NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
J
De verborgen Vallei
M
Eerste Bied.
DONDERDAG 15 JANUARI 1920
48e JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 - Interc. Telefoon 50
HET VREDESVERDRAG.
FEUILLETON.
No, 5193
RSCHE COURANT
ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Ct. per 3 mnd. f 1.40, franco per post f 1.60. Buitenland f 2.40
Zondagsblad 0.571/,, 0.65. 1.05
Modeblad 0.95, 1.05. „1.30
Losse nummers der Courant 4 ct.
ADVERTENTIËN.
20 ct. p. regel. Ingez. mededeelingen (kolombr. als redactloneele tekst) 60 ct.
Kleine advert. (gevr.>te koop, te huur) v. 1 tot 4 regels 50 ct., elke regel meer 10
ct. bi) vooruitb. (adresBur. v. d. bl. en met br. onder nr. 10 ct. p. advert. extra).
Bew.-exempl. 31/» ct. Adv. op bep. aangew. pl. worden 25 °/o hooger berekend.
Bras
1
BUITENLAND.
l
oi te o
Een
Va het vredesverdrag is geratificeerd, rijn
er een aantal bepalingen, waarvan de uit
voering onmiddellijk ter hand moet worden
genomen. De „N. Rott. Crt." geeft een op
somming der verschillende bepalingen, waar
aan wij het volgende ontleenen:
Voor zoover het België betreft, dient in de
districten Eupen en Malmedy een volksstem
ming te worden gehouden over al of niet
aansluiting bij België. Gedurende zes maan
den zullen lijsten ter teekening worden ge
legd, waarop zij, die geen aansluiting bij
België wenschen, kunnen teekenen. 14 dagen
daarna zal een commissie worden benoetnd
om die nieuwe grens tusschen België «n
Duitschland vast te stellen.
Van Zaterdag af is het verder aan Duitsch
land verboden, links van den Rijn, en rechts
van den Rijn, tot op een afstand van 50 kilo
meter van de rivier, vestingen aan te leggen
of te onderhouden.
Een zwaardere bepaling voor Duitschland
het Saarbekken. Niet alleen de af
stand fan de kolenmijnen in deze streken,
maar de j&heele regeling omtrent het Saar-
gebied treedt! dadelijk aan de orde. De be
stuurscommissie, die dit gebied namens den
Volkenbond zól\beaturen, moet binnen twee
weken zijn benoemd.
Binnen veertien dagen worden bovendien
de bepalingen betreffende Straatsburg en
Kehlburg van kracht, waardodt Frankrijk
weder een groot© en machtige Rijn-mogend-
heid wordt.
Verder moet Duitschland dadelijk:
L, alle militaire en haif-militaire vereend-
gingen in Opper-Silezië ontbinden. (Deze
landstreek wordt door de geallieerden mili
tair bezet en komt onder het bestuur van
een commissie. Later volgt volksstemming);
3/ feil© gegevens verstrekken omtrent de
kanonnen op de militaire werken, die het
prag behouden;
3. de oorlogsschepen prijsgeven, die zich
buiten Duitschland bevinden;
4. alle oorlogsschepen, waaraan gebouwd
werd, afbreken. Hulpoorlogschepen ontwa
peae*j
6. mijnen visschen en de daartoe noodige
schepen uitrusten;
6. alle inlichtingen verschaffen omtrent
militaire werken binnen 60 kilometer van de
Duitsche kust;
T. alle militaire luchtvaartuigen en vlieg
tuigen uitleveren;
8. alle voorwerpen van waarde en alle
stukken teruggeven aan de onderdanen van
de geallieerde mogendheden, die de Duitsche
autoriteiten hun hebben afgenomen;
0. vee uitleveren;
10. honderd milliard ln goud betalen en
nog aan verschillende andere finanoieele
verplichtingen voldoen.
