HELDERSCHE COURANT
DE RARE SIJS
Tweede Blad.
MNVaiwwMMMnM»
reri ffMltilolCl Wbnlt, MIMI fl« b«w G,
immers t»i» vh»Hp, V«i* htm tooit 1m#u wlji
„Zoolang Iki liv don Raad *it (ongave» 17
joar, mei een korte onderbreking) hob Ik nog
nloti wmters uw.Ion, dan (int nr n o I n a m (lot
op dm eurslvecring van don Leer G.) poll tlok
wordt ««voord In don Hoed, Hot ia eohter
oon trouwt, al la bet een schrale, dat <1U niet
alfleew la onzen Raad liet geval l*w
.116, wat ewi vmuntlntfl
HM door oor «signaleerde feit wordt
d'oor den heer G, derhaLvo ten vollo bo-
aamd.
In het slot van zijn "tuk noemt de heer G.
de poging, om aan het door heim self ge
laakte kwaad, te ontkomen naïef en verwast
dit naar het rijk der utoplëen. Hij vreest,
dlat door het stellen van oandidaten, los van
die politieke groepen, nog meer verwarring
zal worden gesticht. Niettemin eindigt hij
met de verzuchting! „Of ik het niet betreur,
dat de toestand zoo Is, zeker, doch zoolang
de mentaliteit van ons volk ls, zooals het nu
Is, zal daarin helaas (alweer een zuchtI) van
verandering geen sprake zijn."
Eilievel Iets is niet goed! maar toch zal
ik zoo maar doorgaan en het niet-goede, of
wil men: het kwade laten voortwoekeren. De
geachte inzender houde ons ten goede, maar
zoo'n redeneering ia ongezond.
Als iets niet goed is, dan dient men elk
middel, dat tot verbetering kan lelden, aan
te grijpen. Dan moeten de oude paden ver
laten worden en dient men een anderen weg
ln te slaan, 't Is als met een zieke, wien het
middel tot herstel wordt aangegeven, doch
dit niet gebruikt 1
Welnu, onze meening is en blijft, dat onze
gemeentebelangen door de politiek niet naar
behooren worden behartigd; daarin verande
ring te brengen, door de politieke invloeden
weg te nemen, althans te verzwakken, is
plicht voor iedereen^ die overtuigd is dat de
politiek in onzen Baad niet thuis hoort.
Omdat de diverse politieke kiesvereeni-
gingen daaraan niet willen meedoen, het
geen evenwel nog zeer de vraag lsl, moeten
we ons van eene poging tot verandering
onthouden? Weineen! Juist het tegendeel,
Indien er van die politieke vereenigingen
zijn, die niet meedoen, dan is de plicht van
hem, de met ons overtuigd zijn, dat de poli
tiek uit den Raad moet worden geweerd,
om daartegen in te gaan.
Meh ga eens na! Hoeveel van de ongeveer
14000 kiezers voor den Gemeenteraad zou
den er lid zijn van een politieke organisatie?
Zeker geen derde gedeelte! Welnu, al die
anderen moeten ook een keus doen. We
meenen niet te bout te spreken, als we dur
ven voorspellen, dat een zeer groot deel dier
politiek ongeorgamiaeetrden met verlangen
uitzien naar het stellen van candidaten voor
den Baad, die los van de politiek, als vroede
vrouwen en mannen, alleen de gemeentebe
langen willen behartigen ten behoeve van
de geheele burgerij. B.
PLAATSELIJK NIEUWS.
Aanbesteding.
Door Burgemeester en Wethouders van
Helder werd Dinsdag ten raadhuize aldaar aan
besteed' de levering van a. 800000 Waalsteen-
klinkers; b. 200000 Friesohe straatklinkers
(drielingen)); c. zand en vervoer van materialen
gedurende he jtaar 1923. Ingeschreven was als
volgt. Voor perceel a.: de N. V. Nederlandsche
Bouwstoffenhandel, W. J. van Zuilen, Leeu
warden, voor f 27.85; Gebr. Van Pelt, Heldgr,
voor f 26.40; N. V. Steenhouwerij v/h J. B. L.
Simon, Helder, voor f 25 per 1000 stuks. Voor
perceel b.: N. V. de Friesohe Steenhandel,
Leeuwarden, voor f 24.50; Gebr. Van Pelt,
Helder, voor f 24.49; N. V. Steenhouwerij v/h
J. B. L. Simon, Helder, voor f 24.45 per 1000
stuks. Voor perceel c.: L. de Bruin, Helder,
levering zand f 1.70 per M'., vervoer Waalsteen
f 1.73, Friesche steen f 1.10, grond, etc. f 0.80,
water f 1.—; J. H. Glas. Helder, zand f 1.48,
vervoer Waalsteen en Friesohe steen f 0.79,
id. grond, etc. f 1.25, id. water f 0.25; W. Kaan,
Helder, zand f 1.86, vervoer Waalsteen f 1.85,
id. Friesche steen f 1.id. puin f 0.95, id.
grond f 0.95, id. water f 0.45; D. Dienaar, Hel
der, zand f 1.28, vervoer grond, etc. f 0.42, id.
Waalsteen f 1.80, gele steen f 0.90, water f 0.60.
Winter- en Volksconcert
Het eerstvolgend winterconcort van de
Stafmuziek dat aanvankelijk was bepaald
op 6 en 7 Maart, zal nu plaats hebben op
Woensdag 21 em Donderdag 22 Maart.
De Stafmuziek wordt Donderdag a.s. naar
Amsterdam gedirigeerd, tor gelegenheid! van
het bezoek van dien Koning van Zweden.
Vereen!ging „Het Witte Kruis."
In de Maandagavond in hötel „Boliovuo" ge
houden vergadering van de afdeellng Helder
van bovengenoemde Vereenlging werd, nadat
<1« notulen ff*Wh «n giW^euw waMte
verslag nllgobraoHi van da afyevnordlffdim tal
algemeen* vergadering te Amsterdam. Dit
verslag werd, onder (lankzogglng aan den
woordvoerder, den heer Van Zoonon, voor
kennisgeving aangenomen.
Vervolgen* kwam aan de orde bat Jaarver
slag der afdeellng over 11)22. Wil ontleenon
.hieraan bet volgnndei
1 I» voor den samensteller van dit verslag
een aangename taak te kunnen vermelden, dat
de afd. Helder van do Noord-HolL Vereenl
ging „Het Witte Kruis" in een bloei enden
toestand verkeert en dat zij ook ln 1922 veel
heeft gedaan ln het belang der zieken en ln
liet belang der volksgezondheid. Geen wonder
dus, dat het aantal leden zeer groot 1b. Bedroeg
dit op 1 Januari 1022 2828, op 81 December
was het 2892, dus een vooruitgang van 64
leden. Hierbij moet evenwel ln aanmerking
worden genomen, dat op 1 Juli bet ledental
reeds tot 2947 gestegen was, zoodat in het
laatste halfjaar het met 65 Is teruggegaan.
Deze achteruitgang is hoofdzakelijk toe te
schrijven aan de verhoogde contributie. Tegen
1 Januari 1923 hebben wederom vele leden
om dezelfde reden bedankt. Dit i» wel geen
verblijdend verschijnsel, maar geeft nog geen
aanleiding tot bezorgdheid.
Van het verpleglngsmaterlaal werd ook dit
jaar een druk gebruik gemnakt. Er kwamen
van h.h. doktoren 1024 briefjes ln, waarop
8820 artikelen in bruikleen werden afgege
ven. Aan onvermogenden (geen leden der af-
deelfng) werden 188 stuks uitgegeven. Het
magazijn is ruim voorzien, zoodat aan de vele
aanvragen altijd voldaan kon worden en geen
enkele maal, als niet voorradig, geweigerd be
hoefde te worden.
Er werd op advies van heeren doktoren
kosteloos 499 maal 1/4 stang zoetwaterijs ver
strekt.
In het afgeloopen jaar werden door den
ontsmetter K. de Vries met formaline 41 wo
ningen, waar besmettelijke 'ziekten hadden
geheerscht, ontsmet. Dit jaar werden minder
woningen ontsmet dan vorige jaren, hetgeen
daarin zijn oorzaak vindt, dat vele geneeshee-
ren twijfelen aan de nuttigheid der ontsmet
tingen.
In „Heideheuvel" te Hilversum werden van
wege de afdeellng 4 patiënten verpleegd, die
allen een gedeelte der verplegingsk oston res
titueerden.
In het begin van 1922 werd door de afdee
ling een moedercursUs gehouden. De lessen
werden gegeven door Mej. E. Wachter. Het
aantal cursisten bedroeg 65, zoodat de docente
genoodzaakt was ze in 2 ploegen te verdeelen.
De Wijkverpleegster legde in 128 huisge
zinnen 2079 bezoeken af, waarvan 2727 aan
betalenden en 262 aan onvermogenden. 5 Pa
tiënten werden in het Wijkgebouw verpleegd,
welke op 82 bezoeken gerekend kunnen wor
den. Verder heeft de zuster 7 keer assistentie
verleend hij het afleggen van gestorvenen en
1 keer bij het transporteeren van een zieke
naar elders.Hoewel zuster Koppes goede en
vele diensten heeft bewezen, waren velen,
vooral geneesheeren, van oordeel, dat het ook
noodzakelijk was om de verpleegden in de
liefdadigheidsgestichten en de bewoners van
het platteland te helpen, hetgeen in de laatste
ledenvergaderingen' besproken is. Het bestuur
zal daarom trachten, indien de gemeente onze
subsidie een weinig verljoogt (waarop wel
kans is), een 2e verpleegster aan te stellen en
wel zoo spoedig mogelijk.
Het verslag wordt onder applaus van de
vergadering goedgekeurd.
De heer Van Zoonen vraagt wat de reden
is, dat sommige medici geen heil zien in de
ontsinettingswijze. Dr. W. J. Bakker zet uit
een, dat een dergelijke wijze van ontsmetting
naar de meening van deze heeren niet af
doende genoeg kan zijn en even goed achter
wege kan blijven. De wd. Voorzitter, de heer
Kamman, voegt daaraan toe, dat ook de be
langhebbenden in den regel niet veel met de
ontsmetting op hebben als zij daarvoor moe
ten betalen. Als het toch niet afdoende is,
laten zjj het liever niet doen. Naar spr. mee
ning moet deze zaak nader geregeld worden,
daar in leder geval de ontsmetting nut af
werpt. Maar het gemeentebestuur kan alleen
dwingend optreden indien de doktoren mede
werken. De heer Roukens merkt op, dat de
kosten «eer gering zijn, slechts de kostprijs
wordt in rekening gebracht.
Door den penningmeester, den heer Rou
kens, wordt de rekening en verantwoording
over 1022 uitgebracht.
Pp ontvangsten bedroegen 7846.07» en de
uitgaven 7002.51, zoodat er ƒ758.56» meer
is ontvangen dan uitgegeven. Dit bedrag ge
voegd bij het saldo van 990.88" (waarmede
liet Jaar begon) verkrijgt men een voordeelig
saldo van f1758.40.
Onder de Inkomsten komen voor 4648 aan
contritoutlën, B88.72 nnn rente, 200 aan
subsldlën voor „Het Witte Kruis", ƒ761.08
aan subsldlën voor de Wijkverpleging, ƒ219.75
voor ontsmettingen, 990 aan verpleeggelden,
J 800.25 als bijdrage uit de Alg. Kas der Ver-
«•nlfflnff «n ffllAV aan ander* ontvangsten,
Onder de uitgaven vermelden we 4OU.M0
aan bijdrage nnn '4 H.U., 160.19 nnn betas
tingen, assurantie ou kosten vnn vuut, lioht
en wnter, /17H4.H9» nnn wtlarteson, innen vnn
oontrlbutlën, vergnderkotten. «rut,, ƒ8884.08
aan kosten (lor WlJkverolflBlng, 642,78 nnn
verptaglngsinaterlaai, ftiiAV nnn ti*. f 240,10
aan onkosten voor ontuniBttlngon, 1000 voor
reserve voor een eventueel te stichten bad
huis en ƒ488,10 voor verschillende Andere
uitgaven.
Bl.1 monde van den heer Van Zoonen wordt
geadviseerd tot goedkeuring dezer rekening
en verantwoording.
Aan de orde is thans de vaststelling der be
grooting 1928. Op de laatste bestuursverga
dering is deze vastgesteld in ontvangst en uit
gaaf op 8100.40, Hieromtrent valt op te mer
ken, dat een bedrag van 800 is uitgetrokken
voor de inrichting van een kamer in het ge
bouw van de Vereenlging tot polikliniek. Het
bestuur meende op deze wijze dien genees
kundigen dienst te kunnen steunen, omdiat in
het Ziekenhuis daarvoor geen voldoende ge
legenheid is.
De begrooting Wijkverpleging wordt in
ontvangst en uitgaaf op 4500 vastgesteld.
De beschikbare gelden zullen in staatspa
pieren worden belegd.
Rondvraag. Deze levert niets op, waarna dc
vergadering onder dankzegging gesloten
wordt.
Luthersche Zangver een. „Een Vaste Burg".
Dinsdagavond was de Luthersche Kerk ge
heel gevuld met belangstellenden oan de uit
voering van bovengenoemde zangvereeniging
aan te hooren.
Dit mooie kerkgebouw, dat zich door haar
goede acoustiek zoo uitnemend leent voor
zanguitvoeringen, heeft echter één gebrek en
dat is het kerkorgel, dat zich in zeer slechten
toestand bevindt.
Op verschillende wijize wordt thans getracht,
geiden in te zamelen voor een nieuw kerk
orgel en zoo kwam de zangvereeniging op de
sympathieke gedachte, voor dit doel eeh uit
voering te geven.
In studie was o. a. genomen „Jefta", gedicht
van J. Brüssaard, minziek van J. Z. J. Haas
broek.
Aan dit werk, voor soii, mannenkoor, vrou
wenkoor er) gemengd koor met klavierbege
leiding, werd welwillende medewerking ver
leend door Mevrouw J. ZeilstraBylo, so
praan, en de heeren C.-Abbenes, bariton, en
J. A. v. d. Vliet, piano. Dit omvangrijke werk,
de hoofdschotel van het programma, werd
ovèr het algemeen goed gezongen. De man
nenkoren waren door een te zwakke bezetting
van de tenoren, wel wat eenzijdig en kwam
het overwicht der bassen te veel uit.
De vrouwenkoren werden goed gezongen,
alleen het laatste gedeelte was, vermoedelijk
door de monotonie der altpartij, niet geheel
zuiver. De gemengde koren waren goed, ter
wijl vooral het gedeelte: „Strijders Sions" zeer
mooi ten gehoore werd gebracht.
Mevrouw Zeilstra, die hierin de sopraan
partij vertolkte, beschikt over een helder, be
schaafd geluid, en vooral in het duo met den
bariton kwam haar stem zeer mooi uit.
v De heer Abbenes zong de bariton-solo zeer
verdienstelijk, alhoewel misschien in sommige
gedeelten iets te licht.
D9 heer Van der Vliet kweet zich aan den
vleugel naar behooren van zijn taak. Jammer,
was het, dat hij geen beter instrument had.
Ds. Wallien gaf voor de opvoering een dui
delijke verklaring van het werk „Jefta".
Door het koor werden nog een vijftal liede
ren gezongen, waarvan het „Domine Salvam
fac" van J. Giesen vooral heel mooi was. De
scherpe uitspraak van de e in dit Latijnsche
nummer doet eenigszins vreemd aan. Ook het
bekende „Avondlied" van Fr. Abt klonk heel
goed.
Mevrouw Zeilstra zong nog „Lltanei" en
„Am Abendroth" van FY. Schubert. Vooral
het tweede nummer wa» een genot om aan te
hooren en het zeer teere gedeelte „ln mein
stilles Fenster sinkt" werd zoo gevoelvol ver
tolkt. Verder zong zij nog een drietal Hol-
tandsehe liederen en "wei „Wiegeliedje",
„1 Meeseken" en „Als de ziele luistert"
alle zeer lieve nummertjes.
Ds. Wallien sloot deze uitvoering op de ge
bruikelijke wijze, na alle medewerkenden na
mens Kerkeraad en Orgelfonds bedankt te
hebben.
Oinomn Pnlare.
Zooals uit de advertentie in die Held. Cou
rant blijkt, Kol lm het bioscooptheater aan
de Binnenhaven deze week een buitenge
woon programma worden vertoond, dat ln
plaats van 4 dagen ditmaal 6 achtereenvol
gende avonden zal loopen. /Hyena's der
Woestijn" la 'èen drama uit de oiroutwomkl,
dat gedeeltelijk in Oallfornië speelt en bui
tengewoon rijk is aan spannende avonturen.
VAN D0NDERDA0 22 FEBRUARI 1923.
DB KOMENDE RAADSVERKIEZING.
Onze besohouwlng in de oourant van 18
dezer heeft den heer D. H. Grunwald en het
bestuur der afd. Helder van den Bood van
Werklieden ln Overheidsdienst, onderafdeel.
„Gemeentewerklieden", aanleiding gegeven tot
heit voeren van polemiek.
De heer G. wijdt enkele woorden aan onze
beschouwing zelve, waarover straks.
Beide inzenders vallen echter het door ons
gememoreerde geval van de 2 gemeentewerk
lieden aan.
Tot recht verstand van het door ons aange
haald geval, willen we terstond er op wijzen,
dat onze conclusie ontleend is aan het verslag,
dat we lazen in de courant. De herlezing van
dat verslag kan in onze uiteenzetting geen wij-
^tterTlazen we in dat verslag: „De heer
Van Breda ls tegen een vaste aanstelling.
Door den directeur der bedrijven ia nimmer
bewezen, dat er voldoende werk voor deze
menschen ia. Ate men ze thans ontslaat, ls
dat geheel volgens het Werkl.-Regl. De Direo-
teuir heeft de commissie niet kunnen overtui
gen van de noodzakelijkheid voor een vaste
aanstelling", en verder:
De Voorzitter: „Maai juist de rechtspositie
verplicht ona niet de menschen in vasten
dienst aan te stellen. Zij zijn eenige jaren in
gemeentedienst, maar daaruit vloeit van den
kant der gemeente geen enkele verplichting
voort. Ook den directeur ia de noodzakelijk
heid niet geblekenDit is het stand
punt van de meerderheid van het College."
Dat verslag wias voor ons voldoende duide
lijk, om te betoogen, dat: „zoowel de meerder
heid van het College van B. én W. als de be
drijfsleiding waren het er over een®, dlat 2
werklieden overbodig waren, althans gemist
konden worden".
Nu komt de heer Gruniwald voor den dag
met een brief van den Directeur d.d. 1 De
cember 1922 aan het College gericht, waaruit
blijkt, dat toen de Directeur wel voor vaste
aanstelling was, evenwel is in den Raad niet
tegengesproken dé bovenaangehaalde uitspra
ken van den heer Van Breda en van den
Voorzitter. Integendeel blijkt uit het door den
heer Verstegen gesprokene, „dat in het rap
port van den Directeur staat, dat de menschen
geen reoht kunnen laten gelden op eene vaste
aanstelling en enkel op zuinigheidsmotieven
stelt de directeur voor ze in tijdelijken dienst
te houden".
Als buitenstaanders konden wij dus moei
lijk tot een andere uitspraak komen. Maar
bovendien, ona betoog was voornamelijk er
op gebaseerd, dat de Raad zich bemoeide
met iets, dat geheel en al tot de competentie
van B. en W. behoort en dat wordt noch
door het stuk van den heer Peters, als se
cretaris van de Gem-Werklieden-organisa-
tie, noch door den heer Grunwald weerlegd.
We willen niet twisten over de vraag, of
de 2 werklieden al of niet vast aangesteld
moeten worden, maar handhaven volkomen
onze uitgesproken mieening, „dat ln den
Raadl philantropie wordt betracht, waar
economisch inzicht had moeten beslissen'*.
Hoe dan ook de meening omtrent het ge
val der 2 werklieden is, vast staat, dat de
Raad in deze aangelegenheid zich bemoeid
heeft met de bevoegdheid van het College
van B. en W.
Dit verbaast ons van een oud-wethouder,
den heer Grunwald, zeer.
Wij meenen gerust te mogen uitspreken,
dat de heer G. gedurende zijn wethouder
schap zooiets niet zou hebben geduld.
De heer Peters gaat in zijn stuk onze ver
dere beschouwing voorbij en laat die geheel
voor onze rekening. Onnoodig zeker te her
halen, dat wij die gaarne voor onze rekening
nemen.
Iets anders is dit met den beer Grunwald.
Deze begint met zijne verwondering er over
uit te spreken, dlat ons eerst bij deze be
grooting gebleken is, dat o n a e Raad nage
noeg geheel verpolitiekt is.
De geachte inzender la mis; ln onze be
schouwingen spreken wij juist uit, dat het
wa e r e e n duidelijk gebleken ls. Wij heb
ben wel eens meer ons oor te luisteren ge
legd en de thans uitgesproken gedachte ls
heusoh niet nieuw, doch ls een verzuchting,
die reeds meermalen geslaakt is. 't Ih nu
maar de vraag of men t bij de verzuchting
laat, of dat men nu eens daadwerkelijk kir
grijpt om het politiek gedoe te beëindigen,
althans belangrijk te beknotten,
Het feit zelve, dlat er in onzen Raad te
FEUILLETON.
door
ARNO LD BENNBTT.
M)
hl
Zoodra het muildier begon te draven, be-
Kde gravin weer te gllmlaohon. Verlioh-
j en tevredenheid schilderden zich op
hare fraaie trekken af. Denry vernam spoe
dig dat zij1 alles van muildieren af wist
of hijkans alles. Zij vertelde bera, dat zij
bonderden mijlen op muildieren had afge
legd! in d© Apennijnen, waar er geen wegen
waren, en alleen muildieren, gelten en vlie
gen bun pooten op de stelle, steonaohtlge
paden konden staande houden. Zij zelde dat
een goed muildier in de Apennijnen veertig
rd waard was, meer dan een paard van
gelijke kwaliteit. Metterdaad voelde zij
veel sympathie voor muildieren. Denry be
greep dat bij met zooveel mogelijke ^wier
moest rijden, en hij trachtte zloh «Hes te
binnen te brengen, wat hij ongedaan had
in een boek betreffende de juiste wijze om
de tengels vast te houden. Want in alles
wat met paardrijden en mennen to maken
had was de gravin een deskundige. In
hot seizoen ging zjj mi of tweemaal in do
▼eek op jacht met do North Btaffordshire
Sounds en de Signai had verklaard, dat
*p een onvervaard paardrijdstor was. Het
hiüi g <llt berloht op den dag toen rij van
"Wi paard geworpen «n bewusteloos naar
«ueyd gebracht was.
Het muildier scheen zloh zijn verantwoor
ding en zijn hooge bestemming eveneens
bewust te zijn, zette izljn beste beentje voor
en gedroeg zloh in het algemeen als een
muildier dat den naam van zijn overgroot
vader kende. Het liep ln eon praohtlgen
draf door Knype, zonder schichtig te zijn
voor stoomtrams of zich op te winden over
den spoorbrug. Een fotograaf die aan zijn
deur met een groote camera stond te ma-
noeuvreeren braoht het een oogenblik aan
het schrikken, tot het zich herinnerde dat
het al eerder een camera had gezien. De
gTavln, die verbaasd was waarom eert foto
graaf in een open deur rondom een drie
poot bokkesprongen stond te maken, keerde
zich om, teneinde den man met haar lorg
non op te nemen.
Zij draafden nu langs dien Oauldron-dijk
naar Hanbridige, en een enkele voetganger
herkende de grovia GIJ kunt voor een «teek-
neus uit Hanbridige niets vextborgon. Als
bovendien eon steekneus in de straten van
HanibrJdge Iemand zlot die vermaard ls of
in het oog springt, of algemeen bekend ls,
beweert h niet, dat hij niemand gezlon
beeft. HU wijst onimlakonbaar naar wat hij
heeft waargenomen, als hij oen kameraad
bU zloh hooft, en als HU geen kameraad
hoeft. blUft hij staan en staart met zulk eon
oorlljke intensiteit, dat de heole straat blijft
«taan en mooaitaart. Soms kun je eon heole
straat zien stilstaan en staren zonder eenig
denkbeeld waarop zU staart. Naar mate do
equipage hot drukke hart van Hanbrldge,
daar waar de mooie winkels, koffiehuizen,
hotels, vergadergebouwen en schouwbur
gen liggen, vlot tnaderde, wisten steeds meer
oswoners dat Beatrijs (gelijk zU haar met
genegenheid nosmdon) met ten Jongen man
in een bouwvallige kleine viotoria zat achter
een muildier waarvan de ooron fladderden
als die van een olifant. Daar Denry te Han
brldge veel minder bekend was dan in rijn
geboorteplaate Buraley, berkenden weini
gen hem. Nadat die Viotoria voorbij was ge
reden kwamen menschen, die het berloht
te laat vernomen haddon, uit winkels ren
nen en gaapten maar den rug van de gra
vin als naar een vervliegenden droom, tot
het hardnekkig gebed van een tram hen
weer op het trottoir deed springen.
Ten slotte konden Denry en de gravin de
klok van het oude stadhuis op Orown
Squairo zien en het was oen minuut voor
drieën. Zij waren nog geen minuut van het
Instituut.
„U bent erl" zelde Denry fier. „Drie mijl
vast en izeker in zeventien minuten. Voor
een muildier is dat lang geen appelenpap".
En zoozeer was de gravin bekend met do
taal van do VUf Steden dat zU dodeUjk de
beteekenim zelfs van do uitdrukking „none
so dusty" lang geen appelanpap
raadde.
Op grootsohe wij»» rsden «U Orown
Square op.
En toon zette het muildier, «onder waar
schuwing plotseling alle automatische ram
men aan die een muildier heeft, en hield
«til.
„O goede helpl" zuchtte Denry. HU kende
do rodon van don stilstand.
Een groot vendel polltle-agenten, een
compleet regiment politieagenten, mar
cheerde over het noordelijke einde van het
Eleln ih de richting vani het Instituut. Niels
ad geruststellender kunnen lijken, niets
minder gevaarlijker dan dat corps politie-
agenten, voor dien middag buiten dienst
gesteld en verzameld om een hartelijk en
politioneel welkom aan hun weldoenster do
gravin te bereiden. Maar het muildier had
zijn eigen opvattingen aangaande politie
agenten. Ai in de eerste dagen, dat Denry
eigenaar van het muildier was geweest, bU
het zien van een polltle-agent. HU tolereerde
stoomwalsen, en zelfs vallende vliegers,
maar èen polltle-agent was hem altUd on
sympathiek geweest. Denry had hem, door
geduld en kastijding, 'gaandeweg bekeerd
tot de opvatting van de gravin over politie
agenten namelijk "dat rij een hoffelijk en
betrouwbaar corps van openbare dienaren
waren, die niet behandeld behooren te wor
den als vogelverschrikkers of als bet uit
vaagsel van de maatsobappU. In elk geval
had het muildier ln de laatste maanden zoo
goed als opgehouden met zijn verzet togen
de politie in de VUf Steden. En als het rióh
op zijn best gedroeg, negeerde het een po-
Ublo-agont volslagen.
Maar er waren eenige honderden politie
agenten ln die afdeeling, de meerderheid
van de heele politie ln de VUf Steden. En
hot was duidelijk, dat het muildier vond, dat
Doriry, door hot van aangezicht tot aange
zicht tn plaatsen togonovor oonlge honder
den politieagenten tegelijk, te veel van rijn
goedaardIghold gevergd had.
I)e ooren van het muildier gaven opge
wonden te verstaan:
„Er moet ergens een .grens zijn, en ik
non staan",
De ooren van het muildier veroorzaakten
een kleinen oploop.
Denry kwam op de gedachte dat, ais muil
dieren ln de Apennijnen1 zoo goed voloen, dit
zijn reden moet hebben in net feit, dat er
in dis Apennijnen gteu polltle-agenten rijn.
Ton «lotte komtallM ln orde, de beidt ffe-
Uevtn leven neg lang en gelukkig tezamen.
„Yamata de Slaaf' behandelt «en trnglaclie
geschiedenis v«u een trouwen slaaf/ die
zich wreekt op «Ut» meesters dood. Bedde
films bieden overvloed van spannende avon
turen,
Hsldersehi Toon*e|vereenlging „Tarenu",
Dinsdagavond gaf de TooneelverMnlfflng
„l.a.v.e.u.u. voor baar leden en donateurs
eene uitvoering ln de schouwburgzaal Casino.
Opgevoerd werd „Verleden", drama van Ina
Boudier- -Bakker. In dit stuk wordt het inte
ressante gegeven verwerkt, dat een jong-
niensoh, die ln Amerika wegens een strafbaar
feit gevangenisstraf heeft ondergaan, later, ln
zijn ouderlijke woning niemand dan de in
tieme kring der familieleden weet iets van het
delict af toch telkens tegen het wantrouwen
en den argwaan zijner familie opbotst. Alleen
zijn meisje blijft in hem gelooven. Maar als
op het kantoor, waar hij werkzaam is, een
kastekort wordt ontdekt, (hij is er onschuldig
aan), heeft ook zij één enkel oogenblik van
wantrouwen, en dit eene oogenblik is beslis
send voor hun verdere verhouding, welke dan
ook in het derde bedirljf verbroken wordt.
Het stuk als zoodanig heeft ln het tweede
bedrijf een sterke dramatische stijging,
maar het korte derde bedrijf, waarin
niets anders gebeuirt dan bet vertrek
van Dolf, is zwak. Bovendien heeft, naar onze
meening, het drama een groote psychologi
sche fout. Iemand als Dolf, die in Amerika
een conflict met den strafrechter heeft, dat
hem een jaar vrijheidsstraf kost, zal als regel
niet zoo fijngevoelig zijn, dat hij op een intui-
tieve, zuiver menschelijke reactie van zijn
meisje op de mededeeling, die zij hoort, en
gezien de sfeer waarin het gezin den laatsten
tijd leeft, zoo subtiel reageert. Die fijnge
voeligheid van Dolf was in geen enkel opricht
door de schrijfster aannemelijk gemaakt.
Zooals gezegd, het tweede bedrijf geeft een
sterk dramatisch slot, en dit slot, gespeeld
door mejuffrouw Thieman als Oatherine, de
verloofde, en den heer Lastdrager als Dolf,
kon, in aanmerking genomen, dat hier dilet
tanten speelden, ons wel voldoen. Beiden ga
ven mooi spel te zien, ook mooi „stil spel" en
vooral mejuffrouw Thieman lijkt ons voor de
vereenlging een goede dramatische kracht.
Zij had ook in het eerste bedrijf mooie mo
menten. In het derde bedrijf schoten de spe
lenden nagenoeg allen te kort. Dit was niet
hun schuld alleen, want het bedrijf kon als
logische oplossing van het oonfliot niet vol
doen.
Van de overige rollen vermelden wij de zeer
goede vertolking van den heer Dijkshoorn ais
de oude Verduin; het korte rolletje van de
heeren Schuit en J. Metzelaar, vlot en pittig
gespeeld. Mejuffrouw E. Deelder vertolkte
niet onverdienstelijk de rol van mevrouw Ver
duin. Mejuffrouw Stoker had een klein dienst
bodenrolletje.
WJj hebben mejuffrouw O. van Zoonen
voor het laatst bewaard. Zij vervulde de rol
van het 17-jarig zusje van Oatherine, Roosje,
onstuimige, levenslustige bokvisch. En deze
lang niet onbeduidende rol was oorspronke
lijk bestemd voor mejuffrouwAnnie Dijks
hoorn. Daar deze te elfder ure ziek was ge
worden, kreeg mejuffrouw Van Zoonen in
den letterlijken rib des woord» de» avonds te
elfder ure de boodschap of zü die rol wilde
spelen. Dat was 's avonds te voren, zoodat zij
du® een dag had om haar rol te leeren. De
bezoekers zullen het met ons eens zijn, dat de
wijze, waarop zij haar rol vervulde, boven
allen lof verheven wa». Dat wij haar het laatst
noemden, geschiedde om dit een® speciaal
naar voren te doen komen, want dat mocht
wel eens vermeld worden, dlunikt on».
Een gezellig bal besloot den avond.
Marine-Sanatorium Fonds.
Door de Kon. Luchtvaart-Maatschappij ia
voor het bal-maaqué dat 17 Maart a.e. gege
ven wordt ten voordeele van het M. 8. F.,
ais prijs beschikbaar gesteld een gratia
overtocht Amsterdam of RotterdamBrussel
(naar verkiezing) en terug.
Uit het Politie-rapport.
Maandagmiddag werd1 er kennis gegeven
door een bewoner van de Gravenstraat, dat,
terwijl hij zich in een in, winkel aan de Zuid-
straat bevond een blauw geschilderde slede
waarop aan die achterzijde zijn naam was
aangebracht, Was weggenomen.
HU had1 de slede onbeheerd voor den win
kel laten staan.
Maandagavond werd op verzoek van een
logementhoudlster uit haar inrichting ver
wijderd1 een manspersoon die met gouden
voorwerpen dioor heit qafé had! gegooid waar
op de voorwerpen door de logettnentshoudl-
eter aan het bureau werden gedeponeerd.
De persoon die verschijnselen van abnor
maliteit vertoonde la in bewaring gebleven
en den volgenden dag op medisah advies
naar het ziekenhuis overgebracht
HU kwam ook op de gedachte dat er iets
tegenover dit muildier moest gedaan wor
den.
„Nu?" zeide de gravin vragend.
Het was een uitdaging aan hem om te
bewUzen dat hU «n niet het muildier aan
het hoofd van de expeditie stond.
HU gaf een korte verklaring van de bij
zondere gevoeligheid van het muildier op
d t stuk, als het ware 'bfl wUze van vergoe-
UJklng voor zijn sleohten smaak waardoor
hU bezwaren had tegen openbare dienaren
die de gravin vertroetelde,
„Zij zullen dadeUjk uit het gezicht zijn",
zeide de gravin. En allebei, zij en Denry,
traohtteni te kijken, alsof de viotoria op die
bepaalde plaats om een bepaalde reden had
halt gehouden en of het muildier een model
van gehoorzaamheid was. Niettemin werd de
kleine oploop een beetje grooter.
„Nu", zelde de gravin aanmoedigend. D®
staart van het regiment polltle-agenten was
ln de richting van het Instituut verdwenen,
„T«jkl Tsjkl* overreedde Denry het muil
dier.
Do voorbeenen reageerden niet.
„Misachten doo Ik beter met uit te stap
pen en te wandelen", steldo de gravin voor
De menigte werd hinderlijk en was begon
nen met ongevraagde wenken te geven aan
gaande de Juiste behandeling van muildie
ren. De menigte zeide t>U zich zelf: „Zij te
hetl ZU te het! ZU ls het!" bedoelende dal
het de gravin was.
gO neen", reide Denry, „het te in orde."
Én hU gaf er het muildier „een" op rij»
kop met zijn zweep.
(Wordt vervolgd)
TM was een avond, waarop de heer Brlzee
met zijn koor met genoegen kan terugzien.