Erdal
Grafsteenen
ONZE 50 CENTS BOTER.
REKENING-COURANT.
DE HELDERSCHE BANK.
Behagelijk
R. BAKKER Dz., Keizerstraat 56.
„CASINO".
Liefdadigheids-
Uitvoering
op 31 lanuari en I Februari a.s.,
TOONEELVER«„D.O.V."
Liefdadigheids-
UITVOERING
„PINKSTERBLOEM'.
Strandvonderij.
drie blokken hout, z.g. boeien,
Wegens verbouwing OPRUIMING
SPECIALITEIT VAN HET
MAGAZIJN,,DE 5TER"
Dames verrast
AM0R AMANTIBUS.
is bij A. v. d. WOUW,
Firma Wed. LI. GROEN,
E. OOSTENDORP ZOON
2
„Ons Belang".
„HELDRIA".
T. van Zuylen,
De prima kwaliteit doet de omzet verpoten
TEXELSCHE EIEREN.
te geven door
da Tooneel- en Gymn.-Ver. „THALIA",
met medewerking van
de Turncjub Mannen-atd.,0.1.1." en
Dames-afd. „HYGIEA
en het Casino-Orkest.
Het batig saldo zal worden afgedragen
aan de door den Burgemeester benoemde
Watersnood-Commissie.
PROGRAMMA:
1. Openingsrede.
2. StokoefoniDgen Dames „Hygiëa".
3. Cornelis Pimpel voor 't Gerecht.
(Blijspel in één bedrijf
4. Gymnastiek (Barren) Heeren.
5. De muzikale Clown..
6. Gymn. (Vr(je oefeningen) Heeren.
7. Voordrachten.
PAUZE.
8. Gymnastiek (Rekstok).
9. Voordrachten.
10. Gymn. (Knotszwaaien) Dames.
11. Zang.
12. Gymnastiek (Ringen).
13. De Sergeant en Recruut.
(Blijspel in één bedrijf.)
14. De gefopte Matrozen of Een afge
strafte Stuurman.
(Blijspel in één bedrijf.)
Na afloop BAL.
Zaalopening 7 u. Aanvang 8 u. precies.
Ie Rang 50 cent.
2e Rang 26 cent.
Namens 't Bestuur „Thalia",
GRE VELING,
Bothastraat 5,
Namens 't Bestuur „O.K.K.",
W. B. CRUIJFF,
K?rk gracht 58,
waar tevens kaarten verkrijgbaar zijn.
ten bate van de noodlijdende
slachtoffers v. den Watersnood,
op Donderdag 3 Februari 1916,
in het Lokaal „CASINO".
OPVOERING van:
looneelspel nn Dunk tn Liefde, in 4 bidiijiin,
door J. KAARSMA Jr.
Toegangsprijs f 0.50 en f 0.25.
BAL NA.
De Burgemeester-Strandvonder te
HELDER is voornemens, ten over
staan van den Deurwaarder W. BIER
STEKER alhier, krachtens machtiging
van Ged. Staten dezer Provincie, op
MAANDAG 31 JANUARI a.s.,
's middags 12 uur, in het Verkoop
lokaal aan de Loodsgracht 21
te Helder, publiek te verkoopen
ongemerkt.
Twee dier blokken liggen ongeveer
bij paal 4 aan het zeestrand, terwijl
het 3e blok ligt op de steenen glooiing
achter de Oostbatterlj.
Helder, 24 Januari 1916.
De Burgemeester Strandvonder
voornoemd,
W.. HOUWING.
van een partij
beste gezouten Groenten
Snijboonen 12 ct.
Prlnsesseboonen 11
Slaboonen 8
Andijvie 9
Bij J. KLUFT, Emmastraat 60,
voorheen ROZENSTRAAT.
Wij openen rekening-courant
en chequerekening metkoop
lieden, winkeliers, landbou
wers en particulieren. - -:
Ondergeteekende beveelt zich be
leefd aan voor alle voorkomènde
METSELWERKEN
Tévens voorradig:
BETON ZINKPUTTEN met
stankafsluiters.
Aanbevelend,
N. WINKEL, Gravenstraat 86.
N. EISELIN,
Kanaalweg 3, Den Helder.
Levert FOTO'S in
NATUURLIJKE KLEUREN.
Atolier dagelijks geopend.
MARINE.
Openbare Verkooping
bij de Directie van 's Rijkswerf te WIL
LEMSOORD, op DONDERDAG 3
FEBRUARI 1916, des voormiddags
ten elf en een half uur, tèn bureeleder
Afdaellng Boekhouding aldaar, van:
een partij van 80.000 K.G,
Voederhool, geborgen in 4
hooischelven, staande op
's Rijkswerf.
De verkooping geschiedt bij inschrij
ving, waartoe de inschryvingsbiljet-
ten, op gezegeld papier gesteld en dooi
den inschrijver zelve onderteekend,
uiterlijk op den dag der verkooping,
des voormiddags ten elf uur vrachtvrij
moeten zijn bezorgd in de daarvoor
ten bureele der Af deeling Boekhou
ding op Rijkswerf aanwezige bus.
Zfj moeten vervat zijn in gesloten
omslag, met het opschrift „Verkno
ping hooi".
De voorwaarden van verkoop lig
gen ter lezing bij de Afdeoling Boek
houding voornoemd, en z(jn daar op
aanvraag, zoolang de voorraad strekt,
kosteloos verkrijgbaar.
De waarborgsommen moeten uiter
lijk ten elf uur voormiddag op den dag
der verkooping zijn gestort.
Uw echtgenoot met een
SCHEERMESSCHERPER
SUCCES, waarmede hij zyn scheer
mes in enkele seconden vlijmscherp
maakt. Prjjs f 1.50 (naar buiten f 1.65).
H. KOPPEN, Hoofdgracht 84.
Bij A. BLIKKENHORST
is verkrijgbaar:
Dik vet SCHAPENVLEESCH 40 ct., Lapjas
50 ct., Schapenvet 40 ct.; Nuchter
KALFSVLEESCHLapjes 50 cL, Carbonade
30 ct. Alles per 5 ons.
Langestraat 46 HELDER,
beweegt men zich in gemakkelijke
schoenen. Zacht en lenig wordt het
leder bij de dagelijksche behandeling
met schoencrême
zwart geel bruin.
FEUILLETON.
INDISCHE ROMAN
DOOR
10) J. S. E.
Hij was al gewend geraakt de
eigendommen van zijn schoonvader
als de zijne te beschouwen, en het
was hem niet genoeg, dat ze de
zijne zouden worden na Bapa Entjiks
dood. Het tijdstip naderde, waarop
Bapa Entjik de vijfhonderd gulden
bijeen zou hebben benoodigd voor de
heilige reis. En reeds had hij met
den panghoeloe gesproken over de
beste wijze om zijn plan te verwezen
lijken. Manan wist dit en eiken dag
twistte hij daarover met zyn schoon
vader en dan- zeide hij, dat het geld
de vrucht waB mede van zijn arbeid,
en dat Bapa Entjik het recht niet
had daarover naar willekeur te be
schikken en dat hij moest zorgen,
dat het geld, dat later aan Nji Mariah
moest komen, niet nutteloos werd
verspild.
Zoo heerschte dagelijksche ruzie
in de vroeger stille woning.
Maar Bapa Entjik wat de man niet
om zich door dergelijke twisten van
zijn plannen te laten afbrengen. Hij
sprak niet veel moer met Manan,
maar ging rustig voort met het tref
fen van de voorbereiding voor den
verren tocht naar heilig Mekka. Ein
delijk dan kwam de avond vóór den
dag, waarop Bapa Entjik uit zijn
dessa zou vertrekken. HU had zich
vroeg ter ruste gelegd en ook Nji
Mariah was al gaan slapen.
Manan bleef alleen zitten in het
kleine vertrek vlak achter de voor
gaier U-
HU zat maar te denken en te
peinzen en steeds kwamen zUn ge
dachten terug op hetzelfde punt, hoe
toch den koppigen Bapa Entjik de
reis te beletten.
Zou die oude man dan toch zijn
wil doordrUven en het kostelU'ke geld,
tweehonderd blinkende ringits, gaan
verspillen
Moest hU dan toelaten, dat zijn
goede geld aldus werd verkwiBt? Er
was één middel, hU had er al dagen
meö rondgeloopen. Het was een
uiterste middel.
Eerst als hU er aan dacht was hU
er voor teruggeschrikt. Maar toch
het liet hem niet los en zyn plan
nam al vaster vorm aan. En nu, nu
stond het onheil vóór de deur. Mor
gen vertrok Bapa Entjik, morgen
gingen al de ringits de woning uit,
en bü zag die nooit terug, tenzij, ja
tenzU hU Bapa Entjik de reis nog
belette en zUn plan verwezeüUjkte
het geld in huis hield, desnoods met
dat uiterste middel. En zoo dacht
hU en piekerde hij. En al maar
gingen zijn gedachten den cirkel
rond. Bapa Entjik ging morgen met
het geld weg, Bapa Entjik mocht
niet weg, er was maar één middel
om hem dat weggaan te beletten,
't Meest bekend adres voor
JANZENSTRAAT 2.
ZUIDSTRAAT 79,
is het bekende adres waar men den
HOOGSTEN PRIJS ontvangt voor:
Goud, Zilver, Galon, Naaimachines,
Meubelen en alle voorkomende arti
kelen.
Heeft ook weder een mooie
NAAIMACHINE te koop.
betalen vanaf heden de
volgende prijzen:
Rood koper 145 cl. p. 11.
Brons koper 85
Zwaar pi loper 85
Licht geel koper 50
Zink 60
Lood 30
Goede vodden met
gebreide wol 20
Vodden zonder wol 13
Enkel gebreide wol en m
Oude wollen dekens S
Meirusheer 80
Oude hoeken en couranten 2
4
lamme Konijnenvellen
15 tot 20 „stok,
W Weeg eerst uw goederen
en overtuig u dan en ga naar
E. OOSTENDORP ZOON,
LANGESTRAAT 29 - HELDER.
Elke hoeveelheid wordt van huis
gehaald.
Begrafenis-Vereeniging
Aansprekers:
R. M. BOUMA, 2de Vroonstraat 9.
J. J. BUT, Breewaterstraat 57.
P. REINTS, 1ste Vrooiistraat 11.
Het Bestuur:
H. F. B. DISSEN. Gravenstraat 88.
A. v. WAARDEN, Laan 28.
P. REINTS, 1ste Vroonstraat 11.
HAARHERSTELLER.
Beproefd middel tegen het uitvallen
en tot bevordering van den hergroei
van 't hoofdhaar, blijkt steeds het boste,
Per flacon 50 cent.
Alléén verkrijgbaar bij:
Koopt daarom
AANBEVELEND,
Voor Uwo Kindoren is „VICTORIA" een
onovertrefbare hoofd Eau de Cologne. Per flacon
25 en 35 cent.
„HEURECA" werkt eveneens verrassend
zeker en is aangenamer in 't gebruik doordat
het reukloos is. Het kost 35 en 50 cent
per flacon. Proefflacon 20 cent.
Deze hoofdwaters bestaan uit zuivere extrac-
tieve plantenstoffen en beantwoorden vol
komen aan de eischen, welke men voor
dergelijke hoofdwaters stelt.
Verkrljgb. bij den Heer Wijtsma,Middenstr.en
bij den fabrikant S. C. G. de Man, Koningstr. 39.
Ondergeteekende komt eiken Maandag H.H. Winkeliers be
zoeken met VERSCHE TEXELSCHE EIEREN. Bestellingen
worden gaarne per briefkaart ingewacht.
Aanbevelend, R. J. DAALDER, Koog op Texel.
UIT DE PERS.
De „Telegraaf'-onthulilngen.
Het is geen verkwikkende lectuur,
die de joumalisten-vereeniging „De
Amsterdamsehe Pers" omtrent, het
dagblad „De Telegraaf" in het licht
heeft gezonden, zegt de „Nieuwe
Rotterdamsche Courant".
De heer H. M. O. Holdert, „een
Engelschman", „een gewezen spion
in Duitschen dienst", „een Belgische
avonturier"; en nog „eenige Hollan
ders van minder allooi" ziedaar
het geestelUk milieu, vanwaar de
zoogenaamde anti-smokkel-campagne
in Nederland's luidruchtigste dagblad'
uitgaat. De „speurders" van deze
combinatie zien tegen geen middelen
op; zij geven zich uit voor „inspec
teurs van de N.O.T.", voor verslag
gevers van „Dè Telegraaf", en rekenen
het ook tot hun taak, „smokkelarU
en andere ongerechtigheid te provo-
ceeren"„vervalschte documenten"
worden evenmin versmaad.
Voor zoover dit lugubere bedrUf
kopij voor de krant oplevert, verhuist
deze naar de kolommen van „De
Telegraaf', buiten weten van den
hoofdredacteur om, en tegen zUn zin.
Verder worden de Fransche en En-
Ijelsche legatie te 'sGravenhage met
iet „materiaal, door bovengenoemde
speurders verzameld" gracieuselijk
bediend.
Dit alles gaat door voor eene be
weging in het belang van ons vader
land. Wie daaromtrent wat sceptisch
is, krUgt de volle laag hoon, waar
over men in het bovengeschetste ge
zelschap beschikt. Het „eenige flinke
dagblad" omhult zich met een pant
ser van verdachtmaking en laster
lijke aantUgingen, waarmee het eiken
twUfelaar aan de oprechtheid van
zijn streven afweert.
Omtrent de inhechtenisneming van
den hoofdredacteur van „De Tele
graaf" merkt de „N. Rott. Ct." op,
hoe thans gebleken is, dat het be
wuste artikel naar aanleidiDg waar
van de heer Schröder in hechtenis
werd genomen geschreven werd
op 27 December, dus nadat Schr.
herhaalde malen had geprotesteerd
tegen het zonder zU'n medeweten in
de courant plaatsen van stukken, die
hij nog gezien, nog geschreven had.
Wie na de inhechtenisneming van
den heer Schröder-niet in het koor
der sympathie-betuigingen meezong
kreeg het nóodige te hoqren. Ook
met de „N. Rott. Ct.", die aan het
geval niet meer aandacht schonk dan
strikt noodzakelijk was, was dit het
geval.
Met begrijpelijke voldoening maakt
het blad verder melding van het in
zijn kolommen verschenen artikel
„De zitredacteur", dat om thans be
grijpelijke redenen onbeantwoord is
gebleven.
Aan het slot wordt hulde gebracht
aan de Journalisten-vereenigiug „do
Amsterdamsehe pers", welke niet
schroomde deze onaangename en voor
journalisten pljnlUke geschiedenis,
openbaar te maken.
Het „Handelsblad" noemt de
onthullingen van de „Telegraaf" voor
ons land en de Nederlandsche journa
listen diep bedroevend en beschamend.
De ergste feiten besprekend, be
handeld het blad eerst de houding
van den heer Simons, welke, van
twee vertegenwoordigers van een
buitenlandsche regeeriog vergezeld,
den directeur bezocht, met het doel
door dit bezoek ecnigen invloed uit
te kunnen oefeuon op de houding
van den hoofdredacteur-.
Niet alleen wordt deze correspon
dent niet het bureau uitgetrapt, doch
zelfs stijgt by in eere, krijgt een
positie van invloed.
Hierbij moet men. echter in aan
merking nemen, dat de correspondent
reden had te meenen, dat de „Tele
graaf" Duitschland vriendelijk gezind
was, aangezien het nog niet zoo lang
is geleden, dat de „Telegraaf' groote
sympathie betoonde voor de Rijn-tol
en wijzigiDg van het Rijn-tractaat.
Dat men echter zoo'n man aan het
„pro-geailieerde" blad een zoo invloed
rijke positie geeft, is ten een en male
onverklaarbaar.
Het tweede" teleurstellende feit
is, zegt het „Handelsblad", „dat een
hoofdredacteur gevonden is, die ge
toond heeft ongeveer elke karakter
eigenschap, die wij in een hoofd
redacteur meenen te mogen ver
wachten, te missen. De heer Schröder
heeft velen zijner collega's
zouden haast zeggen: de meeste
wel eens scheldwoorden toegevoegd.
Een geliefkoosd scheldwoord van hem
wasinktkoelie. Welnu, de heer
Schröder heeft wel getoond te zyn
een inktkoelie in de allerlaagste be-
teekenis van het woord."
Het ernstigste feit noemt het blad
echter het zenden der berichten over
smokkelarij aan de Engelsche en
Fransche legaties te den Haag.
Aangenomen dat de redactie meende
een Nederlandsch belaDg te bevorde
ren, door onze regeering te wUzen
op de smokkelarij aan onze grenzen
dat zU dit belang diende door de
vreemde gezantschappen or mede in
kennis te stellen, kan zij niet gemeend
hebben. Zij moet begrepen hebben,
dat zij hiermede onze neutraliteit zeer
zeker in gevaar brachten.
De „N i e u w e Courant" vraagt
wat het zedelijk en geestelUk gehalte
blijkt te zUn van naar men zegt
eéh der meest verspreidde organen
van onze openbare meening.
Het blad schetst dan de houding
van den heer Holdert als hoofd van
het anti-smokkelbureau, en herinnert
er aan hoe tijdens de dagen van
Schröder's hechtenis, de „Telegraaf",
die volgens eigen verzekering en
anderer toejuiching, de regeering
gedwongen had scherper op te treden
tegen den smokkelhandel onster-
felljken nationalen roem had ver
gaard. Welnu, van het materiaal dooi
de speurders van Holdert verzameld,
had geregeld opzending plaats aan
de..Fransche en Engelsche legaties
te Den Haag.
Vervolgens beschrijft het blad het
geval van den heer Simons. Deze
Berlljusche correspondent, door huwe-
lyk vermaagschapt aan don bekenden
Duitschen onderstaatssecretaris van
buitenlandsche zaken Zimmerman,
kwam naar Holland om de „Telegraaf"
te bewegen tot een pro-Duitsche actie.
„De Telegraaf', onder leiding van oen
journalist, door den heer Holdert vor-
dacbt een behartiger te zijn van Duit-
sche belangen en in connectie staande
met het Duitsche ministerie van
Buitenl. Zaken, iemand wiens macht
en willekeur aan „De Telegraaf" zoo
groot zijn, dat het beste gedeelte van
het redactie personeel tengevolge van
zijn optreden ontslag kreeg of vroeg,
is deze anti-Duitsche campagne-
in den grond der zaak een pro-Duit
sche, bestemd' om een conflict uit te
lokken tusschen Engeland en ons,
in welk geval Duitschland zich na-
tuurlUk zou haasten ons te hulp te
komen
Wij beantwoorden die vragen niet.
De naaste toekomst zal dat doen.
„De Tyd" schrijft o.m.:
De Regeering, die uitvoerig met
de intieme historié van het bedrijf
van „De Telegraaf" en „De Courant"
en van het daarbij Uehoorend Anti-
Smokkelbureau in kennis is gesteld,
zal moeten weten wat zij te doen
heeft. Maar ook het publiek zal nu
kunnen oordeelen over de kronkel
paden, waarop het geleid wordt niet
door de redactie van het blad, maar
door den eigenaar, die over de macht
beschikt en daarvan een gebruik
maakt, dat ten slotte tot het thans
openbaar geworden exces heeft ge
voerd.
Eenige knappe redacteuren zijn er
het slachtoffer van geworden, omdat
zU niet bukken willen en hun eer
niet wilden be'zoedelen met daden,
welke den Nederlandschim journalist
Nadat hij eerst op last van den heer onteeren in het oog zijner collega's.
Holdert door detectives werd gevolgd
en als gevaarlUk persoon werd ge
signaleerd, werd hij plotseling belast
met een belangrijke werkkring aan
..Telegraaf". „De Duitsche minus
ministro, alzoo van den pro geallieerden
kampioen Holdert. Duizelt hot u
wellicht? De samenwerking duurt
voort."
Van den heer Schröder zegt de
„Nieuwe Couraut" De held Schröder,
kampioen voor al wat er edels en
fiers in Nederland gesmoord dreigde
te worden onder laffe neutraliteit, de
man dien ds. Giran in den kerker
'aantrof in gezelschap van Socrates en
alle geestesheroën der historie, het
St.-Nikolaas ideaal Yan Arasterdam en
de eendags-celebriteit van Londen en
Parijs, helaas, wat is hij anders
geweest dan een arme voetbal, door
Holdert tusschen den kop van de
courant en de gevangenis, tusschen de
hoofdredacteurs kamer, het redactie-
verbüjf en de broodeloosheid heen-en
weer-.getrapt.
Ten slotte wordt opgemerkt dat de
actie van de „Telegraafin elk geval
anti-nationaal is geweest. Tot wiens
voordeel het was is niet uit te rnakeD,
en de ,N. Crt." waagt zich ook niet
aan veronderstellingen. Alleen'vraagt
het bladZal een weldenkend Neder
lander na heden nog langer dupe zijn
van een zwendel met ideëele waarden
als hier werd onthuld?
Uit een hoofdartikel van het„ Vader
land" over den inhoud van het ver
slag knippen wU het volgende:
Deze feiten zijn zoo verbijsterend,
dat men aarzelt, er de gevolgtrek
kingen uit af te leiden, waartoe zij
reden geven.
Hoo nu? Wordt de anti-Duitsche
campagne van „De Telegraaf" inder
daad gevoerd onder de redaclioneele
leiding van iemand die met ambte
naren van het Duitsche Ministerie
van Binnenl. Zaken naar Amsterdam
gekomen is om er artikelen in het
belang van Duitschland geplaatst te
krijgen, en die door den heer H. M.
C. Holdert zelf, ten aanhoore van het
redactie personeel met zooveel woor
den is gebrandmerkt als een zaak
waarnemer van Duitschland?
Zoo ja, en wij gelooven dat de
in het verslag medegedeelde feiten
alle aanleidiDg geven om aan
nemen dat deze monsterachtigheid
van „De Telegraaf' werkelijkheid
is, zoo ja, wat is dan hare ge-
heele anti-Duitsche campagne anders
dan een schUnbeweging Immers zij
brengt mede, dat hier te lande toe
gejuicht wordt alles wat Engeland
doet, zelfs al is dat aan het handel
drijvende en industrieele doel van ons
volk hoogst onaangenaam. enallU'dt
ons geheele volk onder de prU'sop-
drijving die daarvan het gevolg is.
Ja, erger dan dat, zU wordt zoo ver
gedreven, dat Engeland zelfs tot nog
scherper optreden tegen ons wordt
aangespoord, op gevaar af van een
conflict tusschen ons en dat land in
het leven te roepen.
Maar wiens belang zou daarmede
worden gediend?
Van Engeland? Neen!
Van Nederland? Evenmin.
Van Duitschland? Ja.
En zoo staan wU dan voor deze
vraag
Is de anti-Duitsche campagne
En bij het viertal is een jonge dame,
die mede krachtig weerstand heeft
geboden. Er is tragiek in dit onabele
spel. Van ons blad woonden twee
redacteurs de eérste lezing van het
stuk, als leden der Vereeniging, bij
en wij hebben dus materiaal genoeg
om de zaak verder uit te werken.
De vergadering besloot evenwel om
officieel niet meer te publiceeren dan
een kort zakelijk verhaal, zonder
illustratie, 't Is zoo al mooi genoeg
het spreekt boekdoelen.
en dat eene middel, was dat vreese-
lijke, dat Manan niet wilde nog
niet, en toch weer wel. Hy stond op
en wilde den hoed van den wand
nemen, dien hij den vorigen avond
begonnen was te vlechten.
Onder dien hoed hing het korte
sterke mes, waarmeê hy aren sneed,
de bree.de, scherpe golok. Al meer
dan één avond had Manan Langen
tyd onafgebroken naar dien golok
zitten staren als woeste plannen door
zijn brein woelden.
Daar hing het werktuig, dat hem
helpen kon en zeer zeker zou, als
hU maar wilde.
HU knoopte den hoofddoek los en
streek met de ronde kam de lange
zwarte haren van de kloppende
slapeD. Het heete bloed joeg hem
wild door de aderen.
HU kon niet rustig blijven zitten,
hU sprong overeind en liep zacht
het kleine vertrek op en neer. Toen
bleef hU staan voor de deur, die het
vertrek van zyn schoonvader afsloot.
HU luisterde.
De diepe, zware ademhaling was
duidelUk hoorbaar. Bapa Entjik sliep
wel zeer gerust.
Manan trad terug. Zou hij het
doen Deze nacht Nu Als hy het
deed dan was niet alleen dat reis
geld het zijne, maar ook al de aDdere
bezittingen van Bapa Entjik werden
zUn eigendom. HU zou de rijke
Manan zU'n, die een huis had, sawahs
en karbouwen. Een kalm, rustig
leven zou hU dan leiden.
Hy keek op en langen tyd zaghU
naar den golok, die aan den wand
hing. -
Toen trad hU langzaam naar dien
wand toe. Hij strekte den arm uit,
en vatte den golok. HU tikte met de
punt op den duim. Hét wapen was
zeer goed geslepen. Daarmee was het
te wagen. Ja, het moest gebeuren,
van nacht, oogenblikkelUk.
Daar schrikte hU op. Door den
stillen nacht weerklonk één doffe
slag.
De nachtwacht in het
huisje had den tUd
Daarop werd het weer stil. Alleen
het scherp gety'irp der krekels bleef
opdringerig de stilte doorsnijden.
Manan liep heel zacht naar de deur
van de kamer van zUn schoonvader.
Het mes hield hU in de hand. Toen
opende hU zeer voorzichtig die deur.
Bij 't licht van de fleschlamp, dat
binnen viel en het vertrek schaars
verlichtte kon hij Bapa Entjik op de
baleh baleh zien liggen, en daar ach
ter hem stond de bamboe met het
vele geld.
Ja, nu was het de tijd.
Hij sloop op Bapa Entjik af. Hij
sloeg de forsche bruine hand op diens
mond, en op hetzelfde oogenblik
sneed hij hem met het mes in de
keel. HU stootte toe met kracht. Het
mes scheurde het vleesch. Het bloed
spoot Daar buiten. Toen spatten de
spieren los, de beenderen kraakten
even. De hcele hals was doorgesne-
ken. Met een laatsten heftigen stoot
duwde hU het mes tot aan het eind
der snede de keel in.
Bapa Ektjik, dus in den slaap
overvallen, schreeuwde niet. Slechts
klonk een rochelend geluid. Een dof
gerochel dat aanhield minuten ach
tereen. Het bloed gudste de keel uit,
het levende, warme bloed. Plotseling
spartelde de oude man nog met de
beenen in de laatste wanhopige stuip
trekking. Manan drukte er zwaar op
met de linkerhand. Daar lag hU stil,
roerloos. Toen smeet Manan den
golok op de baleh baleh en vlood
Maar Nji Mariah had dien nacht
geen rust gehad.
Haar vader toch was niet jong
meer, en nu zou hy nog de gevaarvplle
reis naar het vreemde land gaan
ondernemen. Ze kon den slaap niet
vatten en keerde zich om en om op de
baleh baleh. Wat bleef haar man
lang weg. Het was tegen zUn ge
woonte zóó laat in den nacht te gaan
slapen. Eindelyk kon ze niet rustig
meer blijven liggen. Ze stond op en
ging het vertrek in, waar haar man
was achtergebleven. Ze vond hem
daar niet. Ze keerde zich om naar
het andere vertrek, waar haar vader
sliep
De deur stond open. Een lichtstraal
viel naar buiten.
Nji Mariah bleef staan. Haar mond
opende zich om te schreeuwen, maai
er kwam geen enkel geluid. Haar
groote zwarte oogen puilden van ont
zetting. Haar handen sloten zich
krampachtig. Het bloed stroomde
terug naar haar hart.
Ze zag het ontzettendste wat ze
ooit zou kunnen aanschouwen.
g r a a f"
„Laster"
deelt onder
het volgende
De „Tel eg
het opschrift
mede
„In de „Nieuwe Rotterdamsche
Courant", het „Algemeen Handels
blad" en enkele provinciale bladen
zyn eenige hoofdartikelen verschenen,
die de eer en goeden naam van ons
en ons blad aantasten."
...Wij wenschen deze nieuw^ ver
dachtmakingen door een Eereraad te
laten onderzoeken en beoordeelen, en
verklaren ons bereid, geheel openlyk,
met alle gegevens, die wij bezitten,
voor een dergelUken Raad te ver
schijnen."
..Maar wij eischen, dat onze anonie
me beleedigers, die onder het mom
van ongeteekende hoofdartikelen de
laster verspreiden, aan de samen
stelling van dezen Eereraad zullen
medewerken. Deze Raad moet bestaan
uit vUf hoogstaande Nederlanders,
van wie er twee door ons zullen
worden aangewezen, twee door onze
beschuldigers en de vijfde zal worden
gekozen door de vier reeds benoem
den."
„Verder eischen wU, dat onze ano
nieme beleedigers de uitspraak van
den Eereraad in haar geheel zullen
publiceeren."
„Wij schuwen het daglicht niet,
en wenschen de grootste openlljkheid.
Wij zullen alle gegevens bereidwillig
verstrekken, ten einde klaarheid te
verschaffen, zoowel wat de houding
van „De Telegraaf' betreft, als van
ons en het zoogenaamde Anti-Smok-
kelbureau."
„Tot zoolang de bewuste Eereraad
geen uitspraak gedaan heeft in dit ge
ding, qualificeeren wy het geschrijf in
genoemde bladen als anoniemen laster.
Haar vader lag daar
zijn bloed, dat de wonden ontstroomde.
ZUn moordenaar stond voor haar, de
handen met bloed bevlekt,haar man
Toen steeg een krankzinnige woede
in haar op. Ze kreeg haar bezinning
terug en met een ontzettenden gil
sprong ze, al9 een verwoed dier op
den moordenaar af. Ze vloog op
hem aan. Ze beet hem met de
scherpe tanden in den arm, in het
gelaat, ze sloeg haar nydig gekromde
vingers in zU'n oogen. En ze gilde
aldoor als een razende.
Maar Manan had bloed gezien, de
pijn maakte hem nog doller. Met
zijn vuile handen greep hy zUn jonge
vrouw in de teere keel.
Toen lieten haar handen hem los.
En Manan kneep en kneep, dat de
vingers elkaar weer raakten. Nji
Mariah zakte ineen. Het bloed week
uit haar wangen, haar oogen braken.
Toon haar tegenstand geheel had op
gehouden, waren Manans handen moe
geworden; hy liet zyn vrouw I03.
Levenloos zakte ze ineen
Manan deed het gansche vreese-
lUke verhaal met een afschuwelijke
kalmte. Waar hU begon te vertellen,
hoe hy zijn vrouw had gedood, stokte
zijn stem even.
Doch al spoedig had hij zUn zelf-
beheersing herwonnen en met nauw
gezette nauwkeurigheid vertelde hij
alles zooals het was geschied.
Hij had daarop het huis willen
verlaten, maar de dessapolite, gewaar
schuwd door het gegil van Nji Mariah
was komen aanloopen. Ze hadden
CORRESPONDENTIE.
Een matroos-bottelier, de heer W.
F. Huidenaar, beklaagt zich in een
ingezonden stuk over.de behandeling,
hem door de directie der witte Bios
coop aangedaan. Dit stuk is te lang
om in zUn geheel te worden opge
nomen en het hoort, meenen wij, ook
minder in ons blad thuis. De schry ver
klaagt erover, dat hem aan den in
gang der zaal verzocht zou zUn oven
te wachten, aangezien er geene
ruimte was, welk tijdstip aangroeide
tot twintig minuten. Ook toen kon
de inzender nog geene plaatsvinden,
totdat hem tenslotte door de politie
eene zitplaats aangewezea werd op
een la'gere rang.
De inzender vraagt waarom de
directies geene bordjes buitenbaDgen
met „uitverkocht?"
Zooals gezegd, het stuk is te lang
om geplaatst te worden, en wy zouden
den Schrijver in overweging geven
zich in verbinding te stellen met de
directie der Witte Bioscoop zelve.
Een bord als door Schr. bedoeld,
buitenbangen, is niet wel doenlijk,
daar de voorstellingen in een bioscoop
doorloopend zUn, en ieder oogenblik
weer eene plaats kan vrijkomen. (Red).
hem gebonden gebracht naar de wo
ning van den assistent-Wedana.
Wel had hU daar eerst ontkend,
maar 't was hem alras gebleken, dat
hem dit toch niet baten kon en dus
had hij de gansche toedracht der zaak
reeds aan den djaksa meögedeeld,
toen die hem in de boei verhoorde.
De Landraad had zeer kalm het
lange verhaal aangehoord. De presi
dent had nu en dan een vraag ge
steld en gezorgd, dat de bekentenis
geregeld en volledig door den griffier
werd opgeteekend. De djaksa kende
de heele geschiedenis al lang, en de
beide leden, die al over zooveel moor
den en doodslagen recht hadden ge
daan, dachten aan gansch andere
dingen. Met ernstige onbewogen ge
laatstrekken zaten ze allen.
Er behoefden maar weinige getui
gen gehoord te worden.
En toen die gehoord waren en elk
had meegedeeld, wat hem van de
zaak was bekend, werd de moorde
naar uit de zaal verwyderd, de ge
tuigen en het publiek volgden lang
zaam in gebogen houding.
De president nam het woord; h(j
vroeg den leden of het hun nog twij
felachtig voorkwam dat Manan aan
ieen hem ten laste was gelegd,
ook schuldig was.
(Wordt vervolgd).
