VRAAGT
tegenkanting ontmoet. Werd daartoe te Was
hington besloten dan konden de Chineezen
met recht klagen, in het huis hunner Trien
den verraden te zijn.
En tooh ware dit een onlossinc die een
oorlog zou kunnen voorkomen. Japan zou
daarmede voor de naaste toekomst geholpen
zijn aan alles wat het verlangt. China zou
zijn onafhankelijkheid verliezen, de drie be
twiste provinciën zouden Japan toevallen en
Japan zou nu voorgoed op het vasteland ge
vestigd en bevestigd zijn. Alleen zou he
om de nieuw verworven landen te beheeren
financieels hulp behoeven. Deze zouden
Amerikaansohe bankiers het wel verschaf
fen.
Zouden de diplomaten te Washington nie
terugschrikken voor zulk een besluit, dat Ja-
vestigd en bevestigd zün. Aalleen zou het,
Verre Oosten? Zullen zij niet, wanneer te
Washington de Vrede deze laatste troef uit
speelt, de kaarten neerwerpen?
Well9 over de Japansche
oogmerken.
Wells geeft aan het slot van een artikel over
Japan en de Japansche oogmerken welk
artikel deel uitmaakt van zijn rebks Confe
rentie-telegrammen de kern van de quas-
stie, waarom, waarom het te Washington
tie, waarom het te Washington gaat, als volgt
weer:
„Het is om de beperkingen en verboden,
die door Amerikaansche' en Europeesche be
langhebbenden worden uitgesproken tegen
de Japansche behoeften en aanspraken ten
opzichte van China welke beperkingen en
verboden de Westersche mogendheden aan
Japan willen opleggen dat Japan zijn slag
schepen heeft gebouwd. Japan's gevechts-
vloot is bestemd om bet in China en Siberië
de vrije hand te verzekeren. Zij kan geen
ander doel hebben. Ik (Wells) zal mij later
nog bezig houden met de vraag, of de ver
boden en beperkingen, die wij aan Japan wil
len opleggen, niet billijkheidshalve evenzeer
dienen te worden opgelegd aan alle mogend
heden, die te maken hebben met China en
het Verre Oosten.
Indien de andere mogendheden niet zelf
bereid zijn tot een tot het uiterste gaanden
terugtocht en afstand in China, indien wij
van Japan eischen, dat dit land afziet van
agressieve praktijken, en wij trachten naar
uitsluitende voorrechten in China indien
wil vasthouden aan een rassenverschil in de>
ze zaken, dan vragen wij naar ik oordeel
van Japan het onmogelijke en dwingen
wij het tot iets, dat, zeker, een uiterst wan
hopige dobbelarij van dat land zou zijn, n.1.
tot een weigering om zich te ontwapenen,
dat wil zeggen: tot oorlog"
Spoedige verdaging der conferentie?
De bijzondere correspondent van de N.
Rott. Crt te Washington meldde dd. 17 de
zer aan zijn blad: Ik heb van een zeer be
trouwbare zijde de volgende inlichting ont
vangen, welke ik slechts onder voorbehoud
durf mee te deelen, boe goed de bron ook
zij. In officieuse besprekingen is men het op
alle voorname punten al zoover eens gewor
den, dat de conferentie spoedig uiteen zal
kunnen gaan. Het vraagstuk van de bespre
king van bewapening ter zee, met inbegrip
van Frankrijk en Italië, die hun l ostemming
hebben gegeven is geregeld. Amerika zal
dienaangaande onmiddelliik een ontwerp bij
den Senaat indienen. Het vraagstuk van de
bewapening te land is niet aangeroerd; de
Fransche voorstellen zullen op een volgende
conferentie behandeld worden. Het belang
rijkste is evenwel de toenadering in het
Zuidzee-vraagsbuk. Men is het er over eens
geworden, dat niet alle Zuidzee-vraagstuk-
ken op deze conferentie kunnen worden op
gelost en heeft daarom besloten en beeft
daarom besloten de algemeene richtsnoeren
vast te stellen en vervolgen een commissie
te vormen van vertegenwoordigers der negen
mogendheden, met opdracht de zaken gron
dig onder de oogen te zien langs de getrok
ken richtsnoeren. Het Chineesche voorstel,
dat men uiterst handig acht, heeft bijgedra
gen tot het verkrijgen van overeenstemming.
