ADVERTEERT
HELDERSCHE
COURANT
IET HEEST GELEZEN BLAD
TE HELDER
EN OMSTREKEN
IN DE
Dienstregeling Holl. Spoor.
kan thans het gevaar voer allen als gevekon
beschouwd worden. De oorzaak ls tot heden
nog niet gevonden.
Tegen prijsopdrijving.
De nrelkslijters, die melk leverden In de
nieuwe wijk aan de Brasserskade te Delft,
hebben den prijs van 21 ets. per liter terug
mjoeten brengen op 18 ets. per liter, omdat
de aan dien weg wonende landbouwers
die van do slijters 14 ets. per liter ontvingen
direct uan de consumenten leverden tegen
18 ets. per liter; enkelen tegen 16 ets. per
liter.
Geheimzinnige brand.
Zaterdagnacht kwart over twaalf bemerkten
bewoners van de Sleeperssteeg, een der zij-
stegen van de Kromboomsloot te A'dam, dat
er brand was uitgebroken in heit achterhuis
van Kroryboomsloot 7, dat in genoemde steeg
uitkomt. Het wordt gebruikt als een pak-
huisje voor oliën en verf. De vlam sloeg zoo
geweldig fel uit, dat de ruiten van een tegen
over liggende woning in de Sleeperssteeg
sprongen, het houtwerk vlam vatte en het
pleisterwerk van den muur omlaag viel. De
consternatie in de buurt was groot en de
brandweer ondervond door het dooreen
loopende publiek hinder bij het uitleggen dei-
slangen.
Met twee slangen op de motorspuit werd
onder leiding van den waarnemenden com
mandant Lodewijks en hoofdbrandmeester
Förch de brand gebluscbt. Gelijkstraats en
één hoog, benevens een gedeelte van twee
hoog brandden geheel uit.
Wat er voor artikelen in het pakhuis wa
ren, vermocht de brandweer niet te ontdek
ken. Ook de eigenaar is zoek en is tot op
dit ©ogenblik, nog niet gevonden.
Eigenaardig is, dat buren hem vijf minu
ten voor het uitbreken van den brand het
huis zagen verlaten.
Bedenkelijk verschijnsel.
Hier en daar op de Veluwe ziet xnen een
enkelen appel- of pereboom voor de tweede
anaal reeds in dezen zomer in bloed staan. Als
gevolg van de droogte zijn vele vruchtboo
men reeds geheel bladerloos, zooals het loof-
bosch nu dan ook al in de volle pracht van
herfsttinten prijkt. De regen en de broeiige
warmte van de laatste dagen doet echter aan
de bladerlooze vruchtboomen de vruchtknop
pen, die zich voor het volgend jaar reeds
gezet hebben, zwellen en dientengevolge ra
ken enkele hoornen nu reeds in bloei.
Op 'n enkele plaats staat 'n appelboom,
waaraan de appels van dit jaar nog hangen,
in vollen bloei. In U-gehelen bij Apeldoorn
is zulk een wonderlijk exemplaar te zien.
Voor den fruitoogst in het volgend jaar
voorspelt dit verschijnsel weinig goeds, 't Is
te vreezen, dat, ook al loopen straks niet alle
knoppen uit, toch de vruchtboomen in vollen
bloei geraken, de knoppen te veel zwellen
en niet sterk genoeg zijn, den winter met
felle vorst door te komen.
Kindermoord.
Te Tiel werd een 66-jarige vrouw uit
Rum/pt gevankelijk binnengevoerd, die op 6
Augustus een kind waarvan haar 26-jarige
dochter in het geheim was bevallen, met een
mes had gedood. Het lijkje werd op een mest
vaalt begraven en varkens hadden het
liphaampje blootgewoeld en geschonden. De
dader-es legde reeds een volledige bekentenis
af.
Anto tegen een pui.
Veel-liefhebbers.
Door de woestijn.
waarbU drie vllegstennpunUui
rlobt, Op den terugweg verzamelde de oolonne
11 vraohtauto'i, die bU vroegere doorsuijdings
pogingen waren blUven liggen en sleepte ze
naar Algiers. Deze schitterend geslaagde
proef van een doortrekking dwars door de
woestUn geeft opnieuw een bewUs ervoor,
welke gewichtige rol aan den motorwagen bU
de ontsluiting van wegenlooze gebieden toe
komt.
