Populair Bijvoegsel van de
MELDERSCHE COURANT,
van Zaterdag 22 Juli 1922.
V
»ffrf
NO. 30. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN)
N PRETTIGE VACANTIE!'
EN DAN EEN GOEDE RAAD:1
VRAAG STEEDS DE ECHTE RANJA!
VAAR U OOK HENEN GAAT
DE „REESVEETS"
Een blad nlt mijn Dagboek
ddor
Tr. Carel Brensa.
Kort geleden las ik eert artikel ln de Hel-
dersohe Courant, in welk artikel de redac
teur eens een samenvatting gegeven bad van
de alleraardigste taal- en stijlbloempjes, die
het redactiebureau af en toe binnenwaaien.
Speciaal in de rubriek advertentie-copy.
O. m. trof mij daarin de tekoop aanbieding
van een „reesviets" en aangezien het hier
door vast komt te staan, dat er ook in Helder
„reesvietse bekend binne", zal ik eens een
verhaal doen van 't geen mij is overkomen
met 'n „orrisineele reesviets"*
Want sakkerloot ik heb er ook eens
een toer op gemaakt, nog wel dwars door het
drukke Amsterdaml
Ik zal de herinnering eraan niet gauw ver
geten.
Het kwam zoo:
Ter gelegenheid van een! buitengewoon
wielren-evenement was ik eens door een
vriend meegenomen naar het Amsteidomsche
Stadion om daar een wedstrijd te zien.
Het zien van dezen wedstrijd had mij zoo
verrukt, dat ik geen gelegenheid liet voorbij
gaan er meer van te weten te komen
Dies had ik kennis aangeknoopt met eeni
ge renners van verschillende soort en bracht
het al gauw zoo ver, dat ik ar eens een in zijn
woning ging bezoeken.
Ik raakte geweldig thuis in do wielersport;
geen onderdeel van 'n nets, zoowel als van
'n wedstrijd bleef mij onbekend. Technische
namen van alles kon ik droomen.
En weer eens kwam ik bij een renner op
Onder 't praten zag ik ineens 't karretje
staan, wrarmede hij gewend was op den weg
te tra'nceron.'n Fijn racewagentje, dat
zag ik d.'r:ct. Met kennersoog bezag ik de
onderdeden: Origineel frame van den Am-
sterdamschen framebouwer Arie de Rooy
nobel gebogen sprintstuur in Roverstrop
echte Fr arische velgen on Fransche tube-
banden van de fabriek Pouchois B. S. A.-
pod alert Dürkopp-navon.enfin: 'n aan
lokkelijk voertuig!
En ik kon de aanlokkelijkheid dan ook
gocn weerstand bieden en verzocht den ren
ner een toertje op zijn car te mogen maken....
Hij schrok keek naar m'n in 't oog loo
pend geciviliceerd schoolmeestersgezicht,
m'n modicuso Borsalino en de rest alles
volgens de eisohen van een zelflngonomen
journalist en ried mij 't experiment af.
--- Doe 't niet meneer waarschuwde
hijwant je zoudt 'n soort omwenteling
teweeg brengen in de Amsterdamsche poli
tieverordening en minstens 'n oproer onder
de hoofdstadbevolking.
Ik doe 't wel! zei ik.Het is on
duldbaar voor 'n all round-journalist, die van
de wielersport houdt, om niet eens te weten
hoe.je fatsoenlijk op zoo'n racefiets zit....
Ik wil 't alleen al doen om de sensatie ervan
te loeren kennen't Amsterdamsohe pu
bliek laat mo koud. MWp
Nogmaals probeerde hij op m'n nuchter
en gezond verstand te werken haalde m'n
verplichtingen tegenover m'n vrouw en de
rest van m n familie erbij.
Maar ik was al weg drie hoog do trap
pen af, met op m'n nek de raoecar Juist zoo-
als ik "t de helpers op de wielerbaan had zien
doen.
Voor ik de deur achter me dicht getrokkon
had, stonden er zeventien Amsterdamsohe
jongens uit de straat op de stoep!
Geat-tuu reese; meneir?.
