3 NIEUWSBLAD VOOR HELPER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Vn e? 57eri*e landen f4.20 Zondagsblad Het Meisje van hiernaast Eerste Blad. No. 5479 ZATERDAG 12 EMBER 1921 49o JAARGANG BUITENLAND. P» CONFERENTIE TE WASHINGTON. FEUILLETON. Woedt vervolgd. H£ COURANT ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Heldersche Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland i 2.—, Ned. O en W resp. f0.5, ,f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad reap. f 0.95, f 1.25. f 125 f160 Losse nummers der Courant 4 et., fr. p. p. 6 ct. Op- en ondergang van Zon en Maan en tijd van hoogwater (Texel). (W i n t e r t ij d.) Maan Zon Hoogwater Nov. op: Zondag 13 a. 3 22m. Maand. 14 Dinsdag 15 Woensd.16 Dond.d. 17 Vrijdag 18 Zaterd. 19 3.52 4.27 5.9 6.0 7.1 8.8 ond.: op: ond.: v.m.:n.m.i 4.32 7.18 4.10 6.40 7.— 5.41 7.20 4.9 7.15 7.40 6.50 7 22 4.8 7.55 «.15 7.58 7.24 4.6 8.30 8.55 9.2 7.26 4.4 9.10 9.25 9.59 7.28 4.2 9.5010.— 10.49 7 30 4.0 10.25 10.35 Licht op voor auto's en. fietsen Zaterdag 12 Nov4.41 uur. Zondag 13 4.40 Vaandag 14 4.39 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: #DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50 Post-Girorekenij^ No. 16066. ADVERTENTJEN: 20 ct. p. regel (galjard)Ingez. meded. (kolombr. als redae. tekst) 60 ct. Kleine adv. (gevr., te koop, te buur) v. 14 reg. 50 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitb.(adres: Bur. v. d. bi. en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra)Bew.-no. 4 ct. Alle prijzen tijd. verh. met 10% papierduurtetoeel. Heden zou de conferentie te Washington door president Harding worden geoipenid. Zal' zij beantwoorden aan de verwachtingen, die ejvan gekoesterd worden? Wel is izjj aan gekondigd als een bespreking om tot beper king der bewapeningen1 te komen, (maar het is duidelijk, dat daartoe eerst uiterst moeilijke en delicate en daardoor ook gevaarlijke kwesties besproken en uit deni weg geruimd moeten worden. De atmosfeer in politieke kringen te Washington is dan ook zoo meldt een bijzondere oorrespondent van de „N. Rott. CrtL" aldaar volstrekt niet bij zonder optimistisch, doch veeleer 'bezorgd; men is ni. van oordeel, 'dat er enorme belan gen op het spel staan. De houding van de Amerikaansdhe pers, die aanvankelijk zeer anti-Japansch was in haar uitlatingen, Is thans veel' beter. Optimistische beschouwingen worden thans niet meer verzwegen, maair in (werkelijkheid koestert men ernstige bezorgdheid. In goed- in/gelidhte kringen schept men zich geen illusies over de kans, dat de ontwapening zou kunnen slagen. Men zegt openlijk, dat deze conferentie een laatste buitengewoon krach tige poging is om een oorlog te voorkomen. Men vergelijkt den toestand met dien ter vredesconferentie van 1912, welke aan DuiitschJand de laatste (kans bood om, door een ontspanning mogelijk te maken, een oot- log te voorkomen. DuitscMand had die gele genheid niet aangegrepen. In denzelfden toestand bevindt izioh thans Japan. Maakt Japan (het mogelijk, dat het tot een ontwapening 'komt, dan is een vreedzame ontwikkeling verzekerd. Zoo niet, dan ziet de toekomst er duister uit. De Amerikanen noemen het Japansche imperialisme, dat streelt naar 100 pet. van het Verre Oosten, onduldbaar. Japan streeft zeggen de Ame rikanen naar de hegemonie in Azië en in den Stillen Oceaan, hetgeen als een bedrei ging voor de Amerikaansohe en Europeesche stoffelijke belangen en beschaving wordt be schouwd, welke bedreiging in den loop van den tijd steeds gevaarlijker en 'onweerstaan baarder moet worden. Daarom kan de beslis sing niet worden uitgesteld. Japan staat voor de keus, de „open deur-politiek" en