Steinach's bestrijding van den ouderdom
Een enquête onder Japansche dienstboden.
Een philantro-pische vereeniging in Japan
heeft een onderzoek ingesteld naar de vraag,
wat dienstboden het meest bezighoudt. Deze
instelling richtte zich tot drieduizend gedien
stigen en naar verluidt, moeten er re>- 'a
tweeduizend antwoorden zijn binnengeko
men.
„Wat hindert tl het meest?" aldus luidde
de eerste vraag; 1625 ondervraagden heb
ben hier zonder aarzelen op geantwoord,
dat onder de dingen, die' haar hinderden, in
de eerste plaats de onverdiende verwijten
vielen, die zij zoo vaak te slikken kregen.
1036 anderen vonden het vervelend, steeds ge
noodzaakt te zijn, zoo laat naar bed te gaan.
Men moet namelijk weten, dat het in Japan
de gewoonte is, dat de vrouwelijke bedienden
hare meesteres steeds goedennacht wen-
schen, hoe laat deze ook mogen thuiskomen.
Wat verschaft u het meeste genoegen?"
luidde de tweede vraag. Een meerderheid
van 1858 dienstboden was het er over eens,
dat dit het ontvangen van verdienden dank
van haar meesters was. „Een beetje geld"
en „wat vrije tijd" konden leder slechts een
stemmenaantal krijgen van 1055. De meest
geliefde ontspanning van de Japanners ls
natuurlijk ook de bioscoop. 1896 verklaarden
dit zonder omwegen, terwijl het theater
slechts een minderheid van 260 kon beha
len. En slechts zeven kamermeisjes verklaar
den, dat zij haar werk de aangenaamste be
zigheid vondenI
De laatste vraag luidde, wat of zij nu wel
boven alles verkozen en 1673 antwoordden
dat zij het allerpleizierigste vonden, als be-
loorend-e tot de familie te worden behandeld;
723 stelden zich al met een .beetje vriend
schap en goedheid tevreden en eenzelfde
aantal verlangde niets meer dan slechts eens
per maand een rustdag.
Twee meisjes met elkaar verloofd.
Voor de New Yorksche rechtbank diende
dezer dagen een zaak tegen een meisje, dat
zich had verkleed als een jongen en deze
travestie maandenlang volhield. De vermom
ming scheen zoo 'goed geslaagd te zijn, dat
zij de dwaasheid aandurfde zich te verloven
met een! ander meisje. Maar weldra kwam het
bedrog uit en het bedrogen meisje diende een
eisch tot schadeloosstelling.
De beklaagde is een kamermeisje. Zij
noemde zich Jack Brown. De idylle begon
verleden jaar te Monticello, een zomerver
blijf, zestig mijlen van New York, het slacht
offer van het bedrog, kreeg een betrekking
in oen! klein hotel, waar „Jack" bediende
was.
„WU wandelden dikwijls ln den mane
schijn zoo vertelde Mary aan den rechter,
„en wij verloofden ons, op voorwaarde dat
wij pas zouden trouwen, als Jack genoog geld
zou hebben opgespaard".
ilenige maanden geleden werden] do min
nebrieven van Jack schaar,scher en ton slotte
lieven ze heelemaal weg. Daar zij het adres
wist van Jack's ouders, schroot zij hun om
berichten omtrent Jack. Doch do ouders ant
woorden haar, dat zij geen zoon hadden. Een
onderzoek bracht toon aan hot licht, dat haar
verloofdo een meisje was geweest.
De photo's van „Jack" toonen oen lcnap-
ien clean-ahaven jongen man met oon hoog,
ntelllgen-t voorhoofd. HIJ had Mary wljsgo-
moakfc, dat hij oen middeltje gebruikte dat de
haren van het gelaat met de wortels en al
wegnam, waardoor soheren overbodig werd.
Een voorgevoel bewaarheid.
Te Clacton-on Sea in Engeland is dezer da
gen een man, die daar met zijn vrouw een
bad nam, plotseling door den sterken stroom
gegrepen en meegesleurd, zonder dat men
hem kon redden. Zijn weduwe vertelde later,
dat zij voor eenige weken een vreeselijken
droom had gehad, waaruit zij had kunnen
opmaken, dat er op den eersten verjaardag
van hun huwelijk iets vreeaelijks zou gebeu
ren. Dit had haar zelfs zoo aangegrepen, dat
zij ©enigen tijd in een sanatorium had moe
ten doorbrengen. Op den eersten verjaardag
van hun huwelijk was zij daaruit ontslagen
en voor haar gezondheid met haar man naar
Clacton gekomen; denzelfden dag werd haar
vreeselijke droom werkelijkheid.
Slavinnen in de Lampongs.
„Minak Njoekang" vestigt er in de „Kaoem
Moeda" de aandacht op, dat er thans in de
Lampongs nog vele vrouwen zijn, die als sla
vinnen leven. Die vrouwen zijn zij, die de
mannen, tot tweede vrouw tot zich nemen.
Het is daar gewoonte, verklaart schrijve^,
dat een dochter van gegoede ouders bij haar
huwelijk een meisje, verwekt bij een tweede
vrouw, mee krijgt, dat de man dan tot 2e
vrouw aanneemt. Dit heet althans zoo, maar
in werkelijkheid dient dat meisje als hulp
in de huishouding en wordt zij behandeld
als een slavin.
Vele mannen wier vrouwen geen slavin
nen van de ouders meerkrijgen, nemen dan
een tweede vrouw om als zoodanig dienst te
doen. Ze komen zelfs op Java, trouwen daar
onder mooie beloften een vrouw, nemen haar
naar hun land mee, waar ze reeds een 1ste
vrouw hebben, en die vrouw ondergaat het
zelfde lot als ae ander 2e vrouwen der Lam-
pongers. Schrijver noemt het bestaan dier
2e vrouwen zeer ellendig.
Het Europeesche bestuur treedt in den
Iaatsten tijd wel streng op tegen dit slaven
stelsel, zegt schrijver, maar het vermag niet
veei, aangezien er in geheel Lampong slechts
6 Europeesche bestuursambtenaren zijn ter-
lijk er nog vele Inlandsche ambtenaren zijn,
die er zelf nog die zoogenaamde „bini da-
poer" (keuken-echtgenoote) op na houden.
Papoea-sterrenkunde.
Over dit onderwerp heeft pater Vertenten
geschreven in de laatste aflevering (1 van dl.
77) der Bijdragen tot de taal-, land- en vol
kenkunde van N.-I. Een dierenriem kennen
de Marinid-anim van Nieuw Guinea's zuid
kust niet; al weten zij vrij nauwkeurig wan
neer het zonnewende is, den stand der ster
ren raadplegen ze daarbij niet in de eerste
plaats; dagelijks zien zij waar de zon opkomt
en ondergaat, en dat zegt hun in welken tijd
van het jaar zij zijn. Zij hebben 8 sterretoeel-
den: hunne bewondering daarvoor is van
korten duur, een -krab in den modder of een
knappend vuurtje heeft meer aantrekkelijk
heid voor hen. Zij beschouwen de sterren als
levende wezens uit den ouden tijd, die des
nachts aan het uitspansel zitten, zooals uit
volksgezegden blijkt. Het meest bekende en
besproken sterrenbeeld zijn onze Pleiaden;
niet zoo gauw zijn deze 's morgens weer
zichtbaar of een iegelijk weet het: de Poers
zijn weer te voorschijn gekomen. Men denke
eraan, dat de Marindinees vele nachten wa
kende doorbrengt, daar de feesten tot 's mor
gens vroeg duren, en) dat zij altijd, weten
wat er aan den hemel gaande is.
Voorts do Hyaden, de gordel van Orion,
de Canoer; en het meest merkwaardige ster
renbeeld is de ngoes of groote krab, omdat
het samenvalt met ons sterrenbeeld de krab.
Kreeft, zegt de schr. is een minder juiste
vertaling van Cancer, deze toch is volgens
de oude sterrenkaarten en! het toeken in den
dierenriem geen kreeft maar eem groote
krab. Dan de Zuidor-kroon of de dangoi, dat
is het hoofdsieraad van vederen bij feesten,
dat rytmiscih zwiept bij elke beweging; de
vissdherinnen of vrouwen met de groote
visöhn-etten, en naar haar toe komt gezwom-
mien ons sterrebeeld de Dolfijn; vervolgens
twee sterren van do eerste grootte van Cen-
taurus (tussohen Zuiderkruis en Altaar); en
d^ ongtapa-li, de roode sterren1, als Vonken
van brandende klapperschaal in den nacht;
van de sterren zeggen ze ook, dat ze fon-
len, van de planeten d'at ze met onbeweeglijk
oog voor zich uit staren.
Ovom is in de eerste plaats de morgen
ster Venus, die ginds heerlijk blinkend kan
oprijzen als een blanke vlam; zij weter
dat Venus de avondster dezelfde planeet n,.
In het regenseizoen gaat Venus een tijd na
de zon onder; wanneer ze dicht 'bij den ho
rizon is onttrekken de nevelenl haar aan het
oog en laten haar dan weder doorschijnen,
daaraan dankt zij haar naam. Vallende ster
ren ziet mJen op de zuidkust dikwijls en zeer
mlooie; beenderen van overledenen, en. dik
wijls hoort men wanneer de Marindinees het
verschijnsel ziet, hemi roepen: „O, groot
vader!" En een komeet of staartster is een
vrouw met lange haarvlechten. Maar een
diepgaande studie van de astronomie maken
deze primitieve menschen' rfiet. Zij hebben
namen voor de sterrebeelden en verklarin
gen van die namen, samenhangende met ver
tellingen die erbij bebooren. Dat is alles.
BRIEVEN VAN HET PLATTELAND.
XVII.
De Erftante.
Het is -toch wonderlijk, welk een leuteren
den invloed peet Dieuwer, onze erftante, op
ons schijnt -te hebben 1
NauwelUks had ze haar komst gemeld, of
mijn vrouw en Doortje vlogen naar de logeer
kamer, -om die zoo gezellig en aangenaam
mogelijk in te richten, opdat tantelief zich
toch vooral behagelljk hy ons zou gevoelen.
En ofschoon het een snlkhoete dag was, had
ik mli het genoegen toch niet willen ontzeg
gen, haar zelf van de tram te halen.
Onderweg deed het paard wat schichtig,
het geen ten Ie de niet zeer vleiende vraag
ontlokte: „Je hewwe toch niet ©ertt ln de
herberg d'rc.s of-kes opstoken wul Ik hope'?"
„Maar tentet.
„Nou, nou m'n teat, je kwatte d'r aAra toch
Ak lang niet lu, zou 'k interne!"
Natuurlijk zou lk tegen ©en ander, <11© zich
zoo'n gezegde zou veroorloofd hebben, on
middellijk opgestoven zijn. Maar hoe zou ik
me boos kunnen maken op ©en overigen» zoo
beminnelijk menaoh als onze lieve erftante!
lk antwoordde dan ook allertmderdanlgat
„Maar tantelief, hoe ondeugend van u, om
zóó Iets te durven onderstellen 1 lk ruik or
toch Immer*. hoelomaal niet naar!"
„Ooh kom, m'n oud, as of de mallle deer
niet alderhande foefles op wefce', -met kruid
nagels en koffieboontjes en zoo! Och man
skoi uit, 'k heb ju!"© jn m'n diessek, hoort"
Ik glimlachte, om daarmee een stille hulde
te brengen aan -tante's menschenkennis en
inmiddels waren we de eerste herberg ge
naderd.
„Ken je er nag voorbaaikomme vroeg
tante nu, met een zydelingsche hoofdbewe
ging het café aanduidend:
„Al had ik nog zoo'n trek in een potje hier,
dan zou ik het nu toch onmogelijk over me
kunnen verkrijgen, -om even halt te houden,"
antwoordde ik allervriendelijkst, „want u
begrijpt natuurlijk, tante, dat Maantje en
Doortje al verlangend naar u uitzien!"
„Hoor is, Siemerr, je hewwe niet zoo alle
-kitokemi'kko „tante" teugen me te zeggen,
dat hey'k je alders meer 'zoid. Zeg jij gerust
maar „peet" hoor, zoo as we dat baai ons op
Langed'oik 'wend bennel Ik hou niet van dat
flikflooien 1"
Onder deze en dergelijke aangename ge
sprekken waren we al tamelijk dicht by huis
gekomen, toen i>eet Dieuwer plotseling ont
steld uitriep: „Heere m'n toid, Siemenl nou
hew'k warèmpel m'n Haarlemmerolie verge
ten mee te nemen, en 'k heb teugenwoondig
net zoo'n last van stekings in m'n reg, alle
eivende! Is 't te veul van je 'vergd soms, as
we nag efkes nei dat kleine winkeltje terug
raaie', je weet wel, dat winkeltje baai de halt,
om een vlessie op te doen. Ik mien wel te
weten, dat ik 't deer vroeger ók welders
'kocht heb."
Nu moet men begrijpen, dat het om den
drommel niet „efkes" was, daar weer naar
toe te rijden. Maar er -gaat nu eenmaal zoo'n
bfwo>^eren8waard'igen invloed ten goede vnn
peet Dieuwer uit, dat haar tégenwoordlghc
alleen mij reeds tot den inschlkkelijkst
held
mij reeds tot den insohlkkelljksten
mensch ter werekl weet te maken.
Zonder dralen, zonder de minste tegenwer
ping zelfs wendde ik dus den teugel, kocb
een flesohje van het wereldvermaarde bruine
vocht en uit voorzorg tevens een potje kloos
terbalsem, welke artikelen ik tante nederig
verzocht, wel van mij te willen aannemen,
Natuurlijk, dat wij ver over den tijd de
Plaats opreden en Maartje en Doortje vlogen
dan ook de deur al uit, vol 'bezorgdheid dat
aan tantelief iets mocht overkomen zijn. I-k
zelf scheen plotseling door de tegenwoordig
held van dit door ons allen zoo -teer beminde
wezen, geheel op den achtergrond te zijn ge-
raakt.
Bepaald aandoenlijk was het, een oogen
blik later mijn vrouw te zien scharrelen om
tante's kussen op te schudden en haar iets
aan te bieden.
Nauwelijks echter was ze gezeten, of ze
klaagde over tocht, met een verwijtenden
blik op de ramen, die wegens de warmte op
geschoven stonden. Die enkele blik van hel
aangebeden wezen was voldoende, om ons
alle drie naar een raam te doen vliegen, ten
einde het zoo spoedig mogelijk neer te -la
ten! Ja, zóó groot was mijn vreugde, tante
een plezier te kunnen doen, dat ik in mijn
ijver liet ongeluk had, mijn hand duchtig te
beknellen.
„Heb je je puur bezeerd, Siemen?" vroeg
peet Dieuwer.
„O, 't is niemendal, hoor!" verzekerde ik
met een glimlach, terwijl ik op mijn ont
velde vingertoppen staarde.
„Gelukkig, -neef, dat je mit-ien wat klöos-
terbalsen "kocht hemme! Zoo zie je, dat 'n
mensch d'n goeiigheid toch altoid beloónd
wordt"! merkte tante wijsgeerig op, „want
nou ben je zelf werèpel de eerste, die er fin
toe is!"
Dadelijk maakte de goeie ziel het zalfpotje
open, Maartje repte zich om een strook lin
nen te zoeken en weldra had ik, op tante's
advies, mijn ontvelde vingers in een kloos-
terzalfverband.
Had Maartje mij den raad gegeven, zonder
twijfel zou ik uitgevaren zijn dat zij met
haar kwakzalverij wel naar de maan kon
loouen. Maar hoe zou ik het ooit over mij ver
kregen hebben, om die goeie tante in eenig
opzicht onaangenaam te zijn!
In de Tootste onderworpenheid was de
kloosterbalsem dan ook door mij aanvaard
en met de meeste gelatenheid ook zaten wij
in een hermetisch gesloten kamer bij een
hitte die ons van benauwdheid schier stik
ken- deed.
Ja, de louterende Invloed van tante's aan
wezigheid ls ongemeen. Zoo zat Doortje, die
anders aan breien den grootsten hek-el heeft,
heel dien middag met een breikous in de
handen, wetend tantelief daarmee aange
naam te zijn en schoon zij dol is op muziek
ben ik stellig overtuigd, dat de piano geslo
ten blijft zoolang het onze logée behagen zal
ons haar aangenaam gezelschap te sohenken,
wijl peet Dieuwer dat „getin-geltangel" niet
kan uitstaan.
Bij het middagmaal kreeg tante natuurlijk
het beste stuk vleesch en daar thee haar een
gruwel is, dronken wij heel dien dag slechts
koffie.
's Avonds verbeeldde tante zich, een muis
achter het behang te hooren ritselen, waar
om zij doodsbenauwd was alléén op die lo
geerkamer te moeten 'zijn. Onmiddellijk bood
echter Doortje met de meeste edelmoedig
heid haar gezelschap aan, schoon tante steeds
een nachtlichtje moet hebben, terwijl Doortje
met licht onmogelijk slapen kan.
Thans logeert onze lieve erftante hier reeds
een week en dank zij haar veredelenden in
vloed is mijn gezin gedurende al dien tijd
een toonbeeld van welwillendheid, minzaam
heid en zelfopoffering.
SIMON GRASHEUVEL.
Nieuwe uitgaven.
Wij -ontvingen ter aankondiging die belde
boven genoemde werkjes u-lt de bekende
kinderbibliotheek onder redactie vnn J.
Stnniperlua Hot eerstgenoemde! is een lndng
boekvorm geschreven reisverhaal, een ver
volg op ©en vroeger uitgegeven' verhaal
waarin- de zeereis naar Genua beschreven
wordt per s.s. „Renibraudt". Willem Volt-
man, die met oom en tante dit (heerlijke uit-
flapje doet, schrijft illu ondervindingen in
een dagboek op, en B, Relth zorgde voor
aardige lllustratlos. Hot ls een boek om vnn
te watertanden «ls men leest van al het heer-
Ulke, dat Willem bezichtigt; «IJ reizen van
Milaan naar het domo- on Luganomoor, hot
,Lago Maggloro met. de flprookjesachtitf-
moote eilandjes van d© grafelijke familie Dor-
romol. door don Slmplontunnol naar Zor-
matt, naar don Monto Rosa on Mattorhorn,
Genève, Vevey, Interlaken, Lauteitorunnen-,
Luzern, vandaar terug naar den St. Gotha-rd,
tot Gösclienen, dus vlak vóór den grooten
tunnel, dan den Gothard over, het V-ierwald-
stfittermeer en vandaar naar Basel. Een
prachtreis dus, maardie dan ook alles
en alles een maand- duurde. Voor jongens en
meisjes om van te watertanden -en Willem te
benijden. Niet alleen -als leesboek is het ge
schikt, -ook is het een aardig reisgidsje.
Het -tweede hoekje is het verhaal van oude
Wytske, een braaf oud vrouwtje, die met
-melk en- koek op het ijs staat en van haar
schrale verdienste nog in 't -geheim weldoet
aan het gezin Haaks, waarvan vader lan-g
werkloos is. H-oo het met Wytske afloopt,
de jongens en -meisjes moeten dit zelf maar
lezen, maar het vriendelijke oude vrouwtje
krijgt nog een goeden ouden dag. Het is een
boekje met opvoedkundige waarde; er is ge
voel in en karakter, -en -het is allemaal een--
voudig-weg toeschreven, zonder pretentie.
Mij dunkt, geen jongen of meisje legt het
weg, als hij het een-maal in handen heeft.
Het einde is wel een- beetje onnatuurlijk,
maar per slot- van rekening is dat niet zoo
erg. Ook hiervoor toekende B. Reith pittige
plaatjes.
Universiteit van Brtstol (Engeland).
De Engeisohe havenstad Bristol is zeker
bij velen onzer zeevarende -lezers wel be
kend. De stad bezit een oude universiteit en
deze -hoogeschool zendt thans een geschriftje
rond om de aandacht op haar bestaan te ves
tigen. Fet is fraai geïllustreerd met allerlei
k>kjes tut ie stad en de universiteitsgebou
wen, terwijl onze landgenoot Loui» Ra «na-
kers een suggestief omslag ontwierp; op den
voorgrond een krachtige jongeinannenfi-
guur, op den aohtergrond een gezicht op
stadsindustrieën en -nijverheid. „De wel
vaart van ons rijk ligt in de opvoeding, de
leiding en entwikkeling van den geest onzer
jonge mannen" aldus -luidt het onderschrift
als motto. Het smaakvol uitgevoerd© ge
schriftje geeft a-l-le gewenschte toizonderhe-
den ever. deze onderwys-instelling.
Tot zoover is dit niet buitengewoon. Het
buitengewone vangt aan met ©en begeleidende
circulaire, aan de redacties der bladen gezon
den. Die circulaire is n.1. in het Hollandsch
gesteld! Het is er wel het Hollandsch naar,
maar het teekent wel de ook in Engeland
veranderde -mentaliteit, dat men daar pogin
gen doet ,in het Nederlandisch te correspon-
d-eeren. Terwijl zelfs de Parijsche winkelier
Engelsoh leert om zijn Enge-lsche en Ameri-
kaansche cliöntèle te kunnen verstaan, be
gint men in Engeland Hollandsche briefjes
te schrijven.
