NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Eerste Blad. Abonnements- vóór 15 April Nd. 5231 DINSDAG 13 APRIL 1920 48e JAARGANG Aan onze lezers bulten de gemeente doen wij het verzoek de abonnementsgelden over he tweede kwartaal over te maken per postwissel. Na dien datum wordt daarover met 10 ct. verhooging beschikt. Over de abonnementsgelden in de stad wordt dezer dagen per looper beschikt. De Fransche bezetting. FEUILLETON. door Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER i C. DE BOER Jr.. HELDER Bureau: Koningstraat 29 - Interc. Telefoon 50 na een hernieuwde poging om met Kharlis contact te krijgen. „Draad Kharlis gisternacht doorgesne den: stad geïsoleerd) ik zond troepen. Raoef Pasja (Wordt vervolgd). m COURANT ABONNEMENTEN BI] yoORUITBETALING: Keldersche Ct. per 3 mnd. f 1.40, franco per post f 1.60. Buitenland f 2.40 - - 1-05 Modeblad 0.95, j .05. 1 30 Losse nummers der Courant 4 ct. BUITENLAND. DUITSCHLAND. In het Westelijk Industriegebied. De Ryksregeering heèft besloten, dat de troepen niet in het Zuidelijk gedeelte van het Ruhrgebied zullen oprukken. Het gevolg hiervan is, dat ten zuiden van de Ruhr nog steeds benden roode gardisten rondzwerven, Velen van hen, die in de steden thuis behoo- ren, die thans door de Rijksw^er zijn bezet, durven niet naar huis terugkeereh, omdat zi, geen vertrouwen hebben in de amnestie belofte. Uit Münster werd Zaterdag gemeld, dat van herstel van de orde in het industriege bied nog geen sprake was, vooral niet in het land van Berg. Ten Zuiden van Lünen werd er weer op de rijkstroepen geschoten. Elders ook bij Wezel, zijn gewapende roode benden gemeld. Tusschen Oberhausen en Wezel is een groot wapendepót met verschillende kanonnen ontdekt. Te Vohwinkel is een ar- beidersweerbaarheidskorps gevormd uit lou ter bolsjewistische vluchtelingen, dat tot een revolutionnaire rooverbende gegroeid ia Te ElberfeldBannen heeft de roode arbeiders- weerbaarheid verklaard, dat zij zich tegen den opmarsch van de rijkstroepen zou ver zetten en in het gebied van Barmen, Elber feld en Remseheid krachtigen tegenstand zou bieden. Hier staan 6000 man, welk aan tal, bij een aanval van de rijkstroepen tot 16.000 man verhoogd kan worden, waarbi nog de roode gardes komen, welke thans, op Barmen terugtrekken, zoodat men met een leger van 85.000 man rekening moet houden In het district Hagen denkt niemand erover de wapens in te leveren. De verliezen van de rijkstroepen in het Roergebied zijn in totaal 25 officieren en 128 man gedood en 800 gewonden. Volgens een bericht aan de „Lok. Anz." d.<L 10 April, namen de Franschen maatre gelen voor eene uitbreiding der bezetting van het Maingebied. Het doel zou Aschaffen- burg zijn. In Duitschland ziet men hierin een poging om door de Mainlinie Noord- en Zuid-Duitschland van elkaar te scheiden. De Franschen hebben 500 man van de bi de bezetting van Frankfort gevangen geno men af deeling veiligheidsweer als krijgsge vangenen naar het kamp van Griesheim overgebracht. Zaterdagmorgen werd bericht, dat de Franschen nog steeds voorwaarts trekken. Van offioieele zijde is decse opmarsch nog JESSIE DOUGLAS KERRUISH, voor Nederland bewerkt door L. ALETRINO. ADVERTENTIE N. 20 ct p. regel (galjard). Ingez. mededeelingen (kolombr. als redact, tekst) 60 ct. Kleine advert. (gevr., te koop, te huur) v. 1 tot 4 regels 50 ct., elke regel meer 10 ct. bi) vooruitb. (adresBur. v. d. bl. en met br. onder nr. 10 ct. p. advert. extra). Bew.-exempl. 31/, ct. Adv. op bep. aangew. pl. worden 25 4/0 hooger berekend. 