E
T
Derde Blad.
VAN ZATERDAG 17 APRIL 1920.
GEMENGD NIEUWS.
Vervalscht Amerlkaansch meel.
Men meldt uit Alkmaar:
Als een bewijs hoe er tegenwoordig ge-
knoeid wordt, moge het feit dienen, dat door
een bakker te dezer stede Amerikaansch
meel gekocht ls dat geleverd werd onder het
bekende merk „Oommander". Bij onderzoek
aan het station voor maalderij en bakkerij
te Wageningen bleek, dat in dit meel zeer
veel brandsporen geoonstateerd werden,
zoodat het meel onbruikbaar voor de con
sumptie moet worden geacht. De slechte
kleefstof woes bovendien op inlandsche
bloem terwijl ei eveneens gerstebloem In
geconstateerd werd.
I
Meer belasting, meen huwelijken!
Het voorstel om een belasting op jong
gezellen te heffen is in den gemeenteraad
van Doornik gedaan, en door den heer Le-
febro op de volgende, ©enigszins humoris
tische wijze toegelicht:
Wij willen geld ln handen; laten wij de
jonggezellon verplichten te huwen: wij zul
len aldus geld of kinderen hebben. Laten
wij den jonggezellen een inkomstenbelas
ting van op zijn minst 25 pet. opleggen; wy
zullen dan meer wettelijke huwelijken en
minder huwelijken „met de linkerhand"
hebben. Vele huwelijken zullen vervolgens
geregeld worden en talrijke lieve dametjes,
wier vriend niet wilde trouwen uit egoïsme,
zullen verheugd zijn deze belasting te zien
ingesteld.
Op weikon* leeftijd de belasting van kracht
moot worden? Van 25 jaar af kan do man
trouwen; indien hij er zich aan onttrekt of
voortgaat met zijn vrijages, zal hij betalen.
Laten wij er aan denken dat er honderd
duizend Bclgon ontbroken; laten wij dus
door het huwelijk de desertie der anderen
beletten cn rechtvaardigheid betrachten te
genover dó schoonste helft van het monsch-
dom!
Wie de aanleiding gaf!
In een stadje in Baden bevatte de ge
meenteverordening do bepaling, dat als
tWeo leden van den gemeenteraad geduren
de do zittingsperiode zwagers worden, het
lid dat daartoe do aanleiding gaf dus de
gene die met de zuster van den ander
trouwde het lidmaatschap moot opgeven.
•Men is in het plaatsje zeer vooruitstrevend
en toen dan ook vrouwen in den raad zit
ting namen, heeft men fluks in deze clau
sulo do woorden of huwen tusschen ge
voegd. Dus als nu twee raadsleden samen
trouwen, moet degene van bedden die tot
Het huwelijk aanleiding gaf, zijn lidmaat
schap opgeven, maar.daar zal Salomo
nog wol eons aan ita pas moeten komen.
Bevestiging van bevoegde ïtjde.
net orgaan van de oommunistische partij
in Nederland, de „Tribune", heeft een eigen
correspondent bij de roode armee in het
Ruhrgebied. Do medewerker is één en al ver
rukking over do prestaties van dit leger.
Hetgeen moeilijk anders verwacht kon wor
den. In zijn derde epistel verschenen in de
„Tribuno" van 10 April vertelt hij van een
bezoek aan Essen. Hij schrijft:
i „We konden weer gaan en staan waar wo
wilden. Zoo verhinderde niemand ons toe te
zien hoe een groot kleedingmagazljn met een
bezoek der Roode Garde word vereerd.
„Hier zagen we toe hoe er „geplunderd"
werd. Het ging volkomen ordelijk. Telkens
verdwenen een 10-tal soldaten in het maga
zijn en kwam er na een korten -tijd weer uit
met een nieuw pak en schoenen. Ook hier
■weer do al to groote bescheidenheid. Men
stollo zich voor: de mannen kozen de slecht-
sto kwaliteit der goederen, waardeloozo oon-
f( tiepakken, meer uit papier dan uit wol
vervaardigdl Dat was al het loon, dat ze
vroegen nu ze allen het eenige pak kleeren
en het eenige paar schoenen in een veertien-
daagschen veldtocht hadden versleten. En
VAN DE TIJGEEJACHT.
