IE GIURANT
Derde Blad.
VAN ZATERDAG 8 JANUARI 1921.
jDüitschland.
De ontwapening van Duitsehland.
Bérlijn, 7 Jan. De Ver. Staten zijn het niet
eens met het Fransche standpunt in de
quaeetie der ontwapening in Duitsehland.
Blijkens berichten uit Parijs, zou '4 Ameri
kaansche departement van Staat aan de
Fransche regeering hebben meegedeeld, dat
zij enkel dan bereid zou zijn Frankrijk 4e
steunen om te komen tot een geleidelijke ont
wapening van. Duitsehland, indien rekening
werd gehouden met de Duitsche btenonland-
sche aangelegenheden.
J>e kolenleverlng.
Berlijn, 7 Jan. De Vorw&rts betoogt dat
de eischen der Entente tot verhooging van
dé tkiolenlevertog bedoeld zijn als een straf
voor de mijnwerkers, die, afziende van kor-
teren werktijd en ondanks de gebrekkige
voedselvoorziening, overwerk hebben ver
richt iom het Roergebied tegen een vijande
lijke bezetting te vrijwaren.
Een verhoogde levering zou sledhts de
Duitsche uitvoerindustrie schaden en leiden
6teunenom te komen tot een geleidelijke.ont-
van Duitsehland. De Fransche staalindustrie
wil zich met goedkoope Duitsohe kolen voor-
deelige uitvqer-voorwaarden ten koste van
de Duitsche nijverheid verzekeren.
Herrie ln den Berlljnschen Raad.
In den gemeenteraad te Berlijn zijn giste
ren opnieuw onbesöhrijfelijk woeste toonee-
len voorgevallen. De communisten hadden
een voorstel ingediend om af te zien van de
vervolging der arbeiders die zich tijdens de
electriciteitsstakihg aan sabotage hebben
schuldig gemaakt en die indien hun schuld
wordt bewezen, uit den diepst zullen worden
ontslagen. Toen dit voorstel werd verwor
pen, was dat voor het tribunepubliek het sein
om een helsch kabaal te maken. Toen de
voorzitter de ontruiming der zaal aankon
digde, werd 'hij van de tribune af erg belee-
.digd. De betoogers wierpen stinkbommen in
de zaal, waardoor de leden gedwongen wer
den de plaat te poetsen. Een uur later werd
de zitting in een andere zaal hervat. De tri
bunebezoekers in de groote raadzaal bleven
intusschen zitten en zongen de Interna
tionale.
FRANKRIJK
Het mysterie van Tours.
Naar uit Straatsburg aan de Parijsche bla
den wordt geseind, zou gebleken zijn, dat
Klara Zetkin door het bezette gebied Frank
rijk is binnengekomen. Per auto is zij over
de grens gekomen, waarna zij aan een
Fransch station den trein heeft genomen.
Met een lokaaltje uit de banlieu is zij te Pa
rijs gekomen. Den avond voor haar verschij
ning op het congres is zij te Tours met den
trein aangekomen, waar zij bij vrienden een
schuilplaats heeft gevonden.
Zoodra zij in de oongreszaal verscheen,
werd de telefonische verbinding verbroken.
Na het congres heeft zij de slagvelden be
zocht, om tenslotte Frankrijk te verlaten
over de Lotharingsche grens.
Klara Zetkin werd op haar tocht vergezeld
door een afgevaardigde, een oud-afgevaar
digde en-een lid van een communistische af-
deeling aan de Oostgrens, allen Franschen.
BELGIE.
Antwerpen onveilig bi] dag.
Den laatsten tijd wordt Antwerpen ook op
klaarlichten dag onveilig gemaakt door ban
dieten, die aanslagen doen op personen, roet
het doel hen te berooven. Zij deinzen daar
bij voor 'mishandeling en verwonding niet
terug.
ENGELAND.
De strijd om de petroleum.
Londen, 7 Januari. Naar de bladen uit
Washington vernemen heeft in den Ameri-
kaanschen Senaat Mc Kellar verklaard, dat
de Amerikaansche petroleum aan Engeland
moet worden onthouden zoolang bij de ex
ploitatie van petroleum terreinen in Meso-
potainië en elders (waar de Britten baas zijn)
de Vereenigde Staten geen gelijke rechten
hebben.
