NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Malvery Hold Eerste Blad. No. 5601 DONDERDAG 24 AUGUSTUS 1922 60: JAARGANG Versohijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag REDACTEUR-UITGEVER: C. DE BOER Jr„ HELDER Bureau: Koningstraat 20 In tere. Telefoon 60 Poet-GHrorekening No. 16066. BUITENLAND Duitschland en de commissie van hersteL De besprekingen met Bradbury en MaU>- clèrre zijn Dinsdag "voortgezet. Men bevestigt, dat de vertegenwoordigers van de cotnimiiaaie wan herstel igeen bepaalde instructiea .van 'de entente-regeerinigen heb ben ontvangen. Bradbury en Mauclère zullen niet voor bet einde der rweek nalar Parijs temitgtoeeren, zoodat een besluit van de com- missie van herstel eerst in 'den loop van de volgende week zal kunnen worden verwacht In Bedijnaohe politieke kringen beweert men, dat nog niet bekend is, welke nieuwe waarborgen de oomtmiisBie .van herstel eiachen zal, maar men vreest,, dat 'iödehdaad, zooate enkele Fianaabé bladen reëda hébben aan gekondigd, het overbrengen van de goud reserves van de rijksbank naar bet bezette gebied zal worden verlangd. In Berlijnache ententekringen schijnt uiten niet optimistisch ten opzichte van het verloop der onderhan delingen» Bradbury en Mauclèfe zelf zijn ■uiterst gereserveerd. Zij kunnen troisvens ook nog niet veel zeggen, daar de eigenlijke onderhandelingen vandaag pas zijn be gonnen. Van beide zijden beeft men zich tot dus- ven beperkt tot heit geven en het in .ontvangst memieni van informaties. Een eociaaL-democratlisch oorTesponden- itiebureaui meldt, 'dat minister Henmes in naam van de rijksregeerlrg aan Bradbury en Maiuiclère duidelijk te verstaan heeft ge geven, dat Duitschland, gezien den tegen- iwoordigen oeoonamischen toestand, niet in staat is waarborgen in goud of hoe ook te toleden. Dinsdagavond zijn de gedelegeerden van 'de ooamniisSd.6 van herstel door den rijks kanselier ontvangen. Zij hébben zich met hem' over de tot dusver gevoerde besprekin gen onderhouden. De zakelijke onderhandelingen met de af gevaardigden der comraüssie van herstel be gonnen Dinsdagochtend op het Departement van financiën. Maandag zijn voorloopige be sprekingen gehouden, waarin Bradbury en Mauclère het Engelsche en het Fransche standpunt hébben uiteengezet fen de Duit- sche minister van financiën een overzicht heeft gegeven van den toestand. Hij beeft o. a. gezegd, dat Duitschland zijn wenvullings- politiek consequent zal voortzetten, maar uithoofde van de rampspoedige koersdaling de verlangde bedragen in klinkende munt met den besten wil niet méér kan betalen. Het heeft derhalve tijd noodig om qp adem te komen. Naar verluidt heeft de münister ook met allen nadnufc verklaard, dat de in pandgeving van de staatsbossohen op den linker R}jn^ oéver en van de staatsmijnen in het Roer gebied voor Duitschland onaannemelijk is en geen onderwerp van bespreking kan uit maken. FRANKRIJK Opheffing der represaille-maatregelen in ln EIzas-Lotharingen? Parijs, 28 Aug. Naar gemeld wordt, zullen naar aanleiding van het protest der Kamer van Koophandel te Straatsburg de represail le-maatregelen tegen de Duitschers, in Elzas- Lotharingen genomen, waarschijnlijk worden opgeheven fntuMchen houden de socialisten in Elzaa- Lotharingen proteitvergaderingen tegen de- ie maatregelen. FEUILLETON. door J. S. FLETCHER. „Zeker," antwoordde de heer Ouffe. „Dat is wat ik ook altijd tegen mijn meisjes zeg: Meisjes, kom tot clo zaak, langs don koristen weg asjeblieft. Zoo zullen wij