NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Eerste Blad. VOLHARDING'» BROOD No. 5443 ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1921 49e JAARGANG Versohynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER Bureaiu: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50 BUITENLAND. De Raad van den Volkenbond. OPPER-SILEZIE. FRANKRIJK. Brland aan het woord. Ingezonden mededeellng. LUCHTVAART. Ziekte ouder de oesters. ENGELAND. Lloyd George over de rijksconferentie en de conferentie van Washington. Ingezonden mededeellng. NIERAANDOENINGEN BIJ KXNDEBSV. Kinderen zyn zoowel (éi volwassenen on derhevig aan nleraandoendngen en men heeft zelfs opgemerkt, dat prooentegewijze mees >iaassteenen voorkwamen bjj klad.enen dan by volwassenen. Sommige kindezen erven rdetzwalrte over. By anderen ia het een gevolg van mazelen, scharlakenkoorts, dlphteritiib windpokken m dergeiyke Infectieziekten. De ouders dienen derhalve op te passen, als een (kind klaagt over pijn is den rug en de ledematen, pijn in de schouders, of als de urine bezinksel bevait Allldht la het meert voorkomende gevolg van nierzwakbe by kin deren het verlies van de macht over de blaas, hetgeen badwateren en dergelijke on aangename kwalen veroorzaakt. Ais uw kind teer en kwynend ia, niet speelt en draaft als andere kinderen, treurt en klaagt over moeheid, weea dan bedacht op een vorm van nleraandoeaing ea onder zoek dit spoedig. Fosterie Rugpym Nieren Pillen Meken suc cesvol in tal van dergeiyke gevallen. Het verdient dan teven» aanbeveling om opwin ding door stoelen en leaen voor het slapen gaan te verimyden, het kind 's avonds niet te veel te laten drinken, het niet te warm toe te dekken en het vooral niet te straften voor zyn kwaal. Foater'a Rugpyn Nieren Pillen (let op dea julaten naam) zyn te Helder verkrijgbaar by A. ten Klooster, Keizerstraat 98, 8 I 1.75 per doos. FEUILLETON. 4) De oude Jardine legde zyn zware hand op mijn schouder. Ik geloof dat hy me een jongen vond. COURANT ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Heldersche Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f 2.—, Ned. 0. en W. Imdie P. zeepost f 2.60; id. p. mail en oveiige landen f 4,20. Zondagsblad resp. f 0.676, f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad resp. f 0.95, f 1.25,f 1.25, f 1.60 Losse nummers der Courant 4 ct., fr. p. p. 6 ct. Past-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIEN 20 ct, p. regel (galjard). Inge®. meded. (kolombr. als redae. tekst) 60 et. Kleine adv. (gevr., te koop, te huur) v. 1—4 reg. 50 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitb. (adresBur, v. d. bi. en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bew.-no. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. met 10% papierduurtetoeel. Op- en ondergang van Zon en Maan en tijd van hoogwater (Texel). (Z o m e r t ij d). Maan Zon Hoogwater Ang. op: ond.: op: ond.: v.m.:n.m, Zondag 21 a. 8.58 m. 8.51 5.53 8.12 10.45 11.10 Maand. 22 9.21 9.55 5.55 8.1011.1511.40 Dinsdag 23 9.46 11.1 5.56 8.7 11.5012.15 Woensd.24 10.15 12.7 5.59 8.5 12.25 12.50 Dond.d. 25 10.49 1.15 6.— 8.3 1.— 1.5 Vrjjdag 26 11.81 2.21 6.1 8.1 1.30 1.50 Zaterd. 27 12.21 8.23 6.2 7.58 2.20 2.50 De Raad van den Volkenbond zal tegen 25 dezer te Genéve bijeenkomen om ziioh bezig te houden met het Opper-Silezische vraag stuk. Te Kattowitz is Dinsdag een vergadering gehouden van alle Duitsche en Poolsche vak vereenigingen en partijen. (Besloten werd in de Duitsche en Poolsche bladen de bevolking te wijzen op de noodza kelijkheid om de nationale tegenstellingen te overbruggen en een gewelddadige oplossing der O.