HELDERSCHE COURANT DE RARE SIJS Tweede Blad. MNVaiwwMMMnM» reri ffMltilolCl Wbnlt, MIMI fl« b«w G, immers t»i» vh»Hp, V«i* htm tooit 1m#u wlji „Zoolang Iki liv don Raad *it (ongave» 17 joar, mei een korte onderbreking) hob Ik nog nloti wmters uw.Ion, dan (int nr n o I n a m (lot op dm eurslvecring van don Leer G.) poll tlok wordt ««voord In don Hoed, Hot ia eohter oon trouwt, al la bet een schrale, dat <1U niet alfleew la onzen Raad liet geval l*w .116, wat ewi vmuntlntfl HM door oor «signaleerde feit wordt d'oor den heer G, derhaLvo ten vollo bo- aamd. In het slot van zijn "tuk noemt de heer G. de poging, om aan het door heim self ge laakte kwaad, te ontkomen naïef en verwast dit naar het rijk der utoplëen. Hij vreest, dlat door het stellen van oandidaten, los van die politieke groepen, nog meer verwarring zal worden gesticht. Niettemin eindigt hij met de verzuchting! „Of ik het niet betreur, dat de toestand zoo Is, zeker, doch zoolang de mentaliteit van ons volk ls, zooals het nu Is, zal daarin helaas (alweer een zuchtI) van verandering geen sprake zijn." Eilievel Iets is niet goed! maar toch zal ik zoo maar doorgaan en het niet-goede, of wil men: het kwade laten voortwoekeren. De geachte inzender houde ons ten goede, maar zoo'n redeneering ia ongezond. Als iets niet goed is, dan dient men elk middel, dat tot verbetering kan lelden, aan te grijpen. Dan moeten de oude paden ver laten worden en dient men een anderen weg ln te slaan, 't Is als met een zieke, wien het middel tot herstel wordt aangegeven, doch dit niet gebruikt 1 Welnu, onze meening is en blijft, dat onze gemeentebelangen door de politiek niet naar behooren worden behartigd; daarin verande ring te brengen, door de politieke invloeden weg te nemen, althans te verzwakken, is plicht voor iedereen^ die overtuigd is dat de politiek in onzen Baad niet thuis hoort. Omdat de diverse politieke kiesvereeni- gingen daaraan niet willen meedoen, het geen evenwel nog zeer de vraag lsl, moeten we ons van eene poging tot verandering onthouden? Weineen! Juist het tegendeel, Indien er van die politieke vereenigingen zijn, die niet meedoen, dan is de plicht van hem, de met ons overtuigd zijn, dat de poli tiek uit den Raad moet worden geweerd, om daartegen in te gaan. Meh ga eens na! Hoeveel van de ongeveer 14000 kiezers voor den Gemeenteraad zou den er lid zijn van een politieke organisatie? Zeker geen derde gedeelte! Welnu, al die anderen moeten ook een keus doen. We meenen niet te bout te spreken, als we dur ven voorspellen, dat een zeer groot deel dier politiek ongeorgamiaeetrden met verlangen uitzien naar het stellen van candidaten voor den Baad, die los van de politiek, als vroede vrouwen en mannen, alleen de gemeentebe langen willen behartigen ten behoeve van de geheele burgerij. B. PLAATSELIJK NIEUWS. Aanbesteding. Door Burgemeester en Wethouders van Helder werd Dinsdag ten raadhuize aldaar aan besteed' de levering van a. 800000 Waalsteen- klinkers; b. 200000 Friesohe straatklinkers (drielingen)); c. zand en vervoer van materialen gedurende he jtaar 1923. Ingeschreven was als volgt. Voor perceel a.: de N. V. Nederlandsche Bouwstoffenhandel, W. J. van Zuilen, Leeu warden, voor f 27.85; Gebr. Van Pelt, Heldgr, voor f 26.40; N. V. Steenhouwerij v/h J. B. L. Simon, Helder, voor f 25 per 1000 stuks. Voor perceel b.: N. V. de Friesohe Steenhandel, Leeuwarden, voor f 24.50; Gebr. Van Pelt, Helder, voor f 24.49; N. V. Steenhouwerij v/h J. B. L. Simon, Helder, voor f 24.45 per 1000 stuks. Voor perceel c.: L. de Bruin, Helder, levering zand f 1.70 per M'., vervoer Waalsteen f 1.73, Friesche steen f 1.10, grond, etc. f 0.80, water f 1.