nu tot de onze komen. Nu dan, zooals u zich misschien herinnert, kapitein, is het juist ongeveer zes jaar geleden, sedert de jonge Diok Malvery hier vandaan ging waarna ze nooit meer, totnutoe, iets van hem gehoord hadden. Niet waar, het zal Ootober zes jaar zijn?" „ft weet den juisten datum niet5, ant woordde Atherton. „Ik wel", zelde mijnheer Ouffe, voet bij stuk houdend. „Het was in October. Dat weet ik, omdat het in de week van de Tseearé- witsj-wedrennen was. En twee dagen nu de Tsesarewitsj, dat wil zeggen op een Vrijdag, omdat de wedrennen, zooals gewoonlijk, op een Woensdag waren geweest komt de jonge Malvery thuis bij mij aan, dat wil zeggen ln Volodyofski Lodge (dat wij zoo genoemd hebben naar het paard, waar wij erhaaldelijk goede -zaken mee gemaakt hel/ben) i£ 8hilbampton. Het was zoo wat half zeven 'n avonds, toen ik en mijn dooh- ters juist aan tafel zouden gaan. Het was ntfl _M IKnlx De rede van Poincaré. j Tegenover de in den laatsten tijd in Frankrijk rnèer op den voorgrond tredende meening, dat ten opzichte van Duitschland een politiek van toenadering moet worden gevolgd, heeft Poincaré in een dezer dagen te Bar-le-Duc gehouden,rede izjjn standpunt uiteengezet Poincaré heeft zich (verklaard voor krach tige maatregelen, een Fransche poütieki, ge richt op het verkrijgen, wat er ook moge gebeuren, van hetgeen waarop Frankrijk volgens het verdrag aan Versailles recht heeft Hij blijft bij de weigering een mora torium te verleenen, tenzij er behoorlijke onderpanden worden gegeven: „wat er ook moge gebeuren, wij laten die meening niet varen. Dat de wijize, waarop Poincaré Zich voor stelt het Duitséhe dilemma op te lossen, in botsing dreigt te komen miet de tactiek der Fransche groot-industrieelen, onder wie meer een strooiming schijnt te bestaan om door eoonomïsdhe toenadering tot een rege ling te komen, blijkt wel uit het commentaar van de „Journée Industrielle", wélk blad de hocip uitspreekt, dat Poincaré ook rekening zal houden met de feiten en dat hij de eco- noivis' he realiteit zal bestudeeren. „Dé po litiek is slechts een methode, en een metho de, die geen rekening houdt met 'de feiten, is een slechte methode.*" De Franisché dagbladen echter hebben de redevoering van Poincaré niet groote vol doening begroet. Zij zien daarin een duide lijke uiteenzetting van Frahkrijkla positie na de -mislukking van dé conferentie te Lon den en de getrouwe wedergave van dé ge voelens van het Fransche volk, dat, zooals de „TTommc Llbre" schrij#t, rfüet tevreden ito Poincaré te volgen, maar heftn voorafgaat. De „Petit Farisien" zegt: Het is wel het nationale gevoelen, waaraan Pcrihoaré diepe uiting heeft gegeven, maar tegelijkertijd 'ito zijn redevoering zoo hoffelijk, zoo hartelijk, zelfs voor Engeland, dat Zij niet zal nalaten ■van de oveorijde van het Kanaal op geluk kige wijze een kalmeerenden invloed te oefenen. De ftigeteehe pers. In tegenstelling met de verwachting van de „Petit ParMeri' (rie boJen) laten de En ge Isohe bladen ztah niet zeer gunstig uit. De Britsohe bladen hedbten niet te veel gewicht aan dat. gedeelte In de rede door Polnceré te Bar-le-Duc gehouden, waarin deze op Ietwat twistzieken toon sprak over het onvermogen van de geallieerden om ten volle mee te gaan met 'de politiek van Frank rijk op het punt van het vraagstuk $er ver goedingen. WelisrwaaT wijst de „Times" er op, dat de polemische uitlating van Poincaré over som mige kanten van de Britsohe politiek, beant woording uitlokt veeleer dan