Een volgend jaar te houden conferentie zal
dan 'n blijvende overeenkomst opstellen. Men
beweert, dat Amerika gemakkelijk toeganke
lijk was voor pogingen om tot overeenstem
ming te geraken, omdat de openbare belang
stelling in de Zuidzee-vraagstukken niet le
vendig genoeg is om het op een groote
kxaohtmeting aan to laten komen.
Briand wil naar huis, de Italianen even
eens wier belangen niet evenredig rijn
ann de kosten hunner afvaardiging, en
ten slotte ook de Japanners, die bang zijn,
dat hot tot een conflict zal komen. De algo-
meeno stemming is dus gunstig voor een be
spoediging van den gang van zaken.
Nopens de beperking der wapening ter
zee verneem ik nog onder voorbehoud, dat
men don volgenden grondslag zou hebben
gevonden voor overeenstemming: Engeland
feehoudt 22 groote schepen, de ver. Stater.
18, Japan 12, Frankrijk 10 of 8 en Italië 8
of fl.
(Zie verder 8e blad).
De internationale arbeldsconferentte te
Genève.
De internationale arbeidsoonferentie heeft
rioh uitgesproken over het ontwerp nopens
de toepassing van den wekelijksohen rust
dag in industrieele ondernemingen. Na een
rede van Wissel, den Duitschen oud-minis
ter van eoonomie, ten gunste van den „com
pensatie"-rustdag, werd het daarop betrek
king hebbende artikel gehandhaafd. De con
ventie werd aangenomen, met 73 tegen 24
stemmen en 2 blanco.
Bij de bespreking van het gebruik van
loodwit bij schilderwerk werd met 46 tegen
44 stemmen een voorstel aangenomen van
den Franschen gedelegeerde, waarbij, een
absoluut verbod van loodwit wordt geëischt
zoowel voor binnen- als buientwerk voor alle
huisschilderwerkzaamheden.
ENGELAND.
De Prins van Wales ln Britsch Indië.
Donderdag is de Prins van Wales, aan
boord van de Renown, te Bombay gearri
veerd- Hij werd feestelijk verwelkomd en
maakte een tocht door de stad.
Ernstige ongeregeldheden ontstonden in
de inboorlingenwijken, tengevolge van de
actie der separatisten. Daarbij kwam het tot
botsingen, waarbij een groot aantal dooden
vielen.
Oude Engelsche oorlogsschepen naar
Duitschland.
In Engelsche scheepvaartkringen spreekt
men volgen de Times druk over geruchten,
volgens welke een aantal verouderde Engel
sche oorlogsschepen op bultenlandsohe wer
ven gesloopt zouden worden. Een gerucht
wil, aat er tien oude Engelsohe oorlogssche
pen naar Duitsohe eoheepsslooperijen gaan.
Het besluit moet, naar het schijnt, ver
klaard worden uit het feit, dat de Engelsche
slooperijen reeds propvol met werk zitten
en) ae ligplaatsen voor schepen met grooten
diepgang in Engeland zelf beperkt zijn. Men
dringt er nu eohter op aan, dat geen sche
pen in het buitenland gesloopt zullen wor
den, zoolang niet goed overwogen is, of dit
werk niet door Engelsche werkeloozen ge
daan kan worden. De Times merkt nog op
dat de blikfabrieken in Zuit-Wales veel oud
ijzer van de scbeepsslooperijen verwerken,
zoodat de dreadnought van nu vermoedelijk
de grondstof zal vormen voor blikjes waarin
over eenige jaren levensmiddelen verduur
zaamd zullen worden.
De kosten van het leven in Engeland.
Het ministerie van Arbeid deelt mede, dat
de kosten van het leven) in October gedaald
zijn van 110 op 103 boven den standaard van
voor den oorlog. Een jaar geleden bedroeg
'dit percentage 176.
Mata Hari.
De Times publiceert herinneringen van
Sir Basil Thompson, den onlangs afgetreden
chef der geheime politie te Londen, die ge
durende den oorlog den Engelschen anti-
spionnagedienst moest leiden. Hij heeft
het daarbij ook over Mata Hari, wier naam
onze lezers zich nog wel zullen herinneren.
