127 resp. 229 mijnen stil liggen. Er zijn een
aantal branden uitgebroken, waaronder een
groot verlaten vliegkamp op de meent bij
Newcastle, dat geheel uitgebrand is. De wa
ker, die geboeid en gekneveld werd gevon
den, verklaarde, dat hij was aangevallen
door gemaskerde mannen, die, naar hij zei,
met revolvers waren gewapend. Tegelijker
tijd zijn er 200 ton hooi voor de mijnpaarden
verbrand. Te Bedlington zijn de hooibergen
van de boerderijen der maatschappij ver
nietigd. Ook op andere boerderijen zijn bran
den uitgebroken. Verscheidene pogingen
zijn er gedaan om de telegraaflijnen te ver
nielen. Tusschen Jarrow en Soutshields zijn
de telegraafpalen omver gehaald. Eenige
Eersonen zijn gearresteerd. De butensporig-
eden werden als gewoonlijk aan Sinn Fei-
ners toegeschreven.
Ernstige voorvallen dreigden te Rhondda,
tengevolge van het terugroepen van de vrij
willigers te Dwynpia, waar 5000 gallons per
uur worden opgepompt.
De gevolgen van de staking wosden in het
bijzonder gevoeld in het Noorden van Yorks-
hire, waar alle hoogovens zijn stopgezet, en
de ijzerhandel stilstaat. Nog meer scheeps
werven en fabrieken sluiten. Een dergelijke
stand van zaken is ook in Durham, waar
de stagnatie in den handel haar toppunt be
reikt heeft.
De oproep van de regeering voor de vor
ming van vrijwiligersbrigades heeft wel suc
ces gehad. Te Londen alleen reeds werden
24 bataljons van de verdedigingsmacht ge
vormd. Volgens een bericht van Zaterdag
overwoog de regeering de pompinstallaties
der mijnen door vrijwiligers te. doen bedie
nen, ten einde nog zooveel mogelijk van de
mijnen te redden.
Londen, 9 April. Aan het einde van een
bijeenkomst der „triple alliantie" werd offi
cieel bekend gemaakt, dat de mijnwerkers en.
mijneigenaars Maandagmorgen opnieuw in
conferentie bijeen1 zullen komen.
Voorts, dat de Mijnwerkersfederatie des
avonds aan haar afdeelingen aanschrijvingen
zou richten, welke er bij alle leden op aan
dringen zich te onthouden van alle handelin
gen, die ingaan tegen de maatregelen, noodig
voor de veiligheid der mijnen, of welke de
aanwending, van geweld door de regeering
zouden noodig maken.
Londen, 9 April. De spoorwegarbeiders
zijn volstrekt gekant tegen een algemeene
staking. Geloofd wordt dat vijftig procent
aan het werk zal blijven, wanneer de staking
mocht borden afgekondigd.
Er zijn aanvullingstroepen gezonden naar
Schotland en Wales. Een aantal van 250 ma
trozen is' naar het binnenland gezonden met
onbekende bestemming.
Londen, 11 April. Ofschoon men nog
niet kan zeggen, dat een oplossing van het
conflict in de steenkoolindustrie in zicht is,
meent men toch wel, dat het feit, dat de
pompers gisteren in alle districten, met uit
zondering van Fifeshire, het werk hebben
hervat, een spoedige oplossing in het voor
uitzicht stelt. De toestand was buitengewoon
ernstig in enkele mijnen in Zuid-Wales, wel
ke thans aan groote beschadiging ontsnap
pen. Het is thans vrij zeker, dat in de vele
mijnen het werk weer onmiddellijk zal kun
nen worden hervat.
Londen, 11 April. De correspondent van
de „Times" te Glasgow meldt, dat de schade
aan de Schotsche mijnen toegebracht, op vijf
millioen pond wordt geschat.
De „Daily Express" rekent uit, dat de
mijnwerkers in de afgeloopfen week vijf mil
lioen pond aan loon hebben gederfd, dat het
verlies wegens te weinig gedolven kool zeven
millioen pond bedraagt, het verlies voor de
spoorwegen, tengevolge van het stopzetten
van het steenkooiyervoer, één en het verlies,
geleden door de verschillende getroffen in
dustrieën, eveneens één millioen. Verder
kosten de regeeringsmaatregelen, waaronder
de mobilisatie der reserve, 1.700.000 pond per
week.
