Ingezonden Mededseling.
Fa. 6EBR. HOOGERDÜIJN. flevnttgd «70.
Aannemersbedrijf van Schilderwerken enz.
Htfderaehe Glasrerzsksrin^-Maataohappij.
Machinale Verffabrlek- Qlaehendel.
Tsiaf. No 74. Middenstraat tS, HELDE*.
AM8TF.RDAM8CHE BRIEVEN,
BOND DEN DAM.
De ontelbare Vaderland sche vacanti ©-rei
zigers zijn teruggekeerd: de scholen begon
nen en de zorg voor het, wintersche „dage-
lijksch brood" wacht weer. Men leeft nog wat
na ©enige dagen in het buitenlandsohe
tempo, maar heeft zich toch al spoedig
weer ingeleefd in de Nederlandache „gemoe
delijkheid", verzamelwoord, waaronder te
reel wordt aaamgegrepen van wat men met
een beetje meer waarheidsliefde gevoeglijk
voor een deel „gebrek aan energie" en „on
verschilligheid" zou kunnen noemen.
En de familie, de neefjes en nichtjes en
vrienden worden vergast op reisverhalen en
telkenmale komen nog de meegebrachte
„ansichten" of de eigen gemaakte „snelkio-
ken" voor den dag.
Ook ik volg deze gewoonte en toon u dus
vooraf nog enkele meegebrachte journalisti-
Sche snelkicken.
Een langs de op de perrons in keurigs
uniformen paradeerende Fransche soldaten
ferend, heb een, in versleten uniform ge
leeden Duitschen stationschef den trein ge
vraagd, ben kort, beleefd, „militfirisch" te
woord gestaan door dezen man met het ver
bitterd gezicht, die nochtans kranig zijn
dienst blijft doen en zit nu naast een
Amerikaan en een Fransdhman. Over ime
oen Belgisch echtpaar en een Duitscher.
Amerikaan, Jonge man met „oorlogs-
oogen", de verschrikte, angstige, harde oogen,
die men thans in onze Westersche „bescha
ving" zoovéél aantreft 1 merkt, dat ik ook
„vreemdeling" ben; begint in het Duitoch
zijri ergernis te kennen te geven over het te
laat zijn van den trein. Bukt telkenmale,
kwasi-gelrriteerd het portierraampje open
om te zien of we „nog eindelijk niet vertrek
ken", vraagt in 't Fransch aan den Franschen
heer vuur voor z'n sigaret en deelt me daarna
ln 't Engelsch mee, dat hij zich In dit land
altijd „dood-ergert" en zoo spoedig mogelijk
▼eer hoopt terug te reizen naar de U. S. A.
Humbug.
1 Belgisch echtpaar: hij, klein, Ingezonken
manneke, type pantoffelheld, met hangende
kleeren -en niets van 't Vlaamsch-robuste;
rij, dikke driedekker met gouden sieraden en
zwarte nagels. Hij geneert zich—; duikt
weg—, ls bang denkt aan 't „estaminet"
dat nu zoo ver ls! Zij glorietl Madam!
Geniet van de kussens in de coupé; droomt
van het goede hotel in Frankfort.
Valuta en Belgische kleino luijden-leven.
Franschman: leest „Temps", rookt elegant
«lgaret Zwijgt Informeert eindelijk, kort,
hoe het „Kurort" X het snelst te bereiken is.
Souspieds; nette leeren tasoh, grijzend.
Een pijnlijke greep naar het been zoo nu en
dan.
Jicht, rtieumathlek of erger.
Duitsoher: Ziet snel getypte papleren
door: facturen, zakenbrieven, maast kort
hier en daar potlood-aanteekonlngen. Schokt
geërgerd met de schouders. Kijkt strak Ame
rikaan aan. Neemt sigarenkoker: knipt hard
dicht Knipt krakl punt af. Stooikt
krasl lucifer aan. Rookt. Nijdig. Energiek.
Op de been blijven 1 Volhouden! waohl
maart Nüehster Krlegl Kommt bostlmmtl
Klein. Aaneengedrongen gedekte tafeltjes.
Open en half door gordijnen verhulde „lo-
getjes". Kellners, „obers" en andere goden
dwarrelen rond met enorme, ala gelakte
Staatsdocumenten «an doende „Speleo"- en
-Weln-karten" Koelemmers; onampagne.