—; J. H. Glas. Helder, zand f 1.48, vervoer Waalsteen en Friesohe steen f 0.79, id. grond, etc. f 1.25, id. water f 0.25; W. Kaan, Helder, zand f 1.86, vervoer Waalsteen f 1.85, id. Friesche steen f 1.id. puin f 0.95, id. grond f 0.95, id. water f 0.45; D. Dienaar, Hel der, zand f 1.28, vervoer grond, etc. f 0.42, id. Waalsteen f 1.80, gele steen f 0.90, water f 0.60. Winter- en Volksconcert Het eerstvolgend winterconcort van de Stafmuziek dat aanvankelijk was bepaald op 6 en 7 Maart, zal nu plaats hebben op Woensdag 21 em Donderdag 22 Maart. De Stafmuziek wordt Donderdag a.s. naar Amsterdam gedirigeerd, tor gelegenheid! van het bezoek van dien Koning van Zweden. Vereen!ging „Het Witte Kruis." In de Maandagavond in hötel „Boliovuo" ge houden vergadering van de afdeellng Helder van bovengenoemde Vereenlging werd, nadat <1« notulen ff*Wh «n giW^euw waMte verslag nllgobraoHi van da afyevnordlffdim tal algemeen* vergadering te Amsterdam. Dit verslag werd, onder (lankzogglng aan den woordvoerder, den heer Van Zoonon, voor kennisgeving aangenomen. Vervolgen* kwam aan de orde bat Jaarver slag der afdeellng over 11)22. Wil ontleenon .hieraan bet volgnndei 1 I» voor den samensteller van dit verslag een aangename taak te kunnen vermelden, dat de afd. Helder van do Noord-HolL Vereenl ging „Het Witte Kruis" in een bloei enden toestand verkeert en dat zij ook ln 1922 veel heeft gedaan ln het belang der zieken en ln liet belang der volksgezondheid. Geen wonder dus, dat het aantal leden zeer groot 1b. Bedroeg dit op 1 Januari 1022 2828, op 81 December was het 2892, dus een vooruitgang van 64 leden. Hierbij moet evenwel ln aanmerking worden genomen, dat op 1 Juli bet ledental reeds tot 2947 gestegen was, zoodat in het laatste halfjaar het met 65 Is teruggegaan. Deze achteruitgang is hoofdzakelijk toe te schrijven aan de verhoogde contributie. Tegen 1 Januari 1923 hebben wederom vele leden om dezelfde reden bedankt. Dit i» wel geen verblijdend verschijnsel, maar geeft nog geen aanleiding tot bezorgdheid. Van het verpleglngsmaterlaal werd ook dit jaar een druk gebruik gemnakt. Er kwamen van h.h. doktoren 1024 briefjes ln, waarop 8820 artikelen in bruikleen werden afgege ven. Aan onvermogenden (geen leden der af- deelfng) werden 188 stuks uitgegeven. Het magazijn is ruim voorzien, zoodat aan de vele aanvragen altijd voldaan kon worden en geen enkele maal, als niet voorradig, geweigerd be hoefde te worden. Er werd op advies van heeren doktoren kosteloos 499 maal 1/4 stang zoetwaterijs ver strekt. In het afgeloopen jaar werden door den ontsmetter K. de Vries met formaline 41 wo ningen, waar besmettelijke 'ziekten hadden geheerscht, ontsmet. Dit jaar werden minder woningen ontsmet dan vorige jaren, hetgeen daarin zijn oorzaak vindt, dat vele geneeshee- ren twijfelen aan de nuttigheid der ontsmet tingen. In „Heideheuvel" te Hilversum werden van wege de afdeellng 4 patiënten verpleegd, die allen een gedeelte der verplegingsk oston res titueerden. In het begin van 1922 werd door de afdee ling een moedercursUs gehouden. De lessen werden gegeven door Mej. E. Wachter. Het aantal cursisten bedroeg 65, zoodat de docente genoodzaakt was ze in 2 ploegen te verdeelen. De Wijkverpleegster legde in 128 huisge zinnen 2079 bezoeken af, waarvan 2727 aan betalenden en 262 aan onvermogenden. 