NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
-= „BELLEVUE"
Het probleem.
No. 5221
ZATERDAG 20 MAART 1920
48e JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr.. HELDER
Bureau: Koningstraat 29 - interc. Telefoon 50
(Eindconclusies).
HOTEL - CAFÉ - RESTAURANT
ZALEN voor Vergadering en Partijen.
WILHELMINA BILLARD.
Amstel- en Heineken's Bieren.
Fa. M. J. SCHOUTEN.
COURANT
ABONNEMEN TEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Ct. per 3 mnd. f 1.40. franco per post f 1.60. Buitenland f 2.40
Zondagsblad 0.571/,. 0 65 I 05
Modeblad „0.95j qs 1 3t)
Losse nummers der Courant 4 ct.
ADVERTENTIE N.
20 ct. p. regel. Ingez. mededeelingen (kolombr. als redactioneele tekst) 60 ct.
Kleine advert. (gevr.. te koop, te huur) v. 1 tot 4 regels 50 ct., elke regel meer 10
ct. bij vooruitb. (adresRur. v. d. bl. en met br. onder nr. 10 ct. p. advert. extra).
Bew.-exempl. 31/J ct. Adv. op bep. aangew pl. worden 25 hooger berekend.
Op- en ondergang van Zon en Maan
en tijd van hoogwater (Texel).
(Wintertijd.)
Maan Zon Hoogwater
ond.: op: ond.: v.m.:n.m.:
7.56 6.3 6.13 8.50 9.—
9.14 6. 6.15 9.30 9.40
10.31 5.58 6.17 10.10 10.20
11.44 5.56 6.19 10.50 11.5
5.54 6.21 11.3011.50
Maart.
Zondag 21 m.
Maand. 22
Dinsdag 23
Woensd.24
Dond.d. 25
Vrijdag 26
Zaterd. 27
9.26 m. 0.49 5.50 6.23 .-
10.31 1.44 5.48 6.25—.40
0.10
0.45
VI. (Slot).
We beloofden in een slot-artikel nog en
kele conclusies op te stellen over de gepu
bliceerde beschouwingen.
Natuurlijk zullen wij ons daarbij onthou
den, om een bepaald stelsel als het alleen
zaligmakende aan te bevelen
Ook bezitten wij de pretentie niet, zelfs
in onderdeelen aan te willen geven, hoe er
verder gehandeld moet worden.
Het stelsel van socialisatie is, hoe men er
ook principieel tegenover staat, nog in zijn
kinderschoenen; de voorstanders zijn het
over den te volgen weg nog niet eens, dus is
afwachten hier nog het meest veilige.
Ln wat de meer voor de hand liggende
middelen betreft, het Memorandum-Visse
ring, dat beoogt een Internationale crediet-
verleening aan de Centrale rijken, teneinde
die weder aan het werk te zetten en daar
door de productie dus te verhoogen, is er
het voornaamste van.
Knappere koppen als wij zullen dit var
kentje verder wel wasschen. Als de contra
revolutie in Duitschland alles al weer niet
voor langen tijd bedorven heeft.
Maar wij wilden nog enkele onderdeelen
bespreken, die met deze grootere vraagstuk
ken ten nauwste samenhangen.
Welke hervormingen tenslotte in onze
maatschappij zich zullen baanbreken, de er
varing, ook in de andere landen leert nu
wel, dat dit zal moeten geschieden, gelei-
delijk en langs wettigen weg.
Dat wil niet zeggen, dat plotselinge ver
schuivingen nooit zullen plaats vinden; doch
dan zijn zy door allerlei omstandigheden
onvermijdelijk en zullen nooit het
doel op den meest gewenschten
weg bereiken.
Om een voorbeeld te geven, zelfs al zal er
uit de Russische smeltkroes weer iets goeds
komen, hetgeen ongetwijfeld het geval is,
is dit dan de ontzaglijke ellende waard, die
dit volk nu eenige jaren welhaast onder
Bolsjewistisch regime meêmaakt?
En was het dan tenslotte niet veel beter
geweest, indien het proces maar eenige jaren
langer geduurd had?
Want zelfs onder het meest strenge Cza-
ristische bewind heeft de g.roote massa in
Rusland nooit zoo geleden als nu.