den -weg te otpenen tot een vergelijk, maar het blad hoopt, dat een twistgeschrijf van dien aard zal kunnen worden venmeden, wijl anders het herstel van de politieke solidariteit tus- schen de geallieerden, bemoeilijkt zou wor den. De „Daily Telegraph" sohrjjft: „De ver wijzing van Poincaré naar de Britsohe regee- riqg en de Britsohe politiek wais in sommige zinnen vrij scherp geformuleerd; maar imen zal er algemeen voldoening over koesteren, dat niets is gezegd, wat een later vergelijk nog meer zou bemoeilijken. Ook is er geen bepaalde verklaring geweest, dat Frankrijk zijn toevlucht zou nemien tot een actie-op eigen-gelegenheid, ofschoon zijn recht om daartoe over te gaan opnieuw werd ver kondigd." De „West/minster Gazetite" schrijft: „In dien Polnéaré klaagt, dat Frankrijk niet steeds wondt begrepen, door zijn beste vrien den, kunnen wij er ons enikel over verbazen, dat hij verbaasd is. Ware zijn politiek prac- t»oh uitvoerbaar, dan zou hij bevinden dat alle -misverstand verdween. Maar hij kan n'let verwachten, dat iedér- hem zal begrijpen, indien hij beweent,, dat reeds drie ja«r lang 'de overeenstemming tiiaischfiri de geallieerden altijd is tot etend «ebnaoht tan koste van Frankrijk. l'WMHJken ik vprak hem andere altüd w mijn kontoor ln do eted. „Ouffo", zulde hij ««en m|j 0n vriowlsuhap polljkou toon, „het "Pilt mij dut ik jo ln je eigen huis lustig moet vallen" - hij wus ultijd heel beleefd „rnaurlk wilde weten of Je een ohèque voor mo kunt verzilveren. Ik bob die pas gekre- zeide hij, „toen de banken al dicht wa- r°n, en ik heb het geld vanavond noodig, om voor zeer gewichtige zaken naar Londen te Pfn." „Zeker," zeg ik, „als ik het geld in huig heb en de chèque goed is," zeg ik «Het bedrag", zegt hij, „is honderd pond, en mijn neef Boyce Malvery heeft haar aan wonder betaalbaar gesteld." *Daf is in orde, ffif „die is zoo goed als de bank". En ik heb hem toen dat gold gegeven, gedeeltelijk n bankbiljetten, gedeeltelijk in goud. Ik keek even naar de chèque en zag dat zij in orde was, en sloot haar weg in mijn geld- trommel. F jonge Malvery bedankte mij en ►daarna ga ik met hem naar de eetkamer en stel hem aan mijn dochters voor. Hij was heel aardig tegen haar, en dronk een paar glazen sherry. En toen ging hij heen, om den expreetreln naar London te haleiL, En niemand heeft hem ooit meer terugzien besloot Ouffe op verdrietigen toon. „Nooit meer." De heer Ouffe keek van den een naar don ander en schudde het hoofd. Ingezonden mededeeBng. Hoe schooner hel is, hoe sneller het geneest Docr een klein jwondje in de huid treden stof en vufl binnen en verhinderen de QenezLng, LIFEBU0Y-ZEEP brendl eenv*adacfc aniiaepticum in de poriën van Uw htm Cbor qere^eki LIFEBUOY-ZEEP Jq Gebruiken. VvOrdt Uw huid r/vrij en rrisch en obsohai rein. UFEBUOY HEALTH SOAP 0t LEVERS ZESH1? WAAKortten fabrikanten varr Lux enTwtnk Bij iédere verlaging -van de vergoedings- éischlen brachten wij (Engeland) even groote offens als Frahkrljk." De Dultsche pers. De Duitsche pers ziet in Poincaré's rede een oorlogsverklaring aan Lloyd George en een nieuwe bedreiging met geweld tegen Duitsahland. De rechtsche bladen wekken de rjjksregeering op zich eens flink uit te spre ken tegen de door Poincaré geuite dreige menten, die met het verdrag van Versailles onvereenigbaar zijn. De Ttiglioche Rundschau schrijft: Poin caré schijnt tot onbeperkte vrijheid van han delen tegen Duitschland te willen overgaan, als de beslissing der commissie van herstel niet naar zijn zin uitvalt, zelfs al moet dat tot een volstrekte breuk met Engeland leiden. De D. A. Zg. ziet geen kans op vrede en verzoening ais de Berlijnsche besprekingen in den geest, waarvan Poincaré's rede door trokken is, gevoerd mochten worden. Het „Berliner Tageblatt" zegt: De heele houding van Poincaré bewijst welk een wel willend sch/uldelseher hij ls. Dit blijkt ook uit het feit dat hij zijn eisch tot productieve waarborgen handhaaft, t welk ons tevens leert welke waarde wij aan zijn bewering dat hij Duitschland niet wil knechten kunnen hechten. De rede is een aaneenschakeling van opzettelijke onwaarheden. De Vossdsche Zeitung schrijft: „Wij zijn geen Bismarck" heeft Poincaré gisteren op pathetische wijze uitgeroepen. Daarin heeft ni) meer gelijk dan hij zelf vermoedt. Indien Frankrijk na den oorlog een Bismarok zou hebben gehad, een man met werkelijk -gezag en een Europeeschen blik, dan zou de at mosfeer niet onherstelbaar zijn vergiftigd en zou op den oorlog een werkelijke vrede rijn gevolgd. Stakingen in Havre. De havenarbeiders hebben vóór een sta king tot het uiterste gestemd. Het aantal stakers is tot 8000 toegenomen. Er vielen geen incidenten voor. Naar wij in de „Matin" lezen, wordt Havre bovendien nog door'een staking van metaal arbeiders geteisterd, welke nu reeds elf we ken duurt. Deze staking geniet echter de voile sympathie der burgers en zelfs van het gemeentebestuur. Reeds tienmaal hoeft de Someenternad met algemeene stemmen arodie >n ten behoeve van net sUikinNoom.ibé goed gekeurd, tot oon totaal bedrag van 60.000 francs. fs juist aan tafel zouden gaan. Het was ander en schudde het hoow. iets ongewoon* van hemt oio mi! thuis faf „Ach!" antwoordde hij. „Dat mocyt u wel zeggen, op dien toou, kapiteinl Die ohèque, niet waar? Natuurlijk twijfelde ik er even min aiui, of /ij goed was als dat ik u hier voor mij zie zitten, ft hud den Jongen Dlok twuo of drlo jaur als oliënt gekend, al was Imt dan ook in kleine zaakjes. Ik wist, wie hij was. ft wist, dat hij erfgenaam van een ouden titel was. En ik vermoedde dus niets kwaads. En natuurlijk geef ik die chèque bij mijn bank in -betaling. Daar werd zij aan geboden en betaald!" „Betaald, zegt u?" riep Atherton uit. „OI Dan a. „Wacht u even", zeide mijnheer Ouffe. „Betauld werd zij hier aan de Bank in Bry- cbesber, en men maakte er geen bezwaar tegen. Tot «oover was alles in orde. ft heb er natuurlijk nooit meer iets van geboord. Maar wat ik daarna vernam, buiten, mijn ei gen zaken om, wps, dat de jonge Richard Malvery van huis weggeloopen was men had hem niet meer gezien sedert den avond, dat hij mij opzocht, mijn geld in ontvangst nam en mijn sherry dronk. En er werd heel wat over gepraat dat hij er zoo met de stille trom van door was gegaan, zonder aan iemand iets te zeggen, zélfs niet aan zijn vader en zuster, en dat hij aardig wat sohul- den achtergelaten had. Échter was hij mij niets schuldig gebleven, dus brak ik er mijn hoofd niet over, tot ik plotseling een schrik kreeg en begreep, hoe aleoht de wereld mem- sohen als mij, die goedhartig zijn, behandelt. Want u moet weten, heeren ging Ouffe met een knipoogje voort. „Mijnheer Boyce Mal very had zijn rekening-oourant nagezien en had toen gemerkt, dat er een chèque van De houding van den burgemeester, den heer Loon Meyer, die zich zeer welwillend jegens die stakers betoont, en meetings in de open lucht, alsmede optochten steeds toe laat, heeft echter geen goedkeuring in de oogen van den prefect van