13) Ik kan mij geen oogenblik van mijn leven herinneren, dat Miksl Gauriel'a geverfde vlechtjes niet hier of daar in 't zicht Waren. Tn Engeland hield men hem voor een Bosch- jesman van het meest woeste soort, en in derdaad, met den Robinson Crusoë-hoed, die zijn valkachtig gezicht overschaduwde, zijn korte jas van geel veulenhaar, zijn van boven wijden broek, waarvan de pijpen door hooge laarzen werden omsloten, en den gordel, waarin een klein arsenaal stak, lijkt de oude baas alles behalve wat bij in werkelijkheid is: een diaken van de Ohaldeeuwsche Kerk, de oudste gemeente van het christendom, gesticht door de magiërs bij hun terugkeer uit Bethlehem. Op last van Papa had hij een uitstekend Armeniseh paard voor Evelyn gekocht; een compleet stel van de noodige last- en rij- muildieren, twee militairen als geleide, Pa pa's roode Kermansjahschimmel en mijn bruine merrie Arjamand waren eveneens klaar voor het vertrek. Arjamand is de lief ste kleine Arabische merrie, die ooi* op de markt van Mosoel heeft rondgedraaid, e n haar zijdeachtige manen een stamboom be- - vestigd, waaruit haar afkomst van het paarc niet geconstateerd. Dit geldt ook voor deü vermelden opmarsch naar Aschaffenburg. ^.aar Aschaffenburg wordt gemeld, is rjjdagavond Stockstadt aan de Main door de Franschen bezet. Een Fransch officier verklaarde aan den burgemeester, dat de Franschen de stad niet zouden hebben befcet, als zij hadden geweten, dat zij in Beieren lag. Ook Babenhausen is bezet. Van Darmstadt uit zijn de Franschen naar het Zuiden opgerukt. Frankrijk en de geallieerden. De verhouding tusschen Frankrijk en de geallieerden is er door de uitbreiding der bezetting niet beter op geworden. Wij wezen er reeds eerder op, dat de Italiaansche pers zich scherp uitliet over de door Frankrijk ten deze gevolgde politiek. Ook in de Vereenigde Staten ls men het hiermede niet eens, en verschillende bladen betoogen, dat Duitschland in staat gesteld dient té worden de orde in het Duitsche ge bied te handhaven. Het meest nam evenwel de Engelsche re geering stelling tegen de Fransche militaire actie. Dit kwam scherp naar voren in de door Engeland tot Frankrijk gerichte nota's, waarin onomwonden werd verklaard, dat En geland niet met deze actie instemt. Over den hierdoor ontstanen toestand schrijft de „N Rott. Crt": De kaakslag, dien Lloyd George aan Mil- lerand heeft toegediend, is hard aangeko men. Er zijn nu al in het geheel drie zeer officieuze mededeelingen over het Engelsche standpunt tegenover het optreden van de Franschen in de onzijdige zone openbaar ge maakt, en zij zijn allo drie zeer onaangenaam. Op de stemming van de Fransche regeering moeten zij werken als waarschuwing, aan maning en dwangbevel op een nalatig be lastingbetaler. De eerste mededeeling was kort en bon dig: de Engelsche regeering is hetn i e eens met de Fransche over de tusschenkomst in Duitschland. De tweede lichtte uitvoeriger toe, waarin het verschil in opvatting bestond: „Reuter verneemt uit gezaghebbende bron dat Frankrijk geheel op eigen verantwoorde lijkheid handelde, toen het 'besloot in de on zijdige zone op te rukken, daar Engeland, Italië, België en Amerika er allen tegen waren. „De Duitsche regeering schijnt overijlc gehandeld te hebben, en Frankrijk heeft daarop geantwoord door. de methode toe te passen, die de geallieerden als laatste mid del voorgesteld hadden. Frankrijk, dat een langdurige ervaring van het Duitsche juk en van de waarde van Duitsche verzekerin gen had, kwam blijkbaar tot de conclusie, dat de Duitsche zet gedaan werd uit verder strekkendè beweegredenen. De geallieerden in hun geheel kunnen niet in de verantwoor delijkheid voor Frankrijk'e optreden deelen. Stellig ligt het niet in het voornemen van