5 Pa tiënten werden in het Wijkgebouw verpleegd, welke op 82 bezoeken gerekend kunnen wor den. Verder heeft de zuster 7 keer assistentie verleend hij het afleggen van gestorvenen en 1 keer bij het transporteeren van een zieke naar elders.Hoewel zuster Koppes goede en vele diensten heeft bewezen, waren velen, vooral geneesheeren, van oordeel, dat het ook noodzakelijk was om de verpleegden in de liefdadigheidsgestichten en de bewoners van het platteland te helpen, hetgeen in de laatste ledenvergaderingen' besproken is. Het bestuur zal daarom trachten, indien de gemeente onze subsidie een weinig verljoogt (waarop wel kans is), een 2e verpleegster aan te stellen en wel zoo spoedig mogelijk. Het verslag wordt onder applaus van de vergadering goedgekeurd. De heer Van Zoonen vraagt wat de reden is, dat sommige medici geen heil zien in de ontsinettingswijze. Dr. W. J. Bakker zet uit een, dat een dergelijke wijze van ontsmetting naar de meening van deze heeren niet af doende genoeg kan zijn en even goed achter wege kan blijven. De wd. Voorzitter, de heer Kamman, voegt daaraan toe, dat ook de be langhebbenden in den regel niet veel met de ontsmetting op hebben als zij daarvoor moe ten betalen. Als het toch niet afdoende is, laten zjj het liever niet doen. Naar spr. mee ning moet deze zaak nader geregeld worden, daar in leder geval de ontsmetting nut af werpt. Maar het gemeentebestuur kan alleen dwingend optreden indien de doktoren mede werken. De heer Roukens merkt op, dat de kosten «eer gering zijn, slechts de kostprijs wordt in rekening gebracht. Door den penningmeester, den heer Rou kens, wordt de rekening en verantwoording over 1022 uitgebracht. Pp ontvangsten bedroegen 7846.07» en de uitgaven 7002.51, zoodat er ƒ758.56» meer is ontvangen dan uitgegeven. Dit bedrag ge voegd bij het saldo van 990.88" (waarmede liet Jaar begon) verkrijgt men een voordeelig saldo van f1758.40. Onder de Inkomsten komen voor 4648 aan contritoutlën, B88.72 nnn rente, 200 aan subsldlën voor „Het Witte Kruis", ƒ761.08 aan subsldlën voor de Wijkverpleging, ƒ219.75 voor ontsmettingen, 990 aan verpleeggelden, J 800.25 als bijdrage uit de Alg. Kas der Ver- «•nlfflnff «n ffllAV aan ander* ontvangsten, Onder de uitgaven vermelden we 4OU.M0 aan bijdrage nnn '4 H.U., 160.19 nnn betas tingen, assurantie ou kosten vnn vuut, lioht en wnter, /17H4.H9» nnn wtlarteson, innen vnn oontrlbutlën, vergnderkotten. «rut,, ƒ8884.08 aan kosten (lor WlJkverolflBlng, 642,78 nnn verptaglngsinaterlaai, ftiiAV nnn ti*. f 240,10 aan onkosten voor ontuniBttlngon, 1000 voor reserve voor een eventueel te stichten bad huis en ƒ488,10 voor verschillende Andere uitgaven. Bl.1 monde van den heer Van Zoonen wordt geadviseerd tot goedkeuring dezer rekening en verantwoording. Aan de orde is thans de vaststelling der be grooting 1928. Op de laatste bestuursverga dering is deze vastgesteld in ontvangst en uit gaaf op 8100.40, Hieromtrent valt op te mer ken, dat een bedrag van 800 is uitgetrokken voor de inrichting van een kamer in het ge bouw van de Vereenlging tot polikliniek. Het bestuur meende op deze wijze dien genees kundigen dienst te kunnen steunen, omdiat in het Ziekenhuis daarvoor geen voldoende ge legenheid is. De begrooting Wijkverpleging wordt in ontvangst en uitgaaf op 4500 vastgesteld. De beschikbare gelden zullen in staatspa pieren worden belegd. Rondvraag. Deze levert niets op, waarna dc vergadering onder dankzegging gesloten wordt. Luthersche Zangver een. „Een Vaste Burg". Dinsdagavond was de Luthersche Kerk ge heel gevuld met belangstellenden oan de uit voering van bovengenoemde zangvereeniging aan te hooren. Dit mooie kerkgebouw, dat zich door haar goede acoustiek zoo uitnemend leent voor zanguitvoeringen, heeft echter één gebrek en dat is het kerkorgel, dat zich in zeer slechten toestand bevindt. Op verschillende wijize wordt thans getracht, geiden in te zamelen voor een nieuw kerk orgel en zoo kwam de zangvereeniging op de sympathieke gedachte, voor dit doel eeh uit voering te geven. In studie was o. a. genomen „Jefta", gedicht van J. Brüssaard, minziek van J. Z. J. Haas broek. Aan dit werk, voor soii, mannenkoor, vrou wenkoor er) gemengd koor met klavierbege leiding, werd welwillende medewerking ver leend door Mevrouw J. ZeilstraBylo, so praan, en de heeren C.