RIJKSNORMAALLESSEN Advertentiën. VORDERINGEN ten laste van het Burgerlijk Armbestuur te Helder. Propaganda-Avond J.C10.B." Da Huuropzagglngswat. De N. Rott. Ct. schryft: Toen de Huurcommisaiewet aan hangig was, ii er van verschillende zijae tegen gewaarschuwd, dat de waarborgen, waarmede de positie van den huurder omringd werd, onvol doende waren. Ook wy hebben er toenmaals op gewezen, dat er geen enkele bepaling was, die den ver huurder verbiedt zijn huls niet te verhuren en dus c a buur op te zeggen. Het gevaar daarvoor ia niet denk beeldig geweest; de regeering erkent het nu. Ook de ontduikingen, waarvoor wy in verband met de mogelijkheid van een huuropzogging hadden gevreesd, hebben zich voorgedaan. En niet andeis ls heb geloopen met de wille keurige begrenzing van de werking der Huurcommlssiewet tot woningen van lage huurwaarde"), waarop wy e veueens de aandacht haden ge ventigd. Ee machteloosheid, waarin do huur ders van woningen ook van hoogare huurwaarde tegenover verschillende verhuurders verkeeren, noopt nu de regeering de wettelijke bescherming tot de meer welgestelden uit te breidon. Zegt zij tbans, dat „de regee ring had gehoopt en vertrouwd, dat de wet door allen, die daarbij be trokken zUn, naar letter ea geest behoorlijk zou worden nageleefd", dan blijkt juist daaruit, dat zy heeft inge zien, dat de waarborgen meer in de letter dan in den geest moeten wor den gezocht. De indiening van het nieuwe ontwerp HuuropzcggiDgswet is van de teleurgestelde verwachtingen bot gevolg geweest. Deze wet zal dus betrekking heb ben op woningen van elke huur waarde. Do kantonrechter, die rechter in hooger beroep is van do uitspraken der huurcommiaaies krachtens de Huurcommlssiewet, wordt door de Huuropzeggingwet (behoudens casatt tie) tot rechter in eerste en laatste instantie gemaakt. De huurcommis- slea blijven krachtens eerstgenoemde wet belast met de beslissingen, of du huurprijzen van de woningen van lage huurwaarde boven het peil van 1 Jan. 1916 mogen worden verhoogd. De tusscbenkomat van den kanton rechter kan krachtens het nieuwe ontwerp door allo huurderH worden ingeroepen, wanneer de huur door den verhuurder is opgezegd, of wanneer de partijen niet omtrent een nieuwe buur tot overeenstemming ztfu ge komen in geval geen opzegging voor het eindigen van de huur wordt vereischt. Is bü de inwerkingtreding van de wet de tijd, gesteld voor het doen van hot verzoek aan den kanton rechter om de opzegging van den verhuurder nietig te verklaren of om een nieuwe huur tot stand te bren gen, reeds verstreken, dan moet het verzoek worden gedaan binnen eeD week voor iedere huur, die bjj de inwerkingtreding van de wet niet is geëindigd. Het ia daarom te hopeD, dat de wet nog -vóór den voor vele huurders fatalen termijn van 1 Mei in werking zal treden. Er la nog een reden, waarom spoedige behandeling gewenscht is: huui opzeggingen van de in dezen tijd afliopende week en maandhuren kunnen niet meer wor den achterhaald. WaDoeer zal de kantonrechter bet verzoek van den huurder hebben in te willigen? Het eerste vereischto, dat de wet daarvoor stelt, is, dat de buurder gedurende den buurtyd zijn ver plichtingen op behoorlijke wijze is nagekomen. Bovendien moet voor de opzegging „overigens geen geldige rsdtn" bestaan. Heeft de huurdor schade toege bracht aan de woning of is hij niet bij machte de huurpenningen te vol doen, dan zal zijn verzoek derhalve niet kunnen worden Ingewilligd. Do huurovereenkomst geeft den rechter hier een richtsnoer, dat hem evenwel ontbreekt wanneer bij zich zal hebben af to vragen, of er overigens gsen „geldige reden" bestaat. De Memorie van toelichting tracht hierover eenig licht te verspreiden. Een toelichting dus, die den rechter niet bindt, maar die wij, als gevende het oordeel van de regeering, even willen beschouwen. Ook op andere „rechtmatige be langen des verhuurders" moet worden gelet, zegt de regeering; n.1. daar waar bet „zeer onbillijk tegenover den verhuurder" zou zijn de op zegging te niet te doen. Het kan b.v. voorkomen, dat „een bloed verwant des verhuurders of hijzelf ter plaatse moet komen woneu en geen andere geschikte woning kan vinden". Uitdrukkelijk wordt uitge sloten de omstandigheid, dat de ver huurder van eon ander een hoogeren huurprijs zal kunnen bedingen. De regeering ontleent in haar voor beeld de geldige reden aan oen drin gende woningbehoefte van den ver huurder of zijn familie, zoo deze van de eene plaats naar de andere ver huizen. Dit iezen w(j althans in de aangehaalde woorden. Toch zou men zich moeten af eraaen, of de geflisebte „billijkheid" zou bestaan in geval z(j, die zich ln een plaats komen vestigen, een buis koopen (over voel geld be hoeft men WJ mogelijkheid van bypo- theekneming daarvoor niet te beschik ken) alleen om bij do eerste de bedte gelegenheid tot uitzetting te kunnen overgaan. Worden ook deze nieuw bakken huiseigenaars van buiten en wellicht ook van blnneu de stad tot huui opzegging toegelaten, dan zal het dreigement van verkoop velen huur ders toch boven het hoofd blijven hangon. Het is mogelijk en zelfs waarschijn lijk, dat de regooring alleen aan den verhuurder heeft gedacht, die niet uitsluitend in verbaud met zijn ver huizing eigenaar is geworden; den kantonrechter zal het in elk geval viU staan zelfstandig over de aanwezig heid van een geldige reden te beslis sen en in geen geval zal hij o.i. uit het bloote feit van huiseigenaarschap het recht, tot buurópzegging mogen afleiden. Anders zou hot gevaar voor het aanslaan van oen bordj9 met „Te Koop" den huurder reeds kunnen nopen in een hoogeren huurprijs te berusten of zelf een zoo hoogen koop prijs te besteden, dat een onrecht matig hoogo buur daarin verdiscon teerd werd, wat Juist het misbruik is, waartoe volgens 2 der Memorie van toelichting de Huurcommissiewet gelegenheid bood. Ook de werking van do Huuropzoggingwet zou dan voor een groot deel krachteloos ge maakt worden. Da kantonrechter kan een voorde woning redelijken huurprijs vaststel len, behalve iu de gevalled, dat de huurcommiesies voor woningen van lage huurwaarde omtrent den huur prijs bij einduitspraak beslist hebben. Omgekeerd isnergens voorgeschreven, dat de huurcommissies gebonden zijn aau de uitspraak van den kanton rechter, de hoogere instantie dier commissies volgens de Huurcommis siewet. Dit punt is daarom van be lang, omdat de huurcommiesies bij de vaststelling van een huurprijs een ander criterium hebben Aau te legge* (toestand op 1 Januari 1916 en de sedert ter zake van do woning gedane hoogere uitgaven) dan de kautoD rechter, die alleen rekening heeft te houden met de redelijkheid van den huurprijs. Zal men dan wel mogm volstaan met te dvelen in het ver trouwen, dat de Memorie vau toe lichting uit met de woorden: dat daarbij door den kantonrechter „zoo veel mogelijk h6t stelsel der Huur commlssiewet zal worden gevolgd Men beeft gevraagd, of het wel aanging tegen de uitspraak van den kantonrechter geen hoogor b9roep toe te laten, waar men hier het voor deel van gedachtenwlsseling in raad kamer zal missen. Wij achten deze vraag vooral van belang in verband met de stapels werk, die den kanton rechter zullen wachten. De regeering meent, dat de wet hem niet boven mate zal belasten en brengt daarom oog leder gebouw, waarin zich een of meer woonvertrekken bevlDden, onder de voorgestelde regeling. Men kan echter over den omvang van dsze taak en daarmede over de deugdelijkheid vau de beslissing vau den kantonrechter minder op tlmistisch gestemd zijn. Als des kundige in huurzaken kan bij niet gelden, terwijl dergelijke personen wel zitting hebben in de Huurcom- missies. Bovendien denken w|j aan de 40.000 rtquesten, die bij de Rotterdamsche huurcommissiea zijn ingediend en waarvan de kanton rechters bun deel ter behandeling in hooger beroep zullen krijgen. Bestaande huurcontracten, waarbij een onredelijke huurprijs bedongen is, zullen, naar te verwachten is, niet aan het oordeel van den kan tonrechter worden onderworpen, in dien voor' het eindigen van de huur een opzegging wordt vereischt, aan gezien de verhuurder het risico van de bepaling vau een lageren huur prijs dan niet zal willen loopen. Men kan dit betreuren. Eveneens, dat indien geen opzegging is var elscht, de contracteu doorloopen, tot dat tegen het einde van de buur de tusBchenkomst van den kantonrecb ter kan worden ingeroepen. Art. 2 opent daartoe o. i. de mogelijkheid, ofschoon de ontwerper van het arti kel blijkbaar niet aan dit geval (ver laging van onredelijk hooge huur prijzen) heeft gedacht. De wettelijke bescherming en de toepassing vau da wet door deu kantonrechter zullen de huurders echter niet in den waan mogen brengen, dat. zij boven hun krachten zullen kunsen wonen. De huren zuilen vermoedelijk, evenals zoovele andere prijzen, ook na den vrede hooger zijn dan vóór den oorlog. Zoo zullen er huurders zijn, die ook hun woningelschen moeten beperken en dus oen kleiDer huis of ia plaats »an een boven- of benedenhuis een étalage zullen moeten betrekken. O tr 't algemeen kan men zeggen, dat deze wet d6n kantonrechter een groots macht toekent. Het bleek reeds uit zijn bevoegdheden