HELDERSCHECOURANT
Hoogmoed en Liefde.
VOORHEEN GENAAMD 'T VLIEGEND BLAADJE
Nieuwsblad voor Helder, Koegras, Texel, Wieringen en
Anna Paulowna
No. 4420
DONDERDAG 28 JANUARI 1915
43e JAARGANG
Abonnement per 3 mnd. 65 et., franco per post 60 ct., Buitenland f 1.90
Zondagsblad 37} 45 0.75
Modeblad 65 75 „1.00
Voor het Buitenland bij vooruitbetaling - Losse nummers der Courant 2 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
UITGEVER: C. DE BOER Jr. - HELDER
Bureau: Koningstraat 29 - Interc. Telefoon 50
Advertentlën van 1 tot 4 regels (bij vooruitbet.) 30 cent. Elke regel meer 6 ct
Ingezonden mededeelingen van 1 tot 4 regels 75 cent Elke regel meer 15 cent.
Advertentiën op bepaald aangewezen plaatsen worden 25°/o hooger berekend.
Groots letters en cliché's naar plaatsruimte. - Bewijs-exemplaar 2} cent.
I
Stelling van DEN HELDER.
Ontspannings-avonden.
BeniierL28 Uarioe-santine
I Dirks Admiraal
Yrildag 29 Weeshui»
Atj»h
Zaterdag S0 Marine caatlne
Stafmualek
Bioscoop Rumpff-Staalman
Declamatiedo heer d. Lee
StaTmuslek
7-8 u. Voor alle korpson.
8 u. Xntrod. te regelen d. CC. Land v.
8 u. Introd. te regelen d. Ct. 27 L.W.I.
7—8'/a n.
8 u. Kaarten ter verdeeling beschik
baar voor Ct. Voldat. 100, Kustv. 50,
Harssens.60, W.-oover60, O.
Nautilus 60, J
0p pagina 4 van dit blad is
opgenomen:
Gemeenteraad van Helder.
DE OORLOG.
0e officleele legerberlchten van
25 en 26 Januari.
De berichten van het W e s te 1 ij k
front d.d. 26 Nov. zijn weer eens
met elkaar in tegenspraak. Het Duit-
sche legerbericht meldt namelijk dat
een aanval op de Engelsche stellingen
aan beide zijden van het Kanaal van
la Bassée succes had. De aanval ten
N. van het Kanaal (ten Z. van Gi-
venchy) leidde niet tot verovering der
vijandelijke stelling. De door de Beie
ren, ten Z. van het Kanaal onder
nomen leidde tot een volkomen succes.
Er wordt gemeld dat een Engelsche
stelling ter breedte van 1100 M.
stormenderhand werd genomen, twee
sterke steunpunten veroverd, 3 offi
ciereu en 110 man gevangen genomen,
een kanon en drie machinegeweren
buit gemaakt. De Engelschen hebben
tevergeefs getracht de door ons dade
lijk voor ons doel ingerichte stellingen
te hernemen. Zij zijn met zware ver
liezen voor hen teruggeslagen; ODze
verliezen waren betrekkelijk klein.
Verder wordt nog gemeld dat ten
Z. O. van Laon een gevecht plaats
had. Aanvallen der Franschen in de
Vogezen werden afgeslagen.
Aldus geeft het Duitscho bericht
de toestand aan.
Het officieele Fransche bericht
maakt in het geheel geen melding
van het verliezen der stelliüg door
de Engelschen. Iutegendeel wordt
gemeld dat de aanval bij la Bassée
en Givenchy, door de Duitchers tot
6 maal toe herhaald, werd afgeslagen,
echter niet, nadat de Duitschers eerst
vorderingen hadden gemaakt. Z(j
werden echter teruggedreven, 2 offi
cieren en 60 man werden gevangen
genomen. Meerdere aanvallen werden
door den vijand ondernomen ten O.
vtiu Yperen. Ook deze aanval werd
onder groote verliezen voor de Duit-
«chers afgeslagen.
Ten W. van Craonne (Z. O. van
Laon) ondernamen de Duitschers twee
zeer hevige aanvallen. De eersto werd
direct afgewezen. Bij den tweeden
slaagden zij er in de Franschen loop
graven te bereiken, door een krachtige
tegenaanval hernamen de Franschen
echter bijna het geheele verloren ter
rein. Het gevecht om een nog door
de Duitschers bezette loopgraaf duurt
nog voort.
Verder wordt nog medegedeeld dat
de Belgen bij Pervyse (aan deYser)
vorderingen maken.'
In de Argonne werd een aanval
der Duitschers verijdeld. In den Elzas
gingen den Duitschers voort met de
beschieting van de Fransche stelliDg
o p den flartmannsweilerkopf, en
hebben zij Thann, Lembach en
Sennheim gebombardeerd.
Van het O o s t e 1 tj k front komen
slechts weinig beteekenende berichten
Het Russische bericht dd. 25 Jan.
meldt dat de Duitschers een der
voorste loopgraven b(j Bergimow ver
overden. Daartegenover staat de over
meestering door de Russen van een
FEUILLETON.
