VoorNed.Oost-Indië
Coltof, Kanaalweg,
Het Meisje van hiernaast
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
MAISON VAN ALPHEN,
Eerste Blad.
fijn gekruide BOTERSPECULAAS,
DIKKE SPECULAAS 22 ct. p.
No. 5461
ZATERDAG 1 OCTOBER 1921
49e JAARGANG
BUITENLAND.
De Washlngtonsche conferentie.
OPPER-SILEZIE.
ENGELAND.
Offlcieele emblemen voor oorlogsschepen.
De kolenmijnen ln Zuid-Wal es.
IERLAND.
ENGELS CH-INDIE.
DUITSCHLAND.
De economische sancties.
Ingezonden mededeellng.
DIJKSTRAAT 34. -:- TELEFOON 244.
Filialen
KONINGSTRAAT 47 en ZUIDSTRAAT 17.
TELEFOON 215. TELEFOON 219.
Vanaf HEDEN dagelijks versch verkrijgbaar
22 cent per ons.
Klein soort
Ingezonden mededeellng.
Witte Pakken
f 9.50
>i ii
11.50
Pyama's
6.25
ii
8.25
Nethemden
1-42
19
1-75
Mocco pantalons
1.55
ii ii
1.75
Piqué overhemden
3.95
ii ii
4.75
Zakdoeken
0.225
ii
0,28
Blauwe pakken, Badhanddoeken
Sokken enz. enz. enz.
naast „Casino".
Ingezonden mededeellng.
NIERAANDOENINGEN BIJ KINDEREN.
Kinderen zijn zoowel als volwassenen on
derhevig aan nleraandoeningen en men heeft
zeifis opgemerkt, dat prooentsgewijze meer
blaassteenen voorkwamen bij kiTudawaw diam
bij volwassenen.
FEUILLETON.
Wa hadden natuurlijk champagne en ik
Wordt vervolgd.
COURANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldereche Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f 2.—, Ned. O. en W.
Indië p. zeepost f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
resp. 10.575, f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad resp. f0.95, f 1.25,f 1.25, f 1.60
Losse nummers der Courant 4 ct., fr. p. p. 6 ct.
Versohijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. p. regel (gal jard). Ingez. meded. (kolombr. als redac. tekst) 60 ot.
Kleine adv. (gevr., te koop, te buur) v. 14 reg. 50 ct., elke regel meer
10 ct. bij vooruitb.(adres: Bur. v.d. bl. en met br. onder no. 10 ct. p. adv.
extra)Bew.-no. 4 ct. Alle prijzen tijd. verb. met 10% papierduurtetoesl.
Op- en ondergang van Zon en Maan
en tijd van hoogwater (Texel).
(W i n t e r t d.)
Maan Zon Hoogwater
ond.: op: ond.: v.m.:n.m.:
6.1 6.2 5.35 8.15 8.45
6.34 6.3
7.9 6.5
7.60 6.7
8.36 6.9
9.27 6.115.24
10.22 6.13 5.21
Oct.
Zondag 2m.
Maand.
Dinsdag
Woensd,
Dond.d.
Vrydag
Zaterd.
3
4
5
6
7
8
op:
7.4
8.21
9.34
10.41
11.41
0.33
1.18
a.
5.34 9.— 9.30
5.32 9.4010.10
5.3010.35 10.55
5.2711.1511.35
0.5
0.20 0.45
Licht op
voor auto's en fietsen
Zaterdag 1 October6.Ö7 uur
Zondag 2 6.05
Maandag 3 6 04
In de „New York Tribune" komt ©en tele
gram voor, dat ©en overzicht geeft van de
wensohen, die president Harding koestert
ten aanzien van de resultaten van de ontwa
peningsconferentie. Het al of niet slagen van
die conferentie en de mogelijkheid voor de
Vereenigde Staten, Engeland en Japan om
het eens te worden over ontwapening, hangt,
volgens dit telegram, geheel af van de vraag,
of een regeling kan worden getroffen met
Japan over de vraagstukken betreffende het
Verre Oosten. Die regeling zou volgens pre
sident Harding en zijn regeering ongeveer
aldus moeten luiden:
China: Bona-fide handhaving van de
„open deur" voor den handel van alle landen,
en inachtneming van China's souvereinlteit.