Dergelijke redeneeringen echter hebben
niet veel om het lijf, omdat revoluties als
regel niet op den wensch van menschen ko
men of wegblijven.
Maar wel mag dit worden gezegd, hetgeen
Kautsky in 1905 reeds verklaarde: „D e
revoluties uit dezen oorlog ont
staan, zijn een gevolg van zwakte
der arbeidersklasse."
Wanneer iemand als de heer Troelstra op
het Congres der Spoorwegarbeiders onlangs
moet zeggen, dat hij de overwinning
van het proletariaat momenteel
ongewenscht acht, omdat dit pro
letariaat de middelen v a n intel
lect en bestuur se r varing mist,
om aan die overwinning wat te
hebben, dan zegt dit buitenstaanders wel
genoeg.
En hier is wederom een dier elementen,
die de meeste arbeiders aanhoudend over
het hoofd zien.
De macht van de kapitalisten achten zij
als regel uitsluitend een gevolg van hun
bezit, waardoor zij ook in den Staat nog
steeds hun overwicht behouden.
Als de arbeiders, zoo redeneeren zij, nu
maar allemaal bewust zijn en b.v. voor de
regeeringslichamen de candidaten der arbei
derspartij kiezen, hebben die spoedig de
meerderheid en dan zijn wij baas en doen
wij wat we willen.
Het ware te hopen, dat het zoo eenvoudig
was.
Maar bij eenig nadenken zullen zij toch
moeten erkennen, dat al zou, om nu maar
het kind bij den naam te noemen, de S.D.A.P.
in het Parlement de meerderheid hebben,
daarom de voornaamste macht in
de maatschappij, de leiding en
het bezit der productiemiddelen
en voorraden nog nietuii banden
van het kapitalisme is, en die
macht is veel grooter.
Maar, wordt dan allicht beweerd, dan zal
de Staat socialiseeren en de kapitalisten ook
daar onttronen.
De communisten zullen zeggen, dooi
algemeene werkstaking of andere dwang
maatregelen onteigenen we die kapitalisten
en brengen de fabriek, de grond, etc. etc.
aan de arbeiders... Maar wat zullen die
arbeiders er meê doen zonder leiding? Zie
hier de groote vraag, die niet licht geteld
mag worden.
De arbeiders hebben net genoeg geleerd,
om hun gewone werk te doen, maar voor de
leiding in Staat en Maatschappij is een ken
nis, ervaring en algemeene ontwikkeling
noodig, die wel de weinigen, die het konden
betalen, hebben verkregen door middelbaar
en hooger onderwijs, maar niet de arbeiders.
De macht van het kapitalisme
zit niet in het g eld, niet in de ba
jonetten van de soldaten (al is dit
een zeer voorname factor), maar in de
kennis zijner leden.
Laat de arbeiders dus nooit vergeten de
•>pieuk: „Kennis is macht" en steeds
op de bres staan voor beter onderwijs hun
ner kinderen en zelf nog leeren, wat zij
kunnen.
Ieder voelt dus, dat wanneer in de Maat
schappij een andere macht op zal treden, deze
de beschikking moet hebben over de kennis
en ervaring van hen, die onder het oude
regime de maatschappij hebben geleid. Wie
dit voorbij ziet, zal tot groote teleurstelling
komen, als 't ooit tot eene zoodanige machts
verschuiving komt.
ant wet niet mag worden vergeten is
dit, dat wanneer de productie wordt stilge
legd, elke revolutie mislukken moet.
in Hongarije, waar de boeren eenvoudig
weigerden, om Boedapest van voedsel te
voorzien, deden zij eenvoudig de overwin
ning in een nederlaag verkeeren.
En typisch zijn ook de eerste proclamaties,
die de Duitsche revolutie in 1918 uitvaardig
de. Gedateerd 12 Nov. 1918 lazen wij het vol
gend bericht in die dagen:
,De Commissie uit" den Soldatenraad te
Groot-Berlijn besloot tot de instelling van
standrechtelijke hoven en bereidde maat
regelen voor tot bescherming van
het privaat bezit tegen onbe
voegd ingrijpen.
