JACK DE ZANGER
VRAUT UWEN 1IB
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS. TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
HET JAAR 1920.
No. 5344
VRIJDAG 31 DECEMBER 1920
48e JAARGANG
FEUILLETON.
(Wordt vervolgd.)
COURANT
Heldere rtEfANTïN/ BU VOORUITBETALING:
Heldersche Ct. per 8 mnd. lvi
Zondag 3 f 1.70.:Buiten1, 'W
Modeblad
°'95los.
Loeee hummen der Courant 4 ct.
„1.80
Het jaar 1920, dat over weinige uren tot
bet verleden pal behooren, i», geschiedkundig
gesproken, niet zeer 'belangrijk. Het i«, in het
algemeen, het jaar van de reactie, en wij be
doelen dit nu niet in den engeren politiek-
•ocialen zin, dat er een algemeen streven is
om vele sociale verbeteringen, die uit den
oorlogstoestand ontstaan zijn, weder te niet
te doen, maar wij bedoelen den terugslag,
de algebeele moeheid,' de uitputting, maat
schappelijk en individueel, die op elk gebied
merkbaar is geworden.
In het huis van den gehangene spreekt men
niet over den strop. De vreeselijke oorlog, die
nu al weer twee jaren achter ons ligt, wordt
schier niet meer genoemdde bladen staan
vol van de „werken des vredes", als daar zijn
de oprichting van den Volkenbond, enz. De
wereld va beu van oorlog, rij is moe, en, om
het populair uit te drukken, buiten adem ge
raakt. Zij moet een tijd rusten om op verhaal
te komen. En evenals met iemand, die een
zware lichamelijke vermoeidheid heeft door
staan en die niet te veel gezeur aan het hoofd
kan hebben over de belangetjes va'n dezen en
genen, zoo is het ook met de maatschappij
van thans. Het geleden leed moet bezinken;
de financiën hersteld worden, energie en
levenslust weder opgewekt. Voor dit alles is
tijd noodig, en dat er weer een betere periode
zal aanbreken, de geschiedenis van vroe
gere oorlogen bewijst het.
In zekeren zin zijn er al teekenen, die wij
zen op vernieuwde energie. Indien wij ons be
palen tot de stad onzer inwoning, valt het
niet te ontkennen, dat deze bezig is zich aan
te gorden voor een strijd, die haar omhoog
zal moeten voeren, haar zal moeten plaatsen
in de rij harer even groote zusteren, waar zij
tot nog toe min of meer als verschoppelinge
■werd behandeld. De Economische Commissie,
reeds tijdens den oorlog opgericht (19 Sept.
1917), heeft haar politiek van pénétration
pacifique voortgezet, en de resultaten ervan
aijn al hier en daar merkbaar. Meer en meer
wordt Huisduinen in tijdschriftartikelen ge
noemd en besproken; en de nog zeer onlangs
opgerichte naamlooze vennootschap „Zeebad
Huisduinen" zal in het komende jaar onge
twijfeld onze badplaats vooruit brengen. Be
halve dat zijn er nog de havenplannen, en pes
simisten mogen bedenken, 'dat Keulen en
Aken niet in één dag gebouwd' zijn, en dat,
voor de uitwerking en doorvoering der plan
nen jaren van geéuldig, hardnekkig werken
noodig zijn. Maar op den duur zal het resul
taat o. i. niet uitblijven.
Ook* op ander gebied is er het afgeloopen
jaar in onze gemeente veel gedaan. De be
staande stoombootverbinding met Amster
dam, bekend onder den naam van „Stoomboot
Zur Mühlen", is eigendom geworden eener
plaatselijke vennootschap, die terecht het
groote belang ervan voor onze plaats inzag.
Dank zij den steun van het gemeentebestuur;
dat zich bereid verklaarde het voor de trans
actie benoodigde kapitaal voor te schieten.
Het was een verblijdend teeken, dat reeds
onmiddellijk een groot deel van het kapitaal
door de ter vergadering aanwezigen gefour
neerd werd, zoodat het niet noodig was dat.
de gemeente hielp.