Ik gn r r si.Het verwekte algemeene
aandacht en bJleriteitl
Ka'k JH derisl.Opgewonden dron
gen ze noar me too.
Toch waa er niet zooveel bijzonders aan de
flets te zien. Van 't frame van Arl- de Rooy
had natuurlijk niemand vorstand. Er waren
zelfs spatborden op. Alleen 't stuur! Dut
stond nu eens niet omhoog, maar omlaag. En
Jat waa 't! Bovendien was m'n gariet» otet
overal even schoon geschoren on die twee
dingen bij elkaar: 't laag gebogen «tuur en
m'n ongeschoren gezicht, waren oorzaak van
de buitengewone belangstelling!
Ik zal op!
Dftdelttk formeerde ilch oen belangstellen-
de stoet om mij been. Meest allemaal op
goedkoope Dultsche racefietsen glimmend
genlkkeld rfht 'n afsohuweltyk vast stuur
naar omlaag, 'n rem 'n paar guttapen ha
slangen 'u reservetube en- de rest. Al
lemaal Zondagskarrretjes om van Amsterdam
naar Muiderberg te „reese". Maar nit mand
lette op deze fietsen, want er zaten zonder
nitzonaeriug opgeschoten, branieaohtlge jon-
tH'QB op slagers, rijwielreparateurs en an-
'dre llefhebl>ers. 25e droegen geen Borsalino,
,ar 'n soort sportpet, die ze in Amsterdam
"duiveplat" noemen. En ze doden ver-
seiirikkeli,jk; sport-raoe-club-De-Germaan-aob-
Dus iedereen vond 't goed!
Maar lk was bet middelpunt van de alge
meen© belangsteU'ng. Het leek wel oen ver-
k !,,zing9optocht van de S.D.A.P. zonder roda
me borden
Overal bleven de menscbon staan op het
trottoir.
J'ap Éldel.schreeuwde 'n veteraan.
Mo-je naar de wereldkamploonschap-
Pe?.
,,.®oog5t voorzichtig laveerde ik de straat
a'1- Het <J»ed vreemd aan.Sappristie
Sf&p die machine.Zo ging voel har-
J, lk wou
J de nieuwe Amstelbrug kwam do eerst
-T^Uling. Hot look hier 'n oogonblik of ik
zou gaan rijden met 'n eer
die daar rustig de AmsteKüjk
eerbare
over-
Ingezonden mododosling.
1 ak. Maar bot liep goed af. Drie straten ver
der zat ik alweer.
Het was inmiddels geen onverdeeld genoe
gen. Vooral het zadel was van 'n soort, dat
my hoelemaal niet bewioL Het stuur kon ik
aan de handvatten niet bereiken, want dan
meende ik, dat m'n neus bij de eerstvolgende
stoot op de stuyrpem zou belanden. Om de
drie slagen liepen de pedalen harder dan m'n
voeten gewend als ik was aan een Burgers
E.N.R. met dubbele remmen en freewlioel-
naaf.Maar telkens haalde ik ze weer in,
de pedalen! Waarbij ik dan natuurlijk bet
stuur verloor en zonder erg boven in de bocht
van het grintpad op de Stadhouderskade
zat.
Maar de sensatie was volkomen.Meer
dan volkomen!
M'n polsen gloeiden als vuur en voelden
aan of ze eraf geschroefd moesten worden.
Met geweld moest ik m'n nek omhoog hou
den om 'n glimp van de straatsteenen voor
me uit te zien, M'n jas trok om m'n schou
ders. M'n hoed kleefde aan m'n adhterhoofd-
haren. 't Zweet brak me overal uit, omdat
't stuur maar steeds niet rechtuit wou en de
pedalen maar steeds harder gingen dan m'n
voeten.
En O, lieve Heer.dat zadel! 1.
Aan mijn verhitte verbeelding glimpten
wielerevenementen voorbij gereden door
groote rijders op den weg.dagen langl.
Ik bereikte juist de kruising Stadhouders
kade Ferdinand Bolstraat Van links
kwam 'n tram met twee volle bijwagens
van rechts 'n groote wagen van de Heine
kens Brouwerij. Voor me uit zag ik een
ris fietsende jongedochters naderbij komen
zeven naast mekaar over de heele breed
te van de baan.Ik wist ine geen raad en
sprong 1
Ik sprong.Met een hand op de straat
steenen en de andere hand aan bot gebogen
stuur, schoot ik nog 'n meter of twee, drie
vooruit.... De wagenbestuurder remde en
verwenschto me door het raam van 't voor-
baloon. De 'koetsier van de bierwagen liet de
geweldige paarden steigeren. De jeugdige
rijdsters gaven 'n gilletje van minachting
en keken me verder niet aan.
In de doodache stilte achter het Rijksmu
seum waagde Ik het opnieuw op te stappen.
Ik deed het voorzichtig. Er was niemand.
Weer kwamen de visioenen van groote
wedstrijden op den weg opdoemen voor mijn
geest.Ik zag verschillende kampioenen
ik zag kilometerrltten ik zag 'n vier-
en-twintig uurs-wedstrijd.Ik zag de
Tour de Franoe.Vijftien lange da
gen op de reesviets veertien, vijftien uren
oer dag dwars over do Pyreneön.8075
kilometer....
Brrrrrrl.
Om van te rillen!
Toch ging 't mot mij ook al beter. Of mis
schien voelde ik de pijn in m'n armen al
minder vanwege de verdpoving, die lang
zaam over me kwam.
Maar lk zette door!
En eindelijk aangekomen op de redelijke
banen van het Vondelpark probeerde ik
overmoedig een nieuwo sensatie:
De sprint!.1
Ik zette me voorover, kramptc- nog vas
ter om 't stuur hield de tollende pedalen
goed in de gaten en trapte.
'n Ondeelbaar oogenblik ging ®t goed.
Toen'was 't uit!.
Halverwege den afstand, waar ik me met
het oog op m'n afmatting de eindstreep
voorgesteld had, raakte ik verward met 'n
tweede juffrouw, die daar liep te trainen
achter een kinderwagen.
Ik lag op den grond en zag hoe zij zich
de rokken afsloeg. Het kindje in de wagen
huilde.
Er was spoedig een agent ter plaats. De
overblijfselen van de traineerfiets werden
op 'n handwagen geladen en ln treurige op-
tooht gingen we naar het politiebureau Leid-
sohe Plein voor het opmaken van het proces
verbaal. M'n vingers tintelden, m'n armen
schroeiden m'n borst hijgdeM'n ont
velde beenen sleepten me na. M'n hoofd was
soeserlg, verdoofd en druipend van 't trans-
pireeren. Een van m'n broekspijpen was be-
denkelilk opengehaald; ik hinkte, voelde aan
m'n nek bekeek do blaren en dacht aan
de ongewoonheid van 't zadel.
Toen do formaliteiten vervuld waren keer
de ik zuohtend on ziek naar huls terug op
llln (1 11c Icon me nu levendig voorstellen
welke opofferingen en moeiten zioh oen en-
thoudüHt «portman moet getroosten voor hl!
„uitador geworden is op de ,/ix's-
Fn Ünd* dien tijd heb ik een ontzaggolij-
1,1 VI." 'V i-
DIALOOG.
lAV
- - S'r - peppelen
Handel
Ik heb ruzie gehad!
Och kom.
Met 'n juffrouw....
Nog erger!.... D© daglut?....
STkostJoUrouwf - 40 l»"™» vaa
deretirade?....
Op 'n jstand, Ik heb eens getelefo
neerd - int-roommunaal.
Jonge!.naar Groningen. Ik
heb drie minuten gesprok»11' enkel muar
wat gevraagd en uit!.
Kn toen kwam er
Een gulden zestig.... wafl A00r
minuten.
Natuurlijk! De juffrouw van de rijks-
telefoon zei: Schrijft u eens naar Gronin
gen. Ik zei dank u! schrijft u maar.
Zouen zo dat nog weten in Groningen?