En op denzelfden datum de volgende o p-
roep aan de Landbouwbevolking.
„De nieuwe Duitsche Rijksregeering
roept hiermee alle klassen der landelijke
bevolking zonder onderscheid
van partjjrichting op tot de ge
meenschappelijke en vrijwillige vor
ming van boerenraden, om de
volksvoeding, rust en orde op
het land en de ongehinderde
voortzetting van het landbouw
bedrijf te w aarborgen.
En dan vervolgt het manifest met deze
zeer merkwaardige woorden:
„De Rijksregeering heeft den wensch,
Staatsinmenging tot verzeke
ring van de volksvoeding tot
het absoluut noodzakelijke te
beperken, in het besef, dat vrij-
willigheid en zelfbestuur be
ter tot het doel zullen leiden
dan de beste bureaucratische
organisatie s."
En in een oproep daags daarna verzekert
de Regeering nogmaals, dat maatregelen
„tot bescherming van den eigendom"
streng zullen worden gehandhaafd.
Wat beteekent dit? Niets anders, dan dat
de sociaal-democratie, door revolutie tot de
regeering geroepen, in haar eigen belang
verplicht w as, de leidende krachten
op economisch gebied te ontzien,
omdat zij ze natuurlijk noodig
had.
De onvoorzichtigheid in Rusland is ook
juist, dat men daar niet beter wist te doen,
dan de leiders een kopje kleiner te maken en
arbeiders in hun plaats te stellen, waardoor
de geheele maats lappelijke organisatie in
de grootste w anorde is gekomen.
Zal de arbeidersklasse dus eenmaal de
macht krijgen, en die ook kunnen gebruiken,
dan zal nog een proces van jaren noodig
zijn, om haar.vooi die taak te bekwamen.
Vandaar, dat ook de socialisatie niet an
ders dan zeer geleidelijk zal kunnen geschie
den.
Maar óók, om degenen, welke nu in het
productie-systeem de leiding hebben, te
doordringen van het besef, dat verandering
van systeem noodig is.
En andaar onze tweede conclusie, dat
die socialisatie langs wettigen weg zal moe
ten geschieden, omdat juist die be-
langrijke groep van een geweld
dadig i n g r ij p e n niets w i 1 w e t e n.
Juist de boeren en de groote en belang
rijke groep der intellectueelen zijn tot nu
toe het minst van de mogelijkheid der socia
lisatie overtuigd, en toch, met hen zal men
het eerst te maken hebben.
Geleidelijk aan zal de leer der sociaal-
democratie óók wel ingang vinden in deze
groepen, maar met geweld zal men geen
enkele leer er in krijgen, dus ook niet deze.
Zeer juist schreef de „Vorwarts", het Duit
sche S.-D. hoofdorgaan, op 16 Nov. 1918:
„dat de volkshuishouding in de naaste
toekomst zoo min mogelijk in haar loop
moet worden gestoord. Het wijd vertakte
en fijn geaderde economische leven moet
gezond 'verder functionneeren. Dat sluit*
radicale maatregelen niet uit, want niet
het radicale is hier schadelijk, maar het
onorganische brutale ingrijpen in het eco
nomische leven. Het zal onze taak zijn de
democratische grondslagen voor de socia
liseering tot stand te brengen, en tegelij
kertijd de massa daaromtrent in te lichten,
dat wij, met vermijding van onorganisch
brutaal ingrijpen, de volkshuishouding
zoo willen reorganiseeren, dat daarin uit
sluitend het belang der lichamelijk en
geestelijk arbeidende menschen wordt ge
ëerbiedigd. Het algemeen welzijn staat
boven den particulieren eigendom. V illen
wij echter het kapitalisme ten val brengen,
dan moeten wij het bewijs leveren, dat dit
niet alleen om een beginsel gaat, maar
voor het algemeen welzijn."