Ofschoon onze plaats in vele dingen wel
eens bij andere achterstaat, voor een deel
is dit wel aan haar afgelegen ligging te dan
ken is niettemin de bestaande Arbeids-
door
HULBERT FOOTNEK,
voor Nederland bewerkt door
J. KUYLMAN.
41)
Jack liep naar de tentopening zonder dat
iemand 't hem verhinderde. Terwijl hij de flap
opsloeg richtte hij zioh tot degenen die zich
in de tent bevonden. „Jullie hoeft niet te
denken dat ik weg zal loopen," zed 'hij. „Tk
ben niet van plan Iets te doen wat jullie
zoo goed zou te pas komen. Ik zal vechten
voor mijn goeden naam, mijn claims en mijn
meisje, en de heele regeering van Athabaaca
zal me dat niet beletten!
HOOFDSTUK XIL
Jaek doet een ontdekking.
Etenstijd kwam en ging in het Trangmar-
kamp zonder dat iemand er veel belang in
stelde, behalve dan de vier Indiaansche kna
pen, die het er goed van namen, en bij hun
eigen vuur lachten en praatten. liet liet hun
volmaakt onverschillig of er in de groote
tent al dikke woorden werden gesproken en
tranen werden vergotep. Zij benutten den
tijd van overvloed, een overvloed zooais zij
nog nooit beleefd hadden, en zooals er waar
schijnlijk geen ooit zou wa.lerkeeren
Bij liet kookvuur deed Humpy Ju', zijn
best om ds eetlus'van zijn Leid op te wek-
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVERO. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 20 Interc. Telefoon 60
Post-Glrorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 et. p. regel (g&ljard). Ingez. meded. (kolombr. alk redact, tekst) 60 et.
Kleine adv. (gevr., te koop. te huur) v. 1—4 reg. 60 ct., elke regel meer
10 ct. bij voorultb. (adreeBur. w d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv.
extra). Bew.-ex. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. m. 10% papierduurtetoesl.
beurs in Juli in een districtsbeurs omgezet,
waarmede Helder tot centraal punt van een
ded van Hollands Noordpunt is geworden.
Daarentegen werd ons den Keuringsdienst
ontnomen en naar Alkmaar overgebracht.
Onze plaats is ook een der weinige in ons
land, waar de coöperatieve vereenigingen be
sloten tot een fusie, daardoor een krachtig
lichaam vormend, dat prijsregelend zal kun
nen optreden.
De geweldige stijging der plaatselijke be-
lasting gaf den gemeente-ontvanger aanlei
ding aan Burgemeester en Wethouders voor
te stellen bij wijze van proef een z.g. „ophaal
dienst in te voeren. Wekelijks of maandelijks
komt bij hen, die dit verlangen, een ambte
naar der 'belastingen een zeker bedrag innen,
hetwelk in mindering strekt van het aanslag
biljet, en deze instelling schijnt inderdaad
aan een behoefte te voldoen, getuige haar toe
nemend aantal deelnemers. Daar in 1921 de
belasting nog wel meer opgeschroefd zal wor
den, zal het instituut dan nog wel meer aan
zijn bedoeling beantwoorden kunnen.
De in Sept. gehouden winkelweek was voor
de winkeliers eene gelegenheid zich eens in
te spannen en te laten zien, wat zij vermogen
deze onderneming, staande in het teeken van
de thans een feit geworden electrificatie, is
goed geslaagd.
De gemeenteraad verrichtte in 29 verga
deringen gedurende het afgeloopen jaar veel
en nuttig werk. Reeds venmeldden wij den
steun bij de stoombootonderneming, die thans
bekend staat als de E.S.iO.N.A.; de gemeente
raad besloot later voor vijfduizend gulden
deel te nemen in het aandeelenkapitaal dezer
vennootschap. Een nieuwe salarisregeling
voor het personeel werd ontworpen, zij het
dan niet dan na lange en vaak. heftige dis
cussies. Het beginsel van terugwerkende
kracht vanaf 1 Oct. 1919 werd door Ged.
Staten niet aanvaard. De begraafplaats zal
worden uitgebreid en de toegang gemoderni
seerd, waardoor zij meer in overeenstemming
zal komen met de eischen voor een plaats van
dezen omvang. De kwestie van de opheffing
van den keuringsdienst, en van de rente-ga
rantie voor de vennootschap „Zeebad Huis
duinen" bespraken wij reeds.
Verschillende jubilea werden in het afge
loopen jaar 'herdacht. Als de persoonlijke noe
men wij zilveren jubilea van den heer S. Rij-
kes, directeur der gasfabriek als gastechnicus
(15 Maart), H. van der Lee, boekhouder der
Nuts-Spaarbank (30 Maart), A. J. Leewens
als muziekdirecteur (25 Sept.), C. W. Gra-
tama, commissaris van politie, als politie
ambtenaar (4 Nov.).
De Normaalschool herdacht 22 Mei in eene
officieele receptie ten stadhuize eveneens
haar 25-jarig bestaan; het Stedelijk Muziek
corps bestond 14 Aug. 30 jaar, en vierde dit
onder vele blijken van belangstelling. En het
bekende Casino-gebouw had in Aug. zelfs de
4 kruisjes al behaald met den ouden heer
Polak als directeur-oprichter.
Vermeldenswaard is voorts de opening van
de nieuwe M.U.L.O.-School met den Bijbel,
welke, onder groote belangstelling, plaats had
den 1 iden Mei.
'Overleden zijn in 1920:
7 Jan.: G. de Ven, wethouder van onder
wijs;
28 Febr.: B. H. Polak, (Dansinstituut,
Dijkstraat)
27 Maart: J. Spruit, lid van den gemeente
raad;
28 Juni: W. Mets Tz. te Oudeschild, Texel;
28 Sept.: M. Wijt, oud-kapitein ter zee;
12 Nov.: P. de Boer, brigadier v. politie.
In den gemeenteraad kwamen door over
lijden en 'bedanken verschillende wijzigingen.
ken... en niet geheel zonder succes, want
wat er voorgevallen was, kon het stroomen
van het warme bloed door Jack's aderen
niet beletten. Als men vijf en twintig jaar
oud is, stelt de maag zjjn eischen, al kwam
de hemel ook naar beneden. Gabriël doet
het beste niet op zijn bazuin te blazen voor
dat de jongeren hun maal geëindigd hebben.
Jack at zwijgend en in somber gepeins ver
zonken. Hét was tegen zijn aard, zooveel te
moeten overwinnen zonder toch iets te kun
nen uitrichten.
Na het eten moesten de boomen langs het
pad lijden onder zijn toorn. Nadat hij zich
door hakken een weinig verlichting had ver
schaft, ging hij zitten om een uitweg te zoe
ken. Daar hij beter boomen kon hakken dan
problemen oplossen, ging hem dit niet bij
zonder goed af. Hij was er zich van bewust
dat men gemakkelijk het gouvernement van
Athabasca kan tarten, doch dat het heel iets
anders is een kwetsbare plek te vinden waar
men het kan wonden.
Hij zat, met zijn kin op de handen ge
steund, dit te overdenken, toen Kate Wors-
ley hem van achteren naderde, en hem bij
den naam noemde. Hij sprong op, en keek
haar niet al te vriendelijk aan. Linda stond
een eindje verder te wachten. „Goeie hemel!"
dacht hij, moet ik nu nog weer een scène
doormaken?"
Mevrouw Worsley was altijd eenvoudig
in haar optreden en ging steeds recht op haar
doe af. Jack," zeide zij dadelijk, „Linda
heeft mij alles verteld wat er tusschen jullie
is voorgevallen, en ik laak je niet meer zoo
erg als ik eerst deed."
„Dank u wel," zeide Jack, terwijl hij zijn
hoofd afwendde, en met brommende stem
sprak, zooala hij altijd deed als hij geroerd
In de plaats van den heer G. de Ven werd de
heer D. C. A. de Zwart benoemd tot wethou
der van onderwijs. De wacature-Spruit werd
vervuld door den heer W. H. Tielrooij. 13
Augustus bedankte de heer W. Biersteker als
lid van den Raad en werd opgevolgd door
Mevrouw Van der HulstHeeroma.
Van een oplevende energie getuigen ook
vele artikelen, in den loop van 1920 in ons
blad verschenen, waarin zaken van algemee-
nen aard 'besproken werden. Vaak was een
interessante polemiek er 'het gevolg van.
Nu moge het waar zij.i, dat, in het alge
meen gesproken, het jaar 1921 zich op veler
lei gebied zeer ongunstig laat aanzien, de
gevolgen van den grooten oorlog zullen ineer
en 'meer reactie na zich sleepen, het is
evenzeer waar, dat een gemeente als de onze,
wil zij slagen in haar poging om wat uit het
moeras der onbeduidendheid te komen, de
oogen open, het hoofd koel, en de gedachten
helder houden moet. Er is thans de noodige
energie gewekt, die prikkelt tot daden; maar
om tot een daad te komen, is meer noodig
dan energie alléén. Daarvoor is geld noodig,
en morecle »teun, invloed van buiten, mede
werking, sympathie en optimisme. Of al deze
factoren wel genoegzaam aanwezig zijn? Het
ware al.te gemakkelijk om maar „ja" te zeg
gen, tnaar wij weten wel beter; wij weten,
dat nog een lange en taaie strijd gestreden zal
moeten worden, een stelselmatige actie, die
zal moeten worden doorgezet met volharding
en geduld. De drooglegging van de Zuiderzee
'biedt in dit opzicht ook aan Helder perspec
tief.
Laat ons hopen, dat, wit 1921 ook voor
onaangenaams moge brengen, althans voor
Helder een nieuw tijdperk van bloëi aange
broken is, een tijdperk, waarin het zich
allengs de plaats veroveren zal, die het krach
tens zijne grootte en beteekenis naar recht en
billijkheid toekomt!
BUITENLAND.
DE VOLKENBOND.
0
Japan en de regeling der mandaten.
Men schrijft aan de N. Rott. Crt.:
Op een der laatete bijeenkomsten yan de
oonferentie te Genève werd onder meer het
mandatenvraagstuk geregeld. Volgens de ge
nomen beslissing krijgt Nleuw-Zeeland Sar
moa; Australië Duitsch-Nieuw-Guinea en
eenige Duitsche eilanden in de Zuidzee ten
zuiden van den evenaar. De Unie van Zuid-
Afrika krijgt Duitsch Zuid-West Afrika, en
Japan de vroegere Duitsche eilanden ten
Noorden van den evenjaar. Dit alles onder
voorwaarden, die vrijwel gelijk staan met
eene werkelijke inlijving.
Aanvankelijk had de Japansche delearafe
in haar geheel verzet geboden tegen .uan-
datenvraagstuk en zulks met het oog op de
voor Japan ongunstige regelingen, die Au
stralië en Nieuw-Zeeland, in afwachting van
een definitieve toewijzing der mandaten, al
vast begonnen waren in de hun toegedachte
gebieden in te voeren. Ten slotte gaf Japan
zijn verzet op, maar verklaarde, volledig
voorbehoud te maken wat betreft de gelijk
heid der rassen en de behartiging der belan
gen van de Japansche onderdanen in de be
trokken gebieden.
Tot beter begrip van dit door Japan ge
maakte voorbehoud verdient het aanbeveling
kennis te nemen van eene beschouwing in
een der laatste nummers van de Aston Re-
view gewijd aan de wijze waarop Australië
in het gemandateerd gebied tegen Japan
meent te moeten optreden. Het blad vestigt
er de aandacht op, dat Australië wel al het
was. „Ik stel prijs op uw goeden dunk, me
vrouw Worsley. Ik denk niet over u als over
de anderen."
„Ik neem je in vertrouwen," ging zij voort
„Ik verkeer in een moeilijke positie. Linda
trekt zich wat er gebeurd is, erg aan. Zij
vroeg mij haar te willen toestaan je een
oogenblik te spreken, en ze hield zoo aan,
dat ik bang was door te weigerenenfin,
ik heb haar op mijn eigen verantwoordelijk
heid meegebracht Je belooft me dat je niets
tegen haar zult zeggen, dat mij er spijt van
zou doen hebben dat ik haar hierheen ge
bracht heb, nietwaar?
„Daar behoeft u niet bang voor te zijn,"
zeide Jack. „En Sir Bryson evenmin. Ik kan
niet precies zeggen zooals ik wel zou willen,
maar ik zal mij niet met haar bemoeien
vóór ik openlijk met haar voor den dag khn
komen."
,Jk wist dat je er zóó over zoudt denken,"
zeide zij kalm. „Natuurlijk is 't nutteloos dit
aan Sir Bryson te vertellen bij zijn stemming
op 't oogenblik."