Het tooneeltie, als een duikerklok van ge
plooide gordijnen uitbollend uit een rooaen
tegelwand, wanrult vnn achter „Mooranh"
herwerk muziek weerklinkt. Steps en tan
go's In de zaal een enkele frao. Eén enkel
aéoollete! Verder toeristen wachten op hel
vertoon van bet „mondaine* leven* dat er
Riet ls.
„Conférencier" verschijnt. Bleeke Jonge
ling-In rok met enorme uilen bril en een Insel-
Verlag-boekle ln de hand. Spreekt rad, vlot
•n enorm „litterair". Tracht „contact* met
het publiek te krijgen. Wat mislukt Tracht
dan oontact te brengen tussohen zijn eigen,
ln zijn genre niet onverdienstelijk „literai
re* figuur en de, ln hiér genre wél onver
dienstelijke danseres, die het programma
opent Wat dok mlsluktl
„Men" eet en drinkt. De culinaire hort
d' oeuvre ls beter, dan dese „voorschotel"
op het tooneel. Overigens ls het warm en la
er geen ruimte tot bewegen, behalve voor
de kellnera, die onverstoorbaar blijven door-
bedienen.
Weer verschijnt de „conferencier". Thans
schijnt hij van hot zoeken naar ©enigerlei
oontact, hetzij véor dan wel éohter het voet
licht te eenenmale hebben afgezien; ln eigen
wereld, de „litteraire" gaat bij door én daér.
ln die wereld, springt hij rond, verkoopt
„grollen" en lanceert geestigheden, die méér
verdienen dan over de hoofden van dit hete
rogene, tafelende publiek heen te strijken
sonder eenlgen weerklank. Vervolgens gaat
de stroom van danseressen door: blonde,
bruine, dikke, dunne, Jonge en oude, de éen
met mooier beenen dan ae andere, de éen
wat meer bekleed dan de andere.
Eindelijk verschijnt iets anders: een man,
die lang niet onverdienstelijk op zijn vingers
fluit, beter nog dan de ln die kunst bedre
ven Jordaner. Uitstekend kermis- of circus
nummer.
Maar waar blijft het „cabaret"?
Komt het nog? Is dit alle» maar voorspel?
Doelt de conférencier, die, ln zijn telkens
weer opgevatte litteraire overpeinzingen dit
woord herhaaldelijk in den mond neemt, op
dat komende?
Een „chansonnier"! „Zomerwerk" van een
auteur! Zonder liefde, zonder élan .gedaan".
Een van buiten geleerd liedje gezongen in
keurige rok, stijf en correct.
Daarna „Schlusz". Half elf! ,.On danse
ra" in een nevengelegenzaal, waar alléén
„Bekt" gedronken wordt De meesto „Gflste"
blijven eohter hier natafelen of verdwijnen
langzaam naar de garderobe.
Het „eabaref' bestaat in Dultschland nl»t.
Ds „Weinstubs" bestaat er, het bier lokaal;
desnoods hel café-chenfant. Dan een hoede
tijd niets en dan: Beihhardt, de Wagner-
festspiele: Strausz! Eéns, ten tijde van Fie>-
litz had men er een tusschensoort, naderend
a a. het „cabaret"; het z.g. „Ueberbrettl".
Maar alléén Frankrijk en.... Holland kén
nen en begrijpen het „cabaret". Ja, Holland
óók, vooral de laatste jaren. Dank zij Pis-
euiwe en Bpeenhoff en,dé Hollandeche
oabareMffiprewarlo: Max van Gelder, wies
men, na terugkomst, en na de opgedane on
dervindingen, nog meer dan anders het ge
val sou geweest rijn, den onlangs ln het Con
tra al Theater gehouden feestavond ter zijner
eere, van harte gunde. Al wensoht men dan
ook tegelijkertijd het in dat theater een
„woonstr .gevonden hebben Jonge, secieuse
tooneeltroepje „Oomoedie" een welgemeend
„Glück auM
Nu nog twee „straaf-snelkiekenl
Achter het „Glaspalast" te Miiiichen, een
gebouw in den trant van ons Paleis voor
Volksvlijt, in etven desolaten en verwaar
loosden toestand. Daarbinnen: een tentoon
stelling van modern Duitsch schilderwerk.