-S. kwestie alsmede alle buitensporig heden te vermijden. Besloten werd tot instelling van gemengde oommissies, welke voor het herstel van orde en rust zullen zorg dragen. De vorming dezer oommissies is reeds begonnen. Terwijl de staatslieden nog napleiten over de beslissing van den Oppersten Raad, heb ben de leiders van alle Duitsche en Fonische partijen en vakbonden in Opper-Silezië een goede daad verricht, door een bestand te sluiten, dat de bevolking van hun gewest zal bewaren voor de ellende, die anders onver mijdelijk op het uitstel ware gevolgd. De op roep, dien zij overeengekomen zijn zoowel in de Duitsche als In de Pooische bladen te plaatsen, legt den nadruk op de noodzakelijk heid om de nationale tegenstellingen te o ver bruggen en zich te onthouden van elke po ging om met geweld een oplossing van het aan den Volkenbond voorgelegde vraagstuk door te drijven. Gemengde Duitsoh-Pooische commissies zullen overal voor de handhaving van orde en veiligheid zorgen. Dit is de eerste stap in de richting van verzoening tusschen de twee nationaliteiten, die hoe ook over ons land worde beschikt naast elkaar moeten blijven wonen en werken. Verder is het een afdoende wenk voor Korfanty en consorten, om zich rustig te houden en hangende het beraad te Genève, geen roet in het eten te gooien. Briand heeft Woensdagavond journalisten ontvangen, tot wie hij de volgende verklarin gen heeft afgelegd: Ik heb waarachtig niet den minsten zin om de polemiek uit de Oppersten Raad te verlen gen, die lang genoeg heeft geduurd. De kwestie is bovendien om advies in handen van den Raad van den Volkenbond, die ■uit vertegenwoordigers van acht landen be staat, wier vertegenwoordigers alle mogelijke waarborgen voor onafhankelijkheid geven. Zij zullen, overeenkomstig hun geweten en hun rechtvaardigheidsgevoel, de elementen weten te vinden voor een meening, overeen komstig den letter en den geest van het Ver drag. Wat mij aangaat, vervolgde Briand, Ik heb het volste vertrouwen in hen. Ik bewijs zoo doende een keer te meer, dat de Fransche re geering, wat men ook van haar gezegd moge hebben, in deze zaak van alle vooringeno menheid gespeend is. Een journalist merkt vervolgens aan Bri and op: „Gy kunt de redevoering van den Engelsohen eersten minister in het Lagerhuis niet onbeantwoord laten. Het is niet mogelijk voor u om in de Kamers te spreken, daar die op recès zyn. Zoudt gy daarom niet met en kele woorden aan ons kunnen zeggen wat gi, er van denkt?" (Briand aarzelde een oogenblik, hief toen het hoofd op en zeide: „De toespraak van den Engelscheü eersten minister Is volkomen geiyk aan, die welke hy hield dn den Opper sten Raad. Hij verdedigde dezelfde stelling met dezelfde argumenten, welke, naar ik blijf volhouden, in niets de Eransche stelling ver zwakken. Het is een vergissing van Lloyd George om onzê houding alleen toe te schry ven aan het verlangen naar veiligheid. Wy zyn, evenals hy, uitsluitend verkleefd aan het denkbeeld van een rechtvaardige uit voering van het vredesverdrag. Onze ziens- wyzen loopen 'echter uiteen over de wyze, waarop artikel 88 moet worden gelezen en vooral over den geest waarin tot die volks stemming is besloten1. Het advies van den Volkenbond zal dit voor ons uitmaken. Ih den Oppersten Raad waren wy het maar over twee punten volkomen eens. Onze des kundigen, in het byzonder de juristen, heb ben met algemeens stemmen de volgende conclusies aangenomen: lo. het verdrag be vat in principe en in feiten de verdeeling van O. S.; 2o. deze verdeeling moet plaats hebben volgens den wensch der Inwoners, dit is de eenige gedachte die daarby voorzit. En latefi wy nu de uitslag van de volks stemming bezien, rekening houdende met de overwegingen van igeografischen aard, wel ke omschreven zyn in art. 88: Wanneer men de kaart van O.