de vreed zame concurrentie in China te aanvaarden, en zoodoende een beperking van de wapenin gen mogelijk te maken, óf de aanleiding te wezen tot reusachtige Amerikaansohe wape ningen. Kiest Japan het laatste, dan zou dit m zoo kort mogelijken tijd een oorlog ont ketenen. Men ibeseft aan Amerikaanschen kant, dat Japan slechts onder de uiterste pressie, de resultaten van een politiek van bijna 30 jaar zal prijsgeven. Ook gelooft men, dat pressie van de Ver. Staten alleen niet voldoende zal zijn, omdat de eerste jaren Ja pan tegenover de Ver. Staten in maritiem opzicht nog een sterke positie inneemt. Daar om gelooft men, dat de houding van de an dere Westersche mogendheden en natuur lijk speciaal die van Engeland den door slag zal geven. Daar men over die houding nog niets weet, is de stemming zoo zenuw achtig. Deze opvattingen, die in AmerikaansChe kringen zoo verbreid zijn, beheerschen te Washington aan den vooravond der confe rentie de stemming. De omgeving van Harding, daarentegen, is optimistisch. Misschien echter is het feit, 'dat de han gende quaesties izóó diep ernstig zijn, een prikkel om de uiterste krachten in te span nen ten einde tot een oplossing te komen. De plannen der Vereenigde Staten. De bijzondere correspondent van de „Petit Parisierv" te Washington geeft 'de volgende uiteenzetting van de politiek, die Amerika van plan zou zijn ter conferentie te verdedi gen: Aan Japan zal een duidelijk omschreven débouohé aangeboden/ worden in de streken In de buurt van Korea. Daartegenover zou een Internationale organisatie, voortkomend uit het financieel1 consortium, dat het vorig jaar gevormd is, orde in het eigenlijk gezegde China scheppen, waarbij een stelsel van eco nomische gelijkheid voor allen, genaamd het stelsel van de open deur, verzekerd zal wor den. Het Engelsch-Japansch verbond zou ein digen. Deze overeenkomsten zouden aangevuld worden door een formule, die een beperking van bewapening ter zee mogelijk zou maken. .Men) zou verder naar een formule zoeken, waarbij aan Frankrijk voldoende waarborgen gegeven worden om het mogelijk te maken, dat het zijn (bewapening vermindert. De correspondent wijst dan op twee moei lijkheden, die de verwezenlijking van dit plan kunnen bemoeilijken. Ten eerste is het niet zeker, dat Japan het Amerlkaansch pro gramma nog aannemelijk zal vinden. Ten tweede zou de meerderheid der Amerikanen die vertegenwoordigd wordt door den senaat, thans onverbiddelijk elke overeenkomst van de hand wijlzen, waarhij aan Amerika bui tem landsche verplichtingen zouden worden op gelegd. Wanneer de Amerikaansdhe administratie in Amerika, direct of indirect, in den vorm van een consortium of in welken vorm ook, buitenlandsohe obligaties in Europa of Azië blijkt te maken, dan is het te vreezen, dat die vroeg of iaat niet aanvaard1 zouden worden. Wanneer de administratie, om een uitspraak van den Amerikaanschen Senaat te vermij- dien, het zonder formeel verdrag zou stellen, dan zou de Senaat op den dag, waarop de aangegane verplichtingen tot daden zouden leiden, die uitgaven noodig zouden maken, de administratie verplichten de aanvankelijk aan haar verplichtingen gegeven interpre tatie te wijzigen. Een Reuter-bericbt uit Washington meldt, dat de mogelijkheid, dat de Senaat een reso lutie zal aannemen tot het opschorten van het Amerikaansohe vlootbourwprogram in af wachting van den afloop van de conferentie inzake ontwapening, grooter is geworden tengevolge van het feit, dat Senator Pome- rence, de vader van de resolutie, heden een bezoek heeft gebracht aan president Harding. Vernomen wordt, dat Pomerenoe bij' den pre sident op de gepastheid' van een dergelijke