-Abbenes, bariton, en J. A. v. d. Vliet, piano. Dit omvangrijke werk, de hoofdschotel van het programma, werd ovèr het algemeen goed gezongen. De man nenkoren waren door een te zwakke bezetting van de tenoren, wel wat eenzijdig en kwam het overwicht der bassen te veel uit. De vrouwenkoren werden goed gezongen, alleen het laatste gedeelte was, vermoedelijk door de monotonie der altpartij, niet geheel zuiver. De gemengde koren waren goed, ter wijl vooral het gedeelte: „Strijders Sions" zeer mooi ten gehoore werd gebracht. Mevrouw Zeilstra, die hierin de sopraan partij vertolkte, beschikt over een helder, be schaafd geluid, en vooral in het duo met den bariton kwam haar stem zeer mooi uit. v De heer Abbenes zong de bariton-solo zeer verdienstelijk, alhoewel misschien in sommige gedeelten iets te licht. D9 heer Van der Vliet kweet zich aan den vleugel naar behooren van zijn taak. Jammer, was het, dat hij geen beter instrument had. Ds. Wallien gaf voor de opvoering een dui delijke verklaring van het werk „Jefta". Door het koor werden nog een vijftal liede ren gezongen, waarvan het „Domine Salvam fac" van J. Giesen vooral heel mooi was. De scherpe uitspraak van de e in dit Latijnsche nummer doet eenigszins vreemd aan. Ook het bekende „Avondlied" van Fr. Abt klonk heel goed. Mevrouw Zeilstra zong nog „Lltanei" en „Am Abendroth" van FY. Schubert. Vooral het tweede nummer wa» een genot om aan te hooren en het zeer teere gedeelte „ln mein stilles Fenster sinkt" werd zoo gevoelvol ver tolkt. Verder zong zij nog een drietal Hol- tandsehe liederen en "wei „Wiegeliedje", „1 Meeseken" en „Als de ziele luistert" alle zeer lieve nummertjes. Ds. Wallien sloot deze uitvoering op de ge bruikelijke wijze, na alle medewerkenden na mens Kerkeraad en Orgelfonds bedankt te hebben. Oinomn Pnlare. Zooals uit de advertentie in die Held. Cou rant blijkt, Kol lm het bioscooptheater aan de Binnenhaven deze week een buitenge woon programma worden vertoond, dat ln plaats van 4 dagen ditmaal 6 achtereenvol gende avonden zal loopen. /Hyena's der Woestijn" la 'èen drama uit de oiroutwomkl, dat gedeeltelijk in Oallfornië speelt en bui tengewoon rijk is aan spannende avonturen. VAN D0NDERDA0 22 FEBRUARI 1923. DB KOMENDE RAADSVERKIEZING. Onze besohouwlng in de oourant van 18 dezer heeft den heer D. H. Grunwald en het bestuur der afd. Helder van den Bood van Werklieden ln Overheidsdienst, onderafdeel. „Gemeentewerklieden", aanleiding gegeven tot heit voeren van polemiek. De heer G. wijdt enkele woorden aan onze beschouwing zelve, waarover straks. Beide inzenders vallen echter het door ons gememoreerde geval van de 2 gemeentewerk lieden aan. Tot recht verstand van het door ons aange haald geval, willen we terstond er op wijzen, dat onze conclusie ontleend is aan het verslag, dat we lazen in de courant. De herlezing van dat verslag kan in onze uiteenzetting geen wij- ^tterTlazen we in dat verslag: „De heer Van Breda ls tegen een vaste aanstelling. Door den directeur der bedrijven ia nimmer bewezen, dat er voldoende werk voor deze menschen ia. Ate men ze thans ontslaat, ls dat geheel volgens het Werkl.