeer zorgvuldig verpleegde haren, de
slappe trekken om den mond en de
vele kleine rimpeltjes om de oogen,
wijzigden den eersten indruk terstond.
In zijn oogen stond verrukking te
lezen - verrukking en verlangen,
en hij hield het niet voor noodïg,
zijn gevoelens te verbergen.
In de deur staande zag Freda het
eerst op deze groep en weer was het,
alsof een koude hand zich op haar
hoofd legde.
Om 's hemelswil, dacht zij, dat zou
vreeselljk zijn, en toen zij een paar
uren later aan het bed stond van hare
slapende zuster, die met de onschuld
van een kind op haar kussen lag, druk
te zij een kus op haar voorhoofdje en
mompelde zacht: „mijn lieveling, dat
is geen man, die je waarlijk gelukkig
kan maken. O, dat jo toch spoedig
tot dat inzicht mag komen."
In de slaapkamer van het eöhtpaar
werd op dat tijdstip nog druk gepraat.
De referendaris lag wel reeds te bed,
maar het avondblad, dat door het be
zoek te kort was gedaan, moest in
elk geval heden nog worden doorge
zien. Hij had de laatste telegrammen
reeds gelezen, maar staakte toen zijn
lectuur, want zijne vrouw was op de
sofa gaan liggen en keek zwijgend
voor zich. Dit was zoo tegen hare
gewoonte, dat het hem verontrustte.
„Waar denk je over, vrouwtje?"
„Zeg eens, Otto, wat denk je van
Verkerk?"
„Nu, ik denk, dat het een heel ge
zellig man is in den omgang.
Ik vond het wel beter, als hij whist
speelde in plaats T an piano. Ik vond
hem wel wat vrijgevig met-.zijn
muziek maar jullie zijn er altijd
verrukt over. Speelt Verkerkgoed?"
„Uitstekend heerlijk; maar dat
bedoel ik niet. Hoe maakt hij het in
zijne betrekking? Is hij flink? Be-
teekent hij wat en hoe zijn z\jne
vooruitzichten Denk je, dat hij car
rière zal maken?"
Nu, dat is zoowat. Het ia een ver
standig mensch zonder twijfel. Als
hij van zijn werk had moeten leven,
zou hij het zeker ver hebben gebracht
maar zonder vasten wil maakt nie
mand carrière, zelf de knapste kop
niet. Nu heeft hij het oügeluk zeer
rijk te zijn, en is jaren lang in Am
sterdam geweest - daar geniet men
het leven en komt de dienst in de
tweede plaats 1 Nu schijnt hij er wel
genoeg van te hebben, anders was
hij niet hier gekomen. Wanneer hij in
Amsterdam niet te veel heeft geleefd,
kan h\j wel promotie maken."
De vrouw van den referendaris
fronste verdrietig het voorhoofd. „Hij
maakt op mij in het geheel niet den
indruk van rust noodig te hebben,"
zei ze. „Integedeel, ik vind, dat hij
iets frisch, iets jeugdigs over zich
heeft. Buitendien is hij toch al in
specteur der telegrafie, hij kan dus
niet zooveel tijd verspild hebben. Hoe
oud zou hij zijn? Vijf of misschien
zes en dertig?"
„O neen, lieve, je vergist je, h\j is
vijf en veertig jaar."
(Wordt vervolgd.)
