NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
Mevrouw Atterbury's
Secretaresse
No. 5427
DONDERDAG 14 JULI 1921
49e JAARGANG
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f 2—, Ned. 0. en W.
Indië p. zeepost f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
resp. f 0.57', f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modoblad resp. f 0.95,f1.25,f 1.25, f 1.60
Losse nummers der Courant 4 ct„ fr. p. p, 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr„ HELDER
Bureau: Koningstraat 29 In tere. Telefoon 60
ADVERTENTIEN;
20 et. p. regel (galjard). Ingei. meded. (kolombr, ali redae. tekst) 60 et.
Kleine adv.'(geVr., te koop, te huur) v. 1—4 reg. 50 et., elke regel meer
10 et. bij rooruitb. (adresBur. v. d. bl, en met br. ender no. 10 et. p. adv.
extra). Bew.-no. 4 et. Alle prijsen tijd. verh. met 10% papierduurtetoesl.
De algemeen» toestand.
Van alle kanten kooien thans de verklarin
gen van instemming met Harding's confe-
rentie-rvoorstel los. Frankrijk en Italië heb
ben bet reeds aanvaard', het wachten is nog
op Japan. Maar het is moeilijk aan te nemen,
dat eventueel het fijn-diplomatieke Japan
door eeti botte weigering om aan bemid
delingspogingen deel te nemen, de openbare
meening tegen zich in zou nemen.
Te midden van de meerendeels (hoogge
stemde en geestdriftige woorden, in de ver
schillende landen geuit, worden ook nuchter
der klanken vernomen. Zoo vreest blijkbaar
de Amerikaansche Senator Borah, dat men
te veel 'hooi op zijn vork zal nemen, en dat
er daardoor ten slotte van het heele plan
niets terecht zal komen. En als men leest, dat
Senator Lodge als een axioma vooropstelt,
dat het in elk geval noodlg is, dat Frankrijk
een krachtig leger behoudt, dan kan men
zich reeds eenigszlns een denkbeeld vormen
van de geweldige moeilijkheden, welke de
conferentie, wil zij zelfs ook maar ten deele
slagen, te overwinnen zal hebben. In Frank
rijk schijnt men vooral van de Amerikaan
sche interventie nieuwe waarborgen tegen
over Duitschland te hopen, hetwelk men, zoo
als Poincaré het uitdrukt, niet met wantrou
wen, maar met argwaan moet blijven gade
slaan. Van groot belang zal het dan ook zijn
voor het welslagen van de conferentie, dat de
gedachtenwisseling over de vermindering der
bewapening, indien men eenmaal daaraan
toe is, niet beperkt zal blijven tot de Entente-
mogendheden. De quaestie van de ontwape
ning Is zulk een delicate en teers aangelegen
heid, zooala Viviani terecht opmerkte in zijn
mededeeling aan Havas over de afwachtende
fyouding, welke de Volkenbondcommissie tot
'beperking der bewapeningen zal aannemen,
dat men niet dan met de uiterste tact en fijn
heid van aanvoelen kan te werk gaan, nu de
stemming ln verschillende landen nog zoo
verbitterd is eh men vol wantrouwen en ge
voelens van wraak tegenover elkander staat.
Duidelijk heeft Briand thans ln den Senaat,
waar hij een eenigsizlns forscher toon aan
sloeg dan in zijn Kamer-rede. gezegd, dat
Frankrijk in de quaestie van de vervolging
der oori >gsmisdadigers geheel terugkeert tot
het verdrag van Versailles en zelf tot de be
rechting zal overgaan, zoo mogelijk met, en
anders zonder de geallieerden, van wie hij
hoopte, dat zij het zouden billijken, dat
Frankrijk, in Duitschland geen recht vinden
de, dit in het eigen land zal zoeken.