Eindelooze zalen vol: weinig belangrijks,
't Doet het vaderlandache hart goed hier te
ondervinden, dat onze moderne schilders
béter zijn; méér levend, ook, voor wie honger
naar sensatie heeft, meer excentriek! Be
langstelling, hoewel 't Zondag is, niet groot.
Duiten bij den uitgang een klein tuintje. Ddér
wél belangstellingI Een groote groep men
seigen, heeren en dames, Duitsche toeristen
met korte broek en bergstok verdringen zich
voor het hek. Zou dó^r nog iets belang
rijks te zien zijn? „Hèt" beeldhouwwerk van
de tentoonstelling misschien? Een „moder
ne" fontein? Een standbeeld? Naderbij
gekomen zie ik niets dan een kippenhok.
Daarin een Jonge haan en.... een jonge
dakkei, aanhitsend! blaffend tegen het trot-
ache kippenvorstje. Deze laatste schiet tel
kens driftig naar t hondje uit, dat wijkt.
Eindelooze herhaling van hetzelfde dieren
spel I
Publiek volgt, geheel verteederd, het ge
beuren. Geeft géén commentaar. Straatjon
gens die „ksss-ksss" roepen of met gteenen
gooien zijn er niet. Ér is slechts de gespan
nen stille belangstelling voor het haantje en
vooral voor.den dakkei! Men ziet, op de
gezichten, dé stille verteederingvoor den
kleinen „krompoot".
De dakkei is voor den Beier haast even
veel als het hier. En dat zegt wat!
te
's Avonds, ln een dorpje van Zuid-Bed eren.
Vanaf mijn baloonnetje zie Ik hoog ln de
verte de herpen roze-rood verkleuren. On
der in het dal is 't al donker. Aan den over
kant van de straat een lantaarn, die schemer
achtig een geveltje verlicht. Flauw herken
Ik de Madonna-met-klnd ln het nisje tusschen
de vensters. Ik denk aan de beschilderde
huisjes, de versierde baloonnetjes, de bron
netjes en kruisflguren, die ik vandaag overal
ln ddt plaatsje gezien heb. Ik voel me als te
midden van een to'oneei-déoor. Nu, in den
avond, speelt het laatste bedrijf- Deze flu-
weelen schemer en daarbovenuit dat onwe
zenlijke roze-roode licht op de bergtoppen.
Straks komen „hij" en „zij" op. Misschien
zal „hij" wol aan „haar" venster kloppen,
déér aan den overkant, hij het huis achter
de lantaarn© met het Mariabeeldje en de
versierde balconnetjea.
Ik ben er zóó in, dat ik t niets vreemd
vind van dichtbij muziek te hooren opklin
ken; van gedempt koper. Een sentimenteel
Uedje-zpndïer-waardei. Dén staat plots achter
me Iemand in het volle kamerlicht. „Moet
je zien", zegt hij: „Ga mee, ze blazen een
jHtftndchen?' Een Sérenadel" Ik ga.
Een eindje verder in de straat: vier, vijf
donkere, dikke mannen-figuren, in zwarte,
verhullende mantels, geschaard rond een
man met bloote knieën en „het'1 groene-
hoedje-met-pluim, die een stallantaarn in de
hoogte houdt. Uit de donkere massa er om
heen blinkt in t kaarslicht het koper van
«ware blaasinstrumenten op. Men fluis
tert Hier en daar onder de hoornen en in
do tuintjes voor da huizen staan menschen
■til te spieden en te luisteren. De zwart-be-
mantelde mannen bladeren in muziekboeken
en beginnen dan weêr klagend, gedempt te
blazen. Even soheimeri licht achter in de ka
mer van het huls waarvoor zij.staan en be
weegt een vrouwen-figuur voor het venster.
Een omstander vertelt fluisterend: ,,'t Is
voor haar". De muziek van de stille man
nen klinkt zacht, smeek ond. sentimenteel.
