Gaat niet naar Indië
HERMAN NYPELS,
Erdal
Klierdruppels en Pillen
THEE
E. Brandsma.
Vereeniging v. Vrouwenkiesrecht. Afd. Oen Heider.
Dansclub T.O.P.
SPOORSTRAAT 41 - HELDER.
iRBAt;
Zijn Uw handen
ruw of met kloven?
Kloosterbalsem
REKENING-COURANT.
DE HELDERSCHE BANK.
„CASINO"
Op Dinsdag 13 Februari a.s. Openbare Vergadering
Kennisgeving.
Advertentlën
Soirée
Zaterdag 17 Februari a.s.
THEOSOFISCHE VEREEHIGING
S. HERSCHEL,
OUDE KUNSTGEBITTEN
en PLATINA.
■M-
►STËKJ
De
onwilligheid
Nu komt het er op aan
Binnen 3 dagen
's avonds 8 uur.
Opgevoerd zal worden: Op den goeden weg.
Tooneelspel In 3 bedrijven.
Muziek (viool en plano) door den HeerG. S. en Mej. R. N.
Inwisseling der steunbons. Een dansje na.
Entrée naar verkiezing, minimum 16 cent, plus sted. bel.
LEDEN desgewenscht vrijen toegang.
De Vice Admiraal, Commandant
der Marine, tevens Commandant der
Stelling van den Helder,
GELET OP
a. de Koninklijke Besluiten van
11 Februari 1915 No. 86 (Staatsblad
No. 81) voor zoover betreft het in staat
van Beleg verklaarde watergebied
behoorende tot de Stelling van den
Beider, 20 Augustus 1915 No. 29
(Staatsblad No. 875),
b. art. 28 van de wet van 23 Mei
1899 (Staatsblad No. 128),
- c.' de Berichten aan Zeevarenden
van 1 Augustus 1914 No. 181/1684 en
van 15 November 1916 No. 185/1644,
OVERWEGENDE:
dat bij is belast met het militair
gezag in de watergebieden genoemd
in de Koninklijke Besluiten ala onder
a. aangegeven,
HANDHAVENDE
het bepaalde, bij z(jne kennisgeving
van 12 Februari 1916 (Staatscourant
16 Februari 1916 No. 39), van 25
Februari 1916 (Staatscourant 5 en 6
Maart 1916 No. 55) en van 5 Juli
1916 (Staatscourant 6 Juli 1916 No.
157), verbiedende het bevaren van
dé in die kennisgevingen aangegeven
gedeelten van het. Schulpengat, van het
Éoomkensdiep en van den Vliestroom,
BEPAALT
dat het in- of uitloopen en het
bevaren van de zeegaten van Texel,
Terschelling en Ameland alsmede van
het Friescbe zeegat voor alle vaar
tuigen met uitzondering van die
in dienst van het Rijk en van Neder-
landsche visschersvaartuigen welke
uitsluitend door zeilen kunnen worden
voortbewogen verboden is, tenzij
begeleid door een marinevaartuig dan
wel indien daartoe eeoe bijzondere
vergunning van het militair gezag is
verkregen.
Overtreding van de b\j deze kennis
geving vastgestelde bepalingen wordt
ingevolge artikel 4f der Wet van 28
Mei 1S99 (Staatsblad No. 126) gestraft
met hech'enis van ten hoogste drie
maanden.
•SLAAT
dat deze zal worden afgekondigd
door aanplakking, door opname in de
Nederlandsche Staatscourant alsmede
door plaatsing in plaatselijke bladen.
•«geven te den Helder den 6on
Februari 1917.
De Yice-Admiraal voornoemd,
TEN CATE.
welkt ui 10 uur ditner
gens tg den dag van uitgifte
dar CMrant warden bezorgd,
blijven tet bat volgend num
mer liggen.
op
Zaalopening 7 uur. Aanvang 8 uur.
INTROOUCTlE's te bekomen Woensdag
avond van 8 tot 10 uur in „TIVOLI".
HET BESTUUR.
