NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Malvery Hold
JURGENS
FUNSTE
2MELANGE
Eerste Blad.
VERVANGT DE FUNSTE BOTER
No. 5576
DINSDAG 27 JUNI 1922
50e JAARGANC
BUITENLAND.
duitbchland.
minister walter rathenau
vermoord.
FEUILLETON.
J. 8. FLETOHER.
Malvery Hold
hebben niets van hem gehoord sedert
bij weg i# gegaan bijna zes jaar geleden,
Blake keek over haren schouder naar den
ouden Jaoob,'die op den drempel was blij
ven haagen. Rachel Malvery keerde zich om
en spfrak op ongeduldigen toon.
RANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f 2.—Ned. O. en.W.
IndiC p. zeepost i 2.60; kL p. mail en overigs landen f 4.20 Zondagsblad
reep. f 0-578, f 0.7B. f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25,11.25. f,1.60
Loeae Drammers der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50
Poet-Girorekening No. 16066.
ADVEBTENTIEN:
20 ct. p. regel (gaiiord)Ingez. meded. (kolombreedte &ls redactiori
tekst) 60 crt. Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te 'huur) v. 14
regela 40 ct., elke regel ineer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en mert br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
UoM op
voor auto's en fietsen:
Dinsdag 2T Juni9.54 uur.
Woensdag 28 9.54
Walter Rathenau, de rijksminister van bui-
tenlaiidacShe zaiken, ds 'Zaterdagochtend dood
geschoten even nadat hij zijn villa in het
Grumewald had verlaten, om zidh naar zijn
departement te (begeven.
De drie daders zijn in een auto in razende
vaart de autó van Rathenau voort» ij gereden
en hébben hij 't passeeren 10 revolverscho
ten op hem gelost. Een schot trof Rathenau
in den mond en doodde hem op slag.
De moordenaars hebben ook nog een
handgranaat naar Rathenau's auto gewor
pen.
De auto met de daders is na den- moord
in de richting van Zeüendorf ontkomen. Tot
dusver is geen spoor van hen ontdekt.
De misdaad maakt te Berlijn in alle krin
gen groote ontroering en opwinding gaande.
Uit het gerechtelijk geneeskundig onder
zoek bleek, dat verscheiden schoteii doodelijk
zijn geweest Het hoofd is door negen kogels
getroffen. Een schot is door den schouder
in de borst terechtgekomen. De in de auto
geslingerde granaat heeft de ingewanden
van Rathenau verscheurd. Het lijk was gru
welijk verminkt.
Het bericht, dat Rathenau, de Duitsche
rijksminister van budtenlandsche zaken, is
vermoord, stelt nogmaals in een helder licht,
dat we in een tijd van terrorisme leven. Er
valt nauwelijks aan' te twijfelen, dat dit mis
drijf, gepleegd op den dag, waarop aan de
extremistische reaotlonnairen booze plannen
werd toegeschreven, geweten moet worden
mm <ie elementen, die zich reeds zoo dikwijls
van de sluipmoord ais politiek strijdmiddel
hebben bediend.
In Rathenau verliest de Duitsche regee
ring en het Duitsche volk een der beste, ver
standigste en bezadigdste vertegenwoordi
gers.
Voor de Europeesche politiek moet men
ernstige complicaties vreezen tengevolge van
deze daad, aldus schrijft een correspondent
van de „N. Rott. Ort.". In Frankrijk vooral
zal het indruk maken, dat men dezen man
van goeden wil en Van een zuiverheid van
bedoelingen, die, anders dan Ibij Erzberger,
zelfs zijn hevigste tegenstanders niet zullen
loochenen, heeft vermoord, men zal er den
moord zien als een daad van terrorisme, die
rechtstreeks legen een eerlijke politiek van
vervulling gericht is.
Voor de biimenlandsohie Duitsche politiek
kan de daad hevige gevolgen hebben, hevi
ger misschien nog dan de moord' op Erzber
ger. Het is een oude theorie, dat politieke
misdaden steeds het tegenovergestelde be
werken van het doel in dienst waarvan zij
zijn gepleegd. Zeer waarschijnlijk zal dit ook
h-et gevolg zijn van den moord op Rathenau.