Spr. drong aan op een wet waarbij de uit
voer wordt verboden van Amerikaansche pe
troleum naar elk land, waar de politiek van
de gesloten deur word tgehandhaafd, wat de
petroleumbronnen betreft.
Mc Kellar klaagde, dat Engeland de toe
komstige petroleoimvelden der wereld in
palmde.
De Slnn Feln-kuch.
De correspondent te Washington maakt
meding van een nieuwe taktiek der Sinn
Feiners in Amerika. Toen onlangs majoor
Putman een lezing over Ierland zou houden
en daarbij iets zei, dat voor Sinn Fein-ooren
onaangenaam was, begon een vrouw te
kuchen, een andere volgde en spoedig hoest
te een heele rij. Toen dat twee minuten ge
duurd had, volgde een andere rij.
En zoo ging het door, niemand zei wat,
dooh de vrouwen bleven zoo hardnekkig
kuchen, dat de spreker niet te verstaan was.
Er waren vijftig politie-agenten in de zaal
óm de orde te bewaren, dooh de inspecteur
die aan het hoofd stond was van oordeel dat
hoesten geen verstoring van de orde was en
dat hij dus niet mocht ingrijpen.
I
RUSLAND.
Uit Siberië.
Volgens te Moskou uit Siberië ontvangen
berichten, neemt de beweging der boeren te
gen het schrikbewind in Siberië toe en ver
wacht men een algemeenen opstand. Tenge
volge van het feit. dat de boeren niet meer
'rond bewerken, dan voor producten voor
p'gen gebruik noodig is, heerscht er in het
gouvernement Irkoetsk hongersnood.
In China en Turkestan verzamelen de ge
neraals Doetof en Sjtserbakof de resten van
het leger van Koltsjak, die bij elkaar onge
veer 6000 man zullen tellen en waarmee zij
een inval willen doen in Russisch Turkestan.
ITALIË.
Vorstelijk huwelijk.
In het kleine plaatsje Aglia, in het dal van
de Aosta, is heden een heele verzameling
prinsen en prinsessen bijeen, waaronder uit
vroeger vijandelijke landen, terwijl ook de
koning en de koningin van Italië er zullen
verschijnen. Daar zal namelijk het huwelijk
plaats hebben van prinses Maria Bona van
Savoie-Genua met haar neef prins Konrad
van Wittelsbach, zoon van prins Leopold van
Beieren.' Bruid en bruidegom, die elkaar
reeds van voor den oorlog kenden en die
zich zelfs in 1914 officieel verloofd zouden
hebben, als de oorlog niet uitgebroken was
zijn dus ook gedurende den oorlog „vyanden
geweest. Prinses Bona is de dochter van den
hertog van Genua, die een oom is van den
koning van Italië. De bruidegom is een
kleinzoom van Frans Joseph, den vroegeren
keizer van Oostenrijk. Hij nam met den rang*
van majoor dan den oorlog deel.
Onder de prinsen en prinsessen, die tegen
woordig zullen zijn, is ook een zoon van ex-
keizer Wilhelm en zijn verscheidene andere
Duitsche en Oostenrijksche prinsen en prin
sessen.
Giolittl, die als minister-president, de pro
cureur van de Kroon is, heeft de huwelijks-
acte opgemaakt en de aartsbisschop van
Turijn zal de godsdienstplechtigheid leiden.
Het huwelijk zal plaats hebben in een van de
schoonste kasteelen van Italië, oorspronke
lijk gebouwd onder de Lombardische ko
ningen.
GRIEKENLAND.
I
l Een moord.
Athene, 7 Jan. Kolonel Ftseas, oud-presi
dent van den krijgsraad, is op straat ver
moord.
VEREENIGDE STATEN.
Minister Danlëls tegen vlootbeperking.
