JACK DE ZANGER Waarom atheist? Koopt bij de Fa. UwCostuum Uw Jas Uw Demi NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN ENANNA PAULOWNA Prima coups. Prima afwerking. Spotgoedkoop Uw Ulster I. GRUNWALD, No. 5319 DONDERDAG 4 NOVEMBER 1920 48e JAARGANG WrangeL FEUILLETON. 16) DINSDAGAVOND 9 NOVEMBER, 1 KEIZERSTRAAT 116 (boven). (Wordt vervolgd). COURANT ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING: Helderscho Ct. per 8 mnd. 1.60, franco p. post 1.70. Bultenl. /2.50 Zondagsblad 8 .0 57ll, nrr. - Modeblad 8 noa 0 GÖ' Modeblad „8 „0.95, 1.08. ix)tee nummers der Courant 4 ct. 1.05 1.80 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 60 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIEN 20 ct. p. regel (gal jard). Ingez. meded. (kolombr. als redact, tekst) 60 ct, Kleine adv. (gevr., te koop, te huur) v. 1—4 reg. 50 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitb. (adres: Bur. v. d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bew.-ex. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. m. 10% papierduurtetoesl. BUITENLAND. RUSLAND. De „Krasnaja Gaseta" heeft uit Moskou een merkwaardig bericht van financieelen aard ontvangen. De raad van volkscommis- •arissen heeft aan den commissaris van fi nanciën opgedragen een besluit uit te vaar digen, waarbij het aantal «aken, dat gratis te verkrijgen zal zijn, nog aanzienlijk uitge breid wordt. Zoo zullen kosteloos worden: telegrammen aan autoriteiten; telefoon, waterleiding, elec- triciteit in alle staats-admlnistraties en -on dernemingen en eveneens voor degenen, die er aan verbonden zijn; brandhout voor die zelfde kategorieën; alle levensmiddelen, die op kaarten verstrekt worden; huren voor personeel in staatsdienst. Het aantal personen in staatsdienst zal nog zeer uitgebreid worden. Dit lijkt allemaal prachtig. Een steeds grooter deel der bevolking zou 'dus weldra fratis kunnen leven, lijkt het, Maar uit an- ere bijzonderheden van dezen financieelen maatregel krijgt men heel sterk den indruk, dat de sowjet-regeering de volledige waarde loosheid van haar geld begint in te zien. De klandestiene sluik- en ruilhandel schijnt trouwens nog steeds grooter verhou dingen aan te nemen. Volgens een bericht uit Konstantinopel trekt Wrangel zich achter de Perekop-linle terug. Woensdag zou de terugtocht geheel voltrokken zijn. Een divisie heeft zware verliezen geleden. Het aanvallend leger der bolsjewiki moet wel 140.000 man tellen. In een radio-telegram verklaart Trotzky evenwel, dat Wrangel's troepen door vijf bolsjewieksche legers zijn omsingeld en dat het lot zijner hoofdmacht is beslist. Uit Odessa. De berichten uit de Krim lalden onheilspel lend voor generaal Wrangel. De beschrijvin gen, die de toch bevriende Fransche Journa listen over het leven uit Wrangel'B hoofdBtad Sebastopol geven, wekken, ondanks de leven digheid der verhalen en de pogingen om aan alles een goeden kant te zien, een niet veel minder somber beeld. De correspondent van de Matin, majoor d'Etchegoyen, vertelt er van. De reis er heen is al verre van aangenaam, daar men van Konstantinopel af moet reizen op de zeer weinig comfortable Russische booten, waarop zich de Russische vluchtelingen met hun onbe schrijfelijke massa ongedierte bevinden. Dan komt de kwestie van het onderkomen. De stad, die in normale tijden 70.000 inwoners telde, moet er nu 250.000 overbrengen. Zoo kan men alleen nog onmogelijke hokjes machtig worden, waar men