En 23 Nov. '18 schreef Bernstein in het
Orgaan der Onafhankelijke Socialisten „Die
Freiheit":
„Duitschland heeft behalve gebrek aan
voorraden ook dringende verplichtingen
tegenover het buitenland. Van alle zijden
wordt er den nadruk op gelegd, dat het
economisch bedrijf zoo mogelijk niet moet
worden gestoord, voor zoover de algemeene
regeeringspolitiek dit toelaat. Door een
meedoogenlooze politiek van geweld zou
den geheele bedrijven verlamd en arbei
ders broodeloos worden. De monopo
liseering moet stap voor stap
«n stelselmatig geschieden, op
dat de handel weinig zal lijden. De zeker
heid ten opzichte van den rechtstoestand
is noodzakelijk, anders ontstaan overal
noodtoestand en toenemende werkloos
heid."
Maar het probleem is voor de sociaal-de
mocratie ook hierom veel grooter, omdat deze
zich nooit een overwinning had gedacht in
een zoozeer verarmde maatschappij. Haar
geheele theorie was er op gebaseerd, dat als
hoogtepunt van een hoogst ontwikkeld be
drijfsleven de dan in en door die ontwikke
ling ervaren arbeidersklasse de macht zou
erlangen. En al sloot dit gewelddadige
machtsverschuiving niet uit, velen rekenden
daarbij op een vreedzame doordringing der
soc.-dem. denkbeelden, zoodat tenslotte de
Maatschappij vanzelf in haar nieuwe kleed
zou groeien.
Maar ieder, die nu in deze Maatschappij
socialiseert, weet, dat hij daarmeê de arbei
dersklasse voorloopig geen steek beter leven
kan geven.
Eerst moet de productie en het verkeer
zich hebben hersteld, de voorraden aange
vuld, dan pas kan er gedacht worden aan
een grootere portie bij de verdeeling.
En nu is voor de socialisten dit vooral
het gevaar, indien zij althans niet zorgen
door behoorlijke voorlichting daarvoor te wa
ken, dat van hen speciaal veel meer wordt
verwacht op dit punt. Laat men daar niet
blind voor zijn en de ernst daarvan niet
voorbij zien.
De productie is wel nienschenwerk maar
niet elk mensch heeft de macht, die in zijn
geest te leiden. Overvloed pas maakt het
vraagstuk der maatschappelijke verdeeling
eenvoudig.
En overvloed is er nog lang niet. Om de
productie op peil te brengen, moet er wor
den gewerkt en veel harder gewerkt dan
voorheen, óók omdat atlerwege de werkdag
is verkort.
Dit geschiedt, laten wij het zacht zeggen,
thans niet in voldoende mate. En de leiders
der arbeiders, die zelf veel en hard werken
en zich zelf dus tot voorbeeld kunnen stel
len, die speciaal voor de belangen der arbei
ders veel, en lang niet altijd aangenaam
w erk doen, zij zijn de aangewezenen, de ar
beiders daartoe aan te sporen tot werken,
opdat zij van hun hoogere loonen wat meer
profiteeren zullen dan nu het geval kan zijn.
Elk geval van arbeidsschuwheid moet onder
de arbeiders zelf als een misdaad worden
beschouwd tegen hun eigen klasse.
De vooraanstaanden dienen daartegen op
te treden en dit niet te vergoelijken met
drogredenen.
Pas als die geest atlerwege vaardig is, zijn
de voorwaarden tot herstel der geslagen
wonden weer aanwezig.
Want niet de steeds hoogere loonen is het
gevaar van dezen tijd, maar dat er niet
genoeg voor gedaan wordt, zoo
dat de waarde van het loon steeds
lager wordt.
En laat geen arbeider zich nu wijs laten
maken, dat het niet noodig is, omdat hij
alléén zijn werkgever er beter meê maakt.
Natuurlijk heeft die er profijt van, maar
alleen langs dien weg kan er op den duur
ook profijt voor den arbeider zijn, zoolang
we het bestaande productiestelsel hebben.
Mijn eind-conclusie zou dus feitelijk in
deze eene oproep tot de arbeidersklasse kun
nen culmineeren:
„Werkt, opdat uw arbeid het loon waard
zij, want zóó kunt gij óók tot uw eigen wel
vaart bijdragen."
Helder, 16/3 '20. A
BUITENLAND.
DUITSCHLAND.
DE CONTRA REVOLUTIE.
De reactionaire regeering is weer van de
baan. Kapp gevlucht, van Lüttwitz verlaat
met zijn troepen Berlijn. Ebert keert met de
regeering in de hoofdstad terug.