Wannoor Je, zooala do gebroodors Lcdo-
boor, in zoo ongovoer eon kwart eeuw "n 180
koningstijgers hebt neergelegd en dan nog
elk heekje van Java of Sumutra achter
net groote wild hebt gezoten, den dollen
J'untong, don kwaadaardigon rhlnoooros, don
'"Kgon olifant, govaarlljk in z'n gewoldlgo
u°»*e' >dau k°b je op hot gebied van do
.jiu nt zokor wel reoht van meepraten on kün
Je (lanrovor meopraton.
ui i 1ï!dd,on;Java-rodactour van het „Boor.
dl" do tooe Nimrods op hun praatstoel
to krijgen, teekende uit hun mond dan
aardige bijzonderheden op.
i n «aaraa,? het v°lgende omtrent
1 - ti, z^n verhouding tot den mensch,
ln zijn milieu en als jachtobiect.
De tijger is als leder ander dier over het
algemeen bang voor den mensch Daar
schijnt iets eigendommelijks te zijn aan den
reuk van Mi menschelijk lichaam, dat de
woudbewoners met geweldigen schrik slaat.
Het geheele woud reageert daarop. De tijger
is echter de lafste van allen; hij vlucht, ook
als hij aangeschoten is, behalve wanneer hij
niet weg kan of een hartschot kreeg.
„In dit laatste geval kan hij nog een 6(1 M.
springen, indien de onderkant van 't hart ls
geraókt, zelfs een paar 100 M. Hij is dón nog
ontzettend vlug, slaat in z'n dolle woede alles
neer, vliegt tegen alles aan en is uiterst ge
vaarlijk. Vandaar, dat de goodo jager den
kogel in de hersenen plaatst, waarna het dier
onmiddellijk neerstort."
Behalve vrees voor koestert de tijger ook
een zekeren afkeer van den mensch, den
physieken wel te verstaan hij lust name
lijk geen menschenvleesch. Alleen door den
honger gedwongen, wanneer hij door ouder
dom of een lichaamsgebrek niet in staat is
zicli een smakelijker boutje te verschaffen,
wordt de tijger menscheneter.
Maar dan wordt hij ook gevaarlijk voor
den weerloozen mensch, gelijk b.v. de „men
scheneter", met wien de gebroeders Ledeboer
dan betreft het hier nog maar hoogstens en
kele honderden slechte confectiepakken, die
betaald werden met cheques op de groote
banken..u
Bij tien man tegelijk aantreden om pakken
te halen uit een particulier kleedingmagazijn.
Betaald met cheques, door de roode gardis
ten afgegeven papiertjes, waarvoor natuur
lek niemand iets geeft.
Ruiterl ijker dan deze communistische
journalist-ooggetuige deed in zijn beminne
lijke naïveteit kón niet erkend worden, dat
de roode benden hebben geplunderd zon
der aanhalingsteekens.
En de naïveteit wordt aandoenlijk wan
neer deze ooggetuige verklaart, dat de roode
heeren, in hun groote bescheidenheid, zorg
vuldig pakken en kleeren uitzochten van de
slechtste qualiteit
Zóó bitter en wreed heeft onze medewer
ker Nypels zelfs niet den spot gedreven met
het roode leger, merkt het „HbL" hierbij op.
Naar aanleiding van een afgeluisterd ge
sprek op de straat zijn te Hamburg in hech
tenis genomen Eugenio Obernier, uit Duis
burg, en Thiele, een zeeman uitPirmeberg,
die in Januari samen in do Duisburger haven
den Nederlandschen schipper Jan Boer heb
ben vermoord en beroofd van 5000 mark. Zijn
lijk wierpen zij in den Rijn. De aangehou
denen hebben bekend.
Bloedwraak ln Fiuma
D'Annunzio, die nog altijd hoog on droog
in Fiume zit;, heeft heel wat aan zijn hoofd.
Behalve de politiek en de soldateske beslom
meringen, moet hij zich ook nog bezig hou
den met het bestraffen der misdaad in zijn
gebied. Een zeer sensationeele misdaad, die
hem wellicht inspiratie geeft tot een bloem
rijk gedicht vol liefde, haat en hartstocht, is
in Fiume eon paar weken geleden gepleegd.