Duitsche loopgraaf (waar, wordt niet
gemeld), de vermeestering van eenige
machinegeweren en het vernielen van
een gepantserde auto.
Ook wordt nog gemeld dat de
Oostenrijkers in de passen der Ooste
lijke Karpathen eenige bedrijvigheid
ontwikkelden.
Van Dujtsche zijde wordt mede
gedeeld dat de Russen vergeefsche
aanvallen deden op de stellingen der
Duitsche cavalerie bij Gumbinnen.
Kleine gevechten N.-O. van Wlocla-
wec verliepen met gunstigen uitslag
voor de Duitschers. Hevige artillerie-
gevechteü hadden plaats aan het N.
en Oostelijke front.
Ten W. van de Weichsel en Pilica
gebeurde niets belangrijks.
Aan de „Daily Mail" wordt uit
Boekarest geseind dat de Russen in
de Boekowina het spoorwegstation te
Jocobeni na een hevig gevecht, waar
in een heel Russisch regiment gedood
of gewond werd, hebben vernield. De
Russen bezetten vervolgeus het ge
heele district Jacobeni, dat de sleutel
is tot Josefvala ixr Hongarije. De val
van Dornawatra is onvermijdelijk.
Van het gevechtsterrein in den
Kaukasus melde het Russische bericht
d.d. 25 Jan. dat, niettegenstaande het
hardnekkige defensief der Turken in
de streek van de Tsjoroch, het offen
sief van Russische zijde wordt voort
gezet. Kleine gevechten hadden plaats
in de streek van Olty.
De Turksche mededeelingen van
25 en 26 Jan., melden dat de krijgs
verrichtingen in den Kaukasus tot
stilstand zijn gekomen door het aan
houdende slechte weder. De door de
Turken teruggedreven Russen wisten
zich in nieuwe stellingen te hand
haven.
In de inededeeling van 26sten wor
den de Russische overwinningsberich-
ten van den laatsten tijd tegenge
sproken. Inplaats van teruggedreven
te zijn zouden de Turken de Russen
hebben teruggeslagen,, en veel oor
logsmateriaal hebben 'buit gemaakt.
Ook in Perzie zouden de Turken
nog steeds aan de winnende hand
zijn.
Op Zee.
Het gevecht In de Noordzee.
De conespondent van de „Tijd" te
IJmuiden heeft uit den mond van
schipper H. Smit, die met de traw
ler „Minie" IJM. 105 Zondagmorgen
het zeegevecht in de Noordzee heeft
bijgewoond, vernomen, dat een der
groote kruisers van de Duitschers in
brand stond en een ander van dezelf
de soort, die omzwermd was door
torpedobooten, zware slagzij had.
Berlijn, 26 Januari. Volgens aan
het Wolff-bureau van welingelichte
zijde verstrekte mededeelingen, moet
tegenover het bericht van de Engel
sche admiraliteit over het gevecht
in de Noordzee nogmaals worden
vastgesteld, dat een van de Engelsche
liniekruisers is gezonken. Een onzer
torpedobooten heeft den kruiser, die
reeds ernstig onder ons geschutvuur
geleden had en overhelde, door twee
torpedo's te lanceeren tot zinken go-
bracht. Het zinken van den Engel
schen liniekruiser is ook door een
zich in de nabijheid bevindend Duitsch
luchtschip buiten twijfel vastgesteld.
Maai Verkerk vertelde, dat Jenny
de vorige week knielende hem ge
smeekt had, om een vreedzame echt
scheiding. Natuurlijk had hij gewei
gerd Twee dagen later moest hij
voor dienstzaken naar den Helder en
b|j zijn terugkomst had Jenny
echtelijke woning voor goed verlaten.
Zij had aan het kamermeisje gezegd,
dat zij uit logeeren ging. Een achter
gelaten brief lichte hem nader in.
Zij kwam niet moer terug, hun
beider leven kon zóó niet voortgaan.
Later zou htj zelf inzien, dat het ge
luk van beiden bevorderd was door
eeu echtscheiding. Hij behoefte geen
pogingen tot verzoening te doen, en
kon verder alles regelen met tiaar
advocaat, den heer Hessels.
Onmiddelijk had de heer Vollen-
hove zich naar den advocaat bege
ven. Geheel tegen zijn verwachting
noemde de advocaat dadelijk de plaats
waar Jenny vertoefde. Zij was nog
in Amsterdam, dat viel mee. Hij ging
er heen er werd dadelijk binnen ge
laten, ook dat viel mee.
Mevrouw Willems, een officiers-
weduwe, zat met Jenny gezellig in
de woonkamer, toen de heer Vollen-
hove binnentrad. Deze dame vertelde
hem dat Jenny bij haar te logeeren
was, en liet toen vader en dochter
alleen.
