W Eff EP
HET BABBELUURTJE OVER MODE.
HL
kraaltjes in allerlei Meuren, maar dan niet op
Trapleuningen.
af konden, maar durfde het niet aan Rob te
I Geen antwoord. Marie ging onder den
Opgelet. De oplossingen kunnen tot en met boom staan. Als jullie zeker weet, dat" je er
Woeusdagvond aan ons Bureau worden bo- 8en06& van hebt, in een boom te zitten, dan
zort~i I mag je wel beneden komen", ging ze voort
T I in mijn slaapkamer, maar zocht ik iets op
Jei
De gezanten van den koning mijn
meester zijn niet gewoon hun zetels met
zich te nemen.
Een Practlsch Kleedingstuk.
In doorsnee houden wij van een groote
sorteering in onze Meeding eni dikwijls
aangelokt door 'n snuatig lapje Georgette of
Voile NLnon toornen, we in de verleiding
diit te koopen en er 'n lieve blouse van te
maken. Of wel: we ontdekken 'm heel mooi
•tukje fluweel, waarvan we ons 'n schattig
en chique jaiponnetje drooanen, maar dat in
het verwerken te weinig blijkt te zijn en waar
aan we dus nu (het een of andere fijne mate
riaal toevoegen om zoodoende toch te krijgen,
wat we zoo graag wilden hebben!
Maar in deze wijze van doen schuilt steeds
het groote gevaar, dat we dam wd iets hee]
moois of bijzonders krijgen, maar dat het nu
niet direct tot de degelijke of practische Mee
ding gerekend kan worden. Integendeel kan
men zoodoende wel eens de meening te hoo-
ren krijgen: „Ja. Ik vind het beeldig mooi,
maar ik moet er eerlijk voor uitkomen: Be
paald practisch is het niet!"....
'Daartegenover zijn er sommige Meeding-
sfcuikken hoewel weinig bekend en in ge
bruik die de eigenschap hebben om nu en
dan zeer van pas te komen en derhalve wel
practisch zijn! Daaronder dient m de eerste
plaats gerekend te worden: Het Vest!
Dit Meediingst/uk beteefcent in onze garde
robe meer dan menige vrouw vermoedt-! Want
wanneer wij eens onverwacht weg moeten
en we hebben op dat oogenhlik geen goede
blouse bij ons mantelpak, dan is het zoo'n
groot gemak, wanneer we zoo'n keurig vest
rijk zijn en met behulp van dit toch goed ge
kleed voor den dag kunnen komen!
Vooral No. I van de afbeelding is bijzonder
geschikt.
Daaraan is n.1. een kraag verwerkt, welke
laag en ook hoog gesloten gedragen kan
worden. Daarbij i® het tamelijk lang, reikend
tot aan de heup en vrij breed. Zoodat als de
mantel, ergens binnenshuis zijnde, even los
moet het gedijkt alsof meni een smaakvolle
Jumiperblouse aan heeft.
Men zou zulk een vest kunnen maken van
zwarte Oachemire dé Soie en de kraag en
onderrand-versiering van bedrukte zijde,
waarvan de fondi wit is en de patronen zwart.
Ook 'n witte fond met staalblauw deet het
goed. Tenslotte is voor de afwerking heel
mooi: 'n bont of z.g. „Persdsch patroon".
Het tweede vest zal goed uitkomen in een
zachte crème stof, geborduurd met twee of
drie zachte Meuren zijde of wol.
Voor het deirde vest lijkt mij het best ge
schikt: 'n wit-zwant ruitjesstof of 'n soortge
lijks mousseline!
Kunstnijverheid.
Op de verschillende Kunstnijverhelctsten-
toonsteilingen van de laatste jaren dominee-
ren zonder onderscheid twee dingen, waaraan
de Nederlandsdhe sieikumstenaressen zich
Biet bijzondere voorliefde blijven geven en
waarvoor zij nog telkens nieuwe vormen en
versieringen zoeken!
Dat, zijn het Kussen en de Handtasch!
Ben van de meest smaakvolle, welke ik den
laatsten tijd zag. was dat, waarvan ik hier
onder een afbeelding geef.
Het was oen beeldig «peoimen, geschikt
zoowel voor voetkussen als
Het was vervaardigd van loudgrija kileuri,
voor. de divan,
laken langs den buitenrand geborduurd
mot- grijze wol-spikkels op ongeveer zes oen-
t knot er breedte.