Merkwaardig volkl Zelfs hot straatpubliek
aanvaardt eerbiedigt zelfs deze „sentimen
taliteit".Dit, én hot militaire machts
woord:, het „uniform", het ..zur Bef oh l"
daartuasohenin beweegt zien nog altijd, on
danks alles, ondanks vier Jaren oorlog, on
danks de nederlaag, ondanks de „vrede de
Dultsuhu alöll
te te te
WD, hier ln Holland itjn oók „sentimen
teel". Maar op andere wftzel Op. „onultge-
leefda" wijze, sou ik zeggen. Wij zijn bang
voor den „uitstag" na&r de ééne, zoowel als
naar da andere zIJdel - Zoowel die Stltnd-
ohen-sfeer als „das militair" belden vin
den we min of meer belachelijk. Laat een
verliefd man bier eena een dergelijke „sere
nade" als boven omschreven, organl-
•eerenl Hoe gauw sou hij niet door het om
ringende publiek uit zijn verliefden droom
geholpen wordenI 'En allen weten wo im
mers hoe kwaad een beetje té „kranig" of
„militair" optredend gegradueerde het, als
„dienstklopper", te verduren kan krijgen!
En tóoh zijn we „on/ultgeleefd" sentimen
teel. Dat toont zich dan ln de .gemoedelijk
heid", de houdingloosheid, die zoodra men
weer terug over de grenzen is, opvalt in
alles wat uniform draagt: het treinperso
neel, de douane, de politie. Maar als alles wat
„verdrongen" werd, doet dit dan voor een
deel aan als iets beschimmelds, iets „ver-
zandrY'. En niet als de nuchtere levenswijs
heid, waarvoor men het wel graag zou wil
len doen doorgaan. Wat de Duitscher
naar bedde zijden te veel uitleeft, bouden
wij, als volk, uit een soort levensangst, al te
zeer opgesloten en verborgen.
Ziedaar een brokje „grens"-pblloeophiel
te te
Al dadelijk viel er op een voorbeeld van
bovenbedoelde „benepenheid" te wijzen naar
aanleiding van de .huldiging" die men te
Amsterdam op touw zette ter gelegenheid
van den 80sten verjaardag van Louis Bouw
meester.
Dat er, tengevolge van het ongerechtvaar
digd vele „gejubileer" in de tooneelwereld
der laatste jaren, een tegenzin onder het pu
bliek groeide tegen allerlei acteurs en actri
ces huldigingen, valt te begriioen, maar kan
toch niet als verontschuldiging worden aan
gevoerd voor het feit, dat een gebeurtenis
als deze zóó nuohter en zoo droog verliep
■ls geschiedde. En begrijpelijk ls 't dan ook,
dat, naar verluidt, de jubilaris zelf, overi-
Ingarondep meflateeltog-
ALLEEN I
awa1
Bovenitaacde tablettsneljn te
krügbaar b|j i Mej, M. nü Bn>D». Fa. Hasoasp
voor engroaA. tss Kwostïb.
gena opgewekt en jeugdig» rich op een ge
geven moment eenigszins miur-smalend liet
ontvallen: „Wat zullen ze een herrie maken
als ik dood ben!"
„Het seizoen" ls overigens, niet alleen op
tooneeflgebied, maar ingiet „cabaret op het
Prinsenhof', in de zaal onzer Edel achtbaren
weer begonnen.... Het opende al dadelijk
met een, dé laatste jaren „vast" nummer op
het program: „het optreden van David
Wijnkoop contra de roode broeders". Het
was bij de voordracht van B. en W. betref
fende een zevende leerjaar op de Lagere
School en verlaging van het maximum-aan
tal leerlingen per klas. De S.D.A.P.sche wet
houder van Onderwijs, vader Vliegen, had
deze voordracht te verdedigen en alhoewel
nten helm dikwijls verwijt, dat hij ander werk
al te veel laat voorgaan ten koste van het
beheer van zijn Afdeeling, bleek het nu toch
hoe vast hij zich in de materie had inge
werkt en tevens hoe strijdlustig en slagvaar
dig Lij nog zijn kan, als het vuur hem né
komt. De heer Wijnkoop, die met frisschen
moed, bij den aanvang van dit seizoen, weer
zijn taktiek van schelden en verdachtmaking
der 8.D.A.P. begon, had een lang niet mal-
sche afstraffing van den heer Vliegen te
ondergaan, een werkje later in deze zitting
overgenomen door den Voorzitter der Roode
Raadsfractie Loopuit. Deze laatste, ééns een
intiem vriend der communistische Leiders,
kreeg het tenslotte met den verbolgen David
dusdénig aan den stok, dat een en ander
veel op eén persoonlijk „heibeltje" ging lij
ken. De Voorzitter schorste toen het
was overigens al laatl de vergadering en
in de gangen en in de vestibule hoorde men
dit meenmgsversohil tusschen de twee ma-
tadoren daarna langzaam in de verte, als een
wegtrekkend onweêr afdrijven.