Naar de totnogtoe ontvangen be
richten te oordeelen, schijnt er een
gevecht in twee linies te hebben
plaats gehad, dat zich in oostelijke
richting ontwikkelde. Dat deze naar
de Duitsche Bocht gerichte koers,
welke den Duitschen admiraal slechts
door taktische redenen met betrek
king tot het geschutvuur werd ge
boden, van Engelsche zyde wordt
opgevat als een terugtocht, kan geen
verwondering baren.
Londen, 26 Jan. Officieel. Alle Brit-
sche oorlogsschepen, die Zondag aan
den slag deelnamen, zijn terugge
keerd in de haven.
De kruiser „Lion" en de torpedo-
bootjager „Meteor" liepen averij op,
welke echter spoedig te herstellen is.
De Engelsche verliezen zijn 14
dooden en 29 gewonden.
Londen, 26 Jan. Nog tweehonderd
overlevenden van de „Blücher" zijn
door een schip aan wal gebracht en
naar Edinburg gezonden.
Een kleine Duitsche kruiser
getorpedeerd.
Berlijn, 26 Jan. Naar wij van be
voegde zijde vernemen, is den 26en
dezer de kleine kruiser Gazelle bij
Rügen door een vijandelijke duikboot
aangevallen en door een torpedoschot
getroffen. De aangerichtte schade is
gering. De kruiser is in een Duitsche
Oostzee-haven aangekomen. Van de
beinanniug is niemand gedeerd.
De pantserdekkruiser Gazelle, in
1898 van stapel geloopen, meet 2645
ton, loopt 19.5 knoop en is bewapend
met 10 stukken van 10.5 c.M. en 2
torpedo-lanceerbuizen.
Een „Zeppelin" neergeschoten.
Londen, 26 Jan. Het persbureau
deelt een communiqué mede van den
Russischen marinestaf, meldende, dat
een Zeppelin bommen heeft gewor
pen op het onverdedigde gedeelte van
Libau. De artillerie der forten vuurde
op het luchtschip, dat in zee viel. Een
klein vaartuig vernielde de Zeppelin en
nam de bemanning gevangen.
Uit Duitschland.
Berlijn, 26 Januari. Al was het be
richt omtrent de in het geheim voor
bereide inbeslagneming der graan- en
meelvoorraden ook een verrassing,
het is iu alle kringen van de be
volking met voldoening ontvangen.
Ieder ziet de noodzakelijkheid in en
schikt zich met de Duitsche discipline.
Men zou bijna kunnen zeggen dat
ieder dor thuisgeblevenen blij is op
die manier onmiddelijk te kunnen
deelnemen aan den oorlog, die tot
nu toe op het leven in het binnenland
geen schaduw bad geworpen.
Ontginning door krijgs
gevangenen.
De ontginning van woeste gronden
Duitschland door krijgsgevangenen is
een moeilijk vraagstuk. De te werk
gestelden hebben minder bekwaam
heid en vooral minder animo getoond,
dan noodig was om het werk voor-
deelig te doen zijn voor de onder-
Beniers die hun den kost, en naar
het schijnt, eenige pfennigen loon
moeten geven. Er zijn voorts twee
partijen, de eene die slechts het nood
zakelijke werk wil laten doen, nu de
landbouw hulpkrachten te kort heeft,
anderen die, om de gevangenen niet om
niet den kost te geven, ook niet nood
zakelijke maar wel wenscholjjke kar
weitjes door hen wil doen opknappen,
zooals ontginniug er eeu. is. Een
„Oekonoinie-Rat" heet in dezen twee
strijd der belangen van het verlos
sende woord willen spreken. Hij zegt
Noodzakelijk is het ontginnen niet.
Voordeelig is de arbeid der gevan
genen met of nauwelijks. Werken zij
niet, dan zal huu behoefte aan voed
sel minder worden, wat in dezen tijd
het Duitsche rijk niet ander3 dan
welkom kan zijn. Ergoarbeid door
krijgsgevangenen is oneconomisch en
blijve achterwege.
Zulnlgheidslessen.
Over dit onderwerp schrijft de
Berlijnsche correspondent van de
N. Rott. Ct. d.d. 22 Jan. onder meer,
het volgende:
Zuinigheid is nooit eeu bijzondere
eigenschap geweest van den Berlljner
of Berlijnsche. Maar nu kunnen zij
oefening opdoen. De overheid doet al
haar best om ons de waarde van de
„vele kleintjes" in te prenten. Mis
schien is het een nuttige les, die
voor alle tijden helpt!
Aan ons nieuwe brooddieet hebben
wy ons snel gewend. Het verschil
is ten slotte niet zoo belangrijk, of
men zijn versche broodjes bij het
ontbijt, dan wel bij bet Duitsche
avondeten, om acht uur 's avonds,
krijgt. En wat het gehalte van deze
broodjes betreft, hebben wij ook niet
te klagen. De kunst der bakkers
heeft, nieuwe vormen gevonden voor
de nieuwe stof, die uit een mengsel
van tarwe met een derde rogge be
staat. Mij persoonlijk is deze nieuwe
vorm, mits in verschen toestand,
zelfsnog sympathieker dan de sierlijke,
maar wat al te nietige Berlijnsche
„Knüppel", die wij tot nogtoe gege
ten hadden.
