VRAAGT
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
marguerites
wondere jaar
Eerste Blad.
No. 5521
ZATERDAG 18 FEBRUARI 1922
50e JAARGANG
„Omdat ik haar beloofde het nooit tentoon
COURANT
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant fl.50; fr. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W.
Indië p. zeepoet f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
reep. f 0A7 f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 125, f 160
Loase nrummera der Courant 4 ct; fr. p. p. 6 ct
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE ROER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50
Poet-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
teket) 60 ct Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te huur) v. 14
regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adree: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Op- en ondergang van Zon en Maan
•n tijd van hoogwater (Texel).
(W i n t e r t y d.)
Maan Zon Hoogwater
Febr. op: ond.: op: ond.: v.m.:n.m.:
Zondag 19 m. 1.49 a. 10.56 7.11 5.17 1.28 1.51
Maand. 20
Dinsdag 21
Woensd.22
Dond.d. 23
Vrydag 24
Zaterd. 25
2.50 11.417.09 5.19
3.42 0.31 7.07 5.21
4.27 1.26 7.05 5.23
5.6 2.25 7.02 5.24 6.24
5.38 3.26 7.-5.26 7.25
6.06 4.29 6.58 5.28
2.22 3.01
3.42 4.16
5.02
5.37
6.47
7.39
8.10 8.18
Lloht op
voor auto's en fietsen i
Zaterdag 18 Febr5.45 uur.
Zondag 195.47
Maandag 20 6.49
BUITENLAND.
DE CONFERENTIE TE GENUA.
De voorafgaande bijeenkomst van de ge
allieerde deskundigen, «m de agenda van de
conferentie van Genlua te (bespreken, zal,
voögens de „E veiling Standard'", (waansohijn-
lijk de volgende week te Londen1 plaats
hdb(ben.
De Engelsche deskundigen, dlie zich daar
reeds mee hébben bezig gehouden, zijn goed
opgeschoten met de voor'bereidimg.
Volgens berichten uit Moskou werden op
een vergadering van het uitvoerend' comité
inzake de voorbereiding, der conferentie van
Genua de instructies der Russische delegatie
ontworpen. De definitieve redactie dezer in
structies blijft voorbehouden aan een alge-
meene Russische voor-oonlferentie.
Als voornaamste taak der 'delegatie wordt
genoemd de bestrijding van de officdteele er
kenning der Russische schulden van vdér
dien ocrüog. Bij de motirveering daarvan zullen
de gedelegeerden er op wijzen, dat de hui
dige economische toestand van Rusland aan
de militaire actie der Entente (moet worden
toegeschreven.
Ten aanzien van de algemeen© ontwape
ning tzal de delegatie verklaren, dat de sov-
jetregeerinig een dergelijk plan ban goed
keuren, wanneer het ook algemeen wordt
doorgevoerd.
In verband- met dit punt der (beraadslaging
stelde Lento voor het roede leger met 50%
te venmtodleren). Trotzky verzette zich ten
stelligste daartegen en wees op het gevaar,
dat Rusland bij een mislukking der confe
rentie dreigde: Genua was volgens hem een
val, waarin mteni de sovjetregeertog wilde
vangen. Europa bleef de vijand van Savjet-
Ruéland. International© complicaties waren
niet slechts met 'trroote waarschijnlijkheid,
doch zelfs met absolute zekerheid te wachten.
Ry waarschuwde voor de Landensetoe en
Washingtousche ontwapeningssirenien. Als
Rusland zich zelf ontwapent, zal men het
wurgen. De gevolgen eenier ontijdige ontwa
pening kon1 men uit het lot van Duitsdhtand
opmaken.
Het centraal' uitvoerend comité verwierp
daarop het voorstel van Lento.
Naar de „Times'' uit K)onl9tantilnlopel, ver
neemt, heeft Kemal aangekondigd, dat de
regeertog te Angora de beslissingen, die te
Genua wellicht ten opzichte van Turkije zon
den imogen worden gen/omen, aal negeeren,
tienzy een (Kamalistisohe) Tusrksche afvaar
diging te Genua zou iwoiden toegelaten.
feuilleton.
MABEL BARNES—GRUNDY
THr Nederland bewerkt door
ttt.t.v harting.