Het epistel is intusschen te merkwaardig
om het aan onze -lezers -te onthouden: onge
twijfeld heeft het den goeden professor, die
het samenstelde, eenige zweetdroppels ge
kost! Hier volgt het:
„Aldaar bijzondere gewicht aan de opmer
kingen verknocht -gemaakt wordt, die in de
naar buiten van Groot-Brittanje uitgegeven©
journaals ingevoegt worden zijn, verzoekt
m-en bijzonder de uitgevers de goedheit te
hebben, aan de University Bureau, 51 Corn
Street, Bristol, Engeland, behoorlijk gemerk
te exemplaars van eenige nomer te zenden,
Waarin er zij aanmerkingen aangaande de
inhoud van de ingeslotene bekendmaking."
Welnu, wij zullen zorgen dat een nummer
van dit blad aan het University Bureau ver
zonden wordt, en geven onzerzijds gaarne de
verzekering, dat wij deze linguïstische aber
raties ten zeerste appreoieeren, al zal eenige
intensievere studie van het Nederlandsch nog
wel n-oodig zijnl
In La Métropole vinden wij de volgende
anecdote over -Caruso meegedeeld:
Eens wilde de groote zanger te New-York
aan het postkantoor een aangeteekenden
brief in ontvangst nemen, maar wat hij ook
voor den dag haalde als bewijs, van inden-
iteit, paspoort, brieven, contracten de
ambtenaar vond niets voldoende. Wat te
doen? „Welnu" zei de ambtenaar „als
gij Caruso zijt, bewijs het en zing een stuk
je". Caruso aarzelde een oogenblik, haalde
toen diep adem en zette met week geluid
de -beroemd© aria uit de derde acte van Tos-
ca in. De postbeambten kwamen allen toe-
loopen en toen de zanger ophield, klonk een
geestdriftig applaus „En nu" hernam de
postbeambte „iziehier uw brief. Ik "had u
wel herkend, maar daar gij het arme publiek
idiote prijzen laat betalen om naar u te luis
teren, heb ik de gelegenheid waargenomen
u voor niets te hooren. Dank u hartelijk".
6.30
7.28
10.27
12.37
1.52
4.12
4.25
7.30
9.11
9.11
1.31
3.24
4.42
6.36
8.39
9.44
5.20
7.52
9.16
12.19
3.06
6.07
8.56
11.15
Zondags niet
snultruln
Zondags aankomst
album Zondags
8.36
9.45
11.42
3.11
9.06
8.47
10.68
11.18
1.03
N.V. Toxola Elgon Stoomboot-Ondornemlng.
Dienstregeling
Ingegaan 1 Juni 1031.
Op Werkdageni
Vortr. Toxel 0 v.m. 11 v.m. 3.4» n.m. I.lftn.m.
Vortr.Helder 9.15 v.m. 12,10n.m.4n.m.8.86 n.m.
Dienstregeling E.S.O.NJL
In den nacht van Zaterdag op Zondag is
in de Ferdinand Bolstraat te Amsterdam een
auto gereden tegen het perceel 28, waarin is
gevestigd Hamburgers' Modebazar. De anto
reed met volle vaart tegen de linkerpui, welke
geheel werd ingedrukt. De groote spiegelruit
was in gruizelementen en het hardsteen had
op tal van plaatsen scheuren; in de etalage
was een ware chaos aangericht.
De auto, welke nogal was beschadigd, be
hoorde aan de firma Douwes en Fernig.
Het schynt, dat één der inzittenden plotse
ling lust kreeg ook eens te sturen, en het rad
in handen nam. Dientengevolge ging de auto
wild slingeren en reed recht op den winkel
aan.
Een voorbijganger, een huisknecht van een
tandarts, kwam tusschen de auto en don
muur en liep vrij ernstige verwondingen op,
HU kon echter te voet naar huis gaan.
