HELOERSCHE COURANT
VOGELVRIJ
No. siie
DONDERDAG 17 JULI 1919
47e JAA,
uf'UltjBawn C. PB BOER Jr«, Helder. Oplaag 7000 ax, - Atonptm«>nt»pri|«i Ib d» stad f 1.15, per
BUITENLAND.
FRANKRIJK.
Een paar maanden geleden kon
digde de heer Vilgrain, ondor-
staats-secrefcaris aan het ministerie
van ravitailleermg maatregelen)
aan, die., zoo verklaart hij vooraf,
de levensduurte op afdoende wijze
zouden bestrijden door bet leven
te Parijs binnen 14 dagen 40 pro
cent goedkooper te maken. De
zoogenaamde „baraques Vilgrain"
weiden opgericht, waar de staat
direct aan het publiek een aantal
levensmiddelen verkocht. Een
oogenblik leek liet wat uitwerking
te hebben, daar enkele artikelen in
prijs daalden. Maar de voldoening
van bet publiek en dé populariteit
van Vilgrain waren van korten
duur. Na een paai' weken gingen
de prijzen al weer naai* boven en
thans behooren de* schoone, maar
onvoorzichtige beloften van prijs
daling al weer tot een ver verleden.
Clemeneeau heeft nu aan Vil
grain een commissaris-generaal
voor de ravitailleering toegevoegd;
het Kamerlid Roy is tot deze func
tie benoemd. Hij heeft nog niets
beloofd en zal beginnen met een
reis naar Engeland te maken.
Tegelijkertijd met de benoeming
van den heer Roy heeft de regee
ring een aantal nieuwe maatrege
len aangekondigd ter bestrijding
van de levensduurte. 1. Het aantal
der levensmiddelen-barakken zal te
Parijs verdubbeld en ook in andere
groote volkscentra, toegepast wor
den. 2. Het ministerie van ravitail
leering zal goedkoope restaurants
tegen vasten prijs oprichten te
Parijs en in de provincie. 3. De
levensmiddelen-voorraden van den
oorlog zullen door middel van ver
schillende' organen, met name van
de coöperatieve vereenigrngen ter
beschikking van het publiek ge
steld worden. 4. Een dienst tot be
strijding van ongeoorloofde spe
culatie in- levensmiddelen en eerste
levensbehoeften zal ingesteld wor
den.
Verder zal een nieuw wetsont
werp aanhangig gemaakt wei-den
tegen de speculatie, en de straffen
zullen verhoogd worden.
DUITSCH LAN D.
De heffing van het vermogen.
Het wetsontwerp „über das
Reichsnotopfer", zooals het voor
stel tot een heffing van het vermo
gen officieel heet, bepaalt dat tot
bet belastbaar vermogen niet alleen
behoort het roerende en onroeren
de goed, doch ook edelgesteenten,
paarlen, voorwerpen uit edel me
taal, voor zoover de waarde meel
is dan 20.000 mark (meubelen en
huisraad niet), nog niet opeisehba-
re baten uit verzekeringen, rechten
op renten en andere terugkeerende
baten. Het vermogen van eohtge-
nooten wordt te zamen geteld, voor
zoover zij niet duurzaam geschei
den leven. Schenkingen, na 31 Juli
1914, door ouders aan kinderen of
nakomelingen van deze kinderen
gedaan, worden geteld bij het ver
mogen van den schenker.
Het bedrag van de heffing van
binnenlandsehe naamlooze veto-
nootschappenonder rechtsperso
nen, voor vereenigingen en stich
tingen zonder rechtspersoon be
draagt tien procent van het hef-
fingssehuldige vermogen. De beta
ling kan, met 1 October 1920 te be
ginnen, in. dertig jaar geschieden;
in gelijke jaarlijksche gedeelten. Er
wordt dan van het bedrag 5 ren
te verlangd.
De heffing bedraagt van vermo
gens tot 50000 mark (vermogens tot'
5000 mark Zijn niet aan deze belas
ting onderworpen, terwijl 5000
mark afgetrokken wordt van de
hoofdsom) 10 voor de volgende
begonnen of volle 50.000 Mk. 12%.
Bij 500.000 Mrk. is het percentage
gestegen tot 40%, bij 2.000.000' en
meer tot 65%.
Van een vermogen van 100.000
Mk. zal men dus moeten betalen
11.000 Mk.; van 600.000 Mk. 91.000
Mk. ;van 1.000.000 Mk. 266.000 Mk.
Van een vermogen van 7 millioen
Mk. zal ongeveer de helft moeten
worden afgestaan.
FEUILLETON.
DOOB
BAVID HENNE6SEY.
24.)
In ieder geval had hij beloofd ze
binnen vier dagen te zullen vinden
bij Doughboy Hollow in de nabij
heid van Musselbrook en dat zij
daar de bank zouden plunderen.
