Droginal!
Liefdadigheids-Concert
Erdal
ONZE 50 CENTS BOTER.
Wyberf
Droginal-
Pastilles
Grafsteenen
A. TEN KLOOSTER
KLICKA
Vreugde
R. BAKKER Dz., Keizerstraat 56.
DE HELDERSCHE BANK.
ANTHRACIET
Mevr. J. DULLEMOND-VAN HAAFTEN,
op MAANDAG 17 JANUARI 1916,
herbÜstËding.
^HELDER,
De prima kwaliteit doet de omzet vergrooten.
Firma Wed. L. I. GROEN,
Lompen- en Metaal-Handel
LANGESTRAAT 29 - HELDER.
E. OOSTENDORP ZOON
ALLEEN voor de gemeente Helder.
E. OOSTENDORP ZOON.
Dames verrast
scheermesscherper
„HELDRIA".
T. van Zuylen,
■mm
Hoest gij
Verkrijgbaar in doosjes
a 25 CENT bjj
„DE CONCURRENT",
is bij A. v. d. WOUW,
Depöthouders.
AM0R AMANTIBUS.
T
door en ten bate van den beroemden Hongaarschen Harpist
met welwillende en gewaardeerde medewerking van
declamatie,
Zaal „CASINO", 8 uur.
Leden van Toonkunst genieten 25 °/0 reductie
op vertoon van hun diploma.
Entrée Zaal 1.-, Gaanderij f 0.50.
PLAATSBESPREKING op den Concertdag in „Casino", van 11-2 uur.
TOE0ANSKAARTEN verkrijgbaar bij de Boekhandelaren: J. 0. DUINKER,
N.V. voorheen A. J. MAAS, P. SPRUIT en 's avonds in „Casino".
MARINE.
Openbare Aanbesteding
bh de Directie van Rijkswerf te WIL
LEMSOORD, op Dinsdag 11 Januari
1916, des voormiddags ten 11'/s uur»
van:
Het ledigen en ruimen gedu
rende het jaar 1916, van:
a. de vuilnisbakken van de Oorlogssche
pen, het Marine-Hospitaal, de Hoofd
en Werfwacht, Kazerne, Bakkerij,
Cantine en Provoost en van de Stoom-
barkassen nabij de Zeedoksluis;
b. de vuilnisbakken op 's Rijkswerf,
zoomede een ijzeren kist voor de
Schilderswerkplaats.
Het bestek ligt. ter leziiv -bo de
Af deeling van 's Rijks
werr Willemsoord, terwijl verdere
inlichtingen kuonen verkregen wor
den hij den Chef der Werfpolitie.
De inschrijvingen, op gezegelde bil
jetten, ingericht volgens ai tikel 5 der
Algemeene Voorwaarden, behoorende
bij de bestekken voor de verschillende
Rijks Marinewerken, moeten vóór het
uur der aanbesteding franco bezorgd
zijn in de bus, geplaatst bij de Afdeeling
Boekhouding op 's Rijkswerf te Willems
oord.
N.B. De bedragen voor de diensten,
genoemd in het bestek, afzon
derlijk te vermelden.
Bij A. BLIKKENHORST
is verkrijgbaar:
Dik vet SCHAPENVLEESCH 40 et-. Lapjes
50 ct., Schapenvet 40 et.; Nuchter
KALFSVLEESCH: Lapjes 50 ct., Carbonade
30 ct. Alles per 5 ons.
Langestraat 46 HELDER.
N. EISELIN,
Fotograaf,
Kanaalweg 3.
Levert vergrootingen van
nieuwe en oude portretten.
Dit éóno woord zegt alles, wanneer er
sprake is van
NAAIMACHINES,
want SINGER-Naaimachines zijn
een Eerste-Klas Fabrikaat, dat zich reeds
meer dan 'n halve eeuw voor alle huis-
hSuJuiijk en industrieel werk met roem
gehandhaafd heeft.
SINGER Naaimachines
kunt U krijgen In ai onze winkels,
die men aan
SINGER Maatschappij.;
Depots alom. y
WESTSTRAAT 33
- bereidt het sparenl Veel geld. tijd
en werk kunt U.zich sparen door
het uitsluitend gebruik van de voor-
deelige en lederonderhoudende
schoencrême
zwart geel bruin.
Koopt daarom
AANBEVELEND,
ZUIDSTRAAT 79,
is het bekende adres waar men den
HOOGSTEN PRIJS ontvangt voor:
Goud, Zilver, Galon, Naaimachines,
Meubelen en alle voorkomende arti
kelen-.
Heeft ook weder een mooie
NAAIMACHINE te koop.
Speciaal adres
voor OVERHEMDEN naar maat.
OVERHEMDEN met piqué borst
f 2.75, prima kwaliteit.
betalen vanaf heden voor
Goede vodden 12 ct. p. K.G.
Vodden met gebreide wol 20
Enkel gebreide wol en
Oude wollen dekens i
gonje 2
4
Rood koper 145
Geel koper ™i 50,55 lot 80
Zink 55
Lood 30
Matrashaar 60
lamme Konijnenvellen 15,20 „stuk
Spoed U naar de
Lompensorteerderij LANGESTRAAT 29.
De goederen
worden van huis gehaald.
Aanbevelend,
SPECIALITEIT VAN HET
MAGAZIJN,DE 5TER"
Wij nemen gelden in deposito:
met één dag opzegging
lien dagen
voor drie maanden vast
zes maanden
één jaar vast
3
3/2 7„
3'/2 7»
4
Uw echtgenoot met een
SUCCES, waarmede hij zijn scheer
mes in enkele seconden vlijmscherp
maakt. Prijs f 1.50 (naar buiten f 1.65).
H. KOPPEN, Hoofdgracht 84.
HAARHERSTELLER.
Beproefd middel tegen het uitvallen
eu tot bevordering van den hergroei
van 't hoofdhaar, biykt steeds het beste.
Por flacon 50 cent.
Alléén verkrijgbaar bij:
Spoorstraat, Coiffeur.
Hoest.
s Hoe gemakkelijk kan §j§=
g men den hoest tod» ver- m
zachten of voorkomen:
|H Wybert-tabletlen verfris- m
Hg schen, werken oplossend
Hf en heffen de neiging tot mi
hoesten op.
Tabletten
Dan Is
het middel om U te GENEZEN.
Ass.-Apoth., KEIZERSTRAAT 93.
Tel. 78.
Brandstoffen handel
Van Galenstraat 1, 3, 5.
Levert prima
a f 1.70 per H.L.
Betaalt U dus geen hooger prijs
dan f 1.70 voor een H.L. Anthraclet,
daardoor zoudt gij U zelf benadeelen.
Tevens gevraagd een flinke
JONGEN, diemet paard kan om gaan
H. HEEMAN.
Verschijnt wekelqks.
Eens^N' schat van Illustraties
T tniciimlijt kcli jïïïSsïïï
- Mj im
Uitgever van
deze Courant,
L45cts.ttr3Mci
(fr. p. post 52* et».)
De geringe pr(J« »1 mor
geen onzer leiers een beleUei
sljn om La te Leek enen.
S*roe(» mum ere
00 *aii--r»?e
Onderr-teekcnd. (mpli te ontmane»
SZILI rjSTRKITRD ZON O AQ8BLAJ)
Aeo pnj. ra 46 Male maanden,
'«•nu»™. Iujl
't Meest bekend adres voor
JANZENSTRAAT 2.
Aan boord van torpedoboot en
onderzeeër in oorlogstijd.
De correspondent van het Handels
blad te Rome schrijft een en ander
over de Italiaansche vloot, welker
werkzaamheden door het volk niet
naar waarde geschat worden en
niet kunnen worden omdat zij er
niet mede bekend zijn.
Hierby geeft bij het verhaal van
een zee-officier, welke-een levendige
beschrijving geeft van het leven aan
boord van de torpedobooten en onder
zeeérs.
„Ieder, die geen vertrouwen op
ons heeft, moest er maar eens een
nacht aan" geven, om te zien wat
het varen op een torpedoboot in dezen
tijd beteekent: hy zou tot apostel
bekeerd wordenSnel en zwijgend
glijden ze in de meest volkomen
duisternis in verscheiden groepen
voort. In het donker ziet de eene
do andere niet. De zee, die altijd
opgejaagd wordt door eén wilde bora,
overstelpt de lage torpedobooten met
wolken van zout water: de stevens
duiken in de zee als met een degen
stoot, de boorden raken nu links dan
rechts de golvensoms liggen eenige
tonnen water zwaar op het dek. Dan
is het een geweldig rumoer. Het
water breeks op de planken, veegt
er geweldig langs en stort bulderend
over het boord, dat buigt naar- de
baréh. Bovendien is alles gesloten,
geen streepje licht schijnt door, men
hoort slechts het hameren van de
machines en het bruisen van het
water, 't Lijkt een onheilspellende
sprookjesmachine, die van zelf loopt
zonder iemands bijstand. Ze schiet
vooruit, legt zich nu eens op de ééne,
dan op de andere zfjde als een
kruipend gedierte.
„Maar als men goed op het dek en
de brug kijkt ziet men de hersens
van de vreemde machines op een ry
voor hun kanonnen, stram rechtop,
met de oogen strak gericht op het
donker water, onbekommerd om de
cascaden, die op hen neerstorten en
de bora, die hen in het gezicht snijdt
hun vuisten krachtig ballend om de
lichamelijke marteling te doorstaan,
staan de mariniers klaar als in hin
derlaag liggende wilde dieren. Op het
verhoogde dek enkele zwygende
personende roerganger met de
handen om het stuurwiel geklemd,
de oogen scherp naar voren gericht
en de ooren gespitst; een matroos
aan de machine-telegraaf, twee uit
kijken spieden rond met verrekijkers.
De kommandant wacht zwijgend,
rechtop midden op de brug rustig
het oogenblik van handelen af. Van
tijd tot tyd geeft hy fluisterend,
zonder zelfs om te keeren, den roer
ganger den koers aan. Opeens doet
de telegraaf zonder draad haar karak
teristiek getik hooren.... den kom
mandant wordt een telegram ge
bracht, dat hy ontcyfert. Hij zegt:
„Een duikboot heeft een lichten
kruiser trachten te torpedeeren. Stop
Tien graden aan bakboord.... hem
achterna."
„Vooruit, full speed
„Dan begint een woedende wedloop.
De jacht is moeilijk, lang en lastig,
water en wind striemen het gezicht
en het lijfde wind doorweekt je met
water en droogt je onmidfdeliyk weer,
je lichaam dient als zoutziederij. Maar
vaak is de duikboot ontastbaar. Als
zij zich ontdekt ziet, duikt ze diep
en dan moeten wy er om heen koer
sen en afwachten tot zy zich veilig
waant en weer bovenkomt om te
probeeren een aanval te doen. Dan
hangt het leven af van de plek, waar
ze boven komt. Als ze onder schot
is, óntvangt ze een hagel van staal
en 't ontkomen valt zwaar. Maar om
dat gedaan te krijgen is heel veel
opmerkzaamheid en ervaring noodig.
Zoo komt het voor, dat ze na zeven
uur van woedende vervolging, ons
ontsnapt. Dan is al de moeite, is de
slapelooze nacht vruchteloos geweest.
„Zoo is het leven, dat wjj dag en
nacht eiken dag en eiken nacht
leiden."
Is het leven op de torpebooten
moeiiyk, veel angstiger is dat in
onderzeebooten, vooral in die van het
Italiaansche systeem, welke nog niet
met kanonnen bewapend zyn en dus
vrij wel weerloos tegen do kleine
sneile, aanvallers, die een torpedo een
moeiiyk mikpunt bieden en den aan
val gemakkelijk ontwijken kunnen.
Wat daar in zoo'n kleine „duikboot"
geleden moet worden 1
Een duikboot, die al twee dagen
lang by de vijandelijke kust op de
loer ligt, ziet 's morgens van den
derden dag aan den horizon drie
rookpluimen. Ze herkent vyandeiyke
torpedobootgn, die op haar aanstoo-
men. Ze maakt zich klaar om de
eerste aan te vallen, maar merkt dat
de tweede van koers verandert en
tracht haar te overvaren. Do duikboot
laat zich tot op twaalf meter zinken
en voelt de torpedoboot over zich heen
gaan. Ze steekt haar „kleptoscoop'"
boven water en tracht de tweede
torpedoboot aan te vallen, maar moet
weer duiken, omdat de derde haar
tracht te rammen. Wanneer ze voelt
dat ook deze boven haar langs gegaan
is, kijkt ze weer even uit met den
„kleptoscoop". Ofschoon een torpedo
boot op vyfhonderd meter een tor
pedo op haar afschiet, houdt zij koers
op ie derde boot aan, nadert die tot
op ongeveer 320 meter en schiet een
torpedo af. De torpedoboot ziet de
schuimstreep van de torpedo, laat
haar machine achteruitslaan en slaagt
er in een treffen te vermijden. Op
het oogenblik, dat de duikboot
tweede torpedo wil afschieten, nadert
een der vijanden haar van achter en
noodzaakt haar weer te duiken.
Om aan de omsingeling van de
drie vy'andeiyke te ontkomen en weer
te kunnen aanvallen, duikt de Itali
aansche boot tot twintig meter om
ook voor vliegers onzichtbaar te
worden en vaart van de kust weg.
En werkeiyk begint ze weer te stij
gen, maar op twaalf meter diepte ge-
komon voelt ze aan den kant van
den achtersteven een stoot en dade
ïyk daarna een hevige ontploffing. De
kleptoscopen vullen zich met water
en worden onbruikbaar, het roer
functionneert niet meer, het water
sypelt hier en daar binnen. Om
verdere aanvallen te ontkomen, laat
de duikboot zich tot op den bodem
der zee, die op vijf en dertig meter
ligt, zinken zonder zich om de
averij te bekommeren. Zij voelt dat
in haar nabijheid nog twee bommen
springen, maar zonder schade te
doen. Op den bodem probeeit ze zoo
goed mogeiyk de kloine lekjes te
stoppen en laadt ondertusschen de
afgeschoten lanceerbuis weer.» 's
Nachts komt ze even boven, herstelt
zoo goed mogelijk de averij aan hot
roer en laat zich dan weer zinken.'
Den volgenden mogen kykt ze voor
zichtig uit en als ze geen vijand
meer ziet, keert ze naar haar basis
terug.
Wat moeten dat vreeselyke uren
geweest zijn in de blinde lekke boot,
vyf en dertig meter onder water!
Dat is maar één eenvoudig ver
haaltje, zooals er vele gedaan worden.
Ja, de Italiaansche vloot is zeker in
niet minder ongunstige omstandig
heden dan de Eogelsche wezen zou
als ze een havenlooze kustlijn Londen -
Helgoland te verdedigen hajl tegen
een bijna even machtige vloot, die
van de Nederlandsche kust gebruik
kon maken als basis! 'tls werkelijk
te verwonderen, dat de beheersching
van de Adriatische zee de Itailianen
maar zoo weinig offers heeft gekost.
UIT DEN OMTREK.
Loop der bevolking van de gemeente
Wieringen in 1915.
Bevolking op 31 December 1914
1603 m. 1472 vr. 3075.
Vermeerdering door 0- art
geboorte 2° m' 36 ,r' 60
VermeerderiDgdoor
vestiging 17 13 vr' 30
Totaal 42 m. 48 vr. 90
Verminder m^g door m 34
Vermindering door 21 m w 6Q
Totaal 39 m. 45 vr. 84
Verschil tusschen vermeerdering en
vermindering: 3 m. 3 vr. 6.
Bevolking op 31 December 1915:
1606 m. 1475 vr. 3081.
Levenloos aangegeven: 3.
Getal huwelijken 24.
Burgerlijke Stand v. Wieringen,
over de maand December 1915.
GEBOREN: Nan, z. van C. ten.
Bokkel en T. Kok; Geertje, d. van
J. Snooy en A. Dekker; Marie, d. van
J. Lont en N. Visser; Grietje, d. van
P. Halfweeg en N. Post; Aaitje, d.
van S. Omis en N. PoolLambertus,
z. van K. Kuit en. G. Tijsen; Ger-
brand, z. van Jb. Tijsen en A. Smid.
ONDERTROUWD: C. Veerdig en
A. Asjes.
GEHUWD: R. Kale veld en A. de
Wit; C. Veerdig en A. Asjes.
OVERLEDEN: Willem de Jongh,
oud 66 j., echtgenoot van T. Koorn;
Jan Mulder, oud 79 j., weduwnaar
van M. Vet.
Jaloersch.
De verpleegster schreef oen blief
voor een gewonden soldaat.
„Ik wou graag, dat u er nog iets
inzette", sprak de krijgsman aarzelend.
„En wat dan
„Ik hoop, dat u er niet boos om
zult zijn. Zet u er dan in: De ver
pleegsters in dit hospitaal zijn allen
dames op leeftyd".
„Maar dat is niet waar," zei 't
jonge zustertje.
„Dat weet ik wel, zuster, maar 't
zal mijn vrouw geruststellen. Ze was
altyd een beetje aan den jaloerschen
kant".
In de navolgende 12 Depóts is ons
blad geregeld verkrijgbaar:
A. BAKKER, Westgracht 89.
BOMHOFF, Koningdwarsstraat 16.
J. BROUWER, Schagenstraat 9.
J. DE WIT, Vyzelstraat 28.
J. DE GOEIJ, Jonkerstraat 43.
R. JONGKEES, Paardenstraat 24.
J. KIKKERT, Cornelis Ditostraat 34.
Wed. F. KLEIN, Hartenstraat 2.
Wed. C. RAN, Bosstraat 38.
A. SIKKERLÊ, Oostslootstraat 20.
IJ. STOLL, Molenstraat 172.
A. TABELING, Vischstraat 35.
Bij de Boekhandelaren:
N.V. Boekhandel v/h. A. J. MAAS,
Kanaalweg.
P. SPRUIT, Molenplein.
J. C. DUINKER, Spoorstraat.
H. J. P. EGNER, Keizerstraat.
FEUILLETON.
INDISCHE ROMAN
DOOR
2) J. S. E.
„Doe nu geen dwaasheden," zei
hem afwerende, „je moet roepenwe
kunnen hier toch niet ten eeuwige
dage in die vuile grot biyven. Ik word
hier bang. Misschien zijn er wel slan
gen. Roep maar „help", dan komen
ze eerder!"
„Help, help, help!" schreeuwde
Eddy, en na even gezwegen te hebben,
gilde hij weer: „help, help, help I
„Zou je niet zeggen, dat ik werke
iyk in nood zat?" vroeg hy daarop.
„Maar dat doen we tochl"
„'t Verveelt my heusch niet, ik vind
het hier alleraardigst, zoo'n ongestoord
romantisch tête a tête."
„St, ik geloof, dat ik stemmen hoor.
Hier naar toe, de ladder is weg!"
riep ze daarop.
Op de rotsen, die naar den ingang
van de grot lagen opgestapeld, werd
nu duideiyk het gekras van spyker
schoenen hoorbaar.
„Roep nu óók nog eens I" fluisterde
Willy.
„Help, help, de laddérr is wééég
schreeuwde Eddy.
„We slaan een allerdolst figuur,
zoo met ons beiden vlak onder de
opening. Ga een beetje lager staan.v
,,'tls daar nog vuiler dan hier,"
mopperde Leegb, en hy bekeek zyn
bemodderde uniformjas. Maar toch
daalde hij eenige passen af, zbö dat
hy naast den koelie kwam, en toen
begon hij weer te roepen.
En even later werd een dik vuur
rood gelaat voor de opening zichtbaar.
„Zijn ze er heusch nog?" vroeg
„WillemWim, o gelukkig dat je
er bent, help me gauw!"
„Gunst Willy, watdoejy daar nog?"
De dikke mau zei hot op boozen
toon.
„Julie schuld, jullie hebt de ladder
weggenomen. Help me gauw, 't is
hier walgelijk vies."
,'t Is zoo verdraaid donker. Ik kan
je ternauwernood zien. Waar is
Leegh
„Die is nog lager met den koelie.
Maar laat nu in 's hemelsnaam de
ladder weer uitzetten."
„Is Willy nog beneden vroeg de
meisjesstem weer nieuwsgierig.
„Ja natuuriyk," bromde de dikke.
„De koelies hebben de ladder opge
haald."
„O wat zot!" was het antwoord,
„George stel je voor, Willy en Leegb
zitten samen in de grot."
„Wat 'n idylle," klonk een manne-
stem.
„Hó roep Poppy en Mies ook hier,
n kunnen we ja allemaal na de
terugkeer in het la.nd der levenden
begroeten," gichelde Emmy.
„In het land def désillusies," was
het antwoord.
„Stil George, misschien kunnen ze
ons wel hooren."
„Komt de ladder nu haast?" riep
Willy, die haar verlegenheid door
boosheid trachtte te bedekken.
Twee koelies brachten de lange
ladder aan, en toen ze het eone einde
door de opening staken, stond de
koelie, die in de grot was achterge
bleven, kalm op; hy vatte het uit
einde aan en zette dat stevig tusschen
de losse rotsblokken.
„Sekarang bisa," zeido hij toen
laconiek. Willy klom voorzichtig tegen
de ladder opdaar kwam haar hoofd
boven den rand uit.
Verloot reikte haar de hand. George
Sander greep haar onder den arm en
zoo hielpen ze haar op het rotsig
plateautje komen. Haar oogen knip
perden tegen het schelle licht van de
Indische middagzon.
„O gelukkig, daar is ze, veilig en
wel," juichte Emmy, en Poppy en
Mies, die met Karei Morel iets langer
gewacht hadden, riepep „hoerah
en wuifden met haar zakdoeken.
„Wie heeft me dat geleverd vroeg
Willy, nu echt uit haar humeur.
„We dachten natuurlijk, dat jullie
vlak achter ons waart meegekomen,"
antwoordde Verloot koel.
„Wie heeft de koelies order ge
geven de ladder op te halen vroeg
Willy weer en haar blauwe oogen
zagen toornig Emmy aan.
- „Gunst, weet Ik dat zei deze half
lachend. „O, George daar is Eddy ook.
Nu kan het wel.
O wee die mooie uniform Eddy wat
zie je er uit 1"
De jonge officier, altijd zoo precies
op zyn kleeren, zat nu vol modder.
„Er is wel reden om te lachen. Een
aardigheid is goed, maar zoo'n flauwi
teit is misselijk", bromde hij, en daarop
zich tot den mandoer wendende, bul
derde hij met zyn meest forsche com
mandostem
„Siapa jang angkat tangga I"
„Hamba toe wan",s; antwoordde de
mandoer onderdanig.
„Terlaloe braniSiapa jang kassih
printah s)
Nonna besar",4) antwoordde de man
en hy keek Emmy Morel aan.
„Ik?" riep dc-ze, „de vent ia gek.
Hij ziet natuurlijk, dat hy een standje
zal oploopen. De ezel heeft niet ge
wacht, tot we allemaal boven waren,
en de ladder ingetrokken en nu zal
ik de schuld krygen. Djoesta loe,
monjet." De laatste woorden golden
den mandoer, die zwijgend bij de
ladder stond.
.,Kom, laten we daar geen ruzie
over maken," mengde George Sander
zich in het gesprek„'t is een mis
verstand van de koelies en julie hebt
op z'n hoogst een half uur opgesloten
gezeten."
„Voor my is het zoo erg niet", gaf
Wie heeft de ladder weggenomen?
Uw dienaar.
3) Dat is te brutaal. Wie heeft je
bevel gegeven.
Mevrouw.
Je liegt, aap.
Eddy toe, maar voor Mevrouw Verloot
was het een hoogst onaangename
positie, 'tls vuil en donker beneden
Trouwens ik heb deze heele tocht
direct een dwaasheid gevonden. Wat
hebben we nu feitelyk gezien in die
smerige nauwe gangen
„En je uniform is zoo vuil geworden.
Gunst Eddy, je moest je zelf eens
kunnen zien. Ik geloof heusch, dat
er modder aan je handen zit 1" spotte
Emmy, bly met de wending, die het
gesprek nam.
Verloot hielp zijn vrouw de stof
van de kleeren te slaan. Hij was een
zwaargebouwd man, en door zyn for
sche gestalte leek bij ouder dan hy
was en het verschil in leeftijd tusschen
hem en zijn knap jong vrouwtje scheen
grooter nog dan vijftien jaar.
Ze waren nu twee jaar getrouwd.
Hy had Willy leeren kennen op zyn
laatste reis naar Holland. Willy was
van eenvoudige familie en ieder vond,
dat ze door den rijken Bataviaschen
koopman te huwen, een verstandigen
zet had gedaan.
Verloot verwachtte niet, dat zijn
jong vrouwtje, dat hem zoo blijkbaar
alleen om zyn geld en positie had
genomen, hem harteiyk liefhebben
zoual wat hij van baar verlangde
was een schijn van liefde tegenover
de wereld en een werkeiykheid van
huwelykstrouw.
Het eerste jaar van hun huwelijk
was voor Willy omgevlogen. Ze had
den in een lange huwelyksreis half
Europa gezien.
Ze kende Londen nu evengoed als
Berlyn en Parys. Ze hadden samen
een boottocht gemaakt door de Noor-
sche fjords. Ze hadden den Rijn op
gevaren tot Wiesbaden.
Ze waren in Interlaken en Inns-
brück geweest, in Weenen en Florence,
en vóór hun vertrek naar Indië had
een verbiyf in de lichtsteden van de
Fransche Riviéra op alle reisjes de
kroon gezet.
Nu was ze ruim een jaar in Indië.
Den grootsten tyd had ze n&tuuriyk
doorgebracht te Batavia, waar ze aan
het Koningsplein een ruim huis be
woonden met marmeren voorgalery,
en booge zuilen, die het schuin op
loopend dak hieven tusschen de trot-
sche koningspalmen.
Het leven bsviel haai" zeer goed
en ze werd in de kringen, waar haar
man mee den toon aangaf, gevierd
als een schoonheid.
In den Oost-Moesson waren ze naar
boven gegaan, naar Tanahtinggie, dat
heeriyk was gelegen in de Preanger
bergen.
In het goede, druk bezochte berg-
hotel had Willy kennis gemaakt met
Eddy Leegh, die daar met een maand
verlof was.
Verloot kende den assistent resident
Morel nog uit den tijd, dat deze con
troleur was by Batavia, en nu had
hij de gelegenheid aangegrepen, om
zijn vrouw in kennis te brengen met
Emmy Morel en haar broer Karei,
doctorandus in de letteren, leeraar
aan de hoogere burgerschool te Batavia
en nu met de vacantie bij zyn ouders
gelogeerd. George Sander, een der
aanbidders van Emmy Morel, was
president van den Landraad van Ta
nahtinggie, een jonge man, nog geen
drie jaren van de Leidsche academie
weg, die zijn taak niet te zwaar op
vatte en elke gelegenheid gaarne aan
greep, om er eens uit te loopen.
Toen dus Willy het plannetje op
wierp om te gaan pic-niccen aan de
Kali, en dan tevens de grot in te
gaan, was binnen enkele uren een
clubje gevormd van vier dames en
vier heerenwant Poppy Meenens,
de eenige dochter van den admini
strateur van hetgrootetheeland boven
Tanahtinggie en Mies Gelke, een
tenger eenvoudig onderwijzeresje, dat
in het hotel woonde, wilden graag
van de party zyn.
Verloot was niet jaloersch, hy liet
zyn vrouw als immer volkomen vrij,
en amuseerde zich met Mies Gelke,
„zijn beschermelinge", die zoo aardig
verlegen kon worden en bloosde om
zijn complimentjes. Dat zyn vrouw
echter met Leegh in de grot alleen
was achtergebleven, leek hem een
dwaasheid, en het maakte hem te
knorriger, nu by onderweg al de be
dekte toespelingen van de anderen
1 moeten aanhooren.
,;Je hadt dat niet moeten doen",
zei by op zachten toon, zoodat nie
mand hem verstond dan Willy, want
Emmy en George, hadden het te druk
met Eddy.
,Wat had ik niet moeten doen?
Ik wed, dat Emmy MoreL expres de
ladder heeft laten wegheren."
(Wordt vervolgd), f
