NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Malvery Hold Eerste Blad. No. 5583 DONDERDAG 13 JULI 1922 50e JAARGANG FEUILLETON. 10) (ES0NA). Een gedwongen leening van 76 miUlard. COURANT ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING Hrlderwhe Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W. Indiü p. zeepoet f2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad reep. f 0£T, 10.76, f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1,25, f 1.25, f 1.60 Losse' nummers der Courant 4 ct; fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 50 Poert-Giro rekening No. 16066. ADVERTENTIEN; 20 ct. p. regel (galjard). Logeemeded. (kolombreedte als redaction. tekst) 60 ct. Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te bnnr) v. 14 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en roeit br. onder oo. 10 ct p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct Licht op voor auto's en fietsen Donderdag 18 Juli 9.57 uur. Vrijdag 14 9.57 BUITENLAND. De regeling der schadevergoeding. In het Engelsche Lagerhuis is, zooals in ons vorig nummer is gemeld, de Dinsdag hier aangeroerde kwestie te Iberde gebracht-, dat men DuitschLa-ndten aanzien van de schadevergoeding geen gedeeltelijke onthef fing kan verleenen, zonder Frankrijk, welks actief voor een deel uit vorderingeni op Duitschland voor de verwoesting bestaat, tegelijk een evenredige verlichting toe te staan. Het geschiedde in den vorm van een1 vraag van Lord H. Caven-dishJRentindk, die wilde weten, of, „met het oog op den nadeeligen invloed dien de onzekere toestand van de schadevergoedingskwestie op den handel heeft, de regeering het aanbod tzou doen ten behoeve van Frankrijk af te zien van eenige of al hare aanspraken op het vergoedings fonds en vereffeningen zou voorstellen) van schulden, die Frankrijk aan Engeland heeft'.'. Lloyd George antwoordde met te zeg gen, dat deze kwestie niet in den vorm van vragen antwoorden be handelen was; daar zij veel te ingewikkeld voor. Hij deed echter, toen ook Keniworthy aandrong, vage toezeggingen, dat de regeering binnenkort een verklaring zou afleggen en dat er dan gelegenheid zou zijn voor een aigemeene beraadslaging over de zaak. Zij zal nu wel niet meer tot rust komen, want de daling van de mark is een verschijnsel, dat de politieke en financieele kringen te Londen druk bezig houdt. Het standpunt, dat de „Daily Mail" wil innemen, namelijk, dat het de geallieerden niet aan gaat als Duitschland bankroet gaat, i.s na tuurlijk maar blague.. Grondstoffen blijft de Duitsche nijverheid ook bij een lage mark zonder bezwaar in groote hoeveelheid koo- pen, dank zij hare groote saldo's in het bui tenland, maar de binnenlandsche Duitsche verbruikers krijgen steeds minder koop kracht voor Engelsche fabrikaten. En het is de laatste dagen ook duidelijk geweest, dat de Fransche franc-koers meegesleept wordt in de daling van de mark. De zaak der geallieerden blijkt uit deze twee voorbeelden, ■waaraan nog vele andere zouden toe te vbe gen zijn, er dus wel degelijk (bij betrokken. Gedeeltelijke of algeheele opheffing vam de schuld, die Frankrijk aan Engeland heeft, zou stellig de overweging waard zijn, indien dit voor een regeling van de Duitsche ver goeding bevorderlijk kan zijn, maar Lloyd George had van zijn standpunt gelijk, toen hij de ingewikkeldheid ervan in het licht stelde. De zaak is dat Engeland in den oor log bij de Vereenigde Staten geld heeft ge leend en dit geld fweer gebruikt heeft, om aan zijn- oorlogsbondgenooten in Europa hulp te verleenen. Men kan dus weer niet van Engeland verlangen, dat het kwijtschel ding verleent als daar geen kwijtschelding van den kant van de Vereenigde Staten te genover zou staan. En daar hokt, naar een artikel in de /Times" over den. weg naar het herstel, in het licht stelt, de heele kiwestie voorloopig. Reeds kort nadat de Vereenigde Staten in 1917 in den oorlog waren gegaan, heeft Engeland de Amerilkaansche regeering vertrouwelijk voorgesteld, of de Vereenigdr Staten niet in Engeland's plaats als credi teuren wilden treden voor de sommen, die Engeland van Amerika geleend en weer aan de geallieerden op het vasteland uitgeleend had, zoodat de Engelsche schuld aan Ameri ka met een dienovereenkomstig bedrag ver minderd zou kunnen worden. Dit voorstel vond te Washington geen gunstig onthaal. Engeland blijft dus aansp^kolljk voor de heele schuld van ten naast© bij 947 mil- door J. S. FLETOHER. „Dat is het allerbelangrijkste punt", merk te Atherton op, toen Blak© hem het telegram teruggaf. „Wij weten nu, dat hij geld bij zich bad. Als alles gewoon in zijn werk is gegaan, zal de bank de nummers van de bankbiljetten hebben opgeschreven, en die zouden dan opgespoord kunnen worden Maar aan-gezien het klein bankpapier is ge weest, zal dat een lang en moeielijk werk zijn. Op dat oogenblik zullen zij al door heel wat handen gegaan zijn. Want klein bank papier wisselt even dikwijls van bezitter als Bovereigns". „Het lijkt meer dan ooit op moord", zeide Blake. ..Men moet hem gevolgd zijn. Maar wie wist, dat hij dat geld bij zich had?" „Het is mogelijk, dat men van het loket aan de bank af zijn gangen nagegaan is", zeide Atherton. „Zoo iets komt voor; je weet nooit, wie er in zoo'n bank op de loer staat, De een of andere schavuit kan gezien heb ben, dat hij geld opnam, opgelet hebben, dat hij het wegstak en hem naar den trein en hierheen gevolgd zijn, èn verder naar de eenzame streek tusschen Brychester en Mal very Hold je kunt het niet weten. Wat is lioen. Er is geen reden «m aan te nemen, dat Amerika nu op een ander standpunt staat. De openbare meening in de Vereenig de Staten komt veeleer op .voor het beginsel, dat men Europa moet laten betalen, (De Ame- rikaansche regeering heeft het geld zelf bij het volk geleend. En daar dit volk zijn rente verlangt, zou de Amerikaansche schatkist de kwijtschelding uit eigen middelen moeten dekken, wat alleen mogelijk zou zijn door verzwaring van de. belasting. In een wereld waar niemand een edelmoe dig gebaar gelieft te maken of kan maken, handhaaft zich derhalve de toestand, dat iedereen zijn schuldbekentenissen op ande ren stevig in handen houdt, zonder zich voorshands te verdiepen in de vraag, wat er op den duur van de getallen, die er in heer geschreven zijn, binnen zal komen. Voor na volging van het eenvoudige ibolsjewieksche beginsel van annuleering van schulden zon der goedvinden van de sctouldeischers acht ieder beschaafde staat zich natuurlijk te fat soenlijk. Maar de tijd moet leeren, of een erkenning van een schuld zonder aflossing en in vele gevallen ook zonder rentebetaling in de praktijk op iets neerkomt, dat er veel van verschilt. Regeling der schulden van de geallieerden. Te Londen zijn, naar in de Engelsche pers ►doorlekt, belangrijke onderhandelingen be gonnen over een fundeering van de Engel sche schuld aan Amerika, die totnogtoe di rect opeischbaar was. Men krijgt den indruk, dat ttnen den getoeelen warwinkel van fi nancieele kwestie zoodoende bij het goede einde aanpakt. Regeling van de schuld van Engeland aan Amerika op een duurzame ba sis kan dan de voorloopster worden van een accoord tusschen Engeland en Frankrijk. Ed dit kan op zijn beurt weer leiden tot een al gemeen accoord met Duitschland. De zaak kan van vandaag of morgen stellig niet haar beslag krijgen, en het is belangwekkend dat er opnieuw geruchten opduiken over een oeconomische conferentie te Washington. Middelerwijl is er niet veel meer te verwach ten dan voorloopige regelingen en voorzich tige verdaging van noodlottige termijnen. Alle plannen en voorstellen liggen nog in den smeltkroes en het is onvermijdelijk, dat nu eens het eene, dan weer het andere aan de opperv lakte zal komen. Er zal echter veel bereikt zijn, Indien Amerika niet alleen meer belangstellend waarnemer boven den kroes is, maar een handje wil meehelpen bij het omkeeren en uitgieten. Een moratorium aan Duitschland? Parijs, 11 Juli Poincaré en de ministers dr. Lasteyrie en Keibei hebben een onder houd gehad met het Fransche lid in de Com- misie van Herstel Dubois, die met zijn col lega's in deze oommissie den toestand heeft onderzocht naar aanleiding van de verkla ringen, die de Duitsche gedelegeerden 10 de zer hebben gedaan. Waarschijnlijk zal Duitschland de Oom missie hedenavond of morgen er officieel mede in kenbis stellen, dat het de storting van 15 Juli, welke tot ongeveer 82 millioen goudmark is teruggebraoht, zal verrichten, maar zal 'het er op wijzen, dat het deze be taling, hoewel gereduceerd, slechts met moeite kan vervullen en dat deze moeilijk heden ernstig den toekomstigen financiee- len toestand van Duitschland zullen beïn vloeden, die reeds zoo geschokt is. Dienten gevolge zal het ontheffing vragen van de overige stortingen in 1922 te verrichten, op schorting. van de betalingen in baar over 1923 en vermindering der leveranties in natura. In de Oommissie van Herstel teekent zich een meerderheid af, die ten gunste van een moratorium is, dat door den Engelshen gede legeerde werd voorgesteld, terwijl Dubois er tegen zou zijn en aanvoert, dat de economi sche voorspoed van Duitschland in strijd is met de financieele kracht. Omtrent de hedenavond gehouden zitting van het Engelsche kabinet wordt gemeld dat er geenerlei beslissing is genomen. Een offi- oieuze nota verklaart, dat de kwestie van de ineenstorting der wisselkoersen alleen door een Internationale actie kan worden' gere geld en rechtvaardigt aldus het beroep van er?" vroeg hy, zyn woorden afbrekend toen oen klork binnenkwam. .Abinctt, de Ixxle op Malvery, wil u spro ken, mijnheer", zeide de beambte. „Het la over de belooning". „Breng hem binnen", zeide Atherton. „Dat gaat snel", voegde hy er, met een glimlach tegen Blake aan toe. „Maar het kan zyn, dat het al niet te veel om het lijf heeft. Die Greggy Abinett is vele jaren tusschen hier en Malvery bode geweest en is een oude praatjesmaker". Blake wendde zich nieuwsgierig naar den man toe, die nu binnenkwam. Het was een verweerde, oude man, wiens gebogen ge stalte van de schouders tot aan de voeten in een diken voermansmantel met vele kra gen van dik blauw laken gehuld was. Om zyn hals droeg hy een omslagdoek als van een vrouw; zijn slappe hoed was met een fel gekleurden zakdoek op zijn hoofd vastge bonden; van zyn gezicht was weinig te zien', behalve een paar doordringende blauwe oogen, verweerd© wangen en een luimige mond. Hy droeg een stok van een hazelaar in zyn hand en lichtte dien tot den rand van zyn hoed op, toen' hy naar de schrijf tafel toekwam. „Wel Abinett", zeide de commissaris, goedgeluimd, „en wat weet jij wel van die .Morgen, meneer", antwoordde de bode. ging op den rand van den stoel zitten, dien Atherton hem aanwees, en staarde Bla ke recht in het gezicht „Wie is deze Joigo mijnheer?" vroeg hy. „Ik ga nietp vertel- Ingezonden MededeeJing. Leest vooral de belang rijke mede- deelingen van de Eigen Stoomboot- Ondern. vooraanstaande Franschen op financieele solidariteit der geallieerden sedert de vre desonderhandelingen gedaan, terwijl zy toont dat zij, die toen geweigerd hebben, een fout hebben begaan. De stelling, dat de depreciatie van de mark met zich moet brengen een verminde ring der Duitsche schuld, zal van Fransche zyde krachtig worden bestreden, want Duitschland heeft niets gedaan om de de preciatie van zyn geld tegen te gaan. Het bericht uit Londen, volgens hetwelk Frankrijk 'bereid zou zyn om een de»l der Duitsche schuld kwyt te schelden en aan Duitschland een moratorium van drie jaar toe te staan, is voorbarig. Omtrent een kwyt- schelding noch omtrent een internationale leening kan worden beslist, zonder vooraf het oordeel van de Commissie van Herstel te hebben gehoord over de verschillende maatregelen, waarvan' de eerste betrekking heeft op de saneering der Duitsche finan ciën en de tweede op de kwytschelding der intergeallieerde schulden. Inwilliging van het verzoek om een moratorium. Parys, 12 Juli. De Oommissie van Herstel ontving hedenmiddag het Duitsche verzoek om een moratorium, waarbij om een spoe dig antwoord werd gevraagd. De Commissie van Herstel is onmiddellijk tot een bespre king van dit verzoek overgegaan. Een ver werping van het verzoek wordt onmogelijk geacht, maar een definitief besluit zal eerst worden genomen, nadat de garantie-commis sie uit Berlijn te Parijs is teruggekeerd. DUITSCHLAND. De politieke toestand ln Dnltschland. Beriyn, 11 Juli. By de voortzetting van de behandeling in tweede lezing van het wetsontwerp ter besdheiping der republiek, heeft de sociaal-democraat Wissell gezegd, dat Beieren) in geen geval juridische bezwa ren tegen het wetsontwerp opperen kan. De houding der Beieren is het gevolg van hun lich tg e ra alk the id en van hun angst, dat het rijlk in Beieren tussohenbeide zou komen. De Duitsch-nationale afgevaardigde dr. Grael (Thuringen) zegt, dat men in de juri dische commissie voor nieuwe rampen heeft gewaarschuwd en met aigemeene werksta kingen heeft gedreigd voor toet geval het wetsontwerp niet zou worden aangenomen. De Duitscto-nationalen kennen dit liedje en laten zich er nipt door afschrikken. Zij tee kenen verzet aan tegen het toepassen van een dergelijke methode in het parlement. Deze beteekent het einde van de democrati sche vrijheid. Men wil door het artikel be treffende het straffen der moordorganisaties alle nationalistische organisaties treffen. De rijkskanselier en de rijksminister van justi tie hebben immers uitdrukkelijk veiklaard, dat de vijand rechts staat. Ik kan hen voor hun verantwoordelijkheid niet benijden!. De gevolgen van hun actie valen in Thuringen reeds te bespeuren. Verder izijn te Zwickau 15 dooden gevallen. (Rumoer rechts). De Duitschmationalen hebben met de moorde naars van Rathenau niets te maken, maar Fritz Adler, die den Oostenrijlkschen minis terpresident doodschoot, is nog aangesloten bij de sociaal-democraten. (Luide interrup ties links). Dr. Radbructo, de rijksminister van justi tie, izegt, dat de ophitsende rede van den af- evaardigde Graef een duidelijk beeld van e Duitsdh-nationale mentaliteit geeft. De heer Graef heeft mooi praten, izoolang ectoter mannen als Wulle lid van de Dultsoh-natlo- nale volkanparty zyn, kunnen zijn woorden geen Indruk op ons inaken. len, als Ik niet weet aan wien ik dat doe." „Goed'volk, Abinett," zeide de oomiiilssa- j-i.s geruststellend. „Dit is mynheer Blake, een vriend van mynheer Ribhard Malvery. Hy is degeen, die de honderd pond beloo ning uitlooft, en hy zal die met pleizier be talen aan jou of iedereen, die hem iets van belang kan vertellen." De oude bode groette Blake met zijn stok. „Uw dienaar, meneer," zeide hy. „Nou, ik weet niet of hetgeen ik u kan vertellen, van belang is, maar iets weet ik toch tenmin ste, er is mij iets te binnen geschoten, toen ik dat biljet las, dat overal aangeplakt is, en ik dacht toen bij myzelven dat honderd pond een aardig sommetje was om in je zak te hebben, en dat ik maar meteen naar den com missaris moest gaan. Dat dachtik zoo, toen ik dat biljet las." „Nu wat is je dan by het lezen ervan te binnen geschoten?" vroeg Atherton. „Eigenlijk kwam het pas by my op door hetgeen ver over dien Februari-avond in stond. Ik spande mijn oude hersens in. Een avond in Februari in Februari van dit jaar, zei ik by myzelt Het was op een avond in. Februari, dat ik dien vreemdeling ont moet had. Maar als het een vreemdeling was, zei ik by mezelf, kon het mynheer Dick niet ztfp, dien ik van jongen af gekend heb. Maar toet kan ook wel zyn, dacht ik, dat hij zich vermomd had. En daarom besloot ik subiet naar de politie te gaan." „Je zegt, dat je op een avond in Februari van dit jaar een man hebt ontmoet, die je een vreemdeling leek?" zeide Atherton. Dr. Belle (Centrum) zegt, dat juist toespra ken als van den heer Graef noodlottige ge beurtenissen uitlokken. Moet men dan wach ten tot de laatste minister van de republiek vermoord ia Halve maatregelen helpen niet. Vastberaden moeten wij' thans handelen en daarom voor artikel 1 van toet wetsontwerp stemmen. De openbare meening in Beieren moet worden gerustgesteld, maar de repu bliek moet de (basis van orde en rust blijven, Dr. Kahl, Duitsche Volksparty, waar schuwt voor al' te groote eisctoen en vreest, dat de voorstellen van zijn party met voor oordeel ontvangen worden. Politieke opvat tingen vallen met deze wet niet te verande ren. Als spreker uitroept, dat een volk in nood zijn eigen vlag niet moet strijken, ont staat op de uiterste linkerzijde een helsch kabaal. Dr. Kahl verzoekt vice-voorzitter Dittman hem tegen de interrupties van links te beschermen. Dittman mePkt op, dat spre ker dan moet beginnen met minder uitda gend te spreken. Dr. Schuedking, democraat, izegt, dat zijn party verschillende radicale wijzigingen in het wetsontwerp heeft vastgelegd. Zoo zal het in de toekomst eveneens verboden zijn btenbare vergaderingen in de war te schop pen. Alle voorstellen der democraten steunen op het beginsel van de soevereiniteit van het volk en de vryheid van het individu. Deze i soevereiniteit en deize vrijheid mogen slechts beperkt worden indien dit absoluut noodtza-j keiyk voor den staat is. Ouder de grootste 'belangstelling van het overvolle huis spreekt daarna de afgevaar digde Emiminger van de Beiersche Volks partij. Spreker zegt, dat indien thans in Beieren een volksreferendum zou worden gehouden, 80 .pot. der stemmen voor de mo narchie zou worden uitgebracht. Desondanks denkt geen enlkel verstandig mensch eraan in Beieren door middel van een staatsgreep de monarchie weer aan het bewind te bren gen. Voor de eerstkomende jaren is de demo cratische republikeinache staatsvorm voor Duitschland het eenlg mogelijke. In> Beieren is de revolutie niet uit het volk voortgeko men, maar gemaaikt door niet Beiersche elementen. ■Aan het einde van zijn betoog zegt spre ker, dat Beieren niet bang ls voor een moge lijke ontbinding van den Ryksdag.. Rijkskanselier dr. Wirth zegt te hebben vernomen, dat verschillende partijen den wensch hebben geuit, met de derde lezing van het wetsontwerp eerst te beginnen als de overige wetsontwerpen, welke op de be scherming der republiek 'betrekking hebben, gereed zullen zijn. Ook de heer Emminger, naar bleek uit zyn rede, staat op dit standpunt. De toespraak van deze afgevaardigde heeft eohter juist bewezen, hoe noodig toet is, dat de behande ling van dit wetsontwerp weldra ten einde wordt gebracht. De toeer Emminger heeft in den loop van zyn toespraak over graaf Areo. 1 me rdennaf van E'ene* »ea> roken. De- woorden. zegt Wirth, hebben mij genoopt thans het woord te nemen. Tot «nyn droef heid heb ik moeten vaststellen, dat in Beie ren lieden, wier functie zulks reeds moest verbieden, den moor! op Eisner verfaeer- ïyken.. Ik betreur dit als Christen. Een politieke moord blijft een moord. De heer Emminger heeft nu beweerd, sprekend over graai Aroo, dat wij dergelijke gevallen dikwijls voor het staatsgerechtshof zullen moeten behandelen. Wil hij daarmede zeggen, dat wij in de naaste toekomst een lange reeks politieke mooTden moeten verwachten? (Luide protesten rechts. Beweging in het 'gansche huis). Wij zullen het er overigens wel over een® zijn, dat een tijdperk van politieke moorden het einde van ons vaderland zou ibeteekenen. In tijden van politieke opwinding ls het de plicht van- elk onderdaan, welke ook zijn poli tieke opvatting moge zijn, zich achter de regeering te scharen. Er was een tijd en dit is nog niet eens zoo heel lang geleden, dat sommige heeren, die thans aan de rechter zijde zitten, hun medeburgers bezworen ook een niet oonstitutloneele regeering te dienen. #99 In eindelooze zittingen beraadslaagde de Ryksdag verder over het ontwerp tot be- „Nlet waar?" „In het eind van Februari was het," ant woordde Abinett. „Het moet dloht by Maart oweest zyn. En toet was zoowat tien minu- m over zessen 's avonds, zoowat honderd yards van den overweg by het station. Ik ging toen met mijn wagen van Malvery n*""* huis." „Reed er dieni avond iemand met je mee?" vroeg Atherton. „Wonder boven wonder niemand," ant woordde Abinett. „Dat gebeurt niet een keer in twaalf maanden, maar dien; avond weet ik zeker, dat het het geval was. En op die plaats waar ik zei dicht by de herberg de Drie Klokken, gaat die man, een' lange slungel van een kerel met een zwarten baard bn een slappen hoed opzy van den weg staan en houdt zijn hand op. „Ga je dien kant uit?" zeide hy, terwijl hy naar het Zuiden wees. Hjj sprak zoo'n beetje of hij uit een vreemd land kwam. ,Dat doe ik," zei ik. „Dan zal ik een eind met je meerijden," zegt hy of iets dergeiyks. „Houd je gemak maar," zegt hy, „ik zal achter op je wagen klimmen, dan kan ik eraf springen als ik wiL" En met die woorden klom hij achter op mijn wagen, en ik ryd voort, en daar ik voor hem zat en hy achter my, sprak ik niet met hem. Zoo ging het in den donker ver der, tot wy aan het kruispunt van Marswyke komen. Daar roept by: „Ho!" en springt van den wagen en komt naar my toe. „Hier heb je een shilling", zegt hy, en meteen slaat hy den weg ln, rechtuit naar den mo len van Marshwyke. En nu dacht ik, dat dat 'scherming der republiek. Dr. Wirth zeide gisteren o.a. nog: Deze wet moet zoo spoedig mogelijk be krachtigd worden. De gedachte der rijkseen heid mag daarom niet in discussie gebracht worden. Het werk van de redding van Duitschland mag niet het werk van een par tij zijn, ook niet van de arbeidersklasse, maar de samenwerking van alle deelen van het volk en van alle landen, ook Leieren, kan ons helpen. Wjj zijn het werk begonnen. De quaestie van het herstel drukt ons enorm. De poli tieke spanning verzwakt het volk. De moei lijkheden van het geldprobleem rukken de klassen uiteen. Was ooit een volk zóó in nood, als thans het Duitsche volk? De po litieke atmosfeer is oververhit, daarom heeft men snel en vastberaden ingegrepen. De berichten van gisterenavond wtfzen weer op een verscherping van den toestand. De rijkskanselier heeft namelijk ln het ge bouw van den rijksdag de vertegenwoordi gers van de beide socialistische partijen en der groote vakorganisaties ontvangen, wel ke hem hebben medegedeeld!, dat zij de grootste bezwaren tegen den huldigen vorm van het wetsontwerp ter bescherming der rephbliek koesteren. De woordvoerder der meerderheidssocialisten voegde eraan toe, dat zijn party het opnemen van de onafhan- keiyken in de regeerfngscoalitie blijft eischen. Door deze houding der socialisten is de kans op ontbinding van den1 rijksdag plotseling weer veel grooter geworden. De rijkskanselier heeft den rijkspresideht, wel ke met vacantie te Freudenstadt vertoeft, te lefonisch van den loop van dit onderhoud op de hoogte gesteld en hem verzocht onmiddel- ïyk naar Beriyn terug te keeren. Berlijn, 11 Juli. In het belastingoomlté van den rijksdag werd een voorstel der regee ring aangenomen om het bedrag der ge dwongen leening op 70 inilliard te stellen, Het totaal bedrag der leening zal tot dek king der leeningen in natura en de Entente dienen. De Duitsche stortingen. Parijs, 11 Juli. De oommissie voor de ver goedingen maakt de volgende mededeeling openbaar: Overeenkomstig toet besluit van 21 Maart 1922, vaststellende de stortingen welke Duitschland in den loop van 1922 zal hebben te betalen, heeft de oom missie in zyn zitting van heden besloten van de aanstaan de storting van Duitschland een bedrag af te schrijven van 17.892,602,50 mark goud, vertegenwoordigende de rente van het re servefonds en de betaling van de Luxem- burgsohe regeering voer steenkolen en van den textielbond voor de levering van kleur stoffen van 1 November 1921 tot 80 Juni 1922. Het bedrag dat Duitschland in specie voor den vervaldag van 16 Juli zal hebben te storten is dientengevolge van 50 miljoen mark goud verminderd tot 82.607.897,60 mtrk goud. Do moordenaars van Rathenau op het spoor Een groot opsporingsoommando der Ber- ïyosche politie is de moordenaars van minis ter Rathenau, den ingenieur Fischer en den luitenant ter zee Knauer, in de huurt van Gurdelegen (Brandenburg) op het spoor. Te Gardelegen is een opsporingscentrale gevestigd. Deze is met auto's, rywielen en politiehonden uitgerust Uitgebreide maat regelen zijn genomen) om de moordenaars te vatten. De regeering heeft voor het arres teeren der bedde moordenaars nog eens 1 millioen M. uitgeloofd. Het „Berl. Tageblatt" heeft reeds meer dan 100.000 M. als premie byeengebracht De beide daders zyn vennoedeiyk eerst naar Rostock gevlucht, en zyn, omdat zy daar niet den noodigen steun vonden, per spoor naar Wismar in Mecklenburg ge gaan en vandaar naar Lenzen a d. Elbe, ook waarschijnlijk per spoor, omdat zy van 6—8 Juli dien afstand per fiets byna niet hebben kunnen afleggen. Te Lenzen vroe gen zy by een man om logies; deze verwees nen echter naar een hotel „Zur Sonne", waar zy onderdak vonden. De Bcrlttnsctoe politie was te weten gekomen, dat zq ln de buurt van Lenzen waren. Ook de politie aldaar. mynheer Diok wel kon geweest zy». Wat denkt u ervan, mynheer de commissaris?" „Heb Je gezien waar die man heen ging?" vroeg Atherton. ,4k heb niets anders gezien dan dat hy den weg van Marshwyke opging", antwoord de Abinett. „Het was dien avond pikdonker. Ik dacht toen, dat het de een of andere zee varende was, die wat ging gebruiken in de herberg het Anker op weg'naar Shiltoamp- ton. En verder heb ik niet meer aan hem gedacht tot ik nou dat biljet las, dat aan geplakt is. En hoe staat het nou met die honderd pond, mijnheer de commissaris?" „Best, Abinett", zeide Atherton. „Je schynt een goede kans te hebben, om die te zullen krijgen. Ik geloof zeker, dat die man myn heer Richard Malvery is geweest Nu, ga nu heen, en praat er met niemand over, met ntomand hoor! zelfs niet met je eigen vrouw. Je moet zorgen, dat je niet door een extra borrel aan het praten komt, als je die honderd pond wilt verdienen. Houdt Je mond!" De bode ging weg en Atherton keerde zich naar Blake toe. „Ik geloof, dat die man Richard Malvery is geweest," zei hy. „Nu moeten wy eerst trachten uit te vinden, waar "*an hem is gegaan. Kom u hleitoeen na de i"*y;h, dan zullen wjj met mijn auto naar Marswyke gaan. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1922 | | pagina 1