I1 HYPOTHEEK Reclame Kous, HERMAN NYPELS, THEE E. Brandsma. Wafelen Poffertjes a 5 Klappa-Melangeboter. Uniformen I. A. MEIJER, Kleedermaker, W. LOGGEN voorh. F. B6UKAMP, 98 Koningstraat 99, Passage bespreking Marine-Cantine ZurMühlen&Co. „NEDERLAND" HOLLAND AMERIKA LIJN DE HELDERSCHE BANK. Magazijn van Piano's, Vleugels, Orgels en Muziekinstrumenten. C. ADRIAANSE P. DUINKER, WESTGRACHT 84. PREMIE, De Kaart der Gemeente Helder HET F.UL0LN MYSTERIE. Fotografisch Atelier F. MULDER, Weststraat 32. HELDER. R. GROEN ZOON. Incasseeringen GEBRS. SPANJAARD GEEN KERMIS BESGIIKIMI TEGEN EEK RÜITE Prijs 55 cent per pond. i Wederverkoopers genieten rabat. Vraagt bij ons de FIINKE JONGENS Vrijdag 14 Juli, 's avonds 8 uur, „Helder's Mannenkoor". Eiken Zondagavond, 8-10 uur, CONCERT van de - Kleine Marine-Kapel. Ondergetekenden zou den gaarne eene kleine Bibliotheek vormen voor de patiënten (oud en jong) In het GEMEENTE ZIEKENHUIS, die tot nu toe ver stoken zijn van bijna alle lectuur. Overtuigd, dat eun ic-dci door het afstaan van eenige boeken, liefst zijn lievelingsboeken, tneo zal wil len werken tot dit achoone doel, ver zoeken z|j beleefd deze aan haar te doen toekomén. Finantlëelen steun voor aankoop en onderhoud tevens zeer gewenscht. Ook zullen de boeken op aan vraag gaarne worden afgehaald en de gifteD in dit blad verantwoord. 6. M.C. NAUDIN TEN CATE BEBEL, Buitenhaven 4. J. DELL-KAMPS, Dijkje 39 a. W. HOUWING CALTEN, Havenplein 11. van CHEF KREUGER, 88 Koningstraat. 88 Dagelijks gaopendook Zondags van 9 tot 4 uur. Onderscheidingun Binnen- en Buitenland. Passage-Agenten der Stoomvaart-Maatschappij en der VERTEGENWOORDIGER Oorrespondentlën over passage- aangelegenheden worden door boven staande Maatschappijen alleen ge- vcitrd met de Passage-Agenten. Keizerstraat 90. In- en Verkoop van Te koop en te zien: des morgens van 10 tot 12 en des avonds van 6 tot 8 uur. CIVIELE- EN MILITAIRE-KLEEDERMAKERIJ. voor Land- en Zeemacht. LAKENHANDEL. Vraagt onze prijscourant. Wij belasten ons met het inoasseeren van wissels en kwitanties door geheel Nederland. Anno 1860. Interc. Tel. 222. binnen en buiten de gemeente, op alle plaatsen des Rijks. Aan- en verkoop van effecten, coupons, vreemd bankpapier en vreemde muntspeciën. LANGESTRAAT 88 - Tel. Interc. 533 - ALKMAAR. Voor het stemmen, per keer en bij abonnement, komen wij geregeld aan den Helder. Het oude, voortreffelijke merk! NIEUW! NIEUW! Hoofdgracht 25, leverancier van UNIFORMEN voor marine en leger. Indische Uitrustingen- Voorhanden een groofe sortee ring STOFFEN voor Heeren- kleeding, Tennis-tweed. toch van de van ouds bekende firma waar voorheen was gevestigd het Atelier van den Heer CHEF KREUGER. 11=151511 AANBEVELEND SPOORSTRAAT 18 Vanaf HEDEN voor het eerst verkrijgbaar Deze qualiteit wordt machinaal uit Klappa- en Delftsche Roomboter bereidfj met toestemming Vfcn Z.Exc. den Minister v. Landbouw. Tevens verkrijgbaar de van ouds bekende 5Ö-cen mtsBoter. AANBEVELEND, wr- f 0.59. m uitsluitend voor de geabonneerden op de HELDERSCHE COURANT. Schaal 1 op 5000, Is uitsluitend voor de geabonneerden van de HELDERSCHE COURANT verkrijgbaar tegen 25 CGVTtS a contant. Dit aanbod geldt slechts VOOR KORTEN TIJD. Do ondorgotoekondo wonscht te ontvangen, een Kaart dor Gemeente Helder, i 25 cent, franco per post 30 et., (In koker 40 ct.) Haam: Woonplaats Bedrag bijvoegen). Op 15 Juli a.s, wordt in Eier' 1 en iu den PrinaHendrikpoldei i