opgericht, en blijkens het adres vol
doenden steun ondervindt, vraagt spr.
of het College vrijheid bezit het voor
stel omtrent een openbare school te
handhaven Nieniund zal toch wenseken,
dat er twee scholen komen. Het maakt
oen eigenaardige» indruk, dat thans
deze beide voorstellen tegelijkertijd
ter tafel L runen en het staat wel vast.
dat van de zijde dor opgerichte school-
voreenigïng doorgezet, wordt. Het be
sluit omtrent, de openbare school werd
reeds drie en half jaar geleden geno
men en voor de uien we school onder-
toekenden tal vun inenschen. die ove
rigens geen voorstanders zijn van bi
zonder onderwijs, de circulaire. Spr.
vraagt of het voorstel van li. en W.
gehandhaafd blijft.
De heer Van der Veer bevestigt
'le woorden van den lieer Adriaanse.
Doordat de sehoolbouw zoo zeer ver
traagd is, is liet vertrouwen bij de men-
schen geschokt.
De beer Biersteker: Het, verwijt
biervoor komt op B. en W. Het is in
derdaad oen lastige geschiedenis en de
Hoegrassers hebben geduld genoeg ge
had. Het is waarlijk niet te verwonde
ren. dat ze teuslotto de hoofden bijeen
gestoken hebben 0111 deze school op Ie
richten. Niettegensaande wij de ge
schiedenis omtrent liet, uitstel hebben
meegemaakt, is toch weer herhaaldelijk
gevraagd aan het, Colloge om den
bouw door te zotten Steeds echter hie
ven de plannon liggen. De Koogras-
sers bobben, waarlijk' geen ongelijk,
dat zij langs dezon weg trachten «en
- obool te krijgen, en B. en W. treft in
dezen verwijt. Nu staan wc voor een
lastig geval. Koegras is vrijzinnig en
slechts noodgodrongoii zullen ze hun
kinderen naar ecu school niet. den
bijbel zenden. Het grootste deel ver
langt, openbaar onderwijs. Spr. .prefe
reert. natuurlijk oen openbare boven
een christelijke school al zou hij er
niet togen opzien zijn kinderen even
tueel naar oen christelijke school te
sturen indien er geen andere was.
Maar is er. vraagt spr.. geen moge
lijkheid tot overleg te komen? Spr.
stelt voor de zaak bij referendum door
de bewoners zelf te doen uitmaken.
Maar beide partijen moeten zich dan
bij de uitspraak neerleggen Eén school
is natuurlijk genoeg ou wij komen «p
die manier uit de impasse.
Do lieer van dor Veer zegt, dat
reeds een beslissing is uitgelokt. De
op de lijst vermelde namen zijn alle
van voorstanders eoner bizondere
school.
De lieer de Ven weerspreekt het
verwijt aan liet college omtrent de
verdaging der plannen. Door het vorig
ministerie werd een subsidie toege
staan en B. en W. moesten zich ver
gewissen of deze regeoring dal subsidie
handhaafde. Dit geschiedde niet; de
districts-sclioolopzieuer adviseerde en-
gunstig. B. en W. trachtten toen den
Minister te overtuigen van de nood
zaak yau uitstel en zeiden, dat het
vorig ministerie subsidie had toege
zegd. Andere autoriteiten werden in
den arm genomen en een subsidie werd
toegezegd. Het College meent, dal
thans In dezelfde richting moet worden
voortgegaan en dat de school moet
worden gebouwd. Adressanten zeggen
zelf dat hun motief voor den ontwor
pen sehoolbouw is de verre af-
-'land. De Rand kan dus alleen dit
motief bespreken, cn het geopperde
bezwaar zal vervallen indien er aan
tegemoet gekomen wordt. Spr. is over
tuigd, dat wel bijna alle kinderen naar
de openbare school zullen gaan. B. en
NV. handhaven alzoo liet voorstel.
De hoer Adriaanse; De lieer
Biersteker heeft oen middel genoemd
om uit, hot dilemma te komen, en dit
middel lijkt spr. niet verwerpelijk.
Maar er ligt een adres van tal van
inenschen, en nu is het gevaarlijk om
dadelijk een besluit te nomen. Want
de boe reu le Koegras buigen hun kop
niet. Het voorstel Biersteker is prak
tischer dan dat van den heer de Ven.
De gemeente zal elk middel hebben
toe te passen alvorens zij een besluit
neemt. Wat zouden do gevolgen zijn
als wij twee scholen kregen? Want dc
gemeente krijgt ook de verantwoor
ding voor de andere.
De heer de Geus vindt het goed
als hot voorstel wordt aangenomen. De
heer Adriaanse heeft geen recht van
onverantwoordelijke handelwijze te
spreken, want het besluit tot bouw
eener school dateert al van eenige
jaren terug en slechts door allerlei
oorzaken is de bouw vertraagd. Waar
moet het heen als we nu zouden doen
als de heer Biersteker wil, dan zouden
wij den bouw eener school tegenhou
den, en dat kan uiot. Tal van men-
schen zijn verbitterd door onbillijke
verwijlen aan hot college en hebben
de lijst geteekend Maar de Raad kan
toch niet de oprichting van bizondere
scholen bevorderen? Het motief voor
de oprichting eener school met den
bijbel uioet. alleen zijn de innige over
tuiging, on niet een afstand. En de
Plicht van do overheid is het een open
bare school te stichten daar waar be
hoefte bestaat. Van een referendum
stelt spr. zich niets voor. liet gaat er
tlmns 0111 wie hel suolst in de behoefte
voorziet. We zouden er telkens tooi
te staan komen dat de eene of anden-
vereeniging met lijsten gaat. loopen om
geld bijeen te brengen.
