De Zeevaartschool te Vllsslngen.
De zeevaarschool te Vlissingen, de De
Ruytcrschool, zal een belangrijke uitbreiding
ondrrgcan, ten behoeve van de jaarlijksche
opleiding van ongeveer 50 machinisten voor
de J a«a-China-Japan Lijn en de Kon. Ned.
Rinaashoueian van Suriname,
Nasr aanleiding van eon bericht over de
oprichting van een maatschappij in Surina
me (Surlnaamsche Vruchten Mij.), die zal
trachten zooveel mogelijk de vruohtenhan-
del voor uitvoer te centraliaeeren meldt men,
dat met het s.s. Nickerie van de K. W. I. M.
•een zending sinaasappelen en mandarijnen
is aangekomen. Het ligt in de bedoeling van
die maatschappij geregeld naar ons land te
verschepen. Er kwamen! reeds eerder kleine
partijtjes hier op de markt, voordat genoem
de maatschappij werd opgericht. Men ver
zekert ons, dat, ofsohoon de kleur niet bij
zonder mooi is, de vrucht een bijzonder fij
nen en zoeten smaak heeft.
GEMENGD NIEUWS.
Wegbrengen van schepen.
Brand te Hoorn.
Gisternacht is te Hoorn het perceel van
den antiquair G. Vlekke Jr. tot deni grond
afgebrand. In de belendende verfwarenfa-
briek is een gedeelte van de aanwezige
grondstoffen verbrand. Acht kinderen moes
ten met levensgevaar gered worden. Het
blusschingswerk werd zeer bemoeilijkt, door
dat by het instorten van den gevel het bo-
venjgrondsche electrlsche net naar beneden
kwam. Hierbij liepen de brandmeester-gene
raal en de commissaris van politie eenige
kneuzingen op. De brand is ontstaan in een
schoorsteen.
Het bericht in het Fr. Dagb!, omtrent de
bekentenis van iemand, die veertig Jaar ge
leden zich zou hebben schuldig gemaakt aan
moord ls, naar thans aan dat blad wordt ge
meld, pure fantasie. Er is geen woord van
waar.
De gesneuvelde soldaten naar het vaderland
teruggebracht
He't stoffelijk overschot van de Fransche
soldaten, die tijdens den oorlog op het oos
telijk gevechtstooneel gesneuveld zijn, wordt
naar Frankrijk overgebracht. Het stoomschip
Rollon, dat morgen uit Saloniki te Marseille
verwacht wordt, brengt de eerste vijfhonderd
lijkkisten met gesneuvelden mee. De regee
ring heeft een plechtigheid ontworpen om
deze roemrijke overblijfselen in ontvangst te
nemen. Zij zal geleid worden door den minis
ter van oorlog of door maarschalk Franchet
d'Esperey, die het leger in het oosten heeft
aangevoerd.
Aankoop van afgedankte Engelsche
oorlogsschepen door Duitschland.
De verraderlijke adelaar.
Moord en zelfmoord.
Een nieuwe vitriool-maniak.
Er heersoht onrust onder de Parisdenries
die zich met kostbaar bont op straat wagen,
want er loopt een man door de straten van
Parijs rond, die er zyn werk van maakt
bontenmantels met een) vernietigend vocht,
waarachynlijk vitriool, te bespuiten en te be
derven. Er is geen bureau van politie te Pa-
rys of er zyn dames zich komen beklagen
over de verwoesting die de maniak aan hun
bontenmantels, of kragen heeft aangericht.
Storm In het Kanaal.
Het ls Woensdag en Donderdag in het
Kanaal byzon'der zwaar weer geweest en
ook op den Atlantischen Oceaan heeft het
geducht gespookt. Zelfs groote sohepen els
de Paris en Oeorge Washington, Oceaan
reuzen, die dienst doen tusschen New-York
en de Fransche havens, hebben het van den
storm zwaar te verantwoorden gehad. Ver
scheidene passagiers van de George Was
hington zyn met zooveel kracht tegen het
dek geslagen^ dat zy een arm of been heb
ben gebroken. De eetzaal eerste klasse stond
blank en de golven sloegen somtijds boven
de schoorsteenen uit. (tok de betimmering
van de Paris heeft veel geleden, kooien en
waschtafels in de hutten en meubelen in de
salons sloegen los en richtten groote schade
aan.
De gouddiefstal op een schip.
Arrondlssements-Rechtbank te Alkmaar.
Nieuwe zaken.
hield, had hy een huis in Berlijn gekocht.