Aan het einde van deze week zal eerst, na
afloop van het proces over de torp ede erin g
van de „Llandovery Castle". welk proces door
Engelsche vertegenwoordigers wordt bijge
woond, blijken welke de Erjgelsche opvatting
in deze quaestie is. („Hbl.").
De ontwapening.
De nltnoodlglng van president Harding.
Niettegenstaande den grooten stap voor
uit, die gedaan ls in de richting der beper
king van de. bewapeningen, kan niet worden
verwacht, dat do internationale conferentie
in de onmiddelljke toekomst zal plaats vin
den. Het geheele vraagstuk is bijzonder de
licaat. Er moet uiterst behoedzaam worden
geageerd, wil er een werkelijk resultaat wor
den; verkregen. Gedurende eenlgen tijd was
er te Washington, Londen en Tokio door
de betrokken gezanten gepolst bij het depar
tement van buitenlandsche zaken in quaestie
over de wijze waarop de voorlooplge voor
bereiding het best zou kunnen geschieden.
Dit voorbereidend werk 1a op volledige wijze
ten uitvoer sebracht. De openbare oonferem
tie met zijn verblindende publiciteit, dient te
worden voorafgegaan door een gemeen
schappelijke overeenkomst over de aan te
nemen houding, de te volgen procedure en
de te brengen concessies.
Voor dat die resultaten ten volle zullen
FEUILLETON.
door
ISABEL OSTRANDER.
(Nadruk verboden).
„Maar ik heb het gedaan!" kreunde hij.
„Mijn chef weet het. Als particulier speurder
was Ik zelf ln de eerste plaats met de taak
belast om je te vinden, je kunt begrijpen door
wie.. Mijn chef vernam dat ik op het spoor
was van een meisje met een litteekenl en hij
denkt dat ik hem om den tuin geleid en ge
knoeid heb, om jou te besonermen. Hij is
eerlek en een echte buldog. Je kunt hem niet
overbluffen of, omkoopen.
„Zelfs niet met inlichtingen vroeg Betty
in een snelle opwelling. „Zal hij niet een dag
of twee geduld hebben, om mij nog een kans
te geven, als je hem iets kunt mededeelen
dat voor hem van groote waarde zal zijn?"
„Wat bedoel je, lieve? Waar ben je achter
gekomen." De vraag kwam gretig van zijn
lippen. „Ik zou Mc Cormick niet kunnen om
koopen, maar ik zou hem kunnen tegenhou
den, tot ik jou buiten zijn bereik heb ge
bracht
„Mc Cormlok!" Een zin dien zij een week
geleden gelezen had, stond ln vurige letters
voor den geest van het meisje. „Luister! Er
is een man die den titel van professor ge
bruikt professor Stolz, noemden ze hem
hier die pas te Chicago in hechtenis ge
neste* is."
zijn bereikt, zou niets nadeeliger kunnen we
zen voor de zaak der ontwapening, dan dat
de conferentie bijeenkwam en mislukte ten
gevolge van Internationale geschillen. Alle
bijzonderheden over de manier waarop de
ontwapening het 'best zou kunnen worden
bereikt, zijn grondig nasegaan op de Haag-
sche conferenties, vóór den oorlog gehou
den. Op de bij die gelegenheden verkregen
bevindingen en voorstellen zijn naar men
meent de plannen gebaseerd, die thans
zijn overwogen.
De opvatting der Britten gaat veeleer ln
de richting van een controle over het perso
neel dan over een beperking van het bouwen
van schepen of over een stelsel van gelijke
begrootingen. Maar al die punten hebben
in den loop der besprekingen bloot gestaan
aan wijzigingen.
Men acht het waarschijnlijk, dat elk trac-
taat of elke overeenkomst, die in het eind
zullen worden tot stand gebracht, een speci
ale paragraaf zullen bevatten, dat de verbre
king van het tractaat door en van de onder
teekenaars ten vroegste drie jaar na de on-
zegging zal kunnen intreden.