-Regl. De Direo- teuir heeft de commissie niet kunnen overtui gen van de noodzakelijkheid voor een vaste aanstelling", en verder: De Voorzitter: „Maai juist de rechtspositie verplicht ona niet de menschen in vasten dienst aan te stellen. Zij zijn eenige jaren in gemeentedienst, maar daaruit vloeit van den kant der gemeente geen enkele verplichting voort. Ook den directeur ia de noodzakelijk heid niet geblekenDit is het stand punt van de meerderheid van het College." Dat verslag wias voor ons voldoende duide lijk, om te betoogen, dat: „zoowel de meerder heid van het College van B. én W. als de be drijfsleiding waren het er over een®, dlat 2 werklieden overbodig waren, althans gemist konden worden". Nu komt de heer Gruniwald voor den dag met een brief van den Directeur d.d. 1 De cember 1922 aan het College gericht, waaruit blijkt, dat toen de Directeur wel voor vaste aanstelling was, evenwel is in den Raad niet tegengesproken dé bovenaangehaalde uitspra ken van den heer Van Breda en van den Voorzitter. Integendeel blijkt uit het door den heer Verstegen gesprokene, „dat in het rap port van den Directeur staat, dat de menschen geen reoht kunnen laten gelden op eene vaste aanstelling en enkel op zuinigheidsmotieven stelt de directeur voor ze in tijdelijken dienst te houden". Als buitenstaanders konden wij dus moei lijk tot een andere uitspraak komen. Maar bovendien, ona betoog was voornamelijk er op gebaseerd, dat de Raad zich bemoeide met iets, dat geheel en al tot de competentie van B. en W. behoort en dat wordt noch door het stuk van den heer Peters, als se cretaris van de Gem-Werklieden-organisa- tie, noch door den heer Grunwald weerlegd. We willen niet twisten over de vraag, of de 2 werklieden al of niet vast aangesteld moeten worden, maar handhaven volkomen onze uitgesproken mieening, „dat ln den Raadl philantropie wordt betracht, waar economisch inzicht had moeten beslissen'*. Hoe dan ook de meening omtrent het ge val der 2 werklieden is, vast staat, dat de Raad in deze aangelegenheid zich bemoeid heeft met de bevoegdheid van het College van B. en W. Dit verbaast ons van een oud-wethouder, den heer Grunwald, zeer. Wij meenen gerust te mogen uitspreken, dat de heer G. gedurende zijn wethouder schap zooiets niet zou hebben geduld. De heer Peters gaat in zijn stuk onze ver dere beschouwing voorbij en laat die geheel voor onze rekening. Onnoodig zeker te her halen, dat wij die gaarne voor onze rekening nemen. Iets anders is dit met den beer Grunwald. Deze begint met zijne verwondering er over uit te spreken, dlat ons eerst bij deze be grooting gebleken is, dat o n a e Raad nage noeg geheel verpolitiekt is. De geachte inzender la mis; ln onze be schouwingen spreken wij juist uit, dat het wa e r e e n duidelijk gebleken ls. Wij heb ben wel eens meer ons oor te luisteren ge legd en de thans uitgesproken gedachte ls heusoh niet nieuw, doch ls een verzuchting, die reeds meermalen geslaakt is. 't Ih nu maar de vraag of men t bij de verzuchting laat, of dat men nu eens daadwerkelijk kir grijpt om het politiek gedoe te beëindigen, althans belangrijk te beknotten, Het feit zelve, dlat er in onzen Raad te FEUILLETON. door ARNO LD BENNBTT. M) hl Zoodra het muildier begon te draven, be- Kde gravin weer te gllmlaohon. Verlioh- j en tevredenheid schilderden zich op hare fraaie trekken af. Denry vernam spoe dig dat zij1 alles van muildieren af wist of hijkans alles. Zij vertelde bera, dat zij bonderden mijlen op muildieren had afge legd! in d© Apennijnen, waar er geen wegen waren, en alleen muildieren, gelten en vlie gen bun pooten op de stelle, steonaohtlge paden konden staande houden. Zij zelde dat een goed muildier in de Apennijnen veertig rd waard was, meer dan een paard van gelijke kwaliteit. Metterdaad voelde zij veel sympathie voor muildieren. Denry be greep dat bij met zooveel mogelijke ^wier moest rijden, en hij trachtte zloh «Hes te binnen te brengen, wat hij ongedaan had in een boek betreffende de juiste wijze om de tengels vast te houden. Want in alles wat met paardrijden en mennen to maken had was de gravin een deskundige. In