HELOERSCHECOURANT DE VEIBD1GEM VALLEI No. 5164 DINSDAG 14 OCTOBER 1919 4Te JAARGANG ■todAg«Hr-ülgev«r^e^iBBOBR^r^^®Wer^^^Oplag^OOO^x^^A^nnementeprl|«M^^^«tad^^20, par post ff 1.40. Buitenland ff 2.40. - Losse ex. 3 ot Adveftewtfèn per regel 20 ot. BUITENLAND. Hit vriënvirdrag giratiffe««rdi De Fransche Senaat heeft hit vredesverdrag met 217atemmen tegen één stem blanco geratificeerd. De garantieverdragen met Engeland en de Yereenigde Staten werden met algemeens stemmen der 2lj8 aanwezigs leden goedgekeurd. Het verdrag is eveneens geratifi ceerd door den koning-van Engeland en door bet Japansche parlement; Diiitschland. Da uitlivariag vaa vai. De Manchester Guardian van October wydt een hoofdartikel aa_ de bepaling van het vredesverdrag, dat Duitschland 140.000 melkkoeien en 10.000 geiten aan Frankrijk en Belgiö moet uitleveren. Er heerscht reeds een ontzettend gebrek aan melk in Duitschland, dat dagelijks zijn tol aan kinderlevens vergt, zegt het blad. Dit wordt gestaafd door de verklarin gen van allen, die na den wapen stilstand in Duitschland zijn geweest. De heer McDougall, d§ rijkaveecom- missaris voor Schotland, deelt in het Britsche regeeringsrapport mede, dat de Duitsche veestapel gedurende den oorlog tot op iets meer dan de helft is verminderd en onder de overge bleven dieren zagen wij mets dat ook maar geleek op een eerste-klas beest. Het aantal melkkoeien is met de helft verminderd ea de gemiddelde malle - opbrengst is eveneens tot op de helft verminderd. De memorie, die, naar wij vernemen, wordt opgesteld, ten einde er bij de commissie voor den wederopbouw ep aan te dringen, deze bepaling van het bedrag te verzachten of haar uitvoering op te schorten, vindt in deze feiten haar motiveering. Dat de Duitschers in de bezette ge bieden van Frankrijk en Belgis vee opvorderden, is een feit. Maar vast te houden aan de teruggave van d$ vee onder de huidige omstandigheden zou een wreedheid zonder wedergade zijn, daar het zou neerkomen op hst eischen van onschuldige kinderlevens als betaling voor hot vee. De uitlevering van dit vee zou naar schatting aan 600.000 zuigelingen het leven kosten. Er ia vee ia Australië en in de Nieuwe Wereld, dat ter aanvulling van den Franschon en van den Belgischen veestapel kan worden aangekocht. Men moest dit vee zoo spoedig mogelijk koopen en Duitsobland de koopsom laten betalen. Dl blakkadi ras Ouitukliad in Oaitzaa hiritild. De Duitsche regeering heeft aan dl betrokken overheid in de kuststroken aan de Oostzee een Zaterdagochtend uit Londen ontvangen telegram door gezonden, dat bericht, dat wegens den aanval op Riga de vergunning van vrije vaart op de Oostzee voor alle Duitsche schepen tijdelijk is opgehe ven en dat alle schepen, die zich nog onderweg bevinden, bloot staan aan in beslag neming door de geallieerden; De Daily Mail verneemt van 9 dezer uit Helsingfors, dat de voorhoede van kolonel Bermondts troepen Riga bezet heeff. werkgevers ontkent het recht van staking of uitsluiting niet als alle mogelijke middelen tot bijlegging van het geschil zijn aangewend. De sta king uit solidariteit wordt echter als anti-sociaal en immoreel veroordeeld. De code der werkgevers is even openhartig wat betreft de vrijwillige vereeniging van arbeiders ten behoeve van collectieve onderhandelingen, welk recht wel wordt toegestaan, maar onder voorwaarde, dat het wille keurig gebruik van deze gezamenlijke macht, om dwang uit te oefenen op anderen, een inbreuk is op de per soonlijke vrijheid. Braakbaitrljding, Het niet onvermakelijke geval doet zich voor dat terwijl propagandisten uit de „droge" Yereenigde Staten op het oogenblik Engeland overstroemcn om voor drankafschafflng te ijveren, Amerika tegelijker tijd groote hoe veelheden whisky in Engeland invoert. Een schip heeft deze week alleen 835 fusten en 8535 vaatjes (elk van ruim 200 L.) te Londen aangebracht. Italië. Fiumi. Uit Londen wordt gemeldt: Terwijl" d'Annunzio en zijn troepen weiperen Fiume te verlaten, zullen de Italiaansche vloot en het leger weigeren de bevelen uit te voeren om hen daartoe te dwingen. Van be trouwbare zijde wordt gemeld, dat de koning gedreigd heeft afstand te zullen doen, indien leger en vloot in die houding volharden. Het „Journal" meldt uit Turijn, dat het stoomschip „Cersia", uit Genua vertrokken met bestemming naar China, met een lading oorlogs materiaal, bestaande uit 81000 ge weren, berggeschut, twee kanonnen van 210 mM. en 60 mitrailleurs, be