Ziehier het authentiek verhaal van dit bloe
dig gebeuren:
Een jongo man, in den handel werkzaam,
en niet onbemiddeld, verloofde zich met
een knappo kantoorjuffrouw, die werkzaam
was op het gemeentelijk distributiebureau
van Fiume.
Zijn naam was Giusto Varlien, on zij heette
Dora Arculin. Het paar was zeer bekend in
Fiume. Varlien bemoeide zich nogal met po
litiek en sprak wel op vergaderingen, en
Dora Arculin was eon bijzonder knap, blond
meisje, dat men „do blonde koningin van
Fiume" noemde. Maar het duurde niet lang
of Varlien kwam te hooren, waarom zij zoo
bekend en populair was bij velen, in do
eerste plaats bij de officieren van d'Annun-
zio's leger. De schoono jonge dame had een
zwak voor uniformen en onderhield, hoewel
ze verloofd was, betrekkingen met verschil
lende Italiaanscho officieron. Varlien, die
veel van hot meisjo hield, stelde haar een
ultimatum: óf haar omgang met officieren
staken, öf do verloving verbreken.
Het meisje draalde, en ton slotte riep
Varlien uit: .Morgen geef je mo een onom
wonden antwoord, of ik geef je een draai
om je ooren en alles is tusschen ons uit."
Het meisje Zette op die woorden haar hoed
af, keek Varlien uitdagend aan en antwoord
de: „Als je geen lafuard bont, moet je mo
nü slaan!"
Varlien, buiteif zichzelf, diondo haar oen
oorvijg toe on snelde daarop hoon. Dora
Arculin kwam schreiend thuis, en deed eon
overdreven verhaal van het gebeurdo aan
haar moeder, haar zuster en aan. zekeren
kapitein Argcntino, die vorloofd Was met dio
jongere zuster van Dora. Do officier, eon
jongo man, zwoor daarop do familio to zullen
wreken.
En de wraak wérd gonomon. Don volgen
den dag ontmoette Dora Varlien, die haar
opwachtte, toen ze naar kantoor ging, en
verlangend was zich weer met haar to ver
zoenen.
Ze kustte den jongen man uitbundig, toon
de zich verheugd over de verzoening, en
sprak af hem 's avonds te ontmoeten op een
eenzame plaats even buiten de stad.
's Avonds kwam ze in een modieus toiletje,
was hartelijk en uitgelaten, en wandelde eon
eind met hem.
Maar van de Bamenkomst had ze van te
voren kapitein Argentino in kennis gesteld,
en, bij een boschjo gekomen, liet ze eensklaps
haar hartelijke houding varon. Zo stootte
Varlien van zich af, en riep luidkeels: „Nul"
Vier mannen in de Italiaansche uniform
sprongen van achter de hoornen te voorschijn,
wierpon zich op Varlien, mishandelden hem,
een jaar of negoh gelodon ln het Loemad-
jangsche afrekonden. Dat was in de desa
Goenoong Petook, dio door de bevolking
was verlaten, wijl hot monster daar eenvoudig
na forcooring van do bamboivoatwandhig do
monsohon uit do huizon haalde.
Daags to voren had oen jachtgozolschnp
uit don omtrok, uitgetrokken om de streek
van die plaag to voriosson, nog eon ontmoe
ting gohad met het ondior, Hat plotseling
tussehon den troep springende, don hoor
Swons neersloeg on zoodanig vorwonddo, dat
hij lator aan do gevolgen overleed.
In oen hut, waarvan de voorwand was
woggohomon, zoodat do Jagers eon goed uit
zicht hadden, wachtton de gebroeders L. den
„menscheneter" op in de nabijheid van het
uit het bosch opgehaalde, venninkto lijk van
zijn achttienden slachtoffer, een uit de desa
geroofden dorpeling.
Het was zijn laatste slachtoffer. In den
nacht, op zoek naar zijn prooi, in de nabij
heid der jagers gekomen, trof hem het doo-
delük schot. Den volgenden morgen vond
men het lijk in een nabijgelegen
De vrees voor den mensch blijki den tijger
goeddeels te verlaten, zoodra do duisternis
tovab. Dan haalt hij toch, ook wanneer hij
wen „menscheneter" is en het genus homo
dus ontziet, de brutaalste stukjes int.