hot seizoen ging zjj mi of tweemaal in do ▼eek op jacht met do North Btaffordshire Sounds en de Signai had verklaard, dat *p een onvervaard paardrijdstor was. Het hiüi g <llt berloht op den dag toen rij van "Wi paard geworpen «n bewusteloos naar «ueyd gebracht was. Het muildier scheen zloh zijn verantwoor ding en zijn hooge bestemming eveneens bewust te zijn, zette izljn beste beentje voor en gedroeg zloh in het algemeen als een muildier dat den naam van zijn overgroot vader kende. Het liep ln eon praohtlgen draf door Knype, zonder schichtig te zijn voor stoomtrams of zich op te winden over den spoorbrug. Een fotograaf die aan zijn deur met een groote camera stond te ma- noeuvreeren braoht het een oogenblik aan het schrikken, tot het zich herinnerde dat het al eerder een camera had gezien. De gTavln, die verbaasd was waarom eert foto graaf in een open deur rondom een drie poot bokkesprongen stond te maken, keerde zich om, teneinde den man met haar lorg non op te nemen. Zij draafden nu langs dien Oauldron-dijk naar Hanbridige, en een enkele voetganger herkende de grovia GIJ kunt voor een «teek- neus uit Hanbridige niets vextborgon. Als bovendien eon steekneus in de straten van HanibrJdge Iemand zlot die vermaard ls of in het oog springt, of algemeen bekend ls, beweert h niet, dat hij niemand gezlon beeft. HU wijst onimlakonbaar naar wat hij heeft waargenomen, als hij oen kameraad bU zloh hooft, en als HU geen kameraad hoeft. blUft hij staan en staart met zulk eon oorlljke intensiteit, dat de heole straat blijft «taan en mooaitaart. Soms kun je eon heole straat zien stilstaan en staren zonder eenig denkbeeld waarop zU staart. Naar mate do equipage hot drukke hart van Hanbrldge, daar waar de mooie winkels, koffiehuizen, hotels, vergadergebouwen en schouwbur gen liggen, vlot tnaderde, wisten steeds meer oswoners dat Beatrijs (gelijk zU haar met genegenheid nosmdon) met ten Jongen man in een bouwvallige kleine viotoria zat achter een muildier waarvan de ooron fladderden als die van een olifant. Daar Denry te Han brldge veel minder bekend was dan in rijn geboorteplaate Buraley, berkenden weini gen hem. Nadat die Viotoria voorbij was ge reden kwamen menschen, die het berloht te laat vernomen haddon, uit winkels ren nen en gaapten maar den rug van de gra vin als naar een vervliegenden droom, tot het hardnekkig gebed van een tram hen weer op het trottoir deed springen. Ten slotte konden Denry en de gravin de klok van het oude stadhuis op Orown Squairo zien en het was oen minuut voor drieën. Zij waren nog geen minuut van het Instituut. „U bent erl" zelde Denry fier. „Drie mijl vast en izeker in zeventien minuten. Voor een muildier is dat lang geen appelenpap". En zoozeer was de gravin bekend met do taal van do VUf Steden dat zU dodeUjk de beteekenim zelfs van do uitdrukking „none so dusty" lang geen appelanpap raadde. Op grootsohe wij»» rsden «U Orown Square op. En toon zette het muildier, «onder waar schuwing plotseling alle automatische ram men aan die een muildier heeft, en hield «til. „O goede helpl" zuchtte Denry. HU kende do rodon van don stilstand. Een groot vendel polltle-agenten, een compleet regiment politieagenten, mar cheerde over het noordelijke einde van het Eleln ih de richting vani het Instituut. Niels ad geruststellender kunnen lijken, niets minder gevaarlijker dan dat corps politie- agenten, voor dien middag buiten dienst gesteld en verzameld om een hartelijk en politioneel welkom aan hun weldoenster do gravin te bereiden. Maar het muildier had zijn eigen opvattingen aangaande politie agenten. Ai in de eerste dagen, dat Denry eigenaar van het muildier was geweest, bU het zien van een polltle-agent. HU tolereerde stoomwalsen, en zelfs vallende vliegers, maar èen polltle-agent was hem altUd on sympathiek geweest. Denry had hem, door geduld en kastijding, 'gaandeweg bekeerd tot de opvatting van de gravin over politie agenten namelijk "dat rij een hoffelijk en betrouwbaar corps van openbare dienaren waren, die niet behandeld behooren te wor den als vogelverschrikkers of als bet uit vaagsel van de maatsobappU. In elk geval had het muildier ln de laatste maanden zoo goed als opgehouden met zijn verzet togen de politie in de VUf Steden. En als het rióh op zijn best gedroeg, negeerde het een po- Ublo-agont volslagen. Maar er waren eenige honderden politie agenten ln die afdeeling, de meerderheid van de heele politie ln de VUf Steden. En hot was duidelijk, dat het muildier vond, dat Doriry, door hot van aangezicht tot aange zicht tn plaatsen togonovor oonlge honder den politieagenten tegelijk, te veel van rijn goedaardIghold gevergd had. I)e ooren van het muildier gaven opge wonden te verstaan: „Er moet ergens een .grens zijn, en ik non staan", De ooren van het muildier veroorzaakten een kleinen oploop. Denry kwam op de gedachte dat, ais muil dieren ln de Apennijnen1 zoo goed voloen, dit zijn reden moet hebben in net feit, dat er in dis Apennijnen gteu polltle-agenten rijn. Ton «lotte komtallM ln orde, de beidt ffe- Uevtn leven neg lang en gelukkig tezamen. „Yamata de Slaaf' behandelt «en trnglaclie geschiedenis v«u een trouwen slaaf/ die zich wreekt op «Ut» meesters dood. Bedde films bieden overvloed van spannende avon turen, Hsldersehi Toon*e|vereenlging „Tarenu", Dinsdagavond gaf de TooneelverMnlfflng „l.a.v.e.u.u. voor baar leden en donateurs eene uitvoering ln de schouwburgzaal Casino. Opgevoerd werd „Verleden", drama van Ina Boudier- -Bakker. In dit stuk wordt het inte ressante gegeven verwerkt, dat een jong- niensoh, die ln Amerika wegens een strafbaar feit gevangenisstraf heeft ondergaan, later, ln zijn ouderlijke woning niemand dan de in tieme kring der familieleden weet iets van het delict af toch telkens tegen het wantrouwen en den argwaan zijner familie opbotst. Alleen zijn meisje blijft in hem gelooven. Maar als op het kantoor, waar hij werkzaam is, een kastekort wordt ontdekt, (hij is er onschuldig aan), heeft ook zij één enkel oogenblik van wantrouwen, en dit eene oogenblik is beslis send voor hun verdere verhouding, welke dan ook in het derde bedirljf verbroken wordt. Het stuk als zoodanig heeft ln het tweede bedrijf een sterke dramatische stijging, maar het korte derde bedrijf, waarin niets anders gebeuirt dan bet vertrek van Dolf, is zwak. Bovendien heeft, naar onze meening, het drama een groote psychologi sche fout. Iemand als Dolf, die in Amerika een conflict met den strafrechter heeft, dat hem een jaar vrijheidsstraf kost, zal als regel niet zoo fijngevoelig zijn, dat hij op een intui- tieve, zuiver menschelijke reactie van zijn meisje op de mededeeling, die zij hoort, en gezien de sfeer waarin het gezin den laatsten tijd leeft, zoo subtiel reageert. Die fijnge voeligheid van Dolf was in geen enkel opricht door de schrijfster aannemelijk gemaakt. Zooals gezegd, het tweede bedrijf geeft een sterk dramatisch slot, en dit slot, gespeeld door mejuffrouw Thieman als Oatherine, de verloofde, en den heer Lastdrager als Dolf, kon, in aanmerking genomen, dat hier dilet tanten speelden, ons wel voldoen. Beiden ga ven mooi spel te zien, ook mooi „stil spel" en vooral mejuffrouw Thieman lijkt ons voor de vereenlging een goede dramatische kracht. Zij had ook in het eerste bedrijf mooie mo menten. In het derde bedrijf schoten de spe lenden nagenoeg allen te kort. Dit was niet hun schuld alleen, want het bedrijf kon als logische oplossing van het oonfliot niet vol doen. Van de overige rollen vermelden wij de zeer goede vertolking van den heer Dijkshoorn ais de oude Verduin; het korte rolletje van de heeren Schuit en J. Metzelaar, vlot en pittig gespeeld. Mejuffrouw E. Deelder vertolkte niet onverdienstelijk de rol van mevrouw Ver duin. Mejuffrouw Stoker had een klein dienst bodenrolletje. WJj hebben mejuffrouw O. van Zoonen voor het laatst bewaard. Zij vervulde de rol van het 17-jarig zusje van Oatherine, Roosje, onstuimige, levenslustige bokvisch. En deze lang niet onbeduidende rol was oorspronke lijk bestemd voor mejuffrouwAnnie Dijks hoorn. Daar deze te elfder ure ziek was ge worden, kreeg mejuffrouw Van Zoonen in den letterlijken rib des woord» de» avonds te elfder ure de boodschap of zü die rol wilde spelen. Dat was 's avonds te voren, zoodat zij du® een dag had om haar rol te leeren. De bezoekers zullen het met ons eens zijn, dat de wijze, waarop zij haar rol vervulde, boven allen lof verheven wa». Dat wij haar het laatst noemden, geschiedde om dit een® speciaal naar voren te doen komen, want dat mocht wel eens vermeld worden, dlunikt on». Een gezellig bal besloot den avond. Marine-Sanatorium Fonds. Door de Kon. Luchtvaart-Maatschappij ia voor het bal-maaqué dat 17 Maart a.e. gege ven wordt ten voordeele van het M. 8. F., ais prijs beschikbaar gesteld een gratia overtocht Amsterdam of RotterdamBrussel (naar verkiezing) en terug. Uit het Politie-rapport. Maandagmiddag werd1 er kennis gegeven door een bewoner van de Gravenstraat, dat, terwijl hij zich in een in, winkel aan de Zuid- straat bevond een blauw geschilderde slede waarop aan die achterzijde zijn naam was aangebracht, Was weggenomen. HU had1 de slede onbeheerd voor den win kel laten staan. Maandagavond werd op verzoek van een logementhoudlster uit haar inrichting ver wijderd1 een manspersoon die met gouden voorwerpen dioor heit qafé had! gegooid waar op de voorwerpen door de logettnentshoudl- eter aan het bureau werden gedeponeerd. De persoon die verschijnselen van abnor maliteit vertoonde la in bewaring gebleven en den volgenden dag op medisah advies naar het ziekenhuis overgebracht HU kwam ook op de gedachte dat er iets tegenover dit muildier moest gedaan wor den. „Nu?" zeide de gravin vragend. Het was een uitdaging aan hem om te bewUzen dat hU «n niet het muildier aan het hoofd van de expeditie stond. HU gaf een korte verklaring van de bij zondere gevoeligheid van het muildier op d t stuk, als het ware 'bfl wUze van vergoe- UJklng voor zijn sleohten smaak waardoor hU bezwaren had tegen openbare dienaren die de gravin vertroetelde, „Zij zullen dadeUjk uit het gezicht zijn", zeide de gravin. En allebei, zij en Denry, traohtteni te kijken, alsof de viotoria op die bepaalde plaats om een bepaalde reden had halt gehouden en of het muildier een model van gehoorzaamheid was. Niettemin werd de kleine oploop een beetje grooter. „Nu", zelde de gravin aanmoedigend. D® staart van het regiment polltle-agenten was ln de richting van het Instituut verdwenen, „T«jkl Tsjkl* overreedde Denry het muil dier. Do voorbeenen reageerden niet. „Misachten doo Ik beter met uit te stap pen en te wandelen", steldo de gravin voor De menigte werd hinderlijk en was begon nen met ongevraagde wenken te geven aan gaande de Juiste behandeling van muildie ren. De menigte zeide t>U zich zelf: „Zij te hetl ZU te het! ZU ls het!" bedoelende dal het de gravin was. gO neen", reide Denry, „het te in orde." Én hU gaf er het muildier „een" op rij» kop met zijn zweep. (Wordt vervolgd) TM was een avond, waarop de heer Brlzee met zijn koor met genoegen kan terugzien.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1923 | | pagina 5