Einde vain het voorspel! We zitten nu
weer voor maandén „in het seizoen"! Oef 1
GEMENGD NIEUWS.
De Chlneezenhoofdman (e Amsterdam
doodgeschoten.
Donderdagmorgen omstreeks kwart voor
tienen is, aan het westelijk einde der Suma-
trakade te Amsterdam, op eenigen afstand
van deni steiger van het bootje van Schelling-
woude, de Ohineesche oontractman van de
Stoomvaartmaatschappij „Nederland", de 64-
jarige Mr. Young, tal van jaren belast met
de werving van CMneesche stokers voor de
Mij., door een zijner landgenooten doodge
schoten.
Mr. Young bevond zich met zijn landge
noot aan boord van het Sohellingwouder-
bootje; met hun beiden gingen zij naar de
terreinen van de „Nederland". ZÜJ hadden
zich op het vaartuig, blijkens de verklaring
van mede-passagiers nog met elkaar onder
houden. Mr. Young, niets kwaads vermoe
dende, ging met den anderen Chinees de
Sumatrakade op. Nauwelijks had hij, met
zijn landgenoot aan zijn zijde, eenige stap
pen gedaan, toen laatstgenoemde een bull-
dog revolver te voorschijn haalde en, op zoor
korten afstand, don oontractman der Chl-
neescho stokers door het hoofd schoot. On
middellijk kwamen voorbijgangers, die de
misdaad hadden zien, volvoeren, toeloopen.
Onder hen waren eenlgo polltie-mannen, die
den, op het eerste gezldht nog jeugdigen
dador, arresteerden.
HooweJ de moordenaar nog eenlgo malen
met zijn vuurwapen zwaaide, bood hij geen
tegenstand en liet zidh kalm opbrengon. Zijn
slachtoffer, dat plotseling ineenzakte en
waarvan de levensgeesten onmdddollljk wa
ren gewoken, bleek een dumdum-patroon
ln de slaap te zijn geschoten; in zijn roohter-
slaap was do Ingang, die de patroon had go-
maulct, duidelijk zichtbaar. Hot lijk werd
voorlooplg naar een der loodsen overge
bracht.
In het Ohlnoozonvwrblljf werd do op beo-
terdand betrapte dader, wlen ontkennen niet
mogelijk was, aan een eerste vurhoor onder-
wornen, Lator werd hij per politiewagen naar
het bureau Kattenburg overgebracht. Onder
wijl had commissaris Quanjer vau het bu
reau Warmocastraat, voor herhaling van do
wraakoefening van ©enige maanden geleden
beducht, zijn© maatregelen genomen.
Alle Ohineewn, komende uit de rlohtlnig
der „Ellai«leuM werden aangehouden en
ter foullUnring naar het hureau geleld. Er
werden pouüivposten geplaatst voor hot huls
van den vermoorden Ohlnees ln do Binnen-
Bantammcrstraat 21, voor de overige loge
menten in de Bulton-Bantaminerstraat 8
en 12 en voor dat van de Prins Hendrikkade
108. De Qhlneozen dlo er ln waren mochten
de hulzen niet verlaten, de geeltjes die aan
kwamen, werden, voor het onderzoek of zij
ook Vapenen bij zich droogon, naar het hu
reau van oommissarls Quanjer gebracht,
BIJ dat onderzoek „aan den lijve" ls geen
enkel wapen, noch iets wat met den moord
in verband stond, gevonden. Er worden eoh
ter twaalf dezer arrestanten voorlooplg aan
gehouden op nader onderzoek hunner legi
timatiepapieren.
De op noeterdaad betrapte gaf voor Jiep-
Ta te heeten en uit Kanton, Zuld-öhina, af
komstig te zijn. Over do beweegredenen die
hem tot dezo daad hebben geleld, Het hij
zidh niet uil Voor een sluwen zoon van het
Hemelsche rijk ls de gemakkelijkste uiit-
vluoht om aan een lastige vraag te ontkomen
het maken van het gebaar dat hij er niets
van verstaat of begrijpt.