Dat aan al deze bepalingen zal kunnen
worden voldaan zonder dat het moeilijkheden
tussohen Duitschland en de geallieerden zou
opleveren, is niet denkbaar. Het eerste pro
test tegen de tenuitvoerlegging is van
Duitsche zijde dan ook reeds in zee. Het
betreft de door de geallieerde commissie
vastgestelde verordeningen voor het Rijn
land. Deze bevatten o.a. de bepaling, dat alle
Duitscherg in uniform ook politieagenten
en brandweerlieden - de officieren en
vaandels der bezettingstroepen moeten groe
ten. Zij, die wegens een politiek misdrijf,
gepleegd sedert den wapenstilstand, ver
volgd worden, mogen niet veroordeeld wor-
dën zonder goedkeuring van de hooge com
missie. Personen boven de 14 jaar in het
bezette gebied'moeten in het bezit zijn van
Door
HULBERT FOOTNER.
40)
Tegen het eind van den derden dag waren
zij al een flink stuk de Rijst-rivier af. Door
voort te pagaaien tot het bijna donker gewor
den was, slaagde Ralph erin, een afstand van
drie mijlen tusschen zijn kamp en dat der
anderen te brengen. Hij was van plan slechts
vier uur-rust te nemen, en dan weer verder
te gaan. Naar zijn berekening bevond hij
zich nog maar enkele uren van de groote
splitsing der Stanley, en het welslagen zijner
plannen hing er voor een groot deel van af,
of hij daar het eerste kon zijn. Hij was voor
nemens zich daar in de buurt op den oever
verdekt op te stellen,* om zich te vergewissen
of de anderen de Stanley opgingen, dan wel
hun reis stroomopwaarts voortzetten zouden.
In geval zij zich door zijn verhaal niet van
de wijs hadden lafcon brengen, en den hoofd
stroom bleven volgen, zou hij nog een wan
hoopspoging moeten doen. De maan was nu
bijna weer vol, en hij kon er zeker van zijn,
den weg door haar verlicht te vinden tot het
daagde.
Ralph koos voor het opslaan van zijn tent
®®n open plek tusschen de wilgen, die hier
'n dichte rijen den oever omzoomden. Hij
sleepte zijn boot hoog op tegen de steenen,
bond haar vast aan een der stronken.
Haastig bereidde hij zijn avondeten en legde
zich ter ruste. En toen hij lag te wachten, dal
de legitimatie. Zonder legitimatie is de reis
van het onbezette naar het bezette gebied
niet geoorloofd. Censuur op brieven, druk
werken, telegraaf, telefoon, kranten, tijd
schriften, films, enz. blijft bestaan.
Volgens de Duitsche regeering zijn deze
buitengewone beperkingen in strijd met he
vredesverdrag.
IR
Voor de bezetting van Sleeswijk zijn reeds
voorbereidende maatregelen getroffen. De
Fransche kruiser „Marseillaise", met 600
man infanterie aan boord, is te Kopenhagen
aangekomen en zal zich Donderdag naar de
wateren van Sleeswijk begeven, waar het
sehip zal blijven gedurende de volksstem
ming,
Behalve de 600 man, die door de „Marseil-
laise" aan land zullen worden gebracht, zul'
len 600 Fransche Alpenjagers, uit Keulen
komend, en 1200 Engelsche soldaten het be-
zettings-detachement van Sleeswijk vormen
De ratificatie van het Vredesverdrag is
naar men weet, nog niet door alle oorlogvoe
renden geschied, o. a. nog niet door de Ver
eenigde Staten door het verzet hiertegen van
den Senaat.
Allerlei wijzigingen en amendementen
werden voorgesteld, vooral in de bepalingen
betreffende den Volkenbond, doch tot een
resultaat kwam men niet. Thans echter weet
de „New-York World" mede te deelen, dat
dertig democratische senatoren voor een
vergelijk inzake de ratificatie zullen stem
men, waardoor de ratificatie verzekerd is.
Inmiddels is reeds bepaald, dat de uitvoe
rende Raad van den Volkenbond Vrijdag te
Parijs zal bijeenkomen. In plaats van negen
afgevaardigden zullen er ten gevolge van de
afwezigheid der Vereenigde Staten slechts
acht tegenwoordig zijn, n.1. voor Frankrijk
Leon Bourgeois, voor Groot-Brittannië Lord
Curzon, voor Italië Scialoja, voor Japan
Ohinda, voor België Hymans, voor Grieken
land Venizelos in plaats van Politis, die aar
vankelijk was aangewezen, voor Brazilië de
gezant te Parijs, voor Spanje Quinones de
Leon.