Toen Salatbiel den laatste-In het
bosch had zien verdwijnen, sloeg
hij zelf nog eens af in zuidélijke
richting naar de school. Er waren
daar geen heggen en Fleetfoot ver
snelde op eens zijn gang 'en rukte
aan de teugels, om zoo gauw moge
lijk bij maïs en de lekkere klaver té
zijn, die in den stal op hem lagen te
wachten. Maar het lag-niet in-de be
doeling van Jack, om direct naar de
school te rijden; dat was te-gevaar
lijk, daarom sloeg hij een zijweg in
naar de Boulder Gave, waar hij'ook
Dan verborgen had.
Hier scheen alles rustig en onge
stoord; van zijn paard springend,
leidde lhj Fleetfoot een eindje aan
den teugel naar een hol, dat voor
stal was ingericht. Hier lagen paar-
denvoer en oök 'andere "dingen, die'
noodig konden zijn, bfj de hand,
want Saiathiel had- alle mogeKJke
gebeurlijkheden voorzien. Gdëd
vastgebonden en flink geroskamd
Ongeregeldheden en stakingen.
Volgens berichten uit Berlijn,
zijn in verschillende plaatsen in het
Roergebied weer levensmiddelen-
onlusten uitgebroken.
Bij Bielefeld zijn de landarbei
ders gaan staken, hetgeen treurige
gevolgen heeft voor de voorziening
van Bielefeld met mielk. Men hoopt,
dat het conflict spoedig zal zijn
bijgelegd:
Den 18den Juli wordt de staat
van beleg te Hannover opgeheven.
De werkgevers in het bankbe
drijf te Berlijn hebben verklaard,
dat zij, evenmin als het personeel,
genoegen nemen met de uitspraak
van het scheidsgerecht.
Te Hamburg hebben de onafhan
kelijke socialisten en communisten
besloten den 16en Juli 24 uur te
staken. Het besluit wordt gemoti
veerd door het vermeende buiten
gewoon uitdagende optreden van
de rijksweertroiepen, de invoering
van de kastij diingsstraf in de ge
vangenissen en het in hechtenis
nemen van burgers.
Naar verluidt is te Mannkeim de
heele levensmiddelencommissie ge
arresteerd, omdat zij zich schuldig
heeft gemaakt aan sluikhandel -in
brandewijn, tabak en salvarsam.
Nederlandseh stoomschip in
Hamburg.
Uit Hamburg wordt gemeld dat
het Nederlandsche s.s. „Mars''
((Kon. Ned. Stoomboot-Maatschap-
jpij), dat vóór den oorlog geregeld
Hamburg aandeed, Maandag mot
leen lading stukgoederen in de
jHamburgsche haven, als eerste
Hollander, die na de opheffing der
'.blokkade ongecontroleerd Ham
'burg aandoet, binnengeloopen is.
'Het vernietigen der Duitsche vloot.
Wolff meldt officieel dat dooi
de met het volkenrecht in strijd
zijnde onmenschelijke beschieting
van Duitsche bemanningen van
Duitsche reddingsbooten bij het tot
zinken brengen der oorlogsschepen
in Scapa Flüw", behalve kapitein
Schuman nog drie machinisten het
leven hebben verloren.
Het aantal en-de-namen der ge-
dooden en gewonden Iconden nog
niet definitief worden vastgesteld,
wegens het uitblijven van het En-
jelsche antwoord op de den 29en
Juni van Duitsebe zijde gedane
officieele aanvrage. De geredde
bemanningen zijn vermoedelijk in
de gevangenkampen van Oswestry,
bij Slirewsbury en van Wakefield,
bij Huil geïnterneerd.
RUSLAND.
Eou succes der Rolsjewlki?
Volgens een <Re.o1.er-telegram uit
Helshigfórs melden de Russische
1)1 aden, dat de Bolsjewiki Perm en
Kungur hebben heroverd.
Deze beide steden liggen ten
hoorden van Oefa, zoodot hun ver
overing -een nieuw échec beteekent
voor admiraal Koltsjalc en wel van
diens rechtervleugel.
VEREEN IGDE STATEN.
De handel met DuUsehiand.
Washington, 15 Juli. De volledi
ge hervatting van. den handel niet
Duitschland'kan niet'vóór het mid
den van den wintel- verwezenlijkt
worden.
OOSTENRIJK.
Mackensen's ieger.
Naar de Weensclie bladen mel
den zullen de in -Hoiigai-ijè geïnter
neerd geweest, zijnde Duitsche sol
daten met veldmaarschalk von
Maclcensen in de eerstvolgende
dagen, op weg naar Duitschland,
door Weenen komen en zich daar
eenige dagen ophouden.
SPANJE.
Een aanval van Raisoeli.
Te Madrid werd uit Marokko hét
volgende bericht ontvangen:
Een strijdmacht der opstandelin
gen onder "persoonlijke aanvoering
van Raisoeli heeft Zondag een bui
tengewoon heftigen aanval gedaan
ob de posten en verbindingswegen
tosschen Larasj en' Tetoean, welke
ahnval tot den morgen werd voort
gezet. De Spaansche troepen sloe
gen ten slotte de opstandelingen
met zware verliezen terug, doch
hun eigen verliezen zijn eveneens
aanzienlijk.
DENEMARKEN.
Een incident.