de Britsche regeering om Britsche soldaten te laten deelnemen aan een bezetting van de on zijdige strook, ofschoon ongetwijfeld de toe stand onmiddellijk zou veranderen, wanneer de argwaan van Frankrijk ten opzichte van de Duitsche beweegredenen een uitgemaakte zaak is geworden." Het bij uitstek grievende van diit tweede communiqué is, dat de eigen bondgenoot hierin een gevoelige chasse krijgt, terwijl Duitschland, de vroegere vijand, er zoo zachtzinnig in behandeld wordt, dat het erop lijkt, dat het tegen Frankrijk half ln bescher ming genomen wordt, terwijl toch vaststaat dat de Duitsche regeering wist, dat zij op eigen verantwoordelijkheid hare troepen he neutrale gebied liet binnenrukken. Duitsch land had aanvankelijk te Parijs uitdrukke lijk om toestemming laten vragen, had zijn troepen tegengehouden toen bleek dat zij in den beginne de grens van het onzijdige ge bied eenigszina hadden overschreden en Kubleh, den half-god, duidelijk bleek. Zonder eenlg bijzonder avontuur bereikten wij Wan, over Erzeroem. De weg behoort niet tot de gemakkelijkste, maar Evelyn weerde zich bewonderenswaardig. De gelij kenis niet haar moeder bepaalde zich niet alleen tot het uiterlijk; zij genoot werkelijk van alles, van hitte en koude al naarmate de weg bergopwaarts of langs dalen voerde van weinig comfortabele slaapgelegenhe den, van vervelende reizigers, die wij ont moetten. Zelfs toen wij eens gestrand waren bij een daklooze karavansera, waar een aar dig graf met oude inscripties aan den weg en twee steenen leeuwen die den deurpost schoorden, naar mijn meening niet opwogen tegen bet achterblijven van de knechts, die met onze bagage verdwaald waren, en wij ons dus zonder avondeten moesten uitstrek ken op de niet zeer zachte rustplaats, waar van een deken en een paardedek ons de illusie moesten geven, zeide zij alleen maar: „Wat afschuwelijk, die jaren die ik in En geland heb verknoeid!" Zoo kwamen wij dan in Wan, tot vreugde van de Europeesche inwoners. In dien tijd gebeurde het niet zeer zelden, dat zij in geen twee jaar een blanken vreemdeling zagen. Daar wij opgravingen wilden doen op een heuvel, die eenlge mijlen verder naar het Zuid-Westen dag, sloegen wij! ons hoofd- cwartier op in Wastan, op den oever van iet meer van Wan. Daar brachten Evelyn en ik het grootste deel van onzen tijd door met het ontvangen van gasten uit Wan en de plaatsen in den omtrek, terwijl Papa het werk ging opnemen, dat er te doen viel. De K< h'-iv-ju een week bij ons, en na- nen daarop Evelyn mee naar Kharlis, hun mplaats. Wij zouden binnenkort naar beeft daarna besloten, maar zonder toestem ming te handelen. Dat het van de andere geallieerden behalve Frankrijk wel vergun ning had, is uit niets gebleken. Het zag er meer naar uit, alsof vooral Engeland de ro van Püatus speelde. De politiek van Mille- rand wordt nu zoo scherp mogelijk verloo chend door de verklaring, dat de Engelsche regeering er niet aan denkt aan de bezet ting van Frankfort en de andere steden mee te doen. Alleen wordt deze verklaring ten slotte nog wat verzacht door de verzekering dat de toestand onmiddellijk veranderen zou wanneer Frankrijk's argwaan ten opzichte van de Duitsche beweegredenen een uitge maakte zaak is geworden wat nog niet zoo gauw kan blijken. Het is maar een schra le troost voor Frankrijk, dat de Belgen ach teraf hun instemming met Millerand's poli tiek zullen betuigen, door een afdeeling sol daten naar de pas bezette steden te zenden en hun vlag daar naast de Fransche te laten wapperen. Als de Dui/tsche regeering wer kelijk gehandeld had, niet uit die voor de hand liggende reden om de orde in het Roer gebied -te herstellen, maar met het ver ge zochte, boosaardige opzet, om de eenheid onder de bondgenooten te verstoren, mocht zij in haar succes roemen. De derde mededeeling aan het adres van Frankrijk is de scherpste van alle. Op zijn Duit-sch heet dat „ein Wink init dem Zaun pfahl", een por met een voorwerp dat zoo scherp is, dat hot zelfs door de huid van een nijlpaard heengaat. Do vorige onaangename mededeelingen zijn niet gedaan, zoo heet het, om de openbare meening in welk land ook op te winden, maar „hoofdzakelijk om scha de voor het EngelschFransche bondgenoot schap te voorkomen", waarop „de hoop van de wereld voornamelijk gevestigd is". Dan volgt een ernstige vermaning dat „elk bond genootschap snel uiteen moet vallen, indien eenig lid van een verbond in een belangrij ke aangelegenheid op eigen initiatief en zon der toestemming van de andere leden" han dolt. Vervolgens weer een kleine vorzach ting. En ten slotte de verzekering dat he' „geloof en vertrouwen in de Entente of de vriendschappelijke gevoelens voor het Fran sche volk geenszins verminderd" zijn. In den staart zit venijn, omdat wel te kennen wordt gegeven, dat de vriendschappelijke gevoelens voor het volk van Frankrijk niet veranderd zijn, maar tan zijn regeering op in het oog loopende wijze niet gerept wordt, Men herinnert zich uit heit -midden van den oorlog de vriendschapsbetuigingen' der geal lieerden aan het Duitsche volk, dat alleen voor een andere regeering moest zorgen. Er is meer wat niet in de mededeeling staat en er toch uit te lezen valt en dat is dat Engeland niet van zins is het garantie- traotaat met Frankrijk, dat dit land tegen een niet uitgelokten aanval van Duitschland moet beschermen, te houden, als dit zoo licht zinnig op eigen houtje handelt. Men weet hoe het met dit garantie-tractaat zit. Het is een tractaat tusschen drie partijen: Frankrijk. Engeland en de Vereenigde Staten, dat allen van kracht wordt indien alle drie het ratifi- ceeren. Het Engelsche parlement heeft dat gedaan, maar def Amerikaansche Senaat maakt geen mines om dit voorbeeld te vol gen. Blijft de bekrachtiging van Amerika uit, dan is ook Engeland niet gebonden en komt er een nieuwe' toestand, waarin Enge land zou hebben te overwegen, of het alleen een garantie aan Frankrijk verleenen wil. Lloyd George heeft dat maanden geleden in het parlement uiteengezet. Na het joiigste incident zullen Engelsche staatslieden zich tweemaal willen bedenken, voor zij zulk een tractaat sluiten, omdat Frankrijk feitelijk op dit oogenblik reeds kiemen gelegd heeft, die een lateren aanval van Duitschland zouden kunnen uitlokken. De emotie te Parijs over de houding van Engeland is niet gering en er zou eigenlijk een heele nieuwe regeering noodig zijn, om datgene wat op het oogenblik in de verhou ding tusschen Frankrijk en Engeland bedor ven ia, weer bij te lappen. Mosoel vertrekken, en kwamen dus overeen, dat wij een telegram zouden sturen, na ont vangst waarvan Mr. Kent haar naar Koohma zou brongen, een stad aan den hoofdweg naar Mosoel, op een dagreis afstand van Kharlis, waar wij elkaar dan weer zouden ontmoeten. Zoo kwam het, dat wij, bij het uitbreken van den herfst-opstand, geschei den waren. In den herfst trekken de nomadische Koer den van hun kwartieren in de bergen, naar hun winterverblijfplaatsen in de vlakte. Duidelijko sporen van moord en plundering laten zij daarbij op hun weg achter. Boven dien veroorloven zich in dat jaargetijde de gezeten stammen eenige kleine vrijheden, waaraan hun niet zeer geciviliseerde geest behoefte schijnt te hebben: aanvallen op na buren, en eenige moorden op belasting- inners en