NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Malvery Hold
Eerste Blad.
No. 5583
DONDERDAG 13 JULI 1922
50e JAARGANG
FEUILLETON.
10)
(ES0NA).
Een gedwongen leening van 76 miUlard.
COURANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING
Hrlderwhe Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W.
Indiü p. zeepoet f2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
reep. f 0£T, 10.76, f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1,25, f 1.25, f 1.60
Losse' nummers der Courant 4 ct; fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50
Poert-Giro rekening No. 16066.
ADVERTENTIEN;
20 ct. p. regel (galjard). Logeemeded. (kolombreedte als redaction.
tekst) 60 ct. Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te bnnr) v. 14
regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en roeit br. onder oo. 10 ct p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct
Licht op
voor auto's en fietsen
Donderdag 18 Juli 9.57 uur.
Vrijdag 14 9.57
BUITENLAND.
De regeling der schadevergoeding.
In het Engelsche Lagerhuis is, zooals in
ons vorig nummer is gemeld, de Dinsdag
hier aangeroerde kwestie te Iberde gebracht-,
dat men DuitschLa-ndten aanzien van de
schadevergoeding geen gedeeltelijke onthef
fing kan verleenen, zonder Frankrijk, welks
actief voor een deel uit vorderingeni op
Duitschland voor de verwoesting bestaat,
tegelijk een evenredige verlichting toe te
staan.
Het geschiedde in den vorm van een1 vraag
van Lord H. Caven-dishJRentindk, die wilde
weten, of, „met het oog op den nadeeligen
invloed dien de onzekere toestand van de
schadevergoedingskwestie op den handel
heeft, de regeering het aanbod tzou doen ten
behoeve van Frankrijk af te zien van eenige
of al hare aanspraken op het vergoedings
fonds en vereffeningen zou voorstellen) van
schulden, die Frankrijk aan Engeland heeft'.'.
Lloyd George antwoordde met te zeg
gen, dat deze kwestie niet in den
vorm van vragen antwoorden be
handelen was; daar zij veel te
ingewikkeld voor. Hij deed echter, toen ook
Keniworthy aandrong, vage toezeggingen,
dat de regeering binnenkort een verklaring
zou afleggen en dat er dan gelegenheid zou
zijn voor een aigemeene beraadslaging over
de zaak. Zij zal nu wel niet meer tot rust
komen, want de daling van de mark is een
verschijnsel, dat de politieke en financieele
kringen te Londen druk bezig houdt. Het
standpunt, dat de „Daily Mail" wil innemen,
namelijk, dat het de geallieerden niet aan
gaat als Duitschland bankroet gaat, i.s na
tuurlijk maar blague.. Grondstoffen blijft de
Duitsche nijverheid ook bij een lage mark
zonder bezwaar in groote hoeveelheid koo-
pen, dank zij hare groote saldo's in het bui
tenland, maar de binnenlandsche Duitsche
verbruikers krijgen steeds minder koop
kracht voor Engelsche fabrikaten. En het
is de laatste dagen ook duidelijk geweest,
dat de Fransche franc-koers meegesleept
wordt in de daling van de mark. De zaak der
geallieerden blijkt uit deze twee voorbeelden,
■waaraan nog vele andere zouden toe te vbe
gen zijn, er dus wel degelijk (bij betrokken.
Gedeeltelijke of algeheele opheffing vam de
schuld, die Frankrijk aan Engeland heeft,
zou stellig de overweging waard zijn, indien
dit voor een regeling van de Duitsche ver
goeding bevorderlijk kan zijn, maar Lloyd
George had van zijn standpunt gelijk, toen
hij de ingewikkeldheid ervan in het licht
stelde. De zaak is dat Engeland in den oor
log bij de Vereenigde Staten geld heeft ge
leend en dit geld fweer gebruikt heeft, om
aan zijn- oorlogsbondgenooten in Europa
hulp te verleenen. Men kan dus weer niet
van Engeland verlangen, dat het kwijtschel
ding verleent als daar geen kwijtschelding
van den kant van de Vereenigde Staten te
genover zou staan. En daar hokt, naar een
artikel in de /Times" over den. weg naar het
herstel, in het licht stelt, de heele kiwestie
voorloopig. Reeds kort nadat de Vereenigde
Staten in 1917 in den oorlog waren gegaan,
heeft Engeland de Amerilkaansche regeering
vertrouwelijk voorgesteld, of de Vereenigdr
Staten niet in Engeland's plaats als credi
teuren wilden treden voor de sommen, die
Engeland van Amerika geleend en weer aan
de geallieerden op het vasteland uitgeleend
had, zoodat de Engelsche schuld aan Ameri
ka met een dienovereenkomstig bedrag ver
minderd zou kunnen worden. Dit voorstel
vond te Washington geen gunstig onthaal.
Engeland blijft dus aansp^kolljk voor de
heele schuld van ten naast© bij 947 mil-
door
J. S. FLETOHER.
„Dat is het allerbelangrijkste punt", merk
te Atherton op, toen Blak© hem het telegram
teruggaf. „Wij weten nu, dat hij geld bij
zich bad. Als alles gewoon in zijn werk is
gegaan, zal de bank de nummers van de
bankbiljetten hebben opgeschreven, en die
zouden dan opgespoord kunnen worden
Maar aan-gezien het klein bankpapier is ge
weest, zal dat een lang en moeielijk werk
zijn. Op dat oogenblik zullen zij al door heel
wat handen gegaan zijn. Want klein bank
papier wisselt even dikwijls van bezitter als
Bovereigns".
„Het lijkt meer dan ooit op moord", zeide
Blake. ..Men moet hem gevolgd zijn. Maar
wie wist, dat hij dat geld bij zich had?"
„Het is mogelijk, dat men van het loket
aan de bank af zijn gangen nagegaan is",
zeide Atherton. „Zoo iets komt voor; je weet
nooit, wie er in zoo'n bank op de loer staat,
De een of andere schavuit kan gezien heb
ben, dat hij geld opnam, opgelet hebben,
dat hij het wegstak en hem naar den trein
en hierheen gevolgd zijn, èn verder naar de
eenzame streek tusschen Brychester en Mal
very Hold je kunt het niet weten. Wat is
lioen. Er is geen reden «m aan te nemen,
dat Amerika nu op een ander standpunt
staat. De openbare meening in de Vereenig
de Staten komt veeleer op .voor het beginsel,
dat men Europa moet laten betalen, (De Ame-
rikaansche regeering heeft het geld zelf bij
het volk geleend. En daar dit volk zijn rente
verlangt, zou de Amerikaansche schatkist
de kwijtschelding uit eigen middelen moeten
dekken, wat alleen mogelijk zou zijn door
verzwaring van de. belasting.
In een wereld waar niemand een edelmoe
dig gebaar gelieft te maken of kan maken,
handhaaft zich derhalve de toestand, dat
iedereen zijn schuldbekentenissen op ande
ren stevig in handen houdt, zonder zich
voorshands te verdiepen in de vraag, wat er
op den duur van de getallen, die er in heer
geschreven zijn, binnen zal komen. Voor na
volging van het eenvoudige ibolsjewieksche
beginsel van annuleering van schulden zon
der goedvinden van de sctouldeischers acht
ieder beschaafde staat zich natuurlijk te fat
soenlijk. Maar de tijd moet leeren, of een
erkenning van een schuld zonder aflossing
en in vele gevallen ook zonder rentebetaling
in de praktijk op iets neerkomt, dat er veel
van verschilt.
Regeling der schulden van de geallieerden.
Te Londen zijn, naar in de Engelsche pers
►doorlekt, belangrijke onderhandelingen be
gonnen over een fundeering van de Engel
sche schuld aan Amerika, die totnogtoe di
rect opeischbaar was. Men krijgt den indruk,
dat ttnen den getoeelen warwinkel van fi
nancieele kwestie zoodoende bij het goede
einde aanpakt. Regeling van de schuld van
Engeland aan Amerika op een duurzame ba
sis kan dan de voorloopster worden van een
accoord tusschen Engeland en Frankrijk. Ed
dit kan op zijn beurt weer leiden tot een al
gemeen accoord met Duitschland. De zaak
kan van vandaag of morgen stellig niet haar
beslag krijgen, en het is belangwekkend dat
er opnieuw geruchten opduiken over een
oeconomische conferentie te Washington.
Middelerwijl is er niet veel meer te verwach
ten dan voorloopige regelingen en voorzich
tige verdaging van noodlottige termijnen.
Alle plannen en voorstellen liggen nog in
den smeltkroes en het is onvermijdelijk, dat
nu eens het eene, dan weer het andere aan
de opperv lakte zal komen. Er zal echter veel
bereikt zijn, Indien Amerika niet alleen
meer belangstellend waarnemer boven den
kroes is, maar een handje wil meehelpen bij
het omkeeren en uitgieten.
Een moratorium aan Duitschland?
Parijs, 11 Juli Poincaré en de ministers
dr. Lasteyrie en Keibei hebben een onder
houd gehad met het Fransche lid in de Com-
misie van Herstel Dubois, die met zijn col
lega's in deze oommissie den toestand heeft
onderzocht naar aanleiding van de verkla
ringen, die de Duitsche gedelegeerden 10 de
zer hebben gedaan.
Waarschijnlijk zal Duitschland de Oom
missie hedenavond of morgen er officieel
mede in kenbis stellen, dat het de storting
van 15 Juli, welke tot ongeveer 82 millioen
goudmark is teruggebraoht, zal verrichten,
maar zal 'het er op wijzen, dat het deze be
taling, hoewel gereduceerd, slechts met
moeite kan vervullen en dat deze moeilijk
heden ernstig den toekomstigen financiee-
len toestand van Duitschland zullen beïn
vloeden, die reeds zoo geschokt is. Dienten
gevolge zal het ontheffing vragen van de
overige stortingen in 1922 te verrichten, op
schorting. van de betalingen in baar over
1923 en vermindering der leveranties in
natura.
In de Oommissie van Herstel teekent zich
een meerderheid af, die ten gunste van een
moratorium is, dat door den Engelshen gede
legeerde werd voorgesteld, terwijl Dubois er
tegen zou zijn en aanvoert, dat de economi
sche voorspoed van Duitschland in strijd is
met de financieele kracht.
Omtrent de hedenavond gehouden zitting
van het Engelsche kabinet wordt gemeld dat
er geenerlei beslissing is genomen. Een offi-
oieuze nota verklaart, dat de kwestie van de
ineenstorting der wisselkoersen alleen door
een Internationale actie kan worden' gere
geld en rechtvaardigt aldus het beroep van
er?" vroeg hy, zyn woorden afbrekend toen
oen klork binnenkwam.
.Abinctt, de Ixxle op Malvery, wil u spro
ken, mijnheer", zeide de beambte. „Het la
over de belooning".
„Breng hem binnen", zeide Atherton. „Dat
gaat snel", voegde hy er, met een glimlach
tegen Blake aan toe. „Maar het kan zyn,
dat het al niet te veel om het lijf heeft. Die
Greggy Abinett is vele jaren tusschen hier
en Malvery bode geweest en is een oude
praatjesmaker".
Blake wendde zich nieuwsgierig naar den
man toe, die nu binnenkwam. Het was een
verweerde, oude man, wiens gebogen ge
stalte van de schouders tot aan de voeten
in een diken voermansmantel met vele kra
gen van dik blauw laken gehuld was. Om
zyn hals droeg hy een omslagdoek als van
een vrouw; zijn slappe hoed was met een fel
gekleurden zakdoek op zijn hoofd vastge
bonden; van zyn gezicht was weinig te zien',
behalve een paar doordringende blauwe
oogen, verweerd© wangen en een luimige
mond. Hy droeg een stok van een hazelaar
in zyn hand en lichtte dien tot den rand
van zyn hoed op, toen' hy naar de schrijf
tafel toekwam.
„Wel Abinett", zeide de commissaris,
goedgeluimd, „en wat weet jij wel van die
.Morgen, meneer", antwoordde de bode.
ging op den rand van den stoel zitten,
dien Atherton hem aanwees, en staarde Bla
ke recht in het gezicht „Wie is deze Joigo
mijnheer?" vroeg hy. „Ik ga nietp vertel-
Ingezonden MededeeJing.
Leest vooral
de belang
rijke mede-
deelingen
van de Eigen
Stoomboot-
Ondern.
vooraanstaande Franschen op financieele
solidariteit der geallieerden sedert de vre
desonderhandelingen gedaan, terwijl zy
toont dat zij, die toen geweigerd hebben,
een fout hebben begaan.
De stelling, dat de depreciatie van de
mark met zich moet brengen een verminde
ring der Duitsche schuld, zal van Fransche
zyde krachtig worden bestreden, want
Duitschland heeft niets gedaan om de de
preciatie van zyn geld tegen te gaan.
Het bericht uit Londen, volgens hetwelk
Frankrijk 'bereid zou zyn om een de»l der
Duitsche schuld kwyt te schelden en aan
Duitschland een moratorium van drie jaar
toe te staan, is voorbarig. Omtrent een kwyt-
schelding noch omtrent een internationale
leening kan worden beslist, zonder vooraf
het oordeel van de Commissie van Herstel
te hebben gehoord over de verschillende
maatregelen, waarvan' de eerste betrekking
heeft op de saneering der Duitsche finan
ciën en de tweede op de kwytschelding der
intergeallieerde schulden.
Inwilliging van het verzoek om een
moratorium.
Parys, 12 Juli. De Oommissie van Herstel
ontving hedenmiddag het Duitsche verzoek
om een moratorium, waarbij om een spoe
dig antwoord werd gevraagd. De Commissie
van Herstel is onmiddellijk tot een bespre
king van dit verzoek overgegaan. Een ver
werping van het verzoek wordt onmogelijk
geacht, maar een definitief besluit zal eerst
worden genomen, nadat de garantie-commis
sie uit Berlijn te Parijs is teruggekeerd.
DUITSCHLAND.
De politieke toestand ln Dnltschland.
Beriyn, 11 Juli. By de voortzetting van
de behandeling in tweede lezing van het
wetsontwerp ter besdheiping der republiek,
heeft de sociaal-democraat Wissell gezegd,
dat Beieren) in geen geval juridische bezwa
ren tegen het wetsontwerp opperen kan. De
houding der Beieren is het gevolg van hun
lich tg e ra alk the id en van hun angst, dat het
rijlk in Beieren tussohenbeide zou komen.
De Duitsch-nationale afgevaardigde dr.
Grael (Thuringen) zegt, dat men in de juri
dische commissie voor nieuwe rampen heeft
gewaarschuwd en met aigemeene werksta
kingen heeft gedreigd voor toet geval het
wetsontwerp niet zou worden aangenomen.
De Duitscto-nationalen kennen dit liedje en
laten zich er nipt door afschrikken. Zij tee
kenen verzet aan tegen het toepassen van
een dergelijke methode in het parlement.
Deze beteekent het einde van de democrati
sche vrijheid. Men wil door het artikel be
treffende het straffen der moordorganisaties
alle nationalistische organisaties treffen. De
rijkskanselier en de rijksminister van justi
tie hebben immers uitdrukkelijk veiklaard,
dat de vijand rechts staat. Ik kan hen voor
hun verantwoordelijkheid niet benijden!. De
gevolgen van hun actie valen in Thuringen
reeds te bespeuren. Verder izijn te Zwickau
15 dooden gevallen. (Rumoer rechts). De
Duitschmationalen hebben met de moorde
naars van Rathenau niets te maken, maar
Fritz Adler, die den Oostenrijlkschen minis
terpresident doodschoot, is nog aangesloten
bij de sociaal-democraten. (Luide interrup
ties links).
Dr. Radbructo, de rijksminister van justi
tie, izegt, dat de ophitsende rede van den af-
evaardigde Graef een duidelijk beeld van
e Duitsdh-nationale mentaliteit geeft. De
heer Graef heeft mooi praten, izoolang ectoter
mannen als Wulle lid van de Dultsoh-natlo-
nale volkanparty zyn, kunnen zijn woorden
geen Indruk op ons inaken.
len, als Ik niet weet aan wien ik dat doe."
„Goed'volk, Abinett," zeide de oomiiilssa-
j-i.s geruststellend. „Dit is mynheer Blake,
een vriend van mynheer Ribhard Malvery.
Hy is degeen, die de honderd pond beloo
ning uitlooft, en hy zal die met pleizier be
talen aan jou of iedereen, die hem iets van
belang kan vertellen."
De oude bode groette Blake met zijn stok.
„Uw dienaar, meneer," zeide hy. „Nou, ik
weet niet of hetgeen ik u kan vertellen, van
belang is, maar iets weet ik toch tenmin
ste, er is mij iets te binnen geschoten, toen
ik dat biljet las, dat overal aangeplakt is, en
ik dacht toen bij myzelven dat honderd pond
een aardig sommetje was om in je zak te
hebben, en dat ik maar meteen naar den com
missaris moest gaan. Dat dachtik zoo, toen
ik dat biljet las."
„Nu wat is je dan by het lezen ervan te
binnen geschoten?" vroeg Atherton.
„Eigenlijk kwam het pas by my op door
hetgeen ver over dien Februari-avond in
stond. Ik spande mijn oude hersens in. Een
avond in Februari in Februari van dit
jaar, zei ik by myzelt Het was op een avond
in. Februari, dat ik dien vreemdeling ont
moet had. Maar als het een vreemdeling was,
zei ik by mezelf, kon het mynheer Dick niet
ztfp, dien ik van jongen af gekend heb.
Maar toet kan ook wel zyn, dacht ik, dat hij
zich vermomd had. En daarom besloot ik
subiet naar de politie te gaan."
„Je zegt, dat je op een avond in Februari
van dit jaar een man hebt ontmoet, die je
een vreemdeling leek?" zeide Atherton.
Dr. Belle (Centrum) zegt, dat juist toespra
ken als van den heer Graef noodlottige ge
beurtenissen uitlokken. Moet men dan wach
ten tot de laatste minister van de republiek
vermoord ia Halve maatregelen helpen niet.
Vastberaden moeten wij' thans handelen en
daarom voor artikel 1 van toet wetsontwerp
stemmen. De openbare meening in Beieren
moet worden gerustgesteld, maar de repu
bliek moet de (basis van orde en rust blijven,
Dr. Kahl, Duitsche Volksparty, waar
schuwt voor al' te groote eisctoen en vreest,
dat de voorstellen van zijn party met voor
oordeel ontvangen worden. Politieke opvat
tingen vallen met deze wet niet te verande
ren. Als spreker uitroept, dat een volk in
nood zijn eigen vlag niet moet strijken, ont
staat op de uiterste linkerzijde een helsch
kabaal. Dr. Kahl verzoekt vice-voorzitter
Dittman hem tegen de interrupties van links
te beschermen. Dittman mePkt op, dat spre
ker dan moet beginnen met minder uitda
gend te spreken.
Dr. Schuedking, democraat, izegt, dat zijn
party verschillende radicale wijzigingen in
het wetsontwerp heeft vastgelegd. Zoo zal
het in de toekomst eveneens verboden zijn
btenbare vergaderingen in de war te schop
pen. Alle voorstellen der democraten steunen
op het beginsel van de soevereiniteit van het
volk en de vryheid van het individu. Deze i
soevereiniteit en deize vrijheid mogen slechts
beperkt worden indien dit absoluut noodtza-j
keiyk voor den staat is.
Ouder de grootste 'belangstelling van het
overvolle huis spreekt daarna de afgevaar
digde Emiminger van de Beiersche Volks
partij. Spreker zegt, dat indien thans in
Beieren een volksreferendum zou worden
gehouden, 80 .pot. der stemmen voor de mo
narchie zou worden uitgebracht. Desondanks
denkt geen enlkel verstandig mensch eraan
in Beieren door middel van een staatsgreep
de monarchie weer aan het bewind te bren
gen. Voor de eerstkomende jaren is de demo
cratische republikeinache staatsvorm voor
Duitschland het eenlg mogelijke. In> Beieren
is de revolutie niet uit het volk voortgeko
men, maar gemaaikt door niet Beiersche
elementen.
■Aan het einde van zijn betoog zegt spre
ker, dat Beieren niet bang ls voor een moge
lijke ontbinding van den Ryksdag..
Rijkskanselier dr. Wirth zegt te hebben
vernomen, dat verschillende partijen den
wensch hebben geuit, met de derde lezing
van het wetsontwerp eerst te beginnen als
de overige wetsontwerpen, welke op de be
scherming der republiek 'betrekking hebben,
gereed zullen zijn.
Ook de heer Emminger, naar bleek uit zyn
rede, staat op dit standpunt. De toespraak
van deze afgevaardigde heeft eohter juist
bewezen, hoe noodig toet is, dat de behande
ling van dit wetsontwerp weldra ten einde
wordt gebracht. De toeer Emminger heeft in
den loop van zyn toespraak over graaf Areo.
1 me rdennaf van E'ene* »ea> roken. De-
woorden. zegt Wirth, hebben mij genoopt
thans het woord te nemen. Tot «nyn droef
heid heb ik moeten vaststellen, dat in Beie
ren lieden, wier functie zulks reeds moest
verbieden, den moor! op Eisner verfaeer-
ïyken..
Ik betreur dit als Christen. Een politieke
moord blijft een moord. De heer Emminger
heeft nu beweerd, sprekend over graai Aroo,
dat wij dergelijke gevallen dikwijls voor het
staatsgerechtshof zullen moeten behandelen.
Wil hij daarmede zeggen, dat wij in de naaste
toekomst een lange reeks politieke mooTden
moeten verwachten? (Luide protesten rechts.
Beweging in het 'gansche huis).
Wij zullen het er overigens wel over een®
zijn, dat een tijdperk van politieke moorden
het einde van ons vaderland zou ibeteekenen.
In tijden van politieke opwinding ls het de
plicht van- elk onderdaan, welke ook zijn poli
tieke opvatting moge zijn, zich achter de
regeering te scharen. Er was een tijd en dit
is nog niet eens zoo heel lang geleden, dat
sommige heeren, die thans aan de rechter
zijde zitten, hun medeburgers bezworen ook
een niet oonstitutloneele regeering te dienen.
#99
In eindelooze zittingen beraadslaagde de
Ryksdag verder over het ontwerp tot be-
„Nlet waar?"
„In het eind van Februari was het," ant
woordde Abinett. „Het moet dloht by Maart
oweest zyn. En toet was zoowat tien minu-
m over zessen 's avonds, zoowat honderd
yards van den overweg by het station. Ik
ging toen met mijn wagen van Malvery n*""*
huis."
„Reed er dieni avond iemand met je mee?"
vroeg Atherton.
„Wonder boven wonder niemand," ant
woordde Abinett. „Dat gebeurt niet een keer
in twaalf maanden, maar dien; avond weet
ik zeker, dat het het geval was. En op die
plaats waar ik zei dicht by de herberg
de Drie Klokken, gaat die man, een' lange
slungel van een kerel met een zwarten baard
bn een slappen hoed opzy van den weg staan
en houdt zijn hand op. „Ga je dien kant
uit?" zeide hy, terwijl hy naar het Zuiden
wees. Hjj sprak zoo'n beetje of hij uit een
vreemd land kwam. ,Dat doe ik," zei ik.
„Dan zal ik een eind met je meerijden,"
zegt hy of iets dergeiyks. „Houd je gemak
maar," zegt hy, „ik zal achter op je wagen
klimmen, dan kan ik eraf springen als ik
wiL" En met die woorden klom hij achter
op mijn wagen, en ik ryd voort, en daar ik
voor hem zat en hy achter my, sprak ik niet
met hem. Zoo ging het in den donker ver
der, tot wy aan het kruispunt van Marswyke
komen. Daar roept by: „Ho!" en springt
van den wagen en komt naar my toe. „Hier
heb je een shilling", zegt hy, en meteen
slaat hy den weg ln, rechtuit naar den mo
len van Marshwyke. En nu dacht ik, dat dat
'scherming der republiek.
Dr. Wirth zeide gisteren o.a. nog:
Deze wet moet zoo spoedig mogelijk be
krachtigd worden. De gedachte der rijkseen
heid mag daarom niet in discussie gebracht
worden. Het werk van de redding van
Duitschland mag niet het werk van een par
tij zijn, ook niet van de arbeidersklasse, maar
de samenwerking van alle deelen van het
volk en van alle landen, ook Leieren, kan
ons helpen.
Wjj zijn het werk begonnen. De quaestie
van het herstel drukt ons enorm. De poli
tieke spanning verzwakt het volk. De moei
lijkheden van het geldprobleem rukken de
klassen uiteen. Was ooit een volk zóó in
nood, als thans het Duitsche volk? De po
litieke atmosfeer is oververhit, daarom heeft
men snel en vastberaden ingegrepen.
De berichten van gisterenavond wtfzen
weer op een verscherping van den toestand.
De rijkskanselier heeft namelijk ln het ge
bouw van den rijksdag de vertegenwoordi
gers van de beide socialistische partijen en
der groote vakorganisaties ontvangen, wel
ke hem hebben medegedeeld!, dat zij de
grootste bezwaren tegen den huldigen vorm
van het wetsontwerp ter bescherming der
rephbliek koesteren. De woordvoerder der
meerderheidssocialisten voegde eraan toe,
dat zijn party het opnemen van de onafhan-
keiyken in de regeerfngscoalitie blijft
eischen. Door deze houding der socialisten
is de kans op ontbinding van den1 rijksdag
plotseling weer veel grooter geworden. De
rijkskanselier heeft den rijkspresideht, wel
ke met vacantie te Freudenstadt vertoeft, te
lefonisch van den loop van dit onderhoud op
de hoogte gesteld en hem verzocht onmiddel-
ïyk naar Beriyn terug te keeren.
Berlijn, 11 Juli. In het belastingoomlté van
den rijksdag werd een voorstel der regee
ring aangenomen om het bedrag der ge
dwongen leening op 70 inilliard te stellen,
Het totaal bedrag der leening zal tot dek
king der leeningen in natura en de Entente
dienen.
De Duitsche stortingen.
Parijs, 11 Juli. De oommissie voor de ver
goedingen maakt de volgende mededeeling
openbaar: Overeenkomstig toet besluit van
21 Maart 1922, vaststellende de stortingen
welke Duitschland in den loop van 1922 zal
hebben te betalen, heeft de oom missie in zyn
zitting van heden besloten van de aanstaan
de storting van Duitschland een bedrag af
te schrijven van 17.892,602,50 mark goud,
vertegenwoordigende de rente van het re
servefonds en de betaling van de Luxem-
burgsohe regeering voer steenkolen en van
den textielbond voor de levering van kleur
stoffen van 1 November 1921 tot 80 Juni
1922. Het bedrag dat Duitschland in specie
voor den vervaldag van 16 Juli zal hebben
te storten is dientengevolge van 50 miljoen
mark goud verminderd tot 82.607.897,60
mtrk goud.
Do moordenaars van Rathenau op het spoor
Een groot opsporingsoommando der Ber-
ïyosche politie is de moordenaars van minis
ter Rathenau, den ingenieur Fischer en den
luitenant ter zee Knauer, in de huurt van
Gurdelegen (Brandenburg) op het spoor.
Te Gardelegen is een opsporingscentrale
gevestigd. Deze is met auto's, rywielen en
politiehonden uitgerust Uitgebreide maat
regelen zijn genomen) om de moordenaars te
vatten. De regeering heeft voor het arres
teeren der bedde moordenaars nog eens 1
millioen M. uitgeloofd.
Het „Berl. Tageblatt" heeft reeds meer
dan 100.000 M. als premie byeengebracht
De beide daders zyn vennoedeiyk eerst
naar Rostock gevlucht, en zyn, omdat zy
daar niet den noodigen steun vonden,
per spoor naar Wismar in Mecklenburg ge
gaan en vandaar naar Lenzen a d. Elbe,
ook waarschijnlijk per spoor, omdat zy van
6—8 Juli dien afstand per fiets byna niet
hebben kunnen afleggen. Te Lenzen vroe
gen zy by een man om logies; deze verwees
nen echter naar een hotel „Zur Sonne", waar
zy onderdak vonden. De Bcrlttnsctoe politie
was te weten gekomen, dat zq ln de buurt
van Lenzen waren. Ook de politie aldaar.
mynheer Diok wel kon geweest zy». Wat
denkt u ervan, mynheer de commissaris?"
„Heb Je gezien waar die man heen
ging?" vroeg Atherton.
,4k heb niets anders gezien dan dat hy
den weg van Marshwyke opging", antwoord
de Abinett. „Het was dien avond pikdonker.
Ik dacht toen, dat het de een of andere zee
varende was, die wat ging gebruiken in de
herberg het Anker op weg'naar Shiltoamp-
ton. En verder heb ik niet meer aan hem
gedacht tot ik nou dat biljet las, dat aan
geplakt is. En hoe staat het nou met die
honderd pond, mijnheer de commissaris?"
„Best, Abinett", zeide Atherton. „Je schynt
een goede kans te hebben, om die te zullen
krijgen. Ik geloof zeker, dat die man myn
heer Richard Malvery is geweest Nu, ga
nu heen, en praat er met niemand over, met
ntomand hoor! zelfs niet met je eigen
vrouw. Je moet zorgen, dat je niet door een
extra borrel aan het praten komt, als je die
honderd pond wilt verdienen. Houdt Je
mond!"
De bode ging weg en Atherton keerde
zich naar Blake toe.
„Ik geloof, dat die man Richard Malvery
is geweest," zei hy. „Nu moeten wy eerst
trachten uit te vinden, waar "*an hem
is gegaan. Kom u hleitoeen na de i"*y;h, dan
zullen wjj met mijn auto naar Marswyke
gaan.
Wordt vervolgd.