NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA J De verborgen Vallei M Eerste Bied. DONDERDAG 15 JANUARI 1920 48e JAARGANG Verschijnt Dinsdag-, Donderdag en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 - Interc. Telefoon 50 HET VREDESVERDRAG. FEUILLETON. No, 5193 RSCHE COURANT ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING: Heldersche Ct. per 3 mnd. f 1.40, franco per post f 1.60. Buitenland f 2.40 Zondagsblad 0.571/,, 0.65. 1.05 Modeblad 0.95, 1.05. „1.30 Losse nummers der Courant 4 ct. ADVERTENTIËN. 20 ct. p. regel. Ingez. mededeelingen (kolombr. als redactloneele tekst) 60 ct. Kleine advert. (gevr.>te koop, te huur) v. 1 tot 4 regels 50 ct., elke regel meer 10 ct. bi) vooruitb. (adresBur. v. d. bl. en met br. onder nr. 10 ct. p. advert. extra). Bew.-exempl. 31/» ct. Adv. op bep. aangew. pl. worden 25 °/o hooger berekend. Bras 1 BUITENLAND. l oi te o Een Va het vredesverdrag is geratificeerd, rijn er een aantal bepalingen, waarvan de uit voering onmiddellijk ter hand moet worden genomen. De „N. Rott. Crt." geeft een op somming der verschillende bepalingen, waar aan wij het volgende ontleenen: Voor zoover het België betreft, dient in de districten Eupen en Malmedy een volksstem ming te worden gehouden over al of niet aansluiting bij België. Gedurende zes maan den zullen lijsten ter teekening worden ge legd, waarop zij, die geen aansluiting bij België wenschen, kunnen teekenen. 14 dagen daarna zal een commissie worden benoetnd om die nieuwe grens tusschen België «n Duitschland vast te stellen. Van Zaterdag af is het verder aan Duitsch land verboden, links van den Rijn, en rechts van den Rijn, tot op een afstand van 50 kilo meter van de rivier, vestingen aan te leggen of te onderhouden. Een zwaardere bepaling voor Duitschland het Saarbekken. Niet alleen de af stand fan de kolenmijnen in deze streken, maar de j&heele regeling omtrent het Saar- gebied treedt! dadelijk aan de orde. De be stuurscommissie, die dit gebied namens den Volkenbond zól\beaturen, moet binnen twee weken zijn benoemd. Binnen veertien dagen worden bovendien de bepalingen betreffende Straatsburg en Kehlburg van kracht, waardodt Frankrijk weder een groot© en machtige Rijn-mogend- heid wordt. Verder moet Duitschland dadelijk: L, alle militaire en haif-militaire vereend- gingen in Opper-Silezië ontbinden. (Deze landstreek wordt door de geallieerden mili tair bezet en komt onder het bestuur van een commissie. Later volgt volksstemming); 3/ feil© gegevens verstrekken omtrent de kanonnen op de militaire werken, die het prag behouden; 3. de oorlogsschepen prijsgeven, die zich buiten Duitschland bevinden; 4. alle oorlogsschepen, waaraan gebouwd werd, afbreken. Hulpoorlogschepen ontwa peae*j 6. mijnen visschen en de daartoe noodige schepen uitrusten; 6. alle inlichtingen verschaffen omtrent militaire werken binnen 60 kilometer van de Duitsche kust; T. alle militaire luchtvaartuigen en vlieg tuigen uitleveren; 8. alle voorwerpen van waarde en alle stukken teruggeven aan de onderdanen van de geallieerde mogendheden, die de Duitsche autoriteiten hun hebben afgenomen; 0. vee uitleveren; 10. honderd milliard ln goud betalen en nog aan verschillende andere finanoieele verplichtingen voldoen. Dat aan al deze bepalingen zal kunnen worden voldaan zonder dat het moeilijkheden tussohen Duitschland en de geallieerden zou opleveren, is niet denkbaar. Het eerste pro test tegen de tenuitvoerlegging is van Duitsche zijde dan ook reeds in zee. Het betreft de door de geallieerde commissie vastgestelde verordeningen voor het Rijn land. Deze bevatten o.a. de bepaling, dat alle Duitscherg in uniform ook politieagenten en brandweerlieden - de officieren en vaandels der bezettingstroepen moeten groe ten. Zij, die wegens een politiek misdrijf, gepleegd sedert den wapenstilstand, ver volgd worden, mogen niet veroordeeld wor- dën zonder goedkeuring van de hooge com missie. Personen boven de 14 jaar in het bezette gebied'moeten in het bezit zijn van Door HULBERT FOOTNER. 