De fusie der vrijzinnige partijen.
Een petitionnement betreffende Russische
fondsen.
WAT DE KRANTEN ZEGGEN.
GEMENGD NIEUWS.
Mr. Hüfelt over het zakgeld onzer kinderen.
Trianon.
Een strop van snfjboonen.
1 Straatroof?
Aanrijding.
De kindermoord te Volendam.
De goedkoope cacao.
In welk verband mag het woord „boter"
gebezigd worden?
Een Parflsche bandiet
Men meldt uit Den Haag:
Vrijdagochtend is aan de leiders der vrij
zinnige Kamerfracties en van de kleine vrij
zinnige groepen het fusieprogram overhan
digd, waarin de wijzigingen, door de belang
hebbende groepen verlangd, zijn aange
bracht.
Het program, waarop de hoofdbesturen
der fusioneerende partijen, die zich „Vrij
heidsbond" zullen noemen, hebben veree-
nigd, luidt thans aldus:
1. Erkenning van het vrijheidsbeginsel
als grondslag van staatsbeleid en van de
noodzakelijkheid eener zuiver democratische
staatsinrichting.
Behoud van het grondwettelijke koning
schap, dat verzekerd blijve aan Koningin
Wilhelmdna en hare nakomelingen.
2. Handhaving van ons onafhankelijk
volksbestaan, van de integriteit van ons ge
bied in en buiten Europa en het daartoe
brengen van offers, doch slechts in zoover
en zoolang deze offers noodzakelijk zijn in
verband met de ontwikkeling van den Vol
kenbond.
Bevordering van een harmonisch staat
kundig en economisch verkeer der volken.
3. Onvoorwaardelijke handhaving van
wettelijke orde en vrijheid door het daartoe
bevoegde gezag.
4. Waarborging tegen iedere aanranding
van de volledige geestelijke en godsdienstige
vrijheid. Erkenning van de waarde van het
geestelijk en van het godsdienstig leven voor
maatschappij en staat.
6. Bevordering van kunsten en weten
schappen. Ontwikkeling van het onderwijs
in practische richting, zoodat het meer dan
tot heden opleidt tot geschiktheid voor het
maatschappelijk leven en de gezinstaak.
6. Volledige staatkundige, burgerrechte
lijke en economische gelijkstelling van man
en vrouw.
7. Ontwikkeling van het vrije bedrijfs
leven ter bereiking van welvaart voor allen.
Bevordering van het vrije handelsverkeer.
Behoud van het vrijhandelsbeginsel.
Bestrijding van bureaucratische wetgeving
en ambtenarij.
Verzet tegen voortzetting van het stelsel
van overheidsbijslag in de kosten van het
leven der burgers.
Bescherming van het publiek tegen
machtsmisbruik van belangengemeenschap
pen.
8. Zoo ruim mogelijke ontwikkeling van
ieders persoonlijkheid ter verhooging van
volkskracht en als eisch van maatschappe
lijke rechtvaardigheid. Particulier initiatief
als grondslag van maatschappelijke welvaart.
Versterking van het inzicht, dat daarbij de
ontwikkeling der productie mede ten goede
moet komen aan de arbeidersklasse en dat
haar belang er bij moet worden vergroot.
Afwijzing van de onder den naam van so
cialisatie aangeprezen omvorming van het
productiestelsel.
Samenwerking van kapitaal, intellect en
arbeid. Bevordering van het bewustzijn, dat
medezeggenschap van den werknemer ten
aanzien van arbeidsvoorwaarden en inwen
dige organisatie gewenscht is, in de daarvoor
vatbare bedrijven.
Bevordering van spaarzin en kapitaalvor
ming, ook uit arbeidsinkomen.
Behoud van'een krachtigen middenstand
als onmisbaar voor productie en verdeeling.
Ontwikkeling van den landbouw in het bij
zonder ook ten behoeve van hét kleinbedrijf.
9. Handhaving van het stelsel van belas
ting naar draagkracht.
Beperking van uitgaven van staat, pro
vincie en gemeente. Verzet tegen het opdrin
gen der belastingen; vereenvoudiging en zui
niger inrichting van openbare diensten, bij
voorkeur in overleg met de ambtenaarsorga
nisaties. t
10. Bevordering van het zelfbestuur in
Oost- en West-Indië, onder handhaving van
de sadmhoorighedd met het rijk in Europa.
