6 pCt.
Obligatiën
Kunstmatige Bronwateren.
N.V. INTERNATIONALE
COMMERCIEELE BANK
P. GROEN ZOON
Passage bespreking
Effecten
Coupons
Rnkuning-Cnurant
Incasseeringen
Assurantiën
met extra Winstuitkeering
Nutsspaarbank
Verkooping
Strandvonderij.
B. Kampmeijer,
Firma G. JOH. VAN DER LEE.
N. ElSELIN, Kanaalweg 3
DE HELDERSCHE BANK.
terugbetaalbaar einde 1922 tegen 100 pCt.
Vereeniging ter bevordering der
Paardenmarkt te Julianadorp.
GEBRS. LEEN,
„HELDRIA".
T. van Zuylen,
Heldersche Courant
DRUKWERK
C. DE BOER J*
BRIGITTE
gevestigd te 's-Gravenhage.
De lnschri]vlng wordt opengesteld tegen den
koers van 1QO pCt. op
in stukken van f 100.-; f 250.-; f 500.-; en f 1000.-
Prospectussen en insohrljvingsbiljetten op aan
vrage verkrijgbaar ten kantore der Bank, Laan 33.
Polderweg.
GEOPEND:
alleen vooj pensioenen
lederen Woensdag,
n.m. van 7 tot 8l/i uur,
en
lederen Zaterdag,
n.m. van 7 tot O uur,
voor het Inbrengen en afhalen
van gelden.
De LOTEN zijn vanaf heden
te besteilen aan het Hoofd-
depfit, adres: J. SLIKKER Jz.,
Koegras.
De Burgemeester-Strandvonder te Helder
ia voornemeDB ten overstaan van den
Deurwaarder W. BIERSTEKER, te Heldar,
met machtiging van Ged. Staten van
Noord-Holland, op
Donderdag 23 Augustus 1817,
's namiddags 1 uur, in het Verkoop
lokaal aan de Loodsgraoht 21,
to HELDER,
publiek te verkoopen:
21 vatun wijn, 7 vaten rum, 64
klatan margarine, 47 vatan vet, 1
vat los vat, 1 mand-, 1 stuk- en
2 partijtjes vet, 1 vat zeep, 1 vat
aurrogaat-meststof, 1 vat traan, 1
mand koebaar, 1 partijtje en 4 balen
cacaoboter, 1 pak en 1 pakje rubber.
De rubber wordt 'verkocht onder
N.O.T. conditiön.
Alles breeder omschreven bij noti-
tiön op aanvrage btj voornoemden
Deurwaarder verkrijgbaar.
Helder, 8 Augustus 1917.
De Burgemeester Strandvonder
voornoemd,
(w.g.) W. J. VAN NECK, l.-b.
J. K0SSEN, Koegras,
verwacht binnenkort
200.000 kilo dennen-
brandhout van prima kwaliteit,
welke te koop ia voor
f 275 de 1Q.QOO kilo
franco op den wal aan het Groot
Noord-Hollandsch kanaal.
Beleefd aanbevelend,
Uw dw.
J. KOSSEN.
voor
MU- Nederland,
Rottsrdamsche Lloyd
en Amerika-Lijn.
Hoofdgracht 37.
Vak-en Bedrijfskleeding
Banketbakkers
Slagers
Barbiers
Kruideniers
Blauw keper
Blauw keper
Engolsch leeren
Stof- of magazijn
Manchester
buizen.
jassen.
jassen.
jassen.
Jassen.
pantalons.
pantalons.
jassen.
pantalons.
De alom bakende Slagerspantalons.
Schorten. - Slooven.- Mutsen.
SPOORSTRAAT 21 - DIJKSTRAAT 14
Vlrt. d.i fa. LABEMAN en WIBBERMANN,
Amsterdam.
in Brand- en Inbraakvrije-Kluis.
De Kunstmatige Bronwateren van de Firma BOSCH Co.,
te Amsterdam, zijn voor den Helder verkrijgbaar bij de
0F* Vraagt aldaar prijscourant.
Voorradig de soorten
Victoriawater, Apoliinaris, Fachlnger, Emserwater,
Franz Jozef- en Apenta Bitterwater, Vichy en Levleo.
UIT DEN OMTREK.