40) Tegen het eind van den derden dag waren zij al een flink stuk de Rijst-rivier af. Door voort te pagaaien tot het bijna donker gewor den was, slaagde Ralph erin, een afstand van drie mijlen tusschen zijn kamp en dat der anderen te brengen. Hij was van plan slechts vier uur-rust te nemen, en dan weer verder te gaan. Naar zijn berekening bevond hij zich nog maar enkele uren van de groote splitsing der Stanley, en het welslagen zijner plannen hing er voor een groot deel van af, of hij daar het eerste kon zijn. Hij was voor nemens zich daar in de buurt op den oever verdekt op te stellen,* om zich te vergewissen of de anderen de Stanley opgingen, dan wel hun reis stroomopwaarts voortzetten zouden. In geval zij zich door zijn verhaal niet van de wijs hadden lafcon brengen, en den hoofd stroom bleven volgen, zou hij nog een wan hoopspoging moeten doen. De maan was nu bijna weer vol, en hij kon er zeker van zijn, den weg door haar verlicht te vinden tot het daagde. Ralph koos voor het opslaan van zijn tent ®®n open plek tusschen de wilgen, die hier 'n dichte rijen den oever omzoomden. Hij sleepte zijn boot hoog op tegen de steenen, bond haar vast aan een der stronken. Haastig bereidde hij zijn avondeten en legde zich ter ruste. En toen hij lag te wachten, dal de legitimatie. Zonder legitimatie is de reis van het onbezette naar het bezette gebied niet geoorloofd. Censuur op brieven, druk werken, telegraaf, telefoon, kranten, tijd schriften, films, enz. blijft bestaan. Volgens de Duitsche regeering zijn deze buitengewone beperkingen in strijd met he vredesverdrag. IR Voor de bezetting van Sleeswijk zijn reeds voorbereidende maatregelen getroffen. De Fransche kruiser „Marseillaise", met 600 man infanterie aan boord, is te Kopenhagen aangekomen en zal zich Donderdag naar de wateren van Sleeswijk begeven, waar het sehip zal blijven gedurende de volksstem ming, Behalve de 600 man, die door de „Marseil- laise" aan land zullen worden gebracht, zul' len 600 Fransche Alpenjagers, uit Keulen komend, en 1200 Engelsche soldaten het be- zettings-detachement van Sleeswijk vormen De ratificatie van het Vredesverdrag is naar men weet, nog niet door alle oorlogvoe renden geschied, o. a. nog niet door de Ver eenigde Staten door het verzet hiertegen van den Senaat. Allerlei wijzigingen en amendementen werden voorgesteld, vooral in de bepalingen betreffende den Volkenbond, doch tot een resultaat kwam men niet. Thans echter weet de „New-York World" mede te deelen, dat dertig democratische senatoren voor een vergelijk inzake de ratificatie zullen stem men, waardoor de ratificatie verzekerd is. Inmiddels is reeds bepaald, dat de uitvoe rende Raad van den Volkenbond Vrijdag te Parijs zal bijeenkomen. In plaats van negen afgevaardigden zullen er ten gevolge van de afwezigheid der Vereenigde Staten slechts acht tegenwoordig zijn, n.1. voor Frankrijk Leon Bourgeois, voor Groot-Brittannië Lord Curzon, voor Italië Scialoja, voor Japan Ohinda, voor België Hymans, voor Grieken land Venizelos in plaats van Politis, die aar vankelijk was aangewezen, voor Brazilië de gezant te Parijs, voor Spanje Quinones de Leon. Tenslotte wordt bericht, dat Portugal zal worden vertegenwoordigd door Affonso Costa. ïntusschen blijkt uit de positie, die de ge allieerden Maarschalk Foch hebben toege kend, dat aangestuurd wordt op een blijven de militaire alliantie tusschen de geallieer den. De functie van maarschalk Foch als op perbevelhebber der geallieerde legers toch eindigde automatisch Zaterdag j.L, toen het vredesverdrag in werking trad. Den morgen van denzelfden dag echter hebben, naar Per- tinax in de „Echo de Paris" meedeelt, de Fransche, Engelsche en Itallaansche regee ringen het plan weer ter hand genomen, dat te Londen was uitgewerkt, bij het jongste bezoek van Clemenceau, niet alleen besloten den militairen raad van Versailles, waarvan Foch president zal worden, te handhaven, maar ook nog de daaraan toegekende be voegdheid uitgebreid. Maarschalk Foch en zijn medewerkers zullen zich niet alleen be zighouden met de toepassing van het vredes verdrag; hun advies kan worden ingewonnen over alle quaesties van algemeen belang. On getwijfeld zal hun functie slechts van raad- gevenden aard zijn: een embryo van een intergeallieerd militair organisme is even wel aldus geschapen en daaromheen hoopt Pertinax, dat zich geleidelijk stevige allian ties zullen vormen; Frankrijk, Engeland, België, Italië pin tbeginnen. m m De Adriatische kwestie is nog steeds niet geregeld. De rechtstreeksche onderhande lingen tusschen Italië en Zuid-Slavië hebben evenmin tot resultaat geleid als de bespre kingen van den Oppersten Raad, die zich de slaap hem de oogen zou sluiten, kwam weer dat voorgevoel over hem, dat waar schuwde voor dreigend gevaar. Later herin nerde hij zich het pas; toen was hij te uitge put van vermoeienis, dan dat de vage onrust jlen strijd kon volhouden tegen den nevel van slaap, die over zijn geest steeds dichter zich spreidde en die ook het geluid van de stem in z'n binnenste dempte. Weldra was hij zich van niets meer bewust. Door een plotseling aangeheven dronke- mansgebrul werd hij onmiddellijk wakker het scheen hem althans toe, dat het dadelijk was. Op hetzelfde oogenblik stortte zijn tent boven zijn hoofd in elkaar. Toen hij erin ge slaagd was zich te bevrijden uit de verwarde massa dekens, touw en zeildoek, zag hij bij het matte licht op de plek, waar zijn vuur had gebrand, vier gestalten rondwaggelen, die zijn eigendommen links en rechts weg schopten, en vernielden, wat zij in rèdelooze dronkenschap maar konden. Een vreaaelijke woede maakte zich van hem meester. „Vervloekte lafaards die jullie bentl" bul derde hij. Op het geluid van zijn stem, trachtten zij zich allen tegelijkertijd uit de voeten te ma ken, maar Ralph zette hen niet na: stil trok hij zich onder de wilgen terug, en wachtte zijn beurt af, terwijl hij door de takken gluurde. Zij zochten hem blijkbaar, struike lend over de boomwortels, razend en tierend. De volgende twee of drie minuten veran derde het tafereel zoo snel en zoo verwar rend, dat het wel een nachtmerrie scheen. Ralph zag een pafferige figuur zich zwaaiend langs den oeverrand bewogen, ziolUfccherp afteekenend in het maanlicht. Hij stormde er op toe, hief den arm op, en liet hem neer komen op een kaak, met een wilde voldoe ook nog steeds met de kwestie bezig houdt. Volgens de „Temps" tracht Lloyd George nu te bewerken, dat vóór het einde dezer week een beslissing wordt genomen. Volgens hetzelfde blad zou de oplossing van het vraagstuk nu in een richting gezocht wor den, waarbij het stichten van een