E
Derde Blad.
1
PLAATSELIJK NIEUWS.
Begrafenis G. E. Kloosterhnls.
Niet de kapitein ter zee jhr. Schoner v as
het, die aan het graf van den heer hl oost er-
huis het woord voerde namens het hoode
Kruis, maar de heer dr. Minkema, off. v.
gezondheid. Kon. Ned. Marine.
Onze plaatsgenoot de heer IJ. T>. Buik,
slaagde op het Donderdag 39 dezer te
Utrecht gehouden examen voor klerk bij de
Ned. Spoorwegen.
Door den heer J. J. Schoeffelenberger
is het volgend schrijven aan den Voorzitter
van den Raad gericht:
Aan den WelEd. Achtb. Heer
Burgemeester der Gemeente
Helder, als voorzitter van den
Raad dier gemeente.
Mijnheer de Voorzitter.
Zooals U bekend is, werd door onderge-
teekende bij het in behandeling nemen der
gratlficatie-Rijkes en wel in besloten zit
ting op j.1. Dinsdag 17 dezer, daaraan niet
deelgenomen en verliet ik daarbij de verga
dering.
Ik verzoek U daarom in de eerstvolgende
raadsvergadering te mogen interpelleeren
over deze aangelegenheid.
Hoogachtend,
J. J. Schoeffelenberger.
Helder, 20 October 1922.
Stedelijk Muziekcorps.
Gisteravond werd door het Stedelijk Mu
ziekcorps een serenade gebracht aan mejuf
frouw Kiske ter gelegenheid van haar ver
trek uit de gemeente. Tevens werd een sere
nade gebracht aan dein heer Snaphaan en
echtgenoot®, Breewaterstraat, welke dien
dag 86 Jaar getrouwd waren. Onderweg
werd halt gehouden voor don winkel van
Heldrla ln ae Koningstraat. Zooals men zal
weten heeft de heer Taaie, toen het corps
te Alkmaar den eersten prijs had gewonnen,
ln een fraaie krans van brood de verdien
sten van het Stedelijk Muziekcorps gehul
digd. Daarvoor heeft het muziekcorps dien
heer hulde en dank gebraoht ln den vorm
van een nummertje muziek.
Aanbesteding.
Door Burgemeester en Wethouders werd
gistermiddag ten Raadhulzo alhier aanbe-
Htoed het aanleggen en rloleoren van straten
nabij de Anemonenstraat en Tuinstraat al
hier. Ingeschreven was hiervoor als volgt
G. Lastdrager 42479;, W. Kaan f 41980—,
J. Dienaar, f 40487—, Gebrs. van Pelt
89727—, Sterrenburg en Boerdljk 88786-,
F. Dienaar 88640—, allen te Helder,
26-jarlg bestaan Dames-Comité.
Ter gelegenheid van het 26-jarig bestaan
van het Dames-Comité te Helder ls een
„Offloioel Programma-Boek" verscheen,
waarin de feestelijkheden beschreven zijn.
Vrijdagavond 8 Novembpr heeft de offi-
cleele feestavond plaats ln het gebouw van
den R.K. Volksbond, Molengracht 9. Verder
zijn er kinderfeesten, toouéelvoorstellingen,
Kermesse d'été, enz. De feesten duren van
8 Nov.—6 Nov. en van 9 Nov.—12 Nov.
Afscheid Mejuffrouw Kiske.
Vrijdagmorgen geschiedden er ln het
vriendelijk zaaltje van het Algemeen Mili
tair Tehuis in de Spoorstraat allerlei zeld
zame en merkwaardige dingen. Er waren
daar een aantal vrouwen bijeen, waarvan en
kele rojen op de borst droegen, en die met
geheimzinnige gezichten rondliepen, kopra
thee presenteerden en zioh overigens tame
lijk geheimzinnig gedroegen. Op allerlei ver
borgen en vreemde plaatsen waren pakken
UIT DE OUDE DOOS.
Helder, begin 2de helft der achttiende eeuw.
Ons laatste bezoek aan den Helder had
plaats ln 1660. Bijna eene eeuw later, in 1760,
•verplaatsen wij ons ln verbeelding nog eens
naar die plek, om1 den toestand van de ge
meente, bij het begin van de tweede helft
der löe eeuw, op te merken en te vèrneanen,
wat er sedert belangrijks is voorgevallen.
Al dadelijk nierken wij op, dat het dorp
eene groote uitbreiding heeft gekregen. Het
bevat thans meer dan 800 huizen en net aianr
tal Inwoners ls ruim 2000. Dat imag vooriwaar
vooruitgang heeten. Wezen wy vroeger één
niuis aan waar een schipper woonde, thans
kunnen wij het bij tientallen doen, want be
halve de gezagvoerders ter koopvaardij, wo
nen hier een aantal kommandeurs op Groen
land.
Wij zijn niet in staat om ze .uit dien tijd
met namen te noemen, maar omdat er waar
schijnlijk nog wel nakomelingen van eenlge
deizer kornniandeurs in de gemeente Helder
bestaan, schrijven wij een naamlijst over,
zoo nis die In de Meaembllkker Kroniek te
vindon !z. Volgens dat oude geschrift voe
ren er ln 1707 de navolgende kommandeurs
van den Helder op Groenland:
Arlen Claasz,. ae Oude; ('laas Ar Ie nat,, de
Jonge; ArDn Clansz. Oom, Jan Claasz. Oom,
Ihoeders: Arlen Breet; Broertjes; Cornells
Florlsz: Oornelis Pletersz; 'Dirk Dulnaneljer;
Dirk Rnmrpot; Dirk JanzFrans Janse.
8wart; Hllbrandt de Groot; Hendrik Dlrksz.
Leeuw: Jonge Kees; Jaap Schol; Jan Slnje-
^risbroer; Jaoob Ariensz. Mansche; Claas
öilie Meindert Soijker; ZoeteliefPleter
p8as?. Heertjes: Pi eter Claasz. Rijkers; Pie-
r CorneRs-; P'eter Claasz. Buiaman; Si-
wVr'B: Tcuniö Wijbrandtz. Tucke; Wil-
de Le-niw.
en doozen weggestopt; ook zag men bloemen
brengen, heel veel bloemen. Steeds maar
kwamen er meerderen binnen en steeds maar
meer werden er bloemen aangedragen. Twee
doktoren, de 'heeren Rienks en Schtinmann,
zaten midden tusschen al die vrouwen, ver
loskundigen, verpleegsters, bakers, en dood
gewone huis-, tuin- of keukenmoeders.
Die allen waren gekomen om afscheid te
nemen van een stadgenoote, die zich. in een
87-tal jaren van verloskundige praktijk, een
zeer groot aantal vrienden had verworven.
Het was dr. Rienks, die namens het ge-
■meentebestuhr de hartelijke gevoelens ver
tolkte die steeds tusschen juffrouw Kiske
en de gemeente, en in laatste instantie,
ook het Ziekenhuis, hadden bestaan. Vooral
de wijze, waarop juffrouw Kiske steeds haar
taak had opgevat, werd door spr. naar voren
gebracht, de aangename samenwerking ge
memoreerd, het vertrouwen, dat de dokto
ren hadden in haar kennen en kunnen. Niet
alleen haar kunde was het, die haar zooveel
vertrouwen deed winnen van de patiënten,
maar vooral haar optreden.
Het zou een lange optocht zijn, indien al
de mensohen, bij wier geboorte zij heeft ge
assisteerd, hier in optocht voorbijtrokken!
Als men zoo de opinie van de patiënten over
juffrouw Kiske hoort, dan valt het op, dat
daar nimmer een middenweg was ten op
zichte van hun sympathie; óf ze hielden -van
haar óf niet. Maar onverschillig stonden ze
niet tegenover haar. De verklaring hiervan
is te vinden ln het feit, dat mejuffrouw Kiske
steeds zichzelve is gebleven en zich niet van
haar weg liet afbrengen door schipperen of
plooien. Vechtende en zwoegende en ont
berende heeft zij 87 jaren haar weg ver
volgd; thans is haar tijd van rusten geko
men. Misschien, ais het van haarzelve hadde
afgehangen, ware die tijd nog wat verscho
ven; misschien had zij niet den moed gehad
nu reeds al die draden door te knippen, die
haar aan haar patiënten verbinden. Maar de
omstandigheden leidden er toe, en al zal zij
niet meer practlseeren, rusten zal zij zeer
zeker niet. Gelukkig sohljnt zij zich al aan
te passen aan haar nieuwe woonplaats; zij
spreekt al van „bij ons in de Meer", en de
Meer ls dioht b
vele Helderschen
er zullen nog wel eens patiënten „bij ons ln
de Meer" komen aanloopen.
Het is mij, vervolgde dr. Rienks, zeer aan
genaam geweest, dat ik al deze prettige din
gen eens heb kunnen zeggen. Natuurlijk in
zoo'n afscheid ls letB weemoedigs, maar toch
stemt het mij tot vreugde, dat ik in de gele
genheid was u dit te zeggen.
Dat u bij de geringen van geest zooveel
liefde en sympathie heeft ondervonden,
pleit voor u, en mijn patiënten heeft u steeds
met dezelfde liefde geholpen als uw eigen.
Dat verdient den dank van het gemeente
bestuur, want deze eenvoudige lieden ver
dienen die sympathie en die liefde, en het
gemeentebestuur dankt u voor uw arbeid,
Namens oud-patiënten trad MeJ. Charmes
Sr. naar voren om een woord van dank uit
te spreken. Wij zullen nooit vergeten de
bemoedigende woorden, die u tot ons ge
sproken hebt ln de moeilijke uren der ver
lossing, en wij vergeten ook nimmer uw
!;oede zorgen, uw kalmte. Zeven-en-dertig
aren, bij naoht en bij dag, door wind en
weer, hebt ge ons steeds geholpen met uw
kennis en ervaring. Namens alle oud-pa
tiënten bieden wij u deze sohemerlamp aan,
benevens een album met de namen der
geefsters,
Een andere oud-patiënte, mejuffrouw
Geervliet, biedt namens yele moeders een
tafelkleed aan. „Nu komt Juffrouw Kiske
eens niet bij de moeders, 'maar de moeders
komen bij juffrouw Kiske".
Een korporaal van de Marine treedt op
Mejuffrouw Kiske toe, en haalt twee Indl-
Hche vaasjes uit zijn zak, omdat juffrouw
Kiske altijd zoo goed gezorgd
zijn vrouw en kinderen als hfl ln Indlë was.
De bakers geven een étui met lepel en
vork, voor de prettige samenwerking; een
der dames komt aandragen met prachtige
rozen „voor de zuster van juffrouw Kiske,
die er niet bij kon zijn, maar die altijd alleen
moest blijven als de Juffrouw uit moeat".
r een ino
De oollega'a bij monde van MeJ. Metzelaar
gen haar een mooi aulkerson
melkkannetje voor de prettige wijze, waarop
dcrs praktijk waargenomen.
Tenslotte komt, ntutiena de directie van het
Ziekenhuis, de zusters en de doktoren, dr.
flchttrmarm. Het ls geen aangename taak,
afscheid te moeten nemen van Iemand, voor
wie w)j sympathie gevoelen, zoo zegt apr.
Wat u voor uw oud-patiënten en collega's
pa
geweest is, waart u ook voor ons, al was
ega's
i net
Van Hulsduinen voeren ln dat zelfde jaar
de navolgende komimandeurs op Groenland:
Oornells Puljlman; Cornells Jaoobsiz; Dirk
Slang; Jacob Bras; Jan Jansiz. Spijker; Jaoob
Broersz; Philip Wijhrandtaz; Zimon Dek;
^iimon Roij.
Terwijl de kroniek nog vermeldt, dat er te
Huisduinen in 1779 niet minder dan 00 kapi
teins en kommandeura woonden.
Dat de Wabvischvangst te dien tijde groote
voordeden aanbracht, blijkt uit ae opgave
daaromtrent, van het jaar 1788, toen er door
154 Groeidandavaardeirs 401 walvlsschen ge
vangen werden, terwijl 74 Straatdavldsvaar-
ders samen eene vangst hadden van 118 wal-
visachem Dat er tpen traan aangevoerd werd,
laat zich begrijpen en misschien dagteekent
vun dien tijd ae scheldnaam dien men den
Helderschen nog. wel eene toevoegt. Wan
neer wy rondzien, dan bemerken wij, dat de
Kerk, een houten gebouw, niet meer op de
plaats staat waar wij haar ln de vorige eeuw
aantroffen. Toen stond ze op de malle Oroft,
nu op „de Gonynsbergh". 'Door Jan Ooster,
meester Timmerman van Medemblik, was zij
ln het jaar 1024 op de eerst gemelde plaats
gebouwd, maar sedert dien tijd was het land
zoodanig afgenomen, dat liet gebouw, ruim
W) Jaren later, schier op het strand stond.
Men vreesde dat de kerk, als 'Zij daar bleef,
een prooi der zee zou kunnen worden en
daarom besloot men om ze te verplaatsen.
Het werk werd aangenomen door Jan Hartn-
»e Wentel en ls ln het jaar 1079 volbracht-
Gelukkig dat de kerk slechts van hout op
een steenen fond anno rit was opgetrokken,
anders zou zrulk eene verplaatsing nog al
moeilijk geweest zijn. Nu ging het vrij vlug,
want op 20 Juli 1679 werd bij dezen herbouw
door mejufvrouw Cornelia Voorthuizen de
eerste steen gelegd en op 12 November van
dat zelfde jaar werd er alweer in gepredikt.
Van buiten ziet het gebouw er zeer eenvou»
dan in eenigszins anderen geest. Als u een
verlossing moest leiden, wisten wij, dat zij
in goede handen was. U wist uw patiënten
aangenaam bezig te houden al den tijd, dat
de bevalling duurde, en wij doktoren wisten
het: als juffrouw Kiske een briefje schreef
voor den dokter, was het. noodig ook. Met
vele waardeerende woorden van vroegere
doktoren, in het bizonder van dr. v. Freytag
Drabbe, zou spr. dit kunnen illustreeren.
Namens directrice en zusters en de genees-
heeren biedt spr. aan mejuffrouw Kiske een
electrisch kacheltje aan.
Hiermede was de offic.ieele huldiging af-
geloopen. Maar steeds werden er maar bloe
men aangedragen, ook nog cadeaux over
handigd, en aan het slot dankte de scheiden
de allen recht hartelijk voor hun vriend
schap en liefde. „Bij ons in de Meer" zal zij
nog vele jaren van haar welverdiende rust
mogen genieten. Dat was in 't kort samen
gevat, aller hartelijke wonsch.
Eene onderscheiding.
Onze plaatsgenooten, do gebroeders Wie-
ring, Middenstraat 58 alhier, werden op de
Bakkerij-tentoonstelling te Rotterdam voor
hun inzending beschuit bekroond. Dat het
hier een groote onderscheiding betreft, is
duidelijk als men weet, dat op deze tentoon
stelling meer dan 1000 inzendingen waren.
Van het door de heeren Wiering behaalde
diploma waren slechts (10 stuks beschikbaar.
Lezing ds. Schermerhorn.
De bekende predikant ds. Schermerhorn
trad Donderdagavond Ln „Casino" op met
een nieuw, door hem geschreven drama „Ge
roepen", dat hij voor een volle zaai men-
schen kwam declameeren. BJj een vroegere
gelegenheid hadden wiji dezen declamator al
gehoord, en wisten, flat hij bij uitstek de
kunst verstaat de door hem opgevoerde per
sonen en karakter door verschillende mi'
mlek en intonatie uit t<> beelden. Ook nu we
der hing zijn gehoor den ganschen avond
aan zijn lippen. Ds. Bchermerhorn decla
meert bijna geheel uit het hoofd; wel heeft
hij den tekst voor zloh liggen om zich af en
toe te oriënteeren, maar de dialogen wor
den WJna geheel uit het hoofd opgezegd. Dat
dit een geweldige prostatie is, behoeft geen
nader betoog.
In dit nieuwe stuk heeft hij versohLllende
sociale en economische problemen verwerkt,
maar geen der daarin verkondigde denkbeel
den zijn meer nieuw. Zoowel uit een oogpunt
van literétuur alsook als tooneelwerk is het
stuk zwak; het mist karakteruitbeelding, dra
matische handeling, psyohologle. Maar de
schr. concipleert zijn stukken dan ook niet
voor literaire of dramatische successen: hem
is het te doen om te getuigen. Hij laat zijn
personen bepaalde denkbeelden verkondi
gen en plaatst dan zeer objectief ulteenloo-
ponde levensinzichten tegenover elkander,
opzettelijk scherp. Voor opvoering ls het
stuk evenwel niet igeschikt, maar daar de
strekking opbouwend is en de dialogen vele
der hedendaagsche vraagstukken behande
len, is het voor declamatie zeer geëigend en
van groote opvoedkundige waarde. Dat het
het talrllke publiek voldeed, bewees ook de
groote stilte tijdens de voordracht.
Witte Bioscoop.
In de Witte Bioscoop in de Koningstraat
werd gisterenavond voor het eerst een pro
gramma vertoond, dat met recht eene nadere
bespreking en aanbeveling onzerzijds ver
dient. I)e hoofdfilm, „Dwars door Donker
Afrika", geeft in een reeks van tafereelen
een inderdaad goed beeld van land en leven
ln dit werelddeel. Een Stockholmsohe bios-
ooopfirma heeft ln het vorige jaar een vol
ledige expeditie uitgerust teneinde inkhet
onder Engelsch protectoraat staand oostelijk
deel van Afrika opnamen te doen. Deze exj
ri
P"
karavaan te paard, te voet, of per ossen-
editie stond onder uunvperlng van een
weedsch Ingenieur en was volledig uitge
rust. Zij reisde voor zoover dat mogelijk was
per trein het binnenland in, daarna ging de
wagen, al naar dat uitkwam. Het is duidelijk,
dat een dergelijke tooht, die natuurlijk ln de
tnlllloenen moet kosten, eén geweldige massa
bloscuopmuterlaal oplevert. Niet minder dan
yüf afd'
zelden zagen we een film, zóó leerzaam, zoo
ïeelingen werden ons vertoond, en
boelend, zoo afwisselend. De poolfllm van
Shackleton, de veel-besprokene, veel-bewon
derde, moet het er finaal by afleggen: deze
Afrlknansohe film ls veel Interessanter, veel
afwisselender, veel leerzamer. Om te begin
nen krijgen we praobtopnamen van de die
renwereld, heeie kudden antilopen, zebra's,
gnoes en hoe ze meer heeten, worden, ln
nun dageiyksoh
men. We zien do gradeuse gazellen gruzon
leven voor de lens ,geno-
en hun dorst lipssohen, we zien de slank
halzlge giraffe, het griezelige wratvarken,
dlg uit. Het heerft een spits toeloop end dak
met een torentje dat van slag- en 'uurwerk
voorzien ls.
Nu moeten wij het kerkje ook eens van
binnen bezien. Het is nagenoeg twintig el
lang by eene bireedte van p.m. 18 el. Drie
koperen kronen hangen er; een er van met
adellijke wapenet. Dat is een geschenk. Zie,
dat is eigenaardig, op eene plaats als deze,
400 vlak aan zee gelegen, een scheepje in
't volle tuig hangt daar midden in 't gebouw,
't Is een geschenk van den Groenlandaohen
Komman deur Brouwer,
Hé, wat is dut voor een man ln dat zon
derlinge kostuum? Wat een vreemd hoofd
deksel draagt hiij. O, dat ls de doopsgezinde
predikant Jan Cornz. 'Dekker, die hier op 1
Januari 1742 beroepen werd. Is hier dan ook
eene kerk van die afdeellng der Hervorm
den? Men is wol van plan om er eene te bou
wen, maar eene kerk heeft men er nog niet;
men behelpt zloh met eene kamer ln een ge
woon huis. Even zoo doet imen te Huisdui
nen, waar mede vrij wat Mennonieten zijn.
Wy moeten ook) weer eens naar den dyk
(»m van daar het prachtig gezicht te gen e-
ten, dat de reê van Texel gewoon!yk aan
biedt. Mij dunk t, dat de zeedijk vrij wat ver
andering heeft ondergaan, sedert de vorige
eeiuw. Ja, sedetrt kort ls men hier begonnen
om eene zeewering te maken naar het stelsel
van Pleter van der Deune. Zoo gy weet, zy«i
dat dyken met eene steen-glooiing aan de
buitenzijde. Ofschoon er met kracht gewerkt
wordt en er vrij' wat bedry vlgheld heerscht,
zal het, naar d«e schatting van zaakkiundlgen,
nog wel 25 jaar duren eer de Heldersche zee
wering geheel naar dit stelsel veranderd is.
Dat de dyk een schat van geld zal kosten,
kan mep geimakbeiyk nagaan. Bij scheeps
ladingen wordren die zware steenen hier uit
Noorwegen aangevoerd. Men moet verschei
dene gebouwen opruimen, om den dijk te
de luipaard sluipt door het bosch en beloert
zijn prooi. We kunnen den jakhals waarne
men aan zijn luguberen maaltijd, en den
koning der woestyn zien we als zijn gebrul
de andere dieren op de vlucht jaagt. Het is
onbegrijpelijk, hoe de film-operateur zulke
opnamen heeft kunnen doen; behalve een
groote dosis geduld moet hy ook kunnen be
schikken over stoutmoedigheid en onver
schrokkenheid. Weliswaar is voor deze op
namen het zoogenaamd tele-objectief ge
bruikt, een apparaat, waarmede op groote
afstanden zeer duidelijke opnamen kunnen
worden gemaakt, doch de opnamen worden
er niet minder interessant door. En boven
dien, de expeditie had met zeer groote ge
varen van verschillenden aard te kampen, de
vreeselyke verlatenheid der streek, het da
genlang doortrekken van door de zon ver
schroeide* vlakten, honger en dorst, enz.
Het is niet mogelyk ook maar een vluchtig
denkbeeld te geven van wat men te zien
krygt. Maar een aanbevelend woord is, ge-
looven wy, ook niet noodig. Deze film be
veelt zichzelve aan: de bezoekers van giste
renavond zullen het rondvertellen en zoo zal
iedereen dit gaan zien, het is daarvoor te
Interessant, te boeien<£ te leerzaam. Eén
staaltje: de expeditie wil gaarne de gieren
in hun bedrijf opnemen, en daarvoor wordt
een zebra geschoten en als aas neergelegd.
Het duurt niet lang of de vreeselyke vogels
stryken neer, bij tientallen, by honderdtal
len, en nikken en trekken het vleesch uit het
cadaver. En hyena's en jakhalzen doen de
rest. Binnen het kwartier is nog slechts een
'skelet over. Hoh ze 't opgenomen hebben is
onbegrijpeiyk, maar u kan het zien.
Maar ook de menschen zien we in hun,
dageiyksch bedrijf, mannen, vrouwen en'
kinderen. De vrouw doet het werk. De man
klimt in den boom en houdt toezicht. Of wel
hy laat zyn hoofdhaar scheren, of eet rauw
vleesch van een nyipaard, dat ze bizonder
lekker vinden.
Die film over Afrika vormt maar een heel
klein onderdeel van het uitgebreide pro
gramma van de Witte. En 't mooist is, dat
alles van dit programma mooi en zlenswaar-
dlg Is. Zelfs het toegift ,yde Drie Maskers",
op zichzelf een vrij onmogeiyk verhaal, geeft
nog heel mooie natuuropnamen op Corsica,
Allereerst is er de „leerzame" film: kunst
bloemen-industrie (vooral in Parijs beoe
fend), mooie winterlandschappen, Interes
santé Japansche haartooisels (de Japansche
vrouwen houden er buitengewoon Ingewik
kelde kapsels op na, en men krygt daar een
goed denkbeeld van), mooie stadsgezichten
van oude Fransche steden, enz. Dan komt de
Onthulling van het Marine-monument, waar
van de treffendste ©ogenblikken gefilmd
zyn, en die men natuuriyk gaarne nog eens
opnieuw ziet, en zelfs dikwyis beter ziet dan
in werkeiykheld het geval was.
„Speelkameraadjes" is een verbazend aar
dl ge opname. Allereerst om de dressuur van
den hond, die voor de kleine meld het Zater
Jngavondbadje ln optlma forma ln orde
brengt, de waterkraan opendraait, haar het
bad brengt, een slang op de waterleiding zet
en daarmede de kleine afspoelt, en nog veel
meer. Maar het romannetje, dat er doorheen
Sevloohten is, zal door iedereen met werke-
jk genot gezien worden.
Het tweede of derde groote nummer
ls „Het kind uit een geheim huwelijk",
unarby een bekoorlijke actrice Mary Milles
Minter zeer mooi en kinderlijk spel geeft.
Het is de zuivere waarheid als de directie
aankondigt, dat deze film voor lederen be
zoeker geschikt is.
In 't kort, het programma van deze
week is in alle opzichten eerste rang. Zonder
eenig voorbehoud kan men het met zyn
kinderen gaan zien, behoudens dan mis
schien „De drie Maskers". Ofschoon daar
absoluut gèen onvertogen dingen in voor
komen. is het geen eerste klas-film. Maar de
rost! Het ware te wenscheh, dat steeds zulke
films gegeven werden, dan zou de bioscoop
een krachtig opvoedings-instituut worden
van zeer groote beteekenls voor onze be
schaving. Wat rij helaas door het vele kaf
onder het koren nog niet is.
Speenhoff-avond.
Zondag 29 Oot. zal in Casino een „ouder-
wetsohe Speenhoff-avond" worden gegeven
door den Heer en Mevr. Speenhoff mét hun
zoon Koos Jr., waarbij Speenhoff zyn nieuw
ste produoten als: „Het hart van Broekhuis^,
.Heyermuna Jubileert", „Bouwmeester op
..jjn villa", e.a. ten gehoore zal brengen.
Percy Grainger Inter Nos.
Omtrent den Australlschen pianist Percy
Grainger, die 80 October hier optreedt, ge
tuigde Edvurd Grleg in een interview:
„Er is maar één kunstenaar, wiens mede-
kunnen leggen. Dat kost ook veel om de
eigenaars schadeloos te stellen. Men moet
zloh die kosten echter wel getroosten, want
het voorland of strand, dat hier een eeuw ge
leden nog lag, heeft plaats gemaakt voor ge
vaarlijke diepten, onimiddeliyk buitendijks.
Men heeft wel getracht om door het uitzet
ten 'van hoofden1 het strand te behouden,
maar dat middel bleek onvoldoende, de diep
te nam steeds toe en het verblijd aan den
Helder werd als zeer gevaarlijk geacht.
De reê ligt vol schepen. Thans zyn het
uileen vaartuigen ter koopvaardy. Wy tref
fen het, want er waait juist een Oostelijke
wind. Een aantal schepen heeft langen tij-d
op dien wind gewacht, want weken achter
een waaide het uit het Westen, Nu maken
zij toebereidselen om uit t.e zeilen. WJj gaan
naar het logement het wapen van Haarlem.
In de groote kamer van de herberg hebben
wy een voortreffeiyk gezicht op de uitgaan
de sohepen. Ze passeeren zoo dicht langs dë
ramen van dat gebouw, dat men de zeelieden
op 't dek der schepen, zien, herkennen, ja
hen een' vaarwel toeroepen kan. 't Is Inder
daad een grootsoh en schilderachtig gezicht!
Die bejaarde man, niet ver van ons alzlt-
tende, die met zoo veel belangstelling het uit
zeilen der schepen aanziet, ls, naar het ons
toeschijnt, ook een zeeman of oefende vroe
ger dat bedryf uit. Ja wei, wy hooren hem
door den kastelein, als kapitein toespreken.
Wy zullen hem eens aan boord klampen,
misschien vernemen wy van hem eenlgc bij
zonderheden, in den laatsten tyd te Helder
voorgevallen. Het gelukt ons met hem ln ge
sprek te Jcomen. Hij ls een beschaafd man,
maar geen babbelaar, zooals we vroeger in
Pieter Muis aantroffen.
„Ja." zegt hij op onze verzekering, dat wij
het uitzeilen van zulk eene vloot koopvaar-
fiers een heerlijk gezicht vinden'; „ja, mijn
hart gaat open als ik zoo iets zie, want ge
Ingezonden Med«heileg.
Fa. GEBR. HOQGERDUIJN. Bevestigd 1870
werking ik nooit zal vergeten, dat is Percy
Grainger. Hij ie een jong genie met een
echte kunstenaarsziel. By een „At home",
dat Lady Spencer te myner eere gaf, speelde
hij myn „Slatter" (Boerendansen) meester-
lyk. volmaakt zooals zy gespeeld moeten
worden
Na Grieg's overlijden zond zyn weduwe
het horloge en de ketting, die de meester 25
jaar gedragen had, aan Percy Grainger.
Betreffende dezen pianist, die in een keur
van schitterende kritieken in binnen- en
buitenland gehuldigd wordt, volgt hieronder
een greep uit de groote bladen.
zeer byzonder zyn zacht droomen over de
poëzie der fynere nuancen, zyn voortreffe
lijke techniek stelt hem in staat, deze zyde
van zyn talent met groote meesterschap te
beheerschen. Hoe weet hij nog zyn zachtste
tonen te laten zingen....
„Nieuwe Rotterdammer": ....„deze groote
kunstenaar kwam zijn vereerders voorspe
len en opnieuw in bewondering brengen
door zyn ongemeen grootsoh pianospel.
Grainger's vertolking was in één woord ma
gistraal, indrukwekkend door opvatting en
uitvoering."
„Het Vaderland": „Grainger werd gevierd,
zooals het hem toekwam, dat is als de groote
kunstenaar vol energie en poëzie, rhythmi-
sche veerkracht en kleurverfijnlng."
„Nieuwe Courant": „Het heroïeke tempe
rament van den talentvollen jongen man
bracht het publiek onder de onweerstaanbare
bekoring van zyn frisoh spel. Na de Chopin-
vertolking werd Grainger zóó stormachtig
teruggeroepen, dat hy nog een extra num
mer speelde."
Met het oog op vele aanvragen en te ver
wachten groote toeloop, is de kaartverkoop
by den boekhandel en den heer Kokelaar
reeds heden «opengesteld; voor verdere by-
zonderheden raadplege men de in dit blad
voorkomende advertentie.
Het bestuur der hier ter plaatso reeds ja
ren bestaande vereeniging van dragers der
reddingsiiiedaille „Moed, Volharding, Zelf-
opof!'<Ting'', goedgekeurd bij Koninklijk be
sluit, mept ;t!!e dragers der reddingsmedail
les, zoowel die van Noderiandsche als die
van buitenlandscho, op tot bet honden van
'•en vergadering in de kleine zaal van Hotel
,3ellevue".
Reeds dikwyis ls door deze vereeniging
in stilte hulp verleend, zoowel hier ter plaat
se als op de> eilanden Texel en Terschelling,
financieel en op andere manleren; doch veel
hulp kan en moet nog worden verleend', voor
al aan de oudjes onder de dragers van red-
Jingmedallles. Doch daarvoor ls de steun
noodig van de leden en.van allen die be
lang stellen ln hen, die reeds ééns, of in
vele gevallen meermalen het leven hebben
cred van hun medemensch en daarvoor het
iiinre in de waagschaal hebben gesteld.
Het bestuur hoopt dat alle dragers van de
Nederlandsche en van de buitenlandsche red
dlngmedallles, alsook vele belangstellenden
deze vergadering, waarvan de aankondiging
in dit blad als advertentie voorkomt, met hun
tegenwoordigheid zullen vereeren.
Het Bestuur.
Openbare Leeszaal en Bibliotheek.
JDe leeszaal werd in de maand September
f,zocht door 288 vrouwen en 1164
\jiaal 1892 personen.
Uitgeleend wei-den 428 studieboeken, 2272
romans en 1042 kinderboeken, totaal 4887
banden.
De navolgende werken werden aange-
sohaft:
Abbing, Justlne: Uit het leven van een
denkende vrouw. Austen, Jane: Gevoel en
verstand. Van Bolhuis: Geheime diplomatie.
Bonnema, Tine: Over de grenzen: Bydragen
voor vaderl. geschiedenis on oudheidkunde.
Van Dokkuin: Het Gooi. Eitje, Caroline: De
jeugdgeschiedenia van het oude volk. Foeken:
Het Zondagsvraagstuk. Fontane: De familie
PoggenpuhT. Gobius: Herinneringen uit
i by d<
ant: I
nlng: „iVM>1
Letterkundige inzichten en vergezichten, dl.
oggenpuni. wooius: Herinneringen
rnyne loopbaan by de Marine. Jongejans: Uit
Dajakland. Kant: Kritik der praktischen
Vernunft. Keuning: Heven Helndrix. Kloos:
7. Morgenthaler: In het rijk van Siameezen
en Maleiers. Robbers: De Nederlandsche lite
ratuur na 1880. Van Schendel: Een zwerver
moet weten, dat .ik zelf ruian 40 jaren ter
zee heb gevaren. Ik ben rustend schipper en
helb dat zelfde Marsdiep wat dikwyis uit- en
ingevaren." Op onze vraag waarom dat vaar
water het Marsdiep heet, blijkt ons zyne
kennis en ontwikkeling. Hij beantwoordt
onze vraag aldus:
Ha, vrienden, dat ls eene zaak, die niet
zoo geraakkeiyk is uittemaken. Sommige
geleerden, ge moet rweten dat ik veel lees,
sedert ik stil leef, willen den naam van
Marsdiep afleiden van de oude Marsaten,
die hieromtrent zouden gewoond hebben.
Anderen beweren, dat de naam moet worden
afgeleid van Mersch- of Marschbeemd, land
streek, omdat ter plaatse van dit vaarwater,
vroeger werkeiyk vruchtbare velden bestaan
hebben. Ik zal niet tusschen die geleerde
mannen beslissen, maar de laatste afleiding
komt my het waarschyniykste voor."
Wy vinden zyne verklaring wel aardig en
zetten ons gesprek met hem voort, zonder
dat wy vieel van hem betreffend© den Helder
te weten komen. Eene gebeurtenis deelt hy
ons echter meê. Hy herinnert zich die zoo
levendig, omdat hy er zelf in betrokken is
geweest, nameiyk een brand in zyne woon
plaats, voorgevallen op den 19 Mei 1724,
waarby n^gen kapitale hiulzen, waaronder
het zyne, in de asch werden gelegd. Overi
gens verzekert hy ons, dat zijne geboorte
plaats eene gewenschte welvaart geniet en
dat vele inwoners van den Helder, die even
als hy, in hunne jeugd schier niets bezaten,
thans, na een welbesteed leven, door zuinig
heid een niet onaanzienlijk fortuin verwor
ven hebben.
(Wordt vervolgd).
VAN ZATERDAG 21 OCTOBER 1922.
Na mijn vertrek schijnt volgens het raads-
verslag in een onzer plaatselijke bladen één
der raadsleden, n.1. de heer Grunwald, het
noodig te hebben gevonden, over mijn op
treden te moeten spreken op eene wijze, die
ik niet zonder meer kan en wil laten pas-
seeren.
- - -
zij steeds hebben samengewerkt en elkan
K I fVCIltl /'4%4 V— I, 4. t M M 1 ,.4.1 #44 f #4 4-4 t .,4 44 ,1 A4A I 444
Aannemersbedrijf van Schilderwerken enz.
Heldersche Glasverzekering-Maatschappij.
Machinale Verffabriek Glashandel.
Telef. No. 74. Middenstraat 18, HELDER.
„Nieuws van den Dag": ons treft
Vele dragers van reddlngmedallles hier ter
plaatse, zijn nog niet op de hoogte met het
doel dezer vereeniging n.1. duar, waar 't
blijk! noodig te zijn, zoowel financieele als
moreele steun to verleenon aan drugers van
reddlngmedallles zoowel als aan hun wedu
wen en weezen.
T lif rvn/^/4«,lK „Ia... TL .1 „ui.. r«i.