Ze schreef: „Vandaag ben ik vyf-enj-dertig
geworden. Ja, ik heb nu de helft .bereikt vam
den leeftijd, die een normaal mensch wordt
toegestaan. De psalmdichter was tamelijk
kleingeestig en schriel, toen hij onze levens
jaren tot zeven kruisjes beperkte. Misschien
was hij te oud voor zijp leeftijd, maakten al
die vrouwen en zonen, die hij er op nahield
hem zoo vroeg vermoeid."
Ik keek op en laohte.
Ga nu voort, zei Dimbie.
"Misschien lijkt vijf-en-dertig een hooge
mysterieuze ouderdom voor iemand van
drie-en-twintig.geheimzinnig, omdat het
wat dichter is by den dood; het lykt mis
schien een toestand waarin )e later, o, heel
veel later ook wel eens zult komen, na een
thdoerk dat je aan het eind nog vaag en on
werkelijk voorkomt. Maar toch, o, mijn jaren
wegen zoo licht Ik kan nog hollen en dra
ven, ofschoon niet zóó vlug meer als vroe
ger. Ik kan nog lachen ook al erg
warm en erg treurig in sommige «P/ichton.
Ik draag nog katoenen jurken, .n^hien
is het wel mal van me, maar wat moet jera -
den in een klimaat als dit, terwijl je j
spaarduitjes bij elkaar moet sohrtpan voor
Serviërs en Kroaten.
'De oorrespondent van de „N. Rott. Grt."
te Praag schrijft aan' zjn blad:
Het feit, dat de drie en 'zestig Kroatische
afgevaardigden1 ito het parlement van BelL
grado, vertegenwoordigend die meerderheid
van het Kroatische volk in ZutidéSJavië, de
conferentie van Genua eni allen staatssecre
tariaten een memorie zuilen toezenden, waar
in zij protesteeren tegen de bestaande orde,
heeft hier groote belangstelling gewekt. Men
voélt dat de Zuid-Stavifeche bondgenoot weer
voor een crisis staat; dlat de antithese Ser-
vfërs-Kroaten plotseling weer acuut is ge
worden.
In Ooaber 1918 besloot de Kroatische na
tionale raadl, dat alle Zuid-Slavische gebie
den van Oostenrijk-Hongarije zich om bet
onafhankelijke Kroatië zouden scharen. Men
stélde zilóh de op-richting van een eigen,
vrijen staat voor, to den stijl eener Ameri-
ka'ansche federatie. Kroatië verklaarde zich
29 October 1918 onafhankelijk), en sprak den
wensch uit, dat hot imet Montenegro en Ser
vië een gemeenSchappelijken staat zou vor
men. De beslissing (betreffende den staats
vorm en de grondwet zou (berusten bij de
afzonderlijke nationale groepen.
Dit laatste nu, zoo wordt (to de memorie
gezegd, heeft de Servische politiek belet. De
Serviërs riepen, zonder de Kroaten te raad
plegen, den Staat der Serviërs, Kroaten en
Stowenen uit. Hiertegen protesteerden d©
gedelegeerden der Kroatische iboerenparty,
het recht tot zeMbesohilkiking eischend tegen
over dien dwang der regeertog te Belgrado.
Een manifest van het Kroatische 'blok ver
klaarde de grondwet van den Staat der Ser
viërs, Kroaten en SOiowenen voor ongeldig
de grondwet die, met groote moeilijkhe
den d'oor de regeertog Fasjits opgesteld, be
doelde een compromis te zyn tusschen cen
tralisme en foederalisme.
Door de thans aan te bieden memorie
spitst zBch de oude tegenstéiing weder toe.
ENGELAND.
De „Jubilee-diamond".
Naar de Daily Express verneemt, zijn de
Britsch-Indische prinsen voornemens de
„Jubilee-diamond", op twee na de grootste
bekende diamant ter wereld, aan de Britsche
Kroon te schenken. De waarde van den steen
wordt geschat op 400.000.
Balfour terug.
Balfour werd luide toegejuicht door de le
den, toen hy Dinsdag voor de eerste maal
sinds zyn terugkeer uit Washington weer in
het Lagerhuis aanwezig was. Hy kwam van
het noenmaal, dat te zijner eere werd gege
ven door 400 aanhangers van de regeering,
en waaraan de eerste minister voorzat.
Lloyd George las een telegram voor van
den president van de Ver. Staten, waarin
deze zyn „erkentelykheid en groote waar
deering voor Balfour*s onschatbaren bystand
en sympathieke samenwerking by het berei
ken van het verbljjdende succes van de con
ferentie" uitsprak. Lloyd George zeide, dat
Balfour het leidende en overheerschende
aandeel in de conferentie op zich had ge
nomen. Hy had een groot vraagstuk op een
groote wyze behandeld. Hy had niet geknib
beld. De beste koop was die, waarby alle
partijen voordeel hadden, en de reden, waar
om hy geloofde, dat de overeenkomst blij-
vénd zou zyn, was, omdat iedereen in zyn
schik was met Washington. Washington was
een van de allergrootste diensten, die ooit
aan het Engelsche. rjjlk en aan de menBchiheid
waren bewezen. Ieder die twyfelde aan de
diensten van Washington aan de mensch-
heid had slechts te kijken naar het gevaar,
toen de vulcanische kusten van de Stille
Zuidzee waren bezaaid met niet goed bedek
te ontplofbare stoffen. Elk oogenblik be
stond daar het gevaar, dat de wereld weer
eens in de rampen van een grooten oorlog
zou storten. Thans waren de misverstanden
uit den weg geruimd. De verdenkingen wa
ren niet alleen bedaard, maar volkomen te
niet gedaan.
den tijd dat je niet meer werken kunt? Mous-
aaline vermijd ik, als zynde te jeugdig en te
meisjesachtig voor een dikkertje als ik.
maar katoen is m'n redding.
Lang leve de Lancaster katoenfabrieken,
Ken jo dat zydeaohtige katoen.het is
zoo bedriegeiyk; als je het aantrekt, ver
beeld je je een zijden japon aan te hébben
en bent gelukijj, maar de andere dames uit
onze nederzetting laten zich niet foppen
eni haar blikken zeggen duideiyk: „60 cent
per eL" Je trekt het je echter niet zoo heel
sterk aan, want het kleedt heerlijk koel en
mooi genoeg voor gouverante.
Je vraagt me, lieve Marguerite, wat ik uit
voer tegenwoordig. Ik leef in een roode bun
galow en tracht «vee arme, verhitte, kleve
rige kinderen wysheid in te pompen. Op het
oogenblk is het natuurlijk kx>el, maar het
warme weer komt gauw aan en dan gaan
ze terug naar den groenen» koelen tuin die
Engeland heet.en myn werk zal dan
weer gedaan zijn. Dit is nu het vierde
troepje, dat me verlaten gaat.en de groe
ne tn in roept en wenkt ook my, onweer
staanbaar en ik ga nu ook naar „huis."
Jij, myn kleine oud-leerling zult een van
de eersten zyn, die ik ga opzoeken. Nu Mar
guerite getrouwd is, is ze een belangwek
kend persoontje geworden. Haar twee blonde
varkensstaartjes zyn allang opgestoken;
toch zal zy altijd mijn kleine leerling blijven.
Ook verlang ik er vreeeetyk naar. dat
wonder van een echtgenoot te zien. Hy zal
vast niet aardig tegen me zijn een jonge
mun is maar zelden ingenomen met de
oude vrienden van zijn vrouw. Ik zal me er
niet over beklagen, ik zal het begrijpen."
Hier hield ik weer stil en lachte op naar
Dimbie, die over mij leunde. Zij schijnt
Ingezonden mededeellng.
Dros' Advocaat
In zyn antwoord bracht Balfour warme
hulde aan de Amerikaansche regeering, aan
wie, zoo zeide hy, de wereld een onschatbare
schuld van dankbaarheid verschuldigd was.
De conferentie was niet samengeroepen om
kleine nationale belangen te winnen, maar
om te streven naar een veel grooter natio
naal belang, dat ontstond uit goede interna
tionale schikkingen. Dat ieder vraagstuk, tot
in zyn kleinste onderdeelen toe, op bevredi
gende wyze zou worden geregeld voor alle
tyden of voor geslachten lang is te veel ge
vraagd van welke conferentie ook, maar ik
geloof dat de grondslagen zyn gelegd, waar
op iedere groote kwestie berust, dat het ge
heel van de landkwesties van het Verre Oos
ten, van de zeekwesties van den Stillen Oce
aan, en minder duidelijk zichbaar, maar niet
minder wezeniyk, de kwestie van de ontwa
pening of beperking van de bewapening ter
zee, zijn geregeld.