neutralen staat in het gebied van Fiume wordt voor komen, doch waarbij het Raliaansch-zijn van Fiume nadrukkelijk wordt vastgesteld, ter wijl voor de haven internationale waarbor gen zouden worden vastgesteld. De Oostenrijksche vloot. Uit Toulon wordt gemeld, dat sleepbooten naar Cattaro waren gezonden om de overge geven Oostenrijksche oorlogsschepen, met name drie slagschepen, vier torpedobootja- gers en twaalf torpedobooten, naar Bizerta over te brengen. Het bleek, dat de oorlogs vaartuigen schier onherstelbaar beschadigt waren. De ex-Ke!ter. De „Daily News" meldt, dat de geallieer den, alvorens zij een nota tot Nederland zul len richten waarin de uitlevering van den ex-keizer wordt gevraagd, niet-officieele on derhandelingen met de Nederlandsche re geering zullen openen om zich omtrent haar houding zekerheid te verschaffen. DUITSCHLAND. De spoorweg- en mijnwerkersstaking. Ernstige ongeregeldheden te Berlijn. De staat van beleg afgekondigd. Ofschoon ln een enkel district de spoor wegarbeiders besloten de staking op te hef fen, zooals in het district Elberfeld, is de algemeeen toestand niet verbeterd, ook door dat in districten, waar nog niet gestaakt werd, thans daartoe werd overgegaan. Verschillende fabrieken moesten reeds wegens kolengebrek worden stop gezet. In het district Essen is meer dan een half mil lioen ton kolen in spoorwagens geladen. Deze zijn bestemd voor huisbrand en industrie, doch kunnen tengevolge van de staking niet vervoerd worden. Dit is een der oorzaken, waarom het pu bliek over het algemeen de staking veroor deelt.. Een andere, doch ;ot minder belang rijke reden daarvan is, dat de staking de thuiskomst der krijgsgevangenen belet De mijnwerkersstaking heeft zich uitge breid, doordat de arbeiders in de mijnen van het district Hamborn, in bet geheel ca. 15 duizend het man het werk hebben neerge legd. Behalve den zesurigen werkdag eischen de stakers groote loonsverhoogingen en een uitkeering van 1000 mark ineens. Na afloop van een bijeenkomst der stakers hadden te Hamborn ernstige ongeregeldhe den plaats. Het raadhuis werd bestormd, de daar opgeborgen wapens werden voor den dag gehaald en onder de menigte verdeeld. Daarop begon een algemeene plundering. In de hoofdstraat werden nagenoeg alle winkels volkomen leeggeplunderd. In een dezer za ken werd Jde eigenaar door de menigte ver moord. Dinsdag zijn militairen de stad bin nengerukt. Zij hebben de hoofdstraten en de pleinen bezet. Men verwacht algemeen, dat de toestand der mijnindustrie in het Ruhrbekken zeer ernstig zal worden. m Te Berlijn hebben Dinsdag ernstige onlus ten plaats gehad, die weder een groot aantal slachtoffers eischten. De onafhankelijke socialisten hadden na melijk de arbeiders aangespoord, dien dag te twaalf uur de werkplaatsen te verlaten, om zich voor het Rijksdaggebouw te verza melen teneinde daar te protesteeren tegen de behandeling van de wet op de bedrijfs- raden. ning bij het geluid van den slag. Hij wou hem nog een tweeden toedienen, maar. Joe stond er niet meer. Hij lag als een zak aan den voet van den oever.. Op hetzelfde oogenblik hoorde Ralph een gedruisch achter zich; met een ruk Vendde hij zich om, en deed daar mee een slag, die op zijn hoofd gemunt was, terechtkomen op zijn schouder. Hij greep dengene, die dezen toebracht, om het middel, lichtte hem van den grond, en slingerde hem Joe achterna. Het was Crusoë Campbell. Een derde gestalte zocht sluipend weg te komen naar den waterkant, zonder op hulp te wach ten. Ralph stond in de asch van zijn vuur, snel ademend, en