steld door de Cbineesche regeering, door de bemanning naar Fiume-is gebracht. Het schip heeft zich ter beschikking gesteld van d'Annunzio. Balgifi Eis bominslag te Aitwirpia. Eenige personen hebben Vrijdag nacht een bom geworpen naar het huis van den voorzitter van den Bond voor de propaganda voor de Fransche taal. De materieele schade is zeer aaazienlijk. Men schrijft de daad toe aan activisten. Di Kagaliibi MJaiiisatrla In zijn antwoord aan de deputatli uit de vakvereenigingen herhaald! de premier, dat de regeering de na tionalisatie der mijnen niet kan over wegen. In de kringen der arbeiders beschouwt men dit antwoord alé onbevredigend. Vsratnlgdt Statao. Di ladiistrlaila Cnfiriitii tl WlihligtiR, Be ,Times"-correspondentteNew»- York meldt: Het geschil tussche* kapitaal en arbeid is thans vrijwel scherp omlijnd. De werkgevers heb ben heden hun voorgesteld code voor de behandeling van de arbeidsbetrek kingen voorgelegd. Een van de eerste beginselen, welke zij wenschen vast te leggen, is, dat van geen werkgever gevergd kan worden, dat hij met arbeiders of groepen arbeiders zal onderhandelen, die niet zijn employé'i zijn of die niet uit ben zijn gekozem Dit is het beginsel van de „open shop", waarvoor Qary geijverd heeft en dat de oorzaak van de metaalka» werkersstaking was. De code der Stakiogan. Drilgndi staklag dar Aairikaiaiobe mijswerkers. De „Times" verneemt uit New York, dat de. landelijke bond vanmijnwer- kersbesloten heeft om op 1 November de staking te proclameeren, indien de mijneigenaars hun eischen niet inwilligen. Deze eischen zijn: een leonsverhooging vaa 60 de in voering van 'n werkweek van vijf dagen en een werkdag van zes uur, en het ingaan van het nieuwe con tract op 1 November en niet, zooals oorspronkelijk was geëischt, op 1 April van het volgende jaar. De bijzondere correspondent yan de ^Times" te New York meldt, dat de mijnwerkers het met alle geweld op I een staking toeleggen, en d;it er van overtuigd zijn binnen zeer korten tijd hot land den hongerdood nabij te kunnen brengen en zoodoende de nationalisatie van de mijnen te kun nen afdwingen. Teekenend is, dat zij een contraGt eischen, waarin niet de bepaling voorkomt, dat de arbeiders gebonden zijn de voorwaarden van de evereenkomst na te komen. Tramstakihg ia Brussel. Het tramp rsoneel heeft te Zater dagnacht tot staking besloten. Er werden 8466 stemmen voor, 299 tegen de staking uitgebracht; 86stemmen waren ongeldig. FEUILLETON. DOOB HULBERT FOOTNER. HOOFDSTUK I. Romantiek. Het was een der fraaist» natuurta fereel en, het, beeld dat zich op dat punt van het gebergte der Canudeesche pro vincie Cariboo ontrolde, waar de Camp- boll-rivier de Boardman opneemt, en zich in haar loop naar den Stillen Oceaan zuidwaarts buigt. Gelijk alle natuurtafereelen van meer dramatische compositie, was ook dit voorbestemd, «m door een stad te worden bevlekt, en met den aanleg van de verzameling blokhuizen en tenten, die bekend staat onder den naam van Fort Edward, was men reeds begonnen. Algemeen was men van oordeel, dat Fort Edward een groote stad zou worden, wanneer de nieuwe transcontinental zou zijn door getrokken. In werkelijkheid lag het kopstation thans nog aan de adnere zijde van de bergketen! de aanleg vair de lijn erheen zou nog zeker wel twee of drie jaar tijd kosten, maar grend- speculanten verkondigden mot uitbun- digen ijver de toekomstige grootheid der stad en vele optimisten hadden-zich de 800 mijlen lange reiB door het Campbell-dal getroost om bijtijds ter plaatse te zijn. Op een Junidag van het jaar dat de trek begon, zag de nederzetting er te»- BINNENLAND. Nadarland an Balgli. Naar aanleiding van een bericht over een incident op de Schelde met betrekking tot een lichter welke munitie over boord zou hebben gezet op eene plaats, gevaarlijk voor de scheepvaart, meldt men van zeer bevoegde zijde aan het Ned. Corres pondentiebureau Van visscheis werd Donderdag? morgen bericht ontvangen dat een sleepboot met een lichter op sleep touw bezig waren munitie over boord te zetten in de Deurloo (een van de Scheldemondingen). Enkele der over boord gezette projectielen waren reeds door een visscher in z(jn net omhoog gebracht en werden met het oog op het gevaarlijk karakter van een dergelijke vangst afgedragen aan de maritieme autoriteiten. Dadelijk werd een torpedoboot naar de sleepboot en lichter gezonden en dezen uitgenoodigd zich uit de Nederlandsche territoriale wateren te