-S. bekijkt, en aan de eerste logische opwelling gehoor geeft, verdeelt men in een oogwenk dit land vrywel nauwkeurig in twee deelen. Wat ziet men nu? Ten eerste, dat, volgens den .uitslag van de stemming, het Westeiyk deel, aan den kant van Dultschland, in meerderheid Duitsch is; en tweede, dat het Oosteiyk deel, aan den Poolsohen kant, In meeerdexheid Poolsch la Van het eerste oogenblik af, zoo vervolgde Briand, stelde Frankrijk voor, dat er een ver deeling zou plaats hebben volgens dit vast gestelde feit. Bet is dus wel moeiiyk, vol te ïouden, dat het een verkrachting van de letter, en vooral van den geest van het ver- dralg is. Maar men wierp ons tegen, dat art. 88, dat rekening hield met economische over wegingen den geallieerden de plicht opleg de, dit standpunt onder oogen te zien. Toen diende men te weten, wat men moest verstaan onder het „industriegebied". Wy Helden staande, dat, daar de myn de ver werkster is van de fabriek en geroepen om deze te ontwikkelen en uit te breiden, het heele myngebled moest 'begrepen zyn in de economische overwegingen, waar art. 88 van spreekt. Als men rekening houdt met de stemgerechtigden Ih dit deel van Opper-Slle- zië hebben de Polen onbetwistbaar ruim schoots de meerderheid. Men zal moeten toe geven, dat deze redeneering in overeenstem ming Is met het verdrag en dat Frankryk stlpteiyk kon houden aan dit gebied, waarin zich sterke Duitsche enclaves bevinden, wel- ce slechts een étappe vormen ln de ontwik keling van het gebied. Toen werden de deskundigen geroepen om de grenzen van het uiterst beperkte ln- dustrieele gebied te trekken en de motieven ter waardeering van de zaak voor te berel- Een zeer bekend Amerikaansch vliegenier, bijgenaamd „De Vliegduivel", zal binnenkort in den Helder probeeren op 2000 meter hoogte van het ééne vliegtuig in het andere over te stappenNadere bijzonderheden, als plaats en tijd, volgen 1 den, opdat men zou kunnen nagaan of het al dan niet verdeelbaar was. De Engelschen zeiden: Neen, wy: Ja. Het is voldoende oan zich het werk der deskundigen in het geheu gen terug te roepen om te zien, dat wy geiyk hadden. Nopens de elementen, welke wat men noemt den industrieelen driehoek moes ten samenstellen, bestond een ander verschil van meening. Onze deskundigen verdedig den, dat zy alle elementen moest omvatten, welke de economische eenheid van het bek ken uitmaken, ibyvoorbeeld de fabrieken van Koenigshuette torygen al hun steenkool en cokes uit Rybnik, waar zy hun mynen heb ben, terwijl de fabrieken van Rybnik hun jsmeiterij' te Koenigshuette hebben. Onze deskundigen verdedigden het standpunt, dat deze saamhoorigheid niet toeliet de mijnen en fabrieken van Rybnik van het industrie gebied af te scheiden. Hun Engelsche col lega's weigerden deze stelling te aanvaarden. Het gevolg hiervan zou zyn, dat een groote menigte van 'lieden, die voor Polen gestemd hebben, uitgesloten zou worden van het totaal aantal stemmen ter berekening van de meerderheid' voor de toekenning van het ge bied. Dezelfde onmogeiykbeid bestond om het eens te worden over de toevoeging aan het economisch bekken van de zuiver Poolsche streken, die de onmisbare behoeften van de industrie leveren, en ook over de veneeniging van de zinfcmynen en de zinkfabrietoen, en nu spreek ik nog niet eens van de spoor wegen. Ziedaar, zei Briand, de voornaamste rede nen van ons meening8verschil.*!Ik kon mij ex niet toy neerleggen, dat de geest, waarin het verdrag werd ontworpen en opgesteld, er toe zou leiden, dat men. aan Duitschland (dat ioor de geallieerden plechtig verantwoorde lijk Is verklaard) een enorme meerderheid, die Poolsch gestemd' heeft, zou geven, ter- wyi Polen slechts een zeer .kleine hoeveel heid van hen, die voor Polen hebben gestemd, zou krijgen. En dit alleen om de reden, dat Duitschland vyftig jaar geleden, na afloop van den oorlog van 1870, met de aan Frank rijk ontrukte mlliarden, industriën heeft ge vestigd midden in een etnografisch Poolsch gebied. Dat is het verschil van meening, dat voor den Raad van deni Volkenbond ié ge bracht. Die is nu geroepen, overeenkomstig het Volkenbondsverdrag, en het vredesver drag, aan den Oppersten Raad het advies te geven, ln volkomen onafhankeiykheld van geest, dat hem ln staat zal stellen het defini tieve besluit te nemen, dat by art. 88 wordt geëiscbt. Van nu af legt zich een stilzwygen op en dat zal ik niet verbreken. Een journalist vroeg aan Briand wat hij dacht van de overige gedeelten van Lord George's redevoering. Ik denk, zei Briand, dat het belangrykste deel van die redevoering dat is, waarin hy met zijn gewone welsprekendheid de over eenstemming van de geallieerden bezwoer. (■Iet vraagstuk van Opper-Silezië heeft een voorbijgaand geschil veroorzaakt, dat, als het eenmaal opgelost is wat, naar ik hoop, spoedig het geval zal zyn niettemin de noodzakelijkheid voor de landen der entente zal laten blijven bestaan om hun nauwe ver eend te handhaven, ten einde Europa het evenwicht en de stabiliteit te schenken, welke onmisbaar zyn voor den wereldvrede. De beroemde oesterbedden van Morbiham, die de beste Framsche oesters opleveren, zyn op het oogenblik het slachtoffer van een tot heden onbekende ziekte onder de oesters, welke groote verwoestingen aanricht. In de laatste jaren kostten de oesters ongeveer 50 francs per duizend September as. zullen de duizend 350 tot 400 francs kosten, hetgeen beteekent, dat een dozymtje in een Parysch restaurant op ongeveer 10 francs zal komen Eenige weken geleden ging een vertegen woordiger van een wetenscbappeiyk bureau te Parijs naar Penerf, om een onderzoek ter plaatse in te stellen. Hij vond' er volkomen verwoeste bedden, en duizenden doode oesters. De oorlogsmisdadigers Donderdag heeft de advocaat-generaal in het Lagerhuis geantwoord op geoefende critiek, dat de straffen aan de oorlogsmis dadigers opgelegd, te zacht waren. Hij zeide, dat de straffen, in bepaalde gevallen toege meten, volgens het Duitsche Wetboek wet tig waren. Hy gaf toe, dat in de zaak-Müi- ler de straf volkomen onvoldoende was. Met betrekking tot een ander geval wees hy er op dat, ofschoon het vonnis licht was volgens den Engelsohen maatstaf, het volgens Duit sche begrippen zwaar was, omdat het slechts in zeer ernstige gevallen was, dat een officier of onderofficier naar de gevangenis werd ge stuurd. Als iemand, die by de processen te Leipzlg aanwezig was geweest, meende hy dat het betameiyk was te zeggen, dat hy den indruk had gekregen, dat het Hof den ou- rechten wensch had zich van de waarheid te vergewissen. Hy betwyfelde of het ooit mo gelijk was, volledige voldoening te verschaf fing van het standpunt der beschuldigers, wanneer processen onder vreemde jurisdictie plaats hadden. Doch wat ook het resultaat van de processen mocht wezen, opgemerkt moest worden, dat't voor den eersten keer in de wereldgeschiedenis was, dat 'n verslagen land ertoe was gedwongen, enkele zyner eigen misdadigers te berechten, en de recht banken van