rond zich blikkend als een leeuw, of nog een tegenstander zou durven opdagen. De Indiaan trad uit de schaduw van de wilgen te voorschijn. „Opgepast, blanke man!" riep hij blufferig. „Ik heb het op jou gemunt! Ik zal met je afrekenenI" „Kom opl" riep Ralph welgemoed. Op het zelfde oogenblik schoot de gedachte hem door het hoofd: wat kan die halfbloed tegen mij ïebben? Het was niet de kwestie van Joe Mixer; daarvoor klonk in zijn woorden te duidelijk iets, dat op persoonlijke vijand schap wees. De maan schoot thans helder haar stralen neer. De arena binnen de wilgen was geheel verlicht. Met opgeheven vuisten snelden de mannen op elkaar toe daar botsten zij samen. De Indiaan was Ralph een waardig tegenstander: hij vocht als een blanke, en hij vocht eerlijk. Aan beide kanten vielen felle slagen. De een leerde weldra de kracht van den ander naar waarde schatten, en zij be gonnen met meer overleg hun slagen te rich ten. Toen de Indiaan zag, dat hij Ralph niet op het hoofd kon treffen, doelde hij op zijn Aan dezen oproep hadden velen gbvolg gegeven. De beweging had aanvankelijk slechts een demonstratief karakter. Verschillende spre kers protesteerden heftig tegen het wets- ontwerp, doch nadat de betoogers aan ver schillende onafhankelijke afgevaardigden hunne wenschen hadden kenbaar gemaakt, ging het grootst© deel der demonstranten weer naar huis. Echter bleven vele duizenden personen in de toegangswegen tot het Rijksdaggebouw staan. Er werden vlugschriften verspreid, onderteekend door de communistische parti, van Duitschland (Spartacusbond), waarin buitengewoon krachtige aanvallen werden gedaan op Noske, Ebert en Scheidemann, en die eindigden met de vetgedrukte opwek king: „Maakt u gereed! Weg met de mili taire monarchie! Leve de proletarische dic tatuur!" Tenslotte liet een aantal betoogers zich verleiden een aanval te doen op het portaa in de richting van de Thiergarten, en zulks in weerwil van de waarschuwingen en kalme houding der veiligheidstroepen. Daar ten slotte echter gevaar bestond, dat de soldaten overmand zouden worden, werd met de ge weren en mitrailleurs een salvo op de me nigte gelost, zoodat een aantal personen ge dood of gewond werd. Vooral voor den in gang aan de Simonstrasse was de schietpartij zeer ernstig en het gazon in de nabijheid werd met een groot aantal dooden en zwaar gewonden bedekt. Zeer gevaarlijk werd de toestand der troe pen bij het Bismarck-gedenkteeken. De me nigte overviel hen, ontrukte hen de karabij nen en beschoot hen daarmede, zoodat velen gewond werden. Een gedeelte der wapens werd vernield. Een officier werden de epauletten afgerukt, Tegen vier uur werd het plein schoongeveegd en arriveerden ziekenauto's om de dooden en gewonden weg te voeren. De zitting van de nationale vergadering werd, nadat bekend geworden was, dat er slachtoffers gevallen waren, opgeheven en verdaagd tot Woensdagmorgen. In verband met den onzekeren toestand heeft de rijkspresident het heele rijk, met uitzondering van Beieren, Saksen, Würtem- berg en Baden en de door die landen inge sloten streken, den uitzonderingstoestand afgekondigd. Op grond hiervan heeft Noske, de minister van landsverdediging, het uit voerende bewind voor Berlijn en de mark Brandenburg op zich genomen. Ernst, het hoofd van de Berlijnsche politie, is tot bur gercommissaris benoemd. Optochten en bij eenkomsten onder den vrijen hemel zijn ver boden; Hernieuwde pogingen om de verga dering van de nationale vergadering in de war te sturen, zullen met een meedoogenloos gebruik van wapenen belet