Het bijzonder mooie van dit kussen was
het OvaaWormtige medaillon van paarsch flu
weel, waarop verwerkt, waren bloemen In
liedpwraoh, donker oranje en üchfc geel met,
bkm v enk in groen. Zoowel bieden a's bJoe-1
men waren gedeeltelijk geborduurd1. Ter vol-
tooiing van 'het. geheel had iedere ihoek een
jprtv-t» grij.H wollen kwast....'
Ater 1' 1 -ser. was rond en plat van vorm,
uit persen -saamgrstelddaarop waren, op
re'.^Imiatige afstanden aangebracht oirkelé
van g fronst lint (drie oM. breed), terwijii de
o.rkfl de buwenrand van (het touseen
viv Het groote viak was van zwarte
ii- de Meuren van de drie liintok'toels
v.v m: oodJkcper, mos-groen en nood-lila
'n Derde k issen bestond uit Taupe-kleurig
e: goud-bruin satijn, hetwelk bewerkt was
mot Tauoe tiLnille-draad. Het geheel was
verdeeld In negen gelijke vierkanten vakken
Taupe en bruin om en om.*n Zwart
vak in het midden. En vier ruim ingehaalde
zwart© vaktoen vormden de hoeken, waaraan
groote towasten van taupe chinille-draad
In het artikel Tassehen wordt eveneens
geweldig maar nieuwe vormen! en vooral naar
nieuwe en oorspronkelijke versieringen ge
zocht. Een van de meest exquise, die ik zag,
bestond voor het bovendeel uit goud-brocaat
en voor het onderdeel uit borduursel in rijke
kleuren.... Een ander was geheel gebor
duurd of H#v*r ««regen van heel Idelne
de min of meer conventioneele manier, zooals
winkels en fabrieken ze tegenwoordig maken
Van de twee hierboven geplaatste taschjes
is het linker vervaardigd van roomMeurig
llaken en aan de hoeken geborduurd met pa
tronen in l'ila en goud.'t Andere van
Koningsblauw Velour-chiffon heeft biezen
van beige lint, waarvan het middelste be
werkt is in de tint van het fluweel. De dunne
lijntjes zijn beige steekjes.
Met eenige smaak en kennis van handwer
ken is het voor onze dames niet moeilijk deze
bandtassdhen zelf te vervaardigen, nu het
model 'gegeven is. De zakken moeten dan
worden aangezet aan beugels, die in verschil
lende maten en van bijpassend materiaal en
Meur in den/ winkel1 verkrijgbaar zijn.
Mme Corry.
RECEPTEN.
LEVERPASTEI.
voor een pastei pot van V* Liter inhoud.
300 gr. varkenslever; 200 gr, vartoenB-
vleesch; 100 gr. keetepek; 10 gr. zout; fijne
kruidnagelen en peper naar smaak; 2 dL.
bouillon van het vleesch. Wasch de lever,
het vleesch' en het spek. Zet ze op met kokend
water en zout. Kook ze gaar. 'Maal alles zeer
fijln. Vermeng dit met 10 gr. zout, de kruiden
en den bouillon tot een vrij vochtige massa.
Smeer een vuurvast schoteltje in imet boter
en legt er de fijn gemalen massa in, strijk de
oppervlakte glad en bedek het imct een laagje
gesmolten rundVet. Sluit de schotel, Meef het
deksel langs den rand stevig dicht met een
dik papje, 'gemaakt van bloem iinet een weinig
water. Zet de pastei V» uur in een imatig
warmen oven. Bewaar 'ze daarna op een tooele
plaats. Verwijder,, voot het gebruik, het vet-
aagje. Geef de pastei bij de boterham.
GEBRADEN APPELEN
voor 4 personen.
8 flinke appelen; 60 gr. suiker; 50 gr. boter;
10 gr. kaneel. Schil de appelen en boor het
dekhuis er geheel uit. Zet ze naast elkaar
'n een braadslee of pan. Vul' het uitgeboorde
gedeelte met door elkaar gemengde suikeT
met kaneel. Smelt de boter en' bedruip de
appelen er mee en bestrooi daarna nogmaals
de appelen met de rest van de kaneel en
suiker. Zet de pan of braadslee V. uur in een
matig verwarmden oven. Dien ze warm op.