Tenslotte wordt bericht, dat Portugal zal
worden vertegenwoordigd door Affonso
Costa.
ïntusschen blijkt uit de positie, die de ge
allieerden Maarschalk Foch hebben toege
kend, dat aangestuurd wordt op een blijven
de militaire alliantie tusschen de geallieer
den. De functie van maarschalk Foch als op
perbevelhebber der geallieerde legers toch
eindigde automatisch Zaterdag j.L, toen het
vredesverdrag in werking trad. Den morgen
van denzelfden dag echter hebben, naar Per-
tinax in de „Echo de Paris" meedeelt, de
Fransche, Engelsche en Itallaansche regee
ringen het plan weer ter hand genomen, dat
te Londen was uitgewerkt, bij het jongste
bezoek van Clemenceau, niet alleen besloten
den militairen raad van Versailles, waarvan
Foch president zal worden, te handhaven,
maar ook nog de daaraan toegekende be
voegdheid uitgebreid. Maarschalk Foch en
zijn medewerkers zullen zich niet alleen be
zighouden met de toepassing van het vredes
verdrag; hun advies kan worden ingewonnen
over alle quaesties van algemeen belang. On
getwijfeld zal hun functie slechts van raad-
gevenden aard zijn: een embryo van een
intergeallieerd militair organisme is even
wel aldus geschapen en daaromheen hoopt
Pertinax, dat zich geleidelijk stevige allian
ties zullen vormen; Frankrijk, Engeland,
België, Italië pin tbeginnen.
m
m
De Adriatische kwestie is nog steeds niet
geregeld. De rechtstreeksche onderhande
lingen tusschen Italië en Zuid-Slavië hebben
evenmin tot resultaat geleid als de bespre
kingen van den Oppersten Raad, die zich
de slaap hem de oogen zou sluiten, kwam
weer dat voorgevoel over hem, dat waar
schuwde voor dreigend gevaar. Later herin
nerde hij zich het pas; toen was hij te uitge
put van vermoeienis, dan dat de vage onrust
jlen strijd kon volhouden tegen den nevel
van slaap, die over zijn geest steeds dichter
zich spreidde en die ook het geluid van de
stem in z'n binnenste dempte. Weldra was
hij zich van niets meer bewust.
Door een plotseling aangeheven dronke-
mansgebrul werd hij onmiddellijk wakker
het scheen hem althans toe, dat het dadelijk
was. Op hetzelfde oogenblik stortte zijn tent
boven zijn hoofd in elkaar. Toen hij erin ge
slaagd was zich te bevrijden uit de verwarde
massa dekens, touw en zeildoek, zag hij bij
het matte licht op de plek, waar zijn vuur
had gebrand, vier gestalten rondwaggelen,
die zijn eigendommen links en rechts weg
schopten, en vernielden, wat zij in rèdelooze
dronkenschap maar konden. Een vreaaelijke
woede maakte zich van hem meester.
„Vervloekte lafaards die jullie bentl" bul
derde hij.
Op het geluid van zijn stem, trachtten zij
zich allen tegelijkertijd uit de voeten te ma
ken, maar Ralph zette hen niet na: stil trok
hij zich onder de wilgen terug, en wachtte
zijn beurt af, terwijl hij door de takken
gluurde. Zij zochten hem blijkbaar, struike
lend over de boomwortels, razend en tierend.
De volgende twee of drie minuten veran
derde het tafereel zoo snel en zoo verwar
rend, dat het wel een nachtmerrie scheen.
Ralph zag een pafferige figuur zich zwaaiend
langs den oeverrand bewogen, ziolUfccherp
afteekenend in het maanlicht. Hij stormde er
op toe, hief den arm op, en liet hem neer
komen op een kaak, met een wilde voldoe
ook nog steeds met de kwestie bezig houdt.
Volgens de „Temps" tracht Lloyd George
nu te bewerken, dat vóór het einde dezer
week een beslissing wordt genomen. Volgens
hetzelfde blad zou de oplossing van het
vraagstuk nu in een richting gezocht wor
den, waarbij het stichten van een neutralen
staat in het gebied van Fiume wordt voor
komen, doch waarbij het Raliaansch-zijn van
Fiume nadrukkelijk wordt vastgesteld, ter
wijl voor de haven internationale waarbor
gen zouden worden vastgesteld.