De heer Biersteker meent, dat
er rekening dient to worden gehouden
met de heevschende ontstemming bij
de bewoners, die voel to lang aan hel
lijntje zijn gehouden. Er zijn wel rede
nen voor te vindon natuurlijk: subsi
die en nog eens subsidie, en het frerd
vervelend steeds weer te vragen
Maar als er in Kocgras een bizondere
school komt, is dut de schuld van dc
vrijzinnige hoeren. De school aan de
Doggersvaart liad er moeten konten
vóór dat de school te Julianadorp ver
bouwd werd. Zoo luidde ook bel ad
vies van den districtsschoolopziener.
En niettegenstaande wij dit aantoon
den destijds, heoft men volgehouden
dat eerst verbouwd moest worden. Eu
de Eoegrassers hebben gelijk, dat zij
thans eene school gaun zetten. Spre
ken zij zich uit voor een openbare
school, dan moet dio cr komen. Komt
er dan nog een bizondere naast, dan is
dat iets, dut zij zelf moeten weten.
Er zit bier drijvorij achter van chris
telijke zijde. De oudortookenaars bob
ben meerendeels zelf niets mot dc
school te maken. Ds. vun Griethuyson
is predikant te Huisduinen, F. de Vries
ts een speciaal voorstander der chris
telijke school, (spr. noemt nog andere
personen op, die het adres ondertee-
kenden). Maar spr. kent Koegras, zoo
goed als ,de heer van dor Veer. en hij
slaat er borg voor, dat 70, 75 pCt. van
do bewoners hun kindoren naar do
openbare school zullen sturen als die
er komt. Laten we er uiot langer over
redeneeren, het gaat hier om een groot
belang. B. en W. hobbon, op advios
vftri den schoolopziener, do zaak slee-
pende gehouden, en nu ze zien. dat er
een bizondere school zal komen, ko
men ze uit den boek. En niet uil eigen
boweging, neen, op aandrang van spr
Spr. stelt voor B. en W. te machti
gen tot aanbesteding over te gaan.
maar vooraf overleg te plegen bij de
bewoners en door een enquête te doen
uitmaken of men oen openbare of een
hristelijke school wil. liet is de dure
plielit dor vrijzinnigen te zorgen, dat
zij in den concurrentiestrijd niet wor
den overvleugeld door bet. bi zonder
onderwijs.
De heer van der Veer voelt veel
voor de redeuoering van den heer
Biersteker. Spr. zelf is trouwens de
drijfveer voor de chr. school niet ge
weest Misschien is door overleg nog
wat te bereiken, maar als we de voor
dracht zóó aannemen, komt de school
er vast.
De heer S p ruit vraugt naar het
buitenge woon subsidie. Is or wel sub
sidie als de gemeente bouwt en niet
als particulieren dat doen?
De heer de Ven: B. en W. staan
oji het standpunt, dat de oude wet nog
geldt zoolang de nieuwe er niet is.
Dus liet subsidie is als altijd. De heer
Biersteker heeft- zich ontpopt als de
ondorwijs-specialiteit, maar het- ver
wondert spr. van hem de philïppieu in
zake den nieuwbouw to hooren, daar
deze destijds alles voor een zesde
lokaal te .lulianadorp voelde.
Hierover wordt nader van gedach
ten gewisseld. Tensoltlo wordt liet
voorstel-Bïerstcker ont na gepleegd
overleg B. en W. te machtigen tot aan
besteding over te gaan met algeineoiu
stemmen aangenomen.
Trekken van afdeelingcn.
Trokken van afdeelingcn voor onder
zoek en rapport, bctroffonde de gc-
iiioeiito-rekening, dienst 1918.
Iïi de eerste afdeeliug hebben zit
ting de hoeren Biersteker, Poll. van
Breda en Spangenberg; in de tweede de
hoeren Krijuen. Boon. van der Ploeg,
van der Veer. Spruit, Zander en Ver-
fuillo: in de derde dc heeren Bok.
Baak, Zondervan, Adriaanse, do Zwart
eti Bot.
Rondvraag.
De lieer Zo nel er vun vraagt of de
vereenigingen dio in zijn gogaan op
de verhuring van het sportterrein
daarvan bericht krijgen. Krijgen
binnenkort bericht.
De heer van Breda vraagt wat
de reden is, dat de vereeniging ,.Her-
wounon Levenskracht" geen vergun
ning kreeg voor den verkoop harer
bloempjes.
De Voorzitter antwoordt, dat
dit is om do tuberculoso-bostrijding
niet te doen verwateren. Als er ver
schillende veroenigingou met eon
bloempje komen, doot dit afbreuk aan
de goede zaak, want de aardigheid
gaat er bij bet publiek af.
De heer van Breda; Het is geen
aardigheid. Het betreft hier weer een
katholieke vereeniging. Wat is er
tegen zooicts aan deze verepniging
ook toe te staan?
Dg heer de Ven antwoordt, dat
een paar jaar geleden aan alle ge
meentebesturen verzocht is dooi de
Ver. t. bestrijding der T. b. e. om al
leen voor den verkoop der z.g. „Eiuma-
bloeni" een bloemendag beschikbaar te
stellen en voor de andere vereenigin
gen niet.
De heer v au Breda: Dus een vlag
getje mag wel?
De beer de Ven: Daar zal wel niets
tegen zijn.
De heer Bok bepleit betere brood
voorziening speciaal op Maandagmor
gen. Een groot deel van de vissoheo
mist ten ecneumalc verscli brood als
zij uitvaren. De vloot is gedwongen
des Maandags te blijven liggen tot twee
uur omdat do uicuscheu geen versch
brood kunnen krijgen. Indien wat vroe
ger brood beschikbaar werd gesteld,
zou dit eene weldaad zijn voor velen.