Hij schrijft over haar:
Van al de figuren die langs mijn oog zijn
voorbijgetrokken, geloof ik, dat de Neder-
landsche danseres Mata Hari de meest in
teressante was. Zij was op weg van Spanje
naar Nederland, met een uitgebreide garde
robe, en f daar ben ik vrijwel zeker van
ook met een aardige boeveelheid herinnerin
gen in haar geheugen. Het was een genoe
gen haar te ondervragen, zoo snedig was zij
in haar antwoorden. Wij konden eigenlijk
niets uit haar krijgen, behalve de zekerheid,
dat 'zij in dienst van den vijand stond. Toen
ik zeide: Mevrouw, we zullen u laten gaan,
niet naar Nederland, maar naar Spanje
terug, en als u een goeden raad wilt aan
nemen van iemand, die bijna twee keer zoo
oud iS als u, dan zal ik u dien geven: scheid
uit met wat u doet, en doe het 'nooit meer.
Mijnheer, antwoordde zij, ik bedank u uit
den grond van mijn hart: ik zal uw raad ter
harte nemen, en u zult u er nooit over heb
ben te beklagen* dat u inij dien hebt gege
ven. Zoo ging zij dan naar Spanje te
rug, en begon weer opnieuw.
Zes weken daarna werd zij over de Fran
sche grens gevangen genomen, met overtui
gende bewijzen tegen haar. Zij werd door de
Fransche rechtbank ter dood veroordeeld,
maar, 'gezien de gewone vertragingen, werd
dit vonnis pas vele maanden later ten uit
voer gelegd. Haar laatste ©ogenblikken te
Vicennes werden mij beschreven door een
collega, die daarbij aanwezig was. Zij had
haar mooiste kleeren aangetrokken. Zij
schreed naar het schavot op dezelfde wijze,
waarop zij vroeger naar het tooneel was ge-
-gaan verzekerd van haar suoces bij het
publiek. Zij werd alleen van haar stuk ge
bracht door den geestelijke die naast haar
liep. Ik ben u dankbaar mijnheer, zeide zij,
maar spreek als 't u belieft niet tegen mij.
Toen zij op de executie-plaats kwam wuif
de zij met haar hand de aanwezige troepen
toe. Zij wenschte niet te worden geblind
doekt, en zij wilde juist het vuurpeloton be
groeten, toen) het bevel tot schieten gegeven
werd, en haar hoofd viel.
Misschien had het Maleische bloed, dat in
haar aderen vloeide, en waaraan zij een
groot deel van haar bevalligheid verschul
digd was, haar iets fantastisch gegeven,
maar, hoe het ook zij, zij stierf met een
moed, die nauwelijks te overtreffen waa
IERLAND.
Tienduizend loyalisten hebben, naar uit
Belfas gemeld wordt, daar Woensdagavond
8 bijeenkomsten gehouden en moties tot
steun van het Ulstersohe kabinet aangeno
men. Die moties spraken het vertrouwen uit
dat het congres der unionistische partij te
Livorpool alle voorstellen zou wraken, strek
kende om Ulster onder de dominatie te stel
len van oen parlement voor heel Ierland.
te m
Het congres to Llvetpool, een krachtproef
tussohen do ontevreden unionisten en die
genen die tevreden zijn met vertrouwen te
stellen in Ghamberlaln en lord Blrkenhoad
bij hun loyale samonwerklng mot den pre
mier om te komen tot vrede in Ierland,, is
ultgeloopen op een beslissondo overwinning
voor do laatsten.
Met overweldigende meerderheid ls de vol
gende motie aangenomen op de unlonistl-
sohe oonferentle te Liverpool.
Deze oonferentle spreekt haar ernstlgo
hoop uit, dat, met behoud van de suprematie
van de Kroon, de veiligheid van het rijk,
de aan Ulster gegeven beloften, en het waar-
torgen van de rechten der minderheid ln
Zuid-Ierland, een oplossing van de moeilijk
heden in Ierland kan worden gevonden in de
oonferentie, die thans gehouden' wordt, wel
ke vrede zal schenken aan Groot-Brittanje
en Ierland, en kracht aan het rijk".
Gemeld wordt nog omtrent deze vergade
ring, dat er 2000 unionisten aanwezig waren,
en dat er slechts een 70 100 hebben tegen
gestemd.
DUITSCHLAND.
Plundering te Berlijn.
De levensmiddelenjrelletjes hebben zich
Donderdag te- Berlijn herhaald. Ook nu lok
ten voornamelijk werkloozen ze uit.Een ben
de van 200 werkloozen heeft in de Schoen-
hauserallee in hét Noorden der stad een
groote slagerswinkel geheel leeggeplunderd.