tegen ratten en ongedi'erte vechten moet. Natuurlijk betaalt men voor alles 'n ongelooflijk aantal roebels. Een heel beschei den kamer kost als huur van 150.000 tot 200.000 roebels in de maand. Haarknippen kost 10.000 ropbels, schoenpoetsen 1000 roebels. Biljetten van 10 of 20 roebels zijn onbekend en beant woorden ook aan niets. Een bedelaar krijgt nog 250 k 500 roebel. Men zegt, dat de biljetten van 500 roebel duurder aan maken kosten, dan de waarde, die ze vertegenwoordigen. Het biljet van 10.000 roebel is de gewone gangbare eenheid. Deze schrikkelijke depreciatie van het geld heeft een merkwaardig gevolg gehad voor de militaire promotie. Een kolonel ontvangt 60,000 roebel per maand. Dat is nog een hon gerloon, al krijgen de officieren een aantal dingen vrij goedkoop uit de militaire voor raden, zoo dit mogelijk is. Om de offiicieren nu toch aan dat uiterste minimum van 60,000 roebel te helpen, had Denekin het stelsel in gevoerd om de officieren maar zeer spoedig. tot kolonel te bevorderen. Zoo ziet men een onwaarschijnlijk groot aantal kolonels, en van zeer jeugdigen leeftijd. Ze hebben hun snelle door HULBERT FOOTNER. voor Nederland bewerkt door J. KUYLMAN. „En hjj heeft al zijn geld aan zoo'n ver- wenscht hospitaal nagelaten 1 Dat heb ik zeker te danken aan mijn wegloopen. Nou, spijt heb ik er niet van. Van het geld, bedoel ik. Maar 't spijt me tooh, dat de ouwe heer heenging met 'n wrok tegen me. Ik dacht, dat hij het wel begrijpen zou. Hij was anders verstandig genoeg. Ik heb dikwijls gedacht, dat er ieta anders moet geweest zijn. Jij stond erg bij hem in de gunst, Frank. Was er nog iets anders?" Al dien tijd had Garrod Jack niet aange keken. Bij deze laatste vraag begonnen zijn kranke oogen woest ongeduldig te schitteren, alsof hij het uiterste punt van zijn draag kracht bereikt had. Hij maakte een ongedul dige beweging met het hoofd naar den ander, en het was alspf hij iets wanhopigs wilde zeggen. Hat werd echter nooit geuit, want op hetzelfde oogenblik uitte Jack een kreet, en terwijl hij zijn paard de sporen gaf, schoot hjj naar voren. Een van de pakken was afge gleden, en het paard, dat het droeg, zat nu als een hond op het pad. Nadat het pak weder recht geschoven was, kwamen er nog andere dingen tusschenbelde. Garrod nam zijn eigen plaats in den stoet weder in, en voor het oogenblik tenminste promotie gemaakt niet wegens schitterende wapenfeiten, maar eenvoudig ,bjj wijze van voedingsmaatregel" (par mesure alimentaire). Waar de positie van de actief dienende offi cieren al zoo moeilyk is, kan men begrijpen in welken toestand diegenen verkeeren, die. uit den dienst en zonder betrekking zijn. Hun lot is afschuwelijk. Met ziet generaals, admiraals, in jammerlijken staat van ellende, in kapotte schoenen, bijgelapte, versleten, ou de uniformen, een stuk zwart brood onder den arm en een kommetje soep dragend. En toch houden ze zich waardig, met hun epau letten, waar geen verguldsel meer op zit, en een commandeurskruis om den hals. Vrouwen van de wereld, echtgenooten van officieren, jonge meisjes van geruïneerde fa- miliën, bedienen in café's om toch maar te eten te hebbenanderen, die te oud zijn om nog zulk werk te doen, trachten aan den kost te komen door op straat lucifers en cigaretten te venten. Men ziet ze voortschrijden, vermoeid van het eindeloos rondloopen, en toch met een distinctie, die het ongeluk niet heeft kunnen neerslaan, een ouden hoed op de grijze haren, zonder kousen, de voeten naakt in kapotte lakschoenen, maar met oude handschoenen aan. Verscheidene van de ongelukkigen kwamen vroeger aan het hof. Daar intusschen het weer op het oogenblik nog mooi is, biedt het geheel nog geen te droevigen aanblik, waarbij ook komt de Rus sische gelatenheid, die zich met het stopwoord ,nitchewo 1" een heeleboel aanleunen. En daar er onder de vrouwen heel veel mooie zijn, ziet men de officieren flirten, buigen, handen kus sen en iedereen profiteert nog van het mooie weer, ofschoon men toch weet, dat de winter komen moet en er geen hout, geen steenkool en voor velen geen eten zijn zal. ENGELAND. Een nederlaag der arbeiderspartij. Naar uit Londen wordt gemeld, toonen de uitslagen der Gemeenteraadsverkiezingen aan, dat de arbeiderspartij groote verliezen heeft geleden. In ongeveer 800 gemeenten in Engeland en Wales ging het om de vernieuwing van het derde gedeelte van de gemeenteraden, dat elk jaar aftreedt. Van het groote aanta candidaten der arbeiderspartij is er maar een klein percentage gekozen. Van de 202 candidaten van die partij in achttien distric ten zijn er slechts 20 gekozen. Bij de verkiezingen ging het meerendeels om de kwestie van belastingverhooging. De staking van de mijnwerkers heeft echter on getwijfeld ook grooten invloed gehad. De nalatenschap van keizerin Eugenle. Een bijzondere correspondent van de „Matin" te Londen weet een en ander mede te deelen uit het testament van ex-keizerin Eugenie. Aan Prins Victor Napoleon, haar neef, heeft zij haar buitenverblijf in Farn- borough vermaakt, met de verplichting het in zijn huidigen staat te laten. De zoon van den prins zal de bezittingen erven, welke in de nabijheid van Bologna zijn gelegen, en op een waarde van tien millloen worden ge schat. Deze bezittingen zijn afkomstig van prinses Elisa, de zuster van Napoleon I. De hertog van Alva erft alle goederen van de keizerin, die in Spanje zijn gelegen, ter wijl de fondsen der keizerin, in versohillende banken gedeponeerd, tusschen de familie Alva en prins Napoleon worden verdeeld. De geheele erfenis wordt op 60 millioen geschat, waarvan de fiscus bijkans de helft zal krijgen. IERLAND, i Volgens nadere berichten over het ge beurde te Tullamore, werd daar Maandag avond een politle-agent op het oogenblik, dat hij zijn huis verliet, met kogels door zeefd. Hij bezweek den volgenden ochtend. Manschappen in uniform legden daarop een bioscoop en een vakvereenigingsgebouw in de asch en vernielden huizen en winkels van bekende Sinn-Feiners. Ingezonden mededeellng. Hierover spreekt de Heer N. J. PABON, die kortgeleden de Kerk, als predikant verliet omdat hij vrijdenker is geworden, om 8 uur, in de Groote Zeel ven CASINO. Ieder voor- en tegenstander, die belangstelt in den geestesstrjjd, onzer dagen, zorge aanwezig te zijn.-De vergadering gaat uit van de Vereeniging „De Dageraad" en dient ter verbreiding der vrijden kersbeginselen. Debat vrij. Entrée 20 cents. Zorgt tijdig aanwezig te zijn. Elders moesten velen teleurgesteld worden. Geeft U op als Lid van „De Dageraad". Da. SCHERMERHORN spreekt 15 November a.s., zelfde zaal en tijd. Onderwerp: Afbraak en opbouw. vergat Jack, dat zijn vraag onbeantwoord ge bleven was. Jack's waardigheid als aanvoer der drukte soms zwaar op hem, en hij hield ervan achter te blijven, zoodat hij op zijn ge mak in het zadel kon hangen en naar harte lust zingen en fluiten. Hij was altijd blijder gestemd als de tocht weder verder ging en de zon scheen. Jack kende een heele massa oude Engel- sche balladen. Bij een van dergelijke gele genheden was hij bezig de hooge hemelen in te wijden in de verdiensten der schoone „Hebe", toen hij plotseling om een bocht komende, verrast werd door het zien van Linda Trangmar, die naast haar paard stond, en met een 'n beetje nijdigen glimlach toe luisterde. Zij droeg een boschje roode bloe men, die zij geplukt had, in de hand. Jack hield plotseling op met zingen en kleurde. „Schei nu niet uit," zeide ze. „Wat vertelde de Rede u over de schoone Hebe?" Jack deed alsof hij haar niet hoorde. Onze held hield er niet van voor den mal gehouden te worden, „t Is gevaarlijk om van den troep af te raken," zeide hij stijf. „Ik wist dat u er aan kwam,'* zeide zij koeltjes. „Bovendien ben ik van mijn paard gestegen om deze bloemen te plukken, en ik kon er zonder hulp niet weder opkomen." Zij stak de bloemen bij haar ceintuur in. Zijn ze niet prachtig? Hoe heeten ze?" „PaintePs brush," zei Jack laconiek. Hij tilde haar op haar paard. Zij was erg licht. Het was moeilijk te gelooven, dat dit bleeke, knappe kleine ding een volwassen vrouw was. Haar wijze van spreken was altijd zóó op den man af, dat men haar voor bru taal zou gehouden hebben, als zij niets tevens iets aardigs-kinderlijks over zich had gehad. „Ziezoo, au kunnen we eens wat samen De hlnderlagenoorlog. Honderdtwintig burgers, die zich bij Youghal in een hinderlaag hadden gelegd, overvielen elf soldaten en doodden er één, verwondden er twee en ontwapenden ze allen. De lijken van twee vermiste politie-agen- ten uit Trabe zijn gevonden doorzeefd met kogels. CANADA Prijsdaling. De „Times" vereemt uit Torinto: De prijzen in Canada dalen en de loonen vertoonen dezelfde neiging. De automobiel fabrieken worden gesloten. De arbeiders in de kleeding-nijverheid staan voor de keuze van een loonsverlaging of werkloosheid. De boeren houden hun koren liever vast, dan het voor de tegenwoordige prijzen te ver- koopep. ZWEDEN. Malaise ln de tjzerlndustrle. In Zweedsche vakkringen acht men de vooruitzichten der Zweedsche ijzernijverheid zeer ongunstig. Eerst heeft de industrie ge durende langen tijd te lijden gehad van sta kingen, daara is een stagnatie opgetreden in den afzet. De onmogelijkheid de produk- tie te plaatsen, heeft reeds bij vele en be langrijke ijzerondernemingen tot beperking der productie geleid, en zelfs wordt bij en kele maatschappijen de volledige stopzetting overwogen. Ook in andere bedrijven is de toestand ongunstig wegens onmogelijkheid van afzët. Zoo zijn o. a. de wolfabrieken in Norrköping, de werven in Lindhamm, de sulf .iek der Johnsonsche Mij. in Avesta tot beper king, resp. stopzetting der bedrijfswerk- zaamheden overgegaan. PORTUGAL. Koning Albert ln Lissabon. Op de thuisreis van zijn bezoek aan Bra zilië is koning Albert van België eergisteren met de „Sao Pa-ulo" in Lissabon aangeko- wnen. Hij werd door den president der Por- tu-geesche republiek en tal van autoriteiten ontvangen, terwijl hem door de Portugeesche troepen de eerbewijzen werden gebracht, Een bezoek aan het stadhuis, en een wapen schouw vormden het programma van het kortstondig bezoek. De koning is 's avonds over land naar Brussel vertrokken, terwijl de koningin en prins Leopold de reis op de „Sao Paulo" vervolgen. praten," zeide zij, toen hun paarden zich in beweging stelden. „Om u de waarheid te zeg gen, ben ik expres achtergebleven om wat met u te kunnen praten. Ik wil vriendschap met u sluiten." Daar Jack niet goed wist wat hij hierop moest zeggen, zeide hij niets. Zij wierp hem een onderzoekenden blik toe. „Meneer Vassall zegt, dat het gevaarlijk is, iemand hier vragen over zijn persoon te doen," ging zij voort. „Maar ik zou u toch wel graag eens wat willen vragen. Mag ik? Heeft u er iets op tegen?" Deze woorden gingen vergezeld van een allerinnemendsten glimlach. Jack kleurde op nieuw. Jack had het land aan zichzelven, dat hij zich had laten overtroeven, doch hij stond nu geheel met den mond vol tanden. Zij dacht: „Wie zwijgt, stemt toe," en zedde: „In de eerste plaats over uw naam; hoe moet ik u noemen? Meneer de Zanger zou te bela chelijk zijn, en zonder het meneer klinkt het te familiaar." „O, u hoeft me heelemaal geen meneer te noemen. Noem me eenvoudig Jack, net alsof u 't tegen Jean Paul of Charlbogin of een van de andere mannen in het kamp hadt." „O, maar dat is heel iets anders," zeide zij. „Ik noem meneer Garrod ook geen Frank, of Kapitein Vassall Sydney. U kunt probeeren me op den mouw te spelden wat u wilt, maar ik weet zeker, dat u iemand is, die me be vallen zal. Als u een Canadees bent, dan weet ik zeker, dat ik een heeleboel menschen ken, die u ook kent." Jack begon zijn zelfvertrouwen terug te krijgen. „Als u dan per sé een fatsoenlijken burgerlijken naam wilt hebben, noem me dan meneer Awkinsy," zeide hij luchtigjes. „Bah! Kunt u niets beters bedenken?" zei- VEREENIGDE STATEN. De presidentsverkiezing. Harding gekozen. De senator Warren G. Harding heeft naar de telegrammen melden met aanzien lijke meerderheid den verkiezingsstrijd ge wonnen op zijn voornaamsten tegencandidaat Cox. Pas in Maart van het volgend jaar be hoeft hij in functie te treden. Harding, die dezer dagen 66 jaar werd, geldt als een ge matigd man. Hij heeft zich van te voren be reid verklaard om te breken met de praktijk van Wilson, en in zekeren zin ook van wijlen Roosevelt, om alle gewichtige beslissingen met zijn kabinet zelf te nemen. Harding zal regeeren mèt zijn Senaat en Huis van Afge vaardigden en zeker niet tegen den Senaat. Evenals Cox, was ook Harding betrokken bij de dagbladpers, Cox als redacteur, Har ding als uitgever. De gekozen candidaat ge niet den roep van bezadigdheid, maar men houdt hem niet voor een bepaald groote fi guur. Dit is dan ook geheel in overeenstem ming met hetgeen in de Ver. Staten pleegt te geschieden. De partijleiders houden niet van èl te sterke naturen in den presiden- tieelen zetel; dat wil wel eens lastig zijn. In het algemeen beschouwd, mag men van Harding een voorzichtig ietwat tam-conser- vatief bewind verwachten. Groote schokken de nieuwigheden zijn van hem niet te ver onderstellen. In zakenkringen zal men deze verkiezing ongetwijfeld gunstig beoordeelen. Het standpunt van Harding ten opzichte van den Volkenbond is ,dat hij, met behoor lijke wijzigingen, aan te brengen in overleg met den Senaat, de V. St. zich wel bij den Bond wil laten aansluiten. De vrouwen spelen ditmaal voor het eerst een groote rol bij de stemming. De spanning van deze verkiezing zal ech ter pas opgeheven zijn, indien men ook zal weten, welke de uitslag is van de verkiezin gen voor d enAmerikaanschen Senaat, voor welk lichaam 84 leden gekozen moeten wor den. Het zal Harding pas mogelijk zijn het Republikeinsche partijprogram uit te voeren indien men in den Senaat over het doode punt heenkomt en hij daar een meerderheid krijgt, op welke hjj steunen kan. DUITSCHLAND. De kosten der bezetting. Berlijn, 3 Nov. De centrale commissie uit den Rijksdag kwam heden bijeen ter bespre king van de uitvoering van het vredesver drag. De mededeelingen van den rijksminister van de schatkist waren van vertrouwelijken aard. Hij stelde voor, de kosten voor de bezetting van 20 tot 40 milliard te verhoogen. Deze verhooging is noodzakelijk tengevolge van de nieuwe eischen der bezettende mogendheden. Afg. Helfferich (D.-nat.) zeide: Wanneer de veronderstelling van den rijksminister van de schatkist, dat Amerika de kosten voor zijn 17.000 man sterk bezettingsleger op 1.220.000 dollar per dag berekent, juist is, dan zou dit ca. 90 millioen mark in papier per dag betee- kenen, hetgeen voor 17.000 man een absolute onmogelijkheid is. Staatssecretaris Walter deelde mede, dat de kazernes voor de Fransche troepen te Lud- wigshafen niet acht millioen kosten, zooals in de begrooting is opgegeven, doch 42 mil lioen. Voor den niéuwen aanbouw is 120 mil lioen mark uitgetrokken. Bovendien eischen de Belgen bij Aken in fanterie-, cavalerie- en artilleriekampen, die op 56 millioen mark komen. De financiën van den ex-kelzer. Berlijn, 3 Nov. De juridische commissie uit de Pruisische Landsvergadering hield zich heden bezig met het voorstel omtrent de fi- nantieele regeling tusschen den staat en het huis Hohenzollern. Bij de daarop volgende algemeene bespre- de zij. ,A maar Awkins is een heel fatsoenlijke naam," zeide hij. -„Daar heb je Jonkheer Awkeye van Awkwood Al, om nog niet eens te spreken van Enery Awkins en Liza, die iedereen wel kent. En hier in Amerika heb je ook nog Happy Hawkins. Dat is allemaal familie van mij." Hij beviel haar, omdat hij dat dwaze spel letje speelde zonder dom te grinniken inder daad trok hij de lippen nog altijd een beetje hooghartig op. „U lijkt anders heelemaal niet op de Awkinsen, die ik gekend heb," zeide zij. Hieruit bleek, dat zij de mannen even goed kon vleien als de baas over hen spelen. Jack begreep zeer goed, dat hij gevleid werd, en daar hij slechts eeü mensoh was, vond hij het niet onprettig. Doch terzelfdertijd was bij vastbesloten haar nieuwsgierigheid niet te bevredigen. „Dat spijt me," zeide hij. „Om uwentwil wilde ik, dat ik het reoht had me Montmo- renci of Featherstonehaugh t« noemen. Maar Awkins heet ik, en nederig is mijn beroep. Ik ken geen enkele van de Vere de Veres, de Gholmondeleys of de Silligers hier in Ca nada, alleen maar 't plebs." Zij lachte niet. Zij gaf nu haar directe ma nier van vragen op, en zeide: „Wat beeft u hier eigenlijk voor geregelde bezigheden?" „Geregelde bezigheden heelemaal niet," zeide hij met een glimlach. „Een beetje van alles, maar erg ongeregeld. Aan den anderen kant van de bergen heb ik paarden, en ik- verdien mijn brood met vrachten te Vervoe ren naar de handelsfactorijen, of voor op zichters of voor lui die zoo maar voor hun pleizier trekken, overal waar maar paarden noodig zijn. Als ik een paar centen daarmee Ingezonden mededeellng. king deed de vertegenwoordiger van het mi nisterie van financiën de volgende mededee lingen: In Januari 1919 heeft de ex-keizer een millioen Holl. guldens ontvangen. In Augustus 1919 nog 1.138.000 en in October 10 millioen mark. Uit den verkoop van een stuk gronds in de Wilhelmstrasse ontving de keizer 40 mil lioen mark, welke gedeeltelijk voor den aan koop van het slot Doorn werden gebruikt. Voor dit kasteel is hem in Augustus 1919 ook alles geleverd wat hij voor de inrichting daarvan noodig had. Het verblijf van den keizer bij graaf Ben- tinck kostte 1000 per dag. De prinsen ontvingen tot 1 Juli 1919 hun apanage uit de Kroonkas en later uit de „Hausschatz", doch thans bedraagt deze nog slechts het tweederde gedeelte van vroeger. FRANKRIJK. Een geweldig scherp artikel komt voor in de „Humanité" tegen Poincaré naar aanleiding van een artikel, dat deze op Allerheiligen in de „Matin" heeft geplaatst. De „Humanité" schrijft: „Meri zegt, "dat Wilhelm II, toen hij eens een hospitaal aan het Duitsche front bezocht, een zwak oogenblik had. De aanblik van al de daar opgehoopte ellende ontrukte hem den kreet: „Ik zweer, dat ik dat niet gewild heb." Raymond Poincaré, de waardige mede plichtige van den bloedigen Keizer erv die, als deze, de verantwoordelijkheid draagt zoowel voor het ontketenen van den geesel als, in het bijzonder, voor de schrikkelijke verlenging daarvan, ^heeft meer pit dan de Hohenzol lern. De aanblik van de tallooze graven van hen tot wier dood hij zooveel heeft bijgedra gen, bezorgt hem geen treurige gedachten." De „Humanité" haalt dan iets aan uit Poin caré s artikel in de „Matin" en dan vervolgt het socialistische blad: Bij het aanschouwen van de kerkhoven aan het front, wordt Poin caré s zin voor symetrie en orde aangenaam getroffen en hij verheugt zich in zijn hart: hij is trotsch op zijn werk. Wij moeten wijzen op dit. cynisme van den man met het dorre hart, die alles gedaan heeft om den oorlog voor te bereiden, die niets ge daan heeft om hem tegen te houden op het laatste oogenblik en die vervolgens, vier en een half jaar lang, alle vredesmogelijkheden heeft afgewezen, den moord laten voortduren èn het aantal slachtoffers onmatig vergroot. Hoe durft deze man, die aan het eind van den oorlog bij zijn verschijning in de kanton- nementen aan het front door de poilus met steenen werd gegooid, aldus te spreken en met zijn brutale woorden de smart kwetsen van de verwanten der 1.700.000 F/anschen, verdiend heb, ga ik, net als ieder ander, er een tijdje op uit om goud te zoeken. Ik weet een paar plaatsen..." „Waar goud zit?" zedde zij, met glinste rende oogen. „Waar?" „Ja, nou vraagt u alles tegelijk," zei Jack, terwijl hij zjjn pony een klapje gaf. „Kent u iemand in Toronto?" vroeg zij plotseling. Hij glimlachte over haar plotseling weder aanvallen, en schudde het hoofd. „In Montreal dan?" Zijn gezicht vertrok een weinig. Een oogenblik daarna zeide hij sluw: „Ik heb aan den anderen kant van de de bergen een venit ontmoet die uit Mon treal kwam." „Een heer?" „Min of meer." „Hoe heette hij?" vroeg zij. >rM aioolm Piers." Zij keek hem met groote oogen aan. „Wat verschrikkelijk interessanti" riep zij uit. „Interessant?" zei Jack, erg verbaasd. „Ja, natuurlijk!" zeide zij. „Er kan maar één zijn die zoo heet. Dat moet de Maloolm Piers zijn, dié er van door is gegaan." Deze laatste woorden hadden min of meer de uitwerkng van een granaatontploffing onder Jack's paard. Het dier stijgerde woest en vel haast achterover op zijn berelder. Linda was geen geoefend genoeg rijdster om te zien hoe Jack's hand aan het wreede ge ilt dat ln het westen van het land gebruikt wordt, een krampaohtigen ruk had gegeven. Iet paard sloeg achteruit en schudde woest den kop, om zich van de pijn te bevrijden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1920 | | pagina 1