christen-inboorlingen. Wij werkten te lang voort; de heuvel lag in een beschutte vallei, en dus hadden wij ons laten verleiden te blijven, tot van de bergen sneeuw werd gemeld, en de berichten weinig goeds voorspelden. Mijn stamverwan ten van moederszijde hadden zidh overigens tot dusverre zeer kalm gehouden. Zij hadden, zooals zij het schertsend uitdrukten, het var ken zioh laten vetmesten, dat wil zeggen, dat zij den christen-dorpelingen hadden toe gestaan eerst hun oogst binnen te halen, en een beetje geld te maken, alvorens hen te Derooven, wat onder deze omstandigheden, natuurlijk .nog meer de moeite loonde. Nu begonnen 'dan ook de jaarlijksche stroop tochten en gevechten, die dezen herfst bui tengewoon hevig en talrijk waren. Het halve Artoesje-district was in opstand; de Dikrans hielden zich buiten alles; Gadarwand, in de buurt van Kharlis, scheen echter in bewe De heele ongelukkige Fransche politiek van den laatsten tijd is voortgekomen uit leurstelling over het feit, dat het vredestrao taat nog niets tastbaars heeft opgeleverd, be halve dan de teruggaaf van Elzas-Lotharin- gen. Men zit er met de ruines van de slag velden, de geknakte nijverheid en de ontred derde financiën. Engeland daarentegen heeft reden om tevreden te zijn. Zijn sterkste me dedinger ter zee in Europa is onschadelijk gemaakt, Duitschland heeft geen oorlogs- en geen koopvaardijvloot meer, als koloniale mogendheid bestaat het niet meer. Alle be palingen van het tractaat, die voor Engeland van belang waren, zijn stipt nagekomen, be halve dan de financieele, maar het ls nu een maal moeilijk voeren plukken van een kip, die kaal ia Donderdag zijn ook de Duitsche linie-schepen Nassau en Oldenburg aan En geland uitgeleverd, volgens de bepalingen van het vredestraotaat. Frankrijk daarentegen heeft het gevoel, dat de oude mededinger daar aan den rech ter Rijnoever nog altijd staat, dat heel deze bloedige oorlog het nog geen geruste toe komst verschaft heeft. Wij laten daar, of deze vrees niet half -een oorlogspsychose is en of het gevaar zoo tastbaar is, als de Franschen gelooven. Ook in Duitschland is heel wat ver anderd. Maar als de Franschen dan werke lijk bang voor Duitschland zijn, lijkt het toch wel een averechtsche politiek, om, in stede van toenadering tot Duitschland te zoeken, dingen te doen, die bij den tegenstander wraakgedachten wekken en bondgenooten schuw maken of hun een voorwendsel aan de hand doen om zich te desinteresseeren. Niet alle Engelsche bladen zijn het met de houding der regeering eens. Vooral de „Ti mes" doet menige scherpe aanval op het be leid van Lloyd George, wion het blad on dankbaarheid jegens Frankrijk verwijt. En, met andere bladen, vreest de „Times" ge vaar voor het Engelsch-Fransche Bondge nootschap. In Frankrijk is men daar blijkbaar even zeer voor beducht, en als een -middel om dit gevaar te bezweren moeten dan ook de po gingen worden beschouwd, die Frankrijk aanwendt om tot -een bevredigende oplossing te -komen. In enkele onderdeelen gaf de Fransche regeering reeds aan wenken uit Engeland gehoor. Zoo was, omdat een Fran sche jager te Frankfort was gemolesteerd, aan de stad een boete opgelegd van itien rij wielen, tien revolvers en 10.000 mark in goud, welke gisteravond in handen der Franschen moesten zijn. Een protest der stad bleef vruchteloos. Blijkbaar op aandrang der En gelsche regeering is echter deze boete kwijt gescholden en zouden de zwarte troepen uit Frankfort worden teruggenomen. Een Engelsche waarschuwing. De „Daily News" schrijft: „Er is een groot gevaar, dat bij de misverstanden en detail geschillen, waartoe de Fransche bezetting der Duitsche steden