Onzen huisvrouwen is nu een
nieuwe taak opgedragen, om het
weerstandsvermogen van het Duitsche
rijk te versterken. Zij mogen het
afval in de keuken niet meer door
elkaar in den vuilnisbak gooien. Al
wat nog bruikbaar is als veevoeder,
zooals aardappelschillen, koolstronken
en verdere afval van groenten, over
gebleven brood, enz., gaat nu in een
afzonderlijken bak, en wordt door de
voreeniging van melkboeren rondom
Berlijn, die 800 leden telt, afgehaald.
Op deze wijze wil men 12,000 koeien,
waarover de leden der vereeniging
het bevel voeren, uit de vuilnisbakken
der hoofdstad den kost geven. Dit
zou natuurlijk een groote besparing
van veevoeder beduiden, die middellijk
ook weer aan de veehouders in het
land ten goede kon komen. Niet door
een vriendelijk verzoek is de bevol
king verzocht, het plantaardige afval
in de keuken afzonderlijk te houdeh,
maar de militair? gouverneur heeft
het haar bij verordening strikt be
volen. Wie zich er niet aan houdt
loopt straf op. De huisbazen moeten
afzonderlijke bakken beschikbaar
stellen, waarin het opgespaarde vee
voeder van alle bewoners des huizes
uitgestort wordt. De huisvrouwen
moeten natuurlijk zeer oppassen, dat
er geen asch of andere bestanddeelen
tusschen het plantaardigeafval komen,
die nadeelig zouden kunnen zijn voor
de dieren, die er van eten. Dit alles
is de bevolking op poene van 150
mark ingeprent. De politie heeft last
gekregen, goed op te letten, dat de
verordening ook behoorlijk geëerbie
digd wordt.
Het denkbeeld van deze besparings
methode is uitgegaan van het stads
bestuur. De socialisten hadden reeds
een wenk gegeven -in deze richting,
terwijl de huiseigenaars, die meenden
er extra last en kosten door te zullen
krijgen, er zich eerst met hand en
tand tegen hebben verzet. Maar toen
het den magistraat gelukte een af
spraak te maken met de vereenigiag
van veehouders, die beloofde het afval
kosteloos af te haleu, toen hadden
ook de huisbazen geen bezwaar meer.
BINNENLAND.
De beer Vollenhove, die zoo wei
nig moeite had gehad om zqn doch
ter te vinden, dacht nu haar ook
gemakkelijk bij haar man terug te
brengen. Het bleek echter spoedig,
dat hij zich deerlijk vergiste. Hij
mocht praten als Brugman, het hielp
niets. Zij wilde vrij zijn en kende
den weg om haar vrijheid terug te
krijgen. Wat zou ze dan beginnen
als ze vrij was? Ze had niets ge
leerd om in baar eigen onderhoud
te voorzien, en na het schandaal be
hoefde zij niet op hulp van haar
ouders te rekenen. Op die hulp rekende
zij niet, had zij verklaard. Een aDder
zou haar dan helpen Harkstede,
dien zij liefhad, voordat Verkerk haar
kende. Hij had haar dit onbezomen
huwelijk vergeven en zou met haar
trouwen, zoodra dit mogelijk was.
Daar stond de heer Vollenhove puf
van!
Toen hij bekomen was van de ont
steltenis over dat laatste nieuws,
brak hij los in verwijten. Jenny
bleef echter kalm, en verklaarde, dat
zij alles vooraf rijpelijk had over
wogen. Of zij dan wel had bedacht,
dat Harkstede zooveel duizend gul
den moest storten om als officier met
haar te kunnen trouwen. J3, dat had
ze, maar Harkstede had reeds ont
slag gevraagd en zou een betrekking
in de burgerlijke maatschappij zoeken.
Dat zal zoo gemakkelijk niet gaan,
had haar vader gezegd. Och, ja wel,
meende Jenny. Harkstede vertrouwt,
dat eeu onbesproken naam, verschil
lende kundigheden en lust in den
arbeid hem wel zullen helpen aan
een betrekking, die een oud officier
met «ere kan bekleeden.
Het bleek hem dat hier geen rede
neeringen hielpen. Bij Jenny had het
klatergoud van schijngeluk alle
waarde verloren. Daarom was hij
heengegaan zonder haar een hand
druk of groet waardig te keureu.
Mevrouw Vollenhove had met aan
dacht naar dit lange relaas geluis
terd. Toen haar man eindelijk zweeg,
bleef zij strak voor zich uit staren.
Een onuitsprekelijke smart vlijmde
haar door de ziel. In een visioen zag
zij de booze tongen aan het werk
om met genoegen het huwelijksdra
ma van haar dochter uit te pluizen.
