NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
De verborgen Vallei
Eerste Blad.
No. 5196
DONDERDAG 22 JANUARI 1920
48e JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag,
buitenland.
duitschland.-
Gemeenteraad van Helder
COURAItlT
ABONNEMENTEN BI] VOORUITBETALING:
I eldersche Q. per 3 mnd. f 1.40, franco per po«t f 1.60. Buitenland f 2.40
i ondagsblad 0.571/,, 0.65. „1.05'
odeblad 0.95, 1.05. 1.30
Losse nummers der Courant 4 et.
ADVERTENTIËN.
20 ct. p. regel. Ingez. rtiededeelingen (kolombr. als redacticmeele tokst) 60 ct.
REDACTEUR-UITGEVER: C. DÈ BOER Jr., HELDERKIcInt advert. (gevr., te koop, te huur) v. 1 tot 4"regels 50ct.. elke regel meer 10
-r i x ct bij voorultb. (adres: Bur.v. d. bl. en metbr. onder nr. 10 ct. p. advert. extra).
Bureau KonjngstrflcU JntefC. I eletoon jUBew.-exempl. 3VsCt. Adv. op bep. aangew. pl. worden 25 °/0 hooger berekend.
De Opperste Raad.
Men weel! nog niet hoe voortaan de confe
rentie zal worden ingericht. Voorloopig gaan
Lloyd G-eorge en Nitti naar huia toe. Lloyd
George wilde gaarne, dat Clemenceau bleef,
maar dit is natuurlijk onmogelijk. Men ver
wacht, dat voortaan geen Opperste Raad
meer zal bijeenkomen, maar een raad van
ambassadeurs. Blijft de Opperste Raad daar
entegen gehandhaafd, dan is het waarschijn
lijk, dat daarin voor Frankrijk Poincaré zal
aitting hebben.
De conferentie wordt den laatsten tijd
steeds meer gecritiseerd, omdat zij voor niets
oplossingen vindt en vooral ten aanzien van
Rusland de mefst grillige gedragslijn volgt.
De rechtsche pers schimpt over de hervat
ting van de handelsbetrekkingen met Rus
land onder de bolsjewisten. De socialisten
verheugen zich echter daarover als een begin
van wijsheid.
Geen Interventie In Rusland.
In de kringen van de Brltsche delegatie te
Parijs acht men het zeker, dat er geen plan
nen bestaan tot het nemen van offensieve
maatregelen tegen de Bolsjewiki noch van
militairen noch van maritiemen aard, zoolang
de Bolsjewiki de nabuurstaten niet bedrei
gen. Tot dusver zijn slechts defensieve maat
regelen getroffen ter verdediging der Brit-
sche belangen.
Tegen de uitlevering.
Niet alleen in nationalistische kringen in
Duitschland groeit de agitatie tegen de uit
levering van „oorlogsmisdadigers'* aan de
Entente, zelfs de democraten beginnen uit
dit vaatje te tappen. Het bestuur van de af-
deeling Maagdenburg van de Duitsche demp-
cratische partij heeft een motie aangenomen
tegen de uitlevering. En geëischt, dat de le
den van deze partij uit de regeering zullen
treden, indien het kabinet overgaat tot uit-
'leverrng.
Zoo'n vaart zal het nu wel niet onmiddel
lijk loopen, dat de democraten er een regee-
ringscrisis voor op touw zetten. Maar toch
bewijst dit bericht hoe de stemming is, zelfs
in kringen, die niet chauvinistisch of natio
nalistisch zijn.
Het saldo van de staking.
De Pruisische Staatsspoorweg heeft door
de staking van tien dagen een verlies gele
den van meer dan 900 millioen mark. Het
loon door de stakers gederfd, bedraagt 60
millioen mark. Tengevolge van de staking
zijn vele spoorwegarbeiders ontslagen. In
het district Berlijn alleen 186.
De sterke valst.
