k o, HET VIJFTIGSTE JUTTERTJE. Fragmenten utt „DE SINT-NICOLAASAVOND" S' aard! >ord met 40 stippen. Hiervan zijn er 10 om geven door een ring. Gevraagd woitit van deze tien ringen er arle te verplaatsen, zóó dat w vijf lijnen ontstaan met 4 omringde punten op elke lijn. Bovenstaande figuur stelt voor een bouten en stopte de doken» stevig in, «oodat Jaap niet licht zou kunnen vallen, alt hij weer zoo raax ging droomen. Maar Jaapjcs hart was nu gerust. Sint had toch ook bij zijn «ohoor- steen stil gehouden, al had hij niet hoeren zingen. En dadelijk viel Jaap ln wen ruatl- gen droomloozen slaap. Oplossingen der vorige Pruim Priem. D.i J. de W.; E. W.; E. d»Z K' Fataal! Jaaple: Non dat Érel-ie Johl.Juust op sinterklaasdag! Joopie: Zal wel losloops» manlMe ouwe vrouw is *11 beetje zenuwachtig van daag. 'n klein beetje overstuur.Maar als we thuis zijn zal ik haar wel weer gauw op 'r gemak brengen van P. A. DE 6ENESTET. De vroniro avond kwam. Nuïa t Sint-Niklaa». En t hoor reeds in den gang, dunkt me, ki vreemd geraas. Iets als t rinklen van 'n keten. Hij zal t wezen! 't Staat in de oogen van 't jonge volk te lezen I Toch houdt ieder zich taai en zucht ..Ik ben niet bang!" „Courage"! roept *n oom, en t Sinterklaasgezang Wordt aangahoven met veel trillers in de toontjes Veel billeken naar de deun. Vaal lelies op de koontjes! De keften rommelt al en vreeslijk luidt de ibelt Een stem bromt in da gang:,Ia alles hier nog wel?" Of zooiets. Dan boort me' aan de zaaldeur kloppen En eensklaps is de grond met krieken, manglon, moppen. Bonbons en ulovela bezaaid. De kleine eohaar Vliegt henen van de deur en dringt zich bij elkaar; En staat verlegen op da vingertjes de fcnab'blen En durft in d' eersten schrik niat opzien en niet gxabblenl De deur slaat open s* Sint Nikolaas treedt to. Al grommend in da baard, die afstroomt van zijn kba! Een masker voor t gelaat afschuwelijk van kleuren En wol geschikt den moed der kleinenop te beuren! Ben mijter op bet hoofd, spits alt een suikerbrood. Een mantel om do voering buiten purperrood, en ruim voor zes een reiszak in Se handen.. *1 land van 'beloften, zoete koek en«leekte tanden! „Stüraiifc, Jongens" zegt mama JbB t vuur die zorgstoel aan". Want de onSe man heeft voel vermoeienis uit gestaan! Dan, boord ore, volgen al Se sprookjes, praatjes. vragen, Die ge u herinneren zult nog uit air kinderdagen,.. Of al gezorgd is voor het oude, grauwe paard! Waarmee de brave Sint zijn toer maakt over Eb: „Komt u zóó uit Spanje? Kal u Se ko<u niet hind'renT" Es: „Hoeft u ook 'n gard? ent „Houdt u veel van kind'ren?' De kind'ren efln klassiek: Kis opt zfl scheppen moed. En brengen een voor een Sint Nikolaas hun groet: Die zegt 'n versje op. een ander kent de namen Dar maanden uit het hoofd. Ben darde doet «aan*! De vierde spreekt wat FraosSh. De vijlde reciteert Met gestee vao papa een fabel, pas geleerd! Sn elk «ls zijn talent eo deugden zijn ge bleken Mag bel zga handen tn Sm groenen reiszak •tekent. De bisschop strooit tn t rond en jonge volk vergeet Zijn laateten schroom en grabbelt zich ln t zweet! Kijk, hoe ze rollen, hoe ze grijpen, gluipen, sluipen En allen tegelijk naar 't beste boekje krn'pen! Met welk een woede, welk een ttver. welk een vuur.... Ziedaar de maatschappij ln miniatuur! Waar ze ook gij weet heft wel niet minder grab*blen kunnen En. juist al» hier, elkaar geen mop, geen kriek soms gunnen! De ziet een ulevel een onder eert ha opl Die gooit eijn broertje met 'n half vertrapten mop! En grist wat betera voor zfin neus wee. Daar weer tuhrileo ZfJ allen over één, één kraak Hing 1En ver- kruim'len t Begeerde stuk tot niets! Daar houdt ar waar lijk een Zön jonger zusje vast bO *t vrachtloos worst'lend beent Al vorder zieteen heer, die op een vruchtbaar plekje Onopgemerkt en stil geniet met hand en bokjal Dat zit elkander in den weg in heft baar! Dat kribt, dat joelt en woelt, dat kwanselt met elkaar! Als menschen van het vak! t Is hebzucht, woe ker, handel, Drift, ijver, jaloezie om kraakJing en amandel Als in de maatschappij om aanzien, geld of eer. De kleintjes krijgen iets De sterken halen meer. De Bilmmen pakken t in. en t gaat hier zoo beneden De eóndlijfc 't meest bezit is nog 't minst to- vreden!.... Bestrijding van de al-oude Si Nicolaasdag! Verbod en keur voor den „Klaasdag". Ia de geschiedenis van de Sinterklaasfeest- viering van ons land en -ln Hoofdzaak te Amsterdam is een strijdperiode geweest die meer dan honderd vijftig jaren geduurd heeft. Weinig menschen zijn hiervan op de hoogte. Zij die telkenjare het festijn van de verrassingen en voor den gek houderij vie ren, weten niet dat hét er met de mogelijk heid tot feestvieren nu en dan sleoht heeft voorgestaan. Het Sinterklaasfeest heeft meerdere felle tegenstanders gehad. En waren deze een wei nig meer gelukkig geweest.We zouden vermoedelijk het feest niet meer kennen! De strijd tegen het feest van Binterklaas was ln wezen ©en kerkelijke strijd. Alleen was de feestviering van dezen naamdag tot motief gekozen naast vele anderen om dat ze.daarvoor gelukkige motieven bood. Het was een strijd van de sterker word en- de hervormden na den Dutherschen strijd tegen het nog overmachtige Katholieke kerk gezag ©n het wereldsch stadsbestuur. Voor het eerst na den beeldenstorm in 1866 en daarna na de Reformatie In 1B78 de den gereformeerde predikanten en ouderlin gen hartstochtelijke pogingen het heerschen- de gebruik van Bi Nioolaasfeest afgeschaft se krijgen. De ergste grief aanvankelijk voor de uiterst fanatiek geloovige Gereformeerden, was dat het feest grootendeels op den open- Jaren weg gevierd werd. Want vooral op Dam en omgeving, waar de beroemde en ge zochte Sinterklaasmarkt gehouden werd kon het er bar druk toegaan. Dat was bun een jtruwell En ieder jaar trouw vervoegden zich de Prijsraadsel. predikanten bfj Burgenneesteren van Am sterdam en deden hun beklag en drongen aan de markt te verbieden. „Weg met den KlaasdagP riepen ze. Eerst in het Jaar 1618 kwam het eerste teeken van sucoes! Op den Ben Deoember van fit jaar nJ. werd van de puie van het oude stadhuis op den Dam (Dat is dezelfde plek, waarop tegenwoordig de koningin staat, wanneer zij Amsterdambezoekt en zich den volke ver toont) de stee-klok geluld! En hierbij werd afgekondigd: ....Dat het van nu af verboden zou zijn gelijk dat tot vorige jaar onmogelijk was -om op den Dam en omgeving op 6 December in het openbaar eetbare waren te verkoopen! Wie er zich tegen verzette, diens waren zouden worden in beslag genomen en hem of haar zou een boete worden opgelegd van „Dertigh Rtuy- vers"l Zelfs werd verboden den volgenden dag de Sinter-Klaas koeken en geschenken open lijk over de straat te dragen of thuis te bren gen, tenzij men zich een gelijke boete wilde getroosten. De ouders waren voor hun kinderen en meesters en mevrouwen voor hun dienst boden aansprakelijk! Zoo luidde de „Keur ende Verbod voor het vieren van den Klaasdag"! Het hielp niemendal! In dubbel aantal kwamen de Amsterdam mers verzot als ze waren op hun lol-dag naar den Dam en kochten er de Klaaajens en slikkerdemikjens. Ende ze vierden den Heilige dat het 'n aard had! Jaren ging hel weer -goed, schoon de ker kelijke strijders geen jaar lieten voorbijgaan. Maar de overheid kreeg op de burgerij geen vat! Men vierde feest en was vrooljjk en daarmee uit! Maar in hel jaar 1638 was het mis! Den vorigen „Klaasdag'' had Amstels burgerij wat al te erg de bloempjes buiten gezet en waren de perken der toelaatbaarheid over- schredenl De predikanten lieten niet op zich wachten en het resultaat was dat er op 3' December 1638 een nieuwe „Keur" werd af gekondigd door Burgemoestëren en Schepe nen van Amsterdam Hierbij werd verboden: Het staan met kramen of kruiwagens op den Vijgendam tot het verkoopen van poppengoed, snoepe rijen en andere eetbare waren. Het was dus de bedoeling het Stroomen van het feest vierend volk naar de plek des onheils tegen te gaan en het voortbestaan van de al-oude marktdag den kop ia te drukken. Om radicaal te zijn mochten zelfs de be woners van den Dam en van de Ganzenpoort 'van de Nes ©n alle omliggende straten I hun pothuyson, vensterwinkels en stoepen aan niemand voor het doem van verkoopen van eetwaren verhuren of leenen. Deden zij het toch, dan liepen ze keus door *s heeren dienaars of provoosten der aalmoezeniers te worden beboet voor 28 zilveren guldens, hun waren ontnomen en naar het aalmoezeniers weeshuis te zien gebracht. Dat was de zegepraal voor dit jaar van de gereformeerde predikanten en ouderlin gen. Zij brachten het zelfs dat jaar «zoover de opvoering van den „Gysbreghir van Von del die door dezen; voor een aanvankelij- ken Klaasdag was geschreven, 'n maand fit te stellenD.w.z. te verbieden. Vermoe delijk hierdoor is de opvoering van dit dra ma in latere jaren steeds om en de bij Nieuw jaar gebleven inplaats van in het begin van de maand Deoember. In den grond gaf het alles fiets. De zucht ot feestvieren binnen- en buitenshuis op Klaasdag was Ingeworteld en ging er niet fit! Maar elk jaar gingen de predikanten vol gens besluit van den kerkoraad naar het Stadhuis om de Burgemeesteren le „begroe Wij leven snel en zoo ia onopgemerkt ons Zaterdagsche weekblaadje al weder bijna een laar oud geworden. Nu het vijftigste nummer toevallig samenviel althans «oo goed als met het feest van den goeden Heilig^ die elk Jaar de donkere winteravonden op- vroolijkt met zijn verrassingen, meenden wij niet beter te kunnen doen, dan ouder zijn ■chutse dit vljftgsto nummer de wereld ln te «enden. Het St, Nikolaasfeest ligt aohter ons, maar de prettige herinnering eraan is nog versoh. J>© oadeautjes en verrassingen zijn nog lang niet afgekeken, de trommels van moeder zitten nog tot barstens vol met speculaas, 'banket, marsepein en chocolade letters: de geest van St. Nioolaaa zweeft nog rond, de blijde en lichte stemming, die zijn komst steeds verwekt, is nog in ons hart. En dus zal wel ieder -lezer van het Juttertje het aangenaam vinden, dat wij nogmaals zijn schim hebben opgeroepen, dat wij hem op nieuw over de daken J aten .rijden, dat Pieter manknecht nogmaals de handen steekt in zijn zak en de (geestelijke) pepernoten rond strooit in de huiskamers. Wjj hebben gemeend aan deze geestelijke snoeperijen ook nog een stoffelijke herinne ring te moeten verbinden, en wij bieden thans, behalve de gewone prijsraadsels voor de kleinen, ook aan de grooten een vernuft spelletje aan. Voor de goede oplozstna van deze puzzlo worden twee prijzen beschikbaar gesteld ter waarde van 10.—» n.1. Indien het een dame ls oen doos bonbons, Indien het een hoer ls prijs naar kouzo, het bedrag van 10.— nlot te boven -gaande. Er word geen geldswaarde voor gegeven. Oplossingen worden ingowacht tot uiterlijk Woensdagavond. Bij meerdere goede oplosslngon zal de prijs worden ver loot. De Inzendingen moeten geschieden door invulling van het tweede diagram en duide lijke opgave van naam en adres. Men mag ook zelf ©ene teekening maken, als bij de oplossing maar het formulier met naam en adres wordt geveegd. Oplossingen, waarbij dit gedrukte formulier ontbreekt, worden, ook al zouden zij goed zijn, terzijd© gelegd. Naam: ten" maar ln werkelijkheid om ^versoe- ken .„de superstitueuze insolen-tiën en de grove exhorb jai.tiSn, afgodische abuysen ende stoutigheden, welke op St. Nicolaï-dag plegende te geschieden te voorkomen redres in de ydelheden yan -genoemden dagh en avond te nemen. De wereldlijke heeren ontvingen de ker kelijke heeren doorgaans minzaam- J* üeJ jaar 1667 betuigden ze zelfs „dat zij met droefheid hadden gezien, dat het erger was geweest dan nog voor dezen. En ln het jaar 1661 kreeg Dominus Oler- qfins zelfs de voldoening, dat de kramen welke tersluiks en ondanks het bekende plakkaat, waren opgeslagen, op bevel van de Heeren van d© Gerechte weer werden om ver geworpen! Daartegenover: toen de H.H. predikanten ouderlingen het volgend jaar kwamen om te „begroeten" werden ze minder welwillend ontvangen.Toen zij n.L na de gebruike lijke wenschen weer eens verzochten de feest- voering van den Klaasdag op den Dam. tegen te gaan, antwoordden de Burgemeesters 4at zij het vieren van den Klaasdag goed keurden dat de kerkelijken alle vrij heid hadden zorg te dragen voor 't geene strekt tot meerdere stichting der gemeente, maar dat zij aan H.H. Ed. Achtb. moesten overlaten de voorzorgen te nemen voor de openbare orde van hare stadp Nog jaren lang hielden niettemin de ker kelijke overheden den strijd voL Jaar in jaar uit kwamen zij bij burgemeesteren van de stad met het verzoek fit Christelijke over weging het Sinterklaasfeest op Dam en Vij gendam tegen te gaan. In het jaar 1672 deden zij difl vooral. „om de bijzondere bekommerlycke tyden". In het jaar 1674 probeerden zij de viering te verhinderen, omdat.Klaasdag op een bededag viel en in 1678 omdat hij op een Zondag viel. En ofschoon in den loop der tijden de be groetingen langzaam een einde schijnen te hebben genomen, heeft de kerkelijkheid ten leste toch in haan ernstig streven gezege vierd'. Want ofschoon de viering van dit feest van den Heilige Nicolaas tot op heden be staat is zij werkelijk geheiligd tot een intiem binnenkamersfeest. De „ontaarde pret bij den ruwen hoop en dikwijls krakeel en vecht partijen tijdens de openbare markt op den Vijgendam'8 bestaat sedert jaren niet meer en heel het uiterlijke lol-fitvieren op straat op Sinterklaas is langzaam gestorven...; Pr. B. NA DEN BINT. Toen fk den fden December met vrouw en kroost eindeloos had geslenterd langs en in de talrijke winkels van snoep- en speelgoed en me moe had gekeken aan Jopie Slims en Dickie Bigmans van marsepein, aan schaar tjes en popjes van suikergoed, aan zekere voorwerpen waarvan ja den naam verzwijgt, van chocola, eix aan allerlei spoortjes en dui veltjes en andere jjeugdbegeerlijkheden; en ik, fit naam van Sinterklaas, meen beloofd had, dan ooit mijn beurs zou kunnen beta len, kwamen we eindelijk ln het winkellooze gedeelte onzer stad. Boven de damp, die juist aan hel optrek ken was, zagen we aan vlekkeloos blauwen hemel, do volle maan staan. Dadelijk was mijn kroost op dreef en fit volle borst klonk het: Zie de maan schijnt door de boomen. Makkers staakt uw wild geraas. Ben getroffen door het spontane ringen van de jeugd, wier hartjes vol verwachting klopten, vielen ook wjj, vader en moeder, in en schalmeidon we dan niet als de hel dere kelen der jongens, toch waren onze stemmen in volkomen harmonie met die del- kinderen en was er blijheid in ons zingen, omdat we de Jeugd zoo Intens blijde wisten. Wat oen heerlijke avond! Vol en groot stond daar de maan en lachend bezag ze weer het gekrioel daar op aarde. f Wist «e, dat ze dagen aan dagen nauw be trokken wérd bij het feest der jeugd, dat aan stonds weer stond gehouden te worden? Wist ze, dat er blijheid heerschte in dat onbedor ven maatschappijtje, dat jeugd heet? En wilde ze lachend daarom toekijken en wilde ze Inderdaad ook tegenwoordig zijn, nu haar aanwezigheid, overeenkomstig het liedje, dat telkens en telkens werd aangehe ven, zoo dringend noodzakelijk was. Waarom ook niet; waarom zou ze dien avond droevig gestemd zijn, waarom zou ze oen sluier voor haar gelaat doen, opdat de jcjigd haar droeve trekken toch maar niet aou kunnen zien? Want het kostte haar inspanning om haar gelaat een lachende uitdrukking te geven. Al dat gekrioel op aarde, hetwelk ze uit haar verheven post zoo nauwkeur.g kon ga deslaan, stemde haar zoo droef en bitter. Was daar niet de quaestie in het Oosten, was daar .niet de haat der volkeren in het Westen? Wat was er van de beschaafdheid overgebleven? Waar heerschten nog de grondbegrippen, noodig voor de instandhou ding der maatschappij. .Jo Waar was eerlijkheid, trouw, zedelijkheid? Maar op den 4den, ja toen had ze nog de kracht haar lachend gelaat te toonen. Doch daarna werd het haar te machtig en op den fiden dag trok ze weer een floers voor haar gezicht en werd het weer méér in over eenstemming met haar gedachten. Jagend gingen de wolkenreeksen wed strijd houden en kletterden de hagelsteenen fit haar vollen schoot. Zoo was het haar naar den zin. Nu was er harmonie tusschen haar gedachten en het weer. Het feest der winden e» het feest der zee was aangebroken. Den ochtend na «trooi- avond zwiepten de golfflarden over het wier- hoofd en ijlden langs den dukdalf om rond te slieren en spruitend voort te jagen door de plankenkieren van den steiger. Zoo'n breidelloos natuurgebeuren kon rust geven aan de sombere stemming der maan en aan die der talloos velen dergenen, welke ze beschijnt, omdat stemming in de natuur en stemming in ons gedachtenleven zoo vol maakt in harmonie met elkaar kunnen zijn. En dat geeft rust, heerlijke rust. En voor den Sint werd de wind al gunsti ger en gferustiger, want op de noordelijke stroomingen kon zijn vaart naar Spanje el sneller en sneller gaan. Brengo hij het volgend Jaar ons de bood schap, dat een rustiger tijd 's aangebroken, opdat door ieder met meer c^wektbeid, dan dit jaar kan worden gezongen: Zie de maan schijnt door d* boomzn. Makkers staakt uw wild geraas. Robtnson. De droom van Jorlssla op Sinterklaas-nacht! Jorissie loopjongen te® zetterij van het Juttertje voetballer doelverdediger van de Heldersohe Drukkerij-loopjongens voet- )al-vereenIgJna „De hoekschop" en hoe hij droomde in den nacht van Sinterklaas wat hjl in hoofdzaak zou krijgen. .Niks anders es reuze-goolo.kei harde schoten van do gestaïub.straf schoppen en treffan. JAAPJES DROOM. Ken SlnturklansvorteUlng, Klolno Jaap wan riek. Hij had koorts en moest dus in bed blijven. Dat was nu dubbel vervelend, want hot zou hoel gauw Sinter klaas zijn ©n Jaap was dan nog niet beter. „Moesje", vroeg hij, „zou Sinterklaas ook bij zleko Vindcron komen?" „Natuurlijk1*, antwoordde moede®. „Als ze maar zoet hun drankje innemen, komt Sint vast bij ze." „Ook, als ik niet voos hora onder den schoorsteen kan zingen, moesje? Of mag ik nu even ©en liedje zingen? Eén liedje maar moesje", bedelde Jaap. Maar dat mocht niet van moeder, omdat Jaap juist eigen keelpijn had en bovendien heel kalm gehouden moest worden. Ze verzekerde haar kleinen, zieken vent echter, dat Sint zou komen. Als Jaap nu zoet ging slapen, zou moeder nog een brief aan hem schrijven, dat hij Jaap vooral niet zon vergeten. En moeder ging de kamer fit, nadat ze Jaap nog eens flink toegedekt had. De kleine vent deed al rijm best om te slapen, maar hg was toch niet heelemaal ge rust. Als Sint nu eens over de daken reed, kon hij toch niet weten, dat hier ook een jongen woonde, omdat er heelemaal niet in den schoorsteen werd gezongen. Weet je wat. Jaap zou een paar versjes opzeggen, die hij op school geleerd had, dot bou Sinterklaas ook wel hooren. Onder het versjes opzeggen vieï Jaap van zelf in slaap en al heel gauw droomde hij over de gebeurtenis, waarvan hj} zoo ver- vuld was. Ineens stonden Binterklaas en zwarte Piet voor zijn bedje. Jaap was heele maal niet bang, maar knikte vriendelijk. Sint keek eens naar het drankjesfleschje en toen hij zag, dat Jaap geregeld had ingeno men zei hij: „Je bent een flinke jongen hoor en daarom heb ik hier een heerlijk anijs- drankje voor je, dat je ineens beter maakt Drink het maar gauw op." Jaap nam het heerlijke drankje van Piet aan en voelde zich werkelijk ineens heele maal lekker, toen hij het ingenomen had. Hij stapte uit zijn bed en gaf Sinterklaas een band, om hr>m te bedanken. Sint Vld z«n handje vast en ineens stonden bo met den «warton knecht op straat, waar de schimmel al op zijn meester wachtte. Deee Htoeg op en zotte Jaap vóór zich op zijn paard on voort Ïlng het. ,,Wo gaan lekkers koopon voor Boete Inderen", zeide Sinterklaas en meteen stond* den ze al in oen heel groote banketbakkers winkel. Daar lagen stapels taai-taal en spe culaaspoppen en banket- en olw>ot>ladol etter» en suikeren harten on er stonden groot© klo ten vol sulkorbóostjoa en pepernoten. Sinter klaas liet zlln knecht zooveel hij maar kon ln zijn groot© zak stoppen en zei tegen den banketbakker dat hij de rest wel gauw sou komen halen. Vorder ging het weer, nu naar een speelgoedwinkel, zóó groot als Jaap nog nooit gezien had. Wat een heerlijkheden waren daar uitgestald. Maar het mooiste vond Jaap toch een speelgoedauto en een vraohV wagon en het allermooiste een grooten spoor trein met rails en seinpalen en tunnels en alles, wat jx nog meer bij hoorde. Daar bleef hij maar bij staan kijken, terwijl Sinterklaas en zwarte Piet rondliepen en van alles koch ten. Na een poosje kwamen ze weer bij Jaap met annen vol speelgoed en dat werd alle maal in de goederenwagens van den spoor trein geladen, die steeds grooter schenen te worden en nooit vol raakten, hoeveel er ook in ging. „Ziezoo Piet," zei Sinterklaas. „Dat kunnen we op jfijn verjaardag gemakkelijk rondbrengen aan alle zoete 'kinderen. En nu zullen we nog een ritje over de daken gaan maken en wat strooien hier een daar.'' Dat vond Jaap heerlijk. Het paard ging zoo maar vanzelf omhoog en liep heel rustig over de daken. Bij dwarsstraten zweefde he «gewoon over heen. Telkens bleef het even stilstaan Inj een schoorsteen en dan hoorde J aap Sinterklaasversjes zingen. De Sint glim, lachte1 dan1 vriendelijk en wenkte Zwarte Piet, dat hij moest strooien. Dan werden han- denvolpeperaoten en suikerbeeëtjes in den ^hoorsteen geworpen, waarop er beneden een luid gejuich weerklonk, vaak gevolgd Zoo kwamen «e ook bij den sohoorsteen van Jaap s huis. Dat vond Jaap grappig Hii nwest nu maar meteen afstappen en wee? naar bed gaan. dacht htt HH liet tLT dea gaon<i glijden e„ jSr Sn^on? steen naar beneden of hij mo^sD eoti J' huiskamer kon zien zitten. Maar hii toikt* te diep voorover en ineens.o «achpiJ J verloorhij zijn evenwicht en' wefi aar gil wakker op den grond nan«t\« 6611 delijk was moeder by Da weer en vertelde haar wat 5i« éf? cht* a!* RAADSEL* E II u 1 0 d E f in 0 n d H 0 0 r n e t n n n e d e TL Goede oplossingen vaas beide raadsels ontvangen van: N. de B.; F. en M. B.; D. en J. B.; O. B T. D.; G. C. v. D.; M. D.; O. D.; J. D A en P. D O. F.; A. J. en J. F.; Th. F. B. G ;W O';d?k fS"' u Gr>M- O. H.; G. de H., J. H.; M. J.; J. K.; A. en W K W Fn Mn *K^ n Lv D' M-; W- M M' M-l A U M r °T' 1' P'; F- G- T- p I. Nieuwe raadsels. y Op *tAATid« «nop de X liggtnde krul Jeslijs komt X een korie »|>reuk. VVvé()Gv'/ °P d® la 'U nede- XXXXXXX klinker, op de 2e rj een X klein huisje, op de 3e rij X een plaats, waar veel boo men bit elkaar staan, op j de 4e rij een bjjnaam voor ;682nen Helder, op de 6e rij het ge- ÜW 1W00rd' °P de 61 rtl iets. wat je in Vienl LÜ,nt doe?' °T> T© rö iets, wat ge- op de be rij een ander woord klink ein °P de 06 weer 0611 mede" II. een V0"el rnp3kt r* p!! f"n :M' e

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1922 | | pagina 12