Do Vooruitte r antwoordt, dut
zooveel als mogolijk was, faciliteiten
verleend zijn. Nachtarbeid kan echter
niet toegelaten worden. Bij het Rijk
is de zaak in onderzoek, zoodra deze
materie geregeld is, is voor de gemeen
te geen uitzonderingsbepaling noodig.
Spr. is het overigens volkomen een-
met den beer Bok.
De vergadering wordt tlians gesloten.
BUITENLAND.
DUITSCHLAND.
De regeerings ver klaringen In de
Duitsche Nationale Vergadering.
Over de reeds tot tweemaal toe
Uitgestelde vergadering der nieu
we Duitsche regeering geeft de
correspondent van het Alg. Han
delsblad het volgende stemmings
beeld:
Reeds lang vóór den aanvang
was een zekere spanning in de zaa
merkbaar. Te tien uur twintig
opent de voorzitter Fehrenbach do
zitting en geeft minister-president
Bauer het woord. Deze leest zijn
rede voor, waarbij hij herhaalde
lijk verkeerd intoneert en waarbij
het nog al eens tot uitroepen eri
rumoerige tooneelen komt. De rust
keerde terug toen hij het over d->
Russische toestanden had.
De minister herinnerde aan den
Duitschland* opgedrongen vrede,
die een tydperlc van bloei beëin
digt en zijn tragischen val afsluit.
Ook zij, die de grootste tegenstan
ders waren van de politiek van het
^udo rijk, moesten daarmee al-
stand doen van veel wat hun lief
eu dierbaar was geworden. Zelfs
dat smartelijk afscheid moet voor
iedereen een aansporing zijn zich
niet alle macht te werpen op de
laak, die de toekomst ons op het
oogenblik opdringt: het nakomen,
het vervullen en tenslotte de wijzi
ging van het verdrag van Versail-
les. Ik Iaat het verleden en de
vraag wie de schuld draagt, thans
rusten; wij moeten vooruit zien en
vooruit gaan de nieuwe toekomst
tegemoet. Er zal voor ons volk
geen enkele verontschuldiging zijn
als het de taak om de geviolgen van
den oorlog te herstellen niet tot de
zijne maakt. In het' nieuwe
Duitschland zal het volk zelf zijn
lot bepalen. Acht maanden heeft de
omwenteling grootendoels ver
bruikt om het opruimingswerk
voort te zetten en een begin te ma
ken met de oprichting van eer;
nieuw staatsgebouw. Met de nieu
we grondwet zal dat dezer dagen
bekroond worden, waardoor de de
mocratische republiek gevestigd en
het eerste deel van de taak der na
tionale vergadering vervuld is.
Bauer viel hierop de rechterzijde
aan, die de teekenen des tijds nog
evenzeer misverstaat als voor dun
en somde vervolgens op wat nog
in de komende jaren gedaan moest
worden op het gebied dei' democra
tie. Hij kondigde de indiening van
wetsontwerpen op de arbeiders- en
economische raden aan, de sociali
satie van verschillende belangi-jjice
takken, o.a. van den gelieelen mijn
bouw.
Voor de economische politiek
van Duitschland in de toekomst
zullen wij ons door drie geboden
laten leiden:
le. socialisatie voor zoover als
mogelijk is en het voorkomen van
bc-letselen, die in de toekomst een
verder gaande socialisatie in den
tveg zouden staan; 2e. Het verzeke
ren van de noodige levensmiddelen
en kleedingstukken voor de min
derbedeelden; 3e. het afweren van
den invoer van artikelen van over
dadige weelde, die een ongunsti-
gei. invloed zou uitoefenen op ouzo
betalingsmiddelen en van iederen
invoer in het algemeen, die een on-
gunstigen invloed zou hebben op
onze arbeidsmarkt.
Binnen de grens van deze drie
geboden moeten handel en nijver
heid echter vrij zijn.
Het denkbeeld vun wraak, zoo
als dat door een kleine groep ge
koesterd wordt, verwierp de minis
ter verre: werk zoeken wij en wij
verafschuwen liet denkbeeld van
wraak.
aN hem sprak de minister van
buitenlandsche zaken, Müller. Hij
wees er op, dat het Duitsche z\v
wees er op, dat het Duitsche
zwaard als hulpmiddel voor de di
plomatie niet meer geldt. De ont
wapening kan echter pas ten zegen
der nienschheid worden als zij
over de heele wereld geschiedt.
Onze taak is het daarnaar te
1 streven.
Te Versailles werden echter
reeds nieuwe coalities gevormd.
Wij strijden het beste tegen de on
zalige politiek der allianties, in
dien wy aan geen enkele deelne
men en zoo den bodem voorberei
den voor een werkelijken volken-
bond.
De minister behandelde ver
schillende vraagstukken ontstaan
tengevolge van den oorlog, en
wees er op, dat tengevolge van de
Duitsche overwinningen Polen ge
heel van Rusland is losgemaakt en
thans vrij is. Hij wees op het vele,
dat de onzijdige staten tijdens den
oorlog voor Duitschland hebben
gedaan, en hoopte, dat de tegen
standers geen gebruik zouden ma
ken van het recht om den strijd
op economisch gebied voort te
zetten. Het Duitsche volk gaat ge
bukt onder den last, dien het is
opgelegd, maar het is niet gebro
ken, en groote krachtsinspanning
is noodig om weder op dc oude
plaats van vroeger te komen.
