NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
"|winl^
renuiiA
*chh
Eerste Blad.
MARGUERITE's
WONDERE JAAR
Het reinst
te§eiy'
DINSDAG 25 APRIL 1922
50e JAARGANG
BUITENLAND.
„Er ligt nog wat in het iaadje van de klap-
Ingezonden mededeeHng.
Zenuw-tabletten
lenen.
MO. 5549
COURANT
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant fl.60; fr. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W
Indië p. zeepost f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
resp. f 0-576, f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.60
Loeee nunmere der Courant 4 est.; fr. p. p. 6 et.
Licht op
voor auto's en fietsen i
llnadag 25 April8.42 uur.
Woensdag 26 8.44
DE CONFERENTIE TE GENUA.
Nadat de kwestie vah het Duitsch Jtussi-
ache verdrag aoo goed ais uit den weg ge
ruimd was, is de conferentie opnieuw in op
schudding gebracht door de houding van
Frankrijk ten opzichte van. de Duitsche ant
woordnota.
Vrijdag hadden de Fransche gedelegeer
den feitelijk reeds genoegen genomen met
Dultschland's antiwoord, doch te Parijs
scheen imen van1 een andere (meening. Bar-
thou heeft althans Zaterdagmorgen op
instructie van Poincaré aan Facta den
voorzitter der conferentie een zeer scherpen
brief doen toekomen. Deze brief luidde:
„Mijnheer de voorzitter, ik ken tot dusver
den tekst van den (brief, dien de Duitsche
rijkskanselier Uwe Excellentie vandaag
moet hebben toegezonden, alleen uit de bla
den. Niettemin imoet ik uiwe Excellentie on
verwijld 'kennis geven van het uitdrukkelijk
voorbehoud, waartoe het document mij aan
leiding geeft, dat, als de tekst, waarover ik
'beschik, naar het schijnt te zijn, authentiek
is, ongeoorloofd' is.
De Duitsche delegatie stelt het Duitsch-
Russische verdrag voor als gerechtvaardigd'.
De Fransche delegatie is van meenin'g, dat,
afgezien van andere (bij verdrag door
Duitschland op zich genomen verplichtin
gen, dit verdrag de beginselen van Cannes
aantast. Terwijl eenerzjjds de geallieerden
vaststellen, dat het Duitsch-Russische ver
drag den geest van' wederzijdsch vertrou
wen verstoord, welke voor de door de confe
rentie nagestreefde internationale samen-
werking onontbeerlijk is, zajn izjj eenstemmig
van meening geweest, dat het met hun waar
digheid) onvereenigbaar was met de Duit
sche gedelegeerden in de Russische com
missie sameiAte werken. De Duitsche nota
legt den brief van 18 Ajpril op geheel onge
oorloofde wijize uit.
Het is hieT niet de plaats om op de leugen
achtige beweringen in te gaan, welke door
de lofwaardige en oprechte houding der uit
nood igende mogendheden zonder meer zijn
weerlegd.
Ik 'ben ervan overtuigd!, dat uwe Exc.,
evenals ik, van meening is, dat het noodig
is, de leiders der delegaties, die onder uw
voorzitterschap de nota van 18 Ajpril hebben
geteekend, tot eeni beraadslaging over den
zoo juist door het Duitsche antwoord ge
schapen toestand bijeen te roepen. Wil deze
beraadslaging ergens toe leiden, dan moet
zij binnen den- kortst mogelijken tijd plaats
hebben."
De Franschen dachten dus een spoedige bij
eenkomst en deze heeft Zaterdagmiddag te
4 uur plaats gehad. Van Engelsche zijde
was orumiddeï ijk een krachtige tegenactie
ingezet. Aan dien kant wc neen te men zich
niet naar de Parijsche bevelen te schikken.
Dit was ooi: duidelijk merkbaar aan de rede.
die Lloyd George ln de bijeenkomst Meld.
Naar uit Genua aan de JN. Rott. Crt." ge
meld wordt, sprak lüoyd George zich in
krachtige termen uit.
Hij zeide, dat voor hem- het Duitsche ant
woord1 aan de heel© ziaak een ©inde maakte.
Hij' kon zich niet richten naar die geruchten,
die in omloop waren, en niets anders zeggen,
dan dat het antwoord bevredigend was. Bo
vendien bestreed hijgde Fransche houding
jegens de Russen. De Franschen hadden
verklaard, dat zii wegens een door de Rus
sen onder de journalisten verspreide me-
FEUILLETON.
4iw MABEL BARNESGRUNDY
vaar Nadarland bewerkt deor
ELLY HARTING.
89)
Ik nam een) boek op. „Het lijkt nogal,"
antwoordde ik losweg. „Wil je even naar
het dorp gaan, Amalia en wat bonbons halen,
je weet wel, die pepermuntachtige, waar
mijnheer zooveel van houdt. Ik ontweek
haar blik en zocht naar mijn beurs.
„Hij is uw zak M'frou. Toen u gistere'
naar bed was, heb ik der een opgenaaid. In
de tweede plooi aan de rechterhand. Het
heel huis was verwaarloos' door den tijd die
'k noodig had om uw pottemenee en de bel op
ie zoeke, daarom nam ik de vrijheid, M'frou."
"Nü was ik werkelijk een beetje (boos op
\malia. Ik had haai- ernstig verboden om
wéér dan ook een' zak op m'n goed te naai
en en nu had ze het tóch gedaan.
Ik begreep al miet, wat dat harde, knobbe-
'ige ding toch kon zijn waarop ik lag.
Het was mijn portemonnaie. En ik wilde
i;iet voelen ln de tweede plooi aan mijn rech-
rhand. Amalia moest eens duidelijk begrij
pen, dat ze mijn bevelen had op te volgen.
Ik las aandachtig in mijn boek en! sloeg
naarstig de bladzijden om.
;>fk wach' op 't geld, M'frou," dit op belee-
digden toon.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Ixrterc. Telefoon 50
Post-Giro rekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ot r. regel (gedjard). Ingez. meeled, (kolombreedte al» redacttoa
tekst) 60 ct Klein» advertenties (gevraagd, te koop, te buur) v. 1—4
regel9 40 et, elke regel meer 10 et. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
d. blad en met br. ander no 10 et. p. adv. extra). Bewtjane. 4 ot.
inorie niet met d© Russen wilden onderhan
delen. Lloyd George zei, dat hij geen .rede
voeringen) kon uitspreken naar aanleiding
van dergelijke propagandageschriftenAls
men te Genua de heele propaganda izou wil
len bespreken, zou men alleen daaraan al de
handen vol hebben. Het was zijn bed oeiing
en die van het Britsche rijlk om de confe
rentie voort te zetten. Als iemand dat wilde
verijdelen, kon hij hem zijn positie tegen
over de openbare meening der wereld niet
beneden. Voor het overige wees hij er op,
dat de conferentie zich thans er vooral mee
bezig houdt de elkaar opvolgende crises op
te lossen. Daaraan moet naar zijn meening
een einde komen. Men aeigt, dat de houding
der Franschen tegenover dit optreden van
Lloyd George tamelijk zwak was. Men zou
Zondag nogmaals bijeenkomen om de mee
ning ten aanzien van den ontstanen toestand
jegens de Duitschers te formuleeren.
Dit is de Engelsche lezing van deze zit
ting. Het schijnt echter, dat men den Duit-
schers toch een tweede nota wil zenden. De
Franschen ibeiweren, dat de zitting in hun
geest is afgeloopen. Zaterdagavond is Ra-
thenau naar Schanzer gereden om hem op
heldering te vragen over den inhoud van
den brief van Barthou. De woorden leugen
achtige bewerim)gen" zijn natuurlijk de reden
van dezen stap.