HAARHERSTELLER.
Beproefd middel tegen het uitvallen
en tot bevordering van den hergroei
vaa 't hoofdhaar, blijkt steeds het baste.
Per flacon 60 cent
Alléén verkrijgbaar bij
Spoorstraat, Coiffeur.
FOTQ'i IK ARTISTIEKE UITHOEK
Reproductiën naar nieuwe
en oude portretten.
LUSTEN IN VERSCHILLENDE DUALITEIT.
T Wij belastenons met
het ineasseeren van
wissels en kwitanties
door geheel Nederland.
Zonder eenlge prljsrerhooging
worden door bemiddeling van het
Advertentie-Bureau van de
advertentiBn geplaatst in alle
Couranten en Tijdschriften.
Moet de advertentie in meerdere
Couranten worden geplaatst, dan
behoeft men slechts één copy te
geven.
Breezand.
Aan school II ie benoemd tot tijde
lijk onderwijzeres mej. J. de Broekert
en tos lijdelijk onderwijzer de Heer
G. Troost, beiden te Den Helder.
Texel, 14 Aug.
Bij het spelen geraakte gisteren,
nabij Dljkmaushuizen, 't zevenjarig
zoontje van dea landbouwer M. in
de diepe dljksloot. 't Knaapje werd
helaas levenloos opgehaald. Een
Ijlings ontboden dokter kon sléchte
dan dood constateeren.
Hötal-Ncutralltelt.
UitLausanne wordt geschreven:
De „Neue Zürcher Zeitung" ergert
zich, over wat het blad noemt „zon
derlinge opvattingen van neutraliteit"
in Weat-Zwitsersche kringen. Eene
Duitache dame toonde het blad eenen
brief Oütvangen van den directeur
der „Sociótó Anonyme des Sources
et dea Grands Hótels te Yverdon,
den heer Oskar Rohrer, en door hem
ondeïteekend. Deze brief luidA als
volgt
.Aangezien onze cliénteele uit
sluitend is samengesteld uit onder
danen der Entente Mogendheden en
uit neutralen, is het ons niet moge
lijk, gasten op te nemen uit Düitach-
laud of Oostenrijk."—
Toen ik den vorigen zomer in een
groot bö:el in den Jura verbleef,
toonde mij de hotelhouder een der
gelijk schiyven, dat hij op het punt
stond te verzenden. Dit is hier in
derdaad de algemeene gewoonte en
ik kon er niets onbehoorlijks inzien.
In deze hotels verblijven, dikwijls
in intiemen kring, FranBche ministers,
staatslieden, hoofdofficieren en hunne
vrienden en verwanten, te Yverdon
o. d. wijlen de heer Preycinet. Ook
verblijven er Fransche, Engelscbe,
Belgische, Amerikaansche dames, die
hare broeders, bare zoons op het
slagveld hebben staaD, of hen er
verloren. Al deze personen wenschen
onder de huidige omstandigheden niet
ia aanraking te bomen met personen
van de overzijde, toch al niet berot-md
om hunnen tact, en zouden en bloc
vertrekken, indien de hoteladaaiuistra-
tie hen niet voor hinderlijke ont
moetingen vrijwaren kan.
Sterker nog, gelet -op de wijze,
waarop de Duitse hers den zeeoorlog,
on ook don landoorlog voeren, zal
het t.e bezion staan, of de gesloten
vrede zoo maar op slag deze om
standigheden zal kunnen wijzigen. Ik
althans geloof er niets van, oor-
doelende naar wat ik hoor van
be'rckk6n personen.
Men kan het betreuren...
elke waarachtige sociale politiek. Men
staart zich blind op de winsten der
maatschappijen, zonder to denken^aan
da reusachtige krachtsinspanningen,
welke voor de ontwikkeling van het
bedrijf Doodig zyn geweest; Da scbr.
noemt het plan eene ontwrichting
van onze volkshuishouding.
Op welk standpunt de schr. staat,
blijkt overigens uit de uitdrukking
.fictie", die hij toepast op de meening
van hen, die het verzekeringsbedrijf
als eene openbare instelling beschou
wen.