„Hij heeft het land aan mij," zeide Jack,
het voorhoofd fronsend. „Menschen als hij
doen dat altijd. Hij wil me geen gelegenheid
geven me te verdedigen, en dan zeg ik din
gen die de zaak nog erger maken." Hij wreef
zijn gefronst voorhoofd met zijn knokkel.
,,'t Is een ellendige boel, hè?" zeide hij piet
een meelijwekkenden blik.
Haar oogen werden zachter. Zijn kracht
zoowel als zijn zwakte spraken tot haar als
vrouw. Zij stak impulsief de hand uit. „Jon-
Ïen die je bent!" zeide zij. „'t Ia geen won-
er!"
Jack vroeg zioh af wat geen wonder was,
vatte haar hand, en drukte deze tot zij er een
pijnlijk gezicht van trok.
mogelijke schijnt te doen om de Japansche
belangen te schaden. In de eerste plaats was
het Australië's voornaamste vertegenwoor
diger te Versailles, die zich het sterkst ver
zette tegen de door Japan voorgestelde in
voering van het beginsel der rassengelijk-
heid in het Volkenbondsverdrag. Een nieuwe
uiting van rassenhaat van "de zijde van het
gein eenebest is gelegen in de wijze, waarop
tegen de Japansche scheepvaart wordt opge
treden. In het vroegere Duitsch Nieuw-Gui-
nea wordt, sinds het onder Australisch man
daat gesteld is, aan Japansche schepen een
voudig geen vergunning meer gegeven om
te lossen.
Onlangs werd aan de „Madras Maroe" van
de „Osaka Mercantile Steamship Oompany"
geweigerd de haven van Revaul binnen te
varen, terwijl niet lang daarna het s.a
„Nangking Maroe" van dezelfde maatschap
pij eveneens een onaangename bejegening
ondervond. Dit schip was op het punt een
lading copra in te nemen, toen het zonder
formaliteiten van de havenautoriteiten op
dracht kreeg om van die lading af te zien.
Het Japansche gouvernement bemoeide zich
er mede en maakte tegenwerping tegen de
behandeling. Japan stelde in het licht, dat ten
tijde van hej Duitsche beheer geen beper
kende bepalingen ten aanzien van de Ja
pansche scheegjjart bestonden. Japan, een
der geallieerde rijken, sou er dus door toe
doen van een bondgenoot op achter uit gaan,
ln stede van er bij te winnen. Daarentegen
waren ln de Zuidzee eilanden, die aan Japan
waren toegewezen, geen beperkingen ten
aanzienvan Australië getroffen. Maar de
Australische autoriteiten .weigerden, de be
zwaren Vi.n Japan te erkennen, zeggende
dat zij reeds eerder besloten hadden uitslui
tend schepen onder Britsche vlag tot de hier
bedoelde eilanden toe te laten. Wat nu de
aan Japan toegewezen eilanden betreft,
Australlë's handelsrechten op deze eilanden
vloeden voort uit het vroeger ter zake ge
sloten Anglo-Duitsch verdrag, zeiden de Au
stralische autoriteiten.
In tegenspraak met deze redeneering 1b
intusschen het feit dat twee Amerikaansche
stoomschepen, de „City of Portland" en de
„C. P. Bryants," wel vergunning kregen om
in dezelfde haven te laden en te lossen, na
dat zulks aan de Japansche schepen gewei
gerd was. Hieruit blijkt dus, dat de geno
men maatregel uitsluitend gericht is tegen
Japansche bodems.
Artikel 22 van het Volkenbondsverdrag
voorziet in de gelijke behartglng der belan-
n van alle aangesloten leden van den Vol-
enbond. Daar Japan tot den Bond is toe
getreden heeft dit rijk er aanspraak op, dat
genoemd artikel ook ten aanzien van Japan
met loyaliteit wordt toegepast. Het is dan
ook niet te verwonderen, dat Japan met het
oog op Australië's optreden, aanvankelijk
bezwaren tegen de mandaten quaeetie heeft
ingebracht en zich ten slotte slechts onder
het in hoofde bedoelde voorbehoud bij de
ontworpen regeling heeft neergelegd. Het is
duidelijk dat, indien Australië des ondanks
voortgaat met zijn beperkingen tegenover de
Japansche scheepvaart, de getroffen rege
ling, instede van een oplossing, een bron van
moeilijkheden voor de toekomst zal blijken
te zijn. Ook hieruit valt dus af te leiden,
hoe moeilijk het zal wezen, om de Volken
bondsbeginselen toe te passen.
Duitschland en de Entente.
Den 8sten Juli deelde Lloyd George uit
naam van de geallieerden den Dultschers te
Spa mede, dat zij tot October een leger van
150.000 man mochten behouden, maar dat dit
getal vóór 1 Januari 1921 tot 100.000 man
verminderd moest zijn. Hieraan heeft
Duitschland voldaan. Dezer dagen is gemeld,
dat er nu nog maar 100.000 man onder de
wapenen stonden. Te Spa werd verder de
afdanking van de Duitsche veiligheidspolitie
gedicteerd. Zij heeft sedert dien hare kanon
nen uitgeleverd, de wapening sterk vermin
derd twee man dragen nu samen een ge-
„Als ik u helpen kan, dan kom je maar
bij mij," zeide zij.
„Dank u," zeide hij, „maar ik vermoed
dat niemand dat kan."
„Praat nu maar met Linda," zeide zij.
„Wees wat vriendelijk tegen haar."
Jack fronste de wenkbrauwen. „Ik had
haar gezegd niets te vertellen," begon hij.
,Jk weet 't, ik weet 't," zeide zij vleiend.
,31 aar jij bent sterk; heb medelijden met
haar zwakheid. Neem haar vrouwenzenuwen
en emoties in aanmerking. Het was voor ons
allemaal een vreeselijke scène, maar Voor
haar nog 't ergste. Zij stelde zioh zeer zeker
dwaas aan, maar er stak toch ook weer een
zekere moed in dat zij haar recht op je liet
gelden waar iedereen bij was. Dat moet je
niek vergeten!"
„Als ze uw gezond verstand maar had,"
zeide Jack.
Kate glimlachte en wendde zich af. „Wat
kun je anders verwachten!" zeide zij over
haar schouder. „Ik ben acht en dertig, en ik
ben nooit knap geweest. Linda!" riep zij.
„Denk er om, je hebt maar drie minuten."
Na dit gezegd te hebben, ging zij heen.
Linda kwam aanhollen, en wierp zich wee-
nend in Jack's armen, onder 't uiten van
allerlei nauwelijks samenhangende woorden.
„O, Jack! Ik móést je zienl Ik was zoo vree-
selijk bang, als ik aan je woede dacht! Die
vrouw maakt me ook zoo woedend! Dan kan
ik niet geregeld meer denken! Waarom had
je haar ook een claim te geven? Als je mij
alleen maar een beetje meer wou liefhebben,
zou ik niet zoo jaloursch op haar zijn. Ik wou
je heelemaal niet kwetsen! Je weet wel dat
ik dat nooit zou doenl Wees nu ndet boos
op me. Ik heb me toch in hun oogen al voor
goed geblameerd, en als Jij me nu ook nog
Ingezonden mededeellng.
DROS' ADVOCAAT
weer, dat zij zeker om beurten zullen moeten
afschieten hare militaire organisatie af
gelegd enz. Alleen draagt de veiligheidspo
litie nog de uniform, die haar den bijnaam
van groene politie verschafte. Beloofd is
dat zij binnenkort ook een ander pakje
krijgt. In de dagen van Spa waarschuwde al
een oorrespondent van de „Times", die
Duitschland ibereisd had, dat die groene po
litie niets dan een gecamoufleerd leger van
100.000 man was. Nu weer waarschuwt een
medewerker van hetzelfde blad in een arti
kel, dat een dergelijke camouflage beproefd
wordt met tal van gewapende formaties, die
in Duitschland nog onder de namen van Or-
fasch, Orgesch, Einwoherwehr enz. overge-
leven zijn, en het verschijnen van dit nieu
we „Times"-artikel valt samen met den eisch
van de Entente, om ook deze schutterijen af
te schaffen. Vandaar een nieuwe wisseling
van nota's. Op 0 en 22 Deoetnber heen
Duitschland weigerende nota's gezonden, op
27 dezer heeft de gezantenoonferentie te Pa
rijs zich met de zaak bezig gehouden, maar
haar, van wege hare belangrijkheid, naar
hare regeeringen verwezen. Het laatste
nieuws in de kwestie is, dat Slmons, de Duit
sche minister van buitenlandsdhe zaken, en
het hoofd van de Duitsche delegatie op de
gezantenconferentie gisteren tot tweemaal
toe een bezoek bij de gezanten van Frank
rijk, Engeland en Italië te Berlijn hebben
gebracht, om mede te deelen, dat Duitschland
in zijn weigering volhardt, om de schutte
rijen van allerlei gading te ontbinden en dat,
indien de Entente hiermee niet accoord ging,
het ook de verzoeningsgezinde plannen zou
laten varen, die Bergmann te Brussel ten
aanzien van de schadevergoeding geopperd
had. Met deze weinig verkwikkelijke vooruit
zichten voor een verbetering in de verstand
houding tusschen Duitschland en de Enten
te loopt het jaar ten einde, dat door de on-
Ingezonden mededeellng.
DRIE BELANGRIJKE VRAGEN.
Worden nier-waareohuwingen begrepen?
Beseft men het gevaar? Zou het niet ver
standig zijn om een bewezen weerstands-
methode aan te nemen?
Rugpijn, duizeligheid, prikkelbaarheid, sla
peloosheid, urinekwalen, zenuwoverspanning,
loome dagen en slapelooze nachten, stijve en
gezwollen gewrichten en pijnlijke spieren
dat zijn de waarschuwingen. En gevaar volgt
spoedig, want verwaarloozing doet ernstiger
verschijnselen ontstaan als rheumatiek, vor
ming van steen, spit, ischias, graveel, nier
en blaasontsteking, waterzucht en urine
zuur-vergiftiging.
De weestand hangt af van de volkomen
filtratie van het bloed door de werkzaam
heid der nieren. Alles zou goed gaan, indien
de regels van de natuur: gezond verstand,
eenvoudig voedsel en geregelde gewoonten,
werden toegepast Maar ronduit gezegd,
krijgt de natuur geen voldoende kans. De
nieren worden vaak tot de grens van uitput
ting overspannen, en dan pas denkt men na.
Draal niet in twijfel. Vermijd de gevolgen
van verwaarloozing. Behoed de nieren met
Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Zij verster
ken de nieren, lenigen de blaas, en hun wer
king doet de verschijnselen, door verzwak
king van deze organen veroorzaakt, ver
dwijnen.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen (let er op.
dat de handteekening van James Foeter op
de doos voorkomt), rijn te Helder verkrijg
baar bij A. ten Klooster, Keizerstraat 08,
1.76 per doos.
afvalt, wat moet ik dan beginnen?"
Wat kon hij anders doen dan het berouw-
rouwvolle wezentje troosten? Zijn armen om
sloten haar. „Wie zegt je dat ik van plan
ben je af te vallen?" zeide hij brommend.
„Ik verdiende niet beter omdat ik je onge
hoorzaam geweest ben," ging z(j voort. „Ik
stelde me erg dwaas aan! Het spijt me! Zeg
dat je me vergeeft, Jack. Ik zal me beteren!"
„Ik kan je dat zoo dadelijk maar niet ver
geven," zeide hij met zijn onhandige eerlijk
heid, „maar ik ben niet van plan iets onaan
gedaan te maken. Maak je nou maar niet zoo
overstuur. Alles komt wel in orde."
„Maar houd dan tenminste een beetje van
me,"smeekte zij, terwijl zij haar betraande
gezichtje naar hem ophief.
Hij duwde haar niet onvriendelijk van
„We mogen nu niet," zeide hij.
„Waarom niet?" vroeg zij, terwijl zij zijn
arm vastgreep.
„Dat heb ik mevrouw Worsley beloofd."
„Wat heb je haar dan beloofd."
„O, dat weet je wel," zeide hij, weinig op
zijn gemak. >yZie je dan niet, dat als er...
enfin, als er eenige intimiteit tusschen ons
is, dat ze mij dan voor een schurk rullen
aanzien?"
„Nee, dat zie ik er niet in," zeide zij. „Niet
als ik je er toe overhaal."
Het begon Jack langzamerhand duidelijk
te worden dat vader en dochter een onaan
gename trek gemeen hadden, namelijk, iets
niet in te zien wat ze niet wilden inzlio.
„In ieder geval zou ik de schuld tóch krij
gen," zeide hij.