verwijderen wanneer ze ten minste voort wilde gaan met hun bezigheid, in casu het overboord zetten van projectielen, De kapitein van de sleepboot gaf te kennen hieraan te zullen voldoen de sleepboot en lichter werden echter later op den dag weer op dezelfde plaats gezien en stoomden kort daarop naar VlissiDgen, waar ze door de marine-autoriteiten werden aange houden en een nader onderzoek werd ingesteld. Hierbij bleken lichter en sleepboot afkomstig te zijn uit Antwerpen en aan boord te hebben een detachement van de „British Munitionstransport service", welke opdracht hadden een lading munitie in zee te werpen op een in details aangegeven plaats, welke buiten onze territoriale wateren was gelegen en ook geen gevaar voor de visscherlj kon opleveren. De onderofficier van de „Munitions transport service", welke zich aan boord van den lichter bevond, had volgens overeenkomst met voerder van de sleepboot, de munitie overboord laten werpen op de plaats waar de sleepboot hem bracht. Deze laatste echter had zich niet gehouden aan de opgegeven plaats, doch hiervoor een punt uitgekozen ver binnen de territoriale wateren zeer gevaarlek gelegen voor scheepvaart en visscher(j. Sleepboot en lichter welke Donder dag zonder vlag hadden gevaren, hadden den morgen d. a. v. de Engel- sche Marine-Reserve vlag gehescben. Uit Parijs wordt aan de „Tel." gemeld Naar ik uit betrouwbare bron ver neem zal waarscb(jnl(jk de volgende oplossing het resultaat zijn van de Nederlandsch Belgische onderhande lingen Op de Schelde zullen de douane rechten worden opgeheven. De drai- neeringskosten zullen door Nederland worden betaald. De scheepvaart op de Schelde zal dus in vredestijd vrij zijn. In oorlogstijd zal Nederland het recht behouden de Schelde voor oorlogsschepen te sluiten. De kwestie van het kanaal naar Terneuzen zal worden opgelost door het verleenen van zekere faciliteiten aan de Belgische scheepvaart. In zake de militaire kwesties be treffende Limburg zal het Neder landsche standpunt ten slotte waar schijnlijk ongewijzigd worden aan vaard. De militaire eischen van Belgiö zouden dus geheel worden afgewezen. De onderhandelingen hebben blijk baar een langzaam verloop. De datum, waarop de Commissie van Veertien opnieuw zal vergaderen, is nog niet vastgesteld. De militaire deskundigen komen in den loop van deze volgende week wederom b(jeen. Da mikarragaling. In verband met een onderhoud, dat de besturen van den Nederland schen Suikerbond en den Nederland schen Grossiersbond hebben gehad op het departement, heeft minister Van IJsselsteijn het navolgende geschre ven aan het bestuur van den Sui- kerbond Naar aanleiding van ¥w telegram en van Uw onderhoud met den sous chef der afdeeling volksvoeding van mijn depattement, heb ik de eer U mede te deelen, dat ik noch op Uw voorstel om de verrekening der bons, hetzij by de gemeentebesturen, hetzij op andere wijze, maar in elk geval buiten bemoeienis der grossiers te doen plaats hebben, noch op uw voor stel om de suikerproducenten tot ver hooging der winstmarge voor den tus- schenhandel te dwingen, kan ingaan. Met betrekking tot het eerste voor stel wijs ik U er op, dat het op onoverkomelijke moeilijkheden stuit om, opzettelijk tot dit doel, een over het geheele land verspreide organi satie in het leven te roepen. Een dergelijke organisatie zou ook onnoodig zijn, aangezien er geen en kele reden bestaat, waarom de gros siers deze verrekening niet op zich zouden nemen, te meer, waar zij de bons niet, gelijk de winkeliers, bij kleine hoeveelheden ontvangen. Ri sico van verlies der bons bestaat aldus voor hen niet en de geldig heidsduur Is lang genoeg om het onwaarschijnlijk te maken, dat reeds verloopen bons tusschen de andere worde* opgeplakt. Met betrekking tot de grossiers- winstmarge ten slotte, vestig ik nog maals uwe aandacht op de inrichting van depots door de producenten, waardoor de vrachten aanzienlijk ge reduceerd zullen worden. Waar de prijs van f 84.25 p6r zaak voor de producenten op de helft van den oogst een aanzienlijk verlies beteekent, kan ik geen vrijheid vinden om den prijs nog lager te stellen ten gerieve der grossiers, die overigens nimmer een groote winst op suiker genoten hebben Mochten de grossiers volharden bij hun voornemen om aan de regeling hun medewerking te onthouden, dan zullen zij de gevolgen daarvan moeten aanvaarden, en zal de suiker zonder buu tusschenkomst de bevolking be reiken. Wordt de tusschenhandel