De vensters van den winkel werden) inge
slagen. De politie; die onmiddellijk werd
ontboden, felaagde erin vijf plunderaars in
te rekenen. Te Lichtenberg hebben werkloo
zen Vrijdagochtend getracht het raadhuis te
bestormen. De politie kon dit beletten.
Dure rechtspraak.
De Warschausche bladen vernemen uit
Genève, datde kosten van de uitspraak in
zake Ópper-Silezië volgens de berekening
van bet algemeen secretariaat 65 miljoen
mark (Duitsch) zullen bedragen» waarvan
?olen en Duitschland elk de helft hebben te
dragen.
Ingezonden mededeellng.
HONGARIJE.
Ernstige gebeurtenissen.
Uit Weenen wordt gemeld: Hier worden
de gebeurtenissen in Hongarije met groote
belangstelling gevolgd.
Naar het „N. Wiener Tagblatt" uit Boeda-
past meldt, meent men daar, daar de nieuwe
regeering Bethlen, die nog steeds niet is sa
mengesteld, een liberalen koers zal inslaan,
evenals de oude.
De» „Wiener Mittagsztg." zegt uit diplo
matieke kringen te hebben vernomen, dat in
Hongarije belangrijke gebeurtenissen wor
den verwacht. De rijksbestuurder Horthy
zou van den tegenwoordigen toestand ge
bruik maken om zijn heerschappij op een
nieuwen en vasteren grondslag te vestigen
Daartoe zou het huidige kiesrecht worden
afgeschaft en een nog beperkter worden in
gevoerd. Horlhy verwacht, dat de Entente
hem geen moeilijkheden in den weg zal leg-
len.
Intusschen zouden in de straten van Boe
dapest ernstige gebeurtenissen voorvallen.
De straat is volkomen in handen van Cöm-
bös, den leider der chauvinistische officiers
organisatie „Mowe", die een der voornaam
ste organisators dér West-Hongaarsche ben
den is geweest. Deze benden houden thans
vreeselijk buis in de straten van Boedapest
en de regeering was tot nu toe niet in staat
de orde te handhaven. Het is echter niet bui
tengesloten, dat door een overeenkomst tus
schen Bethlen en Horthy het bestaan van
het huidige régime verzekerd wordt.
In Oostenrijksche kringen worden de be
richten omtrent Horihy's plannen tot het
plegen van een staatsgreep wel is waar niet
bevestigd, doch er wordt medegedeeld, dat
de Hongaarsche regeering in groote verle
genheid is geraakt, doordat zij de Hongaar
sche benden, die zij vroeger zelf heeft ge
roepen, thans niet meer kwijt kan raken.
Italië en! de overeenkomst van Wlesbaden.
Uit Berlijn wordt gemeld: Volgens een be
richt uit Rome stemt Italië in met het rap-
-port van Bradbury over de overeenkomst
van Wlesbaden, daar Italië in het verdrag
een gevaar ziet voor zijn belangen in zoo
verre als in het geval, dat Duitschland niet
in staat zou zijn te betalen, de praestaties,
die bet volgens de verdragen moet doen, zeer
onzeker zullen' worden, terwijl de afzonder
lijke overeenkomsten met Frankrijk over
praestaties in natura waarschijnlijk voort
zullen gaan.
FRANKRIJK.
Het proces-Landra.
De vrouwen, die miet Lanidru in aanraking
kwamen en verdwenen, waren 'niet jong
meer: tussohen die veertig en vijftig jaar. In
de reelks dezer bedaagden, dezer mogelijk nog
naar walt gelulk bunkerend© burgerjuffrou
wen geluk, dat zij dialn door Lalndru's hu
welijks-advertenties hooplten te grij-penl
koant ééne uitzondering voor. Het li juffrouw
And/rée Babelay, de izesde vrouw, van wier
spoorllooze verdwijning aan Landiru ophel
dering wordt 'gevraagd.
Tot Andrée Babelay heeft Lanidiiu niet in
zaken-relatie gestaan, zij 'bezat geen meubels,
die hij koopen kom, zij bezat hoeïemaal niets
en was negentien jaar oud, toen ze op een
Februari-avond iln 1907 bij toeval' nuet Lffllndru
kennis maakte. In de reeks vrouwen, van
wlie Landru de meubels opkocht, moet An
drée Babelay misschien beschouwd worden
als een „caprice" van Landru. Zij is er niet
m'inder spoorloos om verdwenen.