Zij de hoogmoedige vrouw
vreesde niets zoo erg als opspraak. Zij
zag reeds, hoe zij onder haar kennissen
werd nagewezen als de moeder van die
Jenny je weet wel he? Och waar;
om moest zij dit beleven? Eindelijk
kwam zij tot spreken en bekende hem
haar vrees. Wat zouden zij als ouders
over den hekel gehaald worden. En als
het schandaal achter den rug was van
het echtscheidings-proces, zou spoedig
een nieuw schandaal verwekt worden
door Jenn^'s huwelijk met een ont
slagen officier.
„Ho ho, vrouw," vermaande hij.
„Je maakt het erger dan het reeds
is. Harkstede vraagt zelf zijn ont
slag en verlaat op eervolle wijze
het officierskorps. Op hem zal men
geen blaam werpen".
„Toch zeker wel op ons. Dat Jenny
ons een rijken schoonzoon bezorgde,
wordt nu een gewichtig punt in de
akte van beschuldiging, die tegen ons
zal worden opgemaakt. Een ander
punt is, dat wij allen invloed op
onze dochter verloren hebben - de
booze tongen zullen dit opnemen
Vrij vervoer.
Door den Min. v. Oorlog is bepaald,
dat, wanneer militairen voor Rijks
rekening met verlof vertrekken, aan
elk hunner afzonderlijk vervoerbe-
wijzen voor de heen- en terugreis
zullen worden verstrekt.
Gedurende den tijd dat het Leger
gemobiliseerd is, mag, bij het vervoer
met publieke middelen van versneld
vervoer, de route worden gekozen
waarlangs 'ie vorlofganger het best
en het spoedigst zljue reis kan ver
richten.
By vervoer per spoor mag derhalve
ook eene andere route genomen
worden dan in het Militair Tarief is
aangegeven.
Om welke reden eene op het ver-
voerbewljs aangegeven route wordt
verlangd, behoeft niet op de bewijzen
te worden aangeteekend.
Ontslag uit den dienst.
De heer A. W. Michels uit den
Helder, deelt aan „Het Volk" mee,
dat dezer dagen „wegens verregaand
plichtsverzuim" uit den dienst zijn
ontslagen de matroos lste klasse H.
Toering en de matroos timmerman
G. Mulder, beiden dienende op de
„Noord-Brabant". Zij hadden, de een
als voorzitter, de tweedo als secretaris
onderteekend een circulaire, waarin
een petitionnement werd uiteengezet
tegen de uitzonderingsmaatregelen
tegen den „Boud van Minder Marine
personeel". Het hoofdbestuur van dien
bond had gemeend thans, nu gebleken
is dat de organisatie geen slechten
invloed op de krijgstucht oefende, een
petitionnement tegen die uitzonde
ringsmaatregelen op touw te mogen
zetten.
De opgelegde straf is de zwaarste.
Toering zou over vier jaar zijn pen
sioen hebben verdiendbij was 15 jaar
onafgebroken in het bezit van het cer
tificaat van goed gedrag, zegt de
schrijver.
Indlenststelllng Pantserbooten.
In den loop van de volgende maand
zal do pantserboot Friso, na herstel
lingen te hebben ondergaan,weer in
dienst worden gesteld, en de pantser-
boot Gruno zal in Februari voor de
eerste maal in dienst gesteld worden.
Mijnen in de Zuiderzee.
Het onderzoek, dat door onze
marine vaartuigen wordt ingesteld
naar de in de Zuiderzee gesignaleerde
mijnen, heeft, naar wij van bevoegde
zijde vernemen, tot op dit oogenblik
nog geen enkel resultaat opgeleverd.
(H.blad.)
Da opgebrachte stoomtrawlers.
De stoomtrawler „Sidney Al bert",
welke te Cuxhaven eenigen tijd ge
leden was opgebracht door de Duitsche
marine, is thans veilig te IJmuiden
aangekomen.
Eveneens de IJmuider stroomtraw-
ler „Pieter Jan", welke eenzelfde lot
was ondergaan, is, naar wij vernemen,
Zaterdag van Cuxhaven naar de visch-
gronden vertrokken en wordt ook
binnen een week te IJmuiden ver
wacht.
Ean polltle-agsnt doodgestoken.
De dader aangehouden.
Dinsdagmiddag is door rechercheurs
van het politie bureau Kattenburger
gracht te Amsterdam een man aan
gehouden, die verdacht werd Zondag
avond op het Kattenburgerplein den
politie agent Titseler te hebben dood
gestoken.
De aangehoudene is de 49 jarige
kolenwerker Adrianus Gout, wonende
in de Foeliestraut. Hij werd gear
resteerd op zijn werk aan de Suriname-
kadc, wuar hij tijdelijk als beton
werker aan den arbeid was.
Zijn voorkomen komt gehcol over
een met het uitvoerige signalement,
dat verschillende getuigen van den
dader hebben gegeven.