Dan wist je tenminste wat je had.
Tegen de zeeroovers.
Toor da Rotterdamsche recktbaik stonden
Donderdag terecht ls. zich noemende Jac.
Barzilay en A. A. Mayer, beiden kooplieden
te Rotterdam, wien ten laste was gelegd, dat
?y in Febr. 1819 den gezagvoerder R. de Heer
vaa de zaetjalk „Reinette", welk schip gela
den was met gezouten visch en garnalen, op
zettelijk de gelegenheid en de middelen
hebben verschaft die tjalk tot zinken te
brengen.
Die tjalk was 29 Januari, velgens de voor
den kantonrechter afgelegde verklaring, na
Seladen te zijn te Schiedam, uitgevaren, 30
anuari aangekomen te Yarmouth voor zeil-
reparatie en eerst 6 Februari weer vandaar
uitgevaren op reis naar Huil, waar de lading
moest worden gelost. Den 8en Februari was
de „Reinette", althans volgens de scheeps-
verklaring, in de Noordzee gestooten, waar
schijnlijk op een wrak, het had zooveel water
gemaakt, dat in een half uur het dek met het
water gelijk stond. De „Reinette" was niet
meer te houden en toen door het scheepsvolk
verlaten.
Het doel van het wegbrengen van het schip
was natuurlijk geweest de assurantiepennin
gen in handen te krijgen Het schip was voor
f60.000 verzekerd en de lading voor f 230.000.
De „Reinette" zou in tegenspraak met de
afgelegde scheepsverklaring tot zinken z|jn
gebracht doordat de schippor R. do Heel
klinknagels in het ruim heeft uitgeslagen en
doen uitslaan, waardoor het water der zee
in het schip liep en alt zonk.
Op verzoek van het O. M. werden de zaken
tegen beide beklaagden gevoegd.
Beide beklaagden ontkenden. Ze wisten van f
geen assurantie af, terwijl bekl. Barzilay alle
werkzaamheden met lading enz. in verband
gestaan hebbende, naar zjjn medebeklaagde
afschoof.
Bekl. Barzilay was reeds 17 Dec. 1920 ge
arresteerd, 14 dagen later was Mayer naar
Amerika getrokken, in Mei is Barzilay vrij
gelaten, doeh Mayer is in Amerika aange
houden en in Juli uitgeleverd, waarna ook de
andere bekl. weer in bewaring is gesteld.
Bekl. B.irzilay had dus 11 maanden preven
tief gezeten.
Getuige Arend heeft de zaak aangebracht.
Naar h(| erkent uit wraak. Mayer ou bij zijn
in dienst geweest van do firma v. d. Heuvel
Vermeulen Mayer kwam ua Arend en word
blijkbaar diens controleur. In korten tijd was
Mayer toen hem de afrekeningen der tirma
werden toevertrouwd een rijk man geworden.
Getuige moest nog 3U.000 mark vun Mayer
hebben. In Maart 1919 en bijna een jaar latei
nog eens heeft Mayer over het tot zinken
brengen van het schip gesproken en hem uit-
genoodigd mede te doen aau nog zoo'n avon
tuur. Toen Arend weigerde, werd hem ge
vraagd of hij dan zoo eerlijk was geworden.
Arend vertelt verder gevlucht te zijn voor de
justitie om andere dingen naar Keulen Slechts
op verklaring, dat hij niet gearresteerd zou
worden, is hij naar Nederland gekomen om
getuigenis af te leggen. Bekl. Mayer had heui
gezegd, dat de gebr. Haak, de een manager,
de ander keurmeester van de Relief Oom
missie, met beide beklaagden sameu hadden
gedaan. De twee Haaks waren eigenaars van
het scheepje.
Beide bekl. komen heftig op tegen de ver
klaringen van desen getuige.
Nadat nog eenige getuigen waren gehoord,
wees het O M., waargenomen door mr. dr.
J. Wynveldt, er in zyn requisitoir op, dat de
schipper de Heer, die «eer belangrijke ver
klaringen moest afleggen, door een misver
stand weer naar zee was gegaan op 21 Jan.
Naar de meening van den eflicier zal de
Raak moeten worden aangehouden om schip
per De Heer te hooren, teue'ude te kuuneu
vaststellen den iuhoud van de motorboot, die
de lading garnalen uit IJmuiden naar de te
Schiedam liggende „Reiuette" moest brengen.