De minister van marine, Daniels, heeft
zich met beslistheid uitgesproken tegen het
beginsel, om door een beperkt aantal naties
(Ver. Staten, Engeland, Japan) een vloot
overeenkomst te laten sluiten. Een „alliantie"
tusschen de genoemde rijken zou, naar mi
nister Daniels opmerkt, er toe leiden, dat
andere naties een entente gaan sluiten; dan
zou men weer toestanden krijgen als die
waaruit de wereldoorlog was voortgekomen,
Minister Daniels wil wel overleg over vloot
beperking, maar dan van alle mogendheden
gezamenlijk.
JAPAN.
Het standpunt ten opzichte der ontwapening
Men schrijft aan de „N. Rott. Crt.":
Nu het mogelijk schijnt te zijn, dat het tus
schen Amerika, Engeland en Japan zal ko
men tot besprekingen over een vergelijk in
zake de beperking der bewapening, is het be
langwekkend na te gaan welke beschouwin
gen in de Asian Review, het gezaghebbende
Japansche politieke 'blad, worden gewijd aan
de redenen, voor het doen bouwen van oor
logsschepen in het algemeen en voor Japan
in het bijzonder. Immers hieruit kan worden
afgeleid onder welke omstandigheden Japan
tot stopzetting of vermindering zijher wape
ning zou kunnen overgaan.
Onder het opschrift „Navalism and Japan"
wijdt genoemd maandblad een belangrijk ar
tikel aan dit onderwerp, waarin wordt uiteen
gezet dat het vóór den oorlog Duitsehland
was, dat door de wereld voor kampioen van
het militarisme en bedreiger van den vrede
werd gehouden. Zelfs president Wilson ver
klaarde, dat het doel van Amerika's meedoen
aan den oorlog geen ander was dan het Duit
sche militarisme te vernietigen en de wereld
den» weg te bereiden tot de demooratie.
Gedurende den oorlog waren er echter, die
beweerden, dat het ter bereiking van den we
reldvrede noodig zou zijn om, na het Duit
sche, ook het Japansöhe militarisme te ver
nietigen, en wel in het 'bijzonder de Japan
sche zeemacht.
Het zijn in het bijzonder de Engelschen
en Amerikanen, die door dit denkbeeld be
zield werden.
Maar is het bezitten van een vloot dan
misdadig? Alleen dan, wanneer de zeemacht
dienen moet om aan andere volken den wil
van een bepaalde natie op te leggen, is na
valisme af te keuren. Men- mag echter geen
enkel volk veroordeelen om het bouwen van
een vloot, zoolang die vloot zwakker is dan
die van een der andere naties. Immers het
volk met een zwakkere vloot zal er toch
nimmer in kunnen slagen zijn zeemacht te
gebruiken om andere volken te onderwer
pen. Wil men dus eenig volk beschuldigen
van navalisme, dan zij het niet Japan, maar
veeleer Engeland of Amerika, welke lan
den beide in het -bezit zijn van een zee
macht, aanzienlijk sterker dan die van
Japan.
Immers, indien Engeland en Amerika
zich met het oog op hun nationale1 veilig
heid verplicht -achten een groote vloot te
onderhouden, hoe kan men dan Japan ver
cord' elen een zeemacht te bekostigen, die
zoowat de halve sterkte heeft van elk der
beide andere vloten?
Het Japansche volk heeft het rechtmatig
verlangen zijn oorspronkelijke nationaliteit
te handhaven en tegen vreemde-aanrandin
gen te beveiligen. De Japanners hebben
hun eigen godsdienst, en wensohen te -leven
naar de voorschriften daarvan. Ook wen
sohen zij hun daaruit' voortgevloeide be
schaving te beschermen tegen vreemd ge
weld. Zij achten zulks noodzakelijk voor het
geluk 'van het Japansche volk, en hebben
de Japanners niet evenveel recht op geluk
en op een plaatsje onder de zon als ieder
ander volk?
Een volk heeft, om zijn nationaliteit en
zijn geluk te beschermen, aan drie voor
waarden te voldoen. Het moet rechtvaardig
heid betrachten, het moet welvaart bezitten,
en, zooals de zaken op de wereld thans nog
staan, ook militaire macht.
Want welvaart is dikwijls een gevaar ge
bleken, wanneer die niet door militaire
inacht gerugsteund wordt. Een brandkast en
dan nog wel een die niet goed gesloten Is,
vereischt -altijd bewaking. Heeft al de wel
vaart, en de vredelievendheid van België
kunnen beletten dat dit land door een ander
volk werd vertrapt? Inderdaad, een weer
macht is voor elk volk noodzakelijk.