Schr. conclusie is dezedat eene
mislukking van het plan Treub, bfi
doorvoering, zeker is, en dat ons land
die mislukking met esn „onbereken
baar gedeelte van zijn welstand" zal
Papierregeiing in Noorwegen.
Het Ncorsche Storting heeft dezer,
dagen een wetsvoorstel aangenomen,
strekkende om den Koning te mach
tigen den prijs vast te steiiorr van
het voor couranten, alsmede voor
school en onderwijsdoeleinden be-
noodigde papier. De hoofdzakelijke
bedoeling van dit voorstel is, om
aan de couranten goedkoop papier
te verschaffen. Vele van de kleinere
bladen zouden anders, op grond van
de ate6ds hooger wordende papier-
prijzen, niet meer kunnen bestaan.
In het oorspronkelijke voorstel had
de Regeering voor zichzelf het recht
verlangd om te bepalen, welke cou-
i anten van de gunstige regeling ge
bruik zouden maken, weike Diet. De
•ppositie hiertegen was echter zoo
sterk, dat de Regeering haar voor
stel op dit punt niet heeft kunnen
bandhaven. In stede daarvan wordt
in het voorstel, zooals het door de
Storting ten 3lotte is aangenomen,
als volgt bepaald.
Geen verbruiker kan verlangen,
dat hem papier tot verlaagden prijs
geleverd wordt in grootere hoeveel
heden dan 50 ton jaarlijks.
Artikel 4 houdt in, dat de in
komsten vermindering,, die voor de
papierfabrieken het gevolg mocht zijn
van de'regeling, vergoed zal worden
op de wijze en in de mate als het
Storting later zal vaststellen.
Overtredingen der wet worden be
dreigd met boeten tot 50.000 kronen
:of hechtenis tot 3ï maanden.
NIEUWE UITGAVEN.
Staatsmonopolie der Brand
verzekering in Nederland, door
A. F. Breedenbeek, brandassu-
rantia-technicus. lat. Uitg-
Yenn. „Messis". Agent H. L. J.
Knijpers, Sloten bij Amsterdam.
Prija 40 cents.
De schr. geeft in deze brochure een
„zaakkundige en practiache" bestrij
ding van het plan van minister Treub.
Hij noemt het „een staatssocialisme
van de ergste soort", in strijd met
Groote Leercursus der En-
gelsche Taal (met of zonder
meester) door F. C. Gysen,
schrijver van de Eagelsche,
Fransche en Duitsche Handels
correspondentie met Nederland-
sche vertaling. - Gebr. Giaauw,
Amsterdam, "Weltevreden 1917.
IJrijs f8.60, geb, f4.24.
De heer Gijsen, wiens drie omvang
rijke werken over Handelscorrespon
dentie wij voor eenigen tijd op deze
plaats aankondigden, heeft in den tijd,
vorloopen tusschen deze uitgave en
heden, niet stil gezeteneen uitge
breide Engelsche spraakkunst is thans
van zyne hand verschenen, en ligt
hier voor ons.
De schr. dringt er, in zijne inlei-
diDg, allereerst op aan deze niet over
te slaan, daar zij een handleiding is
voor den gedachtengaDg die den sa
mensteller bezielde bij zijn arbeid.
Eu zoo lezen wij, dat hjj er allereerst
naar gestreefd heeft zyn werk zoo
modern mogelijk te doen zijn, en
met allerlei „voetangels en klemmen"
die in de praktyk zich voordoen,
het ft trachten rekening te houden.
Het werk is vetdeeld in 5 afdeelingen
de uitspraak, de werkwoorden, de
spraakleer, de oefeningen, de verta
lingen daarvan. Verder is opgenomen
een woordenlijst EDgelsch-Neder-
landsch en omgekeerd.