worden. De brieven van den ex-Keizer. Theodor Wolff bespreekt in zijn jongste, „Lundi" de brieven van Willy aan Nioki. Hij schrijft o.a.: „Wij hopen, dat de Nederlandsche trots zich niet zal buigen, dat het asylrecht be schermd, de gewezen keizer niet uitgele verd zal worden. De brieven aan den Tsaar toonen hoe in den geest van dezen man alles verward door elkaar joeg. Van het pa- radeveld, waar de pas bedachte uniformen worden vertoond, en van.de costuumkamer, waar zijn militaire 'theatergarderobe be waard wordt, dwaalt de blik van dezen mo narch eigenzinnig en onrustig door de we reld. Deze keizer ziet zich zelf in een verv grootglas. Maat, nuances, onderscheid kent hij niet." Iets verder schrijft Wolff: „Dezelfde keizer, die in 1904 en 1905 den Tsaar opwekt een bondgenootschap te slui ten tegen Engeland, vertelt een paar jaar schouders en borst. Ralph's slagen hadden alle de bleeke ellips tot mikpunt, waardoor het gelaat van den ander in het maanlicht werd aangeduid. Ralph had een voordeel: het hoofd van zijn tegenstander was eenigszins beneveld. Hij begon er eindelijk in het wilde op los te slaan. Ralph trof hem zóó, dat hij op de knieën viel, en ging even een eindje achter uit, om hem te laten opstaan. Toen zij weer op elkaar toesnelden, werden Ralph's enkels van achteren vastgegrepen, en smakte hij tegen den grond, het hoofd voorover. Als op een onvermetelijken afstand hoor de hij den halfbloed zeggen: „Vervloekte kleine adder! Waarom deed je dat? Ik wil zelf met hem afrekenen 1" Toen stierven de stemmen weg. Ralph hoorde nog van uit de verte een vetten lach, en daarna het geplas van pagaaien in het water. Hij begreep, dat ze weg waren. Nog half verdoofd van zijn val, stond hij op, bijna stikkend van wowle. Hij baande zich door de struiken een weg naar den wa terkant. Zijn boot lag onderstboven op de steenen en in het maanlicht onderscheidde hij verscheidene breede sneden in het was doek. „Die schurken I® mompelde Ralph. „Wat een laffe, gemeene, minne kerels!" Zij hadden de boot niet zóó beschadigd, als klaarblijkelijk in hun bedoeling had gelegen; bovendien had Ralph losse stukken zeildoek bij zijn bagage en een kannetje solutie om te kunnen plakken. Hij ving onmiddellijk aan met het repareeren van zijn vaartuig, en werkte stevig door. Zijn plan stond reeds vast. „Ze zullen wel stevig slapen op al hun borrels," dacht hij grimmig. „Ze denken, dat later aan de „Daily Telegraph", dat tijdens den Boerenoorlog Frankrijk en Rusland hem- gevraagd hadden zich bij hen aan te sluiten tegen Engeland, en dat hij niet al leen dit voorstel heeft afgewezen, doch ook den koning van Engeland in een geheim telegram er van in kennis had gesteld, dat Frankrijk en Rusland het plan hadden ge had Engeland ten val te brengen. Hij zond afwisselend nu het eene, dan het andere hof dergelijke vertrouwelijke berichten, tracht te steeds ten koste van anderen in een goed blaadje te komen en verbaasde zich erover, dat geen van al deze neven en vrienden, die elkaar natuurlijk deze gehei me brieven zonden, hem meer geloofde. En wil de Entente hem nu dagen voor een ge rechtshof? Waartoe? Alleen het Duitsche volk heeft reden hem te veroordeelen. En dit volk is tevreden met het reeds gevelde vonnis. BELGIE. Watersnood. Ook in België ondervindt men veel last van den hoogen waterstand der rivieren, waarbij nog komt dat de laatste dagen het land door storm en zwaren regenval werd geteisterd. In de streek van Charleroi zijn de meeste fabrieken overstroomd. De katastrofe heeft aanzienlijko afmetingen