De Oostenrijksche vloot.
Uit Toulon wordt gemeld, dat sleepbooten
naar Cattaro waren gezonden om de overge
geven Oostenrijksche oorlogsschepen, met
name drie slagschepen, vier torpedobootja-
gers en twaalf torpedobooten, naar Bizerta
over te brengen. Het bleek, dat de oorlogs
vaartuigen schier onherstelbaar beschadigt
waren.
De ex-Ke!ter.
De „Daily News" meldt, dat de geallieer
den, alvorens zij een nota tot Nederland zul
len richten waarin de uitlevering van den
ex-keizer wordt gevraagd, niet-officieele on
derhandelingen met de Nederlandsche re
geering zullen openen om zich omtrent haar
houding zekerheid te verschaffen.
DUITSCHLAND.
De spoorweg- en mijnwerkersstaking.
Ernstige ongeregeldheden te Berlijn.
De staat van beleg afgekondigd.
Ofschoon ln een enkel district de spoor
wegarbeiders besloten de staking op te hef
fen, zooals in het district Elberfeld, is de
algemeeen toestand niet verbeterd, ook door
dat in districten, waar nog niet gestaakt
werd, thans daartoe werd overgegaan.
Verschillende fabrieken moesten reeds
wegens kolengebrek worden stop gezet. In
het district Essen is meer dan een half mil
lioen ton kolen in spoorwagens geladen. Deze
zijn bestemd voor huisbrand en industrie,
doch kunnen tengevolge van de staking niet
vervoerd worden.
Dit is een der oorzaken, waarom het pu
bliek over het algemeen de staking veroor
deelt.. Een andere, doch ;ot minder belang
rijke reden daarvan is, dat de staking de
thuiskomst der krijgsgevangenen belet
De mijnwerkersstaking heeft zich uitge
breid, doordat de arbeiders in de mijnen van
het district Hamborn, in bet geheel ca. 15
duizend het man het werk hebben neerge
legd. Behalve den zesurigen werkdag eischen
de stakers groote loonsverhoogingen en een
uitkeering van 1000 mark ineens.
Na afloop van een bijeenkomst der stakers
hadden te Hamborn ernstige ongeregeldhe
den plaats. Het raadhuis werd bestormd, de
daar opgeborgen wapens werden voor den
dag gehaald en onder de menigte verdeeld.
Daarop begon een algemeene plundering. In
de hoofdstraat werden nagenoeg alle winkels
volkomen leeggeplunderd. In een dezer za
ken werd Jde eigenaar door de menigte ver
moord. Dinsdag zijn militairen de stad bin
nengerukt. Zij hebben de hoofdstraten en de
pleinen bezet.
Men verwacht algemeen, dat de toestand
der mijnindustrie in het Ruhrbekken zeer
ernstig zal worden.
m
Te Berlijn hebben Dinsdag ernstige onlus
ten plaats gehad, die weder een groot aantal
slachtoffers eischten.
De onafhankelijke socialisten hadden na
melijk de arbeiders aangespoord, dien dag
te twaalf uur de werkplaatsen te verlaten,
om zich voor het Rijksdaggebouw te verza
melen teneinde daar te protesteeren tegen
de behandeling van de wet op de bedrijfs-
raden.
ning bij het geluid van den slag. Hij wou hem
nog een tweeden toedienen, maar. Joe stond
er niet meer. Hij lag als een zak aan den
voet van den oever.. Op hetzelfde oogenblik
hoorde Ralph een gedruisch achter zich; met
een ruk Vendde hij zich om, en deed daar
mee een slag, die op zijn hoofd gemunt was,
terechtkomen op zijn schouder. Hij greep
dengene, die dezen toebracht, om het middel,
lichtte hem van den grond, en slingerde hem
Joe achterna. Het was Crusoë Campbell. Een
derde gestalte zocht sluipend weg te komen
naar den waterkant, zonder op hulp te wach
ten. Ralph stond in de asch van zijn vuur,
snel ademend, en rond zich blikkend als een
leeuw, of nog een tegenstander zou durven
opdagen.