tengevolge van uw optreden metterdaad practisch uitgeschakeld, dan draagt niet de regeering, maar de grossier zelf daar van de verantwoording. Van de zijde van den Suikerbond wordt het navolgende opgemerkt: „Gevolg is dus, dat de Regeering niet wil medewerken om het den grossier mogelijk te maken, zijn bedrijf te blijven uitoefenen. Het innemen der bons is en blijft een onoverkomelijk bezwaar. Een grossier, die 10Ö zak per week omzet, moet ten minste rekenen op een bedrag van tienduizend gulden, dat in de bons komt te zitten. Bovendien, hoe het mogelijk is, dat een grossier die f 1.25 winst mag maken en daarvan 70 80 cent, soms tot f 1.25 vracht heeft te betalen, iets kan verdienen, moet de Regeering dan maar eens duidelijk maken. Alles wijst en op, dat het de be doeling is de grossiers uit te schake len, of dat de niet op de hoogte zijnde personen deze regeling hebben ontwerpen. Wel wordt gezegd, dat tot reducee- rlng der vrachten depóts zullen worden gevestigd, maar ieder begrijpt, wil dit goed werke», dan moet dat aantal legio z(jn, en zal het zooveel kosten medebrengen, dat men veel beter den frossier evenals vroeger de vracht tan vergoeden." gevolge van den zwaren Iangduvigen regenval, doorweekt en onherbergzaam uit. Men zag er geen andere bouwstij len dan die. welke vertegenwoordigd waren door natte tenten, ruet roestige kachelpijpen er boven uit, en nieuwe geelachtige blokhuizen van dennen hout, met daken van teerpapier, dat be slagen was met spijkers, waarvan de koppen zoo groot waren als halfdolr larstukken. Een enkel gebouw van twee verdiepingen verhief zich in het midden, als een pakkist te midden van zeepdoozen. Dat was „llotel Fort Ed ward", meer bekend als Hotel Maroncy, aldus genoemd naar den eigenaar. In een onregelmatige dubbele rij straal den daarvan, als uitloopers, links en rechts de andere woningen uit. De ruimte die door de dubbele rij werd begrensd, zou op een of anderen dag de hoofdslagader van het verkeer worden, maar al zagen de optimisten on vooral niet minder do grondspecu- lanten reeds automobielen en lor ries af en aanrijden, op het oogenblik waren er slechts hobbelige on puntige steenmassa's te zien, waardoor modde rige smalle paden liepen. Stroomaf waarts van het hotel lag oen kleine, cu logge stoomboot, met haar neus in de modder van den rivieroever. Om elf uur 's morgens waren er nog slecht: zeer weinig mensehen te zien. daar de zwarte- vliegen juist in moorddadig groot aantal aanwezig waren. Boven dien, de voornaamste bezigheid ter plaatse was immers wachten op de spoorlijn! Men had slechts even verder te kij ken, om een geheel ander beeld van dit oord te krijgen. Het werk dat door msnaohenlianden was gebouwd scheen doorweekt; Natuursimprovisatie was verkwikkend verfrischt. De wereld zag er zoo eerlijk uit, als alleen maar mo gelijk is na regen, voor de zon door komt, en oven rustig en openhartig onder het zuivere licht dat geen scha duwen werpt. De met pijnhoomen be strooide bergon teekenden zich 6cherp en donkor tegen do lucht af. Het wol- keuduk, waarin reeds hier en daar scheuren trokken, die een teerblauw lieten doorschijnen, lcok wel geschoord te worden door hun toppen, en gaf het dal het vertrouwde en intieme karak ter vun een kamer. En de lucht was zoet en milddadig, als koel bronwater voor oen droge keel. Het vorst van het hotel op den oever der Cnmpbell-rivier, stond een blok huis dat eerder do afmetingen had van een kippenhok dan van een woonplaat: oor inouschelijko wezens. Naast den dourpost was een klein naamplaatje ge spijkerd, waarop blijkbaar door een amateur was geschilderd-. „Dr. Ralph Cowdray". In het voorste der twee vertrekjes die het blokhuis bevatte, za ten de dokter en zijn vriend Dun Kench; de telegrafist, do eerste met de hakken tegen de pakkist die hem tot schrijf tafel diende, en de ander zijn onderste extremiteiten steunend in de venster bank; uit beiden steeg een rookkolom op. Hot ameublement van de kamer be stond verder slechts uit een uuntal plankeu in den hoek, waarop de kleine bibliothoek van den dokter, beucvens zijn apotheek was ondergebracht; boe ken en flesschen zagen er even nieuw uit als het dokters-consutatiebureau en de dokter zelf. De twee mannen waren samen negen en-veertig jaar oud, de telegrafist was de oudste. De dokter was een jonge man van middelbare lengte, goed ge bouwd on met een knap gezicht. Zijn gelaat vertoonde markante trekken, die Amei Door de