£WvT
I llorltie liep luid spinnend mee.
F ^eeï
Door versohillende omstandigheden kan
dit verschijnsel de eigenaardige en zelfs ge
vaarlijke afmetingen aannemen, welke wij
van hem kennen. In de eerste plaats het
verschil in verwarmingsvermogen van
verschillende deelen der aardoppervlakte.
De grond verwarmd sneller, dan de water
oppervlakte (de zee). Dus de wind zal in den
regel vanuit zee naar het land zuigen. Berg
hellingen worden vroeger door de zon be
schenen, dan de dalen. Dus er zal een ver
schijnsel ontstaan van wind uit het hoogere
naar het dal toe.
Hoe hooger nu de luchtlagen, hoe minder
weerstand zal de wind ondervinden en hoe
grooter ook de te constatepren snelheid.
AI deze omstandigheden derhalve: Zee te
gen land hoog tegen laag etc., verporza
ken zuigingen van meerdere en mindere
snelheid en kracht.
Dat is de oorzaak van de groote verschei
denheid in winden.
Het meten en berekenen van de windsnel
heid en windkracht gebeurt in de èerste
plaats met z.g. anemo-meters, welke op de
torens van meteorologische instituten vrij
zijn opgesteld of in speciaal daarvoor gecon
strueerde vliegers tot op duizenden meters
hoogte worden geplaatst.
In het begin der negentiende eeuw stelde
een Engelsche admiraal Beaufort de
naar hem genoemde Beaufortskala op. Deze
skala deelt de verschillende windsterkten in
twaalf verschillende in op de volgende
wijze:
0. volkomen windstilte.
L zuchtje. De rook gaat nog steil
omhoog.
2. lichte wind. Voor het gevoel nauw'
merkbaar.
8. zwakke wind. Vlaggewimpels be
wegen.
1 matige wind. Doet een wimpel
strekken.
6. frissche wind. Beweegt de takken
vhn den boom.
ft sterke wind. Beweegt grootere tak
ken.
7. stijve wind. Beweegt jonge boo-
men.
8. stormachtige wind. Beweegt boom
stammen.
9. storm. Blaast dakpannen af.
10. zware storm. Ontwortelt boomen.
11. vliegende storm. Brengt zware
beschadigingen aan.
12. orkaan. Algemeene verwoesting.
De natuurkundige Köppen zet bovendien
achter deze twaalf trappen cijfers van wind
snelheden .Gemeten volgens de ©enigszins
Ïehelmzlnnig uitziende formule: druk in
:.G. per M2. Is gelijk aan een achtste 0/»)
van de snelheid in het kwadraat gemeten in
M. per sec. krijgt hij ongeveer do volgen
de staat van winddruk in vergelijking van
i de snelheid:
of 0
1.,..
IV.
H
ft
8.
6.
B.l
4.
- 6.1
0
9.
6.
18.
10.
M
9.
18.
99
10....
99
11. .y.
99
12.
In goed Hollandsch wil dit zeggen, dnt
als b.v. 'n flinke man aan de sahouderzijde 60
cM. over de schouder meet en 20 oM. langs
de voeten en hij 1.80 M. hoog is, dan heeft
de wind vat op een oppervlakte van 0.68 M2.
De Verliezen door de ronding en opening
van de beonen hier aftrekkend, zou worden
een oppervlakte van een halven M2.
In een orkaan zou een man dus tegen
wind inloopend ruim 160 K.G. moeten
drukken.
t
De wind vloeit als hoven gezegd van
een gebied meil hoogen druk naar een ge
bied van lager druk Vandaar dat op onze
barometer boven bet oljfer 72 de welhaast
zekere voorspelling van „Storm" staat. De
weg dien de wind neemt is daarbij ftohter
niet recht, maar spiraalvormig, hetgeen zich
uit de wenteling der aarde laat verklaren.
Voor het Noordelijk en Zuidelijk halfrond
zijn die afwijkingen tegengesteld (Hadley)
Voor heit Noordelijk halfrond geldt do vol
gendo wtodregcl: fBuys - Ballot).„Heeft
men den wtnd In den rug, 'dan ligt het lage-
druk-geblod links naar voren."
Ontmoeten nu twee sterke luchtstroom In-
gen elkaar onder eon bepaalden hoek, dan
ontstaan de gevaarlijke oyolonen of wervel-
windon.
Verder moeten andere soorten wind
sooals passaat- en antl-peasaatwinden na
der wonden verklaard uit don anrd van de
landoppervlakten en streken waarop zij
voorkomen.
Die ln het donker leven.,..
De Berlijnsche oorrespondent van het
„Handelsblad" geeft een interessante schets
van het tegenwoordig leven in Berlijn en van
de moeilijkheden, waarmede de bevolking
heeft te kampen. Hij sohrijft o. a.:
Er zijn in alle valuta-sterke landen van
Europa on ook in Amerika nog altijd men-
scheii, die zoo eens voor een paar weekjes
voor hun genoegen naar Berlijn komen, hier
in een der beste hotels hun intrek nemen,
dag aan dag in de duurste wijnrestaurants
van het Westen eten, hun avonden door
brengen in. de mondaine bars enl „Dielen"
aan den KurftLtstendanu»en die dan,
teruggekomen in hun eigen land, aan ieder,
die het maar hooren wü, vertellen, dat alle
verhalen over het uitgemergelde I>uitoch
tend en het verarmde Duiteche volk tnaai
kletspraatjes .zijn. „Je moet eens zien, hoe
er gelééfd wordt in Berlijn! Ze smijten er
met het geld!"
En inderdaad: in het Berlijn, dat deze
lieden in- de enkele weken van hun zomer-
vaoantie leerden kennen, -wórdt geleefd, gröi
geleefd dikwijls, en niet geld gesmeten.
Maar dit -Berlijn en <tet vertellen de
reizigers er niet bij, künnen ze er niet bij
vertellen, omdat ze meestal niet verder heb
ben gekeken, d&n bon neus lang is dit
Berlijn van de wijngelagen en de luxe-auto's
is maar een heel 'klein- stukje van. de gewel
dige stad, 'beslaat slechts enkele vierkante
kilometers van de enorme oppervlakte, die
d" rijkshoofdstad omvat.
1'et èndere Berlijn, het vijftigmaal groo-
'tere, daar, waar de middenstand, verscha-
meld en hongerig, zich verborgen houdt, en
verder naar het Noorden en Oosten, waar in
de grauwe armoewijken bet proletariaat
woont dèt Berlijn kennen de buitenlan
ders niet!
Hoe zouden ze er ook toe komen, naar deze
afgelegen buurten te -trékken, terwijl ze im
mers in h«t Westen alles -bij de hand heb
ben: goede schouwburgen, variétés, koffie
huizen, restaurants, Jrünf-Uhr-Tee's" met
Jazzband" en Shimmy, „Li/kórst/u/ben" en
wat niet al!
Zij kennen het Westen1 anct «ijn millioai-
nairs en beursspeculanten, groothandelaren
en ..Sahieber", fabrikanten en O.W.-ers, die
'er hun om-bezorgd leventje van pleizier lei
den maar zij vergeten, dat er vèr van dit
ijdele, bruischende weeldeleven vele honderd
duizenden middenstanders en intéUectueelen
het triest bestaan doorhengelen.
Wat weten zij van de stille armoede, die
er geleden wrordt door zoo ontelbaar velen,
die vroeger welgeteld waren? Stille armoede,
omdat die velen zich schamen voor den nood
toestand, waarin ize zonder eigen toedoen zijn
gekomen. Ik ken er hier verschillenden, die
vroeger'een paar honderdduizend Mark had
den en van de rente goed en vaak meer dan
goed konden leven. Een jaarlijksch inkomen
van 10 of 12.000 Mark was vóór den oorlog
heel wat. Wie het nu heeft, kan er ternau
wernood zijn kolen voor den wintervoorraad
van 'betalen!
Men boort slechts zelden-, hoe deze eertijds
welgestelden thans leven. Vaker hoort men,
hoe zij sterven. Gisteren weer stond1 er een
berichtje in de ochtendbladen van een oude
adellijke dame en haar dochter, die het vroe
ger aanzienlijke vermogen- hadden ingeteerd,
bij stukjes en beetjes hum staatspapieren en
hun familiezilver hadden moeten verkoop en
om niet ito verhongeren, en die, toen alles op
was, de gaskraan hadden opengezet....
En dérgelijke (berichtjes zijn helaas geen
zeldzaamheid!
Eendgen tijd geleden sprak ik een ouden
heer, die vroeger elgenaaT van een welva
rende schoenenfabriek was geweest. Toen
in 1915 zijn zoon, die de fabriek zou erven,
in Vlaanderen viel, had hij de fabriek voor
800.000 Mark verkocht on was stil 'gaan le-
ven. Waarom ook zou hij op .zijn ouden dag
nog werken, al-s het toch maar aan neefjes en
achterneefjes ten goede kwam?! Voor de op
brengst van de fabriek kocht de oude heer
oorlogsteen togen en andere staatspapieren,
die immers de veiligste geldbelegging wa
ren.
Toen kwam de groote duurte. De prijzen
vlogen- als razend omhoog en weldra kon hij
met zijn 18.000 Mark rente per jaar niet oneer
toekomen.
Dat was in 1021.
Op het pogenblik kan men er, zelfs bij de
uiterste spaarzaamheid, geen half Jaar van
leven!
Iedere maand' moet de oude heer weer een
paar stukjes van 1000 Mark* verkoopon
waarvoor hij dan, als 't erg meeloopt», 7 800
Murk krijgt....
„Al twee Jaar lang heb ik me -geen nieuw
jwi'k veroorloofd", vertelde hl) -mij. „Ik heb
alles, zelfs de oudste pakjes, laten keuren.
Schoenen, die we al Jaren als onbruikbaar
to de kast 'hadden staan, hebben we weer
opgezocht en laten repareeron, We gaan
nooit uit, hebben al ln oniieugiljke tyden
geen koffie meer gedronken, bekrimpen ons
op alle gebied1. Maar hoe we t ook meten of
passen, iedere pmand komen v méér te
kont. En we .zien het oogentollk al naderen,
dat we niét» meer te ventkoapen zullen héb
ben
„Maar we hebben nog één hoop. We zijn
allebei oud. Ik bon zeH-en-e» stl.g, imjj:ri vrouw
vier-envcstlg, Niets bindt on* meer aan het
leven. En wij hopen nu -maar, dat God ons
tot izioh zal nemen, vóór alles op is. Dat we
zullen sterven, voor we ons kapitaaltje hee-
lemaal hébben opgegeten. Anders".
„Ja, wat anders?" vroeg ik.
„Dan zou ik werkloosheid.sondorstcinrlng
gaan vragen', of ae zouden ons ito eon tehuis
voor oude menschen knoeten' opnemen. Ik
zie geen anderen uitweg"....
Hol was Maart, n dt-z» n OU h«n heer
voor v laatst sprak. Sedert ddon zijn do prij
zen onophoudelijk geslagen. Nu, na uien
JongHton oatastrofalon,- val van de Mark
een huiven oent, kan men nlorti meer van «tl
3en spreken. Het ds springen geworden. Van
ag tot dag Jagen «e fltu Her, met grootore
schokken, naar boven. Ito nauwelijks twee
wéken tijd typ tal van loven*baboefton en
artikelen van degel IJ
-ch togen. Hot besté 1
e stijging van de
kuch gébruik met 100%
bewijs voor de ongehoor-
I levoi«kosten i» hot feit,
dat <te tarletoommlsste voor het boekdruk-
Joenébedrijlf waarin 12 -wericgevens on 12
werknemers zitting hebben met algetneene
stommen tot wa looinsvertioagtog van ge
middeld' 8(H> Mark per week 'bes'oot1 - met
de IbepaHng, dat dW.e regeling Teed's don- 1en
Augustus /al worden honzien. Het Is duide
lijk, wat dliit. -bet ex-kont: men beseft, dat de
loonsverbooging vau ruim 1200 Mark per
maand- over veertien dagen al niet meer vol
doende zal zijn.
Gelukkig zy, die ito hét productieproces
staan en wier iconen1 althans ©enigermate
gelijken tred- houden met de snelle stijging
van het prijsniveau. Zij lijden wel onder die
duurte, omdat hun loonsveriioogin-g-en na
tuurlijk altyd achter de prijsstijging aanhin
ken, maar zij worden tenminste niet bedpl-
ven dioor de duurteTawine.
Zooals het oude 'heertje en tienduizenden
zijner lotgeniooten.
'De „nieuwe lijken" van Berlijn kan men
niet over het hoofd1 Zien. Zij demomstreeren
hun nieuwen rijkdom èl te opdringerig, èl
te protserig.
Maar de „nieuwe armen" ziet men niet.
Zij leven in het- dbnker, teruggetrokken
en vereenzaamd'.
Wqot zy schuwen het zonlicht, dat hun
verschoten pakje nog valer doet lijken. En
zy mijden 's avonds de fel verlichte winkel
straat, die hun armoede meedoogen-loos ont
hult. Zy leven onopgemerkt, vertoonen zich
nergens meer, hebben den» omgang met
vrienden- van vroeger verbroken-.
Uit schaamte en, trots!
"Daardoor alleen is het te verklaren, diat
zoovele reizigers van Berlijn kten indruk
krygen van een stad vol licht en luxe en
leven, vol jubel en j-oJyt, waar men danst en
lacht en geen zorgen kent.
Maar wie dïeper kijkt, weet dat- nooit to.
de geschiedenis der mensdhheid de genot
zucht ziekelijker en' grooter was dan in tyden
van verval.
En dat het wilde weeldeleven van ..Berlto
W." rtets and en* is dan het foeforis^eren
van een rottend stuk hout.
HOE ZIET DE WERELD EB
TEGENWOORDIG UIT.
De wedloop.
De loonen kunnen de hooge prijzen en de
hooge prijzen kunnen de loonen niet tege
moet komen wanneer deze -beide steeds den»-
zelfden weg blijven gaan.... Er moet er
minstens een terugkeeren!
(Newark News).
De manier.
In de stad Sheffield is een handelaar, die
volgens de vastgestelde gemeentebepalin-
gen zijn waren eenige malen to duur had
verkocht, door den politierechter veroor
deeld tot 900 boete.
(Daily Maü).
Het slachtoffer.
Een leder die wel eens deelgenomen heeft
aan een moderne parlementsverkiezing,
weet dat het beklagenwaardigste gedeelte
daarvan is.de gekozene!
(G. K. Chesterton).
Kraam hoeren?.
Er werd in deze vergadering een, discus
sie gevoerd over de vraag of er jaarwedden
zouden worden uitbetaald aan gehuwde on-
derwyzers bij bevalling
(Gemeenteverslag van H.I.-Ambacht).
Loonsverhoudingen.
Tengevolge van de voortdurende depre
ciatie van de Oo-stenrijksche kroon, zijn
Oostenrijksche arbeidskrachten tegenwoor
dig bijna tienmaa 1 -goedkooper dan Zwit-
sersche. De Zwitsersche regeering heeft
dientengevolge maatregelen moeten treffen
om het benutten van Oostenrijksche ar
beidskrachten voor Zwitserach materieel te
beletten.
(Berner Tageblatt.)
De muurbloemen.
Voor den oorlog waren er in het Dultsche
rijk tegen iediere 1000 vrouwen 077 mannen.
Tegenwoordig zyn er tegen dit aantal vrou
wen neg maar 921 mannen, zoodat het sur
plus van vrouwen is gestegen van 2.8
op 7.0 Wanneer men daarbij ln aanmer
king neemt, dat ongeveer 10 der mannen
ongehuwd biyven, komt men tot het resul
taat, dat circa 18 dor vrouwen gedoemd
zyn in haar eentje door 't leven te gaAn!
(Frankfrt Zeltung).
Hoe ls t mogelijk!.
Altyd opgewekt nooit opgewonden,
schudde hij altyd de eerste de beste als een
oude bekende gemoedeiyk de hand en her
haalde zijn trouwé vraag:.... „hoe gaat 't
U?.al was de aangesprokene een ge
ïntroduceerde Jood1.
(Dr. Gerand Brom over Prof.
De Groot in de „Th;! aard").
OVER MISDAAD EN MISDADIGERS,
door Leo FoLix.
Het Goval-Honnlg.
n
De opheldering van dezo misdaad was voor
de recherche oen moeilijke tank. Het eerste
bericht over de misdaad dateerde van tien
dagen na begaan van het feit on hot slacht
offer was reeds teraardebesteld. Van den
dader was slechts de reeds weorgegeveq, zeer
algemeene beschrijving bekend, afgezien
van twee valscho handteekonlngon van
don vermoorde. De overheid besloot onder
omstandigheden direct al hetgeen omtrent
de dnad bekend was zoo ruim mogelijk open
haar te maken, hetgeen geschiedde door pu
blicatie to de ochtendbladen van 14 Decem-
dat zleh nog op doiizclfüen dag de keuken»
11 kl IlollwJg F. iiiiUi r opgave van <to vol-
bor. Dezo (bekendmaking had tot resultaat,
t zioh nog op denzell
■ld Hollwlg F. onder
gondo hyaonderheden aanmeldde: In Novean-
1905 had zy op een huweiyks-ndvertentle
in de Berllnor Lokal Anzelger gesehroven,
waarin een restaurateur kennis soofat a»
een
kon
aan de redactie te verzoeken een advertentie
te plaatsen, waarin den briefsohrijver onder
de door hem opgegeven letter A. G. 400 ©n-
middeliyk de opdracht voor een artikel tegen
400 Mark werd toegezegd. Het antwoord liet
niet op zioh wachten. De onbekende deelde
de redactie mede, dat een bode, die zich door
middel van de invaliditeitskaart van den
vermoorde zou bekend maken, 's avonds om
8 uur het geld voor het gebouw van het blad
in ontvangst zou komèn nemen. Een recher
cheur werd daarop to de uniform van hulp
portier van de Lokal-Anzedger by den ingang
van het redactie-gebouw geplaatst, terwyi
binnen inspecteur Braun met andere beamb
ten zich bevonden.
Tien minuten over acht verscheen een
dienstman, welke het gebouw binnentrad en
een schrijven afgaf, waarin de afzender on
der byvoeging van de invaliditeitskaart van
Giernoth om het eerste gedeelte van zyn
honorarium vroeg.
Ongelukkigerwijze faalden nu alle pogiri-
gen om van den dienstman iets naders over
den persoon van den opdrachtgever te ver
nemen en wel omdat de bode zwaar dronken
was. Sléchts met groote moeite was er zoo
veel uit hem te krijgen, dat hy den brief op
de Spittelmarkt van een persoon met blonde
knevel ontvangen had en het antwoord voor
het lokaal Paradiesgarten naar Treptow
brengen moest
(Wordt vervolgd).
jong meisje, dat over minstens 600 Mark
beschikken. Zij loordé daardoor den res
taurateur Vlotor Hobemhedii uit Berlijn, wo-
nendo HtrnsHliurgerstrnaw 14, kennen, die
zich met haar verloofde en» haar voorspiegel
de, mot haar spaargelden een restaurant in
Treptow te koopen. Do verloving werd eoh-
tor weer verbroken, toen zij weigerde haar
spaarbankboekje -aan Hohonheln, die den
28ston November voor het laatst by haar was,
to overhandigen.
De ln de dagbladen verschonen beschrij
ving van den moordenaar van den kellner
Giernoth paste nauwkourig op het uiterlijk
van Vlktor Hohonheln, dio namelijk ook de
peervormige pnarion-dasspold en do zwarte
wandelstok met gladde, allvuron knop dróóg.
Hoe gewlohtlg aozo mtxlodeollngen ook wa
ren, zy kondon aamvankeiyk slechts weinig
tot moerdere opheldering dienen.
Het adres van den bedoelden Hohenheln
kon weliswaar vastgesteld worden-, doch de
zwendelaar was met achterlating van schul
den reeds sedert 80 November verdwenen,
Overigens ontbrak elk spoor, totdat de onge
hoorde vermetelheid van den misdadiger zelf
een nieuw aahknoopingspunt voor de voort
zetting van de nasporingen opleverde.
Den 21en December ontving de redactie
van de Berliner Lokal Anzeiger een schrij
ven, waarop de afzender op de enveloppe als
„August Giernoth, zelfmoordenaar-Friedhof
Potsdam" had geschreven en zich aanbood
tegen betaling van een honorarium van 1200
Mark drie artikelen te leveren, waarin het
geen zich in de zaak-Giernoth had afge
speeld nauwkeurig zou worden weergegeven
Het vermoeden, dat het om een flauwe, ruwe
grap ging, lag voor de hand. Niettemin liet
de recherche-inspecteur Braun, die het on
derzoek leidde, niet na een diepgaande
sohriftvergeiyktog van het door de redactie
ter beschikking gestelde schrijven met den
liefdesbrief, welke Hohenhein zyn bruid
Hellwig F. gestuurd had, in te stellen Dit
onderzoek leverde overeenstemming van de
letterteekens op en verder de verrassende
omstandigheid, dat eenige bijzonder karak
teristieke kenmerken van het handsohrift in
de valsche handteekeningen, welke wissel en
pandbriefje by den bankier Werner oplever
den, terugkeerden.
Ook werd vastgesteld, dat een verkil
van Giernoth, welke de anonyme briefsoL.v
ver by zyn aanbod aan de Lokal-Anzeiger
tot zyn legitimatie h,ad hygevoegd, echt was.
Inspecteur Braun vond daarin aanleiding
Amerikaansch!
Ik ben to het hartje van Amerika ge
weest vertelde de reiziger.midden to
de oerwouden van Amerika en daar groeien
zulke afschuweiyke hooge boomen, dat ot
twee menschen voor noodig "zijn o'm den top
te kunnen zien.De een kykt net zoolang
tot hy niet meer zien kan dan begint de
ander te kyken en die ziet eind&UJk de top
van den boom..1
i
Onfriste voorlichting!
De Pachter van 't vlschwater; Zog. ka
meraad zie je niet dat dpar staat: „Geen
Vlschwater?"
De Hengelaar: Wis en warentig de ik dat,
man maar lk verzeker je dat is een snug
gere Hanjies.ilio dat daar noer gozot heeft!
ia hier juist 'n reuze-vltrhwater.Dat
zal ik Je dadeiyk «ons laten zieni.
De Kunstvriend!
Eon bankier komt by een kunsthandelaar
om een niouWe kolossale schilderij te alen.
Het werk beet „De Negen Muzen
De rykaard: Jonge.... jonge.... 1 ia
buitengewoon mooi..maar wat aegt u?..„
Tien duizend guldon?.... Neo zooveel
wil ik niet besteden voor to aohllderü,
De kunothandelaor: 't Spyt me werkelijk,
meneer maar dan kuirnen we niet tot
overeenstemming komen.
De rykaard: .Maar hebt u dan niet
tets met b.v. 'n stuk of vier of desnoods vyf
Muzen?t hot wen toch Juist geen negen
to wezen, wat rny betreft!.
Te plotaehng.
I Zoozoo.e-lndeiyk dus! Ik geloof dat
die meneer Brutoson juffrouw Pauw wel
tien jaar op zyn liefdesverklaring heeft la-
ton wachten.En wat zei ae nu wel, toen
hy baar vroeg?
Ze zei: .Och gunst, meneer Brulnsen
't la zoo plotseling.
De nieuwe ttjd.
Een boorenvrouw uit Noord-Holland was
■uiiH sinds langen tijd ln Amsterdam
boodschappen. Op net stationsplein
stapte ae in een van de vele eleotrfsohc
trams, maar toen het op kaartjes nemen
aankwam en zy den oonduoteur verteld'-
waarheen «y gaan wilde bleek ae to een ver
keerde tram te altten.
Moedertje.,., iel de oonduoteur
Stap maar weer uit, want Je bent ln de ver
keerde wagen gestapt.Je moet precies
den» tegenovorgestoUlen kant uit.
Docht 'k wel.mopperde 't moeder
weer
tje.Docht Tc wel.... Jullie kenne naai
»ien drommel loope mlt jullie elltrtoksohe
troms.tn vroeger taid, toen d'r.nog fnt-
soenlalk "n peerd voor Uep, koime Je ten
minste zien war veur en wat achter was.
Teugenwoorddg ken gten schepsel d'r meet
oit wals worre.
to Vakman.
Bezoeker tot een van de leden van een
pltittetendsoh muziekgezelschap: Is dexe mu
ziek geschreven door een vau de Leden van
uw orkest?
Speler: Welnee niet, meneer.Die te
gemaakt deur Iemand, die eftetlel veratand
van mezlek het!....
Niet eentonig.
A. Dus je vrouw wil nog altijd- haar eigen
ain doordrijven-?
B. Ja, maar ae verandert aoo vaak van ge
dachte, dat 't beeleaiiaal niet eentonig is.
De manier.
Mevrouw: Zeg, man, ik zou wel graag zién,
dat onze dochter dat jonge mensch wat meer
aanmoedigde. Ik geloof stellig, dat 't to goed
echtgenoot voor 'r zou zijn.
Meneer: Best. Dan imoet Je tegen h^r
zéggen, dat hy 'n doeniet is en tegen hem
dat het je verstandig voorkomt, wanneer hy
niet imeer met onze dochter spreekt. Binnen
de veertien dagen heeft hy zi-ch dan ver
klaard let op 1
NOG EENS OVER BOELTJE.
L
Roeltje zat in een boom uit te kijken of
er niemand op den weg aankwam. Ha, daar
zag by wat. Vlug gleed hy omlaag en tl
I «moedig ontmoette hy een oud vrouwtje, dat
hllbest kende. Het was Grootje Meeree: ze
was heel. heel oud, droeg steeds de helderste
wétte muts en de schoonste echort uit het
heele dorp, hoewel men niet kon begrijpen*
hoe zy ze zoo schoon kreeg met weinig zeep,
want Grootje Meeres was Heel, heel ann.
droea een grooten takkenbos op den
ruTen Juist, toen Boeltje haar ontmoette,
Sfde ze dien even neer en ging zuchtend op
Sn myipaal zitten. „Miauw, miauw", riep
Roeltje bt) me te
gegètenvandaag en zal dezen dag ook niete
k1Kte wreef spinnend langs haar schort
Taii ik /ou je graag willen houden voor
g^eSp.
voedsel voor mezelf torijge takkenbos weer
Ze stond weer o^nd de tak k«n dos weer
od haar rug en strompelde verder.
napje nader en 1SSfiS
^Roeltie werd woedend. „Een vreeseiyk
mensoli", bromde hy. -Men^
zichzelf geen goed willen doen, moeten er
oeld Een traan drupte over haar v, ang.
Roeltje streek llefko^ndten«haar beenen
en verdween toen plotseling door de heg.
Twee minuten later verscheen hij weer,
holde Grootje Meeres achterna «legde voor
haar voeten.wat? Ja, het spijt me het t
moeten zeggen, maar het was een jonge li
die Roeltje doodgebeten had.
„Daar", zei Roeltje: „Dat Ia voor Je avond
maal. En de beentjes alajeblleft voor mij
En hy ging op zyn achterpootje# staan on
duwde zijn neusje ln Grootje# band.
Arme Grootje Meerea bukte en raapte hot
doode hennetje op. „O, lieve help zet ze
bevend en keek angstig den weg lang». „Ha.
daar heb ik je te pakken", riep. een ruwe
stem en over de heg keek ren groote
met een rood, dik gezicht. „Myn vrouw •h'W-
de ray Je al achterna. Ze dacht wel, dat K
niet veel goed» ln den sin had. En nu neb lk
je op heeterdaad betrapt, leeiyke dievegge.
lk zal Je op laten alulten. Kom mee!"
„Och, mynheer, lk heb het heusch, housen
ntot gedaanI" riep Grootje Mccros uit.
Ja, dat zal wel waar rijn", spotte de boer:
Kom onmlddeliyk mee."
Kooltje liep onruatlg heen en weer. wO,
wc»'," miauwde hy, „dat la verkeerd gegaan.
En Ik kan hem ook niet zUn boenen stuk
krablH-n, want hy heeft hoogti laarzen ann.*-
Maar juist toen deed een zaofato stom hen
allen omkijken. „Wacht een ooy-nWllkJo,
Sohoevem De stem waa van kolonel Ho-
berte, die, op zyn paard gezeten, over de ho«
aan de ov»-r/.lj<lc van den weg keek. „Wat to
zegt ls eeriyk waar. Ik zag het gobeuim Die
kleine kat bracht haar den vogel."
„O, dat is natuurlijk haar eigen kat, die se
op stolen afgericht neeft", antwoordde l»cr
Schoevers.
.J^ee, waarlijk niet, mynheer", tel Grootjo:
„Tk zag die kat tien minuten geleden voor
hot eerst. Iedereen kan u wel vertollen, dat
lk nooit een kat gehad heb."
„Ja zeker, een vreemde kat zal een vogel
voor Je stolon", aarde boer Schoevers.
Maar de kolonel kwam op den weg en tel:
„Kom, kom, Behoeven, bedaar"..
Bohoevers pakte de doode hen on ixxait aan
dén kant van den wig een grooten steen. „Ik
zal dat leoiyke beest dood gooien", riep hy. I
„Maar niet nu," miauwde Roeltjs en ver
dween to den tuin van den kolonel, lulat vóór
de steen hem bereiken kon. Boer Schoevers
ging grommende naar huia.
De Kolonel glimlachte tegen Grootje Mee
res: „Nu, droog Je tranen maar, beste Ju'*
fronw Mi-erea," zei hy vriendelijk.
„O, o,M snikte Grootje nog. „En ik vroeg
hnnr nog wel om werk, ln denoop, dat ik don
één el #ou krygen."
De kolonel dacht even na en set toen: „Hoe
zou u hi^t vinden om voor mijn hutehouAM
te zorgen, nu Juffrtiuw Huilt vertrokken l#y"
Grootje Maerea laMig haast op den/ groial
en wist nleta te aeggen dan: „O, mynneer."
Daar kwam Koeltje weer d<air de lug, den
rtanrt In de lucht en zoo luid by kon sp'u-
uend. „Zie je mijn beste", riep hij uit: „Wrong
k geen geluk? bat komt omdat Ik hecloinaal
/wart ben". En hij aprong trotsoh op Groot-
jea' aohoudt-r
.De kolonel lachte. „Tk ban bang, dat Je
dien niet mee kunt brengen", iel hy. „Wal
zou er dan van myn faaanten worden?
„N<-«, natuuriyk niet, mynheer", «ei Groot
je haa»tlg: ,3J, 8J, vort kat."
Roeltje sprong omlaag, draaldo tich om en
wandelde kalmpjes weg.
„Er sehynt voor my geen dankbaarheid te
bestaan", mopperde hy. „Maar vooruit, eens
zal lk toch wel een meester vinden l"
Oplossingen der vorigs raadsel*.
I. Postzegelalbum.
Mees lat geus steeg bles P«*
tol zoet.
n. Stad stam stal staf.
Nieuwe raiimhj.
I. Welke ramen van Nederlandsciha
eilanden leest ge hieruit
1. g-l-l-e-s-t-r-e-n-c-h-L
2. e-n-y-l-o-e-m-e-d.
8. r-e-e-w-l-bg-n-n.
IL Het geheel bestaat uit II letters en te
iets wat jullie gauw krijgt.
6, 18, 4, 10 is een grondsoort
Een 8, 4, 18, 6 la een groot water.
8, 7, 9,11 ls een ander woord voor makker-
i Een 8,12,11, 4, 6 is een muziekinutrumeöt
1, 2,10 is een hemellichaam.
De namen van de goade oplossers der
raadsels uit heide vorivte •nummers worden
in. het volgend nummer vermeld.
om bekende verschijnsel ln de natuur.
0. i.
0 M/sea
K.G./M2.
0.28
99
2.
99
1.1
99
99
99
7.
99
99
99
10.
99
11.
99
15.1
99
7.
99
21.1
99
8.
99
„28.1
99
40.0
21.
99
99
66.1
80.
„112JJ
6a
99
„812.0
99
XJ1H WWI"*
1
Daar kwamen >:o by «?n groote Hppen-
birdery De boerin ging van nesttot oeij
5^ eieren te rapen. Grootje Meeres bleef
Sen hier geen bedelaars en landloopers heb-
v.