De Indiaan trad uit de schaduw van de
wilgen te voorschijn. „Opgepast, blanke
man!" riep hij blufferig. „Ik heb het op jou
gemunt! Ik zal met je afrekenenI"
„Kom opl" riep Ralph welgemoed. Op het
zelfde oogenblik schoot de gedachte hem door
het hoofd: wat kan die halfbloed tegen mij
ïebben? Het was niet de kwestie van Joe
Mixer; daarvoor klonk in zijn woorden te
duidelijk iets, dat op persoonlijke vijand
schap wees.
De maan schoot thans helder haar stralen
neer. De arena binnen de wilgen was geheel
verlicht. Met opgeheven vuisten snelden de
mannen op elkaar toe daar botsten zij
samen. De Indiaan was Ralph een waardig
tegenstander: hij vocht als een blanke, en hij
vocht eerlijk. Aan beide kanten vielen felle
slagen. De een leerde weldra de kracht van
den ander naar waarde schatten, en zij be
gonnen met meer overleg hun slagen te rich
ten. Toen de Indiaan zag, dat hij Ralph niet
op het hoofd kon treffen, doelde hij op zijn
Aan dezen oproep hadden velen gbvolg
gegeven.
De beweging had aanvankelijk slechts een
demonstratief karakter. Verschillende spre
kers protesteerden heftig tegen het wets-
ontwerp, doch nadat de betoogers aan ver
schillende onafhankelijke afgevaardigden
hunne wenschen hadden kenbaar gemaakt,
ging het grootst© deel der demonstranten
weer naar huis.
Echter bleven vele duizenden personen in
de toegangswegen tot het Rijksdaggebouw
staan. Er werden vlugschriften verspreid,
onderteekend door de communistische parti,
van Duitschland (Spartacusbond), waarin
buitengewoon krachtige aanvallen werden
gedaan op Noske, Ebert en Scheidemann,
en die eindigden met de vetgedrukte opwek
king: „Maakt u gereed! Weg met de mili
taire monarchie! Leve de proletarische dic
tatuur!"
Tenslotte liet een aantal betoogers zich
verleiden een aanval te doen op het portaa
in de richting van de Thiergarten, en zulks
in weerwil van de waarschuwingen en kalme
houding der veiligheidstroepen. Daar ten
slotte echter gevaar bestond, dat de soldaten
overmand zouden worden, werd met de ge
weren en mitrailleurs een salvo op de me
nigte gelost, zoodat een aantal personen ge
dood of gewond werd. Vooral voor den in
gang aan de Simonstrasse was de schietpartij
zeer ernstig en het gazon in de nabijheid
werd met een groot aantal dooden en zwaar
gewonden bedekt.
Zeer gevaarlijk werd de toestand der troe
pen bij het Bismarck-gedenkteeken. De me
nigte overviel hen, ontrukte hen de karabij
nen en beschoot hen daarmede, zoodat velen
gewond werden.
Een gedeelte der wapens werd vernield.
Een officier werden de epauletten afgerukt,
Tegen vier uur werd het plein schoongeveegd
en arriveerden ziekenauto's om de dooden
en gewonden weg te voeren.
De zitting van de nationale vergadering
werd, nadat bekend geworden was, dat er
slachtoffers gevallen waren, opgeheven en
verdaagd tot Woensdagmorgen.
In verband met den onzekeren toestand
heeft de rijkspresident het heele rijk, met
uitzondering van Beieren, Saksen, Würtem-
berg en Baden en de door die landen inge
sloten streken, den uitzonderingstoestand
afgekondigd. Op grond hiervan heeft Noske,
de minister van landsverdediging, het uit
voerende bewind voor Berlijn en de mark
Brandenburg op zich genomen. Ernst, het
hoofd van de Berlijnsche politie, is tot bur
gercommissaris benoemd. Optochten en bij
eenkomsten onder den vrijen hemel zijn ver
boden; Hernieuwde pogingen om de verga
dering van de nationale vergadering in de
war te sturen, zullen met een meedoogenloos
gebruik van wapenen belet worden.
De brieven van den ex-Keizer.