Kopenhagen, 15 Juli. „National
Ti-dende" maakt melding van een
pijnlijk voorval, dat gisteravond
heeft plaats gehad. Toen een troep
Fransehe matrozen van de viering
van het Fransche nationale feest
in Tivoli in gesloten gelederen met
de Frainsehe vlag voorop terug
keerde en een krans op het stede
lijk gedenkteeken voor gevallen
strijders wilden leggen, ontrukte
een Noorsch officier van het in de
haven liggende Noorsche eskader
den Franschen matroos de vlag en
verscheurde deze. De Fransehe
matrozen wierpen zich op den Noor
en takelden hem niet hun slagen
dermate toe, dat hij in het zieken
huis moest worden opgenomen.
LUCHTVAART.
liet Jack het beest met zijn neus
diep in de ruif achter, om eens
rond te -kijken en het terrein om de
school te verkennen. Hij wist zoo
góed als-zeker dat hij-geen gevaar
zou loopen, wanneer hij 's avonds
nog eens naar zijn oude woning
ging; binnen vijftig mijlen in het
rond zou er geen politie te vinden
zijn, en van de kolonisten zou wel
n iemand 'het wagen - om' een ont
moeting -met een zoo1 groeten troep
vogelvrij verklaarden te hebben;
maar hij wilde voorzichtig zijn en
zifch niét nöödeloos in gevaar be-
géven.
Voor hij verder ging, wilde hij
eöhter even gaan kijken hoe Dan
de schuilplaats had achtergelaten,
wént hij bedacht zich, dat hij (na
zijn bezoek aan de school daar wel
een paar uur zou moeten gaan rus
ten. Het was nog helder dag, toen
hij de takken van den vijgeboom
opzij duwde, om naar binnen te
gaan. Dan was vroeger zeeman ge
wéést en dus aan orde en netheid
géwend? Jack vond alles dan ook,
zöoals hij het verwachtte, op zijn
plaats, maar nog even rondkijkend,
raapte -hijeen klein pakje met een
haarspeld vastgemaakt, 'op; er zat
ceto niéuwe meisjeszakdoek in,
w&arop met roode zijde de letters:
„T. G-." geborduurd waren.
De verbazing van Jack was niet
minder 'groot dan die van Robinson
-Ctfusoë, töèn hij het bekende voet-
^sptoor in het zand vond.
„Lieve Hemel!" riep hij heele-
Luchtschlp vergaan.
Uit Londen wordt gemeld: Aan
de kust voor Norfolk zijn de ver
koolde overblijfselen van een
luchtsclüp aangespoeld. Verschei
den bewoners hadden Maandag
avond een lichtflits gezien en een
ontploffing gehoord. Daarna zagen
zij een vlammende massa in zee val
len. Het was waarschijnlijk het
kleine kustluchtsehip No. 11, dat
Maandagavond het vliegpark van
Pulham had verlaten.
BINNENLAND.
R. H. van Meerlant. t
Te Amsterdam is in den ouder
dom van 48 jaar overleden de heer
R. H. van Meeiiant, kapitein-luite
nant ter zee.
Nederland en België.
Uit Parijs wordt gemeld: De
commissie, voor de herziening van
het tractaat van 1839 denkt aan
liet eind van deze maand met baai-
werkzaamheden te beginnen.
Kolen uit België.
Nu de Belgische regeering, naar
blijkt uit de berichten die de vorige
week gepubliceerd zijn, nieuwe
voorwaarden heeft gesteld voor den
uitvoer van kolen zal het van den
20en af voorloopig wel gedaan zijn
met den aanvoer uit het Zuiden. De
Nederlandsehe regeering denkt er
niet aan,.in oredietverleening te be
willigen: particuliere onderhande
lingen van eenigen omvang hebben
tot dusver ook niet tot een resultaat
geleid. Bovendien beteekent de po
litiek der Belgische re^eering wat
betreft, de pariteit van de franc-
blijkbaar een prijsverhooging, zoo-
dat particuliere transacties in het
algemeen minder kans van slagen
hebben. Ten slotte is er de alles-
beheersehende factor: de Neder
landsehe kolenpositie, die op dit
oogenblik van dien aard is, dat de
Belgische aanvoeren niet langer
onontbeerlijk zijn. De import dit
jaar overtreft reeds verre de totaal-
aanvoer ïn 1918 en er zijn aanzien
lijke reserves gevormd. Ofschoon
van een verhooging van den Duit
schen uitvoer, waaromtrent dezer
dagen geruchten liepen, geen spra
ke is, kan thans de naaste toekomst
met gerustheid worden tegemoet
.gezien.
Het proces tegen den gewezen
Duitschen Keizer.
De New Statesman herinnert aan
al wat er aan het besluit om den
gewezen Duitschen Keizer voor
iet gerecht te dagen vooraf is ge
gaan en aan de woorden in het
vredestractaat dat het vonnis „ge
leid zal worden door de hoogste
motieven van internationale poli
tiek". Het zal meer een politiek dan
een crimineel proces moeten wor
den en de doodstraf zal -niet uitge
sproken of opgelegd worden.