W. B. Fricki-Loge, Sluisdijkstraat 54.
Openbare Vergadering
Dinsdag 13 Februari 1917.
Spreker
de Heer W. G. v. d. MEER.
Onderwerp
„Opper-Mensohen".
Aanvang 8 uur, Entrée 10 cent.
Speciaal adres
veor OVERHEMDEN naar maat.
OVERHEMDEN met piqué borst
f 3.00, prime kwaliteit.
KONINQSTRAAT23,
Been OEN HOOGSTEN PRIJS voor
HACAZXK
der dienstboden door het lange
werk bij het schoenpoetsan
totaal verdwenen sedert het Qe-
bruik van schoencrême
l"vVv
twBrt geel bruin.
Al.ro verkrijgbaar tgg.n 17 V. o.nt» da BROOTE doos SI an 12»/, c.nts de doos S 6
van Dr. E. Hoekstra, in leven
te Schagen, worden
met succes legeu alle voorkomende KLIER- en BLOEDZIEK
TEN gebruikt.
Verkrijgbaar f 1.50 per flacon of doos te Den Helder bij:
A. TEN KLOOSTER, Keizerstraat 93;
G. HAAGEN te Deo Burg, Texel, bijJ. PH. BAKKER,
en tegen inzending van postwissel ad. f 1.50 door
Apotheker HENRI SANDERS, Rokin 8, A'dam.
uw weerstandsvermogen te bewaien en uw zenuwkrachten te versterken.
Er wordt veel van uw kracht gevergd in dezen zwaren tijd en by velen
komen reeds de verschijnselen van zenuwzwakte, neurasthenie en zenuw
achtigheid. Slapeloosheid, vermoeidheid, moedeloosheid, hoofdpijn, angst
zonder bepaalde oorzaak, gebrek aan lust en aan energie, zijn zoovele ver
schijnselen die dikwijls de voorboden zijn van erger. Nu komt het er dus op
aan, in tij (Is het echte middel te kiezen, dat deze beginnende neurasthenie
niet verder laat voortwoekeren. Met vertrouwen raden wij ude SANGUINOSE
aan, die door honderden, doktoren en'leeken, bevonden is een uitnemend
versterkingsmiddel bij bloedarmoede en algemeene verslapping.
SANGUINOSE kost f 1.50 per flacon; 6 fl. f8.-; 12 fl. f15.-.
Tweemaal per dag een eetlepel is voldoende.
Probeer het - eD gij zult spoedig de gunstige gevolgen bespeureu.
Houdt het vol, en de gevreesde, ondermijnende neurasthenie wordt
overwonnen. Gy wordt flink en levenslustig als voorheen!
WACHT U YOOR NAMAAK.
VAN DAM Co., De Riemerstraat, 2c/4, Den Haag.
Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten.
Te Helder bij Alb. ten Klooster, Keizerstraat 93; te Texel, Den
Burg, J. Buis; Oosterend, G. Dros; Oudescbild, Joh. Dros.
is men weer friseh en opgeknapt door
het gebruik van de Kruiden van Jacoba
Maria Wortelboer van Oude-Pekela.
Slechts .40 cent het pakje, bij Drogisten
en Winkeliers.
alvorens een prijscourant van complete
INDISCHE UITRUSTING
te hebben aangevraagd, bij:
LEVERING ONDER GARANTIE.
M£«
Neemt dan dadelijk uw toevlucht tot-den
veelgeroemden Kloosterbalsem, welke uw
handen spoedig Jenig, gaaf en glad kan
maken, beter bestand tegen ruw werk, water
en guur weder. De Kloosterbalsem bijt niet,
stilt de pijn en zuivert.
Geneest dus uw handen met Kloosterbal-
sem zooals de heer P. PIETERS landbouwer
te St. Laurens (Z). Deze heer verklaarde:
„Mijn handen waren ruw en vol kloven,
„zoowel van binnen als van buiten-, ten
„slotte zoo erg, dat mijn handen voortdu
rend bloedden, ondragelijke pijn deden en
„ik ze niet meer kon gébruiken. Toen werd
„mij de Kloosterbalsem aangeradenwelke
„onmiddellijk de pijn verzachtte. Met den
dag werden mijn handen zachter en leniger,
„de kloven verdwenen, daar zij als het ware
„met een nieuwe huid overdekt werden.