het verslagen land, hadden in 'n aantal gevallen enkele zyner eigen onderda nen schuldig bevonden aan wreedheden en ze veroordeeld tot straffen welke, zoo wy al meenden, dat ze onvoldoende waren, ln leder geval een ernstig brandmerk zetten op het land In quaestie. Hij keurde 'n eindoordeel in deze quaestie op dit oogenblik ten zeerste af, doch men mocht niet vergeten, dat de Duitsobers nooit of te nimmer ln staat zou den zyn te zeggen dat zy zich niet hadden schuldig gemaakt aan barbaarsche wreedhe den tegenover krijgsgevangenen en anderen, daar de misdadigers door hun eigen'recht banken waren veroordeeld. Dit zou zonder twyfel 'n nieuwe myipaal beteekenen op den weg der internationale justitie. Lloyd George heeft Donderdag in het En gelsche Lagerhuis verklaringen afgelegd no pens de resultaten van de onlangs gehouden rijksoonferentie en de vooruitzichten voor de aanstaande oonferentie van Washington. De laatste paar jaar, zei hij, zyn getuige ge weest van een merkwaardige ontwikkeling van de 'Samenstelling en den groei van het rijk. De overzeesche zelfbesturende gewesten hebben vrijwillig een miljoen mannen en Indlë anderhalf miljoen ter hulp van het ryk gezonden in den jongsten oorlog. Hun hulp heeft de gebeurtenissen een ander aanzien gegeven. Het Britsohe ryk is gebleken we zenlijk te bestaan en geen hersenschim te zijn. De eerste ministers van het rijk en de ver tegenwoordigers van Indlë hebben thans zeer diepgaande en openhartige besprekingen ge houden over de buitenlandsohe politiek van het Britsche ryk en zijn tot overeenstemming gekomen nopens de politieke richtsnoeren in zaken als die nopens Opper-Silezië, Klein- Azië, de schadeloosstelling en de ontwape ning van Duitschland. Men is overeengeko men, dat nopens alle vraagstukken van bui tenlandsohe politiek de overzeesche gewesten ingelicht en geraadpleegd zuilen worden, voor zoover de afstand zulks toelaat. De beste weg om de eenheid des rijks en zyn veiligheid' door gemeenschappelyk over leg te verzekeren, is gelegen in het verbete ren van de verkeers- en gemeenschaps middelen. De oonferentie is overeengekomen, dat het rijk moet beschikken over een marine, die van geen enkele andere de mindere is en men was algemeen van gevoelen, dat de zelfbe sturende gewesten daarin moeten bijdragen. Ten aanzien van het Engeisch-Japansche bondgenootschap zei Lloyd George, dat het in den jongsten oorlog metterdaad ep de proef is gesteld en dat niemand, die de ge beurtenissen heeft gevolgd, tot een andere gevolgtrekking heeft kunnen komen, dan dat het eerlijk en trouw is toegepast en uit gevoerd door Engeland's Japansehe bondge- nooten. Zouden wij hun nu, zei Lloyd Geor ge, den rug moeten toekeeren, en zelggen: „Dank u well Gy hebt ons bijgestaan toen wij in moeilijkheden waren, maar nu hebben wij u niet langer noodig!" Dat wil niet zeg gen, dat Engeland een bondgenootschap ver langt, dat tegen een anderen staat gericht is, en zeker niet tegen de Vereenlgde Staten. Het is het voornaamste beginsel van de En gelsche politiek en moet dat hiyven dat wy (handelen in een zoo volledige over eenstemming met de Vereenlgde Staten als tusschen twee landen maar mogeiyk is. Be zie niet in, ging Lloyd George voort, waar om het onmogeiyk zou zyn onze verplichtin gen jegens Japan in gedachten te houden en onze vriendschap voor dat groote land te behouden en tezelfdertyd den geest van broe derschap jegens de Vereenlgde Staten te be waren. Indien het bondgenootschap met Japan kou worden uitgebreid tot een ruimere over eenkomst met Japan en met de Vereenlgde Is niet slleen door den prijs, maar