Landru, de Fransche Blauwbaard, die 283 vrouwen bföünde. zioh van zijn zetel, vang. Het is alsof laden is. Deze Laj> rdenaar van 9 vrou- nd. Maar heeren ge- Mr. Moro dl Giaffiri ver] De pleidooien nemen een de Lucht met electriciteit dru, een moordenaar, de aldus klinkt het zworenen, wat men Lardm(:ten laste zou kunnen leggen is alleen, dat hij der-e vrouwen vurig be mind heeft. Nimmer heeft Mi deze vurig beminde wezens in een vurig vuur in rook doen opgaan. Het bewijs verlangt gij, heeren gezworenen? C'est simple comme bonjour. (Niets is eenvoudiger). II faut seulement qu'on ouvre oette porte (Wil slechts de deur openen), en triomfantelijk wijst mr. Moro de Giaffiri naar de deur der recltzaal. Ah, mon cher époux, mon petit, mon ch$r Lundru, klinkt het uit 9 monden tegelijk, en een negental dicht gesluierde dames komen de zaal binnen loopen op Landru toe en overdekken zijn gelaat met kussen. Het publiek juicht, gilt, lacht, brult als gekken. Als een razende hamert de president van de recht bank. Silence lè,-bas! Keep quiet tb ere! brult hij tegen een paar Engelscl c japporters. Eindelijk bedaart het geraas; triomfantelijk zwaait mr. Moro met zijn arm. les neuf victimes (ziehier de negen slachtoffers)die niet dood zijn, die Landru niet koud gemaakt heeft. Koud! ik iemand ko'.d maken? barst nu Landru los, ik die mijn ieele leven de liefde als een feu sacré gevoed $feb, praat gij erover, dat ik iemand koud zou ma;jen? Que diable (wat duivel), gij meneer de op,, inbare aanklager, gii maakt mij koud. Ja, miin h ard mocht ik verzor gen in de gevangenis Ow plicht omdat men imij terecht Barbe bleue zou mij verhinderd om een fats' te trekken, en dat met de: peratuur. ï'k ril van de k schuldig u, Frankrijk, dat te verkleumen, terwijl de fi zerstraat nummer hord-erd sorteering heerenwlntersto. gij bij de grootste en deftigste modezaken hier in Parijs niet kunt krijgen. I/e eenige vergoeding, die gij, heeren gezworenen, mij voor al het on verdiende doorgestane leec kunt geven, is een prima winterjas hij Grunwf d Vous avez rai- son, mon cher époux, riepen, zijn 9 doodgewaande vi uwen, als de staat je die' niet wil geven, kun nen wij 9 vrouwen nog wel f in jas geven. nen) doch gij hebt 'tn.li.ike warme jas aan k-ou, met deze tem- r de. J'accuese. ik ,be- fij mij tiier laat staan ca I. Grunwald, Kei stien een prachtige Fen heeft liggen, die houding 'heeft gewezen 3 het be'Ste bewijs van de goede trouw der ereenigde Staten. De Japc 'sche vlootbouw. Admiraal Kato, hoofdLr Japansche dele gatie ter conferentie, v(' klaarde tegenover een dagblad-vertegenwoo tger, dat Japan bereid is zijn vlootprog n te annuleeren, mits de veiligheid der na verzekerd ia. Een telegram iv Lloyd Oeorge. Lloyd George zond aarE^ghes, (Jen staats secretaris van Buitehlanidsche Zaken, een telegram, waarin hij zegt, dat het een zeer groote teleurstelling voor hem is, de opening van de conferentie niet, te kunnen bijwonen. Hij voegt hieraan toe, dat niets anders dan de buitengemeen delicate toestand, waarin de Iersohe onderhandelingen verkeeren, zijn vertrek heeft verhinderd, doch dat hij de hoop koestert, 'dat hij te Washington zal zijn nog voordat de conferentie het beslissende stadium bereikt heeft. Brittannië hoopt vurig dat de conferentie zal slagen. Lloyd George besluit met te zeggen, dat 'zij een kans was voor de Nieuwe Wereld ©n dat het feit, dat Harding ze direct heeft aangegrepen, tot blij vende eer zou strekken aan de 'helderziende staatkunde der Vereenigde Staten. De Japansche gezant te Washington ba ron Sjidehara, heeft aan het humoristische blad Life een artikel gestuurd het is na tuurlijk opgenomen waarin de Amerika nen