Zondagmorgen verzamelden zloh in do 8do-
klasse-wachtkamer der llollandscho Spoor ln
Den Haag 800 h 800 raonsohen, naar aanleiding
van oen advertentie lu oen dagblad, waarin
do metaalgletorU Holland, gevestigd te Amster
dam, personen vroeg, die met oolportago
f26 per dag konden verdienen. Tegun Huur
kwam er «en telegram „aan do wachtenden
In do 8de klnsso-waohtkamer", inhoudende, dat
zU niet in Den Haag konden worden te woord
estann, doch dat z(j op het station te ltotter-
ain 's mlddagB worden verwacht. Daar had
men echter maatregelen genomen, dat deze
menschen niet tot de wachtkamer werden
toegelaten. Men dacht met een misplaatste
grap te doen te hebben. De politie werd met
het geval in kennis gesteldhaar bleek echter,
dat de directeur van genoemde fabriek de
advertentie had doen plaatsen. Hy had vele
plaatsen af te reizen en voor het gemak als
plaats van bijeenkomst de wachtkamers der
stations uitgekozen.
Dat er zóóveel liefhebbers zouden zyn had
hij niet verwacht.
In het vorige jaar hadden Fransche mili
taire vliegtuigen beproefd over den Sahara
te vliegen; deze proefneming mislukte echter
door het gebrek aan voldoende benzine- en
levensmiddelenstations evenals geschikte koel-
watervoorraden langs het ongeveer 3200 K.M.
lange vliegtraject. De Fransche regeering
heeft nu, zooals Verkehrstechnik mededeelt,
een trein van 23 vrachtauto's uitgerust, welke
dergelUke stations evenals ontvanginrichtingen
voor draadlooze telegrafie op het traject van
Algiers naar Tamanrasset zal aanleggen. De
voertuigen, die o.a. 4500 liter benzine mede
voerden, hadden een draagvermogen van
ieder 30 centenaars en waren aan de voor
wielen met dubbele luchtbandeu voorzien,
om het verzakken der wagens in het zand
te verhoeden.
De „weg" door den woestyn bestond in het
gunstigste geval uit een smal kameelpad,
dikwijls echter moest de transporttrein pad-
looze zandvlakten of rotsbeddingen doorsnUden.
Het 3000 K.M. lange traject van Algiers naar
Tamanrasset werd in één maand overwonnen,
Werden opge-
Professor Steinach heeft in de „Wiener
Med. Wochenschr." geprotesteerd tegen een
bewering van prof. Fiebiger, als zou hy ge
werkt hebben met schurftige, niet mot oude
proefdieren.
Hy verklaart met nadruk, dat de ratten,
welke hy voor zyn experimenten gebruikte,
onder zyn controle oud waren geworden. Hy
paste zyn bewerking alleen toe by die dieren,
die niet de minste verschijnselen van huid
ziekte vertbonden, al waren ze dan ook kaal.
Een of twee weken later was by hen weer
haargroei merkbaar, terwyl inmiddels de
oontróle-dieren nog kaler waren geworden.
Het gelukte hem enkele malen een oude
rat tot twee, drie maal toe op te' heffen uit
zyn ouderdomsverval. Oude rat-wijfjes brach
ten na een periode van onvruchtbaarheid,
die tien maanden of langer had geduurd,
opnieuw gezonde en krachtige jongen ter
wereld.
Hy geeft voorts te kennen, dat hjj aan zeer
vele menschen een tot dusver gebleven her
nieuwing heeft geschonken van hun arbeide-
geschiktheid en levensvreugde.
Door do Zwitsersclie borgen, door
J. Stamperlus.
Oudo Wytsko, dooT H. Brulnlng.
(StamperiuB-blblloth,; ultg.-mij. E.
J. Bosch Jbzu., Baani)
De uren van vertrek en aankomst zijn
sedert 1 Juni 1921
Vertrek van
Helder:
sneltrein
Zondags niet
alleen Zaterdags
Zaterdags en Zondags niet
Zondags niet
Aankomst te
Amsterdam
De trein naar Schagen (des Donderdags)
vertrekt 7.45 's morgens.
Vertrek van Aankomst ts
Amsterdam
Zondags niet
Bneltrein; Zondags niet
Zondags niet
Helder i
Op Zon- en Feestdagen»
Vertrek Texel 6.— v.m. 6.15 n.m
Vertrek Helder 8.45 v.m. 6.85 n.m.
Van Helder alle weekdagen, behalve
Dinsdags, 's morgens 7.45.
Van Amsterdam alle weekdagen 9.30
Zondags naar Alkmaar 's morgens 8 unr.
Van Alkmaar n.m. 6 uur.