„Eén potje Kloosterbalsem was reeds vol-
„doende mijn handen geheel te genezenDe
veel geroemd huismiddel bij wonden,
brandblaren, kneuzingen, huiduitslag,
winterhanden en -voeten, rheumatlek,
stramheid, spit In den rug, splerver*
rekkingen en aambeien.
Prijs per pot van 20 gram 45 cent, van 50
gram 85 cent, van 100 gram f 1.30, van 250
gram f 2.50. Alom verkrijgbaar. Eiacht rooden
band met onze hand teekening: L. I. AKKER,
Rotterdam.
Wij openen rekening-courant
en chequerekening met koop
lieden, winkeliers, landbou
wers en particulieren. - -:
Het oude, voortreffelijke merk!
LIJST «an Ingekomen en vvtrokken pnrennen.
Naam
Adriasasa,
L. Snellor,
H. T Commelter,
l. Bakker,
T. M. Slinger,
Kleian,
Beroep
ben. agent v. politie,
godsdie astender ws.
ftwartlerm.,
werkman,
sergeant-kok,
korporaal
v. d. Knoop v 8aeteren, zonder bexeep,
do Vries-Snel, zonder beroep,
de Beer, marinier.
de Jonge, matroos timme
W. BSjla&rd, matroos le kl.,
V7. BrulJn, bankwerker,
A. AutonisBO. stoker le kl.,
I. C. Bronsveld-Tol, zonder beroep,
HoUdecrük, suikerbakker,
1. Kramer, schipper,
l. B. J. Prakker, adj. Insp. Bel,,
I. E. Knlderv-Pa^teunlcg, zonder beroep,
L.SietiBema-ïfaUekaas, zonder beroep,
V. Klaver, werkman,
V. A. Blom-Twellng, zender beroep,
t. Linders-Kerkhof, zonder beroep,
I. Noordevbos, ambt. H.S.,
l. J. ETojjblom, schilder,
I.L.Mohlmann Stoffens, zonder beroep,
1. v. d. Heijden, drukker,
I B.ZMuring-Lamans, zonder beroep,
i. Hlldersheiia, bakker.
Smeding, klerk H.IJ S.,
I. Benmer. opper mach-drijver,
I. B. Ruisbroek, sergeant schrijver,
TROKKEN.
Woonplaats
Westgrachb 76,
Kanaalwog 61,
Molenstraat 20,
Jan In Veltetraat 114,
Tuinstraat 27,
Eminaslraat 27,
2e Dijkweg 6,
Keizerstraat 46,
le Vroonstraat 65,
Brakkoyeldwog 2,
Cornelis Ditostraat S,
Bloemstraat 6,
Kroonstraat 11,
Djjkstraat 10,
Breewaterstraat 4,
a/b. 4 gebroeders,
Kouingstraatll3,
Plet HoinaprSat 17,
Achterstraat 07,
Breestïaat 83,
Kuiperstraat 10,
Pabrieksgraclit 16,
Kanaalweg 116,
le Scbagendw.str. 12,
Buitenhaven 37,
Polderweg 8,
Hartenstraat 6,
Koningstraat 110,
Koniugdw.straat 88a,
Wolholminastraat 106,
Kanaalweg 120,
Naar:
O. Beijerland.
Amsterdam.
Wieringen.
Hellevoetaluis.
Amsterdam.
Haarlem.
Tjllatjap.
Schiedam.
Amsterdam.
Amsterdam.
Wormerveer.
Amsterdam.
Voorburg.
Alkmaar.
Amsterdam.
Rotterdam.
Amsterdam.
Rotterdam.
Alkmaar.
O.enW.Stmhurg.
Amsterdam.
Hilversum.
Haarlem.
Haarlem.
Deventer.
Rhecten.
Groningen.
Zaandam.
Amsterdam.
Delft.
Beloof:
Oer. K.
Ned.-Herv.
R.Cath.
H.-Luth.
Ned.-Herv.
R.Cath.
Ned.-Herv.
R.-Cath.
Oer. K.
Ned.-Herv.
Oeen.
Ned. Herv.
R Oath.
Ned, Herv.
R.-Cath.
Ned.-Herv.
R.-Cath.
N.-IaraMit.
Ev.-Luth.
Ned -Herv.
R.-Oath.
BINNENLAND.
Diefstal van een péstzak.
Gelijk reeds met een enkel woord
werd gemeld, zijn dezer dagen ge
arresteerd. de daders en medeplich
tigen van een diefstal van een postzak
op het perron van het Holl: Spoor
station te 's-Gravenhage.
De diefstal werd den 30en Januari
gepleegd, maar eerst den 3en Februari
kwam de zaak ter keDnis van de
Haagsche recherche.
Omtreut dezeo diefstal, die een der
brutaalste postdiefstallen is, welke
ooit door de Haagsc'ne recherche
werden behandeld, kan thans het
volgende worden gemeld.
Op bet perron, richting Amsterdam,
stond een perron wagen van de post
gereed met een negental postzakken,
waarvan één, voor Leiden bestemd,
tevens een dépêche met waardevollen
inhoud bevatte, welke bestemd was
voor Amsterdam en die in den trein
door den besteller uit den zak moest
worden genomen, voordat deze te
Leiden zou worden uitgeladen.
Dezo -zak met de dépêche bleek
volgens de op 3 Februari
aangifte gestolen.
Een der inspecteurs van de
sehe recherche herinnerde zich, dat
bij zijn vader op een kweekerij woonde
een gewezen brievenbesteller, die bij
de post niet al te beat stond aange
schreven op het gebied van eerlijkheid.
De bedoelde inspecteur begaf zich
daarheen en vond den 6an Februari
's ochtends vroeg in een loodsje bij
de woning staande tegen den poot
van een stoel een brief, waarvan de
enveloppe afgestempeld was. op 30
Januari 1917 tusschen 4-6 uur n.m.
en bestemd voor Wormerveer. In
een portefeuille van den verdachte
werden vier postzegels, van 1 cent
op één rijtje naast elkaar en één
van 5 cent gevonden, een feit, waarin
een zij het ook zwakke aanwijzing
werd gezien-, daar uit een der uit de
dépêche gestolen brieven 4 postzegels
van één cent aan één strookje en
één van vijf cent werden vermist.
De man werd daarop gearresteerd
en in Den Haag onder politiebewa
king gesteld. Uit het verdere onder
zoek bleek, dat hij veel omgang had
met een postbeambte, een treinbe
steller, die den bewusten avond dienst
had gehad op het station. BD een
huiszoeking werd een bedrag gevon
den van ongeveer f 400.
Voorts bleek, dat een ander per
soon, die eveneens met den verdachte
omgang had, in een nachtkroeg een
bankbiljet van f 1000 had gewisseld,
Se politie slaagde er weldra in, deu
man op te sporen. Deze hield even
wel vol niets van den diefstal te
weten. In het geheel was men dus
op het spoor van twee der vier ver
miste bankbiljetten van-f 1000.
De anderen legden een volledige
bekentenis af.
Volgens de aangehoudenen zou het
drietal des Maandags te voren hebben
overeengekomen, den diefstal te
plegen. Eerstbedoelde zou met
regenjas over den arm op het perron
komen en den beambte, die dien dag
dienst had, volgen zonder t9 laten
bemerken, dat er tusschen beide een
afspraak bestond.
De beambte, die dienst had op het
perron richting Rotterdam begaf zich
met zijn perronwagen, waarop eenige
postpakketzakken, naar het andere
perron, waar de wagen met de post
zakken, bestemd voor den trein van
6.17 n.m. door de bestellers onbeheerd
was gelaten. Hij nam toen den zak,
waarvan hü wist, dat er zich de
Amsterdamsche depêche in bevond,
van de onbeheerde wagen en gooide
hem op zijn eigen wagen, waarmede
hij het perron afreed tot bij het
spoorwegtelegraafkantoor. Hier nam
hij den gestolen zak van den wagen,
liep er, op den voet gevolgd door den
gewezen brievenbesteller, mee naar
beneden de trap voor den ingang
bestemd af. In een soort nis, gevormd
door een naast de trap loopende oprit,
werd de zak overgenomen, die de
verdachte in zijn daarvoor meege
nomen regenjas wikkelde en er toen
de trap weer mee opliep, nadat de
beambte hem had gezegd„Je moet
de depêche voor Amsterdam hebben
de rest is waardeloos".
De man verliet daarop het perron,
begaf zich onmiddellijk naar Voor
burg, waar hij den zak op den grond
uitstortte, zich meester maakte van
de in de depêche zijnde waarden. Hü
pakte toen alles weer in den zaken
verbrandde zak met inhoud in een
der drie vuren, die in de broeikassen
branden. Hfl 'zag echter den steil tegen
den tafelpoot staanden brief, die aan
de politie zulk een belangrijke aan
wijzing voor de verdere nasporingen
in deze zaak verschafte, over het
hoofd.
De eerste verdachte begaf zich
daarop met de geldswaarde naar Den
Haag, Amsterdam en Rotterdam,
waar hij ze gedeeltelijk verzilverde.
Moord.
Te Havelte is Zaterdagavond laat
in hare woning op afschuwelijke wijze
vermoord gevonden Geertje Doggen,
vrouw van Hendrik van' den Berg.
Uit de situatie van het vertrek was
duidelijk op te maken dat een hevisre
worsteling aan den moord is vooraf
gegaan. Alles lag overhoop. Ook de
waterketel scheen van de kachel ge
grepen te zijn. Toen men het slacht
offer vond was de man, waarvan de
vrouw langen tyd gescheiden heeft
geleefd, maar bij wien zij thans weder
inwoonde, niet in huis.
De polite heeft direct de alleen
staande woning afgezet en stelt een
uitgebreid onderzoek in. Een paar
jaren geleden is dezelfde vrouw ook
duchtig met het mes bewerkt, waar
door ze in een ziekenhuis te Zwolle
moest worden opgenomen.
Diefstal.
Een soldaat in het kamp van Zeist,
bezig zijnde met het uitgraven van
een konyn, vond ter plaatse onder
den grond verborgen een hoeveelheid
nieuw achoenenleer ter waarde van
f 300. Vermoedelijk was een en ander
uit het kamp gestolen en tijdelijk
verborgen.
Een firma in pelterijen, op de Noord-
blaak te Rotterdam, heeft aangifte
gedaaD, dat uit haar winkel op klaar
lichten dag zyn gestolen, nadat door
den dief de electrische schel waa uit
geschakeld, verschillende bonten,
kragen, pelerines enz. tot een ge
zamenlijke waarde van ruim f2000.
INGEZONDEN.
IJsfaasten op het Baaaln.
Geachte Redactie!
Na afloop der Ijsperiode een kort
woord van hulde aan de organisators
van de ijsfeesten der vorige weker,.
Een ieder, die genoegen vindt in
deze gezonde sport is door hen In de
gelegenheid gesteld, te genieten van
prestaties, die wij slechts van andere
oorden kenden.
Wat een moeite, inspanning én tp
zij zich getroost moeten hebben om
ons dit genoegen te verschaffen, kan
ieder zich indenken en zeker ver
dienen zij daarvoor ons aller dank
baarheid.
Dat zij met voldoening op hun werk
terug willen zien en door hun succes
aangemoedigd, zich gedrongen ge
voelen door te gaan op den ingeslagen
weg, zal de wensch zijn van iederen
plaatsgenoot. v: W,
Helder, 12 Februari 1917.
Mijnheer de Redacteur.
Beleefd verzoek ik U veor snier-
staande een plaatsje in Dw veel ge
lezen blad
Nu in dezen benarden tyd besparing
op elk gebied gewenscht en noodig
is, en de gasbesparing zich heeft
uitgestrekt ook tot onz6 »tr*».fc°»rlicfc..
ting, heerscht 's avonds in onze goede
veste een wat men noemt „Egyptische
duisternis", waardoor gevaar voor
ongelukken, als botsingen enz. vol
strekt niet tot het onmogelijke behoort.
Het komt mij voor, dat dit, bezwaar
zonder eenige kosten van gemeente
wege, noch van de zijde van het
publiek voor een groot deel kan
ondervangen worden, indien onze
geachte ingezetenen hierin wildon
medewerken, door hun blinden of
luiken niet eerder te sluiten of hun
zware overgordijnen niet eerder dicht
te doen dan vlak voor het zich ter
ruste begeven.
Bij vele woningen toch heeft men
mat of ondoorzichtige glazen tusschen -
deuren, waardoor het licht wel uit
straalt en toch de onbetibbeiden blik
geweerd wordt. Waar dit niet 't
geval is kan men door het neerlate®
van een wit-, zoogenaamd onder
gordijn, de onbescheidenheid buiten
houden, en, toch do straat, hoe weinig
ook, eenigszins verlichten.
Door een dergelyken niets kosten-
den maatregel verkleint men het
gevaar bij avond op straat en bewpt
hierdoor het algemeen belang een
goeden dienst.
Met dankzegging voor de verleende
plaatsruimte, teeken ik hoogaèhtend.
C. J. BA DABT.
CORRESPONDENTIE.
De afzender van den postwissel,
groot f9.-, verzonden te Amster
dam, 16 Jan. 12—1 u. n.m., gelieve
zich bekend te maken.
Administratie Held. Courant
FEUILLETON.
s. 3
Daar was die geschiedenis met de
brieven, hoe meer hij er over nadacht,
hoe geheimzinniger het werd. ZIJn
schrijftafel was zeer solide - hij
bewaarde er al zijn privé papieren in
en daarom had hij er een slot op
laten maken, dat door niemand
geopend kon worden. De fabrikant
had hem verzekerd, dat niemand het
slot kon aanraken zonder sporen
achter te laten en dat het zelfs
onmogelijk zou zijn er een anderen
sleutel op te laten maken. Tot nu
toe waa niemand aan het slot geweest.
Temple maakte te dikwijls gebruik
van zijn schrijftafel dan dat bij zich
hierin kon vergissen, vreemd genoeg
miste hij niets anders. Hij verwon
derde zich er over, waarom juist deze
speciale brieven er uitgehaald waren.
Ir warén nog andere dingen, welke
de dief even goed voor z'n doel van
chantage had kunnen gebruiken. Hoe
dit ook zij, de brieven waren weg
en Lady Silverdale betaalde op 't
oogenblik een vreeseljjken prijs voor
baar openhartigheid.
Het was bepaald noodzakelijk zoo
spoedig mogelijk den naam van den
schurk te weten te komen, die een
onschuldige vrouw aoo deed lijden.
Phil Temple's hart bonsde en zijn
vuisten balden zich by die [gedachte.
Hij schoof zijn papieren terzijde en
ging het voorkantoor weer binoen
hij moest even wachten, voor htj met
zijn werk verder ging. Hl) had dikwijls
de gewoonte, lang nadat het personeel
weg was, te blijven werken. Zijn
geest was nu te veel vervuld van
Gilray en de angst om Lady Silverdale,
om zich iets aan te trekken van de
manuscripten, welke opgehoopt op
zijn schrijftafel lagen.
Is er iemand geweest? vroeg
Temple.
Een bezoeker, zei de oudste
bediende; hij vroeg om ztjn manus
cript - scheen het terug te willen
hebben.
O, dat is niets nie&ws, zfei
Temple.
Het soort menschen, dat vandaag
inzendt, het de volgende week ge
plaatst wil hebben en een chéque
verwacht per koerende post.
Neen, dat vond ik niet, zêi de
bediende. Hij zei, dat het by vergissing
hier was gezonden; ik maakte uit
zyn woorden op, dat het besteld was
en dat het in een verkeerde enveloppe
was gesloten. In elk geval, ging hij
heftig te keer, omdat ik zijn verhaal
niet vinden kon. Ik vertelde hem,
dat het nog niet doorgelezen waa en
dat u het in uw lessenaar wegge
sloten had. Hij was woedend en zei,
dat hij vanavond terug zou komen.
Zoo, zei Temple, daar moet ik
niets van hebben. Ik hoop, dat je hem
vertelde, dat ik Donderdags na twee 1
uur niemand kan ontvangen. Hoe
zag bij eruit?
O, als een geraamte met lang haar
en een bril met donkere glazen.Een
soort losgebroken dichter van omen
nabij de vyftig. Het leek warempel
wel of het manuscript was van een
tweede „Verloren Paradijs", zoo ging
hij tekeer.
Ik vertelde hem, dat het niets zou
geven, of hij vandaag terug kwam,
maar dat hij denkelijk morgenochtend
even bij u kon komen.
Door al die drukte vergat ik den
naam van het manuscript te vragen,
maar hij gaf mij zyn kaartje, het ligt
op mijn lessenaar.
Een smerig stukje karton, dat or
uitzag alsof het geradeerd was, lag
tusschen Temple's papieren. Het
droogden naam van Edward Seymour
Seaff, 99 Sarsenet Street Londen.
Temple schoof het weg en ging
werken.
Hij werkte aan een stuk door tot
acht uur 's avonds en ging toen vlug
wat eten met het plan terug te komen
en dan tot middernacht door te
werken. Hij werd echter beneden by
de directie opgehouden, en het was
bijna elf uur, voor hij z(jn werk weer
kon hervatten.
Iedereen was weg en de bovenste
verdieping van het gebouw waa zoo
stil, als het graf. Terwijl Temple de
trap opliep, scheen het hem, alsof hij
in zyn eigen kamer iemand hoorde
loopen. Door do matglazen deur kon
licht zien branden.
Dat is vreemd, mompelde Temple.
Ik had er een eed op kunnen doen,
dat ik het licht uitgedraaid heb. Ala
één van het personeel een grap heeft
uitgehaald, dan zal ik ze
Langzaam en bedaard ging Temple
verder en opende zachtjes de deur
aan zyn schrijftafel was een vreemde
bezig de papieren te doorzoeken.
Temple wachtte met ingehouden
adem, stilzwijgend en in doodelljken
ernst.
HOOFDSTUK VII.
Het verzoek van den
schrijver.
Een grimmige lach, speelde om
Temple's lippen. De gedachte dat een
inbreker in het kantoor van een
courant inbrak, vermaakte hem. Dat
was toch wel.de allerlaatste plaats,
waar hy voor zyn moeite beloond
zou worden.
Temple nam zich al-voor er een
artikeltje over te schrijven in de
„Herald" en het als een goede grap
te vertellen in de Pers club.
Hy stond den -dief gade te slaan,
die met zenuwachtige haast in de
papieren rommelde. Hij had al twee
laden losgemaakt, klaarbiykeiyk
zonder resultaat en was nu bezig het
slot van een derde te forceeren met
een primitief soort looper de in
breker scheen werkelijk een beginne
ling in het edöle vak.
Voor zoover Temple kon beoor-
deelen was de vreemde een man van
omstreeks vyftig -jaar, schamel ge
kleed in het zwart met een ouder -
wetschen pelerienjas om de schouders
en een grooten deukhoed op. Zyn
gelaat was half verborgen door een
massa zwart haar en zijn oogen door
een bril. Ineens schoot het Temple
te binnen, wie de man was. Natuuriyk
was het de idioot, die op 't kantoor
was geweest om zyn kostbaar manus
cript te halen. Temple kende het
soort menschen te goed om bevreesd
te zyn, zoo had hy er honderden
ontmoet.
In waarheid had hy geen hooge
opinie van den doorsneeroman
schrijver, er waren natuuriyk heel
veel uitzonderingen, maar over het
algemeen beschouwde Temple het
vak als een hongeriyderBbaantje. De
man was hoogst waarschynüjk niet
exentrieker dan de anderen en hechtte
misschien overdreven waarde aan
zyn werk. Misschien dacht by, dat
de Weekly Herald hem van zijn
talentvol werk wilde berooven.
bozeer was hy in zyn bezigheid
verdiept, dat hy niet bemerkte, dat
hy niet langer alleen was.
- Het geeft u niet, zei Temple
vroolyk. U zult geen enkel voorwerp
van waarde op 't kantoor vinden,
behalve de scharen en postzegels,
die de inzender» by hun manuscripten
voegen. De manuscripten zijn veilig
weggesloten in de brandkast dat
doe ik niet, omdat ze werkeiyk
waarde hebben, maar omdat de schry-
vers er zooveel waarde aan hechten.
Misschien heb ik dat van u ook wel.
Maar de man aan de tafel scheen
Temple's opmerkingen niet te hooren.
Hy keek vlug op en zyn oogen
glinsterden achter zyn brilleglazen,
Temple voelde zich niet op zyn
gemak er waren wel meer vreemde
dingen gebeurd op het kantoor van
een courant en misschien was de
indringer wel gewapend. Hy stond
met zyn handen op de tafel geleund
Temple aan te staren.
Bent u de redacteur, vroeg de
vreemde.
Het is wel niet algemeen be
kend, zei Temple, maar ik ben
hoofdzakelyk verantwoordelijk voor
de courant. En nu, wat kan ik voor
u doen U schynt een zeer orgineel
soort genie te zyn.
Dat wordt meer gezegd, zei hy.
Maar dat komt er nu niet op aan.
Ik kwam hier vanmiddag een
manuscript terughalen, dat uw be
dienden my weigerden te geven. Zy
zeiden, dat zy niet wisten, waar het
was, maar dat is niet waar, mijnheer
Temple. zy hadden het my wel
kunnen geven, als zy gewild hadden.
Dat hebt ;u ze toch zeker wel
izegd, zei Temple.
O, lach er niet om, het is een
kwestie van leven of dood voor my.
jLeven en dood" zei ik, nu, dat is
misschien overdreven, maar in elk
geval toch van het hoogste belang
en het was beapotteiyk van die
menschen om te zeggen, dat ze het
niet konden vinden. Ongetwyfeld hadt
u het toch niet aangenomen het
verhaal is zoo origineel, dat de
meeste redacteuren er niet» van
zouden begrypen.
Ja, we krijgen er veel zoo, zei
Temple, ik zou zoo zeggen, ongeveer
drieduizend per jaar, op alle zyn zo
even schitterend, volgens de schrij
vers. Er is zoo verbazend veel talent,
ziet u, en het ergste is, dat het niet
allemaal geapprecieerd kan worden.
De vreemde maakte een ongedul
dige beweging.
U houdt me voor den gek, zei
hij. Ik heb u uitgelegd, waarom ik
myn verhaal terug wil hebben. Ik
heb my vergist en stak het verbaal
voor u bestemd, in de verkeerde
enveloppe.
Best mogelijk, zei Temple, maar
dan heeft u niet het recht myn kan
toor binnen te dringen. Als ik een
ander mensch wa», had ik u al
lang in handen van de politie ge-
iven.
Weer kwam de wilde glinstering
in de oogen van den vreemde. In
sommige opzichten was hy de ge
wone litteraire fanaticus van het type,
dat Temple zoo goed kende, maar
aan den anderen kant was er iets
sombers en dreigends in hem, alsof
hy een wanhopig mensch was, in de
klem gedreven en niet over-conseien-
tieus om zich er uit te redden.
Ik zal u uw manuscript terug
geven.
Hebt u het gelezen, vroeg ie
vreemde.
(Wordt vervolgd.)