Eu vertier om de zaak met de Reliefcommissie
te onderzoeken en den weg te zoeken in de
verhouding tusschen de twee Haaks, die in
de diivctie vaa de Relief zaten, dus aau dit
lichaam niet mochten leveren, maar zich met
Mayer Co associeerden om dat toch te
kunnen doen en aldus een dubbele rol speel
den. Verder dienen de inklaringsambtenaren
te worden gehoord, die de ooguossementen
afteekenden, de schadebehandeling te worden
onderzocht en ten laatste de vraag behan
deld hoe 't mogelijk was, dat de beklaagden
naast de rekeniug vau Mayer Co nog zaken
haddeu loopen over een reparatie-rekening
Mr. Wijuveldt wees er nog op, dat de uit
levering van een der gebroeders Haak aan
Amerika is gevraagd, doch deze nog steeds
niet zyn aangehouden, terwijl er allerlei ge
ruchten over hun verblijf loopen en onlangs
zelfs een van hen te Rotterdam zou zyn gezien.
Concludeerende verzoekt de officier de
rechtbank de zaken terug te verwijzen naar
de instructie en de onmiddellijke invrijheid
stelling der beide beklaagden te gelasten.
Na in raadkamer te zyn geweest, besliste
de rechtbank schorsing van het onderzoek
voor bepaalden tijd, verwees ze de zaken
terug naar de instructie en gelastte ze de
invrijheidstelling van beklaagden.
Pure fantasie.
Ook veertienhonderd lijken van gesneu
velde Belgische soldaten, die, tijdens den oor
log, in Frankrijk werden ter aarde besteld,
zullen in April a.s. op staatskosten, naar Bel
gië worden overgebracht.
Berlijn, 26 Januari. Volgens het Acht Uhr
Abendblatt zou een groot Duitsch industri
eel oonsortorium na langdurige onderhande
lingen met de Engelsche admiraliteit een
dertigtal Engelsche oorlogsschepen ter sloo
ping hebben aangekocht. De dertig schepen
zijn samen ongeveer 180.000 ton groot. Er
zijn eenige torpedojagers van het mode] 1018
by en eenige oude slagschepen. De prys zou
een half millioen pond sterling of ongeveer
400 millioen papieren mark bedragen.
De Duitsche industrieelen hebben deze
schepen gekocht ten einde aan grondstoffen
te komen. Daar de onderhandelingen met de
Fransche y z er erts- industrie niet willen vlot
ten, wil men thans de pantserplaten van de
oude Engelsche oorlogsschepen voor de
Duitsche hoogovens gebruiken. Het uitste
kende staal van de oorlogsschepen zal voor
liet vervaardigen van Duitsohc automobie
len en landbouwmachines dienen.
Vyf Engelsche schepen zyn reeds in
Duitsche havens aangekomen. Aan hun af
takeling wordt reeds de hand gelegd. De an
dere schepen zullen later volgen. Op deze
wyze verschaft men niet alleen grondstoffen
aan de Duitsche industrie, maar ook arbeid
aan het personeel der Duitsche rykswerven.
Het spreekt vanzelf dat de Engelsche re
geering aan den verkoop strenge oontrole-
voorwaarden hoeft verbonden. Uit de ma
chines der oorlogsschepen mogen alleen be
paalde voorwerpen, c.a. electie-motoren en
kranen, worden vervaardigd. Al het overbiy-
vende materiaal moet eerst worden stukge
slagen. De schepen zullen niet tot koopvaar-
dyschepen mogen worden verbouwd. De ma-
rineoommlssle van de entente te Beriyn is
met het uitoefenen van de controle belast.
Tydens de gevoerde onderhandelingen is
er ook sprake geweest van den aankoop van
de Duitsche oorlogsschepen, welke na den
wapenstilstand aan Engeland zyn uitgele
verd en niet by Soapa Flow zyn gezonken.
De Engelsche admiraliteit weigerde echter
toestemming tot den verkoop dezer schepen
te verleenen.
De groote bronzen adelaar boven den in
gang van de Gatfleld National Bank te New
York heeft dezer dagen gelegenheid gehad
voor het eerst zijn steun te laten hooren, toen
iemand een valsche Cheque by de bank
trachtte te innen.
De bank had onlangs een sirene fluit ln
den bek van den adelaar doen aanbrengen,
die door een electrischen knop in het kan
toor kon worden in werking gesteld. De si
rene bracht op straat opschudding teweeg:
sommigen snelden naar een tunnel, uit vrees
dat er geschoten zou worden, anderen snel
den naar de bank om te zien wat daar ge
beurde. Toen de man, die de valsche cheque
had aangeboden, verontrust door het ge-
krysoh van den bronzen adelaar, naar den
uitgang vluchtte, liep hij een politieagent ln
de armen, die op het alarmsignaal was ko
men toeloc pen.