De ochtendbladen bevestigen het bericht,
dat de regeering voornemens is een leening
op korten termijn toe te staan ten behoeve
van het koolbedrijf in de arme streken.
DUITSCHLAND.
Een bijzondere correspondent van de „N.
Rott. Crt." heeft in het laatst der vorige week
gelegenheid gehad met een aantal der groote
nijverheidsmenschen en financiers in het
Roergebied en Rupperdal te spreken over
den toestand, welke door de drukkende toe
passing van de sancties ontstaat.
Het bleek hem, dat deze dingen met merk
waardige kalmte worden opgenomen. En hij
vertelt dan verder o.m.:
Over het geheel valt een verslapping in de
nijverheid waar te nemen, dié echter bij lange
niet het ernstige karakter van de crisis van
andere landen draagt. Van toenemende wer
keloosheid vertoonen zich eerst de eerste ver
schijnselen. Het bleek (moeilijk te zeggen, wat
van de achteruitgang a'ón de dreigende sanc
ties en 'wat aan de algemeene malaise moest
worden toegeschreven. In het algemeen
hechtte men geen groote beteekenis aan de
thans reeds aan het licht tredende gevolgen
van de komende strafoefening.
Men was ten opzichte van de uitvoerbaar
heid der sancties eigenlijk zeer sceptisch ge
stemd; wat men tot nog toe beleefd had, was
niet bepaald* schrikwekkend. Van het opruk
ken der geallieerden had men zich weinig
aangetrokken. De troepen hadden trouwens
ook geen aanleiding daartoe gegeven. Eerst
had het volk zich nieuwsgierig getoond tegen
over den in zeer krijgshaftigen vorm plaats-
vindenden opmarsch, maar al spoedig had
men geen aandacht meer geschonken aan
deze dingen. Een verdere opmarsch, zoo zei
men, zou geen ander effect hebben. Tot nog
toe hadden handel en scheepvaart geen be
lemmering ondervonden van de bezetting, de
verscheping van kolen ging geregeld haar
gang. Bij de bezetters vertoonde zich geen
neiging om storend op te treden, maar veelal
gelegenheid met het onzekere van hun fi
guur.
De nijverheid was natuurlijk gedwongen
rekening te houden met de dreigende moei
lijkheden. Bestellingen uit de Ententelanden
worden ingetrokken of worden niet uitge
voerd, daar zooals bekend de Duitsche regee
ring de heffing van 50 pet. niet vergoedt, al
te tragisch scheen men dit echter niet op te
vatten. Verleden jaar hebben Engeland,
Frankrijk en België tezamen slechts 17 pet.
van de Duitsche uitvoer opgenomen, daar
onder waren echter nog vele leveranties, die
door den koop er onmisbaar en die dus niet
zullen wegvallen, al moet er ook door de hef
fing meer voor worden betaald verreweg is
voor de Rijn Westfaalsche industrie de ver
koop naar de neutrale landen. Men weet ook
nog niet wat do Engelsche dominions zullen
doen, die trouwens ten deele nog niet als
koopers In Duitschland zijn opgetreden. Het
was werkelijk opmerkelijk zoo weinig aan
dacht als men wijdde aan de 50 pet. heffing.
Had ik met weinig lieden gesproken, dan zou
ik de dupe hebben kunnen zijn van een aan
genomen taktiek. Het gebrek aan belangstel
ling is waarlijk algemeen en ging zoo ver,
dat men bij de besprekingen van de yermoe-
delijke uitwerking der sanoties dit punt vaak
over het hoofd zag.
De textiel industrie in bet Wüpperdal is
afhankelijk van de spinnerijen in het Rijn
land. Bij de laagte van de uitvoertarieven kan
dit geen groot bezwaar worden, bedenkelij
ker is de toestand van metaalfabrieken, die
onderdeelen of materiaal over en weer moe
ten zenden dus hun werkplaatsen aan belde
zijden van de linie.
Onveilig Berlijn.
In den laatsten tijd nemen te Berlijn de
overrompelingen van wisselloopers weer
sterk toe. Vooral de jongste bedienden moe
ten het ontgelden, wanneer zij geld van het
postchequebureau moeten halen. De roovers
achtervolgen dan de jongens tot in stille stra
ten en nemen htm dan onder bedreiging het
geld af.
