JACK DE ZANGER VRAUT UWEN 1IB NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS. TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Eerste Blad. HET JAAR 1920. No. 5344 VRIJDAG 31 DECEMBER 1920 48e JAARGANG FEUILLETON. (Wordt vervolgd.) COURANT Heldere rtEfANTïN/ BU VOORUITBETALING: Heldersche Ct. per 8 mnd. lvi Zondag 3 f 1.70.:Buiten1, 'W Modeblad °'95los. Loeee hummen der Courant 4 ct. „1.80 Het jaar 1920, dat over weinige uren tot bet verleden pal behooren, i», geschiedkundig gesproken, niet zeer 'belangrijk. Het i«, in het algemeen, het jaar van de reactie, en wij be doelen dit nu niet in den engeren politiek- •ocialen zin, dat er een algemeen streven is om vele sociale verbeteringen, die uit den oorlogstoestand ontstaan zijn, weder te niet te doen, maar wij bedoelen den terugslag, de algebeele moeheid,' de uitputting, maat schappelijk en individueel, die op elk gebied merkbaar is geworden. In het huis van den gehangene spreekt men niet over den strop. De vreeselijke oorlog, die nu al weer twee jaren achter ons ligt, wordt schier niet meer genoemdde bladen staan vol van de „werken des vredes", als daar zijn de oprichting van den Volkenbond, enz. De wereld va beu van oorlog, rij is moe, en, om het populair uit te drukken, buiten adem ge raakt. Zij moet een tijd rusten om op verhaal te komen. En evenals met iemand, die een zware lichamelijke vermoeidheid heeft door staan en die niet te veel gezeur aan het hoofd kan hebben over de belangetjes va'n dezen en genen, zoo is het ook met de maatschappij van thans. Het geleden leed moet bezinken; de financiën hersteld worden, energie en levenslust weder opgewekt. Voor dit alles is tijd noodig, en dat er weer een betere periode zal aanbreken, de geschiedenis van vroe gere oorlogen bewijst het. In zekeren zin zijn er al teekenen, die wij zen op vernieuwde energie. Indien wij ons be palen tot de stad onzer inwoning, valt het niet te ontkennen, dat deze bezig is zich aan te gorden voor een strijd, die haar omhoog zal moeten voeren, haar zal moeten plaatsen in de rij harer even groote zusteren, waar zij tot nog toe min of meer als verschoppelinge ■werd behandeld. De Economische Commissie, reeds tijdens den oorlog opgericht (19 Sept. 1917), heeft haar politiek van pénétration pacifique voortgezet, en de resultaten ervan aijn al hier en daar merkbaar. Meer en meer wordt Huisduinen in tijdschriftartikelen ge noemd en besproken; en de nog zeer onlangs opgerichte naamlooze vennootschap „Zeebad Huisduinen" zal in het komende jaar onge twijfeld onze badplaats vooruit brengen. Be halve dat zijn er nog de havenplannen, en pes simisten mogen bedenken, 'dat Keulen en Aken niet in één dag gebouwd' zijn, en dat, voor de uitwerking en doorvoering der plan nen jaren van geéuldig, hardnekkig werken noodig zijn. Maar op den duur zal het resul taat o. i. niet uitblijven. Ook* op ander gebied is er het afgeloopen jaar in onze gemeente veel gedaan. De be staande stoombootverbinding met Amster dam, bekend onder den naam van „Stoomboot Zur Mühlen", is eigendom geworden eener plaatselijke vennootschap, die terecht het groote belang ervan voor onze plaats inzag. Dank zij den steun van het gemeentebestuur; dat zich bereid verklaarde het voor de trans actie benoodigde kapitaal voor te schieten. Het was een verblijdend teeken, dat reeds onmiddellijk een groot deel van het kapitaal door de ter vergadering aanwezigen gefour neerd werd, zoodat het niet noodig was dat. de gemeente hielp. Ofschoon onze plaats in vele dingen wel eens bij andere achterstaat, voor een deel is dit wel aan haar afgelegen ligging te dan ken is niettemin de bestaande Arbeids- door HULBERT FOOTNEK, voor Nederland bewerkt door J. KUYLMAN. 41) Jack liep naar de tentopening zonder dat iemand 't hem verhinderde. Terwijl hij de flap opsloeg richtte hij zioh tot degenen die zich in de tent bevonden. „Jullie hoeft niet te denken dat ik weg zal loopen," zed 'hij. „Tk ben niet van plan Iets te doen wat jullie zoo goed zou te pas komen. Ik zal vechten voor mijn goeden naam, mijn claims en mijn meisje, en de heele regeering van Athabaaca zal me dat niet beletten! HOOFDSTUK XIL Jaek doet een ontdekking. Etenstijd kwam en ging in het Trangmar- kamp zonder dat iemand er veel belang in stelde, behalve dan de vier Indiaansche kna pen, die het er goed van namen, en bij hun eigen vuur lachten en praatten. liet liet hun volmaakt onverschillig of er in de groote tent al dikke woorden werden gesproken en tranen werden vergotep. Zij benutten den tijd van overvloed, een overvloed zooais zij nog nooit beleefd hadden, en zooals er waar schijnlijk geen ooit zou wa.lerkeeren Bij liet kookvuur deed Humpy Ju', zijn best om ds eetlus'van zijn Leid op te wek- Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVERO. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 20 Interc. Telefoon 60 Post-Glrorekening No. 16066. ADVERTENTIEN: 20 et. p. regel (g&ljard). Ingez. meded. (kolombr. alk redact, tekst) 60 et. Kleine adv. (gevr., te koop. te huur) v. 1—4 reg. 60 ct., elke regel meer 10 ct. bij voorultb. (adreeBur. w d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bew.-ex. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. m. 10% papierduurtetoesl. beurs in Juli in een districtsbeurs omgezet, waarmede Helder tot centraal punt van een ded van Hollands Noordpunt is geworden. Daarentegen werd ons den Keuringsdienst ontnomen en naar Alkmaar overgebracht. Onze plaats is ook een der weinige in ons land, waar de coöperatieve vereenigingen be sloten tot een fusie, daardoor een krachtig lichaam vormend, dat prijsregelend zal kun nen optreden. De geweldige stijging der plaatselijke be- lasting gaf den gemeente-ontvanger aanlei ding aan Burgemeester en Wethouders voor te stellen bij wijze van proef een z.g. „ophaal dienst in te voeren. Wekelijks of maandelijks komt bij hen, die dit verlangen, een ambte naar der 'belastingen een zeker bedrag innen, hetwelk in mindering strekt van het aanslag biljet, en deze instelling schijnt inderdaad aan een behoefte te voldoen, getuige haar toe nemend aantal deelnemers. Daar in 1921 de belasting nog wel meer opgeschroefd zal wor den, zal het instituut dan nog wel meer aan zijn bedoeling beantwoorden kunnen. De in Sept. gehouden winkelweek was voor de winkeliers eene gelegenheid zich eens in te spannen en te laten zien, wat zij vermogen deze onderneming, staande in het teeken van de thans een feit geworden electrificatie, is goed geslaagd. De gemeenteraad verrichtte in 29 verga deringen gedurende het afgeloopen jaar veel en nuttig werk. Reeds venmeldden wij den steun bij de stoombootonderneming, die thans bekend staat als de E.S.iO.N.A.; de gemeente raad besloot later voor vijfduizend gulden deel te nemen in het aandeelenkapitaal dezer vennootschap. Een nieuwe salarisregeling voor het personeel werd ontworpen, zij het dan niet dan na lange en vaak. heftige dis cussies. Het beginsel van terugwerkende kracht vanaf 1 Oct. 1919 werd door Ged. Staten niet aanvaard. De begraafplaats zal worden uitgebreid en de toegang gemoderni seerd, waardoor zij meer in overeenstemming zal komen met de eischen voor een plaats van dezen omvang. De kwestie van de opheffing van den keuringsdienst, en van de rente-ga rantie voor de vennootschap „Zeebad Huis duinen" bespraken wij reeds. Verschillende jubilea werden in het afge loopen jaar 'herdacht. Als de persoonlijke noe men wij zilveren jubilea van den heer S. Rij- kes, directeur der gasfabriek als gastechnicus (15 Maart), H. van der Lee, boekhouder der Nuts-Spaarbank (30 Maart), A. J. Leewens als muziekdirecteur (25 Sept.), C. W. Gra- tama, commissaris van politie, als politie ambtenaar (4 Nov.). De Normaalschool herdacht 22 Mei in eene officieele receptie ten stadhuize eveneens haar 25-jarig bestaan; het Stedelijk Muziek corps bestond 14 Aug. 30 jaar, en vierde dit onder vele blijken van belangstelling. En het bekende Casino-gebouw had in Aug. zelfs de 4 kruisjes al behaald met den ouden heer Polak als directeur-oprichter. Vermeldenswaard is voorts de opening van de nieuwe M.U.L.O.-School met den Bijbel, welke, onder groote belangstelling, plaats had den 1 iden Mei. 'Overleden zijn in 1920: 7 Jan.: G. de Ven, wethouder van onder wijs; 28 Febr.: B. H. Polak, (Dansinstituut, Dijkstraat) 27 Maart: J. Spruit, lid van den gemeente raad; 28 Juni: W. Mets Tz. te Oudeschild, Texel; 28 Sept.: M. Wijt, oud-kapitein ter zee; 12 Nov.: P. de Boer, brigadier v. politie. In den gemeenteraad kwamen door over lijden en 'bedanken verschillende wijzigingen. ken... en niet geheel zonder succes, want wat er voorgevallen was, kon het stroomen van het warme bloed door Jack's aderen niet beletten. Als men vijf en twintig jaar oud is, stelt de maag zjjn eischen, al kwam de hemel ook naar beneden. Gabriël doet het beste niet op zijn bazuin te blazen voor dat de jongeren hun maal geëindigd hebben. Jack at zwijgend en in somber gepeins ver zonken. Hét was tegen zijn aard, zooveel te moeten overwinnen zonder toch iets te kun nen uitrichten. Na het eten moesten de boomen langs het pad lijden onder zijn toorn. Nadat hij zich door hakken een weinig verlichting had ver schaft, ging hij zitten om een uitweg te zoe ken. Daar hij beter boomen kon hakken dan problemen oplossen, ging hem dit niet bij zonder goed af. Hij was er zich van bewust dat men gemakkelijk het gouvernement van Athabasca kan tarten, doch dat het heel iets anders is een kwetsbare plek te vinden waar men het kan wonden. Hij zat, met zijn kin op de handen ge steund, dit te overdenken, toen Kate Wors- ley hem van achteren naderde, en hem bij den naam noemde. Hij sprong op, en keek haar niet al te vriendelijk aan. Linda stond een eindje verder te wachten. „Goeie hemel!" dacht hij, moet ik nu nog weer een scène doormaken?" Mevrouw Worsley was altijd eenvoudig in haar optreden en ging steeds recht op haar doe af. Jack," zeide zij dadelijk, „Linda heeft mij alles verteld wat er tusschen jullie is voorgevallen, en ik laak je niet meer zoo erg als ik eerst deed." „Dank u wel," zeide Jack, terwijl hij zijn hoofd afwendde, en met brommende stem sprak, zooala hij altijd deed als hij geroerd In de plaats van den heer G. de Ven werd de heer D. C. A. de Zwart benoemd tot wethou der van onderwijs. De wacature-Spruit werd vervuld door den heer W. H. Tielrooij. 13 Augustus bedankte de heer W. Biersteker als lid van den Raad en werd opgevolgd door Mevrouw Van der HulstHeeroma. Van een oplevende energie getuigen ook vele artikelen, in den loop van 1920 in ons blad verschenen, waarin zaken van algemee- nen aard 'besproken werden. Vaak was een interessante polemiek er 'het gevolg van. Nu moge het waar zij.i, dat, in het alge meen gesproken, het jaar 1921 zich op veler lei gebied zeer ongunstig laat aanzien, de gevolgen van den grooten oorlog zullen ineer en 'meer reactie na zich sleepen, het is evenzeer waar, dat een gemeente als de onze, wil zij slagen in haar poging om wat uit het moeras der onbeduidendheid te komen, de oogen open, het hoofd koel, en de gedachten helder houden moet. Er is thans de noodige energie gewekt, die prikkelt tot daden; maar om tot een daad te komen, is meer noodig dan energie alléén. Daarvoor is geld noodig, en morecle »teun, invloed van buiten, mede werking, sympathie en optimisme. Of al deze factoren wel genoegzaam aanwezig zijn? Het ware al.te gemakkelijk om maar „ja" te zeg gen, tnaar wij weten wel beter; wij weten, dat nog een lange en taaie strijd gestreden zal moeten worden, een stelselmatige actie, die zal moeten worden doorgezet met volharding en geduld. De drooglegging van de Zuiderzee 'biedt in dit opzicht ook aan Helder perspec tief. Laat ons hopen, dat, wit 1921 ook voor onaangenaams moge brengen, althans voor Helder een nieuw tijdperk van bloëi aange broken is, een tijdperk, waarin het zich allengs de plaats veroveren zal, die het krach tens zijne grootte en beteekenis naar recht en billijkheid toekomt! BUITENLAND. DE VOLKENBOND. 0 Japan en de regeling der mandaten. Men schrijft aan de N. Rott. Crt.: Op een der laatete bijeenkomsten yan de oonferentie te Genève werd onder meer het mandatenvraagstuk geregeld. Volgens de ge nomen beslissing krijgt Nleuw-Zeeland Sar moa; Australië Duitsch-Nieuw-Guinea en eenige Duitsche eilanden in de Zuidzee ten zuiden van den evenaar. De Unie van Zuid- Afrika krijgt Duitsch Zuid-West Afrika, en Japan de vroegere Duitsche eilanden ten Noorden van den evenjaar. Dit alles onder voorwaarden, die vrijwel gelijk staan met eene werkelijke inlijving. Aanvankelijk had de Japansche delearafe in haar geheel verzet geboden tegen .uan- datenvraagstuk en zulks met het oog op de voor Japan ongunstige regelingen, die Au stralië en Nieuw-Zeeland, in afwachting van een definitieve toewijzing der mandaten, al vast begonnen waren in de hun toegedachte gebieden in te voeren. Ten slotte gaf Japan zijn verzet op, maar verklaarde, volledig voorbehoud te maken wat betreft de gelijk heid der rassen en de behartiging der belan gen van de Japansche onderdanen in de be trokken gebieden. Tot beter begrip van dit door Japan ge maakte voorbehoud verdient het aanbeveling kennis te nemen van eene beschouwing in een der laatste nummers van de Aston Re- view gewijd aan de wijze waarop Australië in het gemandateerd gebied tegen Japan meent te moeten optreden. Het blad vestigt er de aandacht op, dat Australië wel al het was. „Ik stel prijs op uw goeden dunk, me vrouw Worsley. Ik denk niet over u als over de anderen." „Ik neem je in vertrouwen," ging zij voort „Ik verkeer in een moeilijke positie. Linda trekt zich wat er gebeurd is, erg aan. Zij vroeg mij haar te willen toestaan je een oogenblik te spreken, en ze hield zoo aan, dat ik bang was door te weigerenenfin, ik heb haar op mijn eigen verantwoordelijk heid meegebracht Je belooft me dat je niets tegen haar zult zeggen, dat mij er spijt van zou doen hebben dat ik haar hierheen ge bracht heb, nietwaar? „Daar behoeft u niet bang voor te zijn," zeide Jack. „En Sir Bryson evenmin. Ik kan niet precies zeggen zooals ik wel zou willen, maar ik zal mij niet met haar bemoeien vóór ik openlijk met haar voor den dag khn komen." ,Jk wist dat je er zóó over zoudt denken," zeide zij kalm. „Natuurlijk is 't nutteloos dit aan Sir Bryson te vertellen bij zijn stemming op 't oogenblik." „Hij heeft het land aan mij," zeide Jack, het voorhoofd fronsend. „Menschen als hij doen dat altijd. Hij wil me geen gelegenheid geven me te verdedigen, en dan zeg ik din gen die de zaak nog erger maken." Hij wreef zijn gefronst voorhoofd met zijn knokkel. ,,'t Is een ellendige boel, hè?" zeide hij piet een meelijwekkenden blik. Haar oogen werden zachter. Zijn kracht zoowel als zijn zwakte spraken tot haar als vrouw. Zij stak impulsief de hand uit. „Jon- Ïen die je bent!" zeide zij. „'t Ia geen won- er!" Jack vroeg zioh af wat geen wonder was, vatte haar hand, en drukte deze tot zij er een pijnlijk gezicht van trok. mogelijke schijnt te doen om de Japansche belangen te schaden. In de eerste plaats was het Australië's voornaamste vertegenwoor diger te Versailles, die zich het sterkst ver zette tegen de door Japan voorgestelde in voering van het beginsel der rassengelijk- heid in het Volkenbondsverdrag. Een nieuwe uiting van rassenhaat van "de zijde van het gein eenebest is gelegen in de wijze, waarop tegen de Japansche scheepvaart wordt opge treden. In het vroegere Duitsch Nieuw-Gui- nea wordt, sinds het onder Australisch man daat gesteld is, aan Japansche schepen een voudig geen vergunning meer gegeven om te lossen. Onlangs werd aan de „Madras Maroe" van de „Osaka Mercantile Steamship Oompany" geweigerd de haven van Revaul binnen te varen, terwijl niet lang daarna het s.a „Nangking Maroe" van dezelfde maatschap pij eveneens een onaangename bejegening ondervond. Dit schip was op het punt een lading copra in te nemen, toen het zonder formaliteiten van de havenautoriteiten op dracht kreeg om van die lading af te zien. Het Japansche gouvernement bemoeide zich er mede en maakte tegenwerping tegen de behandeling. Japan stelde in het licht, dat ten tijde van hej Duitsche beheer geen beper kende bepalingen ten aanzien van de Ja pansche scheegjjart bestonden. Japan, een der geallieerde rijken, sou er dus door toe doen van een bondgenoot op achter uit gaan, ln stede van er bij te winnen. Daarentegen waren ln de Zuidzee eilanden, die aan Japan waren toegewezen, geen beperkingen ten aanzienvan Australië getroffen. Maar de Australische autoriteiten .weigerden, de be zwaren Vi.n Japan te erkennen, zeggende dat zij reeds eerder besloten hadden uitslui tend schepen onder Britsche vlag tot de hier bedoelde eilanden toe te laten. Wat nu de aan Japan toegewezen eilanden betreft, Australlë's handelsrechten op deze eilanden vloeden voort uit het vroeger ter zake ge sloten Anglo-Duitsch verdrag, zeiden de Au stralische autoriteiten. In tegenspraak met deze redeneering 1b intusschen het feit dat twee Amerikaansche stoomschepen, de „City of Portland" en de „C. P. Bryants," wel vergunning kregen om in dezelfde haven te laden en te lossen, na dat zulks aan de Japansche schepen gewei gerd was. Hieruit blijkt dus, dat de geno men maatregel uitsluitend gericht is tegen Japansche bodems. Artikel 22 van het Volkenbondsverdrag voorziet in de gelijke behartglng der belan- n van alle aangesloten leden van den Vol- enbond. Daar Japan tot den Bond is toe getreden heeft dit rijk er aanspraak op, dat genoemd artikel ook ten aanzien van Japan met loyaliteit wordt toegepast. Het is dan ook niet te verwonderen, dat Japan met het oog op Australië's optreden, aanvankelijk bezwaren tegen de mandaten quaeetie heeft ingebracht en zich ten slotte slechts onder het in hoofde bedoelde voorbehoud bij de ontworpen regeling heeft neergelegd. Het is duidelijk dat, indien Australië des ondanks voortgaat met zijn beperkingen tegenover de Japansche scheepvaart, de getroffen rege ling, instede van een oplossing, een bron van moeilijkheden voor de toekomst zal blijken te zijn. Ook hieruit valt dus af te leiden, hoe moeilijk het zal wezen, om de Volken bondsbeginselen toe te passen. Duitschland en de Entente. Den 8sten Juli deelde Lloyd George uit naam van de geallieerden den Dultschers te Spa mede, dat zij tot October een leger van 150.000 man mochten behouden, maar dat dit getal vóór 1 Januari 1921 tot 100.000 man verminderd moest zijn. Hieraan heeft Duitschland voldaan. Dezer dagen is gemeld, dat er nu nog maar 100.000 man onder de wapenen stonden. Te Spa werd verder de afdanking van de Duitsche veiligheidspolitie gedicteerd. Zij heeft sedert dien hare kanon nen uitgeleverd, de wapening sterk vermin derd twee man dragen nu samen een ge- „Als ik u helpen kan, dan kom je maar bij mij," zeide zij. „Dank u," zeide hij, „maar ik vermoed dat niemand dat kan." „Praat nu maar met Linda," zeide zij. „Wees wat vriendelijk tegen haar." Jack fronste de wenkbrauwen. „Ik had haar gezegd niets te vertellen," begon hij. ,Jk weet 't, ik weet 't," zeide zij vleiend. ,31 aar jij bent sterk; heb medelijden met haar zwakheid. Neem haar vrouwenzenuwen en emoties in aanmerking. Het was voor ons allemaal een vreeselijke scène, maar Voor haar nog 't ergste. Zij stelde zioh zeer zeker dwaas aan, maar er stak toch ook weer een zekere moed in dat zij haar recht op je liet gelden waar iedereen bij was. Dat moet je niek vergeten!" „Als ze uw gezond verstand maar had," zeide Jack. Kate glimlachte en wendde zich af. „Wat kun je anders verwachten!" zeide zij over haar schouder. „Ik ben acht en dertig, en ik ben nooit knap geweest. Linda!" riep zij. „Denk er om, je hebt maar drie minuten." Na dit gezegd te hebben, ging zij heen. Linda kwam aanhollen, en wierp zich wee- nend in Jack's armen, onder 't uiten van allerlei nauwelijks samenhangende woorden. „O, Jack! Ik móést je zienl Ik was zoo vree- selijk bang, als ik aan je woede dacht! Die vrouw maakt me ook zoo woedend! Dan kan ik niet geregeld meer denken! Waarom had je haar ook een claim te geven? Als je mij alleen maar een beetje meer wou liefhebben, zou ik niet zoo jaloursch op haar zijn. Ik wou je heelemaal niet kwetsen! Je weet wel dat ik dat nooit zou doenl Wees nu ndet boos op me. Ik heb me toch in hun oogen al voor goed geblameerd, en als Jij me nu ook nog Ingezonden mededeellng. DROS' ADVOCAAT weer, dat zij zeker om beurten zullen moeten afschieten hare militaire organisatie af gelegd enz. Alleen draagt de veiligheidspo litie nog de uniform, die haar den bijnaam van groene politie verschafte. Beloofd is dat zij binnenkort ook een ander pakje krijgt. In de dagen van Spa waarschuwde al een oorrespondent van de „Times", die Duitschland ibereisd had, dat die groene po litie niets dan een gecamoufleerd leger van 100.000 man was. Nu weer waarschuwt een medewerker van hetzelfde blad in een arti kel, dat een dergelijke camouflage beproefd wordt met tal van gewapende formaties, die in Duitschland nog onder de namen van Or- fasch, Orgesch, Einwoherwehr enz. overge- leven zijn, en het verschijnen van dit nieu we „Times"-artikel valt samen met den eisch van de Entente, om ook deze schutterijen af te schaffen. Vandaar een nieuwe wisseling van nota's. Op 0 en 22 Deoetnber heen Duitschland weigerende nota's gezonden, op 27 dezer heeft de gezantenoonferentie te Pa rijs zich met de zaak bezig gehouden, maar haar, van wege hare belangrijkheid, naar hare regeeringen verwezen. Het laatste nieuws in de kwestie is, dat Slmons, de Duit sche minister van buitenlandsdhe zaken, en het hoofd van de Duitsche delegatie op de gezantenconferentie gisteren tot tweemaal toe een bezoek bij de gezanten van Frank rijk, Engeland en Italië te Berlijn hebben gebracht, om mede te deelen, dat Duitschland in zijn weigering volhardt, om de schutte rijen van allerlei gading te ontbinden en dat, indien de Entente hiermee niet accoord ging, het ook de verzoeningsgezinde plannen zou laten varen, die Bergmann te Brussel ten aanzien van de schadevergoeding geopperd had. Met deze weinig verkwikkelijke vooruit zichten voor een verbetering in de verstand houding tusschen Duitschland en de Enten te loopt het jaar ten einde, dat door de on- Ingezonden mededeellng. DRIE BELANGRIJKE VRAGEN. Worden nier-waareohuwingen begrepen? Beseft men het gevaar? Zou het niet ver standig zijn om een bewezen weerstands- methode aan te nemen? Rugpijn, duizeligheid, prikkelbaarheid, sla peloosheid, urinekwalen, zenuwoverspanning, loome dagen en slapelooze nachten, stijve en gezwollen gewrichten en pijnlijke spieren dat zijn de waarschuwingen. En gevaar volgt spoedig, want verwaarloozing doet ernstiger verschijnselen ontstaan als rheumatiek, vor ming van steen, spit, ischias, graveel, nier en blaasontsteking, waterzucht en urine zuur-vergiftiging. De weestand hangt af van de volkomen filtratie van het bloed door de werkzaam heid der nieren. Alles zou goed gaan, indien de regels van de natuur: gezond verstand, eenvoudig voedsel en geregelde gewoonten, werden toegepast Maar ronduit gezegd, krijgt de natuur geen voldoende kans. De nieren worden vaak tot de grens van uitput ting overspannen, en dan pas denkt men na. Draal niet in twijfel. Vermijd de gevolgen van verwaarloozing. Behoed de nieren met Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Zij verster ken de nieren, lenigen de blaas, en hun wer king doet de verschijnselen, door verzwak king van deze organen veroorzaakt, ver dwijnen. Foster's Rugpijn Nieren Pillen (let er op. dat de handteekening van James Foeter op de doos voorkomt), rijn te Helder verkrijg baar bij A. ten Klooster, Keizerstraat 08, 1.76 per doos. afvalt, wat moet ik dan beginnen?" Wat kon hij anders doen dan het berouw- rouwvolle wezentje troosten? Zijn armen om sloten haar. „Wie zegt je dat ik van plan ben je af te vallen?" zeide hij brommend. „Ik verdiende niet beter omdat ik je onge hoorzaam geweest ben," ging z(j voort. „Ik stelde me erg dwaas aan! Het spijt me! Zeg dat je me vergeeft, Jack. Ik zal me beteren!" „Ik kan je dat zoo dadelijk maar niet ver geven," zeide hij met zijn onhandige eerlijk heid, „maar ik ben niet van plan iets onaan gedaan te maken. Maak je nou maar niet zoo overstuur. Alles komt wel in orde." „Maar houd dan tenminste een beetje van me,"smeekte zij, terwijl zij haar betraande gezichtje naar hem ophief. Hij duwde haar niet onvriendelijk van „We mogen nu niet," zeide hij. „Waarom niet?" vroeg zij, terwijl zij zijn arm vastgreep. „Dat heb ik mevrouw Worsley beloofd." „Wat heb je haar dan beloofd." „O, dat weet je wel," zeide hij, weinig op zijn gemak. >yZie je dan niet, dat als er... enfin, als er eenige intimiteit tusschen ons is, dat ze mij dan voor een schurk rullen aanzien?" „Nee, dat zie ik er niet in," zeide zij. „Niet als ik je er toe overhaal." Het begon Jack langzamerhand duidelijk te worden dat vader en dochter een onaan gename trek gemeen hadden, namelijk, iets niet in te zien wat ze niet wilden inzlio. „In ieder geval zou ik de schuld tóch krij gen," zeide hij.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1920 | | pagina 1