On Bali waar men in de strandbosschen
sESjysrec t
taïï Sen, W 's T*825^'o?SSS
dwars .tusschen de op den gran k
afstand van elkaar slapende jagen *as
l0'Wat" den tijger iq z«n
van allen de lafste voor den mensch. a h j
onder zijn mede-woudbewoners w«r
allen de meest-gevreesde. Slechts enkele
dieren deelen niet in die vrees. i
stier jaagt den tijger zelfs dj|^Yn"der]ii vo
dend blazend en stootend, t<-vM
ecros, vooral door de groote dikte van zijn
huid, zich veilig voor hem weet.
„Doch het kleine gedierte skk
staken hem met messen in de zijde, en ver
dwenen daarop met de lieftallige juffrouw
Arculin. Badend in zijn bloed wist Varlien
een huisje in de nabijheid te bereiken,'waar
hij het gebeurde vertelde en kort daarna
stierf.
Den volgenden dag werden Dora Arculin,
haar moeder en zuster, kapitein Argentino
en zekeren luitenant Bongi gearresteerd.
D'Annunzio zal hen voor een jury terecht
doen staan; de schoono blonde duivelin be
kende het oompiot reeds bij het voorloopig
onderzoek en verklaarde tiotsch te zijn op
haar daad.
buitenland.
Een vertoog van de geallieerden te Berlijn.
Parijs, 10 Aifcïl. Volgens een bericht van
de „Temps" heeft de Fransche regeering
haar instemming betuigd met den stap, dien
de bondgenootcn, op voorstel van de Engel-
sche regeering, bij de Duitsche zullen doen.
Deze stap, waarover lord Derby Donderdag
met Mtilorand is komen spreken, bestaat
hierin, dat de Engejsche, Belgische, Fran
sche en Italiaansche regeering zióh zullei
vereenigen om aan de Duitsche regeering
te verklaren, dat zij niet zullen toelaten, dat
er in Duitschland een opstandig regime
wordt ingesteld, waarvan do politiek in
strijd zou zijn met de uitvoering van het
vredesverdrag. Indien zulk een bestuurs
vorm de overhand mocht krijgen zouden de
bondgenooten zich verplicht zien het pro
gram, dat zij opgemaakt hadden om (het eco
nomisch herstel van Duitschland te bevor
deren, op te geven en het zendon van voe
dingsartikelen naar Duitschland te staken.
DUITSCHLAND.
Minister, 10 April. Het bestuur van de
Duitsche communistische partij te Mainz
hoeft aan den Franschen opperbevelhebber
van het Rijnleger meegedeeld, dat de oom
munistische partij de verdeelkig van het
Duitsche rijk met vreugde begroeten zou,
daar zij do ineenstorting van het militairis-
tische stelsel verhaasten zou.
Do Putschlsteil naar hef „Mnnsterlager".
Berlijn, 10 April. Volgens do „Freihcit"
heeft niarino-brigade-Ehrhardt, dio thans in
hot „Mustorlager" is aangekomen, in hot ge-
hcelo rijk een mare Test verspreid, waarin
alle officieren, die bij de Rapp-Putsch be
trokken zijn geweest, worden uitgenoodigd
naar het „Munsterlager" te komen, waar de
marine-brigade-Ehrhardt hen zal bescher
men.
Een groot aantal bfficiercn is cr reeds
aangekomen cn do toeloop houdt nog on
verzwakt aan.
De ontploffing to Rothcnsteln.
In don gemeenteraad van Koningsbergen
hooft do burgemeester medegedeeld, dat het
aantal personon, dat bij de ontploffing het
loven heeft verloren, wel tusschen de drie-
en. vierhonderd zal bedragon. De slachtof
fers zullon in een gemeenschappelijk graf
ruston. Allo winkels cn fabrieken zijn ton
toekon van rouw geslóten.
Afpersing.
Berlijn, 10 April. Het Wolffbureau vei>
spreidde gisteravond, laat het volgende be
richt: Do bedrijfsraden van do fabriek
Knorrbremse in Lichtenberg drongen gis
teren in het directiegebouw binnen en stel
den de directie dq volgendo oischen: 1. be
taling van 1000 mark aan ieder dor 8G00 ar
beiders; 2. geen stukloon meer, maar 6 mark
loon por uur; 8. uitbetaling van het loon
voor de stakingsdagen in den Kapp-tijd. De
arbeiders gingen ook tot handtastelijkheden
over on dwongen ten slotte den directeur
naar buiten te komen on de beloften op
schrift te govon, die hij, gezien do dxel gen-
do houding der arbeiders, dan ook gaf: Be
taling van 600 mark. Ten aanzien van punt
2 on 8 verklaarde hij, zich thans nog niet
te kunnen hinden.
Do directie erkende later echter do ver
klaring van den directeur nfót, daar zij hom
afgedwongen was.
Zij weigert aan do eischen te voldoen en
besloot morgen de fabriek te sluiten en de
arbeiders te ontslaan. Men vreest dat de ar
beiders dientengevolge morgen de fabriek
zullen trachten te saboteeren. Er is echter
angst, als do algemeena vijand ls gesigna
leerd.
Soms ls hef do typische korte Btoot, onge
veer om 't kwartier herhaald, waarmee do
tijger zijn jongen waarschuwt. Of, als hot
dier onraad vermoedt, hot flnuwo gebrom,
waaraan' do jager nlot hoort of hot van oen
afstand van 20 of van 200 M. komt.
„Maar olies overtroffend ls hot vrij rold-
znmo góbrul, dnt eon kwade bui verraadt,
beginnend mot oen zacht „lehoo'\ dat tel-
kon i sterker wordt en aanzwelt tot oen ge
weldig geluld, donderend door hot bosch, aat
in dopds-angst luistert
I Let kwam voor, dat iemand, dio als gast
eon Jaohttocht meemaakte, zóó onder do
obsessie raakte van dit machtig geluid in de
overigons doodstille rimboe, het gebrul dat
overal is ©n nergens, dat ie, z'n zenuwen
niet meer meester, z'n begeleider by het
lichaam vatte en om hulp riep.
„Er is onder %ot kleine gedierte zoo iets
als een stilzwygende overeenkomst, de na
tuurlijke samenwerking tegen den aigemee-
nen vijand zich manifesteerend in de waar
schuwende geluiden als hy nadert.
„De apen hoort men het verst en hef eerst;
het krakend geluid van den gryzen apa, het
„kook"-geroep van z'n zwarten soortgenoot,
kohdigen die komst aan. En is de tijger onder
den boom, dan zyn de apen zóó zenuwach
tig, dat ze, zich met armen en beenen vast
houdend, dansend op de takken bewegen.
„De eekhorens heffen eon zenuwachtig ge
luid aan; de boschkip, die anders met haar
kameraad, het wilde varken, meeloopt, vliegt
kakelend weg. Do kidang (dwerghert) stoot
in dc wegvluchtende sprongen oen scherp
blaffend geluld en sommige vogels laten een
bijzonder tsjllpen hooren. Zoo signaleert al
les do komst van den gevreesde, den bedrei
ger van allen.
„Dat van éeni'g samengaan tusschen tyger
en pauw mag worden gesproken, wordt be
slist ontkend; op honderden jachten is daar
van nooit iets gemerkt dan de coïncidentie,
dat beide dieren zich in de eenzaamste plek
jes ophouden."
voor voldoende bescherming van de veilig
heidspolitie gezorgd.
FRANKRIJK
De ontwapening van Duitschland.
Parys, 15 ApriL Een aantal Fransche af
gevaardigden hebben in de Kamer de vol-1
gende motie ingediend met betrekkingtot
de ontwapening van Duitschland: De Kamer,
besloten in het belang van den algemeenen
vrede en het herstel van de normale betrek
kingen tusschen alle natiën de volkomen
ontwapening van Duitsohland te verkrijgen,
noodigt de regeering formeel uit te eischen,
dat de bepalingen* inzake deze ontwapening
in het verdrag van Versailles strikt en daad
werkelijk worden uitgevoerd.
Bovendien noodigt zy haar uit geen ver
zachting te dulden van de andere bepalingen
van het verdrag, zonder als contra-prestatie
te eischen, dat Duitschland nog een leger,
noch militaire organisaties, noch eenigerlei
bewapening houdU en dat er in eiken Duit-
schen staat slechts politie- en gendarmerie
troepen mogen zyn, noodzakehjk tot het
handhaven van de binneniandsche orde.