op vriendelijke wijze wordenl in het zon netje gezet- Hij herinnert er aan, dat Japan e«n jaar of zeventig geleden niet wist van ijzeren of stalen oorlogsschepen, koloniale gebiedsuitbreiding, wedstrijd in bewapening e. d. maar dat het juist de Amerikanen en later ook de Engelschen waren geweest, die Japan in dien maalstroom van den mo dernen tijd hadden meegesleept. Zeer tegen Japan's zin! De machtige bewapeningen, die men thans aan Japan verwijt, waren het gevolg van raadgevingen en voorbeelden der Westersche mogendheden aan Japan. Thans zal te Washington een nieuw diplo matiek spel worden gespeeld; niet meer po ker (een bluf-spel met de kaarten dicht), maar een spel met de kaarten van alle par tijen openi en bloot op tafel. „Japan", schrijft Sjidehara, .houdt voortreffelijke kaarten en zal die laten zien/" Bovendien zal Japan erg blij zijn van den wedstrijd in bewapeningen af te komen (waartoe het door de Westersche mogendhe den was gedwongen), welken wedstrijd het „vulgair" vindt, maar waarin het wel moest meedoen, omdat het geen keus had. ENGELAND, FRANKRIJK EN TURKIJE. Het gekibbel tusschen Frankrijk en Enge land over het verdrag van Angora, duurt met onverminderde kracht voort. Van Fransche zijde wordt er van alles en nog wat met de haren bij gesleept om maar te laten zien, dat Engeland ook dergelijke streken heeft uit gehaald of althans getracht heeft ze te doen. De Parijsche bladen stuiven er over op, dat Lord Curzon de afwezigheid van Briand gebruikt, om de Fransche politiek te dwars- boomen en haalt hierbij aan, dat Engeland nu ook wil tornen aan de overeenkomst van Wiesbaden, gesloten tusschen Loucheur en Rathenau. Daarbij vergeet men echter, dat het Angora-verdrag feitelijk de druppel is, die die maat deed overloopen. Het Krim- avontuur, het verdrag van Wiesbaden, ver schillende maatregelen om Duitschland ab soluut te verlammen en nu weer Angora, wa ren allemaal zaken, die Frankrijk op eigen houtje behandelde, zonder de bondgenooten er in te kennen. Daarbij komt nog, dat de Engelsche regeering informeerenid naar de juistheid der berichten omtrent de zending van Franklin Bouillon naar Turkije, met een kluitje in het riet werd gestuurd. W tt Bovendien is gebleken, dat de berichten der Engelsche bladen over niet door Frank rijk gepubliceerde, geheime bepalingen blijk baar juist zijn geweest. Grieksche bladen hebben n.1. den volledi- gen tekst van het verdrag afgedrukt. Of die authentiek is moet nog blijken, maar lijkt aannemelijk daar alles wat tot dusverre uit het accoord bekend was er in voorkomt. Zoo over de nieuwe grens in Cilicië, het condomi nium op de Bagdadspoor, de artikelen over de Turksche politie en de bescherming der minderheden. Wat nog niet bekend was en in de Griek sche lezing staat is in hoofdzaak: le. dat Turkije aan Frankrijk het uitslui tend recht toekent op de exploitatie der pe- troleumbronnen van Mossoel; 2e. dat bij alle concessies van havenwer ken, waterwerken, spoorwegen en andere be langrijke ondernemingen Fransch kapitaal de voorkeur zal hebben; 3e. dat de haven van Messina aan Frank rijk komt. Frankrijk verplicht zich daarentegen de Turken te steunen bij 't herwinnen van alle grondgebied met een in meerderheid Mo- hammedaansche bevolking en bij 't plaatsen van Turksche leeningen. In Engeland zal de Grieksche onthulling, ook als ze uit Parijs wordt tegengesproken, de bestaande onrust slechts kunnen verster ken. Het petroleumgebied van Mossoel is het Mesopotamische en in Mesopotamië, dat krachtens het verdrag van Sèvres van Tur kije is losgemaakt, hebben de kemalisten op het oogenblik niets te zeggen, maar kunnen er later alles weer te zeggen