Indien eenmaal deontwapening van kracht
wordt, zal die van zelf worden gevolgd door
de onttakeling van de werven en de machi
nerieën en door het zich verspreiden van de
geschoolde werkkrachten. Het algemeene
stelsel van vlootbouw zou op die manier bui
ten gebruik raken; het zou aanzienlijker tijd
kosten om het weer in het leven te roepen.
Naar men verneemt Li een van de voor
naamste redenen waarom Engeland ten zeer
ste wenschte dat de Ver. Staten het initia
tief zouden nemen, deze, dat het in dat ge
val veel waarschijnlijker was dan het an
ders geweest zou zijn dat de Senaat het
verdrag, 't welk ln het eind zou zijn tot stand
gebracht, ook werkelijk zou bekrachtigen.
Men dient niet te vergeten, dat er in de
Ver. Staten nog altijd een aeeike partij is,
welke hardnekkig gekant is tegen ontwape
ning, en welke er scherp op gesteld is, dat
de Amerikaansche staat de sterkste zal we
zen ter wereld. Tegenover dat deel der open
bare meening staat de groote massa des
volks, wier eenlge doel is, de aanneming te
verkrijgen van eiken maatregel, die er toe
leidt, dat de belastingen lager worden.
De Daily News juicht de open en nadruk
kelijke verklaring van Lloyd George toe,
dat het Engelsch-Japansche tractaat in vol
komen overeenstemming gebracht zal wor
den miet de oorkonde van den volkenbond.
„Indien een bepaling van het tractaat met Ja
pan niet in overeenstemming is met een be
paling van den volkenbond, zal deze laatste
den doorslag geven", zelde de eerste minis
ter.
Archibald Hurd, de bekende martiem# me
dewerker van de Daily Telegraph, geeft bij-
zonderheden, hoe Engeland reeds met be
sprekingen van de toerustingen ter zee is
voortgegaan, om redenen van hooge politiek
en niet uit zuinigheid alleen.
Hij zegt dat er ln geen vijf Jaar een groot
schip op stapel ls gezet. Toen de wapenstil
stand geteekend was, werden contracten voor
817 schepen, die toen in aanbouw waren, met
Inbegrip van S schepen van het type Hoed,
herroepen en het materiaal, dat ln gereed
heid was gebracht, werd vernietigd. Ruim
200 oorlogsschepen van allerlei type zijn op
geruimd. Het aantal officieren en manschap
pen dat in 1914 nog 151 duizend bedroeg zal
einde van dit jaar verminderd zijn tot ruim
121 duizend met inbegrip van kustwachters
en jongens van opleidingsschepen.
De twee-mogendhedenmaatstaf dien Enge
land ruim een eeuw had gehandhaafd, is op
geheven en de eenmqgendheidmaatstaf, die
enkel beteekenjt dat de Engelsche vloot niet
zwalker mag zijn dan die van een andere mo
gendheid is aangenomen.
Uit Parijs wordt gemeld:
Bij de meedeeling van het 'Ontvangen van
Harding's uitnoodiging heeft Briand onder
Ingezonden mededeeling.
Ross slaakte een verbaasden uitroep, maar
zij vervolgde:
„Ik geloof dat hij vroeger ontsnapt is of
zijn parool verbroken heeft, omdat hij vast
gehouden wordt op een oud vonnis betref
fende zekere Hamilton, maar jouw mijnheer
Mc Cormick tracht nieuwe bewijzen tegen
hem te vinden. Hij is een medeplichtige van
mevrouw Atterbury en de bewijzen zijn in
dit huls. Heb Je ooit gehoord van een vrouw
die de Komeet heette?"