Onze politiemannen van Kattenburg heb
ben echter reeds zoovele malen Ohinoezen-
zaken behandeld, dat zij met de gewoonten
der geeltjen wel op de hoogte kwamen. In
politiekringen vreest men dan ook, dat dit
slaohtoffer van den onderlingen Ohlnoezen-
haat, niet de laatste zal zijn in het Ohinee-
zenkwartier.
Het Ja de oude quaestie tusschen de „Drie
Vinger^' en de „Bo-Onners". Hoofdman
Young had veel ,3o-Onnert" in de werving
3® machinekamers der booten betrok-
"DrIe zonnen op wraak
fin nebhen, naar door de politie-autoriteiten
vei»»!.**»
den aangewezen om Mr. ïoung van n
"CgSSide dader
toe ook onwetend, als hem
tot welke der heide organisaties bij henoora
doeb het staat vast dat het
„Drie Vingers" hein onder tijne cuen .e
bo ar not to be van een mensehen ziel. HQ
heeft nog maar één doel, dat ls: zijn broer
te ontheffen van allo schuld.
Spreker weet, dat hij een moedige daad
doet, een overmoedige misschien, maar h«
gevoelt zich genoodzaakt zich aan te sluiten
bti het rapport van dr. Biprens de Haan en
een voorwaardelijke veroordeeling voor b*
klaagde J. B. te
aague «id. w
spreker leest een correspondentie voor
Volgens nadere berichten ls de raoordo- Blerong Haan» waarin maatreg©.
SU ia, Annr tzfinootsoliRp i.i'c nvorwogon worden om beklaagde maat
schappelijk weer op de been te helpen. Reod»
is er f 1000 beschikbaar, om J. B. te laten
n^do»srhit
rlrlo Vingersaangewezen om don hoc dman
uit den weg te niitucn. Hem woKlt n.1.
weten, dat hö het doen overbrengen van veto
„Drlo \'inger-leden" naar China heeftv^.
ooraaakt en de Bo-Onners ln allee voortrekt.
De poUtie verwacht een wraakoefening
de zijde der Bo-Onners. Het Chineezenlogies
en de logementen der gele broeders!-
onder streng toezicht
Moord te Rotterdam.
Voor de rechtbank te Rotterdam stonden
Donderdag terecht de 19-jarige kantooi be
diende O. B. en de 24-jarige student in de
Oosterscbe letteren J. B., welke op 3 Febru
ari j.1. Hartog Blaaser van het leven henpen
beroofd door met een revolver of pistool op
hem te «chieten. De eerste beklaagde O. 15
heeft het misdrijf bedreven, de tweede, do
studént, is hem daarhij behulpzaam geweest
door Blaaser aan zijn woning af te halen en
hem naar de buitenwijken <de Essen burg-
singel) te lokken, en aldaar aan C. B. een af
gesproken teeken, bestaande in bukken, te
geven, waarna deze het misdrijf w>u volvoe
ren. De tweede beklaagde heeft een schot
gelost op Blaaser, evenwel zonder hem te
treffen. Voorts heeft O. B. zich omstreeks
Maart 1920 een bedrag van 1650 aan bank
papier toegeëigend, dat aan de firma F. en
W. van Dam toebehoordé, door middel van
een valschen sleutel.
O. B. bekent den diefstal, en Blaaser, dien
hij kende, omdat hij vaak wapens bij hem
kocht voor zijn verzameling, schijnt achter
den diefstal te zijn gekomen en heeft onder
bedreiging 1300 van bekl. los gekregen.
Het vorig jaar éérst vertelde bekl. dit aan
zijn broer, en nu werd een plan gemaakt
eens een grooten slag te slaan. Men besloot
een gropte berooving te plegen in het bank
gebouw van Davidsan en Spier, vroeg aan
Blaaser om mede te déen, en toen deze wei
gerde, moest hij wei uit den weg worden
geruimd, omdat hij nu van het plan wist. De
bekL verhaalt verder uitvoerie het verloop
der zaak; zijn broer legt een bekentenis in
denzelfden zin af. Deze beweert in een soorl
slaaptoestand te hebben gehandeld.