Beschouwen wij allereerst de uit
spraak. De schr. heeft getracht eene
phonelische reproductie te geven van
de Eagelsche klanken voor hen, die
zelfstudie prefereeren. Uitteraard is,
vooral voor het Eagelscb, zoo'npho-
netische spelling onvolkomende
Eagelsche taal heeft geen enkelen
klinker, die gelijk is aan de Neder
laudsche, en zoo wordt vanzelf dt
wedergave gebrekkig. Toch heeft hij
de klaukteekens zoo goed mogelijk
weten te benaderenin een vooraf
gaande „verklaring", die de leerling
van buiten zal moeten leereü, geeft
hij de door hem gebruikte leekens
en hun benadering weer. Zelf waar-
Bchuwt hy, dat men ten opzichte van
do uitspraak een onderwijzer nóodig
heeft, en dat men zelfs dan nog niet
eene juisto uitspraak krygt zonder
eenige jaren ia Engeland te zijn ge
weest. Dit vooropgesteld kunnen wij
vrede hebben met zijne phonetische
reproductie der uitspraak, al gelooven
wy voor ons niet, dat men zouder
hulp van een Eagelschman of althans
een onderwijzer, die jarenlang in
Engeland gewoond heeft, eene oók
maar eenigszins dragelijke uitspraak
krijgt. Men denke maar eens aan de
struikelblokken th (zacht en scherp),
aan woorden als great, short, bone,
brother, e.d. Echter, de heer Gijsen
vermoeit den leerling nift met tal
looze uitspraakregels, die hij dtie
bladzijden verder toch weer zou zyn
vergeten, en dat is eene deugd van
zyn werk.
De tweede afdeeling bevat aller
eerst de vervoeging van to have, to be,
to shall, en andere hulpwerkwoorden,
verder-de regelmatige werkwoorden.,
Een en ander met enkele regels, en
een vry lange woordenlyst. Ook de
ïydende vorm wordt gegeven; men
vraagt zich af of het wel noodig was
deze vervoegingen zóó uitvoerig te
maken als de schr. deed, daar toch
immers slechts weinige vormveran
deringen in de werkwoordelyke tijden
en personen plaatshebben. Volledig is
het zeer zeker, maar wat noodeloos
omslachtig, te lezen b.v.
am I accused? - word ik beschul
digd?
is he accused? wordt hfi' be
schuldigd?
is she accused? wordt zy be
schuldigd
is it accused? enz.
Ook het wederkeerend, en het on
persoonlijk werkwoord behandelt de
schr., de progressive form, het gerund,
een. en ander met woorden lystjes en
enkele regels etc.verduideiykt. De schr.
geeft eerst een lyst van onregelmatige
werkwoorden, daarna een verdeeling
in klassen met de vervoeging. We krij
gen dus le klasseto burst* burst, burst
enz. 2e klasse(9 groepen: to build, built,
built, to betfd, bent, bent, to bereavo,
bereft, bereft, to bleef, bied, bied,
fo beseech, besought, besought, to
bind, bound, bouud, to clothe, clad,
clad, lo dig, dug, dug, to abidp, afcoJe,
abode), 3a kl. (8 groepèD); eoz. Er is
ongetwyfeld praktisch-iets vooree; e
dergelijke iibersichtliche verdeeling
te zeggen.
Ten slotte de spraakkunst. Wy
kunnen hier niet verder op ingaan
wegens onze plaatsruimte, mogen
echter constateeren, dat ook dit ge
deelte met zorg is behandeld, en uit
voerlg de verschillende onderdeelon
bespreekt. De 4e afd. bevat praktische
oefeningen; de 5e de vertaling hier
van benevens uitvoerige woorden-
Ujsten. Helaas is een groote lyst
errata, hoöfdzakeiyk voor de phone
tische reproductie der uitspraak, noo
dig geweest aan het slot van het boek.
Resumeerend, is het werk serieus
en zoo uitvoerig behandeld als overeen
te brengen is met het praktisch nut
ervau. Wie dit grondig heeft door
gewerkt, is een heel eind op dreef
met het Engelsch.
VARIA.
Hy was verliefd op het meisje.
En op een plc nic reikte hy haar de
suiker aan en fluisterde:
„Hier is de suiker, even zoet als
jij".
Even later nam zy de kans waar,
hem de boter aan te reiken met de
woorden
„Hier is de boter, even week als jy".
Klant (die reeds een geruimen tyd
zit te wachten op het bestelde)„Keil
ner, hoe lang ben je hier in- betrek-"
king
Kellner„Net een week, mynheer".
Klant: „Langer uiet? Dan heb ik
myn bestelling zeker aan een collega
van je gedaan".
Engelsche schrijfwijze.
Een geneesheer vertelt ons, hoe
zich op zyn spreekuur een jongetje
vervoegde met een briefje van zijn
moeder, vragende om wat laxeer-
water.