De jeugdige Anidróe was niet het voorbeeld
van een deugdzaam meisje. Op een Februari-
avond maakte zij kentiis met Landru in een
metrostation, waar zij volgens den beklaagde
stond te hullen, omdat ze haar dienst bij een
kaartlegster iwas kwijt gemakt. De kaartleg
ster, als getuige gehoord, zeide, dat detze voor
stelling niet juiét Was. Integendeel heeft An
drée haar den dienst opgezegd, omdat zij,
zooals zij' zeide, 'in konnlis gekomen was met
een lieer van 85 jaar, met wien zij' mee swoiu
gaan,
Landiru: Dat kan. ik niet geweest zijn. Ik
kon 'niet voor vljf-on-dentllg doorgaan.
De president: (Dit is uw revanche, Landru.
Vrouwen van vijf-on-veertig jaar belblbon u
wel gezegd, dait zij negenendertig warem
Hoe dit zlj jjainidiiu ontmoette dus do hui
lende Anidróe. „Ik heb haar zoo goed mogelijk
getroost, zeide do beklaagde, en na veel aar
zelingen, hieib ik haar de kamer aangeboden,
die ik in de Maubeuge-straat 'bewoonde".
Den 12en Maart ls Andrée daar aangeko
men aan de conciërge zeide Landru, dat het
een nichtje uit de provincie was. Den 29en
Maari, Lanidru heeft het in zijn aianteeken-
boekje opgeschreven, ineemit Landru een bil
jet enkele reis naar Gamibads en een retour
biljet Gambais. Andirée doet haar intrede op
het vilatje en verdwijnt.
Volgens Landru is de kornist van het meisje
te Galmbais al op heel -eenvoudige manier te
verklaren.
Landru: De beschuldiging vergist zich
voortdurend, izij is maar altijd naar misdaden
aan het snuffelen. En t geval is tloch zoo
eenvoudig. Anldirée is op de kamer in ide Mlau-
beuge-straat te Parijs 'Ongesteld geworden.
Wat .natuurlijker dan dat ik haar mee naar
buiten nam, waar rust en zuivere lucht haar
spoedig weer zouden herstelen.
Uit het aanteekenjboek iblijkt, dat Lanidru
op 2 en op 10 April 5 fralnk aan Andrée
geeft. Den 12en betaalt Latndru twee kubieke
meter hout, door hem Ingeslagen. Dien 12en
April staat er tevens op het aauteekenlboek
opgeteekend: „4 uiur 3". Wat wil dit izeggen?
Óp den dag van het verdwijnen van juffrouw
Cölomb stond er in het boek ook een tijd
vermeld.
Landru: De beschuldiging iwil hier het uur
van de misdaad ip zien. Het is niet zoo.
Landru houdt vol, dat Andrée Babelay den
12en April uit het vilatje te Gambais ver
trokken is en dat ze den 18en wel weer werk
van een nieuwen dienst gemaakt zal hebben
aain hetzelfde piaatsingsbureau, dat haar aan
haar voriigen dienst geholpen had. Er ïb
nooit uitgevonden kunnen worden welk ver
huurkantoor dat dan wel geweest is en Lan
dru verwijt de politie, dat zij het adres niet
heeft kunnen opsporen.
Waarom, zoo wordt er aan Landru ge
vraagd, heeft Andrée de portretten van baar
groot-ouders, een geboorte^aote en haar per
soonlijke papieren bij Landru achtergelaten?
'Landru: Zij' heeft mij die toevertrouwd.,
omdat ze niet wilde, dat vreemde oogen de
dingen zouden zien. In den nieuwen dienst,
dien zij gevonden hadi, wairen nog meer
dienstboden. En ook heeft ize die papieren en
zoo aan mij gelaten, nadat zij, tengevolge van
een kleine onbescheidenheid, gezien had, dat
ik meer dergelijke papieren bezat. Zij heeft
bij mij n.1. een tasch opengemaakt, waar in-
dentiteitspapieren inzaten, die aan ander©
menschen behoorden.
Deze laatste mededeeJinig van Landru was
niet handig. De president maakte ,er dan ook
onmiddellijk gebruik van door den beklaagde
toe te voegenMisschien zal de advocaat-ge
neraal zich wel' afvragen of die „onbeschei-
denhelid" u er niet toegebracht heeft degene,
J die haar begaan heeft-, Ite doen verdwijnen.