Deze laatste beperking draagt ex-
toe bij -om het geheele proces tot
een klucht te stempelen. Volgens
de verkiezingsbeloften van den
maal ontdaan uit. „Tot Gardiner
moet hier bij Dan Morlëy geweest
zijn en dien zakdoek verloren heb
ben. De Hemel weet of zij er van
avond niet naar komt zoeken 1"
Lang niet op zijn gemak, ging hij
■nu weg om verdere verkenningen
te doen. Was hij een uur langer ge
bleven, dan zou hij Tot zelf naar
het hol hébben zien rijden om haar
zakdoek te zoeken. Zij was blijk
baar goed bekend met de plek, want
toen zij den zakdoek niet vond,
ging zij regelrecht naar het hol,
waar Fleetfoot stond. Den zachten
nek van het dier streelend, zeide
zij: „Ik denk, dat je baas hem heeft
opgeraapt; pas goed op hem, oude
jongen, het zal niet zoo heel lang
duren, voor we elkaar terugzien. Ik
heb meer dan genoeg van dien ver
velenden boel in de Broadhaven
Valley, ik wil ook wai; van de we
reld zien. Ze willen me niet bij zich
nemen, omdat ik maar een meisje
ben, maar ik ben net zoo sterk als
de meesten van hen, en de troep zal
gauw genoeg merken, dat een meis
je uit Broadhaven weet hoe zij voor
zichzelf moet zorgen. Stel je voor,
dat zoó'n schaapskop van een Bob
Oarey dacht, dat ik hem en zijn
soort voor lief zou nemen."
Helaas; hoe moedig en flink Tot
Gardiner ook mocht zijn, zij wist
maar weinig van het ruwe'leven vol
ontberingen, dat diezelfde vogelvrij
verklaarden te midden van de
woeste uitgestrektheden der Liver-
pool Ranges moesten leiden.
eerste-minister, zooals die door den
gewonen man worden uitgelegd,
moest de Keizer opgehangen wor
den en was er geen sprake van in-
terneering of ballingschap.
Als de Keizer werkelijk schuldig
is, is hij schuldig aan de zwartste
misdaad die een menscb ooit be
gaan heelt-; en niemand zal vol
daan zijn, indien, nadat'het hof het
schuldig heeft uitgesproken, een
straf wordt opgelegd die niet. even
redig is aan liet misdrijf. Aan den
anderen kant kan - en dit is zeer
waarschijnlijk als het hof de rege
len volgt van -de Engélsche rechts
pleging die onschuld aanneemt, tot
de schuld bewezen is de beklaag
de van reebtstreeksehe verantwoor
delijkheid vrijgesproken worden,
in welk geval hij in Duitschland
bijna even volledig zou gerehabi
liteerd zijn als wanneer hij tot mar
telaar was gemaakt. Nu de be
voegdheid van het hof dermate be
perkt is, e-n de termen van de be
schuldiging bij voorbaat vaststaan,
schijnt er geen ontkomen aan dit
dilemma. Men moet erkennen, dat
indieij het onderzoek volledig kon
zijn, én indien elke argwaan van
.wraakzucht buitengesloten kon
j worden; het proces aanleiding zou
jk linnen geven tot een groote be-
tooging voor de denkbeelden van
internationale gerechtigheid waar
voor de geallieerden gestreden heb
ben en waarop, naar de Statesman
verbouwt, het volkerenverbond zal
komen te rusten. Maar de moei
lijkheden en bezwaren in de prak
tijk zijn zoo groot, dat, het niet te
.'verwonderen is, dat daartegenover
1de meening van alle gezaghebben
de mannen binnen en buiten het
fparlement, van Lord Beresford af
naar links toe, zich snel -tegen het
heele plan schijnt te keereai. De
'voornaamste kwestie is nu, hoe
men, na zoo ver te zijn gegaan,
(terug zal keeren. Laten wij ho
pen, besluit het blad, dat de Neder-
Jandsehe regeering den knoop voor
ons doorhakken en ons bewaren zal
voor de fout om den laatsten der
Hohenzollerns weer -een plaats te
geven in het hart van zijn ontgoo
chelde landslieden.
De eenige houding, die voor de
Duitsche regeering mogelijk is, zoo
schrijft de Vorwaerts, is, dat zij
zich volkomen afzijdig houdt ten
opzichte van pogingen, den gewe
zen Keizer uit Nederland uitgele
verd te krijgen Volgens het vredes
verdrag is Duitschland niet ver
plicht tot de ui-tleveviing van den
Keizer uit andere landen dan
Duitschland mee -te werken.
Wijziging der Invaliditeitswet.
Versehenen is het Voorloopig
Verslag- der Tweede Kamer op het
wetsontwerp tot wijziging der In
validiteitswet, waaraan het volgen
de is ontleend.
Algemeen bleek bij het afdee-
jingsond-erzoek, dat dit ontwerp
een bevredigende indruk had ge
maakt. Ook zij, die de invoering
van liet staatspensioen noodig ble
ien achtexi, verklaarden met dit
ontwerp mede te kunnen gaan,
daar het belangrijke concessies be
vatte. Met de in 1913 door den beer
Aalberse verdedigde meeningen is
de tlxans voorgestelde regeling in
zake premiebetaling niet -te rijmen.