Ëenig opzien is er te Partya ln de vreem
delingenkolonie van Montpamasse, dicht by
het Quartier latin, gewekt door den zelf
moord van een jonge Poolsche vrouw, die
ziohself vergiftigd heft en haar vyf-Jarig
dochtertje geworgd. Vyf jaar geleden trouw
de de jonge Poolsche met dr. Krakowsky,
met wien zij tegelijk aan de Sorboiuie gestu
deerd had. De familie van mevrouw Kra-
kowska was zeer ryk geweest maar door den
oorlog geruïneerd. Zaterdag had mevrouw
Krakowska, die zelf doodsbang voor armoe
de was, een wanhoopsbrief van haar zuster
uit Warschau gekregen. De zuster schreef,
dat zy liever w ilde sterven dan nog langer
haar leven als kantoorbediende voortzetten,
Deze brief schijnt op mevrouw Krakowska
ven diepen indruk gemaakt te hebben. Zy
schreef terug: „Genoeg te eten en te drin
ken heb ik, maar ook my is het leven een
laat. Ik moet verdwynen; leef jy verder als
je wilt. Ik neem myn kind mee, zoodat er
niets van myn kind achiterbiyft. Niemand is
voor myn daad verantwoordelyk."
Mevrouw Krakowska heeft den verjaar
dag van haar man uitgekozen! om haar wan
hoopsdaad te plegen. Overdag heeft het ge
zin den verjaardag noig gevierd, maar toen
de dokter 's avonds van bezoek aan eenige
patiënten terugkwam, vond hy zyn vrouw
en hun kind dood.
Er wordt gezegd, dat het echtpaar Kra-
kowöky in der minne besloten had te schei
den.
Ook aan de Middelandsohe Zeekust van
Frankryk heeft een storm, gepaard met slag
regens, veel sohade aangericht. De golven
hebben te Tamaris-sur-Mer (dep Var.) een
strekdam weggeslagen.
Enkele dagen geleden meldden wy dat
door een toeval aan boord van 'het stoom
schip „Somona" een gestolen bedrag van
15.000 pond in Engelsche gouden sovereignsr
ontdekt was. Omtrent dien diefstal lezen wy
in de „Manch. Guard." de volgende bijzon
derheden: vyf kisten bevattende 75.000 pond
in sovereigns werden van Sydney door de
„Oommonwealth Bank of Australia" naar
San Francisoo verscheept. Het goud vas
verpakt in vyftien kistjes leder van 5000
gouustukken. -De k.stjfs waren te Sydney aan
boord van de „Somona" gebracht, kort voor
het vertrek van het schip en wel onder toe
zicht van twee beambten der bank, een ver
tegenwoordiger der stoomvaart-maatschap-
py en de officieren van bet schip. De sobat-
kemer was toen afgesloten. Hoe men den
diefstal heeft kunnen plegen is nog een
raadsel Geiyk boven gezegd werd van de
gestolen 25.000 pond eern bedrag van 15.000
in waterslangen van het schip en in venti-
latiekokers terug gevonden.
Uitspraken:
A. E., Texel. Te lage aangifte R. I. B. Het
onderzoek wordt hervat op 14 Febr. a.s.
P. A. E. H., Helder. Eenv. beleediging.
f 20 (boete subs. 20 dagen.
t Aangehouden tot 21 Februari.
Op verzoek van den officier werd de zaak
contra J. F. K. te Helder, die zich had schul
dig gemaakt aan diefstal van een hemd-, bi
•broek en 'n paar kousen, aangehouden tot de
zitting van 21 Febr. e.k. Er waren dirie getui
gen 'gedagvaard, doch 2 konden wegens ziekte
niet versohynen. Ook de beklaagde was
abseqt.
Een „duivenmelker" ln den voluten zin.
De 18-jarige veerman G. P., alhier woon
achtig, stond terecht wegens verduistering
en wel een weinig voorkomende verduiste
ring. Iiy is nameiyk een duivenfokker en had
aan een kennis een tweetal exemplaren uit
zyn gevederde menagerie verkocht.De dieren
schenen echter niet te kunnen wennen en
keerden weer naar hun oude til terug, waarop
G. P. die djüven weer aan bi ander verkocht
en dus het mes aan twee kanten liet snyd-en.