„Ja! Maisle Larne! Zij werd te Denver ver
moord, ln een opwelling van JaloerschheM,
door een man die den bijnaam had van den
„Rooden" Rathbone
„Zij werd vermoord omdat zij mevrouw At-
terbury's medeplichtige, dien man dien ze
den Roode noemden, aan speurders in Lara-
mie, Wyomlng, verraden had, en dezen ver
wittigde de bondsoverheid in Washington
en deden dat bepaalde plan in duigen vallen.
De „Roode" ontsnapte naar Denver, zij volg
de hem en zij werd vermoord door een mian,
bekend bij den naam van Bud
„Bud Malonè? En wij hebben dat nooit ver
moed! De Chef zal hem te pakken krijgen
„Hij is veilig op weg naar Japan," viel
Betty hem in de réde.
„Dam is hij zoo goed als in onze handen.
Wij zullen alle havens laten bewaken en hij
(kan niet ontsnappen", riep Ross uit. Daarna
stak hij onstuimig zijn handen naar haar uit
„Ik kan het niet uitstaan dat al die afschu
welijke dingen aan jou bekend zijn! Het ls
alsof je er door bezoedeld wordt! Je weet
dat je mij kunt vertrouwenl Zeg mij wat die
onmogelijke taak Is die je begonnen bent
Laat mij haar van ie overnemen, laat mij den
last ervan dragen!
„TV bid je, om mij dat niet te vragem! Je
Goedkoop
REIZEN
per boot
meer gezegd: Het ls niet noodlg te zeggen,
dat de Fransche regeering aan deze bespre
king deel zal nemen ora ondanks gebruik te
maken van de gelegenheid nogmaals van
Frankrijk's innige gehechtheid aan den vre
de te getulzen. Het zal tezamen met zijn
bondgenooten zoeken naar de middelen om
de verpletterende bewaplngen te beperken,
waaronder de volken lijden, met volle waar-
dieering voor de eischen van veiligheid, waar
aan wij behoefte hebben. Wellicht zullen wij
hierin de zoo gewensobte overeenstemming
tussohen alle landen bereiken, welke den vre
de zal verzekeren. Ik twijfel er niet aan of
gij zult het in de regeering goedkeuren, dat
zij bevestigend op den edelen oproep van pre
sident Harding geantwoord heeft, in de hoop
Frankrijk voor goed de zekerheid van den
vrede deelachtig te maken.
Langdurige toejuiohingen volgden op Bri-
and's verklaring, wat ook het geval was ln
den Senaat, waar Briand haar eveneens heeft
afgelegd.
De Fransche bladen sluiten zich bij de
woorden van den minister-president aan.
De correspondent te New-York van de
Londensche Daily Telegraph berldhit ln
verband- met de door president Harding voor
gestelde ontwapeningsconferentie dat de
buitengewone openhartigheid, waarmede de
toestand in het Verre Oosten en die ln den
Stillen Oceaan in het voorstel zijn saamge-
koppeld met de ontwapemingsquaestie, de
meeste Amerikanen heeft verrast. En dan
vervolgt de correspondent: „Omtrent de
quaestie, hoever de voorgestelde hernieuwing
van het Britsch-Japansohe verdrag een rol
gespeeld heeft bij die voorstellen, ls niet met
zekerheid bekend; maar de openhartigheid
dwingt mij, er bij te voegen, dat de openbare
meeBing in de Ver. Staten zoo'n hernieuwing
met toenemende ongunst beschouwt. Met
Duitschland van de baan, heeft Engeland
zoo zeggen de lieden hier geen reden om
voor eenigen vijand in den Stillen Oceaan
te vreezen. De bladen van den heer Hearst
hebben niet geaarzeld te pas en te onpas uit
te roe,pen, dat dehernieuwing van het
Britsoh-Japansche verdrag een dolk zou we
zen, door Engeland met een punt gericht op
het hart van de Ver. Staten, wier mededin
ging cp zee en in den handel op het Verre
Oosten grooteljjks wordt gevreesd."