Laten wij bij den vredesarbeid
het bewijs leveren, dat wij bij al
ons ongeluk nog een groote natie
zijn; laten wij dc oude methoden
eener machtspolitiek, die eens en
voor al tot liet verleden behoort,
begraven, want Duitschland zal
liet herstel van zijn rang onder de
groote volken slechts te verwach
ten hebben van den vooruitgang
der democratische gedachte bij
zichzelf en bij do andere volken.
De rede werd herhaaldelijk door
luide toejuichingen afgebroken.
Frankrijk.
Da Crisis.
Parijs, 22 Juli. De Kamer heeft
heden middag in een schier voltallige
zitting beraadslaagd over de motie
van Pournier betreffende de econo
mische politiek der regeering.
De zitting was zeer bewogen maar
niettegenstaande de heftige kritiek
op het regeeringsbeleid geoefend, was
er bij de oppositie toch blijkbaar een
zekeren schroom om de quaestie op
een val van het kabinet te laten
neerkomen.
Nadat Fournier zijn motie had
verdedigd, bestegen de ministers
Noulens, Clementel en Loueheurhet
spreekgestoelte om de regeerings-
politiek te verdedigen, en de moei
lijkheden, die overwonnen moesten
worden, uiteen te zetten.
Daarna nam Clemencoau het woord.
Hij wees op de zware taak, die hem
als president-minister en als voor
zitter des Vredesconferentie op de
schouders was gelegd. Hij zinspeelde
op de aanstaande verkiezingen, waarin
hij de oorzaak zag van de kritiek op
hem geoefend. Hij wees ,op al zijn
persoonlijken arbeid, ging niet te diep
op de algemeene politiek in enlplaatste
verscheidene geestigheden, die rechts
en links vroolljk stemden. Hij ver
klaarde zich volkomen bereid heen
te gaan, maar noemde de taak van
zijn opvolger weinig benijdenswaard.
Daarop beriep hij zich met kracht
op zijn arbeid gedurende den oorlog
en al hetgeen hij gedaan had om
de vrede te verkrijgen. Ten slotte
zeide hij dat de verkiezingen zoo
spoedig mogelijk gehouden moesten
worden opdat Frankrijk zich de
mannen zou kunnen kiezen die het
noodig had.
Een voorstel om de motie die de
regeering aanviel den voorrang te
verleenen, werd meteen meerderheid
van 51 stemmen verworpen. De af
gevaardigde Franklin Couillon hield
daarop een rede, waarin hij met
kracht protesteerde tegen de rede
van Olemencqpu, die hy als een niet
waardig antwoord kenschetste en
welke volgens hem het debat op
geheel ander terrein gebracht.
Hij zeide dat de regeering aan
Frankrijk een minimum vrede en
een maximum anarchie had gegeven
en verweet Clemenceau, dat hij het
land tegon het parlement africhtte
en de verkiezingen voorbereidde met
den staat van beleg en de censuur.
Links, en vooral de socialisten,
juichten de rede herhaaldelijk geest
driftig toe. De Kamer ging daarna
over tot de-- behandeling van de motie
van orde, waarbij vertrouwen in de
regeer'ng werd uitgesproken. Deze
werd aangonomen met 289 tegen
176 stemmen.
Ingeland.
Dt mQawtrkarsstaking.
De parlementaire medewerker van
de „Daily News" zegt dat invloedrijke
vertegenwoordigers der mijnwerkers
in het Lagerhuis den toestand ernstig
inzien. In de wandelgangen werd ver
zekerd dat de regeering 5000 stokers
der marine naar Torkshire had ge
zonden, om de .mljnpompen te be
dienen. Dit cy'fer .schijnt hoog, maar
dat is toch slecbta schijn, want bet
aantal arbeiders boven den grond,
die gewoonlijk in dienst zijn, bedraagt
ongeveer 50.000.
Het conflict met de kolenmijn-
werkers begint al ernstig zijn invloed
tedoen gevoelen op andere industrieën.
Te Leeds beginnen machinefabrieken
al te Bluiten, wegens kolengebrek,
ten gevolge van de staking in Yorks-
hire en er moeten al tusschen de
8000 ii 10.000 arbeiders in de machine
industrie werkloos zijn. Indien voor
het einde der week geen kolen worden
aangevoerd of de kolenstaking is ge
ëindigd vreest men dat in de machine
nijverheid in deze stad wel een 35.000
man zonder werk zullen zijn.
Te Scheffield hebben de meeste
fabrieken geringe kolenvoorraden en
werk dat niet heel dringend is, wordt
uitgesteld, met het gevolg dat het
aantal werkeloozen toeneemt. Geluk
kig hebben de fabrieken van messen
en scharen,, gereedschappen, vijlen
e.d. in de laatste jaren electriciteit
of gaB ingevoerd ter verkrijging van
de noodige beweegkracht. En daar
voorloopig nog niet waarschijnlijk is,
dat de electriciteits- of gasvoorziening
gevaar loopt, kunnen deze fabrieken
voortwerken.
In het Lagerhuis verklaarde Bon ar
Law, dat de mijnwerkersstaking zich
uitbreidde over Lancashire, Notting-
hemshire, Monmoutshire, waar nu
nu 38.000 mijnwerkers leegloopeD.
De mijnwerkers geven verschillende
redenen voor de staking op, zooals
de verhooging van den kolenprljs tot
6 shilling, de hooge prijzen der levens
middelen, de verplichte krijgsdienst
en het verblijf der Britsche troepen
in Rusland.