Maar de eerste kooper ging daar niet mee
acooord, vandaar heden de verschijning des
heeren P. op de zondiaarabank. Bekl. liet het
nu voorkomen, of hy reeds meermalen de
duiven aan den nieuwen eigenaar terug had
gebracht, doch die officier zekle in zyn requi
sitoir, dat bekl. verdacht werd reeds meer
dergeiyike unfaire handelingen te hebben ge
pleegd. Het O. iM. eischic dan ook f 25 boete
subs. 25 dagen.
Een conducteur geslagen.
De oond'uoteur der H.IJülM. Rens de
B. had op 8 November kwestie met eenige
Heiligers, die voor hot afryden van den trein
te Heldor hadden plaats .genomen in een
iamesooupé en niet genegen waren zich daur-
uit te verwy deren. Ook de aannemer W. F. V.
t« Amsterdam, mengde ziiefli in deze hem
nets aangaande zaak en maakte zich daarby
wo driftig, dat hy den oondudteur een- slag
toediende en nu terecht moest staan terzake
mishandeling.
De conducteur beweerde, dat bekl. hem
voortdurend had lastig gevallen, waarop be
klaagde, die zich thans zeer kalm en bezadigd
voordeed ook zijrn lezing gaf vun het gebeur
de, hierop neerkomende, dat ln bedoelde
dainescoupé een Juffrouw was neergelegd,
die lydende was aan zenuwtoeval.
De mannelijke familieleden van die dame
we nachten gaarne hy haar te blijven- en mank
ten daarom bezwaar de ooupé te verlaten. De
oonduoteur wilde daair echter niet van hooren
en riep den chef, waarop bekl ook eenige op
merkingen maakte. De conducteur antwoord
de hem minder vrlendeliik, bekl. was boos
ceworden on erkende, dat hy zich toen te
buiten was gegaan.
Het O. M. vorderde f 50 boete subs. 50,da
gen. Bekl. mit toe. dat het door hem bedreven
feit gestraft moest worden, maar vond deze
boete toch wel rijkeiyk hoog. Overigenk had
hy niets te zeggen.
De valuta-doode.
De Berlynsohie oorrespondent van het
„Handelsblad" schrijft:
Dit is een zeer ware geschiedenis, al zal
menigeen haar wellicht voor een puur ver
zinsel of welwillender uitgedrukt voo.r
een modern sprookje houden. Maar ik kan
voor de waarheid van mijn verbaal instaan.
De valuta-doode, eenige jaren geleden nog
een klein renteniertje in Amsterdam, was
een dier honderdduizenden brave burgers,
die Marken hadden gekocht. Tydens den
oorlog al, toen de koers nog 45 was. Later
nog eens tegen een koers van 36 en kort na
de revolutie nog een honderdduizend Mark
tegen een koers van 19.
En hoopte toen op een stijging van de
Mark, als al die andere brave burgers, om
dan zoo gauw mogelijk zyn Marken te ver-
koopen.
Maar de Mark dealde-
Toen ze op 6 cent stond, had hy zyn huisjes
in Amsterdam verkocht en de opbrengst in
Marken omgezet, om zyn koersgeimiddclde
te verbeteren. En toen die daling fci maar aan
Maar van de opbrengst van dit Berlifnsche
huis kon hy in Holland niet leven, en dus
verhuisde hy naar Beriyn. Betrok een der
24 woningen in zijn eigen huis, bemerkte,
dat hy met dit huis in den nek was gezien,
kreeg last met alle huurders over de gebio-
ken ruiten, nieuwe behangetjes, kapotte silo-
ten en alle mcgeiyke andere dingen, waar
over huisbaas en huurders ruzie kunnen
maken; hy had onaangenaamheden met den
portier, kwam 'in 'botsing met- het „Woh-
.nungsamt", ergerde zich dag aan dag, wond
zich telkens opnieuw op, kreeg tenslotte een
beroerte en stierf.
Tot zoover is mijn verhaal heel normaal.
Maar nu komt het byzooiderel
Deze Aimsterdamsche rentenier, gestorven
als Berlynsch huiseigenaar, wias geen gewone
do ode.
Denk niet, dat hy spookte of dat zyn geest
zich by wyze vam wraakneming 's nachts aan
de lastige huurders 'manifesteerde. Denk iniet,
dat dé doode af en toe de oogen nog eens
opsloeg of de smalle, bleeke hand tot een drei
gende vuist balde. Mets van dit alles! De
doode lag stil en roerloos in zijn bed, als
iedere andere doode, en zyn geest dacht niet
aan spiritistische manifestaties.