jacht op waterwild geopend, iu. d oyerige deelen 14 dagen later. In genoemde polders is veel bouw land, waar wilde eenden bü het rijpen van de oogst heel wat schade bunnen doen. Breezand. Vergadering der Vereenlging tot bevordering van getrouw schoolbe zoek, op Vrfjdag 7 Juli in café Borst. De voorzitter, de heer K. L. van Gorkom, opent met eeD woord van welkom de vergadering en brengt rapport uit over de ingekomen gelden. Daaruit blijkt, dat er f519.40 bij elkaar is gebracht, een som, vol doende om het schoolfeest op du gewone wijze te vieren. Daarvan dient eerst betaald te worden hst nadeelig saldo van het vorige jaar, f58. Maar dan nog kan het feest zijn beslag hebben. De voor zitter dankt de heeren, die zich met het circuleer en der lijsten hubben belast. De heer Reinders vraagt inlichtin gen omtrent een gave van f40.—, gestort door den heer Jonker, foto graaf te Egmond aan Zee. Bedoelde fotograaf heeft namelijk gepubliceerd, dat de helft der opbrengst van de verkochte ansichten zou gestort worden in de kas van het Watersnood comité. De heer Reinders is van meening, dat het bestuur deze f 40. die een ander toekomen, beslist niet mag aannemen. Na eenige discussie wordt het voorstel in stemming ge bracht. Vastgesteld wordt, dat de som aan den heer Jonker zal worden teruggegeven. De heer Wissekerke vindt het goed, dat eerst het nadeelig saldo betaald wordt. Maar de bijeengebrachte gelden zijn niet gegeven om oude schulden te betalen. Op die manier zou men toch nog niet in staat zijn schoolfeest te houden. j Hij wil daarom voorstellen b|j het Nut van 't Algemeen aan te kloppen, waarvan de vereenigiDg oen onderdeel was. Nu we schuld hebben, laten het Nut de V. B. S. Iob. De heèr De Boer licht echter toe, dat die afscheiding door do vereeni- ging zelf is gewild. Intusschen zijn echter nog 2 lijsten ingekomen, met een totaal bedrag van f46. waardoor de bezwaren weer uit den weg geruimd zijn. Bij het Nut van 't Algemeen zal niet worden aangeklopt. Aan de orde komt nu de reis naar A'dam. Het vorige jaar was de treinen loop van dien aard, dat men alleen geschikt met de trein van half 12 kon thuis zijn. De voorzitter meent, ook met het oog op den meerderen tijd in A'dam, dat men dit jaar wol weer zoo laat kon arriveeren. De heer J. C. Geerligs licht echter toe, dat het veel te laat is, enkele kinderen waren half een pas thuis. Daarom wordt besloten met trein 5 uur uil A'dam te vertrekken. De voorzitter vraagt den heer Raap of hij de leiding naar A'dam op zich wil nemen. Deze bedanktde heer de Boer laat zich echter deze opdracht welgevallen. Verder zouden als ge leidersister) meegaanmejuffrouw Duits en de heeren L. Mallekote, G. Blom, H. Stellingwerf, J. v. Stipriaan. 50 kinderen zullen aan de reis Speciaal adres voor OVERHEMDEN naar maat. a OVERHEMDEN met piqué borat I 2.85, prima kwaliteit. 3 perceelen BOUWTERREIN te koop, ook zeer geschikt voor Hötel, vlak tegenover het Station. Adres: Aannemer WIJKER. Ter Drukkerij van dit blad kunnen een paar geplaatst worden. voor M>J- Nederland, Rotterdamsche Lloyd en Amerika-Lijn. Hoofdgracht 37. UIT DEN OMTREK. Taxel, io Juli. De auto van dokter W. geraakte gisteren op l£uur afstands van diens woning defect. Er kwam een paard voor die het auders vlugge voertuig langs den weg sjokte. Chauffeur en paardbestuurder zaten knusjes naast elkander op de voorbank. De dokter heeft zich van een ander rijtuig voorzien. Tusschen paal 8 en 9 is een mijn aangespoeld, cylindervorraig en voor zien van voelhoorens. Zou dit een mijn zijn door een zeppelin uitge worpen? Ook de reis naar Bergen zal zijn gewoon verloop krijgenper boot tot Schoorldam—tram Bergen aan Zee Bergen-Speeltuin Duin vermaak"- Zandgat-terug per tram Schoorldam —boot tot Westeinde. half 8 zou men weer terug zijn. Gekozen werden 14 leden, die als geleiders zullen fungeeren. Als datum der reis werd vastgesteld 12 Juli, daal de boot en speeltuin op andere dagen niet beschikbaar waren. Op voorstel van den heer Raap wordt besloten de verzuimen vanaf 14 Jan. '16 tot 1 April niet te tellen, daar een goede controle tijdens dat tijdvak onmogelijk was. De heer v. Duin vraagt, waarom kinderen, die landbouwverlof hebben gehad niet meegaan. Dp voorzitter licht toe dat dit nu eenmaal in het reglement is vast gesteld. De heer Koorn vindt dit onbillijk. De kinderen moeten wat helpen bij verdienen en voor straf mogen ze niet mee. De voorzitter zegt nogmaals dat het reglement dit onder schuldige verzuimen telt. Ook de heer Raap zet dit nader uiteen. Nu echter de vereeniging los is van „het Nut", wordt eerstdaags een nieuw reglement opgesteld in den geest zooals de leden der vereeniging dit zelf willen. Dit is thans niet aan de orde. Hierna sluiting. FEUILLETON. Door t C. N. kn A. M. WILLIAMSON. Vertaald door W. KS. IN H. A. CORNELISSEN. 5.) G «en woord over „de zaak" ofschoon hij er natuurlijk alles van weten m eest - zelfs in Algiers.- Stephen gevoelde zich dankbaar tegenover zijn vriend, en zijn hart klopte war- Daer om dien brief en de uitnoodiging. Jün handelend naar de eerste ingeving, telegrafeerde Stephen nog dienzelfden dag, dat hü de uitnoodiging aannam, en binnen twee of drie dagen naar Algiers zou vertrekken.. Een paar weken geléden zou zulk een plotselinge reis hem heel wat last veroorzaakt hebben. Er zouden massa's lunchen en diners aftezeggen geweest zijn, en een menigte brieven te verzenden. Nu had- hü alleen een paar zakenbrieven en een brief aan Margot te schrijven. Het was de eerste goede kant, die Stephen aan „de zaak" ontdekte. Stephen was zelf verbaasd over hot gevoel van opluchting, waarmede kü den volgenden dag in den nachttrein stapte. Algiers scheen hem, die te veel gehouden had van het leven in zijn vaderland om veel te geven om het reizen in den vreemde, een afige- egen oord toe. En de gedachte, dat zeker „de zaak" niet met zoo pijnlijke belangstelling zoii hebben gevolgd als in Engeland, stemde hem rustig. Hst was een zwoele avond geweest mas.t toen de nachtboot van Dover was vertrokken, werd de wind koeler en Stephen wandelde met vlugge schreden het dek op en neer, eerst even huiverend, totdat zijn bloed wa,rm begon te worden. Langzamer hand werd het zóó koud, dat alle reizigers het dek verlieten, behalve een zestal heeren met pijpen in den mond, die uitgloeiden tusschen hun omhoog geslagen jaskragen, en een meisje in een blauw cheviot japon netje, met niets dan een dun manteltje van bijna dezelfde stof tot beschutting tegen de koude. Stephen had haar eerst nauwelijks opgemerkt, maar toen de heeren hun jassen dicht knoopten of naar beneden gingen, en zij bleef, werd zijn aandacht getrokken door het slanke figuurtje, dat tegen de verschansing leunde. Haar gelaat was afgewendze keek over de zee, tot waar de twinkelende sterren weerspiegelden in de donkere golven. Haar ellebogen rustten op de ver schansing, en haar kin lag in de holte van haar beide handen; maar heur haar, onder een blauw matelotje, dat met een voile werd vastgehouden, hing neer in een dikke, dubbele vlecht, zoodat Stephen veronderstelde, dat ze nog heel jong moest zijn. Het was een prachtig hoog-blond haar, glanzend, waar een lichtstraal erop viel, en de wind maakte telkens kleine krullende lokjes los uit de dikke, zware vlecht. Stephen begreep, dat het jonge meisje het koud moest hebben in haar cheviot manteltje, en vroeg zich af, waarom ze niet naar beneden ging naar de dameskajuiten ook, waarom haar familie niet meer acht sloeg op het kind, want er moest toch zeker wel iemand aan boord z\jn, die bij haar hoorde. Eindelijk keerde ze zich om, ten einde heen en weer te gaan loopen, zooals de anderen deden. Ze liep voor Stephen uit, met een lichten, veer- krachtigen tred, als van iemand, die lustig stapte op de maat van muziek en er was iets zeer persoonlijks, iets bizonders in haar gang en de wijze, waarop ze het hoofd droeg op den slanken hals. Deze bizondere eigen aardigheid viel Stephen nog temeer op door den bijna armelijken eenvoud van het blauw cheviot japonnetje. Het was van bepaald burgelijken snit, en zag er uit, alsof de draagster het zoo kant en klaar gekocht had in het een of ander provinciestadje. Ook haar hoed was van het soort, dat bij duizenden tegelijk op de markt wordt gebracht en verkocht voor een paar schillings, voor jonge meisjes tusschen de twaalf en twintig. Toen ze den voorsteven van het schip had bereikt,-keerde het meisje om, en zag Stephen voor het eerst even haar gelaat, in de volle witte schittering van'het electrische licht. Hij had verwacht een heel gewoon alledaagsch gezicht te zientot zijn groote verwondering keek hij in een gelaat van zeldzame schoonheid. Nog nooit bad hij zulk haar, zulk een gelaatstint gezien. De groote oogen wierpen hem slechts een vluchtigen blik toe, maar ze waren zóó levendig, zóó vol diepon blauwen glans terwijl ze de zijne ontmoetten, dat hij een plotseling gevoel had, of ze hem op een allervriendelijkste wijze aan spraken. Het was of het meisje hem een boodschap had over te brengen, en hij stil moest blijven staan om er haar naar te vragen. Toen ze elkander voor de tweede maal voorbij gingen onder het licht, keek ze in het geheel niet naar hem, en het scheen hem nu, dat ze niet zoo buitengemeen schoon was, als hij eerst had gemeend. De indruk, dien zij maakte lag meer dan in iets anders in een bepaald effect van kleuren en tinten. De blanke gelaatskleur van een heel jong meisje, rozig en wit getint door den zeewind, stralende turkooisblauwe oogen onder het ge schitter van golvend rood baar, dit waren de eenige wonderenwant de kleine, rechte neus waB precies zooals de meeste neusjes van knappe meisjes, en de mond, hoewel sprekend en zacht, met een korte bovenlip, was heel gewoon, tenzij men lette op de vast beradenheid, die zy uitdrukte. Toen ze elkander voor de derde maal voorbijgingen, merkte Stephen op, dat ze er uitzag, alsof ze buiten gewoon onschuldig was en belang stelde in het leven, hetgeen voor Stephen, in de stemming waarin hij verkeerde, iets aandoenlijks had. En langzamerhand begon hij er een onschuldig vermaak in te vinden, te peinzen over dat jeugdige kind met haar stralende oogen en wuivende roode lokken. Hij kwam tot de con clusie, dat ze een schoolmeisje was van zestien jaar, die nu naar Parijs gebracht werd, waarschijnlijk om daar haar opvouding te voltooien. Haar moeder of chaperone lag ongetwijfeld zeeziek in haar hut, zich er niet om bekommerend, of het kind onvoldoende gekleed op het dek heen en weer liep of in zee viel. Naar haar kleeding te oordeelen was haar familie arm, en misschien moest ze worden opgeleid voor gouvernantedaarom zonden ze haar zeker naar Frankrijk. Ze moest kun nen beschikken over alle mogelijke aan- bevelings-kwaliteiten, om later te kunnen solliciteeren naar een „aan gename positie." En al peinzend voelde Stephen een steeds sterker medelijden in zich opkomen voor „het jonge ding", zooals hij haar in gedachten noemde. Nadat ze een half uur op en neer gewandeld had, keek ze rond naar een beschut hoekje, en ging zitten. Maar het plekje, dat ze uitgezocht had, was maar betrekkelijk beschut, en plotseling meende Stephen haar van koude te zien huiveren. Nu werd het hem toch te erg. „Mag ik u eern reisdeken leenen vroeg hü, op éen toon, zooals een goedige oom spreekt tot een kind. „Ik heb er hier een vlak bü de hand, en het is nogal koud, als u niet heen en weer loopt." „Heel graag," zei het mei3je. „A1b het niet te veel moeite is!" Ze sprak zeer eenvoudig en had een lieve stem maar een Ameri- kaansch accent. Stephen was verbaasd bü de ontdekking dat ze een Ameri- kaansche was, in weerwil van zün bespiegelingen. Hü had nooit gehoord, dat Amerikaansche meisjes naar Parijs gingen om zich tot gouvernante te bekwamen. Hy ging heen om de reisdeken halen en kwam er binnen twee of drie minuten mee terug. Het meisje bedankte hem, stond op, en sloeg de zachte donkere deken om haar schou ders en lichaam. Toen ging ze weer zitten, met een zucht van welbehagen.. „Dat doet goed!" riep ze. „Ik wa* echt koud." „Ik denk dat het verstandiger van u geweest zou zyn in de dameskajuit te blüven," zei Stephen, nog op den zelfden beschermenden toon. „Ik houd van frissche lucht," zei het meisje. „En het doet me volstrekt geen kwaad koud te zijn." „En als u nu kou vat vroeg Stephen. „O, zulke dingen houd ik er niet op na. Die bestaan niet. Tenminste, wanneer je ze niet aanmoedigt," antwoordde ze. Hü lachte. „Dat doet denken aan Christian Science," waagde hij te zeggen. ..Ik weet niet of het een soort wetenschap is," zei ze. „Maar als je niet bang bent voor iets, dan kan het je ook geen kwaad doen, niet waar „Misschien niet. Ik denk, dat u bedoeld, dat je dat kwaad niet behoeft te voelen. Zooiets alswees onge voelig als een krokodil en niets kan je deren." „Dat bedoel ik volstrekt niet. De vind ongevoeligheid afscbuwelük," wierp ze hier tegen in. „We zouden van niets kunnen genieten, als we ongevoelig waren." Stephen stond op het punt iets bitters te zeggen, maar zweeg bü'tüds. „Het is heerlük jong te zün," zei hü inplaats daarvan. „Ja, maar ik ben blü, dat ik eindelijk toch volwassen ben," zei bet meisje en Stephen moest zün best doen om niet te lachen. „Ikbegryp best, hoe u zich gevoelt," antwoordde hü- „Ik voelde eenB hetzelfde." „En nu niet meer?" „Niet altüd. Ik heb ruimschoots den tyd gehad om er genoeg van te krügen om volwassen te zijn." „Misschien bent u militair geweeBt, en hebt u veel treurige dingen gezien," veronderstelde ze. „Ik wilde, dat ik het geweest was. Dan bad ik in den eenigen oorlog van mijn tüd ook nfijn land kunnen dienen. ,In Zuid-Afrika jJa. In dién ver verleden tüd was u nog een baby." (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1916 | | pagina 4