Theodor Wolff bespreekt in zijn jongste,
„Lundi" de brieven van Willy aan Nioki.
Hij schrijft o.a.:
„Wij hopen, dat de Nederlandsche trots
zich niet zal buigen, dat het asylrecht be
schermd, de gewezen keizer niet uitgele
verd zal worden. De brieven aan den Tsaar
toonen hoe in den geest van dezen man
alles verward door elkaar joeg. Van het pa-
radeveld, waar de pas bedachte uniformen
worden vertoond, en van.de costuumkamer,
waar zijn militaire 'theatergarderobe be
waard wordt, dwaalt de blik van dezen mo
narch eigenzinnig en onrustig door de we
reld. Deze keizer ziet zich zelf in een verv
grootglas. Maat, nuances, onderscheid kent
hij niet."
Iets verder schrijft Wolff:
„Dezelfde keizer, die in 1904 en 1905 den
Tsaar opwekt een bondgenootschap te slui
ten tegen Engeland, vertelt een paar jaar
schouders en borst. Ralph's slagen hadden
alle de bleeke ellips tot mikpunt, waardoor
het gelaat van den ander in het maanlicht
werd aangeduid.
Ralph had een voordeel: het hoofd van zijn
tegenstander was eenigszins beneveld. Hij
begon er eindelijk in het wilde op los te
slaan. Ralph trof hem zóó, dat hij op de
knieën viel, en ging even een eindje achter
uit, om hem te laten opstaan. Toen zij weer
op elkaar toesnelden, werden Ralph's enkels
van achteren vastgegrepen, en smakte hij
tegen den grond, het hoofd voorover.
Als op een onvermetelijken afstand hoor
de hij den halfbloed zeggen: „Vervloekte
kleine adder! Waarom deed je dat? Ik wil
zelf met hem afrekenen 1"
Toen stierven de stemmen weg. Ralph
hoorde nog van uit de verte een vetten lach,
en daarna het geplas van pagaaien in het
water. Hij begreep, dat ze weg waren.
Nog half verdoofd van zijn val, stond hij
op, bijna stikkend van wowle. Hij baande
zich door de struiken een weg naar den wa
terkant. Zijn boot lag onderstboven op de
steenen en in het maanlicht onderscheidde
hij verscheidene breede sneden in het was
doek.
„Die schurken I® mompelde Ralph. „Wat
een laffe, gemeene, minne kerels!"
Zij hadden de boot niet zóó beschadigd, als
klaarblijkelijk in hun bedoeling had gelegen;
bovendien had Ralph losse stukken zeildoek
bij zijn bagage en een kannetje solutie om te
kunnen plakken. Hij ving onmiddellijk aan
met het repareeren van zijn vaartuig, en
werkte stevig door. Zijn plan stond reeds
vast.
„Ze zullen wel stevig slapen op al hun
borrels," dacht hij grimmig. „Ze denken, dat
later aan de „Daily Telegraph", dat tijdens
den Boerenoorlog Frankrijk en Rusland
hem- gevraagd hadden zich bij hen aan te
sluiten tegen Engeland, en dat hij niet al
leen dit voorstel heeft afgewezen, doch ook
den koning van Engeland in een geheim
telegram er van in kennis had gesteld, dat
Frankrijk en Rusland het plan hadden ge
had Engeland ten val te brengen. Hij zond
afwisselend nu het eene, dan het andere hof
dergelijke vertrouwelijke berichten, tracht
te steeds ten koste van anderen in een
goed blaadje te komen en verbaasde zich
erover, dat geen van al deze neven en
vrienden, die elkaar natuurlijk deze gehei
me brieven zonden, hem meer geloofde. En
wil de Entente hem nu dagen voor een ge
rechtshof? Waartoe? Alleen het Duitsche
volk heeft reden hem te veroordeelen. En
dit volk is tevreden met het reeds gevelde
vonnis.
BELGIE.
Watersnood.
Ook in België ondervindt men veel last
van den hoogen waterstand der rivieren,
waarbij nog komt dat de laatste dagen het
land door storm en zwaren regenval werd
geteisterd.
In de streek van Charleroi zijn de meeste
fabrieken overstroomd. De katastrofe heeft
aanzienlijko afmetingen aangenomen. De
menschen lijden honger doordat er geen
levensmiddelen aangevoerd kunnen worden.