Voor Japan doen zich daarbij nog bijzon
dere omstandigheden voor. Tot voor eenigen
tijd waren binnen do grenzen van het eigen
Rijk voldoende middelen te vinden om de
bevolking te kleeden. De maatregelen van
vooruitgang op hygiënisch en ander maat
schappelijk gebied zijn echter de aanleiding
geweest, dat de bevolking in de laatste vijf
tig jaar verdubbeld is en nu de zestig mil-
lioen beloopt. Hiervoor biedt het Japansche
Rijk geen voldoende bestaansmiddelen meer.
Japan moet beginnen met op groote schaal
grondstoffen van elders te betrekken. In
ruil hiervoor kan het niet anders aanbie
den dan de producten van zijn industrie en
nijverheid. Vandaar dat deze beide met alle
kracht bevorderd zijn. Doch voor een be
hoorlijke ontwikkeling van deze is de ont
wikkeling van een handelsvloot en van den
handel eveneens noodzakelijk.
Andere landen hebben óf overvloed van
eigen -grond die nog tot ontginning gebracht
kan worden door de zich uitbreidende be
volking, zooals Amerika, óf zij bezitten
zooals Engeland koloniën waarheen het
bevolkingsoverschot kan afvloeien en waar
de handel, de nijverheid en de scheepvaart
van het Moederland zich kunnen ontwikke
len. Japan echter bezit niet alleen nagenoeg
geen koloniën, maar Japansche immigran
ten worden in de landen der Westerlingen
geweerd. Zoodoende is Japan, wat zijn be
staansmiddelen betreft, nog veel meer dan
Amerika en Engeland, aangewezen op de
ontwikkeling van industrie, handel en
scheepvaart.
Doch voor dit alles is bescherming door
een zeemacht noodig. Het was uitsluitend te
danken aan hunne vloten dat Portugal,
Spanje en Holland hun buitenlandschen
handel zoo konden ontwikkelen en Enge-
land's voorspoed is eveneens te danken aan
zijn supprematie ter zee. Japan is evenals
Engeland een eilandenrijk en is voor zijn
bescherming en zijn ontwikkeling naar bui
ten dus in de eerste plaats aangewezen op
een vloot. Japan heeft er dus evenveel recht
op, ziet voor zich evenveel noodzakelijk
heid, om -een zeemacht te bezitten, als En
geland, en, strikt genomen rdeer nog dan
Amerika.
De tegenwerping zal wellicht gemaakt
worden, dat dit al-les wel kan gelden om het
bezit van -een vloot goed te praten, maar dat
-zulks nog niet rechtvaardigt om de vloot
steeds uit te breiden. Wel, indien de andere
naties beginnen met de uitbreiding harer
zeemacht te staken, zal Japan dat voorbeeld
gaarne volgen. Maar dan moet het eerst vast
staan dat Amerika en Engeland, wier vloten
thans reeds zooveel machtiger zijn dan de
Japansche, hun schepenaanbouw staken.
Afgescheiden van de belangen die Japan
zelf heeft bij het bezitten 'van eenmachtige
vloot voor de eigen veiligheid, mag intus
schen wel de vraag gesteld worden of het
bestaan van een Japansche vloot niet tevens
een voorwaarde is voor het handhaven van
,den wereldvrede. Immers de twee machtig
ste naties van het oogenblik zijn Engeland
en Amerika. Zoolang deze -beide landen sa
menwerken om den wereldvrede te handha
ven zullen zij daarin slagen. Maar wie ga
randeert, dat zij steeds goede vrienden zul
len blijven? Het is daarom van groot belang
dat indien tusschen deze twee volken ooit
oneenigheid mocht rijzen, er nog een derde
groote natie -bij -de hand is, die door tusschen
beide te komen, en te dreigen met een sa
mengaan met een der beide twistenden, den
vrede weer herstelt.