De Rijkskanselier van 5 dagen heeft zijn
heil in de vlucht gezocht. Doch niet dan na
in een proclamatie medegedeeld te hebben,
dat hij het veld ruimde voor de oude regee
ring omdat „hij zijn zending had volbracht".
Heeleinaal onjuist is dit niet, op één punt
de ontbinding der nationale vergadering
en liet uitschrijven van nieuwe verkiezingen
is aan de eischen der reactie voldaan.
Doch meer ook niet; op alle andere punten
instelling van een reactionair bewind, sa
menwerking met andere partijen moesten
de contra-revolutionairen het afleggen.
Het zal eenige verwondering baren, dat de
oude regeering thans in den eisch tot ont
binding der nationale vergadering heeft toe
gestemd, terwijl zij er zich voor korten tijd
met hand en tand er tegen verzette en het
desbetreffende voorstel der rechtsche par
tijen met alle kracht bestreed. Het gevaar
dat toen evenwel voor de oude regeering
dreigde, is thans zeer veel verminderd. In
plaats toch van een opschuiving naar rechts
gelijk men vóór de staatsgreep algemeen
verwachtte bij het uitschrijven van nieuwe
verkiezingen zal men thans, op 13 Juni,
zeer zeker een opschuiving naar links te
zien krijgen.
Het nieuwe ministerie.
Woensdagavond zijn, naar het „Handels
blad" uit Berlijn verneemt, bij Schiffer, den
vice-kanselier en minister van justitie, be
sprekingen gehouden met vertegenwoordi
gers van de verschillende partijen over de
hervorming van het kabinet. Het resultaat
van deze besprekingen is, dat voorgesteld zal
worden, dat minister Schiffer tot rijkskanse
lier zal worden benoemd, generaal von Seeckt
tot rijksminister van verdediging, en geheim
raad Kuno (directeur van de H. A. P. A. G.)
tot opvolger van Erzberger als minister van
financiën. Over de verdere samenstelling
varf het ministerie wordt onderhandeld.
Naar de correspondent van het „Handels
blad" uit socialistische kringen verneemt,
wordt het aftreden van den rijksminister
Noske, en van de Pruisische ministers Heine
en Südekum daar als vanzelfsprekend be
schouwd, evenals de principieele reorganisa
tie van de veiligheidsweer.
Het heet, dat president Ebert het rijksge
rechtshof te Leipzig heeft opgedragen een
vervolging in te stellen wegens muiterij en
oproer, tegen Kapp, von Lüttwitz, von Ja-
gow, admiraal von Trotha, kolonel Bauer,
kapitein Ehrhardt, den advocaat Brederick,
kapitein Pabst en den afgevaardigde Schiele.
De toestand te Berlijn.
De staking te Berlijn neemt eenigszins af,
bij de post en telegraaf is zij reeds opgehe
ven. Evenwel begint Spartacus zich ook in
Berlijn weer geducht té roeren. Bij de Na
tionale Vergadering is een voorstel inge
diend tot afkondiging van het standrecht te
Berlijn, hetgeen zijn oorzaak vindt in reeds
weer plaats gehad hebbende gevechten tus-
schen de communisten die de verscherpte
algemeene staking hebben geproclameerd
en regeeringstroepen.
Bij de Kottbuser Tor opgerichte barrica
den werden door regeeringstroepen opge
ruimd. Deze maakten daarbij gebruik van
mijnwerpers. 12 oproermakers werden ge
dood, 20 gewond. Het warenhuis Jandorf
werd door het gepeupel leeggestolen.
In Weissensee bezetten de arbeiders het
postkantoor. Door een aanval van de veilig
heidsweer werd het weder bevrijd.
Het raadhuis van Steglitz werd des avonds
door de menigte bestormd. Ook hier vielen
verscheiden dooden en gewonden.
De centrale van Bitterfeld, die Berlijn van
electriciteit voorziet, werd door Spar-
takistische arbeiders bestormd en bezet.
Daarbij zijn verscheiden officieren gevallen.
De arbeiders verloren 20 dooden.