het meest door de hoedanigheid der grondetoffen het goedkoopat. Het wedijvert dua met de kwaliteit van alle andere broodeoorten, ataat daarom aan de splte. Neemt eens proef 1 Vol-Melkbrood 28 oent, Wittebrood 24 oent, Zeeuwaoh 22 oent. Naar het Engelsch van RUBY M. AYRES door W. J. A. ROLDANUS JR. „Je weet, dat ik geen oude idioot ben, die maar alle kletspraatjes uit de buurt luistert," begon hy na een oogenblik. „Wanneer ik iets hoor omtrent iemand, voor wien' ik me interesseer, dan zorg ik eerst zekerheid te krijgen, voor ik iets zeg. Ik heb het land aan kletspraatjes- Daar heb ik mijn buik vol van gehad, toen ik in de stad woonde, maar ditmaal.Hy (hield even op. „Dit maal heb ik zekerheid volkomjen zeker heid," zeide hy beslist en nam een nieuwen slok whisky. Ik wachtte geduldig; Je moest den ouden Jardine nooit overhaasten. Maar het leek wel een eeuwigheid, voor hy weer begon. „Ik mag je graag, Budhananl Ik heb je altijd graag gemoogd; Je bent een) flinke kerel; dat heb ik den eersten keer, dat ik je ontmoette, dadelijk gezien.Goed, daar pillen we niet verder over praten!" toen ik een ongeduldig gebaar maakte. „Maar als ik je niet zoo graag mocht, zou ik de moeite niet nemen je lastig te vallen, maar ik weet wat je voor den jongen Don gedaan hebt, en Ik weet hoeveel je van hem houdt, en daarom zou het me zoowel voor jou als ■voor hem spyten, als ik den jongen ver keerde dingen zog doen; en dat zal gelbeu- ren, als hy zoo voortgaat." „Je bedoelt het meisje naast ons?" zeide ik. De oude Jardine keek ime aan- „Dat bedoel ik heelemaal niet. Ik wist niet eens, dat er een meisje dicht in de buurt woonde. Ik stel geen belang in myn buren! en zy niet In my, geloof lk. Ik woon hier, omdat ik van het buitenleven houd en Londen in» de keel uithangt, omdat lk naar rast ver langgoed, daar zullen we niet op in gaan!" Hy dronk zyn glas leeg en zette het neer met een smak, die hem öastle's woede op den hals gehaald zou hébben, als zy erby geweest was. „Neen, air," ging hij voort op zijn decla matorische manier, die altijd klonk, alsof hy een vergadering toesprak. „Ik heb het over een jonge vrouw met wie hy voort durend te Heston gezien wordt-" „Wat? Toch geen tweede?" bromde ik. De oude Jardine ging niet op ntijn inter ruptie in. „Ik kan van Don een heeleboel door de vingers zienj," ging hy voort. „Jongens zyn jongens en ik ben zelf ook jong geweest. Ik zie nog graag een knap snoetje op myn ouden dag maar dat meisje deugt niet. Zij komt uit een zootje en is een avonturier ster. Knap, onmlddeliyk toegegeven, maar ongetwyfeld een avonturierster, die jouw fi- nancieele positie en die van Don kent. daar verwed ik mijn hoofd onder. Ik heb een) de- geUjk onderzoek ingesteld en „Hoe weet je dat allemaal! Wie heeft het je verteld?" viel ik (hem in de rede. „Wie ken je te Heston?" De oude Jardine blies zidh op met een soort zelfbewuste waardigheid. „Wie ik te Heston ken? Lieve hemel, ik ken byna iedereen ln de vliegsdhool daar en zy kennen my allemaal! En zy praten! Iedereen praat! Wat ls er trouwens anders te doen? Zy kennen allemaal dat meisje, maar het schynt dat Don de eerste favoriet is. Hy gaat lederen avond, wanneer hy geen dienst heeft, met haar uit. „Wil Je daarmee zeggen, dat zy te Heston woont?" vroeg lk. „Ik weet met waar zy woont," zeide de oude Jardine geprikkeld. „Maar ik heb ter- wille van jou zoowel als van 'hem eens goed geïnformeerd. Haar moeder was een door en door slechte vrouw en haar vader Hy haalde zyn schouders op. „Hy hield een speelhuis voor jonge gekken totdat het ont dekt en er een schotje voor geschoten werd, ernaar