De „Rhelnische Westfalische Zeitung"
verneemt, dat de rijksregeering en de Prui
sische regeering vast besloten zijn dit keer
de onafhankelijke en communistische rust
verstoringen, voor zoover deze tegen de wet
telijke bepalingen lndruischen, met de groot
ste gestrengheid te vervolgen en alle be
schikbare machtsmiddelen toe te passen bij
verdere pogingen de grondslagen van het
rijk te ondermijnen door terrorisme en ge
weld. De misdadige politici van de uiterste
linkerzijde, die geweld toepassen, behoeven
niet meer te rekenen op zwakke toegevend
heid.
Tegelijkertijd met eènige aanvoerders van
de onafhankelijke partij en de voorzitter van
den „Vollzugsrata Dëumig zijn ook enkele
communistische aanvoerders gevangen ge
nomen.
FEUILLETON.
Door
HULBERT FOOTNER.
43)
1 .ij zulke gelegenheden was zij gewoon haar
vader te komen helpen in de werkplaats, zoo-
als zij het andere blokhuis aanduidden, maar
de ovens Stonden nu reeds een week koud,
want alle handen waren thans noodig om
voldoende erta te delven, dat zij konden leven
gedurende den tijd, dat de twee jongens naar
de stad waren. Weliswaar was er nog een
massa, wat Kitty had kunnen doen, als zij
er zin toe had gehad, maar zij was' in een
stemming om te droomen, en haar verdriet
min of meer te koesteren. Zij had naar het
graafwerk kunnen gaan om daar behulpzaam
te zijn, maai- zij zag op tegen de plagerijen
der mannen. Zij verliet het huis in de andere
richting en volgde het pad, dat naar de rivier
leidde.
Bet eindigde bij een open plek, die reeds
sinus onheuglijke tijden als kampeerplaats
had gediend. In het midden was een gat om
het vuur in aan te leggen, misschien datee
rend van eeuwen geleden. Aan weerszijden
waren stevige stammen in den grond gesla
gen, en een dwarsbalk, die daarop rustte,
was voorzien van houten haken tonverschil
lende grootte. Daaraan konden de reizigers
™n vleesch ophangen om het te roosteren.
oor zich had Kitty, staande naast de oude
stookplaats, de effen, blauw-groene rivier,
die zich in haar breedte uitstrekte tot den
Communistische actie.
In het Rijnsch-Westfaalsche Industriege
bied poogden de communisten begin dezer
week wederom een algemeene mijnwerkers-
staking te doen uitbreken. 180.000 vlugschrif
ten, aansporingen bevattende om het werk
neer te leggen, werden in beslag genomen
en talrijke communistische leiders gearres
teerd.
De regeering en de mijnwerkers.
Naar men uit Essen meldt, heeft de re
geering bij de onderhandelingen, die zij te
Berlijn gevoerd heeft met de vertegenwoor
digers van de vakvereenigingen der mijnwer
kers geweigerd om over te gaan tot het in
voeren van den zesurendag voor mijnwer
kers. Zij verklaarde, dat dit onmogelijk wag;
omdat het de vernietiging van de Duitsche
industrie tengevolge zou hebben. Ook het
voorstel van de vakvereenigingen om voor
normale omstandigheden den zesurendag te
erkennen, doch 7 uur te laten werken èn het
7e uur als overwerk te betalen, wees zij van
de hand, daar zij vreesde, dat er dan onmid
dellijk betoogingen zouden worden gericht
tegen het verrichten van overwerk. De regee
ring.hield dus vast aan den wettelijken ar
beidstijd van zeven uur, doch keurde goed,
dat voor 7 uur arbeids het loon van 71/» uur
zal worden uitbetaald. Ook van de gevraagde
verhooging van 16 Mark per dagtaak wilde
de regeering niets weten. Zij is echter bereid
een verhooging toe te staan van 8 k 10 mark,
waardoor het gemiddeld dagloon tot 45 mark
kan stijgen.
Zilveren Duitsche munten.
Naar aangekondigd wordt; zullen zeer bin
nenkort alle zilveren muntstukken ingetrok
ken worden. De Rijksbank heeft zich bereid
verklaard deze munten thans reeds voor den
prijs van het zilver, dat is ongeveer zes en
een half maal de nominale waarde, in te
koopen.
ENGELAND.
De Slnn Felners aan den gang.
Woensdagochtend vroeg zijn pogtogeÉ
aangewend om de politiestations vier mijlen
buiten Thurles in het graafschap Tipperary
op te blazen met dynamiet en de bezetting
gevangen te nemen.
De corresiwndent van de „Daily Chroni-
cle" te Dublin verneemt nader, dat een ge
wapende troep van 150 man met geweervuur
den aanval ondernam. De weg was met hoo
rnen gebarricadeerd. De politie bood krachtig
tegenstand en vocht gedurende vier of vijf
uur. Nadat de politie met politie-soldaten
versterkt was, werden de aanvallers terug
geslagen. Er vielen geen doodSh.
BELGIE.
Restitutie.
Het „Handelsblad van Antwerpen" meldt,
dat aan kunstvoorwerpen en meubelen voor
een som van meer dan honderd millioen
francs uit Duitschland is teruggehaald. Met
de machines en de effecten beloopt de waarde
van hetgeen teruggenomen is bijna twee én
een half milliard francs.
België is er aldus in geslaagd nog voor het
van kracht worden van het vredesverdrag
70 terug te nemen van de totale waarde
der voorwerpen, die door de Duitschers wer
den meegevoerd
HONGARIJE.
Hongersnood dreigt.
De Britsche missie te Boedapest bericht,
dat de graanvoorraad 'nog slechts voor een
dag toereikend is en dat de hongersnood
voor de deur staat
RUSLAND.
De kroon van den Czaar.
Uit Warschau wordt gemeld, dat, in ver
band met een gerucht, dat de Bolsjewiki de
voet van den berg tegenover haar, en aan
haar linkerhand huwde zich het heldere
beekje aan de donkerder wateren van den
breeden, statig voortvloeienden stroom.
Dichter naar de rivier toe strekte zich een
smalle strook van fijn gekorreld geel zand
uit, daar in den loop -der tijden bij hoogen
waterstand achtergelaten. Gedeeltelijk' nog
op het zand getrokken, lag daar een kano.
De Sholto's sleepten hun twee bootjes steed#
het beekje in, wahr zij ze onder struikgewas
verborgen; deze echter moest in-orde ge
maakt worden voor de reis van den volgen
den dag. Natuurlijk was het de zorgelooze
Bill, die haar zoo maar had.laten liggen zon
der haar vast te binden, niet er aan denkend,
dat de rivier bij warm weer vaak plotseling
wies.
Kitty stapte in de kano, ging achterin zit
ten, en liet het water door haar vingers glij
den, terwijl zij haar gedachten spon en haar
droomen weefde. Ofschoon onbewust, had
Bill haar de werkelijke oorzaak van haar
ontevredenheid geopenbaard en zij voelde
zich in verwarring gebracht en beschaamd.
Ja, het was waar, dat zij naar het gezelschap
van een jongen man verlangde! Ze was nu
twintig jaar oud; haar broeders moesten
plagend toegeven, dat zij er niet uitzag als
een vogelverschrikster, en nog nooit had zij
omgegaan met een jongen man van haar
leeftijd! En wat nog erger was: binnen een
kring van eenige honderden mijlen was er
geen te vinden ook althans geen blanke,
en tot de feitelijke gevangenschap, waarin
zij zich thans bevond, was zij zeker minstens
nog wel een jaar gedoemd. Als zij twee-en-
twintig was, zou zij oud zijn.
Maar langzamerhand begon de liefelijke
namiddag zijn invloed op haar te doen gel-
kronen en insignes van den ex-tsaar van Rus
land, Nicolaas II, van Krakau naar Warschau
hadden vervoerd, de politie een huiszoeking
heeft gedaan bij dr. Schwartz. Bij dezen wer
den een gouden kroon, een diadeem en een
paar schoenen, met juWeelen bezet, geyon-
den. De dokter gaf ontwijkende antwoorden
op de tot hem gerichte vragen omtrent 4eze
juweelen. -
De strijd In Znld-Rnsland.
De Oekrainsche opstandelingen, die het
geheele gouvernement Cherson en Tauris
van Denikin's troepen hebben gezuiverd,
zijn nu ook met de bolsjewiki slaags geraakt.
Er ontwikkelen zich groote gevechten bij
A-postolons en bij Nikopol en Melitopoi.
In een proclamatie zeggen de opstande
lingen, dat zij de wapenen niet zullen neer
leggen, voor zij de Ocktraine van vreemde
indringers hebben bevrijd.
Vergadering van Maandag 19 Januari.
(Vervolg).
Begonnen wordt thans aan de artikelen,
en wel allereerst
Waterleiding.
De belangrijkste discussies zullen wij hier
uit vermelden.
Bij den post Aandeel salaris Comptabiliteit
A 10.000.merkt de heer G r u n w*a 1 d
op, dat dit bedrag even groot is als de ge
raamde winst. Deze laatste was vroeger niet
zoo hoog.
De Voorzitter zegt, dat uit deze be
grooting nog niets omtrent de O. B. is op te
maken. Dat komt pas een volgend jaar.
De heer Grunwald maakt ook bezwaar
een post salaris verificateur op de begrooting
te brengen. De verificateur is een secretarie-
ambtenaar, en zijn salaris hoort op de algem.
onkosten. Op die marier krijgen we geeif
beeld van hetgeen zoo'n ambtenaar verdient.
De Voorzitter antwoordt, dat deze
kosten toch op de bedrijven moeten komen,
ook vroeger geschiedde, 3 at. Dit is*nu juist
het goede van de Centr. Boekhouding, men
krijgt een juist inzicht in den toestand.
De heer Staalman bepleit de aanschaf
fing van andere beweegkracht dan gas «voor
de motoren. Het eerste jaar zal dit nog geen
besparing geven, maar op den duur wel. Spr.
heeft met den directeur der marinewerf ge
sproken, die ook voorstander was van andere
beweegkracht en deze een bezuiniging
noemde.
De V'o orzitter merkt op, dat de instal
latie duur is, en de Witte Bioscoop, die aan
vankelijk een zuiggasmotor had, hiermede is
geëindigd.
De begrooting wordt vervolgens vastge
steld 162.436.67V>).
Gasfabriek.
De heer B o r k e r t verzoekt om een nieu
we gasprijsregeling bij afzonderlijke veror
dening vast te stellen. Het College neemt
dit voorstel over. De heer Borkert ver
zoekt verder te breken met het stelsel om
oude lieden als lantaarnopstekers aan te stel
len en wil vacatures doen vervullen door
personeel der gasfabriek. De Voorz.'ant
woordt, dat binnenkort automatische ontste
kers zullen worden aangebracht in afwach
ting van de electrificeering.
De heer Staalman vraagt om over^j-
ging van den staat winsten' verlies der am-
monium-sulfaatf abriek. T>q Voorzitter
zegt die toe.
De heer Staalman vraagt voorts, waar
om voor muntgas een kleine post is ge
raamd, terwijl veel is uitgegeven. DeV oo r-
den, en Mie onrustige gedachten vervloeiden
onmerkbaar tot lokkende, bekorende dag-
droomen. Zij lag op den* bodem van de boot
voor zich te staren, het hoofd rustend op den
eenen arm, de andere in het water afhangend
ovei het dolboord. Stroomopwaarts richtten
zich haar blikken. „Hij zal de rivier afko
men," droomde zij. „Misschien js hij op dit
oogenblik juist de groote bocht om. Ik zou
niet eens zoo erg verrast zijn. Maar als hij
nu eens komt en ik ben er niet, en hij vaart
voorbij! Neen, dat is niet mogelijk! Als hij
de rechte is, zal een geheimzinnige kracht
hem recht naar mij heen leiden. Hoe zou hij
er uit zien? Lang en slank, met stevige,
sterke aripen en een wonderlijk licht in zijn
oogen. Hij zal ook niet verbaasd zijn, mij te
zien. Hij zal zeggen: „Ik heb je gevonden."
En ik zal eenvoudig antwoorden: „Ik heb je
gewacht," en dan zal alles goed zijn."