Dut zei ik ook. En ik wilde niet schrij
ven. Schrijft u< uw klacht .-•chriftelljk
naar het kantoor zei de juffrouw. En ik
weer: Ik schrijf niemendal schriftelijk.
U wil de zaak op de lange baan schuiven.
Komt niks vanl Ik telefoneer u hier mijn
protest en als ik ep niet gauw van hoor, kom
ik het telefoonkantoor onderst boven koe
ren.
Flink zoo.
Ja dat Is het eenige middel tegen
de burekratle.
En hielp 't?
't hielpTwee dagen later kwam de
juffrouw terug: 't was onderzocht en 't was
acht minuten! basta!.Ik zeg heel voor
zichtig: Juffrouw, hoe weet u dat 't acht mi
nuten is geweest? 't gesprek is zeven weken
geledenOnderzocht zei de juffrouw-
Hoe dan onderzocht vraag ik. Bij do juf
frouw, die het gesprek „angeknoopt heeft...
zei de juffrouw zij heeft 't zorgvuldig ge
noteerd en dus.Ik zeg: Dat is prachtig
van die juffrouw, ma# mag ik don ook die
notitie niet eens komen zien?.... Nee
zegt do juffrouw want dan zouden we
wel dagwerk hebben als we iedèr de con
trole moesten laten zien.... Dat moet u
vertrouwen
.Ik zeg: waarom vertrouwd u mij dan
niet, dèt 't drie minuten is geweest?
Omdat zegt de juffrouw weer
omdat wij 't hebben nagekeken. Wij ver
trouwen niets stel je voor dat wij 't pu
bliek gingen vertrouwen.
Maar mag ik dan niet eens komen zien,
dat t wel acht minuten is geweest.
Neen, meneer dat moet u gelooven...
Ik geloof niks...«tel Je voor dat ik
de staat ring gelooven! riep ik uit.U
drijft toch handel met mij.
Ik riep de verschrikte Juffrouw
en ik geloof, dat ze 'n kleur kreeg.O,
nee't ls hier geen kruidenierswinkel...
Dat is 't wel! zei ik.De Staat is n
kruidenierswinkel u verkoopt mij tele
foongesprekken tegen 50 cent per drie mi
nuten! Als u me nu een rekening schrijft,
mag ik toch nakijken of ik de genoteerde
artikelen heb gehad?.... Nietwaar?....
Het ls hier geen winkel Meld de
juffrouw vol.'t is hier n rijkskantoor...
U is vreeselijk onbeleefd, meneer door
mij niet te vertrouwen....
En u is vreeselijk st.dom, juffrouw
door niet het minste begrip van handel en
dezelfs wetten te hebben schreeuwde ik...
De Staat is handeldrijfster net zoogoed
as die andere juffrouw, die met buiten.and-
sche kranten voor Victoriahotel staat lk
kan niet helpen dat u dat niet snapt en u je
liooger aoht dan 'n winkelmeisje achter do
toonbank van Gerzon.De htaat is n
kruidenierswinkel «O van slecht
ste ook omdat Je öl©t eens mag zlon wat
je koopt Jo moet do waren maar ln n
«ptertie aanpakken en maar vlug betalen,
iovemolen moet je Jaarlijks mee aan de te-
aerue piaais aan je oio .i° -
naar 'n andere kruidenierswinkel gaan
omdat de Staat er voor gezorgd heeft, dat
er geen andere winkeltjes zijn voor de ar
tikelen, die zij verkoopt!..Mooie boel.
Als jij niet voor 't opperste gerechtshof
komt. i.
Nou dan zal ik t eens met Mr. Loder
bespreken.... Aan de hand van bet wet-
boek van Koophandel, zal hJJ moeten toe-
stemmen, dat ik wettelijk recht heb om de
boekhouding te controleeren, waaruit mijn
rekeningen geschreven worden.Be wit
betalen, maar ik wil zien waarvóór
Basta I.Jij bent niet ceschikt. om
met vrouwen om te gaan.
Dat kan.
Dat is zoo.
Vergeten.
Een pochhans kwam 's avonds op de soci-
teit en liet aan de stamgasten met veel mis-
mar foto's zien van zijn pas gekochte bui
tenplaats
Hier vertelde hij zio je 't woon
huis van achteren dat is *t koetshuis en
dat de broeikasDaar loopt 't bosch en
hiervoor de tuin.
Staan de hypotheekbanken er ook op?»,
vroeg een toeschouwer zacht.
BABBELUURTJE OVER MODE
Hot gaat met de modern© stoffen als met
de moderne behangsels. Gewone bloemen en
takken en streepen en kleuren, zooals vroe
ger is niet meer voldoende. Men zoeflet naar
nieuw en aangezien het nieuwe niet gemak
kelijk meer te vinkten is in de bekende vor
men van bloemen en soortgelijke „tierelan
tijnen" zoekt men 't langzamerhand in
het exentridke!
Vooral in de beteekenis van stoffen zoekt
men ver.
Velen mijner lezeressen zullen allicht
eenige voorbeelden hebben gezien- (van de
allernieuwste bedrukte stoffen en zullen
zich wel verschillende in bet oog loopende
dessins herinneren. B.v. die frappante Meur-
schakeeringen op de zijden van de z.g.
Wiener Werkatatte het imitatie batik
het nagebootste antieke 'katoen enz..
Maar toch denk ik dat zij vreemd- zouden
opkijken, iwanneer zij eens de volledige col
lectie nieuwste Fransohe stoffen onder de
oogen zouden 'krijgen.
Om eens iets te noemen: Onlangs zag ik
een zeer chic uitgevoerde mantel. Het was
'n soort cape-mantel en dus van binnen met
zijde afgevoerd. Nu het hoofdimotief in
het dessin van- deze bedrukte zijde was....
Oharlie Ohaplinl.Een huppelende Char-
lie Chaplin, met hoedje, stok en echoenen
en wel eenige decimeters -groot, 'temidden
van de heerlijkste kleuren.
Dat was. het meest populaire met het meest
moderne vereenigd.
Om u eenig,denkbeeld te -geven van de
mogelijkheden op dit terrein, veroorloof ik
mij bieronder een paar „patronen" af. te
drukken.
In verband met fle beschikbare ruimte is
bet natuurlijk maar 'n hoogst bescheiden
greep.
De hier afgebeelde patronen kunnen in-
inidkMs allen „meedoen" aan den Wedstrijd
van het fantast, isch-barokke.
Het zijn alle patronen op rijde gedrukt,
meest ln Meuren maar ook zwart op wilt
en omgekeerd'.
No. 8 is een complet© schilderij. Volstrekt
niet modem van techniek eerder het te
gendeel. Het ls een „getval" zooals onze schil
ders zeggen, 'n Park min of meer in En-
gelsch picturale trant met drie boofdboo-
men op den voorgrond on struiken, laantje,
bruggetn en vijver in het perspectief. Al
les zooals 1 behoort
Dit patroon vertoont een'tropisch geval
gezien op de manier van den- man uit hei
moderne hoekje. Het bestaat uit attributen
van tropeniand: Palmboomen, Cocosnoten,
Kalebassen en Annanasvruchten. En te mid
den daarvan,' in een rijke verbeelding tel
kens bevindt zich een schip onder volle zei
len op open zee.
En dit is bedoeld- als..,, mantel voering!
Het zelfde is het geval met No. 2.
Volgens moderne begrippen vanoptiek
en aesthetiek stelt dit patroon voorBen
landschap ergens ln de buurt vun Noord-
Bcharwou omstreeks het begin September.
Het ls een korenveld. Het hoofdmotief ls
'korenschoven. I laartnasohen- ls de boer be-
/ig met de dbrsohniaohine.
Intussohen kou het ook heel
dienst kunnen 'doen els een van de van vroë-
Ser bi'tuit „ni.-ulM-lpUuitJo.V' uit het ge-
lustreerde stuiversblad, tiet patroon omge
keerd, zou er heel gemakkelijk onder gezet
kunnen worden: „Waar is de Boer?
(Ik bedoel natuurlijk: de landman en niet de
redacteur van de Heldersche Oourant!
Mme. C.).
Inmiddels is de techniek van het ontwerp
eveneens zeer modern en uit het oogpunt van
conventie prachtig gedurfd. De makers van
zulke dessins storen zich blijkbaar weinig
aan de algemeen heerschenlde smaak.
Om te bewijzen dat de fantasie ook andere
richtingen uitgaat druk ik (hier een 'geheel
ander dessin af. In de eerste plaats is dit niet
modern, maar een reoonceptie van antiek. Dit
is een voorbeeld uit de oudheid. Zoo zijn er.
verscheidene Uit het Romeinsche, zoo
wel ais uit het Grieksche als uit het Egyp
tische tijdperk.
Dit is ook- niet ipicboraal dat is decora
tief. Het is als platte versiering bedoeld.
Dit jaar is bovenstaand patroon in Hol
land al veel te zien. ïn wol-, in goud- en zil
verborduursel en ook in gedrukte patronen
op zijde.
En dat men deze ietwat buitenniseige
stoffen niet alleen hoogst, voorzichtig ge
bruikt en ze in een of aindere imantelvoering
voorloopig wegstopt, tataar dat men ze ook
durft dragen in den vorm van heele japon
nen, toont plaatje No. 5 waar de japon
behalve het effen lijfje geheel is gemaakt
van de stof van No. 4.
DE WIND.
Ztfn ontstaan en eQn kracht
Holland is een land van wind en Helder is
een van de winderigste hoeken, die Hol
land rijk is. Wind in al zijn vormen en
verschijningen is dan ook in .Helder al
lerminst een onbekende.Over den wind
en bet leed' van den wind zouden uit de ge
schiedenis van Heldersch Juttertjea veel te
schrijven zijn.
Laat ons het daarom eens een oogenblik
over dezen machtigen en verraderlijken vij
and hebben.
Iedereen weet hoe het 's winters bij stren
ge kou altijd tocht bij de ramen, hoezeer ook
de zorgzame huismoeder met tochtlatten en
dergelijke apparaten iedere naad heeft dicht
gemaakt. In een verwarmde kamer is de
lucht boven veel warmer dan beneden en dat
komt omdat warme lucht lichter is dan
koude. De warme lucht gaat omhoog, komt
daar ergeus tegen de ramen en valt weer als
verkilde lucht naar omlaag. Zoo ontstaat
ongemerkt oen oirkolgang van lucht op ver
schillende temperatuur.
Wanneer nu iemand met ©en brandende
sigaar langs de rahien gaat, kan de lucht
stroom alias de „tocht zichtbaar voor
u worden.
Wanneer men een deur opent tussohen
twee vorbltjven van verschillende tempera
tuur, dan stroomt de koude lucht naar de
plek van de warme lichtere lucht. De stroom
van koudere luchtlagen gaat t eerst bene
den dus over den drempel naar binnen.
Daar voelt men in een verwarmde kamer
dan ook het eerst de tocht of de kou. Eerst
later voelt men het ook hooger.
Wie een brandende luoifer in een geopen
de kamerdeur houdt, ziet beneden bij den
drempel de vlam naar binnen gaan en bo
venaan de vlam naar buiten wijzen.
Daar heeft men dus het eerste begin van
windstroomingen. En dat nu is in de groote
kamer, die we 't luchtruim noemen en waar
van de blauwe hemel het dak en de aarde
de vloer is, niet anders!.
Water- en kantopporvlakten, berghellin
gen, steppen enz., die door de zon worden
beschenen, doen warme lucht opstijgen. Een
luchtledig op de plek waar die warme lucht
verdween, kan niet bestaan. Dus zullen er
gens vandaan koudere luchtstroomingen
aankomen om de yl geworden ruimte weer ta
vullen. Hoe sneller de verwarming en ver-
damping, hoe sneller ook de zuiging van
koude lucht naar de leeg geraakte ruimte.
Zoo valt to verklaren hoe de atmosfeer
eigenlijk in voortdurende beweging is.
Dit is-het eigenlijk ontstaan van wind, het
f Juttertje
99
;&J^amarCP
~r Je hebt gereclameerd.
>-
Mme Corry.