KASTANJES.
Kruis de kastanjes aan den platten kant
diep in, wasch ze en laat ze in zooveel ko
tend water, dat ze juist onderstaan, gaar
token (V, uur 8 kwartier) giet ze af en
laat ze opdrogen, en schud ze telkens om tot
ze barsten. Dien ze met boter.
De meeste menschen 'beschouwen trapleu
ningen als een gebruikelijke versiering
een soort van afwerking van een trap. Toch
vonden verleden jaar alleen in de Vereenigde
Staten van Noord-Amerika 1149 menschen
den dood en werden meer dan 4000 menschen
kreupel tehgevolge van het vallen van trap
pen. Hooge en scheeve hakken, alsook afge
trapte banden en zoomen van damesrokken
zijn veelal oorzaak van dergelijke ongelukken.
Doch in verreweg de meeste gevallen had het
gebruik van de leuning de slachtoffer» voor
deze ongelukken kunnen behoeden.
Dan gaat bet trotach en eeuwenoud: en
wijd vermaard Den Helder.
Naar den kelder!....
De visionaire dichter hoog, zette zhi stroo
hoed met de versche inktvlek op het hoofd
en vertrok.'..»
Net om den hoek van de deur botste hij
tegen den Artistlek-pkstlach neo-futurle
multiplloeeringi-touhstenaar!.
In hun ijver zagen te elkaar niet.Al
leen het heil van Den Helder waa in hunne
gedachten.
Mijnheer riep de kunstenaar op
zijin eigen luidruchtige wijzeMeen niet,
dat ik niet weet, wat ik (beloofde.De in
spiratie is (gekomen dank zij een kort
stondig vehblijf aan het onvergelijkelijke
strand van .^Zeebad Huisduinen". Daar op
nieuw heb ik geleerd wat eenzaamheid
is.Ziehier:
Hij greep In blad als de vorige keer
en toekende:
Zeer omzichtig en uiterst oonscientieus zijn
manchetten uit z'n imouiwen halend, trad de
Artist van het Cubieme, Confessionisnro, Na
turalisme en Vegetarisme het bureau bin
nen....
In Lange inleiding is overbodig, meende
lij.... en zette z'n stroohoed óp dó Jinkt-
>ot.Ik heb u gezegd: Wat Helder noo-
dig heeft is de toepassing van het Practisch
Idealisme.Niets ander»!.Ziet gijl.
In wanneer lk mij één 'Oögenblik verdiep in
de essentie.in de gecomprimeerde oon-
oretie.in de.
- Maar meneer 1riepen wij in boor.
- Stil'! zei hij Ik zie het als in de
jdht geschreven in HeÜderscbe.ik be
doel: heldiere letters.Het is niets ander»
dan:
Havonl..
begraven!.
Zee!....
.en daartegenover:
mee!....
Helder!....
Kelder!
Jawelzei hjj weer frommelend: aan
zijn manchettenito begrijp, dat uw gees
telijke vermogens niet zoo ontwikkeld zijn
als de mijneIk zal het u verduidelijken
En op den pas gewitten muur schreef
hij vlot:
Den Helder met zijn ouden roem, zijn-
schioone Haven!
Moet zich niet als *n djodle stad.
belgraven!
Het Nieuwediep mei trotschs iRss
Aan d' oude Zee
Moet Mee!....
IM e e 1
MEE
Ziet gijDat is de toekomst van
onze stad.... Dat, Is het practisch Idealis
meDe wedergeboorte.
Niet Den Helder met zij/n Haven,
Naast Hoorn en Medemblik begraven!.»..
Maar met zijn gunstige ligging
en zandlooze Ree.
In den opstoot der volken
en :naar de nieuwe toekomst:
Mee!
Want anders!.HieT nam het gezicht
dós diohters een treurige uitdrukking..,.
Want ander» volgt de Dood!....
Wat is dat? riep hij
Dat ifl.... BartenJaaal.
Precies!precies.Harten&as!
Hartenaas1 staat in het 'kaartspel altijd: Al
le e n 1Dat is de Ethisch-synthetische
symboliek van de Eenzaamheid'!.... O!....
geen dank.Ik aal' de Heldenaren het ge-
heele geheim van het Wereld-Mysterie ont
sluieren!