Verheffing van het geestelijk en maat
schappelijk peil der inheemsche bevolking.
Ontwikkeling der koloniale hulpbronnen,
inzonderheid ten 'behoeve van Indië zelf.
Aan een commissie van drie leden, de hee-
ren Dresselhuys, Otto en Treub, werd de
verdere voorbereiding van de inrichting der
nieuwe partij opgedragen, voor zoover deze
reeds thans noodig is.
De Bond van Nederlandsche Beleggers heeft
een petitionnementsbeweging op touw gezet,
met het doel de Regeering te nopen haar af
wachtende houding ten aanzien van de bezit
ters der geannuleerde Russische schuld te
laten varen.
In een adres aan de Koningin wordt de
Regeering verzocht een onderzoek te doen
naar het aantal bezitters van Russische fond
sen en te informeeren bij de Russische Regee
ring naar de voorwaarden, waarop de tegen
woordige Russische Regeering haar annulee-
ringsdecreet ten profyte van de Nederlandsche
beleggers zou willen intrekken, dan wel naar
de conditiën, waarop zy onze Regeering of een
half-offlciëel Nederland'sch consortium bepaalde
belangen, concessies of monopolies in Rusland
zou kunnen toestaan, opdat de Nederlandsche
Regeering of het Nederlandsch consortium de
verplichtingen tegenover de Nederlandsche
geldgevers zou kunnen overnemen.
Voorgesteld wordt, over te gaan tot de op
richting van een Rijks-centraal-bureau voor
Russische waarden, waar de Nederlandsche
houders van Russische fondsen hun obligatiën
kunnen deponeeren tegen afgifte van certifi
caten, waarop by wyze van voorschot door
de Nederlandsche Regeering een jaariyksche
rente van l'/j pet. van het nominaal-bedrag
kan worden uitbetaald.
Voorts wordt voorgesteld gelden beschikbaar
te stellen om bij de afgifte der certificaten
3 pet. van het nominale bedrag uittekeeren,
zynde omstreeks het achtste gedeelte der niet
uitgekeerde rente gedurende de aunuleerings-
periode en maatregelen te nemen, opdat de
certificaten, door zekerheidsstelling van de
Regeering, te allen tyde met 15 pet. van het
nominale bedrag kunnen worden beleend.
Samenvoeging van Zaansche
gemeenten.
Ged. Staten van Noord-Hotland hebben
den Zaansohen gemeentebesturen medege
deeld, dat zij de leiding op zich hebben geno
men met betrekking tot de samenvoeging
van de gemeenten Zaandam, Wormen-eer,
Koog a. d. Zaan, Zaandijk en Krommenie,
waarbij eventueel nog gevoegd zouden wor
den Wormer, Oost- en Westzaan.
DeAms1ierdaimschewe.tbouder8
crisis.
De „Nieuwo Oouranlt" schrijft.
JDe niebsocialLstisohe partijen (in den
Raad van Amsterdam) worden thans voor
de tweede maal voor de vraag gesteld, of zij
hun medewerking zullen verleenen aan de
ondermijning van het „burgerlijk" overheids
gezag door de sociaal-democratische actie
Destijds bij die wHhouders-verkiezingen
meende menigeen, dat men de sociaal-de
mocraten gerust met de verantwoordelijk
heid der overheid kon (belasten, immers het
zou in de practjjk met hen „toch zoo'n vaart
wél niet loopen". Het is te Amsterdam an
ders uitgekomen.
We zijn thans benieuwd, om te zien, of
de niet-socialistische partijen nu ze voor de
feiten gesteld ziin en speculaties op een ge
hoopt opportunisme der sociaal-democraten
niet meer kunnen baten, zullen toonen, dat
zij beter dan de beide wethouders zich be
wust zijn van de verantwoordelijkheid tegen
over de geheele gemeenschap, welke op een
bestuurder der gemeente rust en welke voor
eiken overheidspersoon zwaarder behoort
te wegen dan welke andere verantwoorde
lijkheid ook.
„Het Volk" spreekt, naar aanleiding der
beschouwingen in de burgerlijke pers over
de Amsterdamsche wethouderscrisis, van
een .ystraatorkest", en verdedigt het optre
den van Wibaut en Miranda aldus:
Toen Wibaut in het kollege van B. en W.
kwam en (bijna tegelijk de oorlogsohaos ook
de hoofdstad in verwarring bracht, wie zaten
daar toen naast hem? De oude heer Serru-
rier, de heer Jitta, de heer Delprat en
Mr. De Vries, wiens daadkracht en [bekwaam
heid sedert hij, om met Schaper te spreken,
van dienstmeisje tot mevrouw werd bevor
derd, voldoende aan den dag traden. Wat
zou er in d i e n tijd èn daarna van Amster
dam zijn geworden zonder den man Wibaut,
die men „den Machtige" schimpte, doch op
wiens machtige hestuursbekwaamheid men
bouwen kon, en 'bouwde?
Toen de angst des tijds fcnejde, vleide
men hean. Nauwelijks trad een zweem van
verandering in; of de Diepenhorsten en Bois-
sevains, de Scheltema's en Ter Haaren, en hoe
die zelf-onmachtige bedillers meer mogen heeten
vielen over hem heen, met al de minachting
van de hielenlikkers der voormalige regenten
voor m&élr een arbeidersafgevaardigde. De
aardappel- en keuken-relletjes waren niet van
de lucht. Voor dat doel was alles goed genoeg
En hoe heeft men onze wethouders bejegend
Hoe was elke stap, dien ze deden, van schimp
scheuten en de misselyke „kritiek" vergezeld
Hoe zyn de dappere ijver en de kloeke kun
digheid van De Miranda, waar alles ten stad-
huize respekt voor heeft, alléén gered door
zyn vasthoudendheid, waar het algemeene oog
merk op het fnuiken van zyn daadkracht was
gericht? Heeft men niet zelfs een man, die
zelf by' de prijsbepaling van meel ten nauwste
is betrokken, om by dat versche voorbeeld te
dly'ven, gesteund in zijn aanval op het goed-
kooper maken van brood instede deü mis-
plaatsten aanvaller tot de orde te roepen, ook
al was de betrokken magistraat rood
De lijn is geweest: Néém hun bekwaamheid,
veracht hun beginsel. Den kruier kunnen wy
gebruiken, de boodschap zullen wy hem wel
méégeven. Den weg weet hij overal, zyn be
trouwbaarheid staat vast, en sterk is zyn ge
heugen
Juist, zeer juist, maar dat geheugen heeft
nu gewerkt om zich goed te herinneren, wat
deze mannen voor Amsterdam gedaan hebben,
hoe ze bejegend zyn, wie ze had uitgezonden
en met wie ze één zyn in een beslissend
oogenblik.
Nu bulkt het straatorkest van spijt om de
krachten, die men niet missen wil, én om de
socialistische eenheid, die men zoo gaarne had
uiteengehaald. Want, nietwaar? het spotten
met „burgerlijke verwatering" ten eenre belet
het lasteren van „roode geldverspilling" ten
andere nietl
De hoofdstad is immers door Wibaut en De
Miranda gebracht aan den rand van den af
grond.
Welnn, men straffe streng de 8-Jnni-stakers.
En daarna kunnen Boissevain en de generaal
Ophorst, Wierders en Weiss daar redden.
Aan Wijnkoop dan de dirigeerstaf van het
straatorkest 1
Duitsohe onderwijzers.
„De Bodeorgaan van den Bond van Ned.
Onderwijzers betoogt, dat de Regeering met
het opdragen van het lager onderwijs aan
vreemdelingen den eersten stap zet op den
weg, die naar het verlies der kolonie zal
leiden.
Indien de Regeering dit had Ingezien, zou
zy alles in het werk gesteld hebben, om
zelfs de eerste publicatie van het denkbeeld
te verhinderen. Zy zou gevreesd hebben voor
de indruk, die alleen reeds het opperen van
een dergelijk plan in Engeland, Amerika en
Japan zon teweeg brengen.
Vandaar, dat wy het vaste vertrouwen uit
spreken, dat de Regeering niet tot uitvoering
zal overgaan.
Zy heeft nu één onhandige zet gedaan. Zy
zal die niet door'een tweede laten volgen.
Daarom ook acht „de Bode" het overbodig,
de -andere bedenkingen, die reeds door vale
bladen zyn geuit, en waarmede zy het eens
is, te herhalen.
Bezuiniging.
Er ligt, zegt „De Tijd", een haast komische
tegenstrijdigheid in het feit, dat onze Minister
van Financiën de actie voor bezuiniging in
leidt door een'der posten van zyne begroo
ting met f 22.000 teverhoogen.
Doch het komt er op aan, te weten, of het
ontreden der bezuinigings-iDspectie tot bespa
ringen zal leiden, wélke aanzienlijk opwegen
tegen de aan het nieuwe instutuut verbonden
uitgavqn De Algemeene Rekenkamer heeft
de uitgaven aan de wettelijke vooorschriften
te toetsen, maar heeft geen preventieve con-
tröle op de doelmatigheid der uitgaven.
De nieuwe bezuinigiDgsinspectie zal derhalve
goede diensten kunnen bewyzen. Vooral om
dat het in de bedoeling ligt, een statistiek der
rijksuitgaven te publiceeren, zoodat door deze
statistiek behoorlijk in te richten en met be
kwamen spoed te publiceeren, het werk van
de inspectie komt te staan onder rechtstreek-
sche contrOle van de Staten Generaal.
De 8 ure n-d a g.
In het soc.-dem. weekblad „De Blijde We
reld" schrijft A. H. v d. Hoeve, dat de 8 uren
dag een mislukking dient te worden, in zoo
ver, dat veel arbeiders hun vrijen tijd niet
geven aan dien arbeid, waar ze «ich aan moes
ten wijden.
Nu wordt wel door de vakvereenigingen
voor dit gevaar gewaarschuwd en men wyst
de arbeiders op het goed gebruiken van den
vrijen tyd, maar het bloed kruipt, waar het
niet gaan kaD. Ja, zelfs verbodsbepalingen
helpen hier weinig. Wie kan contröleeren hoe
door de duizenden arbeiders hun vryen tijd
wordt besteed? Als de geest niet werkt, helpt
verbieden niets.
En nog een ander gevaar dreigt:
Het verrichten van bijwerk heeft een neer
drukkende werking op de looneD. Een bij
baantje is men wel geneigd voor betrekkelijk
gering loon waar te nemen, het is een mee
valler 1
Ik weet een geval van arbeiders aan een
Rijksinrichting, die bij particuliere werkge
vers uit dezelfde branche iederen avond tot
laat werken, voor lager uurloon dan de arbei
ders, die daar vast zijn, wat den werknemer
natuurlijk in de groote verleiding brengt het
getal vaste dure werknemers te verkleinen en
dat van de goedkoope losse 'avondwerkers
uit te breiden.
Het ambtenaarslege r.
Naar aanleiding van de becijfering der
„Middelb. Crt." betreffende het steeds groei
ende ambtenaarenleger, wijst „De Nederlan
der" op de daaraan verbonden politieke ge
varen.
„Het is duidelijk, dat wel zeer gemakkelijk
hier kaste-geest binnendringt en loutere belan-
gen-politiek, die de drijvende beginselen vol
komen kan doen schuil gaan.
Het gevaar dreigt volstrekt niet alleen, noch
vooral den ambtenaren zelf, maar minstens
evenveel politieken party-leiders. Er schuilt
vermoedelijk winst aan, als men omtrent rechts
positie en salarieering wat extra veel belooft.
In dezelfde mate treedt dan verlies van poli
tieke zeden in.
Maar het gevaar is allerminst onafwend
baar. Ambtenaren knnnen zichzelven dringen
om het politieke leven te bezien en hun poli
tiek gedrag te bepalen uit hooger gezichts
punt dan onmiddelijk eigenbelang; zy kun
nen tegelijk de verschillende partijen nopen
om met de actueele vragen der ambtenaren
zeer sterk te rekenen.
En de politieke partyen moeten naar beide
zy'den, en algemeen-principieel en speciaal
practisch hetzelfde doen.
Dan blyven wy politiek op de hoogte",
Waar ligt de oorzaak?
In „Schooi en Leven" bespreekt de redac
teur R. C. (Prof. R. Cosimir) de oorzaak van
de min gunstige posiite, die da onderwijzers
dn de maatschappij innemen. Hoeft minister
De Visser de schuld, vraagt de schrijver en
zegt:
„Het voorgaande ministerie heeft onder
Oort v. d. Linden nog veel minder voor de
onderwijzers-ia arwedden gedaan. Had de
machtige liberale partij toen zij in '78 haar
schoolwet maakte, dadelijk ferme jaarwed
den ingediend, had Goeman Borgesiii3, toen
hij het beginsel der periodieke verhoogingen
in de wetneerlegde, beter ingegrepen, wij
zouden veel verder gekomen zijn.
„De oorzaak ligt niet bij een minister, niet
bij een ministerie, niet bij een parijt, niet
bij een kamer, ze ligt aan ons volk zelf. Het
is ons volk, dat nog geen belangstelling ge
noeg heeft voor het onderwijs, dat er geen
offers voor wil brengen. Het is het gebrek
aan begrip, aan inzcht in de beteekenis der
opvoeding; het belang der persoonlijkheid
bij het opvoedingswerk wordt miskend. Dit
is het eerste, wat wij het Nederlandsche volk
moeten duidelijk maken: dat het opvoedings
werk staat en valt met den persoon van den
opvoeder. Zijn weten, zijn kracht, zijn vrij
heid van denken en voelen, zijn cultuur, zijn
fijnheid van voelen, zijn rijpheid van ont
wikkeling bepalen het onderwijs. Wij moe
ten de ouders, en het vadefrandsche volk van
de domheid genezen, die meent, dat men iets
kan bereiken buiten de persoonlijkheid om.
„Ziehier de taak: het Nederlandsche volk
opvoeden tot geloof in de persoonljjkheids-
paedagogiek."
Een andere oorzaak van klein-achting ziet
de schrijver in de onderlinge verdeeldheid
in de onderwijzerswereld, die het publiek
doet denken aan den twist tusschen kok en
keukenmeid, als het verneemt van kwesties
tusschen hoofden en onderwijzers. Met liet
oog daarop vraagt hij:
„Is het zoo onmogelijk, om zich op dit
programma te vereenigen: een administra
teur, die zorgt voor al het administratieve
(schoolgebouw, schoonhouden, leerlingmlijs-
ten, vaocinebewijzen, schoolgeld, enz.) een
dagelijks leidend hoofd, een schoolvergade
ring met volstrekte bevoegdheid- in alle
groote zaken? Moeten wij, waar een
groote. taak van volksopvoeding en volksbe-
zieling ons wacht, ons gaan afbeulen met we-
derzijdscbe bestrijding en kleineering, moet
daaraan een deel van onze organen, ,onze
kracht, ons geld worden besteed?"
Arrondisscmcnts-Rcchtbank te Alkmaar.
Zitting van Dinsdag 8 Februari.
Uitspraken:
C. S. en J. S., Helder.. Ie Bedriegelijke
Bankbreuk; 2e medeplichtigheid. Beiden
vrijgesproken.
H. O., Helder. Wederspanndgheid. 25
boete subs. 25 dagen gev.
Nieuwe zaken:
Dwaze begeerlijkheid.
De Texelsche schipper O. v. S. werd op
27 Nov. verlokt zich te Cocksdorp een mooie
Solarlantaarn toe te eigenen van de fiets,
toebehoorende aan den werkman P. H.
Het was een gevaarlijke manipulatie, zoo
als bleek uit den eisch tegen den niet ver
schenen beklaagde: 3 mnd. gev.
De geleerden zijn het niet eens.
De kruidenier M. N. was veroordeeld door
den Helderschen Kantonrechter ter zake het
voorhanden hebben van wapenen zonder de
vereischte machtiging, tot 3 boete subs. 2
dagen. Vermoedelijk ging de ambtenaar van
dit vonnis in appèl, want beklaagde had he
den van geen belangstelling blijk gegeven
en nu werd deze zaak in hooger beroep be
handeld.
De officier scheen zich echter niet te kun
nen vereenigen met de zienswijze van den
Kantonrechter en eischte vernietiging van
het gewezen vonnis en ontslag van rechts
vervolging van den veroordeelden kruide
nier met z'n clandestiene proppeschieters.
Een misverstand.
De koopman A. E. te Texel moest .terecht
staan, omdat hij op 13 December in een her
berg zijn collega L. V. met de vuist eenige
flinke tikken op het hoofd had toegebracht.
Beklaagde erkende het feit, maar beweerde
in de meening te hebben verkeerd, dat V.
met wien hij tevoren eenig dispuut had ge
voerd over een geldkwestie, hem onver-
hoedsch van achter een slag op het hoofd had
gegeven. V. verklaarde echter, dat hij geen
hand naar bekl. had uitgestoken.
Denkelijk is het dus een omissie van E„
die hem echter nog duur te staan komt, daar
het O. M. 25 boete subs. 25 dagen vorderde.
De ^18-jarige zoon van een inwoner van
Amsterdam, die in „een groot huis" woont,
werd voor een rijwiel-licht-overtreding be
boet met een boete van 15. Voor den kan
tonrechter, mr. I. A. Höfelt, reclameerde hij
over de hoogte van het bedrag. „Wat doe
je?" vraagt de kantonrechter. „Ik ben Han
delsscholier", is het antwoord. „Wat is je
zakgeld?" „Twaalf gul<jen vijftig in de
maand"1. „Dat is veel te weinig, zeg dat
inaar aan je vader", zegt de kantonrechter,
imr. Höfelt, „iemand, die in zoo'n groot huis
woont, behoort zijn zoon meer zakgeld te
geven."
De meneer, die in een groot huis woont,
vraagt den kantonrechter of hij inderdaad
die boodschap aan zijn zoon heeft medege
geven. Het antwoord is, dat hij „de geïncri
mineerde boodschap" inderdaad heeft gege
ven en „dat uw zoon er profijt van zal heb
ben, hoopt van harte de kantonrechter to
Amsterdam I A Höfelit."
De „meneer in het groote huis", die op
een openbare rechtszitting door een kanton
rechter berispt is omdat hij zijn zoon te wei
nig zakgeld geeft, vraagt aan het H.bl. of de
kantonrechter daartoe gerechtigd was. Mijn
zoon, zegt hij, verheugt zich over den raad;
velen zijner vriendjes, wier vaders soms in
minder groote huizen wonen, krijgen inder
daad meer. Maar ik acht het verkeerd en doe
het niet.
De Red. van het Hjbl. heeft geantwoord,
dat naar hare meening de kantonrechter in
•zeer sterke mate zijn bevoegdheid te buiten
was gegaan en 'bovendien een, zeer dommen
en verkeerden raad had gegeven.
„Niet als redacteur, maar ais vader schrij
vend, zouden wij zeggen, dat het zakgeld ze
ker hoog genoeg is."
Naar die firma Ferwerde Thieman mee
deelt, heeft zij besloten, het door haar geëx
ploiteerde café-restaurant Trianon, op het
Leidsche Plein te Amsterdam waar het per
soneel thans in staking is, te sluiten en de"
exploitatie niet weer voort te zetten.
Uit Heemskerk meldt men aan het „N. v.
d. D.": Karrenvrachten met gezouten snij-
boonen worden-dagelijks van Beverwijk naar
den akker als mest gereden. Dit beteekent
een strop, die de R.-K. poöp. Tuindersver.
„Kennmierland" treft. 2400 vaten, die teza
men 90.000 gekost hebben, zijn dezer dagen
publiek verkocht. De opbrengst bedroeg
ruim 5000 hoofdzakelijk voor de vaten.
Donderdagmorgen zou op den O. Z. Voor
burgwal te Amsterdam een 70-jarig man door
twee mannen zijn aangerand en beroofd van
6000, welk bedrag hij bij een bankinstel
ling had geïnd. Het vermoeden bestaat ech
ter, dat men hier met een gefingeerde be-
rooving te doen heeft.
Ruim 6 uur Donderdagavond is de uit Hel-
levoetsluis 'komende stoomtram van de Rot-
terdamsche Stoomtram-Maatschappij in de
Tweede Rosestraat tt© Rotterdam gereden
op een auto-omnibus van den Tuindorp-
dienst op den Groenen Hilledijk, die ter
plaatse voor de stoomtram de rails wilde
passeeren, maar daarbij vastreed tegen een
trottoirband. De twaaüf of dertien personen,
die in den omgeslagen omnibus zaten, kwa
men allen met deh schrik vrij, met uitzonde
ring van juffrouw L. K„ uit Den Haag,'die
lichte kwetsuren aan de beonen bekwam.
De Haarlemsche rechtbank heeft Donder
dag de 30-jarige E. H. L. veroordeeld tot 12
jaar gevangenisstraf met aftrek van de voor-
loopige hechtenis. De reohtbank achtte den
voorbedachten rade niet aanwezig. Wel
achtte zij beklaagde schuldig aan doodslag,
gepleegd op haar 5-jarig stiefdochtertje.
Nadat het vonnis was voorgelezen, riep do
beklaagde uit: Ik heb het beslist niet gedaan 1
In den nacht van Donderdag op Vrijdag
heeft de veroordeelde in de gevangenis te
Haarlem zelfmoord gepleegd door ophan
ging.
Er is vermoedelijk geen enkel artikel, dat
zoo spoedig na den oorlog op het oude prijs
niveau is teruggegaan dan chocolade en
cacao.
En dat terwijl gedurende den oorlog iutet
deze artikelen 500 600 prooent in uriis
gestegen waren; We herinneren ons allen
den tijd, dat aan de grens voor één sfcukic
Kwatta graag 10 mark of 5 franc werd be
taald, en dat in ons eigen land alleen zeer
ryke menschen zich de weelde konden ver
oorloven, chocolade te eten.
Van het eene uiterste in het andere
thans is chocolade bijzonder .goedkoop vooral'
wanneer men de gedepriceerdè waantoS
het geld in Mmnerküig „oeÏÏ. T
den door de Amsterdamsche straten
Me" met reppen"
en de venters bieden ze te irlim +2L
trijs, en hebben Jh nog
Ook d. winkelprijs te'oHd? ££g!
voor 71/t cent heeft men weer zijn reep goede
chocolade, evenals voor 1914.
De cacao is nog goedkooper, cacao kan
men thans zelfs goedkooper drinken dan
vuor den oorlog, en een bus cacao van een
kilo van uitstekende qualiteit (geen 7.g.
„choooladepoeder", doch caoao van bekende,
goede merken), heeft men thans voor f 1 h
f 1.25, dat is dus nog minder dan de „daal-
der"-cacao, die vroeger als de billijkste gold.
Zoozeer is de cacao als handelsartikel In.
waarde gedaald, dat men eind verleden week
in den Londenschen groothandel cacao-koe-
ken vooc, niets aanbood: de pakhuisruimte
was meer waard dan l)et artikel! De eenige
oonditie was, dat de gegadigden den fabri
kanten het invoerrecht zouden restitueeren,
dat op de cacao betaald was. Dit invoerrecht
bedraagt ongeveer 6 d. per pond. De cacao
in koekvorm is een van de producten die
overblijft na het robsteren der cacao-boonen
het grond-materiaal. De caoao-hoter is dan
afgescheiden, en de caoao-koeken worden go.
malen en tot cacao-poeder gemaakt
Welnu, nieniand durfde de oacao-koeken
gratis te aanvaarden, men voorzag dat zelfs
de xnaal-kosten er niet uit te halen zouden
zijn, nu er mik een overvloed van cacao
poeder op de markt is!
Intusschen behoeft het publiek niet spij
tig te zijn, dat cacao thans zoo bijzonder
goedkoop is, goedkooper dan koffie en thee.
Goedkooperèn gqzonder. Cacao is zeer
voedzaam, en1 men1 Turn ithans profitoeren
van de tegenwoordig zeldzame omstandig
heid, dat een goed voedingsmiddel zéér goed-
koop te krijgen is!
Dr. Van Hamel Roos schrijft in het
„Mndbl. tegen de Vervalsohingen":
Naar aanleiding van een dezer dagen ge
voerd proces te Londen, achten wij het van
veel gewicht voor ons „boteri'-land, de be
slissing dienaangaande in ruimen kring be
kend te maken. Het ging om de vraag of het
woord „boter" dn verband met andere arti
kelen, zooals bananen, copra, aardnoten enz.
genoemd mag worden of dat men alleen van
vet mag spreken.
Een artikel genaamd „Banane Butter"
droeg als étiket de woorden „rijpe bananen,
met eieren en boter" en daar nu bij analyse
■bleek, dat Jbotfer", d.L koeboter, niet aan
wezig was, bkliste de rechtbank, dat deze
benaming onwettig was, en dat het woord
„boter" uitsluitend! gebezigd mocht wor
den, indien de herkomst er op de étiketton
onmiddellijk bijgevoegd werd', zoodat men
derhalve slechte mocht publiceeren: bana
nen-boter, aaadnoten-boter.oacao-boter of co-
oos-boter.
Wij gelooven, dat deze 'beslissing ook voor
ons land van beteekenis is ook met het
oog op den uitvoer van talrijke vethoudende
artikelen, daar bij een strenge uitvoering
der Warenwet het voor onze industrie drin
gend noodzakelijk is, ten einde vervolging
en inbeslagneming te voorkomen, nauwkeu
rig vooraf te weten, welke benamingen hun
ner artikelen, al of niet, hetzij binnenslands
of buitenslands geoorloofd zijn.
Bacqué geheeten', had bij een vechtpartij
twee inspecteurs van politie doodgeschoten
en ae vlucht genomen. Dezer dagen heeft de
Parijsche politie het spoor van dien bandiet
ontdekt; zij wist dat hij zich ophield bij een
weduwe met vier kinderen te Gennevilliers.
Woensdagmiddag heeft een politiemacht
daar Bacqué overvallen, toen hij, in de ka
mer waar de weduwe met haar kinderen zich
ophield, op een bed lag, spelend met het
jongste kindje van twee jaar. Zoodra hij de
politie, met de revolver in de hand zag bin
nenkomen, greep Bacqué een revolver on
der zijn. hoofdkussen van daan en vu- de.
Een politie-man in den buik getroffen,
zakte ineen. Een ander politie-amhtenaar
heeft daarop den bandiet ren kogel in het
hoofd gejaagd, tengevolge waarvan de dood
onmiddellijk intrad. De gekwetste politie
agent is in emstigen toestand naar een zie
kenhuis overgebracht
Veel-rookers.
Sommige lieden gaan prat op het feit, dat
z(j vijftig cigaretten per dag rooken waar
een mensch al niet trotsch op kan zijn 1 En
waar h(j z(jn gezohdheid al niet mee bederven
kan I Want het lijdt geen twtyfei of het onmatig
rooken van cigaretten is zeer nadeelig voor
het menschelijk lichaam. Er ziin uitzonderingen,
zeker, maar die bevestigen den regel en niet
iedereen zal het zoover brengen als zekere
heer Thompson, een New-Yorker, die onlangs
zijn zaventigsten verjaardag vierde door hon
derd cigaretten te rooken binnen vier en twin
tig uur. Hij vertelde zijn gasten, dat hij gedu
rende de laatste vijftig jaar gemiddeld 5Ö0
sigaretten per week bad gerookt en In totaal
ongeveer 1.300.000, zonder dat hy ooit ziek was
geweest door zyn onmatig rooken. Verder
deelde hy mede, dat hij aan sigarettan onge
veer 20.000 dollar had uitgegeven in die 50 jaar
en dat hy, in de lengte gemeten, 61 myi cig&'
retten had opgerookt.
's Nachts rookte hy ookals hy wakker werd»
lag altyd zyn cigaret klaar op zyn nacht"
kastje.
De heer Thomson is echter niet.de eenig®
veelrooker. Een paar maanden geleden stierf
te Parys een zekere heer Voiron, twee en
zeventig jaar oud. Voiron begon sigaren te
rooken, toen hy achttien jaar was en rookte
zijn heele leven dertig sigaren per dag. Hv
stierf in zyn leuningstoel, een sigaar tusschen
de lippen. Gedurende ruim een halve eeu*
rookte hy 591.000 sigaren, gelykstaande aan
één sigaar van 42 myl lengteen de tijd,
dien hy verrookte, was weinig minder dan
200.000 uren.
Toen Voiron zeventig jaar werd, kreeg bil
bezoek van dagbladreporters, die hem va°
allerlei vroegen, o. a. waarom hy nooit gehuwd
was geweest.
Hy nam zyn sigaar uit den mond en zeide-
„Dit is myn vrouw 1 Zy heeft me vyftig jaftf
onafgebroken geluk geschonken en we hebl>®a
nooit gekibbeld. Toon me de vrouw, die o*
na kan doen en ik wil haar nu nog huwen,
als ze me hebben will"
Maar zelfs Voiron heeft een ernstige concuf"
rent in een Zwitserschen advocaat, M. LenoiD
die twee jaar geleden stierf en van w'e®
beweerd wordt, dat hy 10.000 sigaren per Jaft
rookte. Toen hy 60 jaar werd, rookte by v0^_
ieder jaar, dat hy geleefd had, een sigaar-
60 achter elkander. Deze lieden zou men laD£»
afstands-róokers kunnen noemen; mei1 hee