Men vroeg op wélke gronden de
minister van het door hem in 1913
verdedigde gevoelen teruggeko-
ïiien is.
Van andere zijde werd opge
merkt, dat wanneer de voorgestel
de wijzigingen zullen zijn aange
nomen, 't pensioen zal worden ge
noten ter zake van verrichten ar
beid en zal worden betaald uit de
cfpbrengst van dien arbeid, terwijl
in het stelsel van staatspension-
neering eene uitkeering wordt ge
geven op grond van behoeftigheid
uit de staatskas.
Eenige leden wenschten de leef
tijdsgrens op 60 jaar gesteld te
zien en achtten een grootere ver
hooging der renten noodig wegens
de verminderde koopkracht van
het geld. Op denzelfden grond
werd aangedrongen op verhooging
van alle in de Invaliditeitswet be
doelde renten.
Tegenover deze wenschen werd
aangevoerd, dat verhooging dei-
renten zou moeten leiden to-t ver
hooging der premies en dat deze
verhooging althans vooralsnog
geenszins wenschelijk ware. Tegen
het brengen van de geheele pre
mie voor de invaliditeitsrenten ten
laste van de werkgevers werden
verschillende bezwaren geopperd.
Verscheidene leden waren van
oordeel, dat de voorgestelde rege
ling te bezwarend is voor de kleine
middenstandsbedr ij ven
Enkelen wenschten de kléine
werkgevers van de betaling der
premie vrij te stellen. Anderen wa
ren van oordeel, dat de voorgestel
de regeling ook voor kleine werk
gevers geen overwegend bezwaar
zou opleveren, omdat huns inziens
de last der premiebetaling op de
afnemers zou worden afgewenteld.
Ten gunste der voorgestelde re
geling werd verder aangevoerd,
dat zij eene belangrijke vereen
voudiging met zich brengt. Het
voorstel van toekenning vaxx We-
duwenrenten vond algemeene toe
juiching. Verscheidene leden acht
ten de voorgestelde regeling intus-
schen onvoldoende, omdat de ren
ten alleen ten goede zouden komen
aan weduwen, die geheel invalide
zijn of den leeftijd van 60 jaar heb
ben bereikt. Deze leden wenschten
de renten aan alle weduwen toege
kend te zien met ingang van den
dag van het overlijden van den
echtgenoot.
Anderen konden zich met deze
beschouwingen niet vereenigen.
Sommige leden meenden, dat
reeds bij deze gelegenheid ver
schillende andere wijzigingen, die
hi het wetsontwerp zijn opgeno
men in de Invaliditeiswet gebracht
behooren te worden, o.a. verhoo
ging van den leeftijd, waarop de
weezeiirente eindigt.
Ook werd aangedrongen op op
neming van geneeskundige behan
deling in de Invaliditeits-verzeke-
ring en van bepalingen ter voor
koming van invaliditeit.
Verder verlangden eenige leden
eene regeling van de risico-over
dracht in de wet opgenomen te
zien, overeenkomende met die der
Ongevallenwet.
Vele leden waren van oordeel,
dat uitbreiding van de voorgestel
de wijzigingen thans geen aanbe
veling verdient, omdat daax-door
het tot stand komen dj er wijzigin
gen zou worden vertraagd.
Toen Jack bij de* school kwam,
was de zon onder. Hij begreep, dat
liet gevaarlijk zou kunnen zijn lang
te blijven, want je kon nooit weten,
wat de majoor en de kolonel en
Sir James van plan waren. Er be
stond kans, dat de school vóór het
aanbreken van den dag omsingeld
zou zijn; maar hij overhaastte zich
niet. Hij schreef een brief aan Mrs.
Oarey, waarin hij haai- voor al haar
vriendelijkheid dankte, en sloot er
een bij in voor Betsy. Vervolgens
schoor hij zich, en knipte een groot
deel van zijn haar af en pakte een
paar dingen, die hij noodig had, in
een grooten lederen valies, dat hij
voor -op zijn zadel kon vastbinden.
Ook vernietigde hij in den haard
alle sporen vaxi den onderwijzer
John Bennett, behalve de schoolboe
ken en de fluit, die hij in zijn brief
aan de zorgen van Betsy had toe
vertrouwd. Hij pakte de twee roe
den i-n het groene kalfsvel en
adresseerde die met de groeten vah
Jack Salathièl aan Silas Stump;
toen sloot hij de school en liet den
sleutel aan den buitenkant in het
slot steken.
Zijn gezicht was nu heelemaal
gladgeschoren, zijn haar kortge
knipt; wie hem tegenkwam, zou
hem voor een welgestelden kolonist
kunnen houden. In ieder geval had
hij niets meer van een schoolmees
ter. Hij at en dronk wat en ging
toen eeix uur in het hol slapen, tot
de maan helder zou schijnen. Dan
wierp hij een laatsrten blik op de
po»t f 1.40, Baltenlaiid f 2.40. Los»» ex. 8 ot. Adwrfntfn pmr regel 17'/, ot.