Het is een nieuwe striemende en men moet
helaas zeggen nog steeds niet overbodige
zweepslag voor het democratische Duitsch-
iand, die het prikkelen zal tot de oplettend
heid en den moed, die nog al te zeer ont
breken. Buitengewoon dringend wordt de
v raag, of het ook ditmaal' den misdadigers
gelukken, zal, met behulp van allerlei mach
tige invloeden te ontsnappen of als zij gevat
mochten worden met weinig of geen straf
vrd te komen.
In belde parlementen, in don Rijksdag en
tri den Prulsisohen Landdag is het Zaterdag
door
Het huis, dat hij nu door een iepenlaar
naderde, was een zesMende-eeuwsoh gebouw
van grijze steen, onregelmatig gebouwd,
schilderachtig en verwaarloosd. Terwijl Bla-
r6 nJuui1de* huJsdeur keek, kon hij niet nala
ten te denken, dat het geen verrassing zou
zijn, om het onbewoond te vinden ztjri
door spijlen verdeelde vensera zagen er
ooodsch uit en de geheele omgeving maakte
een indruk van verval. Maar er kwam een
zwak rookpluimpje uit een van de hooge
scüoorsteenen en nadat hij den klopper op
de oude eikenhouten deur had lafen val
len, met een griezelig hol geluld, verscheen
een oude bediende, die ongeloovig naar den
bezoeker staarde. Ook dien man kende de
bezoeker uit menig grappig verhaal van
hem, dat hij in verre streken, gehoord had.
»Is mijnheer Rldhard Malvery thuis?*
vroeg Blake, Js 'hij thuis?"
m 0udö man deed een pas achteruit en
k®1"1 op, om boven zijn oogen
keet™ Buiten, terwtJÏ Wj omhoog
„Mttnheerr Richard!" riep hij uit „Mijn
heer Rldhard? Wie vraagt er naar mijnheer
Richard? Mijnheer Richard? Die is geen vijf
,ïaar over dezen drempel in of uit gegaan.*
tot stormachtige tooneelen tussohen links
•en rechts gekomen', die zelfs in handtaste
lijkheden. ontaardden.
De bijeenkomst van het parlement, die oim
12 uur zou beginnen en die aan vraagstuk
ken van ondergeschikt belang was gewtjd,
verviel vanzelf, nadat zich eerst nog een in
cident had afgespeeld.
Generaal von Schoch, afgevaardigde der
Duitsche Volkspartij, zou hij het vernemen
van den dood van Rathenau in de wandel
gangen woorden hebben gesproken, die zelfs
door de afgevaardigden der uiterste -rech
terzijde werden afgekeurd. Deze generaal
heeft trouwens nog kort geleden te Müncben
op een regimentsfeest lucht aan zijn monar
chistische gevoelen® gegeven. Toen hij nu
de vergaderzaal van den Rijksdag betrad,
snelden enkele leden der uiterste linkerzijde
op hem toe, roepend: gij moogt niet binnen.
Men ging den generaal te lijf en deze moest
zich achter die schrijftafel van de stenografen
in veiligheid brengen.
Om half een verscheen president Loelbe in
de zaal: Ik kan de zitting op dit oogenbllk
nog niet openen, zeide hij, daar het senioren
convent nog vergadert. Ik verzoek u echter
dringend', in deze zaal, zelfs onder dein in
druk van de ontzettende gebeurtenis, geen
daden van geweld' te plegen. (Geroep 'links:
die kerels moeten er uiti)
Loebe herbaalt daarop nog eens met ver
heffing van stem zijn verzoek, en noodigt
alle partijen uit, de zaal te verlaten.
Enkele minuten, later komt de onafhanke
lijke afgevaardigde Unterleitner de zaal' bin
nen imet een groote bouquet rozen en eiken-
Waren. Een zwart-wit-rood' lint is aan den
bloemtuil gehecht. Op het lint staan de woor
den: Aan den heer Helfferich, den verdedi
ger der Duitsche eer.
Unterleitner deelt mede, dat dit geschenk
zooeven voorHelfferich is afgegeven.
Gteroep links: weg met die moordenaars-
bendel Langzaam verlaten de afgevaar
digden nu de zaal tot het begin van de ver
gadering, dat nu op 3 uur is bepaald.
De belastimgoommissie vergaderde, toen
het bericht vani den aanslag in den rijkBdag
bekend werd. De vergadering werd onmid
dellijk geschorst. De oude sociaal-democraat
Ed'uard Bernstein sprong woedend op, en
riep Helfferich toe: gij zijt de moordenaar.
HeUtfericb, erg opder den indruk, verliet
zwijgend te zaal.
In de Duitsche hoofdstad heeft de dood
van Rathenau diepen indruk gemaakt. Kort
na het middaguur verspreidde zich het ont
zettende nieu ws door Berlijn. Gp alle hoeken
waar om 1 uur de Z. ami Mlttag" te koop
werd aangeboden, stonden drommen nieuws
gierigen te wachten op het 'blad, dat hen de
bijzonderheden over den aanslag zou geven.
Omstreeks denzelfden tijd werd op alle
openbare gebouwen de vlag der republiek
halfstok gehesoben.
Feestelijkheden etc. zijn afgelast; naar de
„Vorwlrts"' mededeelt; waren Hindenburg
en prins Ei tel Friedrieh daarvoor in Potsdam
aangekomen.
Een particulier 'telegram uit Frankfort
bericht:
De moord op Rathenau wordt hier lzi alle
kringen, ook de rechtsohe, met ontzetting
opgenomen. Het gezag van Rathenau was
zeer groot. De financieels kringen hier acht
ten hem bijzonder hoog. Men vreest voor
sdherpe maatregelen van de Entente.
Ook in het industriegebied van Rijnland
en Westfalen heeft de moord groot'opzien
en hevige verontwaardiging In alle kringen
van de bevolking veroorzaakt. Betoogingen
hebben er echter nog niet plaat» gehad. De
overheid heeft alle mogelijke maatregelen
getroffen om in dat geval botsingen te voor
komen.
Het rljksOrablnet beeft besloten den uit
zonderingstoestand af te kondigen, uitzon*
dierLngsreohtbanlken lm te stellen en open
bare demonstratie# te verbieden.
EL
Blako bleef een oogenbllk zwijgend zitten
terwijl hij op dien ou<l«ni man neerkeek. HIJ
*ag een vreemdsoortige::, ouden kerel met
grijs haar, mut een «tuureoli uiterlijk, die den
vreemdeling blijkbaar wantrouwde - een
overlevende uit een oude wereld, gekleed in
afgelegde pluntje, die vermoedelijk van zijn
meester gevr^t, was. Hij scheen noch bot
telier noch koetsier te zijn zijn kleeren wa
ren een mengelmoes van een huis- en een
"taliknechtEn Blake wist wie en wat hij was
«en van die oude bedienden die in de oude
huizen en families blijven tot zij als de ver
gane takken van stervende eiken worden
en neervallen, om zich In het algemeene ver
val om hen heen op te lossen.
„Ik weet wie u bent", zeide hij plotseling,
„u bent Jaoob Elphick. Ik heb mijnheer Ri
ohard van u hooren spreken."
Jaoob Elphlck's 'grijze gezicht kreeg een
verschrikte uitdrukking; hij keek achter zich
in hetvoorhuis, waaruit htf te voorschijn ge
komen was een verlaten ruimte met
kleine muren, waar Blake niets dan eenige
wormstekige, ouderwetsohe meubelen zag
Fr was niemand, de oude man deed
de deur dicht
»En wie is u dan?" vroeg hij norsch. „U
hebt mijnheer Richard goed bij zijn naam
genoemd. Maar ik kan u zeggen, dat ze (hier
in vijf, ja bijna zes jaar niets van hem ge
zienof gehoord hebben."
„Niet h van gehoord?" vroeg Blake.
„Weet u dat zeker?"
Voorts is een uitzonderingswet in voor
bereiding.
Omtrent de bijeenkomst van den Rijksdag
wordt nog het volgende gemeld: Als na veel
moeite eenige rust 'is verkregen (men wil
Helfferich uit het gebouw verwijderen, die
met een lijtfwacht van aanhangers op ztfn
plaats zit), spreekt de voorzitter Loebe met
nauwelijks verstaanbare stem een rede uit.
'Dit incident, aldus zegt hij, is uitgelokt
door een dergelijke daad van ongekende bru
taliteit en banbaarschheid, dat ons het bloed
in de aderen stolt. Zoo dikwijl® ik Rathenau
boorde spreken, ook in de scherpste pole
miek, is er nooit een onzakelijk woord over
zijn- lippen gekomen. Goot de hand' van een
sluipmoordenaar is hii gevallen. (Geroep
liinfcs: Helfferich). Ik 'behoef den rouw. en
de ontzetting, die ons allen bezielt, zeker niet
te vertolken, ook niet onzen afschuw voor de
ellendelingen, die dit werk hebben volbracht,
maar er staat thain® meer op het spel
Op het spel staan hB Duitsche land. het
Duitsche volk, de Duitsche eer. De daders
hebben helpers en medeplichtigen. (Inter
rupties links).
Vooral de afgevaardigde Recnele Is weer
erg opgewonden, waarop Loebe hem toe
voegt: Gelooft gij, dat gij de werking van
mijn woorden door dergelijke soenes ruit
verhoogen? Ik ben ervan overtuigd, dat de
moordenaars een organisatie achter zich
hebben, die hun beschermt en financieel
steunt. Anders zou een dergelijke daadi niet
mogelijk zijn. Het bloed van het slachtoffer
besmeurt niet alleen de daders. (Zeer juist).
Het bloed besmeurt diegenen, die bij vroe
gere aanslagen slecht» woorden van hoon en
spot vonden en hel waagden, de nagedach
tenis van de slachtoffers te bezoedelen.
Gedurende de twee jaren, dat ik door u
op deze plaats werd geroepen, heb ik ge
tracht mijn functies op onpartijdige wijze
uit, te oefenenen. Maar heden moet ik on
danks mijn onpartijdigheid zeggen: De plaat»
van dr. Rathenau zou heden, niet onbezet
zijn, de daad zou niet zijn gepleegd;, zonder
de grentzelooze en gewetenliooze agitatie te
gen de mannen, die aan het hoofd der regeé-
ring staan. (Stormachtig applaus).
Een zekere pers heeft opgehitst tot den
aanslag op Soheldemanni, en toen verder op
gehitst tot dezen aanslag, die gelukt la.
Er schijnt geen bescherming tegen een
dergelijke actie mogelijk te zijn- De dader»
hébben helpers en slagen or steeds in, to ver
dwijnen. De een na den ander van ons wordt
door een koellbloedigen moordenaar getrof
fen. Dikmaal is een man gevallen, die in staat
scheen, de banden, die door den oorlog wor
den verbroken, weer te herstellen; en die
hierbij ook de eerste resultaten heeft bereikt.
Ik kan nu niet hulldie brengen aap alles wat
hij heeft verricht. Gij hebt echter reeds den
man bedankt, die door zijn persoonlijkheid
Ingtwoudsa
1# dat au", antwoordde Jaoob Klphlok „HIJ
1#, do hemel weet waarheen, gegaan en i»
nooit terug geweest en heeft ook nooit ge
schreven, Wie vraagt er naar hem?"
Blake «teeg langzaam van het paard en
bevestigde den teugel van ziju paard aan
een oude ijzeren ring bij de deur.
„Iemand, die hem gekend heeft - en ver
wacht had, hem hier te zullen vinden", zei
de hij. „Nu dan, ik wil zijn vader spreken
8ir Brian. Dio leeft natuurlijk?"
De oude man, die tusschen de deur en den
bezoeker bleef staan, schudde zijn hoofd.
„Of hij leeft? Ja, Sir Brian leeft", ant
woordde hij. ,Maar hij is om zoo te zeggen
levend dood, jonge heer. Hij kan niet uit
zijn stoel komen, en' hij zou niet verstaan,
wat een vreemde tegen hem zei. Wat i» er?"
-- „Dan zijn zuster freule Malvery?" zeide
Blake. „Kan ik haar spreken? Kom. u merkt
wel, dat ik alles van hen weet. Zeg aai»,
freule Malvery, dat er een vriend van haar
broer is, die hem in Alberta gekend heeft,
en met haar wil spreken mijn naam is
David Blake".
Jaoob Elphick schudde het hoofd.
„Alberta?" zeide hij weifelend. „Waar ligt
dat? Buitenslands zeker?"
JOn Canada,'1 antwoorde Blake. „Kom, ga
nu freule Malvery een» zeggen, dat ik er
ben."
„Ik kan freule Rachel wel zeggen dat u
er bent, maar daarmee is nog 'niet gezegd
dat zij u zal ontvangen," zedde Jaoob Elphick.
Wij zien Mer tegenwoordig niemand. Wacht
u tot ik haar opgesocht heb. heet immers
David Blake?" vervolgde hij, terwijl hij zich
omkeerde. „En u bent eer. vriend van
hem? En hadt gedacht hem hier te vin
den?* barstte hij plotseling uit, terwijl hij
v
m
het Duitsche land en het Duitsche volk heeft
gediend. Moge het Duitsche volk ook dezen
vreeselijken slag te boven komen.
De afgevaardigden hadden deze rede
staande aangehoord. Voordat zij hun plaat
sen weer innamen, riep een sociaaldemo
craat hartstochtelijk uit: Leve de republiek.
Rijkskanselier Wirth betoogde, dat het
door Rathenau begonnen werk: de redding
van het Duitsche volk onder den staatsvorm
der republiek moet worden voortgezet.
Alle werkelijke, republikeinen van DuitSch-
land en allen, die het goed meenen met het
vaderland en hun volk, zullen in dezen dood
de grootste kracht vinden om af te rekenen
met diegenen, die ons voïk willen dooden.
(Stormachtig aanhoudend applaus bij de re-
geeringspartijen en de linkerzijde. Ook de
tribunes sluiten zloh bij bet applaus aan).
Het proletariaat heeft in de bitterste chao
tische tijden niet een enkelen, die den ouden
staatsvorm trouw was gebléven, een haar ge
krenkt. (Luid applaus (bij de socialisten). Kan
de rechterzijde een naam noemen van een
bekend burgerlijk politicus, wien een haar
gekrenkt werd?
Onze doode vriend, dien wij slechts twee
jaar lang de eer hadden te kennen, heeft
nooit een onvriendelijk woord gesproken to
gen allen, die hem hebben beleed igd en die
hem hebben aangevallen, omdat (hij de repu
bliek diende en een baanbreker voqr de ver
lig
Hij heeft niet alleen met de lippen, maar
ook met liet hart vergiffenis geaohonken aan
allen, die hem in de laatste maanden be
schimpt hebben. Hij had een kinderlijk ge
moed. Nog gisterenmiddag heeft hij gewei
gerd gebruik te maken van de bescherming,
die hem werd aangeboden, (Beweging).
Hij achtte niemand tót een dergelijke wan
daad in staat en heeft nog ©en dezer dagen
de gedachte, dat zijn leven zou worden be
dreigd; als onmogelijk bestempeld'. (Geroep
links: dan kiende hit Helfferldh niet). Wij
hébben een staatsman en een vriend, het
volk heeft een grooten zoon verloren, maar
uit deze vreeselijke daad (willen wij' toch dit
eene loeren: Geachte heeren der rechterzijde,
zooais het tot nog toe is gegaan, gaat het
niet verder. (Stormachtig, eindeloos, applaus
In de zaai en op <1< tribunes-!. Wij zullen fiere
republiek, zooara wjj ons van den druk van
buiten hebben (bevrijd, met aooialen geest
opbouwen. Ik heb verleden Jaar bij de be
grafenis van Erzberger de woorden gespro
ken: Zorgt ervoor, dat in het Duitsche land
de moordafcmosfeer verdwijnt.
Deze waarschuwing w&- te vergeefs. Thans
roep ik allen op, die bereid zijn, de ware vrij
heid te verdedigen. Beschermt de republiek
en ons dierbaar goed Duitsche vaderiand.
(Luid applaus hij de regeeringepartijen en
op de linkerzijde).
De onafhankelijke afgevaardigde Ditmaiun
deelt mede, dat naar betrouwbare mededee-
1'lngen, die rijn bestuur ontvangen had, deze
moord het sein zou wezen voor een storm
loop tegen de republiek.
Zaterdagavond heeft de rijkskanselier ver
klaard, dat ingrijpende maatregelen moeten
schorman «n te handhaven, H«t rjjkÉkaMoet
i zttn hoofd,
de deur ach
zich weer waar Blake toe keerde. „Het, la
hier de laatste nlaata pp d< wereld, waar u
hem zoudt vinden. Toen hl) wegging, ging
hij voorgoed weg, begrijpt u?"
„Ha u zijn zustor opioefceii," zeide Blake
Do oude man schudde half boos
en ging naar binnen, terwijl hij d
ter zloh sloot en grendelde, Eu Blake die
tiaar alleen bleef staan staren naar het too-
neel van algemeen verval en verlatenheid
voelde zich aan het begin van een raadsel.
„Vreemd vreemd vreemd," mompel
de (hij. „Er ia hier iets niet in den haak. Ik
ben benieuwd, of het mij zal lukken uit te
vinden wat dat is."
Er verliepen ettelijke minuten voor Ja
oob Elphick weer verscheen. Toen hij zijn
gezicht weer vertoonde, wenkte hij den, be
zoeker om binnen te komen.
„U kunt binnen komen", zeide hij geme
lijk, ,M) zal u ontvangen. Loop u zacht
wo mogen Sir Brian niet storen."
Blake vergewiste er zich van dat het paard
stevig vastgebonden was, en volgde daarna
zttn onvriendelffkon, gids in de steenen hal.
Het was daar zoo kil als in een kerker, en in
den breeden haard was blijkbaar vele jaren
geen vuurtje, geen vlammetje geweest
Evenmin was er vuur aan in den 'kamer,
waar de oude man hem binnenbracht een
groote kamer en met een lambrizeexlng van
wagenschot en oude eHken meubelen, waar
van men het leeren overtrek in de bedompte,
muffe atmosrpheer rook.
Een paar oude schilderijen van manhen
met plooikragen en vrouwen in keurzen hin
gen aan de wandenj boven de lambrlzee-
ring. Op een zwaar buffet stond wat oud
rilver en tinnen huisraad, dof en vlekkerig.
Op de gordijnen lag, evenals op tafel, dik
erkent dat gevaar dreigt en heeft daarom
den rijkspresident aanbevolen van zijn
grondwettelijke bevoegdheden gebruik te
maken en door verordeningen de bescher
ming van den staat en van de republiek en
van hen, die de regeering vertegenwoordi
gen, te verzekeren.
De rijksregeering zal zorg dragen voor de
meest strenge ten uitvoerlegging van deze
verordeningen om onmiddellijk de heer-
sohende stroom ingen tegen .te gaan, die de
grondslagen van den staat in hooge mate be
dreigen. De rijksregeering begrijpt de gróo-
te opwinding van het volk en 'betreurt de
economische gevolgen van' zulk een waan
zinnigheid, die de arbeiders zeer moeten
treffen. Zij hoopt, dat het Duitsche volk in
zijn begrijpelijken toorn' zich niet laat verlei
den tot daden, die de edo-omis- en poT.
tieke ned celen nog m eer muller vergrooten,
maar zij verwacht, dat het Duitsche volk zich
achter de rpgeering zal plaatsen en doet
daarom op alles partijen en de burgerij het
ernstige' en dringende beroep oan ter be
scherming dér republiek in nood en gevaar
vereenigd te staan. Leye de republiek!
Ook de Rijksdagziitting van Zondag was
druk en buitengewoon spannend. De afwe
zigheid van dr. Helfferich werkte kalmee
rend, maar het verloop dar zitting nam een
volkomen'onverwachte wending door het be
sluit van den rijkskanselier <wn in de debat
ten in to grijpen. Zijn improvisatie oefende
een opwindende uitwerking uit.
I>e zitting ving aan met een rede van den
sociaal-democraat Otto Weisoh, die opzien
barende onthullingen deed over de moordor-
ganlsatlee in Duitschland'. Eenige dagen ge-
Men werd aan de iYutedsohe autoriteiten
een rapport toegezonden, waaruit volgenB de
verklaringen van den afgevaardigde het ver
hand tusschen dé vermoording van Raithenau
en Erzberger duidelijk blijkt.
De voorlezing van dit rapport, .speciaal de
vermelding var, de rijksweer, gaf bij de lin
kerzijde aanleiding tot een waren storm van
verontwaardiging. Otto Welscb vertelde ver
der, dat de nieuwe agent, waarvan lin dit rap
port sprake is, naar Mhnchen werd' gezon
den. ».v bi; in kwam op het bureau van
de uit hef pn»'e8~.Ki!lÜ!go/r berucht geworden
organls'itie-0. DnaT heeft de Oflapitein-lULte-
'iarit Woffraann hem nadere instructie» ge
geven, welke luidden, dat het beste middel
om <le monarchie te herstellen is de leiders
der linksche partijen uit den weg te ruknen.
In <1 "THte plaats kwamen hiervoo? Schei-
demaun efV Rathenau In aanmerking. De
agervt werd daarna via Berlijn naar Cassel
gezonden. Welsclr verklaarde, dat er voor
liem geen twijfel aan l»estaat, dat deze man
den aanslag op Scheldeimann op den eersten
Pinksterdag .heeft gepleegd.
t\ elsch herinnerde er onder voortdurende
blijken van opwinding der linkerzijde aan,
Ingelanden mededeeUag.
TTnl1aani1ftanlng>n
Tafen huiduitilageczema, dauwworm, ge#-
delroo» en alle jeukende tmtdaaadoeniBfeo,
wordt Foiter'e Zalf eterk aanbevolen. ÏU geert
haat vanaf de «orete aanwending PrU» f 1.76
per dooi, alom verkrijgbaar.
»k»f, De herin kamer zag er uit als een hal,
En door tlo In lood gezotto ruiten v#n de
v-analers zag Blake d« .grljeo zoo en de zee
vogel», die lieven d« lijn van de trage bran-
iiitg zwinftlen liij keerde zich plotseling
om hij hot geluld van een lichten «tap en
mg een meisje op den drempel staan. Blake
k k naar haar met groote belangstelling,
terwijl hij haar vergeleek met de beschrij
vingen, die Dlck Malvery hem dikwijls ge-
Ïf ven'had, als zij in de eenzaamheid van het
Banadeesche land bij hun kampvuur zaten.
Maar hij herinnerde zich plotseling, dat
er een verschil van zes jaar was tusschen
het meisje dat zijn oude kameraad had be
schreven en het meisje dat nu naar hem toe
kwam Rachel Malvery, zooals hij haar nu
zag, was een jong meisje van drie- of vier
en twintig jaar, knap en met levendige uit
drukking op haar gezicht. Zij had donker
haar en donkere oogen en leek sterk op den
broer dien Blak© zocht. Dat talles zag hij
met één oogopslag eij hij zag ook tecke-
nen van onrust en zorg op het gezicht van
het meisje, die nu nog sterker spraken door
het plotselinge van den vn mdeï .g.
„U vraagt naar mijn broer Richard?"
zeide zij kortaf, terwijl zij den gast met niet
meer dan een lichte buiging van het hoofd
grootte. „U kent hem?"
V',4 .ja fc
Wordt vervolgd.