om vast te stellen wat een geldige reden tot nlet-voortzettiDg van de huur ls en om een redelijken huurprijs te be palen. Ook met betrekklDg tot andere voorwaarden en bepalingen treedt zijn beslissing in de plaats vau de oude overeenkomst. Eeu bezwaar kunnen wij hierin niet zien. Hun, dis voor subjvctivisms sn uiteenloopecde uit spraken vreezen, zouden wij willen vragen, of een bepaalde formuleering in eed dergelijke vloeiende materie, waarbij met zoovele biJomstandig heden zal zijn te rekenen, niet veel eer het gevaar voor onbillijkheden zal doen ontetaan in al de gevallen, die niet onder den wett6lijken regel zouden kunnen worden gebracht. Met dat al zal de Huuropzegging wet weer een nieuwe verstarring van het leven brengen. Aau de behoeften van handel en industrie zal zij on getwijfeld in den weg staan. Vooral in den overgangstoestand, wanneer het zakenleven zich weer zal trachten te ontplooien, moet deze bescherming van de woongelegenheden ten koste van andere belangen de verbouwingen belemmeren. Die toestand zal een spoorslag meer moeten zijn, om de bouwnijverheid van rsgeeringewege door den invoer van de bsnoodigde materialen, zoodra zulks weer moge lijk zal zijn, en op andere wijze te bevorderen. Voor oud Rottsrdum een m»*lmnm-huur- prjjs tuii f 10 por wook, voor bot KrallngBoho Voor on ObarlolB f 5 por wook. DE OORLOG. Do toestand In Finland. Het Zweed»che „Aftoubladet" ver neemt dd. 18 Fobr. uit Haparanda, dat het schrikbewind van de roode garde ln zuidelijk Finland onver zwakt aanhoudt. Dagelijks worden er menscben vermoord. T« Kervo bil Helsingfors, waar een afdeeling van de witte garde werd overvallen, verhinderde de roode garde de aan komst vau ambulances, die de Re wondsn wilden redden. Generaal Mannerheim vaardigde een procla matie uit, behelzond, dat voor lede ren vermoorden Fin drie Russen zullen worden terechtgesteld. Iedere soldaat in burgorkleeron zal als spion worden gefusilleerd. Te Helsingfors werd een revolutionaire rechtbank ingesteld, die de ambtenaren met de doodstraf bedreigde, die hun ambt. niet willen vervullen. Naar uit Stockholm gemeld wordt is volslagen muiterij uitgebroken onder de Russische troepen op de Alandseilanden. De soldaten trekken roDd en nemen de door hen gehate eilandbewoners gevangen, waarbij zij van bloedhonden gebruik maken tei oplossing van de vlucntelingon. Ia Moriehamu mooten zij een ontzet tend bloedbad hebben aangericht. De tweeduizend man Russische troepen zijn voorzien van mitrailleurs en munitie, terwijl de bevolking vol komen weerloos is. Di Cintralan, da Oekralna an Trotzky. De Weensche blaaen bevatton eenige van goed ingelichte zijde af komstige, mededeeliogen betn-ff-nde de jougste voorvallen te Brost-Litofek. Baar het, gezien Trotzhy's houding, met name op het stuk der toepas sing van het begiDsel der zelfbe schikking niet mogelijk waaom met aem tot eeu voorspoedig einde te komen, weid het de politieke taak der mogendheden, die op üet sluiten van den vrede aanstuurden, in het Oostelijke fiont tot zekere hoogte een bres te slaan, zoodoende don vrede met de Oskraine tot stand te orengen en langs dien weg de Rus sische en RoomeenSche kwestie even eens ter oplossing te brengen. Mei de Oekraïne moest vrede worden ge sloteD, al ware het maar, omdat nierdoor de weg naar Europa's iijfc ate korenschuur zou kuunen worden gebaand. Het land is zeer zeker nog niet in overeenstemming daarmede georganiseerd. Om het economische verkeer weer op gang te breDgen, moeten nog passende maatregelen worden getroffen. Alleen de mogelijk heid hiertoe is van nu af aan ge opend en men zal er allengs in sla gen om aan de hand der overeen komsten de voorraden voorzoo ver beschikbaar hier in te voeren. Deze vrede met de Oe kraïne kon slechts op voor waarde van tegemoetko ming nopens het gebied van C h o 1 m (in de strook, die van Polen bij de Oekraïne werd gosocgd, booosten Lublin, Red.) veikrsgoo worden, een wensch, die door toe passing van het ln do onderhande lingen voor de RubbIsc1 e gebieden door ons erkende beginsel van hei zelfbeschikkingsrecht kon worden verwezenlijkt. Cholm is ethnographisch een zoo gemengd land, dat inert eigenlijk niet kan zeggen, dat het tot Puien hoort. De lijn, die het land ln bet vredea verdrag doorsnijdt, werd gekozen, daar ten O. daarvan het Oebiainsche element aan de bovenhand is. Voor het overige is de lijn niet onherroe pelijk getrokken, ze werd enkel in het ruwe volgens de ethnographische aeheiding bepaald. De gedeeltelijke afbakening blijft vooreeD gemengde commissie, waarbij bet Poolscheele- meat het daarmee overeenkomstig gewicht in de schaal zal leggen, weggelegd. Tegen de bepaling, die zakelijk heel en al gezond moet heeten, ia verzet gekomen. Het beginsel vau het zelfbeschikkingsrecht geeft voor het heele Russische gebied den door slag. Voor het, Poolucho kan derhalve niet esn ander begingei van kracht zijn dan voor de overigo gebieden van Rusland. Voor de Polen le deze beslissing geen verrassing gew>e*t, daar ze nooit een bepaalde belofte kregen en in tegendeel het beginsel thans voor de grensafbakening gebezigd, meer malen voor den OostenrijkBch Hon- gaarschen minister van buitenland- sche zaken hebben vooigeslaan. Om den vrede met de Oekraïne draait het heele vredeswerk. Verzet tegen bepalingen daarvan kan men niet met de belangen der monarchie in over eenstemming achten. Volgens de artikelen van het vredesverdrag moeten alle over schotten aan koren van de Oekraïne tot 81 Juli worden uitgevoerd. Er werd een commisme ingesteld, met opdracht de voorraden te beschrijven. Daartoe zal ze zich niet allaen van technische, maur ook van militaire middelen bedienen. Militaire steun zou te pas kunnen komen, ingeval Btapelplaatzen en knooppunten van het verkeer tegen aanrandigen van benden en boUj*wieksche aanvallen dienen te worden beschermd. Het betreft hier goeu militair bondgenootschap, doch een gemeen schappelijke organisatie van den bewakingsdienst en het binnenhalen van het graan. Dit laatste slaat waarschijnlijk op het aan Tcotzky toegeschreven voor nemen om eea veldtocht, tegen de Oskraine te beginnen. Trotzky im merg, erkent de regeering van de Centrale Rada to Kj*f niet en even min den door baar gesloten vrede. H)j heeft een maxmalistiscbe Rada ▼oor de Ookraina in reserve, die na haar mislukte poging om in Charkof een revolutionair bewind te stichten, thans te Petro rad, onder de vleuge len der Bolsjawlki-regeering, een toevlucht heeft gezocht, In de Centrale landen verwacht men, dat Trotzky, met zijn Roode Garden, op dezelfde wijze als ln Finland, in de Oekraina zal pogeD een omwenteling tot stand te brengen, de wettige regeering te verjagen en een maxmalistisch bestuur aan bet bowind te biengen. Eu dan rljat de vraag, wat de Centraien, in h6t belang vau de Oekraina, en voornamelijk in bet belang van den pas gesloten vrede met de Centrale R*da, zullen doen? Men ia ter bevoegder plaatse niet voornemens, zegt d3 „Köln. Volks Ztg.", zich door Trotzky van de vruchten van den vrede met de Oekraina te doen berooven. Bij de besprekingen in het hoofd kwartier is vermoedèiyk besloten terstond de operaties aan het Groot- Russische front te hervatten om een overwinning van. de bolej9wiki op de regeering te Kiflf te voorkomen. De wapenstilstand ia vervallen en *U hebben ln alle opzichten vrijheid van handelen. Het is dus niet onmogelijk dat Buitschland en Oostenrijk de Oekraina daad werkeiyk steun zullen verleenen in den strUd tegen de regeering te St. Petersburg. Uit Frankrijk. Bolopasja ter dood veroor deeld. Uit Parijs wordt d.d. 14 Febr. aau het Hbl. gemeld: Ia een requisitoir met grootekracht uitgesproken, eu dat vijf uren heeft geduurd, eiachte do regeeringacom- misaaris bij den krijgsraad Dot.derdag de doodstraf tegen Bolo. Hy zette uiteen, dat de misdaad van verstand houding met den vijand is voltooid, van het oogenblik dat er aanraking, bespreking met den vijand plaats be»ft, onaf hankoltjk van het resultaat en van de voordeelen, door den be scbuldigde verkregen. Bolo is dus schuldig, zelfs zoo hij niets had ge daan, om het geld te verdienen, dat Duitachlaud hem heeft gegeven. Maar de regeeringscommissaiis levert be- *yzen, dat Bolo niet alleen geld heeft ontvangen van Duitachlaud, id Zwit serland en in Amerika, dat niet vaD hem was, maar dat hij ook de voor waarden heeft vervuld, door Duitscb land gestelddeze waren, dat dit geld zou gestoken worden in eeD dagblad. Duitschland hoopte waar scnijnlijk niet, daarmede succes te hebben, zoolang Humbert aan het „Journal" zou zyn verbonden, maar men hoopte hem er vandaan te kry gen. Eu dan zou het blad, in handeD 'an Duitschiand, eec groote macht hebbeD gehad, op het oogenblik, dat Frankrijk zijn geheelo kracht zou hebben Doodig gshad. Het gevaar, dat Bolo, uit persoon lijk belang, FraDkiijk zou hebben doen loopen, ia dUB zear groot, op een oogenblik dat honderdduizenden ge «allen zUn voor FrankrUk. Deze man verdient beslist den dood. De wereld zou zeggenDe kleine spionnen worden doodgeschoten, maar niet een ruan, dio twaaf millioen van Duitsch iand heefc ontvangen. De regeeriQgscommissaris wil, in döze zeer ernstige zaak van verraad, da ergBte sedert het begin van den oorlog, deze eerste phase van het Boloïame afdoen, om daarna het hart der samenzwering te treffen. Wat klaarblijkelijk eoa toespeling was op de zaak Caillaux. HU vraagt derhalve: toepassing van de doodstraf, zonder van ver zachtende omstandigheden te willen hooren. Voor Pochére vraagt hij veroor deeling, zonder de straf aan te geven, voor Cavalini de doodstraf bU verstek. Vac de getuigenverklaringen ver oorzaakteu vooral die van monseigneur Bolo, de broeder vau den beklaagde, een te Parijs zeer geziene prelaat, groote emote. Deze wees op verschil lende feiteD, die z. i. de onschuld van zijn broeder aantoonden. HU eindigde zijn betoog met de voorleziDg van een si uk van zUn la afeten brief aau minister Clemen- ceau „Ik zal U te eenlger tUd bet bewijs van de onschuld van mUn broeder leveren, 't Ia te hopen, dat ik niet ie laat, kome, om U voor eeu schrik kelijken gerachteiyken moord te be hoeden. Op U zou, in geval van een onrechtvaardige vemordeeling mUria broeders, de bloedschuld vallen, waarvan gij U nooit zult kunnen reinigen." Nooit, zoo besloot bij, zou bU als dienaar der berk en als goed Fransch man voor zUn broeder opgekomeD zijn, wanneer hij niet de overtuiging had gekregen van dious volstrekte onschuld. Latere berichten melden dat met algemeene stemmen bot vonnis overeenkomstig den oiach werd uitge sproken. Porcbèra werd daarbij tot 3 jaar gevangenisstraf veroordeeld. De „Mary Rose". Londen, 13 Februari. Het officieel relaas van bet laatste gevecht van den Britachen torpedojager „Maty Kose" deelt mede: De „Mary Rose" verliet in den namiddag van 16 Oc- tober 1.1. de Noorsche haven ter be scherming van een convooi koop vaardijschepen. Bij het aanbreken van den dag werden echter in het convooi lichtstralen van geschutvuur waargenomen, waarop de „Mary Rose" omkeerde en in volle vaart heenvoer om een onderzoek in te stellen. E" werden drie lichte krui sers gezien, die van don ochtend nevel uit kwamen aanvaren en waarop de „Mary Mose'V na ze te hebben aangeroepen zonder antwoord t,e ontvangen, op vier mjjl afstand het vuur opende. De Duitsche lichte kruisers waren stellig verwonderd over dezen alleonataanden aanval en antwoordden niet totdat ze binnen drie mijlen waren genaderd. De „Mary Rose" droog tot opéén mijl afatsnu van den vUand door. De vjjacdeiyke scherpachuiterswerkzaamheid faalde, doch "toen de Britsche torpedojager den steven wendde om do torpedo buizen gereed to raakeo, veroorzaakte een saWo een barst iu de machine kamer en maakte daza onklaar. A'lje kanonnen, op één uitzondering na, waren buiten gevecht gesteld, ter t»Ul leden der bemanning gedood of gewond waren. Doch later zette het overgebleven kanon zyn werkzaam beid voort onder leidiag van den eersten luitenant Marsch, zoolang als het dit vermocht te dodn. De kapitein kwam van de brug en moedigde de mannen aan. Naast de -emielde resten van de midden- acheopBkaoonnen, riep hö de over levenden toe: Jongens, maak het schip weor aan den gang, w(j zijn nog niet ten onder gebracht. Toen de Duitsche lichte kruisers met spoed voorbij voeren, waren tweo zeebeden de eenige overlevenden van de be manning bU ~de torpedobuizen. Op eigen initiatief vuurden zij de ovor- be vende torpedo af. Eeu werd on middellUk godood, de ander zwaar gewond. Het vier-duims kanon ver mocht niet langer te dragen. De ka pitein ging naar beneden eu vernielde de naamletters. Toen de eerste lui teDant zag, dat een der lichten van da kruisara terugkeerde, riep hijeen kanonnior en verzocht hem het schip tot zinken te brengen. De kapitein beval daarop: „verlaat betacbip"en daar alle hGOten waren vernield, lieten de overlevenden een vlot los. De Duitsche lichte kruieer bleef op 800 yard salvo's lossen en de „Mary Rose" zonk om 7 16 met de vlag ontplooid. BU bun aankomst op da Noorsche kust werden de overlevenden met de grootste hartelUkheid bejegend. GEMENGD NIEUWS. Mljnoatplofflng. Een hevige gasontploffing heeft zich in de mUn „Concordla" b(j Ober- bauaen voorgedaan. 20 arbeiders werden gedood, zes zwaar eu drie licht gewond. Ein smokkalgatchladeals. Keulen, 14 Februari. De Keulsche politie bad vernomen, dat Keulacbe smokkelaars, welke gewoon zUn om hun sluikhandel „wagon-gewUze" te di'UveD, hedenochtend in een eerste rangsbóiel bier ter stede bijeen zouden komen om aan een uit Bariyn ko menden smokkelaar een aanbod te doen. Deze laatste werd aan het station door de politie opgewacht en weggeleid. Im zijn plaats begaf de polltie-beambte zich naar het bótel onder den naam van den gearresteer den Berlijner. De beambte liet de smokkelaars een voor een in sen kamer komeD, noteerde nauwkeurig bun adressen en offerten, waarop z(j, toen zij door een tweede deur de ka mor wilden verlaten, door andere po litiebeambten in hechtenis werden genomen. Tot dusver zijn zeven smokkelaars gearresteerd. Diefstal vin oigsrattin. Uit een pakhuis in de Vinkenstraat te Amsterdam bleek dezer dagen eer< hoeveelheid van niet minder dan 18 000 cigaretten ontvreemd te zyn. Wat de zaak nogal geheimzinnig maakte, was de omstandigheid, dat de diefstal biykbaar niet van buiten af gepleegd was, want alle sloten waren in orde. Aangifte by de politie volgde met het resultaat, dat een zoon van den bovenbewoner, dlans aanstaande schoonzoon en nog een derde man werden gearresteerd, als verdacht van dien diefstal. Naar het voorbseld der beruchte „perceurs de muraille" had dit trio in den zolder vau het pakhuis een luik uitgezaagd, dat uit kwam in een hangkast van de boven woning. Ea langs dezen weinig ge- bruikelijken weg werden de cigaretten uit het pakhuis gestolen. Het ge- stolene werd te gelde gemaakt. Ziazlak. „Wel", zei Tommy, „ik ben op de zee niets gesteld en toen ik hooide, dat ik onder diensten naar FrankrUk moest, heb ik aan het War Office geachieven, of ik niet in Engeland kon dienen of dat ze anders een brug zouden slaan, of zoo wat. Ik kreeg, bericht, dat ze, helaas niet aan mijn verzoek konden voldoen, maar dat ze een mooien dag en een stevige boot voor mijn overtocht zouden uit zoeken. „De dag kwam en ik stond met zoowat 97.342 soldaten en een troep paarden op de pier te wachten. Tjonge, wat was daar een boel water. Al die golven klotsten, alsof ze plezier hadden en de jongens waren ook blij io 'f vooruitzicht te gpan bobbelen. „Nou en we hébben gehobbeld 1 Die ouwe boot ging de lucht in, alsof ie de zoldering wou raken. Ea dau giDg ie omlaag, plomp I alsof we den hodera een opstopper gingen geven, 't Was een mooie grap, hoor. Erg leuk voor tien minuten. Maar toen werd 'tzoo'n beetje eentonig. „Plotseling sehoot het me te bin nen, dat ik 's middags een heeriyke varkenscarbonade had gegeten en dat. ik maar naar boven moest gaan, naar de reeling. „Dat heb ik gedaan en toen heb ik da eerste twee uren meer sterre tjes gezien, dan in zeventien melk wegen tezamen en die jongen naaat me, was zoo groen als graa. We waren allebei erg beroerd, maar hU waa er het ergst aan toe. Ik geloof, dat bij twee varkenscarbonaden had gehad ea dat ia erg vet. We hingen allebei over de reeling en be loofden, dat we braaf op zouden pas sen, als de boot in hemelsnaam maar even stil wou liggen. „Zoeziek te zjjn is vreeaelyk. Het eerste half uur was ik bang, dat ik dood zou gaan en het laatste half uur waa Ik bang, dat dat niet zou ge beuren. Ik werd geel en rose met blauwe vlekken en groen en rood met gryze strepentweemaal vielen mUn oogen op den grond en werden bUna vertrapt. MUn armen en beenen draaiden tot macaroni, mijn hart danste, mUn lever begon te kloppen en mijn longen draaiden het binnenste buiten. Ik waa geen dubbeltje bier met suiker waard. „We waren een mooi stel. Die heele sectie van bet Britsche leger had men op dat oogenblik met één katapult naar de haaien kunnen helpen. „Teruggaande waa 't niet zoo erg. Ik gipg naar huis en had wel wat anders om aan te denken. Ook geloof ik wel, dat ze intusschen de erge hooge golven wat vlakgekapt hebben. „Maar zeeziekte is een vreeseiyk ding. Daarom ben ik zoo'n voorstander van h9t Kanaal-Tunnel idee. Dat vind ik reusachtig en ik heb dan ook een dubbeltje naar het comité gestuurd om ze een beetje te helpen by 't graven vau dat gat. „Geen zeeziekte meer. Je gaat in Londen in den trein, sasssss ga jg door de buis en je bent er. Komen er vUandeu in de pUp, nou dan trek je de kurk eraf en't water loopt erin. INGEZONDEN. BultNQ v»rautwoorrioUJIt lield dsr Rsdactl*. (Van nl«t geplaatst* stukken woidt d* eopy nUl t*rnKceg*v*n). Vogalvarditglng of Vogolbitohor- mlng T (Een woord tot het Naderlandsoha Volk). Te oordeelon naar tal van couran tenberichten, wordt er in den laat aten tijd ook in ons land een heilige oor log gepredikt, een oorlog tegen de vogel». Vreest men dan werkeiyk, dat .die schepselen ons het brood uit den mond zullen nemen Zeker, een gedeelte van onze inlandtcbe vogels behooron tot de zaadeters, voeden zich voor een meer of minder groot deel met zaden. Maar dat wil nog niet zeggen, dat die dieren leven van wat wy niet kunnon missen. Onkruid levert ook zaad en gewoon lijk niet weinig. Weet men wel, dat die onkruidzaden juist zoo gezocht zUn door de vogels? Zelfs de mus- schen, die bij het rUpen vau de oogst schadeiyk kunnen optreden, bewijzen ons het overig deel van bet jaar weer goede diensten door het vernietigen van onkruiden en van insecten. Geen middel wordt versmaadt, waar het gaat tegen de vogels. Het nooit genoeg te verfooien premie stelsel (één cent voor elke musch gewoonlUk), heft den kop weer op en zelfs wil men zijn toevlucht ne men tot vergif." Weet men, welke gevolgen deze middelen zullen hebben? Dat naast de musschen tal van andere vogel soorten gevangen of vergiftigd zullen worden. Ons volk weet nog betrekke- lyk weinig van vogels, kent ternau wernood het onderscheid tusschen musschen en leeuwerikken. En wie, die vergiftigd voer neerstroolt, is er van verzekerd, dat alleen musschen er op af zullen komen Inderdaad, onze voedselvoorziening vraagt de grootst mogeiyke zorg en wy dienen de zaak goed onder do oogen te zien. Een eerst® vereischte is, dat wy onze vrienden van odzo vijanden weten te onderscheiden. Ooze vyanden wie zou het tegen kunnen spreken zUu iu de eerste plaats de onkruiden en veel meer nog de insecten. De vijacden van onze vijanden evenwel dienen wy te vriend te houden en als zoodanig mogen wy de vogels wel in bescherming nemen. Want het is een eeuwenlange oorlog tusschen de vogels en de insecten en dat laatstgenoemden ondanks hun fabelachtig snelle vermenigvuldiging, de wereld nog niet voor zich veroverd hebben, hebben wU in niet geringe mate aan de vogels te danken. Let er op, hoe spreeuwen naar de hoogstschadeiyke emelten zoeken, hoe lUsters en merels Jacht maken op slakken, hoe de meezsn onze boomeu en struiken zuiveren van insecten eieren en da rol, die de vogels in de natuur te vervullen hebben, zal U volkomen duideiyk zyn. Geen vogelverdelging dus, maar hoog de vogelbescherming 1 Geeft den bolenbroeders nestplaats de nestkaatjes zyn gelukkig goed koop zorgt voor verschdriDk water, want zonder water geen vogels en laat geen afval verloren gaan, dat den vogels van dieDst zou kunnen zyn in den harden wintertijd. Maar bovenal, waakt voor het leven der vogels, groot en kl6inzorgt dat onze helpers op al uw eigendommen volkomen veilig zyn en ger-ft aaD goen enkelen vogelvanger vergunning Uwe bezittingen te betreden. Uw oogst zal er des te grooter om zyn. Insectenschade staat ons te wach ten; de vogelstand is aanmerkeiyk afgenomen in den vorigen winter en het grasland, dat allerwege gescheurd wordt, wemelt van emelten en van ritn aalden. Laat. die schade zoo gering moge lijk zyn Laat ieder het voor oogen houden Vogelbescherming is insectsnver- delgiDg. Het Hoofdbestuur der Nederlaud- ache Vereenigihg tot Bescherming van Vogels. Amsterdam, Februari 1918. Rokin 69 UIT DEN OMTREK. Brseksnd. Woensdag 18 Februari trad in de zaal vau den beer G, Borst als spreker op de heer E. J. Lgéfama, van Gouda, Ioepecteur der N. V. Natuurmest Maatschappij om de „verdachtma kingen" van de Normaalmest door heerea landbouwleeraars enz. in het openbaar te weerleggen. We kregen nu een massa uittrekeóls te hooroti uit landbouwbladen, die fel tegen de normaalmest hadden geageerd en ze verklaard hadden voor nagenoeg waardeloos, een en andor afgewisseld met de verkwikkeiyke correspondentie door den uitvinder der normaalmest, den heer J. Bezemer, gevoerd met eenige zyner tegenstanders. Daarna vernamen we iets over de normaalmest zelf. De heer Bezemer, de uitvinder, was na 20 jaren van studie en onderzoek tot ds overtuiging gekomen, dat de wetenschap met betrekking tot de kennis der bodem structuur, bemesting enz. ongeveer een kwarteeuw ten achter waa. Men had dan ook zUn procéié onderzocht op kali, stikstof en fosforzuur. Hier van bevat de normaalmest echter nog minder dan 1 en alzoo werd ze als minderwaardig gesignaleerd, en van toen af begon de laster campagne. Da normaalmest bestaat echter uit rivierslib, kalkmergel, roet, bloed, beer en compost, doch daaraan is, zegt spreker, door den beer Bezemer een bacterie toegevoegd, welke in zonderheid aan de normaalmest haar vruchtbaarmakende kracht verleent. Tegenover mislukte resultaten, die by elke bemestltigswUze voorkomen, noemt spreker namen vau personen, die zeer goede resultaten hebben gekregen. Laat men slechts proeven nemen en men zal van tegenstander tot voorstander bekeerd wordeD. ;Te Wageningen heeft men echter slechts een proef genomen over maar één enkel jaar, terwyl een goede proef minstens o?er vijf jaar zou jnoaten loopen. De theoretici wilden echter geen proeven nemen en aan de ervaring van de mannen der practyk weigerden zy eenige waarde toe te kennen. Kunstmesifabrikanten, land bouwleeraars en landbouw onder- wyzers zochten veel liever hun kracht in laster en verdachtmaking, hetzy uit concurrentie of eigenbelang. De heer N. Raap, met spreker in debat tredend, kwam tegen dat laatste ten sterkste in verzet. HU was 20 jiar landbouwonderwyzer en stond als vrfj man tegenover zyn leerlingen. Van eigenbelang ton opzichte van bet al of niet aanraden ecner bepaalde kunstmeststof, was by hem geen sprake. Toch veroordeeld® by op zijn cursus de normaalmest ten sterkste. Hij deed dat echter op grond vao hetgeen by vroeger zelf geleerd had, en wanneer spreker hem tot andere inzichten wist te brengen en hem de overtuiging wist te schenken, dat de heer Bezemer werkeiyk d® weten schap een kwarteeuw vooruit had gebracht, dan zou hy even gaarne zich in anderen geest tegenover zyn leerlingen uiten. Spreker had hem echter dat inzicht niet kunnen geven, doch integendeel ten duidelijkste be wezen, dat hy zelf niet het mtnste verstand had van de zaken, waar hy zoo vrymoedlg over praatte, zyn rede was geweest een doorloopende ver- dachtmakerU (iets wat hy Juist in anderen zoo laakte). En wat de resul taten van de normaalmest betrof, had spreker verschillende gevallen genoemdsommigen vonden er baat by, anderen in bet geheel niet, weer anderen slechts weinigprecies als by de Holloway-pillen. Zoolang de heer Bezemer dus zelf in gebreke bleef de wereld te doen zien, welk groot licht voor hem was opgegaan, zoolang voelde debater zich zedelijk verplicht, de normaalmest geiyk te stellen met pink pillen, kloosterbal sem en pillen van Holloway en ze evenzoo te veroordeelen. Braszand. De heer J. Wessel, brievengaarder a'hler, heeft tegen 1 Mei ontslag als zoodanig aangevraagd* NIEUWE UITGAVEN. Verschenen is het eersto nummer van het officieel correspondentieblad van de vereeniging "van verlofa- officier der Nederlandsche Land- en Zeemacht, „DeNederlandsche Verlofa- Offlcleren." Totdat door de Algeuieene VergaderlDg over vorm en inrichting van een officieel vereenigings-orgaan zal zyn besloten, zal dit Correspon dentieblad maandelijks aan de leden worden toegezonden. Aanvragen te richten aan Ir. D. J. W. van Dongen, Oude LaDgeadyfc 185, Gorinchem. Ondertrouwd J. VAN OS en J. BLANKMAN. Helder, S.oorgfanht I j, F„bruarl 1918. Breezanu, Huweiyksvoltrokking 28 Febr. a.s. RECEPTIE Zondag 17 F*br. aa. te Bre#aand, 3-4 nor gi Helder. 8-6 Het BURGERLIJK ARM3E8TUUR te Helder verzoekt belanghebbenden hunne vorderingen ten laste van ge noemd Armbestuur voor het dienst jaar 1917, vóór den eersten Maart 1018~in te leveren. Helder, 15 Februari 1918. Het Armbestuur voornoemd, W. H. BURGERS, Voorzitter. J FRAIJ, Secretaris. Gezondheids-commissie te Helder. Openbare Vergadering opDlnr-:dag19 Februarl. deaavonds ten negen ure, in het Raadhuis, tot behandeling en vaststelling van het veiBlag der Commissie over het jaar 1917. Da Haar en Mavrouw BOLSIUS - VAN BEU3EK0M zullan gaarne Zondag 17 Febr. en Zondag 2 Maart ontvangen van 3-4.30 uur. DIJkatraat 51. AM: "eldsr. Openbare Vergadering op Zaterdag a.s., In gabouw Palmstr. Verschillende Sorekers o.a.: W. C. F. SCHEPS, (8oDds8®cretJ>ri8). Ond.rw.rp„lliSl hit buit, li 8laillt Vim". Ter afwtaaoling: Muziek «n Zang. Aanvang 8 uur. Toegang 6 ct. Centraal Genootschap voor Klnderherstelllngs- en Vaoantlskolonles. Afdnllng: NELDER. VERGADERING op MAANOAG 18 FEBRUARI a.s., avonds te 8 ura, In „BELLEVUE". Agenda: 1. Notulen en mededeelingen. 2. Jaarverslag. 8. Rekeniug en verantwoording. 4. Benoeming Fmancleeie Commissie. 6. Vaststelling contributie aan 't Generaal Genootschap. 6. VerkiezlDg 2 Bestuursleden, 7. Event. benoeming afgevaardigde(n) voor de Algemeene Vergadering. 8. Rondvraag en sluiting. De Secretaris, T. VAN BEUSDEN. te HELDER. Aangifte van Leerlingen voor (Ihii nieuw«u Ouraua schriftelijk vóór 1 MAART 1918, onder overlegging van: le. een geboortebewijs 2e. een verklaring van ouders of voogden, dat zy voornemans zyn de(n) leerling voor het onderwijs te bestemmen; 8e. een mededeeling.aan welke school of scholen de leerlihg onderwUa; heeft ontvangen. Voor toelatiog tot de voorbereidende klasse moet men op 1 APRIL den let-Mjd van 12 jrar, voor die tot de Ists klassa der Normaallessen dien van 14 jaar hebben bereikt. Men wordt verzocht duidelijk op te geven voor welk® klassa toelating wordt gevraagd. De Directeur, G. TJAL8MA. Spreekuur van den Directeur Woens dags en Donderdags van 6-0 uur in het gebouw der R. N. L.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1918 | | pagina 2