En zooals het meestal in dag-droomen
gaat, begon Kitty langzamerhand den draad
van het mooie verhaal te verliezen: het eene
beeld verdrong als vanzelf het andere, zonder
dat haar fantasie zich moeite gaf, ze op te
roepen. Zij beklom de hooge, steile hellingen
Van den Milburn, hand aan hand met den
iiftm harer verbeelding, omhoog in de prik
kelende, ijle lucht! Dan op eens weer, wan
delden zij samen in de drukke straten van
de groote stad, zij stonden stil voor een der
prachtige winkel-étalages, als was zij dit zoo
eiken dag gewend. Zij liepen tusschen etode-
looze rijen zijden japonnen, die allé haar toe
behoorden, maar zij kon maar niet uitmaken,
welke haar het best beviel, en ze was erg
verdrietig. Toen zei hij: „Kijk maar niet
boos, ik heb een bootje, waarmee wij weer
naar den Milburn kunnen varen." Zij ant
woordde: „We kunnen nooit tegen den stroom
zltter acht het verstandig niet meer te
ramen dan men denkt noodig tó hebben. Er
zijn nog voorraden ook.
De begrooting wordt vastgesteld
1.012.087.52).
Reiniging.
De heer Staalman bespreekt het ge
raamd tekort van 20.000. Waarom werpt
men vodden e.d. niet in zee? Er moet natuur
lijk een pont voor worden aangeschaft, doch
het is niet zoo duur als thans de dienst is.
Ook bepleit spr. de aanschaffing van auto's
inplaats van paarden.
De heer Verstegen zegt, dat de zaak
bij het college in overweging zal worden ge
nomen. Echter moet een heele dienst worden
ingericht.
Aangenomen, 129.643.98).
Grondbedrijf.
61.723.57) aangenomen.
Gezondheidscommissie.
1.423.06). Aangenomen.
Ziekenhuis.
De heer van Breda merkt op, dat de
uitbreiding van het personeel ge#cn verband
houdt met den 8-urigen werkdag. Deze uit
breiding was toch noodig geworden.
De heer He ij blok bepleit verbetering
wat betreft de wachtgelegenheid aan de ba-
yak voor besmettelijke ziekten. Die toestand
xs thans zeer primitief. Zal onder de oogen
worden gezien. -De heer Zondervan
vraagt naar de verordening. Is nog bij Ged.
Staten. De heer Bok hoopt, dat de 8-urige
werkdag spoedig wordt ingevoerd. D© he^r
van Breda zegt, dat er geen personeel
voor te vinden is.
De begrooting wordt aangenomen. (Ontv.
14.000.—, uitgaven 35.446.—).
BurgerlQk Armbestuur.
De heer Boogaard vraagt of iets gedaan is
voor de werklooze arbeiders, die buiten de
werkloozenkassen vallen.
De heer Adriaanse antwoordt, dat
door het Burg. Armbestuur nog geene stap
pen zijn gedaan. De Anhenxaad moet eerst
wofden gehoord en heeft de zaak in onder
zoek.
De heer Bok vraagt tot wien de werke-
loozen zich moeten wenden? Er zijn bij spr.
een 50 tal geweest, die geen stuk brood in
huis hadden buiten hun schuld.
De heer Staalman had van den Wet
houder een duidelijk antwoord verwacht.
Het is volkomen juist, wat de heer Bok zegt
en de toestand mag geen dag langer besten
digd. Een deel werkeloozen is geholpen.
Maar dit zijn ongeorganiseerden, en het spijt
spr., dat niet met meer spoed gewerkt wordt
aan de circulaire van 21 Oot. Hóewei spr. op
het standpunt staat, dat iedere werkman de
plicht heeft zich bij eene organisatie aan te
sluiten, gaat het z.i. te ver, dat men de niet
aangeslotenen thans aan den honger prijs
wil geven.
De heer Adriaanse vindt het Jammer,
dat de heer Staalman er spr. niet over ge
sproken heeft, dan ware spr. voorbereid ge
weest. De huidige werkeloosheid valt niet
onder het armwezen.
