NIEUWJAARSGROETEN.
JACK DE ZANGER
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
No. 5342
DINSDAG 28 DECEMBER 1920
Evenals alle Jaren bestaat ook nu
gelegenheid tot het plaatsen van Nieuw
jaarsgroeten. Deze worden geplaatst voor
per advertentiegrootere advertenties
naar evenredigheid.
Ingezonden mededeeilng.
„Zenuwvoedsel".
Ut schaamde my over het uiterlijk van.on
ze naar het Noorden trekkende manschappen.
CHINA.
Aardbeving en hongersnood.
„Hy moet tot aan den rivlerover gaan,"
zeide Mary, „en er moet Iemand met hem
meegaan."
JAPAN.
Japan en de ontwapening.
Vulkanische werking.
GOEDE GEWOONTEN, GOEDE GEZONDHEID.
(Wordt vervolgd.)
COURANT
ABONNEMENTEN BIJ VOORUITBETALING:
Helderache Ct. per 8 mnd. 1.50, franco p. port 1.70. Buitenl. 2.50
Kff"1 l '•°ATlh "°-65- »105
Modeblad 8 „0.951.05.
Lo«e nummer» der Courant 4 ct.
,1.80
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaïterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE ROER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Intero. Telefoon 50
Port-Glrorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIEN
20 et p. regel (galjard). Inge®, meded. (kolombr.ato redact, teket) 60 ct.
Kleine adv. (gevr., te köop, te buur) v. 1—4 reg. 50 ot„ elke regel meer
10 ct bil vooruttb. (adreei Bur. v, d. bl. en met br. onder no, 10 ct. p adv.
extra). Bew.-ex. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. m. 10* papterduurt«toert.
BUITENLAND.
Griekenland en de Entente.
De „Chicago Tribune" verneemt uit Athe
ne, dat prins George van Griekenland zich
naar Parijs zal begeven met de opdracht, den
geallieerden regeeringen de verzekering te
Je ven, dat de politiek van Venizelos zal wor-
en voortgezet, en afdoende waarborgen te
verstrekken voor den nieuwen geest, waar
mede de tegenwoordige Grieksche regeering
bezield is.
FRANKRIJK.
Scheuring onder de socialisten?
Naar aan de „Tel." wordt gemeld, viel op
het socialistische congres te Tours een alge-
meene zwenking naar links te oonstateeren.
Een deel heeft zich voor de Derde Interna
tionale verklaard, terwijl een ander deel
niets daarvan wil weten. Een motie over de
kwestie tot toetreding tot de Internationale
vam Moskou is aangenomen met 2898 stem
men voor en 1228 stemmen tegen. Een der
gelijke uitslag moet volgens de bladen een
afscheiding tengevolge hebben, maar hoe
deze zich zal voltrekken, weet men nog niet,
omdat men er niet zeker van is, aan welke
zijde de middenpartij zich zal scharen, bij de
uiterst-linksen en communisten of wel bij de
gematigden. Door afzonderlijk te vergaderen
tracht men een breuk nog te voorkomen, of
schoon dit afzonderlijk bijeenkomen aantoont,
dat de breuk er reeds is. De meeste bladen
voorspellen, dat de splitsing niet meer te
vermijden is.
8ERVIE EN BULGARIJE.
Een tragisch Incident
Een Hongaarsoh blad meldt: Jongstleden
Maandag, gedurende een vergadering van de
Oommissie voor de grensafbakening tus
schen Servië en Bulgarije had tusschen den
Bulgaarschen kolonel Kusow en den presi
dent der vergadering een opgewonden woor
denwisseling plaats. Deze liep zóó hoog, dat
Kusow met een revolverschot denServischen
generaal, die de zitting presideerde dood
schoot en vervolgens zelfmoord pleegde.
RUSLAND.
De ontwakende oppositie.
De toenemende kritiek in de dagbladen, die
soms tot een onverholen oppositie overslaat,
heeft Trotski aanleiding gegeven om een redac
teur van de offieieele Iswestia, die daar ook
al aan mee bad gedaan, te ontslaan. In de
liwestia van 7 December bad deze redacteur
een artikel geschreven over „De raad der
volkscommissarissen en de arbeiderslegers",
dat „ongegronde en tevens ophitsende, brutale
aanvallen op het hoogste orgaan der sowjet-
republiek" inhield, Alle kritiek van het eene
overheidsorgaan op het andere, zegt Trotski,
is ontoelaatbaar
Naar aanleidiüg van de kritiek op het ver-
feuilleton.
door
HULBERT FOOTNER,
voor Nederland bewerkt door
J. KUYLMAN.
39)
Sir Bryson fronste de wenkbrauwen. „Hij
zegt," ging hij voort, „dat jij een verklaring
geschreven hebt, vanmorgen, waarin je be
kende geld te hebben ontvreemd."
Er herscbte nu langer stilte voor Garrod
verder ging.
„Voor of na het ongeluk met de boot?"
vroeg hij.
Sir Bryson keek Jack aan.
,3r voor," zeide deze laatste onverschillig.
„Het is niet waar," zedde Garrod. „Ik her
inner me alles tot op dit oogenblik."
Sir Bryaon beriep zich op het verdere ge
zelschap. „We hebben nu zeker genoeg ge
hoord," zeide hij. „Wij hebben een brutale
poging van dezen jongen man ontmaskerd
om iemand, dien hij niet in staat achtte zioh
te verdedigen, zijn 'misdaad aan te wrijven."
Hij keek Jack aan met het meest vreesaan
jagende gezicht dat hij maar kon zetten.
„Heb je nog iets tot Je verdediging aan te
voeren?" zeide hij.
Jack deed zijn uiterste best zich te be-
heerachen.
„Neen," zeide hij.
„Breng meneer Garrod weer naar zijn tent,
Jean Paul," zeide Sir Bryson vriendelijk.
„Verzorg hem goed, en wij sullen je allemaal
leenen van concessies aan buitenlanders heeft
Lenin het noodig gevonden een toespraak te
houden over de Sowjet-bureaucratie, waarin
h\j er zijn ongenoegen over uitsprak, dat een
deel der bolsjewiki een lichtzinnigen veldtocht
tegen de communistische leiders heeft ingezet,
omdat deze die bureaucratie zonden steunen.
Dit was niet het geval en achter de kritiek
zaten de mensjewiki en de sociaal-revolutionai
ren. De sowjet-regeering bestrijdt de bureau
cratie zooveel als in haar vermogen is, maar
de omstandigheden waren niet in haar voordeel
geweest. Er moest een uitgebreid bestuurs
lichaam geschapen worden. Daar het daarvoor
aan in de partij geschoolde arbeiders ontbrak,
moest men wel zijn toevlucht nemen tot met
bestuurszaken vertrouwde ambtenaren uit den
tsarentijd.
Lenin gaf toe, dat het aantal ambtenaren
naar verhouding veel te groot is; in Moskon
alleen waren er 200.000. Men had een deel
hunner willen verplaatsen naar St. Petersbnrg,
maar b(j een nader onderzoek bleek, dat er
slechts 10.000 gemist konden worden. De ge
dachte aan een verdere beperking heeft men
laten varen.
Ondanks deze veelzeggende verklaring,
hield Lenin toch vol, dat men het bureau-
cratisme zou overwinnen. Dat is echter niet
mogelyk door louter afbrekende kritiek men
moet met positieve voorstellen komen.
Aan de zyde der oppositie was men met
Lenin's bijeenzettingen niet tevreden. Men viel
krachtig het bolsjewistische bestuur'aan, waar-
by vooral de gedwongen arbeid en het wille
keurig uitzetten van werklieden, die lid van
de party zyn, door de centrale commissie
werden bestreden.
Lenin nam daarop opnieuw het woord en
keerde zich met kracht tegen die communisten,
die lichtvaardige beschuldigingen uitten tegen
de centrale commissie. Hy verdedigde voorts
de veel gesmade sowjetspecialiteiten, die niet
met het „bnrgerlyk zoodje" verward mogen
worden. Degene, die het sowjetbewind aan
vallen, zyn zy, die zelf by de vervuiling van
hun taak tekort geschoten zyn.
Onder de specialiteiten, wier verdediging
Lenin op zich nam, worden in sowiet-Rusland
de wetenschappelijk gevormde lieden verstaan,
en met name de technici, wiei vakkennis voor
het herstel van het economische leven onont
beerlijk is. Maar ook op alle mogelyk ander
gebied vindt men „speci's". Doordat de com
munisten in het begin van hun heerschappy
een ware uitroeiïngspolitiek jegens het intellect
hebben gevolgd, is het aantal deskundigen,
dat overgebleven is, naar verhouding zeer
gering. Waar zeer veel sowjet-ambtenaren van
alle ontwikkeling gespeend zyn, moet men de
specialiteiten wel in eere houden. Vandaar
dat men hun al zyn zy voor het meeren-
deel geen bolsjewiki allerlei voorrechten
heeft gesehonken, als een fcoed salari», ver
hoogd rantsoen levensmiddelen, couranten, een
persoonlijke vrybrief enz. De linksstaande
bolsjewiki, die het met Lenin's beleid niet eens
zyn, klagen er echter over,'dat wat niet
te verwonderen valt de yver der sowjet-
specialisten niet al te groot is. Zy stellen geen
belang in het werk, dat men hun opgedragen
heeft en trachten de meening ingang te doen
vinden, dat alleen de medewerking van Wes
telijk Europa de sowjet-industrie uit haar ver
val kan opheffen. Vooral dit laatste is den
radicalen bolsjewiki een doorn in het oog.
Het roode leger op reis.
de
Men schrijft van Russische zijde aan
„N. R. Ct.":
De vrouw van een Russisch hoofdofficier,
die reeds twee jaar lang haar man op alle
veldtochten heeft vergezeld, schrijft in een
van haar brieven het volgende, dat een
scherp licht werpt op geest en toestand in
het Russische leger. Zij verhaalt, hoe hun
afdeeling aan het Zuidelijk front bevel kreeg
om naar St. Peteraburg te gaan. Dit bevel zag
eruit als een overplaatsing in het arbeiders-
leger, en werd door de soldaten met vreugde
ontvangen. Zij meenden, dat de oorlog ten
einde was. In werkelijkheid echter was de
dankbaar zijn."
Voor er eenige maatregel genomen werd,
werd het gezelschap plotseling opgeschrikt
door een stem, die zeide:
„Mag ik alstublieft iets zeggen, Sir Bry
son?" Zij wendden zich om en zagen Mary
Cranstou vastberaden niettegenstaande bear
verlegenheid, in de tentopening staan.
Linda rees half op met een uitroep. Bij de
aanraking van Kate's hand ging zij weder
zitten en draaide haar zakdoek tot een prop,
terwijl baar lippen beefden, en haaroogen
telkens van Jack'g naar Mary's gelaat dwaal
den-
Sir Bryson lachte spottend. „Luistervink
gespeeld?" zeide hij.
„Ja, ik heb geluisterd," zeide Mary vast
beraden. „En dat was maar goed ook, want
u zyt allemAal blind."
„Och, is 't waarl" zeide Sir Bryson spot
tend, den kring rond kijkend om te zien of
allen wel lachten om deze goede grap. „Ia
't toch waar?"
Nemand lachte echter. Mary liet zioh door
zijn spottend gelach niet uit het veld slaan.
Zij wees op Garrod. „Hij weet niet wat hij
zegt," zeide zij. „zyn lippen spreken op be
vel van een anderen geest! Het is hypnotis
me! Als ge het niet gelooft, kijk dan maar
eens naar hem!"
De gezichten wendden zich gelijktijdig en
verschrikt naar Garrod. Jean Paul'a verwon
dering was uitnemend voorgewend.
„Zie zijn oogen maar eens en hoor zijn
stem! Zie maar eens hoe hy er heelemaal uit
ziet! ging Mary voort. „Hij hoort zelfs niet
wat ik op 't oogenblik zeg!"
Geen van allen, die naar Garrod keek, die
niet getroffen werd door Garrod's vreemde
apathie. Hij zat daar nog altijd zooals hij was
Vroeger lag de waafde van den mensch In
zyn lichamelijk uithoudingsvermogen. Thans
komt het aan op een krachtig zenuwstelsel
Tallooze menschen ïyden aan gebrek aan
zenuwenergie.
Volgens beroemde zennwspecialisten moet
men deze zwakte op rekening stellen van een
onvoldoende voeding. Het middel tegen zenuw
zwakte is krachtiger zennwvoeding.
Voor die voeding gebruikt men het door
21.000 medici schriftelijk aanbevolen Sanatogen.
Sanatogen is eiwit en phosphor in zoodanigen
vorm, dat zy snel en volkomen in het organisme
worden opgenomen.
De beroemde psychiater prof dr. Eulenburg,
die Sanatogen jarenlang heeft gebruikt, schrijft:
„Onder de vele concurrerende voedingsprepa
raten geef ik aan Sanatogen de voorkeur, omdat
het zonder nitzonderinfc ook op den duur goed
wordt verdragen en snel en zeker tot het herstel
van krachten en algdmeene beterschap bij-
draagt".
Sanatogen is by alle apothekers en drogisten
in verpakkingen vanaf f 1.verkrijgbaar. Men
weigere andere als Nederlandsche blikverpak
king, alléén hierin blijft Sanatogen goed.
bedoeling er van o<m de troepen voorziohtig
voor te Weiden op hun verplaatsing naar
het front tegen Polen.
In een klein dorp, zoo verhaalt de schrijf
ster,legerde een heele divisie. Men kan zich
den toestand voorstellen. De soldaten, die
toch al niet aan overdreven discipline leden,
raakten bulten zich zelf toen zy hoorden,
dat zy voor levensmiddelen moesten zorgen,
daar er in het Noorden niets te krijgen was,
en men ook niet op de rantsoenen voor de
soldaten kon rekenen.
Nu begon dus het „fcikoopen" in het dorp
en zyn omtrek. Dit ging als volgt toe. In
iedere boerenhut drong een afdeeling sol
daten binnen; dan begon onmlddeliyk een
„huiszoeking". Op den eigenaar werd niet
veel acht geslagen. De soldaten vonden
meel, spek, boter en andere eetwaren. Zy
pakten alles ln zakken en wierpen deze op
de gereedstaande wagens. Als betaling lie
ten zy eenig geld op tafel achter, zooveel
als hun gelegen kwam. De „politieke con
troleurs", de commissarissen, zorgden ook
dat zy van de party waren. Zy vergaten
daarbij volkomen hét strenge bevel, dat
slechts met toestemming van den verkooper
mocht worden ingekocht, en dat alle koop
waar volgens den prijs van den dag moest
worden betaald.
Dit lieve leven duurde zoo twee weken.
Onze roode gardisten zitten toch al niet
royaal ln hun plunje, maar de ruilhandel
maakte het nog erger. De soldaten liepen
in gescheurde broeken en blouses rond,
meestal barrevoets, en met de zonderlingste
hoofddeksels. Zelfs dameshoeden zag men
eronder.
Met groote moeite was het ons gelukt, uit
de Intendance eenige kleedingstukken voor
onze soldaten te krijgen.. Ik verdeelde die
in de wagons, daar zy die anders ver-
it, of ln het dorp ingeruild zouden heb
ben. De soldaten waren blij als kinderen.
„Dat Is goed, kameraad", zeiden zij, „andera
hadden wij nu niets meer." Myn commissa
rissen lieten mij. begaan, zy hadden het te
druk met hun eigen zaken, voornamelijk
met het bezorgen van levensmiddelen voor
hun verbiyf in het Noorden.
By iedere afdeeling waren bijzondere wa
gons voor de „meerderen". Daarin was het
beter uit te houden. Men kon zich tenminste
uitstrekken op de banken als men wilde sla
pen. De commissarissen hadden zich goed
van kussens voorzien. Dit ergerde de solda
ten. Zy begonnen te mopperen over deze on
rechtvaardigheid. Men legde hun echter uit,
dat de meerderen onderweg moesten werken,
terwijl zy niets te doen hadden, en zooveel
konden uitrusten als zy maar wilden. Dit
stereotype antwoord mist nooit zijn uitwer
king op de domme menigte. De soldaten
kwamen weer tot kalmte en schikten zich
in hun smerige wagons.
Drie weken duurde de reis. In onzen trein
waren wagens voor de „politieke afdeeling".
Het waren gewone, Russische goederenwa
gens, van buiten met verschillende plakkaten
en de befaamde roode ster beplakt. Aan de
deur wapperde de roode vlag. Nog voor ons
vertrek had de politieke afdeeling besloten
om de propaganda te verscherpen. Men zou
trachten, zooveel soldaten als maar mogelyk
was lid van de communistische party te ma
ken. Ten dien einde hadden, er onderweg op
de stations „meetings" plaats, die dezen keer
eohter niets opleverden, daar de soldaten
veel meer behagen schepten in een andere
bezigheid. Toen wy ongeveer halfweegs wa
ren gekomen, werden onze wagons op ieder
station door het publiek als 'belegerd. Dat
waren geen nieuwsgierigen of bezoekers,
maar speculanten I Er werd vlot gehan
deld. De soldaten kregen buitensporige prij
zen voor hun levensmiddelen. Ik zelf heb
een soldaat gezien, die 800400.000 roebei
by zich had. De officieren en commissaris
sen deden niets anders; alleen handelden zy
op nog grooter schaal. Ik zag b.v. hoe de
president van de rechtbank zaken deed in
In dien tyd wachtte de divisie op wagons tabak en meel. Allen waren tevreden, koo-
om te worden vervoerd. In 86 groepen zou ner* wonwal als verkoonera. Het resultaat
het'vervoer plaat» vinden. Myn afdeeling
was een van de laatste, en ik had dus gele
genheid het tafereel in zyn volle lengte te
aanschouwen.
De regimenten zetten zich in beweging.
Toen ik op het station kwam, stond ïk ont
zet over het uiteriyk der wagons, die daar
stonden. In vredestijd zou men zulke smerige
kasten nog niet voor .veevervoer gohw'kt
hebben. Maar de soldaten van het roooe leger
waren niet verwend, en die het geweest wa
ren, had men het wel afgeleerd.
By het inladen van den „ingekoohten"
voorraad ontstond er een wild tafereeL Op
het station verscheen plotseling een afdee
ling „oontroletroepen", wier taak het is om
de „speculatie" te bestrijden. Toen deze aan
stalten maakten om de handen te slaan aan
den opgestapelden voorraad, ontstond een
geregeld gevecht. De controleurs probeer
den om de wagens met geweld te nemen,
■onze soldaten antwoordden met een salvo.
De officieren, die niet wisten, wat met de
strijdende partyen te beginnen, lieten de wa-
Kns zoo snel mogelijk wegrijden. Resultaat:
>oden, gewonden, en de geredde, naar
het Noorden in veiligheid gebrachte levens
middelen.
Zoo gingen de afdeelingen weg, dag aan
dag.
gaan zitten by zijn binnentreden, en keek
voor zich uit met oogen waaraan alle uitdruk
king vreemd was.
„G a: rodl" zeide Sir Bryaon scherp.
Na de gewone stilte antwoordde Garrod
als een automaat, zonder de oogen te bewe
gen: „Ja Sir Bryson?"
De gouverneur was erg onder den indruk.
„Maarmaar als 't hypnotisme is, wie doet
dat dan?"
Mary keek den man dien zy er van be
schuldigde strak aan. „Vraag dat aan Jean
Paul Asootta, den wonderdokter, den too-
venaar, den medleynmani"
Jean Paul schrok op, en keek haar met een
verachteiyken blik aan. Terwyi hy even de
schouders ophaalde, keek hy van haar naar
Sir Bryson, alsof hij dezen verzocht te wil
len verontschuldigen wat zy zeide. EUj speel
de zyn rol bijna te goed. Mary bleef hem
strak aanzien, en iedereen die scherp genoeg
gekeken had, had onder het glimlachende
maser van den man een zekereonrust kun
nen waarnemen. Sir Bryson wenachte zich
maar al te gaarne te laten bedriegen.
Hy pufte en blies. „Onzin!" riep hy uit,
terwijl hy den kring rondkeek, als om steun
te vinden.
„Stuur Jean Paul weg, zoodat Garrod hem
niet meer zien of hooren kan, dan zuilen we
eens zien of ik geiyk heb of niet," zeide
Mary.
„Ik denk er niet aan dat te'doen," zeide
Sir Bryson geprikkeld. „We weten allen welk
belang jy by de zaak hebt jonge dame. Jy
bent van dengenen die geprofiteerd hebt
van de edelmoedigheid van dezen jeugdigen
sohavultl"
Er kwam plotseling weder leven in Jack.
Hy werd rood, en boog zioh dreigend naar
pers zoowel als verkoopers. Het resultaat
was echter, dat eenige gevallen voor de recht
bank gebracht weiden, die enkele soldaten
wegens speculatie veroordeelden. Tenslotte
kwam zelfs de president zelf voor de recht
bank 1
Na drie weken kwamen wy waar wy we
zen moesten. Als 'n bliksemslag uit helderen
he~mel trof ons toen het bericht, dat wy weer
naar het front moesten. De droom van het
einde van den oorlog was uit. De gedachten
aan hert beloofde bestaan lin het arbeidersle-
ger moesten wy ons uit het 'hoofd zetten en
de zware last van den oorlog verder dragen.
Omtrent de aardbeving in China vinden
wy in buitenlandsche bladen nog opgetee
kend, dat 2000 menschen zijn omgekomen
en dat iPng-Leang en verscheiden andere
steden zyn vernield.
De provincie Kan Soe ligt aan den zoom
van het hongersnoodgebied. In de naburige
provincie Sjensi bevinden 8.000.000 men
schen zich in de diepste ellende en dreigen
van den honger om te komen. Duizenden
en duizenden menschen zyn de laatste
maanden ln de richting van Mongolië uit-
Sir Bi^eon over. „Sir Brysonbegon hy
met schitterende oogen. „Boud op!" riep
Mary op een toon, die Jack onmiddellijk deed
zwygen. ,,'t Kan my niet schelen wat hy van
my denkt. Ik wenech de waarheid aan 't licht
te brengen I"
Slechts Kate Worsley's arm, die om Linda
heengeslagen was, weerhield deze Laatste van
op te springen. Zy beefde over haar geheele
lichaam.
„Als er hier nog recht te krijgen is, kunt
u' niet weigeren wat ik vraag," ging Mary
voort, terwyi zy haar oogen op Sir Bryson
gevestigd hield.
Het bleek dat die kalme oogen ven Mary
zoo noodig vuur konden schieten.
De kleine gouverneur had maar al te gaar
ne willen weigeren. Hy spartelde tegen, en
speelde met zyn horlogeketting, doch ver
meed die lastige oogen. Doch de anderen
in de tent kantten zich allen tegen hem. Zy
hadden Angel-Saksisch bloed in de aderen,
en er was een beroep op de gerechtigheid
gedaan. Sir Bryson kon niet op tegen de zwij
gende tegenkantng van zyn geheele gezel
schap.
„Het is goed, we zullen de klucht dan nog
verder moeten voortzetten," zede hy snibbig.
„Jean Paul wees zoo goed een oogenblik naar
buiten te gaan."
„Ik zal wel meegaan," zeide VassalL
De belde mannen gingen naar buiten.
„Doe hem mi eens een paar vragen," zeide
Mary.
Garrod's oogen volgden Jean Paul onrustig.
Hy stond half op om hem te volgen. Hy had
iets onmenechelijks in zijn uiterlijk. Baldwln
'eweken om te ontkomen aan den nijpen-
en nood in Sjantoeng, Tsjili en Honan te
ontsnappen. In Mongolië is heet het
voedsel voorhanden, maar de vluchtelingen
sterven by den weg, dikwyis door zelfmoord
uit doffe wanhoop.
In een intervleuw met Reuter heeft de Je-
pansche gezant te Londen Hayashi er op
gewezen, dat geen natie ernstiger verlangde
naar vrede en de gelegenheid tot wettig
economische ontwikkeling dan Japan, datt
zyn politiek altyd gericht had op het hand
haven der vriendschappeiyke betrekkingen
met China en de Ver. Staten. Het bond
genootschap met Groot-Brittaimlë was een
bron van voldoening voor de heele Japan-
sche natie. De hoop van Japan was geves
tigd op een vreedzame eoonomlsche en so
ciale evolutie der volken in het verre oosten.
Japan was niet van plan om vooruit te ren
nen in de ontwapen ingswetloop. Zijn vlooit-
programma was slechts een verdedigings
maatregel, die natuurlijk was voor een eilan
denrijk en Japan zou slechts al te gaarne
deelnemen aan Iedere 'bespreking tusschen
de naties over de ontwapeningsquestie.
Uit Tokio wordt gemeld, dat de Japan-
sche vulkaan Adama (op het eiland Nip
pen) in uitbarsting is gekomen. Het is een
der geweldigste uitbarstingen, waarvan de
geschiedenis gewaagt. Boaschen en dorpen
geraakten in brand. Men vreest voor groote
verliezen aan menschenlevens. De uitbar
sting ging gepaard met aardschokken over
een groote uitgestrektheid.
Het eiland Yap geteisterd.
Tokio, 20 Dec. De aardschokken, die op
verschillende plaatsen van de wereld in he
vige mate zyn waargenomen, hebben zich
ook n Japan doen gevoelen. Omstreeks half-
vyf voelde men in Tokio een ongewoon ster
ken aardschok, die 62 seconden duurde. De
schok 'kwam uit noordwesteiyke richting en
had ondanks het ernstig karakter, geen
Ingezonden mededeeilng.
Een minder goede gezondheid komt zelden
zonder oorzaak. Personen, die te veel eten,
zich overwerken, ite veel rooken, te veel alco
hol gebruiken, laat naar bed gaan en geen
lichaamsbeweging in de buitenlucht nemen,
moeiten ln gezondheid achteruit gaan. Hun
leefwyze is te laken.
Slechte gewoonten overladen het bloed met
vergiftig urinezuur, dait zich ophoopt en de
nieren verzwakt. Want de nieren werken als
bloedfiltere; als zy gezond zyn, filtreeren zy
de onzuiverheden uit het bloed, maar zy ver
zwakken t>y overspanning. By zwakke nieren
geschiedt de filtratie onvolkomen en biyft
het schadeiyk urinezuur in het gestel achter.
Dit is de oorzaak van rugpyn, urinekwalen,
duizeligheid, onnatuurlijke loomheid, verlies
aan gewicht, aanleg voor waterzucht ontste
king van de nieren of blaas, rheumatische
pynen en zenuwachtigheid.
Goede gewoonten verschaffen een goede
gezondheid door afvoer van het urinezuur en
verlichting van de taak der nieren. Laat Fos-
ter's Rugpyn Nieren Pillen u hierin bijstaan;
zy versterken zwakke nieren, lenigen de
urmetoanalen en regelen de blaas. Zy slagen
zelfs in gevorderde gevallen van nierwiater-
zuch/t, rheumiatiek, steen en dergelijke urine-
zuur-kwalen. Gébruik van Roeterig Rugpyn
Nieren Pillen, indien noodig, is op zichzelf
een goede gewoonte; gij kunt geen verstan
diger begin maken dan met dit specdale nier-
geneesmiddel.
Te Helder verkrijgbaar by A. ten Klooster,
Keizerstraat 98, 1.76 per doos.
Ferrie legde een hand op zyn schouder om
hem terug te houden. Aller harten klopten
sneller terwyi zy hem gadesloegen en luis
terden.
„Garrod, kunkun Je je herinneren wat
er vanmorgen gebeurd is?" stamelde Sir
Bryson.
„Ik wil weg," mompelde Garrod.
„Frank, ken je me niet?" vroeg Jack.
Geen antwoord.
„Frank, zei je me niet dat jy het geld
weggenomen hebt?" hield Jack aan. Gar
rod's vingers plukten aan zyn neerhangen
den lip, en de starende oogen bleven op de
deur gevestigd.
„Garrod, versta je niet wat ik zeg?" vroeg
Sir Bryson scherp.
„Ik moet weg," mompelde Ganod.
Het was een pijniyke vertooning. De toe
schouwers geraakten er van onder den in
druk, en niemand wenachte er mee verder
te gaan. Baldwin Ferrie ging naar de tent
opening om Vaasall en Jean Paul terug te
roepen.
„Is u overtuigd?" vroeg Mary aan Sir
Bryson.
„Absoluut niet!" zeide deze kwaad. „De
man is niet goed by zyn hoofd. Dat wist
ik reeds eerder. We zijn precies evén ver als
straks!"
Mary's wangen kleurden van verontwaar
diging. „Neen, niet precies even var!" seide
zy snel. „U was bereid te gelooven wat hy
eerst zeide. Ik heb u aangetoond dat hy toen
evenmin als nu verantwoordelijk was voor
wat hy zei. Laat udj op hem paeeen," smeekte
zy. „Misschien kan lk, door voor hem te zor
gen, rijn verstand doen terugkeeren."