OOST-INDIE.
Onrust ln Noord-Celebes.
Een vertraagd N. I. P. A.4ele-
granx uit Batavia vaxx 19 Juni j.1.
geeft de volgende bijzonderheden
betreffende den moord op den con-
ti-oleur J. P. de Kat Angelino.
Deze kwam met een lamdsgroote,
het districtshoofd, den belasting-
schrijver exx vijf gewapende politie
dienaren in de kampong Leloem-
jangang om onwilldgen, die abso-
"uut weigerden heerendienst te ver
lichten, te arresteeren. Het kam
ponghoofd verzocht de onwilligen
eerst na Inlandsch Nieuwjaar in
hechtenis te nemexx. Dit. vex-zoek
werd geweigerd, waarop de heele
kampong-bevolking den controleur
en zijxx gevolg met de blanke wa-
xens aanvielen en afmaakten. Een
xediende slaagde er in te ontsnap
pen. Hij roeide vier dagen op de
open zee tot dat hij een stoomschip
van de Kon. Pak. Mij. bereikte.
GEMENGD NIEUWS.
Een gestolen partij goud?
Maaxxdagnaeht bemerkten twee
surveilleereiide agenten van politie
door een raam van een huis in de
2de Van Swiudenstraat te Amster
dam een tweetal mannen, die bij
het schijnsel van -een laxxxp in een
hoop glinsterende voorwerpen
grabbelden. Bij nader onderzoek
blekexx deze voorwerpen goudexi
sieraden te zijn, die door het twee
tal gosorteexd wérden. De tafel was.
bedekt met ringen, horloges, me
daillons enz.
De agenten, die het zaakje niet
vertrouwden; belden aan, maar ex-
werd xiiet opengedaan. Wel werd
de partij goud van tafel wegge
haald. Ten slotte ging de deur
open, waarna de voorraad in be
slag werd genomen. De twee man-
xxen, die verklaarden de partij van
een koopman op 't Damrak gekocht
te hebben, werden meegenomen
naar het bux-eau Middenpoort.
De partij bestond uit een groot
aantal dames- en heerenringen,
voor 't grootste gedeelte nog voor
zien van etiketten, waarop num
mers en letters, Er waren voorts
gladde, gekartelde, gespvormige,
zegel- en Swastika-ringen; wijdex-s
een gx-oote partij gouden heeren-
hoi'Joges, kettingen, gouden scha-
kelax'mbauden, goiiden medaillons,
beursjes, dameshorloges, dames-
ax-mbandhortoges en gewone da
mes-armbanden, alles van ,goud
vervaai'digd', 2 twintig dolLarstuk-
ken, 1 vijfguldenstuk en diverse
penningen, zoomede 5 gouden
boordknoopjes.
Aangezien alles gewikkeld was
in Haagsche kranten, heeft de po
litie zich in verbinding gesteld met
de politie te 's-Gravenhage, daar
vermoed wordt, dat het goud van
een groote inbraak afkomstig is.
De beide beklaagden, twee broers,
spreken elkaar, wat bun verklarin
gen betreft, tegen.
Een vermakelijke vergissing.
Een officier van de „Deli"
(schrijft d.d: 25 Juni uit Port-Said:
„Vanmorgen hebben wij hiér een
ho ogstv ermakelijke grap gehad.
Ons oorlogsschip, de „Tromp",
kwaxn binnen, en gaf voor de ha
ven eenige saluutschoten. Nu kan
lederen dag de vrede geteekend
worden, en als afgesproken sèiii
zullen dan ook, zoodra het telegram
er is, door de Engelsche oorlogs
schepen schotexi gelost wórden.
Wat er gebéurde, kan men al ra
den. De Engelschen zitteix natuur
lijk in spanning. Ze hoox-en scho
ten knallen, en denken dus: het is
vrede; Ineens begonnen al die En
gelsche schepen te fluiten, te pavol-
seeren (2 er van) en een herrie, en
leen lawaai: de vrede was getee-
'kendl Maar het bleek al gauw, dat
■het een vergissing was, en dat ze
jonzen „Tromp" zoo feestelijk had-
'den binnengehaald, wat niet de be
doeling was natuurlijk. Lange ge
dichten. Voor hun fatsoen konden
ze nu niet ineens al die mooie vlag
gen neerhalen, en zoo kwanx onze
;„Tromp" de haven van Port-Said
binnen. Vlak na-ast ons keken ze
leerst erg nijdig naar ons, omdat
we niet meefloten, maar toen ze
't eenmaal wisten, liadden ze de
igrootste schik.
Ik vergeet nog te vertollen, dat
dit een groot kamp van Armeniërs
honderden blijde merischen ïiaar de
stad stroomden,, om het goede
nieuws te vernemen. Het kamp ligt
te zijn aan een op dien dag ge
pleegde Inbraak tusschen Zelhem
en Hengelo. De politie meent de
daders in deze twee gevonden te
hebben.
Diefstal.
10 Juni is in de N.V. Wessanen's
Koninklijke Fabrieken to Wormex--
veer, uit bare fabriek de Vlijt, een
belangrijke hoeveelheid zijden buil-
gaaS ontvreemd, tot een waarde
van ongeveer 15.000.