Deze opmerking ligt inderdaad' voor de
hand. Zij behelst de eenige verklaring voor
den misdaad op juffrouw Babelay, zoo Lalndrtu
die begaan heeft. Wat klom hij voor belang
hebben bij de verdwijning van- heft ongeluk
kige meisje. Geen enkel. Haar eenige bezit
was wat zij verdiende en /terwijl zij bij' Lanidru
was, heeft deze''haar eenige malen het aan?
teeikenboek wijst heft uit geld gegeven,
heel kleine bedragjes. Misschien is Landiru,
t en hij haar de tasch miet papieren zag open,
doen, misschien wel daarin rommelen, Ibalng
geworden voor mogelijke 'Onthullingen en,
misschien heeft hij toen bij zichzelf (beslOlten
het jeugdige dienstmeisje te laten verdwijnen.
De president spreekt er zijn verwondering
over uit, dat Andrée noioit haar papieren te
rug is komen halen.
Landru: Ze is zeker /weggebleven, omdat
ze mij geld schuldig was, dat ze ine niiéti terug
kon geven!
Kent Landru het laatste adres van Andrée?
Op deze vraag, door den aldvokaat-generaal
gesteld, weigerde Lamhru"te antwoorden. Hij
schuilt zich weer achter het particuliere teven
van juffrouw AnJdrée en er is niets uilt hem te
krijgen, ook iniet wanneer een van de jury
leden hem vierkant d)e vraag stelt, waarom,
hij niet Andrée bij haar vertrek ic«n haar,
.adres heeft gevréó'gd.
Van de getuigen van Dinsdag noemen wij
de moeder van de negentien-jarige Andrée
Babelay, die niet wil ge'loöven, dat haar doch
ter in het leven kan zijn zonder haar moeder,
iets te laten hooren. „Want zij hield van me,
dat weet ik en ik ben niet bang om Landru
in het gezicht te zien."
Andrée *s moeder 'beeft een smartelijke tijd
doorgemaakt, zoekende naar haar dochter.
In de „Morgue" heeft zij izeven-en-zestdg por
tretten van verdronken vrouwen moeten door
kijken om te zilen of Andirée er bij was.
Er zijn dus, riep mr. de Moro Gürafferi uit,
wel 'zestig verdronken vrouwen, wier iden
titeit men niet heeft- kunnen vaststellen.
Deze 'Opmerking doet reedis raden welken
kant mr. de Moro meit zijin pleidooi kan uit
gaan: het dirioeve uiteinde van1 het dienst
meisje, dat, omdat het geen betrekking bon,
vinden, van het verhuurkantoor naar Ide Sein©
loopt en zich verdrinkt. Waarschijnlijk zal
de advokaat, maar een ParijSch blad opmerkt,
hierop ten antwoord: krijgen, dat die zeven
en-zestig verdronken vrouwen hun papieren
niet bij Landru achter gelaten hebben.
Heft proces is nu aan de zevende verdwenen
vrouw toegekomen.
ZÜTD-SLAVm
Een Incident
Volgens de bladen te Rome heeft de Bel
grado een ernstig incident plaats gehad. Het
Tribuna had een artikel opgenomen over den
Italiaanschen „onbekenden soldaat", welk
artikel aan Italiaansche zijde beleedlgend
geacht werd. De Italiaansche militaire atta
ché had zich toen naar de bureaux van het
blad begeren om verontschuldigingen te
eischen. Er ontstond daar toen een opstootje,
waarbij de militaire attaché ernstig gewond
werd. Hij is naar het hospitaal gebracht.
De Italiaansche gezant heeft aan den
Zuld-Slavischen minister-president verzocht
een streng onderzocht in te stellen.
VEREENIGDE STATEN.
Do Invloed van Holland.
To New-York bestaat naar tamelijk alge
meen bekend is „Tho Holland Sooiety of
New-York". Van dit gonootsohap kunnon lid
zijn Amerikanen, die in de mannelijke ljjn
afstammen van personen, die reeds vóór
1675 ln Nieuw Nederland gevestigd waren.