1 Mei.
De voorbereiding van de 1 Mei-betooging
houdt thans alle syndicaten, aangesloten bij
de O. G. T., bezig. De Bond van Vakvereeni-
gingen heeft een propagandabeweging in
olie groote industrieel© centra georganiseerd
Reeds thans is het zeker, dat de 24 uurs
staking zich dit jaar zal uitstrekken ook tot
do vereenigingen, welke het vorige jaar zich
tot een „sympathie-demonstratie" hebben
bepaald.
De betreffende circulaire van de eloctrici-
teits- ©n gassyndicaten zegt o. a., dat de
arbeiders internationaal zich hebben uitge
sproken om onmiddeliyk een aanvang te
maken met de radicale omzetting van het
bestaande sociale 'leven; daarom wil de ar
beidersklasse op 1 Mei den eisch stellen van
de nationalisatie der openbare diensten.
Volgens een bericht uit Munster hebben
do Duitsdho onafhankeiyken' via Zwitserland
onderhandelingen met het Fransche alge-
meene verbond* van den arbeid gevoerd, om
op 1 Mei een algemeen© staking voor de al
gemeen© revolutie <to beginnen, maar zijn op
het verzet van don secretaris van het Fran
sche verbond gestuit. Aan Franschen kant
wil men er zioh toe bepalen, op 1 Mei een
etmaal te staken.
Calllpux.
In het proees-Caillaux vraagt de procu
reur-generaal'de veroordeeling van den be
klaagde tot gevangenisstraf of verbanning.
Thans is do verdediging aan het woord.
ENGELAND.
De toestand in Ierland.
Londen, 15 ApriL Hedenochtend vroeg
had to Dublin een groote jacht op Sinn Fei-
ners plaats. In ongeveer zestien straten
werden huiszoekingen verricht. Meer dan
honderdvyftig mcnschon zyn gevangen ge
nomen.
Uit dit bericht biykt wel dat do toege
vendheid tegenover do hongerstaking geen
wijziging in de algemeen© politiek van En
geland tegenover Ierland beduidt.
ITALIË.
Do Popoio do ITtalla en België.
De Popoio do 1'Italia zegt over de deelne
ming van de Belgische troepen aan de be
zetting van de Duitsche steden: België was
ons lief, toen Duitschland het overweldigde.
Nu echter kunnen de Belgen zich verzekerd
houden, dat indien de Duitschers België
weer zouden aanvallen, zelfs geen hond ziin
stem daartegen zou verheffon. Wy zullen
Oostonryk helpen, zelfs om zich by Duitsch
land aan te sluiten overeenkomstig hot bo-
ginsel der nationaliteiten.
VEBEENIGDE STATEN.
Stakingen.
New-York, 15 April. De spoorwegstaking
vertoonde heden een groote verbetering. Het
verkeer aan het Pennsylvanië-etation be
droeg reeds weer 60 pet. van het normale.
Tampa (in den staat Florida), 15 April. Do
sigarenmakers hobben een staking afgekon
digd voor de 80 grootste fabrieken. Bij deze
Ais jachtobject bezit de tyger sommige
voor don jager minder gunstige eigenschap
pon. Zyn reuk moge niet zoo goed zyn ais
die dor herkauwers, oog on oor daarentegen
zyn ontzottend scherp. Hy zlot des nachts ln
do diepste duisternis zelfs het klohiato takio
en stapt daar voorzichtig overheen on zijn
oor ls zoo geoefend dat do Jager, dio op hom
loert, zioh niet do minste beweging kan vor-
oorkrvon, om nlot alle wachten vergoofs te
doen zyn.
Wat den Jager van dienst kan wozon is het
lichten van eon tijgorliohaom ln bepaalde om
standigheden:
„Eon andermaal zat do jager ln eon boom;
mon wist nlef vanwaar hét dier zou komen,
kon dus niet beneden den wind biyven, zoo
dat in den boom een plaatsje moest worden
gezocht. Op korten afstand stond het aas:
een kalf.
,,'t Was stikdonker rondom en terwyi de
jager, die al een poos wachtte, naar beneden
blikte, zagen z'n verbaasde oogen onder den
boom iets geheimzinnigs als de spookachtige
verschyning van een tyger, gehuld in een
vaag licht als in een wit laken. Een moment
later had-ie zyn bezinning weer, knalde het
schot By het ineenzakken van den tijger ver
dween het licht.
