LAXAFIG
Hl. Automobielen en Motoren,
DE WAPENS NEER
FtlKSES MELNIKOFF
A. J. SCHAAP,
LAXEEIENDE VIJGENSIROOP
van
Eerste Heldersche Automobiel
en Motorrijwielhandel.
alsmede toebehooren en onderdeelen.
Bekendmaking.
PT „CASINO" -PI
Zondag 19 «Januari:
of: DE DOCHTER VAN DEN FRANCTIREUR.
ECONOMISCHE POSITIE VAN HELDER,
G. F. J. HERLIË Jr.,
„Ons Belang".
Kapokmatrassen,
C. I. GflAAFF Spoorstraat 74.
Keizerstraat 19 - Den Helder.
„HELDR1A".
Nede^landsch Toonsel gezel schap,
Directie: W. VELDMAN.
GROOTE VOLKSVOORSTELLING.
Spel van laad en ellende in de aerete oorlogsdagen bij den inrol
dar Duitschers In België in 6 bedrijven, door DIRK JANSEN.
Overal vaar uitverkochte aaien vertoond!! 'a
BAL NA. „Casino"-orkest.
Kaartverkoop in het Sigarenmagazijn van dan Heer KOKELAAR, Kanaaiweg.
Plaatsbespreker! ten zeerste aanbevolen!
VOLGENDE "WEEK VERSCHIJNT
BEKNOPTE SCHETS
VAN DE
MEDE IN VERBAND MET HET PLAN TOT
AFSLUITING EN DROOGLEGGING DER ZUIDERZEE,
BENEVENS EEN AANHAN8SEL OVER DE QEMEENTEFINANCIËN EN EEN KAARTJE,
DOOR
J. M. L. SAUNDERS,
leeraar in SE STAATSWETENSCHAPPEN en HET handel8-
RECHT AAN DB XOOSMRE BURGERSCHOOL E. a. S. TE kampen.
MET EEN VOORWOORD VAN W. HOUWING,
OUD-KAPITEIN TER zee EN BURGEMIESTER VAN helder.
Prijs bjj inteekening f 2.50; na de verschijning f 2.75.
Bestellingen worden aangenomen bij alle Boekhandelaren te Helder
en bij den Uitgever C. DE BOER Jr. te Helder.
ESureaux voor Heflmagaotisme, Vrelikstraat 204, Amsterdam.
MAGNETISCHE EK RBMIEOPATISCH GEKEESKUKBIGE BEHANDELING.
lederen DONDERDAG van 1 tot half 3 uur te consulteeren
bij J. GOUDSWAARD, HOOGSTRAAT lOO, HELDER.
Dr. H. NANNINQ's Pherm. Chem. Fubrlsk, den 44800. i
Bagrafeni s-V eree.r liging
Aansprekers:
R. M. BOUM/Aj 2de Vroonstraat t.
J. J. BUT, 'Breewaterstraat 67.
P. REINT s, lste Vroonsfcraat 11.
Bestuur:
Fb. DISSEN, Gravenstraat 83.
D*'v. LEEUWEN, De Ruyterstraat 9.
y REINTS, 1ste Vroonstraat 11.
Bedden, Dekens en Stroomatrassei
zeer billijk.
TUINZADEN.
ft Agentschap van de
Fa. TURKENBURG
Ks gevestigd:
Sluisdijkstraat 143.
Vraagt Prijscourant.
Aanbevelend,
M. A. HEBBINK.
Na ontvangst van vijftien cent
zend ik U een mooie
RECLAME WANDTASCH,
geschikt voor brieven, broodkaarten
of andere bonnen.
Adres: JACOBA MARIA WORTELBOER,
Oudt-Pekeli.
Verhuur-inriehting. Teisf. 194. Reparatie-inrichting.
feuilleton.
DOOR
LOUIS TRACY.
80).
En daar men in de kapel kwam
uit een corridor, welk» deur precies
onder de standplaats van het Prior
beeld was, noemde het volk het ronde
raam' altijd: „Stenka's daur," te
meer omdat de overlevering ver
zekerde dat de stamvader van de
Melnikoff-lijn, en hij alleen, door die
deur wegging, nadat by aan St.
Stanislaus de Terschildigde eer had
bewezen, en dan te veorachfih-kwam
uit een ver gelegen bosch, in plaats
van, zooali men dacht zich in
zijn particuliere vertrekken dronken
te drinken.
Het gevolg van al die praatjes was
tweeledig. Het Russische personeel,
dat de kapel moest openen voor de
huwelijks-plechtigheid, had voor eigen
veiligheid een massa bekenden mee
gelokt, en voor een groot aantal
fakkels gezorgd.
Ook zouden zij meodig genoeg zijm
geweeet om, indien de Prins het
noodig had geacht, de onderscheidene
donkere gangen en vertrekken van
het oude kasteel te doorzoeken.
Zelden zal een Engelsch meisje,
van hoogen adel en fbrtuin, zulke
vreemde toebereidselen voor haar
huwelijk gemaakt hebben als Lady
Ermyntrude Grandison. Om haar
vader en broer te redden uit doods
gevaar, wilde zij volkomes de voor
waarden vervuilen. Zij moesten ter
stond vrijgelaten worden en alle drie
in staat worden gesteld om, zonder
eenig oponthoud, naar Londen te
kunnen gaan. En als zij ooit of te
immer werkelijk Prinses Melnikoff
zou worden, dan moest het inderdaad
ook door haar gewenscht worden.
Aan deze voorwaarden hield zij
onverbiddelijk vast, en'de Prins had
zijn woord van eer verpand, dat
het alles alzoo zou zijn. Zij wist dat
alleen de uren tusschen haar trou
wen en de komst harer dierbaren
eenig gevaar konden opleveren.
Allereerst dacht zij na over de
maatregelen, die do tusschenuren
zoo Yeel mogeljjk zouden bekorten.
Haar tweede zorg, hoe zij in diezelfde
uren, zich, indien noodig aaa allen
dwang zou onttrekken. Bij hetgeen
haar broer, eenige dagen geleden
achtergelaten had, vond zij een kleinen,
geladen revolver. Het kostte haar
weinig meeite om onder hare boven-
kleeding een bergplaats voor dat
wapen te Yinden. Zij waa vast be
sloten, dat öf zij, M Prins Melnikoff
eterven zou, voordat er inbreuk kon
gemaakt worden op de gestelde voor
waarden.
De vrijlating van de gevangenen
was moeilijker te dwingen, indien de
Prins zijn woord brak. Daarover
denkende, droeg zij aan hare kamenier
op, den Prins te gaan zeggen, dat
Voorradig diverse
„Adler" AUTOMOBIELEN „Liutin en Clement".
Beleefd aanbevelend,
GEDEPUTEERDE STATEN VAN NOORD-
HOLLAND brengen ter kennis van be
langhebbenden, dat ter provinciale
griffie van Noordholland en ter secre
tarie van de gemeente Helder, ge
durende den tijd van veertien dageD,
beginnende 20 Januari 1919, voor een
ieder ter inzage zullen zijn nederge-
legd de stukken betreffende een ver
zoek van den Minister van Marine
om vergunning tot instandhouding van
een smalspoor over dan Rijksweg
ALKMAAR-NIEUWEDiEP ven het N ord-
hallandsch kansel af naar het vliegkamp
„dj Koolj" in de gomeants Hald»r, en
dat tot en met 3 Februari 1919 tegen
die stukken schriftelijk bezwaren bij
hun College kunnen worden ingediend.
Haarlem/ 8 Januari 1919.
Gedeputeerde Staten voornoemd,
A. RÖELL, Voorzitter.
MEINESZ, Griffier.
HAARHERSTELLER.
Beproefd middel tegen het oWvAHsn
en tot bevordering van denhergroei
van 't hoofdhaar, blijkt steeds hst best*
Per flacon 60 oent.
Alléén verkrijgbaar bij.
T. van Zuylen,
Soooratraat, Colfiour.
Reparatlewerk aan
BEODEN, MATRASSEN, MEUBELEN, snz
Spoedig en goedkoop.
C. J. GRAAFF, Spoorstraat 74.
V» i! ml li dm liop dir jirm
lil kiil dn iinsclihtid ii oiliitl,
Bihoirt Fidtri'i hiiihmilelln
Tot 't tii» hol mul di mditli! Intl.
Dl icttit, dii damis doil inlsltllin,
Wmniir hui haai virmiid'im iaat.
Bihoort tililhii lil 'I iirltdii.
Fidin toch bizmuil dil kwaad.
Overal verkrijgbaar a f 0.75 en
f 1.26 pir flacon.
Verkrijgbaar te Oen Helder, bij:
H. B. BREEUWER, Kelzerstr., W. LAMMERS,
Zuldstr. 75, L. SCHOONHOVEN, Spoorstr.,
8. WEITSMA, Spoerstr. 99, Th. VAN
ZUILEN, Spooritraat.
SPORT.
Voetbal.
H.B. en Z.VS.-H.F.C.
Even 2 uur fluit de scheidsrechter
beide elftallen in het veld. H.B. en
2.V.S. versehijnt met de Zaterdag
gepubliceerde opstelling, bij H.F.C.
zy hem gaarne een eogenblik zou
willen spreken.
„Hoe denkt gij' de vrijheid van
mijn vader es mijn broer te ver
krijgen?" vroeg zy, toen hij ter
stond was gekomen.
„Ik heb uwe bezorgdheid in deze
vermoed," antwoordde hij. „De
bode, die den briof van Lord Vnlle-
tort bracht, is teruggegaan met een
briefje van mij, ons voorgenomen
huwelyk meldende. Zeodra de Prior
van Dukdof ons ingeschreven heeft,
gaat het register naar het klooster;
en dan gaat daarmee, indien ge het
wenscht, tegolijk een schrijven van
u aan uw vader. Het enkele register
blijft dan bij de mannen die op dat
bewjjs uw vader en broer moeten
loslaten. Natuurlijk zal een brief van
u de zaak bespoedigen."
„Hoe laat zal het huwelijk ge
schieden
„Om negen uur."
„Eu om hoe laat kunnen zij hier
zijn
„Acht uren later."
„Gij weet dus waar ze zijn?"
„Neen. Ik kan het alleen opmaken
uit de omzichtige woorden van den
bode."
„Goed, lik zal een brief van mij
gereed hebben."
Toen hij zich omkeerde om weg
te gaan, toekende een gelukkig glim
lachje zich op zijne lippen af, en hij
zeide
„Ermyntrude, men trouwt niet
eiken dag. Wilt ge met mij soupeeren,
sa de plechtigheid V
was Nljman door Claudius vervangen.
Het begin is een saai heen en weer
getrap. De bal blijft vrijwel in het
midden van het veld.
Plotseling een aanval der roodwitten
en Frits ziet kansom te doelpunten.
H.F.C. blijft aanvallen en spoedig ziet
Wal een gaatje en schiet in. De
zenuwachtige keeper die de bal eerst
houdt, weet er geen raad mee en
bang voor inloo'pen slaat hij den bal
in eigen doel. Binnen een kwartier
2-0 voor H.F.C. Dat is de groen
zwarten te bar. Smids gaat er in
zijn eentje van door en ^orgt met
een mooi schot voor een tegenpunt.
lit succes prjkkelt de groenzwarten.
Bij een scrimmage voor het rood
witte doel wordt de bal ingezet, maar
Balk keeri hek schot. De bal wordt
door Albers opgevangen en een hoog
schok op doel volgt, deze bal wordt
door Balk achter de doellijn gehouden
en de gelijkmaker is er. Vinnig
wordt nu om het winnende punt
gestreden, maar in deze stand komt
geen verandering meer. Rust 2-2.
Na da rust dadelfk een aanval van
de groenzwarten, maar ook de rood
witten laten zich niet onbetuigd.
Verbazend vlug spel wordt nu te zien
gegeven. Beurtelings zijn beide doelen
in gevaar, maar doelpunten blijven
uit.De tijd verstrijkt al meer en
meer. Dan gebenrt het dat Balk een
overtreding begaat door meer dan 2
pas rnet de bal te loopen. De scheids
rechter kent aan H.B. en Z.V.S. een
vrije schop toe, maar dit is het
publiek niet naar den zin. Het wordt
zelfs zoo erg, dat de scheidsrechter
door het publiek gestompt en getrapt
wordt, zeodat deze genoodzaakt was
den wedstrijd te staken. Jammer was
het dat deze wedstrijd zulke gevolgen
had. De verstandhouding tusschen
de spelers onderling was van zeer
vriendschappelijke)! aard.
H.B. en Z.V.S. heeft in dezen wed
strijd bewezen geen club te zijn om
als hekkensluiter te eindigen. Zorg nu
ook In de komende wedstrijden dat
spel te geven van Zondag, dan zult
ge beslist nog wel succes hebben.