het departement der Seine-Inferieure gevonden, die niet tegenstaande verschillende Kamerleden ver klaarden, dat de taktiek van den burgemees ter stellig de goede is, daar zich tot dusver geen ongeregeldheden hebben voorgedaan met goedkeuring van het departement van binnenlandsche zaken fce Parijs, den burge meester zijn bevoegdheden als hoofd der ipolitie heeft ontnomen. Naar aanleiding van dit besluit werd oen algemeene staking -voorbereid. De prefect trok daarop -zijn besluit weer ün. Geen hongerstaking meer. De laatste communist, Loréal géheeten, die nog in zijn hongerstaking volhardde uit protest tegen het feit, dat twee geestver wanten niet als politieke, doch als gewone gevangenen behandeld werden, is voor de verleiding van een maalijd bezweken' en heeft aldus zijn staking opgeheven. Weder een spoorwegongeluk. La het station van La Rochella zijn Zater dagavond twee treinen met elkaar in botsing gekomen, met het gevolg, dat een twintigtal reizigers -min of meer ernstig gewond zijn. Een verijdeld misdrijf. Zondag heeft men gepoogd bij Dinan den sneltrein Parijs—Brest te doen ontsporen. Er waren twee houten dwarsliggers op de rails geplaatst. De machinist kon tijdig stoppen en aldus een ramp voorkomen- Een postbeambte vennoord. Te Boulogne hebben dieven hun slag ge slagen in een hulppostkantoor, na de eenige vrouwelijke postbeambte, die zich er bevond, vermoord te hebben. Met een schaar hadden de onverlaten de ongelukkige niet minder dan vier-en-dertig wonden toegebracht. Boschbranden ln Zuld-Frankr]Jk. Parijs, 28 Augustus. Sinds Vrijdag woeden er branden in de bosschen der Gironlde eh ln dé Landes. Het tertein, waarop de brand woedt, neemt steeds grooter afmeting aan. De brand neemt het karakter van een ramp aan. Verscheidene dorpen worden door de brandende bosschen ingesloten; 2000 solda ten, de brandweer en de bewoners bestrjjdén het vuur. ENGELAND. De werkloosheid. Het Engelsche ministerie van arbeid deelt mede, dat het aantal personen, die op de lijs ten der arbeidsbeurzen van 14 Augustus stonden ingeschreven als geheel werkloos bedraagt 3,882,000. Dit is 8654 meer dan dé vorige week. Het hoogste cijfer werd bereikt ln Juni 1021, toen het totaal aantal geheel werkloo- zen 2,044656 bedroeg. Hef treinongeluk te Graveeend. De eerste berichten omtrent de botsing van twee werkmanstreinen te Graveeend blijken maar een slag te hebben geslagen in het aantal dood en en gewonden. Niet zevqn personen werden gedoog, doch drie; niet veertien personen werden gewond, doch 61, de meesten licht. Uit die krantenbeslagen blijkt, dat de eene trein van achteren op den anderen inreed, die vijftien minuten vroeger van Charing Cross naar Strood was vertrokken en te Gra- vesend oponthoud had. s Er heersohte een dikke mist toen de botsing plaats had, tenge volge waarvan de tweede trein vermoedelijk dioor het onveilige sein is heengereden. Toen men de trein hoorde naderen, liep een arbei der met groote tegenwoordigheid van geest door den mist langs de lijn om den machi nist te beduiden dat hij remmen moest, het- een Wd ook deed, waardoor de kracht van boUdng aanzienlijk werd verminderd en honderd pon d op zijn debet geboekt was. En hJJ borlnerdü «loh niet, dat h\j ooit zijn neef oen ohèque van dat bedrag had gegeven. HU ging dus naar do bank om de chèque te bo- k ijken en toen men hem die liet zien, zeide hij, dat zij valaoh was. Een feit, heeren. Hij zeide dat de chèque valsch was en natuur lijk werd daarbij stilzwijgend aangenomen, dat