Gout ontkende zich aan het mis
drijf te hebben schuldig gemaakt.
Hij moet beweerd hebben Zondag
avond niet uit te zijn geweest. Hier
tegenover staat de verklaring van
een getuige, dat bij dien avond om
kwart over negen is thuisgekomen.
Zijn alibi bleek dus oqjuist.
De politie heeft toen z'n Zondag»
sche kleeren laten halen en hem die
doen aantrekken. De getuigen, bij het
voorgevallene op de Kattenburger-
brug, Zondagavond j. 1. aanwezig,
herkenden iu hem den man, die
Titseler den zoo noodlottigen mes
steek had toegebracht.
Eenmaal herkend zijnde, bekende
Gout de daad te hebben gepleegd.
Hij moet zich vroeger uitgelaten
hebben, dat hij een hem bekenden
agent van het bureau Kattenburger-
gracht (niet Titseler) wegens een
veete tusschen hen aan het mes zou
rijgen. Is dit juist, dan zou hij dus
Zondagavond den verkeerde hebben
Ingezonden Mededeeling.
HERMAN NYPELS - HELDER.
Talef. Intc. 140.
ABONNEMENTSKLEEDING
voor Hoeren.
Zeer doelmatig.
De goederen blijven het eigendom van
den geabonneerde.
Ons tarief wordt U op aanvraag on
middelijk toegezonden.
Verkoop van gebakken spiering.
Er blijkt veel vraag te zijn naar
de gebakken spiering, welke van ge
meentewege te Amsterdam in een
65-tal winkels wordt verkocht, zoo
veel zelfs, dat de bakkerij, door het
centraalbureau voor den afzet van
visscherijproducten opgericht, bij
welke de spiering door de gemeente
wordt aangekocht, niet voldoende
kan afleveren. De bakkerij werkt, ge
lijk is gemeld, tevens voor het leger
en de interneringskampen en had
op een zoo groote vraag van de ge
meente als thans blijkt te bestaan
nog niet kunnen rekenen. Er worden
echter maatregelen getroffen om de
voor de gemeente bestemde hoeveel
heid in het vervolg steeds te kunnen
opvoeren.
Onbeschermde hoedepennen.
Er zijn in den Haag nu al onge
veer 600 dames bekeurd wegens het
zich bevinden met onbeschermde
hoedenpennen in een tramrijtuig.
Verleden Donderdag is de politie
met deze bekeuringen begonnen.
TWEEDE KAMER.
Zitting van Dinsdag 26 Jan.
Watsontwerp tot het langer in dienst
houden van dienstplichtigen bij
de Landweer.
De heer Eerdmans (u.-l., Rot
terdam III) is niet overtuigd, dat de
voorgestelde maatregel noodzakelijk
is. Men kan z. i. de lichting-1907 best
naar huis sturen zonder de gevechts-
waarde van het leger te schaden.
De heer Ter Laan (s.d.a.p.,'s Gra
ven hage I) komt op tegen de wei
gering van den minister van oorlog,
om de Kamer zelfs in comité generaal
in te lichten oiptrent den stand van
zaken. Thans lijden tal van arbeiders
gezinnen gebrek tengevolge van het
onder de wapenen houden van de
huisvaders.
Spr. dringt aan op naar huis zen
ding van de oudste lichtingen.
De heer Tydeman (v.-l., Tiel)
meent, dat de toestand sedert de
discussie van 23 December niet ver
anderd is. Mederegeercn van de Kamer
met de regeering acht spr. in gewone
tijden reeds verwerpelijk en veel
erger is het in tijden als deze. De
Kamer kan de regeering niet een
deel van de verantwoordelijkheid van
de schouders nemeD. Spr. wil zijn
meoning ondergeschikt maken
die van de regeering.
De heer De Meester (u.-l., Den
Helder) acht de regeering bevoegd
het comité generaal te weigeren en
schaart zich verder in deze aan de
zijde van den heer Tydeman.
Alleen komt spr. voor, dat het
niet noodig was, de machtiging tot
het in dienst houden te verleenen
voor zoo langen tijd. Men had voor-
loopig tot 1 April kunnen machtigen.
Spr. wil echter niet langer daarop
aandringen, nu de minister heeft toe
gezegd, de menschen geen dag langer
in dienst te zullen houden dan noodigis.
De heer Bos. (v.-d., Winschoten)
als een bewijs, dat w(j haar niet goed
hebben opgevoed".
Haar man was anders niet zoo
bang voor, booze tougen, maar dit
maal had zijn vrouw toch gelijk. Nu
zag hij ook het veel zeggende grijns
lachen van de heeren aau het depar
tement. Hij bemerkte reeds het ge
heimzinnig fluisteren, dat ophield bij
zijn binnentreden. Hoe pijnlijk zou
dit voor hem zijn. Dat zou niet één
dag duren, neen, dat zou maan
den duren. En na de sensatie
van Jenny's echtscheiding zou haar
tweede huwelijk opnieuw alle ton
gen in beweging brengen. Vrienden
had hij wel zeker! maar nog
meer vijanden, die zich zouden ver
kneukelen in de slagen, die hem
troffen. Als jong ambtenaar was bij
begonnen, thans was hij referendaris
en de chef over velen, die evenveel
of meer dienstjaren hadden dan bij.