De daders zijn nu aangehouden
en ook alle ontvreemde zijde is in
beslag genomen, terwijl bovendien
nog zijde werd' gevonden, welke
van een vorigen diefstal bij deze
firma afkomstig was. Het geheel
vertegenwoordigt een waarde van
ongeveer 20.000.
Een aanhouding.
Te Arnhem is iemand aangehou
den wiens opsporing door de mare
chaussee te Ruiu'lo was verzocht.
Hij wordt verdacht van diefstal en
bovendien is hij een van de beide
gesignaleerden die verdacht wor
den van den te Hengelo gepleeg-
den moord. Tot dusver zijn echter
geen aanwijzingen voor zijn schuld
daaraan gevonden. Hij is tor be
schikking van de marechaussee te
Ruuiio gesteld.
INGEZONDEN.
Geachte Redacteur.
Waar hét naar mijne meening
onvruchtbaar werk is met een leek
ovér „groenten-handel" to polemi-
seeren, was het eerst mijn plan
deze discussie to staken. Vergun
mij echter nog een klein plaatsje
in uw blad om den heer Zonder van
to antwoorden.
Waar door dien heer zoo angst
vallig. en weeklagend wordt gespro
ken over het storten van die hon
derd gulden, daar wensch ik alleen
xuaar op te merken, dat dit een
zaak is die het huishouden der
V eilingsvereeniging aangaat en
deze vraagt- niet aan den handel
hoe zij haar zaakjes moet opknap
pen.
De heer. Z. gevoelt zich zeker al
tijd aangetrokken tot „rommel",
andere; zouden door hem juist niet
de prijzen worden genoemd die
voor rommel worden besteed; Al
thans door mij is deze week nog
sla- gekocht voor vier en worteleax
voor acht; gulden per honderd. Dit
is te controle.eren. Dat echter die
heer geen verschil ziet in soorten
en kwaliteit, dat wordt door mij
best begrepen. Wanneer men weet
dat door een paar kooplui geregeld
goed naar Wleringen wordt ge-
pl.m. 2 mijl in de Sahara eri al die 1 bracht, dan kan men wel begrij-
Staklcers, die maandenlang opge-1 pen wat hier naar toe komt. Maar
sloten zitten, renden dol van vreug- bij een handelaar dicht in de buurt
sloten zitten, renden dol van vreug
de naar de haven, zoodx-a ze 't op
windende gefluit van al die sche
pen hoorden. Schoorvoetend en
teleux-gestold kwamen ze terug.
(Tel.).
Valsch buitenlandsch geld.
Maandagochtend kwamen eenige
Belgen, die op de weekmarkt to
Gori.nchem beesten kwamen koo-
pen, bij de firma Scheurleér Zn.
aldaar 17 bankbiljetten van 1000
frs. en 6 van 500 frs. wisselen. Evëh
na hun vertrek bemerkte mén op 't
kantoor dat van sommige biljetten
het watermerk ontbrak en dus
valsch'waren. De politie werd opge
beld eii men toog er op uit. De chef
er firma, de heer jhr. Hooft
raaf! and, had hét genoegen de
daders te kunnen aanwijzen die
naar het politiebureau werden ge
bracht, alwaar men de zaak thans
in ondérzoek heeft. Intusch'en
beeft de kassiersfirma haar geld
terug.
Ongeluk.
Te Oudepekela vulde de vrouw
van R. Vrengel een kruik met ko
kend water. De kruik sprong, de
stukken vlogen tegen het hoofd dei-
vrouw, die tengevolge van hevig
bloedverlies overleed.
De dubbele moord te Hengelo (G.)
Nader wordt uit Hengelo (G.) ge
meld, dat aldaar Zondagavond twee
1'andloopers zijn aangehouden, van
dezen la'gèn moord verdacht. Een
van -hen heëft wél bekend schuldig
vlakte en den nauwen bergpas; het
was een buitengewoon stille avond
en liij kon zwakjes het verwijderde
geklots der golfjes vaxi de Bfoad-
liavenbeek hooren. Zijn laatste blik
ging in de richting van het huis
van Betsy Oarey hij vermoedde,
dat zij den volgenden ochtend wel
het eerst op school zou zijn dan
sprong hij, terwijl hij de woorden
„Exit Johri Bennett, de schoolmees
ter!" prevelde, in den zadel en ver
dween in noord-westélijkè richting
in het bosch.
Het was een eenzame rit voor hij
op den weg naar Sydney kwam;
maar den volgenden ochtend even
over achten zat hij als een lord in
liet beste hotel van Caiixden te ont
bijten.
Hij mocht wel Fleetfoot's__zachtö
manen streelen, hem op zijn nek
kloppen en hem lieve naampjes ge
ven, waarvan het dier de betéeke-
nis heel goed scheen te begrijpen.
„Ilc zou je voor geen vijfhonderd
pond aan den kolonel verkocht heb
ben, oude jongen," fluisterde hij;
het dier in.