de jonge Dick haar vervalscht had." Totnogtoe had Blake in stilte geluisterd, terwijl hij den heer Cuffe bestudeerd en gre tig geluisterd had naar alles wat hij had te vertellen. Maar plotseling bloosden zijn ge bronsde wangen en sprong hij op. „Ik ben verdoemd als ik dat geloof!" riep hij uit J>ick Malvery kan wat wild geweest zijn toen hij jonger was, en hU kan hier schulden achtergelaten hebben, maar u zult er mij nooit toe krijgen om te gelooven, dat hij een valsche handteekening gezet heeft Dat is een verdoemde leugen 1" „Werkelijk mijnheer?" merkte de heer Cuffe óp, op zoetsappiger toon d'anoolt. „Ik ben erg blij dat te hooren, en ik vind dat het u eer aandoet dat u voor den jongen man opkomt! Maar ik zeg u alleen wat mijnheer Boyce Malvery ln mijn tegenwoórdlgheid verklaard heeft toen hjj zeide dat zUn handteekening valsch was. En daar de jonge Dick die ohèque aan mij had gegeven en zeide, dat zijn neef hem die in betaling had gegeven „Laat mij eens een paar vragen stellen,B zeidé Atherton, Blake met een blik in be dwang houdenldé. „Wat is er verder met die ohèque gebeurd, mijnheer Cuffe? ft maak uit uw woorden op, dat de zaak gesust is. Niet waar?" waaraan veden waarschijnlijk het behoud van hun leven te flanken hebben. De locomotief ven den tweeden trein reed halverwege In den laatsten wagen van den eersten trein, terwijl de eerste wagens van den eersten trein ingedrukt werden. HCKLiAND. De Valera heeft een harden klap van uit de Vereenigde Staten gekregen. Namens Michael Collina, het hoofd der voorloopige regeering van den Ierschen Vrijstaat, had hij zich tot het Opperste Hof in NewYork ge wend om te verkrijgen, dat locale banken aan De Valera en zijn agenlten gelden zou den uitbetalen, welke voor de Iersohe repu- blikeinscbe zaak zijn ingezameld. Er werd verklaard, dat Ierland thans een natie is, dat De Valera, die zich tegen de huidige regee ring verzet, een vluchteling is, en geen- aan spraak op het geld kon maken; en dat, indien het De Valera of zijn volgelingen zou wor den toegestaan het geld te innen, dit zou worden gebruikt voor nieuwe revolutionaire doeleinden en den burgeroorlog noodelooe zou verlengen. Rechter Burr stemde in het verzoek toe en vaardigde een tijdelijk verbod uit. Het bedrag der betrokken gelden bedroeg ander half millioen dollars in obligaties en 800.000 dol ars in baar geld. Het verbod wordt de eerste erkenning van den Ierschen Vrijstaat door een bultenland- sche rechtbank-genoemd. Michael Collina vermoord. Londen, 23 Aiulgiutotus. Géneraal Michael Collins, de meest vooraanstaande persoon lijkheid in den Ierschen Vrijstaat, en de op perbevelhebber van hét leger van 'dleii staat, is /vermoord. Hij viel gisteren vlak bdj Ban don, in hét graaUschap Cork, in een hinder laag en .werd, door de Iersche opstandelingen doodgeschoten. Binnen 'den tijd van tien dagen heeft de Iersche Vrijstaat twee van zijn grootste figrutren verloren: GriflllLth en Collina Uitvoerige berichten over de manier, waar op Collina den dood vond,, ontbreken nog. Reeds gerhiimien tijd hadden de ultra's het op hem geomiunt, en een paar maanden gele den was te 'Dublin een aanslag op 'hem ge pleegd. De pleger van den aanslag was toen gegrepen en had verklaard, dat hij gehandeld had, „op bevel van de leiding". In het Laatst van de vorige week was de auto van Collina uit een hinderlaag bescho ten, hU welke gelegenheid de bestuurder ge wond werd. Zonder Zich te laten intimideeren door de voortdurende bedreiging, waarakn