NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Malvery Hold
Eerste Blad.
No. 5601
DONDERDAG 24 AUGUSTUS 1922
60: JAARGANG
Versohijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr„ HELDER
Bureau: Koningstraat 20 In tere. Telefoon 60
Poet-GHrorekening No. 16066.
BUITENLAND
Duitschland en de commissie van hersteL
De besprekingen met Bradbury en MaU>-
clèrre zijn Dinsdag "voortgezet.
Men bevestigt, dat de vertegenwoordigers
van de cotnimiiaaie wan herstel igeen bepaalde
instructiea .van 'de entente-regeerinigen heb
ben ontvangen. Bradbury en Mauclère zullen
niet voor bet einde der rweek nalar Parijs
temitgtoeeren, zoodat een besluit van de com-
missie van herstel eerst in 'den loop van de
volgende week zal kunnen worden verwacht
In Bedijnaohe politieke kringen beweert
men, dat nog niet bekend is, welke nieuwe
waarborgen de oomtmiisBie .van herstel eiachen
zal, maar men vreest,, dat 'iödehdaad, zooate
enkele Fianaabé bladen reëda hébben aan
gekondigd, het overbrengen van de goud
reserves van de rijksbank naar bet bezette
gebied zal worden verlangd. In Berlijnache
ententekringen schijnt uiten niet optimistisch
ten opzichte van het verloop der onderhan
delingen» Bradbury en Mauclèfe zelf zijn
■uiterst gereserveerd. Zij kunnen troisvens
ook nog niet veel zeggen, daar de eigenlijke
onderhandelingen vandaag pas zijn be
gonnen.
Van beide zijden beeft men zich tot dus-
ven beperkt tot heit geven en het in .ontvangst
memieni van informaties.
Een eociaaL-democratlisch oorTesponden-
itiebureaui meldt, 'dat minister Henmes in
naam van de rijksregeerlrg aan Bradbury
en Maiuiclère duidelijk te verstaan heeft ge
geven, dat Duitschland, gezien den tegen-
iwoordigen oeoonamischen toestand, niet in
staat is waarborgen in goud of hoe ook te
toleden. Dinsdagavond zijn de gedelegeerden
van 'de ooamniisSd.6 van herstel door den rijks
kanselier ontvangen. Zij hébben zich met
hem' over de tot dusver gevoerde besprekin
gen onderhouden.
De zakelijke onderhandelingen met de af
gevaardigden der comraüssie van herstel be
gonnen Dinsdagochtend op het Departement
van financiën. Maandag zijn voorloopige be
sprekingen gehouden, waarin Bradbury en
Mauclère het Engelsche en het Fransche
standpunt hébben uiteengezet fen de Duit-
sche minister van financiën een overzicht
heeft gegeven van den toestand. Hij beeft
o. a. gezegd, dat Duitschland zijn wenvullings-
politiek consequent zal voortzetten, maar
uithoofde van de rampspoedige koersdaling
de verlangde bedragen in klinkende munt
met den besten wil niet méér kan betalen.
Het heeft derhalve tijd noodig om qp adem
te komen.
Naar verluidt heeft de münister ook met
allen nadnufc verklaard, dat de in pandgeving
van de staatsbossohen op den linker R}jn^
oéver en van de staatsmijnen in het Roer
gebied voor Duitschland onaannemelijk is
en geen onderwerp van bespreking kan uit
maken.
FRANKRIJK
Opheffing der represaille-maatregelen in
ln EIzas-Lotharingen?
Parijs, 28 Aug. Naar gemeld wordt, zullen
naar aanleiding van het protest der Kamer
van Koophandel te Straatsburg de represail
le-maatregelen tegen de Duitschers, in Elzas-
Lotharingen genomen, waarschijnlijk worden
opgeheven
fntuMchen houden de socialisten in Elzaa-
Lotharingen proteitvergaderingen tegen de-
ie maatregelen.
FEUILLETON.
door
J. S. FLETCHER.
„Zeker," antwoordde de heer Ouffe. „Dat
is wat ik ook altijd tegen mijn meisjes zeg:
Meisjes, kom tot clo zaak, langs don koristen
weg asjeblieft. Zoo zullen wij nu tot de
onze komen. Nu dan, zooals u zich misschien
herinnert, kapitein, is het juist ongeveer zes
jaar geleden, sedert de jonge Diok Malvery
hier vandaan ging waarna ze nooit meer,
totnutoe, iets van hem gehoord hadden. Niet
waar, het zal Ootober zes jaar zijn?"
„ft weet den juisten datum niet5, ant
woordde Atherton.
„Ik wel", zelde mijnheer Ouffe, voet bij
stuk houdend. „Het was in October. Dat weet
ik, omdat het in de week van de Tseearé-
witsj-wedrennen was. En twee dagen nu de
Tsesarewitsj, dat wil zeggen op een Vrijdag,
omdat de wedrennen, zooals gewoonlijk, op
een Woensdag waren geweest komt de
jonge Malvery thuis bij mij aan, dat wil
zeggen ln Volodyofski Lodge (dat wij zoo
genoemd hebben naar het paard, waar wij
erhaaldelijk goede -zaken mee gemaakt
hel/ben) i£ 8hilbampton. Het was zoo wat
half zeven 'n avonds, toen ik en mijn dooh-
ters juist aan tafel zouden gaan. Het was
ntfl _M IKnlx
De rede van Poincaré. j
Tegenover de in den laatsten tijd in
Frankrijk rnèer op den voorgrond tredende
meening, dat ten opzichte van Duitschland
een politiek van toenadering moet worden
gevolgd, heeft Poincaré in een dezer dagen
te Bar-le-Duc gehouden,rede izjjn standpunt
uiteengezet
Poincaré heeft zich (verklaard voor krach
tige maatregelen, een Fransche poütieki, ge
richt op het verkrijgen, wat er ook moge
gebeuren, van hetgeen waarop Frankrijk
volgens het verdrag aan Versailles recht
heeft Hij blijft bij de weigering een mora
torium te verleenen, tenzij er behoorlijke
onderpanden worden gegeven: „wat er ook
moge gebeuren, wij laten die meening niet
varen.
Dat de wijize, waarop Poincaré Zich voor
stelt het Duitséhe dilemma op te lossen, in
botsing dreigt te komen miet de tactiek der
Fransche groot-industrieelen, onder wie
meer een strooiming schijnt te bestaan om
door eoonomïsdhe toenadering tot een rege
ling te komen, blijkt wel uit het commentaar
van de „Journée Industrielle", wélk blad de
hocip uitspreekt, dat Poincaré ook rekening
zal houden met de feiten en dat hij de eco-
noivis' he realiteit zal bestudeeren. „Dé po
litiek is slechts een methode, en een metho
de, die geen rekening houdt met 'de feiten,
is een slechte methode.*"
De Franisché dagbladen echter hebben de
redevoering van Poincaré niet groote vol
doening begroet. Zij zien daarin een duide
lijke uiteenzetting van Frahkrijkla positie
na de -mislukking van dé conferentie te Lon
den en de getrouwe wedergave van dé ge
voelens van het Fransche volk, dat, zooals
de „TTommc Llbre" schrij#t, rfüet tevreden ito
Poincaré te volgen, maar heftn voorafgaat.
De „Petit Farisien" zegt: Het is wel het
nationale gevoelen, waaraan Pcrihoaré diepe
uiting heeft gegeven, maar tegelijkertijd 'ito
zijn redevoering zoo hoffelijk, zoo hartelijk,
zelfs voor Engeland, dat Zij niet zal nalaten
■van de oveorijde van het Kanaal op geluk
kige wijze een kalmeerenden invloed te
oefenen.
De ftigeteehe pers.
In tegenstelling met de verwachting van
de „Petit ParMeri' (rie boJen) laten de En
ge Isohe bladen ztah niet zeer gunstig uit.
De Britsohe bladen hedbten niet te veel
gewicht aan dat. gedeelte In de rede door
Polnceré te Bar-le-Duc gehouden, waarin
deze op Ietwat twistzieken toon sprak over
het onvermogen van de geallieerden om ten
volle mee te gaan met 'de politiek van Frank
rijk op het punt van het vraagstuk $er ver
goedingen.
WelisrwaaT wijst de „Times" er op, dat de
polemische uitlating van Poincaré over som
mige kanten van de Britsohe politiek, beant
woording uitlokt veeleer dan den -weg te
otpenen tot een vergelijk, maar het blad
hoopt, dat een twistgeschrijf van dien aard
zal kunnen worden venmeden, wijl anders
het herstel van de politieke solidariteit tus-
schen de geallieerden, bemoeilijkt zou wor
den.
De „Daily Telegraph" sohrjjft: „De ver
wijzing van Poincaré naar de Britsohe regee-
riqg en de Britsohe politiek wais in sommige
zinnen vrij scherp geformuleerd; maar imen
zal er algemeen voldoening over koesteren,
dat niets is gezegd, wat een later vergelijk
nog meer zou bemoeilijken. Ook is er geen
bepaalde verklaring geweest, dat Frankrijk
zijn toevlucht zou nemien tot een actie-op
eigen-gelegenheid, ofschoon zijn recht om
daartoe over te gaan opnieuw werd ver
kondigd."
De „West/minster Gazetite" schrijft: „In
dien Polnéaré klaagt, dat Frankrijk niet
steeds wondt begrepen, door zijn beste vrien
den, kunnen wij er ons enikel over verbazen,
dat hij verbaasd is. Ware zijn politiek prac-
t»oh uitvoerbaar, dan zou hij bevinden dat
alle -misverstand verdween.
Maar hij kan n'let verwachten, dat iedér-
hem zal begrijpen, indien hij beweent,,
dat reeds drie ja«r lang 'de overeenstemming
tiiaischfiri de geallieerden altijd is tot etend
«ebnaoht tan koste van Frankrijk.
l'WMHJken ik vprak hem andere altüd w
mijn kontoor ln do eted. „Ouffo", zulde hij
««en m|j 0n vriowlsuhap polljkou toon, „het
"Pilt mij dut ik jo ln je eigen huis lustig moet
vallen" - hij wus ultijd heel beleefd
„rnaurlk wilde weten of Je een ohèque voor
mo kunt verzilveren. Ik bob die pas gekre-
zeide hij, „toen de banken al dicht wa-
r°n, en ik heb het geld vanavond noodig, om
voor zeer gewichtige zaken naar Londen te
Pfn." „Zeker," zeg ik, „als ik het geld in
huig heb en de chèque goed is," zeg ik
«Het bedrag", zegt hij, „is honderd pond,
en mijn neef Boyce Malvery heeft haar aan
wonder betaalbaar gesteld." *Daf is in orde,
ffif „die is zoo goed als de bank". En ik
heb hem toen dat gold gegeven, gedeeltelijk
n bankbiljetten, gedeeltelijk in goud. Ik
keek even naar de chèque en zag dat zij
in orde was, en sloot haar weg in mijn geld-
trommel. F jonge Malvery bedankte mij en
►daarna ga ik met hem naar de eetkamer en
stel hem aan mijn dochters voor. Hij was
heel aardig tegen haar, en dronk een paar
glazen sherry. En toen ging hij heen, om den
expreetreln naar London te haleiL, En
niemand heeft hem ooit meer terugzien
besloot Ouffe op verdrietigen toon. „Nooit
meer."
De heer Ouffe keek van den een naar don
ander en schudde het hoofd.
Ingezonden mededeeBng.
Hoe schooner hel is,
hoe sneller het geneest
Docr een klein jwondje in de
huid treden stof en vufl binnen
en verhinderen de QenezLng,
LIFEBU0Y-ZEEP brendl eenv*adacfc
aniiaepticum in de poriën van Uw htm
Cbor qere^eki LIFEBUOY-ZEEP Jq
Gebruiken. VvOrdt Uw huid r/vrij en
rrisch en obsohai rein.
UFEBUOY HEALTH SOAP
0t LEVERS ZESH1?
WAAKortten
fabrikanten varr
Lux enTwtnk
Bij iédere verlaging -van de vergoedings-
éischlen brachten wij (Engeland) even groote
offens als Frahkrljk."
De Dultsche pers.
De Duitsche pers ziet in Poincaré's rede
een oorlogsverklaring aan Lloyd George en
een nieuwe bedreiging met geweld tegen
Duitsahland. De rechtsche bladen wekken de
rjjksregeering op zich eens flink uit te spre
ken tegen de door Poincaré geuite dreige
menten, die met het verdrag van Versailles
onvereenigbaar zijn.
De Ttiglioche Rundschau schrijft: Poin
caré schijnt tot onbeperkte vrijheid van han
delen tegen Duitschland te willen overgaan,
als de beslissing der commissie van herstel
niet naar zijn zin uitvalt, zelfs al moet dat
tot een volstrekte breuk met Engeland
leiden.
De D. A. Zg. ziet geen kans op vrede en
verzoening ais de Berlijnsche besprekingen
in den geest, waarvan Poincaré's rede door
trokken is, gevoerd mochten worden.
Het „Berliner Tageblatt" zegt: De heele
houding van Poincaré bewijst welk een wel
willend sch/uldelseher hij ls. Dit blijkt ook uit
het feit dat hij zijn eisch tot productieve
waarborgen handhaaft, t welk ons tevens
leert welke waarde wij aan zijn bewering dat
hij Duitschland niet wil knechten kunnen
hechten. De rede is een aaneenschakeling
van opzettelijke onwaarheden.
De Vossdsche Zeitung schrijft: „Wij zijn
geen Bismarck" heeft Poincaré gisteren op
pathetische wijze uitgeroepen. Daarin heeft
ni) meer gelijk dan hij zelf vermoedt. Indien
Frankrijk na den oorlog een Bismarok zou
hebben gehad, een man met werkelijk -gezag
en een Europeeschen blik, dan zou de at
mosfeer niet onherstelbaar zijn vergiftigd
en zou op den oorlog een werkelijke vrede
rijn gevolgd.
Stakingen in Havre.
De havenarbeiders hebben vóór een sta
king tot het uiterste gestemd. Het aantal
stakers is tot 8000 toegenomen.
Er vielen geen incidenten voor.
Naar wij in de „Matin" lezen, wordt Havre
bovendien nog door'een staking van metaal
arbeiders geteisterd, welke nu reeds elf we
ken duurt. Deze staking geniet echter de
voile sympathie der burgers en zelfs van het
gemeentebestuur. Reeds tienmaal hoeft de
Someenternad met algemeene stemmen arodie
>n ten behoeve van net sUikinNoom.ibé goed
gekeurd, tot oon totaal bedrag van 60.000
francs.
fs juist aan tafel zouden gaan. Het was ander en schudde het hoow.
iets ongewoon* van hemt oio mi! thuis faf „Ach!" antwoordde hij. „Dat mocyt u wel
zeggen, op dien toou, kapiteinl Die ohèque,
niet waar? Natuurlijk twijfelde ik er even
min aiui, of /ij goed was als dat ik u hier
voor mij zie zitten, ft hud den Jongen Dlok
twuo of drlo jaur als oliënt gekend, al was
Imt dan ook in kleine zaakjes. Ik wist, wie
hij was. ft wist, dat hij erfgenaam van een
ouden titel was. En ik vermoedde dus niets
kwaads. En natuurlijk geef ik die chèque
bij mijn bank in -betaling. Daar werd zij aan
geboden en betaald!"
„Betaald, zegt u?" riep Atherton uit. „OI
Dan a.
„Wacht u even", zeide mijnheer Ouffe.
„Betauld werd zij hier aan de Bank in Bry-
cbesber, en men maakte er geen bezwaar
tegen. Tot «oover was alles in orde. ft heb
er natuurlijk nooit meer iets van geboord.
Maar wat ik daarna vernam, buiten, mijn ei
gen zaken om, wps, dat de jonge Richard
Malvery van huis weggeloopen was men
had hem niet meer gezien sedert den avond,
dat hij mij opzocht, mijn geld in ontvangst
nam en mijn sherry dronk. En er werd heel
wat over gepraat dat hij er zoo met de
stille trom van door was gegaan, zonder aan
iemand iets te zeggen, zélfs niet aan zijn
vader en zuster, en dat hij aardig wat sohul-
den achtergelaten had. Échter was hij mij
niets schuldig gebleven, dus brak ik er mijn
hoofd niet over, tot ik plotseling een schrik
kreeg en begreep, hoe aleoht de wereld mem-
sohen als mij, die goedhartig zijn, behandelt.
Want u moet weten, heeren ging Ouffe met
een knipoogje voort. „Mijnheer Boyce Mal
very had zijn rekening-oourant nagezien en
had toen gemerkt, dat er een chèque van
De houding van den burgemeester, den
heer Loon Meyer, die zich zeer welwillend
jegens die stakers betoont, en meetings in de
open lucht, alsmede optochten steeds toe
laat, heeft echter geen goedkeuring in de
oogen van den prefect van het departement
der Seine-Inferieure gevonden, die niet
tegenstaande verschillende Kamerleden ver
klaarden, dat de taktiek van den burgemees
ter stellig de goede is, daar zich tot dusver
geen ongeregeldheden hebben voorgedaan
met goedkeuring van het departement van
binnenlandsche zaken fce Parijs, den burge
meester zijn bevoegdheden als hoofd der
ipolitie heeft ontnomen.
Naar aanleiding van dit besluit werd oen
algemeene staking -voorbereid. De prefect
trok daarop -zijn besluit weer ün.
Geen hongerstaking meer.
De laatste communist, Loréal géheeten,
die nog in zijn hongerstaking volhardde uit
protest tegen het feit, dat twee geestver
wanten niet als politieke, doch als gewone
gevangenen behandeld werden, is voor de
verleiding van een maalijd bezweken' en
heeft aldus zijn staking opgeheven.
Weder een spoorwegongeluk.
La het station van La Rochella zijn Zater
dagavond twee treinen met elkaar in botsing
gekomen, met het gevolg, dat een twintigtal
reizigers -min of meer ernstig gewond zijn.
Een verijdeld misdrijf.
Zondag heeft men gepoogd bij Dinan den
sneltrein Parijs—Brest te doen ontsporen. Er
waren twee houten dwarsliggers op de rails
geplaatst. De machinist kon tijdig stoppen en
aldus een ramp voorkomen-
Een postbeambte vennoord.
Te Boulogne hebben dieven hun slag ge
slagen in een hulppostkantoor, na de eenige
vrouwelijke postbeambte, die zich er bevond,
vermoord te hebben. Met een schaar hadden
de onverlaten de ongelukkige niet minder
dan vier-en-dertig wonden toegebracht.
Boschbranden ln Zuld-Frankr]Jk.
Parijs, 28 Augustus. Sinds Vrijdag woeden
er branden in de bosschen der Gironlde eh
ln dé Landes. Het tertein, waarop de brand
woedt, neemt steeds grooter afmeting aan.
De brand neemt het karakter van een ramp
aan. Verscheidene dorpen worden door de
brandende bosschen ingesloten; 2000 solda
ten, de brandweer en de bewoners bestrjjdén
het vuur.
ENGELAND.
De werkloosheid.
Het Engelsche ministerie van arbeid deelt
mede, dat het aantal personen, die op de lijs
ten der arbeidsbeurzen van 14 Augustus
stonden ingeschreven als geheel werkloos
bedraagt 3,882,000. Dit is 8654 meer dan dé
vorige week.
Het hoogste cijfer werd bereikt ln Juni
1021, toen het totaal aantal geheel werkloo-
zen 2,044656 bedroeg.
Hef treinongeluk te Graveeend.
De eerste berichten omtrent de botsing
van twee werkmanstreinen te Graveeend
blijken maar een slag te hebben geslagen in
het aantal dood en en gewonden. Niet zevqn
personen werden gedoog, doch drie; niet
veertien personen werden gewond, doch 61,
de meesten licht.
Uit die krantenbeslagen blijkt, dat de eene
trein van achteren op den anderen inreed,
die vijftien minuten vroeger van Charing
Cross naar Strood was vertrokken en te Gra-
vesend oponthoud had. s Er heersohte een
dikke mist toen de botsing plaats had, tenge
volge waarvan de tweede trein vermoedelijk
dioor het onveilige sein is heengereden. Toen
men de trein hoorde naderen, liep een arbei
der met groote tegenwoordigheid van geest
door den mist langs de lijn om den machi
nist te beduiden dat hij remmen moest, het-
een Wd ook deed, waardoor de kracht van
boUdng aanzienlijk werd verminderd en
honderd pon d op zijn debet geboekt was. En
hJJ borlnerdü «loh niet, dat h\j ooit zijn neef
oen ohèque van dat bedrag had gegeven. HU
ging dus naar do bank om de chèque te bo-
k ijken en toen men hem die liet zien, zeide
hij, dat zij valaoh was. Een feit, heeren. Hij
zeide dat de chèque valsch was en natuur
lijk werd daarbij stilzwijgend aangenomen,
dat de jonge Dick haar vervalscht had."
Totnogtoe had Blake in stilte geluisterd,
terwijl hij den heer Cuffe bestudeerd en gre
tig geluisterd had naar alles wat hij had te
vertellen. Maar plotseling bloosden zijn ge
bronsde wangen en sprong hij op.
„Ik ben verdoemd als ik dat geloof!" riep
hij uit J>ick Malvery kan wat wild geweest
zijn toen hij jonger was, en hU kan hier
schulden achtergelaten hebben, maar u zult
er mij nooit toe krijgen om te gelooven, dat
hij een valsche handteekening gezet heeft
Dat is een verdoemde leugen 1"
„Werkelijk mijnheer?" merkte de heer Cuffe
óp, op zoetsappiger toon d'anoolt. „Ik ben erg
blij dat te hooren, en ik vind dat het u eer
aandoet dat u voor den jongen man opkomt!
Maar ik zeg u alleen wat mijnheer Boyce
Malvery ln mijn tegenwoórdlgheid verklaard
heeft toen hjj zeide dat zUn handteekening
valsch was. En daar de jonge Dick die ohèque
aan mij had gegeven en zeide, dat zijn neef
hem die in betaling had gegeven
„Laat mij eens een paar vragen stellen,B
zeidé Atherton, Blake met een blik in be
dwang houdenldé. „Wat is er verder met die
ohèque gebeurd, mijnheer Cuffe? ft maak
uit uw woorden op, dat de zaak gesust is. Niet
waar?"
waaraan veden waarschijnlijk het behoud van
hun leven te flanken hebben. De locomotief
ven den tweeden trein reed halverwege In
den laatsten wagen van den eersten trein,
terwijl de eerste wagens van den eersten
trein ingedrukt werden.
HCKLiAND.
De Valera heeft een harden klap van uit
de Vereenigde Staten gekregen. Namens
Michael Collina, het hoofd der voorloopige
regeering van den Ierschen Vrijstaat, had
hij zich tot het Opperste Hof in NewYork ge
wend om te verkrijgen, dat locale banken
aan De Valera en zijn agenlten gelden zou
den uitbetalen, welke voor de Iersohe repu-
blikeinscbe zaak zijn ingezameld. Er werd
verklaard, dat Ierland thans een natie is, dat
De Valera, die zich tegen de huidige regee
ring verzet, een vluchteling is, en geen- aan
spraak op het geld kon maken; en dat, indien
het De Valera of zijn volgelingen zou wor
den toegestaan het geld te innen, dit zou
worden gebruikt voor nieuwe revolutionaire
doeleinden en den burgeroorlog noodelooe
zou verlengen.
Rechter Burr stemde in het verzoek toe
en vaardigde een tijdelijk verbod uit. Het
bedrag der betrokken gelden bedroeg ander
half millioen dollars in obligaties en 800.000
dol ars in baar geld.
Het verbod wordt de eerste erkenning van
den Ierschen Vrijstaat door een bultenland-
sche rechtbank-genoemd.
Michael Collina vermoord.
Londen, 23 Aiulgiutotus. Géneraal Michael
Collins, de meest vooraanstaande persoon
lijkheid in den Ierschen Vrijstaat, en de op
perbevelhebber van hét leger van 'dleii staat,
is /vermoord. Hij viel gisteren vlak bdj Ban
don, in hét graaUschap Cork, in een hinder
laag en .werd, door de Iersche opstandelingen
doodgeschoten. Binnen 'den tijd van tien
dagen heeft de Iersche Vrijstaat twee van
zijn grootste figrutren verloren: GriflllLth en
Collina
Uitvoerige berichten over de manier, waar
op Collina den dood vond,, ontbreken nog.
Reeds gerhiimien tijd hadden de ultra's het
op hem geomiunt, en een paar maanden gele
den was te 'Dublin een aanslag op 'hem ge
pleegd. De pleger van den aanslag was toen
gegrepen en had verklaard, dat hij gehandeld
had, „op bevel van de leiding".
In het Laatst van de vorige week was de
auto van Collina uit een hinderlaag bescho
ten, hU welke gelegenheid de bestuurder ge
wond werd.
Zonder Zich te laten intimideeren door de
voortdurende bedreiging, waarakn zijn leven
bloot stond, be woog Colli os izich onbevreesd
tamlidden van de burgeri n hij weigerde
zich te laten afbrengen wi Zijn taak: het
iweérgeven'van de rusten orde aj,i Ierland.
Het is aan Collin's bek)waam.i3.i, gepaard
aan den wil van de oveirgroote meerderheid
van het volk van den nieuw-gestichten Ier
schen Vrijstaat te danken, dat de leisehe
opstandelingen ais georganiseerde krijgs
macht zijn verslagen. Colll-nsT dood is de eer
ste vrucht, diie verraderlijke guerilla heeft
afgeworpe
De tijdi. van den dood van Ooilir^s is
door het op,; ïrbevel van het leger van Ziuid-
Ierland e.i de onderteekening dragende
van Richard Mulcahy bekend gemaakt,
tegelijk met hét bevel, dat ér geen dladeni van
weerwraak m gén wordien gepleegd.
Mede is be md gemaakt, dat .de Dail
Eireann onverwijld zal woZdén bijeenge
roepen.
Colli ns was nog maar, 33 jaar oud. Het
eerst vestigde hij de aandacht qp Zich ais een
1 zandig en onvindbaar aanvoerder tegen de
Britsche strijdkrachten toot den Ierschen
Vrijstaat fn het leven was geroepen. Zijn
onversaagdheid dwong izija toenmalige
vijanden hem te achten. Toen de wapenstil
stand tot stand kwaim, maakte hij deel uit
van de lerwWe delegatie, die besprekingen
hield met lirltsohe ministers; en spoedig
bewees hU, oven 'verstandig te zijn ln den
„U hürt gelijk mijnheer," antwoordde
de bookmaker. „Dat ls zoo - gesust ls do
Juiste uitdrukking. U begrijpt, dat ik mijn
Seld had gekregen wat dat betreft, was
o zaak in orde. ft weet niet, welke rege
ling mijnheer Boyoe met zijn bank heeft ge
troffen, maar lk heb vernomen, dat er niets
aan zou gedaan worden voor de eer van
de familie. En ik beloofde mijn mond te zul
len houden. En na dien tijd heb lk niets ge
zegd".
-Mijnheer Ouffe", vroeg Atherton, „waar
om zqgt u dan nu iets? Waarom bent u dit
aan mij den commissaris komen vertellen?
Waarom?"
De bookmaker keek om zich heen,, keek
naar Blake, keek naar Atherton en glim
lach tel
„ft zal het u zeggen", fluisterde hij, „om
dat ik geloof, dat er een smerige streek uit
gehaald is, niet alleen in Februari van dit
jaar, maar ook zee jaar geleden 1 U hebt uit
gevonden, dat een man, die loensohte, Diok
Malvery in een hotel te Londen op 26 Fe
bruari heeft opgezocht, ft ken dien man, die
loenscht het is Stephen Pyke, die vroeger
mijn klerk is geweest, en nu voor zichzelf
zaken doet ln hetzelfde vak. En Stephen
Pyke's broer Daniël ls kassier bij do Bank
van Brychester. Nu waarom is Stephen
Pyke naar Londen gegaan, om Dlok Malvery
op te zoeken?"
Weaöt varvolgd.
CO
RANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant fl.50; fr. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W.
Indië p. zeepost f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
reep. f 0.Ö76, f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.60
Loese nummers der Oouraat 4 ot.; fr. p. p. 6 ct.
ADVERTENTIEN:
20 ot. p. regel (galjard). Ingee. meded. (kolombreedte als redaction
tekst) 60 ct. Kleixe advertenties (gevraagd, te koop, te huur) v. 14
regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewljsno. 4 et.
Licht op
voor auto's en fietsen
Donderdag 24 Aug8.36 uur.
Vrijdag 26 8.34
28)
Atherton en Blake, die het verhaal van
den bookmaker met gespannen aandacht ge
volgd hadden, wisselden een blik. En de oom-
mlssarls sprak op veelbeteekenenden toon
drie woorden: „En de chèque?
vtr «qny W' af w-
*•"- *i wsj