Maar toch was de doode huisbaas geen ge
wone doode.
Hy was een valuta-doode 1
„Een Tekening?; vroeg de weduwe ver
baasd; „Waarvan?
„Waarvan?!" echode de goedhartige buur
man verontwaardigd. /Waarvan?!" M'n li«v«
merosch, ik hen 29 uur voor je onderweg ge
weest. Eerst naar den Burgeriyken stand
toon naar den doodkistenmaker, raar <|e
grafenisonderneming en naar den dominé,
twee uur geholpen by het kisten van ie mp.n
en tenslotte de begrafenis zelf, 29 Ullr in'
Mark per uur maakt-1160 Mark, En dan mag
je me nog dankbaar zyn, dat -k je aoo ^,3,,.
peiyk behandel...."
Toen betaalde de weduwe den Sbedhartigen
buurman, zonder verder een woord- te zegigcn,
en wees hem de deur.
Dit is het zeer ware verhaal van den valuta-
doode.
„De buitenlabdcrs leven hier tegenwoordig
tóch voor niets", had de goedhartige buutina^
gezegd. En dat 'is de algemeene opvatting
onder de Duitschers.
Maar uit de geschiedenis van don valuta-
doode blyfct, dat bui-te nlan de i-i, zoo zy in
Duitschland al „voor niets" kunnen leven-,
er 'om den- drommel miet voor niets kunnen
sterven I
Ieder, die in de laatste jaren wel eens een
reisje naar Duitschland maakte, kent het
systeem der „Va-luta-Autfschlëge". Ik heb er
trouwens by herhaling over geschreven. Men
laat de buitenlanders hier voor tal van artike
len meer betalen dan de Duitsche klanten
en terechtt Wie hier met guldens of dollars
of ponden komt, koopt, zelfs al betaalt hy
20 of 40% meer dan die Duitsche prijs, altijd
nog goedfcooper dan in 't eigen land.
Maar de vele -buitenlanders, die hl^r ge
vestigd zyn en Marken verdienen ik denk
aan de circa' 140.000 Ne-derlandsche arbeiders,
die in Duitschland werken, en natuurlyk Duit
sche loonen trekken 'kunnen, naar vanzelf
spreekt, deze valutatoeslagen niet betalen en
hébben' vaak de -grootste moeilykheden, daar
men hier -geneigd is, ied'eren buitenlander
als een valuta-rijkaard te 'beschouwen.
Over het algemeen weten- deze ahbeidera
den winkelier wel te overtuigen, dat zy dat
niet zyn, hetzy door hum officieele arbeiders
legitimatie-kaart, hetizy door een schriftelijke
verklaring van hun werkgever, die bevestigt,
dat zy in Duitsoh geld w-ord-en betaald en dus
recht hebben op een gelijke behandeling als
di? Duitsche klanten.
Maar als men dood is, kan men niets meer
bewyzen.
fin in deze onaangename positie verkeerde
onze doode Amsterdamsche rentenier!
Maar zyn weduwe dan? zal men vragen.
Zijn weduwe sprak bijna geen woord
Duitsch. Het goede mensdh was over de vijf
tig toen zy met haar ega maar Beriyn trok
en -op diien leeftijd leert, m-en een vreemde
taal niet -meer zoo geimakkeiyk. Zy kon zich
met den besten wil van de wereld niet in het
Duitsch uitdrukken en was heel dankbaar,
toen een goedhartig buurman haar zijn hulp
aanbood by de regeling van die begrafenis.
De goedhartige -buurman stapte naar den
Burgerlijken Stand en deedi daar aangifte van
het overlijden van den rentenier. Hij ging
naar een begrafenis-onderneming en trof alle
maatregelen voor een fatsoenlijke teraarde
bestelling. Zelfs verzuimde hy niet, een pre
dikant te verzoeken aan het graf een woordje
te willen spreken.
Dominé was een man van zijn tijd. Dat
bleek al dadelijk toen hy hoorde, dat de over
ledene n!et alleen een braaf mensch, anaar
bovendien Hollander was geweest.
„Ei, ei!" zei hy, „Hollander!"
En hy vertelde den goedhartigen buurman,
dat een- predikant voor het houden van een
lyk-rede honderd Mark krijgt. En dat honderd
Mark tegenwoordig niet veel is. En dat hy
daarom, waar het hier tocih een Hollander be
trof, voor zijtn lijkrede tien gulden zou re
kenen...