De jacht op den tyger kan op verschillen
de wyzen plaats hebben. Eene daarvan is ge-
lyk wy reeds gezien hebben om het dier door
middel van aas te lokken en het daarby op te
wachten en onder schot te krygen. Eene an
dore wyzo is om het dier te lokken door mid
del van de kidang-fluit, eon stuk dunne bam
boe, dat aan de eene zijde gespleten is en
waarmee iemand met eenige routine het ge
luid van den kidang zoo bedriegeiyk na
bootst, dat tijger of panter er soms op afko
men. Dan is er het loeren op het pad, waar
de tyger periodiek terugkeert:
„Want elke tyger heeft z'n eigen jachtge
bied, waar-ie op de paadjes en gangen gere
geld terugkeert. Soms is bet jachtgebied, zóó
klein, dat het dier na rijf dagen op het jacht
pad terugkeert, doch het kan ook zóó groot
zyn, dat dit maanden duurt. Dit hangt niet
staking zyn 13.000 arbeiders betrokken. Z9
eischen de erkenning van hun vakbond.
Uit Sowjet Rusland.
De Russische oorrespondent van de „N.
Rott. Crt. meldt aan zijn blad:
De communisten plegen burgerlijke bla
den, wanneer die onverkwikkeUjk nieuws
uit SowjeLRusl'and bevatten, van laster te
betichten. Zy besparen zióh zoodoende de
moeite van weerlegging, maar hun beschul
diging heeft dan ook niet meer waarde clan
de verklaring, dat zy niet overtuigd willen
worden vam hetgeen in hun kraam niet te
pas komt. Ik hen benieuwd of zy dezelfde
methode zullen toepassen op het we ft: je,
waarop Jk in dezen brief de aandacht ves
tig. De schrijver, Paul Olberg, is geen
„bourgeois", doch een linksstaand socialits,
medewerker aan het tijdschrift Nasja Sjisn
(Ons Leven), die eer als vriend dan ais vij
and van de ibolsjewiki kan worden be
schouwd.
In een schets uit St. Petersburg zegt hij:
„De eerste indruk, dien de hoofdstad van
het Noorden op my maakte, was die van een
uitstervende stad. Het eens zoo bedry'vige
St. Petersburg met zijn bruisend leven is
verdwenen. In de straten is het stil; er hangt
een gedrukte stemming, met doodsbleek©, in
zich zelf gekeerde, vaak verbitterde gezich
ten bewegen de menschen zich langzaam
door de straten. Het zyn waariyk „levende
tijken". Bedelaars ontmoet men by eiken
stap, velen hunner waren nog korten tijd ge
leden welgestelde menschen. Elk oogenblik
kan men waarnemen dat volwassenen als
kinderen loopen te schreien en om wat eet
baars bedelen. Gisteren was ik byv. getuige
van het volgende toonoel: .'oor de deur van
een huis zat een - grijsaard hreien. Op
mijn vragen cr aan Feh,.j'ue, vertelde
hy me, dat ai <ti Un lang niets te
eten had bad, To-: uad hy zyn leed
opgekre ar hoe - hem nu te mach
tig gewt
t ls iets xiw-i gewoons, dat menschen op
straat van m .©ding bewusteloos in el
kaar zakken. at „iet men ook paarden
van uitputting neervallen en dan is het roe
rend om te zien, hoe voorbygangers, zelf uit
geteerd van ontbering, het dier etreelen en
hun medelyden uiten
„....Hier en daar wapperen roóde vlag
gen op de gebouwen. Ik moet erkennen, dat
zulks een pynlyken indruk op my maakt.
Waarom? Omdat de roode vlag m. i. het zin-
npboeld is van den revolutionnairen stryd
cn van de hoop der arbeiders. Te St. Peters
burg is echter noch stryd, noch hoop on
daarom is de roode vlag hier eon wanklank.
De verwaarloozing en verarming der stad
valt het meest in de fabriekswyken in het
oog. Verreweg do meeste fabrieken staan stil;
de arbeiders hebben elders een heenkomen
gezocht. De niet-rookende fabrieksschoor-
steenen, de leegstaande arbeidershuizen, de
massa s bedelaars, de ongeloofelyke vuilheid
van de straten maken een onheilspellenden
indruk. Om geen onbewezen beweringen te-
uiten, geef ik hiér de cyfers, waaruit biykt,
hoe snel de nyverheid te St. Petersburg den
ondergang tegemoet gaat. De statistische af-
deeling van den ekonomischen raad voor het
noordon, een officieel orgaan dus, heeft in
April eon onderzoek ingesteld ntfar den
stand van de nijverheid.
De vragenlijst werd aan 700 ondernemin-
gon gezonden, waarvan tot 1 April 1918 114
waren gesloten. Van 83 ondernemingen
kwam geen antwoord in; uit de gegevens
die do overige 673 verstrekten, bleek dat van
do 277.980 arbieders, dip op 1 Januari 1917
in die hedryven werkten, op 1 April 1918
nog slechts 72.495 waren overgebleven, zoo-
dat het aantal met 70 pet. was verminderd.
Biykens do uitkomsten van hetzelfde on
derzoek zyn van Januari tot 1 April 1918
te St. Pfetersburg 117.063 fabrieksarbeiders
ontslagen. Waar is dit leger van werkloozon
beland? De overgrooto meerderheid is weg
getrokken; van Dec. 1917 tot 16 Juni 1918
hebben 100.019 de stad verlaten.
En het zyn niet alleen arbeiders, die 3t.
Petersburg verlaten. Allen die maar eenigszins
kunnen, volgen hun voorbeeld. Het is een
ware vlucht uit de stad. De voornaamste reden
daarvan is de honger; letterlek ieder leeft er
met het schrikbeeld van den hongerdood voor
oogen en het is begrypelyk dat elk tracht
zichzelf en de zynen te redden. Stervend
liquideert St. Petersburg nog inderhaast zyn
have en goed. Byna huis aan huis ziet men
plakkaten ran verkoopingen. Het is een alge-
meene uitverkoop van meubels, keukengerei,
kleeren, hoeden, schoenen, in één woord van
alles.
alleen af van do oppervlakte, doch ook van
don wildstand, do aanwezigheid van bron-
notjos, enz."
Eon goodo kans om oen tygor ondor «chot
to krygen biedon de plaatsen van hot zoo-
strand aan, waar de schildpadden aan land
komen om haar eieren te loggon. Do tyger
mag zoo'n schildpadje wol, waaronder cr ln-
tussehon zijn, die tot een longto van 2 meter
berelkon. Heeft hij zyn keuzo gedaan onder
lil die met hun logge lichamen over hot
strand krioolendo dleron, dan pakt hy zya
slachtoffer boot, gooit het om on sloept hot
zoo oen eind het strand bosch in, waar hij er,
naar gelang hy honger heeft en de prooi de
neiging tot weerstand verliest, nu en dan een
stuk van een poot byv. weet uit te scheuren.
Soms gelukt het ook wel om tegenover den
tyger de volgende truc toe te passen.
„De jagers met een paar koelies, arriveo-
ren by het fcas; men weet, dat de tyger niet
verder dan 50 70 M. in de struiken ligt.
Een der jagers stelt zich in verband met de
windrichting op korten afstand van het aaa
op, waarna alle anderen, luidruchtig pratend,
zioh verwyderen.
„En nauwelyks zijn ze uit het gezicht, nóg
klinkt het stemmengeluid der weggaanden,
of-de tyger staat al by het aas, waar de kogel
van den achterblyver hem wacht."
Maar met jagers-trucs slaagt men beter
by den Java-tyger dan by z'n broeder op
umatra. Deze heeft den mensch toch zoo'n
beetje door gekregen. Hy leeft, althans in
enkele deelen van Sumatra, al sedert ge
slachten niet meer in het oerwoud, doch in
>ie nabyheid van den mensch en van diens
vee. Daar heeft de ervaring van vele Jaren
het dier uiterst voorzichtig gemaakt voor de
truos en listen van den jager; hy is daar niet
zoo gemakkelyk te jagen als de tyger in de
meeste streken van Java, die meer een dier
van 't oerwoud is gebleven, ook al houd-ie
zich het liefst aan de grenzen daarvan op.
(Hbl.)