Er wordt gezegd, dat er menschen verdron
ken zijn. Te Marchienne-au-Pont is een
hoog-oven overstroomd. Een ontploffing was
er het gevolg van. Zes arbeiders zijn gedood
en er zijn er verscheidene gekwetst. Char
leroi staat voor een deel onder en nog wast
•het water. De ramp is ontzettend, d© meeste
fabrieken liggen stil.
Gevechten !n Syrië.
Blijkens berichten uit Syrische bron zijn
bij Margyoen en bij Tali Kalek ernstige ge
vechten tusschen Franschen en Syriërs ge
leverd. Aan weerskanten moeten de verliezen
zwaar zijn.
Ook bij Alexandrette en op andere punten
aan de grens van de Fransche zóne is ge
vochten.
Het vergaan van de „Afrlque".
De mailboot „Afrique" is gezonken, door
dat zij op een rots liep bij het plateau van
Rochebonne, 50 mijl van La Roeheile. Het
schip had 465 passagiers aan boord. Tot
dusver zijn er slechts 26 overlevenden.
KORTE BERICHTEN.
De regeering «der V. S. ziet af van haar
aandeeling in de verdeeling der uitgeleverde
Duitsche oorlogsschepen en van het Duit
sche scheepvaartmaterieeL
LUCHTVAART.
In ons vorig nummer deelden wij reeds
een en ander mede over de in Engeland op
gerichte Handels-luchtvaartdienst. Nader
wordt gemeld, dat wekelijks transatlantische
luchtschepen zullen vertrekken. Om te be
ginnen zal er een luchtdienst in Engeland
zelf langs de kust ingericht worden.
Tot de .luchtschepen, die ter beschikking
van de regeering staan, behooren die van het
type R 34, die den Atlantisohen Oceaan over
gestoken is, en ook de R 80. Deze is het
nieuwste model met tal van nieuwigheden in
de constructie. Er zijn ook een aantal half
stijve luchtschepen van het type, die in den
oorlog voor de Noordzee en de kustluchtvaart
gebruikt ia
Er zullen eerst proeftochten voor handels
doeleinden worden gedaan.
ze me hier een poos hebben vastgespijkerd.
Een bezoek verwachten ze in ieder geval
vannacht niet van mij."
Toen hij alle scheuren had voorzien,
maakte hij een klein vuurtje op de steenen,
en hield de boot er boven om het rubber te
doen opdrogen.
Binnen twee uur was de boot weer zee
waardig. Toen legde hij een vuur aan boven
op den oever, en zocht bij den gloed daarvan
zijn eigendommen bijeen. Dat vernieuwde
zijn woede. In zijn ongeduld wierp hij alles
op een verwarden hoop in zijn boot en zette
af. Hij maakte geen gebruik van zijn pagaai,
uit vrees dan te vlug vooruit te komen, maar
liet zich door den stroom meevoeren, terwijl
hij ingespannen naar beide oevers tuurde.
Geen schaduw kon zijn blik ontsnappen.
Hij was niet veel meer dan een mijl verder
gekomen, toen hij reeds gewaar werd, waar
naar hij uitkeek: hun kano, die tegen de stee»
nen lag opgesleept. Met behulp van zijn
pagaai stuurde hij nu op den oever aan, liet
zijn boot vastloopen en luisterde scherp of
zijn komst nog niet bemerkt was. Een zacht
gesnurk op den oeverrand boven hem, stelde
hem dienaangaande gerust. Een minachtende
glimlach plooide z'n lippen. In hun dronke-
mans-onbezonnenheid hadden zij het grootste
deel hunner bagage in do kano gelaten.
Ralph wilde hen niet met den hongerdood»
laten sterven, of hen berooven van hun laat
ste redmiddel om weg te komen. Omzichtig
legde hij alles op de steenen neer. Toen
maakte hij het touw los, waarmee de boot
aan een boom was bevestigd, en duwde haar
den stroom in. Hij nam nu geenerlei voor
zorg meer in acht; het kon hem niet schelen
of zij het al dan niet hoorden. Maar er werd
geen alarm geblazen. (Wordt vervolgd).