„Waarom ook niet/P' zei de goedhartige
buunman. „Die Holland (U's leven hier tegon-
woodig tooi) voor niets!"
Ue doodkist kwam en buurman hielp de
beidé „bidders" het lijk afleggen. Hy hielp
bovendien de kist dient,schroeven en ging
mee naar het kerkhof. Dominé sprak ©envge
gevoelvolle woorden, waarvan de diepbedroef
de weduwe niets verstond, on daarmede was
de eenvoudii'ge plechtigheid afgeloopen.
Den volgenden dag kwamen de .rekeningen.
Dominé „erlaubte sio.ii zelui Gulden zu
liquidieren
„Tien gulden? Maar ik 'heb geen guldens 1"
zei de woduwe van den valuta-doode. Maar
m-en -maakte haar duideiy-k, dat het geen gul
dens 'behoefden te zy-n. Ze kom ook de tegen
waarde ln Marken betalen maar den -koers van
den dag. Dominé, die, -zooals gezegd, een man
van zyn tijd was, wist precies hoe de koers
stond: 8175 Mark voor lüü gulden. Met 817.50
Mark w-us ze van alles aif.
Maar dlat vond ze tooh wel een beetje erg
en ze riep er eerst den goedhartigen buurman
eens by. Die had haar -in deze imoeliyke dagen
zoo trouw te-rzy-de gestaain en zou haar dus
nu oolk wel 'helpen. Maar buuuman mompelde
wat over -de duurte en -dat een dominé tooh
óók moet 'leven en ried- haar aan, maar te be
talen. Er zat niets anders -op, zei hy.
Dus telde ze met bloedend hart de 817.50
Mark meer, die dominé plechtig optetreek.
l>e dood'kistemmaker en de begrafenison
derneming „iiquidierten" miet in guldens,
nuaar haddien een- stevigen valutatoeslag op
hun pryzen gelegd. 'De d-oode was -immers een
Holland-er en die kunnen 'het best betalen
Doodkisten en 'begrafenissen zy-n nu niet
zulke dagelyks f "orkomende dingen, zoodait
het niet te verwonderen was, dat de weduwe
de gangbare pryzen daarvan miet kende. Ze
vond 'het wel duur, maar dacht toch miet aan
de valuta toeslagen. 'Da-t hoorde ze later pas,
toen ze er met een paar kennissen over sprak.
'De „dood/bidders" werden onbeschaamd,
toen ze hun elk 26 Matrk fooi gaf en zeiden,
dat een doode Hollander toch tenminste wel
50 Mark „Trtnkgeld" mocht op-leveren. En
de arme vrouw, die hen 'niet verstond, alleen
begreep ze dat ze méér wilden heblben, gaf
hun er ieder nog 20 Mark by.
Het eenvoudige zerkje, dat buurman had
besteld, moest de „valuta-weduwe" eveneens
dubbel en dwars bietalen. Maar 't was Itali-
aansch marmer, zei de steenhouwer,, en de
Hollandsche guidfen stond imnmers toch zoo
hoog
Een dag of wat na de begrafenis kwam
buurman even oploop-en. Hy had ook een
rekeningetje.
Het „Bat. Nwsbl." vertelt nog eens uitvoe
riger wat in de maand No-venloer v. j. aan
leiding gaf tot de zending van een torpedo-
bootjager naar Tarakan -en wat dit schip
daar ueed.
Den loden November werd de nederzetting
der B. F. M. te Bembakoeng (eiland ter Noord
oostkust van Borneo benoorden i'arakany),
's aionus om elf uur bezocht door tien prau
wen uuet ongeveer 00 gewapende Baujau's
aan ooord. ue aanvoerder dezer menschen
gaf voor en die buurt een broeder te zoeken,
vroeg om ryst en om toestemming verder de
ri vier op te mogen varen. Ue daar aanwezige
boormeester, üe zaak met vertrouwend, wei-
geme den toegang en bedui ude h'en heen te
gaam, hetgeen nen volgenuen dag geschiedde.
De in-ouünig der Badjau s was vam dien aard,
uat uen gtlueeien nacht aoor -het personeel de
wacht werd gehouden. Aangezien verwacht
weru, dat de Baujau's in grooter getal zouuen
terugkomen, werd het civiel ibestuur telegra
fisch met een en ainde-r m kennis gesteld.