Roel Bak was even voor rust met
ter Burg in botsing geweest, waar
door deze genoodzaakt w^s het veld
te veriaton. H.F.C. stond echter een
invaller too.
Over het incident het volgende:
Toen de overtreding geconstateerd
word, gooide Balk "den scheidsrechter
eenige dreigementen naar het hoofd.
Dit was het sein voor eenige toe
schouwers om zich met de zaak te
bemoeien en men wilde den scheids
rechter te lijf. Zelf3 ontving hjj varr
«enige toeschouwers stompen en een
trap in de knieholte. Het word zoo
erg, dat hij door de spelers omringd
naar het kleedlokaal moest worden
gebracht. De houding van Balk in
deze was dan ook verre van sportief.
"Wij vertrouwen, dat het H.F.C.-be-
stuur maatregelen zal nemen om'een
dergelijk optreden van dezen speler
in den vervolge te voorkomen.
Het publiek, blijkbaar op een ral
letje belust, liep voor het kleedlokaal
ta hoop. Zelfs waren er die de Z.V.S.-
vlag wilden neerhalen.
De heer Letschert verzocht het
publiek om het terrein te verlaten
en onder bescherming van dezen heer
kon ook de scheidsrechter vertrekken.
Hoe te oordeelen over een derge
lijke houding van het publiek?
Hebben degenen, die de scheids
rechters aanranden wel nagedacht
wat ze deden Zijn dat nu beschaafde
nette 'menschen, die voor hun plezier
een voetbalwedstrijd gaan by wonen
Wij betwijfelen het. Als ze hun fat
soen niet kunnen houden deden ze
beter met thuis te blijven, dan zich
als een kwajongen te gedragen. Het
is te hopen, dat dergelijke elementen
zich niet meer op een voetbalveld
vertoonen.
Uitslagen van Zondag 12 Januari.
N.v.a.
Ie klasse B.
WJF.C.—D.V.S4-5
(Een eigenaardige wedstrijdDe
thuisclub had 1 invaller voor haar
spil, De Vries; de Rotterdammers,
die een der onderste plaatsen op de
ranglijst innemen 2 wedstrijden
gewennen hadden 6 invallers. Toch
ondanks dit, hadden zij met de rust
een 5—0 leiding! Dan haalde W.F.C.
op en wist door flink doorzetten 4
tegenpunten te maken.)
2e klasse ij.
R.C.H.-Stormvogels2—1
Z.F.C. - E.D.00-4
Watergraafsmeer-Alcm. Victr. 0—0
(De strijd om het kampioenschap
wordt nu spannend, temeer daar
Stormv. weer een veer moest laten.
De kansen van E.D.O., maai- vooral
van Z.V.V. zijn hierdoor geducht
gestegen. Laatstgenoemde heeft tot
heden 5 verliespunten, maar wacht
nog verscheidene wedstrijden. Z.F.C.
is aardig op weg naar de 3eklaBse;
de kans is hiervoor groot, vooral
daar Watergraafsmeer niet verloor.)
3e klasse F.
H.B. en Z.V.S.-H.F.C. 2-2 (gest.)
H.B.C. H.S.V.
(H.S.V. dat hier 14 dagen terug,
tegen H.F.C. zulk voortreffelijk spel
te zien gaf, werd door Heemstede
met niet minder dan 6-0 geklopt,
hetzelfde H.B.C. dat verleden Zondag
op eigen terrein een 5—0 nederlaag
van B.V.C. te slikken kreeg. Het
kan raar loopen.)
INGEZONDEN.
Saiun YM»ntwoord«liJfcb«la <l«i R«dacil».
(Via niet ataktari wozdt d* «opy
&i«t t*rDgg«g«YdD-)
Mijnheer de Redacteur!
Vergun onderstaand College een
plaatsje in uw veelgelezen blad, als
antwoord op het stukje, voorkomende
onder het plaatselijke nieuws in de
„Heldersche Courant" van 11 dezer,
onder het opschrift„een legaat".
Uw berichtgever geeft een geheel
•verkeerde voorstelling van de zaak,
wat aanleiding zou kunnen geven
tot onjuiste gevolgtrekkingen.
Het legaat is geschonken door een
oude dame (Gemeente-lid) e» wel aan
de Kerkvoogdij flOOO.— en aan de
Diaconie f500.— (niet vrij van suc
cessierechten).
De Kerk voogdij heeft hierin geen
aanleiding gevonden, den predikanten
in deze benarde tijden een duurte-
toeslag te verleenen, omrede dat van
een legaat nog geen sprake was, toen
een bijslag over 1918 aan de predi
kanten verleend was.
Wat betreft het met opgewektheid
werken in onze Gemeente der pre
dikanten, daarin treden niet de Kerk
voogden op, doch de Kerkeraad.
U, mijnheer de Redacteur, dankend
voor de opname,
De Kerkvoogdij der Ned. Herv.
Gemeente te den Helder.
Heider, 12 Jan. 1919.
Geachte Redacteur!
Ondergeteokende vraagt beleefd
veor onderstaande eenige ruimte in
Uw veelgelezen blad, bij voorbaat
mij» hartelgken dank.
Met ingenomenheid heb ik kennis
genomen van 'het stukje iu Uw blad
van Zaterdag j.1., wat betreft het
binnenhalen van het 21ste Regiment
Infanterie in deze gemeente. En dan
vraag ik mij af: wat zullen wij
binnenhalen, het Regiment of de
soldaten? Want er werd geschreven,
dat w$- veel aan hot leger verschul
digd waren. Nu, ik stem het vol
komen met U in, maar daar ik zelf
ook bijna 3 jaren gestaan heb om
mijn vaderland, zoo het noodig was
met mijn leven, te verdedigen, heb
ik nooit eenige erkentelijkheid gezien,
ook niet van het bestuur dezer ge
meente, dat ons mek 70 cent daags
vergoedmg tevreden stelde. Daar
moest je vrouw maar van rondkomen.
Ik had gelukkig nog een patroon,
die mij elke week drie guldon gaf,
want anders vraag ikis dat nu
erkentelijkheid? Terwijl thans de
soldaten, die met demobilisatie naar
huis zijn gegaan, zooveel krijgen,
wat. wij hebben moeten missen. Ook
vraag ik mij af aan hóéveel soldaten
[de vrijwilligers natuurlek niet mee
gerekend] van het 21ste Regiment,
dat thans met zooveel luister binnen
gehaald zal worden, erkentelijkheid
verschuldigd is, daar zij allen nog
maar 4 of 5 maanden in dienst zijn.
Neen, mijnheer de Redacteur, niet
aan hen, maar aan de oud-soldaten,
waarvan de'meeste drie yolle jaren
aan den grens hebben gelegen, ver
van het ouderlijk of eigen tehuis,
hen komt in hoofdzaak de hulde toe,
maar die zijn naar huis gegaan zonder
iets te hebben ontvangen, eok niet
één week vergoeding meer.
U nogmaals dankend, zoo blijf ik
A. Riekwel, oud-militair.
Den Helder, Spuistraat No. 7.
Lager des Hells.
Zondag a.s. zal een vooraanstaand
hoofd-officier van het Leger des Heils
in Nederland, Brigadier P. H. Schuur
man, onze stad bezoeken.
De brigadier zal vergezeld zijn van
kaderten van do Nationale Kweek
school te Amsterdam en hoopt een
reeks bijzondere samenkomsten te
leiden in de Legerzaal, Spoorgraoht
88. Deze samenkomsten worden go-
houden a.s. Zondag 10 uur v.m.,
's middags drie uur en 's avonds
half acht. Tot de samenkomst des
morgens worden in 't bijzonder uit-
gonoodigd christenen en zij, die belang
stellen in christelijk leven. Des mid
dags drie uur zal de brigadier een
groete zanguitvoering presideeren,
waarin koorzang, solo's en kwartetten
elkander zullen afwisselen.
Des avonds half acht precies zal de
groete volkssamenkomst aanvangen.
De deuren van de zaal zullen een
half uur voor den aanvang van elke
bijeenkomst zijn geopend. Daar
zaal, evenals het geval was met de
Kerstdagen, eigenlijk te klein zal
blijken te zyn voor dergelijke bij
zonderheden, wordt men aangeraden
zich vroegtijdig van een plaats té
voorzien.
steeds koog in prijs zyn, bleek kier
onlangs, toen een tjalkschip, in onze
haven liggende, onderhands verkocht
werd, voor f 12.000. 't Had, ruim 10
jaren geleden, slechts de helft van
dien prijs gekost.
Da griep In Zulp-Afrika.
De „Times" van 6 dezer bevat een
brief van de hoofdzuster van het
Somerset-hospitaal te Kaapstad met
de volgende bijzonderheden over de
UIT DEg OMTREK.
