NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULQWNA
Malvery Hold
Eerste Blad.
UFEBUOY
No. 5586
DONDERDAG ZO JULI 1922
50e JAARGANG
ABONNEMENT PER S MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldereche Courant fl.50; fr. p. p. binnenland 12.—, Ned. O en W
Iiudie p. zeepost 12.60; id. p. mail en overige li inden i 4.20. Zondagsblad
roqp. f 0.67 f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modoblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1 60
Loeee mimmers der Courant 4 ct.; fr; p. p. 6 ot.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVERC. DE BOER Jr„ HELDER
Bureau: Koningstraat 29 In tere. Telefoon 50
ADVERTENTIE N:
9.39 uur.
9.88
DE HAAGSCHE CONFERENTIE.
De correspondent van die N. Rott. Crt. vat
zijn oordeel over den toestand ter conferentie
tot op Woensdagmiddag als volgt samen:
De Russen hadden Dinsdagavond inder
daad reden om optimistisch te zijn. Wat zi
Woensdagmorgen hebben medegedeeld was,
zoo al geen „nieuw voorstel", dan toch in
ieder geval een „nieuw feit" van groote
draagwijdte. Het is een knappe, diplomatieke
zet in vele opziichten. Zij kunnen tegenover
Moskou zeggen, dat zij niet hebben toegege
ven aan* den eisch van de tegenpartij, doch
slechts over prooedhre hebben gesproken.
Tegelijkertijd echter hebben zij de tegen
partij een weg aangewezen die zoo grondig
afwijkt van dien, welken zij tot nog toe heb
ben gevolgd en hebben zij vooral het risico
voor de onderhandelaars van West-Europa
zoo radicaal uitgeschakeld, dat men moeilijk
kan begrijpen, hoe deze zouden kunnen wei
geren het aan de hand gedane denkbeeld in
overweging te nemen.
De Russen hadden nog andere redenen
om optimistisch te zijn. Zij wisten dat zeer
belangrijke delegaties reeds bij voorbaat ge
noegen hadden genomen met hetgeen zij gin
gen uiteenzetten als grondslag voor het
voortzetten van de conferentie. Er is Dins
dag den heelen namiddag druk onderhan
deld. Dien middag was men zoover dat de
heeren Litwinof en Krassin de onderhand
sche besprekingen met «enige hoofdperso
nen bij de tegenpartij tot een goed einde kon
den brengen in zoo vriendschappelijken vorm
als een diner in klein gezelschap.
Woensdagmorgen in de vergadering heb
ben de mededeelingen van de Russen dan
ook op de meeste delegaties een verbluffen-
dten indruk gemaakt. Vele der gedelegeerden
waren beduusd van een zoo krachtige zwen
king. Vrij algemeen werd aangenomen dat
van een verwerpen van den wensch der Rus
sen geen sprake zou kunnen zijn. Alleen de
Franschen en in mindere mate de Belgen
bleven nog hardnekkig bij hun opvatting dat
de conferentie met deze bijeenkomst ten ein-
dle moest zijn en dat de mededeeling der
Russen geen termen bood öm de onderhan
delingen voort te zetten. Tot op dit oogenblik
zijn de Franschen en Belgen heel fel bii deze
opvatting gebleven en het schijnt ook, dat zü
daarbij steun-vinden van de Italianen. Veel
zal afhangen Van d© bijeenkomst van de pre
sidenten, die kort na afloop van de zitting
begonnen is.
Feitelijk is de toestand op het oogenblik
zoo als wil aan het slot van onze beschou
wing van Dinsdagavond laat reeds vreesden:
De Russen hebben een voorstel gedaan, dat
den Engelschen uiterst aannemelijk voorkomt
maar dat door een andere groep ten'minste
even krachtig wordt verworpen. Het is lang
niet zeker dat gebeurt, wat dien middag ge-
sohled is, toen na een feilen strifd ln de com
missie van presidenten de oppositie eindelijk
toegaf en <Je zitting van Woensdagmorgen
goedkeurde. Mocht dit dien middag niet ge
beuren, dan wordt het tweede opmerkelijke
punt van Dinsdagmiddag actueel en kan
nog slechts oen actie van Vele kleine staten,
zooals de randstaten ondernomen hadden, de
conferentie redden. Het was Woensdagmid
dag na afloop van die zitting onmiskenbaar,
dat juist in de delegaties van,de kleinste sta
ten een sterke strooming heerschte om de
mededeelingen van die Russen als een nieuw
en aannemelijk feit te beschouwen.
De zitting van de niet-Russische eommis-
Me die Woensdagmiddag om half vilf begint
beloofde uiterst levendig te worden. Er is
oen felle strijd te verwachten waarin do hef
tige wil van de Engel sollen om de oonfertm-
i
FEUILLETON.
18)
door
J. S. FLETOILEK.
VIL
De geheimzinnige draaikolk.
De /waard keek Blak© imet een uitdruk
king van vragende verbijstering aan.
.Denkt u, dat er daar nog aan te twijfe-
wnvalt, mijnheer?" vroeg hij.
„Ik denk dat wij pas Ibezig zijn aart het
■^gin van de -duistere zaak," zeide Blake.
dat de imlan, die hier aankwam,
©f dit de weg naar Shilhampton was.
L dat ahUhampton voor een plaat»?"
'^•tfoatnijilon," antwoordde Atiherton, „is
V kuststad, vijif kilometer van hier
m® !s °°k een kleine haven. Maar lik be-
UP niet, hoe iemand, die van Brychester
u,,'. Shilhamipton toe wilde, <laar over
«usnwyke heen zou gaan en Brisooe zal
«venmin -begrijpen," voegde .hij er, met
di 1 «nk naar tien waard!, aan toe. „Iemand,
j, "««r Shilhampton toe wil, als hij in
'ryeneeter ie» -zal den tredn daarheen ne-
Jfn*— hij zou niet eerst naar het Zuiden
tJ uinia naar het Oosten gaan, om daar
komen, terwijl de trein hem er rechib-
«neeks heen ikan brengen."
^Diake dacht een oogoniblik over dit punt
„L kunt dat op deze manier verklaren,"
t i© te redden in felle botsing kan komen met
de hartstochtelijke taaiheid, waarmede de
Franschen haar den nek om willen draaien.
De strijd om de conferentie is nu een zaak
geworden waarmee (Ie Russen voorloopig
niets meer te doen hebben.
De gisterenmiddag aangenomen resolutie,
is een vrij nuchter einde van de conferentie.
Zij zegt zoo ongeveer tot de Russen: „daar
hebt gij iets verstandigs gezegd. Doe dat en
gij zult er verloren vertrouwen mee herwin
nen".
De resolutie constateert stilzwijgend wat
niet te bereiken is door erop te wijzen, dat
dit, dank zij de betere atmosfeer, die ver
wacht mag worden als de Russen hun plan
uitvoeren, wél bereikbaar kon worden: een
overeenkomst met het overige Europa.
De weg, dien deze resolutie wijst, is tegen
overgesteld aan dien, in de resolutie van Ge
nua aangegeven. Het einde van Genua was
een afspraak om slechts gemeenschappelijk
te handelen. Het einde van den Haag is, dat
West-Europa zijn zegen gééft aan een metho
de, die niet alleen de afzonderlijke verdra
gen van land-en, maar ook Van individuen jn
de hand werkt.
Krassin's bewering van de 90 pet. oude
eigenaren, die op hun vroeger bezit zou te>-
rugkeeren, als men de Russische regeering
©n, deze eigenaren hun -gang liet -gaan kan nu
op de proef worden gesteld. Wie voortaan-op
zijn eigen houtje tracht terug te toeeren, han
delt in overeenstemming met den geest van
de resolutie. Gaat het A. daarbij goed, dan
zal B. volgen. Het komt er maar op aan, een
aantal A/s te vinden, die de proefneming wa
gen. Zoo moet men zich nu het hersitel van
het vertrouwen in Rusland voorstellen.
Men moet in ieder geval zeggen, dat de
hedenmorgen gekozen methode meer belo
vend lijkt voor vroegere eigenaars van on
dernemingen, die meestal Engelschen, Bel
gen en Zwitsers zijn, daar de Russen die
veelal gaarne zullen zien terugkomen, dan
voor de gelukkige bezittere van Russische
effecten, die bijzonder talrijk te vinden zijn
in Frankrijk en ook in oen land dat ons bij
zonder goed bekend is. Immers, om met deze
lieden tot een accoord te komen, daarmee
heeft Rusland geen haast
Ingezonden Mededeeling.
Eèl overvloedige
.aangenaam vtnderunaar»
UFEBUOY&eêp noo meer»
het reimgi.
,-wini
1 LlFEBlPfe
:tA*£GT9Z£EPW-VLAAROmGEM
E
gen van Albino tl. M««t' als liil aan den t'woe-
sprong van Marliewyke Is gdkomon, Is zijn
pliin, om <t«sjNdtJk "aar hul» te gaan, veran
derd, en tiedmi hU al°h voor, om, ln plaats
daui-van, naar Hli Mui-nip ton te gaart». Nu is
do twmwpronig van Mansh-wyke zoowat tlon
kilometer van het statioai ven Brychester,
niet waar? - hu, u zegt dat Shilhampton
hier maar vijf kilometers van daan is. Als
HIJ nu besloot, om naar Shilhampton te gaan,
voor hij zich naar huis begaf, -zou hij dan
niét gauwer de vijf kilometer afleggen dan
tien kilometer terug, om den trein te ne
men?" -
„Volkomen juist," gaf Atherton toe.
„Maar u onderstelt dat hij van plan Veran
derde en op weg naar Shühaimpton was, toen
hij hier aankwam."
4 „Voor wij klaar zijn, zullen wij lm heel wat
plaatsen ©en onderaoek moeten instellen,
zeide Atherton opstaande. „Nu, Brisooe
louidj uw -oogen en ooren open. Het zou my
niet verbazen, ais er iln die onderstelling
van u iets juist» alt, Blake," ging hij voort,
terwijl zjj het Anker verlieten. „Malvery kan
BUITENLAND.
4 DUITSOHLAND.
De moordenaars van Rathenau.
het denkbeeld olievat lubben om naai Hiiil-
iMumipton te gaan voor hij zicli naar huls be
gaf, en' het Fm geen kwuud, om uit te vim-
don, of bh ueiilge reden had', om daarheen
Ie gaan, l-Ir i.n-In-el wal i-aadseluc.lillg« Ln
de»e /aak g( looi Ik. Ik hl u ii nog ii"-' ver
"'ld win leis wat glsb'ienavond hy intjuln-t-i-
iioyoo Malvtvry aan huis voorgevallen lb."
„Had dat betri 5 ki'ingk op deze /.sik?"
vroeg Dtoke.
„Misschien," antwooidd© Atherton. „Me
vrouw Malvery, lioycc's moeder, een typi
sche dame, die u hier weieens in de stad
zult zien, daar zU hier een «vort van vaste
instelling is heeft, een juffrouw .van gezel
schap, eene juffrouw Hester Prynne, die -op
de en of andere manier familie van haar is.
Juffrouw Prynne is- een jeugdig, knap meis
je, maar ik heb altijd- den indruk van haar
gekregen, dat zij het een of andere 'heime
lijke verdriet had-. Gisteravond nu, teen ik
zoo dwaas was om er plotseling uit te flap
pen dat het er erg naar uitzag, of Diek Mal
very vermoord was, kreFg .juffrouw Prynne
een flauwte."
Blake stond' stil en keek scherp naar zijn
metgezel.
„Ik geloof niet, dat vrouwen op dien leef
tijd flauw vollen, zonder dat er een' goed©
reden voor is," merkte hij droog op. „Wat
was er bij haar de redlen van?"
„Nu, Boyoe, dl© er heel koeltjes onder
was, zeide, dat zij van Dlck Malvery gehou
den had.," antwoordde Atherton. En dat
kan best. Diok had er een -handje van ,en ik
geloof, dat meer dam een meisje hier uit den
omtrek reden heeft gehad, om er spijt van te
hebben, dat zij zich met hem had' ingelaten.
Maar als er een meisje is, met wl© -men1 in
verband met deze zaak werkelijk medeljj-
Toen d© 20 (politieagenten uit Nauimburg
verschenen en met bijslagen de deur op de
derrie vertil op Ing begonnen open te hakken,
verdwenen /ij. Men vomd hun lijken In d<-
slaapkamer. Naar het schijnt hééft Flwehm-
rten moet hebben, is hst dat muisje
gliidw," ging hij voort, tsrwljl hij naai- de
grU'ze schoonst oenen van Malvery Huid
wees, dl# boven de lenoiV uitstaken, „Ik be
doel zU" 'zuster Kachel."
„Hut Is zwkcri" zeide Blake. Gisteren heb
ik ook d'lon Indruk gekregen."
„Alli-h loopt daar op zijn laatste ibeenon,"
ging Atherton voort. „Hypotheken sohul-
/Jleri en de rest. U kun-t gerust aannemen,
d!at <-r niets dan de titel over is."
„Waar die man Boyce zoo fel op is," Zeide
Blake, terwijl zij naar dé wachtende auto
toe gingen. „Ik ga niet met u terug, A/th©r-
ton i'k heb freule Malvery beloofd, dat
ik vandaag eens aan zou komen en .melden,
hoe de zaiken staan. Ik zal dus nu naar haar
toe gaan en lat :r'naar Bryehester toe wan
delen."
Hij sloeg d'en weg langs de 'kreek naar
Malvery -Hold af, weer nadenkende over
de raadselen, d!i© zich om dat oude hui»
schenen saimen te pakken en die even1 dicht
waren als de mist uit zee, die nu het blader-
looze geboomte hegon te omringen. De onge
wone verdwijning van Diok Malvery leek
lwxm onverklaarbaar, tenizij hy dli© kreek
langs het zandpad overgestoken en in hel
drijfzand weggezakt was. Voor die theorie
van berooving en- moord voelde Blake wei
nig in d© itwee jaren, diat Malvery schran
der en scherp wias en to gevaar tegenwoor
digheid van geest bezat het vertrouwd
zijn mei een ruw leven en een dikwijls
vreemdsoortige omgeving had hem wakker
en vaardig gemaakt. Hij was er stellig die
man niet naar, «m ziob in een hinderlaag
te laten lokken of zich te laten overrompelen
Blake had' goed© red«n om te weten» dait
Diek zijn vuisten uitstekend kon gebruiken*
eerst den jongeren Kern neergeschoten en
daarna zelfmoord gepleegd. De moordenaars
hadden al hun papieren verbrand en iklee-
ren van den eigenaar van den iburcht aan
getrokken. Mern vond eenige duizenden mar
ken op hen, verkregen door den verkoop
van hun fiets, welke zij te Naumburg van
de hand hadden- gedaan. Of zij sleutels van
den teren to hun bezit hadden of langs den
bliksemafleider naar den omgang zijn ge
klommen* zal uit het onderzoek moeten Wij
ken.
D© moordenaars van Rathenau.
Halle, 18 Juli Zondag berichtten eenige
toeristen die langs het slot waren gekomen,
dat zij in den toren Licht hadden zien bran
den en dat volgens hetgeen zij hEdden waar
genomen, de moordenaars zich deur moesten
bevinden.
Dadelijk toog de politóe er op uit en trok
naar bad Köreen. Maandag werd beuroefd
de toegang te forceeren. Terwijl versterking
werd gebaald, verschenen de moordenaars
op den omloop van den toren, wenkten de
mensdhen toe en brachtep een Hochl'yit op
Ehrhardt. Toen de politiebeambten 's avonds
om zeven uur de deur met bijlen insloegen,
vonden zij de beide moordenaars met door
schoten hoofd op den grond liggen.
Berlijn, 19 Juli. Het onderzoek in de zaak
Rathenau heeft aan het licht gebracht, dat
alleen Fischer zelfmoord heeft gepleegd, na
dat Kern door een schot van een der politie
agenten doodelijk was getroffen.
Uit den Doitschen Rijksdag.
Berlijn, 18 Juli. De wet ter bescherming
der republiek is vandaag met'groote meer
derheid aangenomen- Dit is het positieve re
sultaat van de laatste zitting van den rijks
dog, een zitting, die ©rg rumoerig was en
dikwijls op een allerlaagst peil stond. Over
en weer heeft men elkander de huid vol-ge-
scholden. Het gansdhe wetsontwerp is in
hoofdelijke stemming met 803 tegen 102 en
4 onthoudingen aangenomen. Tegen stemmen
de Duitsch-nation alen, dè communisten en
enkele leden der Duitsohe volkspartij.
Tenzij de politieke toestand dit noodig
maakt, komt de Rijksdag uiterlijk 17 October
weder bijeen.
Regeeringspresldenten uit hnn ambt ontzet.
Berlijn, 10 Juli. De Pruisische staatsregee-
ring heeft zes adellijke regeeringspresiden-
ten, n.L van Mereeburg, Stettin. Koblenz,
Aurich, Aken en Munster (Westfalen) om re
denen van algemeen politieken card op non-
activïtött gesteld. Verder zijn de regeerings-
presidenten van Hiidesheim en Osnabrück
van hun functie ontheven.
De oorzaak dezer omvangrijke personen-
wisseling ligt in het feit, dat de betrokken
regeeringspresidenten niet voldoende aan
dacht hebben geschonken aan de gewapende
rechtse!» organisatie of hebben toegelaten,
dat ambtenaren der Schupo daarvan lid wer
den,
IERLAND.
Lohden, 10 Juli. De ongeregelde troepen
in het Graafschap Galway hebben zich schul
dig gemaakt aan een laf vergrijp, door van
een hinderlaag uit den begrafenisstoet van
een soldaat van het nationale leger heftig te
beschieten, waarbij de bataljonscommandant
van den overledene is gesneuveld. De lijk-
auto reed met de grootst' mogelijke snelheid
door de hinderlaag, gevolgd door den auto
met de verschrikte verwanten. Een andere
auto kwam ln eey greppel terecht en sloeg
over den kop. Deze wandaad heeft bij een
groot deel der ongeregelde® zoo'n ontstem
ming gewekt, dat enkele plaatselijke leiders
en een aantal volgelingen den strijd hebben
opgegeven.
Londen, 19 Juli De vrttetater» namen tot
nu toe tweeduizend' man -gevangen. Zij hou
den- thans de lijn Newoross—Kil'keruny
Thurles—Nenagh bezet met vooruitgescho
ven groepen, die tegen een overmacht van
rebellen' Standhouden. De toestand te LUnne»
riek Is tragisch; negen va® de loepgraven
zijn van mijnen, vooralen. De vtad iii gelijk
<-M dat li ij 1>U een vechtpartij van zich af
wlat te at««n; hy wtort ook, dat hj nooit ou-
guwapimd won en 'uitetokeuid UM <l« revolver
Ndlnnd.
Als' Dlck, z»m) dacht itij, terwijl hij den au-
(li-riü! kamt van <le ikrectk naderde, dién avond;
vUfliori honderd) pond in zijn oenen zijzak
liwK gehad, moet hij zfin revölver Lu den
anderen zak hij de irand gehad heiliben. I'k
weet zeker, dat geen van de -kerel» hier uit
de huurt Diuk een, toer kan gedraaid heb
ben! Du» - als hein Iets overkomen i», zal
hij iy d'en donker een misstap in dat drijf
zand gedaan hébben.
Bii' je -kunt, al» dat het geval is geweest,
zooals Atherton zegt, even goed in- den AJt-
lautischen Oceaan gaan dreggen, als pro
bet'ren om daar grond te krijgen.
Terwijl hij om'zich heen keek naar» de zee
en het zand, waar hij aan diacht, kreeg Blake
plotseling Raehel -Malvery to het oog. ZU
stond onderaan een- (bouwvallige massa van
metselwerk aan den rand van de kreek, Idicht
bij het hek van' Malvery Hold! eén een
zame figuur te midden van een -grijze ver
latenheid HU verhaastte zijn etappen en
ging naar haar toe. Toen hij (bij haar kwam,
hield zU 0611 verfrommeld stuk papier voor
zich uit en Blake herkende het biljet, waar
in de -belooning werd uitgeloofd1.
„Hebt u hiervoor gezorgd," vroeg zij hein
op den man af.
„Ja zeker," antwoordde hij. „De oominls-
sarte en ik. Hij had het denkbeeld' aan de
hand gedaan."
i t
Wordt vwrolgd.
COURANT
Poat-Gdrorekening No. 16066.
20 ot. p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte al» redaction
tekst) 60 et Kleine advertentiee (gevraagd, te .koop, te huur) v. 14
regels 40 ct., elke regel meer 10 et. bij vooruitbetaling (adree: Bureau
v d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 et
- Licht op
voor auto's en fietsen
Donderdag 20 Juli
Vrijdag 21
i Sunhghl, Luk enTbink
Na mededeeling van 't bovenstaande is het
voor den lezer stellig -geen verrassing meer,
dait de Haagsdhe conferentie, ondanks de
stelligmerkwaardige verklaring van de
Russen uit elkaar is gevallen. Een taaie strijd
was er nog aan voorafgegaan. Onmiddellijk
na de zitting van Woensdagmorgen met de
Russen, heeft de vergadering plaats gevon
den van het oomifcé van voorzitters der com
missies, om over den toestand te beraad
slagen. Deze beraadslaging toewees weder
om, dat -men op de conferentie niet al te
streng aan de vormen heeft vastgehouden.
Want voor beraadslagingen van dezen aard,
was -dit oamité geenszins opgericht. Maar het
was een practische manier, om de dingen
in klein maar gezaghebbend) gezelschap te
bespreken. De discussie waB heftig, en- de
Stemming niet eensgezind, terwijl Fran
schen, Belgen en Italianen in de Russische
verklaring niet een voorstel konden zien,
-belangrijk genoeg om de oonferentio op te
laten voortduren, waren de Engelschen van
heel andere meening. Men kom het niet eens
worden, en ging ouverricliterzake voor het
nemen van een hartsterking uiteen. Toen
'a middags deze bijeenkomst hervat) werd,
boden de Engelschen niiet lang meer tegen
stand. Door het aannemen dei- resolutie was
de Ilaagscho conferentie praetisch ten einde.
Het is nog wat vroeg te veel dingen
zweven nog in en d-oor de lucht om oen
oordeel uit te spreken over dit einde. Daar
voor ontbreekt trouwens het belangrijkste
gegeve-n. Zullen de Russen -bij hun aanbeve
1-Lng van Moskou, die zij i.n hun- verklaring
hebben aangekondigd, blijven, ook nu er
heelamaal niet verder onderhandeld wordt
over eredieten en over een erkenning de
Jiure en een dergdjj-ke onderhandeling ook
niet In het- vooruitzicht gesteld is? .Woens
zeide hij. „(Aten we Veronderstellen, dat do
mart «ver wlan wij «preken - gelijk onge
twijfeld liet -geval iwas l)lok Malvery was.
HU ga at van ilirycliioslor op weg naai' Mal-
verv llold OU rijdt 0811 tihd UW# tlll't ddU W«-
„Ik veronderstel wat wmrschUnlljk lykt,
antwoordde Blake. „I'k geloof niet, dat hy
zioh de moeite gaf, om van den1 tweesprong
hierheen te komen, alleen om een glas te
drinken; en Ik denk niet dat hij dezen weg
naar Shilhampton is ingeslagen, tenzij hy
werkelijk naar Shütoainptoni toe wilde. En ik
geloof dat.wij' goed zullen doen met in- d.ie
plaats het een of andere onderzoek in te
stellen
dagavond wilden zy ndg niet over hun voor
nemen uitlaten, -waarschijnlijk was een be
sluit nog/niet ernstig overwogen.
Van dit besluit hangt alles -ook af. Hou
den de Russen voelt bij stuk, zetten zij door,
wat zij gistermorgen aankondigden als een
voornemen, dat niet tegen hun beginselen
streed, en dat blijkbaar alleen d-oor misver
stand nog niet duidelijk genoeg op den voor
grond was getreden, dan heeft de conferen
tie ,een, waarschijnlijk voor -beide partijen,
heugelijk resultaat opgeleverd. Gaan de Rus
sen echter verbitterd naar huis, en blijven
zij ten opzichte van hun schuMeischens nu
verder even passief, als zij totnogtoe geweest
zijn, dan heeft de conferentie niets opgele
verd-, en is daarmede ook Genua definitief
mislukt.
In ieder, geval zijn nu de resoluties van
Genua bezig te vervallen. De verplichting,
geen afzonderlijke verdragen met Rusland
te sluiten blijft nog een maand van kracht,
en het -bestand nog vis maanden.' Dat -blijft
in ieder geval van de conferentie over.
De nog voortvluchtige moordenaars van
Rathenau zijn dan eindelijk opgespoord.
Toch kwam de j ustitie in zekeren zin te laat
toen zij de hand wilde leggen op de bedde
g«zochten. De beid© jongelieden - het wa
ren Fischer en Kern schoten zich dood
vóór het tot een arrestatie kwam. Wat had
den zij daarmee voor? Het antwoord op deze
vraag ligt voor de hand. Zij zouden toch de
döodstmi«an zich hebben moeten laten vol
trekken nut thans zijn- hiun de schande en
het straffe regime besijtfiaitii gebleven dd© ln
de hechtenis onteer''cggeilfk- hun deel zou
den zijn geweest. Maar vóór alles zullen deze
geëxalteerde Jongelieden, dwepers dde naar
Stnafivnre, .nutteloos» -en afkeurenswaardig©
middelen -grepen om een regeerder van. het
l>ewiad te verwijderen, die toch slechts zijn
land naar beste weten trachtte to dienen, er
voor hebben willen zocgcni dat mon niets
uit hun mond^ zou vernemen, dat de justitie
zou kunnen helpen bij de opsporing en ont
raadseling van de organisatie, groep of
kring waartoe zij de daders hadden
behoord. Het is heel wat anders, een daad
van -.'-"Weid- te plegen, dan tegenl -ie TUHchtn-
nrididelen- en dwang van orndorvrager» stand-
vaatig te kunnen blijven- zwijgen. Niet angst
voot het uiteindelijke lot heeft Fuselier en
Kern de hand- aan izieh zelf doen slaan, doch
veeleer die, izuchlt -om zooveel mogelijk op
hun hoofd alle schuld te nemen- en niet de
kans open te laten dat aan hen geheimen
zouden worden Ontlokt, wat voor anderen
en voor hun organisatie noodlottig zoude
kunnen wezen, Tooh moet voor jonge man
nen, die geleefdhebben in de ikïeeën wereld
welke de hunne was, de zucht om trotz
alledem- nog eenige weken in het. leven ite
blijven -zeer sterk zijn geweest. Niet om het
leven zelf, dat hun toch nieits meer te bie
den zou hebben gehad, maar om- helt groot©
politieke proces, waarin zij de rol van.' marte
laar en held zouden hebben kunnen spelen
Voor hun geestverwanten en nog een laait-
sten propagandakreet zouden kunnen hebben
doen schallen in de ooren van hun tegen
standers. Zij hebben den dood en het zwij
gen- verkozen.
En nog wel d© meest triest© overweging
van all© niets in het gebeurde waarborgt,
dat ,na de explosie die Rathenau -vernietig
de, de periode van den politieken- moord,
diie in Duitschland zijn intrede heeft gedaan,
door het sterven van Fischer en Kerm tot
een eind- is gebracht.
Inzake de aanhouding van Fischer en
Kern meldt men nog uit Leiip-zig, dat de
eigenaar van den .iiroht iSaaleck, de schrij
ver Stein, hoewél hij'elke hulp aan de moor
denaars ontkent, door de politie in hechtenis
wordt gehouden. Toen de politie de eerste
deus, die toegang geeft tot den tonen door
een slotenmaker Md laten openen, versche
nen op den omgang twee welgekleed© jonge
lieden met revolvers gewapend, in wie men
diadeiijk de mooixienaars herkende. De poli
tie riep: „handen omhoog, kom naar bene
den", waarop de imooPdemaani met honend
geroep antwoordden? ZU bleven op den om
gang en riepèn herhaaldelijk de menigte
toe, welke zich onder den toren verzameld
had en waarbij zich verscheidene Leipalger
studenten) bevonden. Zoo riepen zU bijvoor
beeld: „WU zUn Kieleq; studenten, laat d©
vrouwen weggaan, want wij zullen met
scherp schieten." Op het geroep uit de me
nigte: „Als jelui -bent voor wie wij je hou
den, weet je wat je te doen staat," ant
woordden zij: „WU -zullen sterven voor onze
Idealen, lpve kapitein Ehrhardt".