'Den ïóen aia.v. 's avonds ontving de com
mandant oer zeemacht telegrafisch bericht
omtrent het ge'oeurde. De torpedojager
„Bynx", die den reen November 's morgens
te Friok amveerue, werd met spoed naar
Tarakan gezonden en kwam, na te Makasser
den brandstofvoorraad te hebben aangevuld,
den 22sten Novem'ber te Tarakan aan.
Teneinde met meer succes de omgeving te
kunnen afzoeken, was aan boordi van Hr. Ms.
„Lynx" een vliegtuig, 'bewapend met een
mitrailleur, meegenomen. Door den torpedo
jager en het vliegtuig werden den 23sten en
den 24sten alle riviermondingen naby en be
noorden 'Tarakan tot aan de grens van het
Britsohe Protectoraat afgezocht en trof de
vliegmachine inderdaad den- 24sten naby het
eiland-je Si-Amil (Engelsch grondgebied op
plan. 120 gr. van Tarakan) een Badjau-vloot
aan bininen de Engelsche territoriale wateren,
zoodat er niet kon worden opgetreden. De
waarnemer had, buiten het Engelsch rechts-
die echter beweerde nooit op Tarakan te zyn
gebied, een onderhoud met den aanvoerder,
geweest.
Waar de Badjauvloot afkomstig was van
de Filippynen en' nu op Engelsch gebied ver
toefde, werden door tussohenkumet van de
consuls de Amerikaansche en Britsche auto
riteiten ingelicht en door die „Lynx" en het
vliegtuig de bewuste vloot voortdurend ln
het oog gehouden.
Den 28s'ten November ontdekte dé „Lynx"
naby Tarakan een vloot vati 15 prauwen, wel
ke vloot naar Tarakan werd meegenomen.
Het bleek nu, dat dit de vloot was, welke te
Sembakoeng was geweest.
Na een verboor van den aanvoerder door
d'eji oontroleur van l'-irouw, bl ok geen reden
aanwezig te zyn den radja gevangen te
houden.
De. „Lynx" sleepte daarom de geheele vloot
buiten ons rechtsgebied en den aanvoerder
werd verboden wederom I11 onze wateren te
komen'.
Door het vltegtuig werden de volgende da-
,on de bewegingen der vloot gecontroleerd,
.nderdaad bleef ze bulten ons gebi"d en
koerste naar Brltseh-Noord-Borlieo.
Van don. resident van Tawuo werd bericht
ontvangen, dat op Hi Am-il «lies in orde was,
zoodat de aanwezigheid van eon oorlogsschip
minder urgent weid geacht.
Hr. Mts. „Koeter, welke bodem in den
Sanglr- en Talland-Archipel kruiste en op
geroepen was naar Tarakan om den comman
dant van Hr. Ms. .Lynx" by de uitvoering
van zyn opdracht te a nul stee ren, bleef dan
ook voorloopig maar alleen ter plaatse. De
„Lynx" met vliegtuig keerde 4 December
terug naar 1'rlok, terwyi ook de „Koetei
nadat de toestand bleek rustig te blijven, don
14den da.v, naar Java vertrok.
Hoe-wol uit latere berichten bleek, dat niet
zoozeer van zeeroovers kun worden gespro
ken, als wel van zigeuners te water, die In
dien zy niet goedschiks krijgen wat zy vra
gen, eenvoudig nemen wat hun ly-kt, blijft
liet feit bestaan, dat zij aanleiding geven tot
overlast op Ned. rechtsgebied, waartegen on-
midd-eliyk is opgetreden.
Als een 'byzonderheld kan nog worden ver
meld, -dut het vliegtuig, dat- don geheelen tocht
van 16 November tot 10 Deoeimiber onafgedekt
heeft, gestaan, blootgesteld aan hevige regen»
en felle zon, by terugkeer in goeden toestand
verkeerde, zoodat het slechts onderhoud, dat
onderweg uitoraardi gebrekkig was, noodig
heeft.
LAATSTE BERICHTEN.
Hamburg. 28 Januari. Het stoomschip Hu-
son van de Hamburg-Amerika-iyn, van Dan-
zig onderweg naar Kopenhagen met een la
ding graan, is aldaar niet aangekomen. Men
moet aannemen, dat het stoomschip, met z(1ne
bemanning vftn 15 koppen, slachtoffer i»
geworden van den Januaristorm.
Beriyn, 28 Januari. In parlementaire krin
gen verluidt opnieuw met groote beslistheid,
dat rijkskanselier dr. Wlrth den rijkscom
missaris dr. Rathenau tot miinster van to"'
tenlandsche zaken zal benomen.