Een sensationeel proces.
In Engeland steeds beroemd om zyn
sensationeel© processen „uit de hoogo we
reld" is thans een strafgeding aan den
gang, dat zeer de aandacht trekt. De be
klaagden) zyn een kapitein Owen) Peel en
zyn vrouw die een dochter is van sdr Ro-
bert Jardine. Het geval dient te Londen. De
zaak gaat over knoeierijen bij paardenren
nen; en de aanklacht was ingediend door
den minister van posteryen.
Het echtpaar Peel woonde in een klein
dorpje in Warwickshire. Zy waren daar lie
den van beteekenis en wisten den plaatse
lijken directeur van het postkantoor er toe
te brengen, een onjuisten tijd van afzending
te plaatsen op telegrammen door kapitein
Peel ter verzending aangeboden. Peel had
telefonisch den uitslag van een paarden-
ren vernomen (hetgeen door een luisterende
telefoonjuffrouw was geconstateerd) en
daarna 45 telegrammenl aan den directeur
van het post- en telegraafkantoor gegeven
om to versturen. In dfe telegrammen ging
hy by bookmakers weddenschappen aan. Een
vroeger telegram, door hem aangeboden, was
ingevuld als aangeboden op 2 u. 46 m. en
Peel vroeg nu alle telegrammen op dat uur
te willen stellen:, ofschoon het op dat oogen
blik reeds ettelijke minuten over drie was
terwijl de wedstrijd omstreeks drie uur was
gehouden, en de Peels den uitslag wisten,
vóór zy de 45 telegrammen inleverden. Een
paar van de op deze wyze gedupeerde book
makers betaalden uit; maar anderen roken
lont eni wendden zich tot de directie van de
posteryen met het verzoek de zaak te willen
nagaan.
IERLAND.
De regeering te Londen acht den toe
stand in Ierland zooveel verbeterd, dat de
dezer dagen gestaakte ontruiming der En
gelsche troepen is hervat. Er is reden voor
dat optimisme. In de eerste plaats heeft de
vrystaatsche regeertog een deel van de ont
voerde Ulsterianen losgekregen en voorts
hiéblben DtuMto en Belflaist beéloten de
handen ineen te slaan om in het onrustige
grensgebied de orde te handhaven door be
middeling van verbindingscommissies. waar
van ook Engelsche officieren deel zullen uit
maken. Dit stelt Collina en zyn medewerkers
in staat hun aandacht te concentreeren op de
plannen van De Valera en ze zoo noodlg den
aop in te drukken.
FRANKRIJK.
Een duur gebaar.
Ten einde Duitachland te dwingen zyn
mij een heel verstandige vrouw te zyn,"
merkte hy op.
„Ik ken niemand, die zoo verstandig is als
Juffrouw Fairbrother," gaf ik toe, „ze kon
zelfs met Peter opschieten voor zoover dat
utogeiyk was en moeder was dol op haar
Een van de knapste dingen, die moeder ooit
deed, was juffrouw Fairbrother uitvinden."
„Lees den brief mi even uit," zei Dtoible,
„anders mis Ik myn trein."
„Je mooie cadeautje, waarvoor lk je har
telijk bedank, heeft me een eindje doen rei
zen to de achting van de dames hier. Sinds
onheugelijke tijden trachtten ze me over ^e
halen een haar-kapje te dragen. Je weet
wel, zoo'n akelig, paardeharen ding, rond en
dik, waar je je eigen haar overheen kamt
om zoodoende de wereld te doen gelooven,
dat je familie bent van Simson.
'Met jou mooien, met juweelen bezetten
kam echter, in m'n haar, dat met een, mis
schien wat zwakke poging, haast modern is
opgemaakt, vergeven ze me bijna het gemis
van j^oven genoemd instrument. „Hm, een
beetje minder oudevryster-gouvernanto-ach-
tig," denken zy; ik lees het op haar gezicht
en glimlach.
Als altijd, je liefhebbende Egoïste."
„Ja, waarlyk, egoïste," zei ik peinzend,
terwyi ik den brief opvouwde en een photo-
praphie uit myn bureautje nam.... een
photographie van een flink, glimlachend ge
laat, met een laag, breed voorhoofd, het
haar in scheve scheiding wat schuin erover
gelegd, heldere, koene oogen en een groo
ten, burgerlijken mond.
„Waarom zet je b^«r niet in een lijstje en
hangt het ergens in de kamer?" vroeg
Dimbie, „het is een prettig gezicht"
eerste milliard te betalen, riep Frankrijk het
vorige jaar de lichting '19 op, ten einde zoo
noodig het Ruhrgebied te kunnen bezetten.
Frankryk, dat dit initiatief achtte te zyn
genomen to het belang van alle geallieer
den, vond die geallieerden totusschen niet
geneigd om de kosten te laten boeken op
Duitschland's rekening. Met het gevolg, dat
de regeering een suppletoir© begrooting
heeft ingediend tot dekking van die onkos
ten, zijnde het luttele bedrag van 190 mil-
lioen francs!
De financieele commissie uit de Kamer
heeft dezer dagen deze suppletoir© begroo-
ting besproken, zonder echter tot een besluit
te komen. Eerst wil zij den premier hooren.
Maar volgens de „Echo National" zou zy er
toe overhellen, het oorspronkeiyk standpunt
van de regeertog in te nemen, n.1. dat het
bedrag verhaalbaar is op Duitachland.
Een nieuw punt van wrijving dus tus
schen Frankryk en de bondgenooten.
ITALIË.
Een verstandig boek.
Het Hbl. schrijft: Wij hebben reeds vroe
ger gesproken over het boek, dat de Itali-
aansche oud-minister Nitti geschreven heeft
onder den titel L'Europa senza Pace. Toen
kenden) we het nog slechts uit uittreksels.
Nu wij het gelezen hebben, kunnen, wij met
voile overtuiging zeggen, dat dit een zeer
verstandig boek is.
Een Europa zonder vrede dat is het
wat Nitti voor zich ziek En hij wil een
Europa, dat weer vrede kent. Hoe dat te
bereiken?
Niet op de wijze zooals Frankryk thans
handelt Het is wel teekenend, dat Nitti
reeds in zyn inleiding begint met Frankryk
de les te lezen. Hy verklaart, dat Lloyd
George en' hy hetzelfde gevoel van harte-
lyke vriendschap jegens Frankrijk koeste
ren. Te lang hebben de geallieerden samen
geleden, om de banden te verbreken), die
het gevaar en het lyden zoo nauw hebben
gesmeed. Maar: „het werk der reconstructie
van Europa is in het belang van Frankrijk
zelf." En dan volgt een betoog, dat Frank
ryk moest luisteren naar den vriend, die
het zyn feilen toont; dat het anders er toe
zal meewerken, dait Europa wordt wat Italië
to de 15de eeuw was, maar zonder het licht
der kunst: „dertig staten, die elkaar niet
vertrouwen in een stroom van programma's
en Balkan-ideeën". Wat men thans wil is
dat Duitschland, dat den oorlog verloor,
niet slechts zyn eigen verliezen herstelt
maar, volgens de vredesoontracten, al de ver
liezen, die de oorlog heeft veroorzaakt. En
tegelijkertijd hebben alle staten van Europa
maar één zorg: zich te verdedigen tegen de
concurrentie van Duitschland. Maar om de
schadeloosstellingen te kunnen betalen (het
kan dit slechts doen door goederen to beta
ling te geven of uit te voeren) moet Duitsoh-
land tegen de laagst mogelijke kosten produ-
oeeren; den grootsten techhischen vooruit
gang bereiken. Uitvoeren tegen lage prijzen
beteekent den handel van neutrale landen en
ook van de overwinnende landen schaden
of vernietigen. Zoo spreekt uit alle douane
tarieven, die gepubliceerd zyn of to voor
bereiding, geen ander doel dan de Duitsche
concurrentie beperken, d.w.z. beletten dat
de schadeloosstelling wordt betaald." Zoo
gaat het voort.
Niets nieuws, alles in verschillende lan
den reeds vele malen gezegd, maar nog
niet gehoord, of voldoende gehoord waar
het gehoord moet worden.
Het ie het moreel probleem, dat Europa
moet oplossen. „Als overwinnaars en over
wonnenen de overtuiging krijgen, dat alleen
een gezamenlijke poging hen kan redden en
dat de beste schadeloosstelling van den vijand
bestaat in het vermeesteren van den vrede
en to den gezamenljjken arbeid, zal een
groote stap voorwaarts zyn gedaan." Te San
Remo heeft Nitti na een lang gesprek met
Lloyd George en Millerand eens aan Ame
rikaansche journalisten, die hem vroegen wat
er noodig was om Europa weer vrede te ge
ven, geantwoord: „Europa moet leeren glfm-
te stollen. Ze verbeeldt zich dat ze leelyk is.
Ik vind, dat menschen met verstandige
oogen nooit leeUjk zyn."
„Je kon wel eens geiyk hebben," zei Dim
bie, alle treinen vergetend.
„Was ze erg knap?"
Ik was blij, dat hy zich zoo interesseerde
voor myn geliefde onderwijzeres.
„Ik weet het niet," was ndjn antwoord, „ik
ben zelf niet knap genoeg om daarover te
kunnen oordeelen. Maar alles wat zy deed,
leek my verbazend interessant. Moeder en
Peter zelfs ook, hingen, aan haar lippen als
ze vertelde. Zy was zoo geestig, zoo vrooUjk;
ze had zooveel gevoel voor humor. Zie je.
ze was pas één-eni-twtotig toen ze wegging
Ze kwam by ons met haar twintigste jaar
nadat ze juist voor een heel moeiiyk examen
was geslaagd. Moeder zegt, dat Peter erg
veel op dat examen tegen had, hy vond exa
mens onvrouwelijk; vrouwen moeeten niet
knap willen worden!; ais juffrouw Fairbro
ther haar haar behoorlijk wilde opmaken en
wit-kanten japonnen wilde dragen, zou zelfs
zy wel een man vinden. Moeder voerde toen
aan, dat zy hoopte, dat juffrouw Fairbrother
geen man zou vinden vóór ze my behooriyk
had opgevoed en klaargemaakt voor die
hoogstaande kostschool in Lynton.
Ik hertoner me nog dat Peter hierop snuif-
de en zei, dat hy al heel tevreden zou zyn
als juffrouw Fairbrother de beginselen van
lezen en rekenen in m'n hoofd kon pompen
en me kon leeren schrijven en wat naaien
en breien.
Bovendien verbood hij iedereen, man of
vrouw, my te ond<* rz in de kunst van
bloemschilderen. v de resultaten later ln
ïystjes te en op te hangen san den
muur. Ik aan je onmogelijk de xaü '.ttoc
lachen". Nu is de glimlach van alle lippen
verdwenen: er is slechts haat, dreiging en
opwinding op te lezen. Als Europa weer zal
glimlachen, zal het ook de politieke denk
beelden vtodeni, die noodig zyn voor den
vrede en de bronnen des levens terugvin
den."
Nitti behandelt in zijn boek uitvoerig de
vredesverdragen, waarvan hy de onuitvoer
baarheid aantoont; hy bespreekt de verhou
ding tusschen overwinnaars en overwonne
nen; de schadeloosstelling en de ideeën van
de overwinnaars daarover. In zyn laatste
hoofdstuk heeft hy dit alles samengevat.
Daarin bepleit hy kwytschelding van de oor
logsschulden der geallieerden onderling; een
betaling door Duitschland van 20% daarvan,
d.w.z. ongeveer 20 milliard gouden francs;
terwyi Duitschland verder nog 40 milliard
zou hebben te betalen, waarvan 20 reed» als
betaald zullen worden beschouwd, door wat
het ten gevolge der tractaten, in koloniën,
handelsschepen enz. heeft afgestaan, en nog
20 zullen worden betaald in steenkool en
andere leveringen, naar een vastgestelde ver
houding. Maar Nitti wil byv. ook, dat de
commissie van herstel zal worden afgeschaft
en haar taak overgenomen zal worden 'door
den Volkenhond; dat de bezetting van
Duitschland aan den Ryn zal worden opge
heven of hoogstens 80 millioen zal mogen
kosten, enz. Hy wil ook hervatting van de
betrekkingen met Rusland.
Het komt ons voor, dat Nitti met dit
boek ;de onhoudbaarheid van de vredes
verdragen wel zeer duideiyk in het licht
heeft gesteld, en dat hy even overtuigend
heeft aangetoond, dat de houding van
Frankrijk voor een belangrijk deel er schuld
aan is, dat de toestanden nog zoo weinig
verbeterd zyn, dat nog altijd „Europa zon
der vrede" is. Hy houdt den Franachen voor
wat zij als goede burgers van Europa ver
plicht zyn en laakt het, dat zy hun houding
tegenover Rusland alleen laten bepalen door
die welke de sovjets aannemen ten aanzien
van de Russische staatsschuld. En hun hou
ding tegenover Duitschland, het elschen van
de volle schadeloosstelling door de vredes
verdragen toegekend) en tegeüjk de pogin
gen om Duitschland's productie te vermin
deren, zijn de grootste hinderpaal voor het
herstel van Europa.
Nitti tracht telkens ons te overtuigen, dat
alle vijand! - bevoel legens Frankrijk hem
vreemd is. Hy wil slechts, dat de Franschen
hun dwalingen zullen inzien.
En hy is optimistisch ook; hy heeft hoop
IngMsaden mededsatta#,
MATIGHEID,
opgewektheid en frissoh» lucht, geregelde
gewoonten, de noodige rust ea slaap,
lichaamsbeweging ea een zorgzame leefwij
ze in wat de natuur vraagt om uw lidhaam
in goeds conditie, uw nieren gezand, en uw
gestel vrij van urine buut te heuden.
Hebt gij e* ooit aan gedacht, dat uw pijn
in den rug, hoofdpijn, urinekwelen en water
zuchtige zwellingen een gevolg stya van uw
leefwjjse?
- Ts zwaar eten, het voortdurend gebruik
van alcohol, te veel nooken, bet zldh te wei
nig besehermen tegen ket klimaat, onmatig
heid eu het te weinig zoeken van gezonde
ontspanning en rust, sullen ongetwijfeld de
nieren mettertijd verswnkksn. En dan komt
de last.
Rugpijn, hoofdpyn, urtoestoornissen, wa
terzuchtige zwellingen, niergruln en duize
ligheid zijn verschynselen van te veel urine
zuur in het bloed en er bestaat gevaar voor
nier- en blaasontsteking en oageneesiyke
nierziekten.
Matig eerst die verkeerd» gewoonten en
sta dan de verzwakte nieren by door een
degeiyke kuur met Foeter's Rugpijn Nieren
Pillen. Deze werken niet op de ingewanden
doch zijn een betrouwbaar en veilig nierge
neesmiddel onder alle omstandigheden.
De echte Foster's Rugpijn Nierenpillen,
voorzien van de handteekemng van James
Foster op het etiket, zyn te Helder verkryg-
bear by A. ten Klooster, Keizerstraat 98,
ft 1.75 per doos.
weergeven, waarmee het woord „bloemen»
schilderen" uitbulderde."
„Daar had hy toch gelijk ln," zei Dimbie
„Dat is ook zoo," lachte ik, „maar Peter
was vergeten, dat het schilderen van bloe
men! en stillevens tot een vorige eeuw be
hoorde. Stel je voor juffrouw Fairbrother
aan het bloemensahilderen, ik geloof dat ze
me even goed schilderijen van wol zou heb
ben kunnen laten borduren. Grootmoeder
heeft twee groote woedende katten gebor
duurd met reuzen van snorren.en juf
frouw Fairbrother placht prettige, opwin
dende verhalen te vertellen over die twee.
en 's nachts droomde ik, dat ze uit hun lijs
ten kwamen gestapt en het dak opklauter
den.
We noemden ze Mijnheer Chamberiato en
Mijnheer Balfour."
„Ik moet gaan," zei nu Dimbie, „maar die
katten! zyn heel interessant en juffrouw
Fairbrother ook. Vind je het goed, dat we
haar een poosje te logeeren vragen als ze
to het land komt?"
Hy sprak op een lossen, onverschilligen
toon en ik keek snel naar hem op. Kort van
te voren had hy gezegd, dat hij de eerste
twaalf maanden' niemand in huis wilde heb
ben.
„Zou je het prettig vinden?" vroeg ik.
„Prettig vinden, weineen zeker niet Maar
jij schijnt zoo dol op haar te zyn.en zy
ljjkt me zoo.eenzaam."
Werd* TSSTOlgd.
