Erdal
Hadtjememaarü
Jaeger Ondergoederen
SPENEN
HERMAN NYPELS,
't Zal niet gaan j|
SINT NICOLAASFEEST
Moderne Talen.
R. BAKKER Dz„
IOH. P. DE COMUW, Kanaalweg 123HELDER
REKENING-COURANT.
DE HELDERSCHE BANK.
W. H. TIELROOIJ, Weststraat 58.
losse Speentjes
A. ten Klooster,
KLEINE AOVERTENTIÊN
HETGULDEN MYSTERIE.
MARINE.
MODERNE TALEN,
Gevestigd
Mej.A. Charmes,
KANAALWEG 49-50.
Laat U Fotografeeren
bij N. EISELIN,
Gebruik geen dure Natuurboter,
doch onze Melangeboter
a 50 et. per pond.
VERHUUHMAfiAZIJN VAN T00NEEL- EN MASKERADE-COSTUUMS.
P. GROEN ZOON.
Incasseeringen
HELDER.
in'half en heel wol.
Boterletters
Spoorbanket HH
60 et.12 et.
Piano- en Orgelhandei
„HELDRfA".
T. van Zuylen,
M. C. VISSER, 1c Vroonstraat 7.
CAFÉ-BILLARD,
voor Zuigflesschen,
Keizerstraat 93.
Pelterijen.
Bonten
Gris haver
Vraagt steeds
ISAKSSON's
A. F. ISAKSSON,
trien
VOOR Qt LEDEN r d AtG BONO VtK D O DER IOH
MARINE EM VAN JH£BEUHG" DER LANDMACHT
Er heeft zich eene Commissie ge
vormd om den kinderen van de leden
van bovengenoemde Vereenigingen
dit jaar een genoeglijken St. Nicolaas-
avond te verschaffen. Deelneming van
4 t/m. 12 jaar. Gelegenheid tot bijdragen
tot uiterlijk 8 November a.s., iederen
werkdag van 4-8 uur in het Bonds-
gebouw Polderweg 51, alwaar tevens
verdere inlichtingen worden verstrekt.
Het feest zal gegeven worden op 4
DECEMBER in „CASINO".
Openbare Aanbesteding
bii de Directie van 's Rijkswerf te WIL
LEMSOORD, op DINSDAG 31 OCTO-
BER 1916, des voormiddags ten half
twaalf uur, van:
Perceel No. 23 Gereedschappen.
24 Vijlen.
26 Wltwerk, geplozen.
26 Hars en teer.
27 Ckenleallln, enz.
28 Verfwaren.
,29 Oroogolie.
,80 Lijnolie.
,81 Reuzel.
,32 Groene zeep.
,33 Witte zeep.
34 Zinkwit.
86 Steenen.
De bestekken liggen ter lezing bij
het Departement van Marine te 's Qra-
venhage, bij de Afdeeling Boekhouding
der Directie van 's Rijkswerf te
Willemeoord en van die te Hellevoet-
sluis en bij* het Marine Etablissement
te Amsterdam (Afd. Directie en Arse-
naalsdienati, alsmede bij de Provin
ciale Besturen en ter Secretarién der
Gemeenten Rotterdam en Dordrecht.
Voor zoover de voorraad strekt,
zijn de bestekken te verkrijgen bij de
A/deeling Boekhouding van 's Rijks
werf te Willemsoord, f 0.25 per
exemplaar (buiten de gemeente per
postwissel over te maken.)
Verdere Inlichtingen kunnen ver
kregen worden by den Chef der Af
deeling Industrie bij 's Rijkswerf te
Willemsoord.
De inschrijvingen, op gezegelde bil
jetten, ingericht volgens artikel 4 der
Algemeene Voorwaarden voor de aan
besteding en de levering van goede
ren en materialen ten behoeve van
's Rijks-Marine, uitgave 1915, móeten
voor het uuf der aanbesteding franco
bezorgd zijn in de bus, geplaatst bij de
Afdeeling Boekhouding op '«Rijkswerf te
Willemsoord.