Een protest van Wlrth
Rijkskanselier Wirth richtte uit naam der
Duitsche delegatie een schrijven tot Facta,
waarin hij zei: „Ik verneem, dat Barthou
u een brief heeft doen toekomen, waarin hij
te onzen aanzien de woorden „leugenach
tige aantijgingen" bezigt. Komt die uitdruk
king werkelijk in dien brief voor dan pro
die ons op dezen Italiaanschen feestdag des
de ons op dezen Italiaanschen feestdag des
te zwaarder drukt, die in strijd is met den
geest, die te Genua moet heerschen.
Het Russische» memorandum kan even
min de goedkeuring der Franschen weg
dragen. De kwestie van het annuleeren der
schulden deed hier de deur dicht. Aanvan
kelijk dacht men, dat de Russen, die hun
memorandum in het Engelsch opgesteld
hadden, venmindering der oorlogsschul
den wenschten. Zij schreven daaromtrent
n.1. „written down", wat inderdaad vermin
dering beteekent. Zij bedoelden echter
„written oftf", d. iw. z. zij verlangden, dat de
oorlogsschuM'en en de interest daarvan
zouden worden afgeschreven.
Er is reeds meermalen op gewezen, dat
Frankrijk vooral ook uit ©en oogpunt van
bininenlandsche politiek in dezen eisch
niet wil toestemmen.. (De Fransche regee
ring oordeelt dezen eisch ook in strijd met
de 'besluiten van Cannes. Toen dan ook de
bijeenkomst van de Russische commissie
Zaterdag wfrd geopend, trokken de Fran
sche gedelegeerden zich terug,, waarna de
Japanners hun voorbeeld volgden. Door den
voorzitter Evains, werd daarna de bijeen
komst opgeheven, waarop do Russen ver
klaarden, dat zl] hun memorandum Introk
ken.
De geschillen bijgelegd.
De berichten van Zondag uit Genua meld
den, dat het incident door het Duitsch-Rua-
siadh verdrag ontstaan, hetwelk Zaterdag
door de Franschen heropend werd, thans tot
het verleden behoort. Op de bijeenkomst,
die Zondagmorgen gehouden werd, werden
allen het geheel eens over den inhoud van
een nota aan Duitschland.
In deze nota verklaren de geallieerden,
dat in strijd met de Duitsche beweringen,
niemand ooit heeft te verstaan gegeven, dat
de voorstellen van Londen geen basis van
bespreking voor de conferentie uitmaakten.
Ook pxotesteeren de geallieerden tegen de
bewering, als zou de Duitsche delegatie ge
plaatst zijn voor een ontwerp betreffende de
erkenning der Russische schulden, dat on
aannemelijk voor haar was. De mogendhe
den betreuren de Duitsche wHze van doen
en behouden nadrukkelijk voor haar regee-
tafel," zei ik uit de hoogte. „En breng met-
een m'n crêpe de chino japon mee dan kun
je den zak van deze aftornen."
Onder Amalia's starenden blik kon ik me
haast niet ernstig houden.
„M'frou, u houdt uw hoek tenonderete-
bove'."
„En wat zou dat," vroeg ik. „Ais ik een
boek van achteren naar voren) wil lezen, heb
j ij daar toch niets mee te maken. W ees zoo
goed om te gaan."
Ik glimlachte, toen ze langzaam naar het
huis liep. Ze was een goed kind, doch moest
af en toe eens op haar plaats gezet worden.
In een ommezien was ze terug.
„Hier is geld, M'frou. Bedoelde u die
prachtige nieuwe, lavendelkleurige jepon die
u moe. ik bedoel M'frou Macintosh u ge
stuurd heb?"
„Juist," zei ik.
„Maar die is zoo dun as een spmneweb.
Ze hield haar een armslegte van zich af.
Ze is zoo fijn en teer en u zal der heelemaal
„Dat is jou schuld," verweet ik imstag, jij
maakt dat ik deze niet dragen kan tot dm
zak eraf getornd is. Help me alsjeblieft
even."
Met behendige vingers werkte ze mij uit
de eene japon in de andere, doch ik was op
toen ze klaar was.
„U ziet er beelderig uit met u gouwe
haar, al is 't nie' meer zoo mooi as vroeger.
Lavendel zou mijn nie* staan, rood is mijn
kleur, maar.ze brak af met een gilletje.
„Wat is er nu weer?" vroeg ik.
.-Der is een zak in die japon, MTrou, riep
ze en wees naar een gapende opening.
-Naaisters benne' ook maar inenflchen,
M'frou. En ze wissen nie* dat u.
Ingezonden nrededeeHng.
weder da^jonspronkelij'
kleur of een ^arttchrneuw^
welke U maar wilb.
ringen het recht voor, om als van nul en
geenerlei waarde te beschouwen iedere clau
sule in het Duitseh-Russische verdrag, die
in strijd zou worden bevonden met de be
staande verdragen.
Tenslotte werd verklaard, dat het incident
Mermede als gesloten moet worden be
schouwd.
Een bericht uit Berlijn teekent hierbij aan:
Hiermee wordt dus de uitschakeling van
art. 116 van het verdrag van Versailles, wel
ke Duitschland en Rusland wareu overeen
gekomen, onder voorbehoud gesteld.
Het officieele Duitsche standpunt in dezen
strekt, Frankrijk niet verder op het gebied
van notawisseling te volgen en zich in het
belang der conferentie aan te sluiten bij het
Jtaliaansche oordeel, dat het incident is ge
sloten.
In officieele kringen acht men het voor
behoud nopens art. 116 van 't verdrag van
Versailles zonder beteekenis, aangezien de
juridische commissie te Genua hoeft uitge
maakt dat het Duitsch-Russlsch verdrag
geen inbreuk maakt op 't verdrag van Ver
sailles.
Ook het incideht tusschen de Franschen
en de Russen is geëindigd.
Dit geval heeft Lloyd George, zooals
reeds gemeld ls, ook opgoruimd. Zaterdag
morgen verklaarden de Franschenvzich be
reid de nota als niet officieel aan "de com
missie bekend, maar als slechts voor de pers
bestemd te beschouwen.
Het schijnt dat de Duitsch ers in zake den
brief van Barthou met hun protest genoegen
zullen pemen. Men meent dus dat de oou-
ferentle langzamerhand kan beginnen. In-
tusschen is echter het belangrijk rapport
der finandeele commissie reeds verschenen.
Uit Londen, wordt nog gemeld:
Er heeft eene bespreking plaat» gehad te
Genua tusschen de Russische gedelegeerden
en de geallieerden aangaande de juiste be
teekenis van den zin in den Ibrief van Tsjit-
sjerin inzake het verslag der Londensche
deskundigen. De Russen hebben beweerd',
dat, toen zij de bepaling maakten, dat de
Russische oorlogsschulden en achterstallige
rente moesten worden „written down", zij
inderdaad bedoelden- geannuleerd en miet
„Houd je stil, Amalia,'" ik gilde het bijna.
„Ik ben doodmoe van je gepraat. Ga nu heen
en haal de bonbons."
„Wil u nie" eers* deze jepon uit doen?"
vroeg ze kalm.
„Neen, dat wil ik niet. Ik ben geen meu
bel dat je maar heen) en weer kunt gooien.
En buitendien, ik heb geen twintig japon
nen I"
„O, u heb* nog die witte sersie en die
zwarte eolien en.
„Amalia," zei ik, „ais je nu niet weg gaat,
ga ik luiden om hulp hulp van een of an
deren voorbijganger in de laan. Ik ben een
arm geplaagd schepsel en heb evenveel
hulp noodig als een) drenkeling."
Ze ging zonder een woord méér, doch
mopperde zachtjes in zichzelf: ,-Las* van de
warmte. Net as bij zonnesteek. enz. enz.
Ze verdween bij het braamboschje en ik
lachte zooals ik in geen) dagen gelachen
had.
Dimbie bracht groot nieuws mee. Hij wierp
zich op het gras, gooide zijn hoed een eind
weg, veegde zijn voorhoofd af en zei: „Ik
heb me uit de zaken teruggetrokken, Marg."
„Zóó, maar dat maakt het nog niet aanbe
velenswaardig om op het vochtig gras te
gaan zitten," kwam ik ernstig.
Achter mij hoorde ik geamuseerd gegiohel.
Het was Amalia met een kropje sla in haar
hand.
„Ik dacht, dat je voor de thee zou zorgen?"
„Da' doelt ook, M'frou. Deze slaai is der
voor. Ik hoorde juis* wat meheer zei van
„teruggetrokke* uit de zake'."
zette haar handen in de zij. „Ik denk
zoo dat der een! hoop meer werk van komp'
twee voor de luns en twee voor de thee
zooals de geallieerden met meer juistheid
uitlegden, verminderd. De geallieerden zijn
bereid in overeenstemming met hunne uit
legging te handelen, msaar kunnen blijkbaar
niet de .uitlegging aanvaarden, die de bol
sjewisten aan den zin willen geven. Het
gaat hier om de kwestie der schulden der
geallieerden tegenover elkaar.
Brittannië, hetwelk bezig is Amerika het
geld terug te betalen, geleend, om aan zijn
bondgenooten geld te verschaffen, is niet in
staat de schulden te annuleeren, die men het
schuldig is, ofschoon het geen poging heeft
gedaan ze op te eischep en er geen rente
van ontvangt. Het zou onmogelijk voor En
geland zijn door armuleering der Russische
oorlogsschulden den Sowjet een preferente
behandeling te doen ten deel vallen, welke
het om economische redenen verplicht is te
weigeren aan Frankrijk en zijn andere bond
genooten, die het geld' sohuldig zijn.
In de Bngelsche bladen werd groote ver
ontwaardiging te kennen gegeven, dat de
onderbreking, die heeft plaats gehad, door
het protest van Frankrijk is teweeggebracht.
Men had te Londen algemeen aangenomen,
dat door het Duitsche antwoord op de nota,
waarin Duitschland het voorstel aannam,
dat met het oog op zijn verdrag met Rus
land zou worden uitgesloten van de kommis
sie, die de Russische kwestie behandelt, het
incident was gesloten.
De „Observer" en do „Sunday Times"
komen na een heftige kritiek op de handel
wijze van Frankrijk beide tot de konklusie,
dat het initiatief van 't te berde brengen
der kwestie op do bijzondere bijeenkomst
rechtstreeks aan Parijs moet worden toege
schreven en niet aan de Fransche delegatie
te Genua.
Volgens de „Sunday Times" verklaarde
Lloyd George op de bijeenkomst van Za
terdag ronduit aan zijne collega's, dat hij
wenschte voort te gaan met het werk der
conferentie en niet- steeds de crisis te be
spreken. Naar bericht wordt, heeft hij er bij
gevoegd. dat als deze toestanden voortduur
den, de Engelsche delegatie de redenen der
vertraging zou moeten uiteenzetten en de
verantwoordelijkheid daarvoor aanvaarden.
Het punt, in het Fransche protest ter
sprake gebracht, bestond, zegt de „Sunday
Times", in „eene zuivere haarkloverij
Barthou beweerde, dat het Duitsche ant
woord geep volkomon antwoord was op de
nota der Ententedelegaties. Lloyd George
zeide, dat hij de Duitsche nota als eene prin-
cipieele aanvaarding beschouwde. Ten ein
de de Fransche gevoeligheden te bevredi
gen, besloot de kommissie een nieuwe nota
aan de Duitschors te zenden, waarin ver
klaard wordt, dat de vergaderde mogendhe
den aannemen, dat het Duitsche antwoord
volkomen bevrediging schenkt aan hetgeen
was bedoeld in de nota van den 18en April.
Het Dultsch-Russlsche verdrag.
In Engelsche bladen werd gedurende die
laatste dagen herhaaldelijk melding gemaakt
van het feit, dat aan het Duitseh-Russische
verdrag een aantal geheime bepalingen wa
ren toegevoegd, waabbij o. a. aan Kruipp
concessies zouden worden toegestaan voor
de vervaardiging van oorloganmterleeil in
Rusland.
Van officieele Duitsche zijde werden
deze berichten evenwel ten sterkste tegen
gesproken.
Dit feit heeft men te Landen met vreugde
begroet. Men wijst er evenwel op, dat het ge
mis aan openheid, dat de Duitsche handel
wijze inzake het thans befaamde Duitseh-
Russische verdrag, gekenmerkt heeft, de
rechtstreeksche oorzaak was van het aan
wakkeren van het wantrouwen in zekere
landen, die Duitschland met een verdacht
oog plegen aan te zien.
Bezoek van den Koning van Italië.
Zaterdagmorgen arriveerde de Koning
vam Italië aan boord van het slagschip „Dan-
te Allighleri" te Genua. Te 12 uur 's imid-
elleke' dag. En meheer zal neem me nie'
kwalijk meheer zal naturelijk veel meer
rommel make' met segare-as en zoo. Hij
strooit 'et altijd over 't karrepet as zaad voor
de vogels."
Ze ging verder, het huis in, zwaaiende
met de sla ent krakend van emotie, zonder
ons tijd tot antwoorden te geven.
„Amalia is net een duiveltje in een doosje.
Overal duikt ze op," zei Dimbie iets of wat
terneergeslagen.
„Kom, dat hindert niets. Vertel eens ver
der, maar sta eerst uit dat natte gras op, je
zit net in ©en molshoop."
„Geef me dan een) stukje van je stoel.
Trek je beenen maar in. Heb je wel ge
hoord waf ik zei? IK HEB ME UIT DE ZA
KEN TERUGGETROKKEN! Ik heb afge
daan met den effectenhandel Marg, voor
al-tijd!!"
„Dan veronderstel ik, dat dit onze laatste
maaltijd is.We hebben geen ander inkomen."
„We zullen in het vervolg alleen oester
met champagne eten."
„Misschien broodvruchten en boomwor
tels op een verlaten eiland, waar je voedsel
voor niels kan krijgen."
„Marg, ik ben zes-en-dertig duizend gul
den per jaar waard," zei hij ernstig met on
derdrukte opgewondenheid in zijn stem.
Ik keek hem aan, in spanning en mom
pelde:
„Ook al zonnesteek.
„Versta je me niet? Ik ben zee-en-dertig
duizend gulden per jaar waard. Ik kan je
alles geven wat je hart begeert."
Hij verhief zijn stem En natuurlijk
liet Amalia, die juist „.o bracht, het ke
teltje met heet r vallen, en, toen ze het
grijpen v ,olgde het heele blad,
MUNHARDT*
et hSvcr 73 er tfl tyrth
dags begaven alle delegatie», ook de
Duitsohe en Russische zich als gasten
van Z. M. aan boord van den „Oonte dl Ca-
vour", «aar het dejeuner in tegenwoordig
heid van den Koning plaats vond.
Tajitsjerin hield eein toost op den koning;
hij zeide:
„Indien ik de populariteit van U. M. mag
beoordeelen. naar de ontvangst, die men aan
U. M. heeft bereid, is U een vader des
volks".
De communisten te Genua zyn woedend
over de houding der Russische ministers te
genover den koning van Italië.
Het groote .feestmaal, dat. de Koning te
Genua aandichtte, en waar ook de Russische
gedelegeerden Aam deelnamen, trok vooral
de aandacht, omdat de gemeenteraad vam
Mllaanjwaar koming Victor Eramanuet juist
vandaan komt, welke in meen. ,-heid com
munistisch is, het koninklijk (bezoek heeft
genegeerd' en omdat de koning een bloed
verwant is van den vermoorden tsaar. Tajit
sjerin geeft zoodoende een lesje aan zijn
Italia&nsche makkere, wat geen verwonde
ring baart, daar de Russen, vam den beginne
af zich aan alle overleveringen van den goe
den, toon' hebben gehouden.
Het einde der conferentie.
De buitengewone correspondent van de
j.;Vossisch'e Zeitumg" te Gemua meldt, dat
Lloyd George Zondagavond aan Facta, den
Italiaanschen minister-president, heeft mee
gedeeld, dat hij tegen het eind vain deze
week Genua moet verlaten om het bezoek
van het Engelsche koninklijke paar aan
België by te wonen. Na een langdurige be
spreking zou men overeen zijn: gekomen de
conferentie officieel Dinsdag 2 Mei met een
zeer plechtig slottooneel te eindigen en de
rest vam d© in behandeling zijnde onderwer
pen te laten afd'oen door special© commis
sies, ook elders dan te Genua. In' de slotzit
ting kou men verkondigen), dat de uitnoodi-
gende en uitigenoodigde landen het erover
eens zijn, dat de aanval van de eene mogend
heid op de andere in de toekomst, als in
tegenspraak met den geest van Cannes en
vam Genua, zal stuiten op de afkeuring en
verwerping van de geheele wereld.
Het naburige Oosten,
Konstantinopei, 28 April. De vertegen
woordiger van de regeering van Angora te
Konstantinopel heeft aan de hoogs geallieer
de commissarissen het antwooixt van zyn
regeering op de gemeenschappelijke nota
der geallieerden ter hand gesteld.
De Europeesche bladen vernemen uit Kon
stantinopel, dat het antwoord elscht, dat dc
Ingezonden mededeellng.
Tegen leverkwalen,
galzucht, hartwater, verstopping en nlle voe
dingsstoornlsaen gebruike men de zeer z »'ht
werkende Fo»ter's Maagpillen, welke gi-en
krampen veroorzaken en geen verntoppende
reactie bebben. Prijs f0 65 per flacon, .alom
▼erttrijgbaar.
waarop ze midden tusschen, de scherven ging
zitten en hartstochteiyk schreide.
„Wees niet dwaas," zei Dimbie, „sta op, het
hindert immers niets."
Doch Amalia bleef zitten als vastgenageld
aan den grond en snikte of haar hart zou
breken.
„Ik w i 1 niet weg, ik g a niet," jammerde
ze ten laatste en keek mij aan alsof ik haar
tegensprak.
„Natuurlijk ga je niet weg," stemde ik toe
„Het is immers het beste servies niet, het
is niets, Amalia."
„Och, da' bedoel 'k nie', M'frou. Ik bedoel,
da' meheer nóu 86.000 per jaar heef ik
kon der niks aan doen da'k 'et hoorde en
nou zal u Amalia Cockle» nie' meer noodig
hebbe'. Nou neemp u netuneHjk een keuke'-
meid en een kamermeissie en een werkster
en een huisknech' en een schoenpoesser en
horre uivers en lage jeponne' en elleke' dag
fijne pudding."
Ze somde dit alles op, ecWjnbaar zonder
ademhalen en ikzelf was byna ademloos by
het vooruitzicht dat ze me stelde.
„Nooit," zei ik.
Ze keek me ongeloovig aan.
„Nooit," herhaalde ik.
Ze ging op haar knieën zitten, en begon
de scherven te verzamelen en raapte het
brood en de sla op.
„En zou ik me ooit omgeven ik bedoel
bezwaren met een staf dienstboden als jy
daar opnoemde, Amalia, dan zou er voor Jou
toch nog altyd een plaats open zyn."
„Dank u, M'frou,' snikte ze en at terwyi
een zanderig stukje brood op, zonder te mer
ken wét ze deed.
Wcxrdi T«nfolffd,