krijgen, vooral als Frankrijk hen gaat helpen „bij 't herwin nen va nalle grondgebied met een in meer derheid Mohammedaansche bevolking." De Daily Telegraph drukt met eenig voor behoud de Grieksche lezing af, maar acht ze blijkbaar authentiek Het blad knoopt er al thans een beschouwing aan vast, waarin staat Ingezonden mededeellng. PLAATSELIJK NIEUWS. Naar men ons uit goede bron mededeelt be staan er plannen, om 's Werelds grootste Mena gerie, van Colonel Selig, hier ter stede te doen optreden. In deze grootsche onderneming,groo ter als Carl Hagenbeek, zyn «en keur van wilde dieren. Een bizondere attractie is wel Momba de dansende olifant. Aan TWe Wonder Col. Selig's Animal Masterpiece, is tevens verbonden Miss Juanita Hansen, de mooiste tevens onverschrokken vrouw, deze dame reist in gezeltfehap van de Amerikaansche Millionair Stanley Morton. De Ex-kampioen Donovan, de grootste athleet der Vereenigde Staten ie ook aan Col. Selig,s Me nagerie verbonden. Inderdaad een buiten gewoon Iets voor Helder. dat Engeland een dergelijk accoord nooit zal kunnen aanvaarden als een internationaal verdrag. Hierboven werd reeds melding gemaakt van het feit dat Engeland en Frankrijk het ook aan den stok hebben over het accoord van Wiesbaden. De publicatie van het over deze overeenkomst uitgebrachte rapport van Sir John Brodbury is inderdaad te beschou wen als een tegenwet van Engeland, dat met steun van Italië en België bezwaar maakt te gen de overeenkomst van Wiesbaden, die Frankrijk bevoorrecht en de aanspraken van de overige geallieerden in het gedrang kan brengen. De tegenwaarde der in die over eenkomst omschreven goederenleveringen wordt, althans in de eerste jaren, slechts ten deele op Frankrijk's aandeel in de schade vergoeding afgeschreven en daarom verlan gen de anderen dat Frankrijk die ontbreken de bedragen van tijd tot tijd zal storten. Dat men te Parijs weinig daarvoor voelt, is te be grijpen. De Parijsche pers is er dan ook niet erg over te spreken. Men betwist niet Engeland's recht omtrent de overeenkomst van Wiesbaden met Frank rijk wilde te Wiesbaden geetn inbreuk op an- derer rechten maken. Wel verbaast men zich, dat Londen zich juist keert tegen de eerste pogingen op grond van het vredesverdrag Ingezonden mededeellng. NIERAANDOENINGEN BIJ KINDEREN. Kinderen zijn zoowel als volwassenen on derhevig aan nieraandoeningen en men heeft zelfs opgemerkt, dat procentsgewijze meer blaassteenen voorkwamen bjj kinderen dan bij volwassenen. Sommige kinderen erve» nierswakte over. Bij anderen is het een gevolg van mazelen, scharlakenkoorts, diphteritis, windpokken en dergelijke infectieziekten. De ouders dienen derhalve ep te passen, als een kind klaagt over pijn in den rug en de ledematen, pijn in de «ohouders, of als de urine bezinksel bevat. Alliaht is het meest voorkomende gevolg van nierzwakte bij kin deren het verlies van de macht over de blaas, hetgeen bedwateren en dergelijke on aangename kwalen veroorzaakt. Als uw kind teer en kwijnend is, nieit speelt en draaft als andere kinderen, treurt en klaagt over moeheid, wees dan bedacht op een vorm van nieraandoening en onder zoek dit spoedig. Foster's Rugpijn Nieren Pillen bleken suc cesvol in tal van dergelijke gevallen. Het verdient dan tevens aanbeveling om opwin ding door stoeien en lezen voor het slapen gaan te vermijden, het kind 's avonds niet te veel te laten drinken, het niet te warm toe te dekken en het vooral niet te straffen voor zijn kwaal. Foster's Rugpijn Nieren Pillen (let op den juisten naam) zijn te Helder verkrijgbaar bij A. ten Klooster, Keizerstraat 93. i f 1.75 per doos. tmmammmmmtm-ii i ui i i ■-- - i i i -- 1 mm Is In de gladde bovenkorst gemerkt WT en Is slechts verkrijgbaar als Dubbel- Hard- en zacht gebakken Korsten, Middel- Pa i-, Eng '»ch- on Casinobrood, allen met gladden bovenkorst, waarop het bovengenoemde merk. Men lette hierop tot voorkoming van misleiding, bij aankoop van melkbrood dat ongemerkt Is. Naar het Engelsch van RUBY M. AYRES door W. J. A. ROLDANUS JR. 40) „Omdat u zoo koppig, zoo vervloekt kop pig bent," zeide zij half lachend. „En omdat u zoo'n lieve, lieve, edele man bent, te edel om te zeggen wat ik iederen keer, dat u mij aankijkt in uw oogen lezen kan." De laatste woorden werden gefluisterd. „Joy!" Ik herinnerde nauwelijks mijn eigen stem. Een ademlooze stilte, waarin ik wor stelde om mij te weerhouden naar haar toe te gaan. Dan zag ik de opwinding van haar oogen langzaam overgaan in een soort wanhoop en zij lachte haar ouden uitdagenden lach. „Nou, ik geloof, dat het me toch gelukt is," zeide zij overmoedig. „Nu zult u wel nooit meer tegen me willen spreken." Zij haalde haar schouders op. „Nou, wie geeft er wat om me?" vroeg zij brutaal. Zij keerde zich om om te gaan. Zij liep langzaam het pad af, zóó langzaam, dat ik haar wel twintig maal had kunnen inhalen vóór zij bij het hek was; maar ik verroerde mij niet en zij liep door. „Maar u hebt tooh nooit van mij gehou den, is het wel?" De woonden schenen nog te hangen in de stilte, alsof zij wachtten op het antwoord, dat ik niet had kunnen geven; Noot van haar gehouden! Neen, dat was maar al te waar; en dan drong plotseling met een verblindende helderhed de waarheid tot mij door. Ik had getracht haar te haten, en het eenige wat mij in al dien tijd gelukt was, was haar lief te hebben tot in het diepst van mijn ziel. HOOFDSTUK XIV- „Mr. David," riep Castle uit. „Mr. David, de mist komt op en het is geen weer voor u om buiten te blijven." Ik keerde me om en ging terug naar de studeerkamer. De gordijnen waren hoog op getrokken en er was een vreemd, opaalkleu- rig soort licht in het vertrek en buiten in den tuin klonk de wind in de boomen als een zachte zucht. Ik ging naar het raam en bleef een tijdlang naar buiten staan kijken. Ik had een gevoel alsof ik zwaar mishandeld was en de eerste verdooving na den slag week en) de pijn voelbaarder maakte- Ik was bijna veertig en zij hoe oud? De heele zaak was monsterachtig, absurd, aangenomen zelfs, dat we geen rekening behoefden te houden met Don. Bovendien, hoe was het mogelijk, dat zij mij werkelijk liefhebben kon? Een man, de zijn eerste jeugd voorbij was een man, van wien bet Leger zelfs niets weten wilde. Zij was een flirt. Ik herinnerde me zelfs eraan, dat het niet de eerste maal was, dat zij getracht bad mij te verleiden iets te zeg gen of te doen, waarvan ik geweten had, dat ik er later spijt over zou hebben. Zoo redeneerde ik terwijl ik daar bij het raam in de duisternis stond te staren. En toch wist ik al dien tijd diep in mijn hart, dat het niet waar waa. Een edel, lief, lief man.Zoo had zij mij genoemd. Het was alsof ik haar stem met den zachten streelenden klank nog in de stilte hoorde. Krankzinnigheid, de heele boel. Volkomen krankzinnigheid! En in mijn hart rees onbewust een doffe woede tegen haar op. Wat kon ik doen? Het was onmogelijk het gebeurde te negeeren; maar wat was er ge beurd? Niets zeker, waaraan je een tastbaar houvast hadt, en toch iets, een1 onbepaald iets dat het voor mij onmogelijk maakte haar weer op den ouden, half-vriendschappe- lijken, half-antagonistischen voet te ont moeten. Er klonk een stap in de gang. „Mn David, bent u daar, sir?„ vroeg Castle bij de deur. „Ja-" Zij kwam in de kamer en ik kon voelen hoe haar oogenj door de duisternis naar mij staarden. „Miss Joy loopt jn den tuin hiernaast maar aan één stuk door te huilen;" zeide zij. „Het eene ongeluk volgt voor haar ook het andere: eerst Mr. Don weg en nu dat arme diertje overreden?" Ik antwoordde niet, met den besten wil had ik geen woord over mijn lippen kunnen brengen. „Het is toch al moeilijk genoeg al die on gelukken te dragen, als je hartelijke vrien den hebt," ging Castle voort. „Maar als je alleen bent, zooals dat arme schaap Ik dwong mij tot spreken. „Het is beter haar aan haar zelf over te laten. Hoe kunnen we er ons mee bemoeien?" Ik kon Castle's zwijgende verbazing voe len voor zij zeide: „O, heel goed, air!" Dan slofte zij weg. Ik stak het licht aan en sloot de ramen; ik geloof, dat ik een ziekelijke vrees had voor denl nacht; het was alsof hij gevuld werd door het ongetrooste, snikken van een meisje. 's Ochtends was er een brief van Don; wanneer ik zeg een brief, dan bedoel ik daarmede een regel of zes, opgesloten in een enveloppe, ofschoon hij die gemakkelijk op een briefkaart had kunnen krijgen. Hij was „erg in zijn nopjes," schreef hij; alles was prima prima en hij hoopte, dat het bij ons ook zoo zou zijn. Hij deed de groe ten voor Castle en vroeg mij haar te vragen niet de cakes te vergeten, die zij beloofd had hem te zullen sturen. Ik las dit alles bij het ontbijt, dat ik niet aanraakte; ik had vreeselijke hoofdpijn, ze ker omdat ik 's nachts geen oog dicht ge daan had, en wist niet wat ik het best doen kon. Ik geloof, dat ik de idiote hoop gekoesterd had, dat met den ochtendzonneschijn de vage emoties verdwijnen zouden en ik zien zou, dat zij niets anders geweest waren! dan een droom, maar zij schenen pijnlijker en meer wreed-werkelijk dan ooit. „Mr. Don laat je groeten en vraagt of je de cakes niet zult vergeten," zeide ik tegen Castle, die op dat oogenblik in de kamer kwam. Zij glimlachte gevleid. „Alsof ik dat zou vergeten," antwoordde zij. „Ik heb maanden lang krenten gespaard om ze in de cakes te doen^ wanneer bij weg was." „Pas dan maar op dat je niet in den*bak komt voor hamsteren," zeide ik lusteloos Ik stond op en ging naar bet raam; overal was heldere zonneschijn, ook daar, waar ik mij den vorigen avond met alle krachten had moeten bedwingen om niet te antwoorden op de smeekbede, die ik in Joy Lambert's oogen gelezenj had. Met mijn rug naar Castle toe zeide ik: „Ik ga voor een paar dagen weg; mis schien zal je er verwonderd over zijn, maar ik geloof, dat een kleine vacantie mij meer goed zal doen dan wat ook. Ik ben in den laatsten tijd wat druk geweest met die oo medies en al die dingen. Het excuus klonk vrij hol, maar tot mijn groote verlichting aanvaardde Castle het zonder er verder over te spreken. „Ik ben heel blij dat te hooren, Mr. David. De dokter beeft het al zoo Jang gewild. Wan neer denkt u te gaan, sir?" „O, heel gauw. Vandaag vanmiddag, als ik de boel klaar kan krijgen. Ik kan net zoo goed nu gaan, nu het zulk mooi weer is." Castle kon mijn koffer binnen een half uur klaar hebben, waarom ik een spoor boekje zocht, dat twee jaar oud bleek te zijn; ik zag, dat er vroeger om een uur een trein naar het Westen van Engeland liep. Ik had er niet de flauwste notie van of hij nog liep- Ik zeit egen Castle, dat ik dien nemen zou, en daarmede was de zaak uit. ,Ik zal je mijn adres wel telegrapheeren, zeide ik. „Ik weet zelf nog niet precies waar ik heen ga als het maar een rustig plekje is, dan vind ik het goed." „U zoekt het altijd op die kalme plekjes, sir," antwoordde Castle dadelijk. „U moest veel liever gaan naar een plaats, waar het wat drukker is en vroolijke menschen zijn.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1921 | | pagina 1