Het zijn dus, in het kort, de volgende fao-
toren, die pleiten voor het voortbestaan van
een krachtige Japansche vloot: le. de na
tlonale veiligheid, de bescherming van eigen
beschaving en cultuur; 2e. de bescherming
van den overzeeschon handel; 8e. de nood-
zakelijikheid van -een middelaar, indien het
tusschen Amerika en Engeland ooit tot een
twist mocht komen. Onder d-eze Omstandig
heden is het de vermelding waard, dat het
juist deze twee naties zijn, die de machtigste
ter wereldzijn te noemen, die tegen een ver
dere ontwikkeling van de Japansche weer
macht bezwaar schijnen te hebben.
Het is waar, dat in 1919 door het Japan
sche parlement de gelden werden toegestaan
voor de uitvoering van een nieuw vlootpro-
gram. Dit program werd reeds jaren gele
den ontworpen, doch door de -herhaalde wis
selingen in de Japansche politiek kon het
tot dusver de instemming van de meerder
heid der volksvertegenwoordiging niet er
langen. Nu het -ten slotte is toegestaan haas
ten zich Engelsche en Amerikaansche bla
den -om tegen de uitvoering van dit ontwerp
te waarschuwen. Het publiek wordt zoo
doende vooringenomen tegen wat genoemd
wordt Japansche navale expansie. Maar het
publiek weet niet, dat wanneer, over tien
jaren, dit program voltooid zou zjjn, de Ja
pansche vloot nog slechts zestig -procent be
dragen zou van de tegenwoordige Engel
sche, en zeventig procent van de tegenwoor
dige Amerikaansche vloot. Voor de taak, die
voor de Japansche vloot schijnt weggelegd,
is het dan toch -waarlijk niet overdreven, dat
Japan dit vl-ootp-rogram voltooit, ook al
mochten Amerika en-Engeland hun sche
penaanbouw van af dit oogenblik staken.
In het licht der door de Asian Review ge
leverde -beschouwingen worden de uit Lon
den overgeseinde mededeelingen begrijpelij
ker, die de Japansche gezant in Engeland
zou hebben vérstrekt -aan de Daily Express.
Burggraaf Isjil wees er op, dat Japan's te
genwoordig vlootprogram reeds jaren gele
den werd ontworpen, dus op een tijdstip dat
de vloten van Amerika en Engeland nog
niet de sterkte hadden van thana
„Het spreekt echter van zelf' zou de
gezant verder hebben opgemerkt „dat
Japan bereid is om, niet alleen in het belang
van de wereld, doch ook ln dat van het Ja
pansche volk zelf, samen met andere mo
gendheden over te gaan tot-een beperking
zijner bewapening."
De vraag is dus maar, wat te verstaan zal
zijn onder beperking der bewapening. Mooht
men kunnen afgaan, op de Asian Review,
het strijdorgaan voor de belangen van het
Oosten waaraan veel leidende persoon
lijkheden. in Japan medewerken dan zou
het inet het oog op de taak die men zioh
voor de Japansöhe vloot gedadbt heeft, in
elk geval noodzakelijk blijven het reeds ge
voteerde en gedeeltelijk uitgevoerde vloot-
irogram af te werken. Mochten Amerika en
Engeland dus bereid bevonden worden den
verderen bouw te staken dan zou Japan wel
licht toch de voorwaarde blijven stellen zijn
program te voltooien, om eerst daarna van
verdere uitbreiding af te zien. Het ls niet
uitgesloten, dat met het oog op de door
Japan zelf in hst licht gestelds noodzakelijk
heid van een derde wereldvloot als even-
tueele middelaarster, en ter voorkoming van
oonflicten tusschen Amerika en Engeland,
deze landen er inderdaad genoegen mee zul
len nemen dat Japan zijn ontwerp uitvoert.
Immers van dit standpunt bezien zou Japan
dan niet alleen bouwen ten gunste van zich
zelf, maar ook ten nutte van de beide andere
naties, die dan haar geld in den zak zouden
kunnen houden. Waarschijnlijker echter
schijnt het, dat men- deze concessie niet aan
Japan zal willen doen, in welk geval de
kwestie voor Japan heel moeilijk wordt. Het
is wel belangwekkend om te weten welke op
lossing de voorgestelde ontwapeningsconfe
rentie tusschen de drie rijken brengen zal.