Parijs, 18 Juli. De Amerikaansche gezant
te Rome heeft uit naam van zijn regeering
aan markies Torretta, den minister van bui
tenlandsche zaken, gevraagd welke ontvangst
Italië aan het voorstel van president Har
ding zou bereide». De bladea melden, dat
de Italiaanscke regeering zich zal haasten
de uitnoodiging van Harding aan te nemen.
De antwoorden der mogendheden.
Washington, 18 Juli. Naar vernomen wordt,
zijn er gunstige antwoorden ingekomen van
op één na alle mogendheden, aan welke de
V. S. een conferentie in zake beperking der
bewapeningen in overweging hebben gege
ven. (Welke de mogendheid ls, die niet, of
weigerend, heeft geantwoord, wordit niet ge
meld.)
Washington, 18 Juli. Voorgesteld wordt
de bijeenkomst van de ontwapeningsconfe
rentie te stellen op 11 November, den verjaar-
dag van den wapenstilstand.
Het departement van Buitenlandsche Za-
kunt mij niet helpen, niemand kan dat.
moet het alleen klaar spelen!"
„Dus bedoel je dat ik Je hier moet la
ten?" Zijn armen vielen langs zijn lijf. „Kan
niets je bewegen? Ik mag zelfs niet blijven
om je te beschermen, om op Jou geen arg
waan te vestigen? Ik kan niet! Niemand kan
de vrouw, die hij liefheeft, ln zoo'n gevaar
laten 1 Als ik je nu eens met geweld mee
nam?"
„Dat zul Je niet". Betty sprak zacht, maar
zoo stellig mogelijk. „Ik heb je vertrouwd,
lk ben naar je toegekomen* omdat je bet ge
vraagd hadt, je zult van mijn goede trouw
geen partij trekken, om haar te vernietigen.
„En je moet niet spreken van liefde. Ik
ben je dankbaar, omdat je het misnoegen van
je Chef geriskeerd hebt, je loopbaan zelfs,
om mijnentwil, maar ik moet alleen staan.
Er is hard werk voor mij voor den 'boeg en
ik zal slagen; ik voel het in mijn binnenste
en niemand kan mij afbrengen van wat ik
vóór heb."
Herbert Ross haalde diep adem en zijn
stem was schor van ingehouden aandoening
toen hij plechtig zeide:
„Dan moge God Je behoeden, liefste! Het
kan zijn dat je gelijk hebt; zulk een -moed
als de jouwe moet zijn loon krijgen, onver
schillig wat Je doel ls. Denk er aan, dat ik
dag en nacht op wacht zal staan, zoo dicht
bij Je, als maar mogelijk zal zijn, zonder Jou
ln gevaar te brengen. Neem dit aan en draag
het; laat het geen oogenblik buiten Je bereik,
en als er gevaar dreigt, blaas er dan op zoo
hard als Je kunt. Er zal een man op post
staan, die het kan hooren, en het sein door
zal geven, en Je zult mij dan aan Je zijde
vinden. Ik moet je nu niet ophouden, maar
groote God! wat vind in het afschuwelijk
ken ziet niet in, waarom de besprekingen
niet zouden leiden tot een plan voor associa
tie der volken als door Harding bepleit.
OPPER-SILEZIE.
De Petlt Parialen meent te weten dat d«
Ententecommissarlssen ln O. S. hun regee
ringen hebben meegedeeld, dat het hun on
mogelijk ls gebleken tot overeenstemming
te komen ten aanzien van de verdeeling
van O. 8.
Onder die omstandigheden is het waar
schijnlijk dat de Ententemogendheden zich
zeer binnenkort met deze kwestie zullen be
zighouden en 'eeni aanbal deskundigen met
een onderzoek zullen belasten, opdat de Op
perste Raad, die vermoedelijk tusschen 24
en 80 Juli bijeenkomt, het vraagstuk tot een
snelle oplossing kan bronzen.