aanleiding heeft gege ven, het essentieele feit, dat aan die geschil len ten grondslag ligt, uit "het oog zal wor den verloren tot inderdaad de tijd komt, waarin het in den vorm van een onherstel bare ramp allen duidelijk zal worden. Dit essentieele feit ls niet of Duitschland het verdrag heeft geschonden, of, zoo ja, Frank rijk de beste en verstandigste maatregelen neemt met het oog op den toestand, zelfs niet of de bezetting van Europeesche steden door zwarte troepen ln eenigerlei omstandigheid kan worden gerechtvaardigd (de „Daily News" is over dit laatste feit verontwaar digd). Maar het ls of en hoe Duitschland industrieel en economisch op de been kan worden geholpen. Tenzij en tot dit kan ge schieden, zal Frankrijk steeds dieper zinken in het economisch moeras, waarin het zich sedert den wapenstilstand bevindt. Hooge prijzen, met de daaraan verbonden ontevre denheid, zullen ln dit land voortduren. In Duitschland zelf zal de desorganisatie gelei delijk tot volkomen anarchie worden. En het ging te komen. Dit laatste bericht deed ons opschrikken; wij zonden het deel van den buit, dat aan het museum te Konstantinopel toekwam, naar Wan, ontsloegen de werklie den, en begaven ons op weg naar Mosoel De zware bagage zou later volgen. Wastan, Kharlis en Kochma vormen de hoekpunten van een onregelmatigen drie hoek. Wastan ligt tweemaal zoover van de beide andëre plaatsen, als deze onderling van elkaar. Wij zouden twee dagen noodig hebben om Kochma te bereiken, en Evelyn één etmaal, om ons daar te treffen. Bij Koohma kwamen verscheidene wegen samen: die van Wastan, een van Diabekr, een die naar Mosoel leidt over Sart en Amadië, en de hoofdverkeersweg, die noordwaarts naar Erzeroem loopt. Kharlis ligt het dichtst bij den laatsten. Den Maandag van ons vertrek seinden wij, dat Evelyn ons Woensdag te Kochma mQest ontmoeten. Het antwoord kwam on middellijk: „Was van plan E. Ln elk geval naar Kochma te brengen. Toestand hier ernstig. Kent" Wij konden 's nachts onmogelijk meer dan tien mijl afleggen, daar wij in onze haast om weg te komen, ons met een vrij sleoht stel muildieren hadden moeten tevre den stellen. Dinsdagmiddag maakten wij halt ln een dorp, waar het laatste telegraaf station vóór Kochma was en wilden opnieuw seinen. Na eenige vruchtelooze pogingen, trok de Laze, die het toestel bediende, verlegen aan zijn vetachtige haarvlechten. Er was iets niet in orde met het noorden. Dit werd be vestigd door een bericht, dat Kochma. seinde vooruitzicht op onrust ln het oosten zal ern stiger worden als de westelijke barrière hiertegen in puin valt. Over de feiten kan er waarlik geen ver schil van meening zijnDe welvaart, wel licht het voortbestaan van Euro-pa, hangt af van de reconstructie in een of anderen vorm van een stabiel Duitschland. Dat is het eenige onmiddellijke doel, waarop gezonde politiek het streven der geallieerden zou moeten ten. Het moge waar zijn, dat het militairisme in Duitschland niet dood is, dat de regeering van Mtlller, gelijk de vorige, zwak en onbe voegd is, misschien de dupe of de prooi van militaristische intriges. De taak van de ge allieerden is om een volksregeering te steu nen en haar van zulke tyrannie te bevrijden. Dat kan niet geschieden met geweld. Het eenige gevolg hiervan zou zijn de versterking der militaire elementen. Er is geen andere weg, die hoop kan geven, dan de weg der aanmoediging. Maak het duidelijk, dat een hervormd Duitschland zal worden voorzien van de zoo dringend noodige levensmidde len en van het noodige kapitaal, dat het on middellijk tot een waren Volkenbond zal worden toegelaten on Duitschland zal worden hervormd. Maar