nu.De hemel mag weten wat hy is of wat hy doet om aan de kost te komen. Maar ik kan je er donder op zeggen, dat hij Don als zyn toekomstigen schoonzoon beschouwt, en voor zoover ik Don ken en ik zeg het niet omdat ik den jongen niet mag, dat weet je net zoo goed als ik is hy zoo week als was, als er een knap ge zichtje in het spel is.' Ik dacht aan Don's vader en toen dacht ik aan het meisje naast ons; een uur gele den had het mij gehinderd, dat zy Don ken de en had ik besloten alles te doen! om er een eind aan te maken; maar het zou beter zy'n dat dit alles zou beter zijn dan wat de oude Jardine mij juist verteld had- Ik zat te staren naar het uitgaande vuur; de kolen gloeiden niet meer en lk kon niet langer daarin de silhouetten van het kort geknipte kopie zien. „Je neemt het me toch niet kwaiyk?" vroeg hy eenlgszlns angstig. „Ik vond, dat je het moest weten; jy merkt zelf zoo wei nig op, Buchanan! Soms ja waarachtig, soms vraag ik me af waar je eigeniyk je heele leven geleefd hebt." Ik lachte, hoewel ik me allesbehave vroo- Ujk gestemjd voelde. „Ik neem het je absoluut niet kwaiyk," zeide ik. „Integendeel, lk ben je zeer ver plicht ik moet eens bedenken wat ik het beste doen kan." Ik keek hem hulpeloos aan. „Wat zou jy me aanraden?" vroeg ik. De oude Jardine schudde het grijze hoofd. „Daar is takt, veel takt voor noodig. Als het onhandig gedaan wordt, loopt hy weg en trouwt op staarden voet met haar. Als myn beste vrouw hier was hy zuchtte diep, „Zy was de eenige die zoo'n liefdeszaak in orde kon brengen." Hy zette van trots zyn borst uit. „Maar we hebben het nu niet over haar.'' Hy keek naar zyn hoed, dien hy altijd mee naar de kamer bracht en op een stoel legde. „Ik ga nou— tot morgen en als ik Don niet meer zie, wensch ik den bengel dan, als hy weggaat, alle geluk van mei" „Maar je zult hem zeker zien," zeide ik. „Hy heeft acht dagen verlof." Ik let hem uit De oude Jardine stapte In den tuin en snoof de koele lucht in, die zwanger was van den geur van muurbloe men van een bed beneden het raam van mijn studeerkamer. „Prachtige avond!" zeide hy. „Het doet ntij denken, maar daar hebben we het nu niet over.Goedenavond, jongen!" Ik volgde hem den tuin dn. „Je wilt het hek wel sluiten," begon ik. Dan hield ik op, want hy had zich omge keerd en kwam geheimzinnig op zyn tee- nennaar my toe. „Wat is er?" vroeg lk verwonderd. De oude Jardine greep met zyn zware hand myn arm en wees naar het huis naast ons. De voordeur stond open en ln het licht van den hall konden we heel duidelijk zien hoe Don zyn hoofd wat vooroverboog, ter- wyi lüj in de oogen keek van het meisje, dat naast hem stond eni welks band hy vast hield. Zy droeg een wit japonnetje en het licht van den hall viel vol op het vreemde vlam- kleurige haar en teekende de omtrekken van haar profiel af. Ik lachte vrij bitter. „Dat is het meisje, waar ik het daarnet over had," zeide ik- „Blijkbaar weer een van Don's 's affaires de ooeur. De oude Jardine stikte byna ln zyn op winding; zyn vingers klemldon zich om mijn arm tot ik byna schreeuwde om genade. „Een andere!" zeide hy heesoh. „Een an dere 1 Het is dezelfde. Het is het meisje, waar ik het daarnet over had." HOOFDSTUK EL Dus waren het meisje naast ons en het m/eisje uit Heston een en dezelfde. En de oude schelm met zijn gladde tong, die er dien! nacht met mijn flesch whisky van door gegaan was, was de man, van wien de oude Jardine me verteld had, de man, die „een speelhuis voor jonge gekken gehad had, tot het ontdekt en er een «ohotje voor gescho-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1921 | | pagina 1