VIT DE ME WERELD VROUWEN Populair Bijvoegsel van de HELDERSCHE COURANT, van Zaterdag 5 Aug. 1922. No. PRETTIGE VACANT IE?' EN DAN EEN GOEDE RAAD: VRAAG STEEDS DE ECHTE RANJAi VAAR U OOK HENEN GAAT! (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN) t\ De betooverde Poel! Twee en een hnif uur gaans buiten de groote stad langs het jaagpad lag het oude rietmoeras van de veenderij, waarvan de boe ren en jagers zeiden, dat er de Satan huis- daMeer dan honderd waren de verha len van vreemde ontmoetingen, die er de scheepsjagers en de stroopers in woeste nachten beleefd hadden. Het was de plaats waar de hazennatuur den vuurdoop van zijn angst ontving. De Satanpoel heette in de loopende geschiedenis van de omliggende dorpen de zonderlinge plek van riet en wilgen en veen- water en vliesvogeltumult De scheepsjagers kenden haar 't best, omdat zij driekwart van hun leven erlangs gingen op nachtelijke jaagtochten met schepen van den grooten waterkruisweg naar de stad. Ze lachen er om maar in stilte huiverden ze toch. 't was 'n beroerd gat. Nu op een loom-warmen zomermiddag hadden ze 't weer erover in de kroeg van 't Rechthuis van 't naastbijgelegen dorp. En niet alleen over de Poel spraken zij, maar ook over Tom es, den ondeorK rondo lij ken soheepsjager, die zoo minachtend hra- niede over het Satansgeheim en waarvan men geloofde toch dat hy als 'n wozol was voor 'n ontmoeting. Meen je ook niet, dat-ie dV voor beeft? vroeg Witte Gijs Janga Tonnes heen jjian Koninkie, het erkende hoofd van het Jagers- gilde. Ik meen van wel! zei Koninkie, maar Tomes vin mm als van ouds in de rede: Ik lach erom!.Ik héb nooit wat ge zien met geen najaarsstorm of met in brekend ijs.... NooitI.... Maar als je wat riet? Dan nog niet weerde Tomes af. Ik lach erom!.Vannacht ga ik er langs met 'n turfblok en ik leg op m'n paard te slapen En hij ging verveeld heen om z'n paard te voeren. heerlijk aandoende bekoring, beangstigende, klemmende vreeze dat in vroeger tijd oude heksen woest en wild door de ruimte- ijl te reden en dat oorlogen gevoerd waren door barre gekolderde krijgers. Van heel ver klaagde de klok van heit dorp 'n slag: één uurl En zacht rumoer leefde op. Over de stilte in wijding kwamen vreemde geluiden, als spotlachen van den Verborgene. Uit het hoog opgaande riet rezen spookachtige ge daanten als wulpsche faunen of als vreemde goden, die feest hielden in spot, dansten een wilden dans op de plek die gewijd was. Ze waren naakt de wezens. Ze stonden als levenden lijven van wonderblanke dieren in een wildernis waar geen menschen. be kend waren. Soms dompte er een in plompen val van den) rietkant in het water dat het I spatte in zilveren bruising. Anderen plons den na en koelden de lenige leden, terwijl scherpe gillen uit het zomerkoele mee® om hoog kwamen. r» M M M M a In de wazige verte kwam 'n stip, doemde a TATVIiAI! als zonder bewi blauwe streep, zwevend krees En de nacht kwam een wondere zo mernacht ln een wijding van Vreemde droo- men. Over het uitgestrekte land was een waas van damp, die verliep ln verre sohei- dingen en zich tot witte plekken boven de vlakte verhief. Uit de verte doemde donkerte, vloeide vooruit, langznam uit de alepte van het land en vervaagde de vormon. Hoog In het luchtige schitterden witte vonken van vele sterren en ver heel ver stonden verwijoerd en flauw gele lichtpunten, die de schelding maakten tussohen den hemel en de aarde. Het was zomernaohtl Het was vreemdstll en toch bewi Alles was vol schemertrilllngen, denkbeel dige Uchteplraaltlea op een zwart veld. Er uit teekenden zich vormen van oude wl en riet-eilanden. Er was een schelding schor, het water en den grond als een schel ding tussohen zwart en zilver. Langs den kant echter van den grooten ronden vijver die het midden van de omgeving was, hield de soheldlng rich niet verdoolbaar. Het wit van het water en het zwart van hot land liep kruizend, puntend en strepend door elkaar onder de hooge rietbedden, die te tieren stonden aan den moeraswal. En als een sylbe ging er een adem over het schemerachtig land ln den nacht Het was als een zucht en deed de zilveren wil genblaadjes trillen en klinken. Overal was geluid en er was geen geluld. Zoo was de Satanspoel - middelpunt van een wijden sluitenden cirkel van zigzaggen en punten en gaten ln het nachtblauw van de verte overdekt door den geel gesplk- kalden hemel en zwoel onder de atmosfeer van den zomernacht. Hier was het plaats van machtige en vooruit langs de zilver- iie 't kanaal was.Aan- het vorm en regelmatigen gmïg. Het was een paard. Den kop in krom ming gebogen, als een stoere werker bij zwa- ren arbeid kwam het, de poffende pooten mot moeilijke spanning in het knirpende weggrint. Het paard geleund in een heu- nepzeelen borsthaam, dat hing in een leeren rugsingel, trok een zwaar-lange lijn voor over gezakt en weggedrukt ln de manen, lag een man in slaap. Totdat hij wakker schrok van een stug- gen deins van paard. .Brrwèk Brwèk wèk wèk .kwam het klagolijk uit do pooL .Bbrrrl .Brrwèk brèk.en de monsters doken uit op do rietachol, gulpend van nat.Mot de kracht van lange arprln- poofcen als van een kangeroo hupten de uaaktlingen tegen de onmerkbare glooiing van <jo dijk. .Brrwèk Brrwèk wèk. Het paard hief den moeien kop. Hallo vort, zwart bromde de slaper. Meteén stond hij als recht op de strengen van het tuig. De jaagljjn viel slap. Het diep liggend schip draaide weg uit de koers en stak den in den wal. et paard lag opnieuw aan en trok de lijn strak. Maar schril ging het door de lucht van de vage bleeke wezens.Hoeiii. Brwèk don nacht ln. gammel.vloekte de slaapdronken jager en het paard aan het korte leidsel woest krom getrokken, sloeg ongewoon ach teruit. .Hoellll.Brwèk brwèk wèk. Brrrr Hoelil.ging het angst aanja gend en tegelijk wonderbaar uit het water nn de naaktgele duivellngen leefden onbe grijpelijk tussohen de'wuivendo halmen. Ze Ingezonden mededeellng. -\v Mmja-CJ* De jager sprong af, driftig besloten. Van den scheepsboeg kwam oen stom: Hoi Tomes.Wet in 't, Jo<ng?. Dat za'k je zoggen! riep Toraea Ia een heldoren schreeuw terug.Twoo du vels op mekaar, bob vaker an de Poel go- riem, maar drie op mekaar nog nooitll.Spring an de dijk, schipper en breng je dubbelloops meel.... 't>ia tijd om door to jagen. En terugkeerend, greep Tomes uit de han den van den schipper het dubbelloops wapen. Opspringend op het paard, voorover ge bukt en het geweer in den aanleg, drukte hij woest de zware laarzen in het teer van de flanken. Hoeiii!.schreeuwde hij rèk. rèk.braaaa. Als van een lawine voortgestoven, lieten de monsterdieren eikaar los en jachtten in wilde vlucht tusschen het riet. Er klonk een hagelschot. Uitschel-en, Tomes.Uitschei-en gilden angstige stemmen.Tomes.To mes. Jompende plompen on watergespat- ter klonk tegelijk met hot tweede schot on Tomes onderscheidde de stemmen van Ko ninkie, Witte Gljs, en Juul en Nars en de Roota... DIALOOG. Vinden!. Meneer. Meneer. Ik vind. Dat geeft nieta. Wat niet? Of hij iets „vind" <xf dat la iets „niet vind". Hoezoo? Nou dat bewijst de geschiedenis. Alle menschen zeggen: Ik vind!.duizend maal zeggen ze: „Nou maar Ik vind. zus of zoo.alsof daarmee da heela zaak verklaard is! Wat moet je dan zeggen? Niemendal Je mond houen en na denken hoe of iets kan zünzie je: K a n zijn!niet hoe jij of ik of de bakker van de hoek 't vindt!Daar maak je je onster- velijk belachelijk mee. Ik begrijp je niet! Luister dan: Wij stomme menschen hebben niet veel te vinden! Hoogstens een enkel ding waarvan we 't ietsje meer ver stand hebben, dan 'n ander. Voor de reöt ra den we er maar naar en babbelen we mekan- der na. Let op: Toen Rembrandt de „Nacht wacht" schilderde, zei hij: Ik vind 'm mooil. Maar Kapitein Banning Koek, die 'm als 'n fotografie besteld had, zei: Ik vind 'm af schuwelijk en ik neem 'm niet! En de Nachtwacht werd opgeborgen op den zoldeT van de Hoveniers Doelen. 100 ronde jarert Toen kwam er 'n meneer en zei: Ik vind 'm toch wel mooi! En 't stuk kwam weer voor den dagl Later vonden ze 't nog mooier en 't doek ging naar 't Museum Trippenhuis! Daar vonden de menschen 't weer vijftig aar lang leelijk! Tegenwoordig is-ie weer mooi. Heeft zelfs 'n eigen puist in t Rijks museum en geldt voor de meest beroemde schilderij'van hoel de wereldl En nu komt er weer 'n Fransche strooming, die zegt: Ik vind Jan Steen mooier dan Rembrandt. Nou. Hoever zün we nou? "t Is altijd dezelf-' de Nachtwacht.Die Rembrandt dadelijk mooi vondl t Is er net mee als met de Bols jewieken van de vorige keer. Vandaag mooi, morgen leelijk 1 Je hebt gelijk! Jou vtouw vindt jou *0 aannemelijke kerel en Ik vind Je 'n lanter fanter versta je want je geeft nooit *n jajempie weg Nou kom je erachter.Geen mensch of geen ding op de wereld of er zijn twee ineenbogen over 'n goeie en 'n slechte. 't komt er maar opaan je daarvan niets aan te trekken en net zoolang na te denken, tot je zelf 'n beetje meer kan zeggen: Zoo is 'tl Niet ik vind "t zoo maar zoo is t. grond van dit en dlatl Addio. flstanM. En in deze richting worden •verbluffende j pogingen gedaan. Bekende figuren op het ebied. van kunstnijverheid 'besteden hun aandacht aan de pep.* Vooral Poolache en Russische kunstenaressen (bereiken prach tige Tesultaten met allerlei materiaal en vorm. In Amerika is sedert kort eeni Jonge kunstenares bezig poppekoppen te formee- ren uit een in Amerika zeer bekende vooze aardapipelsoort de zg. „Sweat-potatoes". Deze aardappels worden tot verschrompeling toe gedroogd en van deze resultaten maakt de bedoelde dame allergezelligste oude ke reltjes en vrouwtjes in toepasselijke aan- kleeding. Niet minder bekend zijn hier sinds eenige jaren de geheel met do hand uit linnen ge modelleerde en natuurlijk beschilderde pop pen van de Duitsche künstsotailderes Köthe Orüsse. De/zjs zijn zoo soepel eri natuurlijk, I (lat zij de armpjes en ibeentjes over elkander kunnen kruisen. En ze hebben echte baby snuitjes. ïntusschen: de Jonge moeder, die een beetje handig en smaakvol is, kan voor haar dochtertje zelf .ook poppekleertjes maken, die in natuurlijkheid gunstig afsteken bij de hierboven genoemde winkelartikeien. Voor dit doel geef ik hieronder een paar gemakkelijke voorbeelden, die aan te vullen zijn met meerderen. op De hier gereproduceerde poppen/ rijö la den grond alle fier 't zelfde; ze /worden alleen verschillend aangekleed of van ander mate rieel gemaakt. Zoo b.v. het Negerkind. Hiervoor bezigt men zwart of nog mooier: donker bruin satinet. Men knipt twee keer een platte pop van gezelMgeni vorm, naait deze twee helften met een smal naadje in de rondte aaneen op één. naad van het lijf na. Nu keert men de verkregen zak binnenste 'buiten, caoodat de naden binnen komen en vult de zak stijf tot Ln alle hoekjes met zaagsel, kapok of dons. Daama kan ook de laatste naad dicht. Vervolgens modelleert men zooveel als wenschelijk is, sohildert oogjes, lipjes, neus en ooren erop met een natuurlijke, gift vrije tubeverf. Rood voor lippen en neusgaten en wit voor tanden en oogwit zijn hier 't beste. Ook kan men deze „organen" erop naaien van roode en witte lapjes. De kroeskop van den neger maakt men van lusjes zwarte wol, tftiet bi merknaald door den kop gestoken. Dan nog een bontge- streepte jurk aan en de kleuter, waarvoor de roetmop dienen moet, heeft een ornver- slijtbaren levensgezel, lukkig sollen kan... waarmee ze overge- crheld van den nacht en stoeiden tegen den d]jk op. Ze waren nlot te zien in hun juiste vormen omdat ze scholen ln het riet juist op de plaats waar de poel dicht aan de dijk kwam. Het was nacht en het was riet hoog on wiegend en het waren knoestige wil gen half in de zilveren oppervlakte met een ruigon kop, waarin de toenen als weerbar- Sti; gel eenstoraming van den zoeten sulsel.Twee op elkaar sprongen ze voort tusschen het rietgras naar do gloeiing! Vechtend waren zo op elkaar als wonderdierenBraai. Brraaalil. .Als het paard aanlel gierde een joel van dreiging omhoog. Als het beest keerde, sprong-wlpten de poelmonsters ln een wijde boog. Terug!.schreeuwde de Jager, aan geroepen aoor den schipper van het vast- geloopen schip.Terug.aileeh! Hij sloeg met z'n korte zweep, maar de mon sters aan den rand van den afgrond weken terug in verborgenheid van hooge moeras rietHoeiii.... Brrwèk.... Braaal. Toen keerde hij hijgend op de dijk terug. Steek de Hjn vast, schipper riep hij en keek het tuig en de spoorstok na.De eerste vier weken krijg ik m'n slokkies voor louw ln 't rechthuis wat ik je zeg!. Dr. OAREL BRENSA. OVER MISDAAD EN MISDADIGERS, doos Leo Folix. IV (Slot). Hel üeval-Ilcnnlg, De ter uitvoering van dit plan genomen maatregelen liepen aanvankelijk uitstekend Win stapel. Henn/lg had in hot Oosten van Berjyn onder valsohen naam oen gemoubt- 1 eerde kamer gehuurd. Rood» Maandags avonds koesterdien de verhuurden» van zijn kamer verdenking tegen hem, op grond van de gul IJ kanis met het portret on do bmihril-1 u« ving in1 de courant, ZIJ doden daarop aangifteen aan het meost rmblMmly politiebureau waarop «Uiii arrestatie volgde. Maar nog éénmaal slaagde deze doortmnto raohte bewijsmateriaal misdadiger er in rioh aan de handen der ge- Diplomaat Koningin Elisabeth van Engeland, vroeg eens aan een markies, die vermaard was om rijn grappige invallen: Hoe denkt gij over vrouwen mylord? Niet heel best, majesteit, antwoordde de aangesprokene, want or zijn in de heele wereld slechts drie eerlijke vrouwen te vin den. De hofdames werden bleek en de konin gin vroeg lachend: En wie zijn dat wel? De markies maakte een buiging en sprak: Uwe majesteit is nummer één, mijn vrouw ia nummer twee en wie nummer drie is zeg ik niet want dan kan elke dame rich verbeelden dat rij het itf. wend ter dood veroordeeld. Het geval-Hennlg is ln vele opzichten In teressant en doet dun lezer reeds ln den aan vang kennis maken met die verschillende ot>- sporingis-methoden. Typeeirenid' is echter de rol, welke de dagblad liera ito deze zaak BABBELUURTJE OVER MODE. Over poppen! Deze keer zal ik mijn beschouwing eens Sijden aan.... ,,'t kind van het kind". .w.z. niet aan ,,'t kleinkind", maar aan: „De Pop" 1 Zulks ten behoeve van de even tueel onder de lezeressen aanwezige ifcmutse- laarsterel Tengevolge van onze vorderingen in smaak ten opzichte van kunst en vooral geniwoordig niet meer te voldoen met de oude kunstnijverheid, zijn de meeste van ons te- „keurige poppen in een kartonnen doos" met hun satijnen jurk met 'n kantje afgezet en met hun honingzoete poppengezichtjes. O! neen we zoeken hoe langer hoe meer naar echte ,3éby"-gezlchten of tegenovergesteld naar oude mannetjes- en vrouwtjes-gezichten of naar slanke negertjes en wat dies meer rij. In ieder geval meet (het tegenwoordig meer levend zjjtn. of meer karakteristiek; we zien Ivs >JJJ.i - -U Dit Fransche boerinnetje maakt ge op de zelfde wijze van'vleeachkiLeurig linnen. (Deze kleur Is vrij gemakkelijk te verkrijgen d/oor gewoon1 wit linnen in sterke thee te we»- schen). Voor de haardotjes kunt ge nu zwarte, - «.viw./ow auuii ge nu zwarte, ln dit opzicht nog liever 'n stuntelige houten I bruine of goudblonde kunst/zij gebruiken. „Lijs", dan een 'buitengewoon perzikachtig I Juxkje en m/utsje kan uitstekend gemaakt T- - - r- porceleinen kopje niet opgeplakt geel vlas-1 haar, krulletjes en ooghaartjes.. van rood of korenlblauw wollen stol. schortje van wit met *n bloempje. i' wij willen van do gelegenheid ge- voorgeleiding met het portret van den moor denaar werd- in het Duitsche Signalementen- blad afgedrukt en met een oplage van 30001 exemplaren aan alle havensteden', spoorweg- overwegen en kruispunten, aan alle autori teiten van de aan Berlijn grenzende kringen Teltow, Nleder- en Öber-tBarnim, aan alle (te/den Mnn^n een kring van 10 mijlen, als- van een openstaand huis op en vluchtte over de daken. Aan de andere zijde van het hui zenblok drong hy door eèn dakraam weer tot het trappenhuis door en ging die werkplaats van een daar wanenden schoenmaker binnen, wien hy dadelijk zyn schoenen ter reparatie gaf. Onder het voorwendsel medebewoner gebruik maken daarover nog een ou ander to zeggen. Zooais men rioh zal herinneren, maakte Hennig die toen onder den naam Rel- maain, inspecteur van een arbeidsbeurs, op trad voor de eerste maal met zijn slacht offer, den kelner Giernoth. kennis door een betrekking-annonce to de „Lokal Anzeiger". Zooals later nog eens bleek, was de adver tentie voor hem een machtig hulpmiddel by het volvoeren van1 zyn snoode plannen. De keukenmeid' Hed/wig F. bemerkte dit gelukkig nog tijdig genoeg toen zij de keukenmeid Hedwig F., die rich aanmeld- <*at hier een flink doorslaan naar de goede de, toen zy de eerste berichten in de ochtend- zo'ccr IQee;r *5" bladen las. Dezelfde publicatie verlokte den ef«,,tfelddn8 vaV^f^UÖ,n misdadiger tot het doen van rijn aanbod aan ondoenlijk 1* voor een dagbladadmlntatratie. den Lokal-Anzelgor. Dit was do groote on- Wanneer een btad ftoanoieei zoo sterk staat, voorzichtigheid en zou een minder handlgen dat het advertentlën, waaromtrent ©enige Jongen zeker direct aohter slot en grendel Wol bestaat, kan wetoeremdulis oen zo- hebben gébracht. kor toezicht wel mogoiyk, al sluit het nimmer) Dat hfl nu zeer overmoedig; dan weer ver- het gevaar bulten, bazend goslepen was, bUjkt wel uit het feit, Het ls dan ook niet te verwonderen, d*t dat men hem met eigen wapenen het do advertentie-kolommen van de groote bla- plaatsen van huwolljks-aiinonoee door de po- den dlkwyia waardevolle gegevens bevatten Utle niet kon treffen. voor den polltie-ambtenaar en; by eiken Ten slotte heeft zyn arrestatie toch met goed-georganiseerden recherchedienst wor- behulp van de „Koningin der Aarde'1 plaats den de dagbladen, vooral de advertentlën, gehad De publicatie van verschillende bij- goed nagelezen. Een simpel regeltje kan im- zonderheden, rijn signalement en 1 „^rtret maakten 'hem als het ware tot een gebrand merkte, zoodat aan ontkomen niet te denken vitL In dit verband merken we nog even op, hoe goed de rubriek „Misdaden, ongelukken, 4v«r» ,1- -1 b van bet huis te zyn, leende hjj een' muts en ®ed'e aan alle groote steden in het Rijk ver-1 een paar pantoffels en/ verbet, nadat hy op -.a li i flden. Ee Gendarmerie uit de omgeving *erd door biar superieuren tot byzondere i 'ietteaitfid aangespoord. Alle stations van fi ll.n.en voorsteden1 werden (bezet en een «Tbeeldlcg van den moordenaar aan alle Ber- lynsohe pol'ltie-beambten rondgedeeld. Het - X* f - - handige wyze van kleeding verwisseld was, wnder herkend/ te worden het huis om weer h het gewoel van de groote stad te ver- dwynen. De maatregelen; die de politie nu nam om hem weer ln handen te krygen, gijngen uit w w o,^LM.xosa«\küXX> VIIgtJIUH.'üttU, schreef op een d/oor hein gestélde huwelijks- rechtszaken' en branden'1 door het publiek advertentie, die geheel op fantasie berustte gelezen worden en hoe waardevol hot hulp en ah een ten doel had rich van de spaar- middel, de courant, dus kan zijn. centjes van het ATr~t heti Vïzn WM^g«MÏkt, dlat'alie hetrok'ke-1 van"_de overweging^dat ben op den morgen van den 8en ieibruan ter zake i-gelicht en alle posten bezet waren. Aan de redacties van alle (Berüjnsche bla- dlen, welke op dien dag een Maandag verschenen was des Zaterdags een (beknopte uiteenzetting van de zaak, en het portret van 'den moordenaar toegezonden met het ver zoek een en ander in de oohtend-editie van Maandag woordeiyk te willen opnemen, waardoor de onvindbare misdadiger op de vluoht zou gaan en daardoor im handen van ie polltis moest vallen. platzak «fti zonlder middel van /bestaan was, over (korten of langpn tyd opnieuw tot het plegen van strafbare handelingen zou Over gaan, en Ib'! zulk een gelegenheid zou hy naar ah/e nschijnlijkhelid wel ln handen van de ©verin- d vallen; Fotografie en signalement van- den ver volgde werden nogmaals in nog grooter om vang verspreid en haddien na weinige weken tot resultaat, dat Hennig in Stettin by een rijwieldiefstal werd gegrepen en herkend. Toen kon hy zich niet meer réd/den en hy meisje meester te maken, reen echter mislukte. ras het dagblad hier dus een onwillekeu rige medeplichtige van een boef, anders be wees de Koningin der Aarde zeer gewichtige diensten om den moordenaar in handen to krijgen. Dat Hennig door zyn aanbod als „politio neel medewerker" in zyn eigen zaakl van de Lokal Anzeiger op te treden ook nog op deze wyze met de pers in aanraking, kwam, draagt er nog meer toe by om dit geval als een echte „politie-pers"-kwesitie to kwalificeeren. Politie en justitie maakten, zooals gezegd, eveneens een dankbaar gebruik van de pers en men kan gerust zeggen, dat dit geval zon der xiie hulp vrijwel onoplosbaar zou zyn geweest. Zoo b.v, de waardevolle inlichtingen van - - 0 AW W/U IÖULÜ" thode, welke in het uiterste geval menigmaal suoces heeft gehad. Dat men er echter met groote omzichtigheid gebruik van moet ma ken; spreekt wel van zelf, want als het „wild", door dezelfde berichten gewaar schuwd, niet in beweging komt en op een stille, verborgen plaats kalm afwacht tot de aandacht verflauwd is en men hem heeft opge geven, dan is het tegenovergestelde bereikt Op grond van psychologische overwegingen en ris vaststaand aannemend, dat het aantal scherpzinnige booswichten la Landru sléchte gering is, kan de kans op suoces niet onaanzienlijk worden geacht Leggen we het goede en het verkeerde, dat de pers in bovengenoemd geval heeft gedaan, op de weegschaal dan gelooven we, zners de opheldering of ontdekking van een duistere zaak zijn. We noemen slechts aan biedingen van of aan opkoopera van gesto len goed of ander mom, aanbieding van ver- boden wapenen, aanbieding van gelegenheid tot het plegen van ontucht (menigmaal van zjg. masseuses, kunstmodellen, verpleeg sters), enz. Dat anderzijds publicatie van gegevens en nieuws over gepleegde misdaden, niet steeds het onderzoek ten goede behoeft te komen is zeker. Waar echter de grens ligt dient eigeniyk in elk geval afzonderlijk door de verantwoordeUjke personen te worden uit gemaakt, want regelingen daarvoor zijn be zwaarlijk te treffen. Dat politie, justitie en pers in goede verstandhouding en met wo- derzijdschen goeden wil in beider belang veel kunnen bereiken, heeft het geval-Hen- nig ons aangetoond. Wellicht vinden wa later nog eens gelegenheid daarop terug te komen. 't Juttertje Toen alfa pogingen vruchteloos waren ge- hieven en de moomeiiMr achter do schennen 'iet steeds grouter ibri*talltoiit optrad, wend besloten hom door Openbaarmaking van het tegen hem btleena d<wbla4i/M\

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1922 | | pagina 9