Zoo werd dezer dagen weer een dergelijk
roofstuk uitgehaald. Een jonge man moest
voor een zekere firma 3000 mark van het
postchequebureau halen.
Op den terugweg werd hij plotseling door
een onbekende in een kelder geduwd en
kreeg een slag op het hoofd, waardoor hij
bewusteloos werd. Het geld werd gestolen.
De aangevallene is met hersenschudding
naar het ziekenhuis gebracht.
In de laatste dagen hebben naar de Ber-
lijnsche bladen verzekeren een twintigtal
van dergelijke aanslagen plaats gevonden.
Sensationeel proces.
Een vrij sensationeel proces hield Vrijdag
de openbare meening te Berlijn bezig.
Naar reeds is medegedeeld was
de beklaagde Rudolf Lehius, hoofdre
dacteur van de Staatsburger Zeitung, die in
Januari en Februari LI. in twee nummers
van zy'n blad artikelen had geschreven waar
in 'hij zijn lezers uitnoodigde de leiders der
bekende republikeinsche organisatie Bund
Neues Vaterland neer te schieten.
Beklaagde sprak in den loop van zijn ver
hoor uitvoerig over de financieele bronnen
van dè radicale politieke partijen. De com
munisten worden door Rusland en de onaf-
hankelijken door Frankrijk ondersteund. De
onafhankelijken hebben Simplizissimus wil
len koopen en daarvoor 1 millioen mark ge
boden. Zij hebben 4 millioen voor het ge
bouw van de Freiheit betaald, en dit geld
hebben zij van dé Fransche regeering ge
kregen. Door middel van den Bund Neues
Vaterland maakt de Fransche regeening
propaganda in het bezette gebied en in het
Rijnland. De leiders van den 'Bund be
schouwt 'beklaagde dan ook als schadelijke
individuen. De Bund bewerkt de arbeiders
pers in Frankrijk, Engeland en België op
een wijze, die zelfs de Vorwarts heeft ver
ontwaardigd.
Beklaagde vertelt verder dat volgens en
kele bladen de heer O'tto Lehman Rusbüldt,
een der leiders van den Bund, destijds den
Berlijnschen correspondent van de Parijsche
Matin hèeft opgezocht en dezen heeft ver
zocht ervoor te zorgen dat de Entente
Duitschland zou binnenrukken ten einde al
dus het land te ontwapenen en nieuwe oor-
1 ogsverwikkelingen onmogelijk te maken.
Dezelfde heer Lehman Rusbüldt bracht een
bezoek aan generaal Maloolm van de Engel-
sohe oommissie en verzocht dezen om finan-
cieeien steun voor den Bund Neues Vater
land. De voorzitter merkte hier op dat dit
alles nog niet voldoende is om de lezers van
de Steatsburgeraeitung aan te sporen de
leiders van bedoelde organisatie uit den wee
te ruimen.
Getuige Lehman Rusbüldt vertelt dat hij
een memorandum over de ontwapening
heeft geschreven. Daarin heeft hij het
standpunt van den Bund Neues Vaterland
uiteengezet. Ook heeft hij het stuk aan een
aantal buitenlamdsche journalisten ter hand
gesteld. Spr. hoopte dat Frankrijk na
Diiitsohlanid te hebben ontwapend ook tot
zijn eigen'ontwapening zou overgaan en den
linker Rijnoever zou ontruimen. De verte
genwoordiger van de Matin heeft spreker
herhaaldelijk verkeerd verstaan want de ge
tuige heeft niet gezegd, dat hij en zijn vrien
den de bezetting van heel Duitsohland door
Frankrijk verbinden.
Getuige heeft zijn memorandum aan den
Matin-conrespordent gestuurd'. Hij wilde na
melijk aan het buitenland toonen dat niet al
le Duitsohers op het All-Deutsohe standpunt
staan. Getuige geeft toe in zijn memoran
dum tq hebben1 geschreven dat Duitschland
het vredesverdrag schend en dat dr. Peters,
rjjksoommissaris voor ontwapening, de me
de werking der parcafistische vereenigingen
van de hand heeft gewezen.
De voorzitter: En zoo iets vertelt gij aan
een entente journalist?
Getuige antwoordt dat hij met zijn critiek
de Duitsche zaak wilde dienen. Hij is ervan
overtuigd, dat Frankrijk den linker Rijn
oever bezet houdt omdat Duitschland niet
volledig is ontwapend.
Op een vraag van den voorzitter antwoordt
getuige dat hij aan de Entente-gezantschap
pen ook ander materiaal ter beschikking
heeft gesteld, o.a. bet nrotest van den Bund
Neues Vaterland topen den vrede van Ver-
sailles.
De vertegenwoordiger van het O.M. zei-
dé dat de pers weliswaar tot plicht had de
wantoestanden te hekelen', maar zoover als
beklaagde map men daarbij niet gaan. Hij
eischte een boete van 500 mark. De recht
bank veroordeelde Lebius na een lange be
raadslaging tot 1000 mark boete.
Duitschland cn de geallieerden.
De Daily Telegraph zegt dat Duitschland
uit Engeland's industrieele moeilijkheden
geen hoop behoeft te putten om betere voor
waarden voot de geallieerden te krijgen, op
het stuk van de vergoeding, de sancties en
Opper-Silezië.
Engeland's ongelegenheid is slechts tijde
lijk en Frankrijk en België bezitten voldoen
de militaire middelen voor de sancties.
Evenmin moet Duitsohland de illusie koes
teren dat het Opper-Silezlö in zijn geheel zal
behouden. De geallieerden kunnen er niét
aan dienken een edsch in te willigen, die te
gen geest en letter van het vredestractaat
indruischt. Een billijke verdeeling is de eeni
ge mogelijke oplossing en daar zulk een ver
deeling aan Duitsohland een flink stuk van
het stemgebied zal laten, is het nutteloos
voor Duitschland om udt te roepen, dat het
zonder Opper-Silezië geen vergoeding ton
betalen. Men acht Duitschland volkomen in
staat om een flink aanbod te doen. Zonder
-dat het wacht, tot het weet, of het een Sile-
zisch district meer of minder krijgt. Duitsch
land moet begrijpen, dat men in Engeland
krachtig deze opvatting voorstaat.
FRANKRIJK.
De rede van Brland in den Franschen Senaat
De schrijver van het politiek weekoverzicht
in het „Hbl." J. G. B. bespreekt de rede door
den Franschen mini ster-president in den
Senaat gehouden.
Het gaat in de wereld nog altijd Pruisisch
toe.ook na den oorlog meent de schrij
ver Potsdam is slechts verplaatst.
Is het al te pessimistisch gedacht? vraagt
hij. En hij vervolgt dan:
In den Franschen Senaat heeft Briand een
redevoering gehouden, die tot ernstige be
zorgdheid aanleiding mag geven. De zweep
van Poincaré knalt den eersten minister om
de ooren, en Briand, die den drang der
Fransche imperialisten niet durft weerstaan,
schijnt nu zelfs bereid desnoods zonder de
bondgenooten handelend op te treden. Zon
der de bondgenooten, die nog steeds een
eenigszins matigenden invloed op de Fran
sche voortvarendheid oefenden. Weliswaar
heeft de heer Briand in den Senaat verklaard
dat er na geschillen van voorbjjgaanden aard,
volledige overeenstemming tusschen de
bondgenooten was verkregen waarvan de
thans in toepassing zijnde sancties getuige
nis afleggen. Maar wat hij daarna zeide over
de politiek van Frankrijk, die niet achter die
van een ander land moet aanloopen, over
Frankrijk, dat te zeer „grande dame" is om
door een ander op sleeptouw te worden mee
genomen, over het recht van Frankrijk om te
eischen, dat zijn bondgenooten hun onder-
teekening van het verdrag van Versailles nu
ook onvoorwaardelijk moeten erkennen en
over zijn toegejuichte opvatting, dat
men ten aanzien van Duitschland nu slechts
dat Verdrag van Versailles heeft en niets
anders, toont toch ook wel duidelijk, dat de
leider der Fransche politiek van verder over
leg met de geallieerden genoeg heeft. Woor
den zijn genoeg gewisseld, laat ons thans
eens daden zien.
Op 1 Mei zal Duitschland over de brug
moeten komen dan is bet de'laatste ver
valtermijn voor de betaling der voorloopige
schadeloosstelling van 20 milliard, die
Duitschland beweert reeds te hebben voldaan,
maar waarvan volgens de onder Fransche lei
ding staande Commissie van Herstel nog
slechts ten hoogste 8 milliarden zijn betaald
- komt Duitschland dan niet met een bevre
digende regeling, tracht het wederom uit-
vluchton te zoeken, tracht het opnieuw zich
aan zijn verplichtingen te onttrekken, t dan
zal een .krachtige hand het bij den kraag
grijpen".
Frankrijk heeft blijkbaar de vrije hand.
Het zal zich de „grande dame" kunnen too
nen. Of dit nu waarlijk met instemming van
Engeland is, dat voor nieuwe militaire avon
turen in Europa, ook al behoeft het zelf hier
aan niet mede te doen, toch weinig kan ge
voelen? De correspondent van de „Manch.
Guardian" meent, dat Briand er op rekent,
dat de arbeidersmoeilijkheden in Engeland
teveel te doen geven, om zich met andere
zaken te bemoeien, en dat hij zich dus om
mogelijke Engelsche bezwaren niet zal be
kommeren.
Briand zal dus optreden en Duitschland bij
den kraag vatten: „Voor den modernen
Franschen staatsman, gelijk voor den ouden
Spaanschen veroveraar in de Indiën, is er
altijd goud verderop in bet land. Zoo niet te
Dusseldorf, dan te Essen. Zoo niet te Es
sen.
Tenzij ook hier nog een uitweg wordt ge
vonden en Duitschland de instemming van
Engeland en Amerika zal kunnen verwerven
voor nieuwe voorstellen en nieuwe onderhan
delingen.
Maar dan toch?
Frankrijk heeft de vrije hand, want wel
waarlijk is Frankrijk thans een der rustigste
landen, waar de regeering feitelijk kan doen
wat ze wil. Noch Italië, waar de strijd, tua-
sohen fascisti en socialisten steeds scherpere
vormen aanneemt en de regeering door een
beroep op dé kiezers haar positie wil trach
ten te versterken, noch Engeland wat meer
beteekent zijn op het oogenblik in staat
het L ransch militaristische imperialisme te
beteugelen.
De toestand In Ierland.
Hinderlagen en schietpartijen.
Londen, 9 April. Vandaag wordt melding
gemaakt van de gewone reeks van geweld
daden in Ierland, waarvan één echter veel
weg heeft van een ibdosooopgesahiedenis.
Twee politie-ageniten die in een karretje
naar hun kazerne terugkeerden, -vielen in
een door tien gemaskerde mannen gevorm
de hinderlaag. Eén politieman werd door
zeefd met kogels en viel dood uit het wagen
tje. I)e andere zette daarop met de zweep
het paard in galop. De aanvallers zetten
hem een halve mijl achterna en vuurden her
haaldelijk op hem, terwijl terwijl hij het
vuur beantwoordde.
Een politie-patrouilile te Limerick was het
voorwerp van een schietpartij. Vier politie
agenten werden gewond. Een burger werd
gedood, drie gewond.
Een onbekenide man, die in het graafschap
Cork op troepen vuurde, werd op staanden
voet doodgeschoten. Twee geladen revolvers
werden op zijn lichaam gevonden.
Vijf Siim Feiners, die in Liverpool terecht
stonden in veribamd met de jongste branden
in boerderijen, zijn veroordeeld tot dwóng-
arbeid voor een termijn, varieerend tusschen
vijf en tien jaar.
ZWITSERLAND.
Ex-keizer Karei ongewenscht in Zwitserland.
Naar uit Parijs gemeld wordt, heeft de
Zwitsersohe bondsraad aan ex-keizer Karei
laten weten, dat het wenschelijk is, dat hij
zijn woonplaats buiten Zwitserland vestigt
en dat dientengevolge zijn verblijf in Zwit
serland slechts voorlooplg kan zijn.
TSECHO-SLOWAKIJE.
„Narodna Politika" meldt, dat de regeering
aan de Nat. Vergadering een crediet zal vra
gen van 332 millioen kronen voor de uitrus
ting van het leger. „Verdere milliardencre-
dieten zullen volgen," zoo luidt het bericht
verder.
KLEIN-AZIE.
Het Grleksche offensief.
De Grieken hebben voorloopig den kous
op den kop gekregen. Na de zegevierende
opmarsch hebben zij bet veld weer moeten
ruimen. Daarbij verloor de Noordelijke leger
groepen niet minder dan 4000 man, waarvan
600 dooden en 400 zwaar gewonden. Het
laatste Grieksche communiqué meldt dan
ook dat de Grieksche troepen zijn terugge
bracht naar de posities, die zij voor het be
gin der krijgsverrichtingen bezetten. De ko
ning zou Woensdag naar het front vertrek
ken.
Een nieuw Turksch offensief.
De „Temps" meldt, dat de Turken eon
nieuw offensief zijn begonnen uit Denizli
(Denislü?) naar Sarikeri (Seraiköi?) in het
dal van den Meander. Er is nog geen be
richt ingekomen over het resultaat dezer
operatie, die blijkbaar ten doel heeft den
rechtervleugel van het Grieksche leger om
te trekken. De Turken moeten versterking
gekregen hebben van tien divisies, die zich
in 'Kaukasië bevonden en die nu vrij geko
men zijn door bet sluiten onlangs van een
overeenkomst tusschen Angora en Moskou.
ZWEDEN.
Loonsverlaging en staking.
De havenarbeiders te Stockholm hebben
Zaterdag het werk gestaakt, omdat hun loo-
nen met 20 pet awren verminderd. Men ver
wacht dat de staking zich ook tot de andere
Zrweedache havens zal uitbreiden.
VEREENIGDE STATEN.
Wij hebben indertijd melding gemaakt van
gruwelijke moorden, door de plantersfamilie
Williams en een paar neger-opzichters ge
pleegd op een groot aantal negers bij Wil
liams in dienst of liever: in slavernij.
Williams Sr. staat thans terecht. Een der
eersten, die gehoord werden, is een neger
opzichter, die een werkzaam aandeel in de
gruwelijke gebeurtenissen heeft genomen en
die zelf een der mede-beklaagden is. Het
relaas, dat deze neger deed, was afschuwelijk,
het betreft de vermoording van 2 der 11 af
gemaakte negers op Williams katoenplan
tage in den staat Georgië. De moorden waren
gepleegd om het den slachtoffers onmogelijk
te maken uit de school te klappen over on
toelaatbare arbeidstoestanden op de plantage.
„Twee negers" zoo vertelde de opzich
ter „Lindsay en White 'genaamd, werden
in een auto naar de brug over een rivier ge
reden. De negers werden nu met bun halzen
en handen aan elkaar vastgemaakt met ket
tingen en staaldraad. Daarna werd een zak
met steenen ter gezamenlijke zwaarte van
100 pond aan den ketting gehangen. Dat
staaldraad, die kettingen en den zak met stee
nen had Johnnie (d. i. de planter Williams)
al bij zich in de auto, toen wij uitreden. Op
de brug liet Johnnie de auto stilhouden en
zeide: „er uit, jongens". Lindsay (eén der
slachtoffers) smeekte om hun leven; maar
wij gooiden ze over de leuning".
Nog vertelde de opzichter hoe hij op bevel
van Williams andere negers had afgemaakt
door ze met een bijl dood te slaan of ze in
de rivier te werpen.
Men heeft inderdaad nog andere neger
lijken uit de rivier opgehaald. Ook deze arme
drommels waren geketend en met steenen
bezwaard.
Wij vinden van de bekentenis van de ne
ger-opzichter de man heet Clyde Manning
een iets afwijkend doch nog schokkender
relaas in een correspondentie uit New-York
aan een Londensch blad.
Volgens die lezing werden de beide slacht
offers, na te zijn geketend in een zak gestopt,
die reeds met steenen bezwaard was en daar
na in het water gegooid. Het zou niet Malling
zijn geweest, die de moordhandeling had vol
tooid, doch een. andere opzichter, Charlie
Uhisholm, sindsdien zelf ook om hals ge
bracht. In de auto, die de arme zwartjes naar
de rivier had gereden, bevond zich nog een
derde neger, Forts Price. Deze vroeg om, als
het dan toch moest, te mogen sterven als een
man en niet te worden verzqpen als een rat.
Zelf klom Price op de leuning en wierp zich
te water.
Toen Manning werd gevraagd naar de re
denen, die hem tot medeplichtigheid aan deze
vreeselijke dingen hadden gebracht, ant
woordde hij eenvoudig: „Mijnheer Johnnie
zei dat het gebeuren moest; anders ging ik
er zelf aan."
Draadloos wordt uit Annapolis gemeld, dat
John Williams door de jury schuldig is be
vonden, en tot levenslange gevangenisstraf
is veroordeeld.
Er is een verzoek ingediend de zaak op
nieuw te berechten.
•uopjOM uauuniq iez pj0piaqa2do poon
aua^fui uenuq qp pjp 'sooja opuoaSog ia
IB^saq 'japmaaz p>q joop uepaoMoa uftz iBeq
-saapxo uö3uraaqeapme apA paq uajpoqSep
op uba jbbq -ut j90ui piu j9 sba sutuubui
-oq ap jbbui uaqaoqSup ua uoyuaunuisui
uaui puoA epqnqos pq tq -„e^aaia" Jouaoqos
-.lopui uap joop (uajjojpSuBB apuaAftjp nor
-P»q Ö!P tqouaq BpoBsuaq pn jbbu
si suBqjx -paaoAag sbav ooixojv uba no© ap
uaAoq pui* uap joop arp 'iqaoz uopsq eqos
-UBB^paury uaa pjft uagiuaa spujs sba ag
ZUID-AMERIKA.
Uit Asunclon (Paraguay) wordt gemeld,
dat de havenarbeiders in opstand zijn geko
men. Zij hebben zich aan boord van het s.s.
„Humaita begeven, ten einde zich bij de
overige in opstand verkeerende bemanningen
aan te sluiten, en de regeering hun voor
waarden op te leggen. Een kanonneerboot is
naar hen afgezonden.
Een telegram uit Conoepcion méldt, dat dé
„Humaita" gezonken i».
BINNENLAND.
De ex-kelzerin van Duitschland
De Keizerin is kwartier over zee giet©»
morgen zacht en kalm ontslapen. De Keia»»
en Prins Adalbert waren in de sterfkamer
aanwezig. De hertogin van Bronswijk v,-aa
onderweg naar Doorn, maar is niet tijdig
genoeg meer aangekomen.
De Keizer was diep onder den indruk.
Door klokgelui is de gemeente Doorn in
kennis ges/teld van het overlijden.
De Höhenzollérnvlag hangt halfstok van
het huis Doorn.
Op het huis Doorn wordt, alleen voor de
alernaaste familieleden, een rouwdienst ge.
geven, waarvoor dr. Dryander, de vroegere
hofpredikant, uit Berlijn zal overkomen. Ook
ds. Weiss uit Haarlem en dr. W. Lodder
Herv. predikant te Doorn, zullen daarbij'
tegenwoordig zijn.
Het stoffelijk overschot wordt, via Baarn
vermoedelijk Donderdag naar Potsdam over.
gebracht.
Bij de overbrenging van het lijk naar
Duitschland, zal de ex-keizer tot Maarn mede-
reizen.
Het Hbl. teekent hierbij aan:
Uit het stille, slapende Sleeswijk-Holsteiij.
sche residentiestadje Dolzig groot ge.
bracht in het milieu van een klein, eenvou.
dig hefhoudinkje kwam prinses Augusta
Victoria, nu juist veertig jaar geleden, als
aanstaande keizerin naar Berlijn.
Was het huwelijk met kroonnrins Wil-
•helm een vam toegenegenheid, liefde, of van
politiek? Zulke finesses doen er weinig toe
bij echtverbindingen van vorsten. Beboeren
ook tot de geheime keuken, waar vreemde
lingen niet den neus in hebben te steeken.
Dooh het feit, dat de uitverkorene uit Slees-
wijk-Holstein werd gehaald, wijst er toch op
dat politiek in elk geval niet veel invloed
gehad kan hebben bij deze keuze.
Aan twee dingen heeft de ex-keizerin in
hoofdzaak haar leveiygewijd: aan haar gezin
en aan de kerk. Zij is steeds geweest vol
zorg voor man en 'kinderen. Bij een kloek
met de kuikens is zij vaak vergeleken. En
waarschijnlijk is de vrij eenzame en. soms
harde jeugd van Wilhelm II die vader
rnooh moeder begreep, door de ouders ook,
niet werd begrepen haar tot een aanspo-
ring geweest den eigen kinderen zooveel
mogelijk te geven.
De kerk en ook wat alleen daarmee voor
sommige mensohen in direct verband kan
staan: weldadigheid uitsluitend op religieu-
sen grondslag was voor de ex-keizerin
een onderwerp van voortdurende zorg.
Haar religieuse gevoelens zijn zoo Sterk
geweest, dat er veel invloed van is uitge
gaan op haar man en op de hofhouding.
Directen poiltieken invloed beeft zij zel
den uitgeoefend, bewust uitgeoefend. Doch
baar steile orthodoxie verfde af soms ook
bij benoemingen voor belangrijke functiea
en men kan niet zeggen, dat deze stuwing
bet hof en den keizer steeds tot voordeel
zijn geweest.
Een populaire figuur is dé ex-keizerin
niet geweest. Geen „moeder van het volk"
of hoe men dit noemen wil, geen vrouw, voor
wie de groote massa innige sympathie besft
gehad. Ze werd gewaardeerd, geappre
cieerd. Meer niet Ook niet in oorlogstijd, al
bekommerde ze zich veel om gewonden, zie
ken, zwakken. Er was steeds een zekere re
serve.
De groote verandering in beider leven,
sedert de vlucht van Wilhelm n naar Ne
derland, heeft ook op haar een verpletteren
den indruk moeten maken. Zij hééft van de
hooge hoogte langen tijd te veel genoten,
om niet de vlijmende soherpte van de ver
nedering heel, heel fel te voelen.
Maar het karakter neigde eer dan dat van
haar man tot berusting. En haar trouw tot
aan haar graf zal beloond zijn door de over
tuiging, dat hij, in de moeilijkste dagen, aan
haar den grootsten steun heeft gehad.
Het Koninklijk Gezin in de hoofdstad.
Met den trein, die om 10.7 in Amsterdam
aankomt, kwam gisterochtend het Konink
lijk echtpaar en prinses Juliana in Amstét-
dam, waar zij tot Vrijdagmiddag zullen blij
ven.
Op het stationsplein en langs het Damrak
stonden de belangstellenden in zoo groote
massa, als wij ons dat herinneren uit vroeger
feestelijke dagen. Aan het Damrak, op den
hoek van de Prins Hendrikkade, had een
groep Urker visschers en visschersvrouwen
post gevat; een der vrouwen bood de Konin
gin een groote bouquet theerozen aan, ver
sierd met lange, oranjekleurige linten. On
derwijl zong een troepje kinderen, leden van
den kinderbond der vereeniging „Wat ooi
val, trouw staat pal", dat vaandels en vlagge
tjes zwaaide, een lied. Een zesjarig meiBje
gaf de prinses bloemen. Het publiek juichte,
zakdoeken en hoeden werden vroolijk ge
zwaaid, de stoet reed verder, naar den Dam,
waar het overvol was en waar het
kon genieten van de aardige sensatie, die
komen aanstuiven van de huzaren telketa
wekt. Het koninklijk echtpaar en de prin®®*
kwamen op het balcon, wuivende groeten
werden gewisseld tusschen moeder en do»"
tertje eenerzijds en de schare te anderer zyoe-
En de Amsterdamsche kinderen, die voo
den eersten keer in hun leven een écht Pf"*
sesje in een grijs bontjasje hadden gozie
waren blij en tevreden, en zullen thuis ver -l
tellen van al die vroolijkheid, die paarden,^ J
soldaten en, hoog boven, een snorrende vlw
machine, die een welkomstgroet bracht
Koningin, Prins en Prinses.
De Koningin-Moeder zou heden voor
dag te Amsterdam komen. J
H. M. zal zich per auto daarheen begov
en dadelijk bij aankomst een bezoek brefijL,
aan de voorjaarstentoonstelling der
„Arti et Amicitia". )fl
De Koningin-Moeder zal bij de Konujjr
het déjeuner gebruiken en tegen half
een bezoek gaan brengen aan het r, e af
schade-Ziekenhuis en van daar per auto b
de residentie terugkeeren. _nej
Hedenmiddag zou de Koningin een
brengen aan het stoomschip „Johan de w
van de Stoomv.-Mij. „Nederland".
De Indische mail weer over Marsetilr
Genua.
Van 2 Juli af zullen de 'booten van
Rotterdamsche Lloyd en de Maatscn K
Nederland Maraeille en Genua weer
De toepassing van de sancties.
Naar de ontwapening en den wereldvrede.
De negerinoorden.
Ballon vermist.
Staking van havenarbeiders.
De Koningln-Moedet