Het Schlezische Bahnhof werd door de
communisten bezet. In het Oosten van Ber
lijn werden barricades opgericht en bezet
door de arbeiders. Hunne wapens verkregen
zij door plundering van de depots der bur-
gerweer.
De krantenwijk wordt bijzonder sterk be
waakt. Draadversperringen en barricaden
beschermen den toegang tot deze wijk. Voor
de gebouwen van de „Vorwarts" kwam het
Donderdag intusschen tot een ernstige bot
sing tusschen de verzamelde menigte en de
bezettingstroepen van het gebouw. Ook hier
bij waren verscheiden dooden te betreuren.
Botsingen met de Baltische troepen.
De terugtocht der Baltische troepen uit
Berlijn is niet zonder bloedvergieten ge
schied. Met name Unter den Linden, bij de
Brandenburger Poort en in de omgeving
van hetAnhalter Station, werd door de weg
trekkende troepen geschoten, zoodat ver
scheidene dooden te betreuren warén.
Te Charlottenburg stieten naar Berlijn
trekkende groepen arbeiders op de Baltische
afdeelingen, die Berlijn verlieten en vielen
deze aan. De troepen trokken zich daarop in
de huizen terug en beschoten de arbeiders
met handgranaten en machinegeweren. Er
ontwikkelde zich een hevig gevecht, dat in
den laten avond nog voortduurde. Talrijke
dooden bleven in den strijd. De Baltische
troepen hebben zich in Charlottenburg ver
schanst.
Eveneens hadden Donderdag hevige gc
vechten plaats te Schöneberg tusschen Spar
takisten en de wegtrekkende Baltische iroe
pen. Dezen werden door 20.000 arbeiders
aangevallen. Twintig officieren werden door
de arbeiders uit den troep weggehaald e,
op afschuwelijke wijze doodgetrapt.
De marine-brigade, die sedert den staats
greep op den Wilhelmsplatz en in de omge
ving was ondergebracht, kwam Donderdag
middag bijeen om door de Brandenburg!
poort naar Döberitz af te marcheeren. Bij
den uittocht der troepen nam de menigte, die
zich Unter den Linden had verzameld, een
dreigende houding aan en riep scheld «mol
den. Toen het bevel „gereed om te vuren
werd gegeven, ontstond onder de menigte
een paniek. Allen vluchtten in de huizen. Op
dit oogenblik vielen verscheidene schoten,
waardoor twee personen zwaar gewond
werden. Toen het grootste gedeelte der troe
pen de Brandenburger Poort reeds had be
reikt, drong de menigte opnieuw op, waarop
van de Brandenburger poort een mitrailleur-
salvo volgde. Een groot aantal personen
werd hierbij zwaar gewond.
Volgens een later bericht moet het in de
Siegesallee nogmaals tot een botsing zijn ge
komen.
De toestand in Saksen.
De berichten over den toestand in Saksen
zijn met elkaar in strijd. Uit L e i p z i g werd
gemeld, dat daar sedert Donderdag werd ge
vochten. Bijzonder zware gevechten werden
geleverd in den omtrek van de Johannisplatz
Ingezonden mededeeling.
Prima consumptie. Billijke prijzen.
en het Raadhuis. Het Lutherstandbeeld, de
kerk en particuliere huizen zijn zwaar be
schadigd. De arbeiders te Leipzig zijn ge
deeltelijk gewapend. Het aantal dpoden is
nog niet officieele vastgesteld.
De arbeiders hebben de toegangen tot de
voorsteden afgesneden. Het verkeer tusschen
de stad en de voorsteden heeft opgehouden.
Het telefoonverkeer is stopgezet, zoodat het
niet mogelijk is nadere bijzonderheden om
trent den toestand te vernemen.
In Chemnitz heeft de arbeidersraad de
toegangen tot alle banken afgezet. Zelfs deu
directeuren der banken is de toegang tot hun
instellingen niet veroorloofd.
Daarentegen deelt de Saksische regeering
in een blijkbaar later bericht mede,
dat zij de macht in handen heeft. De aan
slag te Dresden is met bloedige verliezen
in-xle kiem verstikt. Te Leipzig is de toe
stand ordelijk.
Men hoopt de communistische heerschap
pij in Pirna en in Vogtland weldra onder de
knie te hebben.