Zoo iemand moet wel vijanden heb
ben; h!j wist trouwens, dat hij die
had. Zij mochten zich niet verheu
gen over do smart, die op zjjn ge
laat te zien zou zijn. Eu plotseling
nam hij een besluit. Wegens zwakke
gezondheid zou hij zijn pensioen aan
vragen. Met zijn groot aantal dienst
jaren was het bdrag daarvan ruim
voldoende om buiten Den Haag fat
soenlijk te leven. Op deze wijze ont
kwam zijn vrouw aan veel pijnlijke
ontmoetingen, en hij zelf ook.
„Weet je wat, vrouw? Je hebt ge
lijk. Als we hier blijven, wordt voor
ons de toestand on vei dragelijk. Daar
om gaan we wegl Morgen vraag ik
mijn pensioen aan en over zes weken
wonen we te Arnhem. Daar wil je
immers graag heen".
Onbeschrijflijk was de uitwerking,
die deze woorden op mevrouw Vollen
hove hadden. Zij werd beurtelings
rood en bleek, zij juichtte en snikte.
Och, wat een goede man! Die wist
een uitweg, waar zij lijden en ver
nedering konden ontloopen. Zij viel
hem om den hals, en wat ze alle
maal zei, wist ze in haar vreugde
misschien zelf niet. Maar hij was nog
altijd haar lieve Ottol
HOOFDSTUK XVHI.
Sedert die bange dagen zijn reeds
ruim zeven jaren voorbijgegaan. Rus
tig wonen de heer en mevrouw Vollen
hove in een kleine villa aan den
Velperweg slechts een paar minuten
van het Velperplein. Een tuin om
ringt de woning aan alle zuiden. Aan
den voorkant is een waranda, van
waar men een mooie uitzicht heeft
op den voortuin en op den straatweg.
Daar in de waranda zit Hendrik Hes-
huysen bij zijn schoonouders aan de
koffietafel. Hij is thans directeur van
het postkantoor te Zwolle. Allen ge
nieten van het prachtige weer, en
van het gezicht op het drukke ver
keer vol afwisseling op den Velper-
we& heer Vollenhove ziet er gezond
en welvarend uit. Het renteniersleven
heeft hem zelfs een buikje bezorgd,
dat hem op zijn leeftijd niet misstaat.
Zyn vrouw ziet er ook best uit al
wordt ze grijs, evenals haar n
Beiden is het aan te zien, dat zij hun
leven slijten in een tevreden stemming.
Het gesprek loopt juist over het ver
schil in toestand bij het leven in Den
Haag en hier.
„Ja," zegt mevrouw, „wie had ooit
gedacht, dat wij buiten Den Haag
zoo genoeglijk zouden kunnen leven."
„Och, vrouw, dat komt ook al, door
dat we hier geen goudschaaltje hebben
om ieders stand tot in grammen af
te wegen. Wjj leven hier rustig en
zyn geheel vrij in onze beweging. Dat
bedelen om een glimlach of een ge
nadig knikje van hooger geplaatsten
kennen we hier niet."
„Ja" beaamt Hendrik, „het muffe
beschimmelde luchtje is hier we
waaid in de heerlijke vrije natuur.
Het wezen gaat hier boven den schyn,
en dat brengt geluk."
„Volkomen waar," zegt mevrouw
Vollenhove, die thans blijk geeft van
een veranderde levensbeschouwing.
„We zouden in Den Haag onmogelijk
geacht hebben, wat nu werkelijkheid
is. Als Jenny overmorgen hier komt
met Harkstede en hun dochtertje
zullen wij haar met open armen ont
vangen. Wat zijn ze gelukkig met
elkaar I Al hun brieven getuigen daar
van. En Harkstede heeft het ook goed
getroffen. Zoo gauw als hij tot com
missaris van politie is benoemd
dat komt zelden voor."
„Hebt u in den laatsten tijd nog
iets van Verkerk gehoord, papa?"
vroeg Hendrik nu.
„Ja, hij is weer getrouwd, en woont
weer in Den Ha3g. Hij is voor goed
aan het departement geplaatst."
„Dat doet me plezier," zegt Hendrik,
„hij is is niet kwaad van inborst.
Het eenige is: hij had nooit met
Jenny moeten trouwen."
Mevrouw Vollenhove sloeg deoogen
neer en zuchtte. Om het gesprek op
iet« anders te brengen begon zeever
acht het beleid van het geheele kabi
net er bij betrokken. Een comité-gene
raal zou z. i volstrekt niet te vreezen
zijn. Daar spr. evenwel niet gelooft
ook in comité-generaal voldoende ge
gevens te zullen krijgen om te kunnen
leoordeelen, of hot paraat zijn van
het leger op dit oogenblik zou kunnen
ophouden, dringt hij niet op een
comité-generaal aan.