De ambtenaar van het openbaar ministerie
schetst uitvoerig het verloop van de naspo
ringen, daar aanvankelijk gedacht werd aan
zelfmoord. De sectie wees evenwel uit, dat
hier aan moord moest worden gedacht. In
het ziekenhuis werd'heit spoor van den da
der ontdekt, dat leidde tot do arrestatie van
de beide broedera Door de nasporingen van
den inspecteur Klaassen werd het kluwen
ontward, en werden dientengevolge nieuwe
groote misdrijven (een run op banken te
Rotterdam) voorkomen. De officier brengt
in zijn requisitoir huid© aan den ijver en het
doorzicht van dezen inspecteur van poiitie.
Het blijkt een wel voorbereid, goed georga
niseerd oomplot te zijn geweest, waarin ook
polderen waren betrokken.
Hoe gevaarlijk deze lieden waren, blijkt
wel uit de samenstelling van hun plan en uit
hun voornemen om ieder, die hen in den weg
trad, neer te schieten. Bedde van christelij-
ken huize en door hun goed verstand tot
ontwikkeling gekomen hebben rij de door
hen verworven kennis misbruikt en werden
rij afgunstig op hunne medestudenten, die
beter waren gesitueerd.
Merkwaardig ls hetgeen in het requisitoir
gezegd wordt omtrent het aandeel van J. B.,
don student, jn de daad.
J. B„ die Blaaser nauwelijks kende, leende
zich A bout portant tot het plegen van een
moord. En een reden ais J. heeft opgegeven,
dat hij, door zijn kennis en studie gekomen
tot negatie van alles, wilde beproeven of hij
inderdaad een geweten had, klinkt des te on
waarschijnlijker, wanneer men weet, dat hfl
hoeft beweerd rijn moeder te willen doodfin
om door de emotie zijn gevoelen te toetsen.
Men kan dergelijke uitlatingen schuiven op
oen overspannen geest, zij typeeren toch den
koeibloedigen misdadiger, die even kalm
spreekt over het benemen van bet leven van
een medemonsoh, ala over een daad noodig
voor zelfonderzoek.
De Ambtenaar van het Openhaar Ministe
rie n ie ent dan ook, dat deze beklaagde, hoe
wel zijn handelingen zeer zeker van patho»
log Lachen aahd rijn, wel degelijk toereken-
baar moet worden verklaard: hfl heeft in
koelen bloede deelgenomen aan het plan tot
beroovina der bank. Spreekt uw geweten
hf®*» J. B.. roept de spr. uit, nu gij hier te-
reobt staat voor het ernstigste feit, dat onze
strafwet kent? J, B. was een der beste stu-
Uenten in de Gostorsehe lettoren, met oon
toekomst voor rioh, geholpen
uithoofde van, rijn scherp vernuft. Zijn broer
ls een geheel ander type, deze is meor oen
bruut, dieoppervlakkig gezien groot
gaat op rijn daden.
Ooiioludeorende oischt deze ambtenaar te-
Któ.TOfcS*1lWMU
Na liet uitspreken van den eisch, zegt O
B., met grooito inspanning zich kalm hou'
donde, dat hij de verdediging aan zijn raads
man overlaat.
J. B. treedt naar voren en legt zeer knim
de volgende verklaring af:
Door het bestudeeron van 'gnostische w
Tvur ^Vkiot do ahsolute negatie gekomen
BH mij heeft geenszins de idee voorgezeten
mi] goud of goed te verwerven. Alleen het
zoeken naar iets in deze wereld, dat abso-
Ktrtoi a*nKezet>i&tB te doen. dat
ln strijd .was met alle moraal. Het slechtste
volgens de menschelijke opinie heb S hit
gekozen: diofstal en moord. Mijn broerheeft
onder mijn suggestie gehandeld. Ik ben de
moordenaar. Geef mij de 12 jaren; ik heh
alles verloren, wat mi] nofc dierbaar was Au
de wereld. Alles is rond mij weggevallen In
mijn broer leeft evenwel nog een aandrift
tot leven. Zijn optimisme beziet het leven
anders. Geef hem de gelegenheid ir, ,i
maatschappij terug te koeren, zeer zeker be
staat dan dé mogelijkheid, dat hij zijn hoi^
ding tegenover de samenleving whX
Zeer Interessant is het pleidooi v„n a
van den tweeden beklaagde
k hfc r Ve afRele«de bekentenissen
is hier geen sprake meer van een uleidrvhii
engeren zin, aldus zegt hij, waarbii s
^®^n,wordt Rétornd, maar gaat de taak
den advocaat hoog boven de gewone uit
fii? i Raa^meer daarom of dé of
«rnrnm neen, taTJSft 3Wt
voortstudeeren aan de universiteit te
Utreoht.