Het moederlyke briefje luidde
Ren fleachie voor de weese".
De dokter moest er zijn lorgnet
voor schoonmaken, om hieruit to
1 n: W. C.
VAN ALLERLEI AARD
WORDT BAARNE GELEVERD DOOR
Beperkte dienstregeling
Holiandsche Spoor,
vanaf 1 Juli 1917.
Vertrek
Halder
4.31
5.33
•n
Aankomst te
Amsterdam
7.30
na feestd.
8.27 CdS
7.28
sneltrein
9.11
9.17
12.12
12.40
sneltrein
3.00 ggyf
1.20
4.27
3.10
4.12
-snsltrein
S.16 gSSi»
7.11
7.18
sneltrein
9.02
8.05
11.08
Bovendien loopt' een trein op Zon
dagmorgen v. Helder naar Alkmaar
vertrek 6.36, aankomst 7.54.
En op Dondèrdagmorgen een trein
van Helder naar Schagen;
vertrek 7.49, aankomst 8.28.
Vertrek van Aankomst te
Amsterdam Helder
5.32 8.36
8.20 11.30
12.68 3.53
2.10 5.35
4.10 7.06
5.12'ï-SKr 7.06
9.09 sneltrein 10.54
10.25 12.16
Bovendien van Alkmaar naar Hel
der: des Zondagsmorgens, vertrek
9.12, aankomst 10.30, en dageiyks
dea middags, vertrek 4.16, aankomst
6.36 en des avonds, vertrek 10.22,
aankomst 11.38.
FEUILLETON.
DOOR
MARIE HOEFFELMAN.
15).
„Myn vader heeft my verzocht den
eersten dans met haar te doen, ik
moet dus nu meteen by haar blijven
maar laat me den laatsten daDS voor
't souper even op-jouw kaartje in
vullen, dat is eveneens zynwensch;
ik neem er dan nog twee by, dat
zal niet opvallen. Gauw, want daar
komen ze."
Charles vulde snel de drie dansen
op Brigitte's balkaartje in, trad toen
op zyn vader toe, die den Vicomte
en zyn dochter voorstelde.
De Vicomte, een deftig oud heer,
niet groot, met een ietwat gebogen
houding, een kaal hoofd en een dunne,
grijze baard, bleef zich onderhouden
met den gastheer, terwyi Rosalie,
op wier balkaartje Charles den eer
sten dans invulde, by hem bleef.
Zy was een flink meisje met een
knap gezicht en helder-bruine oogen,
die hoogmoedig en onversaagd iu 'fc
rond keken. Een laag-uitgesneden
japon van glanzend rosé satyn om
sloot haar stevige figuur en in het
rossig-bruine, hooggekapte haar schit
terde, evenals "op haar kleed, een
kostbare brillant.
Charles trad met haar op Brigitte
toe, stelde de beide meisjes aan-elkaar
voor, en Brigitte, die door haar byzyn
wat verlegen werd, dankte, voor 't
eerst, 'taan Charles' handigheid, dat
ze geen minder goed figuur maakte.
Ze was een oogenblik verward door
den hoogmoedigen spot, in 't mooie
gezicht van de Vicomtesse.
„Mademoiselle Lebrun is pas sedert
een paar dagen hier," zei hy tot
Rosalie, „en zy stelt zich veel voor
van dezen avond, omdat zy nu Ineens
zal kennis maken met verschillende
familieleden en vrienden van Netty."
Daarop bemerkend, dat zyn vader
hem biykbaar wenschte te spreken,
hy de meisjes alleen.
Rosalie wendde zich tot Brigitte,
die ze een oogenblik oplettend aan
keek. Zy zelve was tot nu toe op
haar bals nog al gelukkig geweest
en door haar houding en manieren
en haar beslist optreden zoo al niet
de schoonste, dan toch de meest op
vallende versehyning. Maar zy moest
nu toch bekennen, dat dit meisje,
wat het uiteriyk betrof, haar in de
schaduw stelde. Zy liet hiervan ech
ter niets biyken
„Mademoiselle Lebrun," zei ze,
„wilt u my wel excuseeren, dat ik u
nog geen bezoek bracht? Maar zooals
Monsieur de Lódoc zooeven zei, is u
eerst sedert eenige dagen Netty's
gast en ik heb er nog geen gelegen
heid voor gehad'. Aanstaande week
hoop ik myn verzuim goed te maken."