Een maal op en eenmaal
neer.
Gepoetst is de schoen met
Erdalsmeer.
zwart geel bruin.
ERDAL-sehoencréme dankt hare goede
reputatie, naast de uitstekende kwaliteit,
In de eerate plaats aan harsn aangenamen
gaur.
Alom verkrijgbaar tegen 15 cants da
groote SI doos an 10 ets. da doos S60
llllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllll
LECTUUR- EN CONVERSATIE-AVONDEN.
Zü, die aan deze avonden wenschen deel te nemen, gewijd aan
moderne talen en algemeene ontwikkeling ODder deskundige leiding, vragen
voorwaarden met opgaaf welke taal, onder motto „Encyclopaedie" aan het
bureau van dit blad.
VERLOSKUNDIGE,
Kanaalweg 3.
(Atallar dagelijks geopend).
Vlugge methode, ook voor meer
gevorderden In leeftijd.
W. SMULDERS, Breewateretraat 6.
Keizerstraat 56.
COSTUMES in alle tijdvakken.
Nette bediening. Billijke prijzen.
Aanbevelend,
Anno 1860.
Intero. Tel. 222.
binnen en buiten de gemeente,
op alle plaatsen des Rijks.
Aan- en verkoop van effecten,
coupons, vreemd bankpapier en
vreemde muntspeciën.
SOLIDE QUALITEITEN.
BILLIJKE PRIJZEN.
Wij openen rekening-courant
en chequerekening met koop
lieden, winkeliers, landbou
wers en particulieren. -
99 Filialen!
850 Personen
KEIZERSTRAAT hoek VERL."9POORSTRAAT, DEN HELDER.
sn dikke SPECULAAS
ergens zee geedkoep en zoo lekker
te koopen den In onze Filialen!
I ct. per pond, 6 et per ons
i 9
KRUIDNOTEN
40 ct. per pond, 8 ct. per ons
PEPERNOTEN
25 ct. per pond, 5 ct. per ons
Borstplaat
Vruchten Borstplaatjes
Gr. en Kleine Sufkerbeestjes
alles slechts 45 ct. p. pond, 9 eti p. ons
Luxe kistjes
VRUCHTEN.
BORSTPLAA
60 ct. per stuk
Ruime keuze, ook in gebruikte instrumenten,
desgewenscht- gemakkelijke foetallngsoonditiën.
Speciaal ingericht tot hiiiwii «an alle repaieliên een Piano's en Orgels garantie.
STEMMEN per keer en bij-abonnement.
HAARHERSTELLER.
Beproefd middel tegen bet uitvallen
en tot bevordering van den hergroei
van 't hoofdhaar, blijkt steeds het beste.
Per flsoon 50 oent.
Alléén verkrijgbaar bij:
Spoorstraat, Coiffeur.
krjjgt U voor Uw 2e hands Meubelen,
alle soorten Kachels, knap gedragen Kle
dingstukken, alsmede Koper, Lood, Zink,
Lompen, enz. enz., bij
Laat zich voor alias aarrhuis ontbieden.
Bezoekt het netst en gezelligst
HOOFDGRACHT 80.
Eenige gelegenheid tot logeoren.
16 kamers.
Beleefd aanbevelend,
CHR. IWINNEBOO.
alsmede
verkrijgbaar bij:
Ass.-Apoth.,
Telefoon 78.
repereeren en vervormen
volgens de nieuwste mode.
Kanaalweg65-66.
d ZUIVER BEREIDE
f 60,55 en 50 cents 1
(Onder Rijkscontrole).
Aanbevelend,
Oranjestraat 59, hoek Vlachmarkt.
verkrijgbaar. Prima kwaliteit.
Drogisterij Koningsplein 112.
E. C. BAIS.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van
Helder maken bekend, dat door hen
aan A. KOOMEN en z(jne rechtver
krijgenden vergunning is verleend,
tot oprichting vah eene slachterij in
perceel Spoorstraat no. 124, kad.
bekend in Sectie E. No. 1180.
den 10 Oct. 1916.
De hel.
Kapitein Paul Köaig, de comman
dant van de handelsduikboot Deutseh-
land geeft in zyn boek „Die Fahrt
der Deutsebland" de volgende be
schrijving van het leven aan boord.
De Junimaand naderde haar eind
en helaas was het ook met het goede
weer gedaan. Een uit het Zuidwesten
opkomende deining en het wegblijven
van de strooming mede, waarop wij
gehoopt hadden, waren voorteekenen
van een storm centrum in het Zuiden,
in de richting van den Golfstroom.
Zoo varen wij nog een dag. 's AvondB
begint het zwoel e>3 drukkend te wor
den. Achter bloedroode nevelsluiers
gaat de zon dralend onder. ïen drei
gend uitziende hemel en hevig weer
lichten, gepaard met toenemende
vochtige zwoelte in de atmosfeer, kon
digen de nabijheid van den Golfstroom
aan. In den nacht beginnen buiten
gewoon zware donderbuien met een
van alle kanten uitspringenden wind
en een wilde zee, die het sturen
merkbaar moeilijker maakt.
Uit de metingen blijkt, dat de tem
peratuur van het water stijgt. Ze
bereikt een hoogte van 28 graad
Celsius. Wü zijn in den Golfstroom,
die zich in de lucht kenbaar maakt
door een vurigen krans van de zwaar
ste tropische onweersbuien. Een sterk
lichten van de zee en hevige atmos
ferische storingen zijn verder bewijzen
van den stroom. Wy merken het
aan- ons toestel- voor draadlooze tele
grafie, dat geirriteerd wordt door de
spanning van de met èlêötriciteit
overladen atmosfeer en daardoor be
gint te staken. Tot nu heeft eiken
dag het-draadlooze station te Nauen
het legerbericht medegedeeld. Het
lichten van de zee belemmert het
uitkijken sterk. De oogen worden
erdoor--geprikkeld en de blik wordt
onzeker gemaakt door het voortdurend
fonkelen van de zeeoppervlakte in
den diepzwarten nacht.
Het weer wordt buitengewoon
kwaadaardig. Een hooge zeegang,
zware hagelbuien komen over het dek.
De wind heeft een kracht van elf tot
twaalf. Rondom over het kokende
water hangen zware, zwarte wolken
stoeten, waaruit het voortdurend vaal
geel opbliksemt. Dan plotseling is de
lucht weer diep donker, terwijl de
boot en het water daaromheen op
vlammen in een groenachtig licht.
De gebeele atmosfeer is in een brul
lend oproer, onafgebroken rommelt
de donder boven ons, wö komen in
het centrum: een heksenketel van
voorwereldlijke onweersbuien raast
om de boot, alsof het einde der din
gen zou komen... Plotseling duiken
achter ons de toplantaarns van een
groote stcomboot op. In den donkeren
nacht kuDnen wij hem uit den weg
gaan, zonder dat by het merkt. Op
eenigen afstand vaart hy voorbij als
een lichtend verschynsel. Het is een
passagiersschip, dat naar zijn koers
te pordeslen, uit de Middellandsche
Zee komt. Ik moet bekennen, wy
keken zijn lichtjes toch met een klein
gevoel van nyd na, tot de regen en
de duisternis hem weer opslokten.
Den volgenden dag bereikte het
slechte weer zyn toppunt. Orkaan*
achtige buien zwierden over ons. Het
water komt niet meer in stralen naar
beneden, het zyn watervallen, muren
van water, die pyn> doen aan handen
en gezicht. De regen is zoo dicht, dat
men er niet meer tegen in kan zien.
Om iets zicht te hebben, moet mén
een klein "stuk glas voor het oog
houden, met dit gevolg, dat een
beekje van het glas in de mouw
stroomt.
De boot werkt buitengewoon zwaar
in de razende zee. De golven smyten
het schip heen en weer, zoodat het
in alle scharnieren kraakt. Dikwijls
ligt het zoo scheef, dat men met de
vrije hand zich nauwelijks meer kan
vast houden aan den rand van de
„badkuip". Het is een hel.
Maar het is nog nieta in vergeiyking
met de hel daar binnen in de boot,
vooral by de machine. By de wilde
zee moeten natuurlijk alle luiken
gesloten zyn. Ook het torenluik kan
nu maar af en toe geopend worden.
Wel werken twee groote ventilatie-
machines onophoudelijk, maar de
frissche lucht, die zij uit den ventilatie-
koker naar beneden zuigen, wordt
onmiddeliyk verslonden door de gre
tige Diesel-motoren.
Deze vraatzuchtige monsters geven
daarvoor in bun ondankbaarheid
slechts hitte terug, zware, drukkende
hitte, bezwangerd met een verfiöhrik-
keiyken oliegeur, die nu door alle
ventilatoren in een kringloop door
alle ruimten-gezweept wordt. Ver-
frissching kan zoo'n ventilatie niet
meer brengen. De lucht in de boot
is bovendien verzadigd met eem fan
tastisch beogen graad van vochtigheid.
Men gelooft er niat meer te kunnen
ademen en ziet gelaten of met
galgenhumor het oogenblik tegemoet,
waarop men visch wordt. Bij de
gesloten luiken verzamelt zich overal
in het potdichte schip zweetwater,
dat in -de "hitte weer verdampt, alles
doornat maakt en doet schimmelen.
Alle laden en deuren van de kasten
zetten uit en klemmen. Daarbij komt
het natte goed, waarmede de wacht
van den toren verschijnt en dat de
geheele boot verpest.
Men kan zich geen voorstelling
maken van de atmosfeer, die lang
zamerhand onstaat, van de belsche
temperatuur, die in de boot broeit.
Wy hadden in den Golfstroom een
temperatuur buiten van 28 graden
Celsius. Zoo warm was reeds het
water om ons. Frissche lucht komt
niet meer binnen en in de machine
kamer ratelen en hameren als razend
twee motoren elk van zes eylinders.
De kracht van hun explosies aliDgeren
zy in de wervelende schroefgolven,
met gloeienden adem stooten zij de
verbrandde gassen uit de pypen. Maar
de gloed van voortdurende verbran
dingen biyft in de eylinders en deelt
zich mede aan de geheele, van olie
druipende stalen omgeving. Een den
adem beklemmende wolk van hitte
en oliestank gaat van de machines
uit en verspreidt zich over het
geheele schip. De temperatuur steeg
in deze dagen tot 63 graden Celsius.
En in zoo'n hel leefden en werkten
ischen. Steunend draalden de
mannen, die vry hadden, zich in hun
kooien. Aan slaap was nauweiykste
denken en wanneer er een zoo ver
was, dat hy kon insluimeren, dan
wekten hem de onophoudeiyk van het
voorhoofd in de oogen loopende
zweetdroppels tot nieuw ellende. Het
lijkt bijna op een verlossing, wanneer
de acht uur rust voorby zijn en de
nieuwe wacht hem in de centrale of
bij de machine roept. Maar nu begint
hpt gemartel eerst. Slechts in hemd
en onderbroek gekleed staan de man
nen op post, om het voorhoofd een
doek gebonden, opdat het zweet niet in
de oogen zal komen. Het bloed gloeit
en raast in de slapen, als een koorts
kookt het in alle aderen. Slechts met
de uiterste inspanning van den wil
gelukt het bet lichaam, dat van het
zweet druipt, te dwingen tot mecha
nische dienatpreatatie en het vier
uur uit'te-houden.
En hoe lang zal dat nog uit te
houdeh zyn In die dagen heb ik het
dagboek niet meer by gehouden en
vind slechts de opmerking: Hooger
mag de temperatuur niet meer wor
den, anders kunnen de mannen het
in de machinekamer niet meer bol
werken. Maar zy hebben het klaar
gespeeld, zy hielden stand als helden,
zij deden hun dienst uitgeput gloeiend,
met zweet bedekt, tot het centrum
van den storm achter ons lag, tot
het daar buiten opklaarde, tot de zou
door de "wolken brak en de afnemende
zeegang het gedoogde de luiken weer
te openen.
Toen- stegen zij op uit hun hel.
Bleek, druipend van olie en onder
het vuil kwamen zij in het daglicht
en verheugden zich over de zon, alsof
zy deze voor den eersten keer zagen
schynen.
VAH 1 TOT 4 REBELS 30 CENT,
IEDERE REGEL MEER 7 CENT,
WORDEN ALLEEN TEGEN V00R-
UITBETALING GEPLAATST.
FEUILLETON.
Doob c. n. en a. m. williamson.
VEBTAALD DOOB
w. J. EN H. A. C0RNELIS8EN.
46.)
„Maar is dat dan niet hetzelfde?"
„Neen, het is duizendmaal meer.
Het beteekent op te geven alle vreug
den der eeuwigheid. Want wy hebben
geleerd te gelooven, dat wanneer het
hoofd van een man van zyn lichaam
ls gescheiden, dit hoofd alleen naar
het Paradys gaat. zyn ziel is ge
schonden en verminkt. En alle hemel-
sche genietingen zyn het ontzegd.
„Hoe verschrikkeiykriep het
jonge meisje uit. „Gelooft gy zoo iets
werkeiyk
Maieddine vreesde, dat hy een mis
slag had begaan en dat zy hem voor
een barbaar zou houden. „Ik ben
moderner in myn denkbeelden dan
myn voorvaderen," zei hy. Alleen,
ik mag dat niet erkennen tegenover
een Roumia, want daarmede zou ik
tekort doen aan myn eerbied voor
den Islam. Maar, wees er zeker van
Roos van het Westen, wanneer ik
het geloofde, zou ook ik myn hoofd
willen geven voor de vrouw, die ik
liefhad."
En terwyl Maieddine dit zeide zag
hy naar het meisje op met een blik,
waarvan de beteekenis zelfs voor
Victori&'s onschuld byna niet verbor-
kon blijven. Doch onmiddeiyk
schoof zich het beeld van Saidee, haar
zuster, tusschen zijn oogen en de
hare, en plotseling van onderwerp
veranderend vroeg ze
„Hoeveel dagen zal thans nog onze
reis duren?"
Maieddine's gelaat betrok. „Ver
veelt u nu reeds onze nieuwe wyze
van reizen, dat gy my thans een
vraag doet, die gy my nog niet hebt
gedaan, sedert wy uit Algiers ver
trokken
„O neen 1" stelde zy hem geruBt.
.Volstrekt niet. Ik geniet. Maar
ik heb u die tot nu uog nimmer
willen doen, omdat ik dacht, dat gij
uw geheim wildet bewaren, tot alle
mogelijkheid van eenige aanraking
met Europeanen voorbij was. Gij ver-
trouwdet my niet volkomen, en ik
kon dat begrypen. Thans zou ik met
niemand meer, ook al wilde ik, kun
nen spreken".
„Zyt gy dan zoo ongeduldig naar
het einde?" drong hy.
„Niet ongeduldig, ik gevoel my ge
lukkig. Maar toch zou ik de daggen
willen tellen, om eiken avond te
kunnen zeggennog 2oovele mitien
zal de zon opgaan en dan zal ik myn
zusier zien 1"
„Npg vele malen zal de zon mo-sten
opgaan en ondergaan," zei Maieddline,
thans niet zonder norschheid.
„Maar gy hebt my gezegd, toen
;y mij over de reis voor het uerst
ïebt gesrokenbinnen een vee rtien
dagen zult gy, naar ik hoop, uw
vrienden bericht kunnen zenden
„Wanneer ik u gezegd had, dat de
reis langer zou duren, zoudt gy dan
ook met mij gegaan zyn Ik geloof
het niet. Gy hebt gezegd, dat ik u
niet geheel vertrouwde. Maar hoeveel
te minder hebt gy my vertrouwd 1"
„Ik heb u volkomen vertrouwd.
Zou ik my anders zoo geheel in uw
handen gegeven hebben?"
„Wellicht zyt gy daar thans van
overtuigd, nu gij my en Lella M'Barka
kent, en nu gy hebt geslapen in de
tent van myn vader en inde woningen
van myn vrienden. Maar in uw oogen
heb ik, toen ik u voor het eerst over
de reis sprak, een twijfel gelezen,
dien gy alleen terug drongt, omdat
gy op dat oogenblik geen anderen
weg zaagt om uw zuster uit te vinden
dan door my. Ik wenschteu tot haar
te brengen, om uwèntwil, en om
harentwil, ofschoon ik haar gelaat
nooit heb aanschouwd en nooit zal
„Waarom zegt gynooit zal
viel hem Victoria hier snel in derede.
Het bloed steeg Maieddinne in een
donkeren blos naar het hoofd. Hy had
ten tweeden male een misslag begaan.
„Dat was maar by wyze van zeggen,"
trachtte hy zich te redden.
„Gy bedoelt toch niet, dat zy is
opgesloten en dat het geen man ver
oorloofd is haar te zien?
_,Ik weet niets. Gy zult alles zelf
uitvinden. Maar gy waart zoo ver
langend haar weer te zien, datlk het
niet over my verkrijgen kon uw moed
en uw hoop wellicht te breken, door
u te zeggen, hoe lang de reis zou
kunnen duren. Vandaar myn uit
vlucht. Kunt gy het my vergeven,
wanneer ik u thans zeg, dat wij nog
vele dagen zullen moeten reizen vóór
wy ons einddoel bereiken
„Ik' moet u wel vergeven," zei
Victoria met een zucht. „Gy hebt
veel voor my gedaan. En dikwijls
lig ik 's nachts wakker en bedenk,
hoe ik u alles vergelden zal."
„Wanneer wij aan het einde van
onze reis zyn, zal ik u zeggen, wat
gy voor myn geluk kunt doen," zei
Maieddine met zachte stem, als sprak
h|j tot zichzelf.
„Kunt gij my dan wellicht ver
tellen, naar welke plaats wy gaan
vroeg Victoria, alsof zy zyn laatste
woorden niet had gehoord.
Maieddine zweeg eenige oogenblik-
ken. Toen zei hy langzaam: „Hetis
myn noodlot u alles te moeten wei
geren maar het staat mij niet vry
het geheim te vertellen, zelfs niet
aan u."
.Het geheim 1" herhaalde zy. „Maar
gy hebt het vroeger nooit een geheim
genoemd! Bedoelt gy mlBschien het
geheim van Cassim, den man van
mijn zuster?"
„Cassim ben Halira heeft opge
houden te leven."
Victoria stootte een 'kreetuit.„Dood I
Maar gy hebt mij ii i het geloof ge
houden, dat hy, in v reerwil van alle
geruchten, nog leefd e 1"
Ik kan ook dit u. niet uitleggen,"
Maieddine. „Ma ar aan het eind
zult gy alles weten, nok waarom ik
zwijgen moest."
„Maar myn zuster smeekte het
meisje. Er is toch geen geheim met
haar? Gy hebt toch niets van Saidee
voor my verborgen gehouden?"
„Gy hebt myn -woord, dat ik n zal
brengen daar waar zy is. Eens hebt
gy my uw vertrouwen gegeven. Geef
het mij nogmaals."
„Ik heb het u nitet ontnomen. Gy
hebt het behouden,"* zei Victoria. Maar
een gevoel van angstige vrees was
over haar gekomen.
HOOFDSTUK XXIX.
Den volgenden dag was het zeer
heet. Zoover het oog zag was een
onafgebroken hitte boven het gloeiende
zand. De vliegen, in dichte zwermen
de kleine karavaan volgend, waren
een ware plaag. Victoria begreep
alleen niet hoe zy midden in de
woestijn konden leven, mijlen ver van
elk huis, mylen van eenige nomaden-
tent en terwyl elke vegetatie zoo goed
als ontbrak, behalve een heel enkele
struik of een paar eenzame gourds,
wier Waderen de' Arabieren gebrui
ken tegen den beet van schorpioenen
Herhaaldelijk wasde karavaan dezen
dag. gekomen langs beenderhoopen,
sommige reeds verbleekt als tot oud
ivoor, andere nog bloedig rood, ge
tuigend van-drama's, die zich langs
den weg .hadden afgespeeld. Victoria
had van deze droevige sporen er ech
ter geen enkele gezien. "Want telkenB
wanneer de karavaan er weer een
naderde, wist Maieddine haar aan
dacht in andere richting af te leiden.
Want hy wilde, dat zy zyn woestyn
lief zou krijgen.
Dien middag, by het kampeeren
voor het middagmaal, had Maieddine
reeds gelegenheid te getuigen van de
-zorg; waarmede hy de reis had voor
bereid. Op bet menu verschenen ach
tereenvolgens kfpin gelei, room-kaas,
amandel-taart en sinaasappelen en
ys-koud spuitwater, koel gehouden in
natte dekens. Victoria: maakte hem
er een compliment over, en zeide,
dat hy zeker een tamme -djiun tot
slaaf moest gehad hebben.
„Wacht tot den avond," zei hy,
„wellicht kan ik u dan iets laten
zien, dat u nog meer genoegen
zal doen." Doch hy was verrukt over
haar vriendelijke woorden en liet haar
water drinken uit het glas waaruit
hyzelf had gedronken. Dat was, vol
gens Arabische gewoonte, debezege
ling van het contract, dat zy den
vorigen avond hadden gesloten, zei hij.
Dien avond toen een speciale kok,
welke Maieddine van zyn vader, den
Agha, had medegekregen, den avond
maaltijd gereed maakte, wandelde
Victoria alleen een eind weg van het
kamp. Maieddine was gaarne met
haar medegegaan, doch hy gevoelde,
dat hy beter deed haar zyn tegen
woordigheid niet op te dringen, wan
neer zij met haar gedachten alleen
wilde zyn.
Victoria gevoelde het, dat deze
woestyn niet was, zooals zy zich die
in haar droomen had voorgesteld.
Arabieren zeiden, dat wie in de
woestyn was, zooals zyn geheele ver
leden vergat, doch haar was het juist
alsof het verleden met te grooter
kracht zich opdrong in deze wyde
ruimte, waar zooveel tyd tot denken
en peinzen bleef. En het was haar
of zy starende in den oneindigen
horizon iets zou kunnen begrypen
van het groote mysterie, dat z(j zelfs
in haar droomen nog slechts vaag
had vermoed. De onmetelijkheid der
woestyn voor haar deed haar geest
als in vogelvlucht iets gevoelen van
hetgeen de eeuwigheid was.
Lang bleef het jonge meisje zoo
staan, met haar peinzenden blik de
schaduwen doorborend, die in den
avond over de woestyn vallen, en
trachtend het leven van haar te zien,
die daar ginds, heel ver, op haar
wachtte
Zy was er Maieddine dankbaar voor,
toen zy naar het kamp terugkeerde,
dat hy haar met haar gedachten alleen
had gelaten, en waardeerde zyn kiesch-
heid.
„Waart gy gelukkig alleen vroeg
hy.
„Ik was niet alleen."
Hy begreep haar. „Ik weet wat gy
wilt zeggen. De stemmen der woestyn
hebben tot u gesproken, van het my
sterie dat zy alleen kennen; de
stemmen, welke alleen hy hoort, die
met zyn geheele ziel luistert"
„Hoe wonderiyk, dat gy onder woor
den kunt brengen, wat ik nog slechts
als een vage gedachte in myn geest
had I"
(Wordt vervolgd.)