Ha, hij was nog jong, en de toe
komst was voor hem verborgen, er.
warm bloed stroomde door zijn ade
ren; hij was weer vrij, ja vrij, ook
al was hij vogelvrij verklaard. Toch
hadden de laatste 'zes weken een
keelen ónïkeer iri hem gebrachtl
Eerf soiM eergeVoel dwong hein
nog'trouw te blijven aan den titeep,
die hem met aigéniééne stéfilihen'
tot aanvoerder gekozen had; maai
de woorden-, van Amós Gordon kwa-
inen zeer dikwijls in zijn gedachten,
en Mrs. Oarey en Betsy kon hij nog
ïliet vergeten. Hij moest bij zich
zelf lachen, als hij zich de verbijs
tering van majoor Browne en de
commissie voorstelde. Wat zouden
ei- een spotliedjes op gemaakt wor
den! Het zou in kleuren en geureu
in de couranten staan: wat zouden
de autoriteiten .aLnie.t moeten jftflo-
ren! Zij moesten maar doen, als
gouverneur M.acquarie ih 1814, 'toen
hij, in wanhoop over het steeds
groeiende aantal woudloopers, gra
tie schonk aan allen, die, wanneex
zij geen moord gepleegd hadden,
binnen zes maanden na de afkondi
ging der proclamatie naar hun
vroegere woonplaats terugkeerden
en beloofden een nieuw leven te
zullen beginnen. Hij grinnikte bij
de gedachte, dat op Broadhaven
Station niets gestolen en niemand
mishandeld was; en hoe hij. nog.
juist op tijd had kunnen wegkomen,
niettegenstaande Sir James Ben-,
■nett's pistool op hem gericht was.
Het was een kostelijke grap, waar
over in de heele kolonie nog lang
gelachen zou worden.
En toch was er bij al die blijd
schap iets, dat Salathièl hinderde;
hij voelde maar al te goed, dat hij
de achting van zijxi medèmenschén
verloren had. Al had hij goede
kléeren aan eri al kon hij over veel
géld beschikken, liij-' was weef eéïi
dakloozevoè'élvrij" verklaarde, die
het gevaarlijke leven van
van den heer Z. kon men do vorige
week toCh wortelen koopen voor
vijf cent per bos, ja soms bij straat
venters voor nog minder.
Door den, feeer Z. wordt nog
steeds volgenouden dat die gxoen-
tenyerkflopera^zooveel geld verdie
nen".' Alö de hèër Z. mij niét wil ge-
looven, ik kan er niéts aan doen,
misschien zal hij er later wel anders
over denken.
Het schrüven over hét op alle
manieren plukken vaxi deburgorlj
is Jxet; bewijs van. onkiiude op het
gebiéd van dézën handel, want, en
nu n'oè'eeij.8, uitgezonderd eenigen
die op, andere wijze iets verdiend
hebhón, zijn de meesten in de laat
ste jaifen zelf geplukt.
Wanneer door een huisvrouw
of door fpn gewóón man de ge
dachte wordt geuit, dat dé hande
laren kuüiïeh geven.voor dé groen
ten, wat zij onderling goedvinden,
ik kap hét plaatsen, maar dat
iemand, doé een plaats heeft in het
bestuur eeher stad ook nog zulke
dixi'gen neerschrijft, begrijp ik niét.
Immerjx,' wanneer er zoo'n gemeen
schapszin onder de menschen
woonde, dat meh, door ondérling
Overleg, alle behoódigdhéden voor
bereikbare prijzen kon verkrijgen,
dan zou er. in de gansche maat
schappij niét zöo'rï félle „bel art gén-
strijd bpstaaii;
U dahkënd voor' de plaatsruimte
en den, liéet- Z, nogmaals 'dé verze
kering' gévende dat door ons, en
niet door in ij alleen, gaarne zal
wordén inédégewerkt om een meer
dragélïjkeh toestand to verkrijgen,
verblijf ik
Hoogachtend
C. BAKKER,
Seór. der Ver. van Aardappel-,
groenten- en fruithaixdelaren
„Onis Belang".
woudlooper leidde, met een touw
om zijn nek, dat iederen dag aan
ieen galg kon worden vastgemaakt.
HOOFDSTUK XIX.
Tot Gardiner verdwijnt.
Tot Gardiner's zuster Judy, dooi
de jongens „Miss Smicker," en dooi
de anderen „het meisje mét den
glimlach" bijgenaamd, was een
grof, maar vriendelijk meisje van
zeventien jaar. ZÜ was groot, gezet
en goed geproportioneerd evenals
haar zustor, maar in tegenstelling
met deze lag er op haar knap,
sproetig, gezicht een voortdurende
glimlach.
Zij glimlachte bij mooi. en. leclijlc
weer,j of zij gelijk of ongelijk had,
of zü in haai; humeur was of niet.
Haar glimlach prikkelde haar moe
der en haar zuster en een paar an
deren, maar zij kreeg er ook vrien
den door, want Judy's glimlach, om
nog eéna te .citoeren „dicht't wear
ouk nor waSh out, nor rub off, «nd
't was alWAys natural."
(Wordt vervolgd.)