Londen, 23 Juli. Bonar Law heeft
over den huidigen toestand der
kolen industrie in het Lagerhuis ver
klaard dat er zes mijnen zijn onder-
geloopen en 17 in gevaar verkeeren
onder te loopen. De staking Bpreidt
zich over Derbyahire uit; twee
schachten hebben het pompen ge
staakt en zijn in gevaar. De toestand
in Lancashire en Nottingham is
ongewijzigd. In Zuid-WaleB staken
nog een aanzienlijk aantal lieden,
doch het besluit is genomen om naar
den arbeid terug te keeren, terwijl
de beslissing aangaande de grieven
nog hangeDde is. Het uitvoerend
comité zal morgen een samenkomst
met Lloyd George en Bonar Law
hebben.
Arbfiidfriaischan.
LondeD, 23 Juli. De conferentie van
het z.g. drievoudig arbeidsverbond
heeft heden een bijeenkomst met
gesloten deuren gehouden en met
217 tegen 11 stemmen besloten een
stemming te houden onder de leden
der organisaties, of deze bereid zijn
een industrieele actie te ondernemen
ten einde de opheffing van den dienst
plicht, het staken van de militaire
interventie in Rusland en de binnen-
landsche vakgeschillen te verzekeren.
De spoorwegstaking.
In een groote vergadering van
spoorwegpersoneel te Newcastle is
Zondag de staking op den North
Eastern Spoorweg bijgelegd.
Het onderzoek van de eezichts-
scherpte, waartegen de beambten
bezwaar hadden en tengevolge waar
van eenige beambten geschorst waren,
zal tot 21 AugustuB uitgesteld worden.
Middelerwijl zal er een regeling van
het onderzoek door het geheele land
gemaakt worden. De geschorste be
ambten zijn voorloopig weer aange
nomen.
AustnlIS.
Te Melbourne heeft een menigte
bij welke vele teruggekeerde soldaten
en matrozen waren, Maandag be
proefd om de kazerne te bestormen.
Een van de soldaten werd doodge
schoten en verscheidene personen
werden in hechtenis genomen. De
politie onderdrukte tèn slotte de
menigte.
Later vertrokken verontwaardigde
soldaten naar het bureau van Law-
son, den eerste-minister van Victoria
en eischten de vrijlating van de in
hechtenis genomen soldaten. Lawson
beloofde een onderzoek, maar de
afvaardiging was niet voldaan. Er
werd uit haar midden een inktpot
geworpen, die Lawson aan het hoofd
trof en hem een diepe snede toe
bracht. Vervolgens werden alle meu
belen uit het bureau door de ramen
op straat geworpen en vernield. Ook
werden belangrijke officieele stukken
verscheurd.
De politie dreef daarna de onrust
stokers uiteen. Lawson heeft, na
een vergadering van het kabinet,
gezegd dat de regeering weerstand
zou bieden aan de vreesaaDjaging
door teruggekeerde soldaten en ma
trozen. Velen ouder de menigte
waren in het geheel geen soldaten
geweest, zei hy.
Het verbond van teruggekeerde
soldaten heeft een motie aange
nomen, waarin het van de regeering
verlangt, dat zij den politie-ambte-
naar zal ontslaan die verantwoorde
lijk is voor den ongerechtvaardigden
aanval op hen en voor het uiteen
jagen van vreedzame burgers met
den wapenstok.
Paliitini.
Het joodschcorrespondentiebureau
in Den Haag meldt:
Onze Londensche correspondent
seint: Van betrouwbare zijde ver
neem ik, dat de zionistische voor
stellen betreffende Palestina door de
vredesconferentie met heel kleine
wijzigingen aangenomen zijn.
Zwaden.
De „Gothenburgsche Morgenpost"
meldt, volgens een Exchange-telegram
uit Kopen hagen, dat het bolsjewisme
in den boezem van de Zweedsche
vak vereenigingen veld wint. De oude,
ervaren, gematigde arbeidersleiders
worden opzij geschoven en vervangen
door de uiterste elementen. Ver
scheidene duizenden werklui in de
houtzagerijen zijn al uitgesloten, om
dat de patroons weigeren hun eischen
in te willigen, en gedurende den
herfat verwacht men ernstige con
flicten tusschen kapitaal en arbeid.
JipiD.
Polltlika plinaM.
Radio meldt dat volgens de corres
pondent van de „New-York Herald"
te Tokio, Japan niet voldaan zou
zijn over zijn gedelegeerden ter vre
desconferentie, daar deze niet
->g tot stand hebben gebracht,
zij nu eemaal alles hebben ge
kregen, wat ze hebben gevraagd,
hebben zy niet naar méér gevraagd,
merkt de correspondent op. Hij haalt
een artikel aan uit de „Niroku",
waarin wordt gezegd„God heeft
de keizerlijke familie van Japan be
giftigd met alle eigenschappen, die
noodig zijn om haar missie te
vervullen tot het beheud van den
wereldvrede en het bevorderen van
het welzijn der menschheid. De vol
kenbond, die ten doel heeft de wereld
voor de gruwelen van den oorlog
te besparen, kau dit alleen doen door
de keizerlijke familie aan het hoofd
er van te stellen."
De „Herald" voegt hieraan toe:
Dit benoeft geen commentaar. Japan
hoopt slechts goed te beginnen bij
het einde van den oorlog.
ïis algemeens toeitand.
Natuurlijk zegt Renner, de voor
zitter van de Oostenrljksche vredes-
delegatie, dat bij dit verdrag, dat
Oostenrijk vernietigt, niet zal onder
tekenen. Zooals het verdrag op het
oogenblik is, zal hy het naar alle
waarschyniykheid ook niet hoeven
te onderteekenen.
Dé opperste raad der geallieerden
heeft hem nog tien dagen gelaten
voor indienen van schriftelijke op
merkingen over het vredesverdrag
in zyn geheel en zal die opmerkin
gen ongetwyfeld niet geheel en al
negeeren, evenmin als hij de Duit
sche tegenvoorstellen dat lot heeft
laten ondergaan. Maar die wijzigin
gen, ook dat kan men wel met
zekerheid voorspellen, zullen zoo
groot niet zyn, of Renner zal in zijn
weigering volharden. Zooals een
Tsjechisch blad, dat als zoodanig
mag worden verondersteld jegens
Oostenrijk niet byster vriendelijk
gestemd te zyn, zegt: de wyzigingen
zullen niet gering moeten zijn, zal
het verdrag op iets lyken, dat half
aannemelijk is. Die weigering van
Renner zal dan evenwel op zich zelf
niet zoo veel meer beduiden, dan
indertijd die van Brockdorff Rantzau.
Zoo hy het niet doet, dan kan een
ander met de onderteekening worden
belast. Tot zoover zal de behande
ling van Oostenryk een getrouwe
kopie zijn van de procedure, die op
Duitschland is toegepast. Het is waar-
schyniyk, dat Oostenryk op die ge
lijke behandeling ook op precies
dezelfde wijze als Duitschland zal
reageeren. Geheel zeker is dat even
wel nog niet.
In zoover liggen de omstandigheden
voor Oostenryk eenigszins anders dan
voor Duitschland, dat Oostenryk nog
minder te verliezen heeft, en zich
daardoor misschien minder geïm
poneerd zal gevoelen door de be
dreigingen van het ultimatum van
de Entente, dat ten slotte stellig
volgen zal. Maar hoe treurig de toe
stand van het land ook is, er is toch
altyd wel een „nog erger" mogeiyk.
Bela Kun, de Hongaarsche volks
commissaris van buitenl. zaken, heeft
zich weer eens een interview laten
afnemen, waarin hij onder meer heeft
verklaard, nooit een ultimatum te
hebben ontvangen. Naar men zich
herinnert, heeft men indertijd de
bekende nota vaD Clemenceau, naar
het schynt ten onrechte/ aldus ge
noemd. Kun verklaarde voorts, dat
de positie van zyn regeering zeer
sterk was, een opmerking, die wel
juist zal wezen. De jongste poging
tot contra-revolutie blijkt wel een
falikante mislukking te zyn geweest,
die het tegenovergestelde heeft te
weeggebracht van de bedoeling. De
tegenregeering te Szegedin is een
niet eens door de Entente erkende
misgeboorte. Een gevaar voor de
Hongaarsche sovjetregeering blyven
de Roemeensche troepen, die zich,
tegen de toezegging van Clemenceau
in, uit Hongarije niet hebben terug
getrokken, en thans meer de handen
zullen vry krijgen, nademaal op het
Bessarabisch front een vrede met de
Russische bolsjewiki aanstaande iB.
De Russische bolsjewiki krijgen daar
door echter eveneens meer troepen
vry, om tegen Koltsjak en Denikin
te strijden, wien nu ook de hulp der
Engelschen zal worden onttrokken,
want, zoooala Churchill heeft gezegd,
voor dat de havens dicht vriezen
zullen er nagenoeg geen Britsche
soldaten meer op Russischen bodem
staan. (N. R. Ct.)
Luchtvaart.
Bestuurbars luchtballon in braad.
CHICAGO, 22 Juli. Een groote be
stuurbare luchtballon, die op proef
vlucht was, vatte vuur en viel van
een hoogte van 500 voet op het
gebouw van de ülinois-trust Savings
bank. De tanks ontploften bij het
neerkomen op het dak, ten gevolge
waarvan tien employés van de bank
gedood en vijf-en-twintig gewond
werden.
BINNENLAND.
Rijst.
De Minister van Landbouw heeft
dd. 23 dezer tot de burgemeesters
de volgende circulaire gericht:
Ik heb de eer u mede te deelen,
dat mij van onderscheidene zyden
berichten bereiken, dat het publiek
bij winkeliers geen ryst kan beko
men, niettegenstaande de Vereeni-
giDg van Rystpellers geregeld ryst
aan grossiers en winkeliers aflevert.
Ik zou het op prys stellen, indien
u in uwe gemeente zoudt willen
doen nagaan, of winkeliers rijst heb
ben bekomen en deze geregeld afle
veren tegen den gestelden maximum
prijs.
Mocht by u geen afdoende zeker
heid bestaan, dat de verstrekte hoe
veelheden rijst tegen de gestelde
maximumpryzen worden afgeleverd,
zoo draag ik u op, onverwijld, inge
volge het eerste lid van artikel 9
der Distributie wet 1916, by grossiers
en winkeliers ten uwent schriftelijk
opgave te vorderen van de hoeveel
heden ryst, die zy onder hunne berus
ting hebben of by anderen voor hunne
rekening hebben opgeslagen, en inge
volge het tweede lid van bedoeld
artikel tot gelyktydige inbezitneming
van de aangetroffen voorraden over
te gaan.
De op deze wyze in bezit genomen
ryst kan, na schatting overeenkom
stig de wetteiyke bepalingen, door
u tegen de gestelden maximumprij
zen ter beschikking van de bevolking
worden gesteld.
Oc ax-kraonprlns.
Aan Vaz-Dias wordt uit Londen
bericht, dat de „Daily Telegraph"
een interview bevat van den Ame-
rikaanschen correspondent Karl Wie-
gand met den ex-kroonprins.
Deze zou tot den journalist hebben
gezegd
„Het is dwaasheid te denken, dat
ik uit Nederland zou vluchten, daar
tk vrij ben het land te verlaten wan
neer ik dat wensch".
De burgemeester van Wieringen,
de heer Peereboom, bevestigde deze
verklaring, zeggende: „Al wat Fre-
derik Wilhelm te doen neeft, is my
mede te deelen, dat hij van plan is
het land te verlaten, en hy kan
gaan".
Dit zou ook bevestigd zyn door
een officieel persoon in Den Haag,
die verklaarde, dat zoowel de ex-
keizer als zyn zoon vry zijn Neder
land te verlaten, wanneer zy zulks
wenschen. Zij zyn geen gevangenen;
noch houden we nen vast voor de
geallieerden. Maar zoolang zij in Hol
land blyven, moeten zij vertoeven in
de plaats, welke hun is aangewezen.
De ex-kroonprins schynt goed ge
zond te zyn en houdt zich bezig met
het beoefenen van muziek, teekenen
en lezen, terwyi hy ook schryit.
Hy scürijft tnans zyn „Memoires"
voor publicatie.
Wiegand verklaart, dat de kroon
prins, ondanks Amerika's aanbod in
den oorlog, vertrouwen heeft in den
rechtvaardigen geest welke in de
Vereenigde Staten heerscht. Ofschoon
hy en zijn vader niet konden ver
wachten dat zy door een rechtbank,
samengesteld uit hun aanklagers,
rechtvaardig zouden worden beoor
deeld, zyn ze bereid gevonnist te
worden door de Ver.. Staten, waar
de tegenwoordigheid van een aan-
zieniyk aantal personen van Duit-
schen bloede de juridische atmos-
pheer niet zou vertroebelen.
De indruk van Wiegand is, dat de
ex-keizer noch zyn zoon vreezen
voor een rechtvaardig proces. De
ex-kroonprins zeide: „Ik ben teleur
gesteld in president Wilson, maar
ik geloof dat hy het goed meent.
Hij weet niet hoe het hier toegaat".
Da „Niauw-Amitardam".
Het vertrek van het ss. „Nieuw-
Amsterdam",van de Holland Amerika
iyn, dat was bepaald op 26 Juli, is
tot nadere aankondiging uitgesteld.
Da protastataklag.
Te Amsterdam zullen de directeuren
der gemeentebedrlj yen de gemeente
werklieden, die 21 Juli gestaakt heb
ben, by B. en W. voordragen voor
het ondergaan van de reglementaire
straf, welke op het zonder verlof
wegblijven staat. De reglementaire
straf bestaat uit schorsing voor eenige
dagen.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Te Zaandam slaagden voor het
eind-examen H.B.S. 5-jarige cursus,
de dames G. B. de Boer, W. J. Rahder
en A. M. Spruit, leerlingen der R. H. B.S.
alhier.
Gisteren slaagden te Amsterdam
voor het M.U.L.O.-diploma AF.
Steenman, E. Vinke, W. van der Zee
en H. Bakker, allen leerlingen der
M.U.L.O.-klassen van school 8 alhier.
Onze plaatsgenoot, de heer G.
van Zoonen, is benoemd als onder-
wyzer aan het „Instituut Gooiland"
te Bussum.
Te Haarlem slaagde voor het
Hoofdacte-examen, de heer J. Harp,
alhier.
De op gisteren aangekondigde
openbare vergadering van het Ned.
Arb. Secretariaat, waar als spreker
zou optreden de Heer H. Sneevliet,
vond geen doorgang, omdat de hier
voor vereischte vergunning niet was
aangevraagd.
Zang- an Raoitaarvaraaniglng
„Harmonie".
Bovengenoemde zang vereeniging
geeft, onder leiding van haar direc
teur den heer P. Pieters, op Zaterdag
26 Juli een Tuinconcért in „Casino".
By gunstig weer zal van dit concert
een herhaling worden gegeven op
Maandag 28 Juli, in de Muziektent
in het Plantsoen.
6EMENB0 NIEUWS.
Eaa woaliga dag
ia da Amstardamicha havaa.
Het „Hbl." meldt:
Al twee weken nu liggen de sche
pen in de haven voor de binnen-
schippery aan de De Ruyterkade
tegenover de Brandweer-kazerne -
stü naast elkaar, 't Leven uit de
haven is verdwenen, omdat de
schippers weigeren onder de nieuwe
Ryksregeling voor de binnenschippery
te varen. Zoo verkeeren de schepen
daar nu oogenschynlyk sinds vele
dagen in denzelfden toestand.
Oogenschynlyk I -
In werkelijkheid echter is er iets
gebeurd met de vaartuigen. Wat
precies weet men niet, maar het
schynt of duistere machten aan het
werk zyn geweest. Geheimzinnige
kettingen spannen kris-kras langs
en over de schepen, als een prikkel
draadversperring in oorlogstijd. En
aan de vaartuigen zelf zyn allerlei
defecten, van die schynbare kleinig
heden, welke echter 't varen ge-
vaariyk maken en onmogeiyk
soms. Want de ankerkettingen
kunnen niet worden opgehaald,
omdat de handels zoek zyn en de
assen niet behoorlijk meer werken.
Wat dit alles te beteekenen heeft?
De schippers hebben het ih de gaten
gekregen, of misschien slechts het
vermoeden gehad, dat de regeering
plannen koesterde tot nieuwe requi-
sities en nu hadden zy maatregelen
genomen om de regeeringsambte-
naren te beletten hun opdracht uit
te voeren.
Gistermiddag dan zou het gebeu-
ren. De regeeriug had last gegeven,
dat een zestal schepen te harer be
schikking moesten worden gesteld
en de adjunct-inspecteur voor de
scheepvaart, de heer Jongwaard,
was naar hier gekomen om het zaakje
op te knappen. Om den heer J. een
vriendelijke ontvangst te bereiden
had een aantal schippers zich opge
steld bij een der uitgangen van het
Centraal-Station. Jammer voor de
wachtenden hebben zij er te vergeefs
gestaan 1
De heer Jongwaard heeft kans ge
zien het cordon te ontloopen en ia
aan de De Ruyterkade aan boord
gegaan van de „Torpedist", een
stoombootje van den Rykstorpedo
dienst, waarop reeds een aantal mare
chaussees en militairen hadden plaats
genomen. De „Torpedist", met een
bootje van de havenpolitie, atoomden
naar de binneDscheepvaarthavenwaar
reeds bootjea waren aangekomen,
bemand met de bestuurders der
schippersbonden.
Zoodra de „Torpedist" langszij van
een der binnenschepen was gekomen,
stormden de schippers, die inmiddels
tot een groot aantal waren aan
gegroeid aan en poogden de
marechaussée te beletten aan boord
te komen. Natuuriyk mislukte de
poging en dra deinsden de schippers
af voor de blanke sabels en de drei
gende revolvers. Gevuurd is er echter
niet.
De voorzitter van den Algemeenst!
Scbippers-Bond, de heer De Groot,/
maande zyn mannen tot kalmte aan,
maar deze luisterden niet meer naar
hun leider en putten zich uit in
verwenschingen.
„SchependieF' werd een geliefd
woord, en de heer Jongwaard heeft
er naar hartelust van kunnen ge
nieten.
De marechaussées ontruimden
eenige schepen en
Opeens hokte de arbeid. Een aantal
infanteristen was meegekomen om!
te helpen met het lichten der ankers,
toen het er op aankwam weigerden
de soldaten de bevelen op te volgen,
omdatze niet durfden.
Daar lagen de schepen. De ma
rechaussées mopperden, omdat men
hen tegenover de schippers een gek
figuur liet slaan. De soldaten sput
terden ook, daar men hen met straf
dreigde, de schippers tierden, omdat
men hun schepen in beslag wilde
nemen de heer Jongwaard was ook
ontevreden, omdat het hem niet ge
lukte schepen te kry'gen.
Een luitenant der pontonniers
trachtte de koppige soldaten te over
reden, terwyl de schippers schreeuw
den, dat de jongens zich met hen
solidair moesten verklaren, 't Resul
taat was, dat twee soldaten zich be
reid verklaarden te helpen en de
anderen „op den bon" kwamen.
Tusschen de bedrijven door werden
twee schepen, welke reeds eerder
waren gerequireerd, weggesleept. De
schippers bezetten inmiddels weer
alle andere vaartuigen, het leek bijna,
dat de slag in hun voordeel was
beslist en dat de aanvallers moeatea
afdruipen, toen hulptroepen Kwamen
opdagen in de personen van den ha
venmeester Kotting, den politiecom
missaris Yan Soest en eenige inspec
teurs. De heer Kotting trad dadeiyk
krachtig op en bracht de ryksamb-
tenaten weldra tot het besef, dat het
niet goed mogelijk is, de gemeente
deskundigen bij dergelijke requisities
te passeeren. Twee schepen waren
nu spoedig in beslag genomen en
door politie bezet. Op de kade hand
haafde bereden politie de orde.
„Ik neem je schip", zeide de heer
Kotting tot een schipper.
„Je krijgt 't, als je me f 40.000
borg stelt. Ik geef mijn schip niet.
nooit, anders zou ik geen Nederlan
der zyn."
Het protest hielp echter niet. -
De schippers scholden, de regen
stroomde. De heer Kotting gelastte
dat de ankers moesten worden ge
licht, de ankerkettingen zaten echter
onwrikbaar vast.
„Maak los dat anker", zeide de
heer Kotting tot den schipper, „an
ders gaat de ketting er aan en dan
moet jy 't betalen."
„Ik kan er niets aan doen", be
toogde de schipper, „heusch niet,
anderen hebben 't gestolen. Er kornet
hier allerlei vreemden op je schip."
't Deed er ook niet toe of de schip
per weigerde, want in de Torpedist
moest materiaal zyn. Ja, 't moest
er zyn, maar 't was vergeten
De schepen bewogen niet, de schip
pers lachten hoonend, de heer Da
Groot maande tot kalmte.
Se politieboot stevende naar de
Amsterdamsche Droogdok Mij., waar
de luitenant der ponteniers eindelyk
een acetyleen-sny vlamapparaat mach
tig werd. Gewapend met dit appa
raat ging het terug naar de gere-
quireerde schepen.
De schippers joelden.
„Pas op, vergryp je niet aan onze
schepen."
„Als je aan myn schuit komt, laat
ik haar zinken, ik heb haar onklaar
gemaakt", schreeuwde een booze
schipper.
De luitenant, geholpen door een
sergeant, probeerden het snyvlam-
toestel in elkaar te zetten.
De schippers drongen weer op. De
politie voelde er iets voor een slange
tje van de „Jason" op de menigte
te richten. 'tWaa minder gevaarlyk
dan wapenen en had meer succes.
't Mocht echter niet.
De luitenant treuzelde, bevreesd
voor de bedreigingen van de schippers,
en de sergeant zag geen kans het
toestel, dat iets nieuws voor hem
was, aan het werk te kry'gen.
De snyvlam bleef uitl
De kettings bleven onwrikbaar,
de schippers hoonden, de soldaten
grinnikten ondanks de dreigende
straf - de marechaussee schudden
meewarig het hoofd en de heer
Kotting zeide: ,'t wordt niets van
daag; we gaan er vandoor."
Geleideiyk trokken toen de aan
vallers af, om krachten te verzame
len voor den stryd, welke hedeu
opnieuw zal worden aangeboden en
die waarschyniyk niet in een afge
broken party zal eindigen, omdat
men niet voor de tweede maal binnen
vierentwintig uren de uitvoerders