gemeente Apeldoorn zullen 45.000 paar Amerikaansche schoenen worden aangekocht, welke tegen f 10 per paar zullen worden gedistribueerd. Stikiig ti Droniign. Be staking van de transportarbei ders heeft voor Groningen dit bedroe vende gevolg, dat de electriache cen trale binnen enkel® dagen en de gas fabriek eenige dagen later zonder kolen en de stad dus in het dui3ter zal zitten. Pogingen, door B. en W. aangewend, om de 40 kolendragers, die weigeren dit werk te verrichten, weder aan den arbeid te krijgen, zijn mislukt. Ook de beide stakings'eiders, Lacroy en Postma, zijn in hun pogin gen om de werklieden tot andere gedachten te brengen, niet geslaagd. De arbeiders zouden 21,000 gezinnen zonder licht en kookgelegenheid wil len laten en de Groningsche nijver heid in gevaar brengen. Tm einde die ramp te voorkomeD, heeft zich een comité gevormd, met het doel vrijwilligers uit de burgerij op te roepen, die het werk der kolen- dragers op zich willen nemen. In een druk bezochte vergadering werd de toedracht der zaak uiteengezet en nader toegelicht door den wethouder Catz. Op de vra3g, wie er bereid'was bij het lossen der kolen aan het station en het overbrengen er van naar de electrische centrale mee te helpen, volgde een langdurig applaus. Er ga ven zich ruim 250 personen op. Zater dag is het lossen door de burgers begonnen, 's Avonds tegen 6 uur had men van de 5 millioen K.G. reeds 1.800.000 gelost Volgens latere berichten is de sta king thans opgeheven. bijna te scherp waren vobr zijn leef tijd, maar waarvan de uitdrukking ge- hoel werd vorzacht door die zijner droomerige bruine oogen. Het was oen merkwaardige tegenstelling-, neus, mond en kin gaven den indruk van ooiiijko kracht en hardnekkigheid, terwijl de oogen door en voorbij dat gene schenen te zien, waarop zij waren gericht. Gelijk alle resolute jonge man nen, beschouwde Ralph den zachteren kant van zijn karakter als zwakheid, die hij dan ook zorgvuldig trachtte te rbergen. Gelijk andere jonge man nen alweer, sloeg hij zich door het leven met een gezonde goedgehumeurd heid, die hom onder alle omstandighe- "en zijn opgewektheid deod bewaren. Ralph en Dan doodden den tijd mot eiiulclooze amusante disputen. Zij wa ren beiden afhankelijk van eikaars ge zelschap ni de kleine afgelegen neder zetting, hetgeen binnen enkeio weken, een ongewone mnte van vertrouwelijk heid had gekweekt. Met audore v den: zij waren bijna oprecht tegen over elkaar. Op dit oogenblik echter was Ralph's natuurlijke goedgehu meurdheid slechts ten dooie in staat to verbergen, dat hij over zijn huidige» levensloop ernstig ontevreden was. „Er bestaat geen romantiek die uitgestorven, uot als de dotlaars," ver kondigde hij. Dan was een slanke, lenige, jonge man, die tot somberheid neigde. „Dat weet ik nog zoo niet, overwoog hij „Vertel eerst eens, wat je onder ro mantiek verstaat." „Romantiek", zeide ltalph, het hoofd in den nek werpend, terwijl hij een dunne rookkolom naar de zoldering deed opstijgen, het droomerige in zijn oogen had thans verre de over hand „romantiek is iedereen ÖEMfcHGD NIEUWS. Miiiohliiviid hlupbitoo». Bij K.B. is als blijk van goedkeu ring en tevredenheid de bronzen eerepenning voor men schlievend hulp betoon en een loffelijk getuigschrift toegekend aan: J. Callenfels, sergeant-adelborst, wegens redding van een drenkeling uit het Schollegat (Curacao): C. C. F. Jager, luit. t. z. Ie kl.en L. C. Visch, 2e-stuurm. ter koop vaardij, wegens redding van twee drenkelingen uit de Noordzee. 100,000 Mark en iir lommardbriiffji. Een heer heeft, naar de „H.Ct." meldt, bij de Haagsche politie aangifte ge daan, dat hij in perceel Weterings kade 22 te 's-Gravenhage beroofd is van een linnen zakje, inhoudende 100 bankbiljetten elk van 1000 Mark en een beleenbriefje der Gemeentebank van leening (beleensom f 160). Moordaanslag, Vrijdagavond heeft zekere F. D. te Tilburg een moordaanslag geple op zijn broeder J. D. door by twist op korten afstand een met kogels geladen revolver op hem af te schieten onder den uitroepIk schiet je kapot". J. D. werd dwars door zijn hand geschoten. De toege- süelde politie-agent ontrukte F. D. den revolver op het moment, dat by een tweede schot op z(jn broeder richtte. De woesteling werd gearres teerd. PLAATSELIJK NIEUWS. - Maandagmorgen had de uitreiking plaats van een gouden horloge met inscriptie en idem ketting aan Opper schipper J. de Groot, een geschenk van Etat-major en bemanning uit de marine kazerne, alhier. Als uiting van goede waardeering en vriendschap welke de schipper in zijn moeilyke jiositie steeds wist te bevorderen. V(j wenschen hem dan ook b(j zyn pensioneering op 1 November a.s. in de burgermaatschappij, dat het hem welga en h(j nog dikwijls terug moge denken aan den tijd in de marine doorgebracht. Dl gaiprljivarhioging. Door het lid van den Raad, den heer J. H. Staalman, zijn de navol gende vragen aan B. en W. gericht: a. Door Burgemeester en Wet houders is in de plaatselijke bladen voor de maanden October en No vember een gasprtjs aangekondigd van 20 cent per M8.; Is deze madedeeling niet in lijn rechten strijd met het antwoord van het College op de gestelde vragen van den heer Sehoeffelenberger, be handeld in de laatste Raadsvergade ring, waarin B. en W. hebben aan gekondigd een gasprljs-regeling welke tegemoet zou komen aan de nooden van de verbruikers met kleine in komens? b. Vloeit die prflsverhooging uit sluitend voort uit de indertijd inge voerde loons- en salarisvoorzieniug? Zoo neen, welke zijn dan de oor zaken, welke deze gmgx^everhooging wettigen? c. Wat is en wordt door het College gedaan tot het wegnemen dier oor zaken, welke eene alotn gewaagde en verwachte gasprljsverto£riwp tegen houden d. Hoe is het te verklaren, dat bij een differentieel tarief in dezelfde maanden in het jaar 1918 de volgende gasprljzen golden: October kostprijs 14 cent diff., tarief 9-14 en 21 cent; November idem 10 cent diff., tarief -16-25 cent. Wanneer daarbij wordt opgemerkt., dat in die maanden nog de gaa- rantsoeneering gild, terwijl er nu vrij verbruik is. a. e. o. Zooals eene advertentie in dit num mer aankondigt, is het bestuur van de Vereeniging A. G. O. erin ge slaagd den heer Saeys bereid te vin den a. s. Woensdag hier te komen spreken. De heer Saeys is van den afgeloopen winter bekend als een buitengewoon onderhoudend en zeer bereisd causeur, die den ganschen avond zijn gehoor wi9t te boeien en te amuseeren. Wij twijfelen dan ook niet of velen zullen van deze gelegen- onvervuld verlangen." .Dan spreek je je zelf tegen," merkte Dan met tartende preciesheid op. „Hoe kan iets gestorven zijn, dat nooit w kelijklioid is geweest?" Dat was een netelige vraag, dus deed Ralph als hoorde hij haar niet. „Vi het moment dat ik de lnngo broek aan trok. heb ik er naar gcozcht." ging hij voort. ..Maar niets te vinden' „Misschien schuilt daar je fout," onderstelde Dan: „wie weet moot je aintiek niet zoo ver zoeken, en be gint zij in je eigen huis." „Ileb jij ze dan ooit gevonden?' roeg Ralph uitdagend. „Ik heb er ook nooit naar gezocht.' was het kalme antwoord. „Och, jij hcbl ook geen fantasie." Dan grinnikte. ,Dus dan zou romun- tick alleen waar een product vun j verbeelding zijn. Duur ga jo. dokter. Natuurlijk leiddeji doze debatten nooit tot ceuige slotsom. Als een van beiden om een antwoord verlegen was, gooide hij liet over oen anderen boeg. De kwestie was maar het spel op of andero manier aan den gang te houden tot het aan tafol gaan eenige afleiding bracht. „Ik had vroeger gehoopt, dat do col legc's wat romantiek zouden brengen," ging Ralph voort. „Nu. ja ik had w< schik reusachtige pret soms. maar niets meer dan de gewone college- grappen. Er waren meisjes bij hoo- pen! Schatjes! Doorschijnend als sterglas. Allemachtig! een man ver langt er naur een vrouw te ontmoe ten, die hom kan boeien, die zijn go- moed in beroering brengt, en hem altijd min of meer oen raadsel blijft." „Nu, laat-eens zien wat wij hier in Fort Edward hebben," zei Dau. „Om mee te beginnen heb je Biddy Ma- heid om wetens waardigheden uit het schoons land van de midder nachtzon op te doen, gebruik maken. Wij verwijzen naar het ingezon den stuk in dit nummer betreffende de sonate-avonden door de heeren v. d. Weg en Pala en wekken de muziekliefhebbers «p om door het zenden van een naamkaartje vóór 18 October de Commissie in de ge legenheid te stellen om te beslissen of de uitvoeringen kunnen doorgaan. Diziliehap Louis dl Vrlis. Zooals wy reeds vermelden, treedt morgen (Woensdag) in Casino op Het Holl. Tooneel van den Holl. Schouw burg te Amsterdam, directie Louis de Vries. Opgevoerd wordt het spel uit het visschersleven, door Erich Schlayker, waarvan de N. Rotterd. Courant schrijft, dat dit stuk onder sterken invloed is geschreven van den machtige in Schlayker's jeugd, Ibsenzelfs kleine details doen donken ,n Ibsen. De rollen in het stuk worden ver vuld door de dames: Aleida Roelof- sen, Betty Vink, Enny Herald, Marja Petri en de heeren Eb. Erfmann,Cbar- Mögle, Julius Brongers, Willy v. Duyn, Jacq. v. Hoven-, Jan Grader en Remoud v. d. HilstJr. Kegelen, Dat de kegelsport in onze plaats levensvatbaarheid heeft gekregen is bekend. En dat er goede krachten onder zijn, bleek nu weer op het groote internationale concours, dat gehouden is ter gelegenheid van het dertigjarig bestaan van den Ned. Kegelbond, op negen banen in de groote zalen van Bellevue, Marnix- straat te Amsterdam. Niet mindir 213 koipsen namen aan dezen wedstrijd deel; onze oude kegelclub „Hard gaat ie" behaalde in 226 hout in 40 ballen het groote verguld zilvereu geëmailleerde kruis, aange boden door de kegelclub „Steeds hooger", terwyi de kegelclub „Onder ons", alhier, zich niet minder hield door 230 hout in 40 worpen te gooien. Zy behaalde hiermede een zilveren lauwertak, aangeboden door de xegel- club „Onder ons" te Amsterdam. „Hard. gaatie" heeft, hiermede haar 58e pr(js behaald. Zeker een niet te waardeeren succes. De behaalde prijzen zullen enkele dagen in de uitstalkast van den heer P. Heiligen berg, Spoorstraat no. 91, alhier, ten toongesteld werden. Hulp voor Wunir Kudiri*. Men verzoekt ons het volgende op te nemen: Dezer dagen heeft zich in Den Haag eene commissie gevormd onder eere voorzitterschap van onzen Gezant te Weenen, welke zich ten doel stelt de kinderen in Weenen met alle kracht ter hulp te snellen. Het is toch alge meen bekend hoe in deze groote stad de toestand voor het opkomend ge slacht het aller ongunstigst is, hoe er letterlijk aan alles gebrek is, aan voedsel, aan onder- en bovenkleeding. Bedenken we, dat, nu wij zelf in deze vochtige dagen de kachel aan gaan leggen, zulks in het grootst aan tal huisgezinnen in Weenen niet mogelijk is, daar kolen ten eenen male ontbreken. Waarlijk, men moet wel zeer ongevoelig zijn, wanneer dit korte bericht niet tot het hart spreekt. Kinderen, het geslacht, dat de toekomst moet helpen opbouwen, die zeker wel doodonschuldig staan tegenover deze groote wereldbrand, die zich zelve niet kunnen helpen, zy dreigen ten gronde te gaan, deelB door gebrek aan voedsel, deels omdat hun ondervoe de lichamen een ge makkelijke bodem vormen, waarin alle ziekten kunnen voortwoekeren. Diep, diep treffend is dit beeld der ellende. Zeker ook velen voelen hier ter plaatse de zware druk der tijden, maar bij deze enorme misère verge leken, leven we nog in luilekkerland, Ook hier ter stede z(jn ernstige plannen in voorbereiding om steun te verleenen, wij hopen hiervan spoedig nadere mededeeling te kun nen doen. want die hulp moet zeker niet in de laatste plaats snel geboden worden. En dat juist daar waar de uood het grootst is het eerst geholpen zal worden, daarvoor staat ons de regeling borg, waar de verdeeling zal geschieden door bemiddeling va» den burgemeester van Weenen. Reeds wordt hier door een aantal famililn zeer krachtig geholpen door roney .Schei uit!" riep Ralph. „Die romantiek! Na de collego's kwamen nijkamer en gasthuis. Daar ontbrak zolfs elk spoor van romantiek. Een stadsdokter verliest het vertrouwen in zijn medemensehe». Ik besloot mijn tenten in do oerwouden te gaan op slaan, en kwam hier, omdat het de rersto plaats was. waarvan ik het be staan kende." „In de verwachting, dat je zeker d® romantiek hier in de buurt wel vinl lou zoudt." .Natuurlijk! De edele, roode mannen, weet. jo, do mensehen die met glinste rende, koortsachtige oogen begeerig op goud azen, do forsche pionier die voor de zijnen een tehuis houwt in d< wildernis on al die soort, dingen En nu bon ik hier, en wat viml ik? oen dorp van arme drommels, die. net als ik beetgenomen zijn door een stel grond-zweml elan rs." „Een treffende tegenstelling," i peklo Dan. „Ioderoen zit daar maar kalm in zijn stoel den dag af te wachten dat hij eens rijk zal worden!" ging Ralph voort. En die Indianen! Zuiplappen! Uitvaagsel der groote steden! Boven dien kan liet nergens gezonder wonen zijn dan hier, geloof ik. Nooit iets te doen, behalve zoo nu en dan een hoofd wond te verbinden na een feest bi Maronoy. Romantiek verder dan ooit' En ik word steeds ouder!" „Daar heb je gelijk aan," gaf Dan toe. het hoofd nadenkend hoen en woei- wiegend, „je hebt geen tijd te verliezen." „Ik heb bijna de hoop opgegeven,' zuchtte Ralph, Plotseling werd er aan de deur klopt. het huiiveiten en opkweeken van een vijftien-tal Weensche kinderen. Zeer vele kinderen echter zijn reeds in die mate verzwakt, dat zy niet meer te vervoeren zyn; ook die kinderen ter plaatse te helpen, dat stelt de bovengenoemde commissie zidh tot taak. Lezers, maar vooral g(j lezeressen, moedere van klndereD, wanneer men b(j U aanklopt voor eene kleine gave, laat hit dan niet tevergeefs zijn; vele kleintjes maken één groote. Vele kanden maken licht werk. Geve een ieder naar zijn vermogen. LOSSE INDRUKKEN. L Klein Elta. Hoewel niet één der uitverkore nen, die Elta zelf bezochten, heb ik toch, als out-sider, toen ik daar moest passeeren, toevallig vele der buitelingen en zwenkingen of zoo als het heet: loopings, kurketrek- kers, etc. zien uitvoeren. Mijn in druk was van dien aard, dat ik me haast niet kon indenken, dat er ge vaar aan het vliegen was verbon den. Die indruk werd nog ver sterkt, toen ik allerlei soorten van vliegtuigen, w.o. de Oaporni-drie- dekker, boven Amsterdam zag cir kelen. Echter behoefden we voor die vliegdemonstraties niet naar Elta te gaan, want we hebben hier Elta in het klein. En al is het aantal vliegtuigen hier niet zóó groot, toch zien we er hier vele en ver schillende soorten vliegen. En de prestaties zyn niet minder want men kan hier ook loopings zien uitvoeren, men ziet de feuille- morte, men ziet de kurketrekker, men ziet het vlieg-varen in de Bui tenhaven en op de reede; alleen we misten nog de nachtvluchten met zoeklicht. Doch voor ons, Nieuwediepers, behoeft het niet veel voorstellings vermogen om ong dat schouwspel •oor den geest te halen. We kennen de kruisingen der zoeklichten in de lucht, we kennen de Morse-seinen door middel van het zoeklicht, we kennen van de nachtelijke oefeningen de gekleur de vuurballen In de lucht. Denken we ons daarbij nu nog het vlieg tuig, dan hebben we een voorstel ling van een nachtdemonstratie. Voor die demonstraties stroom den duizenden Amsterdammers naar de De RutJterkade en overzij van het IJ. En wij liepen nog niet eens naai den zeedijk, als de forten en sche pen op de reede elkaar met de zoeklichten bestookten of seinen wisselden. Eens, toevallig, heb ik het fan tastisch gezien. Het was in den winter en losse strooken ijs dreven in het Marsdiep. Een vischschuit kwam, al schar relend tusschen de ijsschollen, met den vloed naar binnen. Nu en dan schoof een zoeklichtstraal over het water en bevlokte met voortsnel lend licht de IJsschotsen, terwijl nu en dan de schuit in het licht werd geplaatst. Dan weer een omzwenking van het zoeklicht en even daarna weer de volle schittering op de ijsmassa en de vischschuit. Hét was betooverend. Het zijn misschien enkele wan delaars geweest, die met mij van dit schouwspel genoten hebben. Zet zooiets in: scène; adverteer in vele bladen en als ge het handig doet, znllen velen hierheen komer. om ook dat alles te bewonderen. Het is hier Klein-Elta. Eiken dag bewonder ik de kra nige vliegeniers in onze omgeving, die ook blijk geven hun toestellen volkomen fit hun macht te hebben. Airi Bureau m ëlthlië' 'I Op verzak van vele Uurt, du ohm Oourant laat ontvangen wordm van heden af de inlich tingen betreffende de advertentiën, waarin het adree aan het Bureau van mi blad ie te bekomen, iêt it rl/f aar „Daar ia so nu," zeide Dan droogjeB. „Binnen!" riep Ralph onverschillig. liet was con vrouw, maar 8)echtn een Indiaansche, ala blanke gekleed, hetgeen haar bespottelijk stond. De twee jonge mannen brachten hun voe ten weer op den beganen grond en w ia- solden een blik van verstandhouding. Daarna veetigden Ralph's oogen zich weer op zijn pijp. Hij had de Indianen om Fort Edward leeren kennen niu noch winstgevende, noch dankbare pa tiënten, en nion kon moeilijk van hem verwachten, dat hij een nieuw lid dezer categorie mot eonige geentdrift zou ontvangen. Dan was des tc meer onder den indruk; hij keek het meisje met een soort verwondering aan, en van hnnr nieuwsgierig naar zijn vriend. „Ik wilde den dokter spreken," zeide zij met een zachte, aangename stem. „Wat kau ik voor u doen?" vroeg Ralph onmiddellijk. Zij antwoordde niet dadelijk, en hij keek huar weer aan. Haar oogen waren op Dun gevestigd, en spraken met onmiakonbare duidelijkheid. Dan voelde hot en stond op. „Tot straks aan het diner bij Mn- roney," zeide hij bij hot weggaan, nog een plagerigen inin of meer verwon derden blik op zijn vriend werpend. Eerlijk gezegd was bij oen' likje ja loorsch. (Word® TGtvolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1919 | | pagina 1