Callsiitseog.
Door de afdeeling Callantsoog van
de S.D.A.B. is een verzoek aan het
Plaatselijk Steuncomité gericht om
bij werkeloosheid arbeid te laten ver
richten, of bij gebrek aan arbeids
gelegenheid een wekelijkschen steun
aan werkeloözen te verleenen.
De door de afdeeling der S.D.A.P.
opgemaakte candidatenlijst voor de
dit jaar te houden gemeenteraads
verkiezing luidt als volgt1. P. Yos,
2. R. Hollander, 3. A. Boontjes,
4. D. Hoek, 5. J. Hollander, 6. S.
Kooger, 7. P. de Haan Mz., 8, Jb.
Langereis Cz.
Texel, 15 Jan.
In het begin der week, overleed te
IJmuiden, de heer J. K. 6. Möller,
die langer dan 40 jaren op Texel
werkzaam was als hoofd der O.L.S.,
eerst te De Keog en daarna te Oude-
sehild. De overledene heeft, tijdens
zijn verblijf op Texel, ook buiten zijn
ambt Yecl nuttigs en goeds tot stand
helpen bresgen. Yoor ds oprichting
en instandhoudingder Koningin
Wilhelmina-Bewaarschool, heeft hjj
bijzonder geijverd. Ook was hij vele
jaren voorzitter vas 't onderling
ziekenfonds, en vant plaatselijk nut
te Oudeschild. De heer Möller heeft
oek veel geschreven voor de jeugd.
Aan verschillende dag- en weekbladen
werkte lyj mede, en zijn pittige
hoofdartikelen werden gaarne gelezen.
De overledene beeft gearbeid zoolang
't .voor hem dag was. Zijn laatste
levensjaren moeht h\j in welverdiende
rust sfijten hij zijn te IJmuiden
wonende kinderen. De heer Möller
bereikte den leeftijd van ruim 84
jaren. Op zijn-laatste siandplaats zal
hij stellig lang in dankbare herinnering
voortleven.
Bij het nog altoos heerschend ge
brek aan kunstmeststoffen, maakt,
de landbouwende bevolking bij voort
durend gretig gebruik van vijfhoeken
of zeesterren.
Deze, voor de oester- en mosselteelt,
zoo gevaarlijke zeebewoners, worden
nog steeds by groote hoeveelheden
aangevoerd.
Nog steeds zoekt de politie naar
de daders van 't ontvreemden en
slaehten van een schaap in de weide,
't Ia nog onbekend ef 't onderzoek
vrucht heeft gedragen.
Dat ook de binnenschepen nog
Niets had «ij, na den avond der
overrompeling, in zijne tegenwoor
digheid gegeten.
„Soupeeren, alleen met u?"
vroeg zy.
„Er zijn, helaas, geen logeergasten
meer hier!" en er was iets van
ongeduldig-worden in den toon van
zijn stem.
„Indien gij Generaal Schenck en
zijne vrouw zoudt willen uitnoodigen,
of eenige andere personen die ik
hier heb gezien, zal ik zeer zeker
ook aan tafel komen, maar anders
niet."
„Ik noodig niemand uit," zeide
hjj „maar ik vertrouw dat ik er
genoeg zal kunnen noodigen, wan
neer we naar de kapel rijden."
„Rijden? Is dat noodig?"
„Zeer zeker. Met dit weer, kan
men «iet loopen, en de weg is steiler
dan gij denkt."
„Zullen er veel menschen
z^'n?" vroeg zy aarzelend.
„Enkele staf-officieren, en bijna
alle personen tot mijne hofhouding
behoorende. Ook zullen de man
schappen van mijne lijfwacht er by
willen zijn."
Daar zij gedacht had dat er hoog
stens een paar getuigen bij noodig
zouden zijn, schrikte zü, hoorenda»
dat het huwelyk allesbehalve in het
geheim zou geschieden, maar het
was te laat om er zich tegen te ver
zetten. Te laat 1 Die gedachte pijnigde
haar nog meer dan het feit zelf.
Toen zij toestemde, had zy gedaeht
dat zij maar even te teekenen zou
hebben.
„Het zij zoo," zeide zü met een
onverschilligheid, die hem scheen
te ergeren, te meer toen zij er op
liet volgen„Ik zalj gereed zü'n
wanneer gij mü roept."
In de geschiedenis der menschheid
zal het maar zelden voorkomen dat
eene bruid zoo vastberaden en met
volle bewustzijn haar toekomst van
ellende te gemoet gaat <tls Ermyn
trude nu deed, gedurende de weinige
aren, dat zij nog Yrij was en boven
dien door Julie beBtormd werd met
smeekingen om zich toch niet onge
lukkig te maken.
„Handel toch niet zoo overhaast,
Mylady!" kreet haar kamenier,
met alle uitingen van smart.
„Waarom er niet op aangedrongen
by den Prins, dat hij wachten moet
tot mevrouw uwe moeder hier zal
zijn
„Omdat elk uur uitstel gevaarlijk,
levensgevaarlijk is voor mijn vader
en mijn broer 1" zeide het ontroost
bare meisje.
„Och, wat een ellendig land is het
hier in die sneeuw-wereld 1" pleitte
Julie, „ik ben ten einde raad!
Heusch, Mylady zet te veel op het
spelHield zy maar van den blonden
Prins, dan was het iets anders!
Maar zoo als het nu het geval ia*
vind ik het verschrikkelijk
„Spreek niet zoo, Julie, gij weet
niet wat ik weet. Goddankal houd
ik niet van den Prins, er is geen
ander Yoor wien mijn hart klopt.
GEMENGD NIEUWS.
Mettertijd zal ik misschien leeren
hem op prys te stellen."
De Franijaise schudde het hoofd,
Dat was geen huwelijk, zooals zij
het gedroomd had voor haar ver
afgoodde meesteres.
Had Ermyntrude haar alles kunnen
zeggen, zij zou niot zoo dringend en
jammerend gesproken hebben, maar
zij was een echte Engelsche, trouw
aan haar woord. Bovendien, niet
alleen zij, met haar vader en broer,
maar ook de Prins, zij allen waren
de slachtoffers 'Van een strijd om het
beheer eener provincie, in grootte
aan Schotland gelijk.
Prins Boris had Mevrouw Schenck
voor dien avond niet willen uit
noodigen, omdat oek bij allerminst
ingenomen was met dat schyn-
huwelük en het veiliger vond voor
alle partijen indien het vreemde
ervan zoo weinig mogelijk door niet-
Russen zou werden opgemerkt. Dat
vermoedde ook Ermyntrude en haar
vermoedenwas niet geheel onjuist.
Maar toch was zij zoodanig in de
war, dat ze een zwart reiscostuum
ter hand nam toen het tijd was om
zich te kleeden Yoor de plechtigheid.
„Neen maar, Mylady!,' protes
teerde Julie. „Dat is niet eonvmable.
Ais men moet trouwen, moet men
zich er ook naar kleedenWie kan
het in zü'n hoofd krijgen daarvoor
in bónt en vilten schoenen naar de
kerk te gaan! In allen gevalle moet
Mylady er netjes uitzien. Neem dit
zalmkleurig costuum. Het is wel
geen bruidiy'apon, dat weet de lievo
'ij hebben te Kaapstad een aller-
vreeseiyksten tyd beleefd en eigenlijk
in heel Zuid-Afrika, tengevolge van
de Spaansche griep. Alles is erdoor
onderste boven gewQrpende epide
mie is in de Kaapstad zoo ernstig
geweest, dat iedereen die niet ziek
zich tot de uiterste grens over
werkt heeft. In den beginne lachten
en spotten wü met „'flu", maar binnen
enkele dagen begonnen de menschen
bij dozijnen ziek te wordende ziekte
was zeer hevig, zeer kort en zeer
noodlottig. Voor de eerste week om
was, stierven de menschen, als bij
pest, bij twintigtallen en bü honderden.
De sterfgevallen begonnen met 20
per dag, en Yoor er Yele dagen ver-
loopen waren, klom het aantal tot
500 en zelfs 600-per dag. In twee
weken tljds waren 6000 menschen
bezweken en Kaapstad leek wel een
doodenstad. De menschen stierven
op straat, soms patrouilleerden groote
huifkarren door de straten, om de
dooden op te rapen. Een bezoek Yan
huis tot huis werd begonnen en men
ontdekte toen de vreeselykste toe
standen. Geheele gezinnen waren
getroffen, dooden en levenden lagen
in hetzelfde bed, geen eten was er
in huis, niemand die ook maar kon
kruipen, om het te halen. Alle be
zorging met wagens was gestaakt,
er was niemand om de wagens te
besturen, winkelzaken waren geslo
ten. Treinen en trams liepen niet,
schouwburgen, bioscopen, kerken
waren geheel leeg en gesloten. Hot
was als de groote pest te Londen.
Op het groote kerkhof 10 K.M. buiten
Kaapstad waren geen menschen om
graven te delven. De menschen brach
ten hun familie en kennissen uit
een auto naar de begraafplaats en
moesten de graven zeiven délven
dikwüls waren z|j zoo zwak, dat zij
maar twee of drie voet diep konden
spitten, en als zij dan weggingen
om het lijk te halen, kwamen anderen
en wierpen de lijken van hun eigen
familie in de pas gedolven graven.
Dan werd er gevochten en hadden
afschuwelijke tooneelen plaats. Er
waren geen geestelijken voor de be
grafenis. Toen de ziekte op haar
ergst was, waren er geen doodkisten,
en armen efi rijken werden toen in
dekens begraven. De patiönten waren
enkele yren voor hun dpod zwart,
en zü verspreiden een dag en zelfs
twee dagen voor hun doed een stank
als bij een pestilentie.
Zoo'n middenman I
Een medewerker schrijft aan het
„Hbl."
Dat de middenman, waarover de
Genestet indertyd schreef, in de kerk
en de staatkundige wereld «iet in tel
is, wisten we allang. In de Hervormde
Kerk zijn maar heel weinig predi
kanten meer van de Evangelische
of middenpartij en in onze Tweede
Kamer zyn onze oud-liberale tot een
zeer klein troepje ingekrompen. Maar
dat men als middenman tegenwoor
dig ook bü het doen van allerlei in-
koopen aan het kortste eind trekt,
ondervond schrijver dezes in de afge-
loopen week. Hij moest kousen, pan
toffels en. gummiboorden hebben, die
hy in zijn woonplaats niet meer krij
gen kon, maar zeker wel verwachtte
iu de hoofdstad des rijks te kunnen
bekomen. Eerst ging hij naar een
schoenmaker, maar toen hü zijn maat
noemde, kreeg hy ten antwoord
„'t spijt ons wel maar middensoort
pantoffels zijn uitverkocht". Vervol
gens stapte hü een handschoenen
winkel binnen.
„Heeft u glacé handschoenen, juf
frouw
„Zeke/, meneer. Mag ik uw hand
eens zien." Maar, toen hij zlju hand
toonde^ klonk het als een verwijt
„neen, maar dit is een heel gewone
hand, en dan kunnen we u niet hel
pen we hebben nog alleen heele
groote en kleine soortenDan maar
naar den winkel ia gummi-waren.
Doch miet zoo gauw had. hij daar ge
zegd wat hü wenschte en de wijdte
van zü'n hals genoemd, of men voegde
hem toe: „voor middelmatig dikke
halzen hebben we geen boorden meer.
We hebben ze., nog maar alleen voor
heelè dikke menschen en kleine
kinderen."
Daar stond schrüver dezes. En on
willekeurig zuchte hij met een kleine
variatie in de bekende versregels van
Genestet:
Zoo'n middenman
Waar komt hij nog an?
God, maar het is toch beter dan
zwart."
Het kon Ermyntrude niets schelen.
Hot was immers geen echt huwelijk,
al zou hot er op lijken. Het was een
koop, dien zij ging sluiten, voor het
leven en de vrijheid der haar dier
baren. Zij zouj den prijs betalen en
dankbaar £ü&- Maar als zü inderdaad
met den Prins zou trouwen, dan
zou dat in Londen geschieden, niet
in een sombere Grieksche kerk, te
midden 'van gewapende Kozakken.
In die stemming ging zij kalm en
vastberaden naar het groote voor
portaal van het paleis, waar de Prins
haar wachtte op het afgesproken uur.
Hy was werkelijk of schijnbaar op
gewonden blij.
„Onze. optocht heeft weinig van
een trouwpaar dat naar een Engel
sche kerk gaat, Ermyntrude 1"
zeide hü, onderwijl hjj de dekkleeden
rondom haar schikte en naast haar
ging zitten in de slee die voor do
deur stond.
Wat hij zeide, had zü ook gedacht.
„Laat ons daar niet over praten
zeide zij. „Ik zal blij zijn als
de formaliteit voorbij is. Ik heb den
brief geschreven."
(Wordt vervolgd).