De staat van beleg is in Saksen opge
heven.
In Rijnland eu Westfalen.
Volgens Donderdagavond laat te Dussel-
dorf ontvangen berichten, was het aan de
arbeiders in de meeste steuen van net Ruhr-
gebied gelukt om de regeeringstroepen te
verdrijven. Deze zijn grootendeels gevlucht
en hebben zich in de buurt van Essen ge
concentreerd.
Het telefoonverkeer in Essen is volkomen
verbroken, of dit op bevei van de commu
nistische machthebbers of van de rijksweer
geschied is, is niet vast te stellen.
Van een eigenlijke Radenrepubliek in het
Ruhigebied kan men niet spreken.
De nieuwe machthebbers, die uit de krin
gen der arbeiders voortkomen, gaan tame
lijk voorzichtig te werk. De regeringsge
bouwen zijn niet afgezet. Het algemeene
verkeer in de siraten verloopt normaal. De
mijnen werken, met enkele uitzonderingen,
geheel normaal. Ook is het spoorwegverkeer
tamelijk volledig.
Te D o r t m u n d heeft Meinberg, de lei
der der communisten, de functie van eerste
burgemeester op zich genomen en zich ge
vestigd in diens Kamer in het stadhuis. Alle
revolutioniiaire arbeiders worden gewapend.
Zij, die onder de wapens staan, mogen van
hun werk wegblijven, dat overigens alge
meen weer hervat zal worden. Men vreest
voor aanslagen der communistische troepen
op andere plaatsen in de industriestreek, en
niet name op Essen.
Te bar ni e n hebben hevige gevechten
tusschen de gewapende arbeiders, de Rijks-
weer en de burgerwacht plaats gehad. Een
zware strijd werd gevoerd om het bezit van
een fabriek, waarin een wapendepot was ge
vestigd. Aan beide zijden vielen meer dan
80 dooden. De Rijksweer werd tenslotte
teruggeslagen.
Uit Keulen werd Donderdagmorgen ge
meld: Nadat reeds Woensdag niet ver van
Ingezonden mededeeling.
99 van de 100
ziek door ouverstaudig te leven.
Een medisch schrijver, met 50 jaren prak
tijk, zei dat 99 pet. van de menschen, die hem
raadpleegden, door hun eigen schuld ziek
waren.
Hij bevond, dat over-eten, verkeerd ge
bruik van opwekkende middelen, gebrek aan
lichaamsbeweging, ongeregelde slaap en
overwerking de menschen ziek maakten.
Nu is een dergelijke leefwijze bijzonder
iiadeelig voor de nieren, en als rugpijn,
rheumatische pijnen of blaaszwakte eruit
voortkomen, is dit een zeker bewijs, dat de
nieren door de abnormale inspanning tot
ondergang gedoemd zijn. Niemand, die weet
wat dit beteekent, mag een oogenblik aarze
len over wat hem te doen staat.
Geef in de eerste plaats uw onverstandige
leefwijze op en leef sober. Alleen deze voor
zichtige verandering in gewoonten en een
speciaal niergeneesmiddel kunnen u bijstaan
tegen het bekruipend urinezuur, vroegtijdige
verharding der aderen en ernstige nierver-
schijnselen, als rheuiuatiek, niergruis, spit,
ischias, steen, urinestoornissen, onzuiver
bloed, bloedarmoede, nier-waterzucht en
blaasontsteking.
Zwakke nieren vereischen hulp 0111 weef
sterk te worden en de best mogelijke hulp
is juist die heelende, opwekkende hulp, die
Foster's Rugpijn Nieren Pillen kunnen
geven.
Foster's Pillen hebben succes, omdat zij
doen wat ervan gezegd wordt. Zij brengen
de nieren, blaas en urinewegen op streek,
versterken en heelen haar. Zij werken hoe
genaamd niet op de ingew anden.
Let er evenwel op, dat gij de echte Fos
ter's Rugpijn Nieren Pillen krijgt, voorzien
van de handteekening van James Foster op
de verpakking. Te Den Helder verkrijgbaar
bij A. ten Klooster, Keizerstraat 93, 5 1.75
p. doos of 10.p. zes doozen.