De heer T r o e 1 s t r a (s. d. a. p.,
Leeuwarden) verklaart, dat de vraag,
of de Kamer verantwoord is, dit wets
ontwerp aan te nemen zonder de in
lichtingen, welke zij toch noodig heeft,
ook voor hem de principieele vraag
is. Immers men klaagt, dat de volken
bij dezen oorlog voor een feit accom-
ili gesteld zijn. Wanneer bij gelegen-
leden als deze, de parlementen zelve
niet met nadruk de rechten wenschen
te handhaven, welke zij hebben, dan
zal in de toekomst de invloed van
het parlement op buitenlandscho aan
gelegenbeden zeker niet grooter wor
den. De Kamer mag haar batterijen
niet vernagelen.
Met verontwaardiging heeft spr. ver
nomen, dat het geheim van het comité-
generaal niet veilig wordt geacht.
Hij beroept zich op het voorbeeld
van Denemarken. Men wil slechts
weten, wat er van het buitenland
dreigt.
Spr. verklaart zich tegen het wets
ontwerp, dat door hem en zijn partij-
itenooten niet kan worden aanvaard.
3jj stelt ten slotte een motie voor,
waarin betreurd wordt, dat aan de
Kamer geen gelegenheid is geboden
nader kennis te nemen van de politieke
gronden voor do volledige handhaving
van de mobilisatie, zij hut ook in
comité-generaal.
De minister van Oorlog, de
heer Bosboom, zegt, dat hij en
de geheele regeering tegen het comité
generaal is, omdat hij niets meer
positief kan zeggen omtrent den toe
stand d3n hij reeds meedeelde. Spr.
moet rekening houden met allerlei
mogelijkheden. De wet eischt nergens
het eerst naar huis zenden van de
oudste lichting, maar als het kan,
zal spr. bet doen.
Een jongere lichting in de plaats
nemen gaat niet wegens gebrek aan
kader om haar af te richten. Al het
mogelijke wordt en is,gedaan voor
de economische belangen der Inge-
lijfden, maar het legerbelang moet
thans bovenal gaan.
In de motie-Troelstra zou de regee
ring een bewijs van wantrouwen zien.
Ook de Minister van Binnenland-
sche Zaken, de hoer Cort van der
Linden acht de verontwaardiging van
den heer Troelstra, over een ver
nieuwd wantrouwen in de Kamer
overbodig, maar de regeering weet,
en dat weet iedereen, dat door ver
ing of op andero wijze, een ge
heim dat 100 menschen weten, geen
geheim blijft.
Verschillende sprekers voeren neg
het woord, o.a. de heer L o h m a u
(C.-H.). Deze merkt op dat de regeering
volgens de grondwet het rechtheeft
inlichtingen te weigeren. Bovendien,
men weet immers niet wat de regec
ring terughoudt.
In bet Fransche parlement zou hier
reden zijn voor een motie van ver
trouwen, liefst voorgesteld door de
oppositie. Hier is dat zoo geen ge
woonte, maar wel is het noodig, dat
de regeering wete, hoezeer de Volks
vertegenwoordiging haar onder deze
omstandigheden vertrouwt. Dit kan
Willem en Erna. Die waren zoo ge
lukkig als ooit menschen konden zijn.
Nu ze in Winterswijk gewend waren,
wilden ze er liefst blijven. De com
missaris des Konings had bij zyn
laatste bezoek aan de gemeente ge
zinspeeld op de mogelijkheid van een
benoeming in een grootere plaats.
Maar Willem had dadelijk gezegd,
dat hij blijven wilde, waar hij was.
Trouwens het rentmeesterschap le
verde nog veel meer inkomsten dan
hij gedacht had.
De koffietafel was afgeloopen. Het
gezelschap stond op en ging uit
elkander. Papa Vollenhove en Hen
drik gingen kleeden. Ze zouden Freda
gaan halen, die 's morgens met haar
drie kinderen naar de Westerbou-
wing was gegaan teneinde bun een
prettig dagje te- bezorgen. Ze zouden
dan meteen even aanloopen bij de
grootouders Heshuysen, die daar in
de buurt woonden, sedert Hendriks
vader was gepensioneerd. Met haar
drie kinderen? Ja, want de kleine
Freda bekleedde in haar hart een
oven grootè plaats als de twee zoon
tjes, die uit haar eigen huwelljlr ge
boren waren.
Mevrouw ging naar boven om de
kamers in orde te brengen. Ze was
in een zeer tevreden stemming. Zie,
dacht ze bij zich zelve, er i3 veel ge
beurd, dat ik mij anders had voorge
steld, maar gelukkig 1 het. is
zoo beter. Neen, hoogmoed voert niet
tot geluk, dat doet alleen de liefde.