De heer Verstegen antwoordt den
heer Staalman, dat rekening is gehouden
met de circulaire van 21 Ootober. Maar daar
in wordt uitdrukkelijk het verschil omschre
ven tusschen georganlseerden en ongeorga
niseerden, en niet aan georganiseerden al-
Jeen is steun voorgeschreven, maar alleen
een groep 60-jarigen, die door de werkeloo-
zenkassen niet kunnen worden geholpen en
nog geen ouderdomsrente trekken', is uitge
sloten. Spr. vindt de wijze van doen des hee-
ren Staalman onverantwoordelijk, die ook
de ongeorganiseerden wil helpdn, terwijl die
'uitdrukkelijk zijn uitgesloten. Daardoor
wordt de vakorganisatie aangerand en de
op," maar het kon haar eigenlijk niets sche
len. En dan dansten zij weer op de tonen
eener heerlijke muziek, die uit een rij hoo
rnen scheen te komen als uit de pijpen van
een orgel.
Met een diepen zucht rekte Kitty zich be
haaglijk uit, en staakte het droomen. Als toen
een jonge man daar langs gekomen was, en
haar zoo gezien had, haar hoofd op haar ge
bogen arm, de oogen half geloken, en een
droomerigen glimlach spelend om de hoeken
van. haar mond, was hij daarna zeker niet
meer dezelfde geweest.
Zij ontwaakte even kalm, als zij eerst in
slaap gevallen was, en lag eenigen tijd stil
omhoog te staren in de heldere lucht, waar
van het teere blauw niet veranderd was ter
wijl zij sliep. Langzamerhand drong het tot
hadr door, dat zo iets miste: het was de kla
terende stem van het Milburh-beekje, die
nooit zweeg. Op hetzelfde oogenblik voelde
zij, dat de kano zachtjes heen en weer wie
gelde. Een onbestemde vrees beklemde haar.
Snel ging zij overeind zitten.
Een vreeselijke schrik snoerde haar de
keel toe. Zij dreef voort, midden in den
stroom. De Milburn was verdwenen en ook
de nog vertrouwder kalksteenvorm van den
Stanhopo, tegenover hun kamp. Bergen,
waarvan zij de omtrekken niet kende, oevers
die haar vreemd waren, schoven langzaam
voorbij. Haar oogen doorzochten snel de
kano: er bevond zich geen pagaai in niets!
De opkrullende, groenachtige golfjes schenen
haar valsch toe te lachen, als met fekerheid
wachtend op hun prooi Doodsangst ver
iainde haar leden.
Maar erger nog zou komen. Met een vaart
ging zij een bocht om; daar zag zij plotseling
in de verte, stroomafwaarts de golven der
gemeente zou de hooge contributie voor
deze klaploopers betalen.
De heer Staalman meent, dat de ge
meente, die eenderde bijdraagt van de uit-
keering aan werkeloozen, aan die ongeor
ganiseerden ook wel dat derde deel kan
geven.
De heer Bok heeft nog altijd geen ant
woord op zijn vraag. Straks komen die men-
schen weer bij hem aan de deur en wat moet
hij hen dan zeggen?
Dè heer Verstegen: Zij die een wer-
keloozenkas in voorbereiding hebben, zul
len binnenkort worden geholpen. Ongeor
ganiseerden hooren bij het Burgerlijk Arm
bestuur thuis. Als ze zonder brood zitten,
dient onmiddellijk te worden ingegrepen.
De heer van Os: Maar dan alsjeblieft
niet naar den Armenraad, want dan wordt
het volgend jaar eer ze geholpen worden.
De heer Adriaanse zegt, dat het arm
bestuur onmiddellijk bijeen kan worden ge
roepen om in te grijpen.
De begrooting wordt aangenomen.
37.753.05Vj).
Weeshuis.
De heer Staalman heeft in de secties
.gevraagd welke rechten de gemeente heeft
tegenover deze stichting. Het is te gek, dat
voor eene insteling als deze de juiste ver
houding zoek is. Ook zou spr. gaarne weten
of de tijd geschikt is voor gezinsverpleging.
Spr. weet uit ervaring, dat bij goede keuze
der pleegouders deze verpleging de voorkeur
verdient boven gestichtsverplegtog.
De heer Adriaanse zal gaarne aan een
onderzoek in deze richting medewerken. Ge
zinsverpleging is echter van allerlei plaat
selijke toestanden afhankelijk. Het college
van regenten is niet afkeerig .van eene proef
neming.
De begrooting wordt vervolgens aangeno
men. 21.500.—).
Levcnsmlddelenbedrjjf.
Op eene opmerking om dit onder de secre
tarie te brengen, antwoordt de heer Ver
stegen, dat het bedrijf in liquidatie ver
keert. Aangenomen, 25000.(Memorie-
post).
Commissie van advies voor de Werkloos
heidsverzekering 1920.
(J1270.Aangenomen.
Armenraad.
De heer Zondervan vraagt stemming.
Gevraagd naar de motiveering hiervoor, ant
woordt spr., dat de Armenraad geen gevolg
geeft aan de in het alg. rapport geuite wen-
schen.
De heer Adriaanse zegt, dat in 1918
en '19 de bedragen zijn toegestaan. De Raad
kan thans het instituut niet inkrimpen.
De heer Zon dervan meent, dat afstem
ming wel degelijk tengevolge zal hebben, dat
met 's Raads wenschen rekening wordt ge
houden.
De heer V a n O s: Voor zoover de Armen-,
raad adviseerend werkt, kan hij nuttig zijn,
maar hij moet zich niet opwerpen als arm
bezoeker. Zooveel nut werpt het instituut
niet af. Dan blijft hij het struikelblok voor
de Armbesturen en doet meer kwaad dan
goed. Spr. wil te gelegener tijd aan de Re
geering verzoeken bij eene volgende vaca
ture den secretaris van het Armbestuur
tevens secretaris van den Armenraad te
maken, dan is er één centraal punt. In Zaan
dam geschiedt het ook aldus.
De heer G r u n w a 1 d beaamt de bezwaren
tegen het instituut geuit. Maar het verwer
pen der begrooting is slechts een platonische
uitspraak, die alleen de begrooting ophoudt.
Laten we den weg inslaan, die den heer Van
Os aangeeft. De andere i» te lang en te bu-
seaucratisch. Wij kunnen dan tevens opmer
ken, <jat de Armenraad maar doet wat hij wil.
rivier steigeren als witte paarden in den zon
neschijn. Langs de geheele rivi.er keek uien
onwillekeurigernstig, wanneer men den
naam noemde der Grumbler-stroomversnel-
lingen. Ais gebiologeerd, staarde zij in de
verte. Zoo lachend en lokkend, zoo zonnig
en schoo# scheen de rivier. Zij kon niet ge-
looven, dat daar het einde van alles kon zyn;
ja de golven daar beneden, leken slechts een
uitbundig spel te spelenl En zij zelf, twintig
jaar, en vol levensverlangen het kon niet
mogelijk zijnl Doch' de steeds krachtiger
wordende stem die zij naderde, waarschuwde
haar, dat daar de Dood beidde, wachtend met
vreeselijke zekerheid. En niets zou haar
steeds snelleren voortgang tusschen de
groene oevers kunnen stuiten. Zij moest met
de handen in den schoot zitten, en het nader
zien komen, schrede voor schrede.
Kitty's eigen teerheid en gevoelige natuur
kwamen haar te hulp. Een dergelijk schrik
beeld kon zij niet verdragen. Haar oogen
werden onnatuurlijk groot: zij snakte naar
adem en zeeg neer óp den bodem van de
kano.
Toen zij haar bewustzijn herkreeg, en de
oogen weer opsloeg, zag zij een haar onbe
kend, donker gelaat over zich heengebogen.
Zij lag op den grond, op den rivieroever. Het
gebrul der watervallen scheen de luclit te
vervullen. Een zachte, innig-blijde glimlach
kwam op dat gelaat, toen Kitty de oogen
weer opende. Ofschoon zij geen duidelijke
voorstelling nog had van hetgeen gebeurd
was, voelde zij zich gerust. Het was een
meisje, dat bij haar was, niet veel ouder dan
zij zelf.
(Wordt vervolgd).