Berlijn, 18 Juli. In een onderhoud met den
Opper-Siilezlsohen correspondent van de Voa-
sisohe Zeltung heeft de Engelsche generaal
Henniker verklaard, dat een nieuwe Pool-
sohe opstand met geweld izal worden onder
drukt. De Poolsche grens wordt thans geslo
ten en wel door troepen van alle drie in Op
per-Silezië vertegenwoordigde mogendheden.
Voorts verneemt de Vosslsohe Zeltung, dat
de Engelsche troepen de laatste dagen krach
tig optreden tegen de Poollsohe benden^ welke
nog in het bezit van wapens zijn.
Ryblnsk, 12 Juli. Volgens verklaringen van
vluchtelingen verklaren opstandelingen, dat
de vierde opstand reeds 17 dezer los zal
barsten. De leiders der opstandelingen
elsohen, dat de Dultsohers voor 18 Juli de
streek aulen verlaten. Wie aan het bevel
geen gevolg geeft, aal naar Pols* gevoerd
worden.
In diplomatieke kringen te Berlijn beves
tigde men Dinsdag, dat generaal Lerond om
„gezondheidsredenen'' ontslag heeft aange
vraagd. Men verwacht, dat de Fransche regee
ring dit ontslag dezer dagen zal aanvaarden,
waarop dan Lerond zijn functie als voorzitter
van de entente-commissie in Opper-Silezië
zal vaarwel zeggen In entente-kringen is men
over dit heengaan, aldus het Acht Uhr Abend-
blatt, in het geheel niet verbaasd. De rap
porten van de Engelsche en Italiaansche ver
tegenwoordigers in Opper-Silezië hebben de
regeeringen van Engeland en Italië ertoe ge
bracht de houding van generaal Lerond krach
tig te bestrijden. Lord Curzon heeft te Parijs
onomwonden tegen den generaal stelling ge
nomen.
Wie tot opvolger van Lerond zal worden
benoemd, staat nog niet vast. Zeker is het
echter, reeds, dat opnieuw een Franschman
tot voorzitter der entente-commissie zal worden
benoemd. Het iB mogelijk, dat de Fransche
regeering ditmaal een hooggeplaatst ambtenaar
zal aanwijzen. Ten slotte zy nog vermeld, dat
waarschijnlijk ook een groot aantal andere
personen Opper-Silezië zullen verlaten, o. a. de
om zijn poolsch-gezindheid bekende Fransche
generaal Denis, de plaatselijke commandant
van Beuthen en généraal Gratier, de opper
bevelhebber der Fransche troepen in Opper
Silezlë.
DUITSCHLAND.
De ecb&dcverircteöing.
De Rijksbank deelt in Berlynsche bladen
mede, dat het haar gelukt is zich door bemid
deling van de bankflrma Mendelssohn Co.
te Amsterdam een crediet van 150 inillioen
gouden marken te verschaffen. Over het ver-
leenen van verdere credieten van denzelfden
aard wordt nog onderhandeld.
De door de regeering getroffen maatregelen
worden door deze credietoperatie aangevuld,
De vervulling der op 81 Aug. afloopende ver
plichtingen kan als verzekerd worden be
schouwd. Verdere betalingen behoeven dan
gedurende 1921 in wissels niet meer te worden
gedaan.
De processen te Leipzig.
Het proces tegen de duikbootefficieren
om jou in hu» kieuwen te laten terug-
keerenl
Betty betastte het dunne kettinkje, dat hij
om haar hals' had gehangen. Er hing een
fluitje aan e» zij verborg dat snel onder haar
mantel.
„Ik zal het niet vergeten en nieit bang zijn,
daar ik weet, dat jij hier bent: Ik ben ook blij
dat je mij niet voor een misdadigster houdt,
zelfs al heb ik tegen de wet misdreven. Toen
ik dacht, dat Je mij achtervolgde, mij bespied
de, toen voelde ik dat lk Je haatte, maar
nu
„Nu?" 'herhaalde hij zaoht toen zij weifelde.
„Ik ben Innig dankbaar en wij wij zul
len vrienden zijn." Betty stak haar hand
weer uit, maar ditmaal verlegen. „Ik dank je,
o ik dank je voor «lies wat je voor mij ge
daan hebt, voor alles wat je wilde doen en
goeden nacht."
Hij nam haar kleine hand in zijn twee han
den en hield haar een oogenblik zonder een
woord te spreken stevig vast. Daarna trok
zij haar langzaam weg, keerde zich om en
verdween ln de duisternis, met den grooten
hond stil achter zich aan.
Voor de eerste maal rfedert zij ln dat huls
gekomen was, had zij een licht gevoel ln haar
binnenste en vervulde een groote rust en be
vrediging haar hart. Ondanks het gevaar
waarin zij verkeerde, was alle vrees van haar
af gevallen, want was hij daar niet op wacht?
Stellig zou niets haar nu deren, geen
macht der duisternis of kwaad zou haar aan
raken, zoo lang hij daar wacht hield, zoo lang
dat fluitje aan naar hal» hing om hem te hulp
te roepen. Hij had ln haar geloofd, toen de
heele wereld aan haar getwijfeld zou hebben,
omdat hij va» haar hield. Ea zij? Betty stond
stil cp hst pad sa haar handen gingen te-
Blttimar en Boldt is Dinsdag te Leipzdg be
gonnen onder voorzitterschap van drHchmldt
en in tegenwoordigheid van de vertegen
woordigers der Engelsche regeering met Kir
Ernest Polleek aan het hoofd.
De 'beklaagden worden run, moord met
voorbedachten rade beschuldigd, omdat sij
nadat de duikboot U 86 op 27 Juli 1918 120
zeemijlen ten westen van het Zuidelijkste
punt van Ierland het hospitaalsohlp Llando
very Oastle in den srond had geboord ln
gezelschap van den duikbootkapitein Potzig
de reddingsbooten waarin schipbreukelingen
waren ondergebracht hebben laten beschie
ten om op deze wijze de getuigen van den
in den strijd met het volkenrecht geschiedde
torpedeering van het hospltaalachip te laten
verdwijnen.
Kapitein Patzig is voortvluchtig. Hij heeft
belden beklaagden laten beloven niets over
de gebeurtenissen te verklaren en ln zijn
oorlogsdagboek heeft hij van de feite» ook
niets vermeld. Hij heeft zooals uit de san-
klacht blijkt, tijdens de beschieting de man
schappen van de duikboot onder dek gehou
den, opdat ze geen getuigen van zijn op
treden zouden zijn. Tijdens het onderzoek
in deze zaak hebben de belde beklaagden ge
weigerd op de hun gesteld# vragen te ant
woorden en ook nu verklaart Diuraar geen
verklaringen te zuilen aflegden. Boldt ver
telt het een en ander en zegt trotsch te zijn
onder de bevelen van een commandant als
Patzig te hebben gestaan. Toen b.v. de U 80
nog slechts een enkele torpedo en bovendien
een beschadigde periskoop had en een aan
tal vijandelijke oorlogschepen in zicht waren,
slaagde Patzig er nog in het Amerikaansche
transportschip Clncianati in den grond te
boren. Indien elke duikboot es* dergelijke»
commandant sou hebben gehad, zou volwas
beklaagde Engeland dan oorlog nooit hebbea
kunnen winnen.
De voorzitter meent dat dit allee hier al ets
heeft te maken. Boldt verklaart ten slotte nog
dat Patzig zich heeft vergist en middelen
heeft aangewend waartoe hij geen recht had.
maar hij werd bezield door den heiligen wil
een einde aan de hongerblokkade te m*ken
en Duitschland naar de overwinning te voe
ren. Waarom Patziz van dit alles niet in zij*
dagboek heeft vermeld, weet beklaagde niet,
De eerste getuige ls Chapmann, de tweede
officier van de Llandovery Castle. Hij zegt,
dat het schip alle kenteekenen van een hos
pltaalachip aroeg.Noolt zijn op de Llandovery
Oastle munitie of troepen vervoerd. Nadat
het schip in den grond was geboord, nam
de bemanning plaats ln de reddiagisbooten.
die aan stuurboordzijde in zee werden gek
ten. De reddingsboot, waarin getuige was
terechtgekomen bleef ln de buurt van het
schip. Een drijvende boei saf wat licht ea
daarom slaagde getuige erin een twaalftal
schipbreukelingen op te pikken. Aan den
kant van het schip waar getuige alch bevond,
dreve» 7 reddingsbooten. Of er san de andere
zijde ook naar oeneden waren gegleden weet
hij niet. Twee booten sloegen om en verdwe
nen in de golven. Ook gelooft getuige, dat
door de ontploffing van den ketel van de
Llandovery CasrtlQ, die kort na de torpedee
ring volgde, enkele personen werden gedood-
In de reddingsboot van getuige bevond zich
ook de kapitein. Toen de duikboot naderde
werd aan de reddingsboot geroepen onmid
dellijk te naderen, daar anders geschoten zou
worden. Deze woorden kwamen] uit den mond
van den oommandont van de duikboot, die
in elke hand een revolver hleid. De kapitein
van de Llandovery Castle begaf zich toen
aan boord van de duikboot, maar kwam wel
dra terug en deelde mede, dat de eerste offi
cier hem hiad gezegd, dat de reddlngabooten
zoo spoedlz mogelijk uit de nabijheid van
Ingezonden mededeeling.
Tegen aambeien,
droge of bloedende, wende men Foster'z Zalf
aan. Deze doet de jeuk en pijn onmiddellijk
bedaren, en heeft een bijzonder heelende wer
king. Prijs f 1.75 per doos, alom verkrijgbaar.
zaam gevouwen naar haar borst toe. Wat
zou dat vreemde gevoel van geluk beteeke-
nen, dat over haar was gekomen ln het aan
gezicht van het gevaar, en waarom was dat
gevaar zelf zoo klein geworden bij de ge
dachte alleen dat hij in haar nabijheid
wachtte? Waarom vertouwde zij hem ten
volle? Was het misschien omdat naar geloof,
haar vertrouwen waarmee zij het zijne be
antwoordde, in Iets worstelde, dat dieper dan
vriendschap was?
Terwijl zij zich zelve nog de vraag stelde,
gaf haar eigen hart Jubelend het antwoord.
Het was liefde!
HOOFDSTUK XVIL
De rollen omgekeerd.
Betty bereikte het huis veilig en wel, maar
nu stond zij tegenover een onvoorziene moei
lijkheid. In haar haast, om aan het verzoek
gevolg te geven, had zij er niet aangedacht
hoe zij weer binnen zou kunnen kopen', als
Weloh de ronde gedaan en alle deuren op het
nachtslot gedaan had. Zij wist hoe zorgvuldig
het huis bewaakt werd en als zij een van de
alarm-draden ontmoette, zou alles verloren
zijn. Aan de mogelijkheid dat een raam of
deur niet verzekerd, zou zijn, viel niet te
denken.
De (benedenverdieping was nog verlicht en
zij zag schaduwen bewegen achter de gor
dijnen van de ramen, toen zij langs den kant
van het huis sloop, waar de muziekkamer lag.
Betty had niet op den tijd gelet, maar zij
voelde, dat het heel laat moest zijn en met
weinig hoop, probeerde zij de deur vata de
keuken.
Wordt vervolgd.
COURANT
Poet-Girorekening No. 16066.
60)
Red uctle-
biljetten
gedurende de
vacantle.
Zie adverten
tie E.S O.N.A.