ZWITSERLAND.
Spoorwegen contra vrachtanto's.
De Zwitsersohe spoorwegen beginnen de
concurrentie van de vrachtauto's te duchten.
Benige weken geleden is een dienstorder
van den volgenden inhoud uitgegeven:
„Het komt de laatste tijden voor, dat aan
de stations goederen in bewaring gegeven
worden om ter beschikking gehouden te wor
den voor derden, die de goederen afhalen
om ze vervolgens door middel van vracht
auto's naar de plaats van bestemming te
transporteeren. Daar de spoorwegen geen
reden hebben om de concurrentie, welke de
vrachtauto's hen aandoen, te bevorderen^
wordt den stations verzocht dergelijke be-'
waarnemingen te weigeren, zoodra het dui
delijk is dat het in de bedoeling ligt de goe
deren verder per vrachtauto te transportee
ren naar een aan de spoorlijn gelegen loca-
Lrteit.
Om dezelfde reden, worden de organen der
spoorwegen verzocht om te weigeren op
welke wijze dan ook behulpzaamheid te be-
toonen bij dergelijke transporten of gebruik
toe te staan van kranen, dekzeil, bandmate
riaal enz.
Het wordt zeer betwijfeld of de spoorwe
gen op deze wijze er in slagen zullen de con
currentie der vrachtauto's te overwinnen en
het spoorwegvervoer te bevorderen; mén kan
van meening zijn, -dat dit laatste op andere
wijze aantrekkelijker en boven auto-vervoer
verkieslijk gemaakt moest worden.
KORTE BERICHTEN.
Lord Milner, de Britsche minister, van ko
loniën, is afgetreden.
De conferentie der deskundigen te Brus
sel zal 15 Januari worden hervat.
De internationale verkeersconferentie te
Barcelona is tegen eind Februari bijeenge
roepen.
GEMENGD NIEUWS.
Verwaarloozlng.
Het O. M. bij de arr.-rechtbank te Am
sterdam eischte tegen de vrouw in de Ov-er-
-amstelstraat, die haar -zoon acht jaar in een
alkoof had opgesloten, twee jaar gevange
nisstraf De verdediging vroeg vrijspraak en
onmiddellijke te vrijheidsstelling. Dit laatste
werd afgewezen.
Het Panoramagebouw Schouwburg.
Bij den Raad van Amsterdam zal worden
aangevraagd vergunning te verl-eenen tot
het verbouwen van -het Panorama tot opera
gebouw. De heer Egeman zal er dan een
opéra-gezelschap doen optreden onder lei
ding van hem zelf en van dien heer Chr. de
Vos.
DiefstaL
Gebruik makende van de afwezigheid van
den heer en mevrouw Eisendracht te -Zaan
dam, die een weldadigheidsuitvoering bij
woonden, heeft de dienstbode, een Duitsche,
die 'nog pas 14 dagen te betrekking was, zich
uit de voeten gemaakt met medeneming van
250 aan Hollandsch en 1200 mark aan
Duitsch geld.
Een belegering.
Een Exchange-bericht meldt uit Metz, dat
iemand te Agillin zioh te dronkemanswaanzin
te het huis verschanste en op de voorbijgan
gers begon te schieten. Hij doodde o. a. een
vrouw, die met haar kind op den arm voor
bijkwam, en verwondde verscheidene andere
personen. Vijftien gendarmes belegerden
daarop het huis en vuurden op den waan
zinnige. Toen deze het vuren staakte, for
ceerden zij de deur en drongen het huis
binnen. Zij .vonden den man dood met een
kogel doör zijn-hoofd. Hij had vier geweren,
twee automatische pistolen en een aanzien
lijke hoeveelheid munitie naast zich liggen,
Een aarts-oplichter.
De Berlijnsohe politie is er te geslaagd
een zeer geraffineerden oplichter gevangen
te nemen, wiens bedriegerijen hem stempe-
lén tot -een onpvertroffen gonie te het mis-
dadigersvak. Hetgeen te het tegenwoordige
Duitsehland heel veel zegt.
De thans 26-jarige Walter Oertel zoo
heet d-e man had kort voor het uitbreken
van den oorlog meer dan 300.000 mark -ge
ërfd, die hij in enkele maanden met een bar
dame verbraste, in Duitsehland en Enge
land. Na zijn terugkeer -uit Engeland moest
hij soldaat worden. Toen speelde hij zoo
uitnemend den krankzinnige, dat hij naar
een gesticht werd gebracht, waaoruit hij ont
vluchtte. Uit zijn schuilplaats schreef hij,
onder den -naam van een man van aanzien,
aan den burgerlijken stand van zijn geboor
testad om een afschrift van zijn geboorte
bewijs. Dat hem onmiddellijk werd gezon
den. En zoo gelukte het hem bij de politie
zioh te laten Inschrijven als „Baron von
Egloffstein". Op deze zelfde manier kwam
hij te het bezit van legitimatiepapieren ten
name van von König, von Richthofen en
zelfs van den Argentjjnschen geneesheer
dr. Maoensy.-
Bij het uitbreken van de resolutie ging
hij als soldatenra'ad naar Dresden, waar men
hem, baron von Egloffstein, onmiddellijk een
hoöge militaire positie gaf. Niet lang daarna
werd hij oommandant van het gevangenen
kamp voor Engelsche en Fransche officieren
te Holzmteden.
Met verschillende Fransche officieren
-reisde hij naar veldmaarschalk Foch, die
hem ontving nadat hij den rooden, revolu
tionairen band om den arm had afgelegd.
Foch schreef den Fransohen gevoknaohtigde
to Berlijn, generaal Dupont, dat baron von
Egloffstein opgedragen was de belangen van
de krijgsgevangenen te behartigen. Hiermee
had de sluwe Oertel een officieel document
te handen, waarmee hij zich toegang ver-
schafte tot de Fransche,. Spaansche en Roe-
meensdhe gezantschappen en tot de Duitsche
ministeries. Men gaf hem twee auto's. En
„Egloffstein" bezocht ook veldmaarschalk
von Mackensen te diens (kamp te Hongarije.
In Roemenië werd Egloffstein benoemd
tot gedelegeerde van het Roode Kruis.
De Duitsche overheid maakte ten slotte
bezwaar hem alle bedragen te geven, waar
om hij vroeg. En dus besloot hij te hoogst
eigen persoon naar Spa te reizen. Doch on
derweg, te Frankfort, vertrouwde een sol
daat van de veiligheidsdienst de Roode
Kruis-uniform van den baron niet en nam
hem gevangen. HU ontsnapte, ging naar
Berlijn, besloot zijn politieke loopbaan op te
geven. Met den handel te levensmiddelen
was toch meer -te verdienen. Hij knoopte -be
trekkingen -aan met een dame, die werkzaam
was in een bank. Wist haar over te halen
zóó te knoeien, dat von Egloffstein bewijzen
kon over een conto van 800.000 mark te be
schikken. En toen handelde hij in Poolsche
marken, edelgesteenten, Bosch-magneten,
enz., enz.
Op zoek*, naar een compagnon maak tg, hij
kennis met een koopman Walter Schrowe,
die wegens „Schieberei" vervolgd werd.
Schrowe beloofde hem 10.000 mark, indien
•hij hem de -acten kon leveren van zijn pro
cessen, die to.Moabit het paleis van jus
titie te Berlijn lagen in een bepaalde ka
mer. Oertel ging naar Moabit, ontdeed zich
van hoed -en jas, stak -een potlood achter het
oor, liep de 'kamer binnen -en zei tot den
daar werkenden schrijver:
„Collega, geef me eens de acten tegen
Schrowe."
Hij kreeg ze.
Maar Schrowe gaf hem te plaats van 10.000
mark 200. Juist -genoeg om naar Hannover
te gaan, waar hij als officier van justitie,
met de hulp van den burgemeester, in een
dorp bij een boer beslag legt op geld, dat
afkomstig zou zijn van woekerzaakjes.
In Bingerbrück werd hij gevangen geno
men bij een poging cocaine te smokkelen.
Hij legitimeerde zicïr als Argentijn: dr. Ma
oensy. Beweerde lid te zijn van d-e Hooge
Commissie, -geaccrediteerd- bij de Ameri
kaansche 'bezettingsautoriteiten. Doch deze
autoriteiten constateerden dat de legitima
tiepapieren vervalscbt waren. En de politie
bracht hem naar Berlijn. In de gevangenis
verstond hij alleen Engelsch, Fransch en
Spaansch. Tot op een goeden dag de politie
hem het gemoedelijke Saksische dialect weer
bijbracht. (Hbl.)
Tan vernietigde Duitsche vliegtuigen.
Te Utrecht heeft men onderdooien van
26.000 Duitsche oorlogsvliegtuigen, zooveel
mogelijk verbrijzeld, duizenden kilo's alumi
nium voor een waarde van drie millioen gul
den, opgeborgen te een pakhuis te de buurt
van de Oudegracht
Zooals men weet zijn deze vliegtuigen op
last van de Entente vernield. -De Allgemetee
Elektrizitfits Gesellschaft was opgedragen,
de verminking van het oorlogsmateriaal uit
te voeren en met 8000 man heeft men het in
drie maanden klaar gespeeld om 26.000 vlieg
tuigen te vernietigen. Hetgeen overbleef, is
over Europa verspreid. Engeland kocht het
staal, Duitsehland mocht het koper houden,
en 'n bekende, groote ijzerhandel te Utrecht
aan de Oude Gracht, werd de eigenaar van
het aluminium. In Deoember is te een groot
aantal wa-ggons het was een zending van
de Duitsohe regeerteg, waarop de Fransohe
legatie een streng oogje -hield de lading
naar Utrecht gebracht, waar zij onderdak
vond te een pakhuis, wachtend nu om weer
vervoerd te worden. Want Mer is het eigen
lijk slechts -een tusscherihandel; de verwer
king, de omsmelting van het aluminium zal
plaats hebben te bet buitenland, te Engeland
en Amerika. Daar zal de voorraad weer die
nen voor het vervaardigen van auto's en ook
zal wel veel van dit aluminium na verloop
Van tijd weer de lucht instijgen, als onderdeel
van een vliegtuig, maar nu von Engelsch of
Amerikaansch maakseL („U. D.">
De zeven decennia
Vijf jaar: Voor z'n moeder.
Vijftien jaar: Voor het meisje-van-de-H.
B. S.
Vijf en twintig jaar: Voor de weduwe-van-
middelbaren-leeftijd.
Vijf en dertig jaar: Voor de juffrouw, die
artistiek is en gelooft in de vrije liefde.
Vijf en veertig jaar: Voor z'n vrouw.
Vijf en vijftig jaar: Voor z'n knappe
steno-typiste.
Vijf en zestig jaar: Voor z'n jongste klein
kind.
Vijf jaar: Tegen zeep en water.
Vijftien jaar: Tegen den achterspeler, die
'm telkens den bal ontfutselt.
Vijf en twintig jaar: Tegen zutoigheid-
met-viyt.
Vijf en dertig jaar: Tegen alle beperkin
gen, sociale en moreele.
Vijf en veertig jaar: Tegen visite-ontvan
gen.
Vijf en vijftig jaar: Tegen de jicht.
Vijf en zestig jaar: (Hij erkent de dwaas
heid van allen haat en gaat vergoelijken).
Vijf jaar: Even groot te worden als vader.
Vijftien jaar: Een detective te worden.
Vijf en twintig jaar: Aangebeden te wor
den door alle mooie meisjes op de wereld.
Vijf en'dertig jaar: Zijn schulden te kun
nen betalen.
Vijf en veertig jaar: Zijn vrouw's schulden
te kqnnen betalen.
Vijf en vijftig jaar: Weer een jongen te
zijn.
Vijf en zestig jaar: Met rust gelaten te
worden.
Vijf jaar: Twee centen voor drop.
Vijftien jaar: Zes honden, vier konijnen
en drie zakmessen.
Vijf en twintig jaar: 100.000.
Vijf en dertig jaar:* 100.000.000.
Vijf en veertig jaar: Een tehuis en een
gezin.
Vijf en vijftig jaar: Een harem of zooiets.
Vijf en zestig jaar: Een gerust geweten.
(„HbL").
Van de liefde:
Van den haat:
Van het verlangen:
Van de weelde:
