NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Malvery Hold JURGENS FUNSTE 2MELANGE Eerste Blad. VERVANGT DE FUNSTE BOTER No. 5576 DINSDAG 27 JUNI 1922 50e JAARGANC BUITENLAND. duitbchland. minister walter rathenau vermoord. FEUILLETON. J. 8. FLETOHER. Malvery Hold hebben niets van hem gehoord sedert bij weg i# gegaan bijna zes jaar geleden, Blake keek over haren schouder naar den ouden Jaoob,'die op den drempel was blij ven haagen. Rachel Malvery keerde zich om en spfrak op ongeduldigen toon. RANT ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Heldersche Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f 2.—Ned. O. en.W. IndiC p. zeepost i 2.60; kL p. mail en overigs landen f 4.20 Zondagsblad reep. f 0-578, f 0.7B. f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25,11.25. f,1.60 Loeae Drammers der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50 Poet-Girorekening No. 16066. ADVEBTENTIEN: 20 ct. p. regel (gaiiord)Ingez. meded. (kolombreedte &ls redactiori tekst) 60 crt. Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te 'huur) v. 14 regela 40 ct., elke regel ineer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en mert br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. UoM op voor auto's en fietsen: Dinsdag 2T Juni9.54 uur. Woensdag 28 9.54 Walter Rathenau, de rijksminister van bui- tenlaiidacShe zaiken, ds 'Zaterdagochtend dood geschoten even nadat hij zijn villa in het Grumewald had verlaten, om zidh naar zijn departement te (begeven. De drie daders zijn in een auto in razende vaart de autó van Rathenau voort» ij gereden en hébben hij 't passeeren 10 revolverscho ten op hem gelost. Een schot trof Rathenau in den mond en doodde hem op slag. De moordenaars hebben ook nog een handgranaat naar Rathenau's auto gewor pen. De auto met de daders is na den- moord in de richting van Zeüendorf ontkomen. Tot dusver is geen spoor van hen ontdekt. De misdaad maakt te Berlijn in alle krin gen groote ontroering en opwinding gaande. Uit het gerechtelijk geneeskundig onder zoek bleek, dat verscheiden schoteii doodelijk zijn geweest Het hoofd is door negen kogels getroffen. Een schot is door den schouder in de borst terechtgekomen. De in de auto geslingerde granaat heeft de ingewanden van Rathenau verscheurd. Het lijk was gru welijk verminkt. Het bericht, dat Rathenau, de Duitsche rijksminister van budtenlandsche zaken, is vermoord, stelt nogmaals in een helder licht, dat we in een tijd van terrorisme leven. Er valt nauwelijks aan' te twijfelen, dat dit mis drijf, gepleegd op den dag, waarop aan de extremistische reaotlonnairen booze plannen werd toegeschreven, geweten moet worden mm <ie elementen, die zich reeds zoo dikwijls van de sluipmoord ais politiek strijdmiddel hebben bediend. In Rathenau verliest de Duitsche regee ring en het Duitsche volk een der beste, ver standigste en bezadigdste vertegenwoordi gers. Voor de Europeesche politiek moet men ernstige complicaties vreezen tengevolge van deze daad, aldus schrijft een correspondent van de „N. Rott. Ort.". In Frankrijk vooral zal het indruk maken, dat men dezen man van goeden wil en Van een zuiverheid van bedoelingen, die, anders dan Ibij Erzberger, zelfs zijn hevigste tegenstanders niet zullen loochenen, heeft vermoord, men zal er den moord zien als een daad van terrorisme, die rechtstreeks legen een eerlijke politiek van vervulling gericht is. Voor de biimenlandsohie Duitsche politiek kan de daad hevige gevolgen hebben, hevi ger misschien nog dan de moord' op Erzber ger. Het is een oude theorie, dat politieke misdaden steeds het tegenovergestelde be werken van het doel in dienst waarvan zij zijn gepleegd. Zeer waarschijnlijk zal dit ook h-et gevolg zijn van den moord op Rathenau. Het is een nieuwe striemende en men moet helaas zeggen nog steeds niet overbodige zweepslag voor het democratische Duitsch- iand, die het prikkelen zal tot de