zijn leven bloot stond, be woog Colli os izich onbevreesd tamlidden van de burgeri n hij weigerde zich te laten afbrengen wi Zijn taak: het iweérgeven'van de rusten orde aj,i Ierland. Het is aan Collin's bek)waam.i3.i, gepaard aan den wil van de oveirgroote meerderheid van het volk van den nieuw-gestichten Ier schen Vrijstaat te danken, dat de leisehe opstandelingen ais georganiseerde krijgs macht zijn verslagen. Colll-nsT dood is de eer ste vrucht, diie verraderlijke guerilla heeft afgeworpe De tijdi. van den dood van Ooilir^s is door het op,; ïrbevel van het leger van Ziuid- Ierland e.i de onderteekening dragende van Richard Mulcahy bekend gemaakt, tegelijk met hét bevel, dat ér geen dladeni van weerwraak m gén wordien gepleegd. Mede is be md gemaakt, dat .de Dail Eireann onverwijld zal woZdén bijeenge roepen. Colli ns was nog maar, 33 jaar oud. Het eerst vestigde hij de aandacht qp Zich ais een 1 zandig en onvindbaar aanvoerder tegen de Britsche strijdkrachten toot den Ierschen Vrijstaat fn het leven was geroepen. Zijn onversaagdheid dwong izija toenmalige vijanden hem te achten. Toen de wapenstil stand tot stand kwaim, maakte hij deel uit van de lerwWe delegatie, die besprekingen hield met lirltsohe ministers; en spoedig bewees hU, oven 'verstandig te zijn ln den „U hürt gelijk mijnheer," antwoordde de bookmaker. „Dat ls zoo - gesust ls do Juiste uitdrukking. U begrijpt, dat ik mijn Seld had gekregen wat dat betreft, was o zaak in orde. ft weet niet, welke rege ling mijnheer Boyoe met zijn bank heeft ge troffen, maar lk heb vernomen, dat er niets aan zou gedaan worden voor de eer van de familie. En ik beloofde mijn mond te zul len houden. En na dien tijd heb lk niets ge zegd". -Mijnheer Ouffe", vroeg Atherton, „waar om zqgt u dan nu iets? Waarom bent u dit aan mij den commissaris komen vertellen? Waarom?" De bookmaker keek om zich heen,, keek naar Blake, keek naar Atherton en glim lach tel „ft zal het u zeggen", fluisterde hij, „om dat ik geloof, dat er een smerige streek uit gehaald is, niet alleen in Februari van dit jaar, maar ook zee jaar geleden 1 U hebt uit gevonden, dat een man, die loensohte, Diok Malvery in een hotel te Londen op 26 Fe bruari heeft opgezocht, ft ken dien man, die loenscht het is Stephen Pyke, die vroeger mijn klerk is geweest, en nu voor zichzelf zaken doet ln hetzelfde vak. En Stephen Pyke's broer Daniël ls kassier bij do Bank van Brychester. Nu waarom is Stephen Pyke naar Londen gegaan, om Dlok Malvery op te zoeken?" Weaöt varvolgd. CO RANT ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Heldersche Courant fl.50; fr. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W. Indië p. zeepost f 2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad reep. f 0.Ö76, f 0.75, f 0.85, f 1.25. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.60 Loese nummers der Oouraat 4 ot.; fr. p. p. 6 ct. ADVERTENTIEN: 20 ot. p. regel (galjard). Ingee. meded. (kolombreedte als redaction tekst) 60 ct. Kleixe advertenties (gevraagd, te koop, te huur) v. 14 regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewljsno. 4 et. Licht op voor auto's en fietsen Donderdag 24 Aug8.36 uur. Vrijdag 26 8.34 28) Atherton en Blake, die het verhaal van den bookmaker met gespannen aandacht ge volgd hadden, wisselden een blik. En de oom- mlssarls sprak op veelbeteekenenden toon drie woorden: „En de chèque? vtr «qny W' af w- *•"- *i wsj

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1922 | | pagina 1