bedreigingen en geweld tegenover een stervende zijn nutteloos. Hij zal alleen een weinig spoediger sterven. VEREENIGDE STATEN EN FRANKRIJK. Naar de^.Temps" verzekert, is geen enkele officieele mededeeling ontvangen van de Vereenigde Staten, waarbij de bezetting van de steden aan de Main wordt afgekeurd. De gedachtenwisseling tusschen Parijs en Wash ington duren voort. De Amerikaansche re geering blijft op het standpunt staan, dat het de zaak van Duitschland is, de orde aan de Ruhr te herstellen. Zij meent, dat Frankrijk slechts, indien het zeer ernstige redenen heeft, zijn troepen op den rechter-Rijnoever kan laten oprukken. Zij verzoekt de redenen te mogen vernemen, welke de Fransche re geering daarbij hebben geleid. De Fransche regeering heeft nog geen enkele nota uit Rome ontvangen. Wat de houding der Ja: panscho regeering betreft, schijnt het, dat de minister van Buitenlandsche Zaken te Tokio in een onderhoud met den Franschen gezant verklaard heeft, dat de Japansebe regeering geen enkel bezwaar maakt tegen de bezetting van den rechter-Rijnoever. Ingezonden mededeeling. Oorzaken en behandeling van «zeem. Eczeem ls dikwijls te wijten aan bloedar moede, lichamelijke of geestelijke inspan ning. Ook kan het een gevolg zijn van be smetting, het voortdurend omgaan met natte of droge waren in winkel of werkplaats, of overgevoeligheid voor buitengewone warmte of kou. De behandeling eischt veel zorg en zinde lijkheid. De lijder dient eenvoudige, voed zame spijzen te gebruiken en vooral zwaar voedsel en alcohol te vermijden. Geregelde stoelgang is noodzakelijk; verstopping ver ergert de kwaal. Tot beteugeling der ontsteking en om de last van eczeem te doen verdwijnen, bestaat niets beters dan Foster's zalf. Deze verdrijft de prikkeling en de geneigdheid om de aan gedane plaatsen te krabben. Foster's zalf heeft een antiseptische, ver zachtende en heelende werking, droogt niet te spoedig op, laat zich niet te gemakkelijk afvegen en dringt tot op iedere aangedane plek door. Deze zalf is zeer succesvol bij alle Jeuken de huidkwalen en heeft tal van hardnekkige en langdurige gevallen genezen. Zij is ook een uitstekend geneesmiddel voor aambeien. Foster's Zalf Get op den juisten naam) is te Den Helder verkrijgbaar bij A. ten Kloos ter, Keizerstraat 08, 1.75 per dooa Er was ln Kharlis Iets vreeselijka gebeurd, en Evelyn was daar! Wij vroegen om nadere bijzonderheden. Dit werd ons geantwoord: „Gadarwand in opstand; heeft toegangs wegen tot Kharlis bezet. Zoo Allah wil, en wegen niet te slecht, zullen troepen binnen een week hier zijn. Raoef Pasja." In een week kan heel wat gebeuren. Dien dag kwamen wij niet verder. Een reiziger van Kochma bracht slecht nieuws betreffen de den toestand van den weg. Deze liep over heuvels, en daar lag de sneeuw voeten hoog. De muildierdrijvers staakten. „Ya, Effen- dim,'* jammerden zij, „y*Allah, onze prach tige muildieren zullen bevriezen, wij zullen van koude sterven, onze kinderen zullen weezen worden, de moeders onzer kinde ren In dien stijl ging het voort, drie uren lang. terwijl Papa met zijn tong, en de militairen hen met den platten kant van hun sabel tot andere gedachten trachtten te brengen. Sleohta het antwoord op een beroep, dat wij telegraphiach op den provlnele-oommlssaris van Wan deden, was in staat hun ontzag in te boezemen; toen dat gekomen wa9, stemden zij toe. Ongelukkig was nu het donker reeds ingevallen, en daar zfl de muildieren bij hel begin van de moeilijkheden hadden afgela den, was onze bagage in een hopelooze ver warring. Voor dezen nacht zaten we vast.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1920 | | pagina 1