oplettend heid en den moed, die nog al te zeer ont breken. Buitengewoon dringend wordt de v raag, of het ook ditmaal' den misdadigers gelukken, zal, met behulp van allerlei mach tige invloeden te ontsnappen of als zij gevat mochten worden met weinig of geen straf vrd te komen. In belde parlementen, in don Rijksdag en tri den Prulsisohen Landdag is het Zaterdag door Het huis, dat hij nu door een iepenlaar naderde, was een zesMende-eeuwsoh gebouw van grijze steen, onregelmatig gebouwd, schilderachtig en verwaarloosd. Terwijl Bla- r6 nJuui1de* huJsdeur keek, kon hij niet nala ten te denken, dat het geen verrassing zou zijn, om het onbewoond te vinden ztjri door spijlen verdeelde vensera zagen er ooodsch uit en de geheele omgeving maakte een indruk van verval. Maar er kwam een zwak rookpluimpje uit een van de hooge scüoorsteenen en nadat hij den klopper op de oude eikenhouten deur had lafen val len, met een griezelig hol geluld, verscheen een oude bediende, die ongeloovig naar den bezoeker staarde. Ook dien man kende de bezoeker uit menig grappig verhaal van hem, dat hij in verre streken, gehoord had. »Is mijnheer Rldhard Malvery thuis?* vroeg Blake, Js 'hij thuis?" m 0udö man deed een pas achteruit en k®1"1 op, om boven zijn oogen keet™ Buiten, terwtJÏ Wj omhoog „Mttnheerr Richard!" riep hij uit „Mijn heer Rldhard? Wie vraagt er naar mijnheer Richard? Mijnheer Richard? Die is geen vijf ,ïaar over dezen drempel in of uit gegaan.* tot stormachtige tooneelen tussohen links •en rechts gekomen', die zelfs in handtaste lijkheden. ontaardden. De bijeenkomst van het parlement, die oim 12 uur zou beginnen en die aan vraagstuk ken van ondergeschikt belang was gewtjd, verviel vanzelf, nadat zich eerst nog een in cident had afgespeeld. Generaal von Schoch, afgevaardigde der Duitsche Volkspartij, zou hij het vernemen van den dood van Rathenau in de wandel gangen woorden hebben gesproken, die zelfs door de afgevaardigden der uiterste -rech terzijde werden afgekeurd. Deze generaal heeft trouwens nog kort geleden te Müncben op een regimentsfeest lucht aan zijn monar chistische gevoelen® gegeven. Toen hij nu de vergaderzaal van den Rijksdag betrad, snelden enkele leden der uiterste linkerzijde op hem toe, roepend: gij moogt niet binnen. Men ging den generaal te lijf en deze moest zich achter die schrijftafel van de stenografen in veiligheid brengen. Om half een verscheen president Loelbe in de zaal: Ik kan de zitting op dit oogenbllk nog niet openen, zeide hij, daar het senioren convent nog vergadert. Ik verzoek u echter dringend', in deze zaal, zelfs onder dein in druk van de ontzettende gebeurtenis, geen daden van geweld' te plegen. (Geroep 'links: die kerels moeten er uiti) Loebe herbaalt daarop nog eens met ver heffing van stem zijn verzoek, en noodigt alle partijen uit, de zaal te verlaten. Enkele minuten, later komt de onafhanke lijke afgevaardigde Unterleitner de zaal' bin nen imet een groote bouquet rozen en eiken- Waren. Een zwart-wit-rood' lint is aan den bloemtuil gehecht. Op het lint staan de woor den: Aan den heer Helfferich, den verdedi ger der Duitsche eer. Unterleitner deelt mede, dat dit geschenk zooeven voorHelfferich is afgegeven. Gteroep links: weg met die moordenaars- bendel Langzaam verlaten de afgevaar digden nu de zaal tot het begin van de ver gadering, dat nu op 3 uur is bepaald. De belastimgoommissie vergaderde, toen het bericht vani den aanslag in den rijkBdag bekend werd. De vergadering werd onmid dellijk geschorst. De oude sociaal-democraat Ed'uard Bernstein sprong woedend op, en riep Helfferich toe: gij zijt de moordenaar. HeUtfericb, erg opder den indruk, verliet zwijgend te zaal. In de Duitsche hoofdstad heeft de dood van Rathenau diepen indruk gemaakt. Kort na het middaguur verspreidde zich het ont zettende nieu ws door Berlijn. Gp alle hoeken waar om 1 uur de Z. ami Mlttag" te koop werd aangeboden, stonden drommen nieuws gierigen te wachten op het 'blad, dat hen de bijzonderheden over den aanslag zou geven. Omstreeks denzelfden tijd werd op alle openbare gebouwen de vlag der republiek halfstok gehesoben. Feestelijkheden etc. zijn afgelast; naar de „Vorwlrts"' mededeelt; waren Hindenburg en prins Ei tel Friedrieh daarvoor in Potsdam aangekomen. Een particulier 'telegram uit Frankfort bericht: De moord op Rathenau wordt hier lzi alle kringen, ook de rechtsohe, met ontzetting opgenomen. Het gezag van Rathenau was zeer groot. De financieels kringen hier acht ten hem bijzonder hoog. Men vreest voor sdherpe maatregelen van de Entente. Ook in het industriegebied van Rijnland en Westfalen heeft de moord groot'opzien en hevige verontwaardiging In alle kringen van de bevolking veroorzaakt. Betoogingen hebben er echter nog niet plaat» gehad. De overheid heeft alle mogelijke maatregelen getroffen om in dat geval botsingen te voor komen. Het rljksOrablnet beeft besloten den uit zonderingstoestand af te kondigen, uitzon* dierLngsreohtbanlken lm te stellen en open bare demonstratie# te verbieden. EL Blako bleef een oogenbllk zwijgend zitten terwijl hij op dien ou<l«ni man neerkeek. HIJ *ag een vreemdsoortige::, ouden kerel met grijs haar, mut een «tuureoli uiterlijk, die den vreemdeling blijkbaar wantrouwde - een overlevende uit een oude wereld, gekleed in afgelegde pluntje, die vermoedelijk van zijn meester gevr^t, was. Hij scheen noch bot telier noch koetsier te zijn zijn kleeren wa ren een mengelmoes van een huis- en een "taliknechtEn Blake wist wie en wat hij was «en van die oude bedienden die in de oude huizen en families blijven tot zij als de ver gane takken van stervende eiken worden en neervallen, om zich In het algemeene ver val om hen heen op te lossen. „Ik weet wie u bent", zeide hij plotseling, „u bent Jaoob Elphick. Ik heb mijnheer Ri ohard van u hooren spreken." Jaoob Elphlck's 'grijze gezicht kreeg een verschrikte uitdrukking; hij keek achter zich in hetvoorhuis, waaruit htf te voorschijn ge komen was een verlaten ruimte met kleine muren, waar Blake niets dan eenige wormstekige, ouderwetsohe meubelen zag Fr was niemand, de oude man deed de deur dicht »En wie is u dan?" vroeg hij norsch. „U hebt mijnheer Richard goed bij zijn naam genoemd. Maar ik kan u zeggen, dat ze (hier in vijf, ja bijna zes jaar niets van hem ge zienof gehoord hebben." „Niet h van gehoord?" vroeg Blake. „Weet u dat zeker?" Voorts is een uitzonderingswet in voor bereiding. Omtrent de bijeenkomst van den Rijksdag wordt nog het volgende gemeld: Als na veel moeite eenige rust 'is verkregen (men wil Helfferich uit het gebouw verwijderen, die met een lijtfwacht van aanhangers op ztfn plaats zit), spreekt de voorzitter Loebe met nauwelijks verstaanbare stem een rede uit. 'Dit incident, aldus zegt hij, is uitgelokt door een dergelijke daad van ongekende bru taliteit en banbaarschheid, dat ons het bloed in de aderen stolt. Zoo dikwijl® ik Rathenau boorde spreken, ook in de scherpste pole miek, is er nooit een onzakelijk woord over zijn- lippen gekomen. Goot de hand' van een sluipmoordenaar is hii gevallen. (Geroep liinfcs: Helfferich). Ik 'behoef den rouw. en de ontzetting, die ons allen bezielt, zeker niet te vertolken, ook niet onzen afschuw voor de ellendelingen, die dit werk hebben volbracht, maar er staat thain® meer op het spel Op het spel staan hB Duitsche land. het Duitsche volk, de Duitsche eer. De daders hebben helpers en medeplichtigen. (Inter rupties links). Vooral de afgevaardigde Recnele Is weer erg opgewonden, waarop Loebe hem toe voegt: Gelooft gij, dat gij de werking van mijn woorden door dergelijke soenes ruit verhoogen? Ik ben ervan overtuigd, dat de moordenaars een organisatie achter zich hebben, die hun beschermt en financieel steunt. Anders zou een dergelijke daadi niet mogelijk zijn. Het bloed van het slachtoffer besmeurt niet alleen de daders. (Zeer juist). Het bloed besmeurt diegenen, die bij vroe gere aanslagen slecht» woorden van hoon en spot vonden en hel waagden, de nagedach tenis van de slachtoffers te bezoedelen. Gedurende de twee jaren, dat ik door u op deze plaats werd geroepen, heb ik ge tracht mijn functies op onpartijdige wijze uit, te oefenenen. Maar heden moet ik on danks mijn onpartijdigheid zeggen: De plaat» van dr. Rathenau zou heden, niet onbezet zijn, de daad zou niet zijn gepleegd;, zonder de grentzelooze en gewetenliooze agitatie te gen de mannen, die aan het hoofd der regeé- ring staan. (Stormachtig applaus). Een zekere pers heeft opgehitst tot den aanslag op Soheldemanni, en toen verder op gehitst tot dezen aanslag, die gelukt la. Er schijnt geen bescherming tegen een dergelijke actie mogelijk te zijn- De dader» hébben helpers en slagen or steeds in, to ver dwijnen. De een na den ander van ons wordt door een koellbloedigen moordenaar getrof fen. Dikmaal is een man gevallen, die in staat scheen, de banden, die door den oorlog wor den verbroken, weer te herstellen; en die hierbij ook de eerste resultaten heeft bereikt. Ik kan nu niet hulldie brengen aap alles wat hij heeft verricht. Gij hebt echter reeds den man bedankt, die door zijn persoonlijkheid Ingtwoudsa 1# dat au", antwoordde Jaoob Klphlok „HIJ 1#, do hemel weet waarheen, gegaan en i» nooit terug geweest en heeft ook nooit ge schreven, Wie vraagt er naar hem?" Blake «teeg langzaam van het paard en bevestigde den teugel van ziju paard aan een oude ijzeren ring bij de deur. „Iemand, die hem gekend heeft - en ver wacht had, hem hier te zullen vinden", zei de hij. „Nu dan, ik wil zijn vader spreken 8ir Brian. Dio leeft natuurlijk?" De oude man, die tusschen de deur en den bezoeker bleef staan, schudde zijn hoofd. „Of hij leeft? Ja, Sir Brian leeft", ant woordde hij. ,Maar hij is om zoo te zeggen levend dood, jonge heer. Hij kan niet uit zijn stoel komen, en' hij zou niet verstaan, wat een vreemde tegen hem zei. Wat i» er?" -- „Dan zijn zuster freule Malvery?" zeide Blake. „Kan ik haar spreken? Kom. u merkt wel, dat ik alles van hen weet. Zeg aai», freule Malvery, dat er een vriend van haar broer is, die hem in Alberta gekend heeft, en met haar wil spreken mijn naam is David Blake". Jaoob Elphick schudde het hoofd. „Alberta?" zeide hij weifelend. „Waar ligt dat? Buitenslands zeker?" JOn Canada,'1 antwoorde Blake. „Kom, ga nu freule Malvery een» zeggen, dat ik er ben." „Ik kan freule Rachel wel zeggen dat u er bent, maar daarmee is nog 'niet gezegd dat zij u zal ontvangen," zedde Jaoob Elphick. Wij zien Mer tegenwoordig niemand. Wacht u tot ik haar opgesocht heb. heet immers David Blake?" vervolgde hij, terwijl hij zich omkeerde. „En u bent eer. vriend van hem? En hadt gedacht hem hier te vin den?* barstte hij plotseling uit, terwijl hij v m het Duitsche land en het Duitsche volk heeft gediend. Moge het Duitsche volk ook dezen vreeselijken slag te boven komen. De afgevaardigden hadden deze rede staande aangehoord. Voordat zij hun plaat sen weer innamen, riep een sociaaldemo craat hartstochtelijk uit: Leve de republiek. Rijkskanselier Wirth betoogde, dat het door Rathenau begonnen werk: de redding van het Duitsche volk onder den staatsvorm der republiek moet worden voortgezet. Alle werkelijke, republikeinen van DuitSch- land en allen, die het goed meenen met het vaderland en hun volk, zullen in dezen dood de grootste kracht vinden om af te rekenen met diegenen, die ons voïk willen dooden. (Stormachtig aanhoudend applaus bij de re- geeringspartijen en de linkerzijde. Ook de tribunes sluiten zloh bij bet applaus aan). Het proletariaat heeft in de bitterste chao tische tijden niet een enkelen, die den ouden staatsvorm trouw was gebléven, een haar ge krenkt. (Luid applaus (bij de socialisten). Kan de rechterzijde een naam noemen van een bekend burgerlijk politicus, wien een haar gekrenkt werd? Onze doode vriend, dien wij slechts twee jaar lang de eer hadden te kennen, heeft nooit een onvriendelijk woord gesproken to gen allen, die hem hebben beleed igd en die hem hebben aangevallen, omdat (hij de repu bliek diende en een baanbreker voqr de ver lig Hij heeft niet alleen met de lippen, maar ook met liet hart vergiffenis geaohonken aan allen, die hem in de laatste maanden be schimpt hebben. Hij had een kinderlijk ge moed. Nog gisterenmiddag heeft hij gewei gerd gebruik te maken van de bescherming, die hem werd aangeboden, (Beweging). Hij achtte niemand tót een dergelijke wan daad in staat en heeft nog ©en dezer dagen de gedachte, dat zijn leven zou worden be dreigd; als onmogelijk bestempeld'. (Geroep links: dan kiende hit Helfferldh niet). Wij hébben een staatsman en een vriend, het volk heeft een grooten zoon verloren, maar uit deze vreeselijke daad (willen wij' toch dit eene loeren: Geachte heeren der rechterzijde, zooais het tot nog toe is gegaan, gaat het niet verder. (Stormachtig, eindeloos, applaus In de zaai en op <1< tribunes-!. Wij zullen fiere republiek, zooara wjj ons van den druk van buiten hebben (bevrijd, met aooialen geest opbouwen. Ik heb verleden Jaar bij de be grafenis van Erzberger de woorden gespro ken: Zorgt ervoor, dat in het Duitsche land de moordafcmosfeer verdwijnt. Deze waarschuwing w&- te vergeefs. Thans roep ik allen op, die bereid zijn, de ware vrij heid te verdedigen. Beschermt de republiek en ons dierbaar goed Duitsche vaderiand. (Luid applaus hij de regeeringepartijen en op de linkerzijde). De onafhankelijke afgevaardigde Ditmaiun deelt mede, dat naar betrouwbare mededee- 1'lngen, die rijn bestuur ontvangen had, deze moord het sein zou wezen voor een storm loop tegen de republiek. Zaterdagavond heeft de rijkskanselier ver klaard, dat ingrijpende maatregelen moeten schorman «n te handhaven, H«t rjjkÉkaMoet i zttn hoofd, de deur ach zich weer waar Blake toe keerde. „Het, la hier de laatste nlaata pp d< wereld, waar u hem zoudt vinden. Toen hl) wegging, ging hij voorgoed weg, begrijpt u?" „Ha u zijn zustor opioefceii," zeide Blake Do oude man schudde half boos en ging naar binnen, terwijl hij d ter zloh sloot en grendelde, Eu Blake die tiaar alleen bleef staan staren naar het too- neel van algemeen verval en verlatenheid voelde zich aan het begin van een raadsel. „Vreemd vreemd vreemd," mompel de (hij. „Er ia hier iets niet in den haak. Ik ben benieuwd, of het mij zal lukken uit te vinden wat dat is." Er verliepen ettelijke minuten voor Ja oob Elphick weer verscheen. Toen hij zijn gezicht weer vertoonde, wenkte hij den, be zoeker om binnen te komen. „U kunt binnen komen", zeide hij geme lijk, ,M) zal u ontvangen. Loop u zacht wo mogen Sir Brian niet storen." Blake vergewiste er zich van dat het paard stevig vastgebonden was, en volgde daarna zttn onvriendelffkon, gids in de steenen hal. Het was daar zoo kil als in een kerker, en in den breeden haard was blijkbaar vele jaren geen vuurtje, geen vlammetje geweest Evenmin was er vuur aan in den 'kamer, waar de oude man hem binnenbracht een groote kamer en met een lambrizeexlng van wagenschot en oude eHken meubelen, waar van men het leeren overtrek in de bedompte, muffe atmosrpheer rook. Een paar oude schilderijen van manhen met plooikragen en vrouwen in keurzen hin gen aan de wandenj boven de lambrlzee- ring. Op een zwaar buffet stond wat oud rilver en tinnen huisraad, dof en vlekkerig. Op de gordijnen lag, evenals op tafel, dik erkent dat gevaar dreigt en heeft daarom den rijkspresident aanbevolen van zijn grondwettelijke bevoegdheden gebruik te maken en door verordeningen de bescher ming van den staat en van de republiek en van hen, die de regeering vertegenwoordi gen, te verzekeren. De rijksregeering zal zorg dragen voor de meest strenge ten uitvoerlegging van deze verordeningen om onmiddellijk de heer- sohende stroom ingen tegen .te gaan, die de grondslagen van den staat in hooge mate be dreigen. De rijksregeering begrijpt de gróo- te opwinding van het volk en 'betreurt de economische gevolgen van' zulk een waan zinnigheid, die de arbeiders zeer moeten treffen. Zij hoopt, dat het Duitsche volk in zijn begrijpelijken toorn' zich niet laat verlei den tot daden, die de edo-omis- en poT. tieke ned celen nog m eer muller vergrooten, maar zij verwacht, dat het Duitsche volk zich achter de rpgeering zal plaatsen en doet daarom op alles partijen en de burgerij het ernstige' en dringende beroep oan ter be scherming dér republiek in nood en gevaar vereenigd te staan. Leye de republiek! Ook de Rijksdagziitting van Zondag was druk en buitengewoon spannend. De afwe zigheid van dr. Helfferich werkte kalmee rend, maar het verloop dar zitting nam een volkomen'onverwachte wending door het be sluit van den rijkskanselier <wn in de debat ten in to grijpen. Zijn improvisatie oefende een opwindende uitwerking uit. I>e zitting ving aan met een rede van den sociaal-democraat Otto Weisoh, die opzien barende onthullingen deed over de moordor- ganlsatlee in Duitschland'. Eenige dagen ge- Men werd aan de iYutedsohe autoriteiten een rapport toegezonden, waaruit volgenB de verklaringen van den afgevaardigde het ver hand tusschen dé vermoording van Raithenau en Erzberger duidelijk blijkt. De voorlezing van dit rapport, .speciaal de vermelding var, de rijksweer, gaf bij de lin kerzijde aanleiding tot een waren storm van verontwaardiging. Otto Welscb vertelde ver der, dat de nieuwe agent, waarvan lin dit rap port sprake is, naar Mhnchen werd' gezon den. ».v bi; in kwam op het bureau van de uit hef pn»'e8~.Ki!lÜ!go/r berucht geworden organls'itie-0. DnaT heeft de Oflapitein-lULte- 'iarit Woffraann hem nadere instructie» ge geven, welke luidden, dat het beste middel om <le monarchie te herstellen is de leiders der linksche partijen uit den weg te ruknen. In <1 "THte plaats kwamen hiervoo? Schei- demaun efV Rathenau In aanmerking. De agervt werd daarna via Berlijn naar Cassel gezonden. Welsclr verklaarde, dat er voor liem geen twijfel aan l»estaat, dat deze man den aanslag op Scheldeimann op den eersten Pinksterdag .heeft gepleegd. t\ elsch herinnerde er onder voortdurende blijken van opwinding der linkerzijde aan, Ingelanden mededeeUag. TTnl1aani1ftanlng>n Tafen huiduitilageczema, dauwworm, ge#- delroo» en alle jeukende tmtdaaadoeniBfeo, wordt Foiter'e Zalf eterk aanbevolen. ÏU geert haat vanaf de «orete aanwending PrU» f 1.76 per dooi, alom verkrijgbaar. »k»f, De herin kamer zag er uit als een hal, En door tlo In lood gezotto ruiten v#n de v-analers zag Blake d« .grljeo zoo en de zee vogel», die lieven d« lijn van de trage bran- iiitg zwinftlen liij keerde zich plotseling om hij hot geluld van een lichten «tap en mg een meisje op den drempel staan. Blake k k naar haar met groote belangstelling, terwijl hij haar vergeleek met de beschrij vingen, die Dlck Malvery hem dikwijls ge- Ïf ven'had, als zij in de eenzaamheid van het Banadeesche land bij hun kampvuur zaten. Maar hij herinnerde zich plotseling, dat er een verschil van zes jaar was tusschen het meisje dat zijn oude kameraad had be schreven en het meisje dat nu naar hem toe kwam Rachel Malvery, zooals hij haar nu zag, was een jong meisje van drie- of vier en twintig jaar, knap en met levendige uit drukking op haar gezicht. Zij had donker haar en donkere oogen en leek sterk op den broer dien Blak© zocht. Dat talles zag hij met één oogopslag eij hij zag ook tecke- nen van onrust en zorg op het gezicht van het meisje, die nu nog sterker spraken door het plotselinge van den vn mdeï .g. „U vraagt naar mijn broer Richard?" zeide zij kortaf, terwijl zij den gast met niet meer dan een lichte buiging van het hoofd grootte. „U kent hem?" V',4 .ja fc Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1922 | | pagina 1