De Holland Sooiety bevordert o.m. do
konlnis der oude geschiedenis van do groote
stad, waakt waar hot pas geeft voor
don goeden naam dor Hollandscho kolonis
ten der 17 oouw on ijvert ook voor goedo be
trokkingen tussohen de Amerikanen on do
Nederlanders van thans. Om dit laatste doel
to bevorderen geeft zij ook boeken en bro
chures uit van gesohiedkundigon aard. Een
dor jongste publcaties dor Holland Society ls
een broohure, getiteld The Dutch of the No-
therlands in tho making of America.
Schrijver is de hier te lande welbekende
heer W. Elliot Grif fis. Deze geeft een uiterst
beknopt doch voor ons land en volk vleiend
overzicht van de betrekkingen tusschen Hol
land (Nederland) en de Noord-Amerikaan-
sohe wereld. Hij komt o.m. tot de volgende
slotsom:
„Bijna alles, wat duidelijk en eigenaardig
Amerikaansch is, schijnt te zijn voortgeko
men uit de Republiek der Ver. Nederlanden
en werd hier naar toe overgebracht, niet
enkel door de Hollanders, maar ook door de
Pilgrim Fathers, de Liberale Puriteinen, de
Walen, de Hugenoten en de Britsche Whigs,
die bijna alten in Holland hadden gewoond
of gestudeerd. Iedere natie heeft groote
mannen en vrouwen), of een of ander nuttig
element bijgedragen tot de vorming van do
Ver. Staten; doch wat betreft den regeerings-
vorm, zoowel voor stad en staat als natie,
en wat daarin kenschetsend Amerikaansch
is, hebben wij meer aan de Hollanders uit
de Nederlanden ontleend, dan aan welk an
der land of sociale organisatie ook".
Scheepsramp.
Uit Manila werd 16 Nov. gemeld: Het s.s.
Maria Louis is bij d® invaart van de haven
op een bank geloopen en vergaan. Van de
opvarenden worden er 50 vermist. Men
vreest, dat zij verdronken zijn.
De drukste zeehaven.
Terwijl tot dusver in New-York met rijn
verkeer van meer dan 20 millioen ton de
drukste zeehaven van de wereld was, heeft
het thans dezen rang aan Hongkong moeten
afstaan. In 1920 beliep het geheele verkeer
in deze haven 24,194,022 ton, terwijl New.
York slechts 21,491,000 ton bereikte. Terwijl
nog voor enkele jaren op 6 te Hongkong
aankomende sohepen 4 Engelsche waren,
zijn thans van de 8 reeds 2 niet-Engelsché
sohepen. Nochthans is de Engelsche vlag
nog net sterkste vertegenwoordigd, daarop
de Japansche, vervolgens de Amerikaansche,
Chineesche en Fransche.
GEMENGD NIEUWS.
Een tekort
Er is een belangrijk tekort ontdekt in de
werkloozenkas op het eiland Marken.
De administrateur D. P. is ontslagen.
Een onderscheiding.
Heft bostuur der Noord- en Zuidholland-
sche Reddingmaatschappij heeft besloten
aan de bemanning der reddingboot te de
Cocksdorp een eerbewijs uit te reiken in den
vorm van de medaille der Noord- en Zuid-
hollandsche Reddingmaatschappij, bénevens
getuigschrift
INGEZONDEN.
Mijnheer de Redacteur,
In uw numme/r van 12 November komt een
mededeelng voor, woordelijk overgenomen
uit „de Eemsbode", betreffende het onder
zoek dat te Delfzijl op 9 November plaats
had naar den toestand van twee houten
loodsschoeners en van het wrakhout afkom
stig van den verganen loodssohoener „Eems
No. 2''.
Het oorspronkelijke verslag in genoemde
oourant gaf mij, daar dit bij niet zeer aan
dachtige lezing licht misverstaan kan wor
den (zooals mij uit gestelde vragen reeds
bleek), reeds aanleiding aan de redactie van
„De Eemsbbode" een artikeltje toe te zen
den ter opname als ingezonden stuk. Aange
zien echter dit blad slechts des Dinsdags en
Vrijdags verschijnt vrees ik dat mijn arti
keltje eerst Vrijdag 18 November gepubli
ceerd zal worden, en verzoek ik U beleefd,
nu ook door U het bericht werd overgeno
men, reeds thans de volgende opheldering
te willen opnemen.
Er is in het berichtje sprake van een com
missie, waartoe zich-de bij het onderzoek
uitgenoodigden hadden vereenigd. Nu was
echter de zaak deze, dat de commissie, die
het onderzoek, volgens ministerieels op
dracht, instelde, bestond uit ondergeteeken-
de en den Ingenieur der marine C. van Dam,
enl dat wij, in vereenging met den heer in
specteur van het loodswezen te Delfzijl, me
de naar aanleiding van het door Z.Exc. den
minister van marine te kennen gegeven ver
langen, eenige heeren hadden uitgenoodigd
daarbij tegenwoordig te zijn, meer in het bij
zonder die heeren, die na de ramp van de
Eems no 2 op audiëntie waren geweest.
Het verslag geeft echter den indruk, daft
een óommissie van inwoners van Delfzijl
hierbij de hoofdzaak was, en dat de twee
rijks-ingenieurs zich tegen de aanvallen van
die commissie hadden te verdedigen; Dezen
verkeerden indruk wenschte ik hiermede weg
te nemen.
"\Yaar in het verslag staat: „Bewezen ia
voor de commissie dat de schepen boutdek
zijn.enz.", kan niet bedoeld zijn een be
wijs dat door ons, den heer Van Dam en mij,
aan de zoogenaamde oommissio zou zijn ge
leverd, doch moet zeker bedoeld zijn: „Voor
de oommissie (van inwoners van Delfzijl)
staat vast, dat de schepen boutzlek zijn."
Het „Vaderland", dat in zijn nummer van
18 November ook een verslag gaf van het
onderzoek, doch dit niet woordelijk van „de
Eemsbode" overnam, blijkt dit ook zoo op
gevat te hebben; daar leest men: „Bewezen
acht de oommissie.In het verslag komt
de mededeellng voor, dat in het magazijn
van het loodswezen, waar de wrakstuk icon
van de „Eems 2" werden beziohtigd, harde
woorden vielen. Hierbij bleek eerst hoe door
do genoodgden) de zaak was opgevat, alsof
ondorgeteoYcende mot den heer Van Dam,
zoomede de inspectour van het loodswozen,
tegenover een daar bijeen zijnde vergade
ring zloh hadden to verantwoorden.
Van het bestaan van oen „commissie" had
men ons op geenierlei wijze kennis gegeven;
dit bleek ons aan het slot alleen door do bui
tengewoon aanmatigende wijze, waarop een
dor gonoodlgdon zich veroorloofde als voor
zitter op te treden, door den inspecteur,, de
zen in do redo vallende, toe to roepon: „De
heer Perdok hoeft het woord."
Haddon wij vooraf geweten dat de zaak op
deze wijze beschouwd werd, dan hadden wij
geen genoodlgdon toegelaten.
Met dank voor de plaatsing,
J. "T HOOFT.
Hoofdingenieur der marine.
Vlissingon, 15 November 1921.
Mijnbeer de Redacteur.
Verzoeke beleefd plaatsing va!n onder
staand schrijven, waarvoor omen dank.
Op iZiaterdiag 26 Nov. aus. spreekt Mr. P. J.
Oud in het MEitailr Tehuis, Spoorstraat. Na-
diere bijzonderheden vindt gij in de adverten
tie iln diit nummer.
Wij sporen, u aan heen te gaan. Mr. Oud
ils hier geen onbekende; dteedls trekt hij' volle
zalen. In het bijzonder roepen wij de vrouwen
op, om de rede,, De trouw aan het beginsel"
te gaan hooren.
Toen gü den vrouwenikiesrechtstrijd mee
maakte, hebt 'gij ook trouw voor uw beginsel,
om heft kiesrecht te veroveren, pal' gestaan,
zelifls iiui weer en wind op de plankjes i!n Den
Haag 'op het Binnenhof. De heeren vam d«
tegenpartij keken dwars van u af en zagen
u uilet. Welhu, ziet wat uwe voorvechters ge
daan 'hebben. Toen zij zich. bij een politieke
partij aansloften, zijn de meesten van hen bij
onzen Bond gekomen, omreden de Vrijzinnig-
Democraten steeds voor u in de bres ston
den; 'onlangs nog met de Grondwetsherzie
ning, was het Mr. Mairchamt, die voor uwe
rechten lopkwam.
Een Vrouwencfltub is hier opgericht en in
de advertentie van Dinsdag kunt ge de na
men van het Voorloopig Bestuur vinden-
Het Bestuur der V.-D. Kiesver-
eeniiging, Afd. Helder.
i
Dros' Advocaat
