NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
LUx
Malvery Hold
HERMAN NYPELS
VROOM DREESMANN
Eerste Blad.
Woensdag 19 Juli
No. 5585
DINSDAG 18 JULI 1922
50e JAARGANG
FEUILLETON.
12)
TE BEGINNEN VANAF
ZULLEN ONZE ZAKEN, TOT
NADERE AANKONDIGING
DES MIDDAGS VAN 12.30
ZIJN.
WIJ VERZOEKEN ONZE
CLIËNTÈLE BELEEFD, ONS
MET DEZEN MAATREGEL,
MEDE IN 'T BELANG VAN
HET PERSONEEL GENO
MEN, wel te willen
STEUNEN.
HELDER.
HELDER.
„Twee lui. De oude Peter Flint en Zetel
V-cmtwtwbtiV miw.
Brlsooe knikte met het hoofd en zette een
Wordt vervolgd.
COURANT
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BLJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W.
Indiö p. zoeipoert f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
reep. f 0.67°, f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.25, i 1.G0
Losse nuimmers der Courant 4 ct; fr. p. P. 6 ot
Veraohjjnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: O. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Interc. Telefoon 60
Post-Gdrorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ot p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
teket) 60 ct Kleine advertentiee (gevraagd, te koop, te huur) v. 14
regels 40 ct, elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adree: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct p. adv. extra). Bewijeno. 4 ct
Lloht op
voor auto's en fietsen:
Dinsdag 18 Juli 9.41 uur
Woensdag 19 9.40
BUITENLAND.
De toestand.
•De N. Rott. Ct. van Zaterdag li. geeft het
volgend (belangwekkend overzicht van den
algemeenen toestand:
Veel belangrijker dan de stervende Haag-
eohe conferentie, die al veel van haar belang
verloren had, toen het steeds dringender
noodig bleek dichter bij huis reddingsplan
ken toe te steken aan Duitschland en Frank
rijk, wordt, naar het algemeen gevoelen, de
aanstaande conferentie der geallieerden te
Londen, waarvoor Poincaré over zal komen.
De Haagsche oonferentie heeft haar nut ge
daan, doordat nu vast staat, dat men voor
regelingen met Rusland door achterdeurtjes
en niet door de hoofddeur zal moeten binnen
gaan, anet al het risico, dat verlbonden is aan
den linksohen koers, dien Moskou in den
laatsten tijd heeft ingeslagen. Deze koers
was al zichtbaar geworden in het wraakge-
ding tegen de sociaal-revolutionairen, de ver
volging van de orthodoxe kerk, de verwer
ping van de overeenkomst met Italië, het
wegblijven van Tsjitsjerin, den man, die
deze overeenkomst bedisseld1 had, uit den
Haag, het op den voorgrond komen van den
radicaal-bolsjewiekschen "Xitwinof, terwijl
Krassin, de Sowjet-afgez&nt met «wien men
in Engeland had leeren praten, pas laat
kwam enz. Tegelijkertijd1 hebben het tweede
tractaat van Rappallo met Duitschland (on
der het eerste versta men' de regeling tus-
scben Italië en Zuid-Slavië) en de gunstige
oogstvooruitzichten. den krop van de Sow-
jet-machthebbers doem zwellen.
Vóór de conferentie te Londen 'begint,
heeft Engeland duidelijk te kennen gege
ven, dat zijn schuld aan de Vereenigde Sta
ten buiten elke herziening staat. De goede
verstandhouding tusschen de twee groote
Angelsaksische landen zou er niet tegen be
stand zijn, indien Engeland er anders over
dacht. Een belangwekkende vraag wordt in-
tuisschen wat de Britsche regeering als con
traprestatie van hare ibondgenooten zou
verlangen, indien Zij zich tot offers op het
stuk van hare eigen vorderingen bereid zou
verklaren. Op de Engelsche «begrooting is
totnutoe niet met activa uit renten van de
schulden der geallieerden aan de Britsche
Schatkist rekening gehouden, maar wel met
uitgaven voor «betalingen aan Amerika. De
positie van den Engelschen belastingbetaler
zou er dus niet door verergeren indien het
tot kwijtschelding van schuld aan de geal
lieerden kwam,, alhoewel bij' he«m het verlan
gen te .begrijpen zou zijn, uit die schulden
nieuwe verlichting te verkrijgen. Waren die
schulden even goed rentegevend en op den
duur inbaar als Engeland's eigen schuld aan
de Vereenigde Staten, dan was de rekening
gemakkelijk te maken. Dan zou tegenover
de schuld aan Amerika van.' £988 mllioen
tot den tegenwoordigen koers een vordering
op Frankrijk, Italië en België staan van te
zamen een kleine 1100 milltoen en bleef
er nog een batig saldo voor Engeland. Het
indertijd schuchter geopperde denkbeeld1 om
de Vereenigde .Staten te (betalen met de
schuldbekentenissen van doze drie ibondge
nooten Is te Washington niet in goede aarde
gevallen en voorgoed van de (baan. Wat nu
In de lucht hangt, maar wat de Engelsche
regeering wel zoo voonzichtlig Is nog niet
voor eigen voorstellen te laten doorgaan, Is
dat de Engelsche schatkist tot betaling van
hare vorderingen op Frankrijk (£684 imil-
Idoen), Italië (£600 n\ 1111 oen) en België
(£108 mlllioen) Duitsche sohadevergoe-
dings-schuidbewijzen van de groep O zou
door
J' S. FLETQHER.
„Natuurlijk gaf Atherton met een griin-
imgen lach toe, „daar gaat het meeste geld
In/TLT8 05 den waard Briscoe
letten. 1 ij is een van die mensohen, die,
als zij iets weten, goed uitkijken aan wien
zij dat meedeelen.
De gelagkamer van het Anker was leec
toen Atherton en Blake binnen
d?wfl^ r deurVl.a.ohteri11 kwam dadelijk
de waard te voorschijn, een gedrongen man
mot ©en tanige gelaatskleur van middelba
ren leeftijd. Hij toonde geen verbazing toen
hij den oommissarls zag, knikte en gaf den
bezoekers een wenk om mee te komen naar
Pe kamer, die hij juist had verlaten.
„Komt u hier binnen, hoeren/' zeide hij.
„Fr ia op dezen tijd van den dag niemand
buiten. Ik had wel gedacht dat ik u zou zien,
kapitein,", ging hij voort, terwijl hij de deur
achter hen' sloot „Ik heb juist dat biljet ge
lezen onze politieagent heeft het op weg
naar huis hier achtergelaten."
Hij wees veelbeteekenend naar het biljet,
waarin de belooning werd uitgeloofd, dat op
tarel lag, en las het daarna nog eens met
op elkaar geknepen lippen en peinzende
oogen over.
herbaalde hij, „ik had wel gedacht
dat ik u zou zien of iemand die uit uw
naam zou komen,"
Ingezonden mededeellng.
TOT 2 UUR GESLOTEN
aannemen, die te zamen nominaal 6.600.000
vertegenwoordigen, maar op de open markt
nog minder waard zouden zijn dan Sowjet
papier. Wij hebben in een Engelsch iblad ge
wag zien maken van de mogelijkheid dat de
G-'bewijzen, die Engeland in handen zou
krijgen, eenvoudig vernietigd zouden wor
den, maar als curiositeit behouden zij toch
hun waarde, als herinneringen ook aan de
Groote Illusie, dat men de zakken van het
Duitsche volk kon omkeeren om er den
laatsten penning uit te halen. Maar voor
wat hoort wat. Indien de Engelsche regee
ring .werkelijk voor zulk een regeling te vin
den is zal zij, gelijk wij hierboven aanduid
den, ook wat, vooral van Frankrijk, daarte
genover verlangen en, zonder op zeer be
langrijke dingen vooruit te loopen, mag men
vermoeden, dat dit tot Strekking zou hebben,
het aangezicht van Europa vreedzamer te
maken. Duitschland zelf heeft er alle belang
bij, zich op dit kritieke tijdstip stabiel te
toonen en nu liever geen krachtproeven te
beginnen met een ontbinding van den Rijks
dag. Aan de merkbaar wordende kentering
in de politieke orisis te Berlijn over de wet
tot 'bescherming van de republiek en aan
het aansturen op een vergelijk tusschen de
partijen, is misschien een wenk uit Londen
niet vreemd.
Daar de commissie van herstel stond op de
betaling van den 16 dezer vervallenden ter
mijn van de schadevergoeding, heeft Duitsch
land hieraan voldaan, maar tegelijk heeft do
Duitsohe gezant te Parijs aan de Fransche
regeering een nota overhandigd, waarin het
rijk te verstaan geeft, dat 'het zich verplicht
gevoelt, zijn betalingen ook te staken mot
betrekking tot de vergoeding van particulie
re eigendommen. Het verzoek van Duitsch
land om een moratorium is daarmee volledig,
het vraagt voorloopige, maar algeheele Bta-
klng van betalingen in specie, zoowel met
betrekking tot vergoeding voor particulieren
eigendom als voor verwoesting.
Het ls niet onduidelijk, dat 't «bestier van de
buitenlandsche aangelegenheden in de Wil-
„Waorom, BrlscoeP" vroeg de oominis-
aarlg.
„Dat ls nogal duidelijk, mijnheer," ant
woordde do waard. „Als het Dick Malvery
la geweest die op dien avond in Biwohester
was, is het vrij zoker, dat hij naar hui® zou
gaan, en Diok Malvery ging nooit naar huis
in vroeger dagen' tenminste zonder in
het Anker aan te komen."
..Zoo", zeide Atherton kabn. „Herinnert u
zich, hem in Februari gezien te hebben?"
„Niet in het mlnstl" antwoordde Brlsooe
met een stelllgen nadruk. Neen, Ik heb Diok
Malvery in bijna zes jaar niet gezien, kapi
tein! Ik wou dat het het geval was geweest
hij is mij bijna dertig pond schuldig."
„Kimt u zloh nog iets uit het eind van Fe
bruari herinneren?" vroeg Atherton. „En als
u dat kan, weet u dan nog iets van een
langen mageren man niet een donkeren
baard die hier op een avond kwam een
man die er uit zast. of hij uit een vreemd
land kwam?"
Brlsooe, die juist doende was om een fijne
flesoh whisky uit zijn eigen buffet te halen
en' zijn beste glazen op te zoeken, hield plot-
selhig met dat werk op on ging op don diohtst
bijzijnden stoel zitten. x
„Groote hemel 1" riep hij uit. „U wilt toch
niet zeggen, dat dat Dick Malvery is go-
woest! Ik herinner mij dien man, en Ik zag
hem voor een vreemdeling aan ten «min
ste voor een Amerikaan I Goede hemel
was dat werkelijk Diok Malvery?"
„Vertel ons wat u zich van hem herin-
nert", zeide Atherton. „Maar laat ik u eerst
zeggen, dat deze heer, mijn heer Blake, Rl-
chard Malvery's compagnon in Canada is
geweeet hij is degen© die de belooning
helmstrasse met de verdwijning van Rathe-
nau in heel andere handen geraakt is. In
plaats van de politiek van de vervulling tot
het mogelijke komt nu de politiek van voor
loopige niet-vervulling.
Als men veronderstelt dat de geallieerden
de proef zouden willen nemen met een vol
ledige inwilliging van het Duitsche verzoek
(wat nog lang niet zeker is, maar toch denk
baar zou zijn, indien Engeland aan Frank
rijk's finanoieele behoeften op andere wijze
tegemoet kwam), is de vraag of de plotselinge
koerswijziging niet een direct nadeel voor
Duitschland zou blijken. De noodzaak voor
de Duitsdhe regeering om telkens vreemde be
taalmiddelen «te koópen zou vervallen en men
mag aannemen, dat de markenpers van de
«Duitsche rijksdrukkerij stil zou kunnen staan.
Gevolg zou zijn, dat de mark zich dan, al
stijgende, ging herstellen tot op een punt dat
hare werkelijke waarde van het oogenblik,
bij voorloopige terzijde stelling van de ver
plichtingen aan de geallieerden, nabijkwam.
Er is echter al herhaaldelijk gewaarschuwd,,
dat een al te plotselinge poging tot deflatie
voor Duitschland even rampspoedig zou zijn
als de tegenwoordige inflatie. Het komt er
in de eerste plaats op aan, dat de mark sta
biel is, minder dan hoe hoog of hoe laag
noteert Terwijl de vastgesalarieerden, ge-
pensionneerden en renteniers in Duitsch
land ten gevolge van de stijging op adem
zouden komen, zou de industrie, de groote en
bijna uitsluitende bron van welvaart, allicht
in een crisis geraken. De prijzen zouden da
len, maar ook de opgevijzelde loonen zouden
omlaag moeten en dat zou niet mogelijk zijn
zonder veel strubbeling. Zoo eenvoudig als
het op het eerste gezicht lijkt, is het dus ze
ker voor Duitschland niet, om uit het moeras
te komen. Zonder dat wij ons over de prak
tische uitvoerbaarheid van zulk een proce
dure een oordeel willen vormen, zou het een
uitweg lijken, indien men het zoo kon re
gelen dat elke stijging van de mark boven
een zeker punt dadelijk te niet gedaan werd
door een nieuwe aflossing aan de geallieer
den.
Zoodoende zou men eensdeels automatisch
steeds het moratorium kunnen doen eindi
gen of opnieuw instellen en anderdeels paal
en perk stellen aan het specuieeren in de
mark en de natuurlijke vlucht van het ka
pitaal.
DUITSOHLAND.
De politieke toestand.
Berlijn, 16 Juli. Volgens het Berliner Ta-
geblatt is bij de conferentie van den Rijks
kanselier met dë partijleiders gebleken, dat
de toestand zich beweegt veeleer in de rich
ting van Rijksdagontbindinlg dan in die van
ontspanning.
Nlenwe loonsverhooglngen.
Berlijn, 17 Juli De Berlijnsche ge
meente-werklieden eischen nieuwe loonsver-
hoogingenj, welke de gemeentelijke begroo
ting met twee miljarden meer zou belasten.
De staking op de Danzlger werf.
Danzig, 14 Juli Hedenmorgen legden op
last der vakvereenigingen alle timmerlieden,
meubelmakers en kopersmeden op de werf
te Danzig het werk neer. Des namiddags
verlieten ook de machinisten en stokers hun
werkplaatsen, waardoor het aantal stakers
600 werd. Daar dientengevolge de voortzet
ting van het bedrijf onmogelijk was gewor
den, besloot de directie de overige 8000 ar
beiders te ontslaan en hot bedrijf stop te
zetten.
Bendenwezen in Opper-Silezlë.
Sinds eenigen tijd komen uit Opper-Silezië
berichten over mishandeling, in het bizonder
van vrouwen. Het „Berl. Tag." erkent de
juistheid daarvan. Het is waar, dat in de da
gen vóór de overneming van Duitsch-Opper-
Sllezlë door de Duitsohe autoriteiten en het
binnenrukken der Duitsche politletroopen,
ergerlijke feiten zijn voorgevallen. Meisjes
en vrouwen, die terecht of ten onreohte ver-
daoht weiden ln ongeoorloofde betrekking
te hebben gestaan tot de Fronsohen, werden
er niet in H minst aan, dat Rlohard Malvery
bcloonlng, waarvan u daar leest. Ik twijfel
er niet het minst aan, dat Rlohard Malvery
ln Bryoli ester ls geweest op den avond van
27 Februari en evenmin, dat hU dezen weg
uit, la gekomen tot den tweesprong van
Marsh wyke hij is dan ook met Abiuett's
wagen moegereden, hoewel Abinett hein niet
herkende. Van den tweesprong af ls hij den
kant van Marsh wyke uit gegaan. Zeg nu
eens, Brlsooe, ls hij ln uw huis geweest?"
„De man, dien «u beschrijft, is hier ge
weest", zeide de waard, die blijkbaar zeer
verbaasd was. „En het zal ook omstreeks het
einde van Februari of het begin van Maart
zijn geweest Het was een donkere avond,
ik had maar een lamp aan ln de kamer aan
den voorkant, en ik heb hem niet bijzonder
opgenomen, maar ik herinner mij hein toch.
Hij vroeg om een glas whisky, en ging daar
een paar minuten mee ln den versten hoek
zitten daar ls het donker, zoodat lk hem
niet goed kon zien. Hij zei ook niet veel, en
lk hield hem voor een Amerikaan, die op
weg was naar Shilhampton ook omdat hij
den weg daarheen vroeg".
„Aha heeft hö den weg naar Shilhamp
ton gevraagd, zoo?" zeide Atherton.
„Nu", antwoordde Brlsooe, „dat deed hij
en dat deed hij niet Wat hij zeide, was: „Ik
geloof, dat dit de weg naar Shilhampton is?"
en dat was alles, maar hij zei het toch op
een vragende manier. En lk zeide, dat hö
het bij het rechte eind had, en toen hU, een
paar minuten later, wegging, ls hij ook wer
kelijk dien kant op gegatin".
„Was er, tegelijk het hem, nog iemand
anders hier?" vroeg Atherton.
Ingezonden mededeellng.
HAfTTXfl VKfl
•UriUQKT ULP
de haarvlechten afgesneden, anderen werden
kaal geschoren, terwijl hun een stempel met
de letters I K. (Interaïliierte Kommission) op
de schouders werd ingebrand. Verder werden
gewelddadigheden en rooverijen begaan. In
de steden heeft de „Schutzpolizei"" spoedig
aan een en ander een einde gemaakt, even
als aan de schietpartijen aan de grens. Op
het land echter duurt de actie voort. De da
ders vormen het overschot van de/„Selbst-
schutz", die het vorige jaar met goedkeuring
van de regeering werd gevormd ter verde
diging tegen de plannen van Poolsche Puts-
chisten. In Januari van dit jaar is een begin
gemaakt met de ontbinding van dit 8000 man
sterke korps. De betalingen aan de organisa
tie zön gestaakt; eenige ongeregelde benden
weigeren echter uiteen te gaan. Op verschil
lende wijzen is beproefd zich van deze hals
starrige geesten uit het verleden te ontdoen;
zoo is overleg gepleegd met de vakvereeni
gingen om hun gelegenheid te geven tot ge-
regelden arbeid terug te keeren; slechts en
kele honderden hebben zich daarvoor laten
vinden. De rest schijnt slechts te zullen wij
ken voor geweld.
De regeering heeft thans besloten dit mid
del krachtdadig toe te passen. Er is een ver
ordening afgekondigd, dat een ieder, die na
morgen gewapend wordt aangetroffen, zwaar
gestraft zal worden; de opper-president heeft
uitgebreide volmachten gektegen. Men hoopt
op deze wijze spoedig orde en rust in
Duitsch-Opper-Silezië te doen heerschen.
De moordenaars van Rathenau.
De zoo breed opgevatte politie-actie in de
streken van Gardeleben, in Anhalt en Sak
sen kan als geëindigd worden beschouwd. De
agenten zijn gTootendeels onverrichter zake
naar huis teruggekeerd.
Duitsche betaling.
Berlijn, 15 Juli. Volgens de Deutsche All-
gemieine Zeitung ls het bedrag, dat Duitsch
land voor de maand Juli betalen moet en dat
iets boven de twee en dertig millioen goud
mark bedraagt aan de commissie van herstel
afgedragen.
RUSLAND.
De gezondheid van Lenin.
Moskou, 14 Juli. De gezondheidstoestand
van Lenin wordt lederen dag zlechter. In de
vergadering van het oentrale comité der bols
jewistische partij heeft men zich bezig ge
houden met het vraagstuk van wijziging in
de sowjetrregeering in geval Lenin sterft.
IERLAND.
Londen„ 16 Juli. De correspondent van de
Times te Dublin constateert, dat de taktiek
van de rebellen ln het Zuiden van den Vrij
staat neerkomt op het veroorzaken van over
last aan en brandschatten van burgers, het
belemmoren van verkeer langs helr- en spoor
wegen, het verbreken Van post- en telegraaf-
H ar ness die waren hier", antwoordde
Brlsooe. „Ik geloof wel, dat zij zloh hem
zouden herinneren, als u er hen naar vroeg,
kapitein."
„lk durf wel zeggen, dat die belooning
hun geheugen zal scherpen" merkte Ather
ton op. „Dat wil zeggen, als die man iets
bijzonders over zich had, waardoor zij hem
voor zloh kunnen halen."
„Ja zekerl" zeide Brlsooe. „Maar ziet u,
ik weet niet, of er veel bijzonders aan hem
was. Behalve zijn zwarten baard en zijn
gi ooten hoed en zijn Amerikaansche manier
van spreken, had hij niets opmerkelijks, en
ik zou hem zeker niet voor Dick Malvery
hebben aangezien, ofschoon hij zeker van
Dick's lengte en figuur was".
„Ik geloof dat u er zeker van kunt zijn,
dat het Diok Malvery is geweest", zeide
Atherton. „En hoe geheimzinnig zijn gangen
ook geweest zijn op dien avond, er schijnt
geen twijfel aan te zijn, dat hij, toen hij uw
huis verliet, het pad naar het Oosten toe
in is geslagen. Met andere woorden, Brls
ooe", vervolgde hij, terwijl hij plotseling zijn
stem liet dalen en veelbeteekenend om zich
heen keek, ,ymet andere woorden, hij ls de
richting van de hut van de Clents uit ge
gaan. Wat?
De waard antwoordde den blik van den
commissaris met een uitdrukking van in
stemming in zijn oogen. Hij liet nu ook zijn
stem dalen.
„Ja, ja!" zei hij. „Ik weet wat u bedoelt,
kapitein. Zeker."
„U weet, waarmee Judah Clent zes Jaar
geleden gedreigd heeft?" merkte Atherton
op.
gemeenschap en verstoring van het zakenle
ven. Tegen de regeeringstroepen, werkt dit
alles niets uit
Het probleem om met deze wijze van „oor
logvoering" af te rekenen, wordt goed uiteen
gezet in 'n officieel rapport over den algemee
nen toestand dat afkomstig is udt het mili
tair hoofdkwartier van de voorloopige regee
ring. Het verklaart dat het gevolg een ont
reddering van het oeconomische leven is.
Het spoor van verwoesting dat de rebellen
hebben achtergelaten is vooral ergerlijk te
Wexford, waar, toen het ontzet opdaagde, de
bevolking gebrek aan voedsel bal, en te Li
merick, waar volgens de laatste berichten
winkels en schepen in de haven geplunderd
zijn, zoodat er ook vrees voor gebrek be
staat.
Uit niets blijkt dat de ongeregelde troe
pen ergens waar zij opereeren, den steun van
het volk hebben. Integendeel, men be
schouwt hen als vrijbuiters en de nationale
troepen worden als bevrijders ingehaald.
De beslissende slag aanstaande.
Londan.17 Juli. De „Daily Cron." meldt uit
Dublin, dat de beslissende slag, waarin aan
het Iersche rebellenleger naar verwachting
den genadeslag zal worden toegebracht, elk
oogenblik bij 'Limerick en Omgeving kan be
ginnen. De rebellen bezetten de linie Waiter-
ford-^Jlonnel—-LimerickKerry, ongeveer
tachtig mijl lang.
Ten zuiden van deze lijn zijn de rebellen
heer en meester, maar de tucht onder hen is,
volgens reizigers, slecht Men verwacht niet
dat zij bij machte zijn den aanval van de ge
oefende troepen te weerstaan.
De bewoners van Oork zijn met de revol
ver tot betaling van belasting gedwongen,
met welk geld geld voor een klein deel de uit
gebreide requisitiefl zön betaald.
Londen, 10 Juli. Nadat een aanval der Vrij-
staters werd afgeslagen, capituleerde het fort
op Inch-Island met 22 man der bezetting. De
anderen hadden kunnen ontsnappen. Hier
mede is het laatste republikeinsche bolwerk
van Oost- en Noord-Donegal venneesterd.
Aan het ziekbed der Conferentie.
Aldus betitelt een oorrespondent van de
N. Rott. Crt zön overzicht van Zaterdag
middag.
Een landziekige stemming hangt boven de
oonferentie, of boven hetgeen daarvan over
is. De onzekerheid duurt voort Het beslis
sende woord is nog niet gesproken. Alge
meen heersoht afwachten. li wordt veel heen
en weer gepraat, omdat er verscheidene de
legaties zön, die de conferentie gaarne zou
den redden.
De Russen schijnen weinig lust te hebben,
eenige kans van nog tot besprekingen te ko
men, in den steek te laten. Zö hebben lang
biet meer zoo groote haast om weg te ko
men, ais zö aan den dag legden onder den
eersten indruk van de mislukking. Er kan
nog velerlei gebeuren, voordat Woensdag
de officleele sluiting van de oonferentie
plaats vindt Toen Sokolnikotf in deze dagen
naar Berlön vertrok, daoht hö er nog aan,
hier terug te keeren. Intussohen doen de
Russen van zichzelf uit geen pogingen, om
de breuk bö te lömen. Waarschönlök zön zö
overtuigd, dat kleine middelen daartoe niet
zouden baten.
De onlust, om uit elkaar te gaan, is zoo
groot, dat men heelemaal niet pessimistisch
gestemd behoeft te zön, als de Engelsche de
legatie niet zoo uiterst weinig toesohieteUjk-
held toonde tegenover pogingen, om de par
tijen weer bö elkaar te brengen. Deze hou
ding der Engelschen ls het groote raadsel,
iHgummUi mededeettsg.
Sleohte spijsvertering
•n de onaangename gevolgen alt brakingen,
hoofdpijn, gemelijkheid, verstopping, geelzucht,
hartwater enz. verdwijnen door hut gebruik
van Fouter'» Maagpilien. PriJ» f0 65 per flacou,
alom verkrijgbaar.
bedenkelijk gezicht
„lk weet dat, omdat hö zön dreigementen
ln mön eigen huw, meer dan eens, heeft ge
bit", antwoordde hij. „Ik heb hem dikwijls
moeten sussen. Ja, Judah was toen erg
woetrti"
„Een man met zijn aard blijft wrokkenf
zeide Atherton. „Nu, weet u ook misschien.
Brlsooe, of Judah Clent in Februari, ln den
tijd toen die man, van wien wij geiooven,
dat het Dick Malvery was, hier kwam, thuis
was?"
„Dat zou lk niet kunnen zeggen, mijn
heer", antwoordde Brisooe. „Maar dat kan
ik gauw uitvinden. Hij zal hier stellig van
avond komen. En hö zal wei hei noodige
over het biljet te zeggen hebben, wed lk."
„Nu, wees dan verstandig", zeide Ather
ton. „Laat het mij weten; als u iets hoort
En maar dat is alleen voor uw ooren be
stemd wö hebben een sterk vermoeden,
dat toen Diok Malvery dien avond uit Bry-
chester heenging, hö vijftien honderd pond
bö zich had."
De waard zette weer een bedenfkelök ge
zicht en schudde het hoofd voor- en achter
uit
„Ben vuil zaakje, kapitein!" zeide hij.
„Een ■suil zaakje. Zeker een moord!"
„Het ziet er naar uit", gaf Atherton toe,
„Het kan best Brlsooe, dat u een van de
laatsten bent geweest, die hem levend ge
zien hebt".
„Dat wil zeggen", zeide Blake, plotseling
zön lange stilzwögen verbrekend, „dat wil
zeggen ais hij werkelök dood la.