aangenomen. De menschen lijden honger doordat er geen levensmiddelen aangevoerd kunnen worden. Er wordt gezegd, dat er menschen verdron ken zijn. Te Marchienne-au-Pont is een hoog-oven overstroomd. Een ontploffing was er het gevolg van. Zes arbeiders zijn gedood en er zijn er verscheidene gekwetst. Char leroi staat voor een deel onder en nog wast •het water. De ramp is ontzettend, d© meeste fabrieken liggen stil. Gevechten !n Syrië. Blijkens berichten uit Syrische bron zijn bij Margyoen en bij Tali Kalek ernstige ge vechten tusschen Franschen en Syriërs ge leverd. Aan weerskanten moeten de verliezen zwaar zijn. Ook bij Alexandrette en op andere punten aan de grens van de Fransche zóne is ge vochten. Het vergaan van de „Afrlque". De mailboot „Afrique" is gezonken, door dat zij op een rots liep bij het plateau van Rochebonne, 50 mijl van La Roeheile. Het schip had 465 passagiers aan boord. Tot dusver zijn er slechts 26 overlevenden. KORTE BERICHTEN. De regeering «der V. S. ziet af van haar aandeeling in de verdeeling der uitgeleverde Duitsche oorlogsschepen en van het Duit sche scheepvaartmaterieeL LUCHTVAART. In ons vorig nummer deelden wij reeds een en ander mede over de in Engeland op gerichte Handels-luchtvaartdienst. Nader wordt gemeld, dat wekelijks transatlantische luchtschepen zullen vertrekken. Om te be ginnen zal er een luchtdienst in Engeland zelf langs de kust ingericht worden. Tot de .luchtschepen, die ter beschikking van de regeering staan, behooren die van het type R 34, die den Atlantisohen Oceaan over gestoken is, en ook de R 80. Deze is het nieuwste model met tal van nieuwigheden in de constructie. Er zijn ook een aantal half stijve luchtschepen van het type, die in den oorlog voor de Noordzee en de kustluchtvaart gebruikt ia Er zullen eerst proeftochten voor handels doeleinden worden gedaan. ze me hier een poos hebben vastgespijkerd. Een bezoek verwachten ze in ieder geval vannacht niet van mij." Toen hij alle scheuren had voorzien, maakte hij een klein vuurtje op de steenen, en hield de boot er boven om het rubber te doen opdrogen. Binnen twee uur was de boot weer zee waardig. Toen legde hij een vuur aan boven op den oever, en zocht bij den gloed daarvan zijn eigendommen bijeen. Dat vernieuwde zijn woede. In zijn ongeduld wierp hij alles op een verwarden hoop in zijn boot en zette af. Hij maakte geen gebruik van zijn pagaai, uit vrees dan te vlug vooruit te komen, maar liet zich door den stroom meevoeren, terwijl hij ingespannen naar beide oevers tuurde. Geen schaduw kon zijn blik ontsnappen. Hij was niet veel meer dan een mijl verder gekomen, toen hij reeds gewaar werd, waar naar hij uitkeek: hun kano, die tegen de stee» nen lag opgesleept. Met behulp van zijn pagaai stuurde hij nu op den oever aan, liet zijn boot vastloopen en luisterde scherp of zijn komst nog niet bemerkt was. Een zacht gesnurk op den oeverrand boven hem, stelde hem dienaangaande gerust. Een minachtende glimlach plooide z'n lippen. In hun dronke- mans-onbezonnenheid hadden zij het grootste deel hunner bagage in do kano gelaten. Ralph wilde hen niet met den hongerdood» laten sterven, of hen berooven van hun laat ste redmiddel om weg te komen. Omzichtig legde hij alles op de steenen neer. Toen maakte hij het touw los, waarmee de boot aan een boom was bevestigd, en duwde haar den stroom in. Hij nam nu geenerlei voor zorg meer in acht; het kon hem niet schelen of zij het al dan niet hoorden. Maar er werd geen alarm geblazen. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1920 | | pagina 1