ORANJE
BITTER en-LIKEUR
Dansinstituut „Dijkstraat 37"
Schietoefeningen.
G. Joh. van der Lne,
Speciale Aanbieding
ZOMERDRANK
Stelling van den Helder.
KLOMPEN.
31 Augustus a.s.
Spoorstraat 106.
BIJZONDERE ZORG
C. HAAGEN
Sport-Tabletten,
Geleivruchten
LIKEUR FRAMBOZEN
VANILLE-NOOTJES
GELEI-KOEKJES
Voor Stoomeo, Verven en nu ook gewoon Wasschen
J. VAN DE POLL,
R. BAKKER Dz., Keizerstraat 56.
KUNSTTANDEN
K. ACKEMA,
's WOENSDAGS
HELDER,
VAN DER LEE's
Duinker's SO-Cts. Boter
Ook goede Boter
HAAR WRAAK.
Op 2, 4, 7 en 9 September
1915 eu zoo noodig op volgende dagen
zullen er schietoefeningen met
vestinggeschut gehouden worden in
het duinterrein bezuiden het fort
Kijkduin. Gedurende dez»> schietoefe
ningen, welke ten 8 ure v.m. %invan
gen is onveilig en derhalve ver
boden het strand en de duinou be
zuiden hot fort Kijkduin tot. aan de
lijn loopende van af de Midden vliet
tot aau het terrein van de werkzaam
heden van den Rijkswaterstaat pl. m.
Paal 4- aan het strand. In het Oosten
wordt deze duinstrook begrensd door
de Hjn gaande van de Tuintjes naai
den kop-Zanddljk en den Zauddijk.
De grenzen van het onveilig ter
rein zullen aangegeven worden door
op hooge punten geplaatste roode
vlaggen. Op de dagen dat geschoten
wordt zal op het fort Kijkduin een
roode vlag waaien. Zijn de schiet
oefeningen geëindigd zoo zal deze
roode vlag gestreken en gedurende
een half uur door een zwarte bal
vervangen worden.
Het oprapen en medenemen van pro
jectielen, scherven en kogels is levens
gevaarlijk, en aangezien deze voorwer
pen Rijkseigendom zijn, verboden.
Stelling Hoofdkwartier,
26 Augustus 1915.
De Vice-Admiraal,
(get.) TEN CATE.
Aanbesteding van
Het Burgerlijk Armbestuur te Helder
is voornemens aan te besteden
de levering van Klompen,
gedurende het tijdvak 1
Nov. 1915 tot 1 Nov. 1916.
De voorwaarden liggen voor gega
digden ter inzage in de vergaderkamer
van genoemd Armbestuur (aan de
Kerkgracht) op Woensdag 1 September
a.s., des namiddag van 2 tot 4 uur.
De inschrijviDgsbiljetten (op zegel)
moeten vóór 13 September 1915 worden
ingeleverd bij den Voorzitter Bree-
waterstraat 69.
Helder, den 28 Augustus 1915.
Het Armbestuur voornoemd,
J. DUINKER, Voorzitter,
J. FRAIJ, Secretaris.
Het goedkoopst en degelljkst adres
voor moffelen, vernikkelen, en verdere
reparatie van Rijwielen, is bij
G. KOEDIJKER, BINNENHAVEN.
voor
bij:
is noodig voor schoolgaande Kinderen.
Afdoend HOOFDWATER
doodt onmiddellijk alle hoofd-onrein.
In flacons van
15, 25, 35 en 50 cent.
Verkrijgbaar bij
v.h. A. MIJNHAROT,
KANAALWEG 147.
95 Filialen!
850 Personen!
Zacht smeltende
Lievelings-Tabletten.
Overheerlijke
Hazelnoot-Tabletten,
prima chocolade
10 ets. per stuk.
Iets voor fijnproevers)
10 ets. per ons.
7 ets. per ons.
Keizerstraat hoek Verl. Spoorstraat, DEN HELDER.
Zij, die van een lekker koekje
houden, moeten beslist onze prima
a 10 ets. per ons en onze
a 9 ets. per ons probeeren|
DE NAAM ONZER FIRMA WAARBORGT ZUIVERHEID EN KWALITEIT.
richte men zich tot de moderne nieuwgebouwde fabriek te Hoorn bij M. STAM
of tot ie depats te Helder DE BOER-KORVER, Spoorstr. 38; te den Burg Texel Wed. JAC. BOON;
te Wieringen C. SLIKKER; te Anna Paulowna Wed. P. BAAS.
Maintien.
Kallisthenie.
Contenance.
Benoft H. POLAK en Zonen.
Inschrijving van Leerlingen
voor den cursus 1915-'16, vanaf heden dagelijks.
PRIVÉ LESSEN. BESLOTEN CLUBS.
Aanmelding uitsluitend: Dijkstraat 37. Prospectus op aanvraag.
De ondergeteekende bericht, dat zijn
zaak vanaf ISeptember
des avonds om 9 uur GESLOTEN
is, behalve Zaterdag.
Achtend,
F. KROON,
Keizerstraat 30-32.
Leerares NEDERLANDSCH M.O.,
BINNENHAVEN 65.
OPLEIDING middelbare acte voor
onderwijzers en bezitters einddiploma
letterkundelessen, enz.
Aanleg van
Gas-en Waterleiding.
Vraagt prijsopgaaf bij
M. L. HEIJLIGENBERG,
Spoorstraat 19. Telefoon 191.
Fosco
eAM
Een Heerlijke
Verfrisschende
Met Melk of Spuitwater.
is het, die ons in staat stelt de kaas 5 cent per
pd. beneden de Regeeringsprijzen te verkoopen.
Volvette Goudsche kaas a 50 ct. per pond
Fijne Edammer kaas „50
Leidsche kaas50
Roomboter (met Rijks-Contróla-merk) 80
per 5 pond 77
Prima Melange boter „50
Schager kopboter, heden 85 cent.
Versche eieren, 6'/, ct. per stuk.
Aanbevelend,
Tand-Techniker, ZAANDAM,
komt thans weer geregeld
Spreekuur houden
van 1—3 uur.
AdresStationstraat 11.
GIJ KUNT HET WETEN!
Gij kunt het zelf wel weten of
ook gij door de algemeene kwaal
van onze t(agen aangetast zljt.
De zenuwzwakte is „de" kwaal
van onzen tijd. Slapeloosheid
gedurige vermoeidheidgebrek
aan eetlusthoofdpijn die op
vaste tijden wederkeert; suizen
in het hoofdsuizen in de ooren
angt, zenuwachtigheid en prik
kelbaarheid zijn alle verschijn
selen van zwakke zenuwen.
Die zenuwzwakte maakt uw
leven verdrietig en ongelukkig.
Wanneer gij die kwaal met vrucht
wilt bestrijden, neem dan des
morgens, dadelijk pa uw ontbijt
en des middags een uur vóór
den maaltijd één eetlepel San-
guinose. Gü zult er al heel spoe
dig de goede gevolgen van onder
vinden.
Prijs per 11. fl.50; 611. f8.
12 11. f 15.-.
Wacht u voor namaak.
VA'N DAM Co'.,
de Riemerstraat 2c/4, Den Haag.
Verkrijgbaar bij Apothekers en
Drogisten.
Te Helder bij A. ten Kloosteb,
Keizerstraat 93; te Texel, Ooste
rend, P. Dros Den Burg, J. Buis
Oudeschüd, Joh. Dros.
Dit ééne woord zegt alles, wanneer er
sprake is van
NAAIMACHINES,
want SINGER-Naaimachines zijn
een Eerste-Klas Fabrikaat, dat zich reeds
meer dan 'n halve eeuw voor alle huis
houdelijk en industrieel werk met roem
gehandhaafd heeft.
SINGER Naaimachines
kunt U krijgen in al onze winkels,
SINGER Maatschappij.
Depots alom.
WESTSTRAAT 33
per fl. f 0.60
per fl. fl.—
in:
WIJNHANDEL,
SPOORSTRAAT 106.
de BESTE is,
wat SMAAK en KWALITEIT betreft,
bewijst de groote omzet, zoowel
hier ter plaatse als op TEXEL (Oude
schild), WIERINGEN, JULIANADORP,
ANNA PAULOWNA, ALKMAAR en AM
STERDAM.
Bestellingen worden aangenomen
door de Beurtschippers op Wieringen
C. DUINKER en J. KEULEN
voor Schagerbrug en Omstreken
P. BRUIN
voor Anna Paulowna .T. BORST en
VOLDER
voor Julianadorpdoor den Vracht
rijder J. VADER en uitgevoerd dooi
den Heer A. NOOT.
Deze kwaliteit Boter wordt
dagelijks met 2 machines
versch bereid, met toestemming
van Z.Ex. den Minister v. Landbouw,
Nijverheid en Handel.
van 35 en 40 cent.
Wederverkoopers genieten rabat.
's Avonds om 9 uur 6 ES LOTEN,
behalve Zaterdags.
Aanbevelend,
P. DUINKER,
bij de Keizersbrug.
INGEZONDEN.
Bloemendag.
Mogen wij, geachte Redactie, uwe
gastvrijheid nog eens inroepen voor
onderstaande regelen? Bij voorbaat
onzen dank.
De zaak staat voor mekaar. Aan
staanden Dinsdag 31 Augustus zullen
een groot aantal bereidvaardige jonge
dames in alle straten en wijken een
tuiltje heibloem te koop aanbieden.
Hartelijk hoopt het Comité voorden
Bloemendag, dat de poging om op
deze manier een heelen bom duiten
binnen te krijgen, slagen zal, want:
het Steuncomité heeft het hard noodig.
En 't is niet te voorzien dat het
vooreerst de uitgaven zal kunnen ver
minderen integendeelGij allen weet
dat er gesteund moet worden, dat er
ook gesteund is tot 1 Augustus met
f 23.400 en dat er nog meerdere
steun noodig is.
Wat wij u hierom nu vragen is:
koopt allen jong en oud, een bloem-
tuiltje op Dinsdag a.s.
't Kost u 10 cent (ge moogt meer
geven).
Nietwaar, dat dubbeltje kan toch
iedereen missen.
En niemand zal zoo hardvochtig
zijn de jonge dames aau de deur af
te schepen met niets of ze op straat
af te wijzen.
't Geldt hier hen, die gij moet hel
pen omdat ge 'tkuut. En dat wilt ge
toch.
Moge de Bloemendag voor het Steun
comité op a.s. Dinsdag eene m'ooie
recette geven, dan kan het Steun
comité zijn gezagenden eu noodzake
lijken arbeid voortzetten.
Het Comité voor den Bloemendag
van het Steuncomité.
Geachte Redactie.
Verzoeke beleefd een plaatsje in
Uw blad, bij voorbaat daarvoor mijn
dank.
Met genoegen kennis genomen- heb
bende van het ingezonden stuk in
Uw nummer van 10 Augustus j.1.
geteekend Len van 5 Augustus
d.v. geteekend W. J. D., veroorloof
ik mij de'vrijheid hierop het volgende
op te merken.
Door ondergeteekende zijn, namens
de „Heldersche Harmoniekapel" en
„Winnubst" al meer pogingen aan
gewend om een muziektent te krijgen,
waaraan de Vereeniging „Helders
Belang" zeer veel steun verleende,
maar helaas, het is die 3 Vereeni
gingen niet mogen gelukken, hun
ideaal te verwezelijken. Wat daarvan
de oorzaak kan zijn, is mij niet be
kend. Zou een muziektent soms te
duur kosten Zou er geen plaats voor
te vinden zijn? Zouden de plaatselijke
muziekvereenigingen zoo iets niet
waard zijn Wij hebben in combinatie
met elkaar al dikwijls deze Yragen
overwogen en kwamen dan tot de
slotsom,'[dat de prijs geen beletsel
kan zijn, want, vraag ik mij dan af,
waarom kan er wel een muziektent
zijn te Wieringen en te Medemblik.
En of de Vereenigingen „Helders
Harmoniekapel" en „Winnubst" een
tent waard zijn, laat ik aan het oor
deel van de lezers over.
Een verblijdend teeken is het zeker,
dat nu ook stemmen uit de Burgerij
zijn opgegaan om een tent en zulks
geeft mij aanleiding, de door onze
Vereenigingen aangevende pogingen
weer ter hand te nemen. Misschien
dat, nu er een andere Burgemeester
is, wij meer kans van slagen hebben.
En nu het belangrijkste: de plaats
waar de tempel zal moeten
verrijzen. Volgens het oordeel
van ons, en ook van „Helders Be-
j", zou de beste plaats daarvoor
zijn op de Stationsweg, (hoek Sta
tionsstraat en Stationsweg), wanneer
daar een paar boomen worden ver
wijderd, kan daar een mooie tent
worden gebouwd, die tevens eeu
sieraad voor de Gemeente zal zyn.
Wanneer dat ideaal nu eens ver
wezenlijkt werd en de Muziekvereeni
gingen hun 4 verplichte concerten
voor de Gemeente nu eens verdeelden,
door b.v. om de 14 dagen des Zon
smiddags een concert te geven i n
onze zoozeer ge we nschte tent,
dan zouden gedurende den zomer
8, en misschien wel meer concerten
voor de Burgerij kunnen worden ge
maakt en de Gemeente op die manier
ten eerste verfraaid worden met een
mooie tent, en ten tweede de Muziek
vereenigingen niet meer behoeven
te zitten op straat of op een schuit.
De hoop uitsprekende, dat deze
regelen het hunne verrichten om het
gewenschte doel te bereiken, teeken
ik hoogachtend,
J. Esselman,
Voorzitter „Helders Harmoniekapel".
M. de R.
Gaarne zou ondergeteekende onder
staand in Uw veel gelezen blad ge
plaatst zien, waarvoor hij bij voor
baat U zijn dank betuigt.
Wat in verschillende plaatsen van
ons land wel mogelijk is, wat in 't
buitenland veelvuldig voorkomt, een
wettelijke winkelsluiting,
schijnt in den Helder, zelfs met do
mooiste voorbeelden voor oogen, niet
mogelijk. Men leze slechts de ver
slagen van den Gem. Raad en merkt
dan de kleine, peuterige tegenwer
pingen op, waarin zicb oogenschijn-
lljk eigenbelang plaatst. Och, kom,
geachte lezer, zou dat aan banden
leggen van de vrijheid niet denk
beeldig z\jn Zoudt U denken, dat de
honderden winkeliers, welke ODge-
veer een werkdag maken van 15 k
16 uur, in drukke tijden soms 17 k
18 uur, ook 's avonds niet gaarne
nog een uurtje volkomen rust zou
den willen hebben en dat al die be
dienden Qok niet blij zijn, wanneer
het klokje 9 uur heeft geslagen
Wanneer men dan zulke armoedige
argumenten leest, als de volgende
le. Drukt op den kleinen winkelier;
notabene, ik zou ze U bij tientallen
kunnen opnoemen, welke innig hoop
ten op eeno wettelijke winkelsluiting.
2e. Gering bediendenpersoneol. Kom,
U weet toch, dat hier een organisatie
bestaan heeft en misschien nog wel
bestaat en dat het aantal bedienden
voor eene plaats als den Helder, lang
niet gering is en dan zou er voor
hen zeker toch ook wel een reden
zijn voor een wettelijke sluiting. 3e.
BelastiDgverhooging wegens minder
gasverbruik; alweer de boeman, ook
dat kan niet Uw meening zyn.
Zeker, geachte lezer, het gasverbruik
kan iets minder zijn, maar toch
niet zooveel, dat het e e n i g e in
vloed zou hebben op den hoofde-
lijken omslag, daar verreweg de
meeste winkeliers bij eene wettelijke
9 uur-sluiting hunne étalages laten
branden. En nu nog ten 4e, de piin-
cipieele quaestie.
Geachte lezer, het is om te lachen.
Verbeeldt U, een winkelier, die cate
gorisch 9 uur sluit, maar principieel
tegenstander, en een winkelier, prin
cipieel voorstander, maar niet sluiten
kan omdat buurman A of H dal uu
eenmaal niet wenscht te doen, hetzij
hij geen personeel heeft en het met
eigen volkje kan redden, hetzij hij
zich voorstelt dat er nog een klantje
kan komen, die misschien bij een
ander niet meer terecht kan, denkt
men onwillekeurigO ja, M. de R.,
ik had U beloofd niet te veel van U w
plaatsruimte te verlangen, dus hoop
ik hier een volgenden keer op terug
te komen.
Hoogachtend,
S. C.
FEUILLETON.
19.)
„Weet je zeker, dat het kind het
zelfde was, dat hij bij zich had, toen
je hem van het station naar buiten
reed?" vroeg Van Weert.
„Het had tenminste dezelfde klee-
ren aan, een manteltje met bont en
een mutsje met bont er om. De man
liet mij het kind nog zien, voor hy in
het station ging. Hij was er niks ge
heim mee en ik dacht er niet verder
aan. En nou op mijn ouden dag zal
ik er misschien nog „dingsigheid"
mee krijgen, maar daar ben ik te glad
voor. Ik weet er geen spier meer
van, als wat ik gezegd heb. Of het
kind hetzelfde of een ander was, hoé
kan ik dat nou weten? Al die jonge
wurmen lijken op mekaar, behalve
wat de oogen aangaat, en die waren
van alle twee zwart of bruin, dat
heb ik onthouden, want het was een
goede avond voor mij en dan denk je
nog wel eens aan zoo'n avondje terug.
Het gebeurt niet alle dagen, dat je
zoo boft".
De verklaring van den gewezen
voerman was van weinig gewicht,
alleen een schakel in de keten der
voorvallen.
„De man heeft alles precies ver
haald, zooals het gebeurd is op dien
avond. Ik keerde met den laatsten
trein naar het Kleefsche terug met
het kind. Fraulein Galz wilde het
evenwel niet zien. Zij gaf mij last
het zoo gauw mogelijk weg te bren
gen bij een troep zigeuners, daar in
de buurt of aan kermisreizigers als
zij het maar kwijt was. Het streed
mij wel wat tegen de borst, maar
wat moest ik doen! Mijne vrouw
en ik waren al ODzen welstand aan
de fraulein verschuldigd en enfin,
ik gehoorzaamde. Het was juist ker
mis in de buurt van Goch en ik
richtte mij naar een paar wagens,
die er het royaalst uitzagen endaar
liet ik het. Die menschen waren erg
vriendelijk en namen het meisje da
delijk over. Het waren spullelui van
een paardenspel en zooals de man
zeide, was hij de directeur en heette
Franconi. Hij gaf me zijn naam op,
opdat men weten zoude, waar men
het kind vinden kon, als er navraag
naar gedaan werd. Nu was ik verle
den week op de kermis te Arnhem
en las op een der tenten den naam
„Franconi". Zoo schoot mij alles weer
te binnenmaar toen ik hem opzocht
bleek het mij, dat het dezelfde man
niet was, dien ik het kind had over
gegeven".
„U moet weten," vervolgde Elsa
het verhaal van haar man, „dat frau
lein Galz zich voldoende wilde wre
ken. Het kind van de bedelares zou
in de plaats van het wettige treden
en het laatste een zwerveling zijn.
Zij was hard en overzoenlljk destijds
op een afgelegen buiten sleepte zij
hare dagen voort. Reeds, toen ik, na
de taak vervuld te hebben welke mij
was opgedragen, tot haar en mijn
man terugkeerde trof het mij, zoo
slecht als ze er uitzag. Ze dacht te
edel om zich in hare wraak te ver
heugen eu toch zou ze die niet on
gedaan hebben willen maken. Bij het
klimmen der jaren evenwel brak zich
een mildere stroom baan. De Ijskorst
smolt en met diep berouw en kna
gend zelfverwijt dacht ze aan het
lot, hetwelk ze een onschuldig kind
had bereid. Zij had het kind eener
voorname familie geworpen onder
menschen uit de heffe des volks,
mogelijk blootgesteld aan honger en
mishandeling. Ze gruwde van hare
daad en trachtte het meisje terug te
vinden. Doch ze vreesde nog meer
de inmenging der Justitie. Zoodoende
werd het onderzoek slechts flauw
voortgezet en niet lang ook, want
uit gebrek aan gegevens moest men
van zelf ophouden.
Bij de eerste schrede toch ontmoette
men een geduchten hinderpaalFran
coni was nergens meer te vinden,
geen wonder, na zooveel jaren. Die
ongunstige uitslag werkte vernieti
gend op haar zenuwgestelrusteloos
kon ze uren ronddwalen. En toch
kon ze geen rust vinden, de slaap
ontvlood haar, ze stelde in niets be
lang en ten laatste verviel ze in een
ziekte, die haar spoedig ten grave
sleepte. Voor haar verscheiden liet
ze ons zweien, dat wij alles zouden
doen, wat in ons vermogen was, om
het verloren kind aan zijne familie
terug te geven. Op die voor
waarde liet ze ons het weinige na,
wat ze bezat, en op onze belofte ver
trouwend, ging ze tot een betere
wereld over.
Wij vestigen ons hier om tenmiste
eenig punt van uitgang te hebben.
Wij deden onderzoek, maar wat heb
ben geringe menschen als wij voor
hulpmiddelen? En toch zouden ook
wij op onzen ouden dag alles zoo
gaarne zien opgehelderd. Maar al ons
vorschen en zoeken liep op niets uit,
tot een toeval ons den draad in han
den gaf en tot een bezoek leidde by
jonker Renoy, van welk bezoek deze
samenkomst het gevolg is".
„Het zou misschien goed zijn den
heer Franconi te vragen, of deze ons
inlichtingen kan geven", zeide Van
Berken.
De jonker knikte.
De directeur van den circus legde
de verklaring af, dat hij zelf nog jong
was, toen het bewuste meisje bij hen
werd gebracht. Hij wist, dat ze den
naam Coralie kreeg en door zijne
ouders was opgevoed. Na hun dood
was zij by hem gebleven en later
gehuwd met signor Baldini, zooals
hij zich noemde. Ruimschoots had
agen om den circus den
goeden naam te doen verwerven, dien
tegenwoordig had. Hü wist, dat
signor Baldini een andere naam had,
doch meende dien kieschheidshalve
niet te moeten noemen. Overigens
zou de signora zelf het best kunnen
?gen of haar leven bij hun troep
„De signora?" vroeg Van Weert,
is die dan hier in de nabijheid?'
In de eenvoudig in het zwart ge-
kleede, gesluierde dame had hij
de vrouw van zijn broeder niet her
kend. Trouwens, zijne gedachten
waren op dit oogenblik op heele
andere dingen gevestigd.
"langzaam sloeg de dame baai-
sluier terug en haar bleek, schoon
gelaat opheffende, sprak ze ernstig:
„Ja, ik ben signora Baldini".
„Signora Baldini," herhaalde de in
genieur als in een droom, gij hier;
signora Baldini mevrouw Van
Weert, de vrouw van mijn broeder!"
Op dit oogenblik vloog Cora, die
in het aangrenzende vertrek ver
toefde en den naam Baldini had op
gevangen, de kamer binnen.
Met een blijden kreet op de dame
toesnellende, sloeg ze hartstochtelijk
haai' armen om haar heen en kuste
haar in wilde vervoering.
„Moeder, mijn moeder!"
„Cora, mijn kind!" Bij het geluk
zalig wederzien alles om zich heen
vergetend, hielden zij elkaar innig
omstrengeld.
Met meer kieschheid dan men van
een man van zijn stempel verwacht
zou hebben, nam de heer Franconi
zijn goed, boog en verliet het vertrek.
Van Berken zag hem gaan, waar
deerde zijn bedoeling en bekwam
door die daad eenigszins van zijn
verbazing. Hij zag, dat hij op dat
oogenblik de eenige was, die tot
handelen in staat was en begreep,
dat er onthullingen zouden plaats
hebben waarbij de tegenwoordigheid
van vreemden niet gewenscht was.
„Heeft u nog iets aan één van die
vreemden te vragen papa?" vroeg
hij op vasten toon.
De grijsaard hief het hoofd op.
„Elsa!" sprak hy, „had het be
wuste kind eenig teeken, waardoor
het van het andere onderscheiden
kon worden?"
„Als die dame hetzelfde kind is,
dat door mij hier aan de portiers
woning is overgegeven en doormijn
man aan die kermislui gebracht is,
dan had het om den hals een zwart
koordje met gouden ring, bestaande
uit twee ineen gekronkelde slangen,
waarvan de ééne de kop gebroken is.
De kleertjes die zij droeg, waren ge
merkt N. G."
Zonder een woord te spreken, legde
signora Baldini een zwart koord op
tafel, waaraan een eenvoudige gouden
ring was bevestigd van den vorm,
door Elsa beschreven.
Op. dat gezicht werd het doodstil
in de zaal; men had een speld kun
nen hooren vallen.
Om een bewijs te hebben, waaraan
ik het meisje herkennen kon," ver
brak Elsa de stilte, „heb ik haar
dien ring omgehangen en één der
koppen afgebroken. Dien kop heb ik
bewaard hier is hy, en ze legde
toegevouwen papiertje op tafel -
en als die in de breuk past, dan is,
dunkt mij het onweerlegbaar bewijs
geleverd, dat signora Baldine en
„Stil, geen namen!" riep de luite
nant. In ademlooze spanning wachtte
men de proefneming af. Het kopje
paste volkomen in de breuk.
„U ziet..."
„Een oogenblik! Bij wat er verder
hier verhandeld zal worden, zijn geen
getuigen noodig. Wij weten nu, wat
wij willen weten. Het overige gaat
ons alleen aan. Wees dus zoo goed
my te volgen en jij ook, oude koet
sier!"
De jonker knikte goedkeurend met
het hoofd.
Hoe gaarne ze ook gebleven waren,
nieuwsgierig als ze waren naar de
ontknooping, durfden ze toch den ge
biedenden wenk van den officier niet
weerstreven en volgden hem naar
een zijvertrek, waar Franconi zich
nog steeds bevond.
„Mijnheer Franconi! ik moet u
mijne oprechte excusses maken over
de weinig hupsche wijze van ont
vangst. Doch u zult de zonderlinge
omstandigheden wel in aanmerking
willen nemen, waarin we onver
wacht geplaatst zyn.
Natuurlijk hoop ik onze kennisma
king te hernieuwen. U heeft getoond
een gentleman te zijn en dus zal ik
wel geen beroep behoeven te doen
op uw welwillendheid wat geheim
houding betreft Tot weerziens, dus
Wat u betreft," ging hy tot de an
deren voort, „ik beveel u de meeste
stilzwijgendheid aan. Zoo een woord
uitlekt van hetgeen ge hier hebt bij
gewoond, zal de politie met de zaak
in kennis gesteld worden."
(Wordt vervolgd).