Sjantoeng: Een regeling die aan China
het volledig herstel verzekert van zijn sou-
vereiniteit over dat gebied. Geen voorwaar
den, die in werkelijkheid zouden neer
komen op een verzwakking van die souve-
reiniteit.
Yap: Het toekennen aan de Vereenigde
Staten van de kabel die voert van Yap naar
Guam en vandaar naar Manilla, en het recht
om op Yap Amerikaansche telegrafisten te
hebben om de kabel te bedienen.
Siberië: Gaarne zal men zien, dat Japan
daar geen gebied annexeert, maar er bestaat
geen bezwaar tegen vreedzame penetratie.
Immigratie: De Vereenigde Staten wen
sohen, dat aapan als niet voor wijziging vat
baar, den tegenstand zal aanvaarden, die
speciaal aan de Stille Oceaan-kust bestaat
tegen de Japansche immigratie, en dat Ja-
pa. ook het verzet zal billijken, dat in som
mige staten der Unie bestaat tegen het bezit
va.i onroerend goed door Japanners. De
Amerikaansche regeering wenscht, dat Ja
pan zal beseffen, dat deze voorwaarde veeleer
steunt op economische motieven dan op
rassen-voopoordeelen en dat het in ieder
geval zal inzien, dat de toestand zoo is en
dat met voortdurend debatteeren en onder
handelen erover, niets goeds is te bereiken.
Zijn eenmaal de vraagstukken, die den
Stillen Oceaan en het Verre Oosten raken,
geregeld, dan zullen daarin stemmen de
correspondenten te Washington van de New-
Yorksche bladen overeen de grondslagen
voor een internationale overeenkomst op
groote schaal en van weldadige strekking ge
legd zijn.
De Duitsch© oonisul te Genève heeft aam
den secretaris van den Volkenbond, ten ge
bruik© van de leden van den Raad van den
Bond, de kopie gegeven van de nota, die
de Duitsche regeerkig den 29en| dezer aan
de geallieerde regeeringen heeft doen toe
komen;
De Duitsche regeering betoogt daarin, dat
de thans in Opper-Silezië geldende open
bare meening verschilt van die, welke er
spreekt uit de volksstemming van 20 Maart.
Tegenover het gevaar van verdeeling van
het gebied, geeft de groote meerderheid van
hen, die hun stem aan Polen gaven, boven
elke verdeeling er de voorkeur aan, dat Op
per-Silezië in zijn geheel Duitsch gebied
blijft.
De Britsche marine bestond tijdens den
i oorlog uit niet minder dan zesduizend sche
pen, in omvang en beteekenis afwisselend
van de „Queen Elizabeth" tot drifters en
treiters. Sedert den oorlog is dit aantal ver
minderd tot ongeveer dat van vóór den oor
log. Er zijn nu ongeveer vijfhonderd schepen
bij de Britsche marine en ongeveer de helft
daarvan krijgt een bijzonder en officieel em
bleem, goedgekeurd door de admiraliteit.
Dergelijke emblemen hebben sedert het mid
den der vorige eeuw voor sommige oorlogs
schepen bestaan, maar zij werden niet offi
cieel erkend.
De „Torbay" krijgt een trompet als zinne
beeld van de landing van prins Willem van
Oranje te Toihay in 1688. De „Tactician" een
koning uit het schaakspel als zinnebeeld der
tactiek. De „Sterling", ofschoon die naam
vermoedelijk is afgeleid van een officier, die
Stirling heette, zal onderscheiden worden
door ©en £-teetoen. Voor de „Sesame" is een
sleutel gekozen. De „Witch" (heks) krijgt
een zwarte kat en een inaan.