Uitspraak 28 dezer.
Luiheid bfl klndeim
In het Educstional Supplement van The
Times lezen wfl over luiheid bij kinderen:
Het staat wel vast, dat geen enkel kind van
nature lui ia Het volkomen gezonde kind
mag wellicht vermoeid zijn en zich vervelen,
maar het is niet lui Als de onderwijzer elk
zoogenaamd lui Wind naar den schoolarts
zendt, blijkt gewoonlijk, dat er een of andere
iphystek- afwijking 'is «ds oorzaaki van de ver
onderstelde luiheid." Minder goede oogen of
*ooren, anaémi© en dgl. ook al zijn die af
wijkingen zoer gering vragen van het
kind bij klassikaal onderwijs een voortdu
rende vergroote inspanning, die het op den
duur vermoeit, zoodat het niet 1 >1 ij ft opletten,
er niet „bij" is en den indruk van luiheid
gaat geven. Voor nfiet meer dan 10 pet. der
„luie" kinderen neemt schrijver een zuiver
geestelijke oorzaak aan ter verklaring van
hun luiheid.
DAMRUBRIEK.
Alles betreffende deze rubriek te adres-
seeren aan:
Den Damredacteur der Heldersche
Courant,
Valeriusstraat C4huis,
Amsterdam.
De volgende leerzame variant is uit het
werk van De Haas en Batterfeld: „Hel
Damspel".
Wit. Zwart.
1. 82-28 18-23
J2. 84—30 2332
37 28 12-18
80—28 18-23
B. 42—37 23 32
0. 8728 7—12
7. 41—37 12-18
8. 46—41 18-23
9. 40—34 2332
10. 8728 1—7
11. 44—40 17—12
12. 47—42 12—18
13. 41—37 18—23
14. 88—32?
Stand na 14. 88—32.
Stand in cijfers:
eM*
14. 23—2CI
la 68 24 20 29
lfl. 6421 is—ia
11 M21 16 47
Bij den 14en zet mag Wit evenmin 87—82
spoton, want dan speelt Zwart 28—29, Wit
Wit 84 2«. Zwart
ij—2?' Wit 28 17, Zwart 10 26, en Zwart
wint twee schijven. Onbekendheid met deze
opening is vaak de oorzaak, dat men door
dergelijk© slagzetten verliest; in dit geval
hezen den 14en zet een schijf ver.
In mVoor de Jeugd", een voor den oorlog
door den „Nederlandschen Dambond" uitge
geven geschriftje, trof ik onderstaand eind-
■pel van den beroemden Hollandsohen proble-
tnls^ Mr. ^wartenhalm, aan.
Stand in cijfers:
®en dam op 25 en een schijf op 46.
ïeoh,a«"mdl»p
aanu.-brfloht^L 'buitengewoon vernuftig
te vindein 40011 Beor moeilik
Wit meelt als volgt:
halen daa^ Wit"d?nkrnni' dftm
én de oivL/i. dai11—6 speelt, én de nieuwe
Zwart i* 3, afneemt door 689 enz„
£wart is d us gedwongen tot:
■rfnó„ j 26—3. want los kan hij niet gaan
é?n J°°r Jr40' Wi,arua d»S in
81 ag verloren gaan.
rut 4lTL14It buitengewoon geniaal bedacht!
schitterende offer is de eenige voortzet
ting die wint.
8 25 gedw.; op 8 20 volgt 1-40 en
4- 1_8' 11; 5. 6 39, 25 48; 6. 48 89.
S' „r nl h kan 111 door Wit.
6- 26171 En los staan betee-
wJXÏÏwt&J-40 van Wit
Werkelijk iets buitengewoons!
Dulfscfte srwlkleken. Ons»
Sentimentaliteit. Het begin van
het seizoen.
In den trein van Wlesbaden naar FrcSnk-
tfurt.
Avonds In <f» Honhnnnlèim te Mdnohen.
te te
8. 22—17! gewonnen. Op 8. 46—60
volgt: