NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULQWNA Malvery Hold Eerste Blad. UFEBUOY No. 5586 DONDERDAG ZO JULI 1922 50e JAARGANG ABONNEMENT PER S MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Heldereche Courant fl.50; fr. p. p. binnenland 12.—, Ned. O en W Iiudie p. zeepost 12.60; id. p. mail en overige li inden i 4.20. Zondagsblad roqp. f 0.67 f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modoblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1 60 Loeee mimmers der Courant 4 ct.; fr; p. p. 6 ot. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVERC. DE BOER Jr„ HELDER Bureau: Koningstraat 29 In tere. Telefoon 50 ADVERTENTIE N: 9.39 uur. 9.88 DE HAAGSCHE CONFERENTIE. De correspondent van die N. Rott. Crt. vat zijn oordeel over den toestand ter conferentie tot op Woensdagmiddag als volgt samen: De Russen hadden Dinsdagavond inder daad reden om optimistisch te zijn. Wat zi Woensdagmorgen hebben medegedeeld was, zoo al geen „nieuw voorstel", dan toch in ieder geval een „nieuw feit" van groote draagwijdte. Het is een knappe, diplomatieke zet in vele opziichten. Zij kunnen tegenover Moskou zeggen, dat zij niet hebben toegege ven aan* den eisch van de tegenpartij, doch slechts over prooedhre hebben gesproken. Tegelijkertijd echter hebben zij de tegen partij een weg aangewezen die zoo grondig afwijkt van dien, welken zij tot nog toe heb ben gevolgd en hebben zij vooral het risico voor de onderhandelaars van West-Europa zoo radicaal uitgeschakeld, dat men moeilijk kan begrijpen, hoe deze zouden kunnen wei geren het aan de hand gedane denkbeeld in overweging te nemen. De Russen hadden nog andere redenen om optimistisch te zijn. Zij wisten dat zeer belangrijke delegaties reeds bij voorbaat ge noegen hadden genomen met hetgeen zij gin gen uiteenzetten als grondslag voor het voortzetten van de conferentie. Er is Dins dag den heelen namiddag druk onderhan deld. Dien middag was men zoover dat de heeren Litwinof en Krassin de onderhand sche besprekingen met «enige hoofdperso nen bij de tegenpartij tot een goed einde kon den brengen in zoo vriendschappelijken vorm als een diner in klein gezelschap. Woensdagmorgen in de vergadering heb ben de mededeelingen van de Russen dan ook op de meeste delegaties een verbluffen- dten indruk gemaakt. Vele der gedelegeerden waren beduusd van een zoo krachtige zwen king. Vrij algemeen werd aangenomen dat van een verwerpen van den wensch der Rus sen geen sprake zou kunnen zijn. Alleen de Franschen en in mindere mate de Belgen bleven nog hardnekkig bij hun opvatting dat de conferentie met deze bijeenkomst ten ein- dle moest zijn en dat de mededeeling der Russen geen termen bood öm de onderhan delingen voort te zetten. Tot op dit oogenblik zijn de Franschen en Belgen heel fel bii deze opvatting gebleven en het schijnt ook, dat zü daarbij steun-vinden van de Italianen. Veel zal afhangen Van d© bijeenkomst van de pre sidenten, die kort na afloop van de zitting begonnen is. Feitelijk is de toestand op het oogenblik zoo als wil aan het slot van onze beschou wing van Dinsdagavond laat reeds vreesden: De Russen hebben een voorstel gedaan, dat den Engelschen uiterst aannemelijk voorkomt maar dat door een andere groep ten'minste even krachtig wordt verworpen. Het is lang niet zeker dat gebeurt, wat dien middag ge- sohled is, toen na een feilen strifd ln de com missie van presidenten de oppositie eindelijk toegaf en <Je zitting van Woensdagmorgen goedkeurde. Mocht dit dien middag niet ge beuren, dan wordt het tweede opmerkelijke punt van Dinsdagmiddag actueel en kan nog slechts oen actie van Vele kleine staten, zooals de randstaten ondernomen hadden, de conferentie redden. Het was Woensdagmid dag na afloop van die zitting onmiskenbaar, dat juist in de delegaties van,de kleinste sta ten een sterke strooming heerschte om de mededeelingen van die Russen als een nieuw en aannemelijk feit te beschouwen. De zitting van de niet-Russische eommis- Me die Woensdagmiddag om half vilf begint beloofde uiterst levendig te worden. Er is oen felle strijd te verwachten waarin do hef tige wil van de Engel sollen om de oonfertm- i FEUILLETON. 18) door J. S. FLETOILEK. VIL De geheimzinnige draaikolk. De /waard keek Blak© imet een uitdruk king van vragende verbijstering aan. .Denkt u, dat er daar nog aan te twijfe- wnvalt, mijnheer?" vroeg hij. „Ik denk dat wij pas Ibezig zijn aart het ■^gin van de -duistere zaak," zeide Blake. dat de imlan, die hier aankwam, ©f dit de weg naar Shilhampton was. L dat ahUhampton voor een plaat»?" '^•tfoatnijilon," antwoordde Atiherton, „is V kuststad, vijif kilometer van hier m® !s °°k een kleine haven. Maar lik be- UP niet, hoe iemand, die van Brychester u,,'. Shilhamipton toe wilde, <laar over «usnwyke heen zou gaan en Brisooe zal «venmin -begrijpen," voegde .hij er, met di 1 «nk naar tien waard!, aan toe. „Iemand, j, "««r Shilhampton toe wil, als hij in 'ryeneeter ie» -zal den tredn daarheen ne- Jfn*— hij zou niet eerst naar het Zuiden tJ uinia naar het Oosten gaan, om daar komen, terwijl de trein hem er rechib- «neeks heen ikan brengen." ^Diake dacht een oogoniblik over dit punt „L kunt dat op deze manier verklaren," t i© te redden in felle botsing kan komen met de hartstochtelijke taaiheid, waarmede de Franschen haar den nek om willen draaien. De strijd om de conferentie is nu een zaak geworden waarmee (Ie Russen voorloopig niets meer te doen hebben. De gisterenmiddag aangenomen resolutie, is een vrij nuchter einde van de conferentie. Zij zegt zoo ongeveer tot de Russen: „daar hebt gij iets verstandigs gezegd. Doe dat en gij zult er verloren vertrouwen mee herwin nen". De resolutie constateert stilzwijgend wat niet te bereiken is door erop te wijzen, dat dit, dank zij de betere atmosfeer, die ver wacht mag worden als de Russen hun plan uitvoeren, wél bereikbaar kon worden: een overeenkomst met het overige Europa. De weg, dien deze resolutie wijst, is tegen overgesteld aan dien, in de resolutie van Ge nua aangegeven. Het einde van Genua was een afspraak om slechts gemeenschappelijk te handelen. Het einde van den Haag is, dat West-Europa zijn zegen gééft aan een metho de, die niet alleen de afzonderlijke verdra gen van land-en, maar ook Van individuen jn de hand werkt. Krassin's bewering van de 90 pet. oude eigenaren, die op hun vroeger bezit zou te>- rugkeeren, als men de Russische regeering ©n, deze eigenaren hun -gang liet -gaan kan nu op de proef worden gesteld. Wie voortaan-op zijn eigen houtje tracht terug te toeeren, han delt in overeenstemming met den geest van de resolutie. Gaat het A. daarbij goed, dan zal B. volgen. Het komt er maar op aan, een aantal A/s te vinden, die de proefneming wa gen. Zoo moet men zich nu het hersitel van het vertrouwen in Rusland voorstellen. Men moet in ieder geval zeggen, dat de hedenmorgen gekozen methode meer belo vend lijkt voor vroegere eigenaars van on dernemingen, die meestal Engelschen, Bel gen en Zwitsers zijn, daar de Russen die veelal gaarne zullen zien terugkomen, dan voor de gelukkige bezittere van Russische effecten, die bijzonder talrijk te vinden zijn in Frankrijk en ook in oen land dat ons bij zonder goed bekend is. Immers, om met deze lieden tot een accoord te komen, daarmee heeft Rusland geen haast Ingezonden Mededeeling. Eèl overvloedige .aangenaam vtnderunaar» UFEBUOY&eêp noo meer» het reimgi. ,-wini 1 LlFEBlPfe :tA*£GT9Z£EPW-VLAAROmGEM E gen van Albino tl. M««t' als liil aan den t'woe- sprong van Marliewyke Is gdkomon, Is zijn pliin, om <t«sjNdtJk "aar hul» te gaan, veran derd, en tiedmi hU al°h voor, om, ln plaats daui-van, naar Hli Mui-nip ton te gaart». Nu is do twmwpronig van Mansh-wyke zoowat tlon kilometer van het statioai ven Brychester, niet waar? - hu, u zegt dat Shilhampton hier maar vijf kilometers van daan is. Als HIJ nu besloot, om naar Shilhampton te gaan, voor hij zich naar huis begaf, -zou hij dan niét gauwer de vijf kilometer afleggen dan tien kilometer terug, om den trein te ne men?" - „Volkomen juist," gaf Atherton toe. „Maar u onderstelt dat hij van plan Veran derde en op weg naar Shühaimpton was, toen hij hier aankwam." 4 „Voor wij klaar zijn, zullen wij lm heel wat plaatsen ©en onderaoek moeten instellen, zeide Atherton opstaande. „Nu, Brisooe louidj uw -oogen en ooren open. Het zou my niet verbazen, ais er iln die onderstelling van u iets juist» alt, Blake," ging hij voort, terwijl zjj het Anker verlieten. „Malvery kan BUITENLAND. 4 DUITSOHLAND. De moordenaars van Rathenau. het denkbeeld olievat lubben om naai Hiiil- iMumipton te gaan voor hij zicli naar huls be gaf, en' het Fm geen kwuud, om uit te vim- don, of bh ueiilge reden had', om daarheen Ie gaan, l-Ir i.n-In-el wal i-aadseluc.lillg« Ln de»e /aak g( looi Ik. Ik hl u ii nog ii"-' ver "'ld win leis wat glsb'ienavond hy intjuln-t-i- iioyoo Malvtvry aan huis voorgevallen lb." „Had dat betri 5 ki'ingk op deze /.sik?" vroeg Dtoke. „Misschien," antwooidd© Atherton. „Me vrouw Malvery, lioycc's moeder, een typi sche dame, die u hier weieens in de stad zult zien, daar zU hier een «vort van vaste instelling is heeft, een juffrouw .van gezel schap, eene juffrouw Hester Prynne, die -op de en of andere manier familie van haar is. Juffrouw Prynne is- een jeugdig, knap meis je, maar ik heb altijd- den indruk van haar gekregen, dat zij het een of andere 'heime lijke verdriet had-. Gisteravond nu, teen ik zoo dwaas was om er plotseling uit te flap pen dat het er erg naar uitzag, of Diek Mal very vermoord was, kreFg .juffrouw Prynne een flauwte." Blake stond' stil en keek scherp naar zijn metgezel. „Ik geloof niet, dat vrouwen op dien leef tijd flauw vollen, zonder dat er een' goed© reden voor is," merkte hij droog op. „Wat was er bij haar de redlen van?" „Nu, Boyoe, dl© er heel koeltjes onder was, zeide, dat zij van Dlck Malvery gehou den had.," antwoordde Atherton. En dat kan best. Diok had er een -handje van ,en ik geloof, dat meer dam een meisje hier uit den omtrek reden heeft gehad, om er spijt van te hebben, dat zij zich met hem had' ingelaten. Maar als er een meisje is, met wl© -men1 in verband met deze zaak werkelijk medeljj- Toen d© 20 (politieagenten uit Nauimburg verschenen en met bijslagen de deur op de derrie vertil op Ing begonnen open te hakken, verdwenen /ij. Men vomd hun lijken In d<- slaapkamer. Naar het schijnt hééft Flwehm- rten moet hebben, is hst dat muisje gliidw," ging hij voort, tsrwljl hij naai- de grU'ze schoonst oenen van Malvery Huid wees, dl# boven de lenoiV uitstaken, „Ik be doel zU" 'zuster Kachel." „Hut Is zwkcri" zeide Blake. Gisteren heb ik ook d'lon Indruk gekregen." „Alli-h loopt daar op zijn laatste ibeenon," ging Atherton voort. „Hypotheken sohul- /Jleri en de rest. U kun-t gerust aannemen, d!at <-r niets dan de titel over is." „Waar die man Boyce zoo fel op is," Zeide Blake, terwijl zij naar dé wachtende auto toe gingen. „Ik ga niet met u terug, A/th©r- ton i'k heb freule Malvery beloofd, dat ik vandaag eens aan zou komen en .melden, hoe de zaiken staan. Ik zal dus nu naar haar toe gaan en lat :r'naar Bryehester toe wan delen." Hij sloeg d'en weg langs de 'kreek naar Malvery -Hold af, weer nadenkende over de raadselen, d!i© zich om dat oude hui» schenen saimen te pakken en die even1 dicht waren als de mist uit zee, die nu het blader- looze geboomte hegon te omringen. De onge wone verdwijning van Diok Malvery leek lwxm onverklaarbaar, tenizij hy dli© kreek langs het zandpad overgestoken en in hel drijfzand weggezakt was. Voor die theorie van berooving en- moord voelde Blake wei nig in d© itwee jaren, diat Malvery schran der en scherp wias en to gevaar tegenwoor digheid van geest bezat het vertrouwd zijn mei een ruw leven en een dikwijls vreemdsoortige omgeving had hem wakker en vaardig gemaakt. Hij was er stellig die man niet naar, «m ziob in een hinderlaag te laten lokken of zich te laten overrompelen Blake had' goed© red«n om te weten» dait Diek zijn vuisten uitstekend kon gebruiken* eerst den jongeren Kern neergeschoten en daarna zelfmoord gepleegd. De moordenaars hadden al hun papieren verbrand en iklee- ren van den eigenaar van den iburcht aan getrokken. Mern vond eenige duizenden mar ken op hen, verkregen door den verkoop van hun fiets, welke zij te Naumburg van de hand hadden- gedaan. Of zij sleutels van den teren to hun bezit hadden of langs den bliksemafleider naar den omgang zijn ge klommen* zal uit het onderzoek moeten Wij ken. D© moordenaars van Rathenau. Halle, 18 Juli Zondag berichtten eenige toeristen die langs het slot waren gekomen, dat zij in den toren Licht hadden zien bran den en dat volgens hetgeen zij hEdden waar genomen, de moordenaars zich deur moesten bevinden. Dadelijk toog de politóe er op uit en trok naar bad Köreen. Maandag werd beuroefd de toegang te forceeren. Terwijl versterking werd gebaald, verschenen de moordenaars op den omloop van den toren, wenkten de mensdhen toe en brachtep een Hochl'yit op Ehrhardt. Toen de politiebeambten 's avonds om zeven uur de deur met bijlen insloegen, vonden zij de beide moordenaars met door schoten hoofd op den grond liggen. Berlijn, 19 Juli. Het onderzoek in de zaak Rathenau heeft aan het licht gebracht, dat alleen Fischer zelfmoord heeft gepleegd, na dat Kern door een schot van een der politie agenten doodelijk was getroffen. Uit den Doitschen Rijksdag. Berlijn, 18 Juli. De wet ter bescherming der republiek is vandaag met'groote meer derheid aangenomen- Dit is het positieve re sultaat van de laatste zitting van den rijks dog, een zitting, die ©rg rumoerig was en dikwijls op een allerlaagst peil stond. Over en weer heeft men elkander de huid vol-ge- scholden. Het gansdhe wetsontwerp is in hoofdelijke stemming met 803 tegen 102 en 4 onthoudingen aangenomen. Tegen stemmen de Duitsch-nation alen, dè communisten en enkele leden der Duitsohe volkspartij. Tenzij de politieke toestand dit noodig maakt, komt de Rijksdag uiterlijk 17 October weder bijeen. Regeeringspresldenten uit hnn ambt ontzet. Berlijn, 10 Juli. De Pruisische staatsregee- ring heeft zes adellijke regeeringspresiden- ten, n.L van Mereeburg, Stettin. Koblenz, Aurich, Aken en Munster (Westfalen) om re denen van algemeen politieken card op non- activïtött gesteld. Verder zijn de regeerings- presidenten van Hiidesheim en Osnabrück van hun functie ontheven. De oorzaak dezer omvangrijke personen- wisseling ligt in het feit, dat de betrokken regeeringspresidenten niet voldoende aan dacht hebben geschonken aan de gewapende rechtse!» organisatie of hebben toegelaten, dat ambtenaren der Schupo daarvan lid wer den, IERLAND. Lohden, 10 Juli. De ongeregelde troepen in het Graafschap Galway hebben zich schul dig gemaakt aan een laf vergrijp, door van een hinderlaag uit den begrafenisstoet van een soldaat van het nationale leger heftig te beschieten, waarbij de bataljonscommandant van den overledene is gesneuveld. De lijk- auto reed met de grootst' mogelijke snelheid door de hinderlaag, gevolgd door den auto met de verschrikte verwanten. Een andere auto kwam ln eey greppel terecht en sloeg over den kop. Deze wandaad heeft bij een groot deel der ongeregelde® zoo'n ontstem ming gewekt, dat enkele plaatselijke leiders en een aantal volgelingen den strijd hebben opgegeven. Londen, 19 Juli De vrttetater» namen tot nu toe tweeduizend' man -gevangen. Zij hou den- thans de lijn Newoross—Kil'keruny Thurles—Nenagh bezet met vooruitgescho ven groepen, die tegen een overmacht van rebellen' Standhouden. De toestand te LUnne» riek Is tragisch; negen va® de loepgraven zijn van mijnen, vooralen. De vtad iii gelijk <-M dat li ij 1>U een vechtpartij van zich af wlat te at««n; hy wtort ook, dat hj nooit ou- guwapimd won en 'uitetokeuid UM <l« revolver Ndlnnd. Als' Dlck, z»m) dacht itij, terwijl hij den au- (li-riü! kamt van <le ikrectk naderde, dién avond; vUfliori honderd) pond in zijn oenen zijzak liwK gehad, moet hij zfin revölver Lu den anderen zak hij de irand gehad heiliben. I'k weet zeker, dat geen van de -kerel» hier uit de huurt Diuk een, toer kan gedraaid heb ben! Du» - als hein Iets overkomen i», zal hij iy d'en donker een misstap in dat drijf zand gedaan hébben. Bii' je -kunt, al» dat het geval is geweest, zooals Atherton zegt, even goed in- den AJt- lautischen Oceaan gaan dreggen, als pro bet'ren om daar grond te krijgen. Terwijl hij om'zich heen keek naar» de zee en het zand, waar hij aan diacht, kreeg Blake plotseling Raehel -Malvery to het oog. ZU stond onderaan een- (bouwvallige massa van metselwerk aan den rand van de kreek, Idicht bij het hek van' Malvery Hold! eén een zame figuur te midden van een -grijze ver latenheid HU verhaastte zijn etappen en ging naar haar toe. Toen hij (bij haar kwam, hield zU 0611 verfrommeld stuk papier voor zich uit en Blake herkende het biljet, waar in de -belooning werd uitgeloofd1. „Hebt u hiervoor gezorgd," vroeg zij hein op den man af. „Ja zeker," antwoordde hij. „De oominls- sarte en ik. Hij had het denkbeeld' aan de hand gedaan." i t Wordt vwrolgd. COURANT Poat-Gdrorekening No. 16066. 20 ot. p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte al» redaction tekst) 60 et Kleine advertentiee (gevraagd, te .koop, te huur) v. 14 regels 40 ct., elke regel meer 10 et. bij vooruitbetaling (adree: Bureau v d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 et - Licht op voor auto's en fietsen Donderdag 20 Juli Vrijdag 21 i Sunhghl, Luk enTbink Na mededeeling van 't bovenstaande is het voor den lezer stellig -geen verrassing meer, dait de Haagsdhe conferentie, ondanks de stelligmerkwaardige verklaring van de Russen uit elkaar is gevallen. Een taaie strijd was er nog aan voorafgegaan. Onmiddellijk na de zitting van Woensdagmorgen met de Russen, heeft de vergadering plaats gevon den van het oomifcé van voorzitters der com missies, om over den toestand te beraad slagen. Deze beraadslaging toewees weder om, dat -men op de conferentie niet al te streng aan de vormen heeft vastgehouden. Want voor beraadslagingen van dezen aard, was -dit oamité geenszins opgericht. Maar het was een practische manier, om de dingen in klein maar gezaghebbend) gezelschap te bespreken. De discussie waB heftig, en- de Stemming niet eensgezind, terwijl Fran schen, Belgen en Italianen in de Russische verklaring niet een voorstel konden zien, -belangrijk genoeg om de oonferentio op te laten voortduren, waren de Engelschen van heel andere meening. Men kom het niet eens worden, en ging ouverricliterzake voor het nemen van een hartsterking uiteen. Toen 'a middags deze bijeenkomst hervat) werd, boden de Engelschen niiet lang meer tegen stand. Door het aannemen dei- resolutie was de Ilaagscho conferentie praetisch ten einde. Het is nog wat vroeg te veel dingen zweven nog in en d-oor de lucht om oen oordeel uit te spreken over dit einde. Daar voor ontbreekt trouwens het belangrijkste gegeve-n. Zullen de Russen -bij hun aanbeve 1-Lng van Moskou, die zij i.n hun- verklaring hebben aangekondigd, blijven, ook nu er heelamaal niet verder onderhandeld wordt over eredieten en over een erkenning de Jiure en een dergdjj-ke onderhandeling ook niet In het- vooruitzicht gesteld is? .Woens zeide hij. „(Aten we Veronderstellen, dat do mart «ver wlan wij «preken - gelijk onge twijfeld liet -geval iwas l)lok Malvery was. HU ga at van ilirycliioslor op weg naai' Mal- verv llold OU rijdt 0811 tihd UW# tlll't ddU W«- „Ik veronderstel wat wmrschUnlljk lykt, antwoordde Blake. „I'k geloof niet, dat hy zioh de moeite gaf, om van den1 tweesprong hierheen te komen, alleen om een glas te drinken; en Ik denk niet dat hij dezen weg naar Shilhampton is ingeslagen, tenzij hy werkelijk naar Shütoainptoni toe wilde. En ik geloof dat.wij' goed zullen doen met in- d.ie plaats het een of andere onderzoek in te stellen dagavond wilden zy ndg niet over hun voor nemen uitlaten, -waarschijnlijk was een be sluit nog/niet ernstig overwogen. Van dit besluit hangt alles -ook af. Hou den de Russen voelt bij stuk, zetten zij door, wat zij gistermorgen aankondigden als een voornemen, dat niet tegen hun beginselen streed, en dat blijkbaar alleen d-oor misver stand nog niet duidelijk genoeg op den voor grond was getreden, dan heeft de conferen tie ,een, waarschijnlijk voor -beide partijen, heugelijk resultaat opgeleverd. Gaan de Rus sen echter verbitterd naar huis, en blijven zij ten opzichte van hun schuMeischens nu verder even passief, als zij totnogtoe geweest zijn, dan heeft de conferentie niets opgele verd-, en is daarmede ook Genua definitief mislukt. In ieder, geval zijn nu de resoluties van Genua bezig te vervallen. De verplichting, geen afzonderlijke verdragen met Rusland te sluiten blijft nog een maand van kracht, en het -bestand nog vis maanden.' Dat -blijft in ieder geval van de conferentie over. De nog voortvluchtige moordenaars van Rathenau zijn dan eindelijk opgespoord. Toch kwam de j ustitie in zekeren zin te laat toen zij de hand wilde leggen op de bedde g«zochten. De beid© jongelieden - het wa ren Fischer en Kern schoten zich dood vóór het tot een arrestatie kwam. Wat had den zij daarmee voor? Het antwoord op deze vraag ligt voor de hand. Zij zouden toch de döodstmi«an zich hebben moeten laten vol trekken nut thans zijn- hiun de schande en het straffe regime besijtfiaitii gebleven dd© ln de hechtenis onteer''cggeilfk- hun deel zou den zijn geweest. Maar vóór alles zullen deze geëxalteerde Jongelieden, dwepers dde naar Stnafivnre, .nutteloos» -en afkeurenswaardig© middelen -grepen om een regeerder van. het l>ewiad te verwijderen, die toch slechts zijn land naar beste weten trachtte to dienen, er voor hebben willen zocgcni dat mon niets uit hun mond^ zou vernemen, dat de justitie zou kunnen helpen bij de opsporing en ont raadseling van de organisatie, groep of kring waartoe zij de daders hadden behoord. Het is heel wat anders, een daad van -.'-"Weid- te plegen, dan tegenl -ie TUHchtn- nrididelen- en dwang van orndorvrager» stand- vaatig te kunnen blijven- zwijgen. Niet angst voot het uiteindelijke lot heeft Fuselier en Kern de hand- aan izieh zelf doen slaan, doch veeleer die, izuchlt -om zooveel mogelijk op hun hoofd alle schuld te nemen- en niet de kans open te laten dat aan hen geheimen zouden worden Ontlokt, wat voor anderen en voor hun organisatie noodlottig zoude kunnen wezen, Tooh moet voor jonge man nen, die geleefdhebben in de ikïeeën wereld welke de hunne was, de zucht om trotz alledem- nog eenige weken in het. leven ite blijven -zeer sterk zijn geweest. Niet om het leven zelf, dat hun toch nieits meer te bie den zou hebben gehad, maar om- helt groot© politieke proces, waarin zij de rol van.' marte laar en held zouden hebben kunnen spelen Voor hun geestverwanten en nog een laait- sten propagandakreet zouden kunnen hebben doen schallen in de ooren van hun tegen standers. Zij hebben den dood en het zwij gen- verkozen. En nog wel d© meest triest© overweging van all© niets in het gebeurde waarborgt, dat ,na de explosie die Rathenau -vernietig de, de periode van den politieken- moord, diie in Duitschland zijn intrede heeft gedaan, door het sterven van Fischer en Kerm tot een eind- is gebracht. Inzake de aanhouding van Fischer en Kern meldt men nog uit Leiip-zig, dat de eigenaar van den .iiroht iSaaleck, de schrij ver Stein, hoewél hij'elke hulp aan de moor denaars ontkent, door de politie in hechtenis wordt gehouden. Toen de politie de eerste deus, die toegang geeft tot den tonen door een slotenmaker Md laten openen, versche nen op den omgang twee welgekleed© jonge lieden met revolvers gewapend, in wie men diadeiijk de mooixienaars herkende. De poli tie riep: „handen omhoog, kom naar bene den", waarop de imooPdemaani met honend geroep antwoordden? ZU bleven op den om gang en riepèn herhaaldelijk de menigte toe, welke zich onder den toren verzameld had en waarbij zich verscheidene Leipalger studenten) bevonden. Zoo riepen zU bijvoor beeld: „WU zUn Kieleq; studenten, laat d© vrouwen weggaan, want wij zullen met scherp schieten." Op het geroep uit de me nigte: „Als jelui -bent voor wie wij je hou den, weet je wat je te doen staat," ant woordden zij: „WU -zullen sterven voor onze Idealen, lpve kapitein Ehrhardt".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1922 | | pagina 1