Meerdere kolenmijnen in Zuid-Wales heb
ben Woensdag hun bedrijf gesloten. Het
aantal werklooze mijnwerkers wordt op
80.000 geschat.
De nota van Lloyd George aan De Valera.
De volledige tekst van de telegrafisch ver
zonden nota van Lloyd George aan D© Valera
luidt:
Z. M.'s regeering heeft aan de correspon
dentie, welke tusschen ons heeft plaats gehad
sedert haar uitroodiging om gedelegeerden
tot een conferentie te Inverness te zenden,
de meest nauwkeurige en ernstige aandacht
gewijd. Ondanks haar oprechten wensoh naar
vrede, en den meer verzoenenden toon uwer
laatste mededieeling, kan zij niet treden in
een conferentie op den grondslag dezer cor
respondentie. Niettegenstaande uw persoon
lijke verzekering van het tegendeel, welke zij
ton zeerste waardeert, zou in de toekomst
kunnen worden beweerd, dat het aanvaarden
eener conferentie op dezen grondslag haai
heeft 'gebracht tot een erkenning, waarin de
Britsche regeering niet kan toestemmen. Te
dien opzichte moet zij voor zichzelf tegen
eiken mogelijken twijfel waken. Er wordt
geen doel gediend met een verdere uitwis
seling van verklarende en argumenteerende
mededeelingen over dit onderwerp. Het
standpunt, hetwelk door Z. M.'s regeering is
aanvaard, is fundamenteel voor het bestaan
van het Britsche rijk, en zij kon het niet
wijzigen.
Mijn collega's en ik blijven echter vurig
verlangend om in samenwerking met uw ge
delegeerden een nieuwe besliste pogin'g te
doen elke mogelijkheid eener regeling door
persoonlijke besprekingen zorgvuldig te on
derzoeken. De reeds door ons gedane voor
stellen zijn door de geheele wereld opgevat
ais een bewijs dat ons streven naar een ver
zoening en een regeling geen holle vorm is
en wij zijn van gevoelen, dat een conferentie,
en geen correspondentie, de meest practisohe
en hoopvolle, weg is naar een overeenstem
ming, 'gelijk wij innig wensohen tot stand te
brengen. Wij zenden daarom een nieuwe uit-
noodiging tot een conferentie te Londen op
11 October, waar wij uwe gedelegeerden kun
nen ontmoeten. Als woordvoerders van het
volk, dat ge vertegenwoordigt, met het doel
zich er van te vergewissen hoe een vereeni-
ging van Ierland met de gemeenschap van
naties, bekend als het Britsche Rijk, in over
eenstemming zou kunnen worden gebracht
met de lersche nationale aspiraties.
Het Engelsche departement voor Indië
verklaart, dat de voortdurende sterke tegen
stand der Moplahs, welke tot een krachtiger
campagne zou kunnen leiden, ernstig onder
de oogen wordt gezien.
De rebellen hebben een guerilla-faktiek
aanvaard. Naar men gelooft, neemt hun aan
tal toe.
De economische sancties, die aan Duitsch.
land opgelegd zijn toen de conferentie te
Londen begin Maart werd afgebroken, zou
den Vrijdag afgeschaft worden. Zij waren
een van de kleine steenen aan Duitsöhland's
hals, die toch leelljk hinderden, gelijk de
rustelooze Duitsche agitatie om ze opgeheven
te krijgen, bewezen heeft. Toen Lloyd Geor
ge op die oonferentie aan de Duitscbers het
ultimatum overhandigde, zeide hij dat de ge
allieerden, in géval van Duitschland's wei
gering van den schadeloosstellingseisch, zich
verstaan had over: lo. bezetting van de ste
den Duisburg, Ruhrort en Dusseldbrp; 2o. ln
beslag neming van een deel van de koopsom
van Duitsche goederen, Ingevoerd in gealli
eerde landen, ten behoeve van de schadever
goeding; 8o. overhandiging aan de commissie
tot herstel van de invoerrechten, door de
Duitsche doaune geïnd aan de buütenlarid-
sohe grens van het bezette gebied en heffing
van een tarief bij igoedereninvoer in en -uit
voer uit het Rljn-gebled met oprichting van
een Unie van tijdelijke doaune-kantoren. Be
gin Mei hervatte de Entente het offensief, nu
met het ultimatum dat dreigde met de bezet
ting van 'het Roer-igebied, en de nieuwe re-
99
99 99
99
geering, die inderhaast uit soc.-demooraten,
democraten' 'en centrum onderWirth gevohnd
\werd, werd' ten slotte dooir den Rijksdag ge
machtigd dat ultimatum aan te nemen. De
kwesties van schadevergoeding en ontwape
ning werden toen geregeld volgens de eischen
van de geallieerden. Maar de sancties van
Maart werden gehandhaafd, omdat het wan
trouwen voornamelijk van Parijs niet over
wonnen was. Nu is men daar zoo ver over
heen, dat aUeen de miUtaire sancties, waar
de Duitsohers zich niet al te veel van aan
trekken, nog blijven. Onder de economische
sancties was de tolgrens aan den Rijn van en
naar het bezette .gebied het hinderlijkste
voor het Duitsche zakenleven. Zij wordt nu
uitgewischt. Maar aan de .afschaffing is de
voorwaarde verbonden, dat Duitschland toe
stemt in de instelling van een commissie van
toezicht op de Duitsche toipoUtiek (invoer
en uitvoervergunningen), daar Frankrijk
argwaant d°t het ten opzichte van die ver
gunningen niet gelijk op met de andere ge-
alUeerden behandeld wordt. Dit natuurlijk
afgescheiden van de andere geallieerde con
trole op den Duitschen uitvoer voor de hef
fing van 26 pot. van de waarde in het be
llang van de schadevergoeding. Et blijven dus
nog genoeg steenen aan den Duitschen hals.
Intuaschen werken de oommunioeerende
vaten uit de natuurkunde op economisch ge
bied' ln de wereld door. De mark daalt en, bij
alle uiterlijke bedrijvigheid, die er in Duitsch
land het gevolg van Is, zal de grens spoedig
bereikt zijn, waarbij' dit voor Duitschland zelf
noodlottig wordt. Het voorbeeld van Oosten
rijk schrikt af. Rathenau zeide te Munchen:
„Engeland heeft drie (dit is 50 pet. overdre
ven) en Amerika zes millioen werkloozen.
Hoe meer Duitschland moet werken, hoe
meer de anderen moeten leegloopen." Daar
mee wordt de profetie van Norman Angell
vervuld dat geen overwinnaar zich met een
oorlogsvergoeding verrijken kan. Voor het
geld! van die vergoeding, dat zijn waarde ver
liest, wil men nu goederen geven. „De praes-
tatie in geld moet vervangen worden door
praestatie in goederen", zeide Rathenau.
Maar alweer zal dan blijken dat de industrie
van het ontvangende land nog erger het kind
van de rekening wordt, omdat zij niet alleen
op de buitenlandsche, maar ook op de bln-
nenlandsche markt de Duitsche concurrentie
tegenover zich vindt. Rathenau's economisch
richtsnoer voor izijn politiek Is blijkbaar, dat
hoe getrouwer Duitschland zijn verplichtin
gen nakomt, hoe eerder zal blijken, dat de
wereld er niet van gediend zal zijn. De hoof
den der deskundigen zullen in December te
Londen opnieuw bij elkaar gestoken worden
op een conferentie over de wisselkoersen.
Maar voor het radikale middel van de groote
spons over het te betalen gelag, waarvoor
men over en weer in het krijt staat, is men
nog huiverig. (N. Rott. Ot.)
Het Rijksverband der Duitsche nijverheid.
In de vergadering van het Rijfcsverbond
der Duitsche nijverheid heeft het hoofdbe
stuurslid geheimraad Bticker een rede ge
houden, waarin hij o.a. zeide: Tengevolge
van de verminderde koopkracht zijn alle sta
ten genoodzaakt te verkoopen, geen hunner
kan of wil koopen. Op den duur kunnen
echter alleen zij koopen die ook verkoopen,
en verkoopen kan slechts wie ook koopt. Dat
Duitschland, vroeger Engeland's beste klant
niet meer in staat is te koopen, moet een zeer
nadeeligen invloed hebben op de Engelsche
volkshuishouding. Er is slechts één uitweg
uit dezen heilloozen toestand: Men moet ein
delijk ophouden de ekonomische wereldkri-
sis met de oogen van den politicus te bezien.
Gezaghebbende ekonomen moesten, buiten
allen invloed der politiek, met de noodige
volmachten hunner regeeringen den toestand
overwegen. Zij zouden naar spr.'s meening
spoedig de oplossing vinden. Hij verwachtte
echter niet dat zulk een conferentie spoedig
zal bijeenkomen. De Duitsche nijverheid
heeft het feit der onderteekening van het
verdrag van Versailtes onder de oogen te
zien en behoort te bewijzen dat de praatjes
over den Duitschen onwil kant noch wal ra
ken. Zij zal dan tevens bewijzen dat de zie
ke wereld niet gezond kan worden door mid-
Sommige kinderen erven nlerawalrte over.
Bij anderen is het een gevolg van mazelen,
scharlakenkoorts, diphterilis, windpokken ea
dergelijke infectieziekten.
De ouders dienen derhalve op te passen,
als een kind klaagt over pijn in den rug
en de ledematen, pijn in de schouders, of als
de urine bezinksel bevat. Allicht is het meest
voorkomende gevolg van nierzwakte bij kin
deren het verlies van de macht over de
blaas, hetgeen bedwateren en dergelijke on
aangename kwalen veroorzaakt.
Ais uw kind teer en kwijnend is, niet
speelt en draaft als andere kinderen, treurt
en klaagt over moeheid, wees dan bedacht
op een vorm van nieraamdoendng en onder
zoek dit spoedig.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen bleken suc
cesvol in tal van dergelijke gevallen. Het
verdient dan tevens aanbeveling om opwin
ding door stoeien en lezen voor het slapen
gaan te vermijden, het kind 's avonds niet
te veel te laten drinken, het niet te warm
toe te dekken en het vooral niet te straffen
voor zijn kwaal.
Poster'» Rugpijn Nieren Pillen (let op den
juisten naam) zijn te Helder verkrijgbaar bij
A. ton Klooster, Keizerstraat 93. f 1.75 per
doos.
MAISniNC'C UUITRRflfin de 0|odde bovenkorst gemerkt W T en Is slechts verkrijgbaar als Dubbel-, Hard- en zacht gebakken Korsten, Middel-, Pan-, Engelsoh-
w WIL* BikB *a39 wwl I en Casinobrood, allen met gladden bovenkorst, waarop het bovengenoemde merk. Met lette hierop tot voorkoming van misleiding, bij
aankoop van Melkbrood dat ongemerkt Is.
Naar het Engelsch
van RUBY M. AYRES
door W. J. .A. ROLDANUS JR.
22)
Wat was de bedoeling van de oogen ge
weest? Ik probeerde er niet aan te denken,
maar zij vervolgden mij overal. Eén ding
stvmd bij mij vast: ik ging niet naar het di
ner van den ouden Jardine; al moest ik ook
voorwenden, dat ik ziek was, ik ging niet.
Met dat vaste besluit legde ik mij ter ruste.
Maar ik ging; o zekerlik ging per slot
van rekening, omdat het niet anders kon.
Don haalde den dokter over het verband
ter eere van het feest van zijn hoofd af te
laten en Castte luchtte mijn beste vóór-oor-
logs-pak en! poetste mijn verlakte schoenen,
tot ik er mijin gezicht bijna in kon zien.
„Het zal u goed doen eens uit te gaan, Mr.
David," zeide zij, „als u het maar niet over
drijft".
„Ik zal goed voor hem zorgen, maak je
maar niet ongerust!" zeide Don. Zijn onge
wonnen arm sloeg hij om haar middel en hij
draaide met haar rond tot zij bijna viel.
Heimelijk, geloof ik, waren we allen erg in
onzen schik en opgewonden, en ofschoon
we al minstens een uur gekleed waren, toen
de oude Jardine ons met een rijtuig kwam
halen, scheen geen van ons klaar om weg te
gaan.
„Hebt u een zakdoek?" vroeg Castle juist
alsof we een paar kleine kinderen waren,
die naar een partijtje gingen, en terwijl ik
waardig antwoordde, dat ik er natuurlijk een
had, gilde Don het uit, dat hij de zijne ver
geten had, wat een nieuw oponthoud gaf.
Toen moest hij Joy gaan halen en ik stond
bij het portier van het rijtuig, dat er uitzag,
of het groote schoonmaakbeurt noodig had,
en naar stroo rook, met den ouden Jardine
'te praten en probeerde mij niet zenuwachtig
te voelen, toen ik eindelijk haar lach en haar
vluggen stap op het tuinpad hoorde.
„Kier ben ik," zeide zij en kneep den ou
den Jardine in zijn arm, toen zij naast hem
ging zitten. „Ik ben zoo zenuwachtig. Is het
niet heerlijk om te gaan?"
Zij keek mij niet aan, waarvoor ik innig
dankbaar was; maar ik keek haar des_ te
meer aan, toen wij den1 weg naar het station
afhos'ten. Zij had een kleur en' haar oogen'
schitterden van opwinding. Zij had een groe
ten, ruwen mantel aan en haar kortgeknipt
haar leek erg jongensachtig boven de groote
kraag, terwijl zij honderd uit lachte en
praatte en knikte.
Zij zeide, dat Mrs. Kenyon met groote
oogen keek toen wij langs het huis kwamen.
„Mm Kenyon!" herhaalde Don vlug- „Dat
is Hij hield op met een vluggen blik naar
raüj, die mij allesbehalve op mijn gemak deed
voelen.
Ik had het ongeluk met den auto en Miss
Rosabella Girling bijna vergeten, maar iets
in Don's stem en die vlugge Iblik deden mij
weer aan haar denken.
Joy Lambert had niets gemerkt en zij
ging voort: „We zullen een avond vol ge
beurtenissen hebben, ik kan het voelen
er zal iet» heel opwindends gebeuren, ik
weet het zeker ik kan het in de lucht voe
len."
En zij had gelijk: iets of om het juister
te zeggen, twee dingen gelbeurden er
miaar zij behoorden geen van belde tot die,
welk lk gekozen zou hebben, als men mijn
raad gevraagd had.
HOOFDSTUK VHI.
Het dinertje van den ouden Jardine verliep
•goed. Het was zoo goed als het in de gege
ven omstandigheden zijn kon, en we waren
alien in een stemming om ons te amusee
ren.
„De dame moet aan het 'hoofd van de ta
fel zitten," drong de oude. Jardine aan; dus
gaf hij Joy de ©ereplaats met Don tegen
over haar en hij en ik gingen aan lederen
kamt van haar zitten.
„Het lijkt heel begeerig om drie mannen
heelemaal voor mezelf te hebben," zeide Joy;
zij keek naar de andere tafeltjes, aan ver
scheiden© Waarvan vrouwen dineerden zon
der heeren.
„Maar ^et gebeurt niet dikwijls, wel?"
vroeg zij aan Don.
„Ik 'hoop van niet," antwoordde hij warm,
„tenzij ik een van de drie ben."
Ondanks alles wat hij gezegd had, dat het
er in het minst niet op aan kwam welke ja
pon Joy voor deze bijzondere gelegenheid
droeg, kende ik hem goed genoeg om te we
ten hóe hij in zijn schik was,, dat zij een der
meest aantrekkelijke figuurtjes in de zaal
was; hij keek haar dikwijls aan en ik vond,
dat'er een nieuw soort teederheid in zijn ma
nier van doen was, wanneer hij tegen haar
sprak.
ben bang, dat Don wat meer dronk dan goed
voor hem was; maar het was, zooals de oude
Jardine volhield, ©en feestje ter eere van
Don, dus moest hij 'hebben waar hij trek in
had.
Ik had geen lust mij te verzetten, maar
het stemde mij toch niet prettig, dat Don
zoo luidruchtig werd.
Hij lachte uitbundig om flauwe grappen;
hij maakte Joy overdreven complimenten
en hoewel zij glimlachte en er op antwoord
de, zag ik toch meer dan eens aan haar
blauwe oogen, dat het haar hinderde.
Ik was oprecht dankbaar, toen het diner
afgeloopen was en we Don in de waranda
hadden zonder dat iemand opgemerkt had,
dat zijn 'gang niet zoo vast was als hij had
moeten zijn.
Joy ging haar mantel haten. De oude
Jardine had een stoel gevonden en keek de
laatste editie van eed courant in, terwijl hij
een dure sigaar de lucht in blies, en Don
en ik waren voor een oogenblik alleen. Ik
wilde hem juist op een zachte manier onder
het oog brengen, dat hij niet zooveel cham
pagne had moeten drinken, toen een jonge
man in uniform de wiaranda doorkwam, Don
herkende en naar hem toekwam.
„Allo, Oarey!" zeide hij, terwijl hij hem
een tik op zijn rug gaf. „Wat doe jij hier?
En hoe gaat het met je hoofd?"
Ik deed een stap achteruit en wilde naar
den ouden Jardine gaan, toen ik den jongen
mian, zonder op het antwoord van Don te
wachten, hoorde zeggen:
„Wie denk je dat hier is? Of heb je haar
al gezien? Dat meisje uit Heston je weet
wel, de dochter van den ouden Lambert. En
niet mis ook hoor lk kwam haar op de
trap tegen, om door een ringetje te halen,
hoor! Ik had altijd gedacht dat het meenens
met jou was. Wat is er gebeurd? Heeft een
ander met meer duiten je plaats ingenomen?"
Natuurlijk had de man 'niet'het flauwste
idee van den waren stand van zaken en
evenmin wist hij, dat Don en ik bij elkaar
behoorden, maar Don's gezicht was een stu
die waard, zooals hij daar radeloos naar een
collega stond te kijken en het bloed naar zijm
toch reeds rood gezicht stroomde.
Ik was half bang, dat hij tot handtaste
lijkheden zou overgaan en ik had reeds een
stap naar hem gedaan, toen ik 'zag, dat Joy
naast den anderen mam stond.
Ik zag aan haar gezicht, dat zij ieder
woord, dat er geiegd was, gehoord had, en
:<te hemel mag weten wat er gebeurd zou zijn
aonder den ouden Jardine.
Onbewust van wat er gebeurd was, kwam
hij naar ons toe en stak zijn hand door Don's
arm.
„Kom mee, jongen- Buchanan, jij wilt Miss
Lambert zeker wel geleiden? Er staat een
taxi voor!" En 'hij nam Don mee vóór er tijd
wias voor handtastelijkheden.
„Bent u klaar?" vroeg ik vriendelijk, ter
wijl ik naar het jonge rnedsje toeging.
Zij' keek mij aan.
„Hebt u gehoord, wat hij gezegd heeft?"
vroeg zij op vreemden toon.
Het was nutteloos om te trachten het te
ontkennen.
„Ja," zeide ik.
„Dps u bent niet de eenige die denkt, dat
lik zoo'n soort meisje ben," zeide zij heesch.
„Dat zal u wel plezier doen."
„Neen," antwoordde ik. „Het spijt me vree-
selijk."