Brigitte boog.
„'kRyd nog al eens bij-Netty aau,"
ging de Vicomtesse voort, „we zul
len elkaar dus nog wel eens zien.
Biyffc U nog lang?"
„Ik denk nog een week, Mademoi
selle".
„En dan gaat u weer terug naar
het heeriyke Parys? 't Ia een
voorrecht daar te mogen wonen, 'k
Heb alle moeite gedaan om. myn va
der te bewegen er te biyvenwant
wy woonden er ook, Avenue Fried-
land maar hy was niet af te brengen
van het voornemen, om zyn verdere
dagen te slyten op zyn voorvaderlyk
goed. "Wy wonen nu buiten Bordeaux
op den landweg rechts van la Basfcide.
Een mooi goed, u zult 't zien, als u
by me komt, maar vreeselijk verve
lend. Zonder nu en dan een avond
als deze hield ik 'ter niet uit. U is
zeker al eens met Netty in de auto
naar Bordeaux geweest?"
„Ja, één keer."
„Een lief kind, die Netty, niet waar?"
„Allerliefst, ik houd veel van haar."
„Kent u haar al lang? 'kHoorde
haar uw naam nog niet noemen.
Maar 't is waar, ik woon hier zelf
nog geen balf jaar."
„Neen, Mademoiselle, ikkenNett-y
pas sedert kort, en ik ben nu voor
'teerst bij haar."
„In welkebuurt van Parys woont u?"
„In de Rue Hamelin."
„Rue Hamelin? Die is achter
de Place des Etat.s Unis niet waar
„Ja, Mademoiselle we kunnen nog
jui3t een klein stukje van het plein,
zien, want myn tante en ik wonen
tegenover de Rue Galilóe, die er op
uitkomt."
Brigitte meende een spotachtig
lachje te zien glijden over het gezicht
van de Vicomtesse. De Rue Hamelin
was wel een zeer nette ktraat, ge
legen in een mooie buurt; maar het
was toch wel bekend, dat adel en
rykdom zich daar geen woning zoch
ten.
„Uw tante? Hebt u dus geen
ouders meer vroeg de Vicomtesse.
„Neen, Mademoiselle," antwoordde
Brigitte.
„En vindt u 'tniet stil, zoo alleen
met uw tante?"
„O, neen, want ik heb 't heel druk.
Ik studeer in de Pharmacie en moet
veel colleges loopen."
„Hebt u Charlès de Lédoc hier voor
'teerst ontmoet of kende u hem al
in Parijs?"
Nu werd Brigitte verlegen met
haar antwoord. Ze begreep nog niet
welk belang de Vicomtesse er by kon
hebben zoo nauwkeurig omtrent haar
en haar verhouding tot Charles'te
worden ingelicht.
Gelukkig behoefde ze op de laatste
vraag niet te antwoorden, omdat er
een gewenschte afleiding kwam door
't naderen van twee "heeren.
„Daar komen twee heeren aan,
die zeker wenschen aan u te worden
voorgesteld," zei Rosalie. „Kwam nu
Monsieur de Lédoc maar O, daar
is hy juist."
Charles kwam naar de meisjes toe,
stelde de beide heeren aan Brigitte
voor, waarna bij buigend zyn arm
bood aan Rosalie.
Brigitte, even, keek hen na, en zy
voelde een pyniyken steek in haar
hart. Als hy toch eindeiyk toegaf
aan den wil van zyn vader? Want
Rosalie, die haar hooge geboorte reeds
vóór had, was toch werkeiyk mooi,
ondanks dien spottenden blik in haar
oogen.
Lang tyd om hierover te peinzen
had ze evenwel niet; want een der
beide heeren, door Charles aan haar
voorgesteld, had haar voor den eer
sten dans gevraagd, bood baar daartoe
zijn 'arm. En onder het dansen zag
ze telkens de knappe gestalte van
Charles, Rosalie in zyn armen voe
rend, voorbij zweven. O, hoe ver
voelde ze zich weer van hem af.
Gelukkig was haar cavalier niet
zeer spraakzaam, zoodat hy haar af
getrokkenheid niet opmerkte.
Toen de dans uit was stonden ze
vlak by Netty, die met haar cavalier
op Brigitte toetrad:
„Kom hier. by me zitten, Brigitte,"
zei ze, hem groetend.
Een weinig naar links, in een hoek
der zaal, stond een groep fauteuils
voor een achtergrond van spargroen
en seringen. Hierheen bracht Netty
Brigitte en ze noodde haar uit te
gaan zitten, juist toen Charles en
Rosalie daar ook verschenen. Rosalie,
die Netty nog. niet had gesproken,
zette zich by deze neer, en Charles
plaatste zich by Brigitte.
Hy wenkte den ouden knecht, die
juist verscheen met een zilveren blad
vol- ververschingen en hij hielp de
drie meisjes zich bedienen van de
heerlijke, fijne versnaperingen.
„Netty, wat dunkt je er .van alswy
vieren met den cavalier van Made
moiselle du Guesuoix en dien van
jou samen aan één tafeltje soupeerden,
straks?" vroeg Charles.
„Ik vind 't best," antwoordde Netty,
„en jij, Brigitte? Rosalie? ook na
tuurlijk. Dan komen daarby du Rex,
enZe keek Rosalie vragend aan.
„Ik zal 't genoegen hebbenjte sou-
peeren met je neef MauriceLegrand,'"
antwoordde Rosalie.
De toon, waarop zy ditzy, bewees
echter, dat ze dat genoegen niet zoo
groot vond.
Brigitte dacht, dat de niet adellijke
naam, dien de jonge man droeg, daar
wel schuld aan zou hebben. Netty
bad haar verteld, dat de moeder van
Maurice, een zuster van Charles*
vader en haar moeder, haar tante
Henriette, ondanks de tegenwerpingen
der familie, toch den door haar be
minden ingenieur Legrand gehuwd
had, en dat ze het aan haar eigen
lieve persooniykheid had gedankt,
dat die familie haar niet had uitge-
stooten. Het leven met haar man
was trorfwens voor allen een voor
beeld van innige huwelijksliefde ge
weest, en weduwe nu, ging ze geheel
op in het geluk van haar zoon.
„Hoe kom jy zoo aan dien Lóón
du Rex, Netty?" vroeg Charles zyn
nichtje. „Je hebt zooeven ook al
met hem gedanst. Ik dacht, dat by
zoo verlegen was."
„Dat valt nog al mee," antwoord
de Netty, „nu ik hem beter leer
kennen, vind ik, dat hij heel onder
houdend kan praten."
„Zóó," glimlachte Charles.
„Stil nou, daar is hij, ik heb de
wals met hem."
Du Rex, een slanke jongen, niet
ouder dan twintig of een en twintig
jaar, met een vriendeiyk gezicht,
donker krullend haar en aardige
licht-bruine oogen, naderde werkeiyk.
Eenigszins verlegen groette hy het
gezelschap, waarna hjj Netty zyn
arm bood en met haar verdween.
Charles wachtte nog met Brigitte zyn
arm te geven, totdat Rosalie werd
weggehaald door haar cavaliertoen
voerde ook hy zyn meisje tusschen
de dansendé paren.
De melodie begon en op de maat
der muziek walsten zy samen. En
in zyn armen, gevoerd door hem de
heele zaal rond, in de duizeling van
den dans, vergat Brigitte alles om
zich heen, werden al de angstige
gedachten, die in haar waren, zoo
even nog, gezeten naast hem, als
plotseling weer weggevaagd. In 't
geluk van 't oogenblik, in zyn armen,
zag ze niets van wat om haar was,
niet de vele dansende paren, vlak by
haar, niet, iets verder af langs de
wanden der zaal de op de rood flu-
weelen stoelen en canapees gezeten
ouderen. Ook Netty niet, die telkens
met haar danser langs haar heen
zweefde. Ze zag niets, wist niets,
voelde alleen den arm van Charles,
die vast zich om haar heen sloot, zyit
adem, die suizelde in heur haar. O,
wat was ze nü veilig I Zóó te biy ven
in zyn bescherming.
(Wordt vervolgd.)