De volgende week stappeni wij af van de
symboliek en wijisgeerigheid.Dan teeken
ik u een tafereel uit de ooncrete realiteit van
bet Leven 1.De ontketening van de barre
natuurkrachten.... Het izal getiteld rijen:
Na de Bui!.
En hij was wegl.
NIEUWE RAADSELS.
Oplossing der vorige raadsels.
of of |_1
JL
Wie een kuil graaft voor een ander, valt
er zelf in.
Eend, elf, water, uil, zalf, ivoor, naar, voe
ren, kat, oog, tien.
Goede oplossingen weiden ontvangen van
Th, de V.; J. S.; Dora V.; P. K.; J. Z.; B
ft.; H. K.; D. V.; L. P.; H. v. d. H.; J. P.
V.; H. v. V.; P. F. J.; F. K.; M. G.; J. L.
O. E.; G. de V.; A. M.; A. v. W.; A. M.
O. K.; M. R.; P. S.; O. I.; F. V.; W. B.; A. B.
M. B.; F. v. d. V.; C. v. d. S.; D. de B.; A. Z.
G. O.; M. 8.; A. F.; W. C.; D..en G. M.; Willy
B.; G. 8.; T. 8.; M. H.; T. V.; J. B.; A. K.
J. V.; J. W. v. D.; F. en M. B.; J. T.; Joh. T.
Diokie V.; M. A.; W. V.; B. P.; A. S.; M. R.
W. E.; O. N.; J: E.; J. de V.; O. en G. M.
J. de G.; H. J. de R.; N. M.; H. A. E. v. G.
J. W.; D. O.; H. W. M.; A. V.; J. de V.
B. K.; A. K.; B. R.; B. B.; A. de R.; O. O. B.
L. G.; A. D.; R. v. H.; J. H. K.; J. B.; J. T.
A. V.; P. A. v. W.; G. V.; M. v. 8.; A. B.
A. B.; E. R.; A. S.; N. O. D.; M. T. B.; J. v. T.
H. de G.; A. F.; D. M.; M. B.; L. M.; L. de R.
D. v. H.; J. P.; A. v. 8.; E. de Z.; P. N.j A
v. O.; E. B.; L. K.; O. de W.; W. R.; M. V.
K. K.; J. v. d. R.; C. S.; J. v. T.; J. v. <L S.
J. M.; G. B.; O. J. W.; O. L.; G. de B.; J. H.
L. R.; J. L.; D. D.; J. de R.; J. K.; G. M.
R. H.; M. de H.; Man N.; M. N.; N. R. W. V.
R. R.; 8. K.; O. G.; W. 8.; A. B.; J. B.; W. T.
A. K.: M. v. d. G.; P. S.; J. J.; M. V.; H. V.
W. H.: J. B.; C. K.; B. H.; J. de W.; H
v. d. K.J J. B.; W. B.; J. B.; P. B.; 8. B.
M. S. v. d. B.; H. B.; C. B.; 8. O.; F. D.
R. D.; W. D.; M. G.; J. J. G.; T. J. G.; D. G.
A. 8. W. H.; P. ten H.; J. H.; H. M.; J. J.
H. N. K.; G. K.; A. en W. K.; T. K.; K. K.
H. L.; A. M.; J. H. M.; W. O. O.: R. O.
M. O.; D. R.; C. R.; F. G. A. O. R.; O. de R.
J. D. 8.; O. 8.; R. 8.; M. V.; R. V.; Y. v. d
Z.; P. Z.; D. 8.; M. de B.; W. M. v. D.; G. A.
Ohr. M. K.; J. K.; A. B.; J. de B.; O. J.; J. M.
E. B.j A. R.; B. v. Z.; A. G. H.; G. A. H.
M. 8.; A. .T.; M. K.; H. M.; G. V.; J. D.; O.
de J.; N. W.; P. K. G.; O. de H.
Trijfntje S. heeft de 'oplossingen van haar
raadsels heel aardig berijmd en Map N. heeft
nog een versje gemaakt op ,.'t Juittertje",
meer speciaal op de Kinderrubriek ervan.
Wijze: ,,'t Is plicht dat led're jongen."
Komt jongens uit den Helder,
En meisjes, sluit U aan;
Het Juttertje, hij vraagt het U,
Blijft niet van verre staan.
Hoezee, hoezee, voor 't Juttertje hoezee!
Hoezee, hoezee, voor 't Juttertje hoezee!
Thans aan het werk en opgelet,
Het beste beentje voor,
Dan gaat g'er aan het eind der maand
Met de bonbons van door.
En mocht dat niet zoo wezen,
De tijd is niet verspild;
Het Juttertje geeft aardig werk,
Dat is toch wat ge wilt.
Hoezee, hoezee, voor 't Juttertje hoezee!
Hoezee, hoezee, voor 't Juttertje hoezee!
't Zij met bonbons of zonder dien,
Dat komt er niet op aan.
Als voor den Helderschen kinderkring
Het Juttertje blijft bestaan.
Daar willen wij voor strijden,
Dat is ons allen lief.
Want zoo zijn beeld al oud moog' zijn,
Hij is een hartedief.
Hoezee, hoezee, voor 't Juttertje hoezee!
Hoezee, hoezee, voor 't Juttertje hoezee!
Wij wenschen U een leven toe
als van Mathusala.
En dat gij dan nog jong moogt zijn,
Voor 't Jutter je: „hoera!"
Map N.
vertellen.
„We kunnen evengoed nog hooger in den
boom klimmen en met ons noodsein zwaaien
en zien wat er gebeurt", zei Rob.
Maar er gebeurde niets. Er was niemand
van de buren in hun tuin op dien warmen
middag. Ze raten daar op een van de hoog.
sta takken van den boom met spreeuwen tot
eenlg gezelschap en keken naar hua onbe
woond eiland beneden, wenschende, dat ze
daar maar gebleven waren.
De torenklok sloeg vier uur, half vijf, vijf
I uur. Ze kregen steeds meer dorst en hon-
I ger. Ook werden ze wat koud zoo alleen in
I hun badpakjes. „Het ziet er naar uit, of we
hier zullen moeten zitten tot Moeder thuis
komt" zei Rob. „En dat zal wel tien of elf
I uur worden".
,Die arme Marie moet ook al dien tijd op-
I gesloten zitten" zuchte Jet.
De ruitjes zoo invullen, dat èn op de bo- „Wij zijn er veel erger aan toe", zei Rob
venlste liggende lijn, èn op de linker staande I met een snik. Van alle spelletjes, die ze tot
lijn iets prettigs te lezen staat Op den eer-1 nu toe gespeeld hadden was dit wel het
sten regel het gevraagde woord, op den twee-1 meest echte, zelfs verschrikkelijk echt
den regel den' naam van een boom, op den I Rob kreeg het te kwaad toen hij er aan
derden een soort van boot op den vierden dacht, wat Moeder zou zeggen en wat Marie
iets wat elke week in ons blad wordt opge-1 zou zeggen en wat z ij zouden zeggen als ze
geven, op den vijfden een werelddeel, op I alles uit moesten leggen,
den zesden iels waar we 's winters graag in Ik word zoo vreeselijk stijf klaagde Jet en
ryden, op deni zevenden een hemellichaam, I mijn rechter voet slaapt zoo en.Wat
op den achtsten een meisjesnaam, op den I w as dat Iemand opende de keukendeur,
negenden een verkorte meisjesnaam, op den I Iemand liep krik-krak over het grintpad
tienden de vijfde medeMinker van ons al-1 recht op het onbewoonde eiland toe.
phabet I „Marie", riepen ze beiden tegelijk, heel
IL I verbaasd.
„O, ben jullie daar", antwoordde ze J?ret-
Wie kan van 18 lucifers een zin maken? gespeeld vanmiddag?"
en zotte de trap tegen den muur.
De kinderen klauterden omlaag, niet we
tend wat ze zeggen moesten.
n. I „Toen je zoo zorgvuldig de deur op slot
k iupb.tukoMngen. deed" zei Marie heel rustig, „was ik net niet
I zolder. Toen ik weer beneden kwam en zag
TT-,. dat jullie veilig in den boom zat en geen
v* Mar^e ^e6r kattekwaad meer kon doen, ging lk terug
L J? t ^°m?n om j n'naar mijn kamer om eens rustig te naaien.
^fmrï La L Nu heb iuUie mischien wel trek in wat
stuurt ze altijd onze prettigste spelletjes in I eten"
de war, voegde Rob er aan toe. „Ze meent Rob en Jet voelden zich heel Mein toen ze
VOOR DE KLEINTJES.
het wel niet kwaad", ging Jet voort:" maar
ze kan ons nooit eens met rust laten en.
„Nu, denk er aan," viel Marie, die juist bin
nen trad, haar in de rede: „als jullie in den
tuin wilt spelen, ga dan je gang, maar loop
niet den heelen middag In en uit en ala niet
met de deur."
„Net of we dat anders doen" riep Rob ver
ontwaardigd uit.
„Ik ga boven zitten naaien'1 hernam Ma-1
rle. Pak nu ineens alles, waar Je vanmiddag I
achter Marie naar binnen gingen, hun klee-
ren weer aantrokken en aan tafel kwamen.
Zo zeiden geen woord en vreemd genoeg,
Marie zei ook nieta Maar ik denk, dat de
schipbreukelingen niet graag meer zoo'n
echt spel willen «pelen.
—UIM -JLl.-L-JL.UJLILI1 ■MUlÜ-'.'-'-'-J
Oplossing raadsel vorig nummer.
De eerste schreef aan zijin vriend:: „Kom
mee wilt spelen, want andera weet ik zeker, I «ten (kometen) in de Zon". Zijn vriend ant-
dat jullie mijn schoone keuken weer vuil I woordde: ,,'t Zit er niet aan". Deze rebus heeft
zult maken, zoodra ik me omgekeerd heb." I menigeen hoofdbrekens gekost.
Jet en Rob keken elkaar aan en toen naar I Vooral met dat staarttooze varteen zat men
de verdwijnende figuur van Marie. I m de maag. De een igaf de oplossing als „ik
Ze hadden zoo'n prachtig plan gemaakt. I hen ziek", een ander schreef „ik heb geen
Ze wilden spelen, dat ze schipbreukelingen I trek", een derde Schreef: Kom Zondag in de
waren op een onbewoond eiland. Maar om Kometen, meen, in de Varkensstaart. Nu/m/mer
het spel echt te maken hadden ze verschil-1 vier gaf ais antwoord: „Ze «schreven elkander
lende dingen noodig, die ze van Marie mis-1 nl«t> maar stuurden elkander een prentje",
sohien niet zouden mogen hebben. Bijvoor-1 Q-elijlk hadde, maar fout was het toch! Wjj
beeld de tent. Om een behoorlijke tent te ontvingen bovendien de onderstaande be-
maken, moesten ze een paar bezems hebben
en een gordijn of een tafelkleed of een groo-1
te cape om er over te hangen. j
De kolenbak uit de huiskamer was een I
prachtige ijzeren pot om eten in te koken
boven een houtvuurtje. Die pot was dan van
het zinkende schip nog gered.
Het haardkleedje een berenhuid ook
uit de hulskamer meegesleept, was een heer
lijk zacht bed om in de tent te leggen. Rob
had de beer geschoten op het onbewoonde
eiland, zie je.
Om zich nog meer als echte schipbreukelin
gen te gevoelen, trokken de kinderen hun
badpakjes aan en hun schoenen en kousen
uit.
Maar Marie was bij zulke spelletjes altijd
zoo vreeselijk vervelend. Zoo had ze er altijd
groot bezwaar tegen, haar keukentrapje uit
te leenen, waarmee ze op den tuinmuur kon
den klimmen en vandaar in de takken van
een grooten iepenboom, die daar vlak bij
groeide.
„Jullie hebt je eigen speelgoed, wees daar
mee tevreden", zei ze altijd.
„Ze zal alles weer bederven" zei Jet.
„Nee, dat zal ze niet", zed Rob, die ineens
een prachtig idee kreeg: „We zullen haar
opsluiten".
Jet gaf een gesmoorde kreet van blijd
schap en keek Rob verrukt aan.
„Ik zal de deur van haar kamer op «lot
doen."
Jet danste van plezier. „Dan hebben we
den heelen tuin voor ons tot etenstijd toe. O,
Rob".
„Marie klaagt altijd, dat ze nooit tijd heeft
om te naaien", zei Rob. „Nu heeft ze den hee
len middag tijd!" En Rob vloog naar boven en
draalde heel voorzichtig den sleutel om, zoo
dat Marie er niets van gehoord kon hebben
en ging toen weer op zijn teenen naar be
neden. Nu kon niemand hun plannen meer
ln de war sturen.
n.
„Ito denk", zei Rob, „dat het nu wel tijd
zal worden, om in den boom te klimmen en
ons noodsein vast te maken." „Ja er zou wei
eens een schip langs kunnen komen, om
ons te redden van het onbewoonde eiland,"
stemde Jet toe. „In elk geval hebben we on
ze heele voorraad voedsel opgegeten.
Ze hadden alleen een oudbakken krenten
broodje, een paar rauwe wortelen en een
restje koude aardappelen kunnen vinden. Al
les wat lekker was, had Marie veilig weg
geborgen.
Het was warm en benauwd in de tent.
Boven in den boom zou het zeker koeler zijn.
Gewapend met de hark, waaraan een stof
doek was vastgebonden alle schipbreuke
lingen hebben een noodsein klommen ze
voorzichtig de keukentrap op. Het was zoo'n
dubbele trap, waarmee je moet weten om te
rijmde oplossing:
gaan, anders klapt ze juist op het kritieke
oogenbllk dioht Maar de schipbreukelingen
hadden wel voor lastiger dingen gestaan.
Rob klom op den muur en Jet klom op den
muur. Klap, de trap sloeg dicht en viel om.
„Dat heb jij gedaan, schreeuwde Rob. „Niet
waar", riep Jet verontwaardigd, „de trap
deed het zelf'. „Als je maar weet", zei Rob
„dat we niet naar beneden kunnen, want het
is te hoog om te springen en Marie is boven
in haar kamer opgesloten en kan ons niet
hooren, al roepen we nog zoo hard."
Jet klom op den tak. Ze vond het toch
leuk, dat ze nu „echt" niet van bun „eiland"
Kom eten in de Zon;
Ja, wie zou dat niet willen?
Waar men zoo lekker kan
Zijn lust, en honger stillen!
Men discht en schept er op,
Om van te watertanden.
Ge krijgt er voor drie pop
Gerechten allerhanden!
Doch zonder geld op zak
Dan kom je er niet klaar;
Men poit er, 't is geen bak,
Aan niemand zelfs, aoo waar!
En nu ik heb geen geld
Om in „de Zon" te eten,
Doe ik mij zelf geweld
„De Zon" maar te vergeten!
Doch als gij, beste Jan,
Er zelf toch heen wilt gaan,
Je weet er alles nu van
't Zit er bij Klaas niet aanl
Een fabrieksdirecteur, die altijd op voet
van oorlog stond met de postdlroctie
d. w. z. den directeur der posterijen ter
plaatse, omdat hij in de soos zoo „enorm" bil
jarten kon en altijd lollige moppen wist te
vertellen zou op zijn beurt eens dezen lie
veling van de soosmakkers 'n hak zetten.
Zeg eens, Van Krui velen zelde hij.
nou moet je mij eens vertellen, waarom ik
gisteren zoo razend vlug dat postpakket be
zorgd kreeg.Anders duurt het dagen.
Dat komt antwoordde Van KruiVe-
lenomdat er Iets in tikte.Ze dach
ten op 't bureau dat er een tijdbom in
zat.
Nou wat is er Pauly vroeg moe
der. mag Je niet meespelen met Beppie
en Anny en Atie?.
Ja.jawel.snikte kleine Pauly.
Maar ik moet de dienstmeid wezen.©n
dan moet ik juist vandaag mijn vrijen dag
nemen.
Zij: Je hebt dat costuum nauwelijks *n
maand en je ziet ermee uit of je erin gesla
pen hebt!
Hij: Dat heb ik ook.De had het verle
den Zondag in de Kerk aan.
Heb je gemerkt hoe je vrouw om die
mop van me lachte?.Ze heeft zeker ge
voel voor humor
Dat niet zoozeer maar ze heeft kuil
tjes ln haar wangen, als ze lacht.
Een afgevaardigde van Karei V, ten ge-
hoore opgeroepen bij den Turkscben Sul
tan Sollman, zag bij 't binnenkomen, dat er
geen stoel voor hem klaar gezet was. Hij
voelde dat dit opzet was gooide zijn man
tel op den vloer en ging erop zitten.
Toen) het gehoor afgeloopen was, begaf
de afgezant zich uit de zaal en liet zijn